INAXOS 179_Layout 1 25/07/2011 2:32 ΜΜ Page 1 Κωδικός: 2888 Ο ΙΝΑΧΟΣ 4184 Δίμηνη έκδοση της Αδελφότητας Μαρμαριωτών Φθιώτιδας Έτος 29ο • Αριθμός φύλλου 179 • Μάιος - Ιούνιος 2011 Γραφεία: Γαμβέττα 12 Αθήνα Τ.Κ. 10677 • Τηλ.: 210-3822995 & 210-3822439 Μάρμαρα Προσκλητήριο σελ. 1-2-3-7-8 Σύλλογός μας από της ιδρύσεώς του, μοχθεί για την σύσφιγξη των σχέσεων των μελών του, όπως άλλωστε ορίζει και το Καταστατικό του. Προς τούτο, εδώ και τέσσερις δεκαετίες προσπαθεί να προβάλει και να αναδείξει τα πολιτιστικά χαρακτηριστικά του χωριού μας μέσα από εκδηλώσεις, ιδιαίτερα τον Αύγουστο, που στόχο έχουν να επικοινωνούν αρμονικά οι Μαρμαριώτες μεταξύ τους και επίσης να διατηρηθεί η αγάπη στο χωριό μας. Στο όχι πολύ μακρινό παρελθόν υπήρξαν εκδηλώσεις και δραστηριότητες, εντός και εκτός σχεδιασμού του Συλλόγου, που άφησαν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους στα Μαρμαριώτικα καλοκαίρια. Όλοι θυμούνται τα νεανικά πάρτυ της δεκαετίας του ’80 και του ’90, τους ποδοσφαιρικούς αγώνες με τα γειτονικά χωριά, τις εμφανίσεις του χορευτικού μας συγκροτήματος κ.ά. Δυστυχώς όμως τα τελευταία χρόνια αρκετές ανάλογες δραστηριότητες ατόνησαν, με αποτέλεσμα να ζημιώνεται και το χωριό μας και οι νεότερες γενιές, που στερούνται εικόνες και βιώματα αληθινής διασκέδασης και ψυχαγωγίας. Το Δ.Σ. πιστεύει ότι κάποιες εκδηλώσεις και ΠΡΕΠΕΙ και ΜΠΟΡΟΥΝ να αναβιώσουν. Γι’ αυτό καλούμε όλους τους μικρούς Μαρμαριώτες και Μαρμαριώτισσες, τους γονείς τους και τους νέους συγχωριανούς μας να ανταποκριθούν, ενόψει του Αυγούστου, στα παρακάτω δρώμενα: 1ο. Καλούμε τους νέους του χωριού μας να οργανώσουν μόνοι τους βραδιά ή, ακόμα καλύτερα, βραδιές νεολαίας όπου αυτοί επιθυμούν. Ξεκαθαρίζουμε ότι ο Σύλλογός μας δεν επιθυμεί να υποδείξει τον τρόπο που θα διασκεδάσουν οι νέοι μας. Είμαστε όμως έτοιμοι να βοηθήσουμε σε ό,τι μας ζητηθεί και μπορούμε να πραγματοποιήσουμε (π.χ. στερεοφωνικό συγκρότημα, τοποθεσία κ.λ.π.). 2ο. Καλούμε όλους τους μικρούς Μαρμαριώτες και Μαρμαριώτισσες να πλαισιώσουν το χορευτικό μας συγκρότημα, ώστε να μπορέσουμε φέτος να παρουσιάσουμε τα βλαστάρια μας στη χοροσυνεστίαση και στο πανηγύρι του Αυγούστου. Ελπίζουμε επίσης στη βοήθεια όλων όσων έχουν διδάξει τους παραδοσιακούς χορούς στα παιδιά μας. Είναι άδικο για τα Μάρμαρα, που υπήρξαν πρωτοπόρα στη συγκρότηση χορευτικού συγκροτήματος σε όλη τη Δ. Φθιώτιδα, να είναι σε αδράνεια το χορευτικό συγκρότημά τους. 3ο. Από πέρυσι ξεκίνησαν οι προσπάθειες να αναβιώσει η ποδοσφαιρική ομάδα του χωριού μας και ομολογουμένως η ανταπόκριση των νέων παιδιών υπήρξε ικανοποιητική. Ήδη το Δ.Σ. παράγγειλε ποδοσφαιρικές στολές για τα παιδιά και βρίσκεται σε επαφή με Συλλόγους άλλων χωριών για τη διεξαγωγή τοπικού πρωταθλήματος. Καλούμε λοιπόν τους νέους Μαρμαριώτες να στελεχώσουν την ομάδα μας και να δηλώσουν τη συμμετοχή τους στον συγχωριανό μας Γιάννη Γεράνη, τηλ. 210-2235602. Πιστεύουμε ότι όλοι οι Μαρμαριώτες, κάθε ηλικίας πρέπει να αγκαλιάσουν τις παραπάνω προσπάθειες, ώστε οι νέες γενιές του χωριού μας να αγαπήσουν ακόμα περισσότερο τα Μάρμαρα. Το Δ.Σ. Ο 3 Συνέβη στα Μάρμαρα πριν από 70 χρόνια ........................σελ. 7 3 Η Σελίς των Μαρμάρων ................σελ. 7 3 Η Πόλις Εάλω ................................σελ. 8 3 Απογραφή Μαρμάρων ..................σελ. 8 Δίλοφο - Άγ. Σώστης 3 Στερνό αντίο στον πατέρα μας Γιάννη Καρπούζη............................σελ. 4 Δίλοφο σελ. 4-5 Το μπαλκόνι της Φθιώτιδας Από ’δώ αγναντεύουν οι αητοί και τους ζηλεύουν οι θνητοί Άγιος Σώστης σελ. 4-5 Κολοκυθιά σελ. 6 Το άγγελμα του διμήνου Αν μπορείς να στέκεσαι: 1. Μπροστά στους άλλους, χαμογελαστός. 2. Μπροστά στον εαυτό σου, αυστηρός. 3. Στην ανάγκη, γενναίος. 4. Στην καθημερινή βιοπάλη, πρόσχαρος. 5. Στις αντιξοότητες της ζωής, απτόητος. 6. Στις πεποιθήσεις σου, εδραίος. 7. Στις μικρότητες των συνανθρώπων, αγέρωχος. 8. Στους ευτελείς, γενναιόψυχος. 9. Μπροστά στα χειροκροτήματα, απαθής. 10. Μπροστά στα σφυρίγματα, ασάλευτος. Τότε είσαι άξιος και κανείς δεν θα σε ξεπεράσει! Πρωτομαγιά 2011. Ο Θοδωρής Ι. Στέφος (εγγονός Γρηγόρη Καραγεώργου) με την παρέα του «τιμά δεόντως» την παράδοση μπροστά στο σπίτι του παππού του στα Μάρμαρα (Φωτό: Π.Δ.Κ.) Το Δ.Σ. της Αδελφότητας εύχεται σε όλους Καλό Καλοκαίρι και καλή αντάμωση στα Μάρμαρα Προγραμματιζόμενες Πολιτιστικές Εκδηλώσεις στα Μάρμαρα τον Αύγουστο 2011 1. Τετάρτη 10 έως Τρίτη 16-8-2011 Τουρνουά τάβλι 2. Τρίτη 9 και Πέμπτη 18-8-2011 Κουκλοθέατρο (προαύλειο σχολείου) 3. Κυριακή 14-8-2011 Αθλητικοί αγώνες παιδιών (προαύλιο εκκλησίας) 4. Τρίτη 16/8/11 Βραδιά γυναικών (προαύλιο σχολείου) 5. Τετάρτη 17 και Πέμπτη 18-8-2011 Εκδρομή σε βουνό 6. Λαϊκή Συνέλευση (με ευθύνη του Τοπικού Συμβουλίου), σε ημερομηνία που θα ανακοινωθεί τότε. 7. Προβολές κινηματογραφικών ταινιών (για μεγάλους και για παιδιά στο προαύλιο του σχολείου), σε ημερομηνίες που θα ανακοινωθούν εκείνες τις ημέρες. 8. Ποδόσφαιρο παιδιών ηλικίας 12-18 ετών, (συμμετοχή σε σχετικό τουρνουά που οργανώνεται από το Σύλλογο Κολοκυθιωτών στο γήπεδο 5x5 της Ανατολής). Οι ημερομηνίες θα γνωστοποιηθούν τότε. • Βραδιά νέων σε χώρο και ημερομηνία που θα συμφωνηθεί ύστερα από πρόταση των νέων. • Βραδιά μικρών παιδιών στο προαύλιο του σχολείου. Η ημερομηνία θα καθορισθεί ύστερα από πρόταση των γονέων των παιδιών. 9. Σάββατο 20-8-2011 Χοροεσπερίδα Αδελφότητας Μαρμαριωτών στην πλατεία του χωριού. Θα εμφανισθεί η γνωστή μας ορχήστρα παραδοσιακής μουσικής του αγαπητού συγχωριανού μας Αποστ. Γ. Κουρέλη. (Στην ίδια εκδήλωση καταβάλλεται προσπάθεια εμφάνισης χορευτικού ομίλου παραδοσιακών χορών ενηλίκων ή παιδιών). 10. Τρίτη 23-8-2011 (ημέρα πανηγυριού) Τσιπρολούκουμο και χορός στο προαύλιο της εκκλησίας (Παμμεγίστων Ταξιαρχών). Το Δ.Σ. Μαρμαριώτες προς μίμηση Το Δ.Σ. του Συλλόγου μας συγχαίρει και ευχαριστεί τους συγχωριανούς μας Νικ. Κολοκυθά του Ιω. και Γεώργιο Μανίτα του Παναγ., οι οποίοι μαζί με τα παιδιά τους καθάρισαν το μονοπάτι της Παραθύρας, ξεκινώντας από τη “Ρίζα’’ και καταλήγοντας στην Αγ. Παρασκευή. Αφιερώνοντας ένα ολόκληρο πρωινό και μέχρι το μεσημέρι, οι αξιέπαινοι Μαρμαριώτες, χωρίς τυμπανοκρουσίες, έδειξαν πως μεταφράζεται η αγάπη τους για το χωριό, έμπρακτα και χωρίς πολλά και παχιά λόγια. Το εκπληκτικό είναι ότι ποτέ δεν θα μαθαίναμε για την παραπάνω προσφορά τους, εάν δεν τους συναντούσε τυχαία κάποιος περιπατητής, ο οποίος και μας μετέφερε την είδηση. Πολλά μπράβο λοιπόν στους σεμνούς και αληθινούς Μαρμαριώτες. Το Δ.Σ. Α ΝΑ ΚΟΙΝΩΣ Η Οι Ιεροί Ναοί της Αγίας Παρασκευής και Αγ. Ιωάννη, που έχουν ανακαινισθεί κλειδώνονται για λόγους προστασίας τους. Το ίδιο συμβαίνει και για τον Ι.Ν. του Προφήτη Ηλία. Τα κλειδιά βρίσκονται στο κατάστημα του κ. Γρηγόρη Παρλαβάντζα. Οι επιθυμούντες να επισκέπτονται το εσωτερικό των Ναών, μπορούν να παραλαμβάνουν τα κλειδιά και να τα επιστρέφουν αυθημερόν. Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο INAXOS 179_Layout 1 25/07/2011 2:32 ΜΜ Page 2 Ο ΙΝΑΧΟΣ 2 ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΒΑΠΤΙΣΗ ― Στις 15-5-2011 έγινε η βάπτιση της κόρης του Τσεκούρα Κων/νου και της Ελένης Γεράνη (κόρης του Προέδρου της Τοπικής Κοινότητας Μαρμάρων) στον Ιερό Ναό του Αγίου Τρύφωνα Παλλήνης. Το όνομα της βαπτισθείσας Μαρία. Μετά τη βάπτιση επακολούθησε δεξίωση και γλέντι στο τοπικό κέντρο «Μέντης». Τους ευχόμαστε να τους ζήσει. ΓΑΜΟΙ ― Στις 26 Ιουνίου 2011 στον Ιερό Ναό Μυρτιδιώτισσας Αλίμου, τελέσθηκε ο γάμος του Περικλή Κάκαβα και της Ελένης Μαρίνη (εγγονής Ειρήνης Σουρή). Ακολούθησε γαμήλια δεξίωση στο χώρο «Do it» στη Βάρκιζα. ― Το Σάββατο 25 Ιουνίου 2011 ιατρός Χάρης Ι. Κουφάκης και η Μαρία Παπακωνσταντίνου τέλεσαν το γάμο τους στο εξωκλήσι Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης στον Πλαταμώνα Πιερίας. Αμέσως μετά ακολούθησε δεξίωση στο εξοχικό τους στον Πλαταμώνα με πολύ κέφι μέχρι πρωίας. Τους ευχόμαστε κάθε ευτυχία. ΘΑΝΑΤΟΙ ― Την 24-5-2011 πέθανε στη Σπερχειάδα ο Ιωάννης Βασ. Παρλαβάντζας, ετών 91, όπου και κηδεύτηκε την επομένη (25/5/11). ― Την 8-6-2011 πέθανε στο Π. Ψυχικό Αττικής η Αικατερίνη, σύζ. Θεμιστοκλή Καραγιώργου, το γένος Βασίλη Ρούσσα, ετών 89 και κηδεύθηκε στο Κοιμητήριο Βύρωνα στις 10-62011. Συλλυπητήρια στους οικείους τους. ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ ― Την 7-5-2011 τελέστηκε στο Γαλάτσι Αττικής (Ι. Ναός Αγ. Γλυκερίας) το 40ήμερο μνημόσυνο της Ευαγγελίας Βασ. Τζώρτζου (από Περιβόλι). ― Στις 5-6-2011 τελέστηκε το ετήσιο μνημόσυνο του Γεωργίου Ρίζου στον Ι.Ν. της Φανερωμένης Χολαργού. Η σύζυγός του Στέλλα Ρίζου εκφράζει τις θερμές ευχαριστίες στους συγγενείς και φίλους που παρέστησαν και ευχήθηκαν υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του αγαπημένου της συζύγου Γεωργίου Ρίζου. ― Την 11-6-2011 τελέστηκε μνημόσυνο στον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών στα Μάρμαρα της Σοφίας Κων. Τσιντζιλώνη. Τους οικείους συλλυπούμαστε. Εισφορές για το γήπεδο (5x5) • Κουβαρά Δήμητρα (στη μνήμη των γονέων της) ......30€ Δωρεά Ρίζου Στέλλα 100€ για εικόνες Αγίας Παρασκευής ή Προφήτη Ηλία, στη μνήμη του συζύγου της Ρίζου Γεωργίου. Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο ευχαριστεί. Π Α ΡΑ Κ Λ Η Σ Η Παρακαλούνται τα μέλη του Συλλόγου μας για κάθε κοινωνικό γεγονός που συμβαίνει (γάμοι, βαπτίσεις, επιτυχίες κ.λπ.) να ενημερώνουν έγκαιρα κάποιο μέλος του Δ.Σ., εάν επιθυμούν να αναγραφεί στην εφημερίδα. Σας θέλουμε όλους ανταποκριτές για να ενημερώνονται σωστά και χωρίς παραλείψεις οι αναγνώστες της εφημερίδας μας. Κάνουμε γνωστό δε ότι χειρόγραφα δεν επιστρέφονται ούτε ανώνυμες επιστολές δημοσιεύονται. Όπως δε είναι κατανοητό, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν την προσωπική άποψη του συντάκτη. Η εφημερίδα απλώς τα φιλοξενεί. Ο ΙΝΑΧΟΣ Δίμηνη έκδοση Ιδιοκτησία: Αδελφότητα Μαρμαριωτών Φθιώτιδας Γαμβέττα 10-12 Αθήνα Τ.Κ. 10677 Τηλ.: 210-3822995 Τηλ.-Fax: 210-3822439 Εκδότης - Δ/ντής: Ο Πρόεδρος της Αδελφότητας Παν. Δ. Καραγεώργος τηλ.: 210-2810285 ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ Για το Σύλλογο € 15 Για την εφημερίδα € 15 Εξωτερικού Ευρώπη € 30 Η.Π.Α. δολ. 50 Ηλεκτρονική σελιδοποίηση Εκτύπωση Εκδόσεις - Γραφικές Τέχνες Καρπούζη Αριστέα & Υιοί Ο.Ε. Θεοδοσίου 23 Ίλιον Τηλ.-fax: 210-2619003 & 210-2619696 e-mail: [email protected] κιν.: 6972624492 Συνδρομές Παπαδήμα Αναστασία ..................15€ Καπόλας Π. Δημήτριος ................30€ Κουρέλης Τ. Βασίλειος ..............30€ Πασσιάς Ν. Αθανάσιος ................30€ Λαγουδάκου Ειρήνη ....................15€ Λαγουδάκου Αικατερίνη ..............15€ Γιαννακόπουλος Φανούρης..........30€ Γιαννακοπούλου – Παπαδήμα Αικατερίνη ..................................15€ Γιαννακοπούλου – Λαγουδάκου Άννα ............................................30€ Ανδρεούλα Ν. Ελένη ..................15€ Ανδρεούλα Ευθυμία ....................15€ Ανδρεούλας Αθ. Νικόλαος ..........30€ Καραγεώργος Βασίλειος ............30€ Παπανικολάου Δ. Γεώργιος ........30€ Μητρατζάς Λάζαρος ..................30€ Κουβαρά Δήμητρα (εις μνήμη των γονέων της) ........30€ Σιδηρά Αθανασία ........................50€ Αλμπάνης Κωνσταντίνος..............15€ Ζιάκας Ανδρέας και Κατερίνα ....30€ Καπόλας Σπύρος ........................35€ Παρλαβάντζα – Βέμη Μαρία ......20€ Νικηφοράκης Νικόλαος ................50€ Τσιούνης Βασίλης ........................30€ Μπούρας Σπύρος ..........................30€ Μπούρα-Μανιάτη Βασιλική ..........30€ Μπούρα-Ευριπιώτη Άννα ..............50€ Ανδρεούλα Αλίκη..........................50€ Δοντάς Ηλίας................................30€ Γκερπινή-Καραθανάση Αθανασία 30€ Κατσιμάνης Κων. του Βασ. ..........30€ Κατσιμάνης Ιωαν. του Βασ. ..........30€ Κατσιμάνη Φωτεινή, χήρα Βασ.....30€ Σκαραμαγκάς Αναστ. ....................30€ Σωτηροπούλου Μαρία ..................30€ Ζυγούρα Αθανασία ......................30€ Πάγγος Ιωάννης του Κων. ............30€ Γάτος Σπύρος ..............................30€ Ανδρέου Σταμάτης ......................30€ Λιάγκα Αικατερίνη ........................60€ Λάμπρου Χρήστος ........................50€ Ρίζου Στέλλα ................................35€ Φαλαγκάρη Δήμητρα ....................35€ Διόρθωση λάθους: Στο προηγούμενο φύλλο του ΙΝΑΧΟΥ (αριθ. 178) και στη στήλη... «Συνδρομές» είχε αναγραφεί συνδρομή του κ. Τσιουγκράνα Ιωάννη με ποσό 15€ αντί του ορθού 30€. Εισφορές υπέρ σκοπών Αδελφότητας Παρλαβάντζας Γρηγόριος ........50€ Καραντζούνης Βασίλειος ..........10€ ― Στη μνήμη γονέων τους Γρηγορίου & Μαρίας Ρούσσα......................30€ Ρίζου Στέλλα & Δήμητρα Φαλαγκάρη ― Στη μνήμη της συζύγου, μητέρας και γιαγιάς Αικατερίνης Καραγιώργου (το γένος Βασιλ. Ρούσσα) Θεμιστοκλής Καραγιώργος (σύζυγος) Χρυσούλα Καραγιώργου Μαρία Καραγιώργου (τέκνα) και εγγόνια ..............................300€ ― Στη μνήμη Ιωάννη Βασ. Παρλαβάντζα 50 ευρώ οι: Αγγελοπούλου Τασούλα Αγγελόπουλος Φάνης Αγγελόπουλος Σπύρος Μάιος - Ιούνιος 2011 Αικατερίνη Καραγιώργου Κατά την εξόδιο ακολουθία για την θανούσα Αικατερίνη, σύζ. Θεμιστ. Καραγιώργου, το γένος Βασ. Ρούσσα, την 10-6-2011, στον Ιερό Ναό Αγ. Δημητρίου Ψυχικού, η εγγονή της Κατερίνα - Θέμις Βυλλιώτη προς τιμή της θανούσης γιαγιάς της και της μεγάλης προσφοράς της προς τα παιδιά και τα εγγόνια της εκφώνησε τον παρακάτω επικήδειο λόγο: «Προσπαθώντας να αποδώσουμε με λόγια, όλα όσα είναι η γιαγιά μας, οι πρώτες λέξεις που μας έρχονται στο μυαλό είναι μια γυναίκα αεικίνητη, ακούραστη, πανταχού παρούσα και γεμάτη διάθεση να προσφέρει ό,τι μπορεί. Γιαγιά, ευχαριστούμε που μας φρόντισες από τη στιγμή που γεννηθήκαμε μέχρι πρότινος. Ευχαριστούμε για όλα τα μεσημέρια που μας περίμενες να γυρίσουμε από το σχολείο για να μας περιποιηθείς και για κάθε στιγμή που γέμισες με ζεστασιά, όμορφες μυρωδιές και απίστευτες ιστορίες. Αναπαύσου τώρα, αφού όσο ήσουν μαζί μας, ήσουν πάντα διαθέσιμη για όλους εκτός από εσένα. Καλό ταξίδι γιαγιά, Τα εγγόνια σου» Αν τίο φίλε Έφυγε από κοντά μας ο Γιάννης Καρπούζης. Ο άνθρωπος που αγάπησε το χωριό του, αλλά και όλη τη “γούρνα’’ όπως λέμε, όσο ελάχιστοι. Το εύστοχο χιούμορ και η θυμοσοφία του, τον έκαναν αγαπητό σε όσους τον γνώρισαν. Και ήταν θυμόσοφος ο Γιάννης, παρ’ όλο που δεν πρόφτασε να ενταχθεί στην τρίτη ηλικία, ακριβώς γιατί εμβάθυνε όσο λίγοι στην παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα της περιοχής μας. Γι’ αυτό και η σελίδα του Διλόφου στον ΙΝΑΧΟ, ήταν μία ανεξάντλητη πηγή ενημέρωσης, πληροφόρησης και λαϊκού πολιτισμού. Για μας τους Μαρμαριώτες ήταν ένας αληθινός φίλος του χωριού μας. Ο πλήρης επαγγελματισμός του και η αγάπη του ΚΑΙ για τα Μάρμαρα, ήταν από τους κύριους λόγους που η εφημερίδα μας κρατήθηκε τεχνικά σε πολύ καλό επίπεδο. Δεν ήταν λίγες οι φορές που όσοι ασχοληθήκαμε με την έκδοση του ΙΝΑΧΟΥ, δεν ανησυχούσαμε γνωρίζοντας ότι τις όποιες ατέλειες θα τις καλύψει το έμπειρο μάτι και το μεράκι του Γιάννη. Στην σύζυγο και τους δύο γιούς του Γιάννη, ευχόμαστε να είναι πάντα υγιείς και να τον θυμούνται πάντα. Καλό ταξίδι Γιάννη. Το Δ.Σ. της Αδελφότητας Μαρμαριωτών και όσοι συνεργαστήκαμε μαζί σου. Εργασίες στο χωριό Με την επίβλεψη και προσωπική εργασία του Προέδρου της Τοπικής Κοινότητας, έγιναν οι παρακάτω εργασίες: α) Καθαρισμός των δεξαμενών, φρεατίων - υδρομαστεύσεων. β) Η κοπή των χόρτων και στην συνέχεια το σκούπισμα των δρόμων, πλατειών, παιδικών χαρών, κοιμητηρίου, προαυλίων εκκλησίων εντός του χωριού. γ) Η περίφραξη και δενδροφύτευση των εξωκλησιών Προφήτη Ηλία και Αγ. Παρασκευής. Προσφορές για την αγιογράφηση και συντήρηση του Άη Γιάννη • Κουφάκης Ηλίας 50€ • Παρασκευά Δήμητρα 50€ • Παρασκευάς Χρήστος 50€ • Παρασκευά Χριστίνα 50€ στη μνήμη Γεωργίου Μακρή • Κολοκύθας Αθανάσιος και Κολοκύθας Νίκος 300€ στη μνήμη πατρός τους Ιωάννη. • Λιάγκα Αικατερίνη 200€ στη μνήμη συζύγου της Θεοφάνη. • Τσιντζιλώνης Κων/νος προσέφερε 50€ στην εκκλησία στη μνήμη συζύγου Σοφίας (στις 11- 6-2011 κατά το ετήσιο μνημόσυνό της). • Ανώνυμος 20€ για την συντήρηση Άη Γιάννη. • Ανώνυμη προσέφερε στο ταμείο της εκκλησίας 105 ευρώ για την συντήρηση των εξωκλησιών Αγιάννη, Αηλιά, Αγ. Παρασκευής. Το Εκκλησιαστικό και το Τοπικό Συμβούλιο ευχαριστούν για τις παραπάνω προσφορές. Δρ. Δημήτριος Ι. Κουφάκης F.E.B.O. Χειρουργός Οφθαλμίατρος Ειδικός στις παθήσεις Ωχράς - Αμφιβληστροειδούς (Ηλικιακή εκφύλιση ωχράς Διαβητική Αμφιβληστροειδοπάθεια κ.τ.λ.) Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Fellow of the European Board of Opthalmology, Fellow Ship in Medical Reting moorfields eye Hospital, London U.K. Παναγούλη 9, 4ος όροφος Λάρισα Τ.Κ. 41223 Τηλ./Fax: 2410-239470 Κινητό 6944504299 INAXOS 179_Layout 1 25/07/2011 2:32 ΜΜ Page 3 Μάιος - Ιούνιος 2011 Αξιέπαινη δραστηριότητα Στις 25 Μαΐου 2011 είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε, στο Δημοτικό Θέατρο Πεύκης, μια αξιόλογη εκδήλωση. Θέμα της εκδήλωσης ήταν η παρουσίαση του έργου του Τοπικού Λαογραφικού Συλλόγου, που αναφέρεται στην συγκέντρωση, αξιολόγηση, ταξινόμηση στοιχείων και, τελικά, την έκδοση ειδικού λευκώματος, με θέμα την ιστορική και αναπτυξιακή διαδρομή της περιοχής της σημερινής Πεύκης από την αρχή του προηγούμενου αιώνα μέχρι και τις μέρες μας. Την ιδέα αλλά και την πρωτοβουλία των εργασιών πραγματοποίησης του επιτυχημένου έργου του Λαογραφικού Συλλόγου Πεύκης, είχε η ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη σε λαογραφικά θέματα κ. Ζωή Πιπερίγκου (από την Ανατολή Φθιώτιδας) που είναι και Πρόεδρος του Συλλόγου αυτού. Συγχαίρουμε γι’ αυτή της την πρωτοβουλία την συμπατριώτισσα και φίλη της Αδελφότητας Μαρμαριωτών κ. Πιπερίγκου. Παν. Δ. Καραγεώργος Εισφορές για την καθαριότητα του χωριού Λάμπρος Ιωάννης ..........................................................20€ Σουρής Ανδρέας............................................................20€ Ανδρεούλα Αλίκη ..........................................................20€ Τσιντζιλώνης Κων/νος στη μνήμη συζύγου Σοφίας ....50€ Ζιάκας Ευαγ...................................................................20€ Κολοκύθας Αθαν. ..........................................................50€ Κραβαρίτης Γεώργ.........................................................20€ Παρασκευά Χριστ. ........................................................20€ Σακελλάρης Ιωάν...........................................................20€ Κουρέλης Ταξ. του Κων.................................................20€ Κουρέλης Νώντας ........................................................20€ Καραγιώργος Παν. του Δήμου ......................................20€ Αλαμπάνος Δημ.............................................................20€ Δοντάς Γεωργ. του Αθαν...............................................20€ Ζιάκας Γεώργιος του Γρ. ..............................................20€ Λάμπρος Βασίλης..........................................................20€ Γουβάλα Παρασκευή ....................................................20€ Γουβάλας Δημ. του Ευαγ. ............................................20€ Σκαραμαγκάς Αναστάσιος ............................................30€ Αγγελοπούλου Ντίνα ....................................................20€ Ντάσιος Ιωάννης ..........................................................20€ Παρλαβάντζας Κων. του Χαρ. ......................................20€ Κατσιμάνης Γεώργ. του Κων. ........................................20€ Κατσιμάνης Ταξιάρχης ..................................................20€ Κατσιμάνη Δήμητρα ......................................................20€ Κατσιμάνη Φωτεινή ......................................................20€ Κατσιμάνης Γεώργ. του Ανδρ. ......................................30€ Κουρέλης Ιωάννης του Ταξ...........................................20€ Ρούσσα Βασιλική ..........................................................20€ Δοντά Βασιλική ............................................................20€ Ανδρεούλας Αθανάσιος ................................................40€ Μακρή-Ανδρεούλα Σταυρούλα ....................................20€ Ο Πρόεδρος τους ευχαριστεί θερμά και παρακαλεί όλους τους χωριανούς για την προαιρετική εισφορά τους. Τραπεζικός λογαριασμός της Αδελφότητας στην Εθνική Τράπεζα Ελλάδας (ΕΤΕ) στα ονόματα: α) της Φανής Γ. Πασσιά β) του Παν. Δ. Καραγεώργου για την κατάθεση συνδρομών, εισφορών κ.λ.π. Αρ. Λογαριασμού 652/753775-16 Φίλε συνδρομητή μην ξεχνάς τη συνδρομή σου. Ταχυδρομικές επιταγές στους: Παγώνη Νίκο, Κάνιγγος 2 Αθήνα Τ.Κ. 10677 ή Αγγελόπουλο Σπύρο, Γαμβέττα 12 Αθήνα Τ.Κ. 10677 Ο ΙΝΑΧΟΣ 3 Περί «κοπριτών» ο λόγος Η Ελλάδα είναι ένα απέραντο τρελοκομείο, μας είχε πει παλαιότερα ένας μακαρίτης, τώρα, πρωθυπουργός. Οι Έλληνες είναι κοπρίτες, μας είπε σήμερα σημαίνον κυβερνητικό στέλεχος. Εγώ θα έλεγα ότι ούτε η Ελλάδα είναι τρελοκομείο ούτε και οι Έλληνες κοπρίτες. Αλλά έτσι και για να γνωριστούμε καλύτερα, έτσι για να γνωρίσουμε και την άλλη, σκοτεινή και σε πολλούς άγνωστη, πλευρά του λόφου, διαβάστε παρακαλώ στη συνέχεια τις αμοιβές και απολαβές των βουλευτών μας, για να τις συγκρίνετε με τις αμοιβές -τις δικές μας- τις αμοιβές των μισθωτών, των εργατών και των συνταξιούχων, εξαιρουμένων των κουμπάρων και των λαμογιών, φίλων και ευνοουμένων των πολιτικών, γιατί εκείνοι δεν έχουνε ούτε μέτρο σύγκρισης, ούτε έλεος, ούτε φιλότιμο. 1) Το 2010 οι τριακόσιοι βουλευτές μοιράστηκαν 42,5 εκ. ευρώ, δηλαδή μέσος μηνιαίος μισθός 10.000€ για τον καθένα. 2) Μέσα στο 2010 τριάμισι (3 1/2) εκ. ευρώ μοιράστηκαν σε συνταξιούχους βουλευτές ή στις χήρες τους ή στις ανύπαντρες (γεροντο)κόρες τους. 3) Τεσσεράμισι (4 1/2) εκ. ευρώ εισέπραξαν σε συντάξεις οι διατελέσαντες πρώην πρωθυπουργοί ή οι χήρες τους. 4) Για την κατοχύρωση βουλευτικής σύνταξης, αρκούνε μόνο 4 χρόνια και όχι 40 που απαιτούνται για τους απλούς πολίτες. 5) Όσοι βουλευτές έχουν εκλεγεί πριν το 1993, παίρνουν σύνταξη όχι στα 65, αλλά στα 55 τους, χρόνος δηλαδή μικρότερος και από τις πολύτεκνες και πολύπαθες μητέρες. 6) Όσοι είναι πάνω από 65 ετών, παίρνουν και βουλευτική σύνταξη και βουλευτική αποζημίωση. 7) Η πατρίδα τους χορηγεί κινητό τηλέφωνο δωρεάν έως 200€ το μήνα. 8) Οι εν ενεργεία βουλευτές δικαιούνται 8 σταθερά τηλέφωνα δωρεάν μέχρι 12.000€. 9) Δωρεάν αυτοκίνητο, δηλαδή τι αυτοκίνητο, Μερσεντές και βάλε. 10) Πληρωμένη διαμονή σε κεν- τρικό ξενοδοχείο της Αθήνας για βουλευτές της επαρχίας. 11) Γραφείο εκτός Βουλής, γραφική ύλη, ταχυδρομική ατέλεια, ελευθέρας σε λεωφορεία, σιδηρόδρομο, πλοία και 52 εισιτήρια, για όποιους βουλευτές χρησιμοποιούν αεροπλάνο. 12) Άτοκα δάνεια από την Βουλή και χαμηλότοκα από τράπεζες. 13) Κάθε βουλευτής έχει στην υπηρεσία του 4 υπαλλήλους και ένα επιστημονικό συνεργάτη, που πληρώνονται από την Βουλή. 14) Δικαιούνται δεύτερη σύνταξη από το επαγγελματικό τους Ταμείο, αλλά και τρίτη, για όσους έκαναν συνδικαλιστές ή νομάρχες. 15) Μέσα στην τριετία 2010-2012, υπολογίζεται ότι θα εισπράξουν άλλα 80 εκατομμύρια ευρώ από αναδρομικά. 16) Έχουν στη διάθεσή τους παιδικό σταθμό στον Εθνικό Κήπο. 17) Έχουν γυμναστήριο στην οδό Φιλελλήνων και Μητροπόλεως 1, με χαμάμ και 9 γυμναστές και ιατρείο μέσα στη Βουλή. 18) Δικαιούνται δωρεάν προσωπικό υπολογιστή για κάθε μία φορά που εκλέγονται βουλευτές. 19) Βάσει του κανονισμού εάν κάνουν 5 απουσίες από τη Βουλή τους αφαιρείται το 1/300 του μισθού τους κάτι όμως που ποτέ δεν εφαρμόστηκε. Αν εμείς βλέπουμε άδεια τα έδρανα της Βουλής δεν φταίνε οι βουλευτές αλλά τα μάτια μας. 20) Δεν τιμωρούνται για κανένα ποινικό ή αστικό αδίκημα, ενώ αντίθετα απολαμβάνουν τον θαυμασμό όλων μας και έχουν τιμητική θέση σε πάσης φύσεως εκδηλώσεις σε γιορτές, χορούς και πανηγύρια. 21) Σε κάθε συνεδρίαση των Επιτροπών που συμμετέχουν, πληρώνονται με 246€ πέραν του μισθού τους. Πάρετε όμως μια ανάσα, γιατί συνεχίζουμε. Επιπλέον, η μισθοδοσία των 1.350 υπαλλήλων της Βουλής, στοιχίζει 106 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, διότι παίρνουν επιπλέον δύο μισθούς, συν δώρα Πάσχα - Χριστουγέννων κ.λπ. Ο μικρότερος μισθός της καθα- ρίστριας είναι 1.900€ καθαρά. Από τη Βουλή πληρώνονται και 70 ειδικοί φρουροί, καθώς απασχολούνται και ένας αστυνομικός για κάθε βουλευτή. Η Βουλή έχει και τηλεοπτικό σταθμό, όπου εργάζονται 100 υπάλληλοι και στοιχίζουν 6 εκατομμύρια ευρώ, η δε τηλεθέασή του είναι 0,3%, δηλαδή σε 330 τηλεθεατές, τον βλέπει μόνο ο ένας. Τα κόμματα πήραν αύξηση 30% για το 2010 και έφτασαν τα 49 εκατομμύρια ευρώ, χρωστάνε 36 εκατομμύρια στο Δημόσιο και 245 στις Τράπεζες, ενώ έχουν πάρει προκαταβολικά την επιδότησή τους μέχρι το 2016. Αλλά, ας μάθουμε τι ίσχυε στην Αρχαία Ελλάδα, στην πόλη της Αθήνας, στην εποχή του Περικλέους, τον 5ο π.Χ. αιώνα, σχετικά με τους βουλευτές. 1) Για να γίνει κάποιος βουλευτής έπρεπε να είναι βέρος Αθηναίος πολίτης, 2) να κατέχει την ελληνική παιδεία και θρησκεία, 3) πριν γίνει βουλευτής, εγένετο καταγραφή της προσωπικής του και της οικογενειακής του περιουσίας, μέχρι και τα παπούτσια που φόραγε, 4) αν πρότεινε Νόμο με τον οποίο ζημίωνε η Πολιτεία, τότε η ζημία εκαλύπτετο από την δήμευση της περιουσίας του. Εάν δεν έφτανε αυτό, δούλευε σε δημόσια έργα και θα εγένοντο κρατήσεις από το μισθό του, 5) εάν ζημίωνε ηθικά η Πολιτεία, τότε έχανε την έδρα του. Τελειώνοντας το σημερινό άρθρο μου, είμαι βέβαιος ότι πολλοί από εμάς θα αγανακτήσουμε από τα προκλητικά και υπερβολικά προνόμια των κ.κ. βουλευτών μας. Όπως επίσης, είμαι βέβαιος, ότι εμείς οι ίδιοι θα είμαστε εκείνοι που στις προσεχείς εκλογές θα τους πλησιάσουμε και θα τους χειροκροτήσουμε, επιδιώκοντας την εύνοιά τους. Και η ζωή... συνεχίζεται! Λεωνίδας Ανδριανός Εξ Ελληνικού Γορτυνίας Από την τοπική εφημερίδα Χαϊδαρίου “Η ΠΟΛΗ ΜΑΣ’’ (Για την αντιγραφή Ν. Κουβαράς) Η ιστορία του καπνού Ευχαριστήρια Του Δημήτρη Γ. Μπράνη - Σχολικού Συμβούλου-Νομικού Το Τοπικό Συμβούλιο και το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο ευχαριστούν τους: α) Κραβαρίτη Γεώργιο, ο οποίος εργάσθηκε 3 ημέρες για την περίφραξη των εξωκλησιών Άη-Λια και Αγ. Παρασκευής αφιλοκερδώς. β) Υφαντή Νίκο και Σακελλάρη Άντζελα, για την πάρα πολύ καλή και επιμελημένη εργασία τους “κοπή χόρτων’’ στους εντός του χωριού δρόμους και μονοπάτια που τους είχε ανατεθεί από τον Πρόεδρο της Τοπικής Κοινότητας. γ) Λαθύρη Ιωάννη για την αγιογράφηση των εικόνων - θυρών του τέμπλου Αγ. Παρασκευής (η εργασία είχε ανατεθεί πέρυσι από το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο). Συνέχεια από προηγούμενο φύλλο Στην Ευρώπη ο καπνός εισήχθη από τον εξερευνητή Φερνάντο Κορτέζ. Αυτός με την επιστροφή του απ’ το Μεξικό, τη μακρινή αυτή χώρα, πήρε μαζί του πολλά θαυμαστά πράγματα. Μεταξύ δε αυτών είχε και σπόρο καπνού. Και τον πρόσφερε ως δώρο, μεταξύ άλλων, στο βασιλιά της Ισπανίας Κάρολο τον Ε’. Αυτός δε έδωσε εντολή ο σπόρος να φυτευθεί στο ισπανικό έδαφος. Απ’ την Ισπανία ο καπνός πέρασε στη Γαλλία. Τον πέρασε εκεί ο Γάλλος πρεσβευτής στη Λισσαβώνα Ιωάννης Νικό και τον πρόσφερε -τον σπόρο του καπνού- ως δώρο εξωτικό στη βασίλισσα της Γαλλίας Αικατερίνη των Μεδίκων. Της ανέπτυξε δε διεξοδικά και τις θεραπευτικές και απολαυστικές ιδιότητές του. Η βασίλισσα ενθουσιάστηκε “σφόδρα’’ απ’ αυτό το γεγονός και πρωτοστάτησε, ώστε να φυτευθεί σ’ όλη τη Γαλλική Επικράτεια. Από εκεί -τη Γαλλία- διαδόθηκε σ’ όλη, σχεδόν, την Ευρώπη κι απ’ την Ευρώπη σ’ όλο, σχεδόν, τον Κόσμο. Διαδόθηκε με το όνομα του πρώτου καλλιεργητή καπνού στην Ευρώπη, τον Ιωάννη Νικό και το όνομα του αμερικανικού νησιού Τομπάκο. Συνέχεια σε επόμενο φύλλο INAXOS 179_Layout 1 25/07/2011 2:33 ΜΜ Page 4 Ο ΙΝΑΧΟΣ 4 Μάιος - Ιούνιος 2011 Δίλοφο το «μπαλκόνι» της Φθιώτιδας Στερνό αντίο στον πατέρα μας ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΡΠΟΥΖΗ Την Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011, ένα καλοκαιρινό απόγευμα, έφυγες για πάντα από κοντά μας πατέρα, για το μακρινό και δίχως γυρισμό ταξίδι. Τώρα απομείναμε μόνοι μας, οι δύο γιοί σου, Κώστας και Άρης, να δίνουμε κουράγιο στη μητέρα μας Αριστέα. Αλήθεια, τι να πρωτοθυμηθούμε απ’ τη ζωή που ζήσαμε μαζί σου πατέρα; Από μικρά παιδιά, θυμόμαστε έναν πατέρα - πρότυπο, που με τις καθημερινές του ενέργειες στην επαγγελματική και κοινωνική του σταδιοδρομία, μας έδινε τις θεμέλιες βάσεις για την μελλοντική μας πορεία. Σ’ ευχαριστούμε που μας διαπαιδαγώγησες με τις ηθικές αξίες που είχες. Σ’ ευχαριστούμε για όσα ωραία ζήσαμε μαζί. Αξέχαστες θα μας μείνουν οι εύθυμες ιστορίες, τα ευτράπελα της επαγγελματικής σου καριέρας καθώς και τα αστεία γεγονότα που διηγιόσουν με μοναδικό τρόπο. Σ’ ευχαριστούμε που μας έμαθες να είμαστε περήφανοι για την καταγωγή μας, περήφανοι για τους γονείς μας και τους παππούδες μας. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την πορεία της ζωής σου. Πως ξεκίνησες φτωχός από το Δίλοφο και αγωνίστηκες σκληρά για να καταξιωθείς επαγγελματικά και κοινωνικά. Και τα κατάφερες! Κατάφερες να εναντιωθείς στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, που πίεζαν μετά μανίας να κάμψεις τα ηθικά σου “πιστεύω’’ και να υποκύψεις στη διαφθορά που τόσο απλόχερα σου πρόσφεραν. Όμως εσύ, σταθερός στις αξίες και τα ιδανικά που πίστευες, καθόλη τη διάρκεια της επαγγελματικής σου πορείας, αρνήθηκες να παρεκκλίνεις απ’ την «στάση ζωής» που είχες διαγράψει. Όπως έλεγαν οι συνάδελφοί σου: «Ήσουν ο Δασονόμος, που μπήκε στο Δημόσιο φτωχός και “έφυγε’’ φτωχότερος». Πάντα όμως περήφανος για τις ιδέες του. Ένα τέτοιον άνθρωπο, εσένα, είχαμε την τύχη να έχουμε για πατέρα. Πώς μπορούμε να ξεχάσουμε ποτέ όλα αυτά που μας δίδαξες; Τέλος πατέρα, σ’ ευχαριστούμε που επέλεξες για σύζυγό σου την γλυκιά και τρυφερή μητέρα μας, την Αριστέα. Οι δυό σας μαζί παλέψατε, στερηθήκατε και δημιουργήσατε τις βάσεις για την επαγγελματική μας εξέλιξη, με πολλές θυσίες και αγωνίες για το μέλλον μας. Κι ενώ καταφέρατε πράγματα που φάνταζαν αδύνατα για άλλους, η μοίρα μάς χτύπησε άδικα και τελείως αναπάντεχα, θυμίζοντάς μας πόσο ευάλωτοι είμαστε μπροστά στο θάνατο. Φτάσαμε λοιπόν, την Πέμπτη το μεσημέρι, 23 Ιουνίου 2011, να σου λέμε το στερνό αντίο στο νεκροταφείο του χωριού, δίνοντάς σου μία και μοναδική υπόσχεση: «να τηρήσουμε στο ακέραιο όσα μας δίδαξες και να προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροί σου». Και ενώ η αυλαία της ζωής σου έπεφτε για πάντα, εμείς τα παιδιά σου, δίπλα στο άψυχο κορμί σου, εκπληρώναμε την χιλιοειπωμένη τελευταία σου επιθυμία: «Όταν έρθει η ώρα του αποχωρισμού, θέλω να μου παίξετε το αγαπημένο μου τραγούδι, το “Γιάννη μου το μαντίλι σου’’». Κάπως έτσι πατέρα, τηρώντας όσα μας είπες και υπό τους ήχους του ηπειρώτικου μοιρολογιού, σε αποχαιρετήσαμε και σε παραδώσαμε στα «άγια χώματα» του αγαπημένου σου χωριού, δίπλα στον πατέρα σου και τον αδερφό σου. Αντίο πατέρα, αντίο για πάντα. Και να θυμάσαι πως με το χαμό σου, δεν χάσαμε μόνο τον πατέρα μας, χάσαμε κι ένα κομμάτι απ’ την καρδιά μας που έμεινε για πάντα εκεί, στο Δίλοφο, τον τόπο που αγάπησες. Εκεί θα ερχόμαστε για να τιμούμε τον σημαντικότερο άνθρωπο της ζωής μας, τον πατέρα μας, τον Γιάννη Καρπούζη. Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Οι γιοί σου Κώστας και Άρης Καρπούζης Αγαπητέ μας Γιάννη Ενώ ακόμη δεν έχουν στερέψει τα δάκρυά μας και δεν κόπασαν οι γοεροί θρήνοι για τον χαμό του αδερφού σου Μίλτου κυκλοφόρησε αστραπιαία το φοβερό μαντάτο για σένα. Διακατεχόμαστε όλοι από μεγάλη θλίψη και συγκίνηση μετά το σοκ που υποστήκαμε από την σύντομη πάλη σου με την επάρατο νόσο και το ξαφνικό και αναπάντεχο τέλος σου. Μαζέψαμε το κουράγιο που μας απέμεινε και με την δική σου βοήθεια θα προσπαθήσουμε να σου απευθύνουμε λίγες λέξεις που εκφράζουν όλους τους συγχωριανούς σου. Ο αιφνίδιος θάνατός σου έπληξε ασφαλώς βαρύτατα την οικογένειά σου, την συμπαθέστατη σύζυγό σου Αριστέα και τα δυο παιδιά σου, τα αδέλφια σου και τους άμεσους συγγενείς σου. Εξ ίσου όμως η απώλεια είναι σημαντική για το χωριό μας και την γενικότερη περιοχή, τους πολυπληθείς φίλους, συναδέλφους και γνωστούς σου καθ’ άπασα την Επικράτεια. Επειδή βιάστηκες για το αιώνιο ταξίδι σου και επειδή η μυρωδάτη γη του χωριού μας ως τελευταίου προορισμού σου σε περιμένει, θα ανακαλέσουμε σύντομα στη μνήμη μας την διαδρομή σου. Στην παιδική σου ηλικία η μοίρα σου επεφύλαξε μεγάλο κακό. Ενώ οι συνομήλικοί σου αμέριμνοι έπαιζαν νυχθημερόν, η οικογένειά σου - τρία παιδιά και ο πατέρας σας - ζούσατε το δικό σας Γολγοθά, χάνοντας ξαφνικά στην πιο κρίσιμη ηλικία την μάνα σας. Στερήθηκες την μητρική θαλπωρή, έως ότου ο καλός Θεός δεν σας άφησε απροστάτευτους και σας έστειλε μια επίσης γλυκιά μανούλα. Με την γεμάτη καλοσύνη ψυχή της σας περιέβαλε με απαράμιλλη αγάπη και στοργή και σας μεγάλωσε με άοκνο συμπαραστάτη τον πατέρα σας. Όντας ευγνώμονες ανταποδώσατε στους γονείς σας τον σεβασμό και τους τιμήσατε δεόντως. Εσύ τελειώνοντας το δημοτικό σχολείο του χωριού μας και με χίλιες στερήσεις αποφοίτησες από το ξακουστό τότε Γυμνάσιο Σπερχειάδας συγκαταλεγόμενος στους πρώτους μαθητές. Με τον μεγάλο βαθμό του απολυτηρίου ως προσόν και με τις ευχές των γονέων σου ως εφόδιο, σπούδασες επιτυχώς και με υποτροφία του δημοσίου στην τότε Ανωτέρα Δασική Σχολή Βυτίνας Αρκαδίας. Ήσουν από τους πρώτους της περιοχής μας που διέβλεψε την σημασία των δασών και του περιβάλλοντος, με την δίψα που σε διέκρινε για προσφορά στην ύπαιθρο και την Ελληνική Περιφέρεια. Μετά την στρατιωτική σου θητεία, ως έφεδρος αξιωματικός στον Έβρο, διορίσθηκες ως στέλεχος της Δασικής Υπηρεσίας και υπηρέτησες αρχικά στην Ευρυτανία και συνετέλεσες στην διάνοιξη αρκετών δρόμων στην ορεινή εκείνη και δύσβατη περιοχή. Εν συνεχεία πρόσφερες τις υπηρεσίες σου διαδοχικά στο Καπανδρίτι, στο Λαύριο και τον Πειραιά, αντιμέτωπος με τα μεγάλα και εν πολλοίς άνομα συμφέροντα, ακόμη και επωνύμων. Είναι γνωστό σε όλους μας ότι δεν ήσουν ο τυπικός δημόσιος υπάλληλος, αλλά σε διέκρινε η γνώση, η αποφασιστικότητα, το θάρρος της γνώμης σου, ο δυναμισμός και γενικά η δράση. Τα έγγραφά σου που χειριζόσουν ήταν συνταγμένα με πνεύμα δικαίου στοχεύοντας στην επίλυση σοβαρών προβλημάτων και ως αρχεία είχαν και έχουν τον χαρακτήρα του δεδομένου. Η σταδιοδρομία σου ως δημοσίου υπαλλήλου ήταν διαυγής και ανεπίληπτη. Εισήλθες στον δημοσιοϋπαλληλικό βίο φτωχός και συνταξιοδοτήθηκες πάλλευκος και τιμημένος. Παράλληλα με τις υπηρεσιακές υποχρεώσεις σου είχες έντονη συγγραφική δραστηριότητα γρά- φοντας βιβλία, άρθρα, εφημερίδες και περιοδικά. Στα βιβλία σου συναντώνται ιστορικά στοιχεία και σχόλια που για τους περισσότερους από μας που τα μελετάμε ήταν πρωτόγνωρα. Σε χαρακτήριζε επίσης στα γραπτά σου το λεπτό χιούμορ που ψυχαγωγούσε όλους, χωρίς να προσβάλλει κανέναν. Δημιούργησες μια σωστή οικογένεια, σπάνια για τα σημερινά δεδομένα. Η αγαπητή μας Αριστέα είναι παράδειγμα συζύγου, μάνας και συνεργάτιδας, τα δε παιδιά σου Κώστας και Άρης έχουν ως βάση και ως εφόδια τα όσα τους δίδαξες με κορυφαίο αυτό που τους είχες πει σε νεαρή ηλικία ότι «το σπουδαιότερο πράγμα στη ζωή είναι η συνείδηση και η ηθική». Έτσι συνεχίσατε και διευρύνατε την δραστηριότητά σας, εξυπηρετώντας πολλούς συλλόγους και σωματεία, προωθώντας ο,τιδήποτε συνέβαλε στην βελτίωση της ελληνικής υπαίθρου και της κοινωνίας γενικότερα. Αγαπητέ μας Γιάννη Θα μας λείψει η καλή σου πένα και τα γραπτά σου που οι απανταχού Ρουμελιώτες και όχι μόνο τα απολάμβαναν με την κυκλοφορία των εφημερίδων του τόπου τους, την έκδοση των οποίων και την διάθεσή τους είχες επιμεληθεί. Ειδικότερα το χωριουδάκι μας έχασε τον άνθρωπο που το συνέδεε με τα ανά την Ελλάδα παιδιά του. Είναι βέβαιο ότι η δραστήρια οικογένειά σου θα συνεχίσει το έργο σου και εναπόκειται σε όλους μας να αποστέλλουμε ανάλογο υλικό και νέα προς δημοσίευση στις εφημερίδες. Καλέ μας συγχωριανέ και φίλε. Στην σύντομη ζωή σου να είσαι βέβαιος ότι έγραψες λαμπρή ιστορία και οδεύεις έτσι προς την αιωνιότητα, το κενό όμως που άφησες είναι δυσαναπλήρωτο. Στην περίπτωσή σου δεν θα πούμε το σύνηθες «ο αποθανών δεδικαίωται», εφ’ όσον είσαι ήδη δικαιωμένος στη ζωή. Από το γραφικό χωριουδάκι μας, το ιστορικό Δίλοφο, «το μπαλκόνι της Φθιώτιδας» όπως δικαίως το αποκαλούσες, θα βλέπεις τα γύρω βουνά της Ρούμελης και την εύφορη κοιλάδα του Σπερχειού. Δεν υπάρχει περίπτωση να σε ξεχάσουμε και κάθε επίσκεψή μας στο χωριό θα συνδυάζεται με την μετάβασή μας στο μνήμα σου και για μας πάντα θα ζεις. Ακριβέ μας Γιάννη Στον δρόμο προς την αιώνια κατοικία σου, η αττική γη και η ύπαιθρος, όπου ανάλωσες τις δυνάμεις και τα καλύτερά σου χρόνια, υποκλίνεται στο διάβα σου και τα πουλάκια του ουρανού - ζωντανό στοιχείο του περιβάλλοντος, με βουβό τραγούδι σε κατευοδώνουν. Την ώρα της φοβερής κρίσης μην δειλιάσεις και μπορείς άφοβα να επικαλεστείς το του Αποστόλου «τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, τον δρόμο τετέλευκα, την πίστιν τετήρηκα, ουκούν αποκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος». Στα χέρια του Θεού εμπιστευόμαστε την ανήσυχη και δημιουργική ψυχή σου. Στο χώμα του πονεμένου χωριού μας εναποθέτουμε το σκήνωμά σου. Και εμείς θα κρατήσουμε τις ευχάριστες αναμνήσεις μας και την φυσιογνωμία σου για πάντα. Σου ευχόμαστε όλοι καλό δρόμο. Σ.Σ.: Το παραπάνω κείμενο διαβάστηκε στην εξόδιο ακολουθία στον Ι.Ν. Παναγίας Παλατιανής Ιλίου καθώς και στον Ι.Ν. Αγ. Νικολάου Νέου στο Δίλοφο Φθιώτιδας. INAXOS 179_Layout 1 25/07/2011 2:33 ΜΜ Page 5 Ο ΙΝΑΧΟΣ Μάιος - Ιούνιος 2011 5 Δίλοφο το «μπαλκόνι» της Φθιώτιδας Στον σταυραητό του Διλόφου και της Ρούμελης ΓΙΑΝΝΗ Του Κώστα Ντελέζου Δημοσιογράφου Επέλεξα ένα μέρος από το ποίημα αυτό του «Τραγουδιστή του Χωριού και της Στάνης», Κώστα Κρυστάλλη, για ν’ αποχαιρετήσω τον φίλο κι αδερφό, τον Γιάννη Καρπούζη, το σταυραητό του Διλόφου και της Ρούμελης. Γιατί είμαι σίγουρος ότι τον εξέφραζε βαθιά κι ότι η ψυχή του, που φτερουγίζει ανάμεσά μας, ακούγοντάς το θα γαληνεύει και θ’ αναπαύεται. Ο Γιάννης Καρπούζης, που έμελλε να ταυτιστεί με την άοκνη προσπάθεια ανάδειξης ενός εκ των πλέον όμορφων χωριών της Νοτιοδυτικής Φθιώτιδας, «έφυγε» αφού προηγουμένως τίμησε την παράδοση, το Δίλοφο και τη Ρούμελη, όσο λίγα από τα παιδιά της τα τελευταία χρόνια. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι ο Γιάννης «αναχώρησε». Και είναι δύσκολο γιατί ο Άνθρωπος αυτός ήταν αγαπητός. Κατόρθωσε απίστευτα πράγματα στη ζωή του κι όμως παρέμεινε ένας απλός Άνθρωπος, εκπληκτικός σύζυγος και πατέρας και ένας μοναδικός πατριώτης, αφού οι κοινωνικές του ευαισθησίες ήταν μόνιμος συνοδοιπόρος. Όλα αυτά δεν είναι λόγια που γράφονται μετά θάνατον. Αποτελούν μια πραγματικότητα, που όσοι γνώρισαν τον Γιάννη, μπορούν με το χέρι στην καρδιά να το βεβαιώσουν. Το βέβαιο πάντως, είναι ότι το Δίλοφο κι η Ρούμελη, μπορούν να περηφανεύονται γι’ αυτό τους το τέκνο, που τους τίμησε με μοναδικό τρόπο. Ο ίδιος έφυγε, αλλά η σύζυγός του και τα παιδιά του μπορούν να είναι περήφανα για τον Γιάννη, που έζησε μια ζωή σαν παραμύθι… Ο Γιάννης μας, επέλεξε να φύγει στο έμπα του καλοκαιριού μια μέρα ξαφνικά, έχοντας στο ξεπροβόδιο του έναν κουβαρντά διλοφιώτικο ήλιο και πολλούς συγγενείς, φίλους και συγχωριανούς.... Τις στιγμές της τελευταίας «παράστασης» στην Παναγίτσα της Παλατιανής και λίγες ώρες αργότερα στο Άη Νικόλα το Νέο του χωριού μας, ένιωθα ότι η ψυχή του φτερούγιζε μακάρια και γαληνεμένη, για να μπει στην τροχιά της μνήμης. Μας αποχαιρετούσε έναν-έναν προσωπικά, με τον ίδιο σεβασμό στο πρόσωπο του νέου ή του ηλικιωμένου, όπως έκανε πάντα. Ο Γιάννης, πάλεψε για τον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε, τον αγάπησε και δεν φειδωλεύτηκε να το αποδείξει και έμπρακτα, είτε μέσω της «Αδελφότητας Διλοφιωτών» της οποίας διατέλεσε πρόεδρος για πολλά χρόνια, είτε μέσω των λαογραφικών βιβλίων-οδηγών του, που με περίσσεια υπομονή κι αγάπη είχε εκδώσει. Μάλιστα, για να συντηρήσει την παράδοση, έκανε μεγάλη προσπάθεια, καθώς δεν αρκούσε η εστίαση των ενδιαφερόντων του στις διάφορες προσωπικότητες που άφησαν Κ Α Ρ Π ΟΥ Ζ Η “...Μπεζέρισα να περπατώ στου κάμπου τα λιοβόρια. Θέλω τ’ αψήλου ν’ ανεβώ, ν’ αράξω θέλω, αητέ μου, μέσ’ την παλιά μου κατοικιά, στην πρώτη τη φωλιά μου, θέλω ν’ αράξω στα βουνά, θέλω να ζώ μ’ εσένα. Θέλω τ’ ανήμπερο καπρί, τ’ αρκούδι, το πλατόνι, καθημερνή μου κι ακριβή να τάχω συντροφιά μου. Κάθε βραδούλα, κάθε αυγή, θέλω το κρύο τ’ αγέρι νάρχεται από την λαγκαδιά, σαν μάνα, σαν αδέρφι να μου χαϊδεύει τα μαλλιά και τ’ ανοιχτά μου στήθη. Θέλω η βρυσούλα, η ρεματιά, παλιές γλυκές μου αγάπες να μου προσφέρνουν γιατρικό τ’ αθάνατα νερά τους. Θέλω του λόγγου τα πουλιά με τον κελαϊδισμό τους να με κοιμίζουν το βραδί, να με ξυπνούν το τάχυ. Και θέλω νάχω στρώμα μου, νάχω και σκέπασμά μου το καλοκαίρι τα κλαδιά και τον χειμώνα τα χιόνια. Κλωνάρια απ’ αγριοπούρναρα, φουρκάλες από ελάτια θέλω να στρώνω στοιβανιές κι απάνου να πλαγιάζω, ν’ ακούω τον ήχο της βροχής και να γλυκοκοιμιέμαι. Από ημερόδεντρο αητέ, θέλω να τρώω βελάνια, θέλω να τρώω τυρί ελαφιού και γάλα απ’ άγριο γίδι. Θέλω ν’ ακούω τριγύρω μου πεύκα κι οξιές να σκούζουν, θέλω να περπατώ γκρεμούς, ραϊδιά, ψηλά στεφάνια, θέλω κρεμάμενα νερά δεξιά-ζερβά να βλέπω. Θέλω ν’ ακούω τα νύχια σου να τα τροχάς στα βράχια, ν’ ακούω την άγριά σου κραυγή, τον ίσκιο σου να βλέπω... Θέλω, μα δεν έχω φτερά, δεν έχω κλαπατάρια, και τυραννιέμαι, και πονώ, και σβιέμαι νύχτα μέρα. Παρακαλώ σε, σταυραητέ, για χαμηλώσου ολίγο και δως μου τις φτερούγες σου και πάρε με μαζί σου, πάρε με απάνου στα βουνά, τι θα με φάει ο κάμπος!’’ το στίγμα τους στις σελίδες της νεώτερης ιστορίας μας. Το έργο του -παράλληλα με την αγάπη του για το φυσικό περιβάλλον και τη Δασική Υπηρεσία, την οποία υπηρέτησε πιστά και ενσυνείδητα, μέχρι τη συνταξιοδότησή του- είχε ως επίκεντρο την ιστορική, πολιτιστική, οικονομική και τουριστική ανάδειξη και εξέλιξη του Διλόφου και της ευρύτερης περιοχής του Σπερχειού και της Νοτιοδυτικής Φθιώτιδας. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα πρώτα δημοσιογραφικά σκιρτήματά του μέσα από τα «Διλοφιώτικα Νέα», που πίστευε ακράδαντα ότι αποτελούσαν το συνδετικό κρίκο όλων των απανταχού Διλοφιωτών (στην Ελλάδα, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, την Αυστραλία κ.λ.π.), αλλά και των μικρών Διλοφιωτών της Αθήνας και των άλλων πόλεων με το χωριό. «Θα έρθεις να διπλώσουμε εφημερίδες», μου έλεγε μόλις παραλάμβανε το φρέσκο φύλλο των «Διλοφιώτικων Νέων» από το μικρό τυπογραφείο της οδού Ζήνωνος. Όλα -ακόμα και το δίπλωμα της εφημερίδας- περνούσαν από τα χέρια του ακούραστου Γιάννη! «Γράφουμε με μελάνι κι όχι με λιβάνι», ήταν το αγαπημένο του «μότο» κι αυτό το αποδείκνυε έμπρακτα με τη στάση του, αφού δεν χαριζόταν σε κανέναν. Το ίδιο «μότο» διατήρησε στις στήλες του κι αργότερα, όταν πλέον έστησε το δικό του τυπογραφείο μαζί με την αγαπημένη του σύντροφο στη ζωή Αριστέα και τα παιδιά τους Κώστα και Άρη. Το τυπογραφείο της Παλατιανής ήταν και παραμένει η «φωλιά» όλων των συλλόγων των «απανταχού» επαρχιωτών, που μπορεί να ζουν χρόνια στην Αθήνα όμως ο νούς τους ταξιδεύει στην ιδιαίτερη πατρίδα τους. Στο πλαίσιο αυτό ο Γιάννης συνεργάστηκε με πολλούς ανθρώπους της Ρούμελης, αλλά και της Μάνης και της Ηπείρου, ενώνοντας τις αγωνίες του για το «αύριο» της ελληνικής παράδοσης, ως άλλος Νικόλαος Πολίτης. Κορωνίδα του όμως παρέμενε ο τόπος του, η Ρούμελη. Τον κατέτρωγε συνεχώς η έννοια για αυτόν τον τόπο, για τον πολιτισμό του, για την ιστορία του, για την πρόοδο και το μέλλον του. Γι' αυτό άλλωστε και ήταν πάντα νηφάλια αγχωμένος για το «τι» και το «πώς» θα ειπωθούν αυτά που πρέπει, μέσα από τις στήλες των εφημερίδων και των άλλων οδηγών που εξέδιδε. Κάτι που τον έκανε να είναι επίμονος και εύστοχος στις παρατηρήσεις του πάνω στα γραπτά κείμενα. Η θέσπιση κάποιου βραβείου στη μνήμη του από το Δήμο Μακρακώμης, πιθανόν σε συνεργασία με άλλους φορείς, με αντικείμενο ιστορικό ή λαογραφικό και πρωτίστως τοπικό περιεχόμενο, θα ήταν μια καλή αρχή για την τιμή που οφείλουμε όλοι μας στους ακούραστους σκαπανείς της περιοχής μας. Ο Γιάννης Καρπούζης, μπορεί να μην έζησε πολλά χρόνια, αλλά Έζησε. Έζησε χωρίς εκπτώσεις, χωρίς συμβιβασμούς, με θάρρος, με άποψη, με νεύρο. Μαχητής. Δεν έκανε πίσω. Με μπέσα που δεν συναντάς συχνά. Δεν έσκυβε ο Γιάννης. Ούτε στη ζωή, ούτε στους αγώνες, ούτε στις δουλειές. Στο στίβο της ζωής ξεδίπλωσε το ταλέντο του, αφήνοντας παρακαταθήκη ένα τόσο σημαντικό κομμάτι της ύπαρξής του, αλλά 8 Mαρτίου: Παγκόσμια Hμέρα της Γυναίκας Του Γιάννη K. Kαρπούζη (†) Συνέχεια απ’ το προηγούμενο φύλλο Το 1894 στην Ιατρική εισήχθησαν η Ανθή Βασιλειάδου, Άννα Κατσίγρα, Ελένη Αντωνιάδου και Βασ. Παπαγεωργίου. Δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες: Ν. Ζηλανδία από το 1893, Αυστραλία από το 1902, Ν. Νότια Ουαλία 1902, Τασμανία 1903, Κουησλάνδη 1905, Βικτώρια 1908, Ν. Αυστραλία το 1894, Δυτ. Αυστραλία 1899, Νορβηγία από το 1906, από το 1912 δέκα πολιτείες των Η.Π.Α. και από το 1920 όλες οι Αμερικανίδες, Φινλανδία από το 1913, Δανία από το 1915, Σοβ. Ένωση από το 1917, Ιρλανδία, Αγγλία και Πολωνία από το 1918, Ολλανδία και Γερμανία από το 1919, Βέλγιο από το 1920, Ιταλία από το 1923, Τουρκία από το 1934, Γαλλία το 1945, Ελβετία για τις ομο- σπονδιακές εκλογές το 1954, για τα καντόνια (πολιτείες της Ομοσπονδίας) από το 1971. Στις 24-5-1898 υπό την προεδρία της Καλλιρρόης Παρέν συνήλθε στην Ακρόπολη το 1ο συνέδριο γυναικών. Το 1900 ιδρύθηκε στις Η.Π.Α. το Εθνικό Γυναικείο Εργατικό Σωματείο. Το 1900 στους Ολυμπιακούς αγώνες συμμετέχουν για πρώτη φορά γυναίκες. Πρώτη ολυμπιονίκης ήταν η Κυνίσκα, κόρη του βασιλιά της Σπάρτης Αρχίδαμου (396 π.Χ.) ως ιδιοκτήτρια του αλόγου, όχι ως αναβάτης. Πρώτη γυναίκα ολυμπιονίκης η Αμερικανίδα Μάργκαρετ Άμποτ στο γκολφ το 1900. Συνέχεια στο επόμενο φύλλο και ένα ισχυρότατο ίχνος. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν οι αγώνες διαμόρφωσαν το χαρακτήρα του. Με άνεση όμως, μπορεί να υποστηριχτεί η άποψη, ότι ο Γιάννης δεν έκανε δημόσιες σχέσεις. Μέχρι παρεξηγήσεως. Είναι λίγο περίεργο πως αυτός ο πληθωρικός, εξωστρεφής, γεμάτος αυτοπεποίθηση και λεπτό χιούμορ άνθρωπος είχε τέτοιου είδους συστολή. Είχε φίλους. Ανθρώπους που δεν τον χειροκροτούσαν μόνο, μα τον πίστευαν, τον πόναγαν κιόλας. Μια βαθιά υπόκλιση στον άνθρωπό της ζωής του, την σύντροφό του στα καλά και στα δύσκολα, στα λαμπερά της νιότης αλλά και στα ασήκωτα τα τελευταία. Τη σύζυγό του, την Αριστέα, που του στάθηκε μέχρι τα στερνά του σε αυτή την ανελέητη δοκιμασία, με απίστευτο θάρρος, με απερίγραπτη παλικαριά, με τρομερή περηφάνια και με το χαμόγελο στα χείλη. Χάσαμε το Γιάννη, το θαυμάσιο άνθρωπο, τον τόσο δροσερό, τον τόσο αληθινό. Και τι τραγικό τέλος! Έφυγε μόνος του για να συναντήσει τον αδελφό του, το Μιλτιάδη (αναχώρησε κι αυτός πρόωρα), αποχαιρετώντας όλους μας μέσα από τις στήλες του «Ίναχου». Άφησε τη ζωή χωρίς φωνές και φασαρίες, χωρίς καμώματα και διαμαρτυρίες, χωρίς να βροντήξει την πόρτα, μα κλείνοντάς την σιγά. Μ’ αυτή τη χειρονομία η ποιητική και ανθρώπινη εικόνα του Γιάννη, αναβλύζει μέσα σε ένα αξέχαστο αποχαιρετιστήριο φως. Αγαπημένε μας Γιάννη, την ώρα που γράφω αυτές τις αράδες νιώθω ότι επικοινωνώ μαζί σου, μόνο που αυτή τη φορά η επικοινωνία είναι μονόδρομη και όχι αμφίδρομη, όπως ήταν πάντα. Ο λόγος είναι η ανομολόγητη υπόσχεση που είχαμε δώσει μεταξύ μας. «Ό,τι αφήνεις πίσω σου, δεν χάνεται», μου έλεγες συχνά. Είμαι βέβαιος -καθώς περιδιάβαινες για στερνή φορά το όμορφο Διλοφάκι μας- ότι άκουγες το θρόϊσμα των φύλλων των πέντε γεροπλατάνων της πλατείας μας, που είχαν σκύψει κι αυτά για να σε αποχαιρετίσουν, μαζί με τους χρυσαετούς, που με το ανάριο πέταγμά τους σε πήραν μαζί τους στο αιώνιο γαλάζιο του μοναδικού πεντακάθαρου ουρανού μας. «Γιάννη, μας έδειξες δρόμους να περπατήσουμε, ωραίους δρόμους απ' της γνώσης το διαμάντι σμιλεμένους, δύσκολους όμως και ανηφορικούς», θα μπορούσα να σου πω σήμερα αν μιλούσαμε στο τηλέφωνο. Καλό σου ταξίδι και να θυμάσαι ότι, καθώς ήδη μπήκες στην τροχιά της αιωνιότητας, αυτοί οι λίγοι «σημαδεμένοι» θα διαβούν τους δρόμους και θα συνεχίσουν το έργο σου. Υ.Γ.: Σε ζηλεύω βρε παλιόφιλε, γιατί πλέον εσύ κατοικείς μόνιμα ψηλά στον τόπο (μας), «το μπαλκόνι της Φθιώτιδας», απ’ το οποίο αγναντεύουν οι αητοί και τους ζηλεύουν οι θνητοί.... Έτσι δεν έλεγες περήφανε σταυραετέ για το πανέμορφο Διλοφάκι μας; ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ Βαπτίσεις ― Το Σάββατο 18 Ιουνίου 2011 στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου στη Σπερχειάδα, ο Δημήτρης και η Ασπασία Γουβίτσα (κόρη του Βαγγέλη Καρπούζη), βάπτισαν το γιό τους. Να τους ζήσει. Θάνατοι ― Στις 3-4-2011 πέθανε η Παπαδούλη Παρασκευή, χήρα Ιωάννη, από τον Άγιο Σώστη, κάτοικος Σπερχειάδας, σε ηλικία 94 ετών και κηδεύτηκε στο Α’ Νεκροταφείο Σπερχειάδας. ― Στις 22-6-2011 έφυγε από τη ζωή ο Γιάννης Καρπούζης του Κων/νου σε ηλικία 64 ετών. Η κηδεία του έγινε την επόμενη 23-6-2011 στο Δίλοφο, το χωριό που γεννήθηκε και αγάπησε. Θερμά συλλυπητήρια στις οικογένειες των θανόντων. Οι σελίδες του Διλόφου-Αγίου Σώστη είναι δωρεάν-προσφορά στη μνήμη του Μίλτου Καρπούζη και του πρόσφατα αδικοχαμένου αδελφού του Γιάννη. Επομένως οι συγχωριανοί δεν πληρώνουν συνδρομή. Οικογένεια Αριστέας Καρπούζη INAXOS 179_Layout 1 25/07/2011 2:33 ΜΜ Page 6 Ο ΙΝΑΧΟΣ 6 Μάιος - Ιούνιος 2011 Εκεί ψηλά στην... ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ Πρόγραμμα Πολιτιστικών Εκδηλώσεων Αύγουστος 2011 Το Δ.Σ του συλλόγου μας ανακοινώνει στους Κολοκυθιώτες και φίλους απ΄τα γειτονικά χωριά το πρόγραμμα των πολιτιστικών εκδηλώσεων του Αυγούστου στην Κολοκυθιά: Σάββατο 13 και Κυριακή 14 Αυγούστου θα πραγματοποιηθούν αγώνες ποδοσφαίρου και θα αγωνιστούν μικροί και «μεγάλοι» της Κολοκυθιάς με τα γειτονικά χωριά στο γήπεδο της Ανατολής. (Δηλώστε συμμετοχές μικροί και μεγάλοι που θέλουν ν’ αγωνιστούν στον Ηλία Ανδρικόπουλο τηλ: 6943109793) Στις 14 και στις 15 Αυγούστου με χαρά σας περιμένουμε στo καθιερωμένο μας πανηγύρι που φέτος έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε τον Θανάση Βότα και την ξαδέρφη του Σοφία Βότα που θα τους συνοδεύει ο Γιάννης Παπαδημητρίου με το κλαρίνο του. Το χορευτικό της Κολοκυθιάς θα συμμετέχει με διάθεση να ξεσηκώσει τον παρευρισκόμενο κόσμο… Επίσης θα υπάρχει λαχειοφόρος με πλούσια δώρα!!!! Σας περιμένουμε όλους να πιούμε, να χορέψουμε και γενικότερα να περάσουμε όμορφα! Τιμή πρόσκλησης 20€. (Για κρατήσεις στον Μπουγά Φώτη τηλ: 6986505452 ) Τώρα στις 16 Αυγούστου θα περάσουν τέλεια οι μικροί της Κολοκυθιάς διότι ο σύλλογος έχει ένα πλούσιο πρόγραμμα για να διασκεδάσουν. Θα γίνουν αγώνες δρόμου, τσουβαλοδρομίες, θα παίξουν το κλασικό εφτάπετρο, το παιχνίδι «πιασ’ το αβγό και κούρεφ’το». Μετά απ’ τα αγωνίσματα θα ‘χούμε κατασκευή φιγούρων του Καραγκιόζη και μετά θα επακολουθήσει παράσταση του Καραγκιόζη από τον Μπάμπη Κωστιδάκη, όπου την παράσταση μπορούν να την παρακολουθήσουν μικροί και μεγάλοι. Οι αγώνες θα ξεκινήσουν 6 μ.μ και η παράσταση του Καραγκιόζη 9 μ.μ. Και η διασκέδαση συνεχίζεται στις 16 Αυγούστου για μεγαλύτερα παιδιά. Πάρτυ νεολαίας με D.J, χορό, ποτά και αμέτρητη διασκέδαση. Και επειδή τα ποτά δεν είναι ποτέ αρκετά ο καθένας μπορεί να φέρει και ένα ποτό της αρεσκείας του. Ώρα προσέλευσης 11μ.μ. Σας περιμένουμε να περάσουμε ένα υπέροχο και γεμάτο διασκέδαση καλοκαίρι!!! Προαγωγή Αγαπητοί συγχωριανοί, Θα ήθελα να συγχαρώ δημόσια τον ξάδερφό μου Βάρσο Δήμο για την προαγωγή του από αναπληρωτή σε καθηγητή Α’ βαθμίδας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο Δήμος αποτελεί αναμφίβολα παράδειγμα προς μίμηση για τους νεότερους καθώς ύστερα από χρόνια μελέτη και εργασία ξεπερνώντας τις όποιες δυσκολίες ανελίχθηκε κοινωνικά και επαγγελματικά, διατηρώντας παράλληλα χαμηλούς τόνους και βρισκόμενος σε πλήρη εναρμόνιση με τα πιστεύω του. Του εύχομαι καλή συνέχεια. Γιώργος Καραπλής Βλέπω τον κόσμο αλλιώς... στην Κολοκυθιά Ακούσατε, ακούσατε!!! Έκτακτο ανακοινωθέν! Το Σώμα Ελληνικού Οδηγισμού και πιο συγκεκριμένα τα τοπικά τμήματα της Κηφισιάς, του Νέου Ηρακλείου, του Ξυλοκάστρου, του Ηρακλείου της Κρήτης και το τοπικό τμήμα της Ελευσίνας θα βρίσκονται στο χωριό μας 30/7 – 9/8 με πολύ κέφι, όρεξη και διάθεση για να προσφέρουν!!! Στα πλαίσια της κατασκήνωσής τους, θα απασχολήσουν για δέκα μέρες τα παιδιά του χωριού με παιχνίδια, εργαστήρια και δραστηριότητες, θα καθαρίσουν και θα σηματοδοτήσουν το μονοπάτι που οδηγεί στο Καραούλι, θα τοποθετήσουν πινακίδες στο χωριό, θα βάψουν την εκκλησία του Αγ. Χαράλαμπου και το Κοινοτικό γραφείο, θα ανανεώσουν την ιστοσελίδα του χωριού, θα βοηθήσουν στη σύνταξη του νέου τεύχους της εφημερίδας, και οι μικροί τους καλλιτέχνες θα αναλάβουν την παρουσίαση ενός καλλιτεχνικού δρώμενου! Σας προσκαλούμε όλους την Κυριακή 7 Αυγούστου 2011 και ώρα 8 μ.μ στην γιορτή που θα γίνει στο χωριό! Να είστε όλοι εκεί! 34 Της Αναλήψεως Σαράντα μέρες μετά την Ανάσταση ο Κύριος ανέβηκε στο βουνό και ανελήφθη εις τους ουρανούς. Με την ανάληψή του τελείωσε και η επίγεια ζωή του ως άνθρωπος. Φεύγοντας δεν εγκατέλειψε τον άνθρωπο. Άφησε τους μαθητές του, οι οποίοι με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος δέκα μέρες μετά απέκτησαν θεία χαρίσματα και ικανότητες ώστε να διδάξουν το λόγο του σε όλη την οικούμενη. Στα βουνά λοιπόν έχουν τα κοπάδια τους οι τσοπάνηδες, γι’ αυτό έκαναν δική τους γιορτή, αυτή τη μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης. Ο καιρός είναι στα καλύτερά του, ούτε κρύο ούτε πολύ ζέστη. Η βλάστηση άφθονη για τα ζώα, η καινούρια χρονιά για τον τσέλιγκα ξεκινά τώρα. Πρέπει να ευχαριστήσει τον θεό για το ξεχείμασμα και να παρακαλέσει για την νέα χρονιά. Γι’ αυτό καλεί τον παπά στη στρούγκα του να ευλογήσει. Εκείνη την χρονιά ο Θανάσης ο Τζιβελέκας (Γατσινοθανάσης) ήταν αρραβωνιασμένος, κάλεσε λοιπόν όλο το χωριό στο μαντρί στις Αλαταριές. Και δεν ήτανε μόνο Κολοκυθιώτες αλλά και όλο το συμπεθεριό (οι Τσαπουραίοι) απ’ τα Αργύρια. Κομπόϊα-κομπόϊα τα μουλάρια και πρώτη- πρώτη η αρραβωνιαστικιά η Ιφιγένεια με τα μπουκλάκια γύρω-γύρω στο πρόσωπο. Ωραία νύφη η Ιφιγένεια. Αρνιά στη σούβλα, πρόβειο τυρί, στάλπη, μυζήθρα, βραστόγαλο και πρόβειο γιαούρτι μ’ ένα δάχτυλο πέτσα. Ονειρεμένο φαγοπότι στο χορτάρι κάτω απ’ τα έλατα. Χορός, τραγούδι, σφυρίγματα και τουφεκιές. Παιχνίδι και κολοτούμπες από μας τα παιδιά. Ένα αξέχαστο πανηγύρι. Ελισάβετ Βάρσου Η καθαριότητα των δρόμων και των υδραυλάκων του χωριού μας • Με τις ενέργειες του Τοπικού Συμβουλίου που πρωτοστάτησε στην επίβλεψη, έγινε η καθαριότητα των δρόμων και των υδραυλάκων του χωριού μας. Στο έργο αυτό έχουμε την αμέριστη συμπαράσταση και την συνδρομή του Δήμου μας, που μας έστειλε (3) φορές φορτηγό αυτοκίνητο με (3) εργάτριες την πρώτη φορά. Τις υπόλοιπες μέρες δουλέψαμε κι εμείς με 2 εργάτες και πετύχαμε για πρώτη φορά μια σωστή και επιμελημένη καθαριότητα. Η καθαριότητα έγινε όχι μόνο χορτοκοπτικά αλλά και γενική, μαζεύτηκαν όλα τα μπάζα, γέμισαν 11 φορτία του φορτηγού αυτοκίνητου και διαπλατύνθηκαν οι δρόμοι. • Διανοίχθηκαν οι υδραύλακες και καθαρίστηκαν κατά μήκος από το νεκροταφείο του Αγίου Μάρκου μέχρι την οικία του Γιάννη Βαρελά και από την δεξαμενή (παλαιά) εντός του χωριού μέχρι την πλατεία του Κολοβού (εικόνισμα). Το συνολικό κόστος των παραπάνω εργασιών ανήλθε περίπου στο ποσό των 1.300€, εκ των οποίων τα 770€ θα εισπραχθούν από το Δήμο, τα δε υπόλοιπα θα βαρύνουν το χωριό μας. • Στην πλατεία Κολοβού διαμορφώθηκε η βρύση που υπήρχε με σκέπαστρο και παγκάκια με δωρεά της οικογένειας Γιάννη Κων. Δημητρίου εις μνήμη του γιου του Κωνσταντίνου Γιάννη Δημητρίου. Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον Δήμο μας που φέτος η βοήθειά τους ήταν πολύ σημαντική. Στη μνήμη της Βασιλικής Τζιώρτσου Στις 20 Μαΐου 2011 πέθανε στο Χολαργό η Βασιλική Τζιώρτσου χήρα Γεώργιου Τζιώρτσου (του αγροφύλακα). Η κηδεία έγινε την επόμενη μέρα 21 Μαΐου 2011 στον ιερό ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Κολοκυθιά. Ενταφιάσθη στο κοιμητήριο Αγ. Μάρκου δίπλα στο σύζυγό της έχοντας εμπρός τις δύο κοπέλες της, την Βιβή και την Ντίνα. Η πιο πονεμένη γυναίκα που βίωσε και άντεξε τόσους πόνους και βάσανα που της προξένησε η Μοίρα. Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχούλα της παρέα με την οικογένειά της, σύζυγο και παιδιά της. Στις 26 Ιουνίου 2011 τελέστηκε το μνημόσυνο στην Κολοκυθιά. Αιώνια η μνήμη της. Γιώργος Κωστόπουλος Επικοινωνία με το Σύλλογο Κολοκυθιωτών Υπεύθυνες για τη σύνταξη της εφημερίδας είναι οι: Κασσιανή Κρουστάλλη τηλ: 6932204620 e-mail: [email protected] και Κυριαζή Έλενα τηλ: 6977411714 e-mail: [email protected] Όσοι επιθυμούν να συμμετέχουν στο φύλλο με κάποιο κείμενό τους μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί τους. Ο πρόεδρος της Κοινότητας Ηλίας Τζιβελέκας ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ Παρακαλούμε να είστε τυπικοί στην συνδρομή της εφημερίδας και του συλλόγου. Όποιος έχει εκκρεμότητα να επικοινωνήσει με τον ταμία συλλόγου Βαγγέλη Κωστάκη (τηλ: 6978745699). Στις 17 Αυγούστου θα πραγματοποιηθεί η καλοκαιρινή γενική συνέλευση για να γίνει μια ανασκόπηση του εξαμήνου, στην πλατεία του χωριού στις 7μ.μ. Ελάτε να συζητήσουμε όλοι μαζί τα θέματα του χωριού μας. O σύλλογος της Κολοκυθιάς σας εύχεται καλό καλοκαίρι! ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΒΑΠΤΙΣΕΙΣ ― Ο Γιώργος Καραπλής και η Ελένη Νάκου βάφτισαν την κόρη τους στην Ιερά Μονή Πεντέλης. Το όνομά της Έμιλυ και νονά της η Τούλα Δελαπόρτα. ― Στις 29/5/2011 στη λέσχη των Αξιωματικών Αστυνομίας στη Μεσογείων βαφτίστηκαν τα τρίδυμα του Κώστα Κωστάκη. Να τους ζήσουν τα νεοφώτιστα. INAXOS 179_Layout 1 25/07/2011 2:33 ΜΜ Page 7 Ο ΙΝΑΧΟΣ Μάιος - Ιούνιος 2011 Συνέβη στα Μάρμαρα πριν από 70 χρόνια άρμαρα, Μάιος του 1941. Άνοιξη. Η φύση υπακούοντας μόνο στους δικούς της νόμους, εναρμονίζεται απόλυτα με την εποχή και βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη. Αντίθετα, η Ελλάδα μπαίνει στον «χειμώνα» της εθνικής Κατοχής και οι Έλληνες αρχίζουν να ζούν μια πρωτόγνωρη, μέχρι τότε, δυσάρεστη κατάσταση, χωρίς να διαισθάνονται τα χειρότερα που θα ακολουθήσουν. Η είδηση της πτώσης του μετώπου με τους Γερμανούς και στη συνέχεια με τους Ιταλούς, διαδόθηκε σε όλους από στόμα σε στόμα. Ακόμη γύριζαν από το Αλβανικό και Μακεδονικό μέτωπο, πικραμένοι και ταλαιπωρημένοι, όσοι επιστρατευμένοι Μαρμαριώτες γλίτωσαν από τη δίνη του πολέμου. Οι κάτοικοι του χωριού μας, αγρότες και κτηνοτρόφοι σχεδόν στο σύνολό τους, επιδίδονται στις συνήθεις ασχολίες τους. Τα μεγαλύτερα κοπάδια προβάτων γύρισαν από τα χειμαδιά τους και «σκαρίζουν» στα ανοιξιάτικα γνώριμα λημέρια. Ξαφνικά, ένα πρωινό, στα μέσα ή στο τρίτο δεκαήμερο του Μαΐου, όλοι βλέπουν και ακούνε σμήνος αεροπλάνων να περνούν σε μικρό ύψος πάνω από το χωριό μας με κατεύθυνση από Βορρά (Γουλινάς) προς Νότο (Στεφάνι - Αγ. Παρασκευή). Πρωτοφανές θέαμα και βουή που προκαλούσε τρόμο. Πολλοί έτρεξαν να κρυφτούν, άλλοι παρακολουθούσαν το θέαμα με αμηχανία και τρόμο. Οι μεγαλύτεροι κατάλαβαν ότι επρόκειτο για γερμανικά ή ιταλικά αεροπλάνα. Το γεγονός συνεχιζόταν όταν ένα από αυτά έχασε ύψος, έφυγε από την πορεία του, έκανε ελιγμούς και προς άλλες κατευθύνσεις, προς στιγμή πήρε πορεία πτώσης μέσα στο χωριό, πλην όμως και πάλι άλλαξε πορεία, πετώντας πολύ χαμηλά και κατευθύνθηκε δυτικά. Οι Μαρμαριώτες παρακολουθούσαν έντρομοι και με κομμένη την ανάσα την επικίνδυνη και αγωνιώδη πορεία του αεροπλάνου, είδαν και άκουσαν την πτώση του λίγο έξω από το χωριό στη θέση «Αλαταριές», συνοδευόμενη από μεγάλο κρότο και σύννεφο καπνού, φλόγας και σκόνης. Προηγούμενα, πριν από τη συντριβή του αεροπλάνου, μερικά άτομα είχαν προλάβει και πήδηξαν έξω από αυτό με αλεξίπτωτα. Τρείς ή τέσσερις από αυτούς στάθηκαν τυχεροί και επέζησαν, μάλιστα 2 βρέθηκαν κρεμασμένοι με τα αλεξίπτωτά τους σε δένδρα στην ευρύτερη γύρω περιοχή. Μετά το πρώτο σοκ των κατοίκων, πολλοί συγχωριανοί προσέγγισαν το σημείο της πτώσης όπου βρήκαν μέσα σε ένα «κρατήρα» που είχε δημιουργηθεί και γύρω από αυτόν, καιγόμενα ακόμη συντρίμμια, υπολείμματα ανθρώπων, ρουχισμού, υπόδυσης, εξοπλισμού, εφοδίων, παρουσιάζοντας, όλα, ένα τραγικό σκηνικό. Οι επιζήσαντες από την πτώση του αερο- Μ πλάνου, που όπως αποδείχθηκε ήταν γερμανοί στρατιωτικοί, δεν έτυχαν κακής μεταχείρισης από τους Μαρμαριώτες. Με πρωτοβουλία της τότε Κοινοτικής Αρχής αλλά και του δημοδιδασκάλου Κων. Θεοφ. Παπανικολάου, ο οποίος μιλούσε και γερμανικά, τους μετέφεραν στο χωριό, τους παρείχαν ρουχισμό και στοιχειώδη περίθαλψη, σε όσους είχαν τέτοιες ανάγκες, καθώς και τροφή και προσωρινό κατάλυμα. Στη συνέχεια τους συνόδεψαν και τους μετέφεραν στη Λαμία όπου είχε εγκατασταθεί, ήδη, γερμανική στρατιωτική μονάδα. Στο επόμενο χρονικό διάστημα, στον τόπο πτώσης του αεροπλάνου, πολλοί συγχωριανοί μας, πήγαιναν και περισυνέλεγαν ό,τι έκριναν ότι θα τους φανεί χρήσιμο, όπως είδη ένδυσης, υπόδυσης, υπολείμματα, υφάσματα από αλεξίπτωτα, όπλα, μεταλλικά εξαρτήματα, ακόμη και αλουμινένια τμήματα του κουβουκλίου του αεροσκάφους, όλα προς αξιοποίηση από τον καθένα, ανάλογα με τις ανάγκες και τις ικανότητές του. Ένας από όλους, ο Σπύρος Καραγεώργος («Βέττας») που σήμερα δεν υπάρχει στη ζωή, από φύλλα αλουμινίου του αεροπλάνου κατασκεύαζε, για καιρό, οικιακά σκεύη όπως, πιάτα, κύπελλα, κατσαρόλες, κουτάλες κ.ά. και στη συνέχεια με τη συνεργασία του ξαδέλφου του Δήμου Ε. Καραγεώργου τα πουλούσαν στα Μάρμαρα και στα τριγύρω χωριά. Τέτοια σκεύη διασώζονται ακόμη και σήμερα και μάλιστα κάποια στο Λαογραφικό Μουσείο του χωριού μας. Σε σχέση με αυτό το γεγονός, αναφέρεται ακόμη ότι σε όλο το διάστημα της Κατοχής της χώρας μας από τους Γερμανούς και Ιταλούς, και πιθανώς λόγω της στάσης που τήρησαν οι Μαρμαριώτες στους, τότε, ανυπεράσπιστους, Γερμανούς που διασώθηκαν από την πτώση του αεροπλάνου, δεν υπήρξε στο χωριό μας γερμανική παρουσία. Μοναδική περίπτωση γερμανικής παρουσίας στα Μάρμαρα, ήταν τον Αύγουστο του 1944 όταν, πιθανώς στα πλαίσια της αναδίπλωσης και αποχώρησης των κατακτητών από τη χώρα μας, μια γερμανική μονάδα πέρασε από το χωριό μας, κατευθυνόμενη μάλλον προς Φωκίδα, χωρίς να προκληθεί από αυτούς στα Μάρμαρα το παραμικρό. Το χωριό μας, όπως όλοι γνωρίζουμε, υπέστη τα πάνδεινα (απώλειες ανθρώπων και περιουσιών) στη διάρκεια του, μετέπειτα, εμφυλίου πολέμου. Τις πληροφορίες, για το γεγονός της πτώσης του αεροπλάνου, μας τις αφηγήθηκαν οι συγχωριανοί μας που ζούσαν στο χωριό εκείνη την εποχή, Γεώργιος Αθαν. Δοντάς («Ζγάιας»), Ευάγγ. Δ. Καραγεώργος και Κων. Τσιντζιλώνης. Π.Δ.Κ. Ιησούς Χριστός Συνέχεια απ’ το φύλλο 177 Τα πρώτα χρόνια η γέννηση του Ιησού εορταζόταν μαζί με την βάπτιση στις 6 Ιανουαρίου. Τον Δ’ αιώνα καθιερώθηκε συμβατικά σαν ημέρα γέννησης η 25η Δεκεμβρίου. Είναι η ίδια με την επίσης συμβατική ημερομηνία γέννησης του Θεού Μίθρα (ήρωα των Μιθραϊκών μυστηρίων) που άκμασαν συγχρόνως με την εξάπλωση του χριστιανισμού. Ο Ιησούς μεγάλωσε στη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας. Η άποψη ότι πήγε στην Αίγυπτο και στις Ινδίες όπου μυήθηκε τα Αιγυπτιακά και τα Ινδικά μυστήρια δεν στηρίζεται σε βεβαιότητα. Για την παιδική του ηλικία γράφουν μόνο τα απόκρυφα ευαγγέλια τα οποία όμως δεν μπορούμε να τα λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν. Για την μόρφωσή του δεν γνωρίζουμε τίποτα. Ο Λουκάς αναφέρει ότι όταν ήταν 12 χρονών δίδασκε στον ναό ότι “ην υποτασσόμενος τοις γονεύσι αυτού και προέκοπτε σοφία και ηλικία και χάρητι παρά Θεώ και ανθρώποις’’. Για την μορφή του δεν υπάρχει καμία πληροφορία. Μετά τον Δ’ αιώνα η χριστιανική παράδοση τον αναφέρει “ωραίος καλεί παρά πάντας βροτούς’’. Η γλώσσα που μιλούσε με τους απλούς ανθρώπους ήταν η Αραμαϊκή αλλά πιθανότατα γνώριζε ελληνικά και εβραϊκά. Οι πνευματικές του ικανότητες (όπως διαγράφονται από τα Ευαγγέλια) και τα άλλα βιβλία της Καινής Διαθήκης είναι υπέροχες. Έξυπνος, ετοιμόλογος, σοφός, απλός, τρυφερός, θεληματικός, αυστηρός και επιεικής, ταπεινός και γεμάτος αξιοπρέπεια. Αγαπάει την μοναξιά και όμως ζεί κοντά στους ανθρώπους. Είναι αγνός και ο ίδιος λέει για τον εαυτό του: “πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία’’ και αλλού πάλι αναφέρει: “Τις εξ υμών ελέγχει με περί αμαρτίας;’’ Τέλος, μέχρι του τριακοστού έτους της ηλικίας του δεν εμφανίζει δημόσια δράση. Φάνης Αγγελόπουλος 7 Π ΡΙ Ν 35 Χ ΡΟ Ν ΙΑ Σελίς 4η Ο ΣΠΕΡΧΕΙΟΣ 1975 Η ΣΕΛΙΣ ΤΩΝ ΜΑΡΜΑΡΩΝ (Επιλεγμένα κείμενα των μηνών Μαΐου - Ιουνίου 1976) Π Ε ΝΘ Η ― Την 4/6/76 απεβίωσεν εις Αθήνας και εκηδεύθη την επομένην εις Μάρμαρα η Αμαλία Νικ. Παγώνη ετών 95. Τους οικείους της και συγγενείς συλλυπούμεθα θερμώς. ― Την 25/6/76 απεβίωσεν ο εκ Κολοκυθιάς συμπατριώτης μας Ιωάν. Ν. Κούτρας, γνωστός δεξιοτέχνης στη δημοτική μας μουσική και καλός φίλος μας. Τους οικείους του και συγγενείς συλλυπούμεθα θερμώς. Η Κ Α Θ Α Ρ Ι Ο ΤΗ Σ ΤΟ Υ Χ Ω ΡΙ Ο Υ Είναι καιρός πλέον, νομίζομεν, ν’ ανοσκουμπωθούμε όλοι οι ενδιαφερόμενοι, Κοινοτικά ή Αστυνομικά όργανα και λοιποί κάτοικοι του χωριού μας, ώστε να αρχίση έτσι μια πραγματική εκστρατεία καθαριότητος. Ν’ αναζητηθούν αι εστίαι βρωμιάς και μολύνσεων, όπου κι αν υπάρχουν. Εις το κέντρον ή παρά έξω (κι υπάρχουν δυστυχώς αρκεταί). Και να πεισθούν με κάθε τρόπον, όσοι δυστροπούν, ότι είναι συμφέρον των να καθαρίσουν το περιβάλλον των. Κι αν πάλι δεν θέλουν να καταλάβουν το καλώς εννοούμενον συμφέρον των να υποχρεωθούν να συμμορφωθούν προς το «κοινό συμφέρον», ολοκλήρου του χωριού! Η Κοινότης δεν διαθέτει πόρους ώστε να διατηρεί εργάτη καθαριότητος, γι’ αυτό πρέπει οι κάτοικοι να ενδιαφέρωνται για την καθαριότητα του δρόμου στην περιοχή των σπιτιών τους, καθώς και οι καταστηματάρχαι, όπως άλλωστε προβλέπει και η υπ’ αριθ. 8/73 απόφασις του Κοινοτικού Συμβουλίου «περί λήψεως μέτρων καθαριότητος εντός της Κοινότητος». Να δειχθή έτσι ότι εις το χωριό μας κατοικούν άνθρωποι «προκομένοι», άξιοι της εκτιμήσεως και προσοχής των άλλων. Άνθρωποι που αγαπούν και φροντίζουν με ζήλον τον «οίκον» των, με φιλόξενα αισθήματα και δικαίως έτσι αξιώνουν απ’ τους άλλους, τους «ξένους», αγάπη και σεβασμόν. Γιατί είναι κανών: Δικαιούται αγάπης και σεβασμού, μόνον όποιος το αξίζει! Και το αξίζει, στην προκειμένη περίπτωσι, μόνον όποιος είναι καθαρός και φιλόξενος! Η Κοινότης δεν θα έπρεπε να είχεν εφοδιασθή δι’ αναρτωμένων δοχειών απορριμμάτων (καλάθους αχρήστων) καθώς και οι καταστηματάρχαι δια τους χώρους των; Η δαπάνη είναι αναξία λόγου. Τα Δημοτικά - “Κλέφτικα’’ - Τραγούδια ΓΙΩΡΓΟΥ Ι. ΠΑΣΣΙΑ «ΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΚΛΕΦΤΩΝ ΤΟΥ ΒΑΛΤΟΥ» Από το τραγούδι των «κλεφτών του Βάλτου», λείπουν πάρα πολλοί στίχοι και γι’ αυτό δεν μπορούμε να γνωρίζουμε την αυθεντικότητα των στίχων που υπάρχουν σε διάφορες περιοχές. Άλλωστε όπως είχαμε επισημάνει και στο ξεκίνημα της μικρής αυτής συλλογής, για τη σελίδα μας, τα λόγια, οι στίχοι και οι σκοποί ακόμη των Δημοτικών μας τραγουδιών αλλάζουν και διαφέρουν αρκετές φορές από περιοχές σε περιοχές. Το τραγούδι «Γραφή των κλεφτών του Βάλτου» είναι αρκετά διαδεδομένο και έχει οπωσδήποτε ενδιαφέρον για τη ζωή και την ιστορία των Αρματωλών και των Κλεφτών. Το περιστατικό του τραγουδιού που ακολουθεί αναφέρεται ότι συνέβη εις την Ακαρνανίαν εις μίαν εποχήν που πολλοί Αρματωλοί εγκατέλειψαν τις θέ- σεις των καταδιωκόμενοι από τις δολοπλοκίες των Τούρκων (και ενδεχομένως οι θέσεις αυτές εδόθησαν εις τους Αλβανούς) υπεχρεώθησαν ν’ αποσυρθούν εις τα Όρη ως Κλέφτες. Όπως είναι γνωστό οι Αρματωλοί είχαν το δικαίωμα κατόπιν συμφωνιών με τις τοπικές τουρκικές αρχές να φέρουν όπλα και να εκτελούν μόνοι τους την φρούρησιν των αντιστοίχων επαρχιών ή ωρισμένων μικρών περιφερειών. Επειδή όμως οι Τούρκοι ουδέποτε εις την ιστορίαν εσεβάσθησαν (όπως και σήμερα) συμφωνίες, οι Αρματωλοί κατέφευγαν στα βουνά σαν Κλέφτες. Το τραγούδι εστιχουργήθη μάλλον εις την Ακαρνανίαν και είναι εξ εκείνων τα οποία τραγουδούνται και συγχρόνως χορεύονται. Κάτω σ’ του Βάλτου τα χωριά Ξηρόμερου και Άγραφα Και στα πέντε βιλαέτια (Εβγάτε να ιδητ’ αδέλφια!) Εκ’ είναι οι Κλέφτες οι πολλοί Όλ’ ενδυδυμένοι στο φλουρί, Κάθονται και τρών και πίνουν Και την Άρταν φοβερίζουν. Πιάνουν και γράφουν μια γραφή χέζουν τα γένεια του Κατή Γράφουνε και στο Κομπότι Προσκυνούν και τον Δεσπότη «Συλλογισθήτε το καλά «Ότι σας καίμε τα χωριά «Γλίγωρα τ’ αρματωλίκι «Ότι ερχόμαστε σαν λύκοι»... (Σημ.: Λέγεται πριν αρχίσουν οι Κλέφτες ένοπλο αγώνα απηύθυναν στο Δεσπότη της Άρτας και στις αρχές και εξουσίες της περιοχής, επιστολές και προσκλήσεις απαιτούντες να ικανοποιηθούν ωρισμένα αιτήματά των, αλλοιώς θα κατέβουν... οι λύκοι). Επιμέλεια: Ν.Δ. Παγώνης INAXOS 179_Layout 1 25/07/2011 2:33 ΜΜ Page 8 Ο ΙΝΑΧΟΣ 8 Μάιος - Ιούνιος 2011 Η ΠΟ Λ Ι Σ Ε Α ΛΩ Απογραφή Μαρμάρων Του Δημήτρη Γ. Μπράνη - Σχολικού Συμβούλου - Νομικού “Η Πόλις εάλω’’. “Η Πόλις εάλω’’. “Η Πόλις εάλω’’. Αυτή η τραγική κραυγή μεταδόθηκε αστραπιαία μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από στόμα σε στόμα σ’ όλη την Πόλη. Μαντάτο θλιβερό, τραγικό, απαίσιο. Ήταν 29 Μαΐου 1453, ημέρα Τρίτη και ώρα 11:15 πρωινή. Τότε η Κωνσταντινούπολη περιήλθε στα χέρια αλλοφύλων κι αλλοθρήσκων. Τότε οι αετοφόρες σημαίες του Βυζαντίου έπαυσαν να κυματίζουν κι αντικαταστάθηκαν απ’ την ημισέληνο. Η Βασιλεύουσα υπέκυψε στις ασιατικές ορδές. Η κοσμοκράτειρα των τριών ηπείρων έπαυσε να υπάρχει. Η Βασιλίς των πόλεων, η Κωνσταντινούπολη, το άνθος της Ανατολής χάνει το κλέος της και την αίγλη της. Υποδουλώνεται. Υποδουλώνεται ολόκληρο το Βυζάντιο. Υπερασπίστηκε τον εαυτό της. Αμύνθηκε σθεναρά. Τότε, όμως, δεν έγινε τίποτα άλλο παρά να γραφτεί ο επίλογος, η τελευταία πράξη του δράματος. Η κατάρρευση της αυτοκρατορίας άρχισε το 1204, όταν οι χριστιανοί Σταυροφόροι κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη. Κι από τότε άρχισε να πνέει τα λοίσθια. Να οδεύει προς το τέλος της, προν τον “θάνατό’’ της. Οι υπερασπιστές της ένδοξης Πόλης δεν υπερέβαιναν τις 7.000 κι απ’ αυτούς οι 2.000 ήταν ξένοι, σταγόνα στον Ωκεανό μπροστά στις πολλές χιλιάδες των στρατιωτών της, που είχε πριν και γίνονταν διαφεντευτές της Οικουμένης. Επίσης, ο στόλος -ο θαλασσινός- που άλλοτε όργωνε τις θάλασσες και τους ωκεανούς, τώρα δεν αριθμεί παρά μία μόνο ναυαρχίδα και εννιά πλοία, που μόνο το όνομα είχαν. Κάθε άλλο παρά πλοία ήταν. Φαντάσματα ναι, πλοία όχι. Στο αντίπερα στρατόπεδο, στο εχθρικό, υπήρχαν χιλιάδες μαχητές του Ισλάμ, γενίτσαροι και άτακτα στίφη. Εκατοντάδες τα πλοία στη θάλασσα του Μαρμαρά. Όπλα και πολιορκητικές μηχανές πάσης φύσεως, με Ευρωπαίους τεχνικούς. Αρχηγός ο ηλικίας μόλις 22 ετών Μωάμεθ ο Β’. Ενήργησαν πολλές επιθέσεις εναντίον της Βασιλίδος των πόλεων. Οι υπερασπιστές της τις απέκρουαν συνεχώς. Ήρθε, όμως, και η μοιραία Κερκόπορτα. Άγνωστο το πώς βρέθηκε ανοιχτή. Από ’κεί όρμησαν τα ασιατικά στίφη και κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη. Ανήρτησαν στον Ιερό Ναό της Αγίας Σοφίας την ημισέληνο. Εδώ έκλεισε τον κύκλο της ζωής της η βυζαντινή αυτοκρατορία. Κωνσταντίνος ήταν ο πρώτος της αυτοκράτορας. Κωνσταντίνος ήταν κι ο τελευταίος της. Το Βυζάντιο έσβησε πλέον. Έπαυσε να φωτίζει το γήινο στερέωμα. Έζησε 11 και πλέον αιώνες. Έγραψε, όμως, ιστορία. Πραγμάτωσε έργο “μέγα’’. Έδωσε στην Οικουμένη τα φώτα του Ελληνικού Πολιτισμού και τη Χριστιανική Πίστη. Σεβάστηκε τη γλώσσα των λαών της, την εθνική τους ταυτότητα, τις παραδόσεις τους, τα ήθη τους, τα έθιμά τους. Η Ελληνορθόδοξη αυτοκρατορία στη μακρόχρονη πορεία της έζησε πολλά και διάφορα γεγονότα. Έζησε στιγμές θριάμβου, αλλά και στιγμές τραγικές. Έζησε καταλήψεις, αλώσεις, λεηλασίες, ιεροσυλίες. Έζησε στιγμές ευάρεστες, αλλά και στιγμές δραματικές, στιγμές λαμπρές, αλλά και στιγμές οδυνηρές. Στάθηκε, όμως, αγέρωχη έως την τελευταία στιγμή της ζωής της. “Η Πόλις εάλω’’. Το τι επακολούθησε μετά την Άλωση, είναι απερίγραπτο. Η Πόλη βουτήχτηκε κυριολεκτικά στο αίμα. Σφαγή, φόνοι, εκτελέσεις, εξανδραποδισμοί, πυρπολήσεις, ατιμασμοί, βιασμοί, λεηλασίες, ιεροσυλίες. Κόλαση αληθινή. Ο λαός θρήνησε την Άλωση της Κωνσταντινούπολης. Έκλαψε πικρά. Κι έπλασε θρύλους, θρύλους πολλούς, όπως: το θρύλο του Μαρμαρωμένου Βασιλιά, το θρύλο της Κόκκινης Μηλιάς, το θρύλο της Χρυσόπορτας, το θρύλο του Καλόγερου με τα ψάρια - το θρύλο του Μπαλοκλή - κι άλλους ακόμη πολλούς. Ημέρα “αποφράς’’ ονομάστηκε εκείνη η ημέρα, η ημέρα της Αλώσεως. Ημέρα ζοφερή. Ήταν το τέλος μιας αυτοκρατορίας και η αρχή ενός δράματος, του δράματος του Ελληνισμού, της πικρής κι αβάσταχτης δουλείας του Γένους. Ο πολιτισμός, όμως, της χαμένης αυτοκρατορίας, το πνεύμα της, ο τρόπος ζωής της δεν χάθηκε. Μεταλαμπαδεύτηκε, μέσω των Λογίων, στην Ευρώπη και στον κόσμο όλο. Και γέννησε Αναγεννήσεις, Διαφωτισμούς, Πολιτισμούς, Επαναστάσεις, Δημοκρατίες. Γέννησε Ανθρώπους. Ο Πολιτισμός, το Πνεύμα, το Μεγαλείο δεν πεθαίνουν ποτέ. Ζουν αιώνια... Πολέμιοι του πνεύματος. Υπάρχουν, δυστυχώς, άνθρωποι πολέμιοι του πνεύματος, πολέμιοι της αλήθειας. Υπάρχουν άνθρωποι, που θέλουν την ιστορία στα μέτρα τους, που την κόβουν και τη ράβουν, όπως αυτοί θέλουν. Μάταια, όμως. Η ιστορία ούτε κόβεται, ούτε ράβεται, ούτε πωλείται, ούτε αγοράζεται. Μένει αιώνια ατόφια, αμετάβλητη κι αναλλοίωτη. Το πνεύμα, λοιπόν, δεν αλώνεται. Κι όταν, μάλιστα, αυτό φέρει το ελληνικό όνομα, φέρει τη σφραγίδα την ελληνική, ονομάζεται: Ελληνισμός - Χριστιανισμός, τότε οι πολέμιοί του: “κέντρα λακτίζουν’’. “Ρωμαίικο όπου φυσά κι όπου παλεύει η Ελλάδα κι όπου σταυρώνεται η φυλή...’’ (Κ. Παλαμάς). Ρωμαίικο φιλότιμο. Ρωμαίικη συνείδηση, ρωμαίικη παράδοση, ρωμαίικη πίστη (ορθόδοξη). Η ρίγανη Όλοι γνωρίζουμε τη ρίγανη, το αυτοφυές και πολυετές φυτό που συναντούμε σε θαμνώδεις και δασώδεις περιοχές του χωριού μας αλλά και γενικά σε άγονους τόπους όλης της χώρας. Πρόκειται για φυτό ευχάριστα αρωματικό, που εμπεριέχει το αιθέριο έλαιο «οριγανέλαιο» ή «ριγανόλαδο» και του οποίου, τα αποξηραμένα στη σκιά και τριμμένα φύλλα και άνθη, χρησιμοποιούνται στη μαγειρική ως καρύκευμα - αρτυματικό και έχει καταστεί απαραίτητο συνοδευτικό στο τραπέζι μας και για τα ψητά στη σχάρα. Καθώς μπαίνουμε στην εποχή της συλλογής της ρίγανης, θα πρέπει να δείξουμε το σεβασμό μας στη φύση, που μας παρέχει απλόχερα τόσα και τόσα χρήσιμα και πολύτιμα φυτά και καρπούς και επίσης την οφειλόμενη προσοχή ώστε να παίρνουμε αυτό που χρειαζόμαστε χωρίς να καταστρέφουμε το φυτό. Να του δίνουμε, με αυτό τον τρόπο, τη δυνατότητα να μας δώσει και το επόμενο καλοκαίρι κλώνους, φύλλα και λουλούδια. Κατά τη συλλογή της ρίγανης, δηλαδή, θα πρέπει να κόβουμε μόνο τα ώριμα κλωνάρια με τα φύλλα και τα λουλούδια και να μην τα ξεριζώνουμε. Είναι η ελάχιστη πρόνοια, ώστε αυτό το δώρο της φύσης, μαζί με τόσα άλλα που μας χάρισε ο Μέγας Δημιουργός, να συνεχίσει και στο μέλλον να μας ευωδιάζει και να μην εξαφανισθεί, όπως, δυστυχώς, έχει γίνει με κάποια άλλα είδη. Αγαπητοί χωριανοί, από 10 έως 24 Μαΐου 2011 έγινε η απογραφή κατοικιών - πληθυσμού πανελλαδικά. Στα Μάρμαρα απογράφηκαν 230 κατοικήσιμες κατοικίες και 258 άτομα. Από τις αρχές του χρόνου, σε όλες τις εκδηλώσεις που συναντηθήκαμε, τόσο ο υποφαινόμενος, όσο και το προεδρείο της Αδελφότητας, επισημάναμε την σοβαρότητα αυτής της απογραφής. Ο στόχος όμως δεν επιτεύχθηκε. Γιατί; Ως πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας θέλω να ευχαριστήσω θερμά ολόκληρο το Δ.Σ. της Αδελφότητας που προσπάθησαν με κάθε τρόπο να στηρίξουν το χωριό. Να ευχαριστήσω θερμά όλους αυτούς που ενδιαφέρθηκαν με κάθε τρόπο, για το καλό του χωριού. Να εκφράσω όμως και το μεγάλο παράπονό μου σε αυτούς που μπορούσαν και δεν κωλύονταν από πουθενά, αλλά αδιαφόρησαν ή μάλλον αρνήθηκαν να απογραφούν στα Μάρμαρα. Έτσι ας γνωρίζουμε όλοι ότι από τις επόμενες δημοτικές εκλογές το χωριό χάνει το Τριμελές Συμβούλιο και εκλέγεται ένας αντιπρόσωπος. Ε, ένας κούκος δεν φέρνει Άνοιξη!!! Μειώνεται η οικονομική χρηματοδότηση ΣΑΤΑ, αδυνατίζει η δύναμη του ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ ώστε να διεκδικεί χρήματα από άλλους πόρους και πάει λέγοντας από το ΚΑΚΟ στο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ. Κατά τα άλλα το χωριό το αγαπάμε και πονάμε γι’ αυτό!!! Μόνο στα λόγια. Έτσι λοιπόν αν η Αδελφότητα τον Αύγουστο μας κάνει εκδηλώσεις, σας περιμένω να φάμε, να πιούμε και να χορέψουμε. Σας χαιρετώ. Ο τελευταίος Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Μαρμάρων Γεράνης Ταξιάρχης Καλή επιτυχία Ο Πρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ. της Αδελφότητας Μαρμαριωτών εύχονται σε όλα τα παιδιά μας, τελειόφοιτους Λυκείου, που μετά από μια μακρά και κοπιώδη προετοιμασία, συμμετείχαν στις πανελλήνιες εξετάσεις για εισαγωγή στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας, καλή επιτυχία στο στόχο τους. Στο χορό των πανελλαδικών Ο Έρωτας μονομαχεί με τη μελέτη, σπαθιά η φυσική και η χημεία. Το μέλλον κόντρα στο παρόν. Το ανατρέπει, νικά της νιότης τη σφοδρή επιθυμία. Με προκαλείς και στο μυαλό τυπώνω, ανάγλυφες κι ερωτικές εικόνες. Τα μάτια κλείνω και τις μουντζουρώνω, θυμάμαι τους ξενέρωτους κανόνες. Σκυμμένος μέρα νύχτα στα βιβλία καφές, κομπιούτερ, φροντιστήριο. Τραγούδι η σκληρή παπαγαλία, θυσία στο πανεπιστήμιο. Αγάπες μου και τρέλες μου νεανικές, μας πρόδωσαν οι πανελλαδικές. Π.Δ.Κ. Φιλοδοξίες νοσηρές με εξετάσεις. Καθηλωμένα νιάτα στο σχολείο. Ξεκάρφωσα συνθήματα και αποφάσεις φυλακισμένος στο στενάχωρο γραφείο. Της εφηβείας τα τρελά βαγόνια γλιστρήσανε στις λιγοστές κοπάνες. Σκονίστηκαν τα παιδικά μου χρόνια, χωρίς παιχνίδι, σε βουβές αλάνες. Χαρά Ρίζου (Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «ΑΧΙΛΛΕΑΣ» φ. 242) ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ & ΣΙΑ Ο.Ε. ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΔΩΡΙΕΩΝ 5 (από Γαλατσίου 79-81) ΓΑΛΑΤΣΙ Τηλ.: 210-29 22 130 Τηλ.-Fax: 210-29 22 128 (κιν.): 697 27 09 111