“ Ε Λ Λ Η Ν Ι Κ Η Μ Υ Θ Ο Λ Ο Γ Ι Α ” Συγγραφέας: Νίκος Τσιφόρος Εκδότης: Ερμής > Έρεβος + Νύχτα => Αιθέρας, Ημέρα > Ουρανός + Γαία => Τιτάνες, Κύκλωπες, Εκατόγχειρες > Δώδεκα Τιτάνες: αρσενικοί (Τιτάνες): Ωκεανός, Κοίος, Κρείος, Υπερίων, Ιαπετός, Κρόνος θηλυκοί (Τιτανίδες): Τηθύς, Θεία, Θέμις, Μνημοσύνη, Φοίβη, Ρέα > Κύκλωπες: Βρόντης (βροντή), Στερόπης (αστραπή), Άργης (κεραυνός) > Εκατόγχειρες: Αιγέων (ή Βριάρεως), Κόττος, Γύγης > Από το αίμα των κομμένων όρχεων του Ουρανού => Ερινύες, Γίγαντες, Νύμφες, Αφροδίτη > Κρόνος + Ρέα => Εστία, Δήμητρα, Ήρα, Άρης, Ποσειδώνας, Δίας > Γη + Τάρταρος => Τυφωεύς, φοβερό τέρας που πολέμησε με τον Δία, ο οποίος τον νίκησε με τη βοήθεια του Ερμή (τον πλάκωσε κάτω από την Αίτνα) > Έχιδνα + Τυφωεύς => Όρθρος, Κέρβερος, Λερναία Ύδρα, Χίμαιρα > Ιαπετός + Κλυμένη (Ωκεανίδα) => Άτλας, Μενοίτιος, Επιμηθέας, Προμηθέας > Δίας + Ευρυνόμη (Ωκεανίδα) => Τρεις Χάριτες. Αγλαΐα (εκείνη που λάμπει), Ευφροσύνη (η χαρά της καρδιάς), Θάλεια (εκείνη που κάνει τα λουλούδια να ανθίζουν) ή Πασιθέα, Φαέννα, Κλήτα (Σπάρτη) ή Ηγεμόνη, Αϋξώ, Καρπώ > Οι Γίγαντες έχασαν τη μάχη με τους Θεούς επειδή φοβήθηκαν τις φωνές των γαϊδάρων > Ο Ήφαιστος και ο Ερμής έφτιαξαν τη γυναίκα και την ονόμασαν Πανδώρα. Την Πανδώρα την έδωσαν οι Θεοί στον Επιμηθέα μαζί με ένα κουτί, το οποίο και αυτή άνοιξε απελευθερώνοντας όλες τις συμφορές, κρατώντας μόνο την Ελπίδα > Ο Προμηθέας έδωσε στον άνθρωπο τη φωτιά, τα γράμματα, τους αριθμούς, την καλλιέργεια της γης, την εξημέρωση των ζώων, τη ναυτιλία, την ιατρική, τη γνώση των μετάλλων > Επιμηθέας + Πανδώρα => Πύρρα > Δευκαλίων (γιος του Προμηθέα) + Πύρρα: επέζησαν του κατακλυσμού ειδοποιημένοι από τον Προμηθέα και βγήκαν στον Παρνασσό. ΤΟ ανθρώπινο γένος ξαναγεννήθηκε από πέτρες που πέταξαν πίσω τους, οι άνδρες από τον Δευκαλίωνα και οι γυναίκες από την Πύρρα. Οι βασιλικοί κλάδοι της αρχαίας Ελλάδος είναι Δευκαλιωνοί και Πυρριανοί > Κούρητες ή Κορύβαντες: έκαναν πάταγο για να καλύψουν τη φασαρία του Δία όταν ήταν παιδί > Ο Λυκάων, βασιλιάς της Αρκαδίας, μεταμορφώθηκε από τον Δία σε λύκο επειδή τον έβαλε κρυφά να φάει ένα μαγειρεμένο παιδί, για να ελέγξει αν όντως ήταν Θεός > Η μόνη νύμφη που δεν παρέστη στον γάμο του Δία και της Ήρας ήταν η Χελώνη, η οποία και μεταμορφώθηκε σε χελώνα (τεμπέλα, αργή...) > Φιλήμων + Βαυκίδα: ζευγάρι γερόντων από τη Φρυγία που φιλοξένησαν τον Δία και τον Ερμή και ανταμείφθηκαν με τιμές. Πέθαναν την ίδια στιγμή και μεταμορφώθηκαν ο μεν Φιλήμων σε δρυ και η δε Βαυκίδα σε φιλύρα > Ωκεανός + Τηθύς => Μήτις, πρώτη σύζυγος του Δία, την οποία κατάπιε όντας εγκυμονούσα στην Αθηνά > Δίας + Μνημοσύνη => Εννέα Μούσες Κλειώ: κλέος, επική ποίηση, εξύμνηση ηρώων, Ευτέρπη: τέρπω ευ, μουσική των πνευστών, Θάλεια: βουκολικά τραγούδια, θεά της κωμωδίας, Μελπομένη: τραγωδία, άγρα γραπτών www.antibaro.gr/agra Πολύμνια: παντομίμα, Τερψιχόρη: τέρπω + χορός, λυρική ποίηση, Ερατώ: ερώ = αγαπώ, ερωτική ποίηση, Ουρανία: αστρονομία, Καλλιόπη: μπαλέτο, λόγος > Θέτις + Πηλεύς => Αχιλλεύς (πολλοί αναφέρουν ότι ήταν γιος του Δία) > Άτλας + Πληιόνη (κόρη του Ωκεανού) => 7 Πλειάδες (Ηλέκτρα, Στερόπη, Αλκυώνη, Κελαινώ, Ταϋγέτη, Μερόπη, Μαία) > Δίας + Μαία => Ερμής, στο βουνό Κυλλήνη της Αρκαδίας > Κοίος + Φοίβη => Λητώ, Αστερία > Δίας + Λητώ => Απόλλων, Άρτεμις (γεννήθηκαν στη Δήλο κυνηγημένοι από την Ήρα) > Ο Δίας μεταμόρφωσε την Αστερία σε ορτύκι και την πέταξε στη θάλασσα δημιουργώντας το νησί Ορτυγία, τη μετέπειτα Δήλο > Αστερία + Πέρσης => Εκάτη (άλλη εκδοχή) > Φορωνεύς (βασιλιάς) + Λαοδίκεια => Νιόβη > Δίας + Νιόβη => Άργος (ιδρυτής του Άργους) > Δίας + Καλλιστώ (νύμφη) => Αρκάς (ιδρυτής της Αρκαδίας). Την Καλλιστώ την σκότωσε η Άρτεμις > Δίας + Αίγινα (νύμφη, κόρη του ποταμού Ασωπού) => Αιακός (στο νησί Οινώνη, μετέπειτα Αίγινα) > Σίσυφος, βασιλιάς της Κορίνθου, αποκάλυψε στον Ασωπό ότι ο Δίας τού έκλεψε την Αίγινα. Ο Δίας τον τιμώρησε > Δίας + Αντιόπη (νύμφη, κόρη του Ασωπού) => Αμφίων, Ζήθος > Δίας + Ιώ (κόρη του Ίναχου, βασιλιά του Άργους) => Έπαφος. Την Ιώ η Ήραν τη μεταμόρφωσε σε αγελάδα και έβαλε τον Άργο (τέρας με 100 μάτια) να τη φυλά. Ο Ερμής σκότωσε τον Άργο, αλλά η Ήρα έβαλε τον Οίστρο (έντομο) να κυνηγά την Ιώ, η οποία έπεσε στο πέλαγος που ονομάστηκε Ιόνιο. Επίσης πέρασε από τα στενά που ονομάστηκαν Βόσπορος (βόος πόρον) > Δίας + Ευρώπη (κόρη του Φοίνικα ή Αγήνορα, βασιλιά της Σιδώνας) => Μίνωας, Ραδάμανθυς. Γεννήθηκαν στη σπηλιά Δικταίο της Κρήτης, την οποία φύλαγε ο Τάλως > Ακρίσιος (βασιλιάς του Άργους) + Ευρυδίκη => Δανάη > Δίας + Δανάη => Περσέας. Ο πατέρας της Δανάης την έθαψε σε χάλκινο υπόγειο, αλλά ο Δίας μεταμορφώθηκε σε χρυσή βροχή και τρύπωσε μέσα > Δίας + Σεμέλη (κόρη του βασιλιά της Θήβας Κάδμου) => Διόνυσος. Ο Δίας σκότωσε τη Σεμέλη, αλλά έραψε το έμβρυο στο πόδι του, απ' όπου και γεννήθηκε. Το έδωσε μετά στον Ερμή, ο οποίος το πήγε στην αδελφή της Σεμέλης, Ινώ, γυναίκας του Άθαμα, βασιλιά του Ορχομενού. Η Ήρα τρέλανε τον Άθαμα, ο οποίος πέρασε τον γιο του για ελάφι και τον σκότωσε. Μετά στράβωσε την Ινώ, η οποία πέταξε σε βραστό νερό το άλλο της παιδί. Στην απελπισία της έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε. Για να σώσει τον Διόνυσο από την οργή της Ήρας, ο Δίας τον μετέτρεψε σε κατσίκι και τον έδωσε στις νύμφες να τον αναθρέψουν. > Δίας + Λήδα (σύζυγος του Τυνδάρεω, βασιλιά της Λακεδαίμονος) => Ελένη, Κάστορας, Πολυδεύκης. Η Λήδα έβγαλε αυτά τα παιδιά από δύο αυγά. Οι δίδυμοι βγήκαν από ένα αυγό που είχε δύο σπέρματα, ένα του Δία και ένα του Τυνδάρεω > Δίας + Αλκμήνη => (σύζυγος του Αμφιτρύωνα) => Ηρακλής > Αμφιτρύων + Αλκμήνη => Ιφικλής > Δίας + Θέμις => Τρεις Μοίρες (Άτροπος, Λάχεσις, Κλωθώ), Τρεις Ώρες (Ευνομία, Δίκη, Ειρήνη) > Οι πρώτοι που έτρεξαν στην Ολυμπία ήταν ο Άρης, ο Απόλλων κι ο Ερμής, με νικητή τον δεύτερο > Τρεις οικογένειες ιερέων στην Ολυμπία: Ιαμίδες, Κλυτιάδες, Τελλιάδες > Τον Ήφαιστο τόν πέταξε η Ήρα από τον ουρανό και προσγειώθηκε κοντά στη Λήμνο, άγρα γραπτών www.antibaro.gr/agra όπου τον μάζεψαν η Ευρυνόμη και η Θέτις και τον ανέθρεψαν κρυφά > Αηδών + Πολύτεχνος: ζεύγος καλλιτεχνών του οποίου την ευτυχία ζήλεψε και κατέστρεψε η Ήρα. Ο Δίας μεταμόρφωσε την Αηδόνα σε αηδόνι, τον Πολύτεχνο σε πελεκάνο, τη μάνα της Αηδόνας σε αλκυόνα, την αδελφή της (Χελιδόνα) σε χελιδόνι και τον πατέρα της (Πανδάρεω) σε θαλασσινό αετό. > Ο Πάρις, βοσκός στην Ίδη, κατά τη διάρκεια του γάμου της Θέτιδος με τον Πηλέα, ανάμεσα από την Αφροδίτη, την Αθηνά και την Ήρα, διάλεξε την Αφροδίτη ως ομορφότερη > Αθηνά: “Γλαυκώπις”, γιατί το βλέμμα της λάμπει. “Παλλάδα” γιατί σκότωσε τη νύμφη Παλλάδα, κόρη της Τριτωνίδος. Ακούραστη στη μάχη (Ατρυτώνη), εμψυχώνει τους πολεμιστές (Λαοσσόος) > Ο Ήφαιστος γούσταρε την Αθηνά και προσπαθώντας να την βιάσει εκσπερμάτωσε στο πόδι της. Η Αθηνά σκούπισε το σπέρμα του με ένα πανί και το πέταξε στη γη. Από αυτό γεννήθηκε ο Εριχθόνιος, πρώτος κάτοικος της Αττικής και ιδρυτής των Παναθηναίων (Εριχθόνιος = αυτόχθων) > Ποσειδώνας και Αθηνά έριζαν για την ονομασία της νέας πόλης. Ο βασιλιάς Κέκροπας έβαλε τους κατοίκους να ψηφίσουν. Όλοι οι άνδρες ψήφισαν τον Ποσειδώνα και όλες οι γυναίκες την Αθηνά. Οι γυναίκες υπερτερούσαν κατά μία. > Γοργώ: τέρας με φίδια για μαλλιά, χάλκινα χέρια και χρυσά φτερά. Από το αίμα της, όταν τη σκότωσε ο Περσέας, ξεπήδησε ο Πήγασος > Ο Βελλερεφόντης έπιασε τον Πήγασο όταν πήγε να πιει νερό από την πηγή Ειρήνη, κοντά στην Κόρινθο. Κατάφερε να τον τιθασεύσει με ένα χαλινάρι που τού έδωσε η Αθηνά > Αράχνη: Λυδία παρθένος υφάντρα την οποία μετέτρεψε από ζήλια η Αθηνά σε έντομο > Απόλλων: σημαίνει αλεξίκακος, κρατάει μακριά το κακό. Επίσης “Φοίβος”, που σημαίνει φως, Λύκειος (φωτεινός), Αιγλήτης, Ξανθός, Χρυσοκόμης, Αειγενέτης, Ακερσεκόμης (που δεν κουρεύεται), Εκατηβόλος (που σημαδεύει από μακριά). Τα τρία τελευταία ονόματα είναι συμβολισμοί του Ήλιου. Τον Απόλλων βοήθησαν στη γέννησή του 4 υπερβόρειες παρθένες, η Υπερόχη, η Λαοδίκη, η Ώπις και η Άργη. Ο Απόλλων διαχειμάζει στα υπερβόρεια Ριπαία όρη και επιστρέφει την άνοιξη > Δάφνη: κόρη της Γαίας. Μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο φυτό για να γλιτώσει από τις σεξουαλικές ορέξεις του Απόλλωνα. Από τότε έγινε σύμβολο και αγαπημένο φυτό του θεού > Απόλλων + Καλλιόπη (μούσα) => Ιάλεμος (ποιητής) > Απόλλων + Κλειώ (μούσα) => Ορφεύς > Απόλλων + Μελία (νύμφη, κόρη του Ωκεανού) => Ισμηνός > Απόλλων + Κωρυκία (νύμφη) => Λυκωρέας (ιδρυτής της Λυκώρειας στον Παρνασσό) > Απόλλων + Κορωνίς (κόρη του Φλεγύα) => Ασκληπιός. Η Κορωνίδα παντρεύτηκε τον Ίσχυ που την σκότωσε, για να θανατωθεί με τη σειρά του από τον Απόλλωνα. Ο Απόλλων τράβηξε τον Ασκληπιό από τη μήτρα της μάνας του, την ώρα που καιγόταν η σωρός της και τον παρέδωσε στον Κένταυρο Χείρωνα. Τον Ασκληπιό τόν σκότωσε ο Δίας. Ως αντίποινα ο Απόλλων σκότωσε τους Κύκλωπες που έφτιαχναν τους κεραυνούς του Δία > Κασσάνδρα: κόρη του Πριάμου και της Εκάτης. Ξεγέλασε τον Απόλλωνα και έλαβε από αυτόν την τέχνη της μαντικής, αλλά αυτός την έφτυσε στο στόμα με αποτέλεσμα να μην την πιστεύει ποτέ κανείς > Απόλλων + Κρέουσα (κόρη του Ερεχθέα, βασιλιά της Αθήνας) => Ίων, γενάρχης των Ιώνων. Αργότερα η Κρέουσα παντρεύτηκε τον Ξούθο > Απόλλων + Κυρήνη (του Ύψου, βασιλιά των Λαπίθων) => Αριστεύς. Μελαγχολικός θεός των δασών. Τον μεγάλωσαν οι Ώρες κι έγινε θεός της Αρκαδίας. Δίδαξε τις αγροτικές δουλειές, την ιατρική, την προφητική, προστάτευσε τα κοπάδια, το κυνήγι, τη μελισσοκομία, την καλλιέργεια. > Απόλλων + Ακακκαλίδα (κόρη του Μίνωα) => Μίλητος (ιδρυτής της Μιλήτου) άγρα γραπτών www.antibaro.gr/agra > Απόλλων και Ροιώ (κόρη του Στάφυλου) => Άνιος (μάντης) > Άνιος + Δωρίππη => Οινώ, Σπερμώ, Ελαΐδα. Προστάτευσαν και δίδαξαν το λάδι, τα σιτηρά και το κρασί > Απόλλων + Χιόνη (κόρη του Διαδαλίωνα) => Φιλάμμων > Ερμής + Χιόνη => Αυτόλυκος. Τη Χιόνη τη σκότωσε η Άρτεμις και ο Απόλλων τη μετέτρεψε σε γύπα για να τη θυμάται ο πατέρας της > Απόλλων + Θρύα => Κύκνος > Απόλλων + Μαντώ (κόρη του Τειρεσία, ιέρεια στους Δελφούς) => Μόφος (μάντης) > “Ομφαλός της γης” στους Δελφούς: η πέτρα που κατάπιε ο Κρόνος νομίζοντας ότι πρόκειται για τον νεογέννητο Δία. Πάνω της καθόταν η Πυθία > Αμφίων (από τη Θήβα) + Νιόβη (κόρη του Ταντάλου) => 6 αγόρια, 6 κορίτσια. Η Άρτεμις σκότωσε τα θηλυκά και ο Απόλλων τα αρσενικά, επειδή η Νιόβη τούς μέμφθηκε. Η Νιόβη μεταμορφώθηκε σε βράχο με πηγή και έκλαιγε μέρα-νύχτα > Ιφιγένεια + Ποσειδών => Αλωάδες (Ώτος και Εφιάλτης). Ήταν γιγαντιαίοι και ήθελαν να πάνε στον Όλυμπο για να ρίξουν τον Δία. Τούς σκότωσε η Άρτεμις με στρατήγημα > Ιππόλυτος, γιος του Θησέα. Η μητριά του, Φαίδρα, τον διέβαλλε στον πατέρα του. Ο Ιππόλυτος ποδοπατήθηκε από άλογα, η Φαίδρα αυτοκτόνησε > Αριστεύς + Αυτονόη => Ακταίων. Τον μεταμόρφωσε σε ελάφι η Άρτεμις κι έβαλε τα σκυλιά του να τον φάνε επειδή την είδε γυμνή > Ωρίων: κυνηγός και ομορφόπαιδο που σκότωσε η Άρτεμις, είτε από φθόνο είτε από στρατήγημα του Απόλλωνα > Ιαπετός + Θόρνακα => Βουφάγος. Από την Αρκαδία. Τον σκότωσε η Άρτεμις στο βουνό Φολόη επειδή την αγάπησε > “Εκατός”, αυτός που στέλνει φως από μακριά, σπάζοντας το σκοτάδι > “Αμαζών”: γυναίκα με δυνατούς μαστούς. Οι Αμαζόνες έκοβαν τον ένα μαστό για να κρατούν καλά την ασπίδα > Ερμής “αργεϊφάντης”: εκείνος που κάνει να φαίνεται το φως > Ερμής + Πολυμήλη (νύμφη) => Πολύδωρος > Ερμής + Φαίνη (νύμφη των προβάτων) => Σάων, πρώτος Πελασγός κάτοικος της Σαμοθράκης > Στέντορας: είχε φωνή 50 ανδρών. Τον σκότωσε ο Ερμής από ζήλεια > “πέτασσος”: το σκουφί του Ερμή, το φορούσαν οι βοσκοί και οι αγρότες > “χρυσόρραπις”: το ραβδί του Ερμή με ένα οκτώ σχηματισμένο από φίδια. Ό,τι ακουμπούσε το έκανε χρυσό > Άρης + Άγλαυρος (κόρη του βασιλιά Κέκροπα) => Αλκίππη. Την Αλκίππη βίασε ο γιος του Ποσειδώνα, Αλλιρόθιος. Ο Άρης σκότωσε τον Αλλιρόθιο και δικάστηκε για την πράξη αυτή πάνω σε έναν βράχο έξω από την Ακρόπολη (Άρειος Πάγος) > Άρης + Αφροδίτη => Έρως, Αρμονία, Δείμος, Φόβος > Άρης + Άρπινα (κόρη του Ασωπού) => Οινόμαος. Είχε κόρη την Ιππολύτη, η οποία παντρεύτηκε τον Πέλοπα > Άρης + Αλθαία (σύζυγος του Οινέα) => Μελέαγρος. Ο Μελέαγρος ερωτεύτηκε την Αταλάντη > Άρης + Αερόπη => Αέρροπος > Άρης + Φιλονόμη => Νύκαστρος, βασιλιάς της Αρκαδίας > Άρης + Δωτία => Φλεγύας > Ενυώ: νταντά του Άρη που ικανοποιείται με την κραυγή (ενυώ) των πολεμιστών > Κήρες (ή Σκύλες): ακόλουθες του Άρη, σκύλες του Άδη, κατάμαυρες με κοφτερά δόντια, που τριγυρίζανε στη μάχη και έπιναν το αίμα των πεθαμένων πολεμιστών > Κέφαλος + Ηώς => Φαέθων > Αφροδίτη + Αγχίσης > Θείας + Μύρρα => Άδωνις. Η Μύρρα, κόρη του Ασσύριου βασιλιά Θεία, επιθυμούσε τον πατέρα της. Η νταντά της με στρατήγημα τη βοηθούσε να συνευρεθεί μαζί του, μέχρι που άγρα γραπτών www.antibaro.gr/agra ο Θείας το ανακάλυψε και η Μύρρα για να γλιτώσει μεταμορφώθηκε στο φυτό μυρσίνη. Τον Άδωνι μοιράζονταν για 4 μήνες του χρόνου έκαστη, η Αφροδίτη και η Περσεφόνη. Τον σκότωσε από ζήλεια ο Άρης. Τα δάκρυα της Αφροδίτης γι' αυτόν έγιναν ανεμώνες. Κατά την προσπάθειά της να τον σώσει τρύπησε το πόδι της σε μία τριανταφυλλιά, βάφοντας τα άνθη της κόκκινα. Ο Άδωνις έπεσε σε μαρούλια που πήραν από τότε δύναμη ερωτική > Η Αφροδίτη για να εκδικηθεί τον Ήλιο, που μαρτύρησε τον έρωτά της με τον Άρη, ενέπνευσε στην κόρη του και σύζυγο του Μίνωα, Πασιφάη, τον έρωτα για έναν ταύρο. Από την ένωση της Πασιφάης με τον ταύρο γεννήθηκε ο Μινώταυρος > Ο Μελάνιππος παντρεύτηκε την Αταλάντη με τέχνασμα της Αφροδίτης. Όμως το ζευγάρι εισήλθε σε ένα ιερό δάσος του Δία ο οποίος τους μεταμόρφωσε σε λιοντάρια > Αφροδίτη + Βούτης (ήρωας της Αργοναυτικής εκστρατείας) => Έρυξ (γεννήθηκε στο ακρωτήριο Λιλύβαιο της Σικελίας) > Ερμοχάρης + Κτήσυλλα (κόρη του Αλκίδαμου). Το ζευγάρι αγαπήθηκε στην Αθήνα. Οι θεοί για να τιμωρήσουν τον Αλκίδαμο θανάτωσαν την κόρη του, αλλά η Αφροδίτη τη μεταμόρφωσε σε περιστέρι > Ήφαιστος + Καβειρώ (σύζυγος του Πρωτέα) => 3 Κάβειροι (Αξιέρος, Αξιόκερσα, Αξιόκερσος) > Την τέχνη της σιδηρουργικής δίδαξε στον Ήφαιστο ο νάνος Κηδαλίων από τη Νάξο > Ήφαιστος + Αίτνη => 2 Παλικοί. Η Αίτνη, κόρη του Βριάρεω, έδωσε το νησί της Σικελίας στον Ήφαιστο, κι έτσι η Αίτνα (το βουνό) πήρε το όνομά του (ηφαίστειο) > Ποσειδών + Αλία => 6 γιους και τη Ρόδο > Πόντος + Γαία => Νηρεύς. Ο Νηρεύς είχε 50 κόρες, τις Νηρηίδες > Νηρεύς: ρυτιδιασμένη επιφάνεια θάλασσας – Πρωτεύς: “προβατάκια” στην επιφάνεια – Φόρκυς: τρικυμία > Φόρκυς + Κητώ (προστάτιδα των κητών) => Θόωσα (νύμφη της τρικυμίας). Εγγονές του Φόρκυος ήταν οι Γοργόνες, τα μεγάλα σύννεφα της καταιγίδας > Εσπερίδες: Αίγλη (λαμπερή) και Ερυθείη (κοκκινωπή), κόρες του Εσπέρου, του άστρου της Δύσης > Θαύμας (γιος του Πόντου) + Ηλέκτρα => Ίρις. Το ζευγάρι συμβολίζει τα γαλάζια και τα χρυσά χρώματα της θάλασσας και το τέκνο τους, το ουράνιο τόξο. Ίρις “αελλόπους”, η αγγελιοφόρος των Θεών > Άρπυιες: Αελλώ (ανάσα της τρικυμίας), Ωκυπέττη (ταχύτητα της καταιγίδας), Κελαινώ (μαύρα σύννεφα) > Γλαύκος + Σύμη (κόρη του Ιάλυσου) => Σίβυλλα της Κύμης. Ο Γλαύκος είναι ήρεμη θαλάσσια θεότητα που δεν θέλει το κακό των ανθρώπων. Κάποτε ερωτεύτηκε την όμορφη παρθένα Σκύλλα, αλλά η Κίρκη από τη ζήλεια της τή μεταμόρφωσε σε τέρας με 6 κεφάλια > Ποσειδών + Αμφιτρίτη => Τρίτων. Ψάρι από τη μέση και κάτω. Έχει ως όπλο ένα κέρας > Σειρήνες, κόρες της Τερψιχόρης: Παρθενόπη, Λευκωσία και Λίγεια – ή κόρες της Μελπομένης: Θελξίππεια, Αγλαόπη και Πεισινόη. Έχουν κεφάλι γυναίκας και σώμα πουλιού > Ποσειδών + Δήμητρα => άγνωστη κόρη + Αρείων. Άλογο που ο Ποσειδών έκανε δώρο στον βασιλιά Κοπρέα > Ποσειδών + Μέδουσα => Χρυσάωρ. Η Μέδουσα μεταμορφώθηκε σε τέρας από την Αθηνά. Πρωτύτερα ήταν Κενταυρίτισσα και τιμωρήθηκε επειδή συνευρέθηκε με τον Ποσειδώνα σε ένα λιβάδι όπου υπήρχε ιερό της Αθηνάς > Ποσειδών + Γαία => Ανταίος. Γίγαντας, βασιλιάς της Λιβύης > Ποσειδών + Μελία (νύμφη) => Άμυκος > Ποσειδών +Αφροδίτη => Έρυξ > Καβγατζήδες γιοι του Ποσειδώνα: Ανταίος (Λιβύη), σκοτώθηκε από τον Ηρακλή άγρα γραπτών www.antibaro.gr/agra Βούσιρις (Αίγυπτος), σκοτώθηκε από τον Ηρακλή Άμυκος (Βιθυνία), σκοτώθηκε από τον Πολυδεύκη Κερκύων (Ελευσίνα), σκοτώθηκε από τον Θησέα Σκίρων (Κακιά Σκάλα), σκοτώθηκε από τον Θησέα Σίνις, σκοτώθηκε από τον Θησέα Προκρούστης (Ελευσίνα), σκοτώθηκε από τον Θησέα Έρυξ, σκοτώθηκε από τον Ηρακλή > Ποσειδών + Θόωσα (νύμφη) => Πολύφημος > Ποσειδών + Σκαμανδροδίκη => Κύκνος. Είχε 2 παιδιά από την πρώτη του γυναίκα, τον Τένη και τον Ημιθέα. Ξαναπαντρεύτηκε με τη Φιλονόμη, η οποία ήθελε τον Τένη. Ο Κύκνος θύμωσε και πέταξε τα παιδιά του στη θάλασσα. Ο Τένης σώθηκε και βγήκε σ' ένα νησί που ονομάστηκε Τένεδος > Ποσειδών + Ευρυάλη (κόρη του Μίνωα) => Ωρίων (γίγας). Ο σκύλος του Ωρίωνα, ο Σείριος, έγινε αστερισμός > Ποσειδών + Αμυμώνη (κόρη του Δαναού, βασιλιά της Αργολίδας) => Ναύπλιος (ιδρυτής του Ναυπλίου) > Ποσειδών + Μελανίππη (κόρη του Αιόλου) => Βοιωτός, Αίολος > Ποσειδών + Τυρώ => Πελίας, Νηλέας. Ο Πελίας απέκτησε τον Βίαντα και 4 κόρες (Πεισιδίκη, Ιπποθόη, Άλκηστι, Πελόπεια). Βασιλιάς στη Θεσσαλία, τον τεμάχισαν οι κόρες του με τέχνασμα της Μήδειας, μετά από θέληση του Ιάσονα. Ο Νηλέας ίδρυσε την Πύλο και είχε 12 γιους (Νέστορας, Περικλύμενος κ.ά.) και την Πηρώ. Τον σκότωσε ο Ηρακλής > Ποσειδών + Αστυπάλαια (κόρη του Φοίνικα) => Αγκαίος. Ήρωας της Αργοναυτικής εκστρατείας και ιδρυτής της Σάμου. “Μεταξύ κύλικος και χειλέων πολλά πέλει” > Ουρανός + Τηθύς => 3.000 γιους και 3.000 κόρες. Οι γιοι είναι τα ποτάμια και οι κόρες είναι οι Ωκεανίδες που κουμαντάρουν τις πηγές > Αχελώος: βασιλιάς των ποταμών > Νύμφες: κόρες των ποταμών > “κυνεή”: η σκούφια του Άδη που τον κάνει αόρατο. Του την είχαν χαρίσει οι Κύκλωπες > Ο Άδης ανέβηκε στον πάνω κόσμο δύο φορές. Μία για να κλέψει την Περσεφόνη και μία για να περιποιηθεί ο γιατρός των Θεών, Παιώνας, τις πληγές που τού προξένησε ο Ηρακλής > Μίνθη: νύμφη του Άδη, την οποία σκότωσε ποδοπατώντας από ζήλεια η Περσεφόνη. Ο Άδης τη μεταμόρφωσε στο φυτό μέντα > Λεύκη: νύμφη, κόρη του Ωκεανού. Την μετέτρεψε μετά θάνατον στο δέντρο λεύκα ο Ποσειδώνας, που την είχε ερωμένη > Θαύμας + Ηλέκτρα (Ωκεανίδα) => Άρπυιες (3 γνωστές: Ωκυπέττη, Αελλώ, Κελλαινώ). Άρπαζαν τους ζωντανούς και τους έστελναν στον Άδη. Ζούσαν στις Στροφάδες, στο Ιόνιο. Ήταν κοπέλες όμορφες, με φτερά και γαμψά νύχια > Ερινύες: αρχικά τρεις: Αληκτώ (αυτή που δεν έχει οίκτο για τίποτε), Τοσιφόνη (αυτή που τιμωρεί τους φονιάδες) και Μέγαιρα (το μίσος). Είχαν φτερά και μεταμορφωνόντουσαν σε ό,τι ήθελαν. Ήταν μαύρες, είχαν μαλλιά ανακατεμένα με φίδια, έβγαζαν αφρούς και η ανάσα τους βρωμούσε. Σκορπούσαν αρρώστιες απ' όπου κι αν περνούσαν. Κυνηγούσαν τους φονιάδες κι αυτούς που δεν σεβόντουσαν τους γονείς τους. Προστάτευαν τους ζητιάνους και τους ξένους. Στην καλή τους “έκδοση λεγόντουσαν Ευμενίδες > Στυξ: κόρη του Ωκεανού > Διόνυσος: Δίας + Νύσα, όπου Νύσα, το μέρος που μεγάλωσε, γεμάτο αμπέλια. Οι νύμφες που τον έθρεψαν ήταν η Φιλία, η Κορωνίδα και η Κλείδη > Διόνυσος + Αριάδνη => Οινοπίων > “βασσάρας”: φρυγικός χιτώνας > Πάνας: από την ένωση των : Ερμής + Δρυόπη ή Δίας + Καλλιστώ ή Ερμής + Πηνελόπη > Τρελοπαρέα του Διόνυσου: Μαινάδες, Σάτυροι, Σειληνοί. Μαρσύας (Σειληνός), άγρα γραπτών www.antibaro.gr/agra Πρίαπος, Άμπελος, Ηδύοινος (γλυκό κρασί), Οίνος, Άκρατος, Μέθη, Μόλπος (τραγούδι), Ηδυμελής (γλυκοτράγουδο), Κώμος, Κωμωδία, Διθύραμβος, Τελετή > Γαία = Ρέα = Κυβέλη > Κύβελον = σπηλιά (φρυγικά) > Δήμητρα + Ιασίων => Πλούτος > Ελευσίνια μυστήρια από τον μύθο της Δήμητρας που έγινε υπηρέτρια του βασιλιά της Ελευσίνας, Κελεού > Κελεός + Μετάνειρα => Καλλιδίκη, Κλησιδίκη, Καλλιθόη, Δημώ. Η Μετάνειρα είχε γιους και τους Ίακχο και Δημοφώντα > Η Περσεφόνη έφαγε 7 σπόρους ροδιού για να αναγκάζεται να επιστρέφει στον Άδη > Υπερίων (Τιτάνας) + Θεία (ή Ευρυφάεσσα) => Ηώ, Σελήνη, Ήλιος > 4 άλογα στο άρμα του Ηλίου: Ηώος, Αιθίοψ, Βρόντης, Στερόπης > Ήλιος + Πέρση (Ωκεανίδα) => Κίρκη, Αιήτης (βασιλιάς της Αίας), Αλωεύς, Πέρσης, Πασιφάη, Καλυψώ > Ήλιος + Ρόδος => Όχιμος, Κέρκαφος, Ακτίς, Μάκαρ, Κάνδαλος, Τριόπης, Τενάγης. Τα παιδιά αυτά λεγόντουσαν Ηλιάδες > Κέρκαφος => Λίνδος, Ιάλυσος, Κάμειρος, ιδρυτές των ομώνυμων πόλεων > Φαέθων: γιος του Ηλίου, κεραυνοβολήθηκε από τον Δία και έπεσε στον ποταμό Ηριδανό. Οι αδελφές του οι Ηλιάδες τον έκλαιγαν και τα δάκρυά τους έγιναν κεχριμπάρια. Οι ίδιες έγιναν λεύκες > Ήλιος + Νεαίρα => Λαμπετίη, Φαέθουσα > Ο Ήλιος σκότωσε τον γίγαντα Λικόλοο. Από το αίμα του φύτρωσε ένα χόρτο, το μώλυ, το οποίο έτρωγαν οι γίγαντες και δυνάμωναν > Ηώς + Τιθωνός => Μέμνων, Ημαθίων > Δίας + Σελήνη => Πανδία, Νεμέα, Έρση. Σελήνη = σέλας + μήνη, όπου σέλας το αδύναμο φως > Σελήνη + Ενδυμίων => 50 κόρες > Ηώς + Αστραίος (ή Κέφαλος) => Φώσφορος (ή Εωσφόρος ή Αυγερινός). Το βράδυ ονομάζεται Έσπερος (Πούλια) > Ταϋγέτη (Πλειάδα) => Λακεδαίμονας, πρώτος βασιλιάς της Σπάρτης > αρκ = λαμπρό (σανσκριτικά) > βιρ = πολεμική αρετή (σανσκριτικά) > Ήρωες ιατροί: Μάτων και Κεράων (Σπάρτη), Δειπνέας (Αχαΐα), Άκρατος (Αθήνα) > Δάσκαλοι του Ηρακλή: Λίνος: “φιλόλογος”, γιος του Απόλλωνα Εύρυτος: πολεμικά Εύμολπος: μουσική Αρπάλυκος: πάλη, πυγμαχία Κάστωρ: άρμα, πόλεμος > Νόμος του Ραδάμανθυ: ο φονεύων εν καταστάσει αμύνης δεν είναι ένοχος φόνου > Θεσπιός + Μεγαμήδη: 50 κόρες, με τις οποίες ενώθηκε κατά σειρά ο Ηρακλής > Άθλοι του Ηρακλή: 1. Το λιοντάρι της Νεμέας 2. Η Λερναία Ύδρα 3. Η Κερυνίτιδα έλαφος 4. Ο Ερυμάνθιος κάπρος 5. Ο κόπρος του Αυγεία 6. Οι Στυμφαλίδες Όρνιθες 7. Ο ταύρος του Μίνωα 8. Τα άλογα του Διομήδη 9. Η ζώνη της Ιππολύτης 10. Τα βόδια του Γηρυόνη άγρα γραπτών www.antibaro.gr/agra 11. Τα μήλα των Εσπερίδων 12. Ο Κέρβερος > Άλογα του Διομήδη: Λάμπων, Δήμος, Ξάνθος, Πόδαγρος > Χρυσάωρ (αστραπή) + Καλλιρόη (βροχή) => Γηρυόνης, αυτός που βρυχάται, τέρας με 3 κεφάλια > Ηρακλής + βασιλοπούλα => Γαλάτης (Κέλτης), ο πρώτος Κέλτης > Ηρακλής + Έχιδνα => Αγάθυρσος, Γελωνός, Σκύθης (γενάρχης των Σκυθών) > Εσπερίδες: Αίγλη, Ερύθεια, Αρεθούσα, Εστία, Εσπέρα (κόρες του Εσπέρου) > Ηρακλής + Τιγγίδα (σύζυγος του γίγαντα Ανταίου, βασιλιά της Λιβύης => Παλαίμων. Ο Ηρακλής σκότωσε τον Ανταίο. Η σύζυγός του έχτισε προς τιμήν του την Ταγγέρη > Ο Ηρακλής κατέβηκε στον Άδη από μία τρύπα στο ακρωτήριο Ταίναρο > Οι άθλοι του Ηρακλή διήρκεσαν 8 έτη > Ηρακλής + Αυγή => Τήλεφος > Ηρακλής + Χαλκιόπη (κόρη του βασιλιά των Κώων, Ευρύπυλου) => Θεσσαλός > Γιοι του Ηρακλή: Ύλλος, Πάμφυλος, Δρύμαντας. Γενάρχες των τριών φυλών των Δωριέων > Οινέας (βασιλιάς της Αιτωλίας) + Αλθαία => Μελέαγρος, Τοξέας, Φρυέας, Κλύμενος, Γόργη, Διηάνειρα > Ο Αχελώος ερωτεύτηκε τη Διηάνειρα, αλλά αυτή ήθελε τον Ηρακλή. Ο Ηρακλής νίκησε τον Αχελώο, από τον οποίον πήρε το κέρας της Αμάλθειας, το οποίο έδωσε στον Οινέα. > Ηρακλής + Διηάνειρα => Ύλλος, Κληνέας, Ονείτης, Κτήσιππος > Ηρακλής + Αστυχόη (κόρη του βασιλιά της Θεσπρωτίας => Τληπτόλεμος > Σπέρμα + αίμα του Κενταύρου Νέσσου, τα έκανε αλοιφή η Διηάνειρα, την οποία άλειψε στα ρούχα του Ηρακλή για να μην τής κάνει απιστίες > Ηρακλής + Ομφάλη => Αγέλαος > Ηρακλής + Ήβη => Αλεξιάρης, Ανίκητος > Τέκνα Ηρακλή: Σύνολο 71 αρσενικά και 1 θηλυκό (Μακαρία) > Δωριείς, απόγονοι του Ύλλου, κατέβηκαν στην Πελοπόννησο (κάθοδος των Ηρακλειδών) > Η Μακαρία θυσιάσθηκε στον Μαραθώνα και έγινε πηγή > Ύλλος => Κλειδίας => Αριστόμαχος > Αρχηγοί των Ηρακλειδών: Κρεσφόντης (Μεσσηνία), Τήμενος (Άργος), Αριστόδημος (Λακεδαίμονα). Δισέγγονα του Ηρακλή > Τέκνα Τήμενου: Αγέλαος, Ευρύπολος, Καλλίας, Υρνηθώ (σύζυγος του Διηφόντη) > Τέκνα Θεσσαλού: Άντιφος, Φείδιππος > Αιγέας (βασιλιάς των Αθηνών) + Αίθρα (κόρη του βασιλιά της Τροιζήνας, Πιτθέα) => Θησέας > Ο Θησέας σκότωσε τους: Περιφήτης: γιος του Ήφαιστου, σκότωνε με ένα ρόπαλο Σίνης: γιος του Ποσειδώνα, σκότωνε τους περαστικούς λυγίζοντας ένα πεύκο στον Ισθμό της Κορίνθου Σκίρων: γιος του Ποσειδώνα, στην Κακιά Σκάλα. Έβαζε τους περαστικούς να τού πλύνουν τα πόδια και τούς κλωτσούσε στη θάλασσα, όπου τούς έτρωγε μία χελώνα Προκρούστης: γιος του Ποσειδώνα, μεταξύ Λεψίνας και Μεγάρων. Τούς έβαζε σε έναν πάγκο και τούς τραβούσε ή τους ακρωτηρίαζε Κερκύων: γιος του Ποσειδώνα. Πάλευε με τους περαστικούς και τούς σκότωνε > Θησέας + Περιγούνη (κόρη του Σίνη) => Μελάνιππος > Θησέας + Αντιόπη (Αμαζόνα) => Ιππόλυτος > Βασιλιάδες της Αθήνας: Κέκροπας -> Κραναός -> Αμφιτρύων -> Εριχθόνιος -> Πανδίων -> Ερεχθεύς -> Κέκροπας Β' -> Αιγεύς -> Θησεύς > Κέκροπας Α': από τη μέση και πάνω άνθρωπος, από κει και κάτω δράκοντας και όφις. άγρα γραπτών www.antibaro.gr/agra Είχε 3 κόρες: Έρση, Πάνδροσος, Άγραυλος > Άρης + Άγραυλος => Αλκίππη. Τη σκότωσε ο Αλιρόθιος, γιος του Ποσειδώνα, που σκοτώθηκε με τη σειρά του από τον Άρη > Ερμής + Έρση => Κέφαλος, Κήρυκας > Εριχθόνιος + Πραξιθέα (νύμφη) => Πανδίων > Ωρείθυια (κόρη του Εριχθόνιου) + Βορέας => Ζήθης, Κάλαϊς, Κλεοπάτρα, Χιώνη > Τέκνα Πανδίωνα: Ερεχθέας, Βούτις, Πρόκρις, Φιλομήλα, Πρόκνη > Μύθος της Πρόκριδος και του Κέφαλου: Η Ηώς μεταμόρφωσε τον Κέφαλο, ο οποίος περηφανευόταν για την πίστη της Πρόκριδος, σε άλλον άντρα και τον έστειλε στη γυναίκα του, η οποία τον δέχτηκε ως εραστή > Απόλλων + Κρέουσα (κόρη του Ερεχθέα) => Ίων > Λιβύη (κόρη του Έπαφου) + Ποσειδών => Βήλος (βασιλιάς της Αιγύπτου), Αγήνορας (βασιλιάς της Φοινίκης) > Αγήνωρ + Τηλεφάεσσα => Ευρώπη, Κάδμος, Φοίνικας, Κίλικας > Σπαρτοί: Εχίων, Ουδαίος, Χθόνιος, Υπερήτωρ, Πέλορας (γενάρχες των Θηβαίων) > Κάδμος + Αρμονία => Πολύδωρος, Ινώ, Σεμέλη, Αγαύη, Αυτονόη > Ο Ζήθος και ο Αμφίων έφτιαξαν τα τείχη της Θήβας. Είχαν 7 πύλες, όσες και οι χορδές της λύρας του Απόλλωνα. Κάθε μία είχε το όνομα μιας κόρης του Αμφίωνα > Ζήθος + Αηδόνα (κόρη του Πανδάρεω) => Ίτυλος > Η Αηδόνα σκότωσε κατά λάθος τον γιο της. Οι Θεοί τη λυπήθηκαν και την έκαναν αηδόνι > Λάιος + Ιοκάστη => Οιδίπους. Ο Οιδίπους σκότωσε τον Λάιο και παντρεύτηκε την Ιοκάστη > Τέκνα Οιδίποδα: Ετεοκλής, Πολυνείκης, Ισμήνη, Αντιγόνη > Πολυνείκης + Αργεία (κόρη του Άδραστου, βασιλιά του Άργους) > Τυδέας (γιος του βασιλιά Οινέα) + Δηιπύλη (κόρη του Άδραστου) => Διομήδης > “Επτά επί Θήβαις”: Άδραστος, Πολυνείκης, Τυδέας, Καπανεύς, Ιππομέδων, Αμφιάραος, Παρθενόπαιος > Λυκούργος (βασιλιάς της Νεμέας) + Ευρυδίκη => Οφέλτας > Επίγονοι: οι απόγονοι των Επτά. Αρχηγός ο Αλκμαίων, γιος της Εριφύλης > Οινέας + Περίβοια => Τυδέας > Κένταυροι: Άγριος, Μέρμερος, Μελανεύς, Βιάνωρ, Ευρύνομος, Άρκτος, Δημολέων, Λύκος, Τηλεβόας, Ερύγδουπος, Υλαίος, Δρύαλος, Φλεγραίος, Πύρετος, Ιμβρεύς, Κρηναίος > Ιξίων (γιος του Δία) + Νεφέλη => Κένταυρος. Ο Κένταυρος ενώθηκε με φοράδες στη Μαγνησία και γέννησε τους Κενταύρους > Ιξίων + Δία => Πειρίθους > Λάπιθες: γιοι του Πειρίθου > Μάχη Λαπίθων και Κενταύρων στη γαμήλια τελετή του Πειρίθου και της Ιπποδάμειας. Ο καβγάς ξεκίνησε από τον Κένταυρο Ευρυτίωνα > Αιακός + Ενδηίδα (κόρη του Σκίρωνα) => Πηλεύς, Τελαμώνας > Αιακός + Ψαμμάθεια (νεράιδα) => Φώκος. Η Ψαμμάθεια για να γλιτώσει από τον Αιακό έγινε φώκια > Αχιλλέας + Διηδάμεια (κόρη του βασιλιά της Σκύρου, Λυκομήδη) => Νεοπτόλεμος > Τον Αχιλλέα έλουζε η μητέρα του Θέτις στα νερά της Στυγός > Αθάμας (βασιλιάς των Μινυών) + Νεφέλη => Φρίξος, Έλλη > Ποσειδών + Θεοφανώ (κόρη του βασιλιά Βισάλτη) => το κριάρι με το χρυσόμαλλο δέρας > Κρηθέας (αδελφός του Αθάμαντα): ιδρυτής της Ιωλκού. Τέκνα: Αίσων, Πελίας > Ιάσων, γιος του Αίσωνα, είχε δάσκαλο τον Κένταυρο Χείρωνα > Ήρωες της Αργοναυτικής Εκστρατείας: Ηρακλής, Διόσκουροι (Κάστωρ και Πολυδεύκης), Περικλύμενος, Εύφημος, Ορφέας, Εχίων, Εύρητος, Ζήτις, Κάλαϊς, Άκαστος άγρα γραπτών www.antibaro.gr/agra > Άργος, γιος του Φρίξου, ναυπηγός της Αργούς > Η “Αργώ” φτιάχτηκε στις Παγασές > Κυβερνήτης της Αργούς ήταν ο Άκαστος. Αρχηγός ήταν ο Ιάσων > Αιήτης + Ιδιΰα (Ωκεανίδα) => Άψυρτος, Μήδεια, Χαλικόπη > Ιάσων + Μήδεια => Μέρμερος, Φέρητας. Τα σκότωσε η Μήδεια > Αιγέας + Μήδεια => Μήδος > Ο Βελλερεφόντης σκότωσε την Χίμαιρα καβαλώντας τον Πήγασο. Βελλερεφόντης: αυτός που σκοτώνει τα έλλερα, τα τέρατα, τις συμφορές > Βελλερεφόντης + Φλιονόη (κόρη του Ιοβάτη) => Ιάσανδρος, Λαοδάμεια > Δίας + Λαοδάμεια => Σαρπηδών. Τη Λαοδάμεια τη σκότωσε η Άρτεμις > Ασκληπιός + Ηπιόνη (κόρη του Μέροπος) => Υγεία, Μαχάων, Ποδαλείριος > Μαχάων + Ευρύκλεια => Γόργασος, Νικόμαχος. Ο Μαχάων ήταν γιατρός των Ελλήνων στον τρωικό πόλεμο. Ο Νικόμαχος ήταν πρόγονος του Αριστοτέλη > Ωκεανός + Ρηθύς => Ίναχος > Ίναχος + Μελία (Ωκεανίδα) => Φορωνεύς, Ιώ > Φορωνεύς + Κηδώ. Ο Φορωνεύς ήταν γενάρχης των Πελασγών > Έπαφος + Μέμφις (κόρη του Νείλου) => Λιβύη, Λυσιάνασσα, Θήβα > Βήλος + Αγχιρόη (κόρη του Νείλου) => Δαναός, Αίγυπτος (ο). Ο Δαναός εγκαταστάθηκε στο Άργος. Ήρθαν οι 50 γιοι του Αίγυπτου και παντρεύτηκαν τις 50 κόρες του Δαναού (Δαναΐδες). Αλλά τη νύχτα αυτές σκότωσαν τους άνδρες τους, εκτός από την Υπερμνήστρα, που χαρίστηκε στον Λυγκέα. Όταν ξαναπαντρεύτηκαν με νικητές αγώνων, οι γιοι τους ονομάστηκαν Δαναοί, οι Έλληνες που αντικατέστησαν τους Πελασγούς. Οι Δαναΐδες γεμίζουν στον Άδη αιώνια ένα πιθάρι δίχως πάτο (πύθος των Δαναϊδών) > Λυγκέας + Υπερμνήστρα => Προίτος, Ακρίσιος > Προίτος + Σθενόβοια (κόρη του Ιοβάτη) => Λυσίππη, Ιφιάνασσα (στην Τύρινθα). Ο Διόνυσος και η Ήρα τρέλαναν τις κόρες του Προίτου, οι οποίες τριγυρίζανε παντού γυμνές. Το κακό εξαπλώθηκε σε όλες τις Αργίτισσες > Οι γριές Γοργόνες: Παμφρειδώ, Εννυώ, Δεινώ. Είχαν όλες μαζί ένα μάτι και ένα δόντι > Κηφεύς (βασιλιάς της Αιθιοπίας) + Κασσιόπεια => Ανδρομέδα. Την Ανδρομέδα έσωσε από το τέρας ο Περσέας > Περσεύς + Ανδρομέδα => Αλκαίος, Σθένελος, Έλειος, Μήστορας, Ηλεκρηόνα, Γοργοφόνος > Μυρτώο πέλαγος: ονομάστηκε από τον Μυρτίλο, αμαξά του Οινόμαου, ο οποίος έπεσε στη θάλασσα από το ακρωτήρι Γεραιστό της Εύβοιας > Λέλεγας + ; (Ναϊάδα) => Ευρώτας > Σπάρτη, κόρη του Ευρώτα > Λακεδαίμονας + Σπάρτη => Αμύλκας > Τέκνα Αμύλκα: Υάκινθος, Κυνόρτας > Περιήρης (γιος του Κυνόρτα) + κόρη του Περσέα => Ιπποκόων, Ικάριος, Τυνδάρεω, Αφαρεύς, Λεύκιππος > Ίδας: εκείνος που ξέρει > Πάρις = Αλέξανδρος > Μενέλαος + Ελένη => Ερμιόνη > Ο Πάρις και η Ελένη ξεκίνησαν για την Τροία από το νησάκι Κρανάη, έξω από το Γύθειο. Τον Πάρι τον σκότωσε ο Φιλοκτήτης. Μετά η Ελένη τα έφτιαξε με τον αδελφό του, τον Διήφοβο > Τέκνα Μενελάου: Νικόστρατος και Μεγαπέμθης > Τέκνα Μίνωα: Ανδρογέων, Δευκαλίων, Γλαύκος, Κατρέων, Ακάλη, Αριάδνη, Φαίδρα, Ξενοδίκη > Δαίδαλος + Ναυσικράτη (δούλα) => Ίκαρος > Οίαγρος (βασιλιάς της Θράκης) + Καλλιόπη => Ορφεύς άγρα γραπτών www.antibaro.gr/agra