Holistic Life Spiritual Response Therapy Γιατί οι άνθρωποι δεν θεραπεύονται και πώς μπορούν να θεραπευτούν (Μέρος Έκτο) Γράφει η Ξένια Ιωαννίδου, Διαπιστευμένη Δασκάλα SRT Σύμβουλος της Θεραπείας SpR Μέλος της Παγκόσμιας Επιτροπής Επικοινωνίας της Ένωσης SRA Ιδρυτικό μέλος της Ένωσης SRA Ελλάδος Δεν θέλουν να θεραπευτούν. Ο δέκατος-τρίτος λόγος γιατί οι άνθρωποι δεν θεραπεύονται. Το ξέρω ότι ακούγεται παράλογο να συζητάμε για θεραπεία και να λέμε ότι κάποιος προτιμάει την αρρώστια και ότι δεν θέλει να θεραπευτεί πραγματικά. Ποιος άνθρωπος δεν θέλει την υγειά του; Και όμως ισχύει. Ισχύει ακόμα και αν αυτός ο άνθρωπος ισχυρίζεται ότι ψάχνει να θεραπευτεί πηγαίνοντας από θεραπευτή σε θεραπευτή. Όταν αυτό συμβαίνει, πολύ πιθανόν να υπάρχει και κάποιος άλλος λόγος ή λόγοι πιο ισχυροί για να παραμείνει κάποιος άρρωστος. Τα οφέλη δηλαδή της αρρώστιας (συχνά πολύ αρνητικά για τον εαυτό του και τους άλλους) είναι μεγαλύτερα από το πρόβλημα που προκαλεί η αρρώστια. Ξεκάθαρο σημάδι αυτής της «άρνησης για θεραπεία» είναι η άρνηση να ακολουθήσει συνολικά ή εν μέρει την όποια θεραπευτική υπόδειξη που ενδείκνυται από τον γιατρό ή σύμβουλο θεραπείας. Παρόλα αυτά θα τηλεφωνήσουν κατ’ επανάληψη για να ενημερώσουν ότι τα αποτελέσματα δεν είναι ικανοποιητικά. Με λίγα λόγια, πάει κάποιος ασθενής στον γιατρό, και παρότι αυτός του υπέδειξε κάποια αγωγή, ο ασθενής αρνείται να την ακολουθήσει αλλά περιμένει να έχει όλα τα αποτελέσματα που θα είχε, αν το έκανε. Ακούγεται τρελό, όμως είναι αρκετά συνηθισμένο φαινόμενο. Ή υποτιμά κάποιες προτάσεις με δικαιολογίες τύπου: «Εγώ δεν θα έκανα πότε κάτι τέτοιο», «Αυτά δεν δουλεύουν». Προσωπικά δεν γνώρισα ποτέ κανέναν που ήθελε πραγματικά να θεραπευτεί και να μην δοκίμασε τα πάντα μέχρι να βρει τη λύση. Πολύ συχνά η κρυφή ουσία πίσω από αυτή την δικαιολογία είναι μια παρασιτική συμπεριφορά που μπορεί να φτάσει σε ενεργειακό βρικολακισμό κάτι που δεν σημαίνει αυτόματα και επιθετική συμπεριφορά (το βιβλίο «Οι βρικόλακες του συναισθήματος», Εκδόσεις Η τέχνη της ζωής [Κέδρος] είναι πολύ καλά τοποθετημένο πάνω σε αυτό το θέμα). Είτε γιατί παραμένουν στο κέντρο της προσοχής με την αρρώστια, είτε γιατί δεν χρειάζεται να πάρουν σημαντικές αποφάσεις για τη ζωή τους (αφού είναι άρρωστοι), είτε γιατί κατά την αντίληψη τους τιμωρούν κάποιον με αυτή την κατάσταση (γονείς, συντρόφους κλπ.) για κάτι που μπορεί να έγινε ή όχι στο παρελθόν, ή γιατί αλλιώς θα ήταν απλοί άνθρωποι που ζουν μια συνηθισμένη ζωή και δεν θα είχαν τίποτα αξιοσημείωτο να αναφέρουν και η αρρώστια τους δίνει κάποια «αξία». Επίσης μπορεί ενώ ισχυρίζονται ότι θέλουν να θεραπευτούν οι ίδιοι, κατά βάθος επιθυμούν να κατασκοπεύουν ψυχικά κάποιον τρίτο χωρίς αυτός να το γνωρίζει, κάτι που απαγορεύεται ρητά από τους νόμους της ευλάβειας και τους κανόνες ηθικής και προτύπων της Ένωσης SRA. Χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω, όλοι όσοι μετά τον ολικό καθαρισμό τους με την SRT ακολούθησαν και τις υποδείξεις βελτίωσης που έλαβαν από τον Ανώτερο Εαυτό τους, είχαν «θεαματικά αποτελέσματα». Αυτή είναι μια σύνηθες έκφραση που αναφέρουν οι ίδιοι οι άνθρωποι που δέχθηκαν την θεραπεία. Το θεωρείτε τυχαίο; Άρνηση αλλαγής συμπεριφοράς. Ο δέκατος-τέταρτος λόγος γιατί οι άνθρωποι δεν θεραπεύονται. Αν και το έχω αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο αυτής της σειράς, θα το ξαναπώ. Οι όποιες θεραπείες έχουν αποτελέσματα στο επίπεδο που κάποιος είναι διατεθειμένος να δει την αλήθεια του. Θα προσθέσω στο προηγούμενο σχόλιο και την φράση «και μετά να κάνει ότι χρειάζεται για να αλλάξει την αρνητική συμπεριφορά του σε συνειδητό επίπεδο». Πολλές φορές ενώ η θεραπευτική διαδικασία υποδεικνύει κάποιες αλλαγές, οι θεραπευόμενοι δεν θέλουν να ακολουθήσουν τις υποδείξεις αλλαγής συμπεριφοράς σε συνειδητό επίπεδο. Το «δεν θέλω να θεραπευτώ πραγματικά» και το «δεν θέλω να κάνω κάτι εγώ για να θεραπευτώ» διαφέρουν σε ένα σημείο. Το δεύτερο μπορεί να είναι η επιμελημένη και χρόνια εκπαίδευση που έχουμε λάβει από την ιατρική κοινότητα να ζητάμε από εξωτερικούς παράγοντες να «πατήσουν το κουμπί» της θεραπείας μας. Η δύναμη της αυτοίασης είναι πολύ γνωστή στον ιατρικό κλάδο αν και δεν θέλουν να την αποδεχθούν ξεκάθαρα πέρα από το να πουν τη λέξη «θαύμα» κάτι που καταντά τη θεραπεία ως σχεδόν ανεπίτευκτο κατόρθωμα. Σκεφτείτε λίγο αυτή την έννοια. Μπορεί εύκολα ένας κοινός θνητός να παρασκευάσει ένα «θαύμα»; Άρα, ποια επιλογή έχει; Προς θεού, δεν θέλω να καταργήσω τον ιατρικό κλάδο, τον θεωρώ απόλυτα σημαντικό για την ίασή μας αλλά όχι στο επίπεδο να καταργήσουμε την εσωτερική μας δύναμη για αυτοίαση. Είμαστε εξίσου σημαντικοί στην όποια θεραπευτική διαδικασία. Οι αρρώστιες που εμφανίζονται είναι συχνά βασισμένες σε κάποιες αρνητικές μας πεποιθήσεις και συμπεριφορές. Υπάρχουν τρόποι να τις ανιχνεύσουμε και να τις αλλάξουμε. Ας το κάνουμε λοιπόν. 42 Holistic Life