Αγαπητά µου παιδιά,
Σε λίγες µέρες τα γυµνασιακά σας χρόνια θα περάσουν στο παρελθόν και στο σταυροδρόµι που
ανοίγεται µπροστά σας θα πρέπει να επιλέξετε ποια οδό θα ακολουθήσετε, µια απόφαση καθοριστική
για την πορεία σας στη ζωή.
Η απόφαση αυτή θα πρέπει να είναι αποτέλεσµα σοβαρής σκέψης, λαµβάνοντας υπόψη όλες
τις συνισταµένες που θα βοηθούσαν στην επιτυχία. Θα πρέπει να προσπαθήσετε να αξιολογήσετε τις
ικανότητες, τις δεξιότητες τις κλίσεις σας, για να οδηγηθείτε στη σωστή επιλογή, η οποία θα συντελέσει
τα µέγιστα σε επιτυχηµένη επαγγελµατική πορεία.
Πέρα όµως από ό, τι αφορά την επαγγελµατική σας σταδιοδροµία, σιγά-σιγά ανοίγεστε στο «πέλαγος»
της ζωής, όπου οι δυσκολίες και οι αντιξοότητες είναι µεγάλες, η αντιµετώπιση τους απαιτεί ωριµότητα,
εµπειρία και ορθή θεώρηση του προορισµού του ανθρώπου.
Θέλοντας, λοιπόν, να σας δώσω ένα εφόδιο που θα σας βοηθήσει να αντιµετωπίσετε τα
ερωτήµατα και τα προβλήµατα της ζωής, σκέφθηκα τη δηµιουργία αυτού του εντύπου που περιέχει µία
ανθολογία από τα καλύτερα γνωµικά -ρητά - αποφθέγµατα που ειπώθηκαν από µεγάλα πνεύµατα της
ανθρώπινης ιστορίας και τα οποία παρέδωσαν σαν παρακαταθήκη σ’ εµάς τους µεταγενέστερους. Εµείς
οι πνευµατικοί κληρονόµοι αυτής της σοφίας οφείλουµε να την αξιοποιήσουµε µε απώτερο σκοπό τη
βελτίωση του τρόπου σκέψης µας και του τρόπου που αντιµετωπίζουµε τη ζωή, τους συνανθρώπους
µας, τον εαυτό µας! Φιλόδοξος στόχος αυτού του εγχειρήµατος είναι, να αποτελέσει ένα «φάρο», ο
οποίος θα φωτίζει την πορεία σας στη ζωή, δίνοντας το στίγµα της ορθής πορείας. Επιπρόσθετα µέσα
από αυτές πνευµατικές σελίδες µπορείτε να αντλήσετε λύσεις ή την αισιοδοξία σε στιγµές
προβληµατισµού, καθώς οι διαχρονικές «σταγόνες» σοφίας που περιέχονται αποτελούν απαραίτητο
βοήθηµα για όλους τους «οδοιπόρους» της ζωής.
Βέβαια δεν είναι εύκολο να εφαρµόσετε αυτό το απαύγασµα σοφίας, πιστεύω όµως ότι η συνεχής
προσπάθεια θα φέρει καρπούς, για να τους δρέψετε όµως, απαιτείται η συχνή µελέτη αυτού του
πονήµατος και όχι η εφ’ άπαξ ανάγνωσή του. Γι’ αυτό λοιπόν σε κάθε στιγµή περισυλλογής, ανατρέξτε σ’
αυτές τις σελίδες, είναι σίγουρο ότι θα βρείτε κάτι που θα σας «δροσίσει» και θα σας ανακουφίσει.
Ασφαλώς γνωρίζω, ότι αρκετά από τα γνωµικά θα σας φανούν δυσκολονόητα ή και λίγο
άκαιρα για την ηλικία σας, όµως µην τα απορρίψετε, όταν περάσουν τα χρόνια και ωριµάσετε θα
καταλάβετε και αυτών την αξία, το έντυπο αυτό είναι διαχρονικό και θα πρέπει να σας συντροφεύει σ ‘
όλη τη διάρκεια της ζωής σας, γι’ αυτό άλλωστε ονοµάστηκε και Εφόδιο Ζωής.
Τελειώνοντας, θα µπορούσα να σας απευθύνω πολλές συµβουλές, όµως αυτό δε θα ήταν
δόκιµο, θα αρκεστώ λοιπόν µόνο σε µία: Να προσέχετε και να σκέπτεστε πολύ πριν κάνετε το
οποιοδήποτε µικρό ή µεγάλο βήµα στη ζωή σας. Είστε στη αφετηρία της πορείας σας και δείχνοντας την
ανάλογη προσοχή µπορείτε να επιτύχετε στη ζωή που ανοίγετε µπροστά σας…Και µη ξεχνάτε ποτέ, ότι
έξυπνος και ωφεληµένος, δεν είναι αυτός που µαθαίνει από τα λάθη του, αλλά αυτός που διδάσκεται
από τα λάθη των άλλων !
Σας εύχοµαι ολόψυχα καλή επιτυχία στη ζωή!
Γ. Β.
«Θεωρώ περισσότερο ανδρείο, εκείνον που νικάει τις επιθυµίες του, παρά εκείνον που νικάει
τους εχθρούς του».
Αριστοτέλης
«Όταν φθονείς κάποιον, οµολογείς ότι είσαι κατώτερος από εκείνον».
Αριστοτέλης
«Τα καλά πρέπει να επαινούνται και τα αισχρά να ψέγονται».
Αριστοτέλης
«Ουδέν έθνος άθεον».
Αριστοτέλης
«Η ειρωνεία είναι κάτι που αξίζει να το περιφρονεί κανείς».
Αριστοτέλης
«Η σωφροσύνη είναι καλύτερη από την ανδρεία».
Αριστοτέλης
«Της παιδείας οι ρίζες είναι πικρές, αλλά οι καρποί γλυκοί».
Αριστοτέλης
«Το αληθινό και το δίκαιο έχουν απ’ τη φύση µεγαλύτερη δύναµη απ’ το ψέµα και το άδικο».
Αριστοτέλης
«Ο µη ειδώς σιωπάν, ουκ οίδε διαλέγεσθαι».
( Όποιος δεν έµαθε να σωπαίνει δεν ξέρει και να συζητεί).
Αριστοτέλης
«Τρία πράγµατα πρέπει να προσέχουµε µιλώντας µε τους άλλους: πρώτον να τους λέµε όλα
όσα πρέπει να τους πούµε. ∆εύτερον, να τους λέµε µονάχα όσα πρέπει να τους πούµε. Τρίτον,
να τους λέµε µε σωστό τρόπο όσα έχουµε να τους πούµε».
Αριστοτέλης
«Ο µέγας φιλόσοφος της αρχαιότητας Αριστοτέλης εκλήθη να εκφωνήσει λόγο µπροστά στο
λίκνο του Μεγάλου Αλεξάνδρου όταν αυτός γεννήθηκε. Ο Αριστοτέλης που υπήρξε έπειτα, ως
γνωστό, διδάσκαλος του Αλεξάνδρου είπε µονάχα τα εξής: -Εύχοµαι, όταν µια µέρα γίνεις
βασιλιάς, να είσαι αδιάφορος και απαθής στη γλώσσα της κολακείας, όπως είσαι αδιάφορος κι
απαθής στο λόγο, που ο πατέρας σου µε υποχρέωσε να εκφωνήσω τώρα µπροστά σου».
«Κι όχι µονάχα στη δηµόσια ζωή µας ζούµε ελεύθεροι, αλλά και στις καθηµερινές µας σχέσεις
είµαστε λυτρωµένοι από την καχυποψία µεταξύ µας και δε θυµώνουµε µε τον γείτονά µας αν
κάνει κάτι καταπώς τον ευχαριστεί, ούτε παίρνουµε απέναντί του το ύφος του ενοχληµένου,
πράγµα που µπορεί βέβαια να µην τον βλάπτει, σίγουρα όµως τον στενοχωρεί».
Από τον Επιτάφιο του Περικλή
«Μηδέν άγαν».
Τα πάντα µε µέτρο.
Χίλων ο Λακεδαιµόνιος
«Καλλίτερα να γλιστρήσει το πόδι σου παρά η γλώσσα σου».
Κλείταρχος
«Αν ήξερες τα βάσανα των άλλων, θα υπέφερες πρόθυµα τα δικά σου!»
Φιλήµων
«Οι κακοί υπακούουν στα πάθη τους όπως οι δούλοι στα αφεντικά τους».
∆ιογένης
«∆εν έχω για πατρίδα µου µια και µόνη πόλη, ένα µόνο σπίτι. Όλο το σύµπαν και κάθε χώρα
και κατοικία είναι για µένα πατρίδα».
∆ιογένης
«Η ζωή είναι ένα πέρασµα κι ο κόσµος µια σάλα θεάµατος, µπαίνουµε κοιτάζουµε και
βγαίνουµε».
∆ηµοκράτης
«Όταν ευτυχείς πρέπει να είσαι µετριόφρων, ενώ όταν δυστυχείς πρέπει να είσαι φρόνιµος».
Περίανδρος
«Οι νόµοι είναι σαν τους ιστούς της αράχνης. Μπορούν να πιάνουν τα κουνουπάκια και τις
µυγούλες, αδύνατον όµως να συλλάβουν τα µεγάλα θηρία του δάσους. Την τίγρη και τον
λέοντα».
Ανάχαρσις
«Φρόντιζε να τιµωρείς τα ελαττώµατά σου για να µην τιµωρείσαι από αυτά».
Επίκτητος
«Σοφός είναι, όχι όποιος ξέρει πολλά, αλλ’ αυτός που γνωρίζει τα χρήσιµα».
«Ούχ ο πολλά άλλ’ ο χρήσιµα ειδώς σοφός».
Ηράκλειτος
«Αυτός που βρίσκεται στην εξουσία, δεν µπορεί να κοιµηθεί ήσυχα µια ολόκληρη νύχτα».
΄Οµηρος
«Είναι κοινή για όλους η τύχη στον πόλεµο και πολλές φορές ο σφαγέας σφαγιάζεται».
΄Οµηρος
«Κανένας δεν ξέρει τι µπορεί να βρει τον άνθρωπο σε µια νύχτα ή σε µια µέρα».
Θεόγνις
«Χωρίς εξέταση µην τιµωρείς κανένα».
Σωκράτης
«Τις πόλεις µε µνηµεία και τις ψυχές µε αρετές πρέπει να τις στολίζουµε».
Σωκράτης
«Κρείττον το αδικείσθαι του αδικείν».
Σωκράτης
«Κυβερνήτες και άρχοντες δεν είναι οι έχοντες τα σκήπτρα, ούτε οι υπό των τυχόντων
εκλεγέντες, ούτε οι επιτυχόντες στην κλήρωση, ούτε αυτοί που πήραν την εξουσία µε την βία,
ούτε οι δια απάτης, αλλά αυτοί που γνωρίζουν πώς να εξουσιάζουν».
Σωκράτης
Κάποιος κουτσοµπόλης πήγε στο Σωκράτη λέγοντας του:
- ∆άσκαλε, έχω να σου διηγηθώ, πως ένας φίλος σου...
- Στάσου, τον διακόπτει ο Σωκράτης, πέρασες από τα τρία κόσκινα κείνο που έχεις να
µου πεις;
- Ποια είναι αυτά τα τρία κόσκινα;
- Το πρώτο είναι το κόσκινο της αλήθειας. Εξακρίβωσες, αν εκείνο που θα µου πεις,
είναι αλήθεια;
- Όχι, γιατί, µόνο άκουσα να το λένε.
- Τότε ας δούµε αν το πέρασες από το δεύτερο κόσκινο! Το κόσκινο της καλοσύνης. Ό,
τι έχεις να µου διηγηθείς, αν δεν είναι αληθινό, είναι τουλάχιστο ευχάριστο;
- Μα την αλήθεια, όχι και τόσο.
- Τότε ας δούµε αν το πέρασες από το τρίτο κόσκινο! Το κόσκινο της ανάγκης. Ότι έχεις
να µου διηγηθείς είναι αναγκαίο και πρέπει εξάπαντος να το µάθω;
- Μα την αλήθεια δεν είναι και τόσο αναγκαίο.
- Τότε αφού δεν ξέρεις αν είναι αλήθεια και ξέρεις ότι δεν είναι ούτε αναγκαίο ούτε τόσο
ευχάριστο, άφησέ το καλύτερα.
«Η γυναίκα του Σωκράτη ένα πρωί άνοιξε φιλονικία. Ο Σωκράτης δεν µιλούσε. Σε λίγο
σηκώθηκε και έφυγε. Η γυναίκα του όµως άναψε πιο πολύ. Τρέχει στο παράθυρο και του
αδειάζει έναν κουβά νερό στο κεφάλι. Ο σοφός Σωκράτης µούσκεψε. Χωρίς να χάσει την ηρεµία
του κοιτάζοντας ψηλά είπε στοχαστικά: Το περίµενα! Έπειτα από τις βροντές ακολουθεί βροχή!
Έτσι ο σοφός Σωκράτης µαστίγωσε τη σκληρή γυναίκα χωρίς µαστίγιο».
«Ευτυχισµένος όποιος έχει µελετήσει και µάθει την ιστορία».
Ευριπίδης
«Στους καλούς υπάρχει κάθε είδος σοφίας».
Ευριπίδης
«Σοφός είναι εκείνος που γνωρίζει χρήσιµα και όχι εκείνος που γνωρίζει πολλά».
Ευριπίδης
«Τα παιδιά είναι η άγκυρα που κρατά στη ζωή τη µητέρα».
Σοφοκλής
«Το ψέµα ποτέ δε ζει για να γεράσει!»
Σοφοκλής
«Η πιο χαµένη µέρα, είναι εκείνη που δεν γελάσαµε».
Σοφοκλής
«Η µόνη δύναµη που δεν δέχεται δώρα είναι ο θάνατος».
Σοφοκλής
«Όπως τα σύννεφα σκοτεινιάζουν τον ήλιο, έτσι και τα πάθη σκοτεινιάζουν τον άνθρωπο».
Πλούταρχος
«Όταν γυρίσεις τον κόσµο, θα βρεις ίσως πόλεις χωρίς τείχη, πόλεις µε αγράµµατους πολίτες,
πόλεις χωρίς άρχοντες, χωρίς σπίτια, χωρίς χρήµατα, χωρίς νοµίσµατα, χωρίς θέατρα και χωρίς
γυµναστήρια. Αλλά ούτε βρέθηκε, ούτε θα βρεθεί άνθρωπος, ο οποίος να γνώρισε πόλη χωρίς
ναούς, πόλη που οι κάτοικοί της να µην πιστεύουν σε Θεό, που να µην προσεύχονται και να
µην λατρεύουν Θεό, που να µην χρησιµοποιούν όρκους και θυσίες για να παρακαλέσουν τον
Θεό τους να τους βοηθήσει. Αλλά µου φαίνεται πως είναι πιο εύκολο να βρεθεί πόλη χωρίς
έδαφος, παρά κράτος από το οποίο να εκδιώχθηκε τελείως η πίστη σε Θεό».
Πλούταρχος
«Μισούµε όχι µόνο όσους λένε, µα και όσους ακούνε όσα δεν µας αρέσουνε».
Πλούταρχος
«∆εν υπάρχει αγριότερο θηρίο από τον άνθρωπο όταν κατέχει δύναµη ίση µε το πάθος του».
Πλούταρχος
«Μην µιλάς για ευτυχία σε κάποιον λιγότερο ευτυχή από εσένα».
Πλούταρχος
«Υπάρχουν περιστάσεις που η αλήθεια δεν πρέπει να λέγεται. Πολλές φορές η σιγή είναι η
σοφότερη πράξη του ανθρώπου!».
Πιττακός
«Οι άνθρωποι δεν έχουν στο σπίτι τους τον πλούτο και την φτώχεια, αλλά στις ψυχές τους».
Ξενοφών
«Ο όµορφος είναι όµορφος όσο µπροστά σου στέκει, µα ο αγαθός είναι όµορφος κι αργότερα
και πάντα!»
Σαπφώ
«Τα έθνη πρέπει να ενθυµούνται για να διδάσκονται».
Θουκυδίδης
«Το ψέµα και η κατάκριση είναι τα δίδυµα παιδιά της φλυαρίας».
Αντισθένης
«Θα ζήσεις άριστο βίο, αν συγκρατείς το θυµό σου».
Μένανδρος
«Να τιµάς τους γονείς σου και να ευεργετείς τους φίλους σου».
Μένανδρος
«Ζήτησε να πάρεις για γυναίκα σου, αυτή που θα γίνει συνεργάτης στις υποθέσεις σου».
Μένανδρος
«Το να λες την αλήθεια είναι πάντα η καλύτερη µέθοδος και ο ασφαλέστερος δρόµος για τη
ζωή».
Μένανδρος
«Να σκέπτεσαι πολύ πριν αρχίσεις κάθε έργο, για να µη τελειώσεις άσχηµα».
Πυθαγόρας
«Η αγραµµατοσύνη είναι µάνα όλων των κακών!»
Πυθαγόρας
«∆εν υπάρχει τίποτε πιο σεβάσµιο από την ιδιότητα του πατέρα».
Πυθαγόρας
«Μην παραδώσεις τα µάτια σου και τη σκέψη σου στον ύπνο πριν εξετάσεις τρεις φορές τα
έργα σου την ηµέρα που πέρασε, προβάλλοντας τα ερωτήµατα στον εαυτό σου: « Τι παρέβην,
τι δ’ έπραξα, τι δε µοι δέον ούκ ετελέσθη (που ξέφυγα από το σωστό δρόµο, τι έπραξα, τι ήταν
να κάµω και δεν το έκαµα)».
Πυθαγόρας
«Όλες γενικά οι αρετές βρίσκονται µέσα στη δικαιοσύνη».
Φωκυλίδης
«Η δόξα και τα πλούτη χωρίς τη φρόνηση δεν είναι αποκτήµατα ασφαλή».
∆ηµόκριτος
«Καλύτερα να ελέγχει κανείς τα δικά του σφάλµατα παρά τα ξένα».
∆ηµόκριτος
«Αγαθόν ου το µη αδικείν, αλλά το µη θέλειν αδικείν».
∆ηµόκριτος
«Αυτός που αδικεί είναι πιο δύστυχος από τον αδικηµένο».
∆ηµόκριτος
«Το της πόλεως ήθος οµοιούται τοις άρχουσι».
Ισοκράτης
«Εκείνος που δίνει συµβουλές χωρίς να τις εφαρµόζει ο ίδιος, µοιάζει µε τυφλό, που κρατά φανό
για να φέγγει στους άλλους».
Ισοκράτης
«∆εινόν τους χείρους των βελτιόνων άρχειν και τους ανοητοτέρους τους φρονιµοτέρους
προστάζειν».
Ισοκράτης
«Κάθε άρχοντας πρέπει να θυµάται τρία πράγµατα: Πρώτα ότι εξουσιάζει ανθρώπους.
∆εύτερον ότι πρέπει να εξουσιάζει σύµφωνα µε τους νόµους. Τρίτον ότι δεν θα είναι άρχοντας
για πάντα».
«Τον άρχοντα τριών δει µέµνησθαι, πρώτον µεν ότι ανθρώπων άρχει δεύτερον ότι κατά τους
νόµους άρχει, τρίτον ότι ούκ αεί άρχει».
Αγάθων
«∆εν γεννήθηκα για να µισώ, αλλά για ν’ αγαπώ».
Σοφοκλέους Αντιγόνη
«Οι φύλακες των νόµων και της πολιτείας αν δεν είναι πραγµατικοί τέτοιοι αλλά έχουν µονάχα
το όνοµα, καταστρέφουν συθέµελα ολόκληρη την πολιτεία».
Πλάτων
«Αν ήταν ανάγκη ν’ αδικώ ή ν’ αδικούµαι θα προτιµούσα ν’ αδικηθώ µάλλον παρά ν’ αδικήσω».
Πλάτων
«Η µεγαλύτερη απ’ όλες τις νίκες είναι η νίκη κατά του εαυτού µας».
Πλάτων
«Η παιδεία είναι δεύτερος ήλιος για τους ανθρώπους».
Πλάτων
«Το αµάρτηµα είναι αρρώστια, ασχήµια και αδυναµία».
Πλάτων
«Ο έρωτας είναι µίγµα από µέλι και χολή. Μερικές φορές είναι γλυκός, αλλά τις πιο πολλές
φαρµάκι».
Πλάτων
«Η γνώση που αποχτιέται µε καταναγκασµό δεν συγκρατείται στην µνήµη!»
Πλάτων
«Η πιο πικρή απογοήτευση που νιώθεις, είναι όταν προσφέρεις καλοσύνη και σου την
ανταποδίδουν µε αδικία!».
Πλάτων
«Καλύτερα είναι να σε φθονούν παρά να σε λυπούνται».
Ηρόδοτος
«Εκείνοι που υποφέρουν πολύ, παραπονούνται λιγότερο».
Αίσωπος
«Και το παραµικρό καλό που κάνουµε, µπορεί να µας ανταποδώσει πολλαπλάσια».
Αίσωπος
«Υπάρχει πάντα κάποιος περισσότερο δύστυχος από σένα».
Αίσωπος
«Καλύτερα να έχεις κάτι και ας είναι µικρό, παρά να περιµένεις ένα µεγάλο!»
Αίσωπος
«Ρώτησαν τον Αριστοτέλη τι είναι ελπίδα; Κι αυτός απάντησε: «Το όνειρο ενός ξυπνητού
ανθρώπου!»
Λαέρτιος
«Απ’ όλα τα ζώα ο άνθρωπος εξαπατάται ευκολότερα αν και θεωρείται πιο πανούργος απ’
όλα».
Πολύβιος
«Όποιος ζητάει µε δειλία, ενθαρρύνει την άρνηση».
Σενέκας
«Όσο άθλιος κι αν είναι ένας άνθρωπος µένει πάντα συνάνθρωπός µας».
Σενέκας
«∆εν υπάρχει µεγαλύτερη ντροπή για ένα γέρο, από το να µην έχει να παρουσιάσει άλλη
απόδειξη πως έζησε παρά µόνο τα χρόνια του».
Σενέκας
«Ο γνωστικός ξέρει τον αµαθή γιατί υπήρξε και ο ίδιος αµαθής. Ο αµαθής όµως δεν ξέρει τον
γνωστικό γιατί δεν υπήρξε ποτέ γνωστικός».
Σενέκας
«Νους υγιής εν σώµατι υγιεί».
Ιουβενάλης
«Άρτον και θεάµατα».
Ιουβενάλης
«Ο κύβος ερρίφθη».
Καίσαρας
«Φοβού τους ∆αναούς και δώρα φέροντες».
Αινειάδα
«Ω καιροί, ω ήθη».
Κικέρων
«∆εν υπάρχει πιο ευχάριστος τόπος από την οικογενειακή εστία».
Κικέρων
«Η λογική είναι κυρία και βασίλισσα όλων των πραγµάτων».
Κικέρων
«Τίποτε δεν στεγνώνει τόσο γρήγορα όσο τα δάκρυα».
Κικέρων
«Αν θέλεις ειρήνη, προετοίµαζε πόλεµο».
Βεγέτιος
«Ελεύθερος είναι εκείνος που δεν είναι δούλος, αλλά ούτε και τύραννος κανενός».
Μάρκος Αυρήλιος
«Όσο πιο σάπιο είναι ένα κράτος, τόσο πληθύνονται οι νόµοι».
Τάκιτος
«Ο τέλειος και ο σοφός άνθρωπος κρατάει πάντα την ίδια ψύχραιµη στάση στην ευτυχία και τη
δυστυχία».
Οράτιος
«Η σκέψη του θανάτου είναι χειρότερη από τον ίδιο τον θάνατο».
Λουκρήτιος
«Ζούµε µε τα βιβλία, τις σκιές, τη σιωπή και τις αναµνήσεις».
Ένα ζεύγος γερόντων
«Η Ελλάς τότε δίδαξε τους ανθρώπους πώς να ζουν. Τώρα πώς να πεθάνουν».
Γιώργος Βλάχος
«Είπε θαρρώ ο Βεσπασιανός ότι το χρήµα δεν έχει οσµή. ∆εν συµφωνώ. Το µαζεµένο χρήµα
συνήθως έχει για µένα µια δυσάρεστη δυσοσµία. Το χρήµα είναι το «µέσον» για όλους τους
«σκοπούς». Και υπάρχουν άνθρωποι που σε όλη τους τη ζωή γεµίζουν ένα πανέρι µε «µέσα»
και το άλλο πανέρι για τους «σκοπούς» το αφήνουν άδειο. Ξεχνιούνται πασχίζοντας να
αυξήσουν τα µέσα».
Κωνσταντίνος Τσάτσος
«Όποιος δεν επιθυµεί περισσότερο να διδαχθεί τα άπειρα που δεν ξέρει και προτιµά να
διδάσκει τους άλλους τα λίγα που ξέρει, αυτός κουκουλώθηκε από τα γηρατειά. ∆εν εργάζεται
για να κερδίσει. Μοιράζει τα υπάρχοντα του για να φύγει».
Κωνσταντίνος Τσάτσος
«Τα είχε όλα και όµως δεν ήταν ευτυχισµένος. Με το δίκιο του. Γιατί δεν ήξερε πως ήταν
ευτυχισµένος. Και ουσία της ζωής δεν είναι να είσαι, αλλά να ξέρεις ότι είσαι».
Κωνσταντίνος Τσάτσος
«Έχουµε ελευθερίες αρνητικές που συνίστανται σε µιαν έλλειψη εξάρτησης από κάποια
εξωτερική ή εσωτερική δύναµη και εξουσία και ελευθερίες θετικές που συνίστανται όχι σε µιαν
έλλειψη, αλλά σε µια πλήρωση, στη δηµιουργία ενός έργου ηθικού ή πνευµατικού, που αποτελεί
έκφραση ελευθερίας».
Κωνσταντίνος Τσάτσος
«Τους νέους τους σαγηνεύουν οι αρνήσεις περισσότερο από τις θέσεις, το γκρέµισµα περισσότερο
από την οικοδόµηση. Οι νέοι αυτό που πολεµούν το βλέπουν όπως είναι, και αυτό που
υπερασπίζονται όπως θα ήθελαν να είναι. ∆εν συγκρίνουν πράγµα µε πράγµα, αλλά πράγµα µε
ιδέα. Και φυσικά πάντα η ιδέα είναι ανώτερη από το πράγµα».
Κωνσταντίνος Τσάτσος
«Πολλά είναι τα όσα ήθελες και δεν µπόρεσες. Περισσότερα όσα µπορούσες και δεν θέλησες. Και
ακόµη περισσότερα όσα δεν θέλησες και που έπρεπε να θελήσεις και να µπορέσεις».
Κωνσταντίνος Τσάτσος
«Όσο νιώθεις ότι πλησιάζει το τέλος του έργου σου, τόσο γίνεται ο θάνατος πιο ευνόητος. Τι να
στέκεις κούρβουλο χωρίς φυλλωσιά µέσα στο πράσινο δάσος; Καλύτερο το πριόνι του ξυλοκόπου».
Κωνσταντίνος Τσάτσος
«Μια ολόκληρη µέρα και δεν σκέφτηκα τίποτα το ουσιαστικό, ούτε καν το θάνατό µου».
Κωνσταντίνος Τσάτσος
«Όπως ο νέος έτσι και ο γέρος έχουν το µέλλον τους. Οι νέοι µέσα στη ζωή και οι γέροι πέρα
από τη ζωή. Οι νέοι αγωνίζονται να πετύχουν συνήθως σε τούτη τη ζωή µε τα µέσα που σπάνια
είναι υψηλά και καθαρά. Οι γέροι δεν µπορούν να πετύχουν µετά τη ζωή παρά µόνο µε αγαθά
και υψηλά µέσα. Γι’ αυτό και είναι ευκολότερο και συνηθέστερο για τους γέρους, που βλέπουν
πέρα από τούτη τη ζωή να έχουν υψηλό και καθαρό ήθος».
Κωνσταντίνος Τσάτσος
«Ο πιο ζωηρός µου πόθος, που κάθε λίγο ξανάρχεται ίδιος, είναι να ανασταίνονταν η µάνα και ο
πατέρας µου, να ξαναζήσω λίγο µαζί τους, να τους διηγηθώ τη ζωή µου. Και εγώ που τελείως
αδιαφορώ για τη γνώµη του κόσµου, θα ήθελα να µε καµαρώσουν. Μεγαλύτερη αγαλλίαση δε
θα µπορούσα να νιώσω. Ξέρω πως τα λίγα που κατόρθωσε ο γιος τους θα τους φαίνονταν
σπουδαία».
Κωνσταντίνος Τσάτσος
«Αν δεν µπορείς να είσαι φίλος, δεν χρειάζεται να γίνεις εχθρός. Ανάµεσα στην έχθρα και τη
φιλία χωρεί µια µέση κατάσταση: η απόσταση. Αν δεν µπορείς να πεις την αλήθεια, δεν είσαι
υποχρεωµένος να πεις ψέµα. Ανάµεσα στο ψέµα και την αλήθεια υπάρχει η διέξοδος της
σιωπής. Το µόνο πράγµα που µπορεί κανείς να προσφέρει, χωρίς να το κατέχει ο ίδιος, είναι η
ευτυχία».
Κωνσταντίνος Καραµανλής
«Τα σπλάχνα µου και η θάλασσα ποτέ δεν ησυχάζουν».
∆ιονύσιος Σολωµός
«Μην ειπούν στον στοχασµό τους
τα ξένα έθνη αληθινά,
εάν µισούνται ανάµεσά τους
δεν τους πρέπει ελευθεριά».
Σολωµός
«Κι’ ετάραξε τα σπλάγχνα µου ελευθερίας, ελπίδα.
Κι’ εφώναξα ω θεϊκιά κι’ όλη αίµατα πατρίδα».
∆ιονύσιος Σολωµός
«Ο άνθρωπος ποτέ δεν είναι φτωχός όταν έχει χαλινό στις επιθυµίες του».
Σολωµός
«Είναι παρατηρηµένο, ότι πιο πολλοί είναι οι άνθρωποι που κατέστρεψαν µόνοι τους τον εαυτό
τους, από εκείνους που καταστράφηκαν από άλλους».
∆ιονύσιος Σολωµός
«Τα πιο γόνιµα βιβλία δεν είναι εκείνα που µας µαθαίνουν κάτι. Είναι εκείνα που µας διεγείρουν
το στοχασµό…».
Άγγελος Τερζάκης
«Είναι δυνατό, µετά το γάµο, να αποκτήσει κανείς µόρφωση, να µάθει γλώσσες, τένις ή
µουσική, µπορεί να µάθει να διαχειρίζεται µια περιουσία, να κάνει φιλοσοφικές συζητήσεις, αλλά
δεν µπορεί πια ν’ αλλάξει τις συνήθειες του φαγητού του, το γούστο στο ντύσιµο και στη
ρύθµιση της κατοικίας, τον τρόπο που οµιλεί. Η Maria von Ebner-Eschenbach λέγει: «Η αγάπη
νικά το θάνατο, αλλά µια κακή συνήθεια µπορεί συχνά να νικήσει την αγάπη».
Βεβαίως µπορεί ένας τέτοιος γάµος ν’ αποβεί ιδιαίτερα ευτυχής και µε πνευµατική καρποφορία,
αλλά µόνον όταν η αγάπη είναι αρκετά µεγάλη και πολύ βαθιά για να ξεπεράσει τα εµπόδια».
Α. Αριστόβουλου
«Η ανθρώπινη συνάντηση του άνδρα και της γυναίκας είναι συνάντηση προσώπων. Το «συ»
αρχίζει να ενεργεί µε τη µορφή του «εµείς». Με την πραγµατική αγάπη γνωρίζουν δύο
άνθρωποι πόσο κοντά µπορούν να είναι και όµως διατηρούν την προσωπικότητα και την
ελευθερία τους. Η πραγµατική αγάπη δεν θέλει «να κατέχει» τον άλλο. ∆εν θέτει απαιτήσεις και
όρους, δεν θέλει «να µορφώνει» το σύντροφο, να «τον βελτιώνει» και «να τον µεταπείθει». Είναι
η φυσική, αθέλητη ενέργειά της που κάνει τους συντρόφους να ωριµάζουν, να είναι υγιείς και να
εξαγιάζονται».
Α. Ασπιώτης
Μια µέρα παρουσιάστηκε στο φιλόσοφο Αντισθένη κάποιος που ήταν ονοµαστός για τα δανεικά,
που έπαιρνε και δεν τα γύριζε ποτέ.
- Είµαι βέβαιος, πως θα σε κάνω να εκπλαγείς, είπε στον φιλόσοφο. ∆εν σε γνωρίζω
καθόλου κι όµως ήρθα να σου ζητήσω δανεικά είκοσι τάλαντα.
- Κι εγώ, αποκρίθηκε ο Αντισθένης θα σε κάνω να εκπλαγείς ακόµη περισσότερο. Σε
γνωρίζω πολύ καλά κι όµως θα σου δώσω το ποσό, που µου ζήτησες. Και του τόδωσε.
«Τη χαρά, την αληθινή χαρά, την κατακτούµε ύστερ’ από αγώνα και αγωνία, ύστερ’ από κόπο
και λύπη. Πριν από κάθε µας Πάσχα, πρέπει να περάσουµε µια Μεγάλη Εβδοµάδα».
Γρηγόριος Ξενόπουλος
Μαµά, µάνα, µητέρα,
πόσο φτωχειά είναι η γλώσσα,
χιλιάδες λέξεις δεν αρκούν
να σε ονοµατίσουν.
Η µητρική αγκάλη, η άδολη αγάπη,
τα δάκρυα θυσίας, το φιλί του αποχωρισµού,
το βλέµµα που ζεσταίνει στης ξενιτιάς το κρύο
είναι η ανάµνησή µου.
Πώς να χωρέσουν όλα αυτά σε τρεις λέξεις
θα αναζητώ ως τη στερνή πνοή µου,
να βρω τα γράµµατα που θα συνθέσουν
το µεγαλείο της ψυχής σου.
Μαµά, µάνα, µητέρα.
Γεώργιος Παράσχος
Επίγειος άγγελος
Χιόνιζε από µέρες, νύχτα µέρα
το κρύο ήτανε πολύ
το χιόνι απλωνότανε ως πέρα,
υποφέρανε οι φτωχοί.
Ο κυρ Αντώνης κοιµότανε σε µια γωνιά
κουλουριασµένος για να ζεσταθεί,
έτρεµε η δόλια του καρδιά
δοσµένη σ’ ολόθερµη προσευχή.
∆εν γεννήθηκε φτωχός ο εύµοιρος ο γέρων
είχε πλούτη και βιος πολύ,
µα πιο πολύ, αγάπη είχε στη ψυχή,
τα µοίρασε λοιπόν όλα στον πλησίον, χαίρων.
Η παγωνιά µελάνιασε το σώµα
χαµόγελο του φώτιζε το βλέµµα
αόρατη πνοή τον ζέστανε ακόµα
Άγγελος Κυρίου, ουράνιο πνεύµα.
Ξάφνου,
Ο επίγειος άγγελος ανηρπάγη από τα Χερουβείµ
κι ανεπαύθη η ψυχή του στην Άνω Ιερουσαλήµ.
Γεώργιος Παράσχος
«Ο ήλιος και το φεγγάρι αν µπορούσαν να εξιστορήσουν όλα τα φρικώδη που έχουν δει στην
µακραίωνα ανθρώπινη ιστορία, κάθε λογικός νους θα παραφρονούσε».
Γεώργιος Παράσχος
«Μάνα, µαµά, µητέρα, κι η παρουσία σου µόνο µε κάνει να νοιώθω ότι δεν µεγάλωσα ακόµη».
Γεώργιος Παράσχος
«Στη ζωή συνήθως δεν πετυχαίνουν οι αιθεροβάµονες, αλλά οι πρακτικοί άνθρωποι. Απλά οι
πρώτοι έχουν την πιθανότητα να πιάσουν το όνειρο».
Γεώργιος Παράσχος
«Η ζωή είναι ένα ανήλιο δάσος µε πυκνή βλάστηση όπου κάπου- κάπου ξεπροβάλλει και
κάποιο ξέφωτο».
Γεώργιος Παράσχος
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ ΄Η Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ
Ξύπνα πατέρα! Χαραυγή
τον ουρανό χρυσώνει,
κι όλη ξυπνά η µαύρη γη.
Ξύπνα και συ µε την Αυγή,
ν’ ακούσουµε τ’ αηδόνι.
Με τη µητέρα µια ψυχή,
σε κάθε τέτοιαν ώρα
πετούσατε στην προσευχή.
Το σήµαντρό µας αντηχεί. Γιατί κοιµάσαι τώρα;
Είναι το όνειρο µακρό
που βλέπεις αυτού πέρα;
Κοιµήθηκες, κι ήµουν µικρό,
κι ως να τελειώσει το πικρό, ετράνεψα, πατέρα!
Ξύπνα να ιδείς. Χλωµή, γρηά,
η δόλια µας µητέρα!
Και τη φτωχή µας τη γιαγιά
κει κάτου, στη χλωρή βαϊά… την θάψαµε µια µέρα!
Πες µου, πατέρα, το χωριό
που πάν’ οι πεθαµένοι
µπορώ να πάγω να το διω;
δυο λουλουδάκια µόνο, δυο, να πάρω στην καϋµένη!
.
-
Με είπαν – Είναι ζοφερή
η νύχτα πώχουν σκέπη.Μα γω της έβαλα κερί
στην δεξιά την κρυερή. Τ’ ανάφτει και µε βλέπει.
Πες µου, πατέρα, την αυγή,
που καίει το λιβάνι
η µάνα και µοιρολογεί,
η µυρωδιά περνά τη γη; Μπορεί να σε ζεστάνει;
Το βράδυ πώρχοµαι γοργό
κι ανάφτω το κανδήλι
το ξέρεις που τ’ ανάφτω ‘γώ;
Ξύπνα, πατέρα! Θα καγώ, σε λυχναριού φυτίλι!
Με φώναζες να κοιµηθώ
στο σπλαχνικό πλευρό σου.
-Έλα, µικρό, να ζεσταθώ.Κι εγώ πετούσα να χωθώ στον κόρφο το γλυκό σου.
Τώρα, πατέρα, στην πικρή
τη γη τη χιονισµένη,
στην κρύα κλίνη τη µικρή,
σ’ αυτή τη νύχτα τη µακρή, πες µου ποιος σε ζεσταίνει;
Θέλεις εγώ ν’ αποκριθώ;
Κανείς, καµµιάν ηµέρα!
Μα ήρθα εγώ πια να χωθώ
στον κόρφο σου να κοιµηθώ, νάσαι ζεστός, πατέρα!
Γεώργιος Βιζυηνός (1849-1896)
«Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι δυστυχισµένοι γιατί δεν βλέπουν τα πολλά που έχουν, αλλά
τα λίγα που τους λείπουν».
Γεώργιος Ευθυµίου
«Το να µαθαίνεις από τα λάθη σου είναι καλό, το να µαθαίνεις από τα λάθη των άλλων
καλύτερο. Το να σκέπτεσαι πολύ πριν από κάθε µικρή ή µεγάλη σου απόφαση ώστε να
περιορίσεις τα λάθη σου, είναι το κάλλιστο».
Γεώργιος Ευθυµίου
«Το να κάνεις το καλό πρέπει να είναι εσωτερική ανάγκη και όχι υποχρέωση».
Γεώργιος Ευθυµίου
«Πολλές φορές µετάνιωσα όταν µίλησα και ελάχιστες όταν σιώπησα».
Γεώργιος Ευθυµίου
«Για να υπάρξει ειρήνη, δικαιοσύνη και ευηµερία στη γη, υπάρχει µόνο µία συνταγή: οι
άνθρωποι να ακολουθήσουν τις επιταγές της χριστιανικής πίστης, τότε αυτόµατα η γη θα
µεταβαλλόταν σε ένα επίγειο παράδεισο».
Γεώργιος Ευθυµίου
«Μερικοί µεγαλοποιούν τις καταστάσεις που βιώνουν για να αναδειχθούν µέσα από αυτές».
Γεώργιος Ευθυµίου
«Ας αναζητήσουµε την ευτυχία στα απλά πράγµατα, η ανατολή του ηλίου, ένα ωραίο λουλούδι,
το ζουζούνισµα µιας µέλισσας, το χαµόγελο ενός συνανθρώπου µας, ας γίνουν η αφορµή για
να νιώσουµε τη χαρά της ζωής».
Γεώργιος Ευθυµίου
«Τελειώνοντας λίγο φιλοσοφικά θα θέλαµε να επισηµάνουµε ότι σκοπός της παιδείας που
αποκτούµε δεν είναι αποκλειστικά, και µόνο, η εξασφάλιση κάποιου κοινωνικά καταξιωµένου
και καλά αµειβοµένου επαγγέλµατος αλλά κυρίως πιστεύουµε η διαµόρφωση µιας
ολοκληρωµένης προσωπικότητας, βασισµένη στους κανόνες της ηθικής µε απώτερο σκοπό τον
εξαγνισµό της κοινωνίας ώστε κάποτε όσοι επιδιώκουν την ικανοποίηση των ιδιοτελών σκοπών
τους να αποβάλλονται από τις ενδογενείς δυνάµεις της κοινωνίας µε «κοινωνική» έκτρωση».
Γεώργιος Ευθυµίου
«Είναι ανώφελο να καταχτήσεις τη γη ολόκληρη, αν χάσεις την ανθρωπιά σου και την εκτίµηση
των άλλων στο πρόσωπό σου».
Γεώργιος Ευθυµίου
«Όταν παρακολουθώ τις ειδήσεις στην τηλεόραση, έχω την πεποίθηση ότι η γη ολόκληρη έχει
µετατραπεί από τα πάθη µας σε απέραντο φρενοκοµείο».
Γεώργιος Ευθυµίου
«Χωρίς χαρές µπορείς να ζεις χωρίς επιθυµίες και ελπίδες όχι».
Γ. ∆ροσίνης
«Ο Χριστός να καίγονται γυρεύει
γι’ αυτόν καρδιές, όχι κεριά.
Γιατί λατρεύει το Χριστό όποιος δίνει
για τον πλησίον τη ζωή.
Όποιος το γυµνωµένο κρυφοντύνει
και το φτωχό τον ελεεί.
Όποιος την αδικία κεραυνώνει
και αγνό το µέτωπο κρατεί».
Κωστής Παλαµάς
«Μήτ’ ο οιστρήλατος του Αισχύλου µε δονείς παλµός,
των Θεών ούτε και η γαλήνη που την έκλεψ’ ο Φειδίας,
όσο εσύ µε συνεπαίρνεις ο λειτουργικός Ψαλµός.
Άνω σχώµεν τας καρδίας».
Κωστής Παλαµάς
«Ειδωλολάτρης είναι ο νους και χριστιανή η καρδιά µου».
Κωστής Παλαµάς
«Aνθρώπινο προορισµό, εννοώ την πνευµατική εκείνη εγρήγορση που µας κρατά σε συνεχή
αγωνιστική στάση και αντίσταση απέναντι στο κακό του κόσµου µας και που η θεραπεία του
αρχίζει από µέσα µας… Ζούµε κακέκτυπα ανθρώπινης κοινωνίας. Όµως στον άνθρωπο είναι
δοσµένο να πραγµατοποιήσει την αληθινή κοινωνία, την κοινωνία της αγάπης που το όραµά της
δεν τον αφήνει ποτέ να επαναπαυτεί».
Μελισσάνθη
«Του Γολγοθά ο Σταυρός τη σωτηρία απ’ το κακό να σου χαρίσει δε µπορεί, αν µέσα σου
πρώτα δεν τον στήσεις».
Άγγελος Σικελιανός
«Η δόξα είναι βαρύτατο φαγητό και λίγα στοµάχια µπορούν να τη δεχτούν».
Αδ. Κοραής
«Τι άλλο να σε είπω πλειότερον παρά παιδείαν, παιδείαν και πάλιν πολλάκις παιδείαν».
Αδ. Κοραής
«Πολιτεία που δεν έχει σα βάση της την παιδεία, είναι οικοδοµή πάνω στην άµµο».
Αδ. Κοραής
«Πολιτεία που δεν έχει ως βάση την χριστιανική παιδεία των νέων, είναι οικοδοµή που
φτιάχνεται χωρίς ασβέστη και νερό».
Αδ. Κοραής
«Όποιος θεωρεί τον εαυτό του ευτυχισµένο είναι πραγµατικά τέτοιος, αλλ’ όποιος θεωρεί τον
εαυτό του σοφό, αυτός είναι αντίθετα µωρός».
Νικόλαος ∆ηµητρακόπουλος
«Αυτό το µικρό σκαθάρι,
που τρικλίζει φορτωµένο
κάτω απ’ τον ήλιο του Αυγούστου,
γνωρίζει περισσότερα από µένα.
Γνωρίζει, αλάνθαστα,
το δρόµο της Επιστροφής».
Από τη Συλλογή «Σφραγίδες»
«Το να σκέφτεται κανείς ελεύθερα είναι ωραίο. Το να σκέφτεται και σωστά είναι πιο ωραίο».
Επιγραφή στο Πανεπιστήµιο της Ουψάλας
«Τό τήν πόλην σοι δούναι, ούτ’ εµόν εστίν ούτ’ άλλου των κατοικούντων ενταύθα. Κοινή γαρ
γνώµη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούµεν, µη φειδόµενοι της ζωής ηµών».
Κων/νος Παλαιoλόγος
Από τη συλλογή «Σπίθες στη στάχτη» του Γ. ∆ροσίνη
«Μη θες να φτάσεις σε κορφές
τη µοναξιά αν φοβάσαι.
Όσο ανεβαίνεις πιο ψηλά,
τόσο πιο µόνος θα ‘σαι».
Ο Ποιητής στη σύζυγό του, που του παραπονέθηκε για τις πρώτες ρυτίδες της και το άσπρισµα
των µαλλιών της.
Ας µη γυρίζει ο λογισµός στα χρόνια εκείνα πίσω
κάλλιο µια τέτοια θύµηση για πάντα να χαθεί.
Ποιος ξέρει, τώρα θάτανε γραφτό να σ’ αγαπήσω
και τόσο, που καµιά ποτέ δεν έχει αγαπηθεί.
Κι αν έφυγεν η νιότη σου που θλίβεσαι για δαύτη
ως για πουλί που πέταξε µ’ άλλα µαζί πουλιά
περισσότερο κι απ’ άνοιξη του έρωτά µου ανάφτει
του φθινοπώρου τ’ άγγιγµα στα ώραία σου µαλλιά.
Κι ακόµα φτάνω να αγαπώ σ’ εσέ µιαν άλλη εικόνα
-τ’ ορκίζοµαι στα µάτια σου, που τόσο λαχταρώ –
τον ήρεµο κι ανέφελο και το γλυκό χειµώνα
που στο χλωµό σου πρόσωπο µια µέρα θα θωρρώ.
Και µάθετο: Τις µελιχρές λαµπράδες του ∆εκέµβρη
και τις φεγγαροσκέπαστες του Γεναριού οµορφιές
µήτε στις τρέλες τ’ Απριλιού κανένας θα τις εύρει
µήτε και στις µονότονες του Μάη καλοκαιρίες…
Μ.Μαλακάσης
«Η καληµέρα τους, ευχή και το χαµόγελό τους φωτίζει πρώτα το βλέµµα τους, δίχως να περνάει
µηχανικά µόνο στα χείλη».
Χρήστος Γιανναράς
«Προτιµώ να µοιράζουµε άδικα την καπιταλιστική αφθονία από το να µοιράζουµε δίκαια την
µαρξιστική µιζέρια».
Γεώργιος Παπανδρέου
«Όλες οι αρχές του Χριστιανισµού είναι αιώνιες και αλάθητες. Κάνεις όµως Χριστιανός δεν είναι
ούτε αιώνιος ούτε αλάθητος».
Παναγιώτης Κανελλόπουλος
«Και η αγράµπελη η χιονανθής, η λευκάζουσα και µυροβολούσσα εις τους φράκτας, λευχείµων
µυροφόρος εορτάζουσα την ανάστασιν και ο κισσός και το αγιόκληµα, πλόκαµοι της ανοίξεως
εξαπλούσης την µυροβόλον κόµην της ανά τους αγρούς… «Το επ’ εµοί ενόσω ζω και αναπνέω
και σωφρονώ, δεν θα παύσω πάντοτε, ιδίως δε κατά τας πανεκλάµπρους ταύτας ηµέρας, να
υµνώ µετά λατρείας τον Χριστόν µου, να περιγράφω µετ’ έρωτος την φύσιν και να ζωγραφώ
µετά στοργής τα γνήσια ελληνικά ήθη».
Αλέξανδρος Παπαδιαµάντης
«∆εν βρίσκεις ποτέ δύο βότσαλα που να αντιµάχονται το ένα µε το άλλο, δύο αγριολούλουδα, που ο
συνδυασµός τους να µην αποτελεί αρµονία. Και αυτό είναι το θαύµα».
Οδ. Ελύτης
«Μονάχα αυτός που παλεύει το σκοτάδι µέσα του, θάχει µεθαύριο δικό του µερτικό στον ήλιο».
Οδ. Ελύτης
«Στο τέλος της ακολουθίας του γάµου η νύµφη και ο γαµπρός δίνουνε τα χέρια και
ακολουθούνε τον ιερέα σε ένα χορό γύρω από την τράπεζα. Όπως και στο Βάφτισµα ο κυκλικός
αυτός χορός σηµαίνει το αιώνιο ταξίδεµα που άρχισε. Ο γάµος θα είναι ένας χορός χέρι µε χέρι,
µια συνέχεια αυτού του πράγµατος που άρχισε εδώ. Συνέχεια όχι πάντα χαρούµενη, αλλά
πάντα ικανή να αναφερθεί στη Χαρά και να γεµίσει τον άνθρωπο από Χαρά!»
Αλεξ. Συµεών
«Κι αν δεν µπορείς να κάµεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο µπορείς: µην την εξευτελίζεις
µες την πολύ συνάφεια του κόσµου,
µες στες πολλές κινήσεις κι οµιλίες.
___
Μη την εξευτελίζεις πιάνοντάς την
γυρίζοντας συχνά κι εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και συναναστροφών
την καθηµερινή ανοησία,
ως που να γίνει σα µια ξένη φορτική.
Καβάφης
«Στα χέρια µου ένα γράµµα ξαναπήρα,
και διάβαζα πάλι και πάλι ως που έλειψε το φως».
Καβάφης
«Το είδωλο του νέου σώµατός µου
ήλθε και µ’ έφερε και τα λυπητερά
πένθη της οικογενείας, χωρισµοί,
αισθήµατα δικών µου, αισθήµατα
των πεθαµένων τόσο λίγο εκτιµηθέντα».
Καβάφης
«∆ώδεκα και µισή, πως πέρασε η ώρα
∆ώδεκα και µισή, πως πέρασαν τα χρόνια».
Καβάφης
«Κι αυτό ακόµη το σκαλί το πρώτο
πολύ από τον κοινό τον κόσµο απέχει».
Καβάφης
«Και τώρα τι θα γένουµε χωρίς βαρβάρους
οι άνθρωποι αυτοί ήσαν κάποια λύσις».
Καβάφης
«Μήνας περνά και φέρνει άλλο µήνα
αυτά που έρχονται κανείς εύκολα τα εικάζει
είναι τα χθεσινά τα βαρετά εκείνα
και καταντά το αύριο πια σαν αύριο να µη µοιάζει».
Καβάφης
«Όπου το µάτι µου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια µαύρα της ζωής µου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήµαξα και χάλασα».
Καβάφης
«Η Ιθάκη σ’ έδωσε το ωραίο ταξίδι
χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόµο
άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
__
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε
έτσι σοφός που έγινες, µε τόση πείρα
ήδη θα κατάλαβες οι Ιθάκες τι σηµαίνουν».
Καβάφης
«Του µέλλοντος οι µέρες στέκοντ’ εµπροστά µας
σα µια σειρά κεράκια αναµµένα
χρυσά ζεστά και ζωηρά κεράκια
οι περασµένες µέρες πίσω µένουν
µια θλιβερή γραµµή κεριών σβησµένων
τα πιο κοντά βγάζουν καπνό ακόµη,
κρύα κεριά, λειωµένα και κυρτά.
__
∆εν θέλω να τα βλέπω µε λυπεί η µορφή των,
και µε λυπεί το πρώτο φως των να θυµούµαι.
Εµπρός κοιτάζω τα’ αναµµένα µου κεριά.
__
∆εν θέλω να γυρίσω να µη δω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραµµή µακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβηστά κεριά πληθαίνουν».
Καβάφης
«Όσο αγαπώ την πατρίδα µου, δεν αγαπώ άλλο τίποτα».
Μακρυγιάννης
«Μεγάλοι άνθρωποι µεγάλα λάθη. Οι µικροί θα κάνουν µικρά».
Μακρυγιάννης
«Εικόνα αγαπητή της γυναίκας µου
εσύ για µε προστάτης άγγελός µου.
Άµεµπτα φύλαε τα πατήµατά µου,
γιατί τόσο σ’ αισθάνοµαι δική µου
τόσο µε την ψυχή µου ζυµωµένη,
που δεν ξέρω πλέον, στη διαλογή µου
πώς να σε πω, γυναίκα µου η ψυχή µου».
Α. Λασκαράτος
«Οι καλοί τρόποι είναι σαν το µηδέν (0) στην αριθµητική! Μόνο του δεν σηµαίνει τίποτα. Αλλά
προσθέτει µεγάλη αξία σε όλες τις πράξεις!»
Κ.Κούρκουλα
Ένα γράµµα που ένας γονιός στέλνει προς τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθµίδων:
Αγαπητοί µου
Τα Σχολεία ξαναρχίζουν. Σας εµπιστευόµαστε και πάλι ότι πιο πολύτιµο έχουµε. Τα παιδιά µας.
Ασφαλώς θα το’ χετε υπ’ όψη. Συγγνώµη, που σας το ξαναθυµίζουµε. Σ’ αυτά «δεν διδάσκουµε
εκείνο, που θέλουµε. ∆εν διδάσκουµε εκείνο, που ξέρουµε. ∆ιδάσκουµε εκείνο, που είµαστε».
Ένας γονιός
«Ωφελείσαι πολλά πράγµατα όταν έχεις µερικές αποτυχίες νωρίς στη ζωή σου».
Τόµας Χάξλεϋ
«Πείρα δεν είναι αυτό που συµβαίνει σ’ έναν άνθρωπο. Είναι το πώς χρησιµοποιεί ένας
άνθρωπος αυτό που του συµβαίνει».
Τόµας Χάξλεϋ
«Αν αγαπούσατε το γιο σας θα φροντίζατε να µη σκοτωθεί κανένας γιος στον πόλεµο».
Κρισναµούρτι
«Η αρετή προκαλεί σεβασµό ακόµα κι αν φοράει κουρέλια ζητιάνου».
Σίλλερ
«Όταν δεν έχει κανείς εκείνο που αγαπά, πρέπει να αγαπά εκείνο που έχει!»
Σίλλερ
«Η πιο µεγάλη µεγαλοσύνη στον άνθρωπο, είναι να ξέρει πόσο είναι άθλιος!»
Πασκάλ
«Η δυσκολία να πιστεύεις είναι ένα είδος αναπηρίας!»
Πασκάλ
«Αν όλοι οι άνθρωποι πίστευαν στο Χριστό, εγώ θα αµφέβαλα για τη θεότητά Του. Γιατί, αφού
πολλών είναι διεφθαρµένα τα κριτήρια, πως θα µπορούσαν όλοι να διακρίνουν ότι ήταν Θεός;»
Πασκάλ
«Η φύση του ανθρώπου παρουσιάζει τελειότητες για να δείξει ότι είναι εικόνα Θεού. Και ατέλειες
για να δείξει ότι είναι µόνον εικόνα».
Πασκάλ
« Πρέπει κανένας να γνωρίζει τα επιµέρους για να µπορεί να καταλάβει τον όλον, αλλά επίσης
πρέπει να γνωρίζει και τον όλον για να καταλάβει τα επιµέρους».
Πασκάλ
«Κανείς από τους προ Χριστού φιλοσόφους, δεν µπόρεσε να γνωρίσει τόσα για το Θεό όσα γνωρίζει
µια γριούλα πιστή».
Πασκάλ
«Οι άπιστοι ζουν, σαν να µη πρόκειται να πεθάνουν ποτέ. Και πεθαίνουν σαν να µην πρόκειται να
ζήσουν ποτέ. Οι πιστοί ζουν, σαν να πρόκειται σε κάθε στιγµή να πεθάνουν. Και πεθαίνουν σαν να
πρόκειται να ζήσουν αιώνια».
Πασκάλ
«Η αποµόνωση και η περισυλλογή είναι για το πνεύµα ότι η δίαιτα για το σώµα».
Πασκάλ
«Υπάρχουν τριών ειδών άνθρωποι. Εκείνοι που δόθηκαν µε όλη τους την ψυχή στο Θεό, αφού
πρώτα τον βρήκαν. Εκείνοι που αναζητούν το Θεό, γιατί δεν τον έχουν ακόµη βρει. Και τέλος,
εκείνοι που ούτε τον βρήκαν ούτε τον αναζητήσαν ποτέ. Οι πρώτοι είναι µακάριοι κι
αξιοζήλευτοι. Οι τρίτοι είναι αξιοθρήνητοι και δυστυχισµένοι. Όσον αφορά τους δεύτερους,
αυτούς που αναζητούν το Χριστό και δεν τον έχουν βρει, ας ξέρουν ότι: το να ζητάς το Χριστό,
σηµαίνει ότι τον έχεις ήδη βρει, ότι ο Χριστός είναι κοντά σου. Γιατί ο ίδιος ο Χριστός είναι
εκείνος που γέννησε στην καρδιά σου τον πόθο να τον αναζητήσεις».
Πασκάλ
«Ο άνθρωπος δεν πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του, ούτε άγγελο ούτε θηρίο, αλλά και δεν
πρέπει να ξεγράφει κάθε σχέση µαζί τους!»
Πασκάλ
«Όποιος έχει βρει τον Θεό, έχει διαπιστώσει, ότι η ευτυχία είναι και µέσα του και έξω του. Είναι
παντού!»
Πασκάλ
«Το παρελθόν είναι µια λάµπα στη σκοτεινή είσοδο του µέλλοντος».
Λαµενέ
«Οι καπιταλιστές είναι πρόθυµοι να µας πουλήσουν και το σχοινί µε το οποίο θα τους
κρεµάσουµε».
Λένιν
«Ό, τι είναι δικό µου, µου ανήκει, ό, τι είναι δικό σου είναι διαπραγµατεύσιµο».
Τ.Φ.Κέννεντυ
«Οι υψηλές θέσεις είναι σαν τις κορυφές των πυραµίδων, τις φθάνουν µόνο οι αετοί και τα
ερπετά».
Ναπολέων
«Το µεγαλείο και την αθλιότητα ένα βήµα τα χωρίζει».
Μ. Ναπολέων
«Κάθε ώρα χαµένου χρόνου στη νεότητα είναι ένα κέρδος της δυστυχίας για το µέλλον!»
Ναπολέων
«Κεφάλι χωρίς µνήµη είναι θέση αφρούρητη!»
Ναπολέων
«Κάθε νέο διορισµό που κάνω, µου φέρνει ένα ψυχρό φίλο και εκατό φανατικούς εχθρούς!»
Ναπολέων
«Οι νόµοι είναι ιστοί αράχνης απ’ όπου περνάνε οι µεγάλες µύγες και µένουν οι µικρές».
Μπαλζάκ
«Πριν να γίνεις αφέντης των άλλων θα πρέπει να γίνεις αφέντης του εαυτού σου».
Χοσέ Ορτέγκα Υγκασσέτ
«Έχει ορισµένες αναλαµπές… σιωπής, που τον κάνουν ιδιαίτερα ευχάριστο!»
Σίτνεϋ Σµιθ
«Όταν κουβεντιάζω µε τον εαυτό µου, βρίσκω ότι έχω πάντοτε δίκαιο».
Σµιθ
«Η δόξα των µεγάλων ανθρώπων πρέπει να µετριέται ανάλογα µε τα µέσα που
χρησιµοποίησαν για να την αποκτήσουν».
Λαρός Φουκώ
«Μη φοβάσαι τους εχθρούς που σου επιτίθενται, να φοβάσαι τους φίλους που σε κολακεύουν».
Λαρός Φουκώ
«Το µόνο πράγµα που έχουµε να φοβηθούµε είναι ο ίδιος ο φόβος».
Φ. Ρούζβελτ
«Όταν ένα πράγµα νοείται χωρίς να το πεις, θάταν καλύτερα να µην τόλεγες».
Μαρσέλ Αιϋµέ
«Είδε ποτέ κανείς γέρο, που να µην επαινεί τα παλιά χρόνια και να µην κατακρίνει τα
καινούρια;»
Μοντέϊγκ
«Χρειάζεται καλή µνήµη ύστερα από ένα ψέµα!»
Π.Κορνέϊγ
«Αν η γ ε ω µ ε τ ρ ί α έβαζε στα πάθη µας φραγµό, θα υπήρχαν και άνθρωποι, που θα
αµφισβητούσαν την θ ε τ ι κ ό τ η τ α των αποδείξεων της!»
(G.W. Leibniz,1645-1716)
«Αν η καρδιά µας ήταν έτοιµη να δεχτεί το καλό που µας στέλνει µάθε µέρα ο Θεός, θα είχαµε
αρκετή δύναµη να υποµείνουµε το κακό όταν µας παρουσιάζεται».
Γκαίτε
«΄Αχ, αν µια φορά από σένα η ψυχή µου Αιώνιε, να γεµίσει µπορούσε».
Γκαίτε
«Μη διαψεύσεις τις ελπίδες ενός ανθρώπου, όταν δεν ηµπορείς να του δώσεις νέες!»
Γκαίτε
«Τίποτε δεν δείχνει τον χαρακτήρα του ανθρώπου παρά η αιτία για την οποία γελάει».
Γκαίτε
«Περιουσία έχασες- κάτι έχασες! Πρέπει να σκεφτείς γρήγορα και να αποκτήσεις νέα.
Τιµή έχασες-πολλά έχασες. Πρέπει να αποκτήσεις δόξα. Τότε θα σκεφτούν οι άλλοι αλλιώς. Θάρρος
έχασες- όλα τα έχασες. Κάλλιο να µην είχες γεννηθεί».
Γκαίτε
«Να σκέφτεσαι είναι εύκολο. Να δρας είναι δύσκολο. Να δρας σύµφωνα µε τη σκέψη σου είναι
ό, τι πιο δύσκολο υπάρχει».
Γκαίτε
«Τα µάτια του ανθρώπου βλέπουν τον Θεό µόνο µέσα από τα δάκρυα».
Γκαίτε
«Το ταλέντο τρέφεται στη µόνωση. Ο χαρακτήρας σχηµατίζεται στις τρικυµίες της ζωής».
Γκαίτε
«Λυδία λίθος της ψυχικής ανωτερότητας είναι να επιµένεις στην καλοσύνη, όταν αντιµετωπίζεις
την αχαριστία».
Γκαίτε
«∆ύο πράγµατα µου δίνουν την αίσθηση του απείρου, ο έναστρος ουρανός και η ανθρώπινη
µωρία».
Γκαίτε
«Η τύχη των εθνών σε οποιαδήποτε εποχή εξαρτάται από τις ιδέες των νέων που είναι κάτω
από τα είκοσι πέντε».
Γκαίτε
«∆εν υπάρχει τίποτε πιο τραγικό στη ζωή, από το να µη µπορείς ν’ αλλάξεις ότι έκανες».
Τζων Γκάλσγουωρθ
«Όποιος εγκρίνει την αδικία, αδικεί περισσότερο από εκείνον που αδικεί».
Ρουσσώ
«Να είσαι άνθρωπος ευαίσθητος µα και συνετός, αν δεν είσαι παρά µόνο το ένα απ’ τα δύο δεν
είσαι τίποτε».
Ζ.Ζ.Ρουσσώ
«Ο άνθρωπος γεννήθηκε ελεύθερος. Κι όµως σ’ ολόκληρη τη γη είναι αλυσοδεµένος».
Ζ.Ζ.Ρουσσώ
«Η αρετή είναι µια ατελείωτη εµπόλεµη κατάσταση µε τον εαυτό µας».
Ζ.Ζ.Ρουσσώ
«Ξεχνάτε ότι οι καρποί ανήκουν σε όλους και ότι η γη δεν ανήκει σε κανέναν».
Ζ.Ζ. Ρουσσώ
«Άρχοντας µπορεί να γίνει ο καθένας, άνθρωπος όµως όχι».
Ζ.Ζ. Ρουσσώ
«Ό, τι λεν και ό, τι κάνουν οι µεγάλοι δεν είναι πάντα µεγάλο».
Μπρεχτ
«Παλαιότερα λέγαµε ότι οι Έλληνες πολεµούσαν σαν ήρωες. Τώρα θα λέµε ότι οι ήρωες
πολεµούν σαν Έλληνες».
Ουϊνστον Τσόρτσιλ
«Αν καθίσουµε κι ανοίξουµε διαµάχη για το χτες και το σήµερα, γρήγορα θα το καταλάβουµε
πώς χάσαµε το αύριο!»
Ουϊνστον Τσόρτσιλ
«Ολόκληρα χρόνια αγάπης ξεχνιούνται στο µίσος ενός λεπτού!»
Ποπ
«Μιλώ την αλήθεια τόσο όσο µπορώ και µπορώ όσο τολµώ, και τολµώ όλο και λιγότερο, όσο
γηράζω!»
Μονταίιγκ
«Το Ευαγγέλιο είναι πάνω από την ανθρώπινη λογική. Η λογική µου αρνείται το Ευαγγέλιο µόνο
όταν έχει σκοτιστεί από την απιστία!»
Ποκιορντούρ
«Όταν χάνεις αυτούς που αγαπάς, τότε νιώθεις πόσο τους αγαπούσες!»
Ντε Μισσέ
«Η ψυχή της γυναίκας είναι µυστηριώδης, ακόµη και γι΄αυτήν την ίδια!»
Μαρσέλ Πρεβώ
«Ένα καλό βιβλίο είναι ένας καλός φίλος!»
Μερν Άρντεν
«Για την µητέρα το παιδί είναι το παν, ενώ γι΄ αυτό η µητέρα είναι µόνο ένας κρίκος στην
αλυσίδα της ζωής του!»
Ντισραέλι
«Μοναξιά, το καταφύγιο του στοχαστή, του µεγαλοφυή ο αχώριστος σύντροφος».
΄Εµερσον
«Πρέπει να γίνεις ικανός να δίνεις, πριν να είσαι σε θέση να πάρεις».
Στέρχενς
«Η γυναίκα µου είναι αξιολάτρευτη ναι, µα είναι η γυναίκα µου».
Ντέστους
«Σ’ αυτή τη γη καµία ευτυχία δεν είναι σίγουρη».
Σπένσερ
«Κανένας δεν µπορεί να είναι εντελώς ελεύθερος, αν δεν είναι όλοι ελεύθεροι. Κανένας δεν
µπορεί να είναι εντελώς ηθικός, αν δεν είναι όλοι ηθικοί. Κανένας δεν µπορεί να είναι
ευτυχισµένος, αν δεν είναι όλοι ευτυχισµένοι».
Σπένσερ
«Χαµογελάτε ο ένας στον άλλο,
χαµογέλασε στη γυναίκα σου,
χαµογέλασε στον άντρα σου,
χαµογελάτε ο ένας τον άλλο – στον οποιοδήποτε άλλο.
Αυτό θα βοηθήσει να αναπτύξετε µεγαλύτερη αγάπη ο ένας για τον άλλο».
Αδελφή Τερέζα
«Ο άνθρωπος γεννιέται ελεύθερος όπως και όλα τ’ άλλα πλάσµατα του θεού. Πάρτε το
απόφαση να µην είστε πια δούλοι, και ιδού σεις, γίνεστε αµέσως ελεύθεροι. Πώς γίνετε τόσοι
άνθρωποι, τόσοι χωρικοί ή αστοί, τόσες πόλεις ολόκληρες, να σκύβουν το κεφάλι σ’ ένα µόνο
άνθρωπο, δηλαδή στον τύραννο; αυτός που σας καταδυναστεύει δεν έχει παρά δύο µάτια, δύο
χέρια, έχει ένα µόνο σώµα, δεν έχει τίποτε παραπάνω από οποιονδήποτε από σάς, από εµάς
όλους. Το παραπάνω σεις ίδιοι του το δίνετε. Σεις του δίνετε τα απειράριθµα χέρια µε τα οποία
σας χτυπά όπου σας βρει, τα πόδια µε τα οποία σας ποδοπατεί, δεν είναι δικά του πόδια. Είναι
δικά σας, σεις του τα δίνετε. Πώς θα είχε δύναµη πάνω σας, αν εσείς οι ίδιοι δεν του την είχατε
δώσει; δεν είναι ανάγκη να χτυπήσετε τον τύραννο, να προσπαθήσετε να τον ρίξετε κάτω.
Αποφασίστε µόνο να µην τον υπηρετείτε, να µην τον ανέχεστε. Αρνηθείτε σιωπηλά και πάνδηµα
κάθε υποστήριξη, κάθε ανοχή, σταθείτε µακριά από το µισητό δυνάστη, αποµονώστε τον – και
θα δείτε ότι θα σωριαστεί µόνος του κάτω, σαν κολοσσός από πηλό, που του πήραν τη βάση
του».
Λα Μποεσί
«Θεέ µου βοήθα µε να αποζητώ περισσότερα από όσα µπορώ να πραγµατοποιήσω».
Μιχαήλ Άγγελος
«Είναι πιο εύκολο να θυσιάσεις τη ζωή σου γι΄ αυτούς που αγαπάς, από το να µείνεις µαζί
τους».
Πωλ Κλωντέλ
«Ο χρόνος είναι πράγµατι χρήµα. Αγοράζεις µ’ αυτόν ή την Κόλαση ή τον Παράδεισο!»
Πωλ Κλωντέλ
«Ο άνθρωπος γερνάει την ηµέρα, που χάνει τη µητέρα του».
Πωλ Κλωντέλ
«Κύριε, έχω µια παράκληση: Μην αφήσεις ποτέ να αντιληφθώ κάποιες αρετές, που έτυχε να
έχω».
Πωλ Κλωντέλ
«Το σώµα, µπορεί να δεθεί µε αλυσίδες, ο νους όµως ποτέ. Η σκέψη είναι λεύτερη».
Μπεντ
«∆εν µε νοιάζει τι ήταν ο παππούς µου. Εκείνο που µ’ ενδιαφέρει είναι τι θα γίνει ο εγγονός
µου».
Αβραάµ Λίνκολν
«Πόσο θα ήταν σκληρό να πεθάνω χωρίς να αφήσω τον κόσµο κάπως καλύτερο περνώντας
από αυτόν».
Αβραάµ Λίνκολν
«Καθώς δεν ανέχοµαι να είµαι ένας σκλάβος, έτσι δεν θέλω να είµαι ένας κυρίαρχος».
Αβραάµ Λίνκολν
«΄Ο, τι είµαι ή ελπίζω να γίνω το χρωστάω στη µητέρα µου».
Αβραάµ Λίνκολν
«Όποιος αρνείται την ελευθερία για τους άλλους, δεν είναι άξιος να την χαρεί ο ίδιος».
Αβραάµ Λίνκολν
«Μπορείς να εξαπατήσεις λίγο κόσµο, για όλο τον καιρό. Και µπορείς να εξαπατήσεις όλο τον
κόσµο για λίγο καιρό. ∆εν µπορείς όµως να εξαπατήσεις όλο τον κόσµο για όλο τον καιρό».
Αβραάµ Λίνκολν
«Μια καλή µητέρα αξίζει εκατό δασκάλους».
Ζ. Χέρµπετ
«Κάθε άνθρωπος θέλει να ζήσει πολύ µα κανένας να γίνει γέρος».
Σουίφτ
«Η σηµερινή γυναίκα τα καταλαβαίνει όλα, εκτός από τον άντρα της».
Ο.Ουάϊλντ
«Η µνήµη είναι το ηµερολόγιο της ζωής µας που πάντα το φέρνουµε µαζί µας».
Ο. Ουάϊλντ
«Οι διαπροσωπικές σχέσεις... Όντας θεµελιωµένες σε µια αµοιβαία κατανόηση και σε µια
βαθύτερη γνώση για τις ανάγκες του καθένα, όντας απαλλαγµένες από κάθε προσβολή ή
παραβίαση της ατοµικής ελευθερίας, αποτελούν την έκφραση µιας πραγµατικής δηµοκρατίας».
Νηλ
«Ελεύθερος άνθρωπος είναι ο πλούσιος άνθρωπος, αλλά ο πλούσιος µε την ανθρώπινη έννοια.
Πλούσιος άνθρωπος είναι ο άνθρωπος που αξίζει πολλά και όχι ο άνθρωπος που έχει πολλά».
Έριχ Φροµ
«Ν’ αποφεύγεις τις αµαρτίες, όχι από φόβο, µα γιατί το οφείλεις».
Ντε Μοκράτ
«Ο κάθε άνθρωπος ενώ δεν έχει καµιά εξουσία στο γεγονός της υπάρξεώς του, έχει απόλυτη
εξουσία στο νόηµα, που θα δώσει στην ύπαρξή του».
Άλµπερτ Σβάϊτσερ
«Τα παιδιά σου δεν είναι υποστατικά σου. Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της ζωής.
Για τη ζωή τους είσαι το µέσο και όχι η αρχή. Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου δεν
µπορείς να τους επιβάλλεις τις ιδέες σου. Είσαι το τόξο από το οποίο εκτοξεύονται σαν
ολοζώντανα βέλη. Κάµε καλέ τοξότη ώστε κάθε σαΐτα, που κρατάς στα χέρια σου να σηµαίνει
χαρά».
Χαλίλ Γκιµπράντ
«Η συνείδηση είναι ένας αλάνθαστος κριτής, όταν δεν την έχουµε ακόµη δολοφονήσει».
Μπαλζάκ
«Υπάρχει µία γυναίκα στην αρχή κάθε µεγαλουργήµατος».
Μπαλζάκ
«Ο ολοκληρωτισµός, υπό οιαδήποτε µορφή, δεν είναι ποτέ νέος. Είναι ένας παλιός
πατροκτόνος. Πάντα σκότωνε τη δηµοκρατία τη µητέρα του και την ελευθερία την αδερφή του».
Μπαλζάκ
«Η αγνότητα είναι ένα άνθος που µαραίνεται, όταν εγγίζεται, αλλά δεν ανθεί και πάλι έστω κι αν
το ποτίσεις µε δάκρυα».
Χούπερ
«∆εν µπορείς να µισείς κάτι που δεν αξίζει».
Γκάλγουωρθ
«Οι πολιτικάντηδες σκέπτονται τις επόµενες εκλογές. Οι πραγµατικοί πολιτικοί σκέπτονται τις
επόµενες γενιές».
J.f. Clark
«Τα επτά που δεν πρέπει να έχεις:
Πλούτο χωρίς µόχθο.
Πολιτική χωρίς αρχές.
Απόλαυση χωρίς συναίσθηµα.
Γνώση χωρίς χαρακτήρα.
Εµπόριο χωρίς ήθος.
Επιστήµη χωρίς ανθρωπιά.
Λατρεία χωρίς θυσία».
Μαχάτµα Γκάντι
«Είναι απαραίτητο ένα µίνιµουµ καλοζωίας και άνεσης αλλά αν ξεπεράσουµε αυτό το όριο, τότε αυτό
που θα έπρεπε να µας βοηθήσει γίνεται πηγή ενόχλησης. Αποφασίζοντας να δηµιουργήσεις έναν
απεριόριστο αριθµό αναγκών µε σκοπό να τις ικανοποιήσεις στη συνέχεια, είναι το ίδιο σαν να
καταδιώκεις τον άνεµο. Αυτό το εσφαλµένο ιδεώδες δεν είναι παρά µια παγίδα».
Μαχάτµα Γκάντι
«Η όµορφη γυναίκα είναι στολίδι κι η καλή θησαυρός».
Σοπενχάουερ
«Πρέπει κανείς να γηράσει για να πεισθεί πόσο λιγόχρονη είναι η ζωή!»
Σοπενχάουερ
«∆εν µπορώ να υποφέρω τα µητρικά δάκρυα».
Βιργίλιος
«Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. ∆εν είναι η καταγωγή αλλά η αρετή µόνο, που τους κάνει να
διαφέρουν».
Βολτέρος
«Ο Θεός έκανε τη µετάνοια αρετή των ανθρώπων».
Βολτέρος
«Μόνο ένα µυστικό µπορεί η γυναίκα να φυλάξει την ηλικία της».
Βολτέρος
«Τα δάκρυα είναι η βουβή διάλεχτος του πόνου».
Βολτέρος
«Μπορεί να διαφωνώ µε ό,τι υποστηρίζεις. Μα θα υπερασπίσω µέχρι θανάτου το δικαίωµά σου
να διατυπώνεις ελεύθερα τις απόψεις σου».
Βολτέρος
«Θεός και ελευθερία είναι η προσευχή µου».
Βολτέρος
Ο Βολτέρος µε σαρκαστική ειρωνεία πειράζοντας σε κάποιο γεύµα έναν πιστό συνδαιτυµόνα
του, είπε:
- Πουλώ τη θέση µου στον Ουρανό για ένα Ναπολεόνι. Όλοι γέλασαν. Τότε ο πιστός µε µία
εύστροφη απάντηση αντέστρεψε τους όρους: Οι νόµοι λένε πως δεν µπορεί να πουλήσει
κανείς κάτι που δεν του ανήκει. Αποκτήσατε πρώτα, κ. Βολτέρε, τον ουρανό και τότε είµαι
σίγουρος πως µε τίποτε δεν θα τον ανταλλάξετε».
«Η πιο ωραία λειτουργία της ανθρωπότητας είναι η απόδοση δικαιοσύνης».
Βολτέρος
«Η δουλειά δεν ταπεινώνει τον άνθρωπο. ∆υστυχώς ο άνθρωπος την ταπεινώνει».
Γκραντ
«Φυλάξου από τον άνθρωπο που απόχτησε ξαφνικά δύναµη που δεν την άξιζε».
Μάστερς
«Ο εγωισµός είναι η µεγαλύτερη κατάρα που δέρνει την ανθρωπότητα».
Γλάδστων
«Η ελπίδα είναι ο καλύτερος γιατρός που έχω γνωρίσει».
∆ουµάς
«Ο ενθουσιασµός είναι ένα λουλούδι της νεότητας που η απογοήτευση είναι ο καρπός του».
∆ουµάς
«Η ζωή είναι ένα λουλούδι κι ο έρωτας το µέλι του».
∆ουµάς
«Η ζήλια είναι παράσιτο του έρωτα».
Μπ. Σω
«Ευτυχία είναι να γνωρίζεις τα όριά της και να προσαρµόζεσαι σ’ αυτά».
Ροµαίν Ρολλάν
«Η ψυχή είναι ο χώρος που µπορεί να κάνει τον Άδη έναν Παράδεισο και από τον Παράδεισο
έναν Άδη».
Μίλτων
«Η παιδική ηλικία δείχνει τον άνθρωπο όπως το πρωί τη µέρα».
Μίλτων
«Οι αρετές χάνονται µέσα στο συµφέρον, όπως τα ποτάµια µέσα στη θάλασσα».
Λα Ροσφουκώ
«Σ’ όποιον πείτε το µυστικό σας γίνεται κύριος της ελευθερίας σας».
Λα Ροσφουκώ
«Η µεγαλύτερη ικανότητα είναι να κρύβεις τις ικανότητες σου».
Λα Ροσφουκώ
«Η σωµατική εργασία µας απαλλάσσει από την πνευµατική κόπωση και αυτό είναι που κάνει
τους φτωχούς ευτυχισµένους».
Λα Ροσφουκώ
«Χίλια χρόνια χρειάζονται για να φτιάξεις ένα κράτος και µια ώρα για να το γκρεµίσεις».
Βύρων
«Οι άνθρωποι είναι παιχνίδια των συνθηκών, όταν νοµίζουν ότι αυτές είναι παιχνίδια δικά τους».
Βύρων
«Τι είναι µεθύσι; απλώς µια ανάπαυλα της σκέψης».
Βύρων
«Μπορεί κανείς να τα πετύχει όλα µε τη λόγχη. Το µόνο που δεν µπορεί είναι να καθίσει άνετα
πάνω σ’ αυτή».
Ταλεϋράνδος
«Οι άνθρωποι δεν ευχαριστιούνται µε αυτό που τους έδωσε ο Θεός, αλλά επιθυµούν εκείνο που δεν
έχουν. Όλες οι δυσαρέσκειες που νιώθουν για εκείνο που τους λείπει, προέρχονται γιατί λείπει η
ευχαρίστηση για εκείνο που έχουν».
Ρ. Κρούσος
«Είναι σκληρό το να αποτύχεις, αλλά είναι πιο σκληρό να µη δοκιµάσεις να πετύχεις».
Ρούζβελτ
«Ο άνθρωπος µοιάζει µε το αριθµητικό κλάσµα όπου ο αριθµητής είναι ο πραγµατικός εαυτός
του ο δε παρονοµαστής η ιδέα, που έχει για τον εαυτό του. Όσο µεγαλύτερος ο παρονοµαστής,
(η ιδέα που έχει για τον εαυτό του) τόσο µικρότερη η αξία του κλάσµατος. Και όσο ο
παρονοµαστής αυξάνεται προς το άπειρο τόσο το κλάσµα τείνει προς το µηδέν. Μεγάλος
παρονοµαστής αξία µηδαµινή».
Τολστόι
«Υπήρξα εύθυµη πολύ. Ευτυχισµένη ποτέ».
Μέριλυν Μονρόε (ηθοποιός)
«Πιστεύω στην αθανασία της ψυχής γιατί έχω µέσα µου αθάνατες λαχτάρες».
Έλεν Κέλερ(τυφλή και κωφάλαλη)
«Σε µία µόνο περίπτωση χάνεται οριστικά µια µάχη. Όταν χαθεί το θάρρος».
Στρατάρχης Φος
«Είναι ανυπόφοροι όσοι νοµίζουν ότι δεν έχουν την ανάγκη κανενός».
Αριόστο
«Μην συγκρίνεις έναν άνθρωπο από το κοστούµι του, γιατί αυτό του το έκανε ο ράφτης. Μην τον
κρίνεις από την καταγωγή γιατί ο Κάιν καταγόταν από την πρώτη οικογένεια του κόσµου. Μην τον
κρίνεις από το σπίτι στο οποίο κατοικεί γιατί οι ποντικοί και οι κατσαρίδες κατοικούν στα
πολυτελέστερα µέγαρα. Να τον κρίνεις από κάτι που κάνει αυτός, που είναι δικό του, που δεν του το
έφτιαξαν οι άλλοι και που δεν µπορούν να το µιµηθούν εύκολα οι πολλοί».
Ντίκενς
« Οι αίθουσες του πύργου που κρύβονται µέσα µας ανοίγουν µε τα κλειδιά που ονοµάζονται
βιβλία…».
Κάφκα
«Το να σκέπτεται κανείς ελεύθερα είναι ωραίο. Το να σκέπτεται ορθά είναι ωραιότερο».
Από τη µετώπη του πανεπιστηµίου της Ουψάλας.
«Πιστεύω πως το µέλλον είναι το παρελθόν, που ξανάρθε από άλλη πόρτα».
Πινερό
«Τα µεγάλα ποτάµια από τις µικρές πηγές πηγάζουν».
Ντ. Έβερεττ
«Φτάνει µόνο ένα πρόσωπο να σας λείπει και το παν είναι ερηµιά».
Λαµαρτίνος
«Η τρυφεράδα δεν περιγράφεται µε λόγια, την αισθάνεσαι σαν µουσική».
Μαρκ Τουαίν
«Χωρίς µουσική, η ζωή θα ήταν ένα σφάλµα».
Νίτσε
«Η αγάπη κι ο θάνατος εξισώνουν όλες τις τάξεις».
Λύττον
«Μπορείς στα αισθήµατα να επιβάλλεις σιγή, όµως δεν µπορείς να βάλλεις όρια».
Νέκκερ
«Η συναίσθηση της άγνοιας είναι µεγάλο βήµα προς τη γνώση».
Ντισραέλλι
«Η Ζωή δεν είναι κάτι που πρέπει να το καταφρονήσουµε. Και ο θάνατος δεν είναι κάτι που
πρέπει να το φοβόµαστε».
Ντοστογιέφσκι
«Χωρίς Θεό η συνείδηση χάνει το δρόµο της, πλανάται τόσο, που καταντάει σε τέλειο
αµοραλισµό».
Ντοστογιέφσκι
«∆ίχως Θεό όλα επιτρέπονται».
Ντοστογιέφσκι
«Τα άλλα βιβλία τα διαβάζω, η βίβλος όµως διαβάζει εµένα».
Ντοστογιέφσκι
«Η ακολασία πορώνει το µυαλό και κάνει αναίσθητη την καρδιά».
Ντοστογιέφσκι
«Σου συνιστώ να διαβάζεις όλη τη Βίβλο από την αρχή ως το τέλος. Αποκτά κανείς την
πεποίθηση ότι η ανθρωπότητα δεν κατέχει ούτε µπορεί να αποκτήσει άλλο βιβλίο εξίσου
σπουδαίο».
Ντοστογιέφσκι
«Η ψυχή του ανθρώπου είναι πεδίο µάχης, όπου κονταροχτυπιέται ο Θεός µε τον Σατανά. Την
δικαιούνται και οι δύο. Θα την κερδίσει εκείνος µε τον οποίο θα συµµαχήσει ο άνθρωπος».
Ντοστογιέφσκι
«Όταν χτυπάει δυνατά η καρδιά δεν ακούγεται η φωνή της λογικής».
Λαµάρκ
«Όταν κανείς τα έχει όλα, δεν κάνει όνειρα. Έχει ιδιοτροπίες».
Ραούλ Φολλερώ
«Σου είπα: έλα και θα δεις. Έλα στη χώρα εκεί, στους κάµπους πέρα, που η γλύκα του ουρανού
ξεχείλισε κι χύθηκε στη γης. Πάρε το βήµα, βήµα του µεγάλου Ταπεινού, στης Χαναάν τις
στράτες και τα µονοπάτια. Εκεί θα σου θαµπώσουνε τα µάτια τα βυσσινιά γαρύφαλλα, στης
γελαστής Ναϊν τα κάτασπρα πεζούλια και τα λιακωτά. Μα τι να πρωτοπώ; Σου λέω, έλα και θα
δεις. Θα δεις, θα ακούσεις, και θα νιώσεις τα χείλη του ουρανού ν’ αργοφιλούν τη γης».
Ματθαίος Μουντές
«Το χρήµα δεν µε συγκινεί. ∆εν φιλοδοξώ να είµαι ο πιο πλούσιος του Νεκροταφείου. Το
αντίθετο…».
Πιέρ Καρντέν
«Για ν’ αποχτήσεις καλό όνοµα απαιτούνται πολλές καλές πράξεις. Για να το χάσεις φτάνει µια
και µόνη κακή πράξη. Οι θυσίες που κάνει κανείς για να µείνει συνεπής στο καθήκον του, έχουν
καµιά φορά επακόλουθα, που βαστούν για όλη του τη ζωή. Αλλά τα επακόλουθα αυτά, όσο
οδυνηρά κι αν είναι, είναι µια υπόµνηση τόσο γλυκιά στη συνείδηση…».
Φρανσουά Μωριάκ
Κάποτε ένας άθεος έλεγε στο γνωστό σύγχρονο χριστιανό συγγραφέα Φρανσουά Μωριάκ:
- Ξέρετε, γιατί δεν πιστεύω στον Θεό; ∆ιότι πιστεύω µονάχα σε ότι καταλαβαίνω.
- Καταλαβαίνετε, τον ρώτησε τότε γελώντας ο Μωριάκ, πως η φωτιά λιώνει το βούτυρο και
συγχρόνως από υγρό κάνει στερεό το αυγό;
- Όχι, δεν το καταλαβαίνω.
- Κι όµως πιστεύετε στην… οµελέτα. Ή όχι;
Η πίστις αρχίζει κυρίως από κει που παύει πια να καταλαβαίνει το µυαλό.
«Καθένας µας, µπροστά στην απεραντοσύνη της γης, είναι σαν ένα σπυρί βρώµης στην στέπα.
Κι η γη, µε τη σειρά της, µέσα στο ηλιακό σύστηµα σαν ένα λιθάρι στην έρηµο. Κι ο µεγάλος
ήλιος µε τους πλανήτες του δεν είναι παρά λίγοι κόκκοι άµµου ανάµεσα στους γίγαντες ήλιους
του Γαλαξία. Κι ο ίδιος αυτός Γαλαξίας δεν είναι παρά µια νησίδα µέσα στο πλήθος αστρικά
αρχιπέλαγα. Σ΄ αυτή την αφάνταστη απεραντοσύνη, ο άνθρωπος είναι µόλις κάτι πιο πολύ από
το τίποτε. Κι όµως, ενώ λίγο απέχουµε από το µηδέν, φέρουµε µέσα µας την εικόνα του Θεού κι
ολόκληρος ο παράδεισος είναι κλεισµένος στο στήθος µας, όπως λέει ο Κύριος: «Η Βασιλεία
του Θεού βρίσκεται µέσα µας».
Τ. Παπίνι
«Τα µάτια της εγγονούλας µου, τα κοιτάζω πάντα µε άπληστη αγάπη. Αυτά τα µάτια, που ακόµα
δεν τα εξάντλησε το κλάµα, δεν τα σκίασε η λύπη, δεν τα ξεθώριασε η κούραση, δεν απόκαµαν
ακόµα έχοντας πολύ διαβάσει, έχοντας πολύ δει το σκοτάδι και το φως του κόσµου.
Μέσ’ απ’ αυτά τα µάτια, που είναι κάτι από µένα και που ίσως θα µε θυµίζουν, έχω την γλυκιά
ψευδαίσθηση, πως θα µπορώ να βλέπω κι’ εγώ, στο µέλλον τα αιώνια πρωινά και τα
µελαγχολικά βράδια του κόσµου. Με τα αθώα και δροσερά µάτια της Ιλάριας. Της εγγονούλας
µου».
Τζοβάνι Παπίνι
«Μια ζωή δεν αξίζει τίποτα, αλλά και τίποτα, όσο µια ζωή».
Αντρέ Μαρλώ
«∆ύο αδερφές στο τέρµα κάθε σκοπού περιµένουν: Η κρύα απογοήτευση και η λύπη».
Σκοτ
«Τα σαράντα είναι τα γηρατειά της νιότης, τα πενήντα είναι τα νιάτα των γηρατειών».
Β. Ουγκώ
«Όποιος έχει υποφέρει πολύ, µοιάζει µ’ εκείνον που ξέρει πολλές γλώσσες. Μπορεί έτσι να
καταλάβει πολλούς και πολλοί να τον καταλάβουν».
Β. Ουγκώ
«Η τύχη έρχεται κάποτε. Ίσως και όταν κοιµάσαι. Ποτέ όµως όταν ονειροπολείς».
Β. Ουγκώ
«Μπροστά Σου όταν ταπεινώνουµε το µέτωπο, ανυψώνουµε το πνεύµα».
Β. Ουγκώ
«Η Βίβλος είναι το καλύτερο ευεργέτηµα που έγινε ποτέ στο ανθρώπινο είδος».
Β. Ουγκώ
«Το ιδανικό είναι η κορυφή, όπου κατέρχεται ο Θεός και ανέρχεται ο άνθρωπος».
Β. Ουγκώ
«Είναι καλύτερο να µη ξέρει κανείς τίποτε, παρά αυτό που ξέρει να µην είναι το σωστό».
Μπίλλινγκ
«Η µεγαλύτερη δυστυχία που µπορεί να βρει ένα πλάσµα, είναι το να υποφέρει από την
αδικία».
Πωλ Μπουρζέ
«∆εν υπήρξε ποτέ καλός πόλεµος ή κακή ειρήνη».
Φραγκλίνος
«Όταν µάθεις να ξοδεύεις λιγότερα απ’ όσα κερδίζεις, έχεις βρει το κλειδί της φιλοσοφίας!»
Φραγκλίνος
«Υπάρχουν τριών ειδών ψέµατα: Τα κοινά ψέµατα, οι ψευδορκίες, και οι πολιτικοί λόγοι».
Φραγκλίνος
Λίγο πριν πεθάνει ο Βενιαµίν Φραγκλίνος ετοίµασε το εξής επίγραµµα για τον τάφο του:
«Ενθάδε κείται ο Βενιαµίν Φραγκλίνος, πρώην τυπογράφος. Το σώµα του είναι σαν το
εξώφυλλο ενός βιβλίου, που οι σελίδες του δεν βρίσκονται εδώ µέσα. Το εξώφυλλο αυτό θα
φαγωθεί από τα σκουλήκια. Αλλά το βιβλίο δεν θα χαθεί. Θα ξαναεκδοθεί µε άφθαρτες σελίδες
κι ωραιότερο εξώφυλλο, κατά την ηµέρα της Κρίσεως από τον Εκδοτικό Οίκο του Ουρανίου
Βασιλέως».
«Αν είναι αλήθεια πως η οµορφιά βρίσκεται στα µάτια αυτού που την κοιτά, τότε την τηλεόραση
την βλέπουν µονόφθαλµα τέρατα ή έτσι τουλάχιστον λένε οι µετρήσεις θεαµατικότητας».
Stella Αdler, δραµατουργός.
«Μέσα στην δηµιουργία αγγίζω τον θεό µε τα χέρια µου».
Κέπλερ
«Αν ένα παιδί ζει µέσα στην κριτική, µαθαίνει να κατακρίνει.
Αν ένα παιδί ζει µέσα στην έχθρα, µαθαίνει να καυγαδίζει.
Αν ένα παιδί ζει µέσα στην ειρωνεία, µαθαίνει να είναι ντροπαλό.
Αν ένα παιδί ζει µέσα στην ντροπή, µαθαίνει να αισθάνεται ένοχο.
Αν ένα παιδί ζει µέσα στην κατανόηση, µαθαίνει να είναι υποµονετικό.
Αν ένα παιδί ζει µέσα στον έπαινο, µαθαίνει να εκτιµά.
Αν ένα παιδί ζει µέσα στην δικαιοσύνη, µαθαίνει να είναι δίκαιο.
Αν ένα παιδί ζει µέσα σε ασφάλεια, µαθαίνει να πιστεύει.
Αν ένα παιδί ζει µέσα σε επιδοκιµασία, µαθαίνει να έχει αυτοεκτίµηση.
Αν ένα παιδί ζει µέσα σε παραδοχή και φιλία, µαθαίνει να βρίσκει την αγάπη µέσα στον
κόσµο».
Russel
«Εµείς που ζήσαµε σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως θυµόµαστε εκείνους οι οποίοι
κυκλοφορούσαν από παράπηγµα σε παράπηγµα παρηγορώντας τους άλλους, δίνοντας το
τελευταίο κοµµάτι από το ψωµί τους. Μπορεί να ήταν λιγότεροι αριθµητικά, αποτελούσαν όµως
σαφή απόδειξη ότι µπορείς να στερήσεις τα πάντα από έναν άνθρωπο. Εκτός από ένα πράγµα:
Την ελευθερία να επιλέξει τη στάση που θα τηρήσει σε κάθε δεδοµένη κατάσταση, να επιλέξει
το δικό του τρόπο συµπεριφοράς».
Βίκτωρ Φρανκλ
«Τίποτε άλλο δεν µπορεί να σε απελευθερώσει τόσο αποφασιστικά και τόσο απόλυτα όσο η
πραγµατική γνώση του εαυτού σου. Προσπάθησε λοιπόν να µάθεις ποιος είσαι και τι γυρεύεις».
Μιούµαν-Μπέρκοβιτς
«Ελευθερία σε τελευταία ανάλυση είναι η κατοχύρωση της δυνατότητας να δρα κανείς αβίαστα,
συνειδητά και υπεύθυνα, µέσα σε κλίµα ασφάλειας, αξιοπρέπειας, δικαιοσύνης και σεβασµού
όλων, ανεξαιρέτως, των ανθρωπίνων δικαιωµάτων, έτσι ώστε δηµιουργώντας να επιβεβαιωθεί
και να ευτυχήσει ως ον κοινωνικό».
Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα
«Το διαστηµόπλοιο γη, αν δεν επανεύρει τους πνευµατικούς και ηθικούς προσανατολισµούς
του, κινδυνεύει να συντριβεί πάνω στους βράχους της παραφροσύνης».
Β. Φον Μπράουν
«Υπάρχουν δύο ειδών ελευθερίες: Εκείνη η ψεύτικη όπου είναι κανείς ελεύθερος να πράττει ό, τι
θέλει κι εκείνη η αληθινή όπου είναι κανείς ελεύθερος να πράττει ό, τι πρέπει».
Κίνσλευ
«Ωθούν τους νέους σαν πρόβατα στο σχολείο για να µάθουν χιλιοειπωµένα πράγµατα και όταν
αποστηθίσουν τις βλακείες των µεγάλων, τους αποκαλούν ενήλικους».
Μαξ Στίρνερ
«Υπάρχουν δύο «λειτουργίες» σε µία «δηµοκρατία»: η ειδικευµένη τάξη, οι υπεύθυνοι
άνθρωποι που διεξάγουν την εκτελεστική λειτουργία, που σηµαίνει ότι αυτοί είναι που
σκέφτονται σχεδιάζουν και καταλαβαίνουν τα κοινά συµφέροντα. Μετά είναι το ζαλισµένο
κοπάδι: και αυτό έχει µια λειτουργία στην δηµοκρατία. Η λειτουργία του σε µια δηµοκρατία, είπε
ο Walter Lipman, συνιστάται στο να αποτελεί τους θεατές και όχι τους συµµετέχοντες στην
δράση. Η αναγκαστική ηθική αρχή είναι ότι η µάζα του κοινού είναι πολύ ηλίθια για να µπορεί να
κατανοεί τα πράγµατα… Οι υπόλοιποι του ζαλισµένου κοπαδιού θα πρέπει να
αποπροσανατολιστούν… Να σιγουρέψουµε ότι θα παραµείνουν κυρίως θεατές της δράσης,
που κατά περιόδους θα δανείζουν τη δύναµή τους, στον ένα ή στον άλλον πραγµατικό ηγέτη
που επιλέγεται ίσως από τις γραµµές τους. Η προπαγάνδα είναι για την δηµοκρατία ότι το
ρόπαλο σε ένα ολοκληρωτικό κράτος».
Νόαµ Τσόµσκι
«Όπου και τα ελάχιστα ίχνη ανθρώπινης κοινωνίας αναφαίνονται, εκεί ανακαλύπτονται και ίχνη
θρησκείας».
Max Muller
«Τίποτε δεν είναι καλύτερο για την ψυχή από το να κάνει λιγότερο λυπηµένη µια άλλη ψυχή».
Πολ Βερλαίν
«Η ελευθερία είναι το δικαίωµα να κάνεις ό, τι δεν βλάπτει τον άλλο».
Λακορνταίρ
«Μη δίνεις αµέσως εµπιστοσύνη σε κανένα και µάλιστα σ’ όσους ακόµα δεν έχεις κάµει
φίλους».
Βαβριάς
«Όλες οι λύπες υποφέρονται, όταν υπάρχει ψωµί».
Θερβάντες
«Η αγάπη και ο πόλεµος είναι το ίδιο πράγµα και η στρατηγική και η τακτική το ίδιο εφαρµόσιµες
και στα δύο!»
Θερβάντες
«Μπορώ να δω το µέλλον, κοιτάζοντας το παρελθόν».
Θερβάντες
«Το Ευαγγέλιο λέει: Ελευθερώστε το είναι από το έχειν, µην αφήνεστε «ν’ αποκτάτε!»
Ο σύγχρονος κόσµος, τόσο στις κοινωνίες που θεωρούνται σοσιαλιστικές, όσο και στις
κοινωνίες που θεωρούνται καπιταλιστικές, προσκαλεί στο να φυλακίζουµε το ε ί ν α ι µέσα στο έ
χ ε ι ν. Ενώ ο Χριστός µας προσκαλεί να δίνουµε αυτό που έχουµε, για να γίνουµε αυτό που
πρέπει να είµαστε!»
Ο µεγάλος φυσικός louis LEPRINCE
«Οι µικροί πόνοι φλυαρούν. Της βαθιάς λύπης η γλώσσα είναι δεµένη».
Καρλάϋλ
«Το όχι είναι µια πολύ µικρή λέξη, αλλά λίγοι έχουν το θάρρος να την προφέρουν».
Αννίβας
«Προτιµώ ένα ελάττωµα που δεν ενοχλεί κανέναν από µία ανυπόφορη αρετή».
Μολιέρος
«Εκείνο που γνωρίζουµε είναι µηδαµινό, εκείνο που αγνοούµε είναι άπειρο».
Λάππας
«Βρήκα τη ζωή τόσο όµορφη και ελκυστική».
Έλεν Κέλερ (τυφλή και κωφάλαλη)
«Τα γηρατειά είναι δυσάρεστα όχι γιατί δεν έχουν απολαύσεις, αλλά γιατί δεν έχουν ελπίδες!»
Ρίχτερ
«Όσο περισσότερο µιλάµε, τόσο περισσότερο ανακαλύπτουµε την αµάθεια µας!»
Σέλλεϋ
«Αγαπώ την γαλήνια µοναξιά και θέλω µια τέτοια κοινωνία, ήσυχη, σοφή και καλή!»
Σέλλεϋ
«Ευτυχισµένη ζωή δεν υπάρχει, υπάρχουν µόνο ευτυχισµένες µέρες!»
Λάϊµπνιτς
«Η φιλία είναι το τέρµα κι η υπέρτατη ανταµοιβή της συζυγικής αγάπης!»
Λακονταίρ
«Ο πλουσιότερος απ΄ τους ανθρώπους είναι ο οικονόµος ο φτωχότερος είναι ο φιλάργυρος!»
Σαµφόρ
«∆εν υπάρχει χειρότερη αρρώστια στον άνθρωπο από την κρύα καρδιά!»
Κλεµανσώ
«Βάλε τους να καθίσουν, στο τραπέζι, όπως θέλεις – συµβούλεψε ο Κλεµανσώ αµήχανη
οικοδέσποινα. Αυτοί που έχουν σηµασία δεν θα σε παρεξηγήσουν. Αυτοί που θα σε
παρεξηγήσουν δεν έχουν σηµασία!»
«Εχθρός προς τον Θεό δεν γίνεται ποτέ αληθινός φίλος προς τον άνθρωπο!»
Γιουνγκ
«Η µοναξιά έχει ένα θεραπευτικό παρηγορητή, φίλο και σύντροφο: την εργασία!»
Μισέ
«∆εν υπάρχουν δύο στιγµές ίδιες στη ζωή, ούτε δυο άνθρωποι ίδιοι. Ο καθένας έχει κάποιο
δικό του µήνυµα να πει».
Τζ. Μπαχάουερ
«Η καρδιά του είχε σπάσει. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να σπάσει µια καρδιά. Τόσες και τόσες
ιστορίες υπάρχουν µε σπασµένες καρδιές από αγάπη, αλλά το πραγµατικό σπάσιµο της
καρδιάς είναι όταν της κλέβεις το όνειρο της – όποιο κι’ αν είναι».
Περλ Μπακ (Ο Πατριώτης)
«Η ανάγνωση καλών βιβλίων είναι σαν την συνοµιλία µε τους τελειότερους ανθρώπους του
παρελθόντος!»
Καρτέσιος
«Η αγάπη είναι πόλεµος, ανακωχή, ειρήνη, θάνατος και ζωή, που βασιλεύουν εκ περιτροπής».
Ντ΄Αµπουάζ
«Ποιοι κατηγορούν την εκκλησία, ότι απαιτεί τυφλή υπακοή στο δόγµα της;
Εκείνοι, που πιστεύουν στις χειρότερες εφηµερίδες και συχνά στις πιο γελοίες δεισιδαιµονίες.
Ποιοι κατηγορούν την Εκκλησία πως υποβιβάζει τον άνθρωπο; Εκείνοι, που διεκδικούν τον
πίθηκο για πατέρα, την τύχη για δάσκαλο, την ηδονή για κανόνα της ζωής, το µηδέν για τέλος.
Ποιοι κατηγορούν την Εκκλησία πως δεν είναι επιεικής; Όσοι δεν επιτρέπουν σε κανένα να έχει
άλλη γνώµη από τη δική τους».
Μπρουνετιέρ
Γάλλος Ακαδηµαϊκός
«Οποιοδήποτε πόνο κι αν δοκιµάσει ο άνθρωπος µε το χρόνο τον ξεχνάει, µα τον πόνο από το
δάγκωµα της συνείδησης δεν τον ξεχνάει ποτέ!»
Κόλπινγκ
«Μπορείς να εξαπατήσεις λίγο κόσµο, για όλο τον καιρό. Και µπορείς να εξαπατήσεις όλο τον
κόσµο για λίγο καιρό. ∆εν µπορείς όµως να εξαπατήσεις όλο τον κόσµο για όλο τον καιρό».
Linkoln
«∆εν µπορείτε να συζητάτε τις πράξεις του Στάλιν, εφόσον είναι ο µόνος που κατέχει τις
πληροφορίες που τις δικαιολογούν!»
Z.Π. Σαρτρ
«Σε αγαπώ πολύ πιο λίγο από τον Θεό, πολύ περισσότερο όµως από τον εαυτό µου».
Μπάχ
«Η ΓΝΩΣΗ µας ακολουθεί στο χώµα του τάφου.
Η ΑΓΑΠΗ µας ακολουθεί στη δόξα του ουρανού».
Αλ. Σδόεδερ
«∆εν µπορεί κανένας να ανεβεί στην πλάτη σου. Εκτός εάν εσύ ο ίδιος σκύψεις».
Μάρτιν Λούθερ Κινγκ
«Ένας διάσηµος ρήτορας έδινε την ακόλουθη συµβουλή. Μια καλή οµιλία πρέπει να περιέχει
µια καλή αρχή και ένα καλό τέλος, υπό την προϋπόθεση ότι η αρχή και το τέλος θα απέχουν
µεταξύ τους… ελάχιστα».
Σαµπάν Ντελµάς
«Μελετώ τη Γραφή. Ανάβω έτσι το λυχνάρι της ψυχής µου από τον ήλιο».
Ισαάκ Νεύτων
Κάθε φορά που ο Νεύτων άρχιζε µια σοβαρή επιστηµονική του εργασία, διάβαζε
προηγουµένως ένα κοµµάτι της Αγίας Γραφής. «Ανάβω το λυχνάρι µου, έλεγε, από τις ακτίνες
του Ήλιου».
«Η αγάπη και ο πόλεµος είναι το ίδιο πράγµα και η στρατηγική και η τακτική το ίδιο εφαρµόσιµες
και στα δύο!»
Θερβάντες
«Μπορώ να δω το µέλλον, κοιτάζοντας το παρελθόν».
Θερβάντες
«Αγόρασα χρυσές γνώµες απ’ όλες τις τάξεις των ανθρώπων».
Σαίξπηρ
«Τους κακούς τρόπους των ανθρώπων τους γράφουµε πάνω στο χαλκό, τις αρετές τις
γράφουµε πάνω στο νερό».
Σαίξπηρ
«Η καλύτερη αµοιβή είναι η αναγνώριση».
Σαίξπηρ
«Μερικά ελαττώµατα φέρνουν τα εξωτερικά χαρακτηριστικά των προτερηµάτων!».
Σαίξπηρ
«Μνήµη! Ο περιπλανώµενος του νου!»
Σαίξπηρ
«Οι δειλοί πεθαίνουν πολλές φορές πριν από τον θάνατό τους, ενώ οι γενναίοι µόνον µια φορά
δοκιµάζουν τον θάνατο».
Σαίξπηρ
«Όλες οι αλυσίδες µας στενοχωρούν ακόµη κι όταν είναι φτιαγµένες από χρυσάφι!»
Σαίξπηρ
«Καλύτερα να πετύχεις κάτι µε το χαµόγελο παρά µε το σπαθί σου!»
Σαίξπηρ
«Να λες την αλήθεια στον εαυτό σου και τότε θα δεις ότι δεν µπορείς να πεις ψέµατα σε
κανέναν».
Σαίξπηρ
«Για να ανέβεις απότοµα υψώµατα χρειάζεται να βραδύνεις το βήµα σου στην αρχή».
Σαίξπηρ
«Το γέλιο είναι η µουσική της ψυχής».
Σαίξπηρ
«Ο σοφός ξαγρυπνά διαπιστώνοντας πόσα λίγα κατάφερε να µάθει. Ο ανόητος πλήττει γιατί
πιστεύει ότι δεν του έµεινε τίποτε πια να µάθει στη ζωή».
Σαίξπηρ
«Το µέγεθος όπως και η οµορφιά βρίσκεται στα µάτια εκείνου που τα βλέπει».
Σαίξπηρ
«Εκείνοι που δεν µπορούν να θυµηθούν το παρελθόν είναι καταδικασµένοι να το ξαναζήσουν».
Σανταγιάνα Γ.
«Είχε µίσος κατά του χρήµατος δεν είχε όµως περιφρόνηση».
C.Ramuz
«Ο άνθρωπος είναι ένα κράµα ταπεινών ενστίκτων και γενναιόδωρων τάσεων και δεν υπάρχει
κανένας εντελώς αθώος ή απόλυτα ένοχος».
Μ. Γκόρκι
«Αν µπορούσαµε να στύψουµε τη γη σαν σφουγγάρι, θα έσταζε αίµα και δάκρυα».
Γέρων Εφραίµ
«Μην ζητάς ν’ ακούς τα ευχάριστα από τους φίλους, να ζητάς ν’ ακούς τ’ αληθινά».
Μ. Φώτιος
«Αρετή δεν είναι να µη µπορείς να αµαρτήσεις, αλλά να µη θέλεις να αµαρτήσεις».
Άγιος Αµβρόσιος (+391 µ.Χ.)
«Γνωρίζει τον εαυτό του προπάντων εκείνος, που δεν έχει µεγάλη ιδέα γι’ αυτόν».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος (+404 µ.χ.)
«Θέλεις να σε υπακούει η γυναίκα σου, όπως η Εκκλησία τον Χριστό; Προσπάθησε να
φροντίζεις και να ενδιαφέρεσαι κι εσύ γι’ αυτή, όπως ο Χριστός έκαµε για την Εκκλησία. Και αν
χρειαστεί να δώσεις τη ζωή σου για χάρη της και αν χρειαστεί να κουραστείς υπερβολικά
πολλές φορές και γενικά να υποµείνεις και να πάθεις πολλά, να µην τα αποφύγεις. ∆ιότι δεν
πρέπει να λησµονείς ότι και αν πάθεις όλα αυτά, στην ουσία τίποτα δεν έκανες, εν σχέσει µε
όσα έπραξε ο Χριστός για την Εκκλησία!»
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Τις δύναται σώσαι τον υπό Θεού πολεµούµενον; Τις δύναται απoλέσαι τον υπ’ Εκείνου
βοηθούµενον;»
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Το µεν αληθές πικρόν εστί και αηδές τοίς ανοήτοις, το δε ψεύδος γλυκύ και προσηνές».
Ελεύθερη απόδοση: Για τους ανόητους, η αλήθεια είναι πικρή και αηδιαστική
το δε ψέµα είναι γλυκό και ευκολοπλησίαστο.
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«∆εν είναι πλούσιος εκείνος που κατέχει πολλά, άλλ’ εκείνος που δεν έχει ανάγκη από τίποτε.
Γιατί, ποίο είναι το όφελος να κατέχει κανείς ολόκληρη την οικουµένη και να ζει µε µεγαλύτερη
στενοχώρια από εκείνον που δεν έχει τίποτε; οι εσωτερικές διαθέσεις κάνουν τους ανθρώπους
πλούσιους και φτωχούς και όχι η κατοχή χρηµάτων ούτε η στέρηση».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Η αγάπη είναι πιο γλυκιά από το µέλι και το γάλα και δίνει τη γλύκα όχι µόνο στο στόµα, αλλά
προσφέρει την ευχαρίστηση και στο βάθος της καρδιάς. Η αγάπη που δεν χωρεί µέσα στον
κόσµο είναι δυνατόν να κατοικεί µέσα σε ταπεινή καρδιά».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Αυτόν που ζει µε αρετή και καλοσύνη, όλοι τον σέβονται και τον τιµούν, έστω κι αν είναι πιο
φτωχός από όλους. Όπως και τον πονηρό τον αποστρέφονται και τον µισούν, ακόµα κι αν έχει
άφθονα πλούτη».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Η αγάπη συµβουλεύει τον άντρα και την γυναίκα, που έχουν δεθεί µε γάµο, να είναι
µονοιασµένοι και δεν θέλει ποτέ να χωρίσουν ο ένας από τον άλλο. Η αγάπη προτρέπει τους
πατέρες να αγαπούν τα παιδιά τους και τα παιδιά να υπηρετούν τους γονείς τους ως κυρίους».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Όπου υπάρχει µεγάλη οµόνοια, εκεί συγκεντρώνονται όλα τα αγαθά, εκεί η ειρήνη, εκεί η
αγάπη, εκεί η πνευµατική ευφρoσύνη. ∆εν υπάρχει πουθενά πόλεµος, πουθενά διαµάχη και
φιλονικία, αλλά όλα αυτά αποµακρύνονται, αφού η οµόνοια, που είναι ρίζα των αγαθών, τα
εξαφανίζει όλα αυτά».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Είδατε πόσα σκαλοπάτια ανέβηκε και πώς µας έστησε στην ίδια κορυφή της αρετής; πρόσεξε
τώρα µετρώντας προς τα άνω. Πρώτο σκαλί, να µην κάνεις εσύ αρχή στην αδικία. ∆εύτερο, αν
σε αδικήσει κάποιος, να µην ανταποδώσεις το ίδιο. Τρίτο, να µην προξενήσεις ό , τι έπαθες
αλλά να µείνεις ήσυχος. Τέταρτο, να προσφέρεις τον εαυτό σου στην αδικία. Πέµπτο να
προσφερθείς για πολύ περισσότερα από όσα θέλει ο αδικητής σου. ΄Εκτο, να µη µισήσεις αυτόν
που σε έβλαψε. Έβδοµο, να τον αγαπήσεις κιόλας. Όγδοο να τον ευεργετήσεις. Ένατο να
παρακαλείς συνάµα για χάρη του τον θεό. Βλέπετε ύψος πνευµατικότητας!»
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Λόγος που απλώς ειπώθηκε, ανέτρεψε ολόκληρα σπίτια και κατέστρεψε και βούλιαξε ψυχές.
Και των χρηµάτων βέβαια τη ζηµιά είναι δυνατόν να την διορθώσει κάποιος, ενώ ένα λόγο που
ξέφυγε µια φορά από το στόµα, δεν είναι δυνατόν να την ξαναπάρει κανείς πάλι πίσω...».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Να γνωρίσουµε καλά τις παγίδες και να βαδίζουµε µακριά από αυτές. Να µάθουµε καλά τους
κρηµνούς και να µην πηγαίνουµε ούτε κοντά τους. Αυτό να είναι για µας προσπάθεια πολύ
µεγάλης ασφάλειας...».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Όπως η ψυχή χωρίς σώµα δεν λέγεται άνθρωπος, ούτε και το σώµα χωρίς ψυχή, έτσι και η
αγάπη προς τον Θεό, εάν δεν έχει ως συνέπεια και την αγάπη προς τον πλησίον, δεν είναι
αγάπη. Έτσι και η προς τον πλησίον αγάπη, εάν δεν έχει την αγάπη προς τον Θεό, δεν
ονοµάζεται αγάπη».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Αυτό το ρητό έπρεπε να είναι γραµµένο και στους τοίχους και στα ενδύµατα και στις αγορές
και στα σπίτια και στους δρόµους και στις πόρτες και στις εισόδους και στις εξόδους και
προπαντός στη συνείδηση του καθενός συνεχώς και να το µελετούµε παντοτινά. Επειδή η
απάτη των πραγµάτων και οι µάσκες και η υποκρισία θεωρείται από τους πολλούς ότι είναι
αλήθεια, αυτά έπρεπε κάθε µέρα και στο δείπνο και στο γεύµα και σε συγκεντρώσεις, ο ένας να
λέει το πλησίον του και να ακούει από αυτόν, ό, τι «µαταιότης µαταιοτήτων, τα πάντα
µαταιότης».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Πες µου, ποια είναι η ωφέλεια από τη µεγάλη περιουσία; Ή δεν ξέρετε ότι η µεγάλη αύξηση
των χρηµάτων τίποτε άλλο δεν µας προσφέρει, παρά πρόσθετες φροντίδες και περισπασµό και
αγρυπνία;»
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Το να αρπάζει κανείς και να είναι πλεονέκτης, δεν είναι χαρακτηριστικό της ηµερότητας του
ανθρώπου, αλλά της αγριότητας των θηρίων. Μάλλον δε και χειρότεροι από τα θηρία είναι αυτοί
που επιτίθενται εναντίον των ξένων πραγµάτων. Γιατί εις µέν τα θηρία αυτή η ιδιότητα υπάρχει
εκ φύσεως. Εµείς όµως, που τιµηθήκαµε µε την λογική και καταντούµε σ’ αυτήν την παρά φύση
κατωτερότητα και άπρεπη συµπεριφορά, ποια συγγνώµη θα απολαύσουµε;»
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Τι θα µπορούσε να υπάρξει πιο παράδοξο από αυτό; Εκείνα που συγκεντρώνονται χάνονται
και εκείνα που σκορπίζονται µένουν. Και πολύ σωστά. Γιατί εκείνα που σκορπίζονται µε
ελεηµοσύνες, τα δέχεται ο Θεός και κανείς δεν µπορεί να τα αρπάξει από το χέρι του Θεού. Ενώ
τα άλλα τοποθετούνται στα ανθρώπινα θησαυροφυλάκια, όπου πολλοί τα δολιεύονται, τα
ζηλεύουν και τα φθονούν».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Η αγάπη βλέπει τον άλλον σαν τον εαυτό της και θεωρεί τα δικά της κοινά σε όλους. Η αγάπη
κάνει δική της φροντίδα τη φτώχεια του πλησίον. Η αγάπη στήνει κοινό τραπέζι για όλους,
πλούσιους και φτωχούς, σοφούς και ιδιώτες».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Κάνε εκείνο που µπορείς κι ο Θεός θα κάνει αυτό που θέλει».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Είναι ολέθριο το πάθος της πλεονεξίας και δεν είναι δυνατόν, να πλουτίζει κανείς χωρίς να
αδικεί... Καλά, ισχυρίζονται µερικοί και αν κληρονοµήσει περιουσία απ’ τον πατέρα του;
Εκληρονόµησε αυτά που συγκεντρώθηκαν µε αδικία».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Λέγεις: ‘’ Είµαι πλούσιος… και δεν έχω ανάγκη από τίποτα ’’ και δεν ξέρεις ότι εσύ είσαι ο
δυστυχής, ο ελεεινός, ο φτωχός, ο τυφλός και ο γυµνός. Πλούτος όµως αληθινός δεν είναι το να
πλουτίζεις, αλλά το να µην θέλεις να πλουτίζεις. Άραγε καταλάβατε αυτό που σας είπα; Εκείνος
που θέλει να πλουτίσει έχει ανάγκη από χρήµατα, ενώ εκείνος που δεν θέλει να πλουτίσει είναι
πάντα πλούσιος».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Είναι πολύ µεγάλη δροσιά, το να µην κυριεύεσαι από την επιθυµία του πλούτου και το να
συναναστρέφεσαι τους φτωχούς. Αυτοί είναι οι πλουσιότεροι από όλους, εκείνοι που
καταπάτησαν και κατέπνιξαν την επιθυµία του πλούτου».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Η αγάπη την πικραµένη ψυχή την γλυκαίνει, την θλιµµένη την θεραπεύει, την ταπεινωµένη την
κάνει να ανακτά τις δυνάµεις της».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Οι µαθητές τότε παρακινούνται στην εφαρµογή των καλών, όταν έχουν τα καλά τους
παραδείγµατα από τους δασκάλους τους».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Το δικό σου είναι και δικό µου. Αυτός είναι ο ψυχρός λόγος, που φέρνει στη ζωή µας όλες τις
συµφορές και που προκάλεσε τους αναρίθµητους πολέµους».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Τίποτε δεν γεννάει στην ψυχή τόσο πολύ την έπαρση, την ανόητη υπερηφάνεια και την
αλαζονεία, όσο τα πολλά χρήµατα».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Υπάκουσον τον Θεό εν ταίς εντολαίς, ίνα εισακούση σου ταίς προσευχαίς».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Για ποιο λόγο επιθυµείς πρωτεία; Για να πηγαίνεις µπροστά από τους άλλους; ∆ιάλεξε την
τελευταία θέση και τότε θ’ απολαύσεις τα πρωτεία. Αν θέλεις λοιπόν να γίνεις µεγάλος, µην
επιδιώκεις να γίνεις µεγάλος και τότε θα γίνεις µεγάλος. Μη φοβηθείς ότι µειώνεται η αξία σου,
αν ταπεινωθείς. Αντίθετα έτσι αυξάνεται η δόξα σου, έτσι γίνεται µεγαλύτερη. Αύτη είναι η πύλη
της βασιλείας».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Mία µόνο είναι ανυποληψία, και µεγάλη µάλιστα ανυποληψία, το να έχεις αποκτήσει πολλά.
Γιατί ο κόσµος διαδίδει πολλά σε βάρος των πλουσίων. Τους κατηγορεί για σκληρότητα,
µαλθακότητα, ανοησία και υπερηφάνεια, για κενοδοξία και θηριωδία».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Και γινόµαστε όµοιοι µε τον Θεό, όχι όταν τρώµε και πίνουµε και ντυνόµαστε, αφού ο Θεός
ούτε τρώει, ούτε πίνει, ούτε ντύνεται, αλλά όταν εφαρµόζουµε δικαιοσύνη και δείχνουµε
φιλανθρωπία, όταν είµαστε αγαθοί και επιεικείς, όταν ελεούµε τους πλησίον µας και
επιδιώκουµε κάθε αρετή».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Θέλεις να γίνεις πλούσιος; Έχε φίλο το Θεό, και θα είσαι από όλους ο πλουσιότερος. Θέλεις να
πλουτίσεις; Μην υπερηφανεύεσαι, γιατί η ταπεινοφροσύνη δεν είναι χρήσιµη µόνο στη
µέλλουσα ζωή, αλλά και στην παρούσα, γιατί κανείς δεν φθονείται τόσο πολύ, όσο ο πλούσιος».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«∆εν είναι δυνατόν αυτός που φροντίζει για την αρετή να µην έχει πολλούς εχθρούς».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Είναι αδύνατο να αποτύχει από τον σκοπό του εκείνος, που µε όλη τη διάνοια του στηρίζει τις
ελπίδες του στο Θεό».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Είναι περισσότερο ευνοϊκή για την ευσεβή ζωή η φτώχια από τον πλούτο και η εργασία από
την αργία. Όπως, επίσης, ο πλούτος δε γίνεται εµπόδιο σ’ εκείνους που προσέχουν».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
«Για εκείνον που είναι φίλος µου, θα έλεγα ότι, µε αγαπά, όχι µόνον όταν µε επαινεί, αλλά και
όταν µε διορθώνει. Γνώρισµα του φίλου είναι να επαινεί τα σωστά και να διορθώνει τα
σφάλµατα».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος
Όταν για πρώτη φορά κοιτάχτηκε στον καθρέφτη της Αγιότητος, έκαµε τη διαπίστωση: «Παύλος
κλητός Απόστολος, δούλος Ιησού Χριστού». Αρκείται στην ιδέα, ότι είναι ένας των Αποστόλων
και δούλος του Κυρίου. Αργότερα όµως, όταν, ύστερα από σκληρό αγώνα πλησίασε πιο κοντά
το Κάτοπτρο, είδε ότι είχε κάµει εσφαλµένη διαπίστωση και έσπευσε να γράψει στους
Κορινθίους. «Ουκ ειµί ικανός καλείσθε Απόστολος». Έπαυσε να θεωρεί τον εαυτό του άξιο να
λέγεται Απόστολος.
Και µετά ταύτα, γέρων πλέον, στο τέρµα του δρόµου του, µελλοθάνατος στις φυλακές της
Ρώµης, φτασµένος πια εγγύτατα στην Αγιότητα, ξανακοιτάζεται στο αιώνιο Κάτοπτρο και
υψώνεται σε νέα διαπίστωση: «Χριστός Ιησούς ήλθεν εις τον κόσµον αµαρτωλούς σώσαι, ων
πρώτος είµι εγώ». Ήταν το µοναδικό πρωτείο που διεκδίκησε ποτέ ο Απόστολος των Εθνών.
Το πρωτείο της αµαρτωλότητας.
«Οι τύραννοι δεν κατόρθωσαν ακόµη να βρουν καµιά αλυσίδα για το µυαλό και το πνεύµα.
Πολύ περισσότερο για το λόγο του Θεού. «Ο λόγος του Θεού ου δέδεται», διεκήρυσσε ο θείος
Παύλος!»
«Ει ανθρώποις ήρεσκον, Χριστού δούλος ουκ αν ήµην».
Απ. Παύλος
«Όπου βρίσκεται το Πνεύµα του Κυρίου, εκεί είναι και η Ελευθερία».
Απ. Παύλος
«Αδύνατος άνθρωπος είναι εκείνος, που δεν µπορεί να κρύψει τα µυστικά του.
Ισχυρός εκείνος, που συγκρατεί την οργή του.
Υποµονετικός εκείνος, που µπορεί να κρύψει την δυστυχία του.
Πλούσιος εκείνος, που αρκείται στα αναγκαία.
Ο πλεονέκτης δεν ευφραίνεται ποτέ µε αυτά που έχει. Λυπάται γι’ αυτά που του λείπουν».
Μέγας Βασίλειος
«Αυτός που σήµερα είναι θαλερός στο σώµα, τετράπαχος από την καλοπέραση, µε πολύ καλό
χρώµα, γεµάτος σφρίγος στην ακµή της ηλικίας του και νεύρο, ασταµάτητος στην ορµή, αύριο
αυτός ο ίδιος είναι ελεεινός, ή µαραµένος από τον χρόνο, ή διαλυµένος από αρρώστια».
Μέγας Βασίλειος
«Τίποτε από τα ανθρώπινα πράγµατα δεν θα υπήρχε, αν σε κάθε τι που επιχειρούσαµε
σκεφτόµασταν τις αποτυχίες. ∆ιότι πάντοτε βρίσκεται δίπλα στην γεωργία η ακαρπία, στις
εµπορικές επιχειρήσεις το ναυάγιο, στους γάµους η χηρεία, στην ανατροφή των παιδιών η
στέρηση των παιδιών. Και όµως επιχειρούµε τα έργα, στηριζόµαστε στις πιο αγαθές ελπίδες,
αναθέτοντας όµως την πραγµατοποίηση αυτών που ελπίζουµε στον θεό, ο οποίος ρυθµίζει όλα
τα δικά µας πράγµατα».
Μέγας Βασίλειος
«Είναι κακό, αυτός που ευεργετήθηκε και µε τις πιο µεγάλες χάρες µάλιστα, µαζί µε την
αχαριστία, να αρχίζει να βρίζει και να λέει ατιµίες εναντίον του ευεργέτη του. Είναι κακό βέβαια,
αλλά είναι µεγαλύτερο κακό σ’ αυτόν που τα κάνει και όχι σ΄ αυτόν που τα υφίσταται.
Υπερβολική αγνωµοσύνη είναι κυρίως τούτο, η φιλανθρωπία του ευεργέτη να γίνετε αφορµή
αχαριστίας».
Μέγας Βασίλειος
«Πρόσθεσε στον πλούτο του και κάποια πολιτική δύναµη που έχει και τις βασιλικές τιµές, ή ότι
κυβερνά έθνη, ή έχει τη διοίκηση στρατοπέδων. Και τον κήρυκα που φωνάζει δυνατά πριν από
αυτόν, και τους ραβδούχους από εδώ και από εκεί, που χτυπούν µε αγριότητα τους υπηκόους,
τις πληγές, τις δηµεύσεις, τις συλλήψεις, τις φυλακίσεις, από τα οποία προκαλείται
απερίγραπτος φόβος στους αρχοµένους. Και τι γίνετε µετά από αυτά; Μία νύχτα ένας πυρετός ή
πνευµονία τον αρπάζει από τους ανθρώπους και απαγάγοντας τον φεύγει και χάνεται,
απογυµνώνοντας ξαφνικά το όλο θέατρο γύρω από αυτόν και η δόξα εκείνη αποδεικνύεται ένα
όνειρο».
Μέγας Βασίλειος
«Αυτός που βρίσκεται ακόµα στη ζωή δεν πρέπει να καλοτυχίζεται, διότι δεν είναι φανερό το
τέλος του. Εκείνος, όµως, που ολοκλήρωσε αυτά που επιβάλλονται και έκλεισε τη ζωή του µε
αναντίρρητα καλό και άγιο τέλος, αυτός ήδη µακαρίζεται µε βεβαιότητα».
Μέγας Βασίλειος
«∆εν τρως κρέατα αλλά τρως τον αδελφό σου. ∆εν πίνεις κρασί, αλλά δεν συγκρατείς τις βρισιές
σου. Περιµένεις τον καιρό, για να µεταλάβεις, αλλά ξοδεύεις τον χρόνο σου στα δικαστήρια.
Ποιο το όφελος να νηστεύεις µε το σώµα και να έχεις την ψυχή γεµάτη µύρια κακά;»
Μέγας Βασίλειος
«Γνωρίζεις τι καλό να κάνεις στον πλησίον σου; αυτό που θέλεις να γίνει στον εαυτό σου από
άλλον».
Μέγας Βασίλειος
«Κανένας να µην προφασίζεται άγνοια γύρω από το καλό. Μέσα µας είναι σπαρµένος από την
φύση µας λόγος που µας υποδεικνύει να είµαστε φίλοι του καλού και ξένοι προς τα βλαβερά».
Μέγας Βασίλειος
«Σκύψε στους τάφους και να δούµε αν θα µπορέσεις να διακρίνεις ποιος είναι ο δούλος και
ποιος ο κύριος. Ποιος ο φτωχός και ποιος ο πλούσιος. Ξεχώρισε, αν µπορείς, τον φυλακισµένο
από τον βασιλιά, τον ισχυρό από τον ανίσχυρο, τον ωραίο από τον άσχηµο. Αν λοιπόν θυµάσαι
την κοινή κατάληξη, δεν θα καυχηθείς ποτέ».
Μέγας Βασίλειος
«Να µιµείσαι τη γη άνθρωπε και να καρποφορείς όπως εκείνη. Να µη φανείς χειρότερος από
εκείνη την άψυχη. ∆ιότι εκείνη τους καρπούς δεν τους παράγει για τη δική της απόλαυση, αλλά
για να υπηρετήσουν εσένα. Ενώ εσύ τον καρπό της καλοσύνης που θα κάνεις τον
συγκεντρώνεις για τον εαυτό σου».
Μέγας Βασίλειος
«Πόσο µεγάλος είναι ο Θεός, και ποιες είναι οι διαστάσεις του Θεού, και τι είδους είναι η ουσία
του, αυτά είναι επικίνδυνα γι’ αυτόν που τα ρωτάει και άγνωστα γι’ αυτόν που ερωτάται.
Θεραπεία και των δύο είναι η σιωπή».
Μέγας Βασίλειος
«Συµβαίνει συχνά οι φίλοι µας να ενεργούν για το κακό µας κι οι εχθροί για το καλό µας».
Μέγας Βασίλειος
«Ο πραγµατικά ενάρετος κάνει στα κρυφά αυτό που θα µπορούσε να κάνει µπροστά σε όλον τον
κόσµο. Αντίθετα από τον υποκριτή».
Μέγας Βασίλειος
«Κενούς και ανόητους θεωρούµε αυτούς, που εύκολα µετακινούνται προς τα εδώ και προς τα
εκεί και µεταβάλλονται σαν τον αέρα, που αλλάζει απότοµα ή σαν τις παλίρροιες των
πορθµών».
Μέγας Βασίλειος
«Αυτοί που κάνουν το καλό, µέσα από το ίδιο τους το έργο, έχουν την ανταµοιβή τους».
Μέγας Βασίλειος
« Η ολιγάρκεια είναι ο µόνος θησαυρός που δεν εξαντλείται ποτέ».
Μέγας Βασίλειος
«Είναι αδύνατο η θάλασσα να µείνει ίδια επί πολύ. ∆ιότι την τωρινή πολύ γαλήνια επιφάνειά της,
ύστερα από λίγο θα την δεις να αγριεύει βίαια από τους ανέµους και στη συνέχεια, αυτή την
εξαγριωµένη που αναταράσσεται από τη θύελλα, την βλέπεις να καλύπτεται γρήγορα από βαθιά
γαλήνη. Έτσι και τα πράγµατα της ζωής εύκολα παρουσιάζουν µεταβολές και προς τις δύο
κατευθύνσεις».
Μέγας Βασίλειος
«Πρόσεχε τον εαυτό σου, γιατί είσαι θνητός και θα επιστρέψεις στη γη. Κοίταξε γύρω σου
εκείνους, που πριν από εσένα διακρίθηκαν για το ότι ήταν το ίδιο διάσηµοι. Πού βρίσκονται
εκείνοι που είχαν τις πολιτικές εξουσίες; Πού είναι οι ακαταµάχητοι ρήτορες; Πού είναι αυτοί που
οργάνωναν τα πανηγύρια; Οι ένδοξοι καβαλάρηδες, οι στρατηλάτες, οι σατράπες, οι τύραννοι;
∆εν έγιναν όλα σκόνη, δεν είναι µύθος; ∆εν περιορίζονται σε λίγα κόκαλα αυτά που θυµίζουν τη
ζωή τους;»
Μέγας Βασίλειος
«Είναι µακάριος όποιος δεν έχει για τον Θεό αµφιβολία, όποιος δεν µικροψύχησε, αλλά
περιµένει τα µέλλοντα, όποιος δεν είχε για τον δηµιουργό µας αντιλήψεις δύσπιστες».
Μέγας Βασίλειος
«Οι πελαργοί, όταν από γηρατειά πέσουν του πατέρα τους τα φτερά, στέκονται γύρω του και
τον ζεσταίνουν µε τα δικά τους φτερά και του φέρνουν άφθονη τροφή και τον βοηθούν στο
πέταγµα, ανακουφίζοντάς τον από τα δύο µέρη µε τα φτερά τους».
Μέγας Βασίλειος
«Αδύνατος άνθρωπος είναι εκείνος, που δεν µπορεί να κρύψει τα µυστικά του.
Ισχυρός εκείνος, που συγκρατεί την οργή του.
Υποµονετικός εκείνος, που µπορεί να κρύψει την δυστυχία του.
Πλούσιος εκείνος, που αρκείται στα αναγκαία.
Ο πλεονέκτης δεν ευφραίνεται ποτέ µε αυτά που έχει. Λυπάται γι’ αυτά που του λείπουν».
Μέγας Βασίλειος
«Κλείνε τα αυτιά σου µε κερί, όταν µιλούν οι φαύλοι».
Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
«Ο λόγος του επιδρούσε σαν βροντή, γιατί ο βίος του έλαµπε σαν αστραπή!»
Ο Άγιος Γρηγόριος για τον Μέγα Βασίλειο
«Παρατηρούµε ο ένας τις αµαρτίες του άλλου όχι για να κλάψουµε γι’ αυτούς, αλλά για να τους
κατηγορήσουµε . Όχι για να τους θεραπεύσουµε, αλλά για να τους προσθέσουµε κι άλλες
πληγές και για να έχουµε δικαιολογία για τα δικά µας κακά, τα τραύµατα του πλησίον».
΄Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
«Καλό είναι το να νικάµε µε την καλοσύνη τη θρασύτητα και να κάνουµε καλύτερους εκείνους
που µας αδικούν, στους οποίους δείχνουµε υποµονή όταν υποφέρουµε από αυτούς».
΄Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
«Όπως, όταν είµαστε υγιείς η αρρώστια εξαφανίζεται και όταν φεύγει το φως δεν υπάρχει
σκοτάδι, έτσι και όταν εµφανισθεί η ειρήνη, διαλύονται όλα τα πάθη, που προξενούνται από την
ταραχή και τον πόλεµο. Όλη η συµµορία των κακών εξαφανίζεται µε την αγαπητική διάθεση».
΄Αγιος Γρηγόριος Νύσσης
«Όλα τα εδώ πράγµατα για τους ανθρώπους είναι µόχθος, όλα είναι εµπαιγµός, χνούδι που
φέρνεται από τον άνεµο εδώ κι εκεί, σκιά και φάντασµα. Είναι δροσιά, άνεµος, φτερό, ατµός,
σπινθήρας, όνειρο, ροή ποταµού, ίχνος πλοίου, στάχτη, τροχός που διαρκώς γυρίζει. Όλα είναι
όµοια µε κυλίνδρους λυµένους και καρφωµένους, που στέκονται και τρέχουν, µε εποχές,
ηµέρες, νύχτες, µε µόχθους, µε θανάτους, µε λύπες, µε χαρές, µε αρρώστιες, µε πτώσεις, µε
ατυχίες. ∆εν υπάρχει τίποτε πιο άστατο από τα ανθρώπινα πράγµατα».
΄Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
«Τέτοια είναι η ζωή µας, αδελφοί. Τέτοιο είναι το παιχνίδι πάνω στην γη, να ερχόµαστε στην
ύπαρξη ενώ δεν υπάρχουµε και όταν έρθουµε στην ύπαρξη να διαλυόµαστε. Είµαστε όνειρο
πού δεν στέκεται, ένα φάντασµα που δεν πιάνεται, πέταγµα αρπακτικού πτηνού που περνάει,
πλοίο στην θάλασσα που δεν αφήνει ίχνος. Σκόνη, ατµός, πρωινή δροσιά, άνθος που µε τον
καιρό φυτρώνει και µε τον καιρό διαλύεται».
΄Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
«΄Οποιος λέγει ότι ο δίκαιος δεν πρέπει να έχει θλίψεις, είναι σαν να υποστηρίζει ότι δεν
ταιριάζει στον αθλητή να έχει ανταγωνιστή».
΄Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
«Αρετή, που δεν ασκείται έµπρακτα, γρήγορα κάτω από την επήρεια των διαφόρων
περιστάσεων, εξαφανίζεται».
΄Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
«Τη δόξα να µην την ποθείς. ∆ιότι είναι καλύτερο να είσαι παρά να νοµίζεις ότι είσαι. Εάν όµως
είσαι αχόρταγος, να µην επιδιώκεις την άσκοπη δόξα. ∆ιότι τι ωφελείται ο πίθηκος ακούγοντας
να τον λένε λιοντάρι;»
΄Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
«Τίποτε από αυτά που δηµιουργήθηκαν από τον Θεό δεν είναι τυχαίο».
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
«Όσο έχεις ευτυχία και είσαι πλούσιος, βοήθησε αυτόν που κακοπαθεί. Μη περιµένεις να
πάθεις για να µάθεις πόσο µεγάλο κακό είναι η απανθρωπιά και πόσο καλό είναι η ευσπλαχνία
σ’ εκείνους που έχουν ανάγκη».
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
«Να µην επιχειρήσουµε να θεραπεύσουµε άλλους, ενώ εµείς είµαστε γεµάτο πληγές».
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
«Ανάβεις µια σπίθα και σε λίγο ξεπηδά µεγάλη φλόγα. Βλέποντας, λοιπόν, αυτό, να αποφύγεις
και το µικρό κακό. ∆ιότι είναι µικρό, αλλά εξελίσσεται σε µεγάλο».
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
«∆εν γνωρίζετε πόσο µεγάλο δώρο από τον Θεό είναι η σιωπή. Να µιλάς όταν έχεις να πεις κάτι
καλύτερο από την σιωπή. Να αγαπάς την ησυχία, όπου προτιµότερη από τον λόγο είναι η
σιωπή».
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
«Μην τεντώνεις τα χέρια σου στον ουρανό, αλλά στα χέρια των φτωχών. Αν εκτείνεις τα χέρια
σου στα χέρια των φτωχών, έπιασες την κορυφή του ουρανού».
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
«Το καλό, αν δεν γίνει µε καλό τρόπο, δεν είναι καλό».
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
«Πλούτισε όχι µόνον σε περιουσία αλλά και σε ευσέβεια. Όχι µόνον σε χρυσάφι αλλά και σε
αρετή. Γίνε Θεός γι’ αυτόν που δυστυχεί, µιµούµενος την ευσπλαχνία του Θεού».
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
«Να δανείζετε στον Θεό δείχνοντας καλοσύνη σ’ αυτούς που έχουν ανάγκη καλοσύνης και να
µη περιφρονείτε τους ανθρώπους αφού είστε άνθρωποι».
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
«Άλλοι µεν έχουν ανάγκη να τραφούν µε γάλα, δηλαδή µε τα απλούστερα και πιο στοιχειώδη
από τα διδάγµατα. Και αυτοί είναι εκείνοι οι οποίοι είναι νήπιοι και ανώριµοι και δεν µπορούν να
αντέξουν την δυνατή τροφή του λόγου. Εκείνοι δε οι οποίοι έχουν ανάγκη από την σοφία, η
οποία διδάσκεται στους τελείους, και από την υψηλότερη και ανώτερη τροφή, επειδή έχουν
γυµνασθεί τα αισθητήρια των και είναι σε θέση να διακρίνουν το αληθές από το ψευδές, θα
έστενοχωρούντο εάν τους επότιζε κανείς µε γάλα και τους έτρεφε µε λάχανα».
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
«Είναι στιγµές που οι δοκιµασίες έρχονται απανωτές, η µία µετά την άλλη ή και όλες µαζί. Πολύ
βαρύς τότε ο σταυρός. Η αγωνία κορυφώνεται. Η ψυχή φορτίζεται τόσο ώστε είναι έτοιµη να
λυγίσει. Όλα φαίνονται µαύρα. Παντού σκοτεινά. Παντού αδιέξοδο».
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
«Τέτοιες είναι οι ψυχές των Αγίων. Πριν καλά – καλά πέσουν, σηκώνονται, πριν προχωρήσουν
προς την αµαρτία, συγκρατούνται, επειδή είναι νηφάλιες και διαρκώς άγρυπνες».
Άγιος Γρηγόριος Νύσσης
«Η προσευχή είναι µεγάλο αγαθό, όταν γίνεται µε ευχάριστη διάθεση. Όχι µόνο όταν έχουµε
επιτυχίες αλλά και όταν αποτυχαίνουµε, να ευχαριστούµε τον Θεό. ∆ιότι άλλοτε δίνει και άλλοτε
δεν δίνει, κάνοντας και τα δύο προς το συµφέρον µας».
Άγιος Γρηγόριος Νύσσης
«Το χρυσάφι είναι πράγµα βαρύ, ενώ η αρετή είναι πράγµα ελαφρό και φέρεται προς τα άνω.
Αλλά αυτά τα δύο, το βάρος και η ελαφρότητα, είναι αντίθετα µεταξύ τους. Εάν λοιπόν
ανεβαίνουµε προς τα άνω, ας γίνουµε φτωχοί από εκείνα που µας τραβούν προς τα κάτω, για
να πάµε στα άνω. ∆ιότι είναι αδύνατο κάποιος να γίνει ελαφρός, όταν έχει καρφώσει τον εαυτό
του µε το βάρος της ύλης».
Άγιος Γρηγόριος Νύσσης
«Τον ταπεινό κανείς δεν τον µισεί, ούτε τον επιπλήττει, ούτε τον καταφρονεί. Τον αγαπά ο
Χριστός και αγαπάται από όλους. Αγαπά όλους και όλοι τον επιθυµούν. Ο σοφός και ο
δάσκαλος σιωπούν µπροστά στον ταπεινό και τον προσέχουν όλοι. Είναι βραχύλογος. Οι λόγοι
του είναι γλυκείς «υπέρ µέλι και κηρίον» και από όλους ως Θεός θεωρείται, ακόµη κι αν είναι
αµαθής και στη µορφή ευκαταφρόνητος. Όποιος καταφρονεί τον ταπεινό βλασφηµεί τον ίδιο τον
Θεό. Τα θηρία ηµερεύουν µπροστά του, διότι οσφραίνονται σ’ αυτόν την ευωδία του Αδάµ!...»
Αββάς Ισαάκ ο Σύρος
«Τον αϊτό τον σκοτώνουν µε σαΐτες που φτιάχνουν από τα φτερά του. Και την ψυχή σου ο Σατανάς
από αδυναµίες που αποσπά από το φτέρωµά σου. Από ικανότητες και αρετές, που τις αφήνεις να
γίνουν αδυναµίες και πάθη».
Αββάς Ισαάκ ο Σύρος
«Μακάριος όποιος γνώρισε τις δυνάµεις του, που είναι το θεµέλιο κάθε αρετής!»
Αββάς Ισαάκ ο Σύρος
«Ο θυµωµένος άνθρωπος ανοίγει το στόµα και κλείνει τα µάτια».
Αββάς Ισαάκ ο Σύρος
«Τη µέρα που έχεις λύπη για όσα υποφέρει ένας άνθρωπος στο κορµί του ή στο πνεύµα του,
λογάριασε τον εαυτό σου για µάρτυρα κείνη τη µέρα».
Αββάς Ισαάκ ο Σύρος
«Μη ζητάς να σε τιµούν οι άνθρωποι. Όποιος ζητάει την τιµή, φεύγει απ’ αυτόν η τιµή. Όποιος
αποφεύγει την τιµή, η τιµή τον ακολουθεί και γίνεται κήρυκας της ταπεινώσεώς του».
Αββάς Ισαάκ ο Σύρος
«Καθώς το ζωγραφισµένο νερό δεν θεραπεύει την δίψα, έτσι και ο διδάσκαλος χωρίς να έχει
κτήµα την αρετή, δεν την µεταδίδει στους άλλους».
Αββάς Ισαάκ ο Σύρος
«∆εν είναι αρετή εκείνη που, για να κατορθωθεί δεν ακολουθεί την κακοπάθεια».
Αββάς Ισαάκ ο Σύρος
«Τη γνώση, που µας κάνει να ξεχωρίζουµε το καλό από το κακό, την φύτεψε µέσα µας ο Θεός.
Είναι µία γνώση, που την έχουν όλα τα λογικά πλάσµατα. ‘Οσοι, λοιπόν, την έχασαν δεν είναι
πια άνθρωποι, αλλά όµοιοι µε τα άλογα κτήνη».
Αββάς Ισαάκ ο Σύρος
«Η καλή συνοµιλία είναι ασήµι, αλλά η σιωπή είναι χρυσάφι».
Άγιος Εφραίµ ο Σύρος
«Αν διαβάζεις αναγνώσµατα, από τα λόγια του Θεού, µην επιδιώκεις µόνο τη γρήγορη και
ρητορική ανάγνωση. Ούτε το ενδιαφέρον σου να εξαντλείται ως αυτό το σηµείο, για να µην
πληγώσει την καρδιά σου ο δαίµονας της αυταρέσκειας. Αλλά απεναντίας να παίρνεις απ’ αυτά
σαν καρπό, τις θεραπείες της ψυχής, µαζεύοντας όπως η σοφή µέλισσα, το µέλι από τα άνθη».
Άγιος Εφραίµ ο Σύρος
«Μεταλαµβάνοντας τη Θεία Κοινωνία, γινόµαστε χριστοφόροι διότι το σώµα και το αίµα του
Κυρίου γίνεται ένα µε το σώµα και το αίµα µας».
Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύµων
«Θάνατος αληθής είναι ο χωρισµός της ψυχής από τον Θεό και όχι ο χωρισµός της ψυχής από
το σώµα».
Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύµων
«Εκείνο που κάνει το ανθρώπινο µεγαλείο να είναι µεγάλο, είναι πως ο άνθρωπος µπορεί να
αισθάνεται την αθλιότητά του».
Μέγας Αθανάσιος
Ο Άγιος Αθανάσιος διδάσκει: «Τρία τα τελούµενα εν ανθρώποις, το κατά φύσιν, το παρά φύσιν
και το υπέρ φύσιν. Και κατά φύσιν µεν έστιν ο γάµος, παρά φύσιν η ασωτεία και υπέρ φύσιν η
παρθενία. Και πάλιν, κατά φύσιν ο δικαίως συναγόµενος πλούτος, παρά φύσιν η πλεονεξία,
υπέρ φύσιν η ακτηµοσύνη! Οµοίως, κατά φύσιν η ειρήνη, παρά φύσιν η εχθρότης, υπέρ φύσιν η
συγχώρησις και ευεργεσία».
«Όταν θέλεις, όλα µπορείς να τα αποφύγεις, όλα εκτός από τη συνείδηση σου!»
Άγιος Αυγουστίνος
«Όσοι τα έχουν όλα εξόν από σένα, θεέ µου, είναι πάµφτωχοι µπροστά σ’ αυτούς που δεν
έχουν τίποτε άλλο παρά εσένα µονάχα».
΄Αγιος Αυγουστίνος
«Υπάρχει κάτι χειρότερο από την αµαρτία. Η αλαζονεία της αρετής».
Άγιος Αυγουστίνος
«Να µην λατρεύεις τον Θεό που δηµιούργησες, αλλά τον Θεό που δηµιούργησε εσένα».
Άγιος Αυγουστίνος
Κάποτε ένας άπιστος έλεγε στον Άγιο Αυγουστίνο:
-Οι εντολές της θρησκείας είναι ένα φορτίο, που περιορίζει την ανθρώπινη ελευθερία.
Κι ο Αυγουστίνος του απάντησε:
-Και τα φτερά του χελιδονιού είναι ένα πρόσθετο βάρος στο σώµα του. Όµως, χάρις σ’ αυτό το
βάρος, το σώµα του χελιδονιού γίνεται ανάλαφρο και διασχίζει τους αιθέρες.
«Η ζωή µας µοιάζει µε περσικό χαλί, του οποίου βλέπουµε µόνο την ανάποδη πλευρά. Για να
δούµε την όψη, πρέπει να έχουµε τα µάτια του Θεού ή να το βλέπουµε από την πλευρά του
Θεού».
΄Αγιος Αυγουστίνος
«Ως τω κυρίω έδοξεν, ούτω και εγένετο, είη το όνοµα Κυρίου ευλογηµένον».
Ιώβ
«Εάν και πορευθώ εν µέσω σκιάς θανάτου, ου φοβηθήσοµαι κακά, ότι συ µετ’ εµού εί».
∆αβίδ
«Ουκ ήλθον διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι».
Ιησούς Χριστός
«Ζητείτε πρώτον την βασιλεία των Ουρανών και ταύτα πάντα προστεθήσεται υµίν».
Ιησούς Χριστός
«Γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια απελευθερώσει υµάς».
Ιησούς Χριστός
«Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υµίν οι άνθρωποι, και υµείς ποιείτε αυτούς».
Ιησούς Χριστός
«Αρκετοί είναι εκείνοι, που µαζεύουν χρήµατα. Αλλά αυτός, µόνο, είναι φανερό ότι τα µαζεύει
ορθά, ο οποίος τα µαζεύει για να βοηθάει όσους έχουν ανάγκη».
Άγιος Μάξιµος ο Οµολογητής
«Αν εσύ έχεις µνησικακία εναντίον άλλου, να προσεύχεσαι γι’ αυτόν, και να σταµατάς την
κίνηση του πάθους, αποχωρίζοντας µε την προσευχή τη λύπη και την θύµηση του κακού που
σου έκανε. Όταν αποκτήσεις αγάπη και φιλανθρωπία, θα εξαφανίσεις εντελώς το πάθος από
την ψυχή σου. Αν άλλος µνησικακεί εναντίον σου, γίνε ευεργετικός και ταπεινός προς αυτόν και
να του φέρεσαι µε καλούς τρόπους και µε αυτά τον ελευθερώνεις από το πάθος».
Άγιος Μάξιµος ο Οµολογητής
«Όπως µε το να θυµάσαι την φωτιά δεν ζεσταίνεσαι, έτσι και µε το να ακούς τα λόγια της θείας
λατρείας χωρίς να εργάζεσαι την αρετή που εµπνέουν, δεν σώζεσαι».
Άγιος Μάξιµος ο Οµολογητής
«Ο νους µας βρίσκεται ανάµεσα σε δυο, που κάνει καθένα τα δικά του, το ένα την αρετή, και το
άλλο την κακία, δηλαδή µεταξύ αγγέλου και δαίµονα. Και ο νους έχει εξουσία και δύναµη, σ’
όποιο θέλει, είτε να ακολουθήσει είτε να αντισταθεί».
Άγιος Μάξιµος ο Οµολογητής
Λέγει ο Άγιος Μάξιµος ο Οµολογητής: «Μη συγκρίνεις τον εαυτό σου µε τους πιο ασθενείς
ανθρώπους, αλλά να αυξάνεις την αγάπη σου σύµφωνα µε την εντολή “Να αγαπάτε αλλήλους,
καθώς εγώ σας αγάπησα”. ∆ιότι µε τη σύγκριση πέφτεις στο λάκκο της οιήσεως, ενώ µε την
αύξηση της αγάπης ανεβαίνεις στο ύψος της ταπεινοφροσύνης».
«Τρία είναι τα αίτια της αγάπης των χρηµάτων: η φιληδονία, η κενοδοξία και η απιστία. Ο
φιλήδονος αγαπά τα χρήµατα για να ζει µε απολαύσεις. Ο κενόδοξος για να δοξαστεί µε αυτά
και ο άπιστος για να κρύψει και να τα φυλάξει, επειδή φοβάται πείνα, γηρατειά, ασθένεια ή
ξενιτεµό. Και ελπίζει πιο πολύ στα χρήµατα, παρά στο θεό, το δηµιουργό όλης της κτήσεως που
προνοεί και για τα πιο µικρά όντα».
Άγιος Μάξιµος ο Οµολογητής
«Αν θέλεις να έχεις επίγνωση και µετριοφροσύνη και να µην είσαι δούλος στο πάθος του
εγωισµού, να αναζητάς στα όντα, τι είναι εκείνο που διαφεύγει τη γνώση σου. Θα βρεις τότε, ότι
σου διαφεύγουν πάρα πολλά και διάφορα, και θα θαυµάσεις για την άγνοιά σου και θα
ταπεινωθείς. Και αφού γνωρίσεις τον εαυτό σου, θα κατανοήσεις πολλά και σπουδαία και
θαυµαστά πράγµατα. Γιατί η φανταστική γνώση, δεν αφήνει κανέναν να προχωρήσει στην
πραγµατική γνώση».
Άγιος Μάξιµος ο Οµολογητής
«Ο Κύριος αγαπά εκείνον ακριβώς που θέλει να σωθεί, που δεν αντιστέκεται στα ιατρικά
φάρµακα του Θεού. Κι αυτά είναι πόνοι και λύπες που µας στέλνει ο Θεός µέσω ποικίλων
συµφορών. Όποιος όµως αντιστέκεται, δεν γνωρίζει τι θα είχε κερδίσει από αυτές, φεύγοντας
από τον κόσµο αυτό».
Άγιος Μάξιµος ο Οµολογητής
«Κάθε ανθρώπινος νους αν και είναι δηµιουργηµένος κατ’ εικόνα και καθ’ οµοίωση του Θεού,
όµως λόγω της συνήθειας καθόλου δεν διαφέρει από το κερί και το χαρτί. Καθώς σ’ αυτά
χαράζει κανείς όποια γράµµατα θελήσει κατά τον ίδιο τρόπο και ο ανθρώπινος νους σε
οποιεσδήποτε συνήθειες και διδαχές τον εξοικειώσεις, αγαθές ή κακές, σ’ αυτές µέχρι τέλος
παραµένει».
Άγιος Μάξιµος ο Γραικός
«Πολλές φορές ο άνθρωπος γίνεται ανθρωπόµορφο οµοίωµα της αλόγου φύσεως».
Άγιος Μάξιµος ο Γραικός
«Εκτός από τον θεό, να µη φοβάσαι άλλον. ∆εν είναι δυνατόν αυτός που φοβάται το θεό να έχει
δειλία, αφού έχει λεχθεί το «εκτός από αυτόν να µην φοβάσαι άλλον».
∆ίδυµος ο Τυφλός
«Ματαιότης µαταιοτήτων, τα πάντα µαταιότης».
Σολοµώντας
«Των λυπηρών επαγωγαί χειµάζουσι την ταπεινήν µου ψυχήν και συµφορών νέφη την εµήν
καλύπτουσι καρδίαν, θεονύµφευτε, αλλά η φως τετοκυία (τεκούσα) το θείον και προαιώνιον,
λάµψον µοι το φως το χαρµόσυνον».
Μεγάλη Παράκληση Θεοδώρου Β’ Λασκάρεως
«Όπως οι φτωχοί που βλέπουν τους θησαυρούς του βασιλιά, αισθάνονται περισσότερο την
φτώχεια τους, έτσι και η ψυχή που µελετά τις µεγάλες αρετές των πατέρων, ταπεινώνει
οπωσδήποτε περισσότερο το φρόνηµα της».
΄Αγιος Ιωάννης της Κλίµακος
«Πραότητα είναι µια πέτρα που στέκεται ψηλότερα από το θυµό της θάλασσας, και που λιώνει
τα κύµατα που την κτυπούνε και που δε νιώθει κλονισµό ολότελα».
΄Αγιος Ιωάννης της Κλίµακος
«Είπε ο Αββάς Μωυσής ο Αιθιοψ: Εάν ο άνθρωπος δεν έχει στην καρδιά του την πεποίθηση,
ότι είναι αµαρτωλός, ο Θεός δεν τον εισακούει. Και είπε ο αδελφός: Τι σηµαίνει να έχει στην
καρδιά του την πεποίθηση ότι είναι αµαρτωλός; Και είπε ο Γέροντας: Όποιος βαστάζει τις ιδικές
του αµαρτίες, δεν βλέπει τις αµαρτίες του πλησίον του».
Από το Γεροντικό
«Το βάθος των θλίψεων, που υποµένουµε για τον Κύριο, δεν είναι τίποτε άλλο παρά το βάρος
της δόξης, που µας αναµένει».
Ισίδωρος Πηλουσιώτης
«Είναι καλύτερα να ρίξεις πέτρα στην τύχη, παρά λόγο. Λέγε αυτά που πρέπει και όταν πρέπει
και να µην ακούς αυτά που δεν πρέπει. Το να αποσιωπάς την αλήθεια είναι σαν να θάβεις
χρυσάφι».
Ευάγριος
«Να ντρέπεσαι όταν κάνεις την αµαρτία και όχι όταν την εξοµολογείσαι. Αν ο πνευµατικός σε
ρωτήσει:’’ Γιατί, παιδί µου, έκανες αυτά τα αµαρτήµατα; ’’ πρόσεξε να µην κατηγορήσεις άλλον, αλλά
µονάχα τον εαυτό σου. Πες: ’’Αυτά τα έκανα µόνο από την κακή µου προαίρεση’’.
Κοσµάς ο Αιτωλός
«Αν θέλεις να διατηρήσεις την σωτηρία της ψυχής σου, να αποφεύγεις µε κάθε τρόπο να κρίνεις τους
άλλους. Με το να µην κρίνεις τους άλλους και να µένεις σιωπηλός, περιφρουρείς την ειρήνη. Όταν ο
άνθρωπος βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση, δέχεται θείες αποκαλύψεις».
Άγιος Σεραφείµ του Σάρωφ
«∆εν πρέπει να ανοίγεις την καρδιά σου στον άλλον χωρίς ανάγκη. Ανάµεσα από χίλιους µόνο
έναν θα βρεις που µπορεί να κρατήσει το µυστικό σου. Αν δεν µπορούµε να το κρατούµε για τον
εαυτό µας, πως ελπίζουµε ότι κάποιος άλλος θα µπορούσε να το κρατήσει;»
Άγιος Σεραφείµ του Σάρωφ
«Τίποτε δε συµβάλλει τόσο στην απόκτηση της εσωτερικής ειρήνης, όσο η σιωπή και η
συζήτηση µε τον εαυτό µας µάλλον, παρά µε τους άλλους».
Όσιος Σεραφείµ του Σάρωφ
«Ο σηµερινός άνθρωπος έχει πολλές ανέσεις, πολλές διασκεδάσεις, πολλές απολαύσεις αλλά
λίγη ή και καθόλου χαρά, γιατί έχει λίγη ή και καθόλου κοινωνία µε τον Χριστό».
Γέροντας Γεώργιος Ι.Μ. Γρηγορίου
«Εάν επιθυµείς να προσευχηθείς όπως πρέπει, να µη λυπήσης ψυχή, αλλιώς τρέχεις µάταια».
Άγιος Νείλος ο Ασκητής
«Μη θέλεις να γίνουν τα ζητήµατά σου, όπως φαίνεται σε σένα σωστό, αλλά όπως αρέσει στο
Θεό. Και θα είσαι ατάραχος και καλόγνωµος στην προσευχή σου».
Άγιος Νείλος ο Ασκητής
«∆εν υπάρχει διαφορά συµµετοχής στη ζωή της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Στη λειτουργική ζωή ο
διάκονος δεν µπορεί να ενεργήσει τα έργα του πρεσβύτερου. Είναι όµως εξ’ ίσου µέλος της
εκκλησίας µε αυτόν. Αλλά και η γριούλα στο πλέον απόµερο χωριουδάκι είναι εξ’ ίσου µέλος της
εκκλησίας όσο και ο Οικουµενικός Πατριάρχης. Και όταν πρόκειται για την ψυχική επαφή την
αγιότητα την ενεργό συµµετοχή τον αγιασµό της εκκλησίας είναι δυνατόν η γριούλα να ανήκει
στην πρωτοπορία της «θριαµβευούσης Εκκλησίας».
Πατήρ Ευδοκίµοφ
«Αυτός, που έχει καρδιά σπλαχνική ή αγάπη, ή συµπάθεια, πρώτα ευφραίνει και ωφελεί τον
εαυτό του κι έπειτα τον πλησίον. ΄Οπως και η κακία, ακριβώς αντίθετα, λιώνει και τυραννάει
αυτόν που την έχει».
Αββάς Ζωσιµάς
«Ξέρω πολλούς που νηστεύουν, που προσεύχονται, που αναστενάζουν, που επιδείχνουν, µε το
αζηµίωτο, κάθε ευλάβεια, κι ωστόσο δε δίνουν ούτε µια δεκάρα στους θλιµµένους. Τι όφελος
έχουν από την υπόλοιπη αρετή; ∆ε τους κάνει δεκτούς η βασιλεία των ουρανών».
Άγιος Ιωάννης ο ∆αµασκηνός
«Μη πτοείσαι από το τι λένε οι άνθρωποι για σένα. Αυτό είναι διαβολικός
φόβος. Συλλογίσου τι λέγουν για σένα, ο Θεός, οι Άγγελοι και οι Άγιοι».
Άγιος Ιωάννης Κροστάνδης
«Kαι πώς, λέγουν, έγινε ο Λόγος σάρκα; Πώς είναι δυνατόν ο Θεός Λόγος να έγινε άνθρωπος;
Τον τρόπο ζητάς να µάθεις των θαυµάτων του Θεού; Μα αν ήταν κατανοητό σε µάς το
ακατανόητο αυτής της υποθέσεως, τότε δεν θα επρόκειτο περί θαύµατος, αλλά περί φυσικού
γεγονότος. Εφ’ όσον, λοιπόν, το γεγονός είναι θαύµα και σηµείο, άφησε την υπόθεση στον Θεό.
Εκείνο που θέλω να γνωρίζεις είναι, ότι τούτο έγινε για να αποκτήσεις, δια της πίστεως, το
κέρδος που προέρχεται από το γεγονός αυτό. Το πώς έγινε, όµως, αυτό άφησέ το σ’ Εκείνον
που το ενήργησε».
Θεόδοτος Αγκύρας
«Κύριε,
Κάνε να σκορπίζω:
Όπου βασιλεύει το µίσος, αγάπη.
Όπου εκδίκηση, συγγνώµη.
Όπου αµφιβολία, πίστη.
Όπου απελπισία, προσµονή.
Όπου σκοτάδι, φως.
Όπου πένθος, χαρά.
Και ώστε να πετυχαίνω:
Όχι να συµβουλεύω όσο να συµβουλεύοµαι.
Όχι να κατανοούµαι όσο να κατανοώ.
Όχι να αγαπιέµαι όσο να αγαπώ».
Άγιος Φραγκίσκος
«Είπε ο Αββάς Ποιµένας: Άνθρωπος που διδάσκει, αλλά δεν εκτελεί όσα διδάσκει, είναι όµοιος
µε βρύση. Ποτίζει και πλένει όλους, αλλά δεν µπορεί να καθαρίσει τον εαυτό της».
Από το Γεροντικό
«Όταν ακούτε ξένες ιδέες, που δεν είναι σύµφωνες µε τις δικές σας κοιτάξτε µη τυχόν οι ιδέες
εκείνες είναι ορθές. Όταν πάλι ακούτε ξένες ιδέες που συµφωνούν µε τις δικές σας προσέξτε
µήπως οι ιδέες αυτές δεν είναι συνετές».
Αββάς Μακάριος
«∆εν είναι νίκη όταν µισείς κι αν θα συντρίψεις τους εχθρούς σου. ∆εν είναι νίκη η χαρά που
κάνει άλλους να πενθήσουν. ∆εν είναι νίκη κι αν µπορείς όλο τον κόσµο να προστάζεις.
Μία νίκη υπάρχει αληθινή: Όταν οι άλλοι σε σταυρώνουν, να συγχωρείς και ν` αγαπάς».
Ο Κρήτης Τιµόθεος
Εσένα έχω πατέρα
«Γιατί ‘ναι τούτ’ η νύχτα µελανή
και πιότερο απ’ τις άλλες βουρκωµένη;
Τα στήθια µου πλακώσαν οι ουρανοί
κι αγγίζουν ως τη γη µαυροντυµένοι.
Μπουρίνι θα ξεσπάσει; Ποιος το ξέρει;
Μα ποιος µπορεί να πει για την αυγή,
σαν τι παρηγοριές θε να µου φέρει;
Ας έρθει η βροχή και το χαλάζι,
κι ας σπάσουν οι ουρανοί µ’ ορµή στη γη.
Εσένα έχω Πατέρα! Τι µε νοιάζει;»
Γ. Βερίτης
Mάνα, η στοργή σου πασίχαρη σαν τις αχτίδες του ήλιου,
µέσ’ τη χαρά του χρυσού µαγικού σου βασιλείου.
Πώς µε βελούδινα δάχτυλ’ αγγίζεις τους πόνους µας και τους γλυκαίνεις;
Μάνα γλυκύτατη, όλα τα βάσανα συ τ’ απαλαίνεις!
Ώ, το γλυκό τρυφερό σου, µανούλα, κι ολόθερµο φίληµα,
στου βρεφικού µας ονείρου τ’ αθώο κι απλό παραµίληµα!
Γ. Βερίτης
«Ψυχή αδελφή, κουράστηκες, το δείχνει ως και η φωνή σου,
κουράστηκες και απόµεινες µεσοστρατίς να κλαις.
Μα αν κάποιους ήχους προσδοκάς να έρθουν να σου µιλήσουν,
τι τράβηξες τις θύρες σου και κλείσανε διπλές;
Ψυχή αδερφή, το µήνυµα που καρτερείς να φτάσει, τι λες; Μην τύχει κι έφτασε απ’ την πατρίδα πέρα;
Στήσε το αφτί! Κάποια κρυφά µιλήµατα ίσως πιάσει, που έρχονται από το άπειρο, για σε σταλµένα
από τον Πατέρα».
Γ. Βερίτης
«Την πηγή του χωριού µου µε τα λουλούδια γύρω, που σκορπούσανε πάντα το λεπτό τους µύρο,
την πηγή του χωριού µου δεν την έχω ξεχάσει κι ας µ’ άσπρισαν τα τόσα χρόνια που έχουν περάσει.
Βραδινές προσευχές των παιδιάτικων χρόνων, που νικούσατε πάντα τον ανθρώπινο πόνο. Με
γλυκιά νοσταλγία σας γυρίζω στο νου µου, καθώς πάλι θυµάµαι την πηγή του χωριού µου».
Γ. Βερίτης
«Ποτέ µη διστάσεις να απλώσεις το χέρι σου. Ποτέ µην διστάσεις να πιάσεις το απλωµένο
χέρι».
Πατήρ Σεραφείµ Παπακώστας
«Και τώρα που δερνόµαστε κατάµονοι και γέροι
από το χειµωνιάτικο των συµφορών αγέρι,
τώρα που σέρνοµε βαρύ το κλονισµένο βήµα
προς το γεµάτο σκοτεινιά και µαύρη φρίκη µνήµα,
τι άλλο µας παρηγορεί παρά η πίστη µόνη
πως η Βουλή Σου στο καλό όλα κατευοδώνει;
Κι είν’ ανακούφιση γλυκειά στων γηρατειών την κλίνη
να λέµε: Πάτερ Άγιε, Το θέληµά Σου ας γίνει!»
Κωνσταντίνος Καλλίνικος
«Όποιος δεν καταλάβει, πως είναι απροστάτευτος από τους ανθρώπους και έρηµος στον κόσµο
τούτον, δεν θα ταπεινωθεί. Και όποιος δεν ταπεινωθεί, δεν θα ελεηθεί. Η λύπη της διάνοιας µας
σιµώνει στον Θεό. Γι ‘αυτό δεν θέλω καµιά καλοπέραση, αλλά καρδιά συντετριµµένη».
Φώτης Κόντογλου
«Τι χάρη που έχει ο καλοµίλητος ο άνθρωπος! Σαν πρωινός ουρανός ασυννέφιαστος, σαν
βρυσούλα που τρέχει ταπεινά σε ένα παράµερο µέρος, και καρτερά υποµονετικά να περάσει ο
κουρασµένος στρατοκόπος για να τον ξεδιψάσει µε το κρύο νερό της, δίχως να θέλει άλλη
πληρωµή παρεκτός από τη χαρά να τον φχαριστήσει».
Φ. Κόντογλου
«Γιατί όποτε δεν νοιώθουµε τον πόνο τ’ αλλουνού, και τον µαλώνουµε µάλιστα γιατί ταράζει την
ησυχία µας και γινόµαστε αιτία της θλίψης του, της αρρώστιας του και του χαµού του, τι είµαστε
λοιπόν, παρά θηρία άκαρδα!»
Φ. Κόντογλου
«Έχουµε κι ένα περιβολάκι, µικρό, ίσαµε µια γαϊδουροκαλίστρα. Κι όµως, αυτό το κοµµάτι χώµα
είναι για µας θησαυρός ανεκτίµητος. Έχει λουλούδια που µοσχοβολούνε, ήµερα και άγρια, τα
περισσότερα αγριολούλουδα, δενδρολίβανο, βασιλικό, µαντζουράνα, δυόσµο, αψηφιά κι άλλα.
Έχει και µιαν ελιά, δυο λεµονιές, µια πορτοκαλιά και µια ροδιά. Κάθοµαι, σαν πασάς, και
δοξάζω το Θεό. Μέλισσες, πεταλούδες, σκαθάρια, χρυσοβασιλιάδες, µυγάκια λογής-λογής,
άλλα µακρουλά, άλλα στρογγυλά, πετάνε γύρω στις πρασινάδες και το σιγανό βούισµα τους µε
νανουρίζει. Κι εγώ µαζί µ’ αυτά νιώθω ευτυχισµένος! Ωστόσο, λίγο παραπέρα από αυτό το
µικρό περιβολάκι, που είναι τρυπωµένο ανάµεσα σε σπίτια και σε µαντρότοιχους, ουρλιάζει το
ανύσταχτο τέρας που λέγεται ζωή, κοινωνία και πολιτισµός, η σατανική τούτη µηχανή που την
έκανε η πονηρή διάνοια τ’ ανθρώπου. Την έκανε για να την έχει σκλάβα του µα εκείνη τον
άρπαξε στις ρόδες της, τον µπέρδεψε στα γρανάζια της και τον στριφογυρίζει δίχως έλεος. Ο
δυστυχής παραπατά ζαλισµένος, λαχανιασµένος, µισοπεθαµένος, µα ωστόσο αυτό το κουρέλι,
θαρρεί πως γίνηκε Θεός, τρισευτυχισµένος εξουσιαστής της γης και τ’ ουρανού, ενώ είναι
σκλάβος που έκοψε ο ίδιος τις αλυσίδες που είναι δεµένος για πάντα».
Φώτης Κόντογλου
«Ταπεινή και ήσυχη ζωή, θα πει αληθινή ζωή. Όποιος ζει µακριά από την ταραχή του κόσµου
και από τις διάφορες έγνοιες που φορτώνονται οι άνθρωποι για να ζαλίζονται, µε την ιδέα πως
χαίρονται τη ζωή, αυτός λοιπόν που ζει αποτραβηγµένος µε µια µικρή και αγαπηµένη
συντροφιά, αυτός κατά την ιδέα µου ζει αληθινά».
Φώτης Κόντογλου
«Παραπονιόµαστε γιατί είναι τέτοιοι που είναι, αυτοί που εξουσιάζουνε την οικουµένη και που
βαστάνε στα χέρια τους στη ζωή µας σε καιρό που είµαστε όλοι σαν κι αυτούς, κι οι αρχηγοί µας
είναι όλοι ταιριαστοί σε µας κατά το λόγο του Κυρίου που λέει: «Κατά τάς καρδίας υµών δώσω
υµίν άρχοντας».
Φώτης Κόντογλου
«Πηγαίνω σ’ ένα σεβάσµιο δέντρο, ένα αγριοπρινάρι και ξαπλώνοµαι στον ίσκιο του. Κοντά µου
είναι φυτρωµένα σκοίνα, ασπάλαθρα, άγριες τριανταφυλλιές, σφερδούλια, ψύλληθρα, κι άλλα
ταπεινά βότανα. Μερµήγκια και σκαθάρια, λαµπρές και µπούρµπουλοι, τριγυρίζουνε στο χώµα.
Μελίσσια, πεταλούδια και χρυσοβασιλιάδες σιγοµουρµουρίζουνε ανάµεσα στα λουλουδιασµένα
σπαρτά και στ’ άλλα τα ευωδιαστά φυτουργήµατα. Ω! αθωότητα! Ω! απλότητα! Ω! βλογηµένη
πλάση του Θεού! Με δάκρυα κοιτάζω το κάθε τι από τη µυστική γιορτή σου, που είναι κρυµµένη
απ’ όλα τα πονηρά µάτια».
Φώτης Κόντογλου
«Αλίµονο! Ο άνθρωπος λοιπόν µπορεί να χωρέσει µέσα του όλο το σκοτάδι της κόλασης! Πως
ζούνε και πως κοιµούνται αυτά τα τέρατα, και γιατί άραγε αγαπάνε τη ζωή, αφού δε
λογαριάζουνε για τίποτα τη ζωή του άλλου, ούτε τη ζωή ολονών των ανθρώπων; Λοιπόν τέτοια
λυσσασµένα θηρία ζούνε ανάµεσα µας, φορώντας τη µάσκα του πολιτισµένου και του
σπουδασµένου; Ανατριχιάζεις σαν το συλλογίζεσαι. Σιχαίνεσαι που είσαι κι εσύ από τη ίδια
φυλή µ’ αυτούς τους σατανάδες. ∆εν θέλεις να είσαι πια άνθρωπος. Θέλεις να αλλάξεις, να
γίνεις κάποιο άλλο πράγµα ή να πεθάνεις».
Φώτης Κόντογλου
«Φωτισµένος είναι εκείνος ο άνθρωπος που έφτασε να βρει την πίκρα που είναι κρυµµένη στη
γλυκύτητα του κόσµου, κι έκλεισε το στόµα του για να µην πιει από τούτο το ποτήρι, αλλά
ολοένα νοιάζεται για τη σωτηρία της ψυχής του».
Φώτης Κόντογλου
«Ποια είναι καρδιά ελεήµονη; Το να καίγεται η καρδιά σου για όλη τη χτίση, για τους
ανθρώπους, για τα πουλιά, για τα ζώα, για τους δαίµονες, για το κάθε χτίσµα. Και από τη
θύµησή τους κι από τη θωριά τους να τρέχουνε δάκρυα από τα µάτια σου, κι από την πολλή και
τη σφοδρή ελεηµοσύνη που νιώθεις κι από την πολλή καρτερία σφίγγεται η καρδιά σου και δε
µπορεί να βαστάξει ή να ακούσει κάποιο βλάψιµο ή κάποια παραµικρή λύπη να γίνει στη
χτίση».
Φώτης Κόντογλου
«Ποτέ οι άνθρωποι δεν αγάπησαν το χρήµα τόσο πολύ όσο σήµερα. Γιατί ο σηµερινός
άνθρωπος είναι υλιστής, δεν πιστεύει σε άλλη ζωή, επειδή δεν πιστεύει σε Θεό και ρίχνεται µε
τα µούτρα να απολάψει τούτη τη ζωή. Τούτη τη ζωή, που, ως να προφτάσεις να τη δεις, φεύγει
και χάνεται, σαν ίσκιος. Αυτόν λοιπόν, τον ίσκιο κυνηγά ο δύστυχος άνθρωπος, σήµερα και
παιδεύεται και σκοτώνεται γι’ αυτόν τον ίσκιο, θαρρώντας πως µε τα λεφτά κάνει κάτι».
Φώτης Κόντογλου
«Και πώς γίνεται να δίνουµε τόση σηµασία σε τούτη τη ζωή, που σήµερα την έχουµε και αύριο
τη χάνουµε και στο κορµί που ξέρουµε σίγουρα πως θα καταστραφεί και δε δίνουµε καµία
προσοχή ολότελα για το τα τι θα γίνει παραπέρα απ’ αυτήν την σύντοµη ζωή; Ακόµη και αν δεν
είναι σίγουρος κανένας για τα παραπέρα, η αγάπη της ζωής, που είναι φυτεµένη µέσα στην
καρδιά του θα τον παρακινήσει να προσέξει µήπως αδικήσει τον εαυτό του και µήπως θα είναι
αργά σαν βεβαιωθεί πως έχει να ζήσει κι άλλη ζωή ύστερ’ από τούτη».
Φώτης Κόντογλου
«Μαθαίνουµε τόσα και τόσα µάταια πράγµατα, η περιέργειά µας δεν αφήνει τίποτα χωρίς να το
εξετάσει και µόνο το τι λέει το Ευαγγέλιο για τη σωτηρία µας δεν βρίσκουµε καιρό να το
διαβάσουµε και να το µάθουµε. Για να γιατρέψουµε την πιο παραµικρή αρρώστια του κορµιού
µας, ψάχνουµε και βρίσκουµε το γιατρό και το γιατρικό, µα για το τι θα γίνει η ψυχή µας όταν
πεθάνουµε και µε τι τρόπο θα τη γλιτώσουµε από την καταδίκη, δεν δίνουµε καµία προσοχή κι
ούτε νοιαζόµαστε καθόλου».
Φώτης Κόντογλου
«Αν ήτανε δυνατό να πιστέψουµε αληθινά «εξ όλης κι εξ όλης της διάνοιας» στο Χριστό και στα
λόγια του όλοι οι άνθρωποι, οι καρδιές τους θα γινότανε µονοµιάς καινούργιες καρδιές. Όσα
αγωνιζόµαστε να γιατρέψουµε µε τη σοφία µας και µε την επιστήµη µας και µε την
πεισµατωµένη επιµονή µας και µε τα µπερδεµένα συστήµατά µας, όλα θα γιατρευόντουσαν
µονοµιάς. Μήτε αγωνία πια, µήτε φονικά, µήτε συκοφαντίες, µήτε εχθρότητα, µήτε ανησυχία και
ταραχή, µήτε φόβος, µήτε τίποτα δε θα απόµνησκε απ’ όλο αυτό το ατσάλινο δίχτυ που είµαστε
τυλιγµένοι και που όσο πολεµάµε να ξεµπλέξουµε, τόσο µας τυλίγει πιο σφιχτά, ως που να µας
πνίξει ολότελα».
Φώτης Κόντογλου
«Τώρα το Πάσχα, το µοσκοβόληµα που βγάζουνε τα άνθια και τα βότανα, το κελάηδισµα των
πουλιών, το λεπτό τ’ αγέρι που σαλεύει τα χλωρά κλαριά, τ’ αλαφρό κύµα που
γλυκοµουρµουρίζει στην ακρογιαλιά, στους κάβους, στα νησιά, τα βουνά και τα λαγκάδια, όλα
τα νιώθεις να πανηγυρίζουν µαζί µε τα µακάρια πνεύµατα, για την Ανάσταση του Χριστού. Η
ευωδία που γεµίζει τον αγέρα από τα λουλούδια, ανακατεύεται µε τα µύρα που κρατούσαν οι
Μυροφόρες πηγαίνοντας στον τάφο του Χριστού. Τα ερηµοκκλήσια των βουνών
πανηγυρίζουνε. Ψαλµωδίες ακούγονται παντού, στις πολιτείες, στα χωριά, στα ταπεινά
εκκλησάκια που βρίσκονται µέσα στα περιβόλια, στ’ αµπέλια κι απάνω στους ξερούς βράχους,
στις ακροθαλασσιές και στα νησιά. Τα άγρια κλαδιά στάζουνε µια δροσιά αγιασµένη. Το χώµα
και το κάθε ταπεινό βότανο µοσκοβολά σαν µοσκολίβανο. Ναός Θεού είναι όλη η πλάση».
Φώτης Κόντογλου
«Πνευµατικό άνθρωπο, λέγει ο κόσµος τον άνθρωπο που ξέρει γράµµατα. Μα αληθινά
πνευµατικός άνθρωπος είναι αυτός που έχει κάποια ιδιαίτερη ψυχική ευαισθησία και
καθαρότητα, που δεν την έχουνε οι άλλοι, και που τον κάνει να υποφέρει κρυφά για όλους και
για όλα, σαν να’ ναι εκείνος ο φταίχτης για τις αδυναµίες τους και για τα στραβά που γίνονται
στον κόσµο. Κι αυτό δεν το κάνει σαν ένα χρέος, αλλά σαν να’ ναι ανάγκη του, γιατί αλλιώς δε
µπορεί να ζήσει».
Φώτης Κόντογλου
«Αν δεν ήµουνα φτωχός και ξευτελισµένος, δεν θα µπορούσα να αξιωθώ τούτη την πονεµένη
χαρά, γιατί δεν εξαγοράζεται µε τίποτα άλλο, παρεχτός µε την συντριβή της καρδιάς, κατά τον
∆αυίδ που λέγει: « Κύριε, εν θλίψει επλατυνάς µε». Επειδή όποιος δεν πόνεσε και δεν
ταπεινώθηκε, δεν παίρνει έλεος. Έτσι το θέλησε η ανεξιχνίαστη σοφία. Μα οι άνθρωποι δεν τα
νοιώθουνε αυτά, γιατί δεν θέλουνε να πονέσουνε και να ταπεινωθούνε, ώστε να νιώσουνε
κάποιο πράγµα, που είναι παραπέρα από την καλοπέραση του κορµιού κι από τα µάταια πάθη
τους».
Φώτης Κόντογλου
«Ένας τζίτζικας παραπονιέται: εκείνος ο ασχηµάνθρωπος, ο καµπούρης ο Αίσωπος, έπιασε και
ταίριαξε για µένα έναν µύθο, που είναι γεµάτος ψευτιά. Πώς, τάχα, χάνω τον καιρό µου το
καλοκαίρι και τσαµπουνίζω όλη τη µέρα, καθισµένος στο δέντρο, δίχως να γνοιαστώ για τίποτα,
απρόκοφτος και τεµπέλης. Και πως σαν έρθει ο χειµώνας µε σφίγγει η πείνα, και πηγαίνω και
κλαίγοµαι στον µέρµηγκα να µ’ ελεήσει. Πήγε ποτέ τζίτζικας να ζητιανέψει! Παραδέχοµαι πως
ζω χωρίς έγνοιες και πως το ρίχνω στον αµανέ. Όχι µονάχα το παραδέχοµαι αλλά και το
καυχιέµαι. Τι χάρη θα’ χε ο κόσµος, αν κυνηγούσανε όλοι να µαζέψουνε να κάνουν λεφτά; η
πλάση θα’ τανε βουβή και άσχηµη σαν κόλαση. Είδες κανένα µέρµηγκα να τραγουδάει; όλο
νευρικός είναι, όλο πηγαινοέρχεται σαν να ζητά ο κακόµοιρος την ευτυχία του, που δεν τη
βρίσκει µέσα στα πλούτη του. Ενώ εµείς είµαστε καλές ψυχές, κι’ ας µας κατηγορούνε. Λέµε
«έχει ο θεός» και όλα πάνε καλά».
Φώτης Κόντογλου
«Με τις ατέρµονες δογµατικές συζητήσεις και εκζητήσεις επιζητούµαι να µπούµε στα
οικογενειακά του θεού. Και το µόνο, που καταφέρνουµε είναι να µείνουµε έξω από την
οικογένεια του θεού».
Αλέξανδρος Τσιριντάνης
«Προτιµώ τα ελαττώµατα που µε κάνουν ταπεινό τελώνη παρά τις αρετές που µου ανάβουν την
οίηση και µε καταντούν Φαρισαίο».
Αλέξανδρος Τσιριντάνης
«Η παραβολή του Ασώτου είναι κάτι ουράνιο. Προτού λεχθεί, δεν ελέχθη κάτι παρόµοιο. Και
από τότε που ελέχθη, δεν ελέχθη κάτι καλύτερο. Ευλογηµένη η ώρα που ελέχθη. Ας δοξάσουµε
το Θεό για την ηµέρα που ελέχθη και ας την έχουµε ως ηµέρα πανηγυρισµού. Και επειδή δεν
ξέρουµε ποια ηµέρα και ώρα ελέχθη, ας τον παρακαλέσουµε να µας αξιώσει να γίνουµε
µαθητές για να διαβάζουµε συνεχώς και να εµπνεόµαστε ακατάπαυστα, από την παραβολή του
Ασώτου και µάλιστα από τις τρεις πλευρές. Και σαν άσωτοι και σαν πατέρες και σαν
πρεσβύτεροι υιοί».
Αλέξανδρος Τσιριντάνης
«Ο σηµερινός αθεϊσµός, που απειλεί να κυβερνήσει πνευµατικώς την ανθρωπότητα, ο
ασύδοτος, ο αγράµµατος αθεϊσµός, που έχει την εξαλλοσύνη της άγνοιας, που δεν γνωρίζει
όρια, είναι πολύ διάφορος από τον αθεϊσµό των περασµένων γενεών.
Ο περασµένος αθεϊσµός ήταν συνέπεια της πολλής, έστω κακοχωνευµένης, µορφώσεως. Ο
σηµερινός είναι συνέπεια της αγραµµατοσύνης, της ελλείψεως ικανότητος του ανθρώπου να
ίπταται, να σκέπτεται, να στοχάζεται. Ο σηµερινός άθεος δεν αρνείται τον Ουρανό. Απλούστατα
δεν είναι ικανός να τον ατενίσει!»
Αλέξανδρος Τσιριντάνης
«Μερικοί Χριστιανοί έχουν αντιλήψεις τόσον ουράνιες, ώστε καταντούν να µην είναι χρήσιµοι
στη γη!»
Αλέξανδρος Τσιριντάνης
«Η γενιά που θα χειραγωγούσε τη σηµερινή νεολαία δεν έχει τον ψυχικό οπλισµό που
χρειάζεται γι’ αυτή την αποστολή. Θρηνεί, ίσως, για το κατάντηµα των νέων – όταν πρέπει να
αγωνισθεί για να γίνει, έστω σήµερα, ότι δεν έγινε από δεκαετίες. «Θέλετε παιδεία; ∆ώστε µου
Υποδείγµατα!». Αλλ’ όµως η σηµερινή ώριµη γενιά, που αντικρίζουν οι νέοι, δεν έχει ούτε την
αγωνιστική διάθεση, ούτε τον παλµό, ούτε τον αγνό ενθουσιασµό πού χρειάζεται για να
εµπνεύσει τους νέους».
Αλέξανδρος Τσιριντάνης
«Για να πλεύσει ο άνθρωπος προς τον ουρανό χρειάζεται η βάρκα του δύο κουπιά. Την πίστη
και την αγάπη. Εάν συνέβαινε, σε κάποιο ναυάγιο να χάσει το ένα από αυτά, θα ήταν
προτιµότερο του µείνει η αγάπη. Γιατί µέσα στην αγάπη θα του µείνει κάτι από την πίστη. Ενώ
εάν χάσει την αγάπη, που κατά τον Παύλο, είναι «µείζων» τι να την κάνει την πίστη; Και ο
διάβολος πιστεύει και φρίττει. «Πίστης άνευ έργων νεκρά εστίν».
Αλέξανδρος Τσιριντάνης
«Ο άνθρωπός είναι κράµα αθλιότητας και µεγαλείου, αγιότητας και σατανικότητας. Είναι
συγχρόνως πιο σκληρός από το ατσάλι και πιο αδύνατος από το γυαλί. Από τη χάρη του Θεού
εξαρτάται να ξεπεράσει το δεύτερο και να κατακτήσει το δεύτερο. Να πάρει από το γυαλί την
διαύγεια και από το ατσάλι την αντοχή».
Παναγιώτης Τρεµπέλας
«Ένα πρωί ο γέρο – Απόστολος, µε την συνοδεία µιας οµάδος ραβδούχων πέρασε την «Porta
Trigemina». Κάποια ρωµαϊκή παράδοση παρουσιάζει την τυφλή Πετρονίλλα να δίδει στον
Απόστολο το πέπλο της, για να δέσει µ’ αυτόν τα µάτια του. Ο αποκεφαλισµός έξω από την
πόλη ήταν σύµφωνος µε τα ρωµαϊκά έθιµα. Με πολλή λεπτότητα µας µεταδίδει η παράδοσις την
εικόνα του Παύλου, που µε δεµένα τα χέρια, γυρισµένος κατά την ανατολή, απευθύνει
µεγαλόφωνα προς τον Θεό την τελευταία του προσευχή. Σ’ αυτό εκεί το µέρος, το κεφάλι του
έπεσε κατά γης, το στόµα του, που ούτε µια λέξη δεν είπε ποτέ χωρίς να αποπνέει την ευωδία
του Χριστού σώπασε για πάντα».
Από το βιβλίο ΠΑΥΛΟΣ του Holgner
«Βάρος µεγαλύτερο από τις δυνάµεις σου µη σηκώσεις».
Σοφία Σειράχ
«Κακός είναι εκείνος, που µε τα ίδια του τα µάτια εκδηλώνει το φθόνο του, γυρίζει το πρόσωπό
του από εκείνους που τον έχουν ανάγκη και τους προσπερνά µε αδιαφορία».
Σοφία Σειράχ
«Να αγωνίζεσαι µέχρι θανάτου για την αλήθεια και ο Κύριος και Θεός θα πολεµήσει για σένα».
Σοφία Σειράχ ∆’ 28
«Τρία πράγµατα σιχάθηκε και αποστράφηκε µε δύναµη η ψυχή µου, φτωχό περήφανο,
πλούσιο ψεύτη (για να κερδίσει κι άλλα) και γέρο µοιχό».
Σοφία Σειράχ
«Εκείνος που µνησικακεί είναι παράνοµος, διότι καταπατεί το νόµο της αγάπης».
Παροιµ. κα΄ 24
«Είναι µακάριοι αυτοί, που κάνουν ελεηµοσύνη, διότι αυτοί θα ελεηθούν».
Ματθ. ε΄, 7
«Να ιδρώσει η ελεηµοσύνη σου στο χέρι σου, ώσπου να µάθεις σε ποιόν πρέπει να τη
δώσεις».
Αγία Γραφή .
«Μακάριοι όλοι, όσοι µένουν σταθερά κοντά στον Θεό».
Ησ. Λ΄ 18
«Καρδιά γεµάτη συντριβή και ταπείνωση ο Θεός δεν την καταφρονεί».
Ψαλµ. V’ 19
«Αυτός που µεγαλώνει τις γνώσεις του, µεγαλώνει και τις θλίψεις του!»
Βίβλος
«Κρείσσον οικείν εν οικοπέδω ή µετά γυναικός γλωσσώδους και µαχίµου!»
Αγία Γραφή
«Παιδιά, να υπακούτε στους γονείς σας, σύµφωνα µε το θέληµα του Κυρίου, αυτό άλλωστε είναι
το σωστό. Τίµα τον πατέρα σου και τη µητέρα σου, αυτή είναι η µόνη εντολή που περιέχει
υπόσχεση, για να ευτυχήσεις και να ζήσεις πολλά χρόνια πάνω στη γη».
Εφεσ. 6, 1-3
«Βάλε, Κύριε, φρουρά στο στόµα µου, και γύρω από τα χείλη µου πόρτα ασφαλισµένη, ώστε να
µη βγαίνουν απ’ αυτό λόγια απρόσεκτα και άπρεπα».
Ψαλµ. 140, 3
«Για τίποτε να µη σας πιάνει άγχος, αλλά σε κάθε περίσταση τα αιτήµατά σας να τα απευθύνετε
στο Θεό µε προσευχή και δέηση, που θα συνοδεύονται από ευχαριστία».
Φιλιπ. 4, 6
«Ο γάτος και αν αλευρωθεί ο ποντικός τον ξέρει».
Λαϊκό
«Ο γονέας ο οποίος ζει και συµπεριφέρεται µε αρετή και έχει άµεµπτο παράδειγµα, θα αφήσει
ευτυχισµένα τα παιδιά του».
Παροιµίες
«Αυτός που κολυµπάει στην αµαρτία, θα πνιγεί στην θλίψη!»
Λαϊκή παροιµία
«Ένα ολόκληρο σακί σιτάρι συγκεντρώθηκε από µικρούς σπόρους».
Παροιµία
«Μοναχός µήτε στον παράδεισο».
Ελληνική Παροιµία
«Ο τεµπέλης δεν τρώει τα µύγδαλα για να µη τα σπάσει».
Ελληνική Παροιµία
«Όποιος βοσκιέται µ’ ελπίδες πεθαίνει και της πείνας».
Ελληνική Παροιµία
«Στον πόλεµο της αγάπης αυτός που το βάζει στα πόδια είναι ο νικητής».
Λαϊκή Παροιµία
«Το πιο σκοτεινό µέρος της νύχτας είναι λίγο πριν από την αυγή!»
`
Αραβική παροιµία
«Ο έξυπνος άνθρωπος αλλάζει γνώµη, ο ανόητος ποτέ».
Παροιµία
«Όταν φεύγει ο εχθρός όλοι γίνονται γενναίοι».
Γαλλικό Ρητό
«Οι επιθυµίες του ανθρώπου είναι σαν τις µέρες µία πάει άλλη έρχεται».
Κεφαλλονίτικη Παροιµία
«Η ευτυχία µε τη δυστυχία σ’ ένα έλκηθρο ταξιδεύουν».
Ρωσική Παροιµία
«∆εν είναι κανείς ποτέ πάρα πολύ µεγάλος για να µάθει».
Αγγλική Παροιµία
«Ενθουσιασµός χωρίς γνώση είναι σαν άλογο χωρίς χαλινό».
Αγγλική Παροιµία
«Μη χτυπάς ποτέ τη γυναίκα ούτε µε λουλούδι».
Ινδική Παροιµία
«∆εν υπάρχουν άνθρωποι χωρίς ελαττώµατα. Ο τελειότερος είναι εκείνος που έχει τα
λιγότερα».
Παροιµία
«Η µπούκα ενός κανονιού είναι λιγότερη επικίνδυνη από το στόµα ενός συκοφάντη!»
Αραβικό
«Η συνεχής λιακάδα σηµαίνει την έρηµο».
Αραβική παροιµία
«Το ντύσιµο του κοριτσιού είναι καθρέφτης της ψυχής του».
Παροιµία Γερµανική
«Πρέπει να είσαι σοφός για να πεθάνεις µια φορά. Οι άλλοι, οι πολλοί, πεθαίνουν για µικροπράγµατα
κάθε µέρα».
Κινέζικο
«Οι συνήθειες αρχίζουν λεπτές σαν ιστοί αράχνης και καταλήγουν σε σχοινιά».
Ισπανική παροιµία
«Μια απ’ τις οµορφότερες ηδονές, είναι η ηδονή της εντιµότητας. Το να γίνεις ήρωας είναι
συµπτωµατικό. Οφείλεται στην έξαρση της κάθε στιγµής. Το να είσαι έντιµος, είναι υπόθεση
αξιοποίησης της κάθε στιγµής. Για να το πετύχεις οφείλεις την κάθε στιγµή ν’ αγωνίζεσαι».
***
«Τα παιδιά έχουν ανάγκη από αγάπη και ειδικά, όταν δεν την αξίζουν».
***
«Το εκπληκτικότερο πράγµα µε τα θαύµατα είναι ότι κάποτε συµβαίνουν».
***
«Πόσο µελαγχολικός θα ήταν ο κόσµος χωρίς παιδιά και πόσο απάνθρωπος χωρίς γέροντες».
***
«Όταν ο στόµαχος παίζει βιολί, ο εγκέφαλος αρχίζει πολύ κακό χορό».
***
Σ’ ένα µεγάλο νοσοκοµείο της Ν. Υόρκης υπάρχει µε µεγάλα γράµµατα η εξής επιγραφή:
«Σήµερα είναι η πρώτη µέρα της ζωής µου!»
***
«Αν ο αξιωµατικός κλέψει πέντε αυγά οι στρατιώτες θα κλέψουν χίλιες κότες».
***
«Όσο βαθύτερη είναι η λύπη τόσο µικρότερη είναι η γλώσσα της».
***
«ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ: Θα προσπαθήσω να ζήσω αυτήν την ηµέρα µόνο και όχι να επιλύσω τα
προβλήµατα όλης µου της ζωής…
ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ: Θα είµαι ευχαριστηµένος. Θα επαληθεύσω αυτό που είπε ο Αβραάµ
Λίνκολν: «Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι τόσο ευτυχείς, όσο οι ίδιοι αποφασίσουν να είναι».
***
«Μη φοβάσθε τους εχθρούς που σας επιτίθενται. Να φοβάσθε τους φίλους που σας
κολακεύουν».
***
«Τρεις είναι οι απαντήσεις του Θεού στις προσευχές µας. Ναι, όχι, περίµενε».
***
«Η σπατάλη του πλούτου επανορθώνεται, της υγείας σπάνια, του χρόνου ποτέ».
***
«Λένε πως ο Νίτσε όταν έχασε τα λογικά του, έχασε και κάθε γλωσσική δυνατότητα, εκτός από
µια και µόνη λέξη. Τη λέξη Μητέρα. Τόσο βαθιά είναι χαραγµένη στην ανθρώπινη ψυχή η λέξη
αυτή. Είναι το πρώτο ψέλλισµα από το βρεφικό στόµα και η στερνή από τα ψυχορραγούντα
χείλη».
***
«Ο Χριστιανός δεν προσεύχεται µε τα λόγια, αλλά µε τα έργα».
***
«Αν θες να νιώθεις ευτυχής, µάθε να λογαριάζεις και να χαίρεσαι την ευτυχία της κάθε στιγµής
που ζεις. Η ευτυχία και η δυστυχία του µέλλοντος είναι µακρινή».
***
«Μέτρα τα λεφτά σου και τα λόγια σου».
***
«Η στιγµή της πραγµατικής ησυχίας σου δεν είναι εκείνη που κοιµάσαι εσύ αλλ’ εκείνη που
κοιµάται ήσυχη η συνείδησή σου».
***
«Όσοι έχουν παράθυρο προς τον ουρανό, βλέπουν κάθε µέρα κι ένα διαφορετικό
ηλιοβασίλεµα».
***
«Μεταξύ φήµης και ατίµωσης υπάρχει µόνο ένα βήµα, αν όχι και λιγότερο».
***
«Όλα τα κακά δεν έρχονται για κακό».
***
«Όλα έρχονται, σε εκείνον που ξέρει να περιµένει».
***
«Οι υπερφυσικές αλήθειες, είναι τέτοιες που από φυσικού τους, δεν λέγονται. Μόνο τις
αισθάνεται κανείς».
***
«Η ανθρώπινη άγνοια είναι τόσο απέραντη, που η µάθηση µιας ολόκληρης ζωής να µην φτάνει
να προσεγγίσει τα όρια της».
***
«Από τίποτε δεν κουράζεται κανείς περισσότερο στη ζωή όσο από τον εαυτό του».
***
Ο ποιητής Κώστας Κρυστάλλης έλεγε: «Τα λόγια είναι ψέµατα και είναι η µατιά αλήθεια».
«Τα µάτια αποκαλύπτουν εκείνο που είµαστε. Το στόµα εκείνο που γίναµε».
***
«Στη ζωή µας πρέπει να ετοιµαζόµαστε όχι για ελαφρό φορτίο αλλά για γερές πλάτες».
***
«Πολλές φορές ένα χαµόγελο είναι η στροφή που σε βγάζει σ’ έναν ίσιο δρόµο».
***
«Θα πετυχαίναµε πολλά αν ακολουθούσαµε τις συµβουλές, που δίνουµε στους άλλους».
***
«ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ: Θα αφιερώσω µισή ώρα ήσυχη εντελώς για τον εαυτό µου, θα
χαλαρώσω το µυαλό και το σώµα µου. Κατά τη µισή αυτή ώρα, θα προσπαθήσω για λίγο να
κάνω ανασκόπηση της ζωής µου.
ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ: ∆εν θα διστάσω να χαρώ ό, τι είναι ωραίο, υψηλό, ευγενικό και θα
πιστέψω βαθιά ότι όσο περισσότερα προσφέρω τόσο περισσότερα θ’ αποκοµίσω.
Βοήθησέ µε Κύριε, να επιτύχω στην προσπάθειά µου αυτή».
***
«Όταν κανείς είναι µεγάλος δεν διστάζει (δεν φοβάται) να οµολογήσει τις στιγµές που αισθάνεται
µικρός».
***
«Σε όλους τους καιρούς µπορούν να αναπηδήσουν φλόγες, αρκεί να υπάρχει το χέρι που θα
βάλει φωτιά».
***
«Όταν δεν έχουµε αυτό, που µας αρέσει, τότε πρέπει να µας αρέσει αυτό, που έχουµε».
***
Ρώτησαν ένα µεγάλο κοινωνιολόγο, γιατί τόσοι λίγοι γάµοι είναι ευτυχισµένοι. Γιατί, απάντησε,
οι νέες ξοδεύουν τον καιρό τους να κατασκευάζουν δίχτυα και όχι φωλιές.
***
«Ένας αληθινά έξυπνος και καλοσυνάτος άνθρωπος, άνδρας ή γυναίκα δεν είναι ποτέ
άσχηµος».
***
«Αν θες να πετύχεις, να ασχολείσαι µε αυτά που ενδιαφέρουν τους άλλους. Αν θες να είσαι
άξιος, να ασχολείσαι µε αυτά που ενδιαφέρουν εσένα».
***
«Ένας ψηλός σκοπός στη ζωή είναι ένας ανεκτίµητος σύντροφος».
***
«Αν δεν έχεις ό, τι αγαπάς, αγάπα ό, τι έχεις».
***
«Ενταφίασα µια για πάντα την κακία, την κακεντρέχεια, το µίσος και ανυψώθηκα από την
κόλαση των τύψεων για ό, τι κακό έπραξα και ό, τι καλό δεν έπραξα κι όφειλα. Απολαµβάνω
έτσι την αίσθηση του εξαγνισµού, του εξανθρωπισµού, της µέθεξης στη Θεία Μετάληψη».
***
«Όποιος αισθάνεται το χριστιανικό βίο βαρύ αυτό οφείλεται στο ότι τον ζει κατά το ήµισυ».
***
«Να παίρνεις γεµίζουν τα χέρια. Να δίνεις γεµίζει η καρδιά».
***
«Πολλοί είναι οι άνθρωποι εκείνοι που κάνουν πάντα το καλό, µα πιο πολλοί είν’ εκείνοι που
βρίσκουν πάντα µια καλή δικαιολογία».
***
«∆εν είναι παράξενο; Τα περισσότερα παιδιά φοβούνται το σκοτάδι, ενώ σχεδόν όλοι οι
ενήλικες φοβούνται το φως».
***
«Η παροχή συµβουλών έχει το καλό πως ευχαριστεί εκείνον που τις δίνει, χωρίς να υποχρεώνει
σε τίποτα αυτόν που τις ακούει»
***
«Γι’ αυτόν που ξέρει να προβλέπει και να οργανώνει τον καιρό του, µια µέρα αξίζει τρεις».
***
«Όποιος προσπαθεί να φανεί «κάποιος» διαβεβαιώνει τον άλλο ότι είναι ασήµαντος».
***
«Στο «φάσµα της αγάπης»περιέχονται εννέα στοιχεία!
Μακροθυµία, Χρηστότης, Γενναιοψυχία, Ταπεινοφροσύνη, Κοσµιότης, Αφιλοκέρδεια, Πραότης,
Αθωότης, Ειλικρίνεια».
***
«Ο σπουδαιότερος φίλος: ο Θεός.
Οι καλύτεροι σύντροφοι: οι γονείς.
Το καλύτερο σπίτι: Το σπίτι σου.
Η καλύτερη ευδαιµονία: Η καλή συνείδηση».
***
«Αν έχεις έναν εχθρό, µη νοµίζεις πως είναι λίγο. Αν έχεις χίλιους φίλους µη νοµίζεις πως είναι
πολλοί».
***
«Η σιωπή είναι µια από τις βασικές αρχές της συζητήσεως».
***
Μία αρχαία παροιµία λέγει: « Έπεσα και κοιµήθηκα και ονειρεύτηκα πως η ζωή ήταν χαρά.
Εξύπνησα αλλά να! Η ζωή ήταν καθήκον. Ρίχτηκα µε αφοσίωση στο καθήκον µου και να! Η ζωή
ήταν πράγµατι χαρά!»
***
«∆υστυχώς, οι περισσότεροι Χριστιανοί γονατίζουν το πρωί για να πουν στο Θεό, τι θέλουν να
κάµει γι’ αυτούς εκείνη την ηµέρα. Λίγοι γονατίζουν για να ζητήσουν από το Θεό να τους πει τι
θα’ θελε Αυτός να κάνουν γι’ Αυτόν».
***
«Η τυραννία των δειλών είναι η σκληρότερη µορφή τυραννίας».
***
«Αναγνωρίζοντας το λάθος σου διακηρύσσεις ότι είσαι σοφότερος από χθες».
***
«Τα µεγάλα λόγια δεν χρησιµεύουν παρά για να κρύβεται πίσω τους κάποιος µικρός
άνθρωπος».
***
«Μέσα µας δίνεται πάντα η πρώτη µάχη για την αρετή και το καλό. Η µάχη γίνεται µε τον εαυτό
µας, εναντίον του οποίου πρέπει να πολεµήσουµε πρώτα».
***
«Όποιος δεν φοβάται το θάνατο αποκλείεται να γίνει δούλος».
***
Ο ονοµαστός για τον αδιάφθορο χαρακτήρα του Ρωµαίος πολιτικός Κάτων απέφευγε όσο
µπορούσε τις τιµές. Μια µέρα ορισµένοι φίλοι και θαυµαστές του, του είπαν :
- Όλοι οι Ρωµαίοι πολιτικοί έχουν το άγαλµά τους στην αγορά της Ρώµης. Γιατί εσύ δεν
θέλεις να φτιάξουν και το δικό σου;
- Κι ο Κάτων αποκρίθηκε!
- Προτιµώ να ρωτούν οι επόµενες γενεές, γιατί δεν υπάρχει άγαλµά µου, παρά να ρωτούν
γιατί υπάρχει.
***
«Θεωρούµε κατόρθωµα ότι φθάσαµε σε µηχανές που σκέπτονται και ενεργούν σαν άνθρωποι.
Ο κίνδυνος όµως είναι να καταντήσουν οι άνθρωποι να σκέπτονται και να αισθάνονται σαν
µηχανές».
***
«Το βόδι δένεται από τα κέρατα και ο άνθρωπος από τα λόγια του».
***
«Λέγεται ότι ο άνθρωπος έχει αρχή και τέλος. ’Οµως ο θάνατος είναι αρχή και όχι τέλος».
***
«Το πρόβληµα δεν είναι οι µαύροι, αλλά οι λευκοί µε την µαύρη ψυχή».
Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια, συµπέρασµα µιας ολάκερης ζωής, ενός γέροντα Ιεραπόστολου,
που έζησε στην Αφρική, κοντά στους µαύρους µε την λευκή ψυχή.
***
Ύµνος ελπίδας
Όταν συνέβη το τραγικό ναυάγιο του υπερωκεάνιου «Τιτανικός», ο πλοίαρχος διέταξε την
ορχήστρα του πλοίου ν’ ανακρούσει τον ύµνο του Σούµπερτ «Χαίρε Μαρία». Η φωνή αυτής της
πίστεως, που έβγαινε από τα επιθανάτια στήθη του χαροπαλεύοντος καραβιού, σκόρπισε
θάρρος σ’ ολόκληρο το πλήρωµα. Αναπτέρωσε τις ελπίδες, κι’ ενίσχυσε την πάλη προς τα
κύµατα. Στις τραγικές εκείνες στιγµές, µόνον η Πίστη –τίποτε άλλο- µπορούσε να ενθαρρύνει
τους ναυαγούς.
***
« Εκείνοι που δεν έκαναν τίποτε, κατηγορούν τους άλλους γιατί δεν τα έκαναν όλα».
***
«Η θλίψη, όπως ο σιδηρουργός, µορφώνει ενώ πλήττει».
***
«Ο φρόνιµος ποτέ δεν µιλάει για όσα κάνει, αλλά µήτε ποτέ κάνει κάτι για το οποίο να µη µπορεί
να γίνει λόγος».
***
«Ένας γέροντας ασκητής συµβούλευε: «Πρόσεξε µη χάσεις το Θεό, στους ανθρώπους που τον
υπερασπίζονται».
***
«Με συνεννόηση επιτυγχάνονται περισσότερα πράγµατα…Ένας κόµπος δεν λύνεται ποτέ µε το
τέντωµα των δύο άκρων».
***
«Ποτέ µια ιδέα δεν είναι υπεύθυνη για το είδος των ανθρώπων που την πιστεύουν».
***
«Ο πιο πολύτιµος θησαυρός είναι η γνώση γιατί δεν κλέβεται, δεν απορρίπτεται, δεν φθείρεται».
***
« Στη θλίψη ο Χριστιανός λέγει το αµήν. Ο άγιος το αλληλούϊα».
***
«Φρόνιµο κεφάλι, στόµα κλειστό».
***
Μα γιατί πέφτεις παππούλη; Ούτε και καθιστός δεν µπορείς για λίγο να σταθείς; Και εκείνος
φιλοσοφηµένα απαντά.
-Με τραβάει η γη, παιδί µου. ∆εν το βλέπεις; « Mε τραβάει η γη»!…Μια µεγάλη αλήθεια.
Κάθε µέρα που περνάει κάνουµε κι ένα βήµα κοντά στη µάνα µας γη. «Χους εσµέ και εις γην
απελευσόµεθα». Η γη θα ζητήσει και θα πάρει το δικό της. Το χοϊκό σώµα µας. Κι ο ουρανός το
δικό του. Την αθάνατη ψυχή µας.
***
«Ακόµα κι αν έχεις 10.000 χωράφια µπορείς να φας µόνο λίγο ρύζι την ηµέρα. Ακόµα κι αν το
σπίτι σου έχει 10.000 δωµάτια, µπορεί να χρησιµοποιήσεις µόνο δύο µέτρα το βράδυ για να
κοιµηθείς».
***
« Η αρχή της ανησυχίας είναι το τέλος της πίστεως και η αρχή της αληθινής πίστεως είναι το
τέλος της ανησυχίας».
***
«Το ψέµα δεν ζει ποτέ για να γεράσει».
***
«Το µίσος δεν υποχωρεί στο µίσος. Υποχωρεί στην αγάπη. ∆ώσε τη φιλοξενία σου και στον
εχθρό σου ακόµη, όπως το δένδρο δεν αρνείται την σκιά του ούτε και στον ξυλοκόπο».
***
«Οι περισσότεροι εκ των ανθρώπων χρησιµοποιούν τα χρόνια της νεότητάς τους για να τα
κάνουν κατάλοιπα άθλια».
***
« Στην καρδιά του πιστού, η αγάπη, όπως στις µεγάλες αυτοκρατορίες ο ήλιος, δεν δύει ποτέ».
***
« Μια καλή µητέρα αξίζει περισσότερο από εκατό δασκάλους».
***
«Φέρε τον Θεό στη ζωή σου και τότε η ζωή σου θα σε φέρει στο Θεό».
***
«Το χέρι που κουνάει την κούνια του παιδιού είναι το ίδιο που κουνάει τον κόσµο όλο».
***
«Η ζωή σου είναι σαν το νόµισµα. Μπορείς να την ξοδέψεις όπως θέλεις αλλά µόνο µια φορά
µπορείς να την ξοδέψεις».
***
«Αυτό που είσαι, µιλάει τόσο δυνατά, ώστε δεν µπορεί ν’ ακουστεί αυτό που λες».
***
«Ό, τι τραβάει το κορµί τα φταίει το κεφάλι».
***
«Το πρωί προτού να συναντήσεις τους ανθρώπους συνάντησε πρώτα µε την προσευχή το Θεό.
Το βράδυ όταν αποχαιρετήσεις τους ανθρώπους φρόντισε να αποχαιρετήσεις και το θεό».
***
«Τι τροµερό πράγµα είναι ένα παραµεληµένο από καιρό καθήκον!»
***
«Μόνον τα καρποφόρα δένδρα πετροβολούνται».
***
«Η ευγένεια ενώ δεν κοστίζει τίποτε αγοράζει τα πάντα».
***
«Λέγεται ότι στις εκτάσεις γης που κρύβουν χρυσό ή άργυρο δεν φυτρώνει χλόη ούτε θάλλουν
άνθη. Είναι µια κατάγυµνη γη. Γιατί είναι…φιλάργυρη!»
***
«Εάν ρίχναµε στα βήµατά του τα µισά άνθη απ’ όσα σήµερα στο φέρετρό του θα του κάναµε το
βίο λιγότερο βασανισµένο».
***
«Μπροστά σε τέτοιο ηλιόγερµα, ντροπή το φως της µέρας».
***
«Μια µοίρα κατατρέχει τις καλές αποφάσεις να έρχονται πάντα αργά».
***
«Καθ’ ένας µας έχει τον ουρανό και τον Άδη µέσα του».
***
«Είχα δάσκαλο την δυστυχία και µ’ έµαθε πολλά».
***
O σύντροφος του εξόριστου.
Ο Ντοστογιέφσκι έσερνε τα βήµατά του µε την συνοδεία βαρβάρων στο βαρβαρότερο τόπο
εξορίας! Την Σιβηρία! Ήταν αντίπαλος του καθεστώτος ! Σ’ έναν από τους σταθµούς του
θλιβερού ταξιδιού του, µια γυναίκα του ‘βαλε στο χέρι 23 ρούβλια, αρκετά για να αγοράσει λίγο
ψωµί, σαπούνι, ρούχα, όχι όµως και την γαλήνη του πνεύµατός του! Αλλά µαζί µε το
χαρτονόµισµα τού ‘δωσε και µια Αγία Γραφή. Αυτή η Βίβλος βοήθησε να µην πεθάνει το µεγάλο
πνεύµα του Ντοστογιέφσκι! Στις σελίδες της έσβησε τη δίψα της ψυχής του!
Και ενώ τα πόδια πλήγιαζαν στη γη της εξορίας, το πνεύµα του ξεκουραζόταν στην πατρίδα της
Πίστεως; Της Ειρήνης; Της Αγάπης…
***
« Ζωή: βιβλίο, που οι µωροί το φυλλοµετρούν επιπόλαια, οι φρόνιµοι το µελετούν προσεχτικά,
γιατί ξέρουν πως µονάχα µια φορά θα το διαβάσουν».
***
«Πρόσεχε πως ζεις. Ίσως είσαι συ η µοναδική Αγία Γραφή, που κάποιος γύρω σου διαβάζει».
***
Ο άγιος Εύδηλος (8ος αιών)έλεγε:
-Κάθε καλή πράξη που έχω κάνει στη ζωή µου προσπαθώ να µην την σκέφτοµαι καθόλου. Και
όταν τον ρωτούσαν γιατί, απαντούσε χαριτολογώντας.
-Τη σκέφτεται, λυπηµένος, νύχτα µέρα ο ∆ιάβολος. ∆εν υπάρχει, λοιπόν, καµιά ανάγκη να την
θυµόµαστε κι οι δύο.
***
«Το να νιώθεις γλύκα από το µέλι και τη ζάχαρη, δεν χρειάζεται προετοιµασία. Η γλύκα τους σε
αγγίζει άµεσα και έντονα. Αλλά το να αισθανθείς την ξεχωριστή νοστιµιά της πράσινης πικρής
ελιάς απαιτείται κάποια γευστική καλλιέργεια. Έτσι και για τον ενάρετο. Οι θλίψεις και οι πικρές
δοκιµασίες της ζωής του αφήνουν στο τέλος και στο βάθος µια ξεχωριστή γεύση. Τη
χαρµολύπη. Χαρά από τη λύπη. Γλύκα από το πικρό».
***
«Όποιος προδίδει ξένο µυστικό δεν φυλάει ούτε το δικό του».
***
«Οι νέοι είναι σκλάβοι των ονείρων. Οι γέροι σκλάβοι της µεταµέλειας».
***
«Η χαρά έχει τους φίλους της. Η θλίψη θρηνεί µόνη».
***
«Θυµός είναι ο αγέρας, που σβήνει το κερί της λογικής».
***
«Το βάρος που φέρνει κανείς µε αισιοδοξία γίνεται ελαφρότερο».
***
«Είναι προτιµότερο ένα κακό που ήρθε, παρά ένα κακό που το περιµένεις.
Και είναι προτιµότερη η ευτυχία που περιµένεις, παρά η ευτυχία που ήλθε».
***
Μια κινέζικη παροιµία λέει: «Αν έχεις παιδιά, να τα χαίρεσαι. Αν δεν έχεις παιδιά, να χαίρεσαι».
***
«Να φέρεσαι στο φίλο σου σαν σε κάποιον που µπορεί µια µέρα να γίνει εχθρός σου και στον
εχθρό σου σαν να µπορούσε κάποτε να γίνει φίλος σου».
***
«Άνθρωπος µε θάρρος και χωρίς αρετή είναι ένας κοινός ληστής».
***
«∆εν στεναχωριέµαι που δεν µε γνωρίζει ο κόσµος. Με βασανίζει όµως η σκέψη ότι εγώ ο ίδιος
δεν γνωρίζω τον εαυτό µου».
***
«Ξοδεύει την υγεία του για να αποκτήσει περιουσία κι αργότερα ξοδεύει την περιουσία του για
να ξανακερδίσει την υγεία του».
***
«Τα λεφτά µπορούν ν’ αγοράσουν:
Κρεβάτι, αλλά όχι ύπνο.
Βιβλία, αλλά όχι µυαλά.
Φαγητό, αλλά όχι όρεξη.
Φάρµακα, αλλά όχι υγεία.
Καλοπέραση, αλλά όχι ευτυχία».
***
«Η καλοσύνη δεν έχει ούτε όρια ούτε περιορισµούς».
***
«Αφέντη, αφέντη, είπε ο διάβολος στον αρχιδιάβολο, οι άνθρωποι πάνω στη γη ανακάλυψαν
την αλήθεια» Κι εκείνος απάντησε: «Μην ανησυχείς. Θα στείλω κάποιον να την κάνει δόγµα».
***
«...Να θυµάσαι πάντοτε ότι για να είµαστε ευτυχείς, πρέπει να έχουµε:
Περισσότερη αρετή, παρά γνώσεις.
Περισσότερη αγάπη, παρά ευαισθησία.
Περισσότερη σύνεση, παρά ευφυΐα.
Περισσότερη υγεία, παρά πλούτη.
Περισσότερη άνεση, παρά κέρδη».
***
«Τα οκτώ που δεν πρέπει να έχεις:
1- Πλούτο χωρίς µόχθο.
2- Πολιτική χωρίς αρχές.
3- Απόλαυση χωρίς συναίσθηµα.
4- Γνώση χωρίς χαρακτήρα.
5- Εµπόριο χωρίς ήθος.
6- Επιστήµη χωρίς ανθρωπιά.
7- Αγάπη χωρίς θυσία.
8- Αξίωµα χωρίς αξία».
***
«Απόψε, είσαι πιο πλούσιος απ’ ότι ήσουν πέρυσι: Αν βρήκες τον καιρό να θαυµάσεις τα έργα
του Θεού στη φύση και στη ζωή σου. Αν λογάριασες την αξία των µικρών πραγµάτων, που
χάρηκες και αν διέγραψες τα λάθη των φίλων και των εχθρών σου που σε πίκραναν. Αν κάποιο
παιδί σε χαιρέτισε µε µειδίαµα και εσύ το ανταπέδωσες µε χαµόγελο. Αν προσπάθησες να βρεις
κάτι καλό στους άλλους και τους έδωσες ό, τι καλύτερο έχεις».
***
Σε κάποια κωµόπολη, ένας ρολογάς έλαβε παραγγελία να τοποθετήσει ένα µεγάλο ρολόι και να
χαράξει επάνω του ένα ρητό. Όταν ετοιµάσθηκε το ρολόι, ο ρολογάς φρόντισε να βρει το
κατάλληλο ρητό, εζήτησε τη γνώµη πολλών, µέχρι να πάρει την οριστική απόφαση. Ένας από
αυτούς, κάπως παράξενος, του είπε θυµωµένος:
- Ωχ αδελφέ! Κοίταξε τη δουλειά σου...
Ο ρολογάς σκέφθηκε αµέσως ότι βρήκε και κατάλληλο ρητό. Και το εχάραξε στο ρολόι. Έτσι το
ρολόι αυτό σε κάθε χτύπηµα ανά ώρα έλεγε στον κάθε άνθρωπο που το κοιτούσε: «Κοίταξε τη
δουλειά σου!»
***
«Το προσεύχεσθαι για τη θρησκεία είναι ό, τι το διανοείσθαι για τη φιλοσοφία».
***
«Πολλοί λένε κάθε πρωί «Πάτερ ηµών...» Αλλά ύστερα την ηµέρα µας την περνάνε σαν
ορφανά. Με θλίψη και ανασφάλεια».
***
«Να προσφέρεις:
Στους εχθρούς σου: συγχώρεση.
Στους φίλους σου: την καρδιά σου.
Στα παιδιά σου: καλό παράδειγµα.
Στους κακούς: ανοχή.
Στον πατέρα σου: υπακοή.
Στη µητέρα σου: αισθήµατα.
Στον εαυτό σου: σεβασµό.
Σε όλους: αγάπη».
***
Σ’ ένα απόσπασµα κωµωδίας του Αριστοφάνη, υπάρχει, ο εξής διάλογος ανάµεσα σε δύο
ακριτόµυθες και φλύαρες γειτόνισσες:
- Η Μυρσίνη µου είπε ότι της είπες αυτό που σου είχα πει να µην της πεις.
- Τι φλύαρη γυναίκα. Κι όµως εγώ της είχα πει να µην σου πει ότι της το είχα πει.
- Αν είναι έτσι, κάνε µου τότε την χάρη να µην της πεις ότι σου είπα, ότι µου το είπε...
***
«Πες στον εαυτό σου, πως δεν θα χτυπήσεις ποτέ δεµένα χέρια».
***
«Η αλληλεγγύη µέσα στην θλίψη είναι η ευτυχία µέσα στην δυστυχία».
***
«Είναι αδιακρισία να ζητάει κανείς ένα πράγµα, που δεν θα µπορούσαν να του αρνηθούν».
***
«Όταν ο Θεός τοποθετεί στη ζωή σου µια τελεία, µην την µετατρέπεις εσύ σε ερωτηµατικό».
***
«Γι’ αυτό ο Υιός του Θεού έγινε άνθρωπος, για να γίνουµε κι εµείς, οι υιοί του ανθρώπου, υιοί
του Θεού».
***
«Οι αρχές των µεγάλων γεγονότων, όπως οι πηγές των ποταµών, είναι συχνά µικρές και
άσηµες».
***
«Ας είµαστε αισιόδοξοι έχοντας υπ’ όψη µας πως οι µεγαλύτερες συµφορές είναι αυτές που δεν
έρχονται ποτέ».
***
«Πολλοί δέχονται συµβουλές, αλλά µόνο οι σοφοί επωφελούνται από αυτές».
***
«Το χρήµα αγοράζει:
Κρεβάτι, αλλά όχι ύπνο.
Βιβλία, αλλά όχι µυαλό.
Γιατρικά, αλλά όχι υγεία.
∆ιασκέδαση, αλλά όχι ευτυχία.
Θρησκεία, αλλά όχι σωτηρία.
Και διαβατήριο για παντού εκτός από τον ΠΑΡΑ∆ΕΙΣΟ».
***
«Την ευτυχία δεν την φέρνουν εκείνα που θα επιθυµούσες να έχεις, αλλά η ικανοποίηση για
εκείνα, που ήδη έχεις».
***
«Είναι δύσκολο για τα παιδιά να µάθουν καλούς τρόπους αν δεν τους βλέπουν στους
µεγάλους».
***
«Ο καλύτερος χρόνος να κάνεις αυτά που σκέφτεσαι να κάµεις βρίσκεται ανάµεσα στο χθες και
το αύριο».
***
«Η πίστη αγκαλιάζει και κατανοεί τα πάντα, ακόµη και την απιστία».
***
«Πολλοί άνθρωποι φιλονικούν για τη θρησκεία, γράφουν περί αυτής, µάχονται γι’ αυτή, είναι
έτοιµοι να πεθάνουν χάριν αυτής. Κάνουν το παν γι΄ αυτήν, εκτός από το να ζουν σύµφωνα µε
αυτήν».
***
«Η Φύση µας διδάσκει να αγαπάµε τους φίλους µας. Η Θρησκεία τους εχθρούς µας».
***
Ο Αθηναίος στρατηγός Φωκίων, που ήταν ονοµαστός για την εντιµότητά του έλαβε από τον
Μέγα Αλέξανδρο που ήταν τότε εχθρός των Αθηναίων ένα πολύτιµο δώρο.
Απορώντας γι’ αυτήν τη διάκριση ο Φωκίων ρώτησε τους ανθρώπους του βασιλιά, γιατί
ανάµεσα σ’ όλους τους Αθηναίους ο Αλέξανδρος είχε στείλει µονάχα σ’ αυτόν δώρο.
Γιατί είσαι ο πιο σοφός απ’ όλους τους, του αποκρίθηκαν διπλωµατικά εκείνοι.
Αν είναι έτσι, αποκρίθηκε τότε ο Φωκίων, γιατί ο βασιλιάς σας θέλει να χάσω αυτό το
πρωτείο, παίρνοντας το δώρο του;
***
«Ξένοι και περαστικοί είµαστε πάνω στη γη».
***
«Ο καλός φοβάται το ψέµα. Ο κακός την αλήθεια».
***
«Κανένας ευφυής δεν κατάφερε ποτέ να πείσει έναν ανόητο. Και καµία συνεννόηση δεν έγινε
ποτέ µεταξύ των δύο αυτών εγκεφάλων. ∆υο κεφαλές για να συνεννοηθούν θα πρέπει να είναι
εξ’ ίσου αδειανές ή εξ’ ίσου γεµάτες».
***
«...Την γλώσσα κανείς από τους ανθρώπους δεν µπορεί να δαµάσει, είναι ασυγκράτητο κακόν,
γεµάτη από θανατηφόρο δηλητήριο».
***
Ο αββάς Ιωσήφ λέει στον αββά Νισθερώ:
-Τι να κάνω στη γλώσσα µου που δεν µπορώ να την συγκρατήσω;
-Και του λέει ο γέρων:
-Εάν λοιπόν µιλήσεις, αισθάνεσαι ανακούφιση; Του λέει:
- Όχι. Και είπε ο γέρων:
-Εάν δεν αισθάνεσαι ανακούφιση, γιατί µιλάς; Μάλλον σιώπα, και αν συµβεί συζήτηση,
άκου περισσότερο παρά να µιλάς.
***
«Να αγαπάτε µε καθαρή καρδιά».
***
«Είναι προτιµότερο το σκέτο ψωµί µε ευχαρίστηση και ειρήνη, παρά γεµάτο µε πολλά αγαθά,
αλλά κι άδικα θύµατα µαζί µε φιλονικίες».
***
«Aς αγαπά ο καθένας τη γυναίκα του όπως τον εαυτό του, η δε γυναίκα να σέβεται τον άντρα
της. Τα παιδιά, υπακούετε εις τους γονείς σας εν Κυρίω... Και εσείς πατέρες µη εξοργίζετε τα
παιδιά σας».
***
«Η µέριµνα του πλούτου λιώνει το σώµα και η έγνοια που τα πλούτη προκαλούν, διώχνει τον
ύπνο µακριά».
***
«Προσέχετε και φυλαχτείτε από κάθε είδους πλεονεξία».
***
«Όπου υπάρχει ζηλοτυπία και φιλονικία, εκεί είναι ακαταστασία και κάθε φαύλο πράγµα».
***
«Αυτός που ρίχνει πέτρα ψηλά, την ρίχνει επάνω στο κεφάλι του».
***
«Mη ζητάς και µη περιεργάζεσαι πράγµατα δυσκατόρθωτα και ανώτερα από τις δυνάµεις σου».
***
«Η πίστη χωρίς έργα είναι νεκρή».
***
«Χωρίς σκέψη να µην κάνεις τίποτα».
***
«Να γυµνάζεις τον εαυτό σου στην ευσέβεια».
***
«Το µάτι του πλεονέκτη µ’ όσα έχει δεν χορταίνει κι η απληστία του στεγνώνει την ψυχή».
***
«Μια πειστική απόδειξη ότι ο άνθρωπος δεν δηµιουργήθηκε τέτοιος που παρουσιάζεται είναι ότι
όσο καλλιεργείται και γίνεται καλύτερος τόσο περισσότερο ντρέπεται από µέσα του για τις
-
αδυναµίες του και την ευτέλειά του. Όσο πιο βαθιά καλλιεργηµένος είναι, τόσο πιο έντονα
απεχθάνεται τη διαφθορά και τις αισχρές ροπές του».
***
«Να φέρεστε προς τους άλλους, όπως θα θέλατε να φερθούν σε εσάς».
***
«Είναι πολλοί περισσότεροι οι άνθρωποι που ξέρουν τι θέλουν οι άλλοι, παρά εκείνοι που
ξέρουν τι θέλουν οι ίδιοι».
***
«Τη γνώση µας τη δίνει η επαφή µε τα πράγµατα. Τη σοφία η απόσταση από τα πράγµατα».
***
«Πρόσεξε καλά εκείνον που όλοι οι άνθρωποι αγαπούν, καθώς κι εκείνον που όλοι τον
µισούν».
***
«Του φτωχού του λείπουν πολλά, του φιλάργυρου τα πάντα».
***
«Μην οµιλείς περί ευτυχίας σε άνθρωπο λιγότερο ευτυχή από εσένα. Και πολύ περισσότερο
µην εκθέτεις την ευτυχία σου µπροστά στα µάτια ενός δυστυχισµένου».
***
«Είναι βεβαίως καθήκον το να είναι κάποιος αξιαγάπητος, αλλά πρέπει να προσέχει µήπως το
εξασκεί σε βάρος των άλλων αρετών».
***
«Το να αναφέρεις τις κακές πράξεις των άλλων για να δικαιολογήσεις και να απαλύνεις τις δικές
σου, είναι σα να θέλεις να νιφτείς µε λασπόνερο».
***
«Ποια είναι η ζωή µας; Είναι ατµός που φαίνεται για λίγο και έπειτα εξαφανίζεται».
***
«Θα θυσίαζα όλο τον κόσµο, έλεγε µια κοσµική κυρία σε µια χριστιανή φίλη της για να
αποκτήσω τη χαρά και τη γαλήνη σου. Αυτό ακριβώς το τίµηµα πλήρωσα κι εγώ για να τα
αποκτήσω, απάντησε εκείνη».
***
Μαθαίνουµε:
Θυµόµαστε:
1%
µε την γεύση
10% από όσα διαβάζουµε
1,5%
µε την αφή
20% από όσα ακούµε
3,5%
µε την όσφρηση
30% από όσα βλέπουµε
11%
µε την ακοή
50% από όσα βλέπουµε και ακούµε
83%
µε την όραση.
80% από όσα λέµε
90% από όσα λέµε και ακούµε
***
«Κράτα την Αγ. Γραφή ανοιχτή και δεν θα βρεις την πόρτα του ουρανού κλεισµένη!»
***
«Η ζωή τούτη είναι νοσοκοµείο που κάθε άνθρωπος κατέχεται από επιθυµία ν΄ αλλάξει
κρεβάτι!»
***
***
«Ένας γενναίος εχθρός είναι καλύτερος από έναν άνανδρο φίλο!»
***
Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!»
«Κι αν χαµηλά έχεις πέσει,
κι αν λύπη τώρα σε τρυγά
κι έχεις βαθιά πονέσει.
Κι αν όλα µοιάζουν σκοτεινά
κι έρηµος έχεις µείνει,
µην πεις ποτέ σου: Είναι αργά!
-Τ΄ ακούς;- ό, τι κι αν γίνει!»
***
«Η βασιλεία του Θεού θα είναι γεµάτη αµαρτωλούς µετανοηµένους, ενώ η κόλαση θα είναι
γεµάτη αµαρτωλούς αµετανόητους. Αυτή είναι η διαφορά!»
***
«Η χαρά είναι στη ζωή ό, τι είναι το λάδι στο λυχνάρι!»
***
«Μην θες να φτάσεις σε κορυφή τη µοναξιά αν φοβάσαι. Όσο ψηλότερα ανεβείς τόσο πιο µόνος
θα ‘σαι».
***
«Η ψύχρα και το σκοτάδι είναι βαθύτερα λίγο πριν ξηµερώσει. Έτσι και οι δοκιµασίες της ζωής!»
***
«Το χαµόγελο. Μια στιγµούλα είναι η ζωή του και όµως η ανάµνησή του διαρκεί κάποιες φορές
αιώνια. ∆εν υπάρχει κανένας τόσο πλούσιος που να µπορεί να κάνει χωρίς αυτό και κανένας
τόσο φτωχός όσο αυτοί, που το στερούνται. ∆ηµιουργεί ευτυχία µέσα στο σπίτι, συνδαυλίζει την
καλή θέληση σε µια δουλειά και προσυπογράφει τη φιλία.
Είναι µια ανάπαυση για τους κουρασµένους, ένα γλυκοχάραµα για τους αποθαρρηµένους, ένα
ηλιόφωτο για τους θλιµµένους και το καλύτερο αντίδοτο που έχει η φύση για τις στεναχώριες.
Και όµως, δεν µπορείς να το αγοράσεις, να το ζητιανέψεις, να το δανειστείς, ή να το κλέψεις,
επειδή δεν ωφελεί σε τίποτα, εκτός αν στο χαρίσουν!»
***
«Όταν ενθυµούµεθα τις αµαρτίες µας ο Θεός τις λησµονάει. Και όταν τις λησµονάµε εµείς τις
θυµάται ο Θεός!»
***
«Το να σε αγαπούν είναι µεγάλο αγαθό, το να αγαπάς εσύ τους άλλους είναι ακόµη
µεγαλύτερο!»
***
«Το δέντρο ρίχνει τη σκιά του και σ’ αυτούς που το ραβδίζουν!»
***
«Είναι αλήθεια περίεργο πόσο πολλά πρέπει να µάθουµε, προτού γνωρίσουµε πόσα λίγα
ξέρουµε!»
***
«Η αξία γι’ αυτόν που την έχει, είναι ένα µεγάλο φορτίο!»
***
Η πιο µεγάλη ευτυχία
«Με ένα καλό πρόγευµα µπορεί κανείς να περάσει µια ηµέρα.
Με µια καλή απόφαση ένα ολόκληρο χρόνο.
Με ένα καλό γάµο ολόκληρη τη ζωή του!»
***
-Θέλω να ανεβώ στον Όλυµπο, µα σαν αναλογίζοµαι την απόσταση δειλιάζω, είπε ένας
Αθηναίος στο Σωκράτη.
Κι εκείνος τον ρώτησε: Πόσα χιλιόµετρα την ηµέρα περπατάς χαζεύοντας εδώ και εκεί;
-Καµιά δεκαριά, του απάντησε.
-Ε, τότε αντί να περπατάς άσκοπα, βάδιζε καθηµερινά, µε σύστηµα και πρόγραµµα προς
συγκεκριµένο στόχο και προς ορισµένη κατεύθυνση. Προς τον Όλυµπο. Και θα φτάσεις.
Σίγουρα και άκοπα!
***
«Είναι πολύ καλύτερο να ζει κανείς σ’ ένα σπιτάκι και να έχει µπροστά του ένα µεγαλόπρεπο
ανάκτορο, για να το θαυµάζει, παρά να ζει µέσα σ’ ένα µεγαλόπρεπο ανάκτορο και να µην έχει
τίποτα µπροστά του, για να το θαυµάζει!»
***
«Είµαι ένας σκίνος και πάσχω. Γιατί ποτέ δεν µπόρεσα να παραδεχθώ πως δεν έγινα δρυς!»
***
Ο φιλόσοφος Ζαν Μπλοντέζ, στις αρχές του 19ου αιώνα απευθυνόταν στους φτωχούς και
στερηµένους και τους έλεγε: «Πόσο ωραίο είναι να σας βλέπω όταν τρώτε. Το κάθε γεύµα σας
µου φαίνεται υπέροχο. Μοιάζετε ευτυχισµένοι µέσα στο φτωχικό σας όπου στερήστε σχεδόν τα
πάντα. Είστε χίλιες φορές πιο ευτυχισµένοι από τους ισχυρούς αυτού του κόσµου που οι
αχόρταγες διαρκώς ψυχές τους βρίσκουν πάντα κάτι να επιθυµήσουν, είναι πάντα µελαγχολικοί
και κατσούφηδες!»
***
«Η λογική µοιάζει µε δικηγόρο, αναλαµβάνει να αποδείξει σαν ορθό εκείνο που της αναθέτεις!»
***
«Όταν η λύπη είναι πρόσφατη, κάθε προσπάθεια για να ξεχαστεί εξοργίζει!»
***
«Όσοι τα έχουν όλα εξόν από Σένα, Θεέ µου, είναι πάµπτωχοι µπροστά σε αυτούς που δεν
έχουν τίποτα άλλο παρά Εσένα µονάχα!»
***
Όταν γεννιέται στις Ινδίες ένα παιδί, ο αρχηγός της φυλής το σηκώνει ψηλά και λέει:
-Έρχεσαι στον κόσµο κλαίγοντας, ενώ όλοι γύρω σου γελάνε.
Προσπάθησε να ζήσεις έτσι ώστε όταν φύγεις από τον κόσµο εσύ να γελάς, ενώ όλοι γύρω σου
να κλαίνε!
***
«Οι λέξεις, είναι οπλισµένα πιστόλια!»
***
«Το φως της αλήθειας κάνει πολλούς να τρέχουν να κρυφτούν πίσω από τον ίσκιο της!»
***
«Ευκολότερα οδηγούνται οι άνθρωποι παρά διοικούνται, προτιµότερο είναι να οδηγεί κανείς
παρά να πιέζει!»
***
«Αγάπα τα άνθη, είναι το σιωπηλό και άγραφο ευαγγέλιο της φύσεως!»
***
«Όποιος ανοίγει το Ευαγγέλιο, αλληλογραφεί µε το Χριστό!»
***
«Ο σπουδαίος άνθρωπος παραδέχεται ότι έχει άδικο. Και ο σπουδαιότερος σιωπά, όταν ξέρει
ότι έχει δίκαιο!»
***
«Τις πιο καυτές τοποθεσίες στην κόλαση τις κρατούν γι’ αυτούς που σε ώρες µεγάλης κρίσεως
κρατούν την ουδετερότητά τους!»
***
«Οι βάρβαροι δεν θα ξανάρθουν απ’ τα σύνορα. Ορµούν απ’ τις τηλεοράσεις στα παιδικά
δωµάτια!»
***
«Ο Χάρος πήγε να πάρει πρόωρα µια µητέρα που είχε τρία κορίτσια. Την Όµορφη. Την
Έξυπνη. Και την Καλή. Η Όµορφη προσπάθησε να τον σαγηνεύσει µε τα κάλλη της. Η Έξυπνη
να τον πείσει µε τα λόγια της να τους αφήσει τη µητέρα τους. Ο Χάρος όµως τους έθεσε
τέτοιους όρους που καµιά τους δεν µπορούσε να τους δεχθεί. Εκτός από την Καλή. Και µπρος
στην καλοσύνη ο Χάρος αναγκάστηκε να υποχωρήσει. Γιατί ούτε η οµορφιά ούτε η εξυπνάδα,
παρά µόνο η καλοσύνη µπορεί να πολεµήσει και τον Χάρο ακόµη.
Η καλοσύνη είναι ισχυρότερη και από τον θάνατο!»
***
«Πόσες φορές κι εµείς, νοσταλγοί της υψηλής κορυφής, και του τελείου δεν µένουµε
καρφωµένοι στα χαµηλά. Στους ελώδεις πρόποδες των υψηλών οραµατισµών. Γιατί «τα ύψη –
όπως λέει ο Γκαίτε- µας είναι ελκυστικά, όχι όµως και τα σκαλοπάτια. Με τα µάτια στραµµένα
στην κορυφή, προτιµάµε να βαδίζουµε στην πεδιάδα». Μας συναρπάζει η αίγλη της κορυφής,
αλλά µας κουράζει ο κόπος της ανηφοριάς. Κι ενώ τα φτερά µας είναι φτιαγµένα για τα πλάτη
του ουρανού, εµείς λιµνάζουµε στο τέλµα, δεσµευµένοι από κάποιο πάθος».
***
«Ο απαλλαγµένος από την «ψυχολογία του φθόνου» προσπαθεί να φτάσει τον καλύτερό του. Ο
κινούµενος όµως από την «ψυχολογία του φθόνου» προσπαθεί να σταµατήσει τον καλύτερο, να
τον γυρίσει πίσω στο δικό του χαµηλότερο επίπεδο!»
***
«Εκείνος που εργάζεται µε τα χέρια είναι εργάτης! Εκείνος που εργάζεται µε τα χέρια και το
µυαλό είναι τεχνίτης. Εκείνος που εργάζεται µε τα χέρια, µε το µυαλό και την καρδιά του είναι
καλλιτέχνης!»
***
«∆εν υπάρχει µεγαλύτερος πόνος από το να µην µπορείς να πεις τον πόνο σου!»
***
«Έκλαψα επειδή δεν είχα παπούτσια µέχρι την ηµέρα που είδα έναν άνθρωπο χωρίς πόδια!»
***
«∆εν πρέπει να δείχνεις τα ελαττώµατα των άλλων, µε λερωµένα δάχτυλα!»
***
«Ο φτωχός ζητάει φαί, ο πλούσιος όρεξη!»
***
«Όποιος ανεβαίνει στις ψηλοκορφές χαίρεται πρώτος τους ασπασµούς του ήλιου αλλά και
κινδυνεύει πρώτος από τα αστραπόβροντα!»
***
«Όποιος έχει φτερά κινδυνεύει να κατασπαραχθεί από εκείνους, που δεν έχουν παρά µονάχα
νύχια!»
***
«Να δηµιουργείς σαν αθάνατος, και να ζεις σαν ετοιµοθάνατος!»
***
«Οι γυναίκες σήµερα, δεν δυσκολεύονται καθόλου να φέρονται σαν άντρες…∆υσκολεύονται
µόνο να φέρονται σαν κύριοι!»
***
«Η οµορφιά στον άνθρωπο παίζει τον ίδιο ρόλο που παίζει το µηδέν δίπλα σε έναν αριθµό, η
αξία του εξαρτάται από εκείνο που έχει δίπλα!»
***
«Μου αρέσει να ακούω τους ανθρώπους να µιλούν για τον εαυτό τους. Ποτέ δεν ακούω να λένε
τίποτα κακό!»
***
«Αν θέλεις το σώµα σου γερό νήστευε και περιπάτει, αν την ψυχή σου νήστευε και
προσεύχου!»
***
«Ο περίπατος ασκεί το σώµα, η προσευχή την ψυχή, η νηστεία και τα δύο!»
***
«Στη Γερµανική γλώσσα οι λέξεις άγιος και υγιής έχουν την ίδια ρίζα!»
***
Για το δραστήριο άνθρωπο, που αγωνίζεται χωρίς όµως να έχει βάλει σκοπό στη ζωή του, ένας
σοφός λέει:
«Τρέχει-τρέχει ακούραστα πάνω-κάτω στο γήπεδο, µόνο που ξεχνάει πως υπάρχει και…
µπάλα!»
***
«Η αδυναµία στην οποία βρίσκοµαι ν΄ αποδείξω ότι δει υπάρχει Θεός, µου αποκαλύπτει την
ύπαρξή του!»
***
«Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν προσεύχονται. Ζητιανεύουν!»
***
«Ο άνθρωπος είναι χειρότερος από ζώο, όταν είναι ζώο!»
***
«Η αγάπη του Σαµαρείτη ήταν: Αυθόρµητη. Έµπρακτη. Ηρωική. Ανιδιοτελής. Παγκόσµια. Αυτές
ήταν οι πέντε γραµµές που στοιχειοθέτησαν το αιώνιο πεντάγραµµο της αγάπης. «Πορεύου,
λοιπόν, και συ ποίει οµοίως».
***
«Οι αναµνήσεις και η πείρα είναι η βακτηρία των γηρατειών. Οι ελπίδες τα φτερά της νεότητας!»
***
«Η πραγµατική πίστης µοιάζει µε τον χαρταετό. Οι ενάντιοι άνεµοι τον σηκώνουν ψηλότερα!»
***
«Αρέσει στ΄ άεργα χέρια να πετροβολούνε!»
***
« Αληθινά γενναίος δεν είναι αυτός που δύσκολα ή σπάνια απελπίζεται, αλλά αυτός που δεν
απελπίζεται ποτέ!»
***
«Χρησιµοποίησε το ταλέντο σου όσο µικρό και αν είναι. Τα δάση θα ήταν βουβά, αν µέσα σ΄
αυτά κελαηδούσαν µόνο τα αηδόνια».
***
«Η τιµωρία του ψεύτη δεν είναι ότι δεν τον πιστεύουν οι άλλοι, αλλ΄ ότι αυτός δεν µπορεί να
πιστέψει κανένα!»
***
«Ο αγαπών τους κόλακες ακολουθεί εν αγνοία του την Θεία εντολή. Αγαπάτε τους εχθρούς
υµών!»
***
«Ο οκνηρός άνθρωπος ποτέ δεν είναι εύκαιρος!»
***
«Ο δρόµος προς την αιωνιότητα διέρχεται από τους συνανθρώπους µας!»
***
«Η αποτυχία δεν είναι πάντοτε αµαρτία ενώ η αµαρτία είναι πάντοτε αποτυχία!»
***
«Οι τιµές που κατακτώνται είναι ανώτερες από εκείνες που δωρίζονται!»
***
«Με το κρασί δεν τις πνίγουµε τις λύπες µας, αλλά τις εξαγριώνουµε!»
***
«Τα νόµιµα κέρδη έχουν πόδια, τα παράνοµα φτερά!»
***
«Χαλεπόν εαυτόν γνώναι», λέει ο Θαλής. Κι αυτό το «χαλεπόν» θα πει: ∆ύσκολο, αφού ο
αντίπαλος είναι ο εγωισµός. Επίµονο, αφού η αυτογνωσία δεν έχει σχέση µε την επιφάνεια.
Επώδυνο, γιατί η αυτογνωσία είναι ξερίζωµα, όταν δεν είναι εγχείρηση!
***
Η αθανασία
Μήπως είν’ η αλήθεια στο θάνατο
κι η ζωή µήπως κρύβει την πλάνη;
Ότι λένε πως ζει µήπως πέθανε
κι είν’ αθάνατο ότι έχει πεθάνει;
«Τις δ’ οίδεν ει ζην τουθ’ ο κέκληται
Θανείν, το ζην δε θνήσκειν εστί;».
***
«Οι τύραννοι δεν κατόρθωσαν ακόµη να βρουν καµία αλυσίδα για το µυαλό».
***
«Η εργασία του δασκάλου είναι µεγάλη σε όγκο, λεπτή σε ποιότητα, βαριά σ’ ευθύνη».
***
«Σε µέρες δόξας µην υπερηφανεύεσαι».
***
«Καλό είναι εκείνο το βιβλίο που µας φέρνει δηµιουργική διάθεση».
***
«Η γαλήνη της καθαρής συνείδησης είναι η σπουδαιότερη ανταµοιβή της αρετής».
***
«Απ’ την πατρίδα πιο γλυκό δεν βλέπω άλλο στον κόσµο».
***
«Η φτώχεια που δεν έχει χρέος είναι µεγάλος πλούτος».
***
«Οι άνθρωποι ευχαρίστως οµολογούν τα σφάλµατα, για τα οποία κάπως µπορούν να
καυχηθούν».
***
«Η ∆ηµοκρατία είναι ιδιαίτερα ευάλωτη επειδή ακριβώς αποτελεί το πολίτευµα της ελευθερίας
που συνακόλουθα αφήνει ελεύθερους τους εχθρούς της να την υπονοµεύουν».
***
«Άλλα µεν Λεύκωνος όνος φέρει, άλλα δε Λεύκων».
***
«Υπάρχουν αρετές τις οποίες πρέπει ν’ αποβάλλεις όταν κυβερνάς».
***
«Υιώ και γυναικί, αδελφώ και φίλω µη δως εξουσία επί σε».
***
«Ο πληθυσµός της γης µεγαλώνει αλλά οι άνθρωποι λιγοστεύουν».
***
«Να εργάζεσαι σα να πρόκειται να ζήσεις αιώνια αλλά να ζεις σα να πεθαίνεις αύριο».
***
«Ο έπαινος κάνει τον καλό καλύτερο και τον κακό χειρότερο».
***
«Πουλάς την ελευθερία σου σε κείνον, που προδίνεις το µυστικό σου».
***
«Τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο, αν κερδίσει όλο τον κόσµο και χάσει τη ψυχή του».
***
«Το να βοηθούµε το συνάνθρωπό µας δεν πρέπει να το βλέπουµε σαν υποχρέωση, αλλά
πρέπει να είναι εσωτερική ανάγκη!»
***
«Εγκράτεια και γύµνασις και της τροφής λιτότης και έγερσις εωθινή είναι µακροβιότης».
***
«Η ελευθερία δε χαρίζεται κερδίζεται µε αγώνες».
***
«Όσο ψηλό κι αν είναι το δένδρο τα φύλλα του θα πέσουν στη γη».
***
«Η ζωή είναι µια γέφυρα. Πέρασέ την αλλά µη χτίσεις εκεί το σπίτι σου».
***
«Θέλεις να µάθεις κάτι που θα σε ωφελήσει; Προτίµα να ζεις άγνωστος και να σε θεωρούν
ασήµαντο».
***
«Είναι κουτό και άσκοπο να θλίβεται ή να χαίρεται κανείς γι’ αυριανά πράγµατα που είναι
πιθανό να µη γίνουν».
***
«Σου ζήτησα την εξουσία για να έχω την εκτίµηση των ανθρώπων. Έλαβα την αδυναµία για να
αισθάνοµαι την ανάγκη Σου. Σου ζήτησα τη φιλία για να µη ζω µόνος. Μου έδωσες µια καρδιά
για ν’ αγαπώ όλους τους ανθρώπους σαν αδελφούς µου. Σου ζήτησα όλα τα πράγµατα που θα
µπορούσαν να ευφραίνουν τη ζωή µου. Μου έδωσες τη ζωή για να ευφραίνοµαι, απ’ όλα τα
πράγµατα. ∆εν έλαβα τίποτα απ’ ό, τι εζήτησα. Έλαβα ό, τι µε ωφέλησε.
Σε ευχαριστώ».
***
«Η ωραιότερη ηµέρα: Η σηµερινή.
Ο καλύτερος χρόνος: Τώρα.
Η καλύτερη µέθοδος µάχης: Η πειθαρχία.
Η καλύτερη διασκέδαση: Η µελέτη.
Η καλύτερη ασχολία: Η εργασία.
Η ακριβότερη συλλογή: Η συλλογή των καλών πράξεων».
***
«Ένας τζέντλεµαν προσπαθεί να µην πληγώσει τα συναισθήµατα του άλλου, µόνο που αυτό
είναι σκόπιµο, ενώ για µία ευγενική ψυχή αυτό είναι εσωτερική ανάγκη».
***
«Ένας σοφός δεν εµπιστεύεται ποτέ όλα του τα αυγά σε ένα καλάθι».
***
«Θαυµάζω τον άνθρωπο που κολυµπάει κόντρα στο ρεύµα. Σίγουρα οι πιθανότητες να πνιγεί
είναι πολλές. Αλλά µόνον όποιος πηγαίνει αντίθετα στο ρεύµα έχει τη δυνατότητα να φτάσει στις
πηγές και να λουστεί».
***
«Από της κότας το αυγό θα βγει πάντα κοτόπουλο, έστω και αν το κλωσήσει φίδι».
***
«Όταν κάποιος έρχεται και µου λέει ότι θέλει να µου δώσει, δεν µπορεί να µου δώσει τίποτα.
Όταν κάποιος έρχεται και µου ζητάει κάτι, αυτός µου δίνει πολλά. Τι νόηµα έχει να παίρνεις;
Νόηµα έχει να δίνεις».
***
«Φίλοι είναι οι συγγενείς που διαλέγεις µόνος σου».
***
«Αυτοί που µπορούν, πράττουν. Αυτοί που δεν µπορούν διδάσκουν».
***
«Η πείρα είναι ένα τρόπαιο, σχηµατισµένο από τα όπλα, που κατά καιρούς µας πλήγωσαν».
***
«Συχνά αντιπαθούµε µερικούς ανθρώπους, όχι για το τι είναι, αλλά για το τι είµαστε».
***
«Μερικοί µετρούν τις ευλογίες του Θεού στα δάχτυλα και τις θλίψεις τους στην αριθµοµηχανή».
***
«Το µυαλό, όταν υπάρχει, δε µοιάζει µε αυγό που όσο πάει γίνεται και πιο κλούβιο, είναι σαν το
κρασί που όσο παλιώνει, δυναµώνει».
***
«Υπάρχουν πράγµατα, που γίνονται και δεν λέγονται και άλλα που λέγονται και δεν γίνονται».
***
«Έχουµε την εντύπωση ότι µας λείπουν πολλά. Ο Χριστός όµως επιµένει ότι δεν µας λείπει
παρά µονάχα ένα. Ή µάλλον, Ένας! Αυτός ο ίδιος. Το αποκάλυψε στον άνθρωπο που είχε τα
πολλά. Στον πλούσιο νεανία. –Ένα µόνο σου λείπει. Εγώ!!»
***
«Την αξία της ζωής την γνωρίζει πραγµατικά µόνο εκείνος που σκέπτεται συχνά την
αιωνιότητα».
***
«Μια καλή µητέρα αξίζει περισσότερο από εκατό δασκάλους».
***
«Να ζητάς πολλά από τον εαυτό σου και να περιµένεις λίγα από τους άλλους. Έτσι θα γλιτώνεις
πολλή στεναχώρια».
***
«Ο Ουγκώ διηγείται ότι στο δωµάτιο του µπήκε µια πεταλούδα, που αγωνιζόταν να βγει
χτυπώντας στο παράθυρο. Προσπάθησα να την πιάσω µα εκείνη έφυγε. Όταν τέλος την έπιασα
εκείνη σπαρταρούσε. Ήθελα να της δώσω την ελευθερία αλλά εκείνη το αγνοούσε και έπασχε.
Το ίδιο θέλει και ο Θεός. Θέλει να µας δώσει την ευτυχία και γι΄ αυτό µας “πιάνει” µε τον πόνο.
Μας συνθλίβει».
***
«Η πίστη σε έναν Θεό που µπορεί κανείς να τον βάζει µέσα στην τσέπη του, όταν τακτοποιεί τις
υποθέσεις του, είναι ένα κακό πιο µεγάλο από την αθεΐα».
***
«Ανοίξτε τα µάτια σας και θα µάθετε. Κλείστε τα µάτια σας και θα βρείτε».
***
«Αυτός που πιστεύει ότι το χρήµα τα κάνει όλα είναι πρόθυµος να κάνει τα πάντα για το
χρήµα».
***
«Αναγνωρίζεις το σφάλµα σου; Το κάνεις µισό. Το δικαιολογείς; Το διπλασιάζεις».
***
«Είναι βεβαία καθήκον το να είναι κάποιος αξιαγάπητος, αλλά πρέπει να προσέχει µήπως το
εξασκεί εις βάρος των άλλων αρετών».
***
«Οι αρχές των µεγάλων γεγονότων, όπως οι πηγές των µεγάλων ποταµών είναι συχνά µικρές
και άσηµες».
***
«Άγιος είναι ο µετανοηµένος αµαρτωλός».
***
«Η σκιά ακολουθεί αυτούς που περπατούν κάτω από την σκιά του ήλιου και ο φθόνος αυτούς
που περπατούν κάτω από τη δόξα».
***
«Για να ακούσουµε το χτύπο του ρολογιού καθώς και της συνείδησής µας χρειάζεται ησυχία».
***
«Να σηκώνεστε για να σας βλέπουν. Να µιλάτε για να σας ακούν. Να σωπαίνετε για να σας
εκτιµούν».
***
«Οι θεοφώτιστοι Άγιοι της Εκκλησίας µας λένε, ότι από τη στιγµή που για πρώτη φορά ο
άνθρωπος γεύτηκε την αµαρτία και την ηδονή που τη συνοδεύει, γεύτηκε ταυτόχρονα την πίκρα
του πόνου και της οδύνης. Επέτρεψε ο Θεός τον πόνο για να θεραπευτεί µε την οδύνη η πληγή
που άνοιξε στον άνθρωπο η αµαρτία. ∆εν ήταν τιµωρία ο πόνος αλλά φάρµακο θεραπείας».
***
«Η ψυχή που δεν κατοικείται από τον Ιησού Χριστό είναι έρηµος τόπος! Μνήµα και τάφος της
ανθρώπινης εικόνας. Ο άνθρωπος χωρίς τον Θεάνθρωπο έχει όλα τα χαρακτηριστικά
γνωρίσµατα ενός ασθενούς, άσχετα αν φαίνεται κατά τα άλλα υγιής».
***
«Οι περιστάσεις της πείνας σου δίνουν την ευκαιρία να αποκτήσεις την αρετή της
ελεηµοσύνης».
***
«Οι λύπες φανερώνουν τη γνήσια χριστιανική ψυχή, όπως η φωτιά φανερώνει το καθαρό
χρυσάφι».
***
«Όσο ο άνθρωπος έχει τα αγαθά στα χέρια του, επαινεί και εκφράζει υπερβολικό θαυµασµό για
το Θεό, διαφορετικά τον κατηγορεί».
***
«Ο καλός Χριστιανός δοκιµάζεται στους πειρασµούς, όπως ο κυβερνήτης στην τρικυµία, ο
στρατηγός στη µάχη ο αθλητής στο στάδιο».
***
«Όταν σε βρίζουν και σε διαβάλλουν για να αφαιρέσουν την υπόληψή σου, σκέψου τον Ιησού
ανάµεσα στους συµπατριώτες του».
***
«Όταν κανείς ανέβει σε κάποια εξουσία και νοµίζει πως εγκαταστάθηκε στα σύννεφα, ας σκεφτεί
ότι η βροχή γρήγορα τα διαλύει».
***
«Από όλα τα ζώα µόνο ο άνθρωπος περπατά όρθιος για να γνωρίζει την συγγένεια του µε τον
ουρανό».
***
«Είναι µεγάλο ευεργέτηµα να δίνεις εδώ πέτρες και χώµατα για να κτίσεις αλλού ουράνια
παλάτια».
***
«Ποτέ µην διστάζεις να δίνεις από το λίγο που έχεις έστω και λίγο».
***
«Ο Θεός πιστώνει τις ελεηµοσύνες µας µε εγγυητές του φτωχούς».
***
«Η ζωή µέσα στην Εκκλησία µοιάζει σαν το νερό της θάλασσας, που όσο βαθύτερα µπαίνει
στην ξηρά, τόσο γλυκύτερο γίνεται».
***
«Όποιος χύνει θερµό δάκρυ για τις δοκιµασίες του συνανθρώπου του, θεραπεύει τις δικές του
πληγές».
***
«Εκείνος που κυνηγάει ακούραστα το ιδανικό του, δεν είναι µακριά από τη κατάκτησή του».
***
«Η θλίψη µετράει τα δευτερόλεπτα, η ευτυχία λησµονεί τις ώρες».
***
«Ούτε η γη ανθίζει χωρίς βροχή ούτε η ψυχή χωρίς δάκρυα».
***
«Μην αστειεύεσαι µε τον κατώτερό σου γιατί θα σε καβαλήσει, ούτε µε τον ανώτερό σου γιατί
δεν θα σου το συγχωρέσει».
***
«Όταν ο φόβος σου χτυπάει την πόρτα σου στείλε την πίστη να ανοίξει και τότε θα εξαφανιστεί
ο κακός ο επισκέπτης».
***
«Το µυρµήγκι ανακάλυψε έναν καινούριο κόκκο στην άµµο της Σαχάρας και χαιρόταν… Είχε
κατακτήσει τη Σελήνη του».
***
«Οι γνώµες των εχθρών µας για το πρόσωπό µας είναι πιο κοντά στην αλήθεια από ότι οι δικές
µας».
***
«Ο θυµός είναι ένα οξύ που κάνει µεγαλύτερη ζηµιά στο µέρος που φυλάγεται παρά σε όποιον
πέσει».
***
«Εκείνο που κάνει το ανθρώπινο µεγαλείο να είναι µεγάλο, είναι πως ο άνθρωπος µπορεί να
αισθάνεται την αθλιότητά του».
***
«Πρέπει κανείς να µην ζητάει το δικό του συµφέρον, αλλά το συµφέρον του άλλου».
***
«Ο δίγνωµος άνθρωπος είναι ακατάστατος σε όλη την διαγωγή του».
***
«Εάν αφήσεις να βγαίνουν από το στόµα σου λόγια απρεπή, θα προέλθουν από αυτά φιλονικίες
και συµπλοκές».
***
«Είναι πολύ εύκολο να ανταποδίδει κανείς τα ίσα, αλλά δυσκολότατο να κατασιγάσει το
ηφαίστειο της οργής που καίει µέσα του».
***
«Η πραότητα είναι ψυχική δύναµη πρώτου µεγέθους! Είναι υπέροχη αρετή, αλλά τόσο
παρεξηγηµένη, που πολλοί την χαρακτηρίζουν ως απάθεια και δειλία».
***
«Ο Θεός είναι σαν τον µυλωνά που δεν αφήνει να περάσουν τα νερά παρά µόνο για να
γυρίσουν τον τροχό του µύλου. Μας φοβίζει η ορµητικότητα και ο πάταγος των δυσάρεστων
γεγονότων της ζωής και νοµίζουµε ότι θα µας παρασύρουν, θα µας καταστρέψουν. Κάθε άλλο!
Ο Θεός θέλει µόνο να αλέσει!!!»
***
«Η γνώση µας κάνει να φουσκώνουµε από υπερηφάνεια, η αγάπη όµως οικοδοµεί. Εάν νοµίζει
κανείς ότι γνωρίζει κάτι, δεν έχει ακόµη γνωρίσει τίποτα, καθώς πρέπει να το γνωρίζει».
***
«Ο Θεός θέλει να κρύβουµε τις καλές µας πράξεις µε περισσότερη φροντίδα από εκείνη που
δείχνουν οι κακοποιοί για να κρύψουν τις κακές τους πράξεις».
***
«Ο Χριστός του στόµατος έχει µεγάλη διαφορά από τον Χριστό της πράξης. Εύκολα µιλάει
κανείς για τον Χριστό, δύσκολα όµως τον εφαρµόζει».
***
«Να εργάζεστε προσεκτικά και χωρίς βιασύνη. Τότε όλα σας τα έργα θα στέφονται µε επιτυχία».
***
«Να βαδίζετε πάντα στη µέση οδό. Τα άκρα σε καµία περίπτωση δεν ωφελούν».
***
«Πριν πείτε κάτι σκεφτείτε µήπως µε τα λόγια σας προσβάλλετε τον πλησίον σας».
***
«Το κακό να το νικάτε µε το καλό. Το κακό δεν διορθώνεται ποτέ µε το κακό».
***
«Μην απαιτείτε αγάπη για την αγάπη σας, ούτε ευγνωµοσύνη για τις θυσίες που κάνατε».
***
«Αν προσπαθήσουµε να ελέγξουµε τα µέσα µαζικής ενηµέρωσης, υπονοµεύουµε την
δηµοκρατία µας. Αλλά αν δεν το κάνουµε, τα µέσα µαζικής ενηµέρωσης είναι αυτά που την
υπονοµεύουν».
***
«Ευφυΐα είναι η τέχνη να µπορεί κανείς να συνδέει τη γνώση µε την πρακτική».
***
«Το καλό βιβλίο σαν τη σµίλη του γλύπτη, λαξεύει την ψυχή µας».
***
«Οι µεγάλες επιτυχίες είναι ένα τοις εκατό έµπνευση, τύχη και αγωνία και ενενήντα εννέα τοις
εκατό ιδρώτας».
***
«Αν µορφώσεις τους ανθρώπους χωρίς θρησκεία θα τους κάνεις έξυπνους διαβόλους».
***
«Ένας αναιδής µπορεί να υποκριθεί τον ευγενή, ένας όµως ευγενής δεν µπορεί ποτέ να
υποκριθεί τον αναιδή».
***
«Όταν κανείς αγαπάει λέει περισσότερα µε την σιγή του, παρά µε τα λόγια του».
***
«Η αγάπη και η φιλία µοιάζουν µε τους τραπεζικούς λογαριασµούς. ∆εν µπορείς µόνο να
εισπράττεις. Πρέπει και να καταθέτεις».
***
«Όποιος σκέφτεται καλά πριν δώσει µια υπόσχεση, είναι βέβαιο πως θα την κρατήσει».
***
«Οι τύραννοι δεν κατόρθωσαν ακόµα να βρουν καµιά αλυσίδα για το µυαλό».
***
«Η χαρά είναι κάτι, που όσο προσπαθείς να το δίνεις στους άλλους τόσο περισσότερο το
απολαµβάνεις ο ίδιος».
***
«Αγάπα τους γονείς σου αν είναι καλοί, και σώπαινε αν δεν είναι καλοί».
***
«Οι άνθρωποι τον µεγάλο ή τον φθονούν και προσπαθούν να τον γκρεµίσουν ή τον
προσκυνούν και προσπαθούν να τον εξευµενίσουν για τον εαυτό τους».
***
«Τα λάθη των αντιπάλων κάνουν συχνά τους µέτριους σπουδαίους».
***
«Είναι ανεκτό το να είµαστε όντα που έχουν κάνει αµαρτίες, δεν πρέπει να είµαστε αµαρτωλοί».
***
«Ο σταθερός άνθρωπος µοιάζει µε φλόγα που κι αν τη γυρίσεις ανάποδα προς τα επάνω θα
στραφεί».
***
«Ο Θεός δεν ζητά συνηγόρους, που να προβάλλουν µε τα λόγια τους την αξία του
χριστιανισµού. Ζητεί υπηκόους που να δείξουν µε τον άψογο βίο τους τη δύναµη του Χριστού».
***
«Ένα σύννεφο αρκεί για να σκεπάσει ολόκληρο τον ήλιο».
***
«Αν κάνεις µια ευεργεσία, µην την θυµάσαι ποτέ. Αν όµως δεχτείς µια, να µην την ξεχάσεις
ποτέ».
***
«Όταν λαλούνε τα κοράκια σωπαίνουν τα αηδόνια».
***
«Ας παρηγορηθούµε µε τη σκέψη πως αν τα όνειρά µας δεν γίνονται συχνά πραγµατικότητα, το
ίδιο συµβαίνει και µε τους εφιάλτες µας».
***
«Όταν λες τα µυστικά σου στον άνεµο, δεν µπορείς να τα βάζεις µε τα δέντρα όταν
µαθευτούν».
***
«Για να ανέβεις απότοµα υψώµατα, πρέπει να βραδύνεις το βήµα σου στην αρχή».
***
«Κάνω ό, τι οφείλω να κάνω και ας συµβεί ό, τι µπορεί να συµβεί».
***
«Οι αναµνήσεις είναι ο µόνος παράδεισος από τον οποίο δεν µπορεί κανείς να µας διώξει».
***
«Αν οι άνθρωποι, παρ’ όλο που έχουν την θρησκεία τους είναι τόσο κακοί, τι θα ήταν χωρίς
αυτήν;»
***
«Ο Θεός φέρνει τους ανθρώπους σε βαθιά νερά, όχι για να τους πνίξει αλλά για να τους
καθαρίσει».
***
«∆ίνουµε µικρή σηµασία στο τι λέµε για τους άλλους και µεγάλη για το τι λένε οι άλλοι για εµάς».
***
«Όποιος σκοντάφτει και δεν πέσει, κερδίζει µερικά βήµατα».
***
«Όποιος ανέβει ψηλά στις ψηλότερες κορυφές δέχεται πρώτος τους ασπασµούς του ήλιου,
αλλά κινδυνεύει πρώτος από τους κεραυνούς».
***
«Αν δεν µπορούµε να κάνουµε τίποτα επάνω στα ίδια τα γεγονότα µπορούµε όµως να τα
µεταβάλλουµε µε τον τρόπο που θα τα δεχτούµε».
***
«Με κλάµατα χαιρετά τον κόσµο το νεογέννητο βρέφος, µε πόνους και στεναγµούς τον
αποχαιρετά ο ετοιµοθάνατος γέροντας. Ολόκληρο το µεταξύ των δύο αυτών σταθµών διάστηµα,
από τη µία όχθη του βίου ως την άλλη, δεν είναι τίποτε άλλο παρά µια µάχη µε τα κύµατα. Η
ζωή, είπε κάποιος στοχαστικά, µοιάζει µε το κρεµµύδι, που όσο το ξεφλουδίζει κανείς, τόσο
περισσότερο δακρύζουν τα µάτια του. Και στο πέλαγος της ζωής, όσο βαθύτερα ξανοίγεται
κανείς, τόσο οι θύελλες γίνονται σφοδρότερες και ο πόνος πικρότερος και τα δάκρυα
αφθονότερα».
***
«Μόνο στη µοναξιά παίρνουν οι σκέψεις τις πραγµατικές τους διαστάσεις όπως οι θόρυβοι µέσα
στην σιωπή της νύχτας».
***
«Η υποµονή είναι το κλειδί για όλες τις κλειδαριές».
***
«Η ειρήνη της καρδιάς είναι ένα ταπεινό βότανο, θα το κορφολογήσουν µόνο όσοι σκύβουν».
***
«Ο µόνος τρόπος να κερδίσει κανείς µια ανθρώπινη καρδιά είναι να χαρίσει πρώτα τη δική του».
***
«Οι συνήθειες είναι οι καλύτεροι υπηρέτες και οι χειρότεροι αφέντες».
***
«Υπάρχουν χρήµατα χωρίς ευτυχία και ευτυχία χωρίς χρήµατα».
***
«∆εν διδάσκουµε εκείνο που θέλουµε. ∆εν διδάσκουµε εκείνο που ξέρουµε, αλλά διδάσκουµε
εκείνο που είµαστε».
***
«Ο βασιλιάς της Τροίας Έκτωρ άπλωσε τα χέρια του για να σηκώσει στην αγκαλιά του το νήπιο
τέκνο του τον Αστυάνακτα. Αλλά ο Αστυάνακτας τρόµαξε, γιατί ο πατέρας του ήταν µε τον
οπλισµό του… Χρειάστηκε λοιπόν να αφαιρέσει την τροµερή περικεφαλαία του κι έτσι να πάρει
θάρρος το νήπιο και να τον αγκαλιάσει. Το ίδιο έκανε και ο Χριστός. Χάριν του Αστυάνακτος
που λέγεται πήλινος άνθρωπος και που θα τρόµαζε εάν έβλεπε τον Θεό πρόσωπο προς
πρόσωπο, απέβαλε την θεϊκή πανοπλία Του και περιβλήθηκε µε το δικό µας ασθενικό σώµα.
Έγινε άνθρωπος. Γεννήθηκε µέσα στο σπήλαιο και νηπίασε προς χάριν µας».
***
«Κανένας δεν βρίσκεται τόσο ψηλά, που να µην µπορεί να ανεβεί ψηλότερα».
***
«Η αληθινή µετριοφροσύνη δεν συνίσταται στο να κατηγορεί κανείς τον εαυτό του, αλλά να µη
λέει τίποτα για τον εαυτό του».
***
«Ο σοφός πεθαίνει µια φορά. Ο δειλός κάθε µέρα».
***
«Η µοναξιά και το αίσθηµα ότι δεν σε χρειάζεται κανείς, είναι η πιο τροµερή φτώχεια».
***
«Ο άνθρωπος δεν είναι ό, τι γεννιέται, αλλά ό,τι γίνεται».
***
«Όταν ένας ρήτορας δεν έχει βάθος το αναπληρώνει µε το µάκρος».
***
«Όλα είναι σπόρος όταν η ψυχή µας είναι εύφορη γη».
***
«∆εν µπορείς να ανακαλύψεις νέους ωκεανούς, αν δεν έχεις το κουράγιο να χάσεις τη θέα της
ακτής».
***
«Όπου λοιπόν ο έρωτας έχει βάθος, στηρίζεται δηλαδή στις ψυχές, κι όπου επισηµοποιείται µε
το γάµο και γίνεται ιερός ενώπιον του Θεού, τότε δύσκολα σβήνει, πιο δύσκολα παρά σε κάθε
άλλη συµβίωση και µπορεί να διατηρηθεί ως τα γηρατειά. Τότε βλέπει κανείς ένα γέρο και µια
γριούλα να πηγαίνουν στο δρόµο χέρι-χέρι, στηριγµένοι ο ένας στον άλλο, σωµατικά και ψυχικά,
όπως έκαναν µισό αιώνα πριν».
***
«Η καλοσύνη κέρδισε πολλούς περισσότερους από όσους, το χρήµα, η ευγλωττία και η
µόρφωση».
***
«Η αληθινή ευτυχία έγκειται όχι σε εκείνο που παίρνουµε, αλλά σε αυτό που έχουµε την ευτυχία
να δώσουµε».
***
«∆εν φαίνεται κανείς ποτέ του τόσο γελοίος από τα ελαττώµατα του που έχει όσο από τα
προτερήµατα που προσποιείται ότι έχει».
***
«∆ίνε ανάλογα µε το εισόδηµά σου αν δεν θες να κάνει ο Θεός το εισόδηµά σου ανάλογο µε τα
όσα δίνεις».
***
«Να ντρέπεσαι όταν κάνεις την αµαρτία και όχι όταν την εξοµολογείσαι».
***
«Ένα καθαρό γάντι µπορεί να σκεπάσει ένα βρώµικο χέρι, αλλά δεν το καθαρίζει ποτέ».
***
«Είναι πολύ µεγάλο πράγµα, το να µπορείς να κάνεις κάτι µικρό στη ζωή σου
αλλά µε µεγάλο ζήλο».
***
«Θεέ µου, κάνε τους κακούς καλούς και στους καλούς κάνε όµορφη την καλοσύνη τους».
***
«Η καλλιέργεια του πνεύµατος µοιάζει µε οδοιπορία. Το ευχάριστο και το υγιεινό δεν είναι το
να φτάσει κανείς, αλλά το να περπατάει».
***
«Ο κόσµος πηγαίνει σε αυτόν τον καινούριο αξιωµατούχο εξαιτίας της θέσης που του δόθηκε.
Εγώ θα πάω να τον δω, όταν δεν θα την έχει πια. Και τότε θα δεις ότι θα είµαι ο µόνος
επισκέπτης».
***
«Σπέρνοντας µια σκέψη θα θερίσεις µια πράξη. Σπέρνοντας µια πράξη θα θερίσεις µια
συνήθεια. Σπέρνοντας µια συνήθεια θα θερίσεις έναν χαρακτήρα. Σπέρνοντας έναν χαρακτήρα
θα θερίσεις µια γενική εκτίµηση».
***
«Μερικοί νοµίζουν πως η προσευχή τους έµεινε αναπάντητη επειδή ο Θεός δε συµφώνησε µε
τη δική τους κρίση για κάποιο θέµα».
***
«Πολλοί χριστιανοί µοιάζουν µε τα Χριστουγεννιάτικα δέντρα. ∆εν έχουν καρπούς. Είναι νεκρά
και φέρνουν πάνω τους κρεµασµένα στολίδια. Έτσι και οι άνθρωποι αντί για τους καρπούς που
είναι οι αρετές, επιδεικνύουν τα ψεύτικα στολίδια µιας επίπλαστης ευσέβειας. Ο Χριστός όµως
θέλει τους οπαδούς του όχι νεκρά χριστουγεννιάτικα δέντρα, αλλά δένδρα καρποφόρα. Ο
καρπός του πνεύµατος είναι η αγάπη, η µακροθυµία, η πίστη, η πραότητα, η εγκράτεια. Μόνο
µε τέτοιους καρπούς παύει να είναι κανείς νεκρό χριστουγεννιάτικο δέντρο, που το πετάµε σε
λίγες, αλλά δέντρο πολύφυλλο γεµάτο καρπούς».
***
«Μπορείς να λησµονήσεις τι έχεις κάνει εσύ για τους άλλους και να θυµάσαι τι έχουν κάνει οι
άλλοι για εσένα; Μπορείς να αγνοήσεις τι οφείλουν οι γύρω σου σε εσένα και να θυµάσαι τι
οφείλεις εσύ στο Θεό; Να παραµερίσεις τα δικαιώµατά σου και να βάλεις πρώτα από όλα τις
υποχρεώσεις σου; Ζωή δεν θα πει να υπάρχει µόνο κανείς. Ζωή είναι το περιεχόµενο που δίνεις
στην ύπαρξη. Κλείσε το βιβλίο των παραπόνων και κοίταξε γύρω σου να βρεις ένα µέρος όπου
µπορείς να σπείρεις λίγα σπόρια ευτυχίας…».
***
«Η συνείδηση του αµαρτωλού ανθρώπου αρχίζει βαστώντας µια µικρή αµαρτία και ύστερα από
καιρό βαστά τις πιο φρικτές, χωρίς να αισθάνεται καν το παραµικρό βάρος».
***
«Υπάρχουν δυο ειδών ελευθερίες: η ψεύτικη, οπότε είναι κανείς ελεύθερος να κάνει ό, τι θέλει.
Και η αληθινή, οπότε είναι ελεύθερος να κάνει ό, τι πρέπει».
***
«∆εν πρέπει κανείς να κρίνει τα πράγµατα µιας εποχής µε τις ιδέες µιας άλλης».
***
«Φροντίζω στη λύπη µου να µένω περήφανος».
***
« Μια συνταγή προτείνει δέκα τρόπους για να απαλλαχτείς από τη µελαγχολία και το άγχος.
Πήγαινε και κάνε κάτι καλό για κάποιον άλλον. Έπειτα επανέλαβε το άλλες 9 φορές».
***
«Υπάρχουν τριών ειδών αγνώµονες: Αυτοί που ξεχνούν το καλό που τους έκανες. Αυτοί που σε
βάζουν να το πληρώσεις. Κι αυτοί που σε εκδικούνται».
***
«Το καθήκον µας κάνει να εκτελούµε τα έργα µας καλά. Η αγάπη µας κάνει να τα εκτελούµε
ωραία!!»
***
«Ας έχεις λίγα αλλά να είναι δικά σου. Να τα ορίζεις και να τα χαίρεσαι. Γιατί καλύτερα αφέντης
σε ένα ψωµί, παρά δούλος σε έναν φούρνο».
***
«Μην λες στον καθένα τις στεναχώριες σου. Οι µισοί αδιαφορούν και οι άλλοι µισοί χαίρονται».
***
«Κράτα το κεφάλι σου κρύο, τα πόδια σου ζεστά και την κοιλιά σου µισοάδεια».
***
«Όταν η ελευθερία διατρέχει κίνδυνο ή όταν το δίκαιο στραγγαλίζεται, τότε η σιωπή δεν είναι
χρυσός, είναι κάρβουνο που µουτζουρώνει. Γιατί όπως είµαστε υπόλογοι για κάθε βλαβερό µας
λόγο, έτσι είµαστε υπόλογοι και για κάθε ένοχη σιωπή µας».
***
«Η θλίψη είναι ένα φρούτο που ο Θεός δεν αφήνει να σχηµατιστεί πάνω σε κλαδιά που δεν
µπορούν να το σηκώσουν».
***
«Όλος ο χρυσός του κόσµου αν χυθεί µέσα σε ένα σπίτι, από το οποίο λείπει η αρµονία των
οικογενειακών σχέσεων και το εικονοστάσι, δε θα φέρει κανένα αποτέλεσµα. Ματαιοπονείτε
άδικα αναζητώντας εκεί µέσα το όνειρο της ευτυχίας. Όσα καλοριφέρ κι αν έχει το σπίτι εκείνο,
κινδυνεύουν οι ψυχές να παγώσουν από το πολικό ψύχος, που επικρατεί µέσα σε ένα έρηµο
αγάπης περιβάλλον, γιατί λείπει από εκεί µέσα η πνοή του Θεού, που λέγεται αγάπη».
***
«Η συνείδηση είναι αυτή η εσωτερική φωνή που µας προειδοποιεί ότι κάποιος µας βλέπει…».
***
«Όταν είναι νέος κανείς, έχει το πρόσωπο που του έδωσε ο Θεός. Μετά την πρώτη νεότητα έχει
το πρόσωπο που του αξίζει. Καθρέφτισµα της εσωτερικής του γαλήνης και της πνευµατικής του
καλλιέργειας».
***
«Ένας δικτάτορας δίνει εντολές και ο λαός τις εκτελεί. Ένας ηγέτης δίνει εντολές και ο κόσµος
κάνει περισσότερα από όσα αυτός ζητάει».
***
«Ο καλύτερος τρόπος να ξεχάσεις τα προβλήµατά σου είναι να βοηθήσεις κάποιον άλλον να
λύσει τα δικά του».
***
«Σαν ανταµώνουν κόλακες ο διάβολος πηγαίνει να δειπνήσει ήσυχος».
***
«Όποιος κάνει καλή χρήση στα χρήµατα, ταµίας του είναι ο Θεός».
***
«Πρόσεχε τις σκέψεις σου, είναι ξεκίνηµα για τις πράξεις σου».
***
«Είσαι νέος σε κάθε ηλικία όταν κάνεις σχέδια για το αύριο».
***
«Πολλοί νοµίζουν ότι είναι Χριστιανοί µόνο και µόνο επειδή δεν είναι αντίχριστοι».
***
«Η εµφάνιση του Χριστού στη Γη χώρισε την Ιστορία σε προ Χριστού και µετά Χριστού εποχή
και τους Ανθρώπους σε εντός Χριστού και εκτός Χριστού».
***
«Υπάρχουν άνθρωποι που γκρεµίζουν µε τον χαρακτήρα τους, ό, τι χτίζουν µε το µυαλό τους».
***
«Η ευγνωµοσύνη είναι η µόνη αρετή που χρειάζεται λόγια. Οι άλλες σιγή».
***
«Όσο πιο πολύ µιλάς για αυτά που έλαβες και αυτά που χρωστάς και όσο πιο λίγα για αυτά που
χάρισες, τόσο περισσότερο αγγίζεις την αρετή».
***
«Για την προσωπική σου αξία, δύο πρόσωπα δεν πρόκειται να πεισθούν ποτέ. Η γυναίκα σου
ότι έχεις αξία και η µάνα σου ότι δεν έχεις».
***
«Ποτέ δεν µπορείς να πεις πως είναι νωρίς για να κάνεις το καλό, γιατί ποτέ δεν µπορείς να
ξέρεις πότε θα είναι πια πολύ αργά».
***
«Πίστη είναι να πιστεύεις σε κάτι που δεν βλέπεις. Ανταµοιβή τις πίστης είναι να βλέπεις αυτά
που πιστεύεις».
***
«Το µέτρο της αγάπης είναι να αγαπάς χωρίς µέτρο…».
***
«Όσο πιο άδειος είναι κανείς, τόσο περισσότερο γεµίζει και φουσκώνει από τον εαυτό του».
***
«Ηθικός αλληθωρισµός είναι το ένα µάτι να κοιτά το συµφέρον και το άλλο τον Θεό».
***
«∆εν υπάρχει µεγαλύτερη τραγωδία από το να συνδυάζεις υψηλή νοηµοσύνη µε χαµηλή
ηθική».
***
«Ένα από τα κατορθώµατα του διαβόλου είναι να αποσπά τη σκέψη µας µε το παρελθόν και το
µέλλον, ώστε να µην µένει χώρος για το παρόν».
***
«Για τις ρυτίδες που άρχισαν να εµφανίζονται στο πρόσωπό σου, µην ανησυχείς. Σιγουρέψου
πως ο χαρακτήρας σου µένει αρυτίδωτος».
***
«Σπάνια θα µετανοήσεις γιατί µίλησες λίγο. Αλλά πολύ συχνά γιατί µίλησες πολύ».
***
«Ο άνθρωπος έχει δύο αυτιά και µια γλώσσα. Αυτό δείχνει ότι πρέπει να ακούει πολλά και να
λέει λίγα».
***
«Είσαι πάντοτε κύριος των λόγων που δεν είπες και δούλος των λόγων που είπες».
***
«Πολλοί άνθρωποι καταναλώνουν το µεγαλύτερο µέρος της ζωής τους, για να κάνουν άθλιο το
υπόλοιπο».
***
«Η χαρά πολλές φορές έρχεται σαν τον χειµωνιάτικο ήλιο. Ανατέλλει αργά και δύει νωρίς».
***
«Εάν ένας άνθρωπος γίνεται σκουλήκι, δεν πρέπει να παραπονιέται αν τον πατήσουν».
***
«Ο άνθρωπος που πιστεύει στη δύναµή του γίνεται επικίνδυνος. Ο άνθρωπος που πιστεύει στη
δύναµη του Θεού γίνεται ωφέλιµος».
***
«∆εν υπάρχει άνθρωπος που να τον εγκατέλειψε ο Θεός. Υπάρχουν µόνο άνθρωποι που
εγκατέλειψαν τον Θεό».
***
«Ο τεµπέλης δεν ξέρει την απόλαυση της ανάπαυσης, γιατί δεν τη δοκίµασε ποτέ».
***
«Προνόµιο όλων των µεγάλων είναι να απολαµβάνουν την τιµή των µικρών. Των ολίγων όµως
µεγάλων είναι προνόµιο να ζουν πάντα µέσα στην αγάπη των µικρών».
***
«Τρεις είναι οι απαντήσεις του Θεού στις προσευχές των πιστών: ‘’Ναι’’, ΄΄όχι’’ ‘’περίµενε’’».
***
«Ο Θεός θα αρχίσει να απαντά στα αιτήµατά σου προς Αυτόν, όταν εσύ αρχίσεις να απαντάς
στα δικά του».
***
«Αν κάποιος σε συκοφαντεί άφησε τη ζωή σου να τον διαψεύσει».
***
«Να µην λατρεύεις το Θεό που εσύ δηµιούργησες, αλλά τον Θεό που δηµιούργησε εσένα».
***
«Κοίταξε να καθαρίσεις το χιόνι από το κατώφλι του σπιτιού σου και να µη σε µέλλει για την
πάχνη που βρίσκεται στο τζάµι του διπλανού σου».
***
«Όλοι παραπονιούνται για τη µνήµη τους, κανένας όµως για την κρίση του».
***
«Για να πάρεις µια καρδιά δώσε τη δική σου».
***
«Πολλοί ακούνε συµβουλές, αλλά µόνο οι σοφοί τις εφαρµόζουν».
***
«Μπορείς να κρίνεις έναν άνθρωπο καλύτερα, από τους εχθρούς που έχει παρά από τους
φίλους του».
***
«Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι µετριότητες ή και ανθρώπινα ναυάγια, γιατί ο δρόµος της
ζωής τους υπήρξε οµαλός. Αν αντιµετώπιζαν δυσκολίες ίσως αναδεικνύονταν ισχυρότεροι.
Χρειάζεται να ναυαγήσεις πολλές φορές για να γίνεις θαλασσοπούλι».
***
«Οι σπόροι όταν πέσουν στη γη τραβούν χίλια δυο πάθη κατά τη διάρκεια του χειµώνα, ώσπου
να φυτρώσουν την άνοιξη. Υποφέρουν κρύο, χιόνια, βροχές κι ένα σωρό άλλα. Το ίδιο
συµβαίνει και µε τον άνθρωπο σε αυτόν τον κόσµο. Είναι σαν ένας θαµµένος και
ταλαιπωρηµένος σπόρος, που πρόκειται να φυτρώσει στην αιώνια άνοιξη, της άλλης ζωής».
***
«Χείλια κλειστά. Με τη σιωπή χιλιάδες είπα λέξεις».
***
«Η γνήσια πίστη είναι η καλύτερη αρµατωσιά αλλά η υποκρισία ο χειρότερος µανδύας».
***
«Η γνήσια θρησκευτικότητα βοηθάει τον άνθρωπο στο να γίνει σοφός και ενάρετος. Η
νοθευµένη τον διαστρεβλώνει και στα δυο».
***
«Μπορεί να έχουµε τόση πίστη ώστε να µετακινούµε βουνά. Αλλά αν µας λείπει η αγάπη τότε
υπάρχει κίνδυνος τα βουνά που µετατοπίζουµε να κλείσουν τον δρόµο των άλλων».
***
«Αγαπούµε πάντα όσους µας θαυµάζουν. Αλλά σπάνια αγαπάµε όσους θαυµάζουµε».
***
«Ένας µεγάλος δάσκαλος είχε πει ότι η σπουδαιότερη λέξη είναι το ‘’γιατί;’’. Όλη η γνώση
ξεκίνησε από αυτή τη λέξη. Η ερώτηση ήταν η πύλη που οδήγησε στην φώτιση».
***
«Το γονάτισµα στην προσευχή, σε γυµνάζει να στέκεσαι όρθιος και σωστός µπροστά στον Θεό
και ίσιος και τίµιος µπροστά στους ανθρώπους».
***
«Ο Θεός έχει έναν Υιό χωρίς αµαρτία, αλλά χωρίς θλίψεις δεν έχει κανέναν».
***
«Πολλοί προτιµούν να καταστραφούν από επαίνους, παρά να βοηθηθούν από συµβουλές».
***
«Όταν δουλεύεις µην κοιτάς το ρολόι: Κάνε απλώς ό, τι κάνει και εκείνο: ∆ουλεύει!»
***
«Μερικοί άνθρωποι συµπεριφέρονται στο Θεό σαν να είναι δικηγόρος τους. Καταφεύγουν σε
Αυτόν µονάχα όταν έχουν ενοχές και προβλήµατα».
***
«Αυτός που ξεφυτρώνει παντού κινδυνεύει να µείνει ξεριζωµένος από παντού».
***
«Τι το όφελος κι αν τρέχεις όταν βρίσκεσαι σε λάθος δρόµο;»
***
«Όσο σπουδαίος κι αν είσαι χρειάζεσαι πάντα κάποιο χέρι να σε βοηθήσει. Γιατί όσο µεγάλη κι
αν είναι µια γιορτή, οι καµπάνες δεν χτυπούν αν δεν τους τραβήξει το σκοινί ο νεωκόρος».
***
«Άνθρωπος ικανός χωρίς αρετή, είναι µισό ψαλίδι».
***
«Η νύφη που δίνει στην πεθερά της αγάπη, δικαιούται να πάρει από τον άντρα της λατρεία».
***
«Πλούσια κουζίνα φτωχαίνει και την τσέπη και την υγεία».
***
«Το µόνο φάρµακο που ζηµιώνει τους φαρµακοποιούς είναι η δίαιτα».
***
«Μακρά γεύµατα σύντοµη ζωή. Σύντοµα γεύµατα µακρά ζωή».
***
«Αυτός που δίνει χαρά στους άλλους την κερδίζει µε τόκο για τον εαυτό του».
***
«Η ολιγάρκεια κάνει τους φτωχούς αυτάρκεις. Η απληστία κάνει τους πλούσιους ακόρεστους».
***
«Εκείνος που βαδίζει στον δρόµο της αρετής δεν ικανοποιείται αν δεν αποκτήσει συντρόφους».
***
«Κουβαλούσε έναν ανήµπορο, επί ώρες πάνω στους ώµους του, ώσπου τον ανέβασε στην
κορυφή ενός βουνού. Κι εκείνος στο τέλος, τον στραβοκοίταξε επειδή… δεν τον απίθωσε
µαλακά».
***
«Το µονοπάτι στην πόρτα του φίλου σου να µην το διαβαίνεις συχνά αλλά ούτε και να το
ξεχνάς. Στην πρώτη περίπτωση πετρώνει. Στη δεύτερη περίπτωση κλείνει από αγκάθια και
τριβόλια. Το άριστο µέτρο κρατάει και άριστες φιλίες».
***
«Μερικοί ενοχλούνται και δεν θέλουν να ακούσουν καν περί Θεού και αγίων. Προτιµούν
βρώµικα λόγια και σόκιν. Μοιάζουν σαν το βουκόλο που προτιµούσε να κοιµάται στο βουστάσιο
γιατί έξω στο ύπαιθρο τον ενοχλούσαν τα αηδόνια που κελαηδούσαν όλη τη νύχτα και δεν τον
άφηναν να κοιµηθεί».
***
«Το µυαλό είναι σαν το αλεξίπτωτο. ∆εν εκπληρώνει το σκοπό του παρά µόνο αν είναι
ανοικτό».
***
«Πολλά µικρά πράγµατα, από πολλούς µικρούς ανθρώπους, σε πολύ µικρές δόσεις σε πολλούς
µικρούς τόπους, µπορούν να αλλάξουν το πρόσωπο της Οικουµένης».
***
«Την έχθρα να την γράφεις στο χιόνι και να την βάζεις στον ήλιο. Τη φιλία να την γράφεις στον
µπρούντζο και να την υψώνεις στο βάθρο».
***
«Τα καλύτερα αγαθά της ζωής είναι πολύ κοντά σου. Είναι η αναπνοή στα ρουθούνια σου. Το
φως στα µάτια σου. Τα άνθη στο δρόµο σου. Οι αγαθοεργίες στα χέρια σου. Μη ψάχνεις και µη
στεναχωριέσαι για τα αστέρια που βρίσκονται µακριά σου».
***
«Εύκολα µιλάµε για τα ελαττώµατα των φίλων µας, αλλά δύσκολα για τα προτερήµατα των
εχθρών µας».
***
«Η φιλία είναι ένα λεπτό και ευαίσθητο λουλούδι. Πρέπει να την ποτίζεις συχνά και προσεκτικά
αν θέλεις το άρωµά της».
***
«Το να πασχίζεις να αποκτήσεις έναν χαρακτήρα τελείως άψογο µπορεί ίσως να µοιάζει σαν να
τρέχεις πίσω από κάτι άπιαστο. Σκέψου πως είναι καλύτερο να κυνηγάς ένα ελάφι και να το
χάσεις, παρά ένα αγριογούρουνο και να το πιάσεις».
***
«Η προσευχή δεν είναι ένα µέσο για να αποκτήσουµε αυτό που θέλουµε, αλλά ένας τρόπος, για
να γίνουµε αυτό που ο Θεός θέλει να γίνουµε».
***
«Με συγχωρείς που σου γράφω πολλά. ∆εν είχα χρόνο να στα γράψω µε λιγότερα».
***
«Χρειάζονται χρόνια µετάνοιας για να σβήσουµε ένα πταίσµα µας από τη µνήµη των
ανθρώπων. Για τον Θεό όµως αρκεί ένα και µόνο δάκρυ».
***
«Η δόξα είναι µια γέφυρα. Πέρασε την αλλά µην χτίσεις εκεί το σπίτι σου».
***
«Η πείρα µε πληροφορεί ότι πολλοί άνθρωποι δεν είναι τόσο καλοί όσο νόµιζα κι ότι λίγοι κακοί
άνθρωποι είναι τόσο κακοί όσο φανταζόµουν».
***
«Αισθάνοµαι οίκτο για τους πλούσιους. Είναι πάντοτε εκτεθειµένοι στον κίνδυνο να γίνουν
φτωχοί».
***
«Η σοφία του Θεού έχει πολύ χαµηλή θύρα. Για να εισέλθεις σε αυτήν, πρέπει να σκύψεις το
κεφάλι σου».
***
«Η οµορφιά αρέσει στα µάτια, η καλοσύνη στη καρδιά. Η πρώτη είναι κόσµηµα, η δεύτερη
θησαυρός».
***
«Μια αλήθεια που λέγεται µε κακία, βλάπτει περισσότερο από όλα τα ψέµατα».
***
«Να λες το µυστικό του άλλου είναι προδοσία, να λες το δικό σου είναι βλακεία».
***
«Οι αρχαίοι έλεγαν: ψυχή υγιής σε σώµα υγιές. Ο χριστιανισµός συχνά το ανατρέπει και
αποδεικνύει ότι το σώµα είναι υγιές όταν η ψυχή είναι υγιής».
***
«Υποφέρουµε πολύ για το λίγο που µας λείπει και χαιρόµαστε λίγο για το πολύ που έχουµε».
***
«Εργαζόταν σαν να επρόκειτο να ζήσει για πάντα. Ζούσε σαν να επρόκειτο να πεθάνει αύριο».
***
«Πολλοί λίγοι είναι τόσο φρόνιµοι, ώστε να προτιµούν τον έλεγχο παρά τον έπαινο».
***
«Την ευτυχία µπορείς να την φανταστείς. Μπορείς να την διδαχτείς. Μπορείς να την
κατακτήσεις. ∆εν µπορείς ποτέ να την αγοράσεις».
***
«Νέος µπορείς να είσαι µόνο µια φορά στη ζωή σου, αλλά νήπιο µπορείς να παραµείνεις
ισόβια».
***
«Μόνον ένας τρόπος υπάρχει να βάλεις τα παιδιά σου στον σωστό δρόµο. Να τον βαδίσεις
πρώτος εσύ».
***
«Τα λάθη του παρελθόντος σου κάµε τα οδικές πινακίδες που θα δείχνουν τον δρόµο προς την
επιτυχία».
***
«Μια αρετή είναι δύσκολο να αποτελέσει εγγύηση, για την αγιότητα. Μια αµαρτία όµως
καταστρέφει ασφαλώς όλη την αγιότητα, όπως µια τρίχα την ικανότητα του µατιού να βλέπει».
***
«Η αλήθεια γυµνή είναι αλήθεια πάνοπλη».
***
«Να µην λες πάντοτε αυτό που σκέφτεσαι, αλλά να σκέφτεσαι αυτό που λες».
***
«Οποίος αγοράζει κάτι περιττό, που δεν το έχει ανάγκη, είναι σαν να το κλέβει από τον εαυτό
του τον ίδιο».
***
«Ο απρόσεκτος διασχίζει το δάσος χωρίς να δει ούτε ένα δέντρο».
***
«Όταν κανείς αγαπάει είναι πάντοτε 20 χρονών».
***
«Η ικανότητα ενός ανθρώπου κρίνεται όχι από εκείνα που αρχίζει αλλά από εκείνα που
περατώνει».
***
«Μην προσπαθείς να φτάσεις τον Θεό µε το µυαλό. Ποτέ δεν θα το πετύχεις. Φτάσε τον µε την
αγάπη. Αυτό µόνο είναι δυνατό».
***
«Στο χέρι που προσφέρει ένα τριαντάφυλλο του µένει πάντα λίγο άρωµα».
***
«Το να γινόµαστε δυστυχείς µε αυτά που δεν έχουµε συµβαίνει συχνά. Το να είµαστε όµως
ικανοποιηµένοι και ευτυχείς µε αυτά που έχουµε συµβαίνει σπάνια».
***
«∆ιάκριση και ευαισθησία απαιτείται για να κλείσεις το στόµα σου προτού ο συνοµιλητής σου
ευχηθεί να το κάνεις».
***
«Από όλους τους κλέφτες, οι χειρότεροι είναι οι πολυλογάδες. Σου αφαιρούν µόνο χρόνο και
διάθεση».
***
«Για να αναγνωρίσουµε την αξία της άγκυρας πρέπει να βρεθούµε πρώτα σε τρικυµία».
***
«Όσα δεν µπορείς να αλλάξεις, µάθε να τα συνηθίζεις».
***
«∆εν υπάρχουν ποτέ απελπιστικές καταστάσεις, παρά µόνον άνθρωποι, που απελπίζονται από
τις καταστάσεις».
***
«Οι άνθρωποι µοιάζουν µε το κρασί. Ο χρόνος ξινίζει το χαµηλής ποιότητας και βελτιώνει το
καλό».
***
«Όταν βρίσκεσαι ψηλά µην ποδοπατείς τους χαµηλά. Κι όταν είσαι χαµηλά, µη κολακεύεις τους
ψηλά».
***
«Μια οικογένεια στην οποία βασιλεύει η αγάπη και η αρµονία µοιάζει µε συγχορδίες άρπας».
***
«Από φιλίες έχουµε έλλειψη. Από φίλους αφθονία».
***
«Ο καλύτερος χρόνος να καταπιαστείς µε την επίλυση ενός µικρού προβλήµατος, είναι πριν
µεγαλώσει».
***
«Μην περιφρονείς και µην περιπαίζεις τις συµβουλές των απλοϊκών ανθρώπων. Ακόµα και ένα
σταµατηµένο ρολόι σου δείχνει τη σωστή ώρα δύο φορές το εικοσιτετράωρο».
***
«Η υγεία είναι ένα αόρατο στεφάνι στο κεφάλι των υγιών ανθρώπων. ∆εν το βλέπουν όµως και
δεν το ζηλεύουν παρά µόνο οι… ασθενείς».
***
«Την κριτική µπορείς να την αποφύγεις µονάχα αν δεν λες τίποτε, αν δεν κάνεις τίποτα και αν
είσαι ένα τίποτα».
***
«Για να κυβερνήσεις τον εαυτό σου, χρησιµοποίησε το µυαλό σου. Για να κυβερνήσεις άλλους,
χρησιµοποίησε την καρδιά σου».
***
«Ο εγωιστής συγκεντρώνει όλο τον κόσµο στον εαυτό του. Ο αλτρουιστής δίνει τον εαυτό του σε
όλον τον κόσµο».
***
«Το να γνωρίζω ότι ο Χριστός σταυρώθηκε σηµαίνει Ιστορία. Το να πιστεύω ότι σταυρώθηκε για
µένα σηµαίνει σωτηρία».
***
«Η αγάπη αναζητεί πάντα έναν τρόπο. Η αδιαφορία βρίσκει πάντα µια δικαιολογία».
***
«Ο σατανάς δεν στεναχωριέται καθόλου µε έναν χριστιανό, που µιλάει πολύ για τον Χριστό και
δεν εφαρµόζει την διδαχή του».
***
«Το καλύτερο καταπραϋντικό προσφέρει η καθαρή συνείδηση. Το αποτελεσµατικότερο
υπνωτικό η σκληρή δουλειά. Τον γλυκύτερο ύπνο η επιτέλεση του χρέους».
***
«Ο Θεός δεν διώχνει κανέναν άδειο εκτός από εκείνους που είναι γεµάτοι µε τον εαυτό τους.
Αλλά πολλοί άνθρωποι µοιάζουν µε τα αυγά, είναι τόσο γεµάτοι µε τον εαυτό τους ώστε δεν
χωράει τίποτε άλλο».
***
«Ο θάνατος δεν αφαιρεί το φως από τον πιστό. Σβήνει απλώς τη λάµπα επειδή το χάραµα έχει
φτάσει».
***
«Τα λόγια σου µπορεί να κρύβουν τις σκέψεις σου, αλλά οι πράξεις σου τις φανερώνουν».
***
«Μη ζητάς να γίνονται τα πράγµατα όπως τα θέλεις αλλά να θέλεις τα πράγµατα όπως γίνονται
και τότε θα ευτυχήσεις».
***
«Ένας µάρτυρας που είδε, κάνει πέρα 10 µάρτυρες που άκουσαν».
***
«Όποιος περπατάει προσεκτικά πηγαίνει σταθερά. Και όποιος πηγαίνει σταθερά φτάνει
µακριά».
***
«Η ευγένεια είναι νόµισµα. ∆εν πλουτίζει αυτόν που το έχει αλλά αυτόν που το δαπανάει».
***
«Το αύριο δεν είναι παρά το σήµερα που ετοιµάσαµε χθες».
***
«∆εν µαθαίνουµε τι πρέπει να γίνουµε, αν δεν γνωρίζουµε τι είµαστε».
***
«Οι φιλόδοξοι άνδρες θέλουν να καλυτερεύσουν τον κόσµο. Οι σωστές µητέρες να
καλυτερέψουν την οικογένειά τους. Ένα έργο πολύ πιο δύσκολο».
***
«Ένα πνεύµα που είναι µονάχα λογικό µοιάζει σαν ένα µαχαίρι που είναι ολόκληρο µε λεπίδες.
Κάνει να µατώνει το χέρι που το µεταχειρίζεται».
***
«Να σκέπτεσαι σαν άνθρωπος δράσεως και να ενεργείς σαν άνθρωπος σκέψης».
***
«∆εν υπάρχει άνθρωπος που να είναι τόσο ασήµαντος ώστε το παράδειγµά του να µην µπορεί
να βλάψει ή να ωφελήσει κάποιον».
***
«Ο αληθινός χριστιανός, που αυξάνει την αρετή µοιάζει µε ένα στάχυ. Όσο περισσότερο
ωριµάζει τόσο βαθύτερα γέρνει το κεφάλι».
***
«Η αρετή αµείβεται πάντα, αλλά όταν δεν ασκείται για να αµειφθεί τότε αµείβεται πλουσιότερα».
***
«Μην αφήνεις τον σατανά να σε αναστατώνει θυµίζοντας σου εκείνο που έχει ήδη ξεχάσει ο
Θεός».
***
«Τα λάθη µας µπορεί να γίνουν προεξοχές βράχων που θα πατήσουµε για να αναρριχηθούµε
ψηλότερα».
***
«Οι σκοτεινές στιγµές των θλίψεων και οι σκοτεινές σπηλιές των ορυχείων µοιάζουν. Σε αυτές
κρύβονται συχνά πολύτιµες διαµαντόπετρες».
***
«Είχε γνώσεις πολλές. Γνώση δεν είχε. Για αυτό µια ζωή τρίκλιζε ανάµεσα στο πως, στο που και
στο γιατί».
***
«Για την κάθε φιλία που επιδιώκεις πρέπει να έχεις και τα κατάλληλα εφόδια. Όποιος θέλει
φιλίες µε τον καµηλιέρη, πρέπει να έχει και ψηλές αυλόπορτες για να µπαίνουν οι καµήλες του».
***
«∆εν έχει σηµασία µε το ποιον κάθεσαι αλλά το ποιος είσαι. Ο µέθυσος και ο ταβερνιάρης
κάθονται στο ίδιο τραπέζι. ∆εν κάνουν όµως ούτε την ίδια δουλειά ούτε τις ίδιες σκέψεις».
***
«Στη δυσκολία µερικοί αποκτούν φτερά, άλλοι αγοράζουν δεκανίκια».
***
«Το ρυάκι χάνει το τραγούδι του όταν του αφαιρέσεις τους βράχους».
***
«Όσο πιο µεγάλη είναι η τρικυµία τόσο πιο ψηλά πρέπει να στέκει ο καπετάνιος».
***
«Το πώς ξοδεύεις τη µέρα σου φαίνεται από το πόσο ήσυχα κοιµάσαι τα βράδια».
***
«Εκείνο που δεν πρέπει να ακούσει το αυτί ενός µικρού δεν πρέπει να το λέει το στόµα ενός
µεγάλου».
***
«Εκείνα στα οποία σκοντάφτουµε είναι τα πετραδάκια όχι το βουνό».
***
«Η δυστυχία είναι να µην ξέρουµε τι θέλουµε και να σκοτωνόµαστε να το αποκτήσουµε».
***
«Είτε από σίδερό, είτε από ατσάλι, είτε από διαµάντι είναι φτιαγµένος ο άνθρωπος, πάντα
υπάρχει λίγο άχυρο µέσα του».
***
«Η ευγνωµοσύνη δεν ζητείται. Προσφέρεται!»
***
«Όλη µου τη ζωή τη συνειδητή πάλεψα µε τον εαυτό µου για να σώσω τον εαυτό µου από τον
εαυτό µου».
***
«Εκείνοι που µε λιθοβόλησαν δεν ζούνε πια. Με τις πέτρες τους έχτισα µια κρυστάλλινη
βρύση».
***
«Οι ευχάριστες συµβουλές σπάνια βγαίνουν ωφέλιµες».
«Σε έναν γυµνό που τον έντυσες µην του ξαναµιλήσεις για το φόρεµα. Όσες φορές του το
υπενθυµίζεις είναι σαν να τον ξεντύνεις άλλες τόσες».
***
Ο Μ. Αλέξανδρος µακαριζόµενος από µερικούς, διότι ενίκησε όλην την οικουµένη µε φρόνηση
αποκρίθηκε: «µάταιαι θέλουν είναι όλαι µου αι νίκαι, εάν δεν δυνηθώ να νικήσω τον εαυτό
µου».
***
Ο βασιλεύς της Σπάρτης Άγις που εσυκοφαντείτο από τους συγγενείς του παρεκινήθη από τους
αυλικούς του να τους τιµωρήσει. Εκείνος όµως δεν συµφώνησε µαζί τους, αλλά απάντησε µε
ηρεµία: «Τους λυπούµαι κατάκαρδα. Ο φθόνος είναι η χειρότερη µορφή αυτοτιµωρίας.
Τιµωρούνται µόνοι τους. Αυτή η τιµωρία τους αρκεί».
***
«Ο εκνευρισµός και η κατάκριση είναι πάθη, µε τα οποία θα παλεύουµε σε όλη µας τη ζωή».
***
«Στην τελική κρίση δεν θα υπάρξει έλεος γι’ αυτόν που δεν θα δείξει ευσπλαχνία».
***
«Υπηρετούµε τον πλησίον µας όταν θυσιάζουµε ύλη, κόπο, ζωή. Χωρίς θυσία είναι αδύνατος η
προς τον πλησίον υπηρεσία».
***
«Μερικές φορές η ψυχή µου κρύβει µέσα της πολλή αγάπη και θέλω να τη στείλω και δεν
γνωρίζω που να τη στείλω. Και τότε την απευθύνω στην µανούλα µου την Παναγία και την
παρακαλώ να παρηγορήσει όποιον υποφέρει και βασανίζεται, όποιον τον πικραίνουν οι
αυταρχικοί χαρακτήρες, όποιον φλέγουν τα πάθη».
***
«Ο πολύς ήλιος δηµιουργεί ερήµους, το ρυάκι χάνει το τραγούδι του όταν του αφαιρέσεις τους
βράχους».
***
«Χριστέ µου, δόστου τη χαρά,
τη µόνη που µπορούσε
να σου ζητήσει απάνω εκεί
νοσταλγικά η ψυχή του,
κάνε το θάµα κι άσε τον
να ζήσει όπως εζούσε
σε µια µεριά που τάχατες,
να µοιάζει το νησί του…».
Ο Λάµπρος Πορφύρας για τον Αλεξ. Παπαδιαµάντη.
***
«Μάνα µου, εγώ’ µαι το άµοιρο, το σκοτεινό τρυγόνι,
όπου το δέρνει ο άνεµος, βροχή που το πληγώνει…
Στην αγκαλιά σου τη γλυκειά, µανούλα µου, ν’ αράξω,
Μέσ’ το βαθύ το πέλαγο αυτό πριχού βουλιάξω…».
***
«Η δόξα κυνηγά αυτούς που την αποφεύγουν».
***
«Η ελεηµοσύνη είναι το γνώρισµα της αληθινούς θρησκευτικότητας. Πρέπει να αρχίζει από την
καρδιά µε έστω δύο παρήγορα λόγια και να τελειώνει στο χέρι µε την έµπρακτη βοήθεια. Αυτού
του τρόπου η ελεηµοσύνη που γίνεται µε καλοσύνη, είναι τρισευλογηµένη».
***
«Ο δρόµος της «αύριον», οδηγεί στην πόλη του ποτέ».
***
«Πολλοί θαυµάζουν τους ανθρώπους που ανεβαίνουν ψηλά γρήγορα. Μα πρέπει να ξέρουν
πως τίποτε δεν ανεβαίνει ψηλά πιο γρήγορα από τη σκόνη, το άχυρο και τα φτερά».
***
Ένας άθεος σύζυγος έλεγε πειρακτικά στη σύζυγό του.
- Εσύ έζησες όλη τη ζωή σου µε την πίστη στην αθανασία. Αλίµονό σου όµως εάν δεν
υπάρχει παρά µόνο ο θάνατος.
- Όχι αγαπητέ µου, απάντησε εκείνη, αλίµονο σε σένα, εάν υπάρχει αθανασία, γιατί εσύ
στήριξες τη ζωή σου στο θάνατο. Εγώ στο κάτω-κάτω και µε τη δική σου εκδοχή δεν θα
ζήσω να δω τη διάψευσή µου και τέλος πάντων πέρασα τη ζωή µου, µέσα σε ένα
όµορφο όνειρο. Εάν όµως υπάρχει όντως αθανασία τι γίνεται µε σένα; Τότε θα είναι
πολύ αργά για να µετανιώσεις!
***
«Οφείλουµε να αγαθοεργούµε χωρίς εγωιστικά κίνητρα, χωρίς διάθεση για επίδειξη, ∆εν πρέπει
να εξετάζουµε τη ζωή και το χαρακτήρα του άλλου που θα βοηθήσουµε. Γι αυτό λέγεται
ελεηµοσύνη, για να δίνουµε και στους ανάξιους. Αν πολυεξετάσουµε τους ανθρώπους για να
τους ελεήσουµε, το ίδιο θα κάνει και για µας ο Θεός».
***
«Το να µάθει κανείς να εκφράζεται σε πολλές γλώσσες είναι κατόρθωµα. Το να µάθει όµως να
ακούει έστω και σε µία, είναι αληθινός θρίαµβος».
***
«Αν οι δύσκολες περιστάσεις µας βρουν κοντά στο Θεό, τότε θα βρούµε το Θεό µέσα στις
δύσκολες περιστάσεις».
***
«Η αδικία που γίνεται στον ένα αποτελεί απειλή για όλους. Και όποιος πολεµάει την αδικία κατά
του άλλου, υπερασπίζεται τα δίκαια όλων».
***
«Όποιος ενίκησε τον εαυτό του είναι ανίκητος από τους άλλους».
***
«∆εν φτάνει να είσαι έξυπνος. Πρέπει να είσαι αρκετά ώστε να µην κάνεις επίδειξη εξυπνάδας».
***
«Ο άνθρωπος λέει: ∆εν µπορώ να πιστεύσω αν δεν δω! Το Ευαγγέλιο απαντά: ∆εν µπορείς να
δεις αν δεν πιστεύσεις».
***
«Όποιος δεν αντιλαµβάνεται την σχετικότητα των καταστάσεων της ζωής και διαρκώς
ενασχολείται µε τα «χαµένα» του όνειρα είναι δυστυχισµένος».
***
Οι Έλληνες το όνοµά µας το οφείλουµε στον Έλληνα, γιο του ∆ευκαλίωνα και της Πύρρας,
εγγονό του Προµηθέα. Από τους γιούς του Έλληνα, ∆ώρο και Αίολο και τους εγγονούς του Ίωνα
και Αχαιό, προήλθαν οι τέσσερις ελληνικές φυλές: ∆ωριείς, Αιολείς, Ίωνες, και Αχαιοί.
***
«Ευτυχισµένος µπορεί να είναι εκείνος που στην τελευταία του στιγµή, κάνοντας ένα τίµιο
απολογισµό της ζωής του µπορεί να πει: ‘‘Έζησα, µα δεν έζησα µάταια’’.
***
«Μας διδάσκει ο καθηγητής της ερήµου Μέγας Αντώνιος: ‘‘Ο αληθινός άνθρωπος φροντίζει να
είναι ευσεβής. Και ευσεβής είναι εκείνος, που δεν επιθυµεί τα ξένα πράγµατα. Ξένα για τον
άνθρωπο είναι όλα τα κτίσµατα, και σαν εικόνα του Θεού, που είναι, όλα τα περιφρονεί. Γίνεται
ο άνθρωπος εικόνα του Θεού, όταν ζει ορθά και θεάρεστα. Αυτό δεν µπορεί να γίνει, αν δεν
αποµακρυνθεί ο άνθρωπος από τις µέριµνες της ζωής. Εκείνος, που έχει νουν, ο οποίος αγαπά
τον Θεόν, γνωρίζει πόση ψυχική ωφέλεια και ευλάβεια προέρχεται από αυτό. Ο Θεοσεβής
άνθρωπος δεν κατηγορεί κανέναν για τις αµαρτίες του, παρά µόνον τον εαυτό του. Και αυτό
είναι σηµάδι σωτηρίας της ψυχής».
***
«Λέγει ο Άγιος Κοσµάς ο Αιτωλός στις ∆ιδαχές του: ∆εν ευρίσκεται τόπος όπου να λείπει ο
Θεός. Πρέπει και εµείς οι ευσεβείς χριστιανοί, όταν θέλουµε να κάνουµε καµία αµαρτία, να
στοχαζόµαστε ότι ο Θεός είναι µέσα στην καρδιά µας, είναι πανταχού παρών και µας βλέπει.
Να ντρεπόµαστε τους Αγγέλους, τους Αγίους, και µάλιστα τον άγγελο, τον φύλακα της ψυχής
µας, όπου µας βλέπει. Από ένα µικρό παιδί ντρεπόµαστε, όταν θα κάνουµε την αµαρτία, και
πώς να µην ντρεπόµαστε από τόσους Αγίους και Αγγέλους;»
***
«∆εν αγνοώ πως το δυσκολότερο επίτευγµα είναι να ενωθούν όλα τα πρόβατα σε µία
πραγµατικά πνευµατική ποίµνη υπό ένα Ποιµένα, Εσένα, ώ Ιησού µου! Ξέρω από πείρα το
διασπαστικό ρόλο των προσωπικών αντιλήψεων και ιδεών, των συναισθηµατικών
καταστάσεων, της άγνοιας του Ευαγγελίου σου. Οσοι όµως το αναζητούν και το χρησιµοποιούν,
έχουν πολλές πνευµατικές ευεργεσίες και απολαύσεις. Αισθάνονται ικανοποίηση και
ευχαρίστηση. Γίνονται οι ίδιοι φως και όλη η ζωή τους. Η παρουσία τους στον οικογενειακό
χώρο και σε κοινωνικούς κύκλους έχει εξέχουσα θέση και γίνεται ευεργετική. Είναι πρόσωπα
αγαπητά και ευχάριστα, συµπαθητικά και πολυπόθητα. Νοστιµίζουν τις παρέες τους και
εξυψώνουν το επίπεδό τους. Ο άνθρωπος που είναι πνευµατικό φως, φως Χριστού, το
ακτινοβολεί γύρω του σαν άλλος καθρέπτης γίνεται ευεργετικός σε τρίτους και δοκιµάζει χαρές
και συνειδησιακές ικανοποιήσεις. Αυτό το φως, που συνυφαίνεται µε τη ζωή µας, δίνει µία άλλη
διάσταση και αξία στη ζωή των ατόµων, οικογενειών και κοινωνιών. Στον αιώνα που φεύγει,
πολλοί προτίµησαν το πνευµατικό σκοτάδι. Εµείς τι θα κάνουµε στον αιώνα που έρχεται;»
***
«Όπως ένα παπούτσι µεγαλύτερο από το πόδι σου σε εµποδίζει στο βάδισµα, έτσι και υλικά
αγαθά περισσότερα από τις ανάγκες σου σε εµποδίζουν στην πορεία προς την αρετή».
***
«Καθώς µια ηµέρα, που την πέρασες καλά, σου χαρίζει την απόλαυση του ήρεµου ύπνου, έτσι
και µια ζωή που την έζησες καλά σου προσφέρει την ευλογία του ήρεµου θανάτου».
***
«Όποιος δίνει καλή συµβουλή, χτίζει µε το ένα χέρι. Όποιος δίνει καλή συµβουλή και καλό
παράδειγµα, χτίζει µε τα δύο. Εκείνος όµως, που δίνει καλή συµβουλή και κακό παράδειγµα,
χτίζει µε το ένα χέρι και γκρεµίζει µε το άλλο».
***
«Η πείρα είναι ένα τρόπαιο, σχηµατισµένο απ’ όλα τα όπλα που µας πλήγωσαν».
***
«Το ανάστηµά σου έναντι του αντιπάλου σου να το µετράς µε το µήκος της σκιάς σου το
καταµεσήµερο. Ούτε στην ανατολή τη δική σου ούτε στη δύση του αντιπάλου σου. Το
µεσηµέρι».
***
«Το χαµόγελο είναι µια καµπύλη του στόµατος, που µπορεί να ισιώσει ένα σωρό στραβά
πράγµατα».
***
«Πολλοί χάνουν τα τρένα της ζωής όχι επειδή βαδίζουν πολύ αργά αλλά γιατί δεν ξεκίνησαν
αρκετά νωρίς».
***
«Το καλό χιούµορ είναι ένα από τα ωραιότερα κοστούµια, που µπορεί κανείς να φορέσει στο
σαλόνι µιας συντροφιάς. Μόνο που είναι σπάνιο και δεν αγοράζεται. Το χιούµορ είναι δώρο
Θεού».
***
«Αν θέλεις να φτάσεις κάπου θα πρέπει είτε να πας πίσω και να σπρώξεις, είτε να πας µπρος
και να τραβήξεις. Αν στέκεις στην άκρη δεν πρόκειται να πας πουθενά».
***
Όταν ο Αρίστιππος ανήγγειλε στον φιλόσοφο Αναξαγόρα τον θάνατο του παιδιού του εκείνος
απάντησε γαλήνια:
Το ήξερα ανέκαθεν πως τον είχα φέρει στον κόσµο θνητό.
***
«Ο άνθρωπος µπορεί να πιστέψει στο αδύνατο, ποτέ όµως στο απίθανο».
***
«Μια ζωή σχεδίαζε. Αγνοούσε ότι δεν φτάνει να σκοπεύεις αλλά πρέπει και να χτυπάς».
***
«Ένας άνθρωπος µε ένα βαρύ ελάττωµα είναι προτιµότερος από έναν άλλον διαβρωµένο από
µικρά ψυχοφθόρα πάθη. Όπως ένα σχισµένο ύφασµα είναι προτιµότερο από ένα
σκοροφαγωµένο».
***
«Το να σε κρίνουν οι άλλοι µόνο από την έλλειψη καλών τρόπων και να σε ξεγράφουν είναι
λάθος των άλλων. Το να µην προσπαθείς όµως να αποκτήσεις καλούς τρόπους και να αδικείς
έτσι τον εαυτό σου είναι λάθος δικό σου».
***
«Όπως κανένα βρώµικο χέρι από τους εργάτες των αρχαιολογικών χώρων δεν µπορεί να
αµαυρώσει το κάλλος του Παρθενώνα, έτσι κανένα σκάνδαλο ή ξεπεσµός εκπροσώπων του
Χριστιανισµού ή της Εκκλησίας δεν µπορεί να θίξει ή να αγγίσει τη θεία µορφή του Ιησού. Το
θείο και αιώνιο, δεν έχει τίποτε να κάνει µε το βέβηλο και πρόσκαιρο».
***
«O άνθρωπος µοιάζει µε το αµόνι. Όσο περισσότερο δουλεµένο είναι όσο πιο πολύ χτυπηµένο
-λένε οι σιδηρουργοί- τόσο πιο µεγάλη η αξία του. Είναι αµόνι «στρωµένο». Και ο άνθρωπος,
από τα χτυπήµατα της ζωής, δοκιµάζεται στην υποµονή, στερεώνεται στην πίστη, πλουτίζεται
σε πείρα, καλλιεργείται στο χαρακτήρα και ακριβαίνει στην αξία του. Είναι άνθρωπος
«στρωµένος». Αρκεί να δέχεται τα χτυπήµατα σαν το αµόνι. Αγόγγυστα».
***
Από δύο πράγµατα -έλεγε ένας σοφός- παρακαλώ το Θεό να µε απαλλάξει:
1. Από το να δίνω υπερβολική εκτίµηση στο νέο και αδικαιολόγητη περιφρόνηση στο παλιό.
2. Από το να βάζω τη γνώση πάνω από τη σοφία και την ευφυΐα από τον κοινό νου.
***
«Ο σωστός δρόµος στη ζωή είναι ίσιος και στενός. Θα ήταν πιο φαρδύς αν τον
χρησιµοποιούσαν πιο πολλοί».
***
«Στην Έσχατη Κρίση ∆ε θα ρωτηθώ πόσες θρησκευτικές διαλέξεις παρακολούθησα, πόσες
µετάνοιες έκανα κατά τη διάρκεια των προσευχών µου, πόσο αυστηρά νήστεψα. Μα θα
ρωτηθώ: Έδωσα τροφή στους πεινασµένους, ρούχα στους γυµνούς, φρόντισα τους
αρρώστους, επισκέφθηκα τους φυλακισµένους. Αυτά είναι όλα που θα ρωτηθώ. Ο δρόµος για
το Θεό βρίσκεται µέσα από την αγάπη για τους άλλους ανθρώπους και δεν υπάρχει κανένας
άλλος δρόµος».
***
Της Υπαπαντής τιµάται η µητέρα. Και η λαϊκή µούσα είπε για την αγάπη της.
«Ένα παιδί µοναχοπαίδι,
αγάπησε µιας µάγισσας την κόρη.
Αν θέλεις να σου δώσω το φιλί µου
της µάνας σου να φέρεις την καρδιά,
να ρίξω να τη φάει το σκυλί µου.
Τρέχει ο γιος τη µάνα του σκοτώνει
και τρέχει να την πάει, µα σκοντάφτει
και πέφτει ο γιος κατάχαµα µε δαύτη.
Κυλάει ο γιος και η καρδιά κυλάει
και την ακούει να κλαίει και να µιλάει,
µιλάει η µάνα στο παιδί και λέει:
- Εχτύπησες αγόρι µου; Και κλαίει!..»
***
-
«Κάθε εποχή της ζωής έχει τη σηµασία της και την οµορφιά της. Η ζωή δεν είναι µόνο ζήτηµα
ηλικίας. Είναι τρόπος ζωής. Είναι τέχνη να ξέρεις να ζεις και να αξιοποιείς κάθε στιγµή και
περίοδο της ζωής σου. Ποιος µας είπε πως η γέρικη µηλιά δίνει και γέρικα µήλα; Η λαµπάδα
είτε στην αρχή, είτε στη µέση είτε στο τέλος βρίσκεται, σηµασία έχει να δίνει φλόγα. Και αυτή η
φλόγα είναι που φωτίζει και θερµαίνει σε όποιο στάδιο και αν είναι. Αρκεί να είναι φλόγα».
***
«Mπροστά στις δυσχέρειες της εποχής τρεις λύσεις βρίσκονται ενώπιον µας. Η µια λύση είναι
να κλείσουµε τα µάτια και να πούµε ότι δεν είναι έτσι τα πράγµατα. Αλλά η λύση αυτή µοιάζει µε
το να επιχειρήσεις τη θεραπεία του πυρετού σπάζοντας το θερµόµετρο… Η άλλη λύση είναι το
να συµµορφώνεσαι µε τον αιώνα τούτον… Να υποχωρείς, να συµµαζεύεσαι και να κουρνιάζεις.
Όταν όµως είσαι αετός και βλέπεις πως υπάρχουν ερπετά, δεν µπορείς να πεις θα κόψω τα
φτερά µου και θα γίνω ερπετό για να ζω κι εγώ όπως ζουν τα ερπετά. Αλλά ο µαδηµένος αετός
δεν είναι καν ερπετό. Είναι ένας µελλοθάνατος. Μένει µία τρίτη λύση: Η αντίσταση «αντιστήναι
τη ηµέρα τη πονηρά».
***
«Η ζωή είναι τέχνη. Με τα ίδια υλικά άλλοι στήνουν παράδεισο γύρω τους και άλλοι ανοίγουν
κόλαση. Όπως από τα µάρµαρα της Πεντέλης. Οι αρχαίοι έφτιαξαν τον Παρθενώνα. Άλλοι, από
τα ίδια µάρµαρα, φτιάχνουν νεροχύτες. Εξαρτάται από το τι οραµατίζεσαι για τι ζωή και πως την
αξιοποιείς».
***
«Παιδί µου, λέει ο Κύριος στον καθένα, σήκωσε το σταυρό σου. Όχι αυτόν που φαντάζεσαι ή
επιθυµείς, αλλά εκείνον που εγώ θα βάλω στους ώµους σου. Ο σταυρός σου δεν είναι παρά ο
δικός µου σταυρός προσαρµοσµένος στο πρόσωπό σου, στις δυνάµεις σου. ∆εν αρκεί όµως να
φορτωθείς το σταυρό και να βαδίζεις πίσω µου. Πρέπει να µε ακολουθήσεις ως το τέλος. Ξέρεις
που πηγαίνω: στο Γολγοθά».
Συµβουλές του Τωβίτ στον γιο του Τωβία, για το πώς πρέπει να πορευτεί στη ζωή του.
-Στις συναλλαγές σου, να’ σαι έντιµος γιε µου κάποτε θα χρειαστεί να σου δουλέψει
κάποιος εργάτης ή κάποιος που θα σου προσφέρει της καλές του υπηρεσίες. Πρόσεχε
να τον πληρώσεις αµέσως. Αυτός ο άνθρωπος περιµένει το ψωµί του από το
µεροκάµατό του. Και σύ να τον πληρώνεις µόλις τελειώνει την δουλειά του. Όταν
πληρώνεις εγκαίρως αυτό φαίνεται σαν δώρο στα µάτια του εργάτη, αν και είναι το
χρέος σου.
-Πρόσεχε, γιε µου, σ’ όλα τα έργα σου να φέρνεσαι σαν άνθρωπος καλλιεργηµένος και
µε καλή ανατροφή .
-Να’ σαι λεπτός στους τρόπους σου, ευγενικός, σωστός σε κάθε εκδήλωση της ζωής
σου.
-Αυτό που αποστρέφεσαι και µισείς και δεν θέλεις οι άλλοι να κάνουν σε σένα, µη το
κάνεις και συ στους άλλους.
- Ένας είναι ο νόµος της καλής συµπεριφοράς, ότι θέλεις να σου κάνουν οι άλλοι, να
το ξέρεις το ίδιο περιµένουν και άλλοι από σένα.
-Μη παρασέρνεσαι από το κρασί κι οτιδήποτε οινοπνευµατώδες. Αυτό το γλυκό κι αθώο
όπως φαίνεται – υγρό, είναι επικίνδυνο, όχι µόνο για την υγεία, αλλά και προπάντων για
την υπόληψη του ανθρώπου.
-Κόψε απ’ το ψωµί που τρως, παιδί µου, και δώσε στον πεινασµένο. Κάθε τι, που
περισσεύει κάµνε το ελεηµοσύνη και να µη λυπάται το µάτι σου κάνοντας ελεηµοσύνη.
-Και σε κάθε πράγµα να δέχεσαι και να ζητάς συµβουλή. Αλλ’ όχι απ’ όποιον - όποιον.
Μόνο από φρόνιµο άνθρωπο. Ο Σοφός Σειράχ γράφει :
«οι ειρηνεύοντές σοι έστωσαν πολλοί, οι δε σύµβουλοι σου εις, από χιλίων». ∆ηλαδή
πολλούς να χαιρετάς, αλλά εκείνος στην συµβουλή του οποίου θα εµπιστεύεσαι να είναι
ένας απ’ τους χίλιους. Και µη καταφρονέσεις όποια συµβουλή χρήσιµη .
-Παιδί µου, κάθε σου ώρα και στιγµή να λες δόξα τώ θεώ. Και ζήτα την βοήθεια του
θα δεις πώς θα γίνονται ίσιοι οι δρόµοι και θα σου βγαίνουν όλα σε καλό και τα
σχέδια σου θα υλοποιούνται.
-Κύρος έχει ο ενάρετος, ο τίµιος, ο ίσιος, ο ειλικρινής, ο συνεπής άνθρωπος. Αυτός που
ό,τι πιστεύει το πράττει, ό,τι συµβουλεύει στον άλλον το δείχνει πρώτα στην ίδια την
ζωή του. Και βέβαια τέτοιοι µπορεί να’ ναι κι ένας ολιγογράµµατος κι ένας φτωχός
βιοπαλαιστής.
- Τις συµβουλές σου προς τα παιδιά σου, όταν θα γίνεις πατέρας πρέπει να της δίνεις
στον κατάλληλο χρόνο, µε τον κατάλληλο τρόπο και στον κατάλληλο τόπο. Όταν είσαι
οργισµένος και συνεπώς µιλάς θυµωµένα και παθιασµένα, ότι και να συµβουλεύσεις δεν
θα γίνει ακουστό. Ήδη τα λόγια σου πέφτουν σε ψυχή που αντιδρά και τις συµβουλές
σου τις καταλαβαίνει ο γιος ή η κόρη ότι είναι µια εκτόνωση σου, και ένα ξέσπασµα
οργής.
- Μη περιµένεις αµέσως να’ ρθουν τα αποτελέσµατα. Ξέρεις τι είναι ο άνθρωπος; Το πιο
δυσάγωγο όν. Ευκολότερα µπορείς να δαµάσεις µια αρκούδα, ένα λιοντάρι παρά ένα
άνθρωπο. Σιγά – σιγά. Μη αποθαρρύνεσαι. ∆εν έγινε σήµερα, θα γίνει αύριο. Έγινε λίγο
κι όχι όλο, όπως το ήθελες και το περίµενες; ∆εν πειράζει. Το υπόλοιπο θα γίνει αύριο.
Και τα ίδια τα παιδιά, τα καηµένα παλεύουν µε τον κακό εαυτό τους. Εύκολο το
θαρρείς; Ο κακοµαθηµένος εαυτός µας, η κακή κληρονοµιά, η κλίση και η ροπή προς
το κακό, τα κακά παραδείγµατα, του γύρω ξεπεσµένου κόσµου, όλα αυτά κάνουν
δύσκολη τη διόρθωση του ανθρώπου.
-Η πείρα λέγει, ό,τι το κακό κολλάει πιο εύκολα από το καλό. Βλέπεις, η υγεία δεν
µεταδίδεται, ενώ η αρρώστια γρήγορα κολλάει.
-Ο γάµος δεν πρέπει να ξεκινάει απ’ την καρδιά. Επειδή, κατά το λέγειν και των
αρχαίων : «έρωτι τα µη καλά, καλά φαίνεται». Οι άνθρωποι, οι πολλοί, δεν είναι
ειλικρινείς, δεν είναι ευθείς κι αληθινοί, επειδή είναι δειλοί, πονηροί και συµφεροντολόγοι.
Και τι πετυχαίνουν; Πετυχαίνουν βραχυπρόθεσµα κάποια οφέλη, όµως στη συνέχεια τα
χάνουν όλα και αντιµετωπίζουν την καχυποψία των άλλων, τη δυσπιστία, την
εκδικητικότητα.
-Η ελπίδα είναι τα όνειρα των ξύπνιων.
-Πως είναι στα ανθρώπινα µπερδεµένα, τις πιο πολλές φορές τα ευχάριστα και τα
δυσάρεστα! Κλαίµε από χαρά, κλαίµε από λύπη, κλαίµε από χαρά µαζί και λύπη!
-Γυρίζεις από τη δουλειά σου, άσ’ τα προβλήµατα σου έξω απ’ την πόρτα, πες ένα
γελαστό καλησπέρα, γυναίκα, πως πήγε η µέρα σήµερα; Φέρε της κανένα γλυκό και
λουλούδι, ένα τίποτα που να δείξεις ότι την σκέφτεσαι, την τιµάς, την υπολογίζεις ….Να
δεις πως η καρδιά της γυναίκας σου θα γίνει περιβόλι, θυσία θα γίνεται για σένα. Κι αν
κάνεις καµιά χοντροκοπιά θα την παραβλέψει.
-Συχνά πόσο άδικοι είµαστε. Όταν καλούµε έναν εργάτη, ζητούµε απ΄ αυτόν να µας δουλέψει
σωστά, καλά, πολύ, χωρίς ανάσα, να βγάλει δουλειά… Όταν όµως έρθει η ώρα της πληρωµής
του, λυπόµαστε τα λεφτά! Κοιτάµε πώς να υπολογίσουµε την αξία της προσφερόµενης
δουλειάς, για να κόψουµε, έστω, το κάτι.
-Όταν ο άνθρωπος είναι ενάρετος και κάνει το καλό, όλα τ΄ άλλα τα σιάζει τόσο όµορφα, όπου
δεν υπάρχουν δύσκολα προβλήµατα.
***
Ο διδάσκαλος Γαµαλιήλ είπε στο συνέδριο για τους Αποστόλους:
«Απόστητε από των ανθρώπων τούτων και εάσατε αυτούς, ότι εάν ή εξ ανθρώπων η βουλή
αυτή ή το έργο τούτο, καταλυθήσεται, εί δε εκ Θεού εστίν, ου δύνασθε καταλύσαι αυτό, µη ποτέ
και θεοµάχοι ευρεθήτε». (Πραξ.ε’ 38-39)
***
Ο Τζοβάνι Πανίνι σηµειώνει κάπου τα εξής:
«Επάνω στο γραφείο του ‘Άγγλου Κοινωνιολόγου Ράσκι υπήρχε ένας γρανίτης στον οποίο είχε
χαραχθεί η φράση «σήµερα». Αυτό το σήµερα πρέπει να κερδηθεί, θα σκεφτόταν ασφαλώς ο
Ράσκιν, όσες φορές έβλεπε το σκληρό γρανίτη µε τη φράση «σήµερα», από µια θέληση σκληρή
σαν το γρανίτη. Πράγµατι «χίλια αύριο δεν µπορούν να κάνουν ένα σήµερα».
***
«Ένας µικρός άνθρωπος σε µια µεγάλη θέση, µοιάζει µε κάποιον που στέκεται στη κορυφή ενός
βουνού: Τους βλέπει όλους µικρούς, όµως κι εκείνοι τον βλέπουν εξίσου µικρό...».
***
«Ο γάµος σπανίως αρχίζει από την πρώτη στιγµή που παντρεύονται δύο άνθρωποι. Αρχίζει
από την στιγµή, που πεθαίνει το «εγώ», θάβεται το «εσύ» και γεννιέται το «εµείς».
***
«Αγαπώ δεν θα πει δεσµεύω, βασανίζω. Αγαπώ θα πει βοηθώ τον άλλο να ολοκληρωθεί, να
ωριµάσει, να τελειοποιηθεί».
***
«Για τις απογοητεύσεις στο γάµο, µια λύση υπάρχει. Αντί να ζητάµε αγάπη, να χαρίζουµε
αγάπη».
***
Μακαρισµοί
• Μακάριο το σπίτι όπου όλοι προσεύχονται.
• Μακάριο το σπίτι όπου ο ένας υποχωρεί για χατίρι του άλλου.
• Μακάριο το σπίτι όπου έχει Οικοδεσπότη αόρατο τον Ιησού Χριστό.
• Μακάριο το σπίτι όπου κάθε περισσό αγαθό δεν µένει ανάµεσα στους τοίχους του, αλλά
γίνεται αγάπη για τους ενδεείς.
• Μακάριο το σπίτι όπου η λέξη «Συγγνώµη» δεν θεωρείται πολυτέλεια.
***
«Το µυστικό του ευτυχισµένου γάµου είναι απλό. Να είναι οι σύζυγοι τόσο ευγενικοί µεταξύ
τους όσο είναι µε τους γνωστούς τους».
***
«Τί είναι ο γάµος; Ο ένας να πολεµάει και ο άλλος να δένει πληγές».
***
«Πρέπει να είσαι σοβαρός στα νιάτα σου για να είσαι χαρούµενος στα γεράµατα σου».
***
«Μερικοί γονείς απορούν γιατί τα ρυάκια έχουν πικρό νερό, όταν αυτοί οι ίδιοι δηλητηριάζουν
την πηγή».
***
«Η νύφη που δίνει στην πεθερά της αγάπη δικαιούται από τον άνδρα της λατρεία».
***
Κάποια µυστικά για ευτυχισµένο σπιτικό.
• Να θυµάστε να δίνετε την εκτίµησή σας, είναι ο καλύτερος τρόπος ν’ ανάβετε µια φλόγα
στην καρδιά του συζύγου σας.
• Προσέχετε τις µικρές αφορµές προστριβών και φροντίζετε να τις εξαλείφετε, πριν
δηµιουργήσουν µεγάλες καταστρεπτικές δυνάµεις.
• Μη περιµένετε τελειότητα από το σύζυγό σας, γιατί και σεις δεν µπορείτε να την
προσφέρετε.
• Φροντίζετε να ελέγχετε το εγώ σας, τουλάχιστον σε σηµείο να βλέπετε και τις δύο πλευρές
κάθε αντιθέσεως ή διαφωνίας.
• Μελετάτε το σύζυγό σας και φροντίζετε να ικανοποιείτε τις βασικές συναισθηµατικές του
ανάγκες.
***
«Η ευτυχία στον γάµο δεν έρχεται µόνη. Χρειάζεται να εργαζόµαστε, ν’ αγωνιζόµαστε, ακόµη, γι’
αυτήν. Χρειάζεται διαρκή φροντίδα».
***
«Στην πραγµατική αγάπη πρέπει να θυσιάζεται το «εγώ». Ο εγωισµός είναι βάλτος που
θαυµάσια µπορούν µέσα σ’ αυτόν ν’ ανθίσουν τα εντυπωσιακά νούφαρα του έρωτος, ποτέ
όµως τα ρόδα και τα κρίνα της ολοκάθαρης και λαχταριστής αγάπης, που πολλές φορές ζητά
θυσίες χωρίς ανταλλάγµατα και προσφορά ολόκληρου του «εγώ» µας».
***
Γιατί τόση βιασύνη;
«Όπως τα µικρά παιδιά µε δάκρυα και λυγµούς φέρνουν στους µεγάλους τα σπασµένα τους
παιχνίδια για να τα φτιάξουν...
΄Ετσι κι εγώ, Θεέ µου, σήµερα, Σου έφερα τα σπασµένα µου όνειρα.
∆εν βρήκα άλλον κανέναν εκτός από Σένα, ικανό για να τα συναρµολογήσει.
Αλλά τότε, αντί να σε αφήσω να τα δουλέψεις Μόνος Σου, Σε τριγυρνούσα συνέχεια
προσπαθώντας να Σε «βοηθήσω» στο έργο σου µε τρόπους δικούς µου.
Στο τέλος Σου τα άρπαξα από τα χέρια λέγοντας: «Πώς µπορείς να είσαι τόσο αργός;
Βιάζοµαι».
Και µου είπες:
«Παιδί µου, τι άλλο µπορούσα να κάνω; ∆εν µ’ άφησες ούτε στιγµή, να τα δουλέψω όπως
ήξερα, καλύτερα από εσένα».
***
«Την ώρα που κάθε παιδί γεννιέται, εκεί ψηλά στο ουράνιο περιβόλι, φυτρώνει σε ιδιαίτερη για
κάθε παιδί γωνιά, ένα µικρό και απαλότατο φυτό. Και όσο το παιδί µεγαλώνει, µεγαλώνει κι
εκείνο. Του παιδιού ο κάθε πόνος το λιπαίνει, και µεστώνει ο κορµός του. Κι η κάθε του παιδιού
άδολη χαρά το κάνει να ανθίζει. Μπουµπουκιάζουν τα µικρά του τα κλώνια. Και καθώς οι θερµές
της καλοσύνης του παιδιού ακτίνες φθάνουν µέχρι τα µπουµπουκιασµένα κλαριά, τα µικρά του
λουλούδια σκάνε ένα-ένα, κι είναι τόσο χαρούµενα, ωραία. Κι όταν πάλι της κακίας ο άνεµος
σαρώνει, κάθε ίχνος καλού στου παιδιού την καρδιά, το µικρό το φυτό παλεύει µε το άγριο
φύσηµα και καταπονηµένο στο τέλος, λυπητερά τα µαραµένα του γέρνει φύλλα. Μα µόλις τα
δάκρυα του παιδιού, ευγενικά της µετανοίας δάκρυα, φθάσουν στις ρίζες του µεσ’ από το χώµα
σαν θεία δροσιά, που άπληστα ρουφιέται, πώς ξαναπαίρνει δύναµη και πώς ολόδροσο ξανά
στυλώνεται και στέκεται! Το µικρό το φυτό γίνεται σιγά-σιγά δένδρο. Και το παιδί µεγαλώνει,
µεγαλώνει... Και κάποτε φθάνει στα λευκά γηρατειά. Την ώρα που το πόδι του αφήνει τη γη κι
αποκτώντας υπερκόσµια φτερά χύνεται προς τα γαλάζια ύψη, το δένδρο σκύβει και του
προσφέρει την αιώνια δροσιά.
***
Το παράπονο του Θεού µας
Με λες «Κύριος» κι όµως δεν µε υπακούς.
Με λες «Φως» κι όµως δεν µε βλέπεις.
Με λες «Οδό» κι όµως δεν µε περπατάς.
Με λες «Ζωή» κι όµως δεν µε ζεις.
Με λες «Σοφία» κι όµως δεν µε εφαρµόζεις.
Με λες «Πλούτο» κι όµως δεν µε αναζητάς.
Με λες «Αιώνιο» κι όµως δεν µε παραδέχεσαι.
Με λες «Χάρη» κι όµως δεν µε εµπιστεύεσαι.
Με λες «∆ύναµη» κι όµως δεν µε χρησιµοποιείς.
Με λες «∆ίκαιο» κι όµως δεν µε φοβάσαι.
Σκέψου παιδί µου, µη από επιπολαιότητα χάσεις την αιωνιότητα.
***
«Ήσαν σέµπροι. Όργωσαν, έσπειραν, θέρισαν µαζί. Μοίρασαν τη σοδειά κι έφερε ο καθένας το
µερτικό του στο αλώνι του. Το ίδιο βράδυ ο ένας σκέφτηκε: Πήρα πολλά. Ο άλλος, ο σέµπρος
µου έχει γυναίκα και τέσσερα παιδιά. Εγώ είµαι εργένης. Πρέπει να πάρει περισσότερα.
Περίµενε να νυχτώσει, άρπαξε αγκαλιές στάχυα και τα πήγε µυστικά στο αλώνι του σέµπρου.
Αλλά την ίδια σκέψη έκανε και ο άλλος. ∆εν είναι σωστή η µοιρασιά σκεφτόταν. Εγώ έχω στήσει
οικογένεια, έχω κάµει προκοπή. Εκείνος ακόµη τίποτα. Φορτώθηκε, κάµποσες θηµωνιές και
κρυφά τις απίθωσε στο αλώνι του σέµπρου.
Το άλλο πρωί βρέθηκαν και οι δύο έκπληκτοι. Στο αλώνι τους είχαν απλωθεί ξένες θηµωνιές.
Από πού και από ποιον; Απορούσαν!
Αποφάσισαν να επαναλάβουν την ίδια πράξη. Αλλ’ αυτή τη φορά ξεκίνησαν την ίδια περίπου
ώρα και όπως ήταν φυσικό, αντάµωσαν φορτωµένοι. Πέταξαν το φορτίο τους, φορτίο αγάπης,
αγκαλιάστηκαν κι αποφάσισαν στη θέση εκείνη να χτίσουν µίαν εκκλησία. Γιατί στη τοποθεσία
εκείνη είχε κατεβεί ανάµεσα στους δύο τους ο Θεός.
Το ξωκλήσι τώρα αυτό, κληρονοµιά και των δύο οικογενειών στέκει εκεί, ανάµεσα στα χωράφια
τους µάρτυρας µιάς… βεντέτας. Της βεντέτας Αγάπης µεταξύ δύο οικογενειών που συνεχίζεται
αδιατάραχτη µέχρι σήµερα σε παιδιά και απογόνους.
Μια βεντέτα ευλογηµένη!»
***
«Αχ, την ηµέρα που βαρειά κτυπούσεν η καµπάνα,
γιατί είχε νεκρωθεί ωιµέ! Η λατρευτή µου µάννα
και άϋλο, αµόλυντο, κατάλευκο σαν κρίνο
εκοίτονταν στο φέρετρο τ’ άγιο κορµί εκείνο!
Τι κλάµατα εκάµαµε! Πώς εκλωτσούσ’ εντός µας!
Αντάρτης κατά τ’ ουρανού όλος ο εαυτός µας!
Μα επιτέλους λύγισε. Κι εκόπασαν οι θρήνοι
στη βαλσαµώδη δέηση: Το θέληµά σου ας γίνει!»
***
«Η Αγία Γραφή είναι εκείνη που άναψε την ευφράδεια του Χρυσοστόµου και του Γρηγορίου,
που έπλασε τη σκέψη, του Μεγάλου Αθανασίου και του Αυγουστίνου… Ενέπνευσε τη
σταδιοδροµία όλων των καλυτέρων ανδρών, που σήκωσαν δυνατούς βραχίονες για να φέρουν
τον ουρανό λίγο και κοντύτερα στη γη µας.
Ενέπνευσε τα αθάνατα δηµιουργήµατα του ∆άντη και του Μίλτωνα… τα έργα του Σαίξπηρ, στα
ευγενέστερα µέρη τους είναι αντίλαλοι των γραµµών της Βίβλου.
Τα εκατό καλύτερα βιβλία, τα εκατό καλύτερα ζωγραφικά έργα, οι εκατό καλύτερες µουσικές
συνθέσεις, είναι όλες µέσα σ’ αυτή και πηγάζουν από αυτή.
***
«Εζήτησε, λέει, η Σεµίραµις από τον βασιλέα σύζυγό της µία… µικρή χάρη. Να της
παραχωρήσει την εξουσία για 24 ώρες µόνο… Χρόνια κυβερνάς εσύ, του είπε, τι είναι να µου τη
δώσεις και σ’ εµένα για 24 ώρες;
Υπέκυψε, λέει ο βασιλιάς στα γλυκόλογά της και υπέγραψε ένα τέτοιο διάταγµα. Αλλ’ η
Σεµίραµις η πρώτη διαταγή που έδωσε ήταν να συλληφθεί ο βασιλιάς. Ο στρατός υπάκουσε και
τον συνέλαβε. Η δεύτερη διαταγή της ήταν να εκτελεσθεί ο βασιλιάς. Και έκτοτε η πανούργος
Σεµίραµις έµεινε µόνιµος δυνάστης.
Έτσι ενεργεί και η Σεµίραµις – Αµαρτία.
Αρκεί να πάρει στα χέρια της την εξουσία. Να κάµεις δηλαδή την πρώτη υποχώρηση, έστω και
για λίγες µόνο ώρες. Τα άλλα επακολουθούν».
***
«Το µονοπάτι της ζωής είναι όλο πόνους και δάκρυ, όλο αγκάθια και καρφιά, παντού
φυτρωµένοι σταυροί, παντού αγωνία και θλίψη. Κάθε βήµα και µια Γεθσηµανή. Κάθε ανηφοριά
και ένας Γολγοθάς. Κάθε στιγµή και µια λόγχη».
***
«Συγκλονίζει την ανθρώπινη ύπαρξη ο πόνος. Είναι φωτιά, καµίνι που καίει και κατακαίει. Είναι
καταιγίδα και τρικυµία».
***
«Τα καλά φύγανε, τα δεινά είναι γυµνά και προκλητικά, το ταξίδι γίνεται µέσα στη νύχτα, φάρος
δε φαίνεται πουθενά και ο Χριστός φαίνεται να κοιµάται».
***
«Η απλότητα είναι αγαθό πρώτης ανάγκης για µια καλύτερη ζωή. Η απλότητα είναι στολίδι των
ανθρώπων που έχουν αληθινή αξία και βάθος. Η απλότητα είναι συνισταµένη πολλών αρετών,
της ταπεινοφροσύνης, της καλοσύνης, της σωστής θεώρησης της ζωής. Η απλότητα είναι
τρόπος ζωής. Σφραγίζει την εµφάνισή της µε τα ρούχα, τα κοσµήµατα, τον τρόπο οµιλίας, το
βάδισµα, όλα. Η απλότητα εµπνέει τον τρόπο συµπεριφοράς µας. Όταν κανείς είναι απλός, είναι
και καταδεκτικός µε όλους. Ο απλός δεν ξεχωρίζει τους ανθρώπους σε τάξεις, επαγγέλµατα,
οικονοµική επιφάνεια, ποιότητα. Όλοι γι’ αυτόν είναι εικόνες του Θεού που έχει χρέος να
σέβεται, να αγαπά, µα µην τους περιφρονεί. Η απλότητα µας φέρνει όλους πολύ κοντά. Η
απλότητα, µας κάνει εσωτερικά ελεύθερους απ’ ό,τι εξωτερικό, γήινο µας τυραννάει. Ο απλός
άνθρωπος χαίρεται τα όµορφα πράγµατα της ζωής, τις δωρεές του Θεού χωρίς να κάνει
συγκρίσεις µε αυτά που έχουν οι άλλοι, µε αυτά που αγοράζουν οι άλλοι, µε αυτά που
απολαµβάνουν οι άλλοι. Εξ’ άλλου οι συγκρίσεις γεννούν την γκρίνια, φέρνουν µελαγχολία,
αφαιρούν την γαλήνη, οδηγούν σε απογοητεύσεις. Συχνά ξεχνούµε κάτι πολύ σηµαντικό, πως η
ευτυχία µας δεν βρίσκεται στο «έχει» µας αλλά στο «είναι» µας. Ο απλός είναι αισιόδοξος, είναι
χαριτωµένος, είναι ευγνώµων και αυτές του οι ιδιότητες, αυτά τα στοιχεία της προσωπικότητάς
του τον κάνουν αξιαγάπητο. Όλοι ζητούν την συντροφιά του, γιατί τα λόγια του, η µορφή του, τα
ζεστά του βλέµµατα εµπνέουν ηρεµία, γαλήνη. Ο απλός έχει τη σοφία να κάνει σωστή
ιεράρχηση στις αξίες και τα αγαθά της ζωής. Ξέρει πολύ καλά πως ό,τι αιώνιο είναι αυτό που
αξίζει και όχι ό,τι υλικό, φθαρτό και γήινο. Γνωρίζει ο απλός πως όλα τα του κόσµου είναι
σχετικά, γι’ αυτό και προοδεύει πνευµατικά. Ο απλός είναι προσγειωµένος, όλοι δεν µπορούν
να τα έχουν όλα. Η απλότητα! Πόσο ξένη είναι από την σκληρότητα της υπερηφάνειας και πόσο
µακριά από την αποκρουστικότητα του εγωισµού. Η απλότητα της καρδιάς και της ζωής είναι
µεγαλείο και το παιδί του Θεού είναι απλό, γιατί ανήκει σ’ Εκείνον που άφησε Ουρανούς και
κατέβηκε στην γη να συναντήσει τον πεπτωκότα άνθρωπο και να τον αναπλάσει. Η απλότητα
δεν συντηρεί την εκδίκηση στην κακότητα, ξέρει να σβήνει λάθη και πίκρες και να χαµογελά.
Ναι, ό,τι µεγάλο είναι απλό!

Το Μέλλον του Τεκτονισμού

Türkçe ve Yunanca Ortak Kelimeler, Terimler ve Atasözleri

Εκτενές εργοβιογραφικό σημείωμα

- Ένωση Απόστρατων Αξιωματικών Στρατού