“Ben Ellerimle Uzanırım Güneşe” Gözlerimi kapattım. Her yer ucu bucağı olmayan karanlık. Sen gözlerini açarsın, kaparsın sadece senin dünyandaki tek renk olan siyahı görürsün. Her şey karanlıktır senin dünyanda. Bir gönül sarayın vardır ışıl ışıl,rengarenk..Kimse fark etmez o sarayı. Ormanların siyah olur, kuşların siyah, denizlerin siyah…Hayallerindir yemyeşil olan, masmavi olan, pespembe olan… Girersin o siyahın içine, o karanlık dünyanda hayallerin vardır ışıldayan. “Kör olmak kötü bir şeydir ama daha da kötüsü kör olmamak ama yine hiçbir şey görememektir.” Senin hiçbir şey göremediğini düşünen insanlar her şeyi gördüklerini sansalar da sadece bakarlar etraflarına, her şeyi gördüklerini sanırlar. Hiçbir şeyi anlamadan bakarlar, anlamanın anlamını bilmeden bakarlar. Ne ileri gidebilirsin ne de geri. Sokağa çıkarsın , yoldan geçersin, sesler senin gözün olur baston ise elin ayağın. Yardım eden bazen olur, bazen olmaz. Yine girersin kendi dünyana. Hayal kurarsın, hayallerinde koşarsın, hayallerinde kuşlarla yarışırsın. Kanatlanırsın adeta gökyüzünde … Merak edersin renkleri, ormanları, insanları. Ama bunlar sadece bir hayal olarak kalır dünyanda. Bazen duyamazsın, bazen göremezsin, bazen yürüyemezsin, bazen konuşamazsın… Dokunarak, hissederek anlarsın. Gezdirirsin elini cismin üzerinde. O anda elin gözün oluverir işte. Bu da benim dünyam dersin, üzülürsün, ama belli etmezsin, içine atarsın hüznünü, hayallerinle mutlu olursun. Şairin dizeleri düşer diline, şairin dizeleri ortak olur hüznüne: “Ben ellerimle uzanırım güneşe, Ellerimle aydınlanır gecelerim. Özlerim, isterim, çırpınırım, Sevince ellerimle ağlarım. Ben ellerimle dokunurum ateşe, Ellerim benim acılarım. Bir sıcak duyguya sığarım, Ellerime doğar rüyalarım...“Selahattin Batu ZEYNEP BAŞEV 11-D 16 TOKİ ANADOLU LİSESİ
© Copyright 2024 Paperzz