2 ο κονδυλο http://2gym-irakl.ira.sch.gr/ Σημείωμα Η έκδοση μιας σχολικής εφημερίδας βοηθά τους μαθητές να κατακτούν καινούριες γνώσεις, να εξοικειώνονται με διάφορα είδη κειμένων και να σκέφτονται κριτικά απέναντι σε όσα συμβαίνουν στη σύγχρονη κοινωνία. Επιπλέον, τους μαθαίνει να συνεργάζονται και να νιώθουν δημιουργικοί και ικανοποιημένοι από τη συμμετοχή τους. Έχοντας αυτά υπόψη μας, θεωρήσαμε καλό να συνεχίσουμε την έκδοση της εφημερίδας του σχολείου μας. Στην προσπάθειά μας αυτή, πολλά παιδιά πρόσφεραν τη βοήθειά τους ξοδεύοντας πολύτιμο ελεύθερο χρόνο. Τα ευχαριστούμε και όλα μαζί και ένα ένα χωριστά. Με την ευκαιρία των γιορτών των Χριστουγέννων, που σε λίγες μέρες έρχονται, ευχόμαστε η γέννηση του Θεανθρώπου να σηματοδοτήσει μια νέα αρχή και να φέρει σε όλους υγεία, δύναμη, ελπίδα και αισιοδοξία για να ατενίσουμε το μέλλον με περισσότερη αυτοπεποίθηση και σιγουριά. Ας είναι οι γιορτινές αυτές ημέρες αφορμή για περισυλλογή πάνω στην ποιότητα της ζωής μας και την πορεία της κοινωνίας. Η αγάπη, η αλληλεγγύη και η υπέρβαση του εγώ ας αποτελέσουν τη βάση της σκέψης μας και της δράσης μας. Οι υπεύθυνες της έκδοσης καθηγήτριες. Γελασάκη Ελένη Καρβουνάκη Πόπη ΕΥΧΑΡΙ∑ΤΟΥΜΕ την εφηερδα για την ευγενικ προσφορ τη εκτ!πωση τη εφηερδα α κονδυλο Γραφήματα Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ 2ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ Κάλαντα Χριστουγέννων Καλήν εσπέραν άρχοντες αν είναι ορισμός σας Χριστού τη θεία γέννηση να πω στ’ αρχοντικό σας. Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει η φύσις όλη. Εν τω σπηλαίω τίκτεται εν φάτνη των αλόγων ο βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων. Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι το Δόξα εν υψίστοις και τούτο άξιον εστί η των ποιμένων πίστις. Εκ της Περσίας έρχονται τρεις μάγοι με τα δώρα άστρο λαμπρό τούς οδηγεί χωρίς να λείψει ώρα. Φτάνοντας στην Ιερουσαλήμ με πόθο ερωτώσι πού εγεννήθη ο Χριστός να παν να τον ευρώσι. Διά Χριστόν ως ήκουσεν ο βασιλεύς Ηρώδης αμέσως εταράχθηκεν κι έγινε θηριώδης. Γιατί πολύ εφοβήθηκεν διά την βασιλείαν μην του την πάρει ο Χριστός και χάσει την αξίαν. Καλεί τους Μάγους και ρωτά πού ο Χριστός γεννάται εν Βηθλεέμ ηξεύρωσι ως η Γραφή διηγάται. Tους είπε να υπάγουσιν και όπου τον ευρώσι να τον ε προσκυνήσωσιν να παν να του ειπώσι. Όπως υπάγει και αυτός για να τον προσκυνήσει με δόλο ως μισός θεός να τον εξαφανίσει. Φεύγουν οι μάγοι γρήγορα και τον αστέρα βλέπουν φως θε/κό κατέβαινε και με χαρά προστρέχουν. Εις Βηθλεέμ εφτάξανε βρίσκουν τη Θεοτόκο κι εβάστα στις αγκάλες της τον Άγιό της Τόκο. Γονατιστοί τον προσκυνούν και δώρα του χαρίζουν μύρο, χρυσό και λίβανο Θεό τον ευφημίζουν… Κάλαντα Πρωτοχρονιάς Αρχιμηνιά κι αρχή χρονιά ψιλή μου δεντρολιβανιά κι αρχή καλός μας χρόνος εκκλησιά με τ’ άγιο θρόνο. Αρχή που βγήκεν ο Χριστός άγιος και πνευματικός στη γη να περπατήσει και να μας καλοκαρδίσει. Α/ Βασίλης έρχεται άρχοντες το κατέχετε από την Καισαρεία ζήσε αρχόντισσα κυρία. Βαστά εικόνα και χαρτί ζαχαροκάδιο ζυμωτή χαρτί και καλαμάρι δες και με το παλικάρι. Φύλλο 3 - Δεκέμβριος 2012 Το καλαμάρι έγραφεν και το χαρτί ομίλιε άσπρε μου, χρυσέ μου ήλιε. Βασίλη πόθεν έρχεσαι και δε μας καταδέχεσαι; Από της μάνας μου έρχομαι κι εγώ σας καταδέχομαι και στο σχολειό μου πάω δε μου λέτε τι να κάνω; Κάτσε να φας, κάτσε να πιεις, κάτσε να τραγουδήσεις και να μας καλοκαρδίσεις. Εγώ γράμματα μάθαινα και να σας πω τι πάθαινα τραγούδια δεν ηξεύρω πέστε μου τα να τα εύρω. Και σαν ηξεύρεις γράμματα πόσες φορές με κλάματα πες μας την άλφα βήτα πώς επέρασες τη νύχτα; Χλωρό κλαδί, ξηρό ραβδί χλωρά βλαστάρια πέτα ροδοκόκκινη βιολέτα. Κατέβηκεν η πέρδικα που περπατεί λεβέντικα να βρέξει το φτερό της με το δροσερό νερό της. Κι έβρεξε τον αφέντη μας το ρήγα το λεβέντη μας τον πολυχρονισμένο και στον κάμπο ξακουσμένο. Και εις έτη πολλά! 2012 - ΕΤΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ Λίγο πριν εκπνεύσει το 2012, που από το υπουργείο Πολιτισμού έχει ανακηρυχθεί ως έτος Νικηφόρου Βρεττάκου με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση του νεοέλληνα λογοτέχνη, στο σχολείο μας πραγματοποιήθηκε αφιέρωμα στον ποιητή της ειρήνης και της αγάπης, στον ποιητή που μας παρέδωσε στίχους γεμάτους δύναμη, αναλλοίωτους στο χρόνο. Μαθητές της Γ τάξης, υπό την εποπτεία της κ. Γελασάκη και κ. Καρβουνάκη, έφτιαξαν κολάζ και posters με υλικό από τη ζωή και το έργο του ποιητή και σελιδοδείκτες πάνω στους οποίους έγραψαν στίχους από ποιήματα που διάβασαν και τους άρεσαν. Μαθητές επίσης με την καθοδήγηση του καθηγητή των καλλιτεχνικών, κ. Φαλκώνη, ζωγράφισαν εικόνες που φαντάστηκαν ακούγοντας και διαβάζοντας ποιήματα του Νικηφόρου Βρεττάκου και ζωγράφισαν προσωπογραφίες του ποιητή. Στην αίθουσα πολυμέσων του σχολείου οι μαθητές είχαν τη δυνατότητα να δουν όλες τις δημιουργίες, να παρακολουθήσουν βίντεο ανα- τία. Προτάθηκε τέσσερις φορές για το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Τιμήθηκε με βαρυσήμαντα βραβεία όπως, μεταξύ άλλων, το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1940, 1956, 1982), το βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (1974), το Αριστείο Γραμμάτων από την Ακαδημία Αθηνών (1982). Εκλέχθηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (1986) και αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (1991). Πέθανε στην Πλούμιτσα το 1991. Μια μυγδαλιά και δίπλα της... φερόμενο στη ζωή του ποιητή και να ακούσουν μελοποιημένα τραγούδια καθώς και μαγνητοφωνημένες αναγνώσεις ποιημάτων από τον ποιητή. Λίγα λόγια για τον ποιητή Ο Νικηφόρος Βρεττάκος γεννήθηκε στο χωριό Κροκεές της Λακωνίας. Τα μαθητικά του χρόνια τα πέρασε στις Κροκεές και το Γύθειο. Από το 1929 έζησε στην Αθήνα ενώ παράλληλα τότε έκανε τα πρώτα του λογοτεχνικά βήματα. Συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση. Από το 1946 ως το 1949 εργάστηκε στο περιοδικό Ελεύθερα Γράμματα (αρχικά στη στήλη του βιβλίου, στη συνέχεια ως αρχισυντάκτης, εκδότης και διευθυντής). Ασχολήθηκε επίσης με την πεζογραφία, την κριτική και τη δημοσιογραφία. Με το πραξικόπημα του 1967 αυτοεξορίστηκε στην Ελβε- Ο διευθυντής του σχολείου εύχεται το χαρμόσυνο μήνυμα της γέννησης του Χριστού να φέρει σε όλους την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο Μια μυγδαλιά και δίπλα της, εσύ. Μα πότε ανθίσατε; Στέκομαι στο παράθυρο και σας κοιτώ και κλαίω. Τόση χαρά δεν την μπορούν τα μάτια. Δος μου, Θεέ μου, όλες τις στέρνες του ουρανού να στις γιομίσω. (Νικηφόρος Βρεττάκος) Υ.Ε., Μαυρογέννη Νικολέτα - Β5 2ο κονδυλοΓραφήματα Άρνηση - εφηβεία - γιατί; Τρεις λέξεις χαρακτηρίζουν τον έφηβο: Όχι, Δεν, Μη. Ένας ανεξήγητος θυμός που βγαίνει από μέσα του αντιδρώντας αρνητικά σε όλα. Στην οικογένεια, στο σχολείο, στα αδέρφια και πιο σπάνια στους φίλους. Γιατί συμβαίνει αυτό; Είναι φυσιολογικό; Πότε θα σταματήσει; Ερωτήσεις που απασχολούν όλους μας χωρίς ξεκάθαρες απαντήσεις. Οι γονείς μας λένε: «Δύσκολη περίοδος είναι, θα περάσει». Οι καθηγητές μας το επικροτούν και συμπληρώνουν: « Όλοι τα περάσαμε αυτά, κάντε υπομονή». Και οι φίλοι λένε: «Δε μας καταλαβαίνει κανείς». Βλέπουμε το άσπρο-μαύρο και δε δεχόμαστε κουβέντα για κανένα ζήτημα. Θυμώνουμε χωρίς λόγο και μετά δε θυμόμαστε τον καβγά. Και το «κόκκινο πανί» για μάς; Η φράση κλισέ: « Όταν ήμουν εγώ στην ηλικία σου…» Μα δε με νιώθεις; Οι καιροί έχουν αλλάξει, η ζωή άλλαξε, ο χρόνος και ο τρόπος μάθησης και διασκέδασης δεν είναι πια ο ίδιος. Εσύ, γιατί όχι; Tο ξέρω δεν μπορούμε και ίσως δεν πρέπει να είμαστε φίλοι. Όμως μπορούμε να το περάσουμε μαζί αυτό το δύσκολο διάστημα. Κατανόηση, αγάπη, τρυφερότητα, και πάνω απ’ όλα ασφάλεια χρειαζόμαστε εμείς οι έφηβοι. Εξάλλου να μην ξεχνάμε! Κάποτε, όλο αυτό το περάσατε και εσείς! Μαρία-Βιργινία Σταυράκη - Β7 Δεκέμβριος 2012 Σε εσάς μιλάμε γονείς… Ακούστε μας Ένας 12χρονος: «...και μετά το σχολείο γύριζα πάντοτε στο σπίτι και διηγούμουν στη μαμά ό,τι είχε συμβεί στην τάξη. Εάν δεν είχα πάει καλά σε μια άσκηση ή μια γραπτή εργασία, της το έλεγα και μου επαναλάμβανε πάντοτε το ίδιο: ότι δε μελετούσα αρκετά, ότι θα με βοηθούσε εκείνη στα μαθήματά μου. Κάθε φορά το ίδιο, γι’ αυτό τώρα δεν της λέω τίποτα και όταν έχω πάρει έναν κακό βαθμό ή με έχουν βάλει τιμωρία, της λέω ψέματα». Αυτή η μητέρα έχασε την ευκαιρία να βοηθήσει το παιδί της να βρει μια λύση στα προβλήματα του. Οι γονείς θέλουν να παίρνουν τα παιδιά τους καλούς βαθμούς στο σχολείο, να συναναστρέφονται καλούς φίλους, να αισθάνονται άνετα στο σπίτι, να έχουν όσο γίνεται λιγότερα προβλήματα. Γι’ αυτό πρέπει να υποδεικνύουν στο παιδί τα λάθη του, να του πουν τι πρέπει να κάνει, τι δεν πρέπει να κάνει κτλ, και όλη μέρα ακούγονται σχόλια του τύπου «Μη φοράς συνέχεια αυτό το σκισμένο τζην, δεν έρχεσαι ποτέ στην ώρα σου για φαγητό, μην κάνεις αυτό, θα έπρεπε να κάνεις εκείνο, θα έπρεπε…». Ο ρόλος σας λοιπόν γονείς είναι εξαιρετικά σημαντικός. Με τη δική σας στάση μπορεί να δημιουργήσετε μια θετική εικόνα του εαυτού μας και το συναίσθημα της εμπιστοσύνης και της υπευθυνότητας. Έτσι ίσως θα σκεφτούμε εμείς τα παιδιά: «Θα τα καταφέρω σίγουρα, φτάνει να καταβάλω την απαιτούμενη προσπάθεια» Κρατήστε θετική στάση απέναντί μας. Αγαπήστε μας όπως είμαστε και όχι όπως θα θέλατε να ήμασταν. Έχετε εμπιστοσύνη σε μας και θεωρήστε μας ικανούς να λύσουμε μόνοι μας τα προβλήματα μας. Όταν τα παιδιά δεν συμπεριφέρονται όπως εσείς οι γονείς θέλετε, αντιδράτε με τρόπους που δε βοηθούν την επικοινωνία και δείχνετε ότι δεν έχετε καταλάβει το παιδί σας. Συνήθως δίνετε διαταγές, απειλείτε, δίνετε μαθήματα ηθικής, συμβουλεύετε, κάνετε υποδείξεις, προτείνετε λύσεις, ασκείτε κριτική, κατηγορείτε, γελοιοποιείτε, ντροπιάζετε, αναλύετε, κάνετε ερωτήσεις, αλλάζετε τη συζήτηση. Όμως τίποτα από αυτά δε μας δίνει την ευκαιρία να λύσουμε μόνοι μας τα προβλήματά μας. Ένα παιδί λέει: «Η καθηγήτρια δε με αγαπάει. Όταν σηκώνω το χέρι, δε με ρωτάει ποτέ αλλά κάθε φορά που δεν ξέρω τίποτα μου κάνει ερωτήσεις». Εδώ το παιδί εκφράζει μια γνώμη για την καθηγήτριά του αλλά και το δικό του πρόβλημα ότι δηλαδή αισθάνεται πως του συμπεριφέρονται άδικα. Άρα εσείς πρέπει να ανακαλύψετε το κρυμμένο μας μήνυμα. Μόνο έτσι θα νιώσουμε ότι μας καταλαβαίνετε. Πρέπει να μπείτε στη θέση μας. Βέβαια είναι και αυτό μια ικανότητα. Αποκτήστε την, γιατί μόνο έτσι θα νιώσουμε ασφάλεια να εκφράσουμε τη γνώμη μας και να σας μιλήσουμε για τα προβλήματά μας. Δεχτείτε μας όπως ακριβώς είμαστε. Βρείτε χρόνο να μας ακούσετε. Εμπιστευτείτε μας (έχουμε αρκετή φαντασία και σύνεση). Θεωρείστε σοβαρά και τα δικά μας προβλήματα όχι μόνο τα δικά σας. Σεβαστείτε μας. Χριστίνα Γαλυμιτάκη - Α2 γ ια τ ο ν έ έ τ ο ς 2 0 1 3 ο ο λ λέ ς ευχ έ ς Π 2. Άγχος: Ο μεγαλύτερος εχθρός του σύγχρονου μαθητή Άγχος. Μία διάχυτη, δυσάρεστη και ακαθόριστη αίσθηση ανησυχίας που έχει ως συμπτώματα: ζάλη, ταχυκαρδία, εφίδρωση, αστάθεια, μυς που τρέμουν, βάρος στο στήθος, αίσθημα πνιγμού… και η λίστα δεν έχει τελειωμό! Το σχολικό άγχος είναι ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο σήμερα για το μαθητή, μιας και η εποχή που διανύουμε χαρακτηρίζεται από γρήγορους ρυθμούς. Επιπλέον, αυτός διαθέτει ένα πολύ περιορισμένο χρόνο για τη μελέτη των μαθημάτων του, εξαιτίας των πολλών εξωσχολικών δραστηριοτήτων που έχει. Συνεπώς, αυτό το φαινόμενο εκδηλώνεται συνήθως στους μαθητές, πριν από κάποια γραπτή ή προφορική εξέταση. Τυχαίο; Διαβασμένος ή και αδιάβαστος, αν είναι κάποιος, το ίδιο και το αυτό, όταν το άγχος τον κυριεύει. Είναι σαν κάποιο ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΚΔΟΣΗΣ Ε. Γελασάκη Π. Καρβουνάκη ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Γκούμα Γιώτα Σαριδάκη Κούλα Στυλιανάκη Άννα Τσαγκαράκη Μαρία Σδόνα Σπαθούλα Χαρκουτσάκη Εριέτα ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Γαϊτάνη Ναυσικά Γ6 Σέχου Αλμπίνα Γ6 Σέχου Αλέσια Γ6 Φιλίππου Μαρία Γ5 Χαρδάκη Ιωάννα Γ5 Ψαρουδάκη Σοφία Γ5 μικρό και ζαβολιάρικο ανθρωπάκι, που ξέρει πότε να τρυπώσει μέσα σου και να σε κάνει άνω κάτω, δηλαδή φοβισμένο, ταραγμένο και απελπισμένο, ενώ ταυτόχρονα σου γκρεμίζει την αυτοπεποίθηση, που είχες, λόγω του πολύωρου και κοπιαστικού διαβάσματος που έκανες! Κάποια στιγμή λοιπόν, βλέπεις τον καθηγητή να σε πλησιάζει με βήμα αργό και σταθερό κρατώντας μία λευκή κόλλα, που έχει την «απαίτηση» να τη γεμίσεις με τις γνώσεις σου. Ποιες γνώσεις; Ποιες απαντήσεις; Εκείνη τη στιγμή παγώνεις. Θολώνει το μυαλό σου. Και ξαφνικά… έρχονται οι πολυπόθητες απαντήσεις σαν αστραπή που φωτίζει τη σκέψη. Τότε παίρνεις επιτέλους εκδίκηση από το πανούργο ανθρωπάκι που είχε την αυταπάτη πως μπορούσε να τα βάλει μαζί σου. Έτσι κερδίζεις τη μάχη, αλλά όχι και τον πόλεμο! Αυτόν θα τον κερδίσεις μόνο, όταν με αποτελεσματικές μεθόδους θα καταφέρεις να το εξοντώσεις ολοκληρωτικά! Μόνο τότε… Αλλά και αν αδιαφόρησες για το διάβασμα των μαθημάτων, έρχεται πάλι η ταραχή, η ανησυχία και η αγωνία μην τυχόν και είσαι εσύ ο εκλεκτός που θα κληθεί να λύσει μία άσκηση ή να απαντήσει σε κάποιες ερωτήσεις. Αν λοιπόν έχεις κάνει αυτό το λάθος και είσαι αδιάβαστος, απογοητεύεσαι, νιώθεις ενο- χές, δίνεις την κόλλα και υπόσχεσαι στον εαυτό σου ότι θα προετοιμάζεσαι κατάλληλα για τις επόμενες εξετάσεις και γενικά θα αφοσιωθείς στα μαθητικά σου καθήκοντα! Τελειώνοντας, νομίζω ότι μόνο με το σωστό προγραμματισμό του χρόνου, με συστηματικό διάβασμα, συνεχή προσπάθεια αλλά και ψυχραιμία, ψυχική ηρεμία και αυτοκυριαρχία θα μπορέσει κάποιος να νικήσει, ως ένα μεγάλο βαθμό, το σχολικό άγχος και να το περιορίσει σε φυσιολογικά όρια. Γιατί, βέβαια, δεν είναι δυνατό να εξαφανιστεί εντελώς, αλλά δε χρειάζεται κιόλας, αφού αυτή η συναισθηματική αντίδραση- μέσα σε λογικά πλαίσια πάντα- είναι απαραίτητη για να κινητοποιεί το άτομο προκειμένου να αντιμετωπίζει τις διάφορες προκλήσεις! Μαρία Ψαρουδάκη - Γ7 Η πτώση του τείχους του Βερολίνου - 23 χρόνια μετά Το 1949, τέσσερα χρόνια μετά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο, υπήρχαν δύο γερμανικά κράτη: Η Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας στην Ανατολή (DDR ) και η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας στη Δύση ( BRD ). Παρόλο που είχαν δικές τους κυβερνήσεις, αρχικά δεν ήταν εντελώς ανεξάρτητες. Στην Ανατολική Γερμανία καθόριζε την πολιτική η πρώην Σοβιετική ένωση και η Δυτική Γερμανία βρίσκονταν υπό την επιρροή της Αγγλίας, της Γαλλίας και των Η.Π.Α. Το 1956 απέκτησαν και οι δύο δικό τους στρατό, η Ανατολική Γερμανία έγινε μέλος του Συμφώνου της Βαρσοβίας και η Δυτική μέλος του ΝΑΤΟ. Ενώ στην Ανατολική υπήρχαν τεράστια οικονομικά προβλήματα, στη Δυτική, αντίθετα, υπήρχε ραγδαία ανάπτυξη της οικονομίας γι αυτό χιλιάδες Γερμανοί δραπέτευαν από την Ανατολική Γερμανία. Αυτός ήταν και ο λόγος που έκλεισε τα σύνορά της προς τη Δυτική Γερμανία με αποκορύφωμα την κατασκευή του τεί- χους το 1961 που χώρισε το Βερολίνο σε Δυτικό και Ανατολικό. Κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου (1952 έως 1969) υπήρχαν μόνο οικονομικές επαφές μεταξύ των δύο κρατών. Πολιτικές συνομιλίες μεταξύ τους άρχισαν από το 1969 χάρη στον τότε Καγκελάριο της Δυτικής Γερμανίας Willy Brandt και της σοσιαλδημοκρατικής-φιλελεύθερης κυβέρνησής του. Το 1972 οι δύο χώρες υπέγραψαν ένα σύμφωνο. Από τότε οι πολιτικές και οικονομικές τους επαφές βελτιώθηκαν. Το Φθινόπωρο του 1989 άνοιξε η Ουγγαρία τα σύνορά της προς την Αυστρία και έτσι πολλοί ανατολικογερμανοί μπορούσαν να δραπετεύσουν στη Δύση. Κάποιοι κατέφυγαν στις Πρεσβείες στη Βαρσοβία και την Πράγα και περίμεναν μέχρι να πάρουν άδεια να ταξιδέψουν στη Δυτική Γερμανία. Σύντομα άρχισαν μαζικές διαδηλώσεις στη Λειψία, στη Δρέσδη και σε άλλες πόλεις της Ανατολικής Γερμανίας. Υπήρχε έντονη η επιθυμία, για επανένωση των δύο Γερμανιών, από τους πολίτες όλης της Γερμανίας. Την Πέμπτη, 9 Νοεμβρίου 1989 αποφασίζει η τότε κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας υπό την πίεση των συνεχών διαδηλώσεων να ανοίξει τα σύνορα προς τη Δύση. Από το 1990 η Γερμανία γίνεται πάλι ένα κράτος με πρωτεύουσα το Βερολίνο. Σήμερα, λίγα κομμάτια του Τείχους έχουν απομείνει για να θυμίζουν τα πέτρινα χρόνια. Γιώργος Αεράκης - Γ1 Δεκέμβριος 2012 .3 2ο κονδυλοΓραφήματα Το σχολείο του χθες βά Άσπα Χαλκιαδάκη -Βασιλική Μπαντου δάκης - Α7 Χουρ ελής Παντ άκη κιαδ Φραγ Αφροδίτη Από έρευνα σχετικά με το πώς λειτουργούσαν τα σχολεία τη δεκαετία του ’80 διαπιστώσαμε πως εμείς λειτουργούμε εντελώς διαφορετικά. Για παράδειγμα, τότε ήταν σύνηθες δύο σχολεία να μοιράζονται την ίδια σχολική στέγη. Γιατί γινόταν αυτό; Είτε δεν υπήρχαν σχολικά κτίρια είτε αυτά που υπήρχαν είχαν κριθεί ακα- τάλληλα. Μία άλλη διαφορά , η οποία είναι φυσιολογική, είναι ότι οι μαθητές διδάσκονταν μόνο μια ξένη γλώσσα, τα Αγγλικά, όπως επίσης δε διδάσκονταν το μάθημα της Πληροφορικής. Γενικά, δεν υπάρχει κάποια άλλη σημαντική διαφορά, αν και πιστεύουμε πως αυτές είναι αρκετές… 1930. Στα θρανία δεν κάθονταν δυο δυο ή τρεις τρεις οι μαθητές αλλά έξι και πάνω! Όμως και τα θρανία ήταν άλλων διαστάσεων! Τα παπούτσια βέβαια ήταν πολυτέλεια... Οι δάσκαλοι έγραφαν σε μαύρους χαρακωμένους πίνακες και η σόμπα στη μέση της "αίθουσας" προσπαθούσε να δώσει λίγη ζεστασιά. Και στο τέλος της χρονιάς…γυμναστικές επιδείξεις! Ένα βιβλίο για δύο άτομα... Εδώ δεν υπάρχει ούτε καν αίθουσα .Το μάθημα γίνεται έξω! Τα παιδιά ντυμένα πιο προσεγμένα.(1953) Δημοτικό σχολείο στο Βαρδάρη Θεσσαλονίκης(1930). Εξήντα παιδιά και… μόνο μία δασκάλα! Πολυτέλεια ήταν ακόμα και τα θρανία. Τα παιδιά γονατισμένα συμμετέχουν στο μάθημα! Στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, με την κ. Γκούμα, αποφασίσαμε να φτιάξουμε μια εργασία για τ ο σχολείο των παλαιότερων εποχών, που θα περιλαμβάνει συνεντεύξεις, φωτογραφίες και, γενικότερα, πληροφορίες γι’ αυτό το θέμα, όπως αυτές που ακολουθούν. ---Γιαγιάκα μου, θέλω να μου πεις αρχικά πότε πήγες για πρώτη φορά σχολείο, πότε το τελείωσες και σε ποιο σχολείο πήγες; ---ξεκίνησα το σχολείο το 1937, όταν όμως πήγαινα τέταρτη τάξη, κηρύχτηκε ο πόλεμος του’40 και έκλεισαν τα σχολεία. Όταν φύγανε οι Γερμανοί, το ’45 συνέχισα το σχολείο. Πήγαινα στο σχολείο του χωριού μου, κάτω Βάθεια. ---Πόσο δύσκολα ήταν τα πράγματα στο σχολείο από το 1937 που το ξεκίνησες μέχρι το 1940 που το σταμάτησες, λόγω του πολέμου; ---Ήταν δύσκολες εποχές. Αλλά εμείς είχαμε πολλά σιτηρά, ζυμώναμε ψωμί στο φούρνο, είχαμε ζώα πολλά και δεν εστερηθήκαμε τόσο. ---Έχω ακούσει ότι πολλά παιδιά εκείνης της εποχής πήγαιναν ξυπόλυτα στο σχολείο, εσύ είχες τέτοιο πρόβλημα; ---Είχα πρόβλημα, γιατί δεν υπήρχε τσαγκάρης για να μας φτιάχνει παπούτσια. Συνέντευξη από τη γιαγιά μου ---Όταν τελείωσε ο πόλεμος, ήταν διαφορετικά τα πράγματα στο σχολείο από ό,τι πριν γίνει ο πόλεμος; ---Στο χωριό που έμενα εγώ δεν άλλαξε σχεδόν τίποτα όμως στις πόλεις άλλαξαν πολλά πράγματα. ---Τι μαθήματα κάνατε στο σχολείο; ---Κάναμε ανάγνωση, γεωγραφία, θρησκευτικά, ιχνογραφία, Ευαγγέλιο (κάθε Σάββατο), ιστορία. ---Τι σημαίνει ιχνογραφία; ---Ζωγραφική όπως το λέτε εσείς σήμερα. ---Σου άρεσε το σχολείο; ---Μου άρεσε το σχολείο πάρα πολύ και ήμουν άριστη μαθήτρια αλλά τότε δε σπουδάζαμε όλοι, γιατί δεν είχαμε τη δυνατότητα. ---Θυμάσαι κάποια συμμαθήτριά σου; ---Όλες τις θυμάμαι! ---Μπορείς να μου πεις πόσα παιδιά είχε η κάθε τάξη περίπου και αν θυμάσαι τα ονόματα των συμμαθητών σου; ---Το σχολείο ήταν μονοτάξιο και είχαμε μια δασκάλα για όλες τις τάξεις. Τη δασκάλα μου την έλεγαν Ελένη. Οι συμμαθητές μου ήταν ο αδελφός μου ο Μανώλης, που είμαστε δίδυμοι, η Μαρία, ο Φανούρης, η Αλεξάνδρα, ο Χριστόφορος, ο Γιάννης, αυτοί μου ήρθαν τώρα! ---Θυμάσαι κανένα περιστατικό που είχε γίνει στο σχολείο; ---Ναι, ένας συμμαθητής μου έκανε ένα αεροπλάνο χάρτινο, του το ζήτησα και το πέταξα και αυτό πήγε στην έδρα της δασκάλας και η δασκάλα ρώτησε ποιος το πέταξε και τα υπόλοιπα παιδιά με μαρτύρησαν και μου έπαιξε με τη ρίγα 10 γερές ξυλιές και θα το θυμάμαι σε όλη μου τη ζωή, γιατί πόνεσα πολύ! ---Ήταν αυστηροί οι δάσκαλοι; ---Ναι, η δασκάλα μας ήταν πολύ αυστηρή, αλλά μας μάθαινε πολλά γράμματα. ---Θα ‘θελες να ξαναζήσεις τα σχολικά σου χρόνια; ---Ναι, θα ήθελα πολύ να ξαναγύριζα πάλι στα παιδικά χρόνια. ---Συγκρίνοντας το σχολείο της εποχής σου με το σημερινό σχολείο, τι σκέψεις κάνεις; ---Το σχολείο του τότε με το σχολείο του σήμερα έχουν πολλές διάφορες. Εμείς τότε μπορεί να μη μαθαίναμε πολλά πράγματα και οι δάσκαλοι ήταν πιο αυστηροί. Εσείς μαθαίνετε πιο πολύ κάποια χρήσιμα πράγματα αλλά και άλλα όχι και τόσο! ---Ευχαριστώ πολύ, γιαγιά μου, για το χρόνο που μου διέθεσες! Σ’ αγαπώ πολύ! ---Σ’ ευχαριστώ κι εγώ, κοπέλα μου, που μου έδωσες την ευκαιρία να θυμηθώ τα παιδικά μου χρόνια. Γιαγιά: Ελένη Μανωλάκη Εγγονή: Άννη Φυσαράκη - Α7 4. 2ο κονδυλοΓραφήματα Δεκέμβριος 2012 Εκπαιδευτικές δραστηριότητες Από την αρχή του σχολικού έτους έχουν γίνει στο σχολείο μας οι παρακάτω εκπαιδευτικές δραστηριότητες: -Το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη ξ εναγήσεις επισκεπτών εκπαιδευτικών από τους εκπαιδευτικούς του σχολείου που συμμετέχουν στο πρόγραμμα «Greek and Italian civilizations:ruins music and musical instruments», στο πλαίσιο του ευρωπα/κού προγράμματος Δια βίου μάθηση/Comenius. -Στις 15 Οκτωβρίου εισαγωγικό σεμινάριο για τους γονείς και κηδεμόνες των μαθητών του σχολείου με θέμα: «Πώς θα βοηθήσετε τα παιδιά σας να έχουν αυτοπεποίθηση;» από τη δρ. Αλεξία Μαίρη Τζωρτζάκη, ειδική στα θέματα αυτοδιαχείρισης. -Στις 19 Οκτωβρίου στο πλαίσιο του προγράμματος εθελοντικού καθαρισμού ακτών «Πάρε μέρος και…καθάρισες», της Medasset, Μεσογειακού Συνδέσμου για τη σωτηρία των θαλάσσιων χελωνών, η Περιβαλλοντική Ομάδα 1 του σχολείου (50 μαθητές) συνοδευόμενη από τις υπεύθυνες της ομάδας καθηγήτριες και την κ. Χαρκουτσάκη, πήγαν στο Λίντο και στην Αμμουδάρα και βοήθησαν στον καθαρισμό της ακτής. -Στις 24 Οκτωβρίου διδακτική επίσκεψη στην έκθεση χαρακτικής στις Αρχάνες από 50 μαθητές των τμημάτων Β1, Β4, Β7 με τη συνοδεία των καθηγητών κ. Φαλκώνη, κ. Τζιμογιάννη, κ. Γκούμα, κ. Στυλιανάκη -Εορτασμοί: Εθν. Επετείου 28 Οκτώβρη 1940, Επετείου Πολυτεχνείου και Εθνικής Αντίστασης. -Εκπαιδευτική επίσκεψη στα Χανιά στις 23 Νοεμβρίου από την περιβαλλοντική ομάδα 1 του σχολείου με συνοδούς τις υπεύθυνες της ομάδας καθηγήτριες κ. Τζιμογιάννη, κ. Σιώκη κ. Σχολιάδου. Το πρόγραμμα περιελάμβανε: Επίσκεψη στο μουσείο σύγχρονης τέχνης «Ελαιουργείον», του Δρομονέρου Χανίων για παρακολούθηση εκπ/κού προγράμματος με τίτλο «Ελαίας Γη»-«Ο πολιτισμός της ελιάς». Επίσκεψη στην εικαστική έκθεση «Τα εξαιρετικά προ/όντα του τόπου μας» που παρουσιάζεται στο « Ελαιουργείον-Εργοστάσιον Τέχνης» του Δρομονέρου. Επίσκεψη και ξενάγηση στη «Μνημειακή Ελιά των Βουβών» και στο «Μουσείο Ελιάς Βουβών». -3 Δεκεμβρίου (βράδυ), μουσική εκδήλωση από τη σχολική χορωδία και τον υπεύθυνο καθηγητή κ. Παπαδάκη. -Αφιέρωμα στον ποιητή Νικηφόρο Βρεττάκο, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή του. Υ.Ε. «Α ΑΝΙΣΧΥΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ» Ο βίαιος θάνατος του δεκαπεντάχρονου Αλέξη, από έναν αστυνομικό, στις 6 Δεκεμβρίου του 2008, ήταν η αφορμή για να γραφτεί το μυθιστόρημα «Ανίσχυρος Άγγελος» από το Μάνο Κοντολέοντα. Γύρω από αυτό το τραγικό γεγονός, ο Κοντολέων δημιουργεί μία φανταστική ιστορία με πρωταγωνίστρια την Αγγέλα, μία έφηβη κοπέλα, που γνώρισε το άτυχο αγόρι λίγο πριν πεθάνει και λίγο αργό- Βιβλιοκριτική τερα έμαθε πως ο φονιάς ήταν ο ίδιος της ο πατέρας. Η Αγγέλα καλείται να αντιμετωπίσει όχι μόνο την αποκρουστική συμπεριφορά των φίλων της άλλα και τη δύσκολη ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Σε όλη αυτήν τη δύσκολη φάση έχει πάντα μαζί της τον άγγελο του άτυχου αγοριού που από τη στιγμή του θανάτου του βρίσκεται πάντα δίπλα της, προσπαθώντας με το δικό του τρόπο να τη βοηθήσει. Πώς όμως να τη βοηθήσει, αφού είναι εντελώς ανίσχυρος; Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ. Ελεάννα Πυργιανάκη - Γ6 «Η Η ΤΡΙΤΗ ΕΥΧΗ» Το βιβλίο «Η Τρίτη Ευχή» της Χαράς Γιαννακοπούλου πραγματεύεται την ιστορία του δεκαεξάχρονου Ερμή που μετακομίζει στην ομώνυμη με τον τίτλο πόλη. Ο Ερμής έρχεται κοντά με τη Λαίδη, την κόρη του πρωθυπουργού, χάρη στη χρόνια αλλεργική ρινίτιδα που τους βασανίζει και μαζί προσπαθούν να ανακαλύψουν το καλοστημένο σχέδιο που κρύβεται πίσω από την αφύσικη πόλη στην οποία ζουν και να εξηγήσουν την τελείως παράξενη συμπεριφορά των κατοίκων της. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ. Δέσποινα Σκουλουδάκη - Γ6 Δεκέμβριος 2012 .5 2ο κονδυλοΓραφήματα Ευρωπα)κό Πρόγραμμα Comenius «Ελληνικός & Ιταλικός Πολιτισμός» Το σχολείο μας συμμετέχει, ως συντονιστικό σχολείο, στο διμερές Ευρωπα/κό Πρόγραμμα Comenius «Ελληνικός και Ιταλικός Πολιτισμός» («Greek and Italian civilizations: ruins, music and musical instruments»). Το εταιρικό σχολείο είναι το Scuola Secondaria di Primo grado "Aldo Moro" από το Frosinone της Ιταλίας. Το Frosinone βρίσκεται 70 χλμ νότια της Ρώμης. Το Πρόγραμμα έχει διάρκεια 2 σχολικών ετών, το 2012-2013 και το 2013-2014. Συμμετέχουν 20 μαθητές από κάθε σχολείο. Σύμφωνα με το πρόγραμμα οι μαθητές κάθε σχολείου επισκέπτονται το άλλο για 10 ημέρες. Στο Πρόγραμμα συμμετέχουν επίσης οι καθηγήτριες Σαριδάκη Κ., Σιδηροπούλου Β., Περυσινάκη Β., Τσαγκαράκη Μ., και ο καθηγητής Παπαδάκης Κ. Υπεύθυνη καθηγήτρια του προγράμματος είναι η Σδόνα Σπ. Στόχοι του Προγράμματος • Να γνωρίσουν όλοι οι συμμετέχοντες, μαθητές και καθηγητές, τους δύο σπουδαίους πολιτισμούς, το κοινό παρελθόν των δύο γειτονικών χωρών, τις αλληλοεπιδράσεις μέσα στον ιστορικό ρου και μέσα από αυτή τη βιωματική γνώση να δημιουργηθούν δεσμοί ουσιαστικοί και ανεξίτηλοι μεταξύ τους. • Να βαδίσουν στα ίχνη που άφησαν οι δύο πολιτισμοί στο πέρασμα του χρόνου. Ξεκινώντας από τις πρώτες αποικίες των Ελλήνων στη Σικελία και τη Μεγάλη Ελλάδα στην Ιταλία, φθάνοντας στη Γόρτυνα την πρωτεύουσα της Κρήτης την εποχή της Ρωμα/κής Αυτοκρατορίας, περνώντας από την Αθήνα και τη Ρώμη, τις δύο αιώνιες πόλεις, και καταλήγοντας στο Χάνδακα της Βενετοκρατίας. Να διαγράψουν ερευνώντας και μαθαίνοντας όλη αυτή τη μεγάλη πορεία, συνειδητοποιώντας πως καθετί μέσα στο ιστορικό γίγνεσθαι έχει τα αίτια αλλά και τις συνέπειές του. Υλοποίηση του Προγράμματος - Προσδοκώμενα αποτελέσματα Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει: 1. Δημιουργία Ιστοσελίδας που θα έχει τις σχετικές με το αντικείμενο εργασίες όλων των συμμετεχόντων μαθητών. 2. Συγγραφή εγχειριδίου που θα περιλαμβάνει την ιστορική έρευνα που θα γίνει πάνω στις κοινές ρίζες των δύο λαών. Συγκεκριμένα θα αφορά: • Μεγάλη Ελλάδα – Σικελία • Γόρτυνα • Αθήνα – Ρώμη • Χάνδακα της Βενετοκρατίας 3. Δημιουργία λεξικού με κοινές λέξεις Ελλήνων Ιταλών. Μαθητές και καθηγητές θα προσπαθήσουμε επίσης να μάθουμε Ιταλικά με ταχύρρυθμη μέθοδο για να είναι πληρέστερη η μεταξύ μας επικοινωνία. 4. Δημιουργία ενός μουσικού CD-DVD, με περιεχόμενο σχετικό με το πρόγραμμά μας. Το δεύτερο μέρος της υλοποίησης του Προγράμματος περιλαμβάνει: 1. Τη δική μας επίσκεψη στην Ιταλία από 14-23 Απριλίου 2013. Η επίσκεψή μας περιλαμβάνει 4 ημέρες φιλοξενία στα σπίτια των Ιταλών μαθητών και 5 ημέρες διαμονή σε ξενοδοχεία. Θα επισκεφτούμε τη Ρώμη, την Ostia Antica, την Πομπηία, την αρχαία Ποσειδωνία, (σημερινό Paestum), την Ταορμίνα, το Giardini Naxos, τις Συρακούσες, τον Ακράγαντα, την Κατάνια, τον Κρότωνα. 2. Η αντίστοιχη επίσκεψη των Ιταλών μαθητών σε μας θα λάβει χώρα τον Απρίλιο του 2014. Η επίσκεψη αυτή περιλαμβάνει συνάντηση όλων των μαθητών, Ελλήνων και Ιταλών, στην Αθήνα, ξενάγηση στην πόλη, καθώς επίσης περιηγήσεις σε Δελφούς, Ολυμπία, Μυκήνες και Επίδαυρο. Θα ακολουθήσει αντίστοιχο πρόγραμμα ξεναγήσεων στις πόλεις και τα αξιοθέατα της Κρήτης. Κατά την πορεία υλοποίησης του προγράμματός μας, πιθανόν να υπάρξουν μικροαλλαγές. Πάντα όμως οι στόχοι μας θα είναι σταθεροί και η προσπάθειά μας θα παραμείνει αμείωτη για θετικά και ΜΟΝΟ αποτελέσματα. Οι φωτογραφίες είναι από την προπαρασκευαστική επίσκεψη που έγινε στο ιταλικό σχολείο τον Ιανουάριο του 2012. Το 2ο Γυμνάσιο υλοποιεί το πρόγραμμα ανταλλαγής πολιτισμών με τη γειτονική Ιταλία Και το ταξίδι ξεκίνησε… Το Σεπτέμβρη που μόλις πέρασε πραγματοποιήθηκε στη δική μας πόλη η πρώτη συνάντηση των υπεύθυνων καθηγητών του προγράμματος «Ελληνικός και Ιταλικός Πολιτισμός» με τους συναδέλφους από το ιταλικό σχολείο: τον υποδιευθυντή του γυμνασίου του Frosinone κ. Dionisio Gualdini και την υπεύθυνη καθηγήτρια του προγράμματος, κ. Elisabetta Pignatelli. Στη συνάντηση αυτή συζητήθηκαν οι λεπτομέρειες του προγράμματος, οι δραστηριότητες που θα πραγματοποιηθούν φέτος και στα δύο σχολεία με τη συνεχή προσπάθεια και συνεργασία των συμμετεχόντων μαθητών και καθηγητών. Στις επόμενες πέντε μέρες οι Ιταλοί καθηγητές ξεναγήθηκαν στην Κνωσό και το Αρχαιολογικό Μουσείο. Επισκεφτήκαμε μαζί τους το κέντρο της πόλης του Ηρακλείου, την κρήνη Morosini, τον Κούλε και άλλα αξιοθέ- ατα της πόλης του Ηρακλείου. Η μακρά ιστορία του τόπου μας ξεδιπλώθηκε μπροστά τους με θαυμασμό άρχισαν κι εκείνοι να νιώθουν λίγο ντόπιοι! Την παρέα μας πλέον οδηγούσε η κοινή χημεία κι η δημιουργική διάθεση. Ενθουσιάστηκαν με το Ενυδρείο, ενώ απόλαυσαν το μαγικό τοπίο της λιμνοθάλασσας του Αγίου Νικολάου. Γνώρισαν το νησί της Σπιναλόγκας και συγκινήθηκαν με την ιστορία του. Είχαμε και γευστικές εμπειρίες σε ταβέρνες του νησιού μας, όπου οι φιλοξενούμενοί μας δοκίμασαν κρητικές παραδοσιακές λιχουδιές. Επισκέψεις – γεύσεις – συζητήσεις – συναισθήματα και ΟΡΑΜΑ… Αποχωριστήκαμε χαρούμενοι και για την εγκάρδια σχέση που ήδη άρχισε να χτίζεται μεταξύ μας, αλλά και για την ευοίωνη πορεία των μεγαλόπνοων πολιτιστικών – εκπαιδευτικών μας στόχων που μόλις αρχίσαμε να βιώνουμε. 6. 2ο κονδυλοΓραφήματα Το θέμα σίγουρα εμπνέει ελάχιστους ή και κανέναν από όσους μπορεί να διαβάζετε αυτή τη στιγμή το άρθρο. Όμως σκεφτείτε πως τα συσσίτια, μια λέξη που περισσότερο μας θυμίζει κατοχή, είναι μια λέξη που δίνει ελπίδα σε χιλιάδες ανθρώπους τη σημερινή εποχή. Με λίγα λόγια, κάπου εκεί γυρίσαμε!!! Η ελευθερία και η δημοκρατία είναι έννοιες σχετικές. Μπορεί να μιλάμε για δικαιώματα και ελευθερία αλλά μάλλον κάποιοι προσπαθούν να τα εξαλείψουν κι αυτά. Ξεφεύγοντας, όμως, από τους πολιτικούς υπαινιγμούς, τα συσσίτια συμβάλλουν στην επιβίωση χιλιάδων ανθρώπων που έχουν οδηγηθεί στη φτώχεια. Συσσίτια σήμερα λαμβάνουν χώρα παντού στην Ελλάδα και γι αυτά μεριμνούν τόσο η εκκλησία όσο και κάποιοι οργανισμοί και ομάδες εθελοντών. Μέσα από αυτά εξασφαλίζονται τα γεύματα χιλιάδων ανθρώπων, ενώ παρέχονται και τρόφιμα σε οικογένειες. Εθελοντές συμμετέχουν στην παρασκευή των γευμάτων καθημερινά, για να καταφέρουν να δώσουν ένα πιάτο φαγητό σε ανθρώπους που παλεύουν για τα απαραίτητα. Δεκέμβριος 2012 ΣΥΣΣΙΤΙΑ: ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ Αν πάμε λίγο πιο πίσω, συσσίτια συναντάμε και την περίοδο της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα, στις αρχές της δεκαετίας του ’40. Ειδικότερα στην Αθήνα, όπου ο χειμώνας του ’41 ήταν από τους πιο δριμείς και η πείνα οδηγούσε καθημερινά εκατοντάδες ανθρώπους στο θάνατο, τα συσσίτια προσπαθούσαν να τονώσουν τους καταρρακωμένους Έλληνες. Το φαγητό βέβαια δεν ήταν τίποτα παρά μια σούπα τα συστατικά της οποίας δεν ξέρουμε και ίσως δεν θέλουμε να μάθουμε-έχουμε πια καλομάθει-για την οποία χιλιάδες άνθρωποι περίμεναν στην ουρά με ένα δελτίο και ένα τενεκεδένιο κουτί στο χέρι. Ακόμα, συσσίτια γίνονταν και στα σχολεία - κάθε μαθητής περίμενε να τελειώσει το μάθημα για να πάρει λίγο φαγητό. Μπορεί να μην ικανοποιούσαν την πείνα των τόσων στερημένων πολιτών, όμως, για λίγο τους ανακούφιζαν από το κρύο του χειμώνα και την απόγνωση του πολέμου. Τέλος, ακόμη πιο παλιά, στην αρχαιότητα, συσσίτια υπήρχαν στην Κρήτη και τη Σπάρτη. Βέβαια, τότε δεν ήταν ακριβώς αυτό που έχουμε σήμερα στο μυαλό μας. Στην πραγματικότητα, θα μπορούσαμε να τα παρομοιάσουμε με ομαδικές συναντήσεις που συνοδεύονταν με φαγητό. Για παράδειγμα στην Κρήτη οι πολίτες έτρωγαν καθημερινά μαζί σε ομάδες, των οποίων το κάθε μέλος πρόσφερε το 1/10 της σοδειάς του για να καλυφθούν τα έξοδα. Για όσους δεν είχαν τη δυνατότητα να κάνουν αυτήν τη συνει- σφορά, η πόλη παρείχε επιχορηγήσεις. Στη Σπάρτη, αντίστοιχα, οι πολίτες έτρωγαν σε ομάδες συνήθως των 15 ατόμων, οι οποίες ήταν όμως πιο κλειστές και για να ενταχθείς έπρεπε να έχεις κάποια οικονομική δυνατότητα-κάτι μας θυμίζει...- ενώ οι αδύναμοι οικονομικά όχι μόνο αποκλείονταν από τα συσσίτια αλλά και έχαναν την ιδιότητα του πολίτη. Επομένως συμπεραίνουμε πως τα συσσίτια δεν ήταν ακριβώς «συσσίτια» όπως τα ξέρουμε σήμερα. Συσσίτια θα υπάρχουν όσο υπάρχουν άνθρωποι που τα έχουν ανάγκη και άτομα που έχουν και θέλουν να δώσουν. Περνάμε δύσκολες εποχές και είμαστε τυχεροί όσο ακόμα δεν τα χρειαζόμαστε όλοι και που υπάρχουν για όσους τα χρειάζονται. Οι ταξικές μας κοινωνίες δημιουργούν έχοντες και μη έχοντες άλλα αξίζει να βοηθήσουμε όσους χρειάζονται αυτήν τη μερίδα που μας περισσεύει και την επομένη την πετάμε, γιατί «βαριόμαστε δυο μέρες το ίδιο». Οπότε ίσως θα έπρεπε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό! Ελευθερία Σαπουντζάκη - Γ6 Ο ρόλος των παιδιών στη ζωή του παππού και της γιαγιάς (Μια αμφίδρομη σχέση) Ο παππούς και η γιαγιά παίζουν μεγάλο ρόλο στη ζωή των παιδιών αλλά και τα παιδιά παίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο στη ζωή του παππού και της γιαγιάς. Όταν ένας παππούς βγάζει βόλτα το εγγονάκι του, νιώθει χαρά, γιατί του θυμίζει τα δικά του παιδιά. Το κακομαθαίνει και λίγο, γιατί του παίρνει πολλά πράγματα, επειδή στα δικά του παιδιά, ίσως, δεν είχε τη δυνατότητα. Μια γιαγιά ή ένας παππούς, όταν ακούσουν ένα άγνωστο παιδί να τους φωνάζει, παππού ή γιαγιά, νιώθουν ότι είναι το εγγονάκι τους. Αυτό συμβαίνει, γιατί μπορεί αυτοί να μην έχουν εγγονάκια ή να έχουν και να είναι μακριά και έτσι να μην μπορούν να τα επισκεφθούν και να τα σφίξουν στην αγκαλιά τους. Τα παιδιά θυμίζουν στους παππούδες και στις γιαγιάδες τα παιδικά τους χρόνια και ειδικά, όταν παίζουν παιχνίδια της δικής τους εποχής. Επίσης τους δίνουν πολύ μεγάλη χαρά. Τα παιδιά, μπορεί να γνωρίζουν ότι δίνουν τόση χαρά, μπορεί και όχι. Καμιά φορά, όταν το ξέρουν, το εκμεταλλεύονται ζητώντας συνήθως να τους πάρουν παιχνίδια. Η σχέση του παππού και της γιαγιάς με τα εγγόνια τους είναι πολύ σημαντική, γιατί, αν και συνήθως δεν επιβάλλουν κανόνες και απαγορεύσεις, μαζί τους περνούν ώρες διασκέδασης και ηρεμίας. Xαίρονται την παρέα των εγγονιών και θυμούνται τα νιάτα τους. Νιώθουν χρήσιμοι, γιατί βοηθούν τα παιδιά τους. Είναι λοιπόν σημαντικό να βρισκόμαστε συχνά κοντά τους. Ανδρουλάκη Φοίβη- Βάμβουκα Μαριάνθη - Α1 Η Τρίτη ηλικία Η Τρίτη ηλικία είναι μια μελαγχολική ηλικία. Χαρακτηρίζεται από αδυναμία, κούραση και εξάρτηση από τους άλλους. Τα άτομα της τρίτης ηλικίας έχουν ανάγκη από φροντίδα, κατανόηση, συμπαράσταση και αγάπη. Στους ηλικιωμένους συνανθρώπους μας, περισσότερο ή λιγότερο κοντινούς, πρέπει να συμπεριφερόμαστε με αγάπη, τρυφερότητα, ευγένεια και σεβασμό. Πρέπει να τους δείχνουμε εμπιστοσύνη, να ενδιαφερόμαστε γι αυτούς και να τους βοηθούμε, ώστε να μη νιώθουν απομόνωση, μοναξιά, θλίψη και μελαγχολία. Η Τρίτη ηλικία είναι ένα φυσιολογικό στάδιο της ζωής από το οποίο περνούν όλοι οι άνθρωποι. Ας φροντίζουμε εμείς, οι νεότεροι, ώστε οι ηλικιωμένοι να το βιώνουν όσο το δυνατόν πιο όμορφα και ευτυχισμένα. Κωνσταντινίδη Στέλλα - Α4 Ζώα υπό εξαφάνιση Υπάρχουν ζώα που κινδυνεύουν από εξαφάνιση σε ολόκληρο το ζωικό βασίλειο, θηλαστικά και ερπετά, πουλιά, ψάρια ακόμα και έντομα. Ενώ οι φυσικές καταστροφές αποτελούν απειλή γι αυτά τα είδη, είναι πραγματικά κρίμα το γεγονός ότι ο άνθρωπος είναι η κύρια αιτία της σταδιακής εξαφάνισής τους. Η σχέση του ανθρώπου με τα ζώα έχει μια μεγάλη ιστορία. Στην προGστορική εποχή ο άνθρωπος χρειαζόταν να κυνηγήσει και να σκοτώσει για να επιβιώσει. Χρειαζόταν τα δέρματα των ζώων για την ένδυσή του, για να προστατέψει τον εαυτό του από το κρύο και το κρέας για να εξασφαλίσει την τροφή του. Χρησιμοποιούσε ακόμη κομμάτια ζώων, όπως χαυλιόδοντες, και κοχύλια για να διακοσμήσει το σώμα του. Τέλος, είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ο άνθρωπος αργότερα πήρε από τα ζώα την ιδέα και επινόησε τις πτήσεις και τα αεροπλάνα. Ωστόσο, το κυνήγι σήμερα είναι ένα τελείως διαφορετικό ζήτημα. Το να κυνηγάει κανείς λύκους, ελάφια, φάλαινες είτε για διασκέδαση, είτε για όφελος, δεν είναι μια αποδεκτή συμπεριφορά. Το κυνήγι, δεν είναι η μόνη απειλή για τα ζώα, βέβαια. Η μόλυνση δεν είναι περιορισμένη μόνο στα εργοστάσια και στις μεγαλουπόλεις, αλλά επίσης επηρεάζει το φυσικό ζωικό περιβάλλον ή οικοσύστημα. Όταν βλέπουμε νεκρά ψαριά να επιπλέουν στη θάλασσα, ας θυμηθούμε ότι ήταν οι τοξικές χημικές ουσίες, καθώς και η απροσεξία των πετρελαιοφόρων πλοίων που τα σκότωσαν. Επιπλέον, η συμβολή των εμπρηστών μάς οδήγησε σε αυτήν την κατάσταση. Τα τελευταία χρόνια οι πυρκαγιές που σημειώθηκαν τα καλοκαίρια προκάλεσαν την καταστροφή πολλών ζωικών οικότοπων. Ένας άλλος παράγοντας είναι οι κλιματικές αλλαγές. Αλλά πώς περιμένουμε το κλίμα να μην αλλάξει, αν καταναλώνουμε ανεξέλεγκτα ορυκτά καύσιμα, αποψιλώνουμε συνεχώς τα δάση και κάνουμε εντατική χρήση χημικών που μολύνουν το περιβάλλον; Παρ’ όλα αυτά, ποτέ δεν είναι αργά. Μπορούμε όλοι μας να βοηθήσουμε για την προστασία των ζώων. Ξέρετε, είναι ειρωνικό, όταν οι άνθρωποι μιλούν και εκφράζουν την επιθυμία τους για δημοκρατία, ξεχνούν ένα από τα κύρια στοιχεία της. Δημοκρατία σημαίνει να μην καταπατάμε την ιδιοκτησία ή τα δικαιώματα των άλλων. Σίγουρα αυτό περιλαμβάνει σεβασμό προς το περιβάλλον αλλά και τα ζωντανά πλάσματα που ζουν σε αυτό. Στρατής Τραχανιάς - B6 Δεκέμβριος 2012 .7 2ο κονδυλοΓραφήματα Τ Α Π Α Ι Δ Ι Α Π ΑΙΖ Ε Ι !; Παίζοντας με τις λέξεις Το Σταυρόλεξο των Χριστουγέννων 1. Τέτοιο δέντρο στολίζουμε 2. Σέρνουν το έλκηθρο του Άγιου Βασίλη 3. Στο Χριστουγεννιάτικο γεύμα την τρώμε γεμιστή 4. Αυτό οδηγούσε τους μάγους από τον ουρανό 5. Έτσι λέγεται η πρώτη μέρα του χρόνου 6. Την κόβουμε την Πρωτοχρονιά για να βρούμε το φλουρί 7. Τρεις ήρθαν από μακριά με δώρα για να προσκυνήσουν το Χριστό 8. Τα λένε τα παιδιά 9. Λέγονται αλλιώς τα Φώτα 10. Τον φτιάχνουμε από χιόνι 11. Έχει πολλά στο σάκο του ο Άγιος Βασίλης 12. Από εκεί μπαίνει ο Άγιος Βασίλης στα σπίτια 13. Εκεί γεννήθηκε ο Χριστός ΚΥΒΟΣ ΤΟΥ RUBIK: απλά μια νέα μόδα; Όλοι έχουμε παρατηρήσει τα παιδιά του σχολείου μας που κυκλοφορούν προσηλωμένα σε αυτόν το χρωματιστό κύβο. Αυτό το ενδιαφέρον εμφανίστηκε μάλλον ξαφνικά: ένα παιδί τον έφερε στο σχολείο, ένα ενδιαφέρθηκε και έφερε κι αυτό και πάει λέγοντας. Τώρα, όλοι θυμούνται πως έχουν έναν κάπου σε κανένα συρτάρι ή καμιά ντουλάπα αλλά, ναι, τον είχαν παρατήσει, γιατί μάλλον τους εκνεύριζε (καλύτερα θα έπρεπε να χρησιμοποιώ το α΄ πληθυντικό, γιατί και εγώ συμπεριλαμβάνομαι σ’ αυτούς) κάποιος όμως έμαθε, μετάδωσε τη γνώση του και έτσι όλο και περισσότεροι κύβοι κάνουν την εμφάνισή τους, καθημερινά, στο σχολείο. Το ότι σχεδόν όλοι έχουμε ήδη έναν κύβο στο σπίτι μας αποδίδεται στο ότι αυτό το μαραφέτι υπήρχε αρκετά, πριν εμείς γεννηθούμε και μάλλον οι γονείς μας είχαν ασχοληθεί με τη λύση του. Ο πρώτος κύβος δημιουργήθηκε από τον Ούγγρο αρχιτέκτονα και καθηγητή Ernö Rubik την άνοιξη του 1974. Έναν χρόνο αργότερα εξελίχθηκε σε «Magic cube» (μαγικός κύβος) και άρχισε να παράγεται μαζικά από την εταιρεία Politechnika. Το 1980 ο κύβος εξάγεται σε όλον τον κόσμο και μετονομάζεται στον πασίγνωστο κύβο του Ρούμπικ (rubik’s cube).Το 1982 οργανώνεται το πρώτο παγκόσμιο ετήσιο πρωτάθλημα για τους λύτες του κύβου και η εφεύρεση του Ρούμπικ γίνεται όλο και πιο δημοφιλής. Ο εφευρέτης του κύβου ιδρύει την International Rubik Foundation για να στηρίξει τους ταλαντούχους νέους που έχουν αφοσιωθεί στη λύση του κύβου-δεν είναι αργά για εσάς! Αυτή είναι, με λίγα λόγια, η ιστορία ενός από τα πιο διάσημα παιχνίδια στον κόσμο που ενθουσιάζει και προβληματίζει ανθρώπους κάθε ηλικίας. Αλλά, γιατί ο Ρούμπικ να δημιουργήσει έναν κύβο που ταλαιπωρεί όσους έχουν τόση αποφασιστικότητα και πείσμα ώστε δεν ανοίγουν μια σελίδα στο διαδίκτυο για να δουν τις λύσεις; Η έμπνευση τού ήρθε προσπαθώντας να δημιουργήσει ένα μοντέλο για να εξηγήσει τη στερεομετρία. Ο εσωτερικός μηχανισμός του κύβου είναι εμπνευσμένος από τα βότσαλα του Δούναβη των οποίων οι άκρες είχαν διαλυθεί. Κάτι άλλο που ίσως να σας ενδιαφέρει είναι πως, μέχρι σήμερα, έχουν πουληθεί περίπου 300 εκατομμύρια κύβοι, αρκετοί για να καλύψουν την απόσταση από το βόρειο ως το νότιο πόλο, αν τους βάλεις δίπλα-δίπλα! Το Μάιο του 2007 ο γάλλος Thibaut Jacquinot ήταν ο πρώτος άνθρωπος που κατάφερε να λύσει τον κύβο σε χρόνο κάτω από 10 δευτερόλεπτα. Σήμερα, το ρεκόρ είναι 5.66 δευτερόλεπτα και έγινε από τον Feliks Zemdegs, τον Ιούνιο του 2011, σε διαγωνισμό στην Αυστραλία. Δεν υπάρχει επίθετο για να περιγράψει κάποιος αυτόν το χρόνο, αλλά εμείς ας είμαστε ικανοποιημένοι και με τα 2 λεπτά! Μάλλον σε λίγο ο κύβος, στο σχολείο μας τουλάχιστον, θα ξεχαστεί και θα επιστρέψει στο σκοτάδι των συρταριών μας. Όμως, αν τον μάθεις, πιστεύω πως δύσκολα τον αφήνεις από τα χέρια σου. Πραγματικά είναι μια πρόκληση. Εξασκείς το μυαλό και προσπαθείς συνεχώς να βελτιώσεις το χρόνο σου. Και αν τα καταφέρεις με τον απλό 3Χ3, υπάρχουν και πιο δύσκολοι. Αλλά ακόμα κι αν αυτό δεν είναι ο στόχος, απλά έχει πλάκα! Ελευθερία Σαπουντζάκη - Γ6 Τοποθετήστε τις λέξεις: ΜΟΥΣΙΚΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΛΕΞΙΣ ή κάποιες άλλες, που εσείς προτιμάτε, κάθετα και στη συνέχεια δίπλα στα ψηφία καθεμιάς γράψτε λέξεις ώστε να σχηματίζουν μια φράση με ολοκληρωμένη σημασία. Ο Σ Για παράδειγμα: Οποιαδήποτε Στιγμή Die Zahlen Συμπληρώστε τους αριθμούς στα Γερμανικά! Ε Ενας Ι Ιδιοφυής Ρ Ραψωδός Η Ηρέμησε Ν Νταήδες Η Ηλικιωμένους Η Λ Ι Ο Σ Ηταν Λαμπρός Ιππότης Ομως Σκοτώθηκε Την άσκηση αυτήν την κάναμε στη Νεοελληνική Γλώσσα, με την κ. Γελασάκη, μας άρεσε και σάς την προτείνουμε. Μη σας φαίνεται πανεύκολη! (Για βοήθεια, Λεξικό) Χ Ρ Ε Χρειάζεται Ροή Εξυπνάδας Βασιλοπούλου Εύα-Σαπουντζάκη Ελευθερία-Δαγκωνάκης Γιάννης - Γ6 • Αυτά που περιείχαν προειδοποιήσεις Τα όνειρα για πολλούς ανθρώπους των ΟΝΕΙΡΑ • Αυτά μέσω των οποίων οι θεοί απαιαρχαίων και σύγχρονων εποχών κατείχαν και κατέχουν πρωταρχική θέση στην καθημερινότητά τους. Σε κάποιους τούσαν κάποιας μορφής ενέργεια από τη μεριά των θνητών. Οι Αιγύπτιοι συγκαταλέγονται μεταξύ των πρώτων πολιτισμών που προσπάάλλους είναι απλές εικόνες που βλέπουν ενώ κοιμούνται. Κάποιοι έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην αναζήτηση του όρου όνειρο και κάποιοι πιστεύουν ότι θησαν να ερμηνεύσουν τα όνειρα. Οι ερμηνευτές τους διατύπωσαν πρώτοι τη θεωρία των αντίθετων συμβόλων: το ότι για παράδειγμα ένα όνειρο θανάτου είναι ένα από τα άλυτα μυστήρια της ανθρωπότητας. Πολλοί ψυχαναλυτές έχουν αφιερώσει τη ζωή τους και το έργο τους στην ήταν οιωνός μακροχρόνιας ζωής. προσπάθεια κατανόησης του ονείρου, το λόγο καθώς και τον τρόπο ύπαρξής Έλληνες Ο θεός Ύπνος σύμφωνα με τους Αρχαίους Έλληνες είναι γιος της Νύχτας του. Κάποιοι απ’ αυτούς ήταν ο Sigmund Freud, ο μαθητής του, Carl Jung, ο και του Ερέβους. Τον φαντάζονταν νέο, ωραίο, με φτερά στους ώμους να Norman Malcom κ.α. Ο πιο γνωστός σε παγκόσμιο επίπεδο ψυχαναλυτής, που αφιέρωσε τις έρευ- αποκοιμίζει τους κουρασμένους καθώς τους ραντίζει με ένα κλαδί μουσκεμένο νές του αποκλειστικά στα παραπάνω ερωτήματα και οι θεωρίες του οποίου από τη δροσιά της λήθης ή καθώς τους ποτίζει από ένα κέρας υπνωτικούς χυαποτελούν σταθμό στην παγκόσμια ψυχολογία, είναι ο Sigmund Freud. Ο μούς ή απλά κουνώντας τα φτερά του. Freud πίστευε πως «τα όνειρα αναδύονται από το υποσυνείδητο και αυτά είναι Η δύναμη του θεού Ύπνου είναι πολύ μεγάλη. Μπορεί να κοιμίσει όλους ο πιο ξεκάθαρος δρόμος προς την κατανόησή του». Κατ’ αυτόν υποσυνείδητο τους θεούς και όλους τους ανθρώπους. Μάλιστα κοίμισε ακόμα και τον αρονομάζουμε κάποιες εικόνες ή ήχους που συναντάμε στην καθημερινότητά χηγό των θεών, το Δία, παρά τη θέλησή του, ύστερα από πιέσεις της θεάς μας, ασήμαντους για μας που όμως ο εγκέφαλος τα αποθηκεύει και κάποια Ήρας η οποία ήθελε να επηρεάσει την εξέλιξη του Τρωικού Πολέμου. Η στιγμή με τυχαίους ή μη συνδυασμούς τα εμφανίζει με τη μορφή ονείρου. Ήρα επισκέπτεται τον Ύπνο στη Λήμνο όπου κατοικούσε. Τον προσφωνεί Επίσης πίστευε πως το υποσυνείδητο χρησιμοποιεί μία δικιά του γλώσσα για «άνακτα» (άρχοντα, βασιλιά) όλων των θεών και των ανθρώπων, για να τον πείσει, αλλά ο Ύπνος το σκέφτεται να τα βάλει με το Δία, διότι είχαν προνα εκφραστεί. Ένας από τους μαθητές του, που αφιέρωσε και αυτός το μεγαλύτερο μέρος ηγούμενα από το παρελθόν. Πείθεται να το κάνει, αφού όμως πρώτα η Ήρα των ερευνών του στην κατανόηση των ονείρων, ήταν ο Carl Jung. Τα όνειρα του ορκίστηκε να τον παντρέψει με μία από τις νεότερες Χάριτες, την Πασιθέη, σύμφωνα με αυτόν «δεν πρέπει να λαμβάνονται ως τα πραγματικά αισθήματα που τόσο επιθυμούσε. Ο Ύπνος με την Ήρα αναχωρούν μαζί για να βρουν του συνειδητού μυαλού αλλά ως ένα «παράθυρο» στο συνειδητό, προσφέ- το Δία. Η Ήρα σκορπάει στην καρδιά του Δία «γλυκιά αγάπη και επιθυμία» ροντας προτεινόμενες λύσεις για ένα πρόβλημα του συνειδητού κόσμου του και ο Ύπνος μεταμορφωμένος σε πουλί, τον αποκοιμίζει. Η Πασιθέη είναι η θεά της χαλάρωσης και της ξεκούρασης. ατόμου». Μέχρι σήμερα επικρατεί η άποψη πως το όνειρο είναι η βίωση μιας σειράς Ο Ύπνος μαζί με την Πασιθέη έκαναν τέσσερα παιδιά. Αυτά είναι: ο Μορήχων, εικόνων και συναισθημάτων που συνήθως δημιουργούν μια παράξενη φεύς, ο Ίκελος, ο Φοβήτωρ και ο Φάντασος. Όλοι μαζί ονομάζονται "Όνειιστορία κατά τη διάρκεια του ύπνου. Η δημιουργία ενός ονείρου γίνεται εφι- ροι" και είναι οι θεοί των ονείρων. Κατοικούσαν στις ακτές του ωκεανού, στη κτή μόνο, όταν ο ανθρώπινος οργανισμός βρίσκεται σε φάση REM, η οποία Δύση, σε ένα σπήλαιο κοντά στα σύνορα του Άδη. Οι όνειροι έστελναν τα οφείλεται στην έλλειψη νορεπινεφρίνης στον εγκεφαλικό φλοιό. Η φάση όνειρα στους θνητούς μέσα από δύο πύλες που βρίσκονταν εκεί. Η μία πύλη REM, πιο γνωστή ως «πέμπτο στάδιο», χαρακτηρίζεται από πλήρη μυ/κή χα- ήταν φτιαγμένη από Κέρατο και με αυτή έστελναν τα αληθινά όνειρα (προμηνύματα), ενώ με τη δεύτερη, που ήταν φτιαγμένη από Ελεφαντόδοντο, λάρωση και γρήγορες κινήσεις των ματιών. Τα όνειρα δεν έχουν απασχολήσει μόνο τους σύγχρονους ανθρώπους αλλά έστελναν τα ψεύτικα όνειρα. και τους αρχαίους, στην καθημερινότητα των οποίων κατείχαν μία εξέχουσα Η Πηνελόπη λέει χαρακτηριστικά (Ομήρου Οδύσσεια, Τ 559-566): «έχουμε, ω ξένε, ονείρατα ζαβά, με κούφια λόγια θέση. Ειδικότερα: κι απ' όσα ονειρευόμαστε, σωστά δε βγαίνουν όλα. Βαβυλώνιοι Στη Μεσοποταμία οι Βαβυλώνιοι θεωρούσαν πως τα όνειρα ήταν δύο ειδών, Δυο θύρες τ' αλαφρο}σκιωτα τα όνειρα έχουν πάντα ανάλογα με την προέλευση τους και το περιεχόμενο τους. Υπήρχαν τα με κέρατο φτιαστή τη μια, με φίλντισι την άλλη όμορφα όνειρα τα οποία ήταν σταλμένα από τους θεούς και τα άσχημα όνειρα όσα όνειρα απ’ το φίλντισι το πριονιστό διαβαίνουν, που είχαν στείλει οι δαίμονες. Επίσης υπήρχε βασικός διαχωρισμός στη ση- χαμένα είναι κι ανώφελα και τους θνητούς γελάνε. μασία των ονείρων που προερχόταν από τους ιερείς και τους καθοδηγητές σε πάλε όσα απ' τα καλόξεστα τα κέρατα περάσουν, σχέση με αυτά των κοινών θνητών. Ειδικά στα όνειρα των υψηλά ιστάμενων αληθινά τού βγαίνουνε του ανθρώπου που τα βλέπει». προσώπων έδιναν ιδιαίτερη σημασία, αφού θεωρούσαν πως ήταν θε/κά μη- Αναλυτικά τα παιδιά του θεού Ύπνου είναι: νύματα. H θεότητα των ονείρων τους (Mamu) δεχόταν τιμές από τους ιερείς Μορφέας : Το όνομα προέρχεται από τη λέξη "Μορφή" και σχετίζεται με την ικανότητά του να παίρνει οποιαδήποτε ανθρώπινη μορφή και να εμφανίζεται προκειμένου να μην αφήσει τα άσχημα όνειρα να γίνουν πραγματικότητα. στα όνειρα. Έχει την ιδιότητα να στέλνει εικόνες στα όνειρα ή στα οράματα των Αιγύπτιοι Οι Αιγύπτιοι ασχολήθηκαν ιδιαιτέρως με την ερμηνεία των ονείρων και πί- ανθρώπων, να τα διαμορφώνει και να μορφοποιεί τα όντα που κατοικούν σε στευαν πως μέσω αυτών οι θεοί εμφανίζονται στη ζωή τους. Πίστευαν επίσης αυτά. Η δράση του Μορφέα είναι πρωταγωνιστική αλλά όχι αποκλειστική. Ο πως τα όνειρα βασίζονταν σε πραγματικά γεγονότα που όμως δε γινόταν α- Μορφέας είναι ο πιο ισχυρός από τους υπόλοιπους, γι αυτό και είναι ο μοντιληπτά από το συνειδητό. Φρόντιζαν να καταγράψουν τα όνειρα τους σε πα- ναδικός θεός που μπορεί να επέμβει στα όνειρα των βασιλιάδων και των πύρους και είχαν ακόμη επινοήσει και ξόρκια προκειμένου να γλιτώσουν από ηρώων, ενώ, όπως λένε, μετέφερε τα μηνύματα των θεών στους θνητούς με τις συνέπειες των άσχημων ονείρων. Σ’ αυτόν τον πολιτισμό ξεκίνησε η ιδέα τη μορφή ονείρων. της όνειρο-περίθαλψης ή αλλιώς ονειρικής επώασης. Όποιος Αιγύπτιος αν- Φοβήτωρ : Κάνει τα όνειρα τρομακτικά. Είναι η προσωποποίηση του εφιάλτη τιμετώπιζε κάποιο πρόβλημα στη ζωή του μπορούσε να κοιμηθεί σε ναό και και παίρνει μορφή τεράτων ή τρομακτικών ζώων. το επόμενο πρωινό ο ιερέας θα τον συμβούλευε για τις ερμηνείες των ονεί- Φάντασος : Παράγει τα δυσνόητα και πλασματικά όνειρα, ενώ εμφανίζεται ρων εκείνης της βραδιάς. Έτσι οι Αιγύπτιοι, συχνά, κοιμόταν σε ειδικά κρε- χωρίς ζωτική μορφή. Είναι η προσωποποίηση της φαντασίας. βάτια ναών προκειμένου στα όνειρα τους να λάβουν οδηγίες, συμβουλές και Ίκελος : Βοηθάει τις πτυχές των ονείρων, που απεικονίζουν την πραγματικόθεραπεία από τους θεούς για το πρόβλημα που αντιμετώπιζαν. Θεωρούσαν τητα, κάνοντάς τα ρεαλιστικά. πως υπήρχαν τρεις κατηγορίες ονείρων: Ελεάννα Πυργιανάκη - Γ6 • Αυτά που συνέβαιναν ως αποτέλεσμα μιας ιεροτελεστίας 8. 2ο κονδυλοΓραφήματα Επίσκεψη στη γκαλερί «Ξωτάρης» Στις αρχές του Νοεμβρίου, με πρωτοβουλία του καθηγητή των Καλλιτεχνικών κ. Φαλκώνη, 50 μαθητές από τα τμήματα Β1, Β4, Β7 συνοδευόμενοι από τους εκπαιδευτικούς του σχολείου μας κ. Φαλκώνη, κ. Τζιμογιάννη, κ. Γκούμα και κ. Στυλιανάκη κάναμε επίσκεψη σε ένα χώρο τέχνης στις Αρχάνες. Σ’ ένα παλιό αρχοντικό με τα πατητήρια, τις αποθήκες, το φούρνο και μια υπέροχη εσωτερική αυλή, στεγάζεται η μεγαλύτερη συλλογή Ex Libris (ένα είδος σφραγίδας που υπήρχε στο εσωτερικό του εξώφυλλου ενός βιβλίου) και χαρακτικών στην Ελλάδα. Οι ιδιοκτήτες του χώρου, ο συλλέκτης Χρήστος Γιαννάκος και η σύζυγός του, ήταν φιλόξενοι και μας καλωσόρισαν με ευχαρίστηση. Μάλιστα, μας παρουσίασαν τα έργα τους εξηγώντας μας με ποιους τρόπους μπορεί να δημιουργηθεί ένα σχέδιο. Η έκθεση είχε σχέση με τα έργα του Ομήρου και τους ήρωές τους. Αρχικά, δεν μπορούσαμε να κατανοήσουμε τη σημασία αυτών των καλλιτεχνημάτων αλλά αργότερα πειστήκαμε για την αξία τους παρατηρώντας τα καλύτερα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι όλα τα χαρακτικά της έκθεσης ήταν δημιουργήματα ελεύθερης έκφρασης του κάθε καλλιτέχνη κι αυτό φάνηκε σε όλους αρκετά ενδιαφέρον. Γενικά, ήταν μια αρκετά ευχάριστη εμπειρία, ιδιαίτερα για όσους αγαπούν την Τέχνη και τον Όμηρο. Σηφάκη Εύη - Β7 Το δεκαπενταμελές μαθητικό συμβούλιο του σχολείου μας Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος εκλέχτηκε το 15μελές συμβούλιο του σχολείου μας. Οι υποψήφιοι ήταν αρκετοί και υπήρχαν συμμετοχές από όλες τις τάξεις. Όταν έφτασε η μέρα των εκλογών, όλοι είχαν αγωνία για το αποτέλεσμα. Τελικά αυτοί που εκλέχτηκαν είναι οι εξής: ΤΑΤΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΑΜΠΟΥΧΑΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΣΑΓΚΑΡΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΤΑΜΙΑΣ ΜΠΛΕΜΕΝΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΚΕΣΚΟΥ ΕΛΕΝΗ ΜΕΛΟΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΕΛΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΜΕΛΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΕΛΟΣ ΚΑΜΠΙΤΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΛΟΣ ΒΡΕΝΤΖΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΡΡΙΚΟΣ ΜΕΛΟΣ ΜΕΝΕΓΑΚΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΕΛΟΣ ΣΑΜΟΛΗ ΜΑΡΙΑ ΜΕΛΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΜΕΛΟΣ ΤΣΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΕΛΟΣ ΚΟΠΙΔΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΕΛΟΣ ΜΑΡΟΥΛΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΕΛΟΣ Ο ρόλος αυτών των 15 μαθητών είναι να εκπροσωπούν όλους τους μαθητές στα σχολικά θέματα. Σκοπός τους είναι να κάνουν με κάθε Δεκέμβριος 2012 πράξη τους το καλύτερο και για το σχολείο και για τους μαθητές, οργανώνοντας μουσικές εκδηλώσεις, εκδρομές, ενδοσχολικούς αγώνες, παραστάσεις, αλλά το πιο σημαντικό να συμβάλλουν στη λύση των προβλημάτων που μπορεί να αντιμετωπίζει το σχολείο. Για να το πετύχουν αυτό θα πρέπει να έχουν καλή συνεργασία και μεταξύ τους και με τη διεύθυνση του σχολείου και το σύλλογο των καθηγητών αλλά και έξυπνες ιδέες. Στην πρώτη συνεδρίαση του δεκαπενταμελούς συζητήθηκαν διάφορα θέματα, όπως η κατασκευή υπόστεγου στο προαύλιο του σχολείου για τη διευκόλυνση των μαθητών κατά τις βροχερές μέρες, κάποια μικροπροβλήματα που είχαν προκύψει και επίσης η οργάνωση χοροεσπερίδας η οποία και πραγματοποιήθηκε στις 26-10-12 με επιτυχία. Ελπίζουμε και ευχόμαστε να καλές επιτύχουμε όλους μας τους στόχους για το καλό και των συμμαθητών μας και του σχολείου μας. Κέσκου Ελένη, μέλος 15μελούς Το 15μελές μαθητικό συμβούλιο του σχολείου εύχεται στους μαθητές, στους καθηγητές και στο υπόλοιπο προσωπικό του σχολείου μας Ευτυχισμένα Χριστούγεννα γεμάτα αληθινή αγάπη και υγεία Το μπάσκετ… Το μπάσκετ, ή αλλιώς καλαθοσφαίριση, είναι ένα ομαδικό άθλημα. Μέσα από αυτό έχω μάθει να σέβομαι και να συνεργάζομαι με τους άλλους. Μεταξύ μας, τα μέλη της ομάδας, έχουμε αναπτύξει πολύ καλές σχέσεις. Αυτό είναι σημαντικό όχι μόνο για τους αγώνες που παίζουμε αλλά και για την κάθε στιγμή της ζωής μας! Το μπάσκετ βασίζεται στην ομαδικότητα. Χωρίς μια σωστά οργανωμένη ομάδα δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Ο καθένας, βέβαια, είναι τελείως διαφορετικός από τον άλλο στην ομάδα. Καθένας έχει τις δικές του ιδέες, τις δικές του κινήσεις και το δικό του στυλ που παίζει. Αν ήμασταν όλοι ίδιοι, δε θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε, αν όλοι είχαν την ίδια ιδέα και τον ίδιο τρόπο παιξίματος, θα ακολουθούσαμε μόνο αυτά και όλα θα ήταν τόσο μονότονα. Το μπάσκετ θέλει σκέψη καθώς και φαντασία. Εκείνη τη στιγμή που θα κάνεις μια κίνηση αυτός που έχει την μπάλα πρέπει με κάποιο τρόπο να «μπει» μέσα στο μυαλό σου για να μπορέσετε να συνεργαστείτε και να πετύχετε το καλάθι, που μπορεί να γιορτές οδηγήσει στη νίκη! Ο καθένας έχει μια συγκεκριμένη θέση μέσα στο παρκέ. Καθένας έχει και κάποιους ρόλους. Είναι μια σκηνή που πρέπει κάθε φορά να παίρνεις κάποιες θέσεις και να παίζεις τους ρόλους σου. Ο σκηνοθέτης είναι ο προπονητής σου και εσύ είσαι ο ηθοποιός. Πρέπει να κάνεις ό,τι σου λέει, αλλά, αν δε βάλεις και εσύ λίγη φαντασία, δε γίνεται τίποτα. Υπάρχουν, βέβαια, και τραυματισμοί! Μπορεί να στραβοπατήσεις, μπορεί να γλιστρήσεις, μπορεί να σπάσεις κανένα χέρι ή πόδι, μπορεί…, μπορεί…, μπορεί…! Αυτό το στραβοπάτημα, όμως, είναι που θα σε κάνει να παλέψεις και να μπορέσεις να συνεχίσεις. Δεν πρέπει να τα παρατάς για κανένα λόγο, ακόμα και αν αυτός είναι ακραίος. Σίγουρα οι γονείς σου θα σου πουν να μην ξαναπαίξεις, γιατί μπορεί να ξανατραυματιστείς. Εσύ όμως δεν πρέπει να αποθαρρύνεσαι, πρέπει να πιστέψεις στον εαυτό σου για να συνεχίσεις. Και θα δεις ότι πάντα θα υπάρχει κάποιος δίπλα σου που θα σε ενθαρρύνει! Σε κάθε αγώνα πρέπει να πιστεύεις ότι μπορείς να τα καταφέρεις. Κάθε αγώνας πρέπει να είναι ξεχωριστός για σένα. Πριν ξεκινήσει, είσαι πάντα αγχωμένος, όταν, όμως, μπεις στο παιχνίδι, τα ξεχνάς όλα και συγκεντρώνεσαι στο παιχνίδι και στο στόχο σου! Θέλεις να νικήσεις και όταν νικάς, νιώθεις μια ευτυχία και μια υπερηφάνεια γι’ αυτό που έχεις καταφέρει. Όταν ο διαιτητής σφυρίζει τη λήξη του αγώνα και είμαστε οι νικητές, είναι απερίγραπτο το πόσο ωραία αισθανόμαστε! Όταν χάνουμε, απογοητευόμαστε… Λέμε: «Δεν πειράζει τουλάχιστον παλέψαμε!». Στις προπονήσεις άλλες φορές ήμαστε χαλαρές και άλλες πιεζόμαστε για να «βγάλουμε» μια άσκηση. Αλλά αυτή η πίεση είναι που θα μας κάνει καλύτερες! Στο μπάσκετ, για να τα καταφέρεις, πρέπει να αγωνιστείς. Έτσι θα κερδίσεις όχι μόνο τον αγώνα αλλά και την ευχαρίστηση και την υπερηφάνεια γι’ αυτό που έχεις καταφέρει. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ και γι’ αυτό το αγαπώ!!! Σοφία Ψαρουδάκη - Γ5 Ποδόσφαιρο: Πίσω στο Χρόνο Το ποδόσφαιρο είναι ο βασιλιάς των αθλημάτων. Όλοι το αγαπούν. Όλοι το παρακολουθούν. Μικροί και μεγάλοι. Πλούσιοι και φτωχοί. Σε ισχυρές χώρες και σε πιο αδύναμες. Έχουμε όμως αναρωτηθεί από πού και πότε ξεκίνησε αυτό το άθλημα που γοητεύει και θα συνεχίσει να γοητεύει για πολύ ακόμα την πλειοψηφία των ανθρώπων του πλανήτη; Ουσιαστικά η ιστορία του ποδοσφαίρου εκτείνεται πάνω από 100 χρόνια. Οι έρευνες, που έχουν γίνει, δείχνουν ότι το «σπίτι» του ποδοσφαίρου είναι η Μ. Βρετανία. Οι πρώτες εκδοχές του αθλήματος ξεκίνησαν από τις Βρετανικές Νήσους από τον 8ο έως τον 19ο αιώνα μ. Χ. και εμφανίζονται σε ποικίλες τοπικές εκδόσεις που λειαίνονται μέχρι να δημιουργηθεί το ποδόσφαιρο, όπως το ξέρουμε σήμερα, και το Ιρλανδικό ποδόσφαιρο (Gaelic football). Ωστόσο, υπάρχει και μία θεωρία κατά την οποία παράλληλα με την άνθιση του ποδοσφαίρου στις Βρετανικές Νήσους ένα παρόμοιο παιχνίδι αναπτύσσεται στη Γαλλία, κυρίως σε Νορμανδία και Βρετάνη. Έτσι λέγεται ότι οι Νορμανδοί το έφεραν στην Αγγλία. Ακόμη, τοπικός μύθος στις αγγλοσαξονικές περιοχές Chester και Kingston-on-Thames λέει ότι το παιχνίδι παίχτηκε για πρώτη φορά εκεί με το κομμένο κεφάλι ενός ηττημένου Δανού πρίγκιπα. Παρ’ όλα αυτά, το ποδόσφαιρο στην πρώιμη μορφή του ήταν πιο βίαιο, πιο αυθόρμητο, πιο ανοργάνωτο, ενώ ο αριθμός των παικτών ήταν ακαθόριστος. Συχνά πήρε τη μορφή διαγωνισμού ανάμεσα σε ολόκληρα χωριά, σε πλατείες και δρόμους. Βέβαια, παιχνίδια σαν το ποδόσφαιρο παίζονταν και αλλού. Μία στρατιωτική άσκηση-αναφέρεται σε εγχειρίδιο του 2ου και 3ου αιώνα- στην Κίνα, που λεγόταν Tsu Chu, έμοιαζε πολύ με ποδόσφαιρο, καθώς παιζόταν με μπάλα από δέρμα και μικρό δίχτυ από καλάμια. Ακόμα, 500-600 χρόνια αργότερα στην Άπω Ανατολή άνθισε το ιαπωνικό «kemari», είδος ποδοσφαίρου χωρίς ανταγωνισμό, όπου οι παίκτες έπρεπε να αλλάξουν την μπάλα χωρίς αυτή να πέσει στο έδαφος. Υπήρχε όμως και η εκδοχή του ελληνικού «ποδοσφαίρου», του επίσκυρου. Όπως λέει ο Πολυδεύκης «Υπάρχουν τέσσερα παιχνίδια με μπάλα. Ο επίσκυρος, η φαινίνδα, η ουρανία και η απόρραξις» (Ονομαστικόν.Ι.Χ.,103-107). Ο επίσκυρος παιζόταν από δύο ισάριθμες αντίπαλες ομάδες ανάμεσα στις οποίες υπήρχε μια γραμμή με την μπάλα στη μέση και μια γραμμή πίσω από κάθε ομάδα. Στόχος του παιχνιδιού ήταν να περάσει η μπάλα πίσω από τη γραμμή της κάθε ομάδας με τα χέρια ή με τα πόδια. Χαρακτηριστική ήταν η αγάπη των αρχαίων Ελλήνων για τα παιχνίδια με μπάλα, διότι, όπως λέει και ο Γαληνός: «ακόμη και ο φτωχότερος μπορεί να παίξει μπάλα, γιατί αυτή δε θέλει ούτε δίχτυα, ούτε όπλα, ούτε άλογα. Και τι είναι πιο βολικό από ένα παιχνίδι στο οποίο μπορεί να λάβει μέρος ο καθένας, ανεξάρτητα από την περιουσία του και τη δουλειά του;» Ωστόσο, οι Ρωμαίοι τον μετονόμασαν σε «harpostum» και όταν πήγαν στην Αγγλία, συνέχιζαν να παίζουν τον επίσκυρο με περιορισμένη όμως χρήση των ποδιών, γι αυτό και δεν μπορούμε να το συσχετίσουμε με το αγγλικό ποδόσφαιρο, καθώς η χρήση των ποδιών ήταν περιορισμένη. Ας επιστρέψουμε, όμως, πίσω στη Μ. Βρετανία. Στις αρχές του 19ου αι. το ποδόσφαιρο παιζόταν σε διάφορα σχολεία και πανεπιστήμια με ποικίλους τρόπους και ελεύθερους, εύκολους κανόνες. Βέβαια, το 1846, στη σχολή Rugby, τυποποιούνται για πρώτη φορά κανόνες για το άθλημα. Το 1848, γίνονται προσπάθειες στο Kambridge για να βρεθεί ένας κοι- νός παρονομαστής για όλες αυτές τις ποδοσφαιρικές εκδοχές. Έτσι, στις 26 Οκτωβρίου 1863, γίνεται μία συνάντηση με αντιπροσώπους κάποιων σχολείων και έντεκα αθλητικά club του Λονδίνου, όπου θεσπίζονται οι βασικοί κανόνες του παιχνιδιού και το ποδόσφαιρο διαχωρίζεται από το ράγκμπυ. Αυτή ήταν η γέννηση της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Αγγλίας, του πρώτου διοικητικού οργάνου του αθλήματος. Ο πρώτος διαγωνισμός ποδοσφαίρου στον κόσμο ήταν το F.A. Cup, το 1872, αφού η Π.Ο. της Αγγλίας έχει ήδη πενήντα σωματεία μέλη. Σιγά σιγά, αρχίζει ο επαγγελματισμός, ενώ ο πρώτος διεθνής αγώνας διεξάγεται ανάμεσα στην Αγγλία και τη Σκωτία το 1872. Η εξάπλωση του ποδοσφαίρου στο εξωτερικό, έγινε λόγω της βρετανικής επιρροής και πολλές χώρες σχηματίζουν ενώσεις ποδοσφαίρου. Αρχικά ήταν: Ολλανδία-Δανία (1889), Νέα Ζηλανδία (1891), Αργεντινή (1893), Χιλή, Ελβετία και Βέλγιο (1895), Ιταλία (1898), Γερμανία και Ουρουγουάη (1900) και Φινλανδία (1907). Το 1904 στο Παρίσι, ιδρύεται η FIFA (Federation Internationale de Football Association), με ιδρυτικά μέλη τη Γαλλία, το Βέλγιο, τη Σουηδία, την Ελβετία, την Ισπανία, την Ολλανδία και τη Δανία. Μεταξύ 1937 και 1938 ορίζονται οι σύγχρονοι κανόνες και αναθεωρούνται το 1997. Το 1930, τη χρονιά του πρώτου παγκόσμιου κυπέλλου, οι εθνικές ενώσεις της FIFA, ήταν 41. Συνοψίζοντας, το ποδόσφαιρο ξεκίνησε και άνθισε στη Μ. Βρετανία, όμως αυτό δεν εμπόδισε άλλους λαούς να ανακαλύψουν την μπάλα. Μέχρι σήμερα, παραμένει το αγαπημένο άθλημα των περισσότερων ανθρώπων στη γη και δεν έχει σίγουρα, ούτε σύνορα ούτε όρια. Γαλάτεια Πυρουνάκη - Γ6