BÖLÜM 8 IKINCIL SAKLAYICI CIHAZLAR MAGNETIK VE OPTIK DISKLER Ikincil saklayicilar hemen hemen tüm mikrobigisayarlar sistemlerinde gerekli bir cihaz olmuştur. Bu cihazin olmamasi durumunda, bilgisyar sistemi ya ROM da saklanan sabit program modüllere veya elle girilen ve RAM da saklanan kisa programlarla sinirli kalmak zorundadir. Bu iki teknik de yeni program geliştirme veya ticari yazilimlarla erişme açisindan sistemin kullanilabirliğini oldukça sinirlar. Bundan dolayi magnetik ve optik saklayicilar bir mikrobilgisararin en yaygin çevrebirimi haline gelmiştir. 360 K bayttan yaklaşik 1 G bayta kadar uzanan geniş bir saklama yeteneği sayesinde büyük veri kütükleri saklanabilir, araştirilabilir, ve güncelleştirilebilir. Aslinda, hesaplama, kelime işleme, ve veri saklama ve kullanim yetenekleri bakimindan mikrobilgisayarlari iş-istasyonlari olarak düşünmek yaygin hale gelmiştir. 8.1 MAGNETIK DISKLER 8.1.1 Saklama Ortami Mikrobilgisayarlarda disket sürücü ve sabit disk sürücü olmak üzere iki cins disk sürücü yaygin olarak kullanilmaktadir. Ikisi arasindaki en önemli fark saklayici olarak kullanilan ortamdir. Diskler üzeri demir oksit ile kaplanmiş ince bir plastik taşiyicidan ibarettir. Disketlere esnek bir malzemeden yapildiği için flopi (floppy) disk adi da verilmektedir. Sabit diskler, demir oksit ile kaplanmiş metal disk veya levha kullanir. Disketin tersine ; sabit disk disk sürücüsünün bir parçasidir ve sürücüden ayrilamaz. Her iki sürücüde disk, okuma/yazma kafasi adi verilen magnetik bir toplayici altinda eksen etrafinda döner. Sabit disk sürücü ile disket sürücü arasindaki diğer en önemli fark, kafanin diske göre konumudur. Disketlerde kafa diske doğru bastirilarak yüklenir veya aktif duruma sokulur. sabit disklerde ise kafa ile disk yüzeyi arasinda 1-3 mm lik küçük bir boşluk vardir, ve kafa bir hava yastiği üzerinde taşinarak disk üzerinde yüzer. Bu çok küçük boşluktan dolayi, sabit disk sürücülerdeki disk ortam etkilerinden korunmalidir. Küçük toz parçaciklari bile kafanin tahrip olmasina ve ve verilerin kaybolmasina sebep olabilir. Veri kayit tekniği her iki sürücüde de aynidir. veriler, diskin yüzeyi üzerindeki demir oksit kaplamanin magnetik kutuplarini seçimsel olarak yönlendirerek temsil edilir. veri kaydindan önce disk üzerindeki magnetik kutuplar şekil 8.1 de gösterildiği gibi birbirlerine göre yönlendirilmiştir. Bu rasgele yönlendirmeden dolayi, kutuplar tarafindan üretilen magnetik alanlar disk yüzeyi boyunca çok düşük güçlü düzgün bir magnetik alan üretme eğilimindedir. Şekil 8.1. Demir oksit kapli bir disk üzerindeki rasgele yönlendirilmiş magnetik kutuplar. Disk dönerken diskin küçük bir alanina magnetik alan uygulayarak veri disk üzerine yazilabilir. Bu alan disk üzerinde bulunan yazma kafasindaki küçük bir bobine akim vererek üretilir. Şekil 8.2. Üretilen magnetik alan disk yüzeyindeki kutuplarin uygulanan alanin ekseni boyunca dizilmelerine yol açar. “1” ve “0” değerlikli veri bitlerini temsil eden kafa akiminin yönü, demir oksit tabakadaki kutuplarin yönünü belirler. Kafa çekirdeğindeki küçük aralik, üretilen akinin disk yüzeyinde yoğunlaşmasina sebep olur. Normalde,bu aralik cam veya seramik gibi magnetik olmayan bir madde ile doldurulmuştur. 0 1 0 1 0 0 1 1 0 1 Şekil 8.2. Bobinden akim akitilarak magnetik kuyuplarin siralanişi Şekil 8.2’de görüldüğü gibi, lojik-1 yazabilmek için yazma kafasindan akan akimin yönü değiştirilmelidir. Akim yönünün değiştirilmesi demir oksitle saklanan magnetik akinin yön değiştirilmesine sebep olur. Aki değişimi yoksa lojik-0 yazilmiş olur. Her bit hücresi ince bir miknatis olarak düşünülürse, ayni işaretli miknatis kutuplarinin karşi karşiya gelmesi akinin yön değiştirdiğini ve bunun sonocu olarak lojik-1 değerinin saklandiğini gösterir. Diskin okunmasi,belirli araliklarla diskin örneklenmesini ve saklanan her lojik-1 için akimin yön değiştirişinin algilanmasi gerektirir. Halka, Sektör, ve Saklama Kapasitesi. Disk, kafa altinda dönerken, halka (track) adi verilen dairesel dar bir yol süpürür. Disk eksenine kafayi yaklaştirmak veya uzaklaştirmakla böyle bir çok halka tanimlanabilir. Adresleme kolayliği sağlansin diye her halka çok sayida sektöre bölünmüştür. Genellikle bilgiler bir halka üzerinde peşpeşe gelen sektörlere değil, tamamen rasgele sektörlere yazilabilir, şekil 8. 3. Şekil 8. 3. Disk yüzeyinin çok sayida halka ve sektörlere ayrilmasi Şekil 8. 3. de gösterilen magnetik malzeme ile kaplanmiş dairesel disk genellikle dikdörtgen bir koruyucu ceket içinde yerleştirilerek kullanilir. 5-inç lik böyle bir disk şekil 8. 4. de gösterilmiştir. Magnetik disk, diskin yüzeyini temizlemek ve disk dönerken oluşacak sürtünmeleri ve statik yüklenmeleri azaltmak için tasarlanmiş malzemesi ile astarlanmiş ince plastik birkoruyucu ceket içine alinmiştir. Bu cekette üç pencere vardir. Pencerelerden biri diski döndürmek için sürücüdeki milin girdiği diskin ortasindaki geniş araliktir. Ikincisi okuma/yazma kafasinin magnetik malzemeye erişimini sağlamak için kafa araliğidir. üçüncüsü ise, her disk dönüşünde pencerenin bir kere geçtiği indeks deliğidir. Bu delik halka başlangicini belirlemek için kullanilir. Ayrica bu disk üzerinde yazmadan-koruma (Write-protect) çentiği vardir. Bu çentiğin kapatilmasi, diskin kaza sonucu silinmesini önler. Çentiği kapatilmiş diske yazmak mümkün değildir. Şekil 8. 4. 5.25 inçlik disketin kisimlari. Sert ve Yumuşak Sektörleme. Sektörlerin başlangicini belirlemek için iki teknik vardir. Sert sektörlenmiş diskte, sektörleri belirlemek için disk üzerinde delikler açilir. Bu sektör başlangicini gösteren delikleri algilamak için işikli-algilayicilar kullanilir. Yaygin olarak kullanilan sektörleme tekniği, her sektörün başina sektör ID’ lerini (tanimlama verilerini) yazmak için yazilim kullanilir. Bu teknik, yeni disketlere veri saklamadan önce özel bir biçimleme format programinin uygulanmasini gerektirir. Sert sektörlemeye göre daha karmaşik gözükmesine rağmen, bu teknik daha esnektir. yumuşak sektörlemiş disk, en iyi saklama verimini sağlamak için değiştirilebilir, veya ayni disk sürücü tarafindan farkli sektör biçimlerin okunmasina izin verir. Sert sektörlemenin üstünlüğü, ID gerktirmediği için, belirli bir halka üzerinde daha fazla saklama alaninin bulunabilmesidir. Ama sistemin esnak olmamasi ve özel diskler gerektirmeden dolayi pek yaygin değildir. 8.1.2 Disk Sürücüler Disk sürücünün üç ana görevi vardir. Bunlar : 1. Diski sabit hizinda döndürmek. 2. Istenilen halka üzerine okuma/yazma kafasini konumlandirmak. 3. Veri saklama ortamina/ortamindan disk denetleyiciye veri trasfer etmek. Disket Sürücü. Disket sürücünün önemli elemanlari şekil 8. 5. de gösterilmiştir. Disk döndürme motoru 5.25 inçlik sürücülerde 300 devir/dakika hizla diski döndürür. Motor hizi %F2doğrulukla belirlenir. Bu sürücüler de motor kullandiğindan, hizin istenilen değerde tutulmasi için özel sabit-hiz denetim devresi gerektirir. Sürücü motor genellikle yapildiktan 2-5 sn sonra kapatilir (off). Şekil 8. 5. Disket sürücünün fonksiyonel görünüşü Okuma/yazma kafasi bir mekanizma yardimiyla disk yüzeyi üzerine oturtulur. Kafanin disk yüzeyi üzerinde bir halkadan diğerine taşinmasi ise adim motoru tarafindan sağlanir. Motora uygulanan her darbe kafayi bir halka içeri veya dişari taşir. Adim motorun dönme hareketini doğrusal harekete dönüştürmek için çeşitli teknikler kullanilmaktadir. Yaygin olarak kullanilan iki teknik, esnek metal şerit ve sonsuz vidadir. Kafa disk üzerinde çapraz hareket ederken, yeni halka konumunun hangisi olduğunu izlemek yazilima aittir. Bazen bu konum bilinmez ve bir kalibrasyon gerekli olur. Bu kalibrasyon, 0 halkasini algilayici aktif oluncaya kadar, kafanin disk kenarina doğru adimlanmasiyla başarilir. Disket sürücülerde indeks deliğini ve yazmadan koruma çentiğini algilamak için işikli algilayicilar vardir, şekil 8. 5. Bazi sürücülerde yazmadan-koruma için mikro-anahtar kullanilir. Disket sürücülerin performansi sürücü tasariminda gözönüne alinmasi gereken en önemli noktadir. sürücü performansini değerlendirmek amaciyla, disk üzerindeki bir sektörün bilgisine erişmek için gerekli işlem adimlari incelensin. 1. Istenilen halkaya erişinceye kadar, bir anda bir halka içeri veya dişari olmak üzere kafayi kaydir. Bu iş için gerekli zamana araştirma süresi (seek time) denir, ve kaydirma adimlarinin sayisi kere halkadan halkaya erişme zamanina eşittir. Bir halkadan yerine atlamak ortalama olarak 3 msn almaktadir. 2. Son kaydirma adinindan sonra, kafa titreşiminin durmasi için bir gecikme araya sokulmalidir. Buna durulma süresi (settling time) denir, ve ortalama 18 msn olur. 3. Daha sonra baski- yastik sargisi aktif yapilarak kafa yüklenir. Yine, disk üzerine kafanin oturup titreşimin sona ermesi bir gecikmeye ihtiyaç vardir. Buna kafa yükleme süresi (head load time) denir, ve ortalama 50 msn alir. 4. Şansli olmadiğiniz sürece, yükleme yapildiği zaman, istenilen sektörün kafanin altinda bulunmasi olasi değildir. En kötü durumda diskin bir tam dönüşü gerekebilir. Buna dönel gecikme (rotational latency) denir ve ortalam 260 msn civarindadir. Kafa konumlandirilip yüklendikten sonra, veri transferi başlar. Veri transfer hizi, sürücü ve saklama ortaminin izin verdiği, saniyedeki maksimum aki değişim sayisina bağlidir. Verilen bir disk için, disk ne kadar hizli döndürülürse okadar yüksek aki orani elde edilir. Aki değişiminin, saniyedeki bit sayisi (bps) cinsinden veri hizina eşit olmasi gerekmez. Verinin nasil kodlandiğina bağli olarak, bir aki değişimine karşi bir veri biti (çift yoğunluklu kayitta olduğu gibi) veya iki aki değişimine karşi bir veri biti (tek yoğunluklu kayitta olduğu gibi) bulunabilir. 5.25 inçlik bir disket sürücünün bit saklama yetenekleri tablo 8. 1. de verilmiştir. Tablo 8. 1. 5.25 inçlik disket kullanan yüksek kapasiteli bir disket sürücüsünün performans özellikleri. Biçimlenmemiş kapasite 160 Kb Biçimlenmiş kapasite 1.2 Mb (15 sektör/halka) Kayit yoğunluğu 9646/inç Halka yoğunluğu 96 tpi Halka sayisi 160 Kodlama yöntemi MFM Transfer orani 500 bit/sn Toplam saklama kapasitesine etki eden diğer önemli özellik birim uzunluk içindeki halkalarin sayisidir (tpi). Tablo 8. 1. de görüldüğü gibi gelişmiş sürücüler için bu değer 96 tpi’a kadar çikmaktadir. tpi değeri adim motorunun çözünürlüğüne ve okuma/yazma kafasinin özelliklerine bağlidir. Disket sürücüde gerçekte üç kafa bulunur, şekil 8. 6. Veri kafasi ortaya ve tünel silici kafa ise iki yanlara yerleştirilmiştir. Silici kafalarin amaci, halkalar arasindaki bölgede oluşacak aki geçişlerini silmektir. Silici kafa, silme osilatöründe üretilen işaretle beslenir. Şekil 8. 6. (a) Disket sürücüsünün tünel sürücülü okuma/yazma kafasi, (b) Disk dönerken kafa tarafindan yazilan yol. Okuma/yazma kafasi, magnetik aki geçişlerini elektriksel işaretlere dönüştüren anolog bir dönüştürücüdür (transducer). Yazilacak veri, denetleyici tarafindan kodlanarak şekil 8. 7c de gösterilen biçimde şekil 8. 7a daki veri yazma devresine uygulanir. T flipflopuna saat olarak bu işaretin uygulanmasi şekil 8.7d’ deki yazma geçiş işaretinin üretilmesini sağlar. Bu işaret, okuma/yazma kafasindan akan akimin her veri geçişi ile terslenmesine sebep olur. Elde edilen sinüzoidalabenzer dalga (şekil 8.7e), her veri geçişi ile kuzey-güney yönü değişen küçük miknatislar halinde disk üzerinde saklanir. Okuma işleminde veri geçiş yönünü algilamak için bir fark alici (RC devresi) kullanilabilir, şekil 8. 7b. Bu devrenin çikiş işareti şekil 8. 7F’de gösterilmiştir. Bu fark işaretinin her sifir geçişinde tek-kararli devre bir darbe üretir. Şekil 8.7g’ de gösterilen algilanan işaret, veri yazma işaretiyle ayni biçimdedir. Şekil 8. 7. Disket sürücüsünün (a) Veri yazma devresi, (b) veri okuma devresi, (c)Okuma /yazma kafasindaki okuma veya yazma işareti, (f) fark devresinin çikiş şareti, (g) Algilanan işaret. Sabit-Disk Sürücü.Disket sürücü ile ayni çalişma ilkesine sahip olmasina rağmen, sabit-disk sürücü daha yüksek performans sağlar. Bunun bir nedeni 2400-3600 rpm değerine ulaşan dönme hizidir. Bu hiz saniyede 625 000 baytlik bir veri transfer hizi sağlar. Adim motoru, çok-diskli tasarimda bir kaç çift-yönlü kafa denetleyebilir, şekil 8. 8. Ortamdan en iyi koruma sağlamak için diskler tamamen lava-süzgeçli oda içine yerleştirilmiştir. Yüksek dönme hizi ve diske yakin yerleştirilmiş kafa sayesinde, 6000- 9000 bpi (bir inçteki bit sayisi) bit yoğunluğuna erişebilmiştir. Halka yoğunluğu inç başina 500 halkaya kadar çikabilmektedir. Toplam saklama kapasitesi, sürücü türü ve disk levhalarin sayisi ile değişmektedir. Bu kapasite bugün 500 Mbayta ulaşmiştir. Şekil 8. 8. (a) Hava basinci sayesinde kafanin diske değmeden askida tutulmasi. (b) Çok diskli sabit disk sistemi. b) Sifira Dönmeyen Terslenmiş Kodlama (NRZI). Bu yöntem her “1” değerli bit için kayit edilecek işaretin seviye değiştirmesini gerektirit, şekil 8. 9b. “0” değerli bitler için işaret sabit kalir. “1” değerli bit dizisinin her biti için işaret seviye değiştirir. NRZI, tüm disk sistemlerinde kullanilan standart kayit tekniğidir. 8. 1. 3. Kodlama Teknikleri Veri bitleri disk üzerine seri olarak yani peşpeşe gelecek biçimde yazilir. Bitlerin lojik-1 veya -0 değerleri doğrodan gerilim seviyeleri olarak saklanamaz. Ama lojik-1 değeri aki değişimi yaratacak ve lojik-0 değeri aki değişimi oluşturmayacak tarzda kodlanarak saklanabilir. Veri çok farkli yöntemler kullanilarak kodlanabilir. Bu yöntemlerin bazilari magnetik saklama için uygun değildir, ama seri haberleşmede kullanilabilir. Aşağida çeşitli kodlama yöntemleri incelenmiştir. 1. a) Sifira Dönmeyen Kodlama (NRZ). NRZ kelimesinin üretimi basittir, çünkü bu durum kaydirmali kaydediciden bitlerin gelişinin doğal biçimidir. Çoğu asenkron haberleşme cihazlari NRZ biçimini kullanir. Şekil 8. 9’da 10011101 verisinin NRZ kodlanişi gösterilmiştir. Bu teknik saat senkronizasyonunun peryodik olarak yeniden kurulmasini gösterir. Şekil 8. 9. (a) NRZ seri veri dizisi, (b) NRZI seri veri dizisi Bipolar NRZ’de lojik-1 ve -0 için pozitf ve negatif gerilim seviyeleri kullanilir. Böylece verilen tepeden tepeye darbe genlik seviyesinde, daha yüksek ortalama işaret gücü elde edilebilir. 2.Sifira Dönen Kodlama (RZ). RZ kodlamanin ana özelliği, lojik-1 değerini temsil eden darbenin, bir sonraki bitin gönderilmesinden önce daima sifira dönmesidir. Şekil 8. 10 da 10011101 kelimesinin RZ kodlanmasi gösterilmiştir. Belirli koşullar altinda, gönderen saat frekansi RZ kodlu işaretten türetilebilir. Esasen lojik-1’ler, bit dizisinde belirli konumlara yerleştirilir; ve böylece veri dizisinde sezilebilir (periyodik) darbe kenarlari üretilir. Gönderen saat frekansi bu düzenli araliklara dayanarak kolayca belirlenir. Alicida ilave bitler veriden atilir. Bu ise saat hatti kullanmadan senkron haberleşmeyi mümkün kilar. Şekil 8. 10. RZ kodlu seri veri NRZ’ye göre RZ kodlamanin sakincasi, verilen bit veri hizinda RZ’nin daha büyük bandgenişliği gerektirmektedir. Bunun sebebi verilen süre içinde daha fazla alçak-yüksek ve yüksek alçak geçişi olmasidir. 3. Manchester Kodlama. Manchester veya iki fazli kodlama, veri haberleşme uygulamalarinad kullanilan başka bir tekniktir. Bu kodlamanin özelliği, gönderen saat frekansin veri işaretinden kolayca çikarilabilmesidir. Genellikle PLL (faz kilitlemeli çevrim) devresi kullanilarak saatin yeniden üretimi sağlanir. Şekil 8. 11’ de 10011101 bit dizisinin Manchester kodlanmiş dalga biçimi gösterilmiştir. Şekil 8. 11. Manchester veya iki fazli kodlama Bu kodlamada, verilen bitin lojik-1 veya lojik-0 olduğunu göstermek için kullanilan şey işaret seviyeleri değil kenarlaridir. Yüksek-alçak geçişi (düşme kenari) lojik-1 gösterirken, alçak-yüksek geçişi (yükselme kenari) lojil-0 değerini gösterir. Bu kodlama da yüksek bandgenişliği gerektirir. NRZ kodlamanin eldesi kolay olmasina rağmen, NRZ veri disk saklayicilarda kullanilan magnetik kayit tekniklerine uyumlu değildir. Bu uyumsuzluğun sebebi, magnetik aki alanina göre bobinin hareket ettirilmesi durumunda, bobinde herhangi bir gerilim doğrulamamasidir. Kafada bir akimin doğrulabilmesi ancak aki değişiminin olmasi durumunda mümkündür. Verilen bir bit alani üzerinden geçerken, Kafanin hareketi magnetik akiya paraleldir, ve gerilim üretilmez. Bu durum problemlere yol açar, çünkü uzun 1 ve 0 dizilerine raslanirsa, arayüz devresi ile diskten okunan veri dizisi arasindaki senkronizasyon kaybolabilir. Bu problemin çözümü saat senkronizasyon bilgisinin türetilebileceği bir veri kodlama tekniği kullanarak disk üzerine yazilacak veriyi kodlamaktir. Veri ve saat işaretini kodlamak için iki teknik kullanilir. Bunlar tekyoğunluklu kodlama ve çift yoğunluklu kodlama teknikleridir. 1. Tek-Yoğunluklu Kodlama. Bu teknikle veri kodlandiği zaman, her veri biti için bir saat darbesi yazilir. Tek-yoğunluklu kodlama, FM (frekans modülasyonu) kodlama olarak da bilinir; çünkü lojik-1 dizisi lojik-0 dizisinden daha farkli bir frekans üretir. Bu tekniğin kendinden-saatli olduğuda söylenir. Bunun nedeni, bit akişindan saat işaretin türetilebilmesidir. Kendinden-saatleme, motor hizinda küçük değişimlere izin verdiğinden dolayi önemlidir. Bu hiz değişimine bir sürücüden diğerine disk taşindiği zaman genellikle rastlamaktadir. FM kodlama şekil 8. 12’de gösterilmiştir. Her veri biti iki saat darbesi arasina alinmiştir. Bu iki darbenin yükselen kenarlari arasindaki zaman araliğina bir bit hücresi denir. FM kodlamada herbit hücresi bir saat darbesi ile başlar. Eğer lojik-1 saklanacaksa bit hücresinin ortasina bir darbe yazilir. Darbenin olmasi ise lojik-0 yazildiğini gösterir. Şekil 8. 12. Tek-yoğunluklu veya FM kodlama. Her bit hücresi bir saat darbesi ile başlar. Tek-yoğunluklu verinin kod çözümü basittir. Her saat darbesi algilandiktan 1 birim zaman sonra 2 birimlik darbe üreten tek-kararli devre tetiklenerek bir veri penceresi oluşturulur. Bu pencere bir flip-flopun yetki işareti olarak kullanilarak, pencere içindeki darbe flip-flopu birler; darbenin olmamasi lojik-0 yazilmasini sağlar. 2 birimlik veri parametresinin kullanilmasi, bit kayma toleransini oldukça artirir. Fazla güvenilir olmayan tek-kararli devre kullanmak yerine, çoğu FM veri ayiricilar veri penceresi olarak ya senkron sayici veya faz-kilitli çevrim (PLL) kullanir. 2.Çift-Yoğunluklu Kodlama. Tek-yoğunluklu kodlama iki aki değişimine yer verebilen bir bit hücresi gerektirir. Bu aki değişimlerinden biri saat darbesi, diğeride veri biti içindir. Saat darbesi, kullanilacak veri bilgisi taşimadiğindan bu yöntem verimli değildir. Aslinda mümkün olabilen aki değişimlerin %50 kadari boşuna harcanmiş olur. Çift-yoğunluklu veya değiştirilmiş FM kodlama (MFM),veri biti başina yalniz bir aki değişimi gerektirdiğinden %100 verimlidir. MFM deki kodlama mantiği FM’dekinden daha kapalidir. MFM’de veri biti, her bit hücresinin merkezine yazilir. Lojik-1 yazmak için bit hücresinin ortasina yüksek seviyeli darbe yerleştirilir. lojik-0 yazmak ise bir önceki bit hücresine ne yazilmiş olduğuna bağlidir. Eğer bir önceki bit hücresine lojik-0 yazilmiş ise, eldeki hücreye lojik-0 yazmak için bu hücrenin başina saat darbesi koyulur. Eğer bir önceki bit hücresine lojik-1 yazilmiş ise, eldeki hücreye hiçbirşey yazilmayip boş birakilir, şekil 8. 13. Çift yoğunluklu veri özel saat darbeleri taşinamadiğindan, aki değişimlerinin sayisini artirmadan tek-yoğunluklu hücrenin bir yarisi kadar alana çift-yoğunluklu bit hücresi siğdirilabilir. Şekil 8. 13’de verilen bit hücresinin bütün boyutlari tekyoğunluktakilerin yarisi kadardir. Bu kodlamada bit başina yalniz bir aki değişimi vardir. FM’deki bir bitlik alana, burada iki bit yazilabilmektedir. FM’deki bir bitlik alana, burada iki bit yazilabildiğinden,MFM’nin veri hizi FM’dekinin iki katidir. Şekil 8. 13. Çift-yoğunluklu veya MFM kodlama. Her veri biti için yalniz bir aki değişimi gerekmektedir. MFM kodlamadaki en önemli nokta, bu tekniğin FM’dekinden farkli bir elemanin gerektirmediği ve performans artişinin tamamen yazilimla sağlandiğidir. Tek-yoğunluklu veriyi yazmak için kullanilan sürücü,çift yoğunluklu veriyi yazmak için de kullanilabilir. MFM veriyi saklamak için disk sürücü açisindan hiçbirşey değişmemesine rağmen, kodçözme devresi MFM’de oldukça karmaşik hale gelir. Bunun sebebi, veri ayiriciyi senkronlamaya yardim edecek bir saat darbesine her bit hücresinin sahip olmamasidir. 3. Koşu Uzunluğu Sinirli Kod. Son zamanlarad Koşu Uzunluğu Sinirli (RLL) kodlar, verilen kanal, kafa, ve saklayici ortam bileşimi için kullanici bit yoğunluğunu oldukça iyileştirmiştir. RLL kod, veri bitlerini birer birer kodlamaktan ziyade gruplar halinde kodlayarak MFM ilkesini genelleştirir. n veri bitlik gruplar, m kod bitlik gruplar halinde kodlanir. Bu m kod bitlik gruplar, veya m-boyutlar, NRZI kod kullanilarak kaydedilir. m-boyutlularin sayisi n-boyutlularin sayisindan daha fazla olduğundan, NRZI geçişlerinin frekansini denetlemek için m-boyutlular seçilebilir. Şekil 8. 14’de 5-boyutlu 32 poternli bir takim gösterilmiştir. 3-boyutlari kodlamak için aşağidaki kurallara uygun olarak bu 32’lik takimdan 5-boyutlular seçilebilir: •Seçilen 5-boyutlularda komşu geçişler (1’ler) gözükmemeli. •000 (0) 100 (4)’e kadar olan kullanici 3-boyutlulari iki 5-boyutlunun herhengi biriyle kodlanabilir. Bu beş 3-boyutludan biri kodlandiği zaman, 5-boyutlunun ilk biti kendinden önce gelen 5-boyutlunun son bitinin tümleyeni olacak şekilde seçilir. Onlu değer 0 1 Ikili patern 00000 00001 Onlu değer 16 17 Ikili patern 10000 10001 2 00010 18 10010 *3 00011 *19 10011 4 00100 20 10100 5 00101 21 10101 *6 00110 *22 10110 *7 00111 *23 10111 8 01000 *24 11000 9 01001 *25 11001 10 01010 *26 11010 *11 01011 *27 11011 *12 01100 *28 11100 *13 01101 *29 11101 *14 01110 *30 11110 *15 01111 *31 11111 Şekil 8. 14. Kullanici 3-boyutlulari ve kod 5-boyutlulari Şekil 8.15’te gösterilen kod izdüşümünde 101,110,ve 111 (5,6,ve7) kullanici 3boyutlari daima ayni 5-boyutlulara kodlanir. 000 dan 100’a kadarki kullanici 3-boyutlulari ise kendilerine karşi düşen satirda gösterilen iki 5-boyutludan herhangi birine kodlanabilir. her durumda, kod 5-boyutlunun ilk biti kendinden önce gelen 5-boyutlunun son bitini tümleyecek şekilde seçim yapilir. Bu yüzden 000-100 arasindaki kullanici 3-boyutlularindan biri 001,010,veya 100 (1,2,veya 4) kullanici 3-boyutlularindan birini izlediği zaman, sol sütündan gelen 5-boyutlu seçilir.Eğer önce gelen kullanici 3-boyutlu geri kalan beş olanaktan biri ise, o zaman sağ sütündan gelen kod 5-boyutlu seçilir. onlu değer 0 1 2 veri bit paterni 000 001 010 3 4 5 6 7 kod paterni kod paterni 00000 00001 00010 10000 10001 10010 011 100 00100 00101 10100 10101 101 110 111 01000 01001 01010 Şekil 8. 15. RLL kodlama örneği Ilk kod biti daha önceki 5-boyutlunun son bitinin tümleyeni olacak şekilde kod paterni seçilir. Bu kod ile kayit edilen bir veri paterni şekil 8. 16.da gösterilmiştir. Bu kodun en önemli özelliği, kullanici veri paterni ne olursa olsun kodlanmiş dizide iki komşu 1’in (NRZI geçişleri) asla olmamasidir. Bundan dolayi minimum aki tersleme periyodu, t veri bit hücre süresi olmak üzere, 1.2 t kadardir. Aki geçişleri arasindaki maksimum aralik, 000 kullanici 3-boyutlusunun 101, 110, veya 111 tarafindan izlenmesi durumunda meydana gelir. Bu durumda kodlanmiş dizide peşpeşe gelen alti adet 0 olcaktir, yani aki değişimsiz 4.2 t kadarlik maksimum aralik olur. Şekil 8. 16. 3/5 RLL kodlu kodlama Bu 3/5 ( 5 kod biti başina 3 veri biti) kodu, kullanici veri dizisinden bağimsiz çok doğru saatleme sağlamak için PLL’ye gerekli siklikta darbeler sağlar. Ayrica bu kod arzulanan başka özellikler de taşir. Bunun kod hizi 1.2 dir ve bu hiz kendisini oldukça verimli yapar. Üstelik, algilama penceresi 0.6 t olup MFM tekniğinden %20 daha büyüktür. Bu geniş algilama, darbe algilama kalitesini artirmak veya eğer problem olmuyorsa doğrusal bit yoğunluğunu yükseltmek için kullanilabilir. Her iki durumda da bu koşu uzunluğu sinirli kodun açik üstünlüğü görülmektedir. Bu çok farkli RLL kod oluşturabilir. RLL kayit kodu tasarimi başli başina karmaşik bir iştir. RLL kod tasarimcilar, aşağidakiler arasinda uzlaşma sağlamak için n-boyutludan m-boyutluya izdüşümleri seçer. •Kod hizi veya minimum aki tersleme periyodu başina veri bitlerin sayisi. •Tepe kaymasi ve gürültü duyarliğina etki eden pencere genişlik algilamasi. Saatleme veya darbeler arasindaki maksimum aralik (uzun aralik, bit sekronizasyonu sağlamak için daha iyi PLL gerektirir.) • Frekansin fonksiyonu olarak kafa çikiş gücünün dağilimi veya güç tayfi. • Hata iletimi veya tek aki geniş hatasinin sebep olduğu veri bit hatalarinin sayisi. Kodlama karmaşikliği veya kullanici verisini NRZ darbelerine dönüştürmek için gerekli devre miktari bit hücresi pencereleri yari yariya küçüldüğünden, bit kaymalarina daha az emniyet payi birakir. Şekil 8. 17. Tepe-kayma bozulmasi. Okunan veri bitleri birbirinden uzaklaşmiştir. Yeni disket denetleyiciler, veri bitlerini normal konumlarina göre “erken” veya “geç” yazarak bit-kayma etkisini ortadan kaldiracak iç-yapili bir yazma öndengeleme devresine sahiptir. Çoğunlukla öndengeleme en fazla bit kaymasina konu olan 43-76 halkalari için uygulanir. hizinin toleransi ve önceden kaydedilen verinin tamamen silinmemiş olmasi bit kaymasinin diğer sebepleridir. Tepe-Kayma Bozulmasi.Iki miknatis çubuğun benzer kutuplarinin birbirlerini itmesi gibi, birbirine yakin yerleştirilmiş magnetik darbelerin birbirlerini itip uzaklaştirma eğilimi tepe-kayma bozulmasi olarak bilinir. Bu veri darbelerin birbirinden 2 msn uzak olduklari varsayilsin, şekil 8. 17. Okuma darbeleri ani işaretler olmadiğindan bir darbenin etkisi ikincisi algilanmadan önce kaybolmayacaktir. iki darbe toplandiğinda elde edilecek sonuç şekil 8.17d’de gösterildiği gibi olacaktir. Tepelerin normal konumdan nasil kaydiği ve genliğin nasil küçüldüğü bu şekilden görülmektedir. Veri bitleri gerçekte saklayici ortamda kaydirilmamiştir. Iç halkalarda çevre küçülmesinden dolayi veri bitleriçok kalabaliklaştiğindan, bu sorun iç halkalarda daha büyüktür. MFM kodlamada 8. 1. 4. Disk Biçimleme Yumuşak sektörlenmiş disk üzerindeki her sektör, özel başlatimlama programi tarafindan belirlenmelidir. Bu program her sektörün başina halka ve sektör numarasini ve özelbir Idadres markasi yazar CRC (dönel fazlalik denetimi) baytlari da doğru veri gönderme ve almayi temin etmek için ilave edilir. Sektör ID’leri ile veri alanlari arasina bilgi içermeyen araliklar (gap) inşa edilir, çünkü okuma/yazma kafasini okuma modundan yazma moduna anahtarlamak için zaman verilmelidir. Bu yapilmazsa, yeni veri hazirlanmadan önce disk dönmüş olacaktir. Ilave karakter ve araliklar, halkanin toplam kapasitesini oldukça azaltir. IBM 3740 biçimlemede bir sektörün toplam kapasitesi 188 bayt olduğu halde, bu sektöre yalniz 128 veri bayti yazilir. Disk üzerindeki verilerin biçimlendirilişi tamamen yazilimla denetlenir. Bu yüzden farkli disk biçimi kullanan benzer disk sürücüler arasinda disk-değiştirme problemleri doğmaktadir. Hemen hemen tüm 8-inçlik diskler çift yoğunluklu kodlama için IBM sistem 34 biçimini kullanmaktadir. Bu biçimleme esasen IBM 3740 biçime oldukça benzer, yanliz araliklar ve veri alani iki kat uzatilmiştir. Ayrica araliklari doldurmak için FF yerine 4E bayti kullanilmiştir. Disk biçimleri, disk üzerine verilerin nasil saklanacağini yöneten kurallar kümesidir. Bu kurallar, değişen motor hizlari ve sonlu okuma-yazma ve yazma-okuma geçiş süreleri karşisinda güvenilir disk çalişmasi sağlayacak şekilde seçilir. IBM standartlari en iyisi değildir,ama en tutulur hale gelmiştir ve benzer sistemler arasinda yazilim takasi sağlar. Şekil 8. 18’de IBM sistem 34 ile biçimlenmiş 8 inçlik diskin bir halkasi gösterilmiştir. Diskin her yüzünde 77 halka ve en fazla 26 sektyör vardir. Halkanin başlangici indeks deliği tarafindan belirlenir. Halkanin başinda birinci sektörden önce öneş (preamble), indeks adres markasi, ve son indeks araliği gelmektedir. Halkanin son sektörünün ardindan ön indeks araliği gelir. Her sektörün veri alanini başka aralik alanlari çevreler. Öneş, disk üzerindeki indeks deliğinden elde edilen indeks darbesi ile sekronlanir. Bu darbe halka biçimleme işlemini başlatmak için kullanilir. 4E-00 geçişi algilanir. Bu geçişin ardindan şekil 8. 19’ da gösterilen özel karakterlerden oluşan indeks adres markasi gelir. Bu karakterlerde üç saat darbesi atilarak, veri bitleri ile kariştirilmalari önlenmiştir. D0-D2 bitleri adres markasinin tümünü belirler. Şekil 8. 18. Çift yoğunluk kodlamali 8-inçlik disk için IBM sistem 34 standarinda bir halkanin biçimi. Şekil 8. 19. Disk üzerindeki gelecek baytlari tanimlamak için kullanilan dört özel adres markasi vardir. Üç saat darbesi atildiğindan dolayi, bu markalar teklif ve veri baytlari ile kariştirmalar Halka üzerinde Son indeks markasi (aralik 1) her halkanin başinda görülür ve ardindan gelecek ID kaydi için hazirlanmak üzere disk denetleyiciye zaman verir. Her sektör, disk formatlandiği zaman başlatimlama programi tarafindan yazilan bir ID kaydi ile başlar. Bu ID kaydi özel bir ID adres markasi, halka numarasi, yüz numarasi,sektör numarasi (standart olmayan uzunluklar için), ve veri doğrulama için iki CRC baytindan oluşur. ID araliği ( aralik 2), gelecek veri alani için hazirlanmak üzere disk denetleyiciye zaman taninmasini sağlar. Bu alanin ilk bayti, ardindan gelen baytlarin veri veya silinmiş veri (ve bu yüzden verisaklayici olarak kullanilabilecek) olup olmadiğini gösteren özel bir veri adres markasidir. Silinmiş veri adres markasiyla bir alanin markalanmasi etkin olarak o sektörü siler. Sektörün gerçek verisi bu veri adres markasinin ardindan gelir. Ilk CRC bayti veri alanini sonlandirir. Veri alani sürekli olarak yazma işleminde kullanilabileceğinden, motor hiz toleransindan dolayi veri alan boyunda meydana gelebilecek küçük değişimlere izin vermek için veri boşluğu (aralik 3) sağlanmiştir. Böyle yapilmaz ise, veri alaninin sonu bir sonraki ID alaninin başina yazilabilecekti. Bu aralik ayrica bir sonraki ID alani için hazirlanmak üzere okuma/yazma kafasinin okuma moduna anahtarlanmasina zaman ayirir. Halkalar önindeks (aralik 4) ile sonlanir. Bu aralik, veri sonu ile indeks darbesi arasinda, motor hizindaki toleransi karşilamak için bir boşluktur. 8.15 Geçmeli Sektör Biçimleme Disket biçimleme, halkanin neresine sektörlerin yerleştirileceğini belirler. Sektörleri ardişik olarak (1,2,3,....26) halka boyunca yerleştirmek gerekli değildir. Çoğu kez sektörleri ardişik olmayacak şekilde yerleştirmek bazi üstünlükler sağlayabilir. Ardişik sektörün transferine izin vererek sektör erişim süresini eniyi yapar. Geçmeli sektör biçimi, sektörlere ardişik erişilmesine rağmen sektör okuma/yazmalari arasinda az miktarda işlem yapilacaği zaman erişim süresini eniyi yapar. Örneğin metin araştirmasi yapan bir düzenleyici program, sektörleri ardişik olarak okur,ve her sektörü okuyuşundan sonr, bir araştirma yapar. Eğer eşleşme bulamazsa, program bir sonraki sektör için okuma isteği yayinlar. Araştirma esnasinda disket dönmeye devem ettiğinden okuma işlemi yayinlandiğinda bir sonraki fiziksel sektör okuma/yazma kafasi altindan zaten geçmekte olacaktir, ve bu yüzden işlemci diskin diğer tam dönüşünü beklemek zorunda kalacaktir. Geçmeli biçimlemede, sektörler halka üzerine peşpeşe gelecek şekilde saklanmaz, tersine her sektör fiziksel olarak bir önceki sektörden geçme faktörü olarak bilinen bir fiziksel sektör sayisi kadar kaydirilir, şekil 8. 20. Bu sektör tahsisi, disk üzerindeki sektörler arasinda ilave icra zamani işlemciye sağlar. Bu süre sektör uzunluğuna, geçme faktörüne ve disk dönme hizina bağlidir. Doğru geçme faktörünü hesaplamak için, sektör işlemcileri arasindaki maksimum işlemci süresi, okuma/yazma kafasinin altindan bir tam sektörün geçmesi için gerekli süreye bölünmesi gerekir. Geçme faktörü belirlendikten sonra, biçimleme işlemi esnasinda doğru sektör numaralari yani halka üzerinde fiziksel olarak görülecekleri sirada disk denetleyiciye verilir. Şekil 8. 20. Geçme faktörü 3 olan 16 sektörlü halkada sektör tahsisi. 8.BÖLÜM 25.SAYFADAN ITIBAREN DEVAM 8.1.6. Disket Denetleyici Disket denetleyicinin gereksinimlerini görebilmek için disket üzerinden bir sektörlük verinin okunmasi için gerekli adimlari inceleyelim. 1. Okuma/yazma kafasi istenilen halkaya taşinir. a. 0 halka algilayici görünceye kadar kafa dişari doğru kaydirilir. b. Istenilen halkaya erişilinceye kadar adim motoru darbelenir.) c. Disk yüzeyine kafa yüklenir (8 inçliklerde). 2.Dikketten alinan analog darbeler FM veya MFM biçimindeki sayisal darbelere dönüştürülür. 3.Veri ve sat darbeleri bileşiminden veri bitleri ayrilir. 4. ID kayidi okunur ve sektör numarasinin eşleşimi denetlenir. 5. Istenilen sektör bulununcaya kadar adim 4 tekrarlanir. 6. Veri alani bitleri okunur ve paralele dönüştürülür. 7. Programli, kesmeli, veya DMA’li giriş/çikiş tekniği kullanilarak veri baytlari bilgisayara gönderilir. 8. CRT baytlari denetlenir, ve eğer hataya rastlanirsa o sektör 10 kereye kadar tekrar tekrar okunur. Yukaridaki gerekleri yerine getirebilecek bir disket denetleyicinin, 82072 FDC’nin yapisi ve çalişmasi aşağida açiklanmiştir. 8.1.6.1. 82072 Disket Denetleyicinin (FDC) Genel Özellikleri 82072 FDC yüksek kapasite, dört yoğunluklu, çift yüzlü disket sürücü yeteneklerinin kullanilmasina izin verir. Disk ile kullanici belleği arasindaki veri transferlerine ilişkin tüm fonksiyonlari gerçekler. Bu yonga üzerinde veri hizi yazilimla seçilebilen kendinden-dengelenen analog veri ayirici, programlanabilen yazma öndengeleme devresi ve yazma sati üretme lojiği vardir. Yongadaki 16-baytlik FIFO, veri transfer süresini azaltir ve hizli disk erişimleri için I/0 darboğazini kaldirir. Ayrica programlanabilen motor cm/off gecikme özelliği sağlar. Bu denetleyicinin blok yapisi şekil 8.21 de gösterilmiştir. Şekil 8.21. 82072 FDC’nin blok diyagrami 82072 denetleyicinin diğer denetleyicilerde bulunmayan bacaklarinin görevleri aşağida verilmiştir. TC : Veri transfer isteklerini sonlandirmak için DMA denetleyiciden gelen bir kontrol hattidir DW (Veri Penceresi): RDDATA girişini örneklemek için kullanilan diş PLL lojiğinden gelen bir saattir. Iç PLL kullanildiği zaman bu giriş gözardi edilir ve Vcc veya Vss ucuna bağlanir. RDDATA (Okuma Verisi): Disk sürücüden gelen FM veya MFM kodlu seri veridir. VC0/LD: Okuma Veri Kapisi. Bu aktif yüksek çikiş, disk sürücüdengelen okuma veri girişine diş PLL’nin senkronlanmasini yetkilendirir. Alçak Yoğunluk.Bu aktif yüksek çikiş, okuma/yazma kafasini ve veri kanal özelliklerini değiştirmek için dört yoğunlukla disk sürücüler tarafindan kullanilir. Bu işaret, iç PLL yetkilendirildiği ve 300 Kbps değerinde veri transfer hizi seçildiği zaman aktif yapilir. WE (Yazma Yetkisi): Dis üzerine yazmak için kafayi yetkilendiren disk sürücü denetleme işareti. MEM (MFM Modu): Diş PLL kullanildiği zaman, bu çikiş, tek ve çift yoğunluklu (FM ve MFM) modlardan birini seçer. L=MFM, O=FM mod. OTOR otor Yetkisi): Seçilen sürüc üdeki sürücü motoru aktif yapmak için kullanilan bir çikiştir. HDSEL (Kafa Seçme): Diskin iki yüzünden birini seçmek için kullanilan bir işarettir. 0= yüz 0, 1=yüz 1. DS1,0 (Sürücü Seçme): Bu çikişlar, dört disk sürücüden birini seçer. DS0, DS1=0,0 için sürücü 0 seçilir. WRDATA (Yazma Verisi) : Disk sürücüye giden FM veya MFM kodlanmiş seri verisidir.Diş öndengeleme gerektirmez. TRK0 (Halka 0): En diş halka olan 0 halkasi üzerine kafanin bulunduğunu gösteren disk sürücüden gelen bir denetim hattidir. WP (Yazma Korumasi): Diske veri yazilmamasi gerektiğini gösteren disk sürücüden gelen bir giriştir. RDY (Hazi): Sürücünün çalişmaya hazir olup olmadiğini gösteren disk sürücüden gelen bir giriştir. HDL (Kafa Yükleme): Gerektiğinde kafayi disk üzerine yükleyen bir çikiştir. Genelde 8 inçlik sürücüler için kullanilir. STP (Adimlama): Disk sürücüyü adimlama darbeleri ile besleyen bir çikiştir. DIR (Yön): Bu çikiş, STP ile birlikte kullanildiğinda, kafayi içeri veya dişari hareket ettirmesi için sürücüye emreder. 0= dişari doğru, 1=içeri doğru 8.1.6.2. Mikroişlemci Arayüzü Mikroişlemcinin erişebileceği 82072 denetleyicide üç kaydedici vardir: FIFO, Ana Durum Kaydedici (MSR), ve Veri hizi Seçme Kaydedici (DSR). Mikroişlemci ile 82072 arasindaki haberleşme, denetleyicinin hazir olup olmadiğini belirlemek için MSR’nin okunmasini gerektirir. Denetleyici hazir ise, ardindan uygun sayida parametre gelecek şekilde bir komut FIFO (veri kapisi) üzerinden denetleyiciye gönderilir. MSR herhangi bir anda okunabilir ve DSR herhangi bir anda yazilabilir. MSR’deki ROM biti birlendiği zaman veya DMA transferi yürürlükte ise FIFO’ya erişilmelidir. 1. Ana Durum Kaydedici (MSR). Bu kaydedicinin bit dizisi şekil 8.22 de gösterilmiştir. 7 6 RQM 5 DIO MOM 4 3 CB D3B 2 1 D2B D1B 0 D0B Şekil 8.22. Ara Durum Kaydedicinin (MSR) biçimi. RQM (Usta Isteği): RQM=1 olmasi, mikroişlemcinin FIFO’ya erişebileceğini gösterir. DIO (Veri Giriş/Çikiş): RQM=1 olduğu zaman, veri transferinin yönünü gösterir. DIO=1 ise mikroişlemci FIFO’dan okur, DIO=0 ise FIFO’ya yazar. NDM(DMA’siz mod): BELIRLEME (specify) komutunda DMA’siz mod seçilirse, yalniz komutun icrasi esnasinda bu bit 1 değerini alir.Bu bit programli veri transferini desteklemek için yapilmiştir. CB (denetleyici Meşgul): Yürürlükteki bir komutu göstermek için 1 değerini alan bir durum bitidir. DOB-D3B (Sürücü Meşgul): Sürücü bir komutun araştirma döneminde olduğu zaman 1 değerini alabilen durum bitleridir. 2.FIFO.Bu tampon 16-bayt uzunluğundadir ve disk ile bellek arasinda veri transferi yapilacaği zaman servisten önceki zamani uzatarak sistem esnekliğini artirmak için ilave edilmiştir. 82072 FIFO’nun boyu yapilanma komutu ile herhangi bir değere sinirlanabilir. Reset bu değeri; 1 yapar.FIFO’ya yazilirken programlanan sayida FIFO’da bayt kaldiği zaman, 82072 FDC mikroişlemciden servis ister. FIFO olduğu zaman bu istek kaybolur. FIFO’dan okunduğu zaman, FIFO’da 16 dan fazla bayt olduğu zaman servis istenir. FIFO boşaldiği zaman istek sona erer. FIFO ile mikroişlemci (veya DMA denetleyici) arasindaki disk transferleri esnasinda, uygun göstericinin (INT, DRQ) aktif yapilişindan itibaren belirli bir süre içinde FIFO’ya servis yapilmalidir. 24 Mhz saat hizinda çalişildiği zaman paralel veriyi seri MFM/FM veriye dönüştürmek için 1,5 Msn gecikme gerekir. Diğer veri hizi servis gecikmeleri aşağidaki bağintidan hesaplanabilir. 1 eşik numarasi x x8 - 1.5 Msn=Gecikme veri hizi Burada eşik numarasi 1, 2, 8, 15 bayt değerlerini alir. Komut döneminde FIFO yetkisiz kilinir ve veri yalniz MSR’de denetleyicinin hazir olduğu gösterildikten sonra gönderilmelidir. Denetleyici hazir olmadan önce komut bayti gönderilirse uygun olmayan çalişma doğacaktir. Denetleyici kesme veya DMA istekleri yaratarak komut parametrelerini istemez. Tüm komut parametreleri MSR yoklanarak gönderilir. 82072 denetleyici icra dönemine girince, geçersiz veri diskten okunup yanilmasin diye denetleyici FIFO’yu temizler. Diske yazarken, süresi içinde mikroişlemci cevap vermezse, “00” değeri diske yazilir. Okuma esnasinda, tüm veriler FIFO’dan alinincaya kadar 82072 denetleyici sonuç dönemine girmez. Taşma ve eksik koşulu, FIFO ile mikroişlemci arasindaki veri transferini sonlandirir. Diske yazmalar mevcut sektörü (“00” ile) doldurur ve CRT üretir. Sonuç döneminin başlayabilmesi için, mikroişlemcinin tüm verileri FIFO’dan okumasi gerekir. Uygun hata biti durum kaydedicide birlenecektir. 3. Veri Hizi Seçme Kaydedici (DSR).Bu kaydedici okuma ve yazma disk verisi üzerinde kullanici denetimi verir. Kullanici iç veya diş veri ayirici, veri ayiricinin veri hizi ve yazma öndengeleyici lojik için gecikmeler arasinda seçim yapabilir. Mikroişlemci DSR’ye yazacaği zaman, iç makina durumuna senkronlamak için bir gecikmeden sonra veri yüklenir. Bu senkronizasyon süresi geçmeden, mikroişlemci DSR’ye ardişik yazma yapmamalidir. Diske erişen ve bu kaydedicinin denetleyeceği değerleri kullanan bir komut verilmeden önce bu kaydedicinin programlanmasi gerekir. Veri hizi seçme bitlerinin yazimi ile yeni frekansa PLL’nin kararli duruma gelmesi arasinda 2 msn’lik gecikme vardir. Veri transferleri esnasinda bu kaydediciye yazma yapilmasi, bu kaydedicini,n içeriğini ve onun denetlediği lojiği değiştirir. Veri hizlari ve öndengeleme değerleri değişecektir ve bu da istenmeyen sonuçlar doğurabilir. DSR yalniz yazilan bir kaydedicidir. DSR’nin bit dizisi şekil 8.23 de gösterilmiştir. 7 6 5 SWR PD EPLL 4 3 PRE - COMP 2 1 0 DRATESEL Şekil 8.23. Veri hizi seçme kaydedici (DSR) SWR (Yazilma Reseti): Bu bit “1” yapildiği zaman, 82072 denetleyicinin yazilim reseti yetkilendirilir. Yazilim reseti, donanim reseti ile silinebilir. Yazilim reseti durumunda bite, DRS kendisine daha önce yüklenmiş değerleri korur. Donanimla resetlendiğinde DSR içeriği 02H olur. PD (Düşük güç): Bu bit “1” yapildiği zaman, denetleyici Düşük Güç moduna girer. Bu moddan çikmak için, donanim veya yazilim reseti verilmelidir. Düşük güç esnasinda yalniz DSR’ye yazmaya izin verilir, ve tüm giriş işaretleri geçerli bir durumda tutulmalidir. Düşük güç esnasinda, 82072 denetleyici PCN kaydedici içeriğini korur. Ama tüm durum kaydediciler sifirlanir. EPLL (PLL yetkilendirme): Bu bit “0” yapildiği zaman, iç PLL veri ayirici, veri pencere girişi sağlar ve DW bacaği gözardi edilir. PRECOMP (Öndengelenme): Yazma öndengeleme devresi, WRDATA bacağindaki sürücüye yazma veri darbesini göndermeden önce ayarlar. Programlanmiş dengeleme araliği, veri paternin fonksiyonu olarak, normal yazma darbe zamanlamasina eklenir veya çikarilir. YAPILANMA komutu, öndengelenmenin başlayacaği halka numarasini belirlemek için kullanilir. Bu komut kullanilmazsa, öndengelenme 0. halkasindan başlar. DRATESE (Veri Hizi Seçme): Bu bitler okuma ve yazma veri hizlarini programlar. FM modda veri hizi MFM moddakinin yarisidir. 8.1.6.3. Sürücü Arayüzü 82072 denetleyicinin disket sürücü arayüzü şekil 8.24 de blok dyagram halinde gösterilmiştir. Bu yüzleştirmenin gerektirdiği diş devre kabloyu sürecek yüksek akimli tamponlar, sonlandirici, ve motor ve sürücü lojiktir. Şekil 8.2.4. Sürücü arayüzün blok dyagrami Okuma işlemi başladiği zaman, sifir değerli sekiz bit hücresinden oluşan bir patern içeren senkronizasyon alanina rastlayincaya kadar senkronizasyon algilayici lojik okuma veri akişini örnekler. Bu senkronizasyon alani, iç tek-kararli devre ile bulunur.Bu devre böyle bir diziyi senkronizasyon alani kabul eder ve OKU (READ) ve YAZ (WRITE) komutlarinin GAP parametrelerinde belirtilen gecikmeyi bekledikten sonra VC0’yu referans saatinden veri akişina anahtarlar. Daha sonra senkronizasyon lojiği okuma veri akişini veri ayiricinin girişine anahtarlar. PLL’nin senkronlandiği saat, anahtarlama esnasinda, okuma verisi ile ayni fazda olmaya zorlanir. Veri ayiricinin PLL devresi hemen hemen sifir faz hatasi ile başlar. ve bu da yakalama süresini azaltir. Vco aktif yapilip PLL seri veriye kilitlenince, ID adres markasi araştirilir. Ilk senkronizasyon bilgisi olmayan veri, ID markasi değilse;Vco hatti aktif olmaktan çikarilir ve bir senkronizasyon alaninin araştirilmasi başka bir senkronizasyon alanini bulmak için tek-kararli devreyi bekleyen veri ayirici ile tekrar başlar. Eğer adres markasi iyi ise, doğru parametreler için ID alani incelenir ve CRC denetlenir. 82072 denetleyici disk verisine bakmiyorsa, programlanmiş veri hizina senkronlanmiş olarak kalir.Bu yöntem, harmoniklere PLL’nin kilitlenmediğini temin eder. Ayrica, disk verisi PLL’ye verilince, daha hizli kilitlenme süresine izin verir. Iz veri ayirici, şekil 8.25 de gösterildiği gibi, iki analog faz kikitlemeli çevrimden (PLL) oluşur. Veri ayirici PLL’nin görevi, verinin kodu çözülebilsin diye, veri akişindan saati kurtarmaktir. Veri ayirici PLL, sürücü hizindaki değişmeleri ve darbedeki küçük kararsizliklari izler. Veri PLL’sinin verimliliğini artirmak için, ikinci bir PLL ilave edilmiştir. Bu frekans PLL, sicakliği , gerilim ve veri hizi değişimlerini gözönüne alir ve veri PLL’yi ayarlar. Şekil 8.25. Veri ayiricinin blok dyagrami. 8.1.5.4. Sürücülerin Yoklanmasi 82072 denetleyicide sürücülerin yoklanmasi öndeğer (default) kilinmişitr. Yoklama işlevi, YAPILANMA komutu olarak yetkisiz verilerek yetkilendirilir. Yetkilendirildiği zaman, 82072 denetleyici sürücüleri yoklar ve RDY bacağinin durumunda bir değişimin olup olmadiğini arar. Her sürücü bir zaman periyodu için seçilir ve RDY bacaği örneklenir. Belli bir gecikmeden sonra bir sonraki sürücü seçilir. Bu sira denetleyici komut döneminde bulunduğd her zaman meydana gelir. Başlangiçta sürücülerin hazir olmadiklari varsayilir ve her sürücünün “hazir” değeri bir iç kaydedicide saklanir.Sürücünün durumu “hazir değilden” “hazir’a” geçtiği zaman bir kesme yayinlanir. Bu kesmeyi, mikrobilgisayardan gelen KESME DURUMUNUN ALGILAMA komutu izlemelidir. Bu sürücü ikinci durum değişikliği yaptiği zaman yine bir kesme yayinlanir. Bu sürücünün seçilme süresi uzunluğu, seçilen veri hizina bağlidir.1 Mbps hizinda 0-2 sürücüler eşit süre için seçilirken, 3 sürücüsü bu sürenin iki kati için seçilir. 500 Kbps hizinda seçilme periyodu tüm sürücüler için ikiye katlanir. Bu periyot, veri hizi seçimi ile ölçeklenmeye devam eder. RDY bacağini 82072 denetleyicinin örnekleme süresi 1Mbps’de 15 Msn’dir ve bu da veri hiziyla orantili olarak örneklenir. Bu değer bütün sürücüler için aynidir. Sürücünün seçilmesinden arda kalan zaman RDY’nin örneklenmemesi halinde değişir. 8.1.6.5. 82072 FDC Yazilimi FDC komutlarinin komut dönemi, icra dönemi, ve sonuç dönemi olmak üzere üç dönemi vardir. RESET verildikten sonra FDC komut dönemine girer ve mikrobilgisayardan komut almaya hazirdir. komutlarin herbiri için, belirlenen komut kod baytlari ve parametre baytlari takimi, komut dönemi tamamlanmadan önce FDC’ye yazilmalidir. FDC’ye yazmadan önce mikrobilgisayar, ana dururm kaydedicinin RQM ve DIO bitlerini incelemeliidr. Komut bayti yazilmadan önce RQM,DIO=10olmalidir. Alinan bayt işleninceye kadar her yazma döneminden sonra FDC tarafindan RQM=0 yapilir. Yasal olmayan komut durumu algilanincaya kadar, komutun parametre baytlarini istemek için denetleyici RQM bitini yine öne sürer. Son parametre bayti alindiktan sonra, RQM, DIO=01 olur. ve FDC komutla tanimlanan bir sonraki döneme girer. FDC’ye veya FDC’den yapilan tüm veri transferleri icra döneminde meydana gelir. Veri transferi BELIRLEME komutunda belirtildiği gibi DMA’li veya DMA’siz modda gerçekleştirilebilir. Son komut parametresi alindiktan hemen sonra FDC icra dönemine girer. Son veri bayti transfer edildikten sonra veya bir hata meydana gelirse icra dönemi sona erer. Üçüncü dönem sonuç dönemidir.Komut icrasinin sonunda durum bilgisi mikroişlemcinin okumasi için hazirdir. Mikroişlemci tüm sonuç baytlarini okuduktan sonrs,denetleyici tekrar komut dönemine girer ve bir sonraki komutu almaya hazirdir. Sonuç dönemi bir kesme üretilerek gösterilir. Bir bayt FIFO’dan okunmadan önce DIO ve RQM bitleri birlenmelidir.Son sonuç bayti mikroişlemcitarafindan okununcaya kadar bu bitler birlenmiş olarak kalmalidir. I.BELIRLEME (SPECIFY) KOMUTU Denetleyiciye reset verildikten sonra, kendisine bağli disk sürücü ile doğru olarak yüzleşmesini sağlayacak denetletici işaret zamanlamasini belirleyen bir BELIRLEME komutu gelmelidir. Bu komut dört parametre gerektirir. 1.Adimlama Süresi (SRT):SRT, adim darbeleri arasindaki zaman araliğini belirler. Adim darbeleri, okuma/yazma kafasini istenen silindirüzerine konumlandirmak için disk sürücü tarafindan kullanilir. Adim darbesi, YÖN (DIRECTION) bacağini polaritesine bağli olarak kafanin ileri veya geri bir halkaya hareket etmesine sebep olur. 2.Kafa Yükleme Süresi (HLT): HLT, okuma veya yazma işlemini başlatmadan önce kafayi yükledikten sonra denetleyicinin bekleyeceği zaman araliğini belirler. 3. Kafa Kaldirma Süresi (HUT): HUT, okuma veya yazma komutunun icra döneminden sonra kafa kaldirilincaya kadar geçmesi gereken zaman araliğini tanimlar. 4.DMA’siz Mod Bayraği (MD): ND biti, denetleyicinin DMA’li veya DMA’siz modda çalişmasi için programlanip programlanmadiğini belirler. DMA’siz modda transfer edilecek her bayt için mikroişlemci kesintiye uğratilir. DMA’li modda ise, denetleyici DRQ ce DACK işaretleri sayesinde DMA denetleyiciye bağlanir. Belirleme komutu, sürücünün çalişma özelliklerini belirlemek için herhangi bir işlemini gerçekleştirmeden önce yayinlanmalidir. Genellikle bu komut gerilim verilerek yapilan başlatmadan sonra gerçeklenmelidir, ve ne icra dönemine ne de sonuç dönemine sahiptir. II.YAPILANMA CONFIGURE) KOMUTU Sisteme reset verilince, 82072 FDC 8272A’ya uyumlu moda girer. Yapilanma komutu tarafindan belirlenen bitler aşağidaki öndeğerleri alir. FIFOTHR = 01. FIFO’yu yetkilendirir (FIFO eşiği “1” değerini alir) MOFF = Sonsuz motor off gecikmesi PRETRK = 00. Öndengeleyicinin yetkilendirileceği halka numarasi. EIS = 0. Ima edilen araştirma yoktur. EFIFO = 0. Baytlarin birer birer transfer edileceği moda girilir (8272 transfer modu) POLL = 0. Sürücü yoklamayi yetkisiz kilar. Öndeğer modu 82072 denetleyiciyi 8272A denetleyici ile yazilim uyumlu yapar. Yapilanma komutunu aldiktan sonra 82072 denetleyici,istenilen özellikleri oluşturmak için iç katdedicileri başlatimlamaya koyulur.Belirleme ve yapilanma komutlari 82072 denetleyicinin başlatimlama komutlaridir. Başlatimlama işleminin akiş diyagrami şekil 8.26’da gösterilmiştir. Şekil 8.25. 82072 denetleyicinin başlatimlanmasi III. DENETLEME KOMUTLARI Denetleme komutlari istenilen halka üzerine kafanin konumlandirilmasi ve disk sürücünün durumu hakkinda bilgi almak için kullanilir. Bu denetleyici aşağida verilen denetleme komutlarina sahiptir. 1. ARAŞTIRMA (SEEK) 2. YENIDEN AYARLAMA (RECALIBRATE) 3. GÖRECELI ARAŞTIRMA (RELATIVE SEEK) 4. MOTOR ON/OFF 5. KESME DURUMUNUN ALGILAMA (SENSE INTERRUPT STATUS) 6. SÜRÜCÜ DURUMUNU ALGILAMA (SENSE ORIVE STATUS) 7. ID OKUMA 8.DUMPREG Sürücü durumunu algilama (SDS) komutu, herhangi bir sürücünün durumunu anlamak için diğer komutlarin arasinda gerçekleştirilebilir. Sürücü durumu hemen hazir olur. SDS icra dönemine sahip değildir ve kesme üretmez. ARAŞTIRMA ve YENIDEN AYARLAMA komutlari, istenilen silindir üzerine okuma/yazma kafasini konumlandirmak için veri transfer komutundan önce gerçekleştirilir. Bu komutlarin icra dönemi esnasinda mikroişlemciye gerek duyulmaz. Bu komutlarin icra döneminin sonunda, denetleyici bir kesme üretir. Kesmeye cevap olarak, bir KESME DURUMUNU ALGILAMA komutu uygulanmalidir. MON/MOFF komutlari, motor bacaği üzerinde yazilim denetimi sağlar. Bu komut icra dönemine sahip değildir ve kesme üretmez DUMPREG komutu, sistemin koşma-ani teşhislerini ve uygulama yazilimi geliştirmesini desteklemek için tasarlanmiştir. Mikroişlemci ile disket denetleyici arasinda uygunhaberleşmenin olup olmadiğini belirlemek için BELIRLEME veya YAPILANMA komutlarin ardindan DUMPREG komutu yayinlanabilir. Bu komut icra dönemine sahip değildir ve kesme üretmez. IV. VERI TRANSFER KOMUTLARI 82072 denetleyici alti veri transfer komutuna sahiptir. Bu komutlar aşağida siralanmiştir. 1. VERI OKUMA (READ DATA) 2. SILINMIŞ VERIYI OKUMA (READ DELETED DATA) 3. HALKA OKUMA (READ A TRACK) 4. VERI YAZMA (WRITE DATA) 5. SILINMIŞ VERIYI YAZMA (WRITE DELETED DATA) 6. HALKA BIÇIMLEME (FORMAT A TRACK) Veri transfer komutlarinin hepsi ayni parametre baytlarini gerektirir ve ayni durum baytlarini verir. Veri transfer komutlari arasindaki tek fark, 82072 denetleyiciye gönderilen ilk komut baytindaki D0-D3 kodlama bitleridir. Komut D3 D2 D1 D0 0 1 1 0 1 1 0 0 0 1 0 1 Veri okuma Silinmiş okuma veriyi Veri yazma Silinmiş veriyi yazma 1 0 0 1 0 0 1 0 Halka okuma Tablo 8.2. Veri transfer kodlama Komutlarin ayri ayri incelenişi burada verilmeyecektir. Genel bilgi almasi açisindan sadece VERI OKUMA ve HALKA BIÇIMLEME komutlarinin kod ve parametreleri verilecektir, şekil 8.27. VERI OKUMA D önem D7 /W NT W D4 D3 D2 MFM SK 0 0 1 D1 Açiklama 1 0 Komut kodlari 0 W D5 D0 K omut D6 0 0 0 0 HDS DS1 DS0 C W Komut icrasinda H W Önce sektör ID R W N W EOT W GPL bilgisi W DTL Denetleyici W ile ana I sistem cra arasinda veri transferi ST0 S onuç Komut R icrasindan ST1 sonra R ST2 R C R H Komut R icrasindan R sonra R H R HALKA BIÇIMLEME K omut 0 MFM 0 0 1 1 0 1 W kodlari 0 W Komut 0 0 0 0 HDS DS1 DS0 N Baytlar/sekt W ör SC W Sektör/silin dir GPL Aralik 3 W D W Dondurucu bayt Denetleyici Icra tüm silindiri biçimler ST0 S onuç R Komut icrasindan ST1 R sonra durum bilgisi ST2 R C R H R Komut tamamlan- R R diktan sonra disk N durumu R Şekil 8.27. VERI OKUMA ve HALKA BIÇIMLEME komutlarinin kod ve parametreleri HDS ve DS0, 1 : Kafa seçme ve sürücü seçme C : Silindir adresi. Halen seçilen silindir adresi. H : Seçilen kafa adresi R : Sektör adresi. Okunacak veya yazilacak sektör numarasini beliritir. N : Sektör boyu kodu. Bir sektördeki veri baytlarinin sayisi EOT : Halkanin sonu. Mevcut halkanin nihai sektör numarasi GLP : Aralik uzunluğu. Okuma veya yazma işlemi için aralik 3’ün boyu. aralik, disk biçimlendirilirken oluşturulan bölgelerdir. Bu araliklar sürücünün okuma/yazma fafasini off yapmak için kullanilir. Bu durum disk üzerine kayitli verilerin bozulmasini önler. DTL : Özel sektör boyu. Bu parametre geçici olarak sektör boyunu değiştirmek için kullanilir. N değeri sifir yapilarak, 1 den 256 bayta kadar değişik sektör boylarini belirtmek için DTL kullanilabilir. ST0, ST1,SR2: Durum kaydediciler. 82072 denetleyici beş durum kaydediciye sahiptir. Daha önce anlatilan ana durum kaydedici (MSR) mikroişlemci tarafindan herhangi dört durum (ST0,ST1,ST2,ST3,) kaydedici döneminde hazirdir vr yalniz bir bir komut anda okunabilir. ise başarili yalniz bir Diğer sonuç şekilde tamamlandiktan sonra okunabilir. Dikkat edilmelidir ki, komutta gösterilen tüm baytlar sonuç döneminde okunmak zorundadir. Örneğin veri okuma komutu, sonuç döneminde okunmasi gereken yedi baytlik veriye sahiptir. Okuma komutunun başarili bir şekilde tamamlanabilmesi için bu yedi baytin hepsi okunmalidir. Bu yedi bayt okununcaya kadar, denetleyici yeni bir komut kabul etmeyecektir. Burada tüm durum kaydedicilerin ayrintili biçimde sunulmasi mümkün olmadiğindan, genel bilgi vermesi açisindan yalniz durum kaydedici-1 (ST1) açiklanacaktir. STL’in biçimi şekil 8.28. de verilmiştir 7 6 5 4 3 2 1 0 EN 0 DE OR O ND NW MA Şekil 8.28. Durum kaydedici 1’in biçimi EN denetleyici (Silindir sonu) : Bir silindir nihai sektörünün ilerisindeki bir sektöre erişmeye kalkiştiğinda bu bayrak birlenir. DE (Veri hatasi) : ID alaninda veya veri alaninda bir CRT hatasina denetleyici raslarsa, bu bayrak birlenir. OR (Taşima) : Veri transferleri esnasinda ana-sistem tarafindan belli bir zaman araliğinda denetleyiciye hizmet yapilmazsa, bu bayrak birlenir. ND (Veri yok): VERI OKU, SILINMIŞ VERIYI YAZ veya TARAMA komutlarinin icrasi esnasinda, IRD kaydedicide belirtilen sektörü denetleyici bulamazsa, bu bayrak birlenir. ID OKUMA komutunun icrasi esnasinda, denetleyici hatasiz olarak ID alanini okuyamazsa, bu bayrak birlenir. Silindiri OKU komutunun icrasi esnasinda, başlama sektörü bulunamazsa, bu bayrak birlenir. NW (Yazilamaz): VERI YAZ, SILINMIŞ VERIYI YAZ, veya SILINDIR; BIÇIMLE komutunun icrasi esnasinda, disk sürücüden gelen bir yazma koruma işaretine denetleyici rastlarsa, bu bayrak birlenir. MA ((Kaçirilan adres markasi): Indeks deliğine ilk defa rastladiktan sonra ID adres markasini denetleyici algilayamazsa, bu bit birlenir. Ayrice veri adres markasini veya silinmiş veri adres markasini denetleyici algilayamazsa, bu bayrak yine birlenir. Böylece 82072 denetleyicinin yapisi ve çalişmasi hakkinda gerekli temel bilgiler verilmiş oldu. Uzun olduğundan dolayi, denetleyicinin programlanmasi işine burada girilmeyecektir. 8.2. OPTIK DISKLER Son yillarda sayisal bilginin optik kayidi için lazerden yararlanma konusunda çok büyük gelişmeler olmuştur. Yalniz-oku, bir kere yaz, ve silinebilir kayit yeteneği sağlayan bir kaç optik kayit bir-kere-yaz ürünleri günümüzde piyasada yaygin olarak satilmaktadir. Optik kayidin magnetik kayida göre önemli üstünlükleri vardir. • Yüksek yoğunluk.Bugün mevcut optik cihazlar, magnetik dislere göre yaklaşik on kat fazla veri alan yoğunluğu sağlar. Alan yoğunluğu, magnetik kayit yoğunluğu ile ayni paralelde artacaktir. •Düşük saklayici ortam maliyeti. Optik saklayicilar, yüksek kaliteli magnetik teyplerle karşilaştirilabilecek düzeyde saklayici maliyetiyle veriye rastgele ve ardişil erişim sağlar. •Taşinabilirlik.Temiz kayit ortaminin gerektiridği koşullar yüksek-yoğunluklu taşinabilir magnetik disklerin tasarimini zorlaitirmakta,üretimini pahalilaştirmakta, ve kullanimini zorlaştirmaktadir. Optik disklerin kolay taşinabilirliği, bilgisayar sisteminden verilerin ayrilmasini gerektiren uygulamalarda optik diskleri çok çekici yapmaktadir. •Saklayici ortami elleme kolayliği. Taşinabilen disk ve teyplerdeki saklayici ortamin tersine (bu saklayicilarda kirlenme ve mekanik hasarlardan sakinilmalidir), optik ortam daha sağlamdir ve fotograf kayitlarindaki kadar dikkat gerektirir. Optik disler genellikle orta kalinlikta saydam koruyucu kaplama içerir, ve bu yüzden kayit ortamindaki kirlenmelerden fazla alinmaz. •Yeni uygulama olanaklari.Yalniz-oku optik bellekler, büyük miktarda verinin çok ucuz dağitimini sağlarken, bir-kere-yaz optik saklayici ortam yetkisiz, algilanamayan değişimlere karşi veri korumasi sağlar. •Veri okumada diş enerji kaynaği.Ham işaret gücü için kayit ortamindaki enerjinin dönüştürülmesine dayanan magnetik disklerin tersine; optik kayit, verinin okunmasi için ortam yüzeyinden uzak lazerdan gelen yansimiş işiğa güvenir. Eğer daha yüksek çikiş işareti gerekirse, daha yüksek performansli magnetik ortam geliştirmekten lazerin gücünü artirmak daha kolaydir. •Minimum kafa/ortam arayüz problemi. Magnetik disklerde kafa saklayici ortama çok yakin uçmasina rağmen, optik disklerde daha yüksekten uçabilir. Bu durum mekanik tasarim problemlerini azaltir. Gerçek zamanda çalişan bilgisayar sistemlerindeki magnetik disklerin yerini optik kayidin almasi yakin gelecekte olasi değildir. Yalniz-oku ve bir-kere-yaz optik teknolojiler, magnetik disklere fonksiyonel olarak eşdeğer değildir; çünkü bunlar, kullaniciya saklayici ortam üzerinde veri bloklarini üst üste yazma yeteneğini vermez. Silinebilen optik teknoloji fonksiyonel olarak magnetiğe eşdeğerdir, ama, mevcut silinebilen optik gerçeklemelerde performans ve ortam sinirlamalari vardir. Ilk optik disk nesli, magnetik disklere göre bazi yönlerden daha düşük performansa sahiptir. ama şimdi çoğu yönden karşilaştirilabilir duruma gelmiştir. Anlik transfer orani, magnetik disklerdekinden %10-20 yüksektir. Araştirma süresi 5-10 kat daha uzundur. Dönme gecikmesi yaklaşik 3-10 kat büyüktür. Üstelik okuma/yazma uygulamalarinda silinebilen optik ortam magnetik ortam gibi doğrudan üstüne yazilabilir değildir, ama bir silme geçişi ile eski duruma sokulabilir. Optik saklama teknolojisi magnetik disk ve magnetik teyp teknolojilerinin tümleyenidir. Optik teknoloji bazi yeni bilgisayar sistemleirnin gelişmesini teşfik eder ve bazi mevcut sistemleri de daha elverişli duruma sokar. 8.2.1. Optik Teknolojiler Disk ve teyp için ayni magnetik kayit işlemi kullanilmasina rağmen, optik disklerde üç cins optik kayit teknolojisi kullanilmaktadir. •Optik yalniz-oku bellek.Yoğun (compact) ses disklerinde (CDROM) •dahi kullanilan bu teknolojide, enjeksiyon kaliplarinda bir ana diskten çok sayida kopya üretilir.CDROM teknolojisi, çok sik güncelleştirilmeyen büyük miktardaki bilgilerin geniş çapta dağitiminin gerekli olduğu uygulamalar için ümit vermektedir. •Bir-kere-yaz, çok-kere-oku (WORM). Bu teknoloji, kullanicinin bilgisayar sistemi tarafindan verinin yazilmasina izin verir. Ama bir kere yazilinca, WORM ortamdaki veri üzerine yeni veri bu ortami tahrip etmeden yazilamaz. Değiştirip bozmaya karşi bu koruma özelliğinden dolayi, WORM optik teknoloji özellikle arşiv uygulamalar için çok uygundur. •Silinebilir optik.Bu az olgunlaşmiş bir optik teknolojidir. Bu teknoloji fonksiyonel olarak magnetik disk kayit tekniğine eşdeğerdir, çünkü burada rastgele erişebilen sektörlere yazilabilmekte, okunabilmekte ve bu sektörler üzerine tekrar yazilabilmektedir. Bu teknoloji daha ziyade backup uygulamalar için yararli olmaktadir. 8.2.1.2. Yalniz-Oku Optik Saklama CDROM optik diskler, bir ana (master) diskten yararlanarak enjeksiyon kalibinda plastik şekillendirilerek üretilir. CDROM ana diski inşa etmek için bir cam taban (bazi), tümleşik devre üretiminde kullanilan tekniklere benzer forograf teknikleri kullanilarak işlenir. Bu cam, yüzeyi üzerinde küçük çukurlar biçiminde bilgileri saklar. Daha sonra bu cam taban bir negatif istampa disk oluşturmak için kullanilir. Son olarak, bu istampa enjeksiyon kalibina koyulur ve onun plastik bir kopyasi yapilir. Magnetik disklerde olduğu gibi, bu disk üzerindeki bilgiler, sabit yariçapli bir bit genişlikli halkalar halinde düzenlenir. Daha sonra kalipta şekillendirilmiş bu plastik diskler, işiği iyi yansitsin diye yüzeyi çok ince bir aluminyum tabaka ile kaplanir.Son olarak dayaniklilik ve koruma amaciyla yüzey bir plastik ile kaplanir. Elde edilen CDROM şekil 8.29 da gösterilmiştir. Şekil 8.29. CDROM diskin yapisi. CDROM disten bilgilerin okunuşu şekil 8.30 da gösterilmiştir. Lazer işini, aluminyum kapli ortam yüzeyi üzerine çok doğru biçimde odaklanir; ve yansiyan işin için ayirici tarafindan geri verilir. Yansiyan işin, algilayici tarafindan elektriksel işarete dönüştürülür. Ortamda çukurun olduğu yerlerde, yansiyan işiğin parlakliği yikici girişimden dolayi azalir, ve bu yüzden çikiş işareti azalir. Magnetik kayitta kullanilan senkronizasyon ve kodlama tekniklerine benzer teknikler kullanilarak, veri senkronizasyonu korunabilir ve elektriksel çikiş işaretinden verinin kodu çözülebilir. Şekil 8.30. CDROM diskten verinin okunmasi CDROM diskin üstünlüğü, yoğun bilgi kayidi yapilabilmesidir. Inç başina yaklaşik 25.000 doğrusal yoğunluk (bugün başarilabilen en yüksek magnetik bit yoğunluğundan yaklaşik %25 fazla) ve yaklaşik 15.000 değerinde halka yoğunluğu (magnetik kayitta bugün başarilabilen yaklaşik 10 kati) ile, CDROM diskler bir inç kare başina yaklaşik 400 milyon çukurluk ham alan yoğunluğuna sahiptir. Kodlama, sektördeki veri yükü, ve magnetik kayittakinden daha yüksek bir ham ortam hata orani ile baş edebilecek çok ayrintili ECC mekanizmasi için düzenlemeler yapildiktan sonra, kullanilabilen net veri yoğunluğu inç kare başina yaklaşik 320 Mbit olur veya mevcut en yüksek yoğunluklu magnetik disk ürünlerdekinin yaklaşik 15 kati olur. Sabit açisal bit yoğunluğunda kayit yapan (yani eşit dönme miktarlari için en iç ve endiş halkalardan ayni miktarda bitin okunduğu) ve sabit açisal hizda (CAV) çalişan magnetik disklerdekinin tersine, CDROM diskler sabit çukur boyuna sahiptir ve şekil 8.31 de gösterildiği gibi çukurlari sabit doğrusal hizda (CLV) hareket ettirir. Bu durum CAV kayittan daha fazla saklama kapasitesi sağlar, çünkü diş halkalarda içtekilere göre daha fazla saklama alani vardir. Ama dönme hizi halkadan halkaya değişmek zorunda olduğundan bu durum daha karmaşik servomekanizmalar gerektirmektedir. Ayrica rastgele erişim süresi de önemli ölçüde artmaktadir, çünkü amaçlanan halkada veri kodu çözümü, dönme hizi yeni çap için ayarlanip sabit bir değere oturuncaya kadar başlayamamaktadir. Verilen bir çukur boyu için bir CLV disk üzerinde CAV biçimli deisktekinden % 50-60 daha fazla veri tutabilir. Ama ortam kapasiteden dolayi erişim performansinda bir düşme olacaktir. Dönme hizinin ne kadar çabuk ayarlandiğina bağli olarak, bu düşüş yüz milisaniye veya daha fazla olabilir. Şekil 8.31. CLV ve CAV kayit ve bu kayitlara ilişkin disk yerlaşim planlari Diskin diş halkalarina az bilgi koyulmasi alan israfina yol açtiğindan, CAV yöntemi CDROM disklsrds kullanilmaz. Bunun yerine, ayni boyutlu dilimlere eşit miktarda olacak şekilde bilgiler paketlenerek yerleştirilir, ve disk değişken hizda döndürülerek bilgiler ayni hizda ortam hata orani ile baş edebilecek çok ayrintili ECC mekanizmasi için düzenlemeler yapildiktan sonra, kullanilabilen net veri yoğunluğu inç kare başina yaklaşik 320 Mbit olur veya mevcut en yüksek yoğunluklu magnetik disk ürünlerdekinin yaklaşik 15 kati olur. Sabit açisal bit yoğunluğunda kayit yapan (yani eşit dönme miktarlari için en iç ve en diş halkalardan ayni miktarda bitin okunduğu) ve sabit açisal hizda (CAV) çalişan magnetik disklerdekinin tersine, CDROM diskler sabit çukur boyuna sahiptir ve şekil 8.31 de gösterildiği gibi çukurlari sabit doğrusal hizda (CLV) hareket ettirir. Bu durum CAV kayittan daha fazla saklama kapasitesi sağlar, çünkü diş halkalarda içtekilere göre daha fazla saklama alani vardir. Ama dönme hizi halkadan halkaya değişmek zorunda olduğundan bu durum daha karmaşik servomekanizmalar gerektirmektedir. Ayrica rastgele erişim süresi de önemli ölçüde artmaktadir; çünkü amaçlanan halkada verikodu çözümü, dönme hizi yeni çap için ayarlanip sabit bir değere oturuncaya kadar başlayamamaktadir. Verilen bir çukur boyu için, bir CLV disk üzerinde CAV biçimli disktekinden % 50-60 daha fazla veri tutabilir. Ama artan kapasiteden dolayi erişim performansinda bir düşme olacaktir. Dönme hizinin ne kadar çabuk ayarlandiğina bağli olarak, bu düşüş yüz milisaniye veya daha fazla olabilir. Şekil 8.31. CLV ve CAV kayit Diskin diş halkalarina az bilgi koyulmasi alan israfina yol açtiğindan, CAV yöntemi CDROM disklerde kullanilmaz. Bunun yerine ayni boyutlu dilimlere eşit miktarda olacak şekilde bilgiler paketlenerek yerleştirilir, ve disk değişken hizda döndürülerek bilgiler ayni hizda taranir. Çukurlar lazer tarafindan sabit doğrusal hizda okunur. Halkalardaki bilgi miktari merkezden dişariya doğru değiştiğinden, adresler CD biçiminde kullanilan tarzda ifade edilir, yani 0-59 dakika, 0-59 saniye, ve 0-74 blokluk birimler halinda ifade edilir. Bu bilgiler her bloğun başinda yürütülür. 60 dakikada (olağan sinir), CDROM disk 270.000 blok saklar. Bu bloklarin herbiri 2048 bayt kullanici verisi içerir ve böylece toplam 533 Mbaytlik bilgi saklanmiş olur. CDROM bloğun biçimi şekil8.32 de gösterilmiştir. Bu biçim aşağidaki alanlara sahiptir. •Sync. Sync alani bir bloğun başlangicini gösterir. 0’lardan oluşan bir bayt, 1’lerden oluşan 10 bayt, ve yine 0’lardan oluşan bir baytlik bilgi içerir. •Kafa. Blok adresini ve mod baytini içerir. Mod 0, boş veri alanini gösterir, mod 1 ise hata düzeltne kodlu ve 2048 baytlik veriyi beliritr; mod 2 ise hata düzeltme kodu olmayan 2336 baytlik kullanici verisini gösterir. •Veri.Kullanici verisi. •Yardimci. Mod 2’de, burasi ilave kullanici verisidir. Mod 1’de ise 288 baytlik bir hata düzeltme kodudur (ECC). CLV yönteminde rastgele erişim çok zordur. Belirli bir adrese erişmek için, kafanin genel alana kaydirilmasi, dönme hizinin ayarlanmasi ve adresin okunmasi, ve daha sonra o sektörü bulmak ve erişmek için küçük ayarlamalarin yapilmasi gerekir. F S Veri Kat 0 fx10 0 ak an ektör od manli ESC b 2 ayt b 4 2048 bayt ayt bayt Y S NC 288 VERI D 1. ECC 2352 ayt Şekil 8.32. CDROM diskin blok biçimi 8.2.1.3. Bir-Kere-Yaz, Çok-Kere Oku (WORM) Optik Diskler WORM teknoloji, bir çok yönden silinmeyen kalemle yazi yazmaya benzetilebilir. WORM diskin verilen bir parçasi, fabrikada ana diskten büyük yiğinlar halinde yazilmaktan ziyade, kullanicinin disk sürücüsü tarafindan bir anda bir blok olmak üzere ayri olarak yazilir. Adindan da anlaşilacaği üzere WORM diskler yalniz bir kere yazilabilirler, ilave yazma girişimleri bilgilerin tahrip olmasina yol açar. WORM diskler bir veri takiminin bir veya az sayida kopyasinin gerekli olduğu uygulamalari kapsamak için geliştirilmiştir. WORM diskin veri saklama özellikleri, WORM disk teknolojisini arşiv uygulamalar için çekici yapar. Bu uygulamalarda özellikle veri güvenliği için WORM’un çekiciliği WORM ortamin bir-kere yazilabilmesinden gelir. WORM kayit ortami çok çeşitli maddelerden yapilmakla beraber, genellikle şekil 8.23 de gösterilen temel ilkeye göre veri kayidi yapilmaktadir. Yüksek güçlü bir lazer bir metalik veya dipolimer ortam yüzeyi üzerine odaklanarak onu isitir ve yüzeyin yansitma karakteristiklerini değiştirir. Bazi ortamlarda malzeme kaybi veya metalik malzemenin eriyip gitmesi olayi meydana gelir. Diğer ortamlar ise kabarir veya şekil bozukluğuna uğrar. Hem malzeme kaybi hem de kabarma oksijenin varliğini gerektirir, ve bu yüzden bir temas tabakasi ile uyumlu değildir. WORM diskler genellikle bir hava sandvici veya iki ortam tabakasi arasinda bir hava tabakasi içerir. Bu ortamin üretimi bir dereceye kadar zordur ve ellenirken dikkat gerektirir. Bu sebepten, genellikle bir kaset içine koyulmuşlardir. Diğer ümit verici WORM ortam ikimetalli alandir. Bu ortamda, yazici lazerden gelen isi, metal tabakalarin birbiriyle etkileşimine sebep olur ve yansitma özelliklerini değiştirir. Ortam türü ne olursa olsun, ortam dönerken ortama uygulanan CDROM ortamdaki çukurlara eşdeğer olan lazer gücü, yansitma özelliği değiştirilmiş alanlar yaratmak için modüle edilir. Bu modülasyon sonucunda ortamdaki kabarciklar patlatilarak disk yüzeyi üzerinde yansitma özellikleri farkli olan çukurlar oluşturulur. Şekil 8.33. WORM kayit Veri okumak için, ayni lazer daha küçük güçte diş modülasyon yapilmadan çaliştirilir. Patlatilmamiş kabarciklar etrafindaki alandan daha yüksek kontrast sağladiğindan, yansiyan işinin şiddeti çukurlarin varliğina bağli olarak değişir. Yansiyan işin elektriksel işarete dönüştürülür ve yükseltildikten sonra kodu çözülerek değerlendirilir. WORM disk sürücüler CDROM sürücülerdeki ile karşilaştirilabilecek düzeyde alan yoğunluğuna sahiptir, ama daha büyük disk çapindan dolayi biraz daha yüksek transfer performansi ve biraz daha yüksek dönme hizina sahiptir. WORM sürücüler 3,5 inç, 5.25 inç, 8 inç, 12 inç, ve 14 inç lik biçimlerde yapilmaktadir. Dönme hizlari dakikada 400600 civarindadir ve bu yüzden saniyede 1000-400 Kbaytlik transfer hizi verir. Bazi WORM disk sürücüler CAV veya CLV modunda çalişabilecek yetenektedir. CAV modunda ortam kapasitesi daha düşüktür, çünkü doğrusal yoğunluk diş halkalarda daha düşüktür. Diğer taraftan, dönme hizi sabit olduğundan, araştirma ve halka merkezleri magnetik disk uygulamalardakine benzerdir, yani kafa halka üzerine gelir gelmez sürücü araştirmaya başlayabilir. CLV modunda kapasite % 50-60 kadar büyük olabilir, ama erişim performansi daha düşüktür, çünkü sürücü bir halkadan diğerine hareket ederken ortam hizi mutlaka değişmelidir. Halka merkezlemek için servodenetim ve başlik incelemeleri, yeni çap için dönme hizi ayarlanincaya ve sabit bir değere oturuncaya kadar başlayamaz. 8.2.1.4. Silinebilen Optik Diskler CDROM ve WORM optik teknolojiler magnetik kayidin tümleyenleri olduklari ve muhtemelen yeni uygulamalarin oluşumuyla sonuçlanacaklari halde; silinebilen optik kayit, magnetik disk kayidina doğrudan fonksiyonel olarak eşdeğerdir. Silinebilen optik kayit, magnetik diskin çalişmasina tamamen eşdeğer olarak, ayri veri bloklarina rastgele okuma/yazma erişimleri sağlar. Silinebilen optik ve magnetik kayit teknikleri arasindaki farklar, fonsiyonu veya uygulamasindan ziyade maliyet, performans, ve taşinabilirlikte yatmaktadir. Tam siilinebilen optik kayit teknikleri, verileri terslenebilecek tarzda temsil etmek için ortam özelliklerini değiştirecek bir lazerin kullanim problemini çözmeyi amaçlar. Tersleme gereksinimi, ortam yansitmasini kalici olarak değiştiren WORM kayit tekniklerini uygin olmaktan çikarir. Silinebilen optik kayit için bir kaç farkli ortam teknolojisi vardir. Sürücü, ortam maliyeti, ve üretilebilirlik açisindan bu teknolojilerden en ümit vereni magneto-optik kayittir ve şekil 8.34 de gösterilmiştir. Magneto-optik kayitla; lazer, yerel ortam sicakliğini yükseltmek için kullanilir ve bu sayede magnetik kayit yapilabilir. Polarize edilmiş işiğin ortam tarafindan yansitmasindaki değişimleri gözleterek veri magneto-optik ortamdan okunur. Bazi ortam malzemeleri curie sicakliği adi verilen belirli bir sicakliğa erişinceye kadar çok büyük bir cebriliğe (coercivity) sahiptir, yani magnetik olarak siralanmasi için çok büyük bir magnetik kuvvat gerektirir. Curie sicakliğin üzerinde bu malzemelerin cebirliği çok keskin biçimde azalir, ve ferromagnetik davraniş göstermeye başlar. Magneto-optik kayitta, küçük bir ortam alani (CDROM çukuruna eşdeğerdir) kendi Curie sicakliğinin üsyüne çikincaya kadar yüksek güçlü bir lazer tarafindan isitilir. Isitilmiş alandaki ilimli derecede güçlü sabit miknatis, ortamin yerel miknatislanmasina sebep olur. Miknatislanan ortam alani lazer tarafindan isitilmiş küçük bir parça olduğundan, bu alandan daha büyük sabit miknatis kullanilabilir. Bundan dolayi, magnetik disk kafalarinin üretimi için gerekli siki denetimli işlemlere gerek yoktur. Şekil 8.34. Magneto-optik kayit. Magneto-optik geri-okuma Keer dönme etkisine dayanir. Bu teknikte okuma işininin polarizasyonu, ortamin yukari veya aşaği magnetik yönüne uygun olarak ya saat ibresi yönünde veya saat ibrelerinin tersi yönünde döndürülür. Şimdi düşük güçte çalişan lazerden gelen polarize edilmiş işik ortam yüzeyi üzerine yönlendirilir, şekil 8.34. Yansiyan işin, polarize eden işin ayirici sayesinde iki dönüştürücüye uygulanir. Eğer orjinal polarizeli işin, ortam yüzeyindeki magnetik momentten dolayi döndürülmüş ise, dönüştürücülerden biri daha yüksek çikişa ve diğeri ise daha zayif çikişa sahip olacaktir. Pratikte iki çikiş işareti arasindaki fark, net çikişi maksimum yapmak için kullanilir. Magneto-optik kayit alçak band genişlikli magnetik bobin kullanildğindan, veri yazilmadan önce ortam tutarli bir duruma getirilmelidir. Bu sebeple, magneto-optik disk üzerindeki bir bloğun üzerine yeniden yazma iki aşamali bir işlemdir. Birinci aşamada (veya silme geçişi aşamasinda) ortam alanini üzerine yeniden yazilabilecek tutarli magnetik duruma getirebilmek için lazer sürekli olarak yazma gücünde çalişir. Ikinci aşamada (veya yazma geçişi aşamasinda) kodlanmiş veri patterni tarafindan lazer modüie edilir, magnetik bobinin anlami terslenir, ve veri yazilir. Mevcut tüm silinebilen optik teknolojiler ikiaşamali yazma gerektirir. Iki-aşamali yazma optik disklerin dönme gecikmesini artirir. Yeniden yazilabilir olmasi ve bu yüzden ikincil saklayici olarak kullanilmasindan dolayi silinebilen optik diskler CDROM ve WORM disklere göre belirgin üstünlüğe sahiptir. Bu özelliğinden dolayi magnetik disklerle yarişabilmektedir. Magnetik disklere göre üstünlükleri şunlardir: •Büyük saklama kapasitesi: 5.25 inçlik optik disk 650 Mbayt veri saklayabilir. •Taşinabilirlik: Optik diskler sürücülerinden dişari alinabilir. •Güvenirlik: Optik disklerin mühendislik toleranslari,yüksek kapasiteli magnetik disklerden daha az ciddidir. Bu yüzden daha yüksek güvenirlik ve uzun ömür gösterirler. WORM disklerde olduğu gibi, silinebilen optik diskler, sabit açisal hiz kullanilmasindan dolayi, silinebilen optik diskler CDROM ve WORM disklere göre belirgin üstünlüğe sahiptir. Bu özelliğinden dolayi magnetik disklerle yarişabilmektedir. Magnetik disklere göre üstünlükleri şunlardir:
© Copyright 2024 Paperzz