2 ο κονδυλο κονδυλο http://2gym-irakl.ira.sch.gr/ Γραφήματα Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ 2ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ Φύλλο 2 - Απρίλιος 2012 H τριήμερη εκδρομή της Γ΄ Γυμνασίου Ύστερα από πολλές ελπίδες, αγωνίες, φασαρίες, ακόμη και κλάματα, καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε την πολυπόθητη τριήμερη εκδρομή μας στην Αθήνα. Αρχικά, πρέπει να αναφέρουμε ότι υπήρξε πολλή και καλή διάθεση από τους καθηγητές μας. Ήταν απ’ την αρχή θετικοί σε μια τέτοια εκδρομή αλλά να έχει βέβαια και εκπαιδευτικό χαρακτήρα! Έτσι, εκτός από την Αθήνα επισκεφθήκαμε και την πόλη του Ναυπλίου αλλά και τον αρχαιολογικό χώρο της Επιδαύρου. Πέμπτη 1 Μαρτίου ! Η μέρα που όλοι περιμέναμε επιτέλους έφτασε! Αντί να ετοιμάζουμε την τσάντα μας, φτιάχναμε τη βαλίτσα μας. Ήμασταν όλοι ενθουσιασμένοι, γεμάτοι χαρά και αυτοπεποίθηση, γιατί θα πηγαίναμε την εκδρομή που σχεδιάζαμε εδώ και πολύ καιρό. Στις 7.30 μ.μ. έπρεπε να είμαστε στο σταθμό συγκέντρωσης του λιμανιού, για να επιβιβαστούμε στο πλοίο. Η διαδρομή ήταν κουραστική λόγω του κακού καιρού που επικρατούσε. Έπειτα από 7 ώρες ταξίδι φτάσαμε στο λιμάνι του Πειραιά. Από εκεί πήγαμε για πρωινό στο The Mall Athens, ύστερα στο Αττικό Ζωολογικό πάρκο και μετά στο Mc Arthur Glen για μεσημεριανό. Τα εμπορικά καταστήματα, για εμάς τα κορίτσια, ήταν ένας επίγειος παράδεισος. Το Αττικό πάρκο ήταν κάτι το ξεχωριστό και θα μας Σημείωμα μείνει αξέχαστο. Το απόγευμά μας ήταν ελεύθερο και το βράδυ απλά ΜΑΓΙΚΟ! Και αυτό, γιατί τρεις μοναδικοί καλλιτέχνες (Δημήτρης Μητροπάνος, Δημήτρης Μπάσης, Γιάννης Κότσιρας) μάς κράτησαν συντροφιά αλλά, δυστυχώς, μόνο για πέντε ώρες. Την επόμενη μέρα πήραμε πρωινό στο ξενοδοχείο και αναχωρήσαμε για την Ακρόπολη και το μουσείο της Ακρόπολης, όπου είδαμε τα αρι- στουργήματα του 5ου αιώνα π.Χ. Το μεσημέρι γευματίσαμε στην ταβέρνα «Μπα>ρακτάρης», στο Μοναστηράκι. Ο επόμενος προορισμός μας ήταν το Πλανητάριο, όπου παρακολουθήσαμε μια παρουσίαση στην αίθουσα με το θόλο. Το βράδυ επισκεφθήκαμε το θέατρο «Περοκέ», όπου ο Μάρκος Σεφερλής και η παρέα του μας καλωσόρισαν στο «Δείπνο Ηλιθίων», το οποίο μάς χάρισε αξέχαστες στιγμές γέλιου και χαράς. Το πρωί της Κυριακής μάς περίμεναν μπροστά από το ξενοδοχείο τα λεωφορεία, προκειμένου να μας μεταφέρουν στους τελευταίους προορισμούς μας στην Πελοπόννησο, με ενδιάμεση στάση στον Ισθμό της Κορίνθου. Στην Επίδαυρο, θαυμάσαμε το αρχαίο θέατρο και ρίξαμε στο κέντρο της ορχήστρας ένα νόμισμα, για να ελέγξουμε την ακουστική του διαπιστώνοντας έτσι πόσο «μπροστά» ήταν τελικά οι πρόγονοί μας. Έπειτα, κάναμε την τελευταία περιήγηση στο Ναύπλιο, την πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας. Τέλος, επιστρέψαμε στον Πειραιά, επιβιβαστήκαμε στο καράβι και ενώ το ταξίδι μας άρχιζε, η εκδρομή μας έφτανε στο τέλος της. Κλείνοντας θα θέλαμε να πούμε ότι περάσαμε τέλεια, ζήσαμε υπέροχες στιγμές και ο ελάχιστος ύπνος δε μας εμπόδισε σε τίποτα! Ακόμα, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους καθηγητές μας κ. Κοτρογιάννη, κ. Μαθιουδάκη, κ. Κλαδίσκου, κ.Μαρκάκη, κ. Μασέλη, κ. Περισυνάκη, κ. Σαριδάκη, κ. Σιδηροπούλου και κ. Σδόνα οι οποίοι μας συνόδευσαν σε αυτήν την εκδρομή. Τέλος, ευχόμαστε και στους μαθητές που θα πάνε τα επόμενα χρόνια στη Γ΄ Γυμνασίου να περάσουν στην τριήμερη τόσο όμορφα όσο και εμείς!!! Εύα Χρυσού Γ3 - Γεωργία Σκληβανίτη Γ3 Τσικνοπέμπτη: Ημέρα χαράς και ευθυμίας! Οι υπεύθυνες για την ύλη και την έκδοση της εφημερίδας του Σχολείου μας καθηγήτριες, ευχαριστούμε θερμά όλα τα παιδιά που αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή την προσπάθεια αυτή, επέδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ζήλο και συνεργάστηκαν μαζί μας. Ευχαριστούμε ξεχωριστά τα παιδιά της Γ΄ Τάξης που ολοκληρώνουν τη γυμνασιακή τους εκπαίδευση και τους ευχόμαστε κάθε επιτυχία στη συνέχιση των σπουδών τους. Γελασάκη Ελένη Καρβουνάκη Πόπη ΕΥΧΑΡΙ∑ΤΟΥΜΕ την εφηερδα για την ευγενικ προσφορ τη εκτ!πωση τη εφηερδα α Όπως τα προηγούμενα χρόνια έτσι και φέτος γιορτάσαμε στο σχολείο μας την Τσικνοπέμπτη. Απ’ τις οκτώμισυ άρχισαν να φτάνουν οι μαθητές άλλοι μεταμφιεσμένοι με έτοιμες στολές, άλλοι με πρωτότυπες και αυτοσχέδιες, άλλοι με κάποιο αποκριάτικο αξεσουάρ, όπως τεράστια μύτη, γιγάντια ματογυάλια, στέκες με ζωάκια ή έντομα και άλλοι με λίγο ή πολύ μακιγιάζ. Στον αύλειο χώρο επικρατούσε ευθυμία, κέφι, πολύ γέλιο και ξεγνοιασιά. Το γιορτινό κλίμα ενίσχυε η έντονη μουσική που ακουγόταν από το μεγάφωνο του σχολείου ενώ η τσίκνα που έφτανε από το κυλικείο έσπαγε τη μύτη όλων και άνοιγε την όρεξη, αν και πρωί. Μετά τις δέκα το κουδούνι χτύπησε και οι μαθητές μεταμφιεσμένοι και μη συγκεντρώ- καλο πασχα θηκαν για τον καθιερωμένο διαγωνισμό καλύτερης μεταμφίεσης. Το ενδιαφέρον όλων ήταν αρκετά μεγάλο αλλά και το έργο της κριτικής επιτροπής εξίσου αρκετά δύσκολο, αφού οι διαγωνιζόμενοι ήταν ο ένας καλύτερος του άλλου. Οι διαγωνιζόμενοι ανέβαιναν στο βάθρο παίρνοντας μέρος στο διαγωνισμό είτε μόνοι τους είτε κατά ομάδες συνοδευόμενοι, βέβαια, από τα χειροκροτήματα και τις επευφημίες των υποστηρικτών-θαυμαστών. Κάποιοι, παρά τις παρακινήσεις μαθητών ή και καθηγητών, δεν έλαβαν μέρος στο διαγωνισμό και προτίμησαν να παρακολουθούν τα τεκταινόμενα. Τελικά η κριτική επιτροπή (κ.Τσαγκατάκη, κ. Περισυνάκη, κ. Κοντοσιώζου, κ. Παπαδάκης) χωρίς να αποσυρθεί, κατά τα ειωθότα, παρουσία όλων απεφάνθη και τα βραβεία απέσπασαν οι: Μακράκης Μιχάλης (άστεγος)- Καστρινάκης Νικόλαος (μαζί τα φάγαμε) 1ο, Κουτσοπέτρου Σωτηρία- Μακράκη Σέβη (τσιγγάνες) 2ο, Νταμπακάκη Χρύσα-Αντεμισάρη Μιχαέλα (γατούλες) 3ο. Ο διευθυντής κ. Μαρκογιαννάκης χάρισε και στους έξι νικητές το βιβλίο του, «παιδείας παίδεμα» και τα «καλλιστεία» έλαβαν τέλος δίνοντας τη σκυτάλη στα σουβλάκια που υπομονετικά περίμεναν τη σειρά τους να βοηθήσουν στο ζέσταμα, γιατί το κρύο δε σταμάτησε να είναι τσουχτερό παρά την ηλιοφάνεια που επικρατούσε. Υ.Ε. καλη ανασταση 2. 2ο κονδυλοΓραφήματα Η οικονομική κρίση Τι ξέρω εγώ για τους ζητιάνους... Ήμασταν στο αμάξι, πρωινό Κυριακής. Η οικογενειακώς αγαπημένη μουσική έπαιζε στο ραδιόφωνο. Ο καθένας μας ήταν χαμένος στις σκέψεις του- ο πατέρας μου στο δρόμο, η μητέρα μου στις αγωνίες της καθημερινότητας, ο αδερφός μου στο διάβασμα και στις υποχρεώσεις και εγώ έξω από το παράθυρο. Ταξίδευα. Με το μυαλό. Σταματήσαμε στα φανάρια. Κοίταξα γύρω μου. Ένας άντρας πλησίασε το αμάξι μας αργά, επιφυλακτικά. Ήταν ψηλός και ταλαιπωρημένος. Βασανισμένος ήταν η σωστή λέξη. «Σε παρακαλώ, δος μου ό,τι μπορείς, μια βοήθεια, πεινάω, σε παρακαλώ, κύριε…» Ικέτευε, ήταν χαμένος. Επαναλάμβανε τα ίδια και τα ίδια στον πατέρα μου από το παράθυρο. «Δεν έχω ψιλά» αποκρίθηκε ο πατέρας μου και γύρισε το κεφάλι του προς το δρόμο. Ο άντρας δεν απάντησε, σαν να περίμενε την αντίδραση. Μα, γιατί; Αφού έχεις. Έχεις… Ήμουν μικρή. Καλοκαίρι, γύριζα σπίτι μετά από βόλτα στο κέντρο της πόλης. Είχα τα ακουστικά μου στα αυτιά και άκουγα μουσική, μισοχαμένη στις σκέψεις. «Κυρία! Κυρία!» Ίσα που άκουσα τη φωνή μέσα απ’ τις νότες. Αρχικά γύρισα το κεφάλι, να δω ποιον φωνάζουν. Δεν ήταν για μένα. Εγώ δεν ήμουν «κυρία». Μα το κοριτσάκι εμένα κοίταζε. Εμένα ζητούσαν τα μάτια του. Σταμάτησα να περπατάω και έβγαλα τα ακουστικά. Το κοριτσάκι δεν περίμενε περαιτέρω ανταπόκριση, ούτε καν μια λέξη από τα χείλη μου. Στον ένα ώμο του κρεμόταν ένα ακορντεόν και στον άλλο ένα μαύρο τσαντάκι. Άνοιξε το φερμουάρ και το έβαλε μπροστά μου. «Να μου τα μετρήσεις αυτά; Είναι πάνω από δεκαπέντε;» «Σχολείο, γιατί δεν πας;» Αγνόησα την παράκλησή της. «Θα μου τα μετρήσεις;» Με αγνόησε κι εκείνη. Δεν ήταν απαιτητική. Με παρακαλούσε. Πήρα το τσαντάκι από τα χέρια της και άδειασα τα ψιλά σ’ ένα πεζούλι. Άρχισα το μέτρημα. Περίμενε υπομονετικά, ήξερα όμως πως ένα μέρος της ήταν έτοιμο να τρέξει σε περίπτωση που επιχειρούσα να κλέψω την τσάντα. Μετρούσα, ένα ευρώ, ενάμισι, δύο, τέσσερα… δέκα. Κι άλλο ένα δίευρω, δώδεκα. Και όλα τα πεντάλεπτα, δώδεκα και σαρανταπέντε λεπτά. Γύρισα και την κοίταξα. Ήταν μικρή. «Δεν είναι… είναι λιγότερα.» της είπα. Απογοητεύτηκε. «Πολύ λιγότερα;» ρώτησε. «Όχι, όχι, ελάχιστα. Τι τα θες;» «Θα μου δώσεις εσύ;» «Τι τα θες;» «Μου ~παν να μη γυρίσω πίσω, αν δεν είναι πάνω από δεκαπέντε.» Δε μίλησα. Την κοίταξα. Την είχαν δείρει; «Θα μου δώσεις;» ξαναρώτησε. «Έχεις φάει; Να σου πάρω κάτι να φας;» είπα εγώ. «Ποιοι στο είπαν;» ρώτησα μετά. Δεν πήρα απάντηση. Πήρε την τσάντα και έφυγε. Έφυγα κι εγώ. Στο δρόμο σκεφτόμουν… Της είπαν να μη γυρίσει πίσω, αν δεν είναι πάνω από δεκαπέντε; Ποιοι; Γιατί; Γονείς; Και τι γονείς είναι αυτοί; Μήπως έπρεπε να της δώσω τελικά, για να γυρίσει σπίτι πιο γρήγορα; Μα, και να της έδινα, εκείνη θα τα κρατούσε; Ποιος θα τα έπαιρνε τα δεκαπέντε ευρώ; Τελικά, είναι ζητιάνοι ή δούλοι; Δώρα Μελά - Γ4 ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΚΔΟΣΗΣ Ε. Γελασάκη Π. Καρβουνάκη ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δαγαλάκης Μ. Παπαδάκης Κ. Κοτρογιάννης Κ. Στυλιανάκη Α. Τρούλη Σ. Χαρκουτσάκη Ε. Φαλκώνης Μ. Μαρκάκη Ι. Τσαγκαράκη Μ. Μπουτσάκη Μ. ΣΚΙΤΣΑ Κουκλινού Κ. - Γ7 Δαγαλάκη Κ. - Γ1 Απρίλιος 2012 Πολύς λόγος γίνεται στις μέρες μας για την οικονομική κρίση, όμως μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού αδυνατεί να καταλάβει τις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις (κυρίως λόγω της παραπλάνησης από τα Μ.Μ.Ε.). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μεγάλη μερίδα του πληθυσμού να θεωρεί ότι η κρίση και το χρέος της χώρας είναι ηθικό πρόβλημα και όχι οικονομικό. Εννοώ ότι λόγω της παραπληροφόρησης πολύς κόσμος έχει πειστεί ότι το χρέος της Ελλάδας οφείλεται είτε στους πολυάριθμους και υποτίθεται τεμπέληδες δημοσίους υπαλλήλους, είτε στους μετανάστες, είτε στους πολιτικούς που «τρώνε» λεφτά , ή και ρίχνουν την ευθύνη στους ίδιους τους τούς εαυτούς λέγοντας πως όλοι φταίμε που καταναλώναμε ασύστολα. Όμως όλα αυτά είναι αστήριχτα επιχειρήματα ή και ψέματα καθώς δε στηρίζονται μαθηματικά ή επιστημονικά. Οι αιτίες της κρίσης είναι πολύ συγκεκριμένες αλλά, πριν αναφερθούμε σ’ αυτές, ας κάνουμε μια αναδρομή, για να δούμε πως εξελίχτηκαν τα γεγονότα που οδήγησαν τελικά την Ελλάδα στην κρίση . Οικονομική κρίση υπάρχει, όταν κάποιο γεγονός διακόψει την ομαλή λειτουργία του οικονομικού συστήματος. Στην προκειμένη περίπτωση, όταν κατέρρευσε η αμερικανική εταιρία-κολοσσός Lehman brothers. Παρόλο που η Ελλάδα δεν είχε άμεση σχέση με τα γεγονότα στην άλλη πλευρά του ατλαντικού έγινε από τα πρώτα θύματα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Η Ελλάδα έπαιρνε συνεχώς δάνεια, για να ξεχρεώσει προηγούμενα και έτσι επιβίωνε ανέκαθεν παίρνοντας κι άλλα κι άλλα δάνεια, όμως, μετά την κατάρρευση της Lehman brothers οι δανειστές (τράπεζες, μεγαλοεπενδυτές) σταμάτησαν να εμπιστεύονται τις μικρές χώρες, όπως η Ελλάδα και σταμάτησαν να μας δανείζουν, έτσι, αφού η Ελλάδα δεν είχε λεφτά να πληρώσει τα χρέη της, ξεκίνησε η κρίση χρέους για εκείνη. Τα προαναφερθέντα δάνεια δε χρησιμοποιήθηκαν μόνο για την πληρωμή παλαιότερων οφειλών αλλά και τη χρηματοδότηση έργων όπως δρόμοι, λιμάνια ,αεροδρόμια που τα πιο πολλά απ’ αυτά έγιναν στα πλαίσια των ολυμπιακών αγώνων. Αυτά τα έργα όμως υπερκοστολογήθηκαν με σκοπό τον πλουτισμό των εταιριών στις οποίες είχαν ανατεθεί τα έργα. Δηλαδή, το δημόσιο ταμείο έχανε συνεχώς λεφτά και πήγαιναν στα ταμεία μεγάλων εταιριών χωρίς κανένα λόγο. Επομένως, οι μόνοι κερδισμένοι από εκείνα τα έργα είναι πρώτα οι μεγάλες εταιρίες που τα ανέλαβαν και μετά τα αρμόδια πολιτικά πρόσωπα που συνεργάστηκαν με τις εταιρίες προκειμένου να γίνει η υπερκοστολόγηση (προφανώς χρηματίστηκαν). Ένας άλλος παράγοντας που συνέβαλε καθοριστικά στην εκτίναξη του χρέους ήταν οι φοροαπαλλαγές των κεφαλαιούχων. Τα φορολογικά νομοσχέδια που ψηφίστηκαν τα τελευταία χρόνια στη βουλή (υπερψηφίστηκαν κυρίως από τα δύο μεγάλα κόμματα) προβλέπουν την ελάχιστη έως και καθόλου φορολογία των κεφαλαιούχων ενώ από την άλλη για τα ασθενέστερα στρώματα προβλέπουν υψηλότατη. Δηλαδή, αν το κράτος φορολογούσε ορθολογικά και όχι με βάση το συμφέρον των πλουσίων θα τους φορολογούσε υψηλά και έτσι θα έπαιρνε μόνο λίγα από τα πολλά εκατομμύρια των πλουσίων, για να ξαλαφρώσει τους φτωχούς. Όμως δεν είναι μόνο αυτό, ενδεχομένως η Ελλάδα να μπορούσε να πληρώσει τα δάνειά της χωρίς να πάρει καινούργια και να πάψει να συνεχίζεται αυτός ο φαύλος κύκλος των δανείων. Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί ότι οι ελληνικές καταθέσεις στις ελβετικές τράπεζες φτάνουν και ξεπερνούν το χρέος της Ελλάδας. Για να συνοψίσουμε, μέσα σε μερικές δεκαετίες δύο κόμματα και μια χούφτα επιχειρηματιών οδήγησαν την Ελλάδα στη χρεοκοπία, μειώνουν συντάξεις και μισθούς, ακόμα και των πιο χαμηλόμισθων, προκειμένου να ικανοποιήσουν τους δανειστές τους. Και το αποκορύφωμα της ταπείνωσης του ελληνικού λαού είναι ότι εδώ και δύο χρόνια η τρό@κα (Ε.Ε., Δ.Ν.Τ., Ε.Κ.Τ.) έχει εγκατασταθεί στην Ελλάδα , για να επιβάλει μια σειρά από βάρβαρα μέτρα με σκοπό την υποτιθέμενη αντιμετώπιση της κρίσης. Όμως, όπως όλα δείχνουν, αυτά τα μέτρα (μειώσεις μισθών, απολύσεις κ.α.) όχι μόνο δεν καταπολεμούν την κρίση αλλά την οξύνουν. Καθώς οι μειώσεις μισθών και οι απολύσεις φέρνουν μείωση της κατανάλωσης, με τη σειρά της κι εκείνη φέρνει κι άλλες απολύσεις και κλείσιμο μικρομάγαζων. Εν ολίγοις, τούτα τα μέτρα έχουν ως σκοπό την κατακρεούργηση των Ελλήνων πολιτών, για να πλουτίσουν οι δανειστές. Ζητούνται υπέρμετρες θυσίες από τον ελληνικό λαό με την πρόφαση ότι όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι για το χρέος της χώρας. Αυτοί οι ισχυρισμοί είναι αβάσιμοι, αν λάβουμε υπόψη ότι όλες οι χώρες έχουν χρέη και πολύ μεγαλύτερα απ’ την Ελλάδα, άσχετα, αν οι πολίτες τους χαρακτηρίζονται τεμπέληδες και άσχετα, αν ο δημόσιος τομέας τους είναι, υποτίθεται, προβληματικός. Αυτό το χρέος πρέπει να χαρακτηριστεί απεχθές και να μην πληρωθεί απ’ τους πολίτες καθώς τα δάνεια από τα οποία προήλθε δε βοήθησαν καθόλου στην ευημερία των πολιτών. Ακόμα, το χρέος θα βαραίνει τις πλάτες ολόκληρων γενεών για 10ετίες, πράγμα που το θεωρώ απαράδεκτο. Για τον πλουτισμό των ολίγων ολόκληρες γενιές να περάσουν φτώχεια και στερήσεις. Εδώ λοιπόν καλείται η νέα γενιά να επιλέξει ανάμεσα σε δυο δρόμους. Αυτόν της εξαθλίωσης κι αυτόν της αντίστασης!!! Κολυβάκης Άρης - Γ2 Οι νέοι των φαναριών Υπάρχουν πολλών ειδών ζητιάνοι. Αυτοί που έχουν την επαιτεία ως επάγγελμα, εξαπατώντας τους συνανθρώπους τους, αυτοί που ζητιανεύουν, επειδή τους έσπρωξε η ανάγκη για επιβίωση και δεν έχουν διαφορετικό τρόπο να ανταπεξέλθουν στη σκληρότητα της ζωής και τέλος υπάρχει η κατηγορία στην οποία ανήκουν άτομα που κάποιος «εργοδότης» τούς εξουσιοδότησε αυτήν την «αρμοδιότητα». Αυτοί οι τελευταίοι είναι για μεγαλύτερη λύπηση απ’ τους άλλους, γιατί όχι μόνο ταπεινώνονται, λόγω της επαιτείας, αλλά το κάνουν χωρίς να το θέλουν. Αν δε φέρουν στο αφεντικό τους αρκετά χρήματα, υφίστανται κυρώσεις και όταν αυτά είναι παιδιά, κυρίως ξυλοδαρμό. Στην τελευταία κατηγορία ανήκουν κυρίως παιδιά μικρής ηλικίας. Αυτό γιατί, όταν δεις ένα παιδί που στο πρόσωπό του καθρεπτίζεται η θλίψη και η δυστυχία και τα μάτια του φωνάζουν βοήθεια, δεν μπορείς παρά να του συμπαρασταθείς. Αυτό είναι σκόπιμο απ’ αυτούς που τα επιβλέπουν. Επίσης, τα έχουν εκπαιδεύσει να ζητούν μόνο χρήματα και αν τους δώσουν κάτι σε είδος, να το αρνούνται παρά τη θέλησή τους. Άρα ποια στάση πρέπει να κρατήσει ένας ταλαίπωρος πολίτης που είναι τελικά και αυτός θύμα της υπόθεσης; Η γνώμη μου είναι πως, αν θέλουμε να βοηθήσουμε πραγματικά, δεν πρέπει να δώσουμε σε καμιά περίπτωση χρήματα. Αντίθετα, μπορούμε να δώσουμε υλικά αγαθά που μπορούν να καταναλωθούν είτε άμεσα (π.χ. τρόφιμα) είτε σε χρονικό διάστημα αρκετά μεγάλο. Ακόμη, μπορούμε να απευθυνθούμε σε οργανισμούς που μεριμνούν γι’ αυτά τα παιδιά και να στείλουμε βοήθεια. Επίσης θα ήταν καλό, αν εντοπίσουμε κάπου κάποιον κηδεμόνα τέτοιου είδους, να ενημερώσουμε την αστυνομία, μιας και απαγορεύεται η παιδική εργασία. Κάτι ακόμη πολύ άσχημο είναι η εκμετάλλευση των ξένων που προέρχονται από υπανάπτυκτες χώρες και κυρίως από το Πακιστάν. Αυτούς τους φέρνουν κάποιοι οργανωμένα οι οποίοι και τους υπόσχονται ότι θα τους βρουν δουλειά. Τους τοποθετούν σε φανάρια με μεγάλη κίνηση αυτοκινήτων και σε διαφορετικές αποστάσεις μεταξύ τους. Με αυτόν τον τρόπο το αφεντικό αποκομίζει τον κόπο τους και το μόνο που τους προσφέρει είναι κάποια υποτυπώδη στέγη και λίγη τροφή. Αυτό δείχνει πολλές φορές μια άπονη και σκληρή Ελλάδα, αφού όχι μόνο τους εκμεταλλεύονται, αλλά και καθημερινώς εισπράττουν μομφές και αποστροφή από τους πολίτες , καθώς «εργάζονται». Αλλά και εκείνοι από τη μεριά τους δεν πρέπει να επιδεικνύουν υπερβολική επιμονή για την ανταπόκριση κάποιου στο αίτημά τους. Επιπλέον, έκαναν ένα τόσο μεγάλο ταξίδι για να ζητιανέψουν; Δηλαδή πόσο πιο άσχημα μπορεί να ήταν στη χώρα τους; Ζούσαν άραγε χειρότερα απ’ ότι εδώ; Ή μήπως τους κορόιδεψαν αυτοί που τους εκμεταλλεύο-νται και τους έταξαν μια καλύτερη ζωή; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που μας βασανίζουν κάθε φορά που μας πλησιάζουν στα φανάρια και απλώνουν το χέρι για να μας καθαρίσουν τα τζάμια. Θα ήθελα, ως κοινωνία, κάποια στιγμή να διεκδικήσουμε έμπρακτα ισότητα και θεμελιώδη δικαιώματα και γι’ αυτούς τους ανθρώπους. Πάντα πρέπει να υπερασπιζόμαστε τους αδύναμους, γιατί έχουν δικαίωμα στη ζωή, όπως και οι νέοι των φαναριών, ώστε να μην καταλήξουν όλοι τελικά θύματα εκμετάλλευσης. Βικτωρία Ειρήνη Μαυρομανωλάκη - Γ4 Ύμνος Λιμπερασιόν για Ελλάδα: Αναδύεται μια νέα χώρα Με τα πιο εγκωμιαστικά λόγια για τους Έλληνες o συντάκτης της Λιμπερασιόν εξηγεί πως η χώρα λειτουργεί ως ανάχωμα του οικονομικού ολοκληρωτισμού γράφοντας χαρακτηριστικά ότι «η η Ελλάδα είναι το παρελθόν μας, αλλά είναι και το μέλλον μας». Ολόκληρο το άρθρο της γαλλικής εφημερίδας: «Όχι, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αν και δραματικό, δεν είναι μια καταστροφή. Είναι επίσης μια ευκαιρία. Γιατί η δύναμη του χρήματος έχει, για πρώτη φορά, υπερβεί με ένταση το ρυθμό τής μέχρι τότε σταδιακής, σχολαστικής και προσεκτικά οργανωμένης καταστροφής του δημόσιου συμφέροντος και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και μάλιστα σε μια χώρα τόσο διάσημη για τη φιλοσοφία της ζωής, στον αντίποδα του αγγλοσαξονικού μοντέλου και διάσημη για την ακούραστη αντίσταση που έχει φέρει στις πολλαπλές μορφές καταπίεσης που προσπάθησαν να τη χαλιναγωγήσουν. Ο Έλληνας δε χορεύει και δε θα χορέψει ποτέ στο ένα πόδι, ούτε θα σκύψει δουλικά, ανεξάρτητα από τα καθεστώτα που θέλουν να του επιβάλλουν. Χορεύει με τα χέρια του σαν να θέλει να πετάξει προς τα αστέρια. Γράφει στους τοίχους αυτό που θα του άρεσε να διαβάσει κάπου αλλού. Καίει μια τράπεζα, όταν δεν του αφήνουν πλέον την πολυτέλεια να ψήσει στην παραδοσιακή του ψησταριά. Ο Έλληνας είναι τόσο ζωντανός όσο η ιδεολογία της απειλής θανάσιμη. Και ο Έλληνας, αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου, στο τέλος πάντα σηκώνεται. Ναι, η Ευρώπη της οικονομίας ήθελε να δημιουργήσει ένα παράδειγμα. Αλλά μες στον εκνευρισμό της να χτυπήσει τη χώρα που φαινόταν η πιο αδύναμη στην ευρωζώνη, μέσα στην υπερβολική της βία, η μάσκα της έπεσε. Είναι τώρα, περισσότερο από ποτέ, η ώρα να καταδείξουμε το αληθινό της πρόσωπο: αυτό του ολοκληρωτισμού. Γιατί πρόκειται πραγματικά περί αυτού. Και υπάρχει μόνο μία απάντηση στον ολοκληρωτισμό: ο αγώνας, επίμονος και ανυποχώρητος, μέχρι τη μάχη, αν χρειαστεί, καθώς διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη. Έχουμε έναν κόσμο, μια ζωή και αξίες να υπερασπιστούμε. Παντού στους δρόμους είναι τα αδέλφια μας, οι αδελφές μας, τα παιδιά μας, οι γονείς μας, οι οποίοι έχουν πληγεί μπροστά στα μάτια μας, ακόμα και αν είναι μακριά. Πεινάμε, κρυώνουμε και πονάμε μαζί τους. Όλα τα χτυπήματα που δέχονται μας τραυματίζουν εξίσου. Κάθε παιδί στην Ελλάδα που λιποθυμά στο σχολείο του μας καλεί στην αγανάκτηση και στην εξέγερση. Για τους Έλληνες, είναι καιρός να πούνε όχι, και, για όλους εμάς, ήρθε ο καιρός να τους υποστηρίξουμε, επειδή ο ελληνικός λαός σήμερα ηγείται της μάχης κατά του οικονομικού ολοκληρωτισμού που καταστρέφει παντού τη δημόσια περιουσία, απειλεί την καθημερινή επιβίωση, διαδίδει την απόγνωση, το φόβο και την απο- χαύνωση μέσα από έναν πόλεμο όλων εναντίον όλων. Πέρα από ένα συναισθηματικό θυμό που εκτονώνεται με την καταστροφή των συμβόλων της καταπίεσης, αναπτύσσει και ένα ξεκάθαρο θυμό των αγωνιστών που αρνούνται να στερηθούν την ίδια τους τη ζωή προς όφελος της τραπεζικής μαφίας και της λογικής της, αυτής του "τρελού χρήματος". Με τις συνελεύσεις της άμεσης δημοκρατίας το κίνημα της πολιτικής ανυπακοής, το κίνημα "Δεν πληρώνω" και τις πρώτες εμπειρίες της αυτοδιαχείρισης, μια νέα Ελλάδα αναδύεται αυτήν τη στιγμή που απορρίπτει την τυραννία της αγοράς για λογαριασμό των ανθρώπων. Δε γνωρίζουμε πόσο καιρό θα πάρει στους ανθρώπους να ελευθερωθούν από την εθελοντική δουλεία τους αλλά είναι βέβαιο ότι αντιμετωπίζοντας τη γελοιότητα της πελατειακής πολιτικής των διεφθαρμένων δημοκρατιών, τον τραγελαφικό κυνισμό του κράτους των banksters (τραπεζική μαφία) θα έχουμε μόνο την επιλογή -ενάντια σε κάθε εκβιασμό- να διαχειριστούμε τις υποθέσεις μας εμείς οι ίδιοι. Η Ελλάδα είναι το παρελθόν μας. Είναι επίσης το μέλλον μας. Ανακαλύψτε την ξανά μαζί της! Το 2012 ας γίνουμε όλοι Έλληνες!» Καστρινού Μαριλένα - Γ7 Απρίλιος 2012 .3 2ο κονδυλοΓραφήματα Έρχονται... εξετάσεις Εξετάσεις ΜαCου-Ιουνίου. Για τα παιδιά της Α Γυμνασίου με μια λέξη….Εφιάλτης! Πολλά και διαφορετικά μαθήματα, πολλοί καθηγητές. Διαφορετικές απαιτήσεις για το κάθε μάθημα. Με μια άλλη λέξη…Πανικός! Γιατί; Χρειάζεται ψυχραιμία, οργάνωση χρόνου, διάβασμα και πολύ καλή διατροφή. Ξεκινώ από το τελευταίο. Νους υγιής εν σώματι υγιεί, έλεγαν οι πρόγονοί μας. Και είχαν απόλυτο δίκιο. Πρώτα θα δώσουμε στον οργανισμό μας τις τροφές που είναι απαραίτητες, για να είμαστε γεροί και να βοηθήσουμε το μυαλό μας να αφομοιώνει και να αναπαράγει τις γνώσεις. Μετά θα ακολουθήσει η οργάνωση χρόνου και ο προγραμματισμός, γιατί παίζει πολύ σημαντικό ρόλο το πώς θα οργανώσουμε το διάβασμά μας και το χρόνο που θα αφιερώσουμε σε κάθε μάθημα. Τέλος, καλή διάθεση και ψυχραιμία, γιατί στο κάτω-κάτω της γραφής στο Γυμνάσιο ήρθαμε για να πάρουμε παραπάνω γνώσεις από αυτές που πήραμε στο Δημοτικό. Δεν είναι απαραίτητο να τα καταλαβαίνουμε όλα με την πρώτη φορά. Δεν είμαστε όλοι τόσο τυχεροί. Όμως διάθεση να υπάρχει. Εξάλλου το αποτέλεσμα μετράει. Δε θα μας ρωτήσει κανείς με ποια φορά το καταλάβαμε αλλά αν το καταλάβαμε. Όμως, ας δούμε καλύτερα τις τροφές που μας βοηθούν στο να έχουμε καλύτερη απόδοση. Πρώτα από όλα ξεκινάμε τη μέρα μας με ένα σωστό πρωινό για παράδειγμα γάλα με δημητριακά ή μια φέτα ψωμί με ένα κομμάτι τυρί και χυμό πορτοκάλι ή ένα ποτήρι γάλα με ένα κομμάτι κέικ σπιτικό. Mια πολύ καλή επιλογή επίσης για το πρωινό, ιδιαίτερα την περίοδο των εξετάσεων, είναι ένα αυγό βραστό με μία φέτα ψωμί σικάλεως και λίγο χυμό. Μια φρουτοσαλάτα με γιαούρτι και μέλι είναι πάλι μια διαφορετική πρόταση. Κουλούρι με σουσάμι και τυρί. Το κλασικό πρωινό των γονιών μας. Και βέβαια το ελληνικότατο παστέλι που είναι το καλύτερο δυναμωτικό για τον εγκέφαλο. Ένα καλό πρωινό φτιάχνει την ημέρα μας θα πρέπει όμως να συνεχιστεί το σωστό χτίσιμο του οργανισμού μας με ένα εξίσου καλό γεύμα και δείπνο. Για παράδειγμα ψάρι με χόρτα, φακές με σαλάτα, ρεβιθοκεφτέδες με λαχανικά, γεμιστό κοτόπουλο με μπάμιες, μοσχαράκι με αρακά, κεφτεδάκια με κριθαράκι κλπ Το βράδυ καλύτερα να μην τρώμε πολύ βαριά και να προτιμούμε γάλα με δημητριακά, τοστ με γαλοπούλα κ.λ.π. Όμως το πιο σημαντικό είναι να μην τρώμε το βραδινό μας πολύ αργά. Η καλύτερη ώρα είναι μέχρι τις 8μμ. Έτσι ώστε να υπάρχει αρκετή ώρα για να γίνει σωστά η πέψη. Οπωσδήποτε να μην απορρίπτουμε τα φρούτα που είναι η καλύτερη πηγή ενέργειας για τον οργανισμό μας και απόλυτα φυσική. Καλή Όρεξη! Και κάτι τελευταίο αλλά πολύ σημαντικό. Καλή διάθεση και θετική ενέργεια… σε τελική ανάλυση η προσπάθεια μετράει! Μαρία-Βιργινία Σταυράκη - Α7 Οι Φίλοι μας, τα Ζώα Είναι πολύ δύσκολο να φανταστούμε τη ζωή μας χωρίς τη συντροφιά φίλων, χωρίς τις φιλικές σχέσεις που τόσο τις έχουμε ανάγκη. Ανάλογα με τις περιστάσεις, οι φίλοι μας μπορεί να είναι κοντινά συγγενικά πρόσωπα, άτομα με τα οποία έχουμε μεγαλώσει μαζί ή έχουμε συνδεθεί, καθώς και γνωστοί με τους οποίους έχουμε μοιραστεί πολλές από τις εμπειρίες μας. Αξίζει να σημειωθεί βέβαια ότι η φιλία σε πολλές περιπτώσεις προέρχεται όχι μόνο από ανθρώπους αλλά και από άλλα έμψυχα, τα ζώα. Τα ζώα, ανεξάρτητα από το είδος τους, προσφέρουν πολλά πράγματα και υπηρεσίες στον άνθρωπο όπως συντροφιά, φιλία ακόμα και συμπαράσταση στις δύσκολες στιγμές. Έτσι ο σκύλος είναι πιστός φύλακας αλλά και σύντροφος του ανθρώπου σε πολλές δραστηριότητες όπως το κυνήγι, το άλογο μάς χαρίζει στιγμές ευχαρίστησης με μια ωραία ιππασία και είναι και πολύτιμος βοηθός σε διάφορες δουλειές του ανθρώπου και η γάτα απομακρύνει ποντίκια και άλλα βλαβερά ζωάκια από το κοντινό περιβάλλον του ανθρώπου. Επιπλέον τα πιο πολλά ζώα που είναι κοντά στον άνθρωπο, εκτός από τις υπηρεσίες τους, προσφέρουν και συναισθηματική κάλυψη μέσα από τις σταθερές σχέσεις που αναπτύσσουν με τους κοντινούς τους ανθρώπους. Είναι πολύ σημαντικό τα παιδιά από πολύ νωρίς να μάθουν να συνυπάρχουν και να δένονται με τα κατοικίδια ζώα έτσι ώστε σιγά-σιγά να αναπτύξουν το αίσθημα της φροντίδας, να αποκτήσουν υπευθυνότητα και να καλλιεργήσουν τον ψυχικό τους κόσμο. Επιλογή ενός ζώου Η επιλογή ενός ζώου δεν πρέπει ποτέ να αποτελεί μία επιπόλαιη απόφαση. Όποιο ζώο και να επιλέξει κανείς (σκύλο, γάτα, παπαγάλο, σκιουράκι κλπ.), θα πρέπει να έχει κατά νου τις ιδιαιτερότητές του. Ένα σημαντικό βήμα είναι να ενημερωθεί από πριν διαβάζοντας κάποια σχετικά βιβλία ή ακόμη και ρωτώντας φίλους και γνωστούς με ανάλογη εμπειρία. Το απαραίτητο, όμως, βήμα πριν την επιλογή ενός κατοικίδιου είναι να υποβάλει στον εαυτό του κάποια βασικά ερωτήματα και η τίμια απάντησή τους θα οδηγήσει στην πιο σωστή επιλογή. Τέτοια ερωτήματα είναι: Γιατί θέλετε να αποκτήσετε ένα ζώο; Το θέλετε για παρέα, από αγάπη για το συγκεκριμένο ζώο, ή για να ικανοποιήσετε το χατίρι κάποιων (πχ. των παιδιών σας). Τι είδους ζώο επιθυμείτε; Κάθε ζώο έχει τις δικές του ανάγκες και ιδιαιτερότητες τις οποίες πρέπει να σκεφτούμε πολύ σοβαρά, πριν την απόφαση. Έχετε τον κατάλληλο χώρο; Κάποια ζώα χρειάζονται συγκεκριμένο χώρο για τη διαμονή τους ανάλογα με το μέγεθος και τις συνήθειές τους. Πόσο χρόνο θα αφιερώσετε στο ζώο σας; Έχετε τη διάθεση να αφιερώσετε τον απαιτούμενο χρόνο στην περιποίηση τού ζώου που θα επιλέξετε; Σκοπεύετε να ξοδέψετε κάποια χρήματα για το ζώο σας; Η τροφή καθώς και η ιατρική περίθαλψη του ζώου σας έχουν το κόστος τους και αυτό πρέπει να υπολογίζεται. Αδέσποτα ζώα Η επιλογή που θα κάνετε με βάση τα παραπάνω είναι ιδιαίτερα σημαντική έτσι ώστε ποτέ να μη μετανιώσετε και να μη χρειαστεί να εγκαταλείψετε το ζώο σας στο δρόμο μόνο και αβοήθητο. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκε το πρόβλημα των αδέσποτων. Τα αδέσποτα ζώα είναι κάποια ζώα (σκυλιά, γάτες) που είναι παρατημένα από τα αφεντικά τους. Αυτά τα ζώα περιπλανιούνται στους δρόμους, όπου κινδυνεύουν να πεθάνουν από την πείνα, τις αρρώστιες και από τα αυτοκίνητα που τα χτυπάνε. Δεν κινδυνεύουν μόνο τα ζώα αλλά και οι άνθρωποι από τα δαγκώματά τους. Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα των αδέσποτων ζώων με το να μην τα παρατάμε στους δρόμους, όταν γεννάνε μικρά, να τα δίνουμε σε κάποιο συγγενή ή φίλο, όταν παίρνουμε ένα ζώο, να είμαστε σίγουροι ότι θα το κρατήσουμε μέχρι το θάνατό του. Οι δήμοι θα πρέπει να τα μαζεύουν και να τα βάζουν σε καταφύγια ζώων. Ένας άλλος τρόπος, για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα των αδέσποτων ζώων, είναι η στείρωση. Η στείρωση είναι το σταμάτημα της αναπαραγωγής. Στα παραγωγικά ζώα δε γίνεται στείρωση. Γίνεται στείρωση συνήθως στα σκυλάκια και στα γατάκια. Η στείρωση δεν είναι ούτε απάνθρωπη ούτε αφύσικη πράξη! Είναι μια υπεύθυνη και ανθρώπινη παρέμβαση στην ομαλή εξέλιξη της ζωής του ζώου σας. Η επέμβαση είναι απλή, ανώδυνη και ακίνδυνη. Μακροπρόθεσμα είναι ό,τι καλύτερο για όλους στην οικογένεια, αλλά προπάντων για το ίδιο το ζώο! Στρατής Τραχανιάς - Α6 Greeklish: Του γιουζ…ορ νοτ του γιουζ; «Τα greeklish είναι ο καλύτερος δρόμος αποξένωσης από την εικόνα της λέξης. Αυτό μπορεί οι νέοι άνθρωποι να το πληρώσουν ακριβά. Έχουμε ελληνικές γραμματοσειρές και μπορούμε, αξιοποιώντας το Διαδίκτυο και τα ηλεκτρονικά μέσα, να χρησιμοποιούμε τις ελληνικές γραμματοσειρές που έχουν το προτέρημα να δίνουν την εικόνα της λέξης, το οπτικό ίνδαλμα, και να μας συμφιλιώνουν με την ορθογραφία της λέξης και με τη σημασία της» υποστηρίζει ο καθηγητής Γλωσσολογίας και Υπουργός Παιδείας Γεώργιος Μπαμπινιώτης, προειδοποιώντας ότι «οι νέοι άνθρωποι θα το πληρώσουν ακριβά». Τι είναι λοιπόν τα greeklish; Einai h ellhnikh glwssa-(οχ, σόρι, παρασύρθηκα!) Είναι η ελληνική γλώσσα γραμμένη με το λατινικό αλφάβητο. Τα greeklish σταδιακά καθιερώθηκαν ως τρόπος γραφής από τους χρήστες υπολογιστών, λόγω συχνής ασυμβατότητας του λογισμικού με τα ελληνικά αλλά και για την επικοινωνία με τους Έλληνες του εξωτερικού. Τα προβλήματα ασυμβατότητας του ελληνικού αλφαβήτου με το λογισμικό ξεπεράστηκαν οριστικά, όμως τα greeklish συνεχίζουν να κερδίζουν έδαφος ιδίως στη νέα γενιά. Πλέον οι περισσότεροι νέοι χρησιμοποιούν, εκτός ειδικών περιστάσεων, αποκλειστικά τα greeklish και οι νέοι χρήστες Η/Υ πληκτρολογούν περισσότερο με λατινικό παρά με ελληνικό αλφάβητο. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να γράψει κανείς greeklish. Τα greeklish μπορεί να είναι ορθογραφικά, δηλαδή να ακολουθούν τους κανόνες της ελληνικής ορθογραφίας, ή να είναι φωνητικά, δηλαδή να σκοπεύουν στη φωνητική απόδοση των ελληνικών. Ο περισσότερος όμως κόσμος χρησιμοποιεί ένα "μεικτό" σύστημα, που συνδυάζει το θέμα της ορθογραφίας με τη φωνητική απόδοση, χωρίς η γραφή να έχει ισχυρή τυποποίηση. Εφόσον δεν υπάρχει κοινώς απο- δεκτή μέθοδος, ο καθένας χρησιμοποιεί τα "δικά του" greeklish. Παραδείγματα: Φωνητικά greeklish: kalimera, ti kanis? Ορθογραφικά greeklish: kalhmera, ti kaneis? Μπορεί να φαίνεται σαν μια ασήμαντη συνήθεια, αλλά η συνεχής χρήση των greeklish κρύβει πολλούς κινδύνους. Καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πληκτρολογούν ασταμάτητα –στα SMS, στο Facebook, στο Twitter- σε greeklish. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο ελληνικός γραπτός λόγος να χρησιμοποιείται όλο και λιγότερο. Η γλώσσα μας είναι ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία του πολιτισμού μας. Δεν είναι απλό εργαλείο η γλώσσα. Είναι ο πολιτισμός μας, είναι η ιστορία μας, είναι η σκέψη μας, είναι η νοοτροπία μας, είναι η ταυτότητά μας. Πάνω από όλα η γλώσσα είναι αξία. Ως Έλληνες, θα έπρεπε να είμαστε περήφανοι για τη γλώσσα μας και να τη διατηρούμε ζωντανή όσο μπορούμε, καθώς είναι μοναδική στον κόσμο. Κι εμείς τι κάνουμε; Χρησιμοποιούμε τα greeklish όλο και περισσότερο! Η ελληνική γλώσσα κινδυνεύει άμεσα να χαθεί από αυτήν τη συνήθειαεμμονή-“αρρώστια” και, μέχρι να το συνειδητο- ποιήσουμε, μπορεί να είναι πια αργά. Τι μπορούμε να κάνουμε για να το αντιμετωπίσουμε; Μπορούμε να ξεκινήσουμε από το πιο απλό: Να γυρίσουμε το πληκτρολόγιο –στο κινητό, στον Η/Υ- στα Ελληνικά. Να χρησιμοποιούμε μόνο τη γλώσσα μας για τη γραπτή μας επικοινωνία. Σιγά-σιγά, αν κινητοποιηθούμε όλοι, τα greeklish θα αποτελούν πια παρελθόν. Αρκεί να το κάνουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ. Βλασσάκη Δήμητρα - Γ1 Οι εθισμοί των εφήβων Στις μέρες μας οι έφηβοι δέχονται πιέσεις από παντού, από το σχολείο, την οικογένειά τους, τους φίλους τους και από πολλούς άλλους παράγοντες. Έχουν πολλά στο μυαλό τους και ορισμένες φορές αυτό τούς σπρώχνει σε λάθος επιλογές, από τις οποίες μπορούν δύσκολα μετά να ξεφύγουν. Κάποιες φορές από α-ντίδραση άλλες από εξαναγκασμό και άλλες από ανάγκη πολλοί έφηβοι σπρώχνονται προς τις «κακές συνήθειες», τους εθισμούς. Ένα από τα σημαντικότερα και πιο συνηθισμένα προβλήματα σήμερα είναι το τσιγάρο. Το τσιγάρο είναι μια συνήθεια που υιοθετούν όλο και περισσότεροι έφηβοι καθημερινά. Τα αίτια που σπρώχνουν τους νέους στο κάπνισμα είναι πολλά. Ορισμένοι επηρεάζονται από φίλους τους που ήδη καπνίζουν και για να γίνουν αποδεκτοί στην παρέα αναγκάζονται να ξεκινήσουν το κάπνισμα. Στη συνέχεια όμως εθίζονται και είναι πια σχεδόν αδύνατο να το σταματήσουν. Ένας ακόμα λόγος που σπρώχνει τους εφήβους να ξεκινήσουν το κάπνισμα είναι η συναισθηματική πίεση. Όταν ζούνε σε ένα περιβάλλον εχθρικό ή αδιάφορο, από αντίδραση και μόνο και για να τραβήξουν την προσοχή των γονιών τους, κάνουν κάτι τελείως ακατάλληλο για την ηλικία τους. Υπάρχουν, ωστόσο, και φορές που ξεκινούν το τσιγάρο χωρίς έναν ιδιαίτερο λόγο. Απλά αποδεικνύουν ότι δεν είναι πια «μικρά παιδάκια», δείχνουν και νιώθουν μεγάλοι και σπουδαίοι και όταν κάποια στιγμή έρθει η ώρα που θα το σιχαθούν, θα είναι πολύ αργά, δε θα μπορούν να το σταματήσουν, αφού θα έχουν εθιστεί σε αυτό. Ένα επίσης φαινόμενο που έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις στις μέρες μας είναι αυτό της διακίνησης και χρήσης ναρκωτικών από εφήβους. Το πρόβλημα της χρήσης των ναρκωτικών δεν είναι σημερινό φαινόμενο , τα τελευταία ωστόσο χρόνια μεγαλώνει ανησυχητικά. Έφηβοι που δεν είχαν ομαλή παιδική ηλικία, έφηβοι που δεν είχαν καθόλου παιδική ηλικία, έφηβοι που έχουν οικογενειακά προβλήματα και προσπαθούν να ξεφύγουν, βλέπουν τα ναρκωτικά ως μια διαφυγή, έναν τρόπο να αφήσουν για λίγο τα προβλήματά τους στην άκρη και να αδειάσει το κεφάλι τους. Χρησιμοποιούν τα ναρκωτικά ως ένα μέσο για να ηρεμήσουν για λίγο χωρίς πραγματικά να καταλαβαίνουν πόσο βλάπτουν και σε ποια μονοπάτια οδηγούν τους εαυτούς τους. Η έλλειψη επικοινωνίας με τους γονείς είναι ένας πολύ σημαντικός παράγο-ντας . Οι γονείς θα πρέπει να ενδιαφέρονται για τα προβλήματα των παιδιών τους και να συζητούν μαζί τους, να τα καθοδηγούν. Αν τα παιδιά βρεθούν μόνα τους και χωρίς καθοδήγηση, είναι φυσιολογικό να χάσουν το δρόμο και τότε βλέπουν τα ναρκωτικά σαν ένα φίλο. Ένα φίλο που όμως τους καταστρέφει μέρα με τη μέρα και τους απομακρύνει από τη ζωή. Ένα ακόμα πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί είναι η κατανάλωση ποτών από εφήβους. Η Ελλάδα, παραδοσιακά, είναι μια χώρα που παράγει κρασί, οι τιμές του αλκοόλ είναι προσιτές και το χειρότερο, η πρόσβαση στα οινοπνευματώδη είναι εύκολη για όλες τις ηλικίες. Οι παράγοντες που στρέφουν τους εφήβους στο ποτό μπορεί να είναι κοινωνικοί, για να διασκεδάσουν, για να χαλαρώσουν και να ενσωματωθούν στην παρέα ή ακόμα και από περιέργεια. Οι ψυχολογικοί παράγοντες είναι εξίσου σημαντικοί με τους κοινωνικούς. Μπορεί να έχουν βιώσει αδιαφορία, απόρριψη, σωματική και ψυχολογική κακοποίηση από την οικογένειά τους ή από τους φίλους τους ή ακόμα και να έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση. Βλέπουν το ποτό ως μέσο ενηλικίωσης, νιώθουν ότι επιτέλους έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο και την επίβλεψη των γονιών τους. Πίνουν, όταν είναι έξω με τους φίλους τους και ακόμα και αν ζαλιστούν, δε σταματάνε από φόβο μην τους κοροCδέψουν οι φίλοι τους. Το οικογενειακό περιβάλλον αλκοολισμού είναι επίσης ένας σημαντικός παράγοντας. Παιδιά αλκοολικών γονέων έχουν περισσότερες πιθανότητες να εθιστούν στο ποτό σε σχέση με άλλα παιδιά. Συμπερασματικά, αντιλαμβανόμαστε ότι οι εθισμοί και τα προβλήματα των εφήβων είναι πλέον ένα καθημερινό φαινόμενο. Πρέπει να βρούμε τρόπους να βοηθήσουμε τα παιδιά που έχουν ήδη μπει στον κόσμο των καταχρήσεων αλλά και να προστατέψουμε τα άλλα που δεν το έχουν κάνει ακόμα, να τα αποτρέψουμε από κάθε ενδεχόμενο. Πρέπει πραγματικά να ενδιαφερθούμε και να βρούμε τρόπους που θα τα βοηθούν πραγματικά. Σημαντικό είναι να θυμόμαστε ότι η τρομοκρατία και οι απειλές θα οδηγήσουν τους εφήβους στα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιθυμούμε. Αντιθέτως, το πιο σωστό είναι να προτείνουμε λύσεις που θα στηρίζονται στην ειλικρίνεια και το ενδιαφέρον και κύριος στόχος μας θα είναι η επικοινωνία με τους νέους, καθώς και η αφύπνιση τής δημιουργικότητας και της υπευθυνότητάς τους. Μαραγκουδάκη Μαρία - Γ4 4. 2ο κονδυλοΓραφήματα Απρίλιος 2012 ΟΙ ΒΙΒΛΙΟΤΑΞΙΔΕΥΤΕΣ ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ Oι Βιβλιοταξιδευτές, δηλ. η Λέσχη Ανάγνωσης του σχολείου μας και η υπεύθυνη καθηγήτρια κ. Στυλιανάκη Άννα, διαβάσαμε το Φεβρουάριο το βιβλίο ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΟΝΕΣ της Γαλάτειας Γρηγοριάδου -Σουρέλη (εκδόσεις Πατάκη) και σας το προτείνουμε. Βασικός ήρωας είναι ο Βαγγέλης, ένας φτωχός δεκαεξάχρονος από τη Μακεδονία που το 1960 αποφασίζει με παράνομα χαρτιά να πάει στη Γερμανία ως εργάτης δηλ. ως Gastarbeiter. Σαν τον ήρωά μας μετανάστευσαν τότε χιλιάδες Έλληνες ύστερα από συμφωνία της Ομοσπονδιακής Γερμανίας και της ελληνικής κυβέρνησης για «φιλοξενία» εργατών. Τόσο οι Έλληνες όσο και οι Τούρκοι, Ιταλοί κλπ Gastarbeiters εργάστηκαν κάτω από δύσκολες συνθήκες, χωρίς ουσιαστικά δικαιώματα, παλεύοντας για ένα καλύτερο μέλλον. Πρόκειται για ένα σύγχρονο δουλεμπόριο που μας ήταν άγνωστο, πριν διαβάσουμε το βιβλίο. Σας προτείνουμε να το διαβάσετε και να προβληματιστείτε στα παρακάτω: -Παρόλο που ο Βαγγέλης και ο Λεωνίδαςήρωες του βιβλίου – είναι Έλληνες, διαφέρουν πολύ. Μπορείς να μιλήσεις για τα γνωρίσματα τού Έλληνα σήμερα; Ποια χαρακτηριστικά (θετικά- αρνητικά) τού αποδίδονται; -Σκιαγράφησε την καθημερινότητα του Βαγγέλη ως εργάτη στη Γερμανία του 1960. Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει; -Ο Χανς παρόλο που ανήκει σε άλλη κοινωνικοοικονομική τάξη (μεγαλοαστός), άλλο έθνος (Γερμανός) βοηθά τους Έλληνες εργάτες. Πού οφείλεται η βοήθειά του; -Στη σελ. 34 αναφέρεται: «Χαραμίζεσαι εδώ στην Ψωροκώσταινα». Επίσης σε διάφορες σελίδες (πχ 129,162) αναφέρεται ο όρος «G Gastarbeiter».Ψάξε και βρες τι σημαίνουν οι όροι. -Το μυθιστόρημά μας, αν και αναφέρεται στη δεκαετία του’60, θίγει επίκαιρα θέματα όπως είναι η αρχαιοκαπηλία και το εμπόριο βυζαντινών εικόνων, η μετανάστευση λόγω φτώχειας, η ανισότητα ανάμεσα στην ισχυρή κεντρική Ευρώπη (Γερμανία) και στον αδύναμο ευρωπαDκό νότο (Ελλάδα).Τι έχεις ακούσει από την οικογένειά σου, τους φίλους, το σχολείο ή τα ΜΜΕ γι’ αυτά τα θέματα; -Ακούστε το CD «Μετανάστες» (μουσική: Γ. Μαρκόπουλου, στίχοι: Γ. Σκούρτη, τραγούδι: Λ. Χαλκιάς, Β. Μοσχολιού.) όπου αναφέρεται: «Είμαι το νούμερο οκτώ με ξέρουν όλοι με αυτό και εγώ κρατάω μυστικό ποιο είναι τ’ όνομά μου». ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ «Ελεύθερη ανάδυση» Λέσχη δημιουργικής γραφής των μαθητών του 2ου Γυμνασίου Σιγά σιγά τα 2-3 τελευταία χρόνια, στο σχολείο μας, ωρίμασε η ιδέα της «εελεύθερης ανάδυσης» «μ μικρών συγγραφέων», της ελεύθερης δηλαδή δημιουργικής αν μη τι άλλο έκφρασης των μαθητών. Η ανάγκη οργάνωσης μιας τέτοιας επικοινωνιακής λέσχης έμοιαζε επιτακτική για πολλούς λόγους. Κατ’ αρχάς τα παιδιά έχουν ανάγκη να καταθέσουν τις σκέψεις τους, τους προβληματισμούς τους, τα συναισθήματα, τις απορίες αλλά και τα όνειρά τους σ΄ένα προσωπικό κείμενο. Ταυτόχρονα η ευκαιρία αυτή τα βοηθά να αποφορτιστούν από το βάρος των καθημερινών πιεστικών υποχρεώσεών τους εντός και εκτός σχολείου βιώνοντας την ξεχωριστή εμπειρία ν΄ ανακαλύπτουν μέσω της γραφής μονοπάτια που θα τα οδηγήσουν στη… χαρά. Η λέσχη επίσης φιλοδοξεί να δώσει διέξοδο ισορροπίας στη μονομερή προσήλωση των μαθητών στην ελκυστική ψηφιακή επικοινωνία που μοιάζει ακαταμάχητη. Το χαρτί και το μολύβι τείνουν να μπουν στη γωνία, η σελίδα παραχωρεί τη θέση της στην οθόνη. Εμείς εδώ προσπαθούμε από την ταπεινή μας θέση ν’ αντισταθούμε στην επικοινωνία-παραίσθηση και να δώσουμε στον εαυτό μας το δικαίωμα της απόλαυσης του ζωντανού κειμένου πάνω σε χαρτί με σάρκα και οστά. Ερασιτέχνες μεν, ρομαντικοί δε! Οι μαθητές λοιπόν ελεύθερα εκφράζονται πάνω σε όποιο θέμα επιθυμούν, δημιουργούν αυθόρμητα δικά τους μοναδικά κείμενα, ανακαλύπτουν τα μυστικά της γραφής, πιστεύουν στις δυνάμεις τους, οδηγούνται στην αυτογνωσία, πετάνε στο όνειρο… Πού να βρει κανείς το μαγικό κλειδί να ξεκλειδώσει την ψυχή ενός εφήβου και να της μιλήσει; Η προσπάθεια είναι εκπαιδευτική ανάγκη. Με τα ίδια αυτά πηγαία κείμενα οι μαθητές συμμετέχουν στον ετήσιο διαγωνισμό γραπτής έκφρασης των εκδόσεων Πατάκη, στον οποίο έχουν πάρει μέρος κατά τα δυο τελευταία χρόνια και έχουν βραβευτεί όλοι οι συμμετέχοντες του σχολείου μας. Ο εκδοτικός οίκος επιβραβεύει τα παιδιά με βιβλία και εμπλουτίζει με δικές του εκδόσεις τη βιβλιοθήκη μας. Το σχολείο είπε και φέτος ναι στην παραπάνω πρόκληση, προσπαθώντας να εξασφαλίσει τη συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων παιδιών με τα αυτονόητα οφέλη. Πώς να βάλεις τη λάβα στο χαρτί και να μη «Π σου καούν τα χέρια σου, η καρδιά σου, ακόμα και η τέχνη σου;» Διδώ Σωτηρίου Συνέντευξη μεταξύ των μαθητών της λέσχης Ποια ανάγκη σου εκφράζεις γράφοντας; Όταν γράφω, νιώθω να έχω δύναμη να κάνω τα πάντα. Γράφω όλα εκείνα που νιώθω και που έχω ανάγκη να πω. Ελαφρώνει η ψυχή μου, ταξιδεύω στο δικό μου κόσμο και αυτό τίποτα δεν μπορεί να το αντικαταστήσει. Τις στιγμές που αφήνω ελεύθερο τον εαυτό μου στο χαρτί ,σκέπτομαι μόνο τα γράμματα. Χορεύουν μπροστά μου και παρασύρομαι μαζί τους στο χορό αυτό. Δεύτερο μου σπίτι το χαρτί. Με χαλαρώνει, με ξεκουράζει. Ένας νέος κόσμος ανοίγεται και αυτός είναι ο δικός μου. Όλοι μας έχουμε «τον κόσμο μας». Το μόνο που μένει είναι να βρούμε τον τρόπο να βρεθούμε σ’αυτόν, να βρούμε το κατάλληλο κλειδί. Το γράψιμο είναι μια πράξη καταβύθισης στην πραγματικότητα. Ανδριάνα Θάνου - Β2 Πώς νιώθεις γράφοντας ένα σενάριο; Γράφοντας ένα κείμενο, μια εκθεσούλα, ένα σεναριάκι, όπως το λέω εγώ, αισθάνομαι ότι βγάζω στο χαρτί όσα με πληγώνουν ή με ευχαριστούν και δεν μπορώ να τα πω προφορικά. Συναισθήματα, φαντασία, χαρά, λύπη, πόνος, αγάπη περιγράφονται με λέξεις. Περιγραφές πάντα με τις εμπειρίες και τις γνώσεις της ηλικίας μου. Τίποτα το σπουδαίο αλλά αρκετό για να με ηρεμήσει και να με γαληνέψει. Φίλοι αγαπημένοι, ήρωες πραγματικοί και φανταστικοί, γεγονότα, έργα κινηματογραφικά με βοηθούν να γράψω αυτό που θέλω έτσι όπως το σκέφτομαι. Άννα Σοφίου - Α7 Η Άννα Φρανκ έγραφε στο ημερολόγιό της καθημερινά. Τη βοηθούσε άραγε αυτό στην τραγική πραγματικότητα που ζούσε; Η Άννα Φρανκ γράφοντας καθημερινά στο ημερολόγιό της, δημιούργησε μια αθέατη φίλη. Έγραφε στο ημερολόγιό της ό,τι θα έλεγε σε μια πραγματική φίλη, για τα προ- βλήματα που την απασχολούσαν, για τα όνειρά της, για τους καβγάδες, για όλες αυτές τις λεπτομέρειες που συζητάνε οι φίλες μεταξύ τους. Σίγουρα αυτό τής πρόσφερε διέξοδο από την τραγική πραγματικότητα που ζούσε, γιατί όσο έγραφε αυτά που της συνέβαιναν, ήταν σαν να τα μοιραζόταν και με κάποιον άλλο. Άρα δεν ήταν μόνη, υπήρχε πάντα κοντά της κάποιος για να την ακούσει, να την καταλάβει, να του πει όλα αυτά που δεν μπορούσε να μοιραστεί με την οικογένειά της. Κατάφερε με το γράψιμό της να ζήσει τη φιλία που τόσο ανάγκη έχει ο καθένας μας.. Βολονάκη Άννα - Β2 *Υπεύθυνη καθηγήτρια της λέσχης δημιουργικής γραφής είναι η κυρία Μαρία Τσαγκαράκη. Απρίλιος 2012 .5 2ο κονδυλοΓραφήματα To 2 «εν δράσει» o Εκπαιδευτικές Επισκέψεις Στις 21-3-2012 πραγματοποιήθηκε εκπαιδευτική επίσκεψη των μαθητών της Β΄τάξης στις Αρχάνες και στο Χουδέτσι, στα πλαίσια της βιωματικής μάθησης στο μάθημα της Γεωγραφίας. Στις Αρχάνες οι μαθητές έκαναν πεζοπορία στους πρόποδες του Γιούχτα και γνώρισαν τη Μεσογειακή βλάστηση. Στο Χουδέτσι πήγαν στο Mουσείο Μουσι- κών Οργάνων της Μεσογείου και περπάτησαν στα σοκάκια του χωριού. Συνοδοί των μαθητών ήταν οι καθηγητές, κ. Κτιστάκη, κ. Μασέλη, κ. Πιταροκοίλη, κ. Σιδηροπούλου, κ. Περισυνάκη, κ. Πανταλού, κ. Σταθάκη, κ. Ρουμπάκη, κ. Δαγαλάκης. Παρευρέθηκε και ο διευθυντής του σχολεί- ου μας, κ. Μαρκογιαννάκης Μανόλης. ----------Τα παιδιά που συμμετέχουν στο περιβαλλοντικό πρόγραμμα «χαρά, το ανεξάντλητο καύσιμο της ζωής μέσα από υπαίθριες και άλλες δραστηριότητες» θα πάρουν μέρος στην περιβαλλοντική εκδρομή που θα πραγ- ματοποιηθεί στις 2 -4-2012 στο δάσος Ρούβα. Εκεί τα παιδιά θα κάνουν πεζοπορία δύο ώρες, με ενδιάμεση ξεκούραση, έπειτα θα πάνε στη Γέργερη προκειμένου να επισκεφτούν το μουσείο Φυσικής Ιστορίας, το Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής και την τεχνητή «Λίμνη του Διγενή». Τους μαθητές θα συνοδεύσουν οι καθηγήτριες, κ.Χαρκουτσάκη, κ.Πλουμάκη και κ, Τσαγκαράκη Τα παιδιά τραγουδούν για τα παιδιά... «Τα παιδιά τραγουδούν για τα παιδιά…», ο τίτλος που δόθηκε στην εκδήλωση του σχολείου μας, που πραγματοποιήθηκε στις 30 Ιανουαρίου, στο χώρο του Θεατρικού Σταθμού Ηρακλείου. Σκοπός της εκδήλωσης ήταν να φανεί ο πολύπλευρος ρόλος του σχολείου καθώς και η ψυχαγωγία μικρών και μεγάλων, μέσω της καλής μουσικής, των παραδοσιακών χορών και του ξεκαρδιστικού θεατρικού σκετς ενώ παράλληλα διακινήθηκε και το πρώτο φύλλο της σχολικής μας εφημερίδας που εκδόθηκε υπό την επιμέλεια του 15μελούς συμβουλίου, της κ. Γελασάκη και της κ. Καρβουνάκη. Στον προθάλαμο του Θεατρικού Σταθμού λειτούργησε επίσης έκθεση, που οργανώθηκε από την κ. Λαγουδιανάκη, τον κ. Μαθιουδάκη και τον κ. Φαλκώνη με κατασκευές και ζωγραφιές φτιαγμένες από πολλούς ταλαντούχους συμμαθητές μας. Υπεύθυνος της εκδήλωσης ήταν ο κ. Παπαδάκης ενώ η παρουσίαση έγινε από την κ. Γκούμα. Μουσική και τραγούδι… Ο κύριος Παπαδάκης με τη σχολική ορχήστρα και χορωδία ετοίμασαν ένα πρόγραμμα με πολλά αγαπημένα ελληνικά και ξένα κομμάτια που ξύπνησαν πολλές γλυκές και νοσταλγικές αναμνήσεις. Χορός… Ταλαντούχα κορίτσια και αγόρια, σε πολύ καλή φυσική κατάσταση, από όλες τις τάξεις του σχολείου, με τη βοήθεια της κ. Χαρκουτσάκη, ετοίμασαν μερικές πολύ καλές χορογραφίες, για να μας δώσουν απλά ένα μικρό δείγμα των χορευτικών τους ικανοτήτων. Η έκπληξη της βραδιάς ήταν το ζε7μπέκικο του διευθυντή μας, κ. Μανόλη Μαρκογιαννάκη, που ξεσήκωσε μαθητές, καθηγητές και γονείς και δέχτηκε πολλά χειροκροτήματα! Θεατρικό σκετς… Οι μαθητές του Γ2, σε συνεργασία με την κ. Κοντοσιώζου, τον κ. Μηλάκη και την κ. Χρηστάκη προετοίμασαν και μάς παρουσίασαν ένα ξεκαρδιστικό θεατρικό σκετς «η τσάντα και το τσαντάκι» του Δημήτρη Ψαθά, με έξυπνες ατάκες, οι οποίες υποστηρίχθηκαν άψογα από τους μικρούς μας ηθοποιούς χαρίζοντας σε όλους μας μερικές στιγμές ασταμάτητου γέλιου! Εκθέσεις έργων… Τα ταλέντα του σχολείου μας δεν περιορίζονται στη μουσική, το χορό και το θέατρο. Ο χώρος του θεατρικού σταθμού γέμισε με πολλές καλλιτεχνίες που είτε είχαν ζωγραφίσει είτε είχαν κατασκευάσει πολλοί απ’ τους συμμαθητές μας στα πλαίσια των καλλιτεχνικών και της τεχνολογίας, σε συνεργασία βέβαια με τους καθηγητές τους κ. Φαλκώνη, κ. Μαθιουδάκη και κ. Λαγουδιανάκη. Σικιαρίδη Μαρία - Γ7 ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ “Ο ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ” Η Ελληνική Μαθηματική Εταιρία ανακοίνωσε τα αποτελέσματα του Πανελλήνιου Μαθηματικού διαγωνισμού “Ο ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ”, που έγινε το Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012. Από το σχολείο μας διακρίθηκαν και συνέχισαν στον επόμενο διαγωνισμό της Ε.Μ.Ε.: “Ο ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ”, που έγινε το Σάββατο 3 Μαρτίου 2012 στην Αθήνα, οι παρακάτω μαθητές: Β΄ Τάξη: Σαπουντζάκη Ελευθερία, Σερπετσιδάκη Ευανθία Γ΄ Τάξη: Σχινάς Γεώργιος 29η ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία, το Σάββατο 3 Μαρτίου 2012, η 29η Εθνική Μαθηματική Ολυμπιάδα "Ο ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ" που διοργάνωσε η Ε.Μ.Ε. Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που έλαβαν μέρος και τους ευχόμαστε καλή συνέχεια. Θερμά συγχαρητήρια και στο μαθητή του σχολείου μας, Γιώργο Σχινά, για τη διάκρισή του. Οι μαθητές, από το Νομό μας, που διακρίθηκαν είναι: -Φίλππας Σπυρίδων, 13ο Γυμνάσιο Ηρακλείου, τάξη Γ΄, Διάκριση Α -Σχινάς Γεώργιος, 2ο Γυμνάσιο Ηρακλείου, τάξη Γ΄, Διάκριση Γ. -Βαρδάκης Δημήτριος, 8ο Γενικό Λύκειο Ηρακλείου, τάξη Γ΄, Διάκριση Β -Νικολουδάκης Εμμανουήλ, 4ο Γενικό Λύκειο Ηρακλείου, τάξη Β΄, Διάκριση Γ. 6. 2ο κονδυλοΓραφήματα Ο Μιχάλης Μαρίνος είναι Ελληνοκύπριος ηθοποιός. Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής Αθηνών και του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στις σπουδές του περιλαμβάνονται σεμινάρια υποκριτικής, κίνησης και φωνής, επίσης τραγούδι στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Ποια ήταν η πρώτη σας επαφή με την υποκριτική; Λοιπόν, το μικρόβιο το κόλλησα, όταν ήμουν στο Πανεπιστήμιο. Σπούδαζα οικονομικά και μια φίλη μού είπε: «Έχουμε μια θεατρική ομάδα, έλα να δεις, έχει πλάκα, περνάμε ωραία». Πήγα και έτσι ξεκίνησα. Την υποκριτική τη βλέπετε σαν επάγγελμα ή σαν χόμπι; Τη βλέπω σαν επάγγελμα που ταυτόχρονα μού δίνει τη δυνατότητα να περνάω πολύ ωραία και να «παίζω», να διασκεδάζω με τους συναδέλφους μου, σαν παιχνίδι, σαν χόμπι. Συνδυασμός είναι. Πιστεύετε ότι ένας ηθοποιός στιγματίζεται από κάποιο ρόλο και μετά το κοινό απαιτεί να τον δει σε παρόμοιο στυλ; Μμμ, νομίζω ότι κάθε ηθοποιός γίνεται γνωστός από κάποιο ρόλο που μπορεί να του δώσει μεγάλη προβολή και αναγνωρισιμότητα. Ο κόσμος θα τον αγαπήσει έτσι και θα ζητάει να τον ξαναδεί σε κάτι τέτοιο ξανά. Πιστεύω όμως ότι είναι σωστό να πας παρακάτω και να δοκιμάσεις και άλλα πράγματα. Ποιες δουλειές και συνεργασίες σας ξεχωρίζετε; Ε, εντάξει σίγουρα ξεχωρίζω το Παρά Πέντε, γιατί ήταν το κλειδί που κατά κάποιον τρόπο έδωσε σε όλους μας αναγνωρισιμότητα και το αγαπήσαμε όλοι πολύ, ήταν και μια ομαδική δουλειά. Και τα 40 Κύματα είναι μια δουλειά που πολύ μου άρεσε, όπως το Κος και Κα Πελς. Από τα θεατρικά το Αθώος ή Ένοχος που είμαι τώρα και το Κυρία Μουσική χορεύετε που κάναμε παλιότερα στο Roof και η Νήσος από τα κινηματογραφικά είναι μια δουλειά που μ' άρεσε. Ήμουν τυχερός γενικά στις συνεργασίες μου, έχω κάνει πράγματα που χαίρομαι γι’ αυτά και που βρέθηκα με τους ανθρώπους αυτούς Το τρίγωνο των Βερμούδων είναι ο τόπος όπου έχει σημειωθεί μεγάλος αριθμός εξαφανίσεων πλοίων και αεροπλάνων, υπό μυστηριώδεις συνθήκες και συνήθως χωρίς κανένα ίχνος. Γεωγραφικά ορίζεται από το ΜαPάμι της Φλόριντα, το Σαν Χουάν του Πουέρτο Ρίκο και τα νησιά των Βερμούδων. Στο σημείο αυτό έχουν παρουσιαστεί χιλιάδες ανεξήγητες εξαφανίσεις πλοίων αλλά και αεροπλάνων. Εξαιτίας του συγκλονιστικού γεγονότος των εξαφανίσεων, άλλοι έχουν προβληματιστεί και άλλοι έχουν προσπαθήσει να το ερμηνεύσουν με μύθους όπως τον παρακάτω που… ποιος ξέρει, ίσως και να είναι αληθινοί …… Το μυστήριο της πτήσης 19 Η εξαφάνιση της Πτήσης 19 δεν είναι μόνο το πιο διάσημο από τα μυστήρια του Τριγώνου των Βερμούδων. Η εξαφάνιση των 5 αεροπλάνων και οι μυστηριώδεις συνθήκες υπό τις οποίες έλαβε χώρα υπήρξαν το αντικείμενο των πρώτων αναφορών στην περιοχή, κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 50 και του 60. «…Μην έρχεστε πίσω μου, μοιάζουν σαν να είναι από το διάστημα…» Στις 5 Δεκεμβρίου του 1945 μια πτήση 5 τορπιλοπλάνων τύπου TBM-3 Avenger, του Αμερικάνικου Συνέντευξη από το Μιχάλη Μαρίνο τη στιγμή εκείνη. Τι θα συμβουλεύατε κάποιο νέο που θέλει να ασχοληθεί με την υποκριτική; Αν το θέλει πολύ, είναι σημαντικό να δουλέψει και να πάρει τις κατάλληλες βάσεις, για να μπορεί να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία που θα του δοθεί. Ποια είναι η γνώμη σας για τα shows με τους χορούς και τα τραγούδια; θα συμμετείχατε εσείς, είτε ως παίκτης είτε ως παρουσιαστής; Κοίταξε, χρήσιμα είναι, είναι ευχάριστα, όποιος τα βλέπει, περνάει Απρίλιος 2012 όμορφες στιγμές, είναι διασκεδαστικά πράγματα. Αν θα έπαιρνα μέρος; Ε είχαμε συζητήσει για το Just The 2 Of Us να συμμετάσχω, ήταν και ο φίλος μου ο Γιώργος Καπουτζίδης που παρουσίαζε και θα ήταν πολύ ωραία. Δεν είμαι αρνητικός, είναι πράγματα που είναι μες στη δουλειά και προσφέρουν και έναν καλό φιλανθρωπικό σκοπό. Στο παρά πέντε ποιο ήταν το κλίμα ανάμεσα στους συντελεστές, ήσασταν πολλοί νέοι ηθοποιοί, ποιες ήταν οι σχέσεις σας; Σε μεγάλο βαθμό αρκετοί από μας ήμασταν και φίλοι, πριν γίνει το παρά πέντε, για παράδειγμα εγώ με το Γιώργο Καπουτζίδη και την Αγγελική Λάμπρη ήμασταν συμφοιτητές στη δραματική σχολή και λίγο πολύ γνωριζόμασταν και με τα άλλα παιδιά και υπήρχε ένα κλίμα πολύ παρε8στικο, πριν ξεκινήσει, οπότε και κατά τη διάρκεια της σειράς. Με αρκετούς συνεχίζεται ακόμα και νομίζω ήταν και ένα από το μυστικά της επιτυχίας της σειράς αυτής. Τις δικές σας δουλειές τις παρακολουθείτε στην τηλεόραση ή στον κινηματογράφο; Στην αρχή το βρίσκω απαραίτητο και χρήσιμο. Θέλω να δω το αποτέλεσμα, γιατί πολλές φορές στη δουλειά μας, όταν δουλεύεις κάτι, το βλέπεις αποσπασματικά και δεν έχεις την εικόνα του συνόλου. Το παρακολουθώ τουλάχιστον στην αρχή, για να δω αν κάτι πάει καλά ή δεν πάει, ώστε να διορθώσω το οτιδήποτε. Ποια είναι τα συναισθήματά σας, όταν τελειώνει μια δουλειά; Είναι μια γλυκιά μελαγχολία, είναι σαν να κλείνει ένας κύκλος, είναι σαν να τελειώνει μια σχέση, έχει μια γλυκιά μελαγχολία το τέλος της κάθε δουλειάς. Ένα όνειρό σας που θα θέλατε να πραγματοποιήσετε; Να κάνω το γύρο του κόσμου, όχι σε ογδόντα μέρες, όσο πάρει! -Νομίζω τελειώσαμε. Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας. -Τίποτα, Δημήτρη μου, φιλιά! ΤΟ ΤΡΙΓΩΝΟ ΤΩΝ ΒΕΡΜΟΥΔΩΝ Ναυτικού, με τον κωδικό Πτήση 19, ξεκίνησε από το Fort Lauderdale της Florida για μια περιπολία ρουτίνας, διάρκειας περίπου 2 ωρών. Λίγη ώρα πριν την αναμενόμενη ώρα άφιξης των αεροπλάνων πίσω στη βάση τους, ο πύργος ελέγχου του Fort Lauderdale κατέγραψε μια σειρά περίεργων μηνυμάτων από τον επικεφαλής της Πτήσης 19 ο οποίος έμοιαζε να βρίσκεται σε κατάσταση σύγχυσης: - «Δεν μπορούμε να δούμε ξηρά, φαίνεται πως είμαστε εκτός πορείας» Ο πύργος ελέγχου ρωτά: «Ποια είναι η θέση σας;» Η επαφή χάνεται για περίπου 10 λεπτά. Όταν αυτή αποκαθίσταται, ο πύργος ελέγχου καταγράφει τις φωνές διαφόρων πιλότων της πτήσης οι οποίοι ακούγονται αποπροσανατολισμένοι. - «Δεν μπορούμε να βρούμε τη δύση. Όλα είναι λάθος. Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για οτιδήποτε. Ακόμα κι ο ωκεανός δεν είναι όπως θα έπρεπε.» Η ώρα ήταν περίπου 4 το απόγευμα, μια όμορφη μέρα στη Florida, όμως η Πτήση 19 έδειχνε να αν- τιμετωπίζει κάποιο απροσδιόριστο πρόβλημα. Η επικοινωνία με τα αεροσκάφη ήταν αρκετά δύσκολη και ο ασύρματος της βάσης άρχισε να πιάνει μόνο σκόρπια μηνύματα μεταξύ των αεροσκαφών. Κάποιο από αυτά τα μηνύματα φάνηκε να αναφέρει ότι τα καύσιμα των αεροσκαφών είχαν σχεδόν τελειώσει (πράγμα αδύνατο βάσει της χωρητικότητας των δεξαμενών καυσίμων τους και της ώρας που αυτά βρίσκονταν ήδη στον αέρα), ενώ ένα άλλο μιλούσε για πυξίδες που «π πηγαίνουν σαν τρελές». Λίγο αργότερα ο επικεφαλής της πτήσης ακούστηκε να λέει: - «Δεν είμαστε σίγουροι πού βρισκόμαστε, πρέπει να έχουμε περάσει τη Florida και να βρισκόμαστε στον Κόλπο του Μεξικού» Τα τελευταία λόγια που ακούστηκαν από την Πτήση 19 ήταν : - «Φαίνεται να μπαίνουμε σε άσπρα νερά. Είμαστε εντελώς χαμένοι» Ένα περιπολικό υδροπλάνο PBM-5 Martin Mariner απογειώθηκε σε βοήθεια της Πτήσης 19, όμως λίγα λεπτά μετά χάθηκε και αυτό. Το πιο παράξενο όμως Δημήτρης Λογιάδης- Πέτρος Μανούσακας - Γ4 ήταν ότι ποτέ κανείς δεν άκουσε κάτι ούτε και βρέθηκε κανένα ίχνος από τα 5 τορπιλοπλάνα και το υδροπλάνο που έσπευσε σε βοήθειά τους. Το 1974 ο δημοσιογράφος-ερευνητής A. Ford που παρακολουθούσε την υπόθεση από το 1945, μιλώντας σε μια τηλεοπτική εκπομπή, προχώρησε σε μια συνταρακτική αποκάλυψη. Ένα από τα μηνύματα του επικεφαλής της Πτήσης 19 ήταν: «μην έρχεστε πίσω μου, μοιάζουν να είναι από το διάστημα». Χρόνια αργότερα, μελετώντας τα αρχεία της επιτροπής διερεύνησης του συμβάντος, ανακάλυψε ότι η επίσημη καταγραφή των διαλόγων περιείχε σε κάποιο σημείο τη φράση: «μην έρχεστε πίσω μου». Η φράση αυτή προκάλεσε συνταρακτικές αντιδράσεις καθώς ο τότε μύθος μετατράπηκε σε μια τρομακτική πραγματικότητα !!! Μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει καταφέρει να βρει οποιαδήποτε στοιχεία ή να δώσει κάποια ικανοποιητική, λογική εξήγηση για την τύχη ή τις συνθήκες εξαφάνισης της Πτήσης 19 και του υδροπλάνου Martin Mariner. Άραγε τι απέγιναν όλοι αυτοί οι άνθρωποι και το αεροπλάνο ; Θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια για το τραγικό τέλος τους ; Πότε ; Κανείς δεν ξέρει…… Κατερίνα Κουκλινού - Γ7 EΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ Hachiko:A dog's story (2009) Ο Χάτσι, ένα μικρό κουτάβι, υιοθετείται από έναν καθηγητή ο οποίος το μεγαλώνει με αγάπη και στοργή. Σιγά σιγά θα δημιουργηθεί μεταξύ τους μια σχέση αγάπης και στοργής. Μια μέρα, το αφεντικό του φεύγει από τη ζωή, όμως ο πιστός αυτός σκύλος δε σταμάτησε να πηγαίνει κάθε μέρα στο σταθμό του τρένου και να περιμένει το αφεντικό του, αγγίζοντας τις ψυχές των ανθρώπων της γύρω περιοχής. Η ταινία έχει διάρκεια 90 λεπτά. Αξίζει το κάθε δευτερόλεπτό της. Διδάσκει στους ανθρώπους την αγάπη και την αφοσίωση και μας θυμίζει ότι τα ζώα έχουν, πολλές φορές, περισσότερη ανθρωπιά από τους ίδιους τους ανθρώπους. Αυτή η ταινία σε συνδυασμό με την υπέροχη μουσική της θα κάνει τους πάντες να κλάψουν από συγκίνηση. Βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Γενναράκη Μαριάννα - Γ1 Ο Αιμίλιος και οι ντέτεκτιβς (2001) (Emil und die Detektive) Το Φεβρουάριο, οι μαθητές της Α τάξης, παρακολουθήσαμε την ταινία «Ο Αιμίλιος και οι ντέτεκτιβς», στο Θεατρικό Σταθμό Ηρακλείου, στα πλαίσια του φεστιβάλ Γερμανόφωνου κινηματογράφου. Ένα δωδεκάχρονο αγόρι από τη Βαλτική, ο Αιμίλιος, λόγω οικονομικής αδυναμίας, ταξίδεψε (χωρίς συνοδεία) μέχρι το Βερολίνο. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του (με το τρένο) έπεσε θύμα κλοπής. Καθώς περιπλανιόταν στους δρόμους του Βερολίνου, στην προσπάθειά του να πιάσει τον κλέφτη, γνώρισε μια συμμορία παιδιών-ντετέκτιβς . Μαζί κατάφεραν να παγιδέψουν το μυστηριώδη εγκληματία. Στο τέλος, πάνω από 1000 παιδιά (και ο Αιμίλιος μαζί με τα παιδία της συμμορίας) περικυκλώνουν τον κλέφτη!! Η ταινία ήταν πολύ ενδιαφέρουσα, συναρπαστική αλλά και με ηθικό δίδαγμα. Ήταν πραγματικά υπέροχη και ευχαρίστως θα την ξαναβλέπαμε! Είχαμε μια αξέχαστη εμπειρία που κανείς δεν ήθελε να τελειώσει... Βλέποντάς την καταλάβαμε ότι δεν πρέπει να μιλάμε σε αγνώστους και να δεχόμαστε πράγματα από αυτούς. Παραδείγματος χάριν, ο Αιμίλιος δεν έπρεπε στο τρένο να εμπιστευτεί τον απατεώνα και να πιει από το ποτό (υπνωτικό) που του έδωσε, διότι μετά του έκλεψε όλα τα χρήματα που είχε. Επίσης, πρέπει να ειδοποιούμε τον κηδεμόνα μας, όταν θέλουμε να πάμε κάπου και όχι να τον αγνοούμε, όπως ο ήρωας της ιστορίας μας. Επιπλέον, δεν πρέ- πει να περιπλανιόμαστε μόνοι σε μια ξένη πόλη, γιατί σίγουρα θα αντιμετωπίσουμε κινδύνους, με σοβαρές ίσως συνέπειες. Βέβαια, όλα όσα έπραξε και έπαθε ο ήρωάς μας μάς έκαναν να περάσουμε ένα αξέχαστο πρωινό και γι’ αυτό το λόγο ευχαριστούμε πολύ το σχολείο μας που διάλεξε αυτήν την ταινία για να μας ψυχαγωγήσει! Σας συνιστούμε να τη δείτε!!! Σηφάκη Εύη, Πιταροκοίλη Κ., Σακλαμάκη Ειρ. - Α7 Το άλογο του πολέμου (2011) Το άλογο του πολέμου είναι μια ταινία που αφορά στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και σκηνοθετήθηκε το 2011 από το Steven Spielberg . Είναι βασισμένη στο βιβλίο, με τον ομώνυμο τίτλο, του συγγραφέα Michael Morpurgo. Μάς ταξιδεύει σε μια ιστορία πολέμου, σχέσεων και μιας πραγματικής φιλίας ανάμεσα σε ένα άλογο, τον Τζόι και ένα αγόρι, τον Άλμπερτ . Το άλογο αυτό αναπτύσσει μια ιδιαίτερη φιλία με το αγόρι που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο. Παρόλα αυτά ο πατέρας του Άλμπερτ αναγκάζεται να δώσει τον Τζόι σε ένα στρατιώτη που έψαχνε άλογα για τον πόλεμο και οι δυο φίλοι αποχωρί- ζονται. Έτσι, το όμορφο αυτό ζώο, αναγκάζεται να υποστεί φρικτές εμπειρίες, κακουχίες και πολύ πόνο αλλά ακόμα και έτσι πάντα βρίσκει τρόπο να ξεφεύγει από κάθε δυσκολία, γεμάτο χάρη, αφήνοντας αξέχαστες αναμνήσεις σε όποιον έχει την τύχη να το συναντήσει. Ό,τι κι αν συνέβη τελικά, το αγόρι και το άλογο καταλήγουν να έχουν μια σχέση τόσο ισχυρή, που κανείς και τίποτα δεν μπορεί να τη σπάσει … Η ταινία αυτή είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη! Οι αξέχαστοι χαρακτήρες, οι ταλαντούχοι ηθοποιοί και τα εντυπωσιακά σκηνικά την κάνουν αληθινή και ζωντανή! Οι ήχοι του πολέμου και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι πρωταγωνιστές σού δίνουν την αίσθηση ότι εσύ ο ίδιος αντιμετωπίζεις όλα αυτά. Τέλος, ακόμα και μέσα από έναν τόσο απάνθρωπο και ζοφερό πόλεμο, αντιλαμβανόμαστε πως είναι δυνατόν να δημιουργηθούν φιλίες τόσο ισχυρές που μπορούν να υπομείνουν τα πάντα…Η ταινία είναι αληθινά μαγευτική και αξίζει να τη δουν όλοι. Θα την πρότεινα ανεπιφύλακτα! Την προβολή της ταινίας παρακολούθησαν τα τμήματα, Γ1, Γ4, Γ6, Γ7. Συνοδοί καθηγητές ήταν η κ. Καραταράκη, η κ. Μαρκάκη και η κ.Τσικνάκη. Κουκλινού Κατερίνα - Γ7’ Απρίλιος 2012 .7 2ο κονδυλοΓραφήματα Τ Α Π Α Ι Δ Ι Α Π ΑΙΖ Ε Ι !; Ασκήσεις μαθηματικών 1. Η Ζωή ανακάλυψε έναν εννιαψήφιο πρώτο αριθμό, μόνο που έπεσε μελάνι και σκεπάστηκε το ψηφίο των μονάδων. Ο αριθμός της Ζωής ήταν της μορφής που φαίνεται δίπλα. Μπορείτε να τη βοηθείσετε να βρει το τελευταίο ψηφίο, χωρίς να ξανακάνει τις πράξεις από την αρχή; Α) 1 Δ) 3 Γ) 7 Δ) 9 Ε) κανένα από τα προηγούμενα 2. Να απλοποιηθεί η παράσταση Επιλεγμένες Ερωτήσεις Φυσικής Γ’ Γυμνασίου (κυκλώματα λαμπτήρων) Να βρείτε ποιός λαμπτήρας θα ανάψει αν κλείσει: α. ο διακόπτης Δ1 β. ο διακόπτης Δ2 γ. ο διακόπτης Δ3 δ. ο διακόπτης Δ1 και Δ2 ε. ο διακόπτης Δ1 και Δ3 στ. ο διακόπτης Δ2 και Δ3 ζ. και οι τρείς 3. Το εμβαδόν του μεγάλου εξωτερικού τετραγώνου είναι 1. Πόσο είναι το εμβαδόν του μικρού μαύρου τετραγώνου; Απαντήσεις ζ. ο Δ1 στ. και οι τρεις ε. ο Δ1 δ. ο Δ1 και ο Δ2 γ. κανένας β. ο Δ1 και ο Δ2 α. και οι τρεις *Αν χρειαστείτε βοήθεια στη λύση των ασκήσεων, απευθυνθείτε στους μαθηματικούς του σχολείου μας Ανέκδοτα Πάει μια μέρα ένας σε έναν παπά για να εξομολογηθεί. Του λέει λοιπόν: - «Πάτερ μου , αμάρτησα, τότε στον πόλεμο του 40 έκρυψα έναν άνθρωπο στο υπόγειό μου.» - «Τέκνο μου, αυτό δεν είναι αμαρτία, βοήθησες ένα συνάνθρωπό σου», του λέει ο παπάς. Τότε λοιπόν του ξαναλέει: - «Ναι, όμως ,πάτερ μου, του έπαιρνα και 20 χιλιάδες το μήνα.» Το σκέφτεται ο παπάς και του λέει: - «Α! παιδί μου, αυτό είναι βέβαια αμαρτία αλλά μπορώ να στο συγχωρήσω.» Και τότε ο εξομολογούμενος τον ρωτάει δειλά: -«Πάτερ μου, να του πω ότι τέλειωσε ο πόλεμος;» ............... Ένας γιατρός ισραηλίτης λέει: «Η ιατρική στο Ισραήλ είναι τόσο προχωρημένη που εμείς βγάζουμε τους όρχεις από ένα άτομο, τους βάζουμε σε ένα άλλο και σε έξι εβδομάδες ψάχνει για δουλειά!» Ένας γιατρός γερμανός λέει: «Αυτό δεν είναι τίποτα. Στη Γερμανία βγάζουμε μέρος από τον εγκέφαλο ενός ατόμου το βάζουμε σε ένα άλλο και σε τέσσερις εβδομάδες ψάχνει για δουλειά.» Ένας γιατρός ρώσος λέει: «Ούτε αυτό είναι τίποτα. Στη Ρωσία η ιατρική είναι τόσο προχωρημένη που βγάζουμε τη μισή καρδιά από ένα άτομο, τη βάζουμε σε ένα άλλο και σε δυο βδομάδες και οι δυο ψάχνουν για δουλειά!» Ακούγοντας όλα αυτά ο έλληνας γιατρός λέει: «Όλα αυτά είναι σαχλαμάρες, είστε όλοι πίσω! Εμείς στην Ελλάδα πήραμε ένα άτομο χωρίς εγκέφαλο, χωρίς καρδιά και χωρίς α……., τον βάλαμε πρωθυπουργό και τώρα όλη η χώρα ψάχνει για δουλειά!!!» Και λίγο αρχαιοελληνικό χιούμορ… Πληροφορήθηκε ο Αριστοτέλης από κάποιον ότι μερικοί τον έβριζαν και εκείνος απάντησε: «Καθόλου δε με νοιάζει. Όταν είμαι απών, δέχομαι ακόμα και να με μαστιγώνουν». ............... Είπε κάποιος στον Αρίστιππο ότι η Λα8δα δεν τον αγαπά, αλλά προσποιείται. Ο φιλόσοφος τότε απάντησε: «Ούτε το κρασί ή το ψάρι με αγαπούν, εγώ όμως τα απολαμβάνω». Διάλειμμα: Η χαρά του μαθητή Οι στόχοι τους οποίους επιδιώκει να εκπληρώσει το σχολείο είναι ποικίλοι και σημαντικοί. Παρέχει γνώσεις, δίνει την ευκαιρία στους μαθητές να αναπτύξουν τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά τους και να αξιοποιήσουν τις ικανότητές τους. Αναμφίβολα το σχολικό περιβάλλον διαπλάθει την προσωπικότητα των νέων. Μέσα σ’αυτό δημιουργούνται φιλίες και οι μαθητές μαθαίνουν να συνεργάζονται και να ζουν αρμονικά. Το πιο ευχάριστο, όμως, κατά τη διάρκεια της σχολικής ζωής είναι το διάλειμμα! Είναι η ώρα της ελευθερίας και της χαράς! Είναι η ώρα της ευτυχίας κάθε μαθητή! Δεν υπάρχει πιο μελωδικός ήχος απ’αυτόν του κουδουνιού, που με το χτύπημά του, οι καθηλωμένοι για 45 λεπτά μαθητές, βγαίνουν στους διαδρόμους και σπεύδουν να κατέβουν τις σκάλες που οδηγούν στην αυλή. Κάποιοι συνωστίζονται στο κυλικείο, άλλοι τρέχουν ή φωνάζουν για να εκτονωθούν, οι πιο επιμελείς, με το βίβλίο στο χέρι, προσπαθούν να κάνουν επανάληψη για το μάθημα της επόμενης ώρας και οι περισσότεροι σχηματίζουν παρέες μικρές ή μεγαλύτερες. Η επικοινωνία με άλλα άτομα δίνει γενικά χαρά. Η συνήθεια της συνύπαρξης μάς εντάσσει στο κοινωνικό σύνολο. Κατά τη διάρκεια του διαλείμματος αναπτύσσονται ή δοκιμάζονται ανθρώπινες σχέσεις και χτίζονται φιλίες ζωής. Είναι η ευκαιρία όλων να ξεπεράσουν τις φοβίες της σύγχρονης ζωής των μεγαλουπόλεων, την ανασφάλεια, την έλλειψη εμπιστοσύνης που εμποδίζουν τους ανθρώπους να ανοιχτούν, να κοινωνικοποιηθούν και να δημιουργήσουν φιλικές σχέσεις. Όμως το κουδούνι δεν αργεί να χτυπήσει κι όλοι, με κάποια δυσαρέσκεια, μπαίνουν στις τάξεις, ενώ η ησυχία απλώνεται ξανά στο σχολείο. Γιάννης Χατζάκης - Γ3 Οι λύσεις των ασκήσεων του προηγούμενου τεύχους της εφημερίδας μας 1) Να παραγοντοποιήσετε την παράσταση Α=(2+α+α2)2-α3 => Α=4+α2+α4+4α+2α3+4α2-α3 => Α=α4+α3+5α2+4α+4 => Α=α4+α3+α2+4α2+4α+4 => Α=α2(α2+α+1)+4(α2+α+1) => Α=(α2+α+1)(α2+4) 2) Αν χ=ψ+2012, να βρείτε την τιμή της παράστασης Κ=-3 [2(χ+2ψ)-2(3ψ-2χ)-4ψ]+19(χ-ψ) => χ=ψ+2012 => χ-ψ=2012 => Κ=-3(2χ+4ψ-6ψ+4χ4ψ)+19(χ-ψ) => Κ=-6χ-12ψ+18ψ-12χ+12ψ+19χ-19ψ => Κ=χ-ψ => Κ=2012 3) Να λυθεί η εξίσωση: χ+2χ+3χ+4χ+…+100χ=22.53.101 => (1+2+3+4+…+100)χ=22.53.101 =>1+2+…+99+100=(100+1)+(99+2)+(98+3)+…=101.50 =>101.50.χ=22.53.101 => χ=(22.53.101)/(101. 50) => χ=(22.53)/(52.2) => χ=2. 5 => χ=10 ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ -Οι αστροναύτες στο Διάστημα δεν μπορούν να κλάψουν λόγω έλλειψης βαρύτητας. -Οι κουκουβάγιες είναι τα μόνα πτηνά που βλέπουν το μπλε χρώμα. -Η Μόνα Λίζα δεν είχε φρύδια. -Αν φύγεις απ' το Τόκιο στις 7.00π.μ., θα φτάσεις στη Χονολουλού στις 4.30 μ.μ της προηγούμενης μέρας. -Αν φταρνιστείς πολύ δυνατά, μπορεί να σπάσεις ένα από τα πλευρά σου και αν προσπαθήσεις να καταπιέσεις ένα φτάρνισμα, μπορεί μια αρτηρία στο λαιμό ή στο κεφάλι να σπάσει και να πεθάνεις. -Οι άντρες διαβάζουν μικρότερα γράμματα από τις γυναίκες, αλλά οι γυναίκες διαβάζουν καλύτερα. -Όπως τα δακτυλικά αποτυπώματα, έτσι και το αποτύπωμα της γλώσσας κάθε ανθρώπου είναι διαφορετικό. -Τα βρέφη γεννιούνται με 300 κόκαλα, αλλά στην ενηλικίωση έχουμε μόνο 206 κόκαλα. -Στην Κίνα υπάρχουν περισσότεροι αγγλόφωνοι απ' ότι στην Αγγλία. -Τυπώνονται περισσότερα χαρτονομίσματα για το παιχνίδι ΜΟΝΟΠΟΛΗ απ΄ότι πραγματικά χαρτονομίσματα παγκοσμίως. -Οι ελέφαντες είναι τα μόνα θηλαστικά που δεν μπορούν να πηδήξουν. -Όλοι οι κύκνοι και οι κουρούνες στην Αγγλία είναι ιδιοκτησία της βασίλισσας. -Ένα στα 10 σκυλιά Δαλματίας γεννιέται κουφό, ενώ τα σκυλιά της ράτσας αυτής δεν έχουν τη δυνατότητα να αποβάλλουν τα ούρα τους εντελώς, γι' αυτόν το λόγο πρέπει να ακολουθούν ειδική δίαιτα με λίγες πρωτε8νες. -Το κρουαζιερόπλοιο Queen Elizabeth ΙΙ καίει ένα γαλόνι πετρελαίου για κάθε έξι ίντσες κίνησης. -Επειδή οι πατάτες δεν αναφέρονται στη Βίβλο, οι Σκοτσέζοι για πολλούς αιώνες δεν τις έτρωγαν. Μαριλένα Κουτεντάκη - Γ2 8. 2ο κονδυλοΓραφήματα Απρίλιος 2012 Περιήγηση στις κρήνες του Ηρακλείου Την Παρασκευή 17/2/2012, λίγες μέρες μετά την ακύρωση της ξενάγησης της περιβαλλοντικής ομάδας στις κρήνες του Ηρακλείου, λόγω κακοκαιρίας, πραγματοποιήθηκε τελικά η εκδρομή μας στο κέντρο της πόλης. Η περιβαλλοντική ομάδα του σχολείου μας, συνοδευόμενη από την κ. Τζιμογιάννη, κ. Τρούλη, κ. Σιώκη και κ. Σχολιάδου, ξεναγήθηκε δωρεάν από την κ. Τσαγκαράκη Εύα συνολικά σε τέσσερις κρήνες, ξεκινώντας από αυτήν κοντά στην πλατεία Κορνάρου, γνωστή και ως κρήνη Bembo. Η κρήνη Bembo κτίστηκε μεταξύ 15521554 από τον capitano Gianmatteo Bembo. Κοσμείται με οικόσημα και άλλα αναγεννησιακού και γοτθικού τύπου στοιχεία, ενώ στη μέση ξεχωρίζει ένα μεγάλο, ακέφαλο άγαλμα ρωμαϊκής περιόδου. Ο κρουνός διακοσμείται με φυτικής διακόσμησης ανάγλυφα στοιχεία. Συνεχίσαμε την περιήγησή μας με μια επίσκεψη στην κρήνη Μοροζίνι, τα γνωστά Λιοντάρια. Η κρήνη Μοροζίνι αποτελεί μία από τις γνωστότερες κρήνες και ένα από τα πιο όμορφα στολίδια της πόλης μας. Κατασκευάστηκε από το γενικό προβλεπτή Francesco Morozini το 1628, ο οποίος κατάφερε να φέρει νερό μέσα στη διψασμένη πόλη του Ηρακλεί- ου από τις πηγές των Αρχανών μέσα από ένα περίπλοκο σύστημα αγωγών. Η οκτάλοβη δεξαμενή που στηρίζεται πάνω σε ειδική εξέδρα διακοσμείται με ανάγλυφες μυθολογικές παραστάσεις και θαλάσσιες μορφές, όπως τρίτωνες, δελφίνια, και διάφορα οικόσημα, ενώ το νερό έρρεε (και μερικές φορές ρέει ακόμη) από τα στόματα των τεσσάρων λιονταριών. Στην κορυφή της κρήνης δέσποζε ένα υπερφυσικό άγαλμα του Ποσειδώνα, το οποίο όμως κατέρρευσε. Στη συνέχεια η περιβαλλοντική ομάδα του σχολείου μας μετέβη στην κρήνη Σαγκρέντο της οποίας το μοναδικό σωζόμενο τμήμα εντοιχίστηκε κατά την αναστήλωση της Λότζιας στο βόρειο τοίχο της. H κρήνη αυτή κτίστηκε από το Δούκα της Κρήτης Τζιοβάνι Σαγκρέντο, μεταξύ 1602-1604, για να εξυπηρετεί τις ανάγκες των ευγενών που συγκεντρώνονταν στη Λότζια. Αρχικά βρισκόταν στη δυτική πλευρά του Αγίου Τίτου προς την οπλαποθήκη (Armeria) πίσω από τη Λότζια. Η κρήνη έφερε ανάγλυφη παράσταση που απεικόνιζε μια γυναικεία μορφή ανάμεσα σε δυο κίονες, η οποία κρατούσε στο δεξί της χέρι ρόπαλο και στο αριστερό μια ασπίδα. Σύμφωνα με τον Τζερόλα, η μορφή αυτή συμβόλιζε την Κρήτη. Ήταν επίσης διακοσμημένη με μια παράσταση του Ευαγγελισμού, η οποία αρχικά αποτελούσε τμήμα σαρκοφάγου, που ενσωματώθηκε στη συνέχεια στην κρήνη. Έπειτα, βρεθήκαμε στην κρήνη Πριού- Αθλητικές δραστηριότητες To Μάρτιο ξεκίνησε στο σχολείο μας το εσωτερικό πρωτάθλημα καλαθοσφαίρισης και πετοσφαίρισης. Μέχρι την έκδοση του 2ου φύλλου της εφημερίδας μας έχει διεξαχθεί ένας αγώνας καλαθοσφαίρισης ανάμεσα στα τμήματα Α4-Α5 και το αποτέλεσμα είναι 25-11 υπέρ του Α4. λι, επίσης γνωστή με το όνομα Φοντάνα Νουόβα (Fontana nuova), η οποία είναι από την οθωμανική περίοδο γνωστή και ως κρήνη Δελημάρκου. Η κρήνη κατασκευάστηκε γύρω στα 1666 από το Γενικό Προβλεπτή Αντόνιο Πριούλι και σώζεται σήμερα πίσω από το Μποδοσάκειο Δημοτικό Σχολείο. Η κρήνη, που αποτελεί άριστο δείγμα αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής, διακοσμείται με κίονες κορινθιακού ρυθμού και πεσσούς, ενώ η όλη κατασκευή στέφεται με τριγωνικό αέτωμα. Εκατέρωθεν των κιόνων σχηματίζονται κόγχες, οι μετόπες των οποίων φέρουν περίτεχνη διακόσμηση. Μετά την ξενάγηση, η ομάδα μας επισκέφθηκε το Ιστορικό Μουσείο Ηρακλείου. Έτσι τελείωσε η περιήγησή μας στις ενετικές κρήνες της πόλης μας, που αποτελούν σημαντικά μνημεία και μάρτυρες της μακραίωνης ιστορίας της. Η επόμενη εξόρμησή μας θα είναι στο Καρπενήσι της Ευρυτανίας, όπου και ελπίζουμε να περάσουμε υπέροχα και θα σας παρουσιάσουμε φωτογραφίες και άλλο υλικό, όταν επιστρέψουμε… Μελά Δώρα - Κρασαγάκης Γρηγόρης Γ4 (Μέλη Περιβαλλοντικής Ομάδας) Σκάκι ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΠΑΓΚΡΗΤΙΟΥ ΟΜΑΔΙΚΟΥ ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ Στο Παγκρήτιο Ομαδικό Πρωτάθλημα σκακιού συμμετείχαν δύο ομάδες από το σχολείο μας και πήραν τη β΄και γ΄ θέση. Η πρώτη ομάδα που κέρδισε τη β΄ θέση αποτελούνταν από τους μαθητές: Παπαδάκη Γεώργιο (αρχηγός) Ελευθεράκη Παναγιώτη Πετράκη Νίκο Σερπετσιδάκη Εύα Η δεύτερη ομάδα που κέρδισε τη γ΄ θέση αποτελούνταν από τους μαθητές: Βαγιονάκη Μάρκο(αρχηγός) Δαγκωνάκη Ιωάννη Φακίδη Σίμο Χατζάκη Μιχαέλα ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΠΑΓΚΡΗΤΙΟΥ ΑΤΟΜΙΚΟΥ ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ Κατηγορία Α΄ Γυμνασίου (Αγόρια): Φακίδης Σίμος, 2η θέση Βαγιονάκης Μάρκος, 3η θέση Κατηγορία Β΄ Γυμνασίου (Αγόρια): Πετράκης Νίκος, 2η θέση Ελευθεράκης Παναγιώτης, 3η θέση Κατηγορία Β΄ Γυμνασίου (Κορίτσια): Σερπετσιδάκη Εύα, 2η θέση Κατηγορία Γ΄ Γυμνασίου (Αγόρια): Παπαδάκης Γεώργιος,2η θέση Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά.