S-05 Exophiala: Güncel Taksonomisi ve Ekolojisi Macit İLKİT Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi, Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Mikoloji Bilim Dalı, Adana e-posta: [email protected] Exophiala (askomiçet takım Chaetothyriales) cinsi esmer mantarlar içerisinde 44 ayrı tür identifiye edilmiştir. Bugün için 13 tür yüzeysel, derialtı, sistemik veya dissemine hastalık etkeni olarak ayrılmıştır. Bu mantarlar fakir ve toksik ortamlarda üreme özelliğinde olup aromatik hidrokarbonların varlığında (benzen, ksilen ve toluen) üremelerinin arttığı bilinmektedir. Ayrıca asidofilik, alkalofilik, halofilik ve termofilik özellikleri dikkat çekicidir. Siklohekzimite dirençlidir. Termofilik özelliği olan türler E. dermatitidis, E. phaeomuriformis ve E. spinifera olup diğer türler termofilik değildir. E. dermatitidis ve E. phaeomuriformis, insanda en sık görülen iki fırsatçı patojen olup birbirinden farklı insan yapımı iki sıradışı ortamda (i) özellikle katranla işlenmiş meşe ağaçlarından yapılan demiryolu traverslerinde ve (ii) banyo, sauna, Türk hamamı ve bulaşık makinası gibi sıcak, nemli ve düşük besin ortamlarında varlıkları dikkate değerdir. Exophiala cinsi mantarların tropik yağmur ormanlarında, meyve ile beslenen kuşların ve yarasaların dışkılarında bulunduğu rapor edilmiştir. Laboratuvar tanıda; kloramfenikol katkılı malt ekstreli agarın kullanımı ve 3-20 günlük inkübasyon süresi önerilir. Rutin mikoloji laboratuarlarında, Exophiala cinsi mantarların identifikasyonu güç ve geçtir; steril mantarlara benzer olarak, Exophiala cinsi içerisinde morfolojik, fizyolojik veya biyokimyasal özelliklerine göre identifikasyon yapmak güçtür. Halen, “altın standart” yöntem ITS bölgesinin dizi analizidir. Ancak, bu yöntem zaman alıcıdır ve çok sayıda örneğin incelenmesi için uygun değildir. Seçenek olarak, RCA, MALDI-TOF MS ve DNA barkodlama yöntemleri önerilmiştir. Anahtar Kelimeler: Exophiala, RCA, MALDI-TOF MS, DNA barkodlama 21 1.ULUSAL MİKOLOJİ GÜNLERİ, 01-04 Eylül 2014 Erzurum Teknik Üniversitesi, Erzurum, TÜRKİYE www.mikoloji2014.com