ΞΕΝΟΦΩΝ, ΕΛΛΗΝΙΚΑ.pdf

1
Αρχαίοι Έλληνες Ιστοριογράφοι
Γιώργος Θώδης, φιλόλογος
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
2
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
3
Αρχαίοι Έλληνες Ιστοριογράφοι
1. Εισαγωγικά στην αρχαία ελληνική ιστοριογραφία
1.
Ποιο είναι το έργο της ιστοριογραφίας;
2.
Για ποια θέματα μας πληροφορούν οι ιστορικές καταγραφές που συναντά κανείς
στις περιοχές της Αιγύπτου και της Μεσοποταμίας;
3.
Ποιο σκοπό υπηρετούν τα ιστορικά κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης;
4.
Να αναφέρετε ένα βασικό γνώρισμα της κινεζικής ιστοριογραφίας.
5.
Ποια ήταν η πρωτοτυπία των Ελλήνων ιστοριογράφων σε σχέση με τις ιστορικές
καταγραφές στις χώρες της Μέσης και Άπω Ανατολής;
6.
Ποιο σκοπό υπηρετεί η ελληνική ιστοριογραφία κατά την αρχαϊκή εποχή;
7.
Να αναφέρετε τρεις λογογράφους της αρχαϊκής εποχής.
8.
Να γράψετε ενδεικτικά τέσσερα θέματα με τα οποία ασχολούνται οι λογογράφοι
της αρχαϊκής περιόδου.
9.
Ποιον θέτει ως στόχο της Ιστορίας του ο Ηρόδοτος;
10.
Να αναφέρετε το κεντρικό θέμα των ιστορικών γεγονότων που αφηγείται.
11.
Να προσδιορίσετε κατά προσέγγιση τη χρονική περίοδο που καλύπτει η
καταγραφή των ιστορικών γεγονότων από τον Ηρόδοτο.
12.
Ποιο είναι το θέμα της Ιστορίας του Θουκυδίδη;
13.
Να σημειώσετε ποια ήταν η βαθύτερη αιτία της σύγκρουσης Αθηναίων και
Σπαρτιατών σύμφωνα με την κρίση του ιστορικού που την κατέγραψε.
14.
Να αναφέρετε σύντομα ποιος ήταν ο σκοπός της συγγραφής ιστορίας από το
Θουκυδίδη.
15.
Σε ποια χρονική περίοδο αναφέρεται ο Ξενοφών με τα Ελληνικά του;
16.
Να γράψετε δυο σημαντικές χαρακτηριστικές διαφορές που διαπιστώνουμε
ανάμεσα στο έργο του Ξενοφώντα και το έργο των προηγουμένων μεγάλων ιστορικών
του 5ου αιώνα π.Χ.
17.
Με ποιο έργο του Ξενοφώντα εμφανίζεται στο χώρο της πεζογραφίας η
μυθιστορηματική βιογραφία;
18.
Ποια θέματα συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον και την προσοχή των ιστοριογράφων
ου
του 4 αι. π. Χ.;
19.
Ποια ιστορική περίοδο καλύπτει το έργο του Πολύβιου του Μεγαλοπολίτη και σε
ποια ιστορικά γεγονότα αναφέρεται (επιγραμματικά);
20.
Ποιον είχε ως πρότυπο για την ιστορική του έρευνα ο Πολύβιος;
21.
Να αναφέρετε επιγραμματικά τα σημαντικότερα έργα του Πλουτάρχου και του
Αρριανού (όσα αναφέρονται στο βιβλίο σας).
22.
Να αναφέρετε επιγραμματικά ποια είναι τα βασικά θέματα των ιστορικών έργων
του Πλουτάρχου και του Αρριανού.
23.
Ποιον προγενέστερό του ιστορικό είχε ως πρότυπό του ο Αρριανός;
3. Ξενοφών Γρύλλου Ερχιεύς
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
4
Η ζωή του
1.
Να δώσετε βασικές πληροφορίες για την καταγωγή του Ξενοφώντα και για το
οικογενειακό περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγάλωσε.
2.
Σε ποια εποχή έζησε ο Ξενοφών; Να αναφέρετε το πιο σημαντικό για τον ίδιο
γεγονός της εποχής εκείνης και να αιτιολογήσετε την επιλογή σας.
3.
Να σημειώσετε επιγραμματικά ποιες στρατιωτικές υπηρεσίες προσέφερε (ο
Ξενοφών) και σε ποιον.
4.
Ποιο γεγονός ή ποια προσωπική επιλογή του ιστορικού τον οδήγησε σε ρήξη με την
πατρίδα του την Αθήνα;
5.
Με βάση τα στοιχεία της εισαγωγής του βιβλίου σας να γράψετε ένα βιογραφικό
σημείωμα για τον Ξενοφώντα αναφέροντας τους σημαντικότερους, κατά την κρίση σας,
σταθμούς στη ζωή του.
6.
Να εξηγήσετε γιατί οι Αθηναίοι εξόρισαν τον Ξενοφώντα από την πατρίδα του
(394 π. Χ.) και γιατί πολύ αργότερα (365 π. Χ.) ανακάλεσαν αυτή τους την απόφαση. Να
αιτιολογήσετε και τις δυο αποφάσεις των Αθηναίων.
7.
Ποιες ήταν οι σχέσεις του ιστορικού με την πόλη της Σπάρτης; Να τεκμηριώσετε
την απάντησή σας με στοιχεία από την εισαγωγή του βιβλίου σας.
8.
Ποια γεγονότα έπαιξαν κατά την κρίση σας σημαντικό ρόλο στη ζωή του
Ξενοφώντα; Να αιτιολογήσετε την απάντησή σας.
9.
Να αναφέρετε ποια μόρφωση διέθετε ο Ξενοφών και ποιο ρόλο έπαιξε σ’ αυτήν η
καταγωγή του και η κοινωνική τάξη στην οποία ανήκε.
Το έργο του. Ενδιαφέροντα και ιδέες
1.
Ποια ιστορικά πρόσωπα άσκησαν μεγάλη επίδραση στην προσωπικότητα και στις
ιδέες του Ξενοφώντα;
2.
Σε ποιες κατηγορίες κατατάσσονται τα έργα του και με ποια σειρά εκτιμούν οι
μελετητές ότι γράφτηκαν;
3.
Να αναφέρετε ενδεικτικά ένα ή δυο τίτλους και από τις τρεις κατηγορίες των
έργων του ιστορικού (ιστορικά, σωκρατικά, διδακτικά).
4.
Να αναφέρετε τρία από τα πιο δημοφιλή έργα του Ξενοφώντα, που
χρησιμοποιήθηκαν ως διδακτικά βιβλία από την Αναγέννηση μέχρι σήμερα.
5.
Να εξηγήσετε γιατί δεν είναι εύκολη η χρονολογική κατάταξη των έργων του
Ξενοφώντα ούτε η διάκριση του φιλολογικού είδους στο οποίο ανήκει καθένα από αυτά.
6.
Ο Ξενοφών είχε τη φιλοδοξία να συνεχίσει το έργο του Θουκυδίδη. Πόσο επιτυχημένη
θεωρείται η προσπάθειά του από διάφορους μελετητές;
7.
«Πολλά παραδείγματα … αδικήσει» (Βλ. σχολικό βιβλίο, σ. 32): Ποια ηθική αρχή
προβάλλει ο ιστορικός στο προηγούμενο απόσπασμα από τα Ἑλληνικά του και ποια
σημασία της αποδίδει για την τροπή και την εξέλιξη των ιστορικών γεγονότων;
8.
Ποιο χαρακτηρισμό απέδωσαν στον Ξενοφώντα οι θαυμαστές του έργου του στη
ρωμαϊκή εποχή και γιατί;
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
5
4. Ο Πελοποννησιακός πόλεμος (431 - 404 π.Χ.)
1. Ποια ήταν τα αίτια και οι αφορμές του πολέμου;
2. Γιατί το σύνθημα με το οποίο οι Λακεδαιμόνιοι ξεκίνησαν τον πόλεμο «τοὺς ῞Ελληνας
αὐτονόμους ἀφιέναι» βρήκε απήχηση στις ελληνικές πόλεις;
3. Να αναφέρετε ονομαστικά τις φάσεις του πελοποννησιακού πολέμου, να τις
προσδιορίσετε χρονολογικά και να γράψετε επιγραμματικά τα σημαντικότερα γεγονότα
σε καθεμία φάση.
4. Πότε άρχισε, πότε τελείωσε ο πελοποννησιακός πόλεμος και ποιοι ήταν οι αντίπαλοι;
5. Να αναφέρετε την πρώτη και την τελευταία πράξη του πολέμου.
Ερωτήσεις κλειστού τύπου ή συνδυασμός ανοικτού και κλειστού τύπου
1.
Να κατατάξετε τις ακόλουθες προτάσεις στην κατάλληλη σειρά, ώστε τα
βιογραφικά στοιχεία του Ξενοφώντα να αποδίδονται σε σωστή χρονική ακολουθία:

Εγκαταστάθηκε στον Σκιλλούντα της Ολυμπίας όπου ασχολήθηκε με το
συγγραφικό του έργο.

Συμμετείχε ως μισθοφόρος στο στράτευμα του Κύρου κατά του αδελφού του
Αρταξέρξη.

Εξορίστηκε από την πατρίδα του, την Αθήνα.

Μεγάλωσε σε εύπορη οικογένεια στο Δήμο της Ερχιάς Αττικής.

Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το κτήμα του στον Σκιλλούντα και να μετακομίσει
στην Κόρινθο.

Οι Αθηναίοι του επιτρέπουν να επαναπατριστεί μετά από την άρση του
ψηφίσματος για εξορία.

Ακολούθησε τον Σπαρτιάτη βασιλιά Αγησίλαο στη μάχη της Κορώνειας.

Υπηρέτησε στο σώμα των ιππέων της πατρίδας του, της Αθήνας.

Οδήγησε τους Έλληνες μισθοφόρους (τους Μυρίους) από τα βάθη της Μ. Ασίας
πίσω στην πατρίδα τους.

Έστειλε τους γιους του Γρύλλο και Διόδωρο να υπηρετήσουν στον αθηναϊκό
στρατό.
2. Α. Να σημειώσετε με Χ στο αντίστοιχο τετράγωνο, γιατί οι Αθηναίοι με ψήφισμά τους
εξόρισαν τον Ξενοφώντα.
Οι Αθηναίοι τον εξόρισαν, επειδή

αρνήθηκε να υπηρετήσει στον αθηναϊκό στρατό

κατατάχτηκε ως μισθοφόρος στο στρατό του Κύρου στη Μ. Ασία

ανήκε στην τάξη των ιππέων και συναναστρεφόταν με το Σωκράτη

στη μάχη της Κορώνειας (494 π.Χ.) παρατάχτηκε με το βασιλιά της Σπάρτης
Αγησίλαο εναντίον της πατρίδας του της Αθήνας.

δεν επέτρεψε στους γιους του να υπηρετήσουν στον αθηναϊκό στρατό.
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
6
Β. Να αναφέρετε αν οι Αθηναίοι αναθεώρησαν ποτέ αυτή την απόφασή τους και με ποια
αφορμή.
3. Α. Να χαρακτηρίσετε με Χ στο αντίστοιχο τετράγωνο, ως σωστές ή λανθασμένες τις
ακόλουθες προτάσεις που αναφέρονται στη στάση του Ξενοφώντα απέναντι στα
ιστορικά γεγονότα, την πίστη του σε ηθικές αξίες και σε κρίσεις για το άτομό του.
Σ
Λ
Ο Ξενοφών:
α διέθετε βαθιά φιλοσοφημένη πολιτική
 
. σκέψη
β. καταδίκασε την αυθαιρεσία και την
 
ανηθικότητα της εξουσίας
γ. θεωρήθηκε από τους αλεξανδρινούς
φιλολόγους ανώτερος από τον Ηρόδοτο  
και το Θουκυδίδη
δ. παρά τις προσπάθειές του έδωσε μια
συγκεχυμένη εικόνα των πολιτικών  
εξελίξεων του 5ου π.Χ. αι.
ε. απέδωσε σε θεϊκή τιμωρία την ήττα των
Σπαρτιατών από τους Θηβαίους στα  
Λεύκτρα το 371 π.Χ. και την παρακμή τους
σ κέρδισε το θαυμασμό πολλών μελετητών
τ του έργου του, οι οποίοι τον απεκάλεσαν  
ἀττικὴ μέλισσα και ἀττικὴ μοῦσα.
Β. Να αιτιολογήσετε την επιλογή σας σε μια πρόταση που χαρακτηρίσατε ως σωστή με
βάση τα στοιχεία της εισαγωγής του βιβλίου σας.
4.
Να συνδέσετε με βέλη τους τίτλους των έργων του Ξενοφώντα στην Α στήλη με τις
αναφορές στο περιεχόμενο που τους αντιστοιχεί στη Β στήλη. Δυο στοιχεία της Β στήλης
περισσεύουν.
Εξιστόρηση των γεγονότων της περιόδου 411Κύρου Ἀνάβασις 362 π.Χ στην Ελλάδα και Μ. Ασία.
Εγκωμιαστική βιογραφική έκθεση των
αρετών του Σπαρτιάτη βασιλιά.
Ἀπομνημονεύματα
Προτάσεις λύσεων για την εξυγίανση των
οικονομικών του κράτους των Αθηνών στα
Σωκράτους
μέσα του 4ου π. Χ. αιώνα.
Διάλογος ανάμεσα στον τύραννο των
Ἀγησίλαος
Συρακουσών και τον ποιητή Σιμωνίδη για τις
διαφορές ανάμεσα στη ζωή του τυράννου και
του απλού πολίτη.
Συζητήσεις και διάλογοι του μεγάλου
στοχαστή και δασκάλου που προβάλλουν την
ηθική του επιρροή στους γύρω του.
Κύρου Παιδεία
Η συμμετοχή δέκα χιλιάδων μισθοφόρων
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
7
Ἑλληνικά
Ἱέρων
στην εκστρατεία του Κύρου εναντίον του
αδελφού του το 401 π. Χ. και η περιπετειώδης
επιστροφή τους.
Ο Σωκράτης αντικρούει την κατηγορία της
αθεΐας και προβάλλει την ηθική του και τη
σοφία του.
Μυθιστορηματική βιογραφία, στην οποία ο
συγγραφέας αλλάζει ιστορικά στοιχεία και
επινοεί περιστατικά, για να προβάλει τις
δικές του ιδέες σχετικά με την εκπαίδευση του
ιδανικού ηγέτη.
3. Ἑλληνικά
Α. Ερωτήσεις ανοικτού τύπου (σύντομης απάντησης)
1. Από ποιο χρονικό σημείο αρχίζει και σε ποιο τελειώνει η ιστορική αφήγηση του
Ξενοφώντα στα Ελληνικά;
2. Σε πόσα βιβλία χωρίζονται τα Ελληνικά του Ξενοφώντα και πόσες ενότητες
διακρίνονται στην ιστορική καταγραφή του;
3. Ποιο είναι το περιεχόμενο του 2ου βιβλίου των Ελληνικών και ποιο ιδιαίτερο
ενδιαφέρον παρουσιάζει;
Β. Ερώτηση κλειστού τύπου
Τα παρακάτω γεγονότα καταγράφονται από τον Ξενοφώντα στα Ελληνικά. Να τα
κατατάξετε στη σωστή χρονολογική σειρά:
Σωστή σειρά
 Άνοδος της δύναμης της
α)
Θήβας
 Κατάληψη της εξουσίας
β)
στην Αθήνα από τους
Τριάκοντα τυράννους
 Μάχη της Μαντινείας
γ)
 Αποκατάσταση της
δ)
δημοκρατίας στην Αθήνα
 Πελοποννησιακός πόλεμος,
τελευταία περίοδος - ήττα και ε)
παράδοση της Αθήνας
 Μάχη των Λεύκτρων
στ)
 Ειρήνη του βασιλέως
ζ)
(Ανταλκίδειος ειρήνη)
4. Ερωτήσεις για όλη την εισαγωγή (για το σπίτι)
1.
Παρακολουθώντας (στην εισαγωγή του βιβλίου σας) την ελληνική ιστοριογραφία
από τον 5ο αι. π. Χ. έως και το δεύτερο αιώνα μ. Χ. να σημειώσετε τις διαφορετικές τάσεις
που καταγράφονται κατά την εξέλιξή της.
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
8
2.
Με βάση τα στοιχεία που δίνονται στην εισαγωγή του βιβλίου σας για το έργο του
Ηροδότου και του Θουκυδίδη να γράψετε σε ποια σημεία διαφέρει το έργο του δεύτερου
από του πρώτου. Να επισημάνετε τα στοιχεία εκείνα που, κατά τη γνώμη σας, κάνουν το
έργο του ενός και του άλλου αξιόλογο.
3. Με βάση τα στοιχεία της εισαγωγής του βιβλίου σας να σκιαγραφήσετε την
προσωπικότητα του Ξενοφώντα ως συγγραφέα και ως Αθηναίου πολίτη.
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
9
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
ΒΙΒΛΙΟ 2ο Κεφάλαιο Ι
§§ 16-19
Θρίαμβος των Σπαρτιατών στους Αιγός ποταμούς
Μετά την ήττα των Σπαρτιατών στις Αργινούσες (καλοκαίρι 406 π.Χ.), οι σύμμαχοί τους
απαίτησαν να οριστεί εκ νέου ναύαρχος ο Λύσανδρος. (Επειδή, όμως, μια δεύτερη θητεία
απαγορευόταν από τον νόμο, ο ικανός στρατιωτικός μετέβη στην Ιωνία ως ἐπιστολεὺς ὕπαρχος.)
Ο Λύσανδρος την άνοιξη του 405 π.Χ. κατευθύνθηκε με το στόλο του στον Ελλήσποντο και
κατόρθωσε να κυριεύσει σημαντικές πόλεις, συμμάχους των Αθηναίων, όπως τις Κεδρείες και τη
Λάμψακο. Οι Αθηναίοι τον Σεπτέμβριο του 405 π.Χ., όταν έμαθαν την προέλαση του Λύσανδρου
στον Ελλήσποντο και την κατάληψη της Λαμψάκου, έσπευσαν με 180 περίπου πλοία, για να τον
αναχαιτίσουν∙ έφτασαν πρώτα στη Σηστό και ύστερα αγκυροβόλησαν στους Αιγός Ποταμούς,
που ήταν μικρή κώμη στα θρακικά παράλια, απέναντι σχεδόν από τη Λάμψακο. Εκεί στους Αιγός
Ποταμούς έλαβε χώρα η μοιραία ήττα και καταστροφή των Αθηναίων που έκρινε και το τέλος του
αδελφοκτόνου Πελοποννησιακού πολέμου.
Ο Ξενοφών περιγράφει τα δραματικά εκείνα γεγονότα με συντομία βέβαια και λιτότητα
— με τρόπο όμως εύγλωττο και παραστατικό: προσδιορίζει με ενάργεια τις συνθήκες κάτω από
τις οποίες έγινε η συμφορά καθώς και τα αίτια της αδόκητης εκείνης ήττας των Αθηναίων, που
οφειλόταν κυρίως στην παράλειψη των στρατηγών τους να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα
ασφαλείας. Πρωταγωνιστής στα γεγονότα αυτά ο ικανότατος στρατηγός Λύσανδρος από τη μια
μεριά και οι Αθηναίοι στρατηγοί (Κόνων, Αδείμαντος, Φιλοκλής, Μένανδρος, Τυδέας,
Κηφισόδοτος) από την άλλη, που επέδειξαν ασύγγνωστη αμέλεια στην επιτέλεση των
καθηκόντων τους. Η εκφραστική τέχνη του συγγραφέα στην ενότητα αυτή είναι απαράμιλλη:
χρήση πολλών και εύστοχων επιρρηματικών και εμπρόθετων προσδιορισμών, επιμελημένη
πλοκή του λόγου με ποικίλες μετοχές και εξηρτημένες προτάσεις, επιλογή κατάλληλου
λεξιλογίου (π.χ. χρήση ναυτικών όρων), αλλεπάλληλη εμφάνιση του συνδέσμου δε με
μεταβατική σημασία, που σηματοδοτεί το ρυθμό της αφήγησης, προτάσεις μικρές και κοφτές,
περιγραφή του χώρου ακριβής και σαφής, ύφος απλό και απέριττο.
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
10
[2.1.16] Οἱ δ’ Ἀθηναῖοι ἐκ τῆς Σάμου ὁρμώμενοι
τὴν βασιλέως κακῶς ἐποίουν, καὶ ἐπὶ τὴν Χίον καὶ
τὴν Ἔφεσον ἐπέπλεον, καὶ παρεσκευάζοντο πρὸς
ναυμαχίαν, καὶ στρατηγοὺς πρὸς τοῖς ὑπάρχουσι
Οι Αθηναίοι λοιπόν, έχοντας ως ορμητήριο
τη Σάμο, λεηλατούσαν τη χώρα του βασιλιά
και έ π λε αν εν αν τί ο ν της Χί ο υ κ αι τη ς
Εφ έσ ο υ κα ι προετοιμάζονταν γ ι α ναυμαχία∙
και εξέλεξαν επιπλέον ως στρατηγούς ( ο ι
Αθηναίοι στην Αθήνα), εκτός από αυτούς που
είχαν (υπήρχαν), το Μένανδρο, τον Τυδέα και
τον Κηφισόδοτο.
προσείλοντο Μένανδρον, Τυδέα, Κηφισόδοτον.
[2.1.17] Λύσανδρος δ’ ἐκ τῆς Ῥόδου παρὰ τὴν
Ἰωνίαν ἐκπλεῖ πρὸς τὸν Ἑλλήσποντον πρός τε τῶν
πλοίων τὸν ἔκπλουν καὶ ἐπὶ τὰς ἀφεστηκυίας
αὐτῶν πόλεις. ἀνήγοντο δὲ καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐκ τῆς
Και ο Λύσανδρος απέπ λευσε από τη Ρόδο,
κοντά σ τ ι ς ακτές της Ιωνίας, προς τον
Ελλήσποντο γ ι α (να εμποδίσει) την έξοδο
των εμπορικών πλοίων και (για να επιτεθεί)
στις πόλεις που είχαν απο στατήσει από
αυτούς (δηλαδή τους Λακεδαιμονίους). Αλλά
και οι Αθηναίοι απέπλευσαν από τη Χί ο και
ανοίχτηκαν στο πέλαγος∙
Χίου πελάγιοι∙
[2.1.18] ἡ γὰρ Ἀσία πολεμία αὐτοῖς ἦν. Λύσανδρος
δ’ ἐξ Ἀβύδου παρέπλει εἰς Λάμψακον σύμμαχον
οὖσαν Ἀθηναίων∙ καὶ οἱ Ἀβυδηνοὶ καὶ οἱ ἄλλοι
παρῆσαν πεζῇ. ἡγεῖτο δὲ Θώραξ Λακεδαιμόνιος.
[2.1.19] προσβαλόντες δὲ τῇ πόλει αἱροῦσι κατὰ
κράτος, καὶ διήρπασαν οἱ στρατιῶται οὖσαν
πλουσίαν καὶ οἴνου καὶ σίτου καὶ τῶν ἄλλων
γιατί η Ασία ήταν εχθρι κή απέναντι τους.
Ο Λύσανδρος πάλι από την Αβυδο έπλεε κατά
μήκος των ακτών προς τη Λάμψακο, που ήταν
σύμμαχος των Αθηναίων ∙ και οι Αβυδηνοί
και οι άλλοι (σύμμαχοι) προχω ρούσαν από τη
στεριά ( δ ι α ξηράς)∙ αρχηγός τους ήταν ο
Θώρακας ο Λακεδαιμόνιος.
Αφού επιτέθηκαν εναντίον της πόλης, την
κυρίευσαν με έφοδο και οι στρατιώτες τη
λεηλάτησαν γιατί ήταν πλούσια και γεμάτη από
κρασί, σιτάρι και άλλα εφόδια∙ ο Λύσανδρος πάντως
όλους τους πολίτες τους άφησε ελεύθερους.
ἐπιτηδείων πλήρη∙ τὰ δὲ ἐλεύθερα σώματα πάντα
ἀφῆκε Λύσανδρος.
[2.1.20] οἱ δ’ Ἀθηναῖοι κατὰ πόδας πλέοντες
ὡρμίσαντο τῆς Χερρονήσου ἐν Ἐλαιοῦντι ναυσὶν
ὀγδοήκοντα καὶ ἑκατόν. ἐνταῦθα δὴ
ἀριστοποιουμένοις αὐτοῖς ἀγγέλλεται τὰ περὶ
Λάμψακον, καὶ εὐθὺς ἀνήχθησαν εἰς Σηστόν.
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
Οι Αθηναίοι με τα καράβια τους ακολουθώντας (το
Λύσανδρο) από κοντά αγκυροβόλησαν στον
Ελαιούντα της Χερσονήσου με εκατόν ογδόντα
πλοία. Εδώ, την ώρα που (προ)γευμάτιζαν, έφτασε σ'
αυτούς η είδηση για τα γεγονότα στη Λάμψακο και
ξεκίνησαν αμέσως για τη Σηστό.
11
[2.1.21] ἐκεῖθεν δ’ εὐθὺς ἐπισιτισάμενοι ἔπλευσαν
εἰς Αἰγὸς ποταμοὺς ἀντίον τῆς Λαμψάκου∙ διεῖχε δ’
ὁ Ἑλλήσποντος ταύτῃ σταδίους ὡς πεντεκαίδεκα.
Από εκεί, αφού ανεφοδιάστηκαν εσπευσμένα με
τρόφιμα,
κατευθύνθηκαν
στους
Αιγός
ποταμούς, απέναντι από τη Λάμψακο∙ εκεί ο
Ελλήσποντος είχε πλάτος δεκαπέντε περίπου
στάδια. Εδώ δείπνησαν.
ἐνταῦθα δὴ ἐδειπνοποιοῦντο.
[2.1.22] Λύσανδρος δὲ τῇ ἐπιούσῃ νυκτί, ἐπεὶ ὄρθρος
ἦν, ἐσήμηνεν εἰς τὰς ναῦς ἀριστοποιησαμένους
εἰσβαίνειν, πάντα δὲ παρασκευασάμενος ὡς εἰς
ναυμαχίαν καὶ τὰ παραβλήματα παραβάλλων,
Την επόμενη νύχτα, την ώρα που ξημέρωνε, ο
Λύσανδρος έδωσε σήμα (στα πληρώματα), αφού
προγευματίσουν, να επιβιβαστούν στα πλοία
και αφού έκανε όλες τις προετοιμασίες σαν (να
επρόκειτο) για ναυμαχία και τοποθέτησε τα
παραπετάσματα στα πλάγια των πλοίων,
προειδοποίησε να μην κινηθεί κανείς από τη
παράταξη του ούτε να ανοιχτεί στο πέλαγος.
προεῖπεν ὡς μηδεὶς κινήσοιτο ἐκ τῆς τάξεως μηδὲ
ἀνάξοιτο.
[2.1.23] οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ἅμα τῷ ἡλίῳ ἀνίσχοντι ἐπὶ
τῷ λιμένι παρετάξαντο ἐν μετώπῳ ὡς εἰς
ναυμαχίαν. ἐπεὶ δὲ οὐκ ἀντανήγαγε Λύσανδρος,
καὶ τῆς ἡμέρας ὀψὲ ἦν, ἀπέπλευσαν πάλιν εἰς τοὺς
Οι Αθηναίοι, συγχρόνως με την ανατολή του
ήλιου, παρατάχθηκαν καταμέτωπο έξω από το
λιμάνι έτοιμοι σαν (να επρόκειτο) για ναυμαχία.
Επειδή όμως ο Λύσανδρος δεν έβγαλε από το
λιμάνι τα πλοία εναντίον τους και ήταν πλέον
αργά (και η μέρα είχε πλέον περάσει), γύρισαν
πίσω στους Αιγός ποταμούς.
Αἰγὸς ποταμούς.
[2.1.24] Λύσανδρος δὲ τὰς ταχίστας τῶν νεῶν
ἐκέλευσεν ἕπεσθαι τοῖς Ἀθηναίοις, ἐπειδὰν δὲ
ἐκβῶσι, κατιδόντας ὅ τι ποιοῦσιν ἀποπλεῖν καὶ
αὐτῷ ἐξαγγεῖλαι. καὶ οὐ πρότερον ἐξεβίβασεν ἐκ
τῶν νεῶν πρὶν αὗται ἧκον. ταῦτα δ’ ἐποίει τέτταρας
ἡμέρας∙ καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐπανήγοντο.
[2.1.25] Ἀλκιβιάδης δὲ κατιδὼν ἐκ τῶν τειχῶν τοὺς
μὲν Ἀθηναίους ἐν αἰγιαλῷ ὁρμοῦντας καὶ πρὸς
οὐδεμιᾷ πόλει, τὰ δ’ ἐπιτήδεια ἐκ Σηστοῦ μετιόντας
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
Ο Λύσανδρος λοιπόν διέταξε τα γρηγορότερα
από τα καράβια του να ακολουθήσουν τους
Αθηναίους και αφού προσέξουν τι θα κάνουν οι
Αθηναίοι μετά την αποβίβαση τους στη στεριά,
να γυρίσουν πίσω και να (τα) ανακοινώσουν σ'
αυτόν. Στο μεταξύ δεν άφησε τους ναύτες να
αποβιβαστούν από τα καράβια στη στεριά παρά
μόνον αφού ήρθαν πίσω αυτά. Αυτά (ο
Λύσανδρος) έκανε για τέσσερις μέρες και κάθε
φορά οι Αθηναίοι ανοίγονταν στο πέλαγος
εναντίον του.
Και ο Αλκιβιάδης, αφού είδε από τα τείχη ότι οι
Αθηναίοι είχαν αγκυροβολήσει σε ανοιχτή
ακρογιαλιά και σε καμιά πόλη κοντά και ότι
προμηθεύονταν τα τρόφιμα από τη Σηστό. σε
απόσταση δεκαπέντε στάδια από τα πλοία, ενώ, οι
εχθροί ότι (είχαν αγκυροβολήσει) μέσα σε λιμάνι
12
πεντεκαίδεκα σταδίους ἀπὸ τῶν νεῶν, τοὺς δὲ
πολεμίους ἐν λιμένι καὶ πρὸς πόλει ἔχοντας πάντα,
οὐκ ἐν καλῷ ἔφη αὐτοὺς ὁρμεῖν, ἀλλὰ μεθορμίσαι
και κοντά σε πόλη έχοντας τα πάντα, είπε (στους
Αθηναίους) ότι δεν είχαν αγκυροβολήσει σε
κατάλληλο (μέρος) και τους συμβούλευε να
μετακινήσουν τα πλοία (και να ρίξουν άγκυρα) στη
Σηστό, κοντά σε λιμάνι και σε πόλη∙
εἰς Σηστὸν παρῄνει πρός τε λιμένα καὶ πρὸς πόλιν∙
[2.1.26] οὗ ὄντες ναυμαχήσετε, ἔφη, ὅταν βούλησθε.
οἱ δὲ στρατηγοί, μάλιστα δὲ Τυδεὺς καὶ Μένανδρος,
ἀπιέναι αὐτὸν ἐκέλευσαν∙ αὐτοὶ γὰρ νῦν
εκεί, αν είστε, τους είπε, θα ναυμαχήσετε, όταν (το)
θελήσετε. Οι στρατηγοί όμως, και προπάντων ο
Τυδέας και ο Μένανδρος, τον διέταξαν να φύγει∙
γιατί (του είπαν) ότι τώρα αυτοί ήταν στρατηγοί και
όχι εκείνος. Και αυτός ο Αλκιβιάδης έφυγε.
στρατηγεῖν, οὐκ ἐκεῖνον. καὶ ὁ μὲν ᾤχετο.
[2.1.27] Λύσανδρος δ’, ἐπεὶ ἦν ἡμέρα πέμπτη
ἐπιπλέουσι τοῖς Ἀθηναίοις, εἶπε τοῖς παρ’ αὐτοῦ
ἑπομένοις, ἐπὰν κατίδωσιν αὐτοὺς ἐκβεβηκότας καὶ
ἐσκεδασμένους κατὰ τὴν Χερρόνησον, (ὅπερ
ἐποίουν πολὺ μᾶλλον καθ’ ἑκάστην ἡμέραν, τά τε
σιτία πόρρωθεν ὠνούμενοι καὶ καταφρονοῦντες
δὴ τοῦ Λυσάνδρου, ὅτι οὐκ ἀντανῆγεν,)
Ο Λύσανδρος όταν ήρθε την πέμπτη ημέρα από τότε
που έπλεαν εναντίον του οι Αθηναίοι έδωσε εντολή
σ'
εκείνους
που
παρακολουθούσαν
(τους
Αθηναίους) κατά διαταγή του, όταν δουν οτι αυτοί
έχουν αποβιβαστεί και είναι διασκορπισμένοι στη
Χερσόνησο, (πράγμα που έκαναν οι Αθηναίοι όλο
και περισσότερο κάθε μέρα, και επειδή αγόραζαν
από μακριά τα τρόφιμα και επειδή περιφρονούσαν
πλέον το Λύσανδρο, διότι δεν ερχόταν εναντίον
τους) επιστρέφοντας με τα πλοία προς αυτόν και να
σηκώσουν ψηλά μιαν ασπίδα στο μέσο της
διαδρομής. Και αυτοί εκτέλεσαν τις εντολές του,
όπως (ο Λύσανδρος) διέταξε.
ἀποπλέοντας τοὔμπαλιν παρ’ αὐτὸν ἆραι ἀσπίδα
κατὰ μέσον τὸν πλοῦν. οἱ δὲ ταῦτα ἐποίησαν ὡς
ἐκέλευσε.
Β', Ι , § 28 – 29
[2.1.28] Λύσανδρος δ’ εὐθὺς ἐσήμηνε τὴν ταχίστην
πλεῖν∙ συμπαρῄει δὲ καὶ Θώραξ τὸ πεζὸν ἔχων.
Κόνων δὲ ἰδὼν τὸν ἐπίπλουν, ἐσήμηνεν εἰς τὰς ναῦς
βοηθεῖν κατὰ κράτος. διεσκεδασμένων δὲ τῶν
ἀνθρώπων, αἱ μὲν τῶν νεῶν δίκροτοι ἦσαν, αἱ δὲ
μονόκροτοι, αἱ δὲ παντελῶς κεναί∙ ἡ δὲ Κόνωνος
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
Β', Ι , § 28 – 29
Και ο Λύσανδρος αμέσως έδωσε το σύνθημα να
πλεύσουν ολοταχώς∙ συμπορευόταν επίσης ο
Θώρακας με (έχοντας) το πεζικό. Ο Κόνωνας, μόλις
είδε την επιθετική κίνηση του στόλου των
αντιπάλων, έδωσε το σύνθημα (στα πληρώματα)
να τρέξουν αμέσως στα πλοία. Επειδή όμως τα
πληρώματα (οι ναύτες) είχαν διασκορπιστεί (στην
ξηρά), άλλα από τα πλοία ήταν με δύο σειρές
κωπηλάτες, άλλα με μια σειρά και άλλα εντελώς
άδεια το πλοίο του Κόνωνα και άλλα εφτά, γύρω
του πλήρως επανδρωμένα, ανοίχτηκαν στο
13
καὶ ἄλλαι περὶ αὐτὸν ἑπτὰ πλήρεις ἀνήχθησαν
ἁθρόαι καὶ ἡ Πάραλος, τὰς δ’ ἄλλας πάσας
Λύσανδρος ἔλαβε πρὸς τῇ γῇ. τοὺς δὲ πλείστους
ἄνδρας ἐν τῇ γῇ συνέλεξεν∙ οἱ δὲ καὶ ἔφυγον εἰς τὰ
τειχύδρια. [2.1.29] Κόνων δὲ ταῖς ἐννέα ναυσὶ
φεύγων, ἐπεὶ ἔγνω τῶν Ἀθηναίων τὰ πράγματα
διεφθαρμένα, κατασχὼν ἐπὶ τὴν Ἀβαρνίδα τὴν
πέλαγος όλα μαζί, καθώς και η Πάραλος, ενώ όλα
τα άλλα ο Λύσανδρος τα κυρίεψε κοντά στην ακτή.
Στη στεριά επίσης αιχμαλώτισε τους πιο πολλούς
άντρες(των Αθηναίων)∙ μερικοί όμως κατέφυγαν
στα μικρά οχυρά της Σηστού. Ο Κόνωνας, καθώς
έφευγε με τα εννιά πλοία, όταν διαπίστωσε ότι οι
Αθηναίοι, είχαν καταστραφεί, προσορμίστηκε στην
Αβαρνίδα, το ακρωτήριο της Λαμψάκου, πήρε από
εκεί τα μεγάλα πανιά των πλοίων του Λύσανδρου
και στη συνέχεια ο ίδιος έφυγε με οχτώ πλοία για
την Κύπρο προς τον Ευαγόρα, ενώ η Πάραλος
(αναχώρησε) για την Αθήνα, για να αναγγείλει τα
γεγονότα.
Λαμψάκου ἄκραν ἔλαβεν αὐτόθεν τὰ μεγάλα τῶν
Λυσάνδρου νεῶν ἱστία, καὶ αὐτὸς μὲν ὀκτὼ ναυσὶν
ἀπέπλευσε παρ’ Εὐαγόραν εἰς Κύπρον, ἡ δὲ
Πάραλος εἰς τὰς Ἀθήνας ἀπαγγελοῦσα τὰ
γεγονότα.
Β,Ι, § 30 – 32
[2.1.30] Λύσανδρος δὲ τάς τε ναῦς καὶ τοὺς
αἰχμαλώτους καὶ τἆλλα πάντα εἰς Λάμψακον
ἀπήγαγεν, ἔλαβε δὲ καὶ τῶν στρατηγῶν ἄλλους τε
καὶ Φιλοκλέα καὶ Ἀδείμαντον. ᾗ δ’ ἡμέρᾳ ταῦτα
κατειργάσατο, ἔπεμψε Θεόπομπον τὸν Μιλήσιον
λῃστὴν εἰς Λακεδαίμονα ἀπαγγελοῦντα τὰ
γεγονότα, ὃς ἀφικόμενος τριταῖος ἀπήγγειλε.
[2.1.31] μετὰ δὲ ταῦτα Λύσανδρος ἁθροίσας τοὺς
συμμάχους ἐκέλευσε βουλεύεσθαι περὶ τῶν
αἰχμαλώτων. ἐνταῦθα δὴ κατηγορίαι ἐγίγνοντο
πολλαὶ τῶν Ἀθηναίων, ἅ τε ἤδη παρενενομήκεσαν
καὶ ἃ ἐψηφισμένοι ἦσαν ποιεῖν, εἰ κρατήσειαν τῇ
ναυμαχίᾳ, τὴν δεξιὰν χεῖρα ἀποκόπτειν τῶν
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
Β,Ι, § 30 – 32
Ο Λύσανδρος μετέφερε στη Λάμψακο και τα πλοία,
και τους αιχμαλώτους και όλα τα άλλα (λάφυρα),
αιχμαλώτισε ακόμη από τους στρατηγούς μεταξύ
των άλλων και το Φιλοκλή και τον Αδείμαντο. Την
ίδια μέρα που είχε αυτές τις επιτυχίες έστειλε στη
Λακεδαίμονα το Θεόπομπο το Μιλήσιο πειρατή για
να αναγγείλει τα γεγονότα, ο οποίος έφτασε (στη
Σπάρτη) μετά από τρεις μέρες και τα ανήγγειλε.
Μετά από αυτά ο Λύσανδρος συγκέντρωσε τους
συμμάχους και τους προέτρεψε να ανταλλάξουν
απόψεις
και να αποφασίσουν για τους
αιχμαλώτους. Τότε λοιπόν διατυπώνονταν πολλές
κατηγορίες σε βάρος των Αθηναίων και για τα
εγκλήματα πολέμου που ήδη είχαν διαπράξει και
για όσα είχαν αποφασίσει να κάνουν αν νικούσαν
στη ναυμαχία, να κόβουν δηλαδή το δεξί χέρι όλων
εκείνων που θα συλλαμβάνονταν ζωντανοί, και
ότι, όταν κυρίεψαν δυο τριήρεις, μια Κορινθιακή
και μια από την Ανδρο, πέταξαν στη θάλασσα
όλους τους άντρες μέσα από αυτές. Ο Φιλοκλής
ήταν ο στρατηγός των Αθηναίων ο οποίος
θανάτωσε αυτούς.
14
ζωγρηθέντων πάντων, καὶ ὅτι λαβόντες δύο
τριήρεις, Κορινθίαν καὶ Ἀνδρίαν, τοὺς ἄνδρας ἐξ
αὐτῶν πάντας κατακρημνίσειαν∙ Φιλοκλῆς δ’ ἦν
στρατηγὸς τῶν Ἀθηναίων, ὃς τούτους διέφθειρεν.
[2.1.32] ἐλέγετο δὲ καὶ ἄλλα πολλά, καὶ ἔδοξεν
ἀποκτεῖναι τῶν αἰχμαλώτων ὅσοι ἦσαν Ἀθηναῖοι
πλὴν Ἀδειμάντου, ὅτι μόνος ἐπελάβετο ἐν τῇ
ἐκκλησίᾳ τοῦ περὶ τῆς ἀποτομῆς τῶν χειρῶν
ψηφίσματος∙ ᾐτιάθη μέντοι ὑπό τινων προδοῦναι
τὰς ναῦς. Λύσανδρος δὲ Φιλοκλέα πρῶτον
ἐρωτήσας, ὃς τοὺς Ἀνδρίους καὶ Κορινθίους
κατεκρήμνισε, τί εἴη ἄξιος παθεῖν ἀρξάμενος εἰς
Ἕλληνας παρανομεῖν, ἀπέσφαξεν.
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
Λέγονταν επίσης και άλλα πολλά, και στο τέλος
πήραν την απόφαση να σκοτώσουν εκείνους από
τους αιχμαλώτους που ήταν Αθηναίοι εκτός από
τον Αδείμαντο, γιατί μόνο αυτός στη συνέλευση
του λαού ήταν αντίθετος στην απόφαση για την
αποκοπή των χεριών, κατηγορήθηκε όμως από
μερικούς ότι πρόδωσε τα πλοία. Ο Λύσανδρος
λοιπόν, αφού ρώτησε πρώτα το Φιλοκλή, ο οποίος
πέταξε στη θάλασσα τους Ανδρίους και τους
Κορινθίους., τι θεωρούσε άξιο να πάθει, επειδή
πρώτος αυτός άρχισε τις παρανομίες σε βάρος
Ελλήνων, τον έσφαξε.
15
ΒΙΒΛΙΟ 2ο
Κεφάλαιο Ι §§ 16-19
1. Να περιγράψετε την παράλληλη κίνηση των δύο αντιπάλων, αφού σημειώσετε τα ρήματα που την
αποδίδουν.
2. Να γράψετε το θεματικό κέντρο του κειμένου.
3. Να αποδοθούν οι ενέργειες της στήλης Β στα πρόσωπα της στήλης Αστα οποία αντιστοιχούν.
οἱδὲ ᾿Αθηναῖοι
Α. ἀνήγοντοἐκτῆς Χίου πελάγιοι
Θώραξ ὁ Λακεδαιμόνιος
Β.παρῆσανπεζῇ
οἱ ᾿Αβυδηνοί
Γ.ἐκτῆςΣάμουὁρμώμενοι
Λύσανδρος δέ
Δ. ἐκτῆς ῾Ρόδου παρὰτὴνἸωνίανἐκπλεῖ
οἱστρατιῶται (τοῦΛυσάνδρου)
Ε. παρεσκευάζοντοπρὸςναυμαχίαν
Στ. στρατηγοὺςπρὸςτοῖςὑπάρχουσιπροσείλοντο
Η. ἡγεῖτο (τῶνἈβυδηνῶν)
Θ. διήρπασαντὴν πόλιν
4. πλουσίανπόλιν, ἐλεύθερασώματα: Να γράψετε τις συνεκφορέςστις πλάγιες πτώσεις ενικού και
πληθυντικού αριθμού.
5. Να συνδέσετε τις λέξεις της στήλης Α με το γραμματικόπροσδιορισμότης στήλης Β που τους αντιστοιχεί.
Ένα στοιχείο της στήλης Βπερισσεύει.
1. κακῶς α) πρόθεση
2. παρεσκευάζοντοβ) μετοχή ενεστώτα
3. πρόςγ) μετοχή αορίστου β΄
4. οὖσαν δ) επίρρημα θετικού βαθμού
5. ναυμαχίαν ε) ουσιαστικό α΄ κλίσης
6. προσείλοντοστ) οριστική παρατατικού
7. δέζ) επίθετο γ΄ κλίσης
8. προσβάλοντεςη) αντιθετικός σύνδεσμος
9. πλήρη θ) ουσιαστικό β΄ κλίσης
ι) οριστική αορίστου β
6. Να συνδέσετε κάθε λέξη της στήλης Α με την αντίθετή της στη στήλη Β.
Μια λέξη της στήλης Β περισσεύει.
πολέμιοςεὖ
ναυμαχίασύμμαχος
κακῶςεἴσπλους
ἐλεύθεροςκενός
ἔκπλουςἕπομαι
ἡγοῦμαιδοῦλος
πλήρης παράπλους
πεζομαχία
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
16
Κεφάλαιο Ι, §§ 20-24
1. Ο ιστορικός στην αφήγησή του εναλλάσσει χρόνους του παρόντος (ενεστώτας) και του παρελθόντος
(παρατατικός, αόριστος). Ποια χαρακτηριστικά δίνει αυτή η εναλλαγή στην ιστορική αφήγηση και ποια σημασία
έχει για την απόδοση των κινήσεων των αντιπάλων;
2. Πώς αντέδρασαν οι Αθηναίοι στην είδηση για την άλωση της Λαμψάκου; Πώς εξηγείτε την επιλογή της
θέσης, όπου αγκυροβόλησαν τελικά οι Αθηναίοι;
3. Ο Ξενοφών χαρακτηρίζεται ως κλασικός συγγραφέας, υποδειγματικός για τη σαφήνεια, απλότητα,
φυσικότητα και παραστατικότητα της περιγραφής του. Ποια στοιχεία του αποσπάσματος θα μπορούσαν να
επιβεβαιώσουν το χαρακτηρισμό αυτό;
4. Να χαρακτηρίσετε το Λύσανδρο με βάση την πολεμική τακτική που εφαρμόζει.
5.᾿Επειδὰν δὲ ἐκβῶσι, κατιδόντας ὅ τι ποιοῦσιν ἀποπλεῖν καὶ αὐτῷ ἐξαγγεῖλαι: Ποιες ενέργειες υποδεικνύει η
εντολή του Λυσάνδρου;
6.α)Να εντοπίσετε τις ενέργειες και των δύο αντιπάλων όπως καταγράφονται στο συγκεκριμένο απόσπασμα.
β) Να συνθέσετε ένα κείμενο όπου θα παρουσιάζετε την πολεμική τους τακτική.
7. Λύσανδρος δὲ τὰς ταχίστας τῶν νεῶν ἐκέλευσεν ἕπεσθαι τοῖς ᾿Αθηναίοις, ἐπειδὰν δὲ ἐκβῶσι, κατιδόντας ὅ τι
ποιοῦσιν ἀποπλεῖν καὶ αὐτῷ ἐξαγγεῖλαι.
Α. Με βάση το χωρίο, να σημειώσετε, επιλέγοντας από τις παρακάτω προτάσεις, ποιο τελικό στόχο είχε η
διαταγή που έδωσε ο Λύσανδρος:
α) Να παρακολουθεί τους Αθηναίους διακριτικά

β) Να βγουν οι Σπαρτιάτες στην ξηρά για να παρακολουθούν προσεκτικά τις κινήσεις των αντιπάλων 
γ) Να επιτεθεί αιφνιδιαστικά στους αντιπάλους

δ) Να συλλέξει πληροφορίες για να ειδοποιήσει τη Σπάρτη.

Β. Να αιτιολογήσετε την επιλογή σας.
................................................................................................................................
8.Να γράψετε τα ουσιαστικά του παρακάτω πίνακα στην αντίστοιχη πτώση του άλλου αριθμού:
Ενικός αριθμός
Πληθυντικός αριθμός
τὰς ἡμέρας
τῷ λιμένι
τοὺς ποταμούς
τῆς τάξεως
τοὺς πόδας
οἱ Ἀθηναῖοι
9.





Στις παρακάτω προτάσεις να διαγράψετε το λάθος:
ἐκεῖθεν:
είναι χρονικό / τοπικό επίρρημα
διεῖχε:
είναι οριστική παρατατικού / αορίστου του ρ. ἔχω
αὗται:
είναι οριστική / δεικτική αντωνυμία
κράτος:
είναι ουσιαστικό β΄ κλίσης / γ΄ κλίσης
ἔπλευσαν:
είναι οριστική παρατατικού / αορίστου του ρ. πλέω
10.Να ελέγξετε αν η γραμματική αναγνώριση των λέξεων που δίνονται είναι σωστή ή λανθασμένη,
σημειώνοντας Χ στην αντίστοιχη στήλη.
Σωστό Λάθος
 κινήσοιτο: είναι ευκτική μέλλοντα του ρ. κινῶ
 
 ἀντανήγαγε: είναι αόριστος β΄ του ρ. ἀντανοίγω
 
 κατιδόντας: είναι μετοχή αορίστου β΄ του ρ. καθορῶ
 
 ἐξεβίβασεν: είναι οριστ. παρατατικού του ρ. ἐκβαίνω
 
 ταῖς ναυσί: είναι δοτική πληθ. του ουσ. ἡ ναῦς
 
 προεῖπεν: είναι αόριστος β΄ του ρ. προαγορεύω
 
 ἐπειδάν: είναι χρονικός σύνδεσμος
 
 ἡ ἐπιοῦσα: είναι μετοχή του ρ. ἕπομαι
 
Β. Να διορθώσετε τα λάθη.
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
17
11. Να συνδέσετε τις λέξεις της στήλης Α με το γραμματικό προσδιορισμό της στήλης Β που τους αντιστοιχεί.
Δύο στοιχεία της στήλης Β περισσεύουν.
Α
Β
1. πόδας
α) ευκτική μέλλοντα
2. ἀνήχθησαν
β) οριστική παθητικού αορίστου
3. παρετάξαντο
γ) μετοχή αορίστου β΄
4. ἀντανήγαγε
δ) μετοχή μέσου αορίστου α΄
5. ἀνάγοιτο
ε) ουσιαστικό γ΄ κλίσης
6. ἐπισιτισάμενοι
στ) συμπλεκτικός σύνδεσμος
7. καί
ζ) ευκτική ενεστώτα
η) οριστική μέσου αορίστου α΄
θ) οριστική αορίστου β΄
12. Να εντοπίσετε τους ρηματικούς τύπους που δηλώνουν τις ενέργειες του Λυσάνδρου και να τους μεταφέρετε
στο μέλλοντα.
13.Ποιο φαινόμενο ονομάζουμε «αττική σύνταξη»; Να το εντοπίσετε στο κείμενο (§§ 20-21).
14. βαίνω, βάλλω: Να γράψετε δύο παράγωγα ουσιαστικά από κάθε ρήμα.
15. Να γράψετε ένα συνώνυμο στην αρχαία ελληνική για καθένα από τα επόμενα ρήματα:
 κελεύω:
.................................
 ποιῶ:
................................
16. Με ποιους τρόπους (πρόταση, μετοχή, προσδιορισμός) εκφέρεται ο χρόνος στο κείμενο;
17.Λύσανδρος δὲ ἐκέλευσεν: Να γράψετε τα απαρέμφατα που εξαρτώνται από το ἐκέλευσεν, να τα χαρακτηρίσετε
συντακτικώς και να γράψετε το υποκείμενο και το αντικείμενό τους (αν έχουν).
18. Να γράψετε τέσσερα (απλά ή σύνθετα) ουσιαστικά ή επίθετα ομόρριζα με το ρήμα πλέω και να σχηματίσετε
με δύο από αυτά σύντομες φράσεις στη νέα ελληνική.
19. Να εντοπίσετε τις λέξεις του κειμένου με τις οποίες σχετίζονται ετυμολογικά οι ακόλουθες: ναυτίλος, αποχή,
ενάντιος, αναγωγή, εξόρμηση.
Ι, §§ 25 - 26
1. Γιατί, κατά τη γνώμη σας, ήταν ανεπιθύμητη η παρουσία του Αλκιβιάδη;
2. Ποια πλεονεκτήματα και ποια μειονεκτήματα των θέσεων που κατείχαν οι αντίπαλοι παρουσιάζει ο
Ξενοφώντας στην ενότητα αυτή;
3.Να γράψετε τις παρακάτω φράσεις μεταφέροντας όλες τις κλιτές λέξεις στον αντίθετο αριθμό:
α) οἱ δὲ στρατηγοὶ ἀπιέναι αὐτὸν ἐκέλευσαν: ..............................................
β) καὶ ὁ μὲν ᾤχετο: .....................................................................................
4.





Στις παρακάτω προτάσεις να διαγράψετε το λάθος:
νῦν:
είναι επίρρημα / σύνδεσμος
λιμένα:
είναι ουσιαστικό β΄ κλίσης / γ΄ κλίσης
μέν:
είναι συμπλεκτικός / αντιθετικός σύνδεσμος
παρῄνει: είναι οριστ. αορίστ. / οριστ. παρατατικού του ρ. παραινῶ
οὗ (ὄντες ναυμαχήσετε): είναι αναφορικό επίρρημα / αντωνυμία
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
18
5. Να συνδέσετε τις λέξεις της στήλης Α με το γραμματικό προσδιορισμό της στήλης Β που τους
αντιστοιχεί. Δύο στοιχεία της στήλης Β περισσεύουν.
Α
Β
1. ἐκεῖνον
α) επίρρημα υπερθετικού βαθμού
2. μάλιστα
β) μετοχή ενεστώτα
3. ἀπιέναι
γ) δεικτική αντωνυμία
4. αἰγιαλῷ
δ) χρονικός σύνδεσμος
5. ὁρμοῦντας
ε) ουσιαστικό γ΄ κλίσης
6. τειχῶν
στ) απαρέμφατο αορίστου
ζ) ουσιαστικό β΄ κλίσης
η) απαρέμφατο ενεστώτα
6. αἰγιαλῷ, λιμένα, πόλει, στρατηγοί, τειχῶν, νεῶν: Να τοποθετήσετε κατά κλίση τα ουσιαστικά στον
πίνακα που ακολουθεί και να γράψετε την αντίστοιχη πτώση του άλλου αριθμού:
Β΄ κλίση
Γ΄ κλίση
7. Με ποιες λέξεις του κειμένου σχετίζονται ετυμολογικά οι παρακάτω; ναυτικό, ελλιμενισμός, όχημα,
πολιτισμός, παραίνεση, αρχικελευστής.
8.κατιδών, ἔχοντας: Να γράψετε τον ίδιο τύπο μετοχής σε όλους τους χρόνους της ίδιας φωνής και να
συμπληρώσετε το β΄ ενικό πρόσωπο των εγκλίσεων του αορίστου β΄ στον παρακάτω πίνακα:
Μετοχή
Ενεστώς
Μέλλων
Αόριστος
Παρακείμενος
Αόριστος β΄
Οριστική
Υποτακτική
Ευκτική
Προστακτική
9. Nα συμπληρώσετε τον παρακάτω πίνακα:
Ενεστώς
Μέλλων
Αόριστος
ἐκέλευσα
στρατηγεῖν
ναυμαχήσετε
κατιδών
Παρακείμενος
10. Να τοποθετήσετε τις μετοχές του κειμένου στον παρακάτω πίνακα, ανάλογα με την κατηγορία στην
οποία ανήκουν και να σημειώσετε (σε παρένθεση):
Επιθετικές
Κατηγορηματικές
Επιρρηματικές
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
19
Ι, § 27
1. Να εξηγήσετε ποιο ήταν το σχέδιο του Λυσάνδρου, όπως φαίνεται στην § 27 και σε ποια δεδομένα
στηρίχθηκε.
2.Ποια εντολή δίνει ο Λύσανδρος στους αρχηγούς των πλοίων που κατασκόπευαν τους Αθηναίους και ποιος
ήταν ο σκοπός του;
3. Να αξιολογήσετε την παραίνεση του Αλκιβιάδη και την απόρριψή της από τους Αθηναίους στρατηγούς (§§
25-26) με βάση το σχέδιο επίθεσης που αναπτύσσει τώρα ο Λύσανδρος.
4.Να καταγράψετε τις κινήσεις των Αθηναίων όπως φαίνονται στις §§ 16-27.
5.
α)
Να
εντοπίσετε
το
βασικό
στρατηγικό
σφάλμα
των
Αθηναίων
στις
§§ 20-24.
β) Να αιτιολογήσετε την επιλογή σας.
6. ἑκάστην ἡμέραν: Να γράψετε τη συνεκφορά στις υπόλοιπες πτώσεις του ενικού αριθμού.
7. ὅπερ, ταῦτα: Να γράψετε τις πλάγιες πτώσεις των τριών γενών στον ίδιο αριθμό.
8. Να γράψετε τις παρακάτω φράσεις μεταφέροντας όλες τις κλιτές λέξεις στον αντίθετο αριθμό:
α) ἐπὰν κατίδωσιν αὐτοὺς ἐκβεβηκότας: ................................................................
β) οὗτος εἶπεν τοῖς ἐπιπλέουσιν: ............................................................................
9. Στις παρακάτω προτάσεις να διαγράψετε το λάθος:
 μᾶλλον:
είναι επίρρημα συγκριτικού βαθμού / θετικού βαθμού
 ὅπερ:
είναι δεικτική αντωνυμία / αναφορική αντωνυμία
 ἀντανῆγεν: είναι οριστ. παρατ. / οριστ. αορ. β΄ του ρ. ἀντανάγω
 παρῄνει:
είναι οριστ. αορ. / οριστ. παρατατικού του ρ. παραινῶ
 ἆραι:
είναι απαρέμφ. ενεστώτα / απαρέμφ. αορίστου του ρ. αἴρω
10. Να συνδέσετε τους αριθμούς της στήλης Α με τα γράμματα της στήλης Β. Ένα στοιχείο της στήλης Β αντιστοιχεί σε δύο
στοιχεία της στήλης Α.
Α
7. ἡμέραν
8. ἑπομένοις
9. ὅταν
10. πλοῦν
11. ὠνούμενοι
12. ἐσκεδασμένους
13. ταῦτα
Β
α) ουσιαστικό β΄ κλίσης
β) μετοχή ενεστώτα
γ) δεικτική αντωνυμία
δ) χρονικός σύνδεσμος
ε) ουσιαστικό α΄ κλίσης
στ) μετοχή παρακειμένου
11.πολύ, μᾶλλον: Να γράψετε τους άλλους βαθμούς των επιρρημάτων.
12.Στον παρακάτω πίνακα να συμπληρώσετε τον αντίστοιχο ρηματικό τύπο με αυτόν που δίνεται στους χρόνους που
ζητούνται:
Ενεστώς
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
Μέλλων
Αόριστος
ἆραι
εἶπε
ἐποίησαν
Παρακείμενος
20
13. Να σημειώσετε τις μετοχές που εξαρτώνται από το κατίδωσιν (§ 27), να τις χαρακτηρίσετε συντακτικά και να
γράψετε το υποκείμενό τους και το αντικείμενο (αν έχουν).
14. Λύσανδρος εἶπε τοῖς παρ’ αὐτοῦ ἑπομένοις ἆραι ἀσπίδα κατὰ μέσον τὸν πλοῦν: Να κάνετε λεπτομερή
συντακτική ανάλυση και να γράψετε την εντολή του Λυσάνδρου σε ευθύ λόγο, όπως δηλαδή θα την διατύπωνε ο
ίδιος.
15. Να τοποθετήσετε τις μετοχές του κειμένου στον παρακάτω πίνακα, ανάλογα με την κατηγορία στην οποία
ανήκουν και να σημειώσετε:
α) για τις κατηγορηματικές το ρηματικό τύπο από τον οποίο εξαρτώνται,
β) για τις επιρρηματικές τη σχέση που δηλώνουν.
Επιθετικές
Κατηγορηματικές
Επιρρηματικές
16. Να γράψετε και να χαρακτηρίσετε τις δευτερεύουσες προτάσεις της παραγράφου 27.
17. Να γράψετε τις λέξεις του κειμένου με τις οποίες σχετίζονται ετυμολογικά οι παρακάτω: διασκέδαση,
εφημερίδα, επισιτισμός, τελωνείο, έκβαση.
Ι, §§ 28 - 29
1. Αφού μελετήσετε προσεκτικά το κείμενο, να γράψετε τα συμπεράσματά σας για το σχέδιο μάχης του
Λυσάνδρου.
2. Τὰ πράγματα τῶν ᾿Αθηναίων διεφθαρμένα: Τι σημαίνει η φράση για την έκβαση του (Πελοποννησιακού)
πολέμου; Να τεκμηριώσετε την απάντησή σας.
3. Να αξιολογήσετε τη σημασία της ήττας των Αθηναίων.
4. Γιατί στην § 28 το κείμενο αποτελείται από κύριες προτάσεις;
5. Πάραλος: Ποια ήταν η αποστολή της στην αρχαία Αθήνα;
6. Γιατί ο Κόνων πήρε φεύγοντας τα μεγάλα ιστία των πλοίων του Λυσάνδρου; Να σημειώσετε Χ στο τετράγωνο
της σωστής απάντησης.
α) διότι τα ήθελε ως λάφυρα.

β) για να επιδιορθώσει τα ιστία των δικών του πλοίων.

γ) για να τα μεταφέρει στην Αθήνα για την κατασκευή νέων πλοίων.

δ) για να μην μπορούν οι αντίπαλοι να τον καταδιώξουν.

7. Α. Να σημειώσετε ένα Χ στην πρόταση που θεωρείτε σωστή.
Τοὺς δὲ πλείστους ἄνδρας ἐν τῇ γῇ συνέλεξε. Στο σημείο αυτό διαφαίνεται:
α) η ειρωνεία του Ξενοφώντα για τους Αθηναίους.
β) η συμπάθειά του προς τους Αθηναίους.
γ) αιχμή κατά του Λυσάνδρου.
δ) η ουδετερότητα, η απόσταση του ιστορικού από τα γεγονότα.
Β. Να αιτιολογήσετε την απάντησή σας.
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης




21
8. Στις παρακάτω προτάσεις να ελέγξετε την ορθότητα του γραμματικού προσδιορισμού των λέξεων που δίνονται,
διαγράφοντας το σκέλος που περιέχει το λάθος.
 δίκροτοι: είναι ουσιαστικό / επίθετο β΄ κλίσης
 πλείστους: είναι επίθετο υπερθετικού / συγκριτικού βαθμού
 κατασχών: είναι μετοχή αορ. β΄ / ενεστώτα του ρ. κατέχω
 εἰς: είναι πρόθεση / αριθμητικό
 ἔφυγον:
είναι οριστ. παρατατικού / οριστ. αορίστου β΄ του ρ. φεύγω
 πράγματα: είναι ουσιαστικό γ΄ / β΄ κλίσης
9.Να γραφεί το β΄ ενικό πρόσωπο των εγκλίσεων του αορίστου β΄ των παρακάτω ρηματικών τύπων:
Αόριστος β΄
Οριστική
Υποτακτικ
ή
Ευκτική
Προστακτική
ἔχων
ἰδών
ἦσαν
ἔλαβε
φεύγων
κατασχών
10. ταχίστην, πλείστους, μεγάλα, πλήρεις: Να τοποθετήσετε τα επίθετα στον παρακάτω πίνακα και να
συμπληρώσετε τους άλλους βαθμούς στο ίδιο γένος, αριθμό και πτώση.
Θετικός
Συγκριτικός
Υπερθετικός
11. ναῦς - νῆες - νεῶν: Να γράψετε όσα εύχρηστα παράγωγα, σύνθετα ή παρασύνθετα και από τα τρία θέματα
του ουσιαστικού γνωρίζετε.
12. σήμανση, γνωστικός, σημασία, φθαρτός, υπόληψη, ανάληψη, συλλαβή, ασύλληπτος, διάγνωση, αδιάφθορος,
συλλογή, επιλεκτικός: Να γράψετε τα ρήματα του κειμένου που έχουν ετυμολογική συγγένεια με τις λέξεις που
δίνονται.
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
22
Ι, §§ 30 - 32
1. Σε ποιες ενέργειες προβαίνει ο Λύσανδρος σύμφωνα με τη διήγηση του Ξενοφώντα σ’ αυτές τις παραγράφους;
2.Να προσδιορίσετε το θέμα της συνέλευσης των συμμάχων, που συγκαλεί ο Λύσανδρος, τον τρόπο που
εξελίχθηκε και το αποτέλεσμά της.
3.Τι είδους κατηγορίες διατυπώθηκαν από τους συμμάχους των Σπαρτιατών εναντίον των Αθηναίων και ποια,
κατά τη γνώμη σας, έπαιξε το σπουδαιότερο ρόλο για την τελική απόφαση που έλαβε η συνέλευση;
4.Πώς κρίνετε τη συμπεριφορά των Σπαρτιατών;
5.Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η απόφαση της συνέλευσης των συμμάχων εκδικητική; Να δικαιολογήσετε
την απάντησή σας.
6.Να κρίνετε τις ενέργειες των Αθηναίων, όπως αυτές αναφέρονται στο κείμενο.
7.Λύσανδρος δὲ ... ἀπέσφαξεν: Ποια πλευρά του χαρακτήρα του Λυσάνδρου προβάλλεται, κατά τη γνώμη σας,
στην τελευταία αυτή περίοδο της παραγράφου και γιατί;
8.Γιατί γίνεται ιδιαίτερη μνεία του Φιλοκλή και του Αδειμάντου στην αρχή του κειμένου; Ποια επίδραση ασκεί,
κατά τη γνώμη σας, στον αναγνώστη το στοιχείο αυτό;
9.Να γραφεί η ίδια πτώση του άλλου αριθμού :
τάς ναῦς
τούς ἄνδρας
τούς αἰχμαλώτους
τῆς ἀποτομῆς
τῶν στρατηγῶν
τῶν χειρῶν
ἡμέρα
τοῦ ψηφίσματος
χεῖρα
Ἕλληνας
10.Να μεταφερθούν στον άλλο αριθμό οι παρακάτω φράσεις:
ὅς ἀφικόμενος τριταῖος ἀπήγγειλε
ἃ ἤδη παρενενομήκεσαν
μόνος ἐπελάβετο τοῦ ψηφίσματος
τί εἴη ἄξιος παθεῖν;
11.Να συσχετίσετε ετυμολογικά τις ακόλουθες νεοελληνικές λέξεις με λέξεις του κειμένου: επικράτηση,
συγκοπή, ανατομία, ψηφίδα, σφαγή, άφθαρτος, συνεργασία, συμπάθεια, έναρξη, εγχείριση.
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
23
Η ήττα των Αθηναίων στους Αιγός Ποταμούς μπορούμε να πούμε ότι σφραγίζει και
το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου. Ο θρίαμβος της Σπάρτης οφείλεται βέβαια στην
ακαταπόνητη πολεμική της προσπάθεια και στην ανδρεία των πολιτών της, αλλά και
στα αλλεπάλληλα σφάλματα των αντιπάλων της. Ωστόσο είναι αβέβαιο, αν τελικά θα
νικούσαν κατά κράτος οι Λακεδαιμόνιοι την Αθήνα, χωρίς την απόκτηση στόλου ικανού ν'
αναμετρηθεί με το αήττητο ναυτικό των Αθηναίων. Και αυτό βέβαια το πέτυχαν οι
Λακεδαιμόνιοι προς το τέλος του πολέμου, αφού δέχτηκαν όμως τον περσικό χρυσό απεμπολώντας έτσι το πανελλήνιο τους φρόνημα, χάρη σ' έναν στενόκαρδο και μυωπικό
πατριωτισμό, και το χειρότερο εισάγοντας έναν ξένο, ανέκαθεν μισητό, παράγοντα στα
ελληνικά πράγματα. Από δω και μπρος αρχίζει ο εκτραχηλισμός της ελληνικής
εξωτερικής πολιτικής, που κατάντησε να κάνει επιδιαιτητή της Ελλάδας τον προαι ώνιο
εχθρό της, συνάπτοντας μαζί του συμφωνίες ατιμωτικές για όλους ιούς Έλληνες. Σωστά
έχει επισημανθεί ότι ο Πελοποννησιακός πόλεμος -στην ουσία εμφύλιος σπαραγμόςδεν εξουθένωσε μόνο τις ζωτικές δυνάμεις της Ελλάδας, αλλά το κυριότερο διέβρωσε
και έφθειρε ανεπανόρθωτα τις αξίες του Ελληνισμού.
Η αφήγηση στο κεφάλαιο αυτό του Ξενοφώντα είναι ως συνήθως σύντομη και
λιτή, συναρπαστική όμως για τη ζωντάνια και την παραστατικότητά της: ο συγγραφέας
προτιμάει κι εδώ σύνδεση με το μεταβατικό δε και χρησιμοποιεί εύστοχα τέτοια πλοκή στο
λόγο του, που καθηλώνει τον αναγνώστη του. Η έμμονη τάση του να εστιάζει το φακό
του στις δραματικές λεπτομέρειες που αφορούν κυρίως πρωταγωνιστικά πρόσωπα της
διήγησης του, δημιουργεί ιδιαίτερη εντύπωση και κορυφώνει επίσης το ενδιαφέρον και την
αγωνία του αναγνώστη του. Ευδιάκριτη βέβαια είναι η προσπάθεια του συγγραφέα να
παρουσιάσει την τραγική κατάληξη των Αθηναίων σαν κάτι «που τους άξιζε», και
ιδιαίτερα να αποσείσει το βάρος του μαζικού εκείνου εγκλήματος από τους ώμους του
Λύσανδρου, τον οποίο ο Ξενοφών εκτιμούσε και θαύμαζε. Όμως αν ο Λύσανδρος έδειχνε
μεγαλοψυχία απέναντι στους αιχμαλώτους, δεν θα έμενε το όνομά του πολύ πιο ένδοξο
και πολύ πιο τιμημένο στους αιώνες;
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
24

Γιατί νικήθηκαν οι Αθηναίοι στους Αιγός Ποταμούς παρά την παράδοση
που είχαν ως έμπειροι ναυτικοί;
Οι Αθηναίοι νικήθηκαν για τους εξής λόγους:
α) το σχέδιο που συνέλαβε και εφάρμοσε ο Λύσανδρος στους Αιγός Ποταμούς ήταν πράγματι
ευφυέστατο, γιατί στηρίχτηκε στο στοιχείο του αιφνιδιασμού και της κεραυνοβόλας
δράσης - πράγμα που παραλύει αμέσως τον αντίπαλο και τον οδηγεί αναπόδραστα στην
ήττα∙
β) οι Αθηναίοι έδειξαν ασύγγνωστη αδράνεια, γιατί επέτρεψαν στον Λύσανδρο να
κινηθεί ακώλυτα στον Ελλήσποντο και να εκπορθήσει τη Λάμψακο, που αποτέλεσε
ιδεώδη βάση για τις εξορμήσεις του στόλου του.
γ) οι στόλαρχοι της Αθήνας έχοντας υπερβολική αυτοπεποίθηση στο θρυλικό ναυτικό τους
και αντιμετωπίζοντας κάπως υπεροπτικά τον σπαρτιατικό στόλο, έπεσαν στην παγίδα
που τους έστησε ο Λύσανδρος, ο οποίος υποκρινόταν ότι φοβόταν τις προκλήσεις των
Αθηναίων μπροστά στο λιμάνι της Λαμψάκου και δεν τολμούσε να επιτεθεί εναντίον τους
δ) οι επικεφαλής του αθηναϊκού στόλου διέπραξαν το ολέθριο λάθος να μη λάβουν μέτρα
ασφαλείας -χρησιμοποιώντας δηλαδή και αυτοί αντί κατασκοπεία για στενή
παρακολούθηση του σπαρτιατικού ναυτικού, τοποθετώντας στα επίκαιρα σημεία
σκοπούς και κρατώντας το στόλο τους σε διαρκή επιφυλακή- αφού ο αντίπαλος
ναυλοχούσε σε «απόσταση αναπνοής» από τα αγκυροβολιά τους.
 Ποια προτερήματα είχε ο Λύσανδρος ως στρατηγός;
Ο Λύσανδρος είχε τα ακόλουθα προτερήματα:
1. Ήταν οργανωτικός και μεθοδικός στην κατάστρωση του σχεδίου μάχης, ταχύς
και εύστροφος στην υλοποίηση του, και ιδίως πονηρός και δόλιος στις κινήσεις του
απέναντι στον αντίπαλο
2. Ήξερε να εκμεταλλεύεται τις συγκυρίες, και ιδίως τα σφάλματα των αντιπάλων
του.
3. Ήταν επιδέξιος στην εφαρμογή σχεδίου αιφνιδιασμού των εχθρών, πράγμα που
εφάρμοσε με πλήρη επιτυχία στους Αιγός Ποταμούς εναντίον των Αθηναίων.
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
25
ΚΕΦ. Ι 16-32,
Η ήττα των Αθηναίων
1.Να βάλετε σε κύκλο το γράμμα που αντιστοιχεί στη σωστή απάντηση:
ὁρμώμενοι: είναι μετοχή του ρήματος
α. ὁρμῶ
β. ὁρμίζομαι
γ. ὁρμῶμαι
προσείλοντο: είναι γ' πληθυντικό
α. οριστικής Αορίστου β΄ του προαιροῦμαι
β. οριστικής Αορίστου β΄ του προσαιροῦμαι
προσβαλόντες: είναι μετοχή
α. Μέλλοντα
β. Αορίστου
γ. Ενεστώτα
κινήσοιτο: είναι γ'ενικό
α. Ευκτικής Μέλλοντα
β. Ευκτικής Αορίστου
γ. Ευκτικής Ενεστώτα
ἀντανήγαγε: είναι γ΄ ενικό
α. Οριστικής Αορίστου β΄ του ἀντανάγω
β. Οριστικής Αορίστου β΄ του ανάγομαι
γ. Οριστικής Αορίστου β΄ του ἀντανάγομαι
δ. Οριστικής Παρατατικού του ἀντανάγω
ἐξάγγεῖλαι: είναι
α. γ' ενικό Ευκτικής Αορίστου
β. απαρέμφατο Αορίστου
γ. β' ενικό Προστακτικής Αορίστου
ἆραι: είναι
α. απαρέμφατο Αορίστου του αἴρω
β. απαρέμφατο Αορίστου του αἴρω
συνέλεξε: είναι γ' ενικό Οριστικής
α. Παρατατικού του συλλέγω
β. Αορίστου του συλλέγω
γ. Αορίστου του συλλέγομαι
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
26
διεφθαρμένα: είναι μετοχή
α. μέσου Αορίστου
β. μέσου Παρακειμένου
γ. μέσου Μέλλοντα
2. Να διαγράψετε την εσφαλμένη απάντηση:
α. ἀφεστηκυίας: είναι επίθετο ή μετοχή;
β. γάρ : είναι παρατατικός ή υποτακτικός σύνδεσμος;
γ. ἐπεί: είναι πρόθεση ή σύνδεσμος;
δ. μηδείς: είναι ουσιαστικό ή αντωνυμία;
ε. ταχίστας: είναι συγκριτικός βαθμός ή υπερθετικός;
στ. ἐπειδάν: ἐπειδή + ἄν ή ἐπεί + ἄν;
ζ. ὅ,τι: είναι αναφορική αντωνυμία ή ειδικός σύνδεσμος;
η. πρότερον: είναι επίθετο ή επίρρημα;
θ. μέν : είναι διαζευτίκός σύνδεσμος ή αντιθετικός;
ι. αὐτόθεν : είναι τροπικό επίρρημα ή τοπικό;
3. Στα παρακάτω ουσιαστικά να γραφεί η ίδια πτώση του άλλου αριθμού:
βασιλέως
πόλεις
σώματα
ἡμέραν
πλοῦν
τειχύδρια
ἄκραν
4. Να τοποθετήσετε δίπλα στα ουσιαστικά το επίθετο πλούσιος στο ίδιο γένος, αριθμό
και πτώση:
στρατηγούς
πόλε ι
Ἀθηναῖοι
ἀνθρωποις
γυναικῶν
5 Να εντάξετε τ ις παρακάτω λέξεις στον πίνακα που ακολουθεί:
ὑπάρχουσι, ἐλεύθερα, εὐθύς, ἐκεῖθεν, ἐπί, ὅταν, ὅπερ, πλήρεις, ἐπιπλέουσι, κατά, ὀψέ,
ἀντίον.
Μετοχές
Επιρρήματα
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
Επίθετα
Σύνδεσμοι
Αντωνυμίες
Προθέσεις
27
6. Να συμπληρώσετε τ ις πτώσεις που λείπουν:
Γεν. Ενικού
Δοτ. Ενικού
Αιτ. Ενικού
Γεν.Πληθ.
Δοτ. Πληθ.
Αιτ. Πληθ.
τόν ἔκπλουν
οὖσαν
νυκτί
τάξεως
νεῶν
λιμένι
ἀσπίδα
ἄνδρας
7.Στις παρακάτω αντωνυμίες να γραφεί η ίδια πτώση του άλλου αριθμού και στα τρία
γένη:
Αρσενικό
Θηλυκό
Ουδέτερο
Αὗται (§24)
Ταῦτα (§24)
Οὐδεμιᾶ(§25)
Αὐτούς (§25)
Ἐκεῖνον (§26)
ὅπερ (§27)
8. Να ξαναγραφούν οι προτάσεις με αλλαγή του ρήματος σε όλους τους χρόνους της
Οριστικής:
α. Οἱ δ' Ἀθηναῖοι τήν βασιλέως κακῶς ἐποίουν
β. Ἡ Ἀσία πολεμία αὐτοῖς ἦν
γ. Ἡγεῖτο Θώραξ Λακεδαιμόνιος
δ. Ἀγγέλλεται αὐτοῖς τά περί Λάμψακον
ε. Οἱ στρατηγοί ἀπιέναι αὐτόν ἐκέλευσαν.
9 Να αντιστοιχήσετε τα γράμματα της στήλης Α με τους αριθμούς της στήλης Β:
α. προσείλοντο
β. διήρπασαν
γ. ὡρμίσαντο
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
δ. ἀνήχθησαν
ε. ἐσήμανε
στ. ἀντανῆγε
28
ζ.
γ΄ πληθυντικό
ἔφυγο Οριστικής
ν
ενεργητικού
αορίστου
γ΄
πληθυντικό
Οριστικής
παθητικού
αορίστου
γ' ενικό
Οριστικής
ενεργητικού
αορίστου
γ'ενικό
Οριστικής
ενεργητικού
παρατατικού
γ'πληθ.
Οριστικής
μέσου
αορίστου β'
γ'πληθ.
Οριστικής
ενεργητικού
αορίστου β'
γ΄ πληθ.
Οριστικής
μέσου
αορίστου
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
29
10. Να γράψετε τους αρχικούς χρόνους των παρακάτω ρημάτων (και στις τρεις
διαθέσεις).
αἱρῶ
ἄγω
πλέω
ὁρῶ
βούλομαι
λαμβάνω
αἴρω
φεύγω
λαμβάνω
ἔχω
Ενεστώτας
Παρατατικός
Μέλλων
Αόριστος
Παρακείμενος
Υπερσυντέλικος
Ενεστώτας
Παρατατικός
Μέλλων
Αόριστος
Παρακείμενος
Υπερσυντέλικος
11.ἐπέπλεον,παραβάλλων,παρετάξαντο,κατιδών,ἀπαγγελοῦσα:να συμπληρώσετε στον
πίνακα που ακολουθεί το β' ενικό και γ΄ πληθυντικό πρόσωπο των χρόνων και της
έγκλισης που ζητούνται.
Οριστική
Ενεστώτα
Ευκτική
Ενεστώτα
Προστακτικ Προστακτικ
ή Ενεστώτα ή Αορίστου
β' ενικό
γ'πληθυντ.
ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ
Να βάλετε σε κύκλο το γράμμα Σ, αν οι προτάσεις είναι σωστές ή το Λ, αν είναι
εσφαλμένες (να διορθώσετε τα λάθη).
α. τῶν πλοίων (§17) : είναι γεν. αντικειμενική από το ἔκπλουν
Σ-Λ
β. πολεμία (§27): είναι κατηγορούμενο στο Ἀσία
Σ-Λ
γ. τῆ νυκτί (§22) : είναι δοτική του χρόνου στο ἐπιούσῃ
Σ-Λ
δ. παραβλήματα (§22): είναι σύστοιχο αντικείμενο της μτχ παραβάλλων
Σ-Λ
ε. τοῖς Ἀθηναίοις (§24): είναι δοτική αντικειμενική στο ἕπεσθαι
Σ-Λ
στ. ἔχοντας (§25) : είναι κατηγορηματική μετοχή που αναφέρεται στο πολεμίουςΣ - Λ
ζ. ἀσπίδα (§27) : είναι αντικείμενο του απαρεμφάτου ἆραι
Σ-Λ
η. τήν ἄκραν (§29): είναι επιθετικός προσδιορισμος στο Ἀβαρνίδα
Σ-Λ
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
30
Να κατατάξετε τους παρακάτω τύπους στον πίνακα που ακολουθεί: παρά τήν Ἰωνίαν
(§17), οὖσαν (§19), τῶν ἐπιτηδείων (§19), τῆς Χερρονήσου (§20), ἐνταῦθα (§21), κατιδόντας
(§24), τέτταρας (§24), ἔχων (§23), τάς ἄλλας( §28), τά μεγάλα (§29), Λυσάνδρου(§29),
αὐτός (§29), ἀπαγγελοῦσα(§29).
Επιρρηματικός
Προσδιορισμός
Ομοιόπτωτος
Προσδιορισμός
Ετερόπτωτος
Προσδιορισμός
Να καταγραφούν α)όλοι οι εμπρόθετοι προσδιορισμοί των παραγράφων 16-24 , β) όλες
οι δευτερεύουσες προτάσεις των παραγράφων 24 και 27 και να δηλωθεί η συντακτική
τους λειτουργία.
ΛΕΞΙΛΟΓΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ
1. Να γράψετε παράγωγα (απλά ή σύνθετα) των παρακάτω ρημάτων:
βάλλων:
τάσσω:
αἱροῦμαι:
2. Να σχηματίσετε παράγωγα και σύνθετα ρήματα, ουσιαστικά κι επίθετα κάνοντας
όλους τους δυνατούς συνδυασμούς με τις προθέσεις, τα θέματα του δρω και τις
παραγωγικές καταλήξεις που δίνονται :
διά
κατά
ἐπί
περί
ὁρῶ
ὄπ - ωπα
ὄπ - σ - ομαι
(ε) ἶ δον
ἐν
ὑπέρ
-η
-ση
-ος
-της
-(τ)ικος
-τρος
-ια
-μα
-σια
-τος
πρό
ὑπό
4. στρατηγοί: αφού αναλύσετε ετυμολογικά τον τύπο να γράψετε τέσσερα σύνθετα
ουσιαστικά στα νέα ελληνικά χρησιμοποιιύντας δύο φορές το κάθε συνθετικό.
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
31
5.Να γράψετε λέξεις της Νέας Ελληνικής ομόρριζες με τις παρακάτω λέξεις
ἀγγέλλεται (§20) :
ἐσήμανεν (§22):
ναῡς (§22) :
ὀψέ (§23) :
ἕπεσθαι(§24):
βούλησθε(§25) :
ἐσκεδασμένους(§27):
ὠνούμενοι (§27) :
ἆραι(§27):
6. Ποιες προθέσεις είναι πρώτα συνθετικά στα παρακάτω σύνθετα ρήματα και ποια η
σημασία της κάθε πρόθεσης; Να γράψετε λέξεις της Νέας Ελληνικής σύνθετες με τις
ίδιες προθέσεις, όπου η κάθε πρόθεση να διατηρεί την ίδια σημασία ως πρώτο συνθετικό
στα Νέα Ελληνικά :
προσείλοντο (§16):
εἰσβαίνειν (§22) :
προεῖπεν (§22) :
ἀπέπλευσεν(§22) :
μεθορμίσαι(§25) :
συμπαρήει(§28) :
§ 30-32
1.Να συμπληρωθεί ο παρακάτω πίνακας :
Υποτακτική
Ευκτική
Προστακτική
Απαρέμφατο
ἀπήγαγεν
ἔπεμψε
ἀπήγγειλε
κρατήσειαν
ἠτιάθη
παρανομεῖν
2. Να γραφεί η ίδια πτώση του άλλου αριθμού :
τάς ναῦς
τούς ἄνδρας
τούς αἰχμαλώτους
τῆς ἀποτομῆς
τῶν στρατηγῶν
τῶν χειρῶν
ἡμέρα
τοῦ ψηφίσματος
χεῖρα
Ἕλληνας
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
Μετοχή
32
3 ὅς, ταῦτα, τίνων, τί : να γραφούν οι πλάγες πτώσεις ενικού και πληθυντικού αρ ιθμού.
ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
ΠΛΗΘΥΝΤ1ΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Γεν.
Δοτ..
Αιτ.
4. Να γραφούν οι ζητούμενοι τύποι : ἔλαβε (β'εν. Προστακτικής) κατειργάσατο (β'εν.
Οριστικής) ἀπαγγελοῦντα (γ'πλ. Ευκτικής) ἀφικόμενος (β'εν. Προστακτικής) διέφθειρεν
(απαρμφ. + μετοχή) ἀποκτεῖναι (β'εν. Οριστικής)
παθεῖν (β'πλ. Ευκτικής)
παρανομεῖν (β'. εν. Υποτακτικής)
5. ὅτι μόνος ἐπελάβετο ἐν τῆ ἐκκλησίᾳ……ψηφίσματος : να γίνει συντακτική
αναγνώριση της δευτερεύουσας πρότασης.
6.Να γραφεί το υποκείμενο των παρακάτω τύπων ἀπαγγελοῦντα
ἀφικόμενος
βουλεύεσθαι
ποιεῖν
ἐλέγετο
ἔδοξε
ἀποκτεῖναι ἐπελάβετο παθεῖν
7. Να συμπληρωθούν τα κενά :
τούς αἰχμαλώτους : είναι αντ ι κείμενο του _____________
τῶν στρατηγῶν
: είνα ι γενική________________ στο
τόν ληστή ν
: είναι _________________ στο
τριταῖος
: είναι ________________________κατηγορούμενο
τῶν Ἀθηναίων
: είναι
στο κατηγορίαι
ἅ
: είναι _______________________ αντικείμενο
στρατηγός
: είναι _______________________ του
περί τῆς ἀποτομῆς : είναι εμπρόθετος προσδιορ ισμός ___________________________
στο _____________________________________________
τῶν χειρῶν
: είναι _______________________ στο ___________________
Φιλοκλέα
: είναι _______________________ του ____________________
και του_____________________
8. τί εἴη ἄξιος παθεῖν .... παρανομεῖν : να γίνει αναλυτική σύνταξη
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
33
9. Να γραφούν για κάθε τύπο τρία παράγωγα (απλά ή σύνθετα) της νέας ελληνικής:
ἀπήγαγεν :
ἀφικόμενος:
ἀποκτεῖναι:
προδοῦναι :
10. ἔλαβε: να γραφούν παράγωγα (απλά ή σύνθετα) της νέας ελληνική
χρησιμοποιώντας όλα τα θέματα του ρήματος.
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
34
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
35
ΚΕΦ. ΙΙ, 1-4,
Μετά την ήττα
Η καταστροφή του αθηναϊκού στόλου στους Αιγός Ποταμούς σήμανε και την πτώση της
Αθήνας. Τώρα μόνη κυρίαρχη στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας είναι η Πελοποννησιακή
συμμαχία, και προεχόντως η Σπάρτη, που σήκωσε και το μεγαλύτερο βάρος του
μακρόχρονου και αιματηρού εκείνου πολέμου. Ο Λύσανδρος -με τον αέρα του νικητήεπιχείρησε με τον τεράστιο στόλο του (200 πλοία) μια θυελλώδη πορεία προς τον Βόσπορο
και έπειτα προς το Αιγαίο, και ανάγκαζε τις συμμαχικές πόλεις της Αθήνας να
προσχωρούν η μία μετά την άλλη στην Πελοποννησιακή συμμαχία. Ύστερα από όλα
αυτά δεν έμενε παρά η πολιορκία και η εκπόρθηση της Αθήνας. Ο συγγραφέας
παρουσιάζει την πορεία και τη δράση του Λύσανδρου εδώ με εύγλωττο και ζωντανό
τρόπο: η κίνησή του αποτυπώνεται στο κείμενο του Ξενοφώντα με αργό και συνεχή
ρυθμό (πρβλ. τους παρατατικούς ἔπλει, ὑπεδέχοντο, ἀπέπεμπεν, ἐπεσκεύαζεν), η δράση
του (στρατιωτική και πολιτική) εμφανίζεται δυναμική και κεραυνοβόλα (πρβλ. τους
αορίστους: κατεστήσατο, ἴδοι, καταλιπών, ἀποπλεύσας).
Αλλά και το σκηνικό στη μεριά των ηττημένων παρουσιάζεται από τον Ξενοφώντα
αριστοτεχνικά: η τρομερή είδηση της συμφοράς προχωρεί μέσα στη νύχτα από πύργο σε
πύργο των Μακρών Τειχών, σαν ένα πελώριο φαρμακερό φίδι σφίγγοντας θανάσιμα την
πόλη, που ουρλιάζει σπαρακτικά· την πορεία της είδησης διαγράφουν με απαράμιλλο
τρόπο τέσσερις εμπρόθετοι προσδιορισμοί (ἐν ταῖς Ἀθήναις... ἐκ τοῦ Πειραιῶς... διά τῶν
μακρῶν τειχῶν... εἰς ἄστυ)· η δυσοίωνη αντίθεση επίσης οὐ μόνον... ἀλλά, η απόλυτη
έκφραση οὐδείς ἐκοιμήθη (που επισημαίνει την εφιαλτιακή αϋπνία των Αθηναίων εκείνη
τη νύχτα) και το πολυσύνδετο (Μηλίους τε... καί.. καί... καί... καί... καί) αποδίδουν την
οδύνη αλλά και τις «μαύρες σκέψεις» των Αθηναίων για τις επικείμενες τρισχειρότερες
συμφορές.
Τελικά όμως δεν επικρατεί διαλυτική παραίτηση και πεισιθάνατη απραξία μέσα στο
δύσμοιρο άστυ∙ μετά τις πρώτες αμήχανες και απελπισμένες κινήσεις, οι πολίτες της
Αθήνας συνέρχονται και δραστηριοποιούνται. Οι αντιδράσεις αυτές αποδίδονται εναργώς
από το συγγραφέα με το πολυσύνδετο τούς τε... καί τά τείχη... και φυλακάς... και τἆλλα
πάντα. Οι Αθηναίοι διέθεταν ακόμη απόθεμα ψυχικής δύναμης, για να συνεχίσουν τον
αγώνα.
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
36
ΚΕΦΑΛΑΙΟ II, § 1-4
Μετά την ήττα
[1] Ἐπεὶ δὲ τὰ ἐν τῇ Λαμψάκῳ κατεστήσατο, ἔπλει
ἐπὶ τὸ Βυζάντιον καὶ Καλχηδόνα. Oἱ δ’ αὐτὸν
ὑπεδέχοντο, τοὺς τῶν Ἀθηναίων φρουροὺς
ὑποσπόνδους ἀφέντες∙ οἱ δὲ προδόντες Ἀλκιβιάδῃ
τὸ Βυζάντιον τότε μὲν ἔφυγον εἰς τὸν Πόντον,
ὕστερον δ’ εἰς Ἀθήνας καὶ ἐγένοντο Ἀθηναῖοι.
[2] Λύσανδρος δὲ τούς τε φρουροὺς τῶν Ἀθηναίων
καὶ εἴ τινά που ἄλλον ἴδοι Ἀθηναῖον, ἀπέπεμπεν
εἰς τὰς Ἀθήνας, διδοὺς ἐκεῖσε μόνον πλέουσιν
ἀσφάλειαν, ἄλλοθι δ’ οὔ, εἰδὼς ὅτι ὅσῳ ἂν πλείους
συλλεγῶσιν εἰς τὸ ἄστυ καὶ τὸν Πειραιᾶ, θᾶττον
τῶν ἐπιτηδείων ἔνδειαν ἔσεσθαι. Καταλιπὼν δὲ
Βυζαντίου καὶ Καλχηδόνος Σθενέλαον ἁρμοστὴν
Λάκωνα, αὐτὸς ἀποπλεύσας εἰς Λάμψακον τὰς
Και όταν ρύθμισε την κατάσταση στη Λάμψακο,
κατευθύνθηκε με τα καράβια του εναντίον του
Βυζαντίου και της Χαλκηδόνας. Και οι κάτοικοι
τον υποδέχτηκαν, αφού
άφησαν ελεύθερους ύστερα από επίσημη
συμφωνία τους φρουρούς των Αθηναίων. Εκείνοι
εξάλλου που παρέδωσαν με προδοσία το
Βυζάντιο στον Αλκιβιάδη κατέφυγαν πρώτα
στον Πόντο κι αργότερα στην Αθήνα και έγιναν
Αθηναίοι πολίτες.
Και ο Λύσανδρος έστειλε στην Αθήνα και τους
φρουρούς των Αθηναίων και αν κάπου έβλεπε
κάποιον άλλο Αθηναίο, παρέχοντας ασφάλεια σ'
εκείνους που έπλεαν μόνο προς τα εκεί, σε άλλο
μέρος όμως όχι, γιατί ήξερε πως όσο πιο πολλοί
συγκεντρωθούν στην πόλη της Αθήνας και στον
Πειραιά, γρηγορότερα θα υπάρξει έλλειψη των
αναγκαίων. Και αφού άφησε ως αρμοστή του
Βυζαντίου και της Χαλκηδόνας το Σθενέλαο το
Λάκωνα, ο ίδιος, αφού έπλευσε πίσω στη
Λάμψακο, επισκεύασε τα πλοία του.
ναῦς ἐπεσκεύαζεν.
[3] Ἐν δὲ ταῖς Ἀθήναις τῆς Παράλου ἀφικομένης
νυκτὸς ἐλέγετο ἡ συμφορά, καὶ οἰμωγὴ ἐκ τοῦ
Πειραιῶς διὰ τῶν μακρῶν τειχῶν εἰς ἄστυ διῆκεν, ὁ
ἕτερος τῷ ἑτέρῳ παραγγέλλων∙ ὥστ’ ἐκείνης τῆς
νυκτὸς οὐδεὶς ἐκοιμήθη, οὐ μόνον τοὺς
ἀπολωλότας πενθοῦντες, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἔτι
αὐτοὶ ἑαυτούς, πείσεσθαι νομίζοντες οἷα ἐποίησαν
Μηλίους τε Λακεδαιμονίων ἀποίκους ὄντας,
κρατήσαντες πολιορκίᾳ, καὶ Ἱστιαιέας καὶ
Και στην Αθήνα, όταν έφτασε η Πάραλος τη
νύχτα, διαδόθηκε η συμφορά και απ' τον Πειραιά
ο θρήνος μέσα απ' τα Μακρά Τείχη έφτανε στην
πόλη, καθώς ανακοίνωνε την είδηση ο ένας στον
άλλο∙ γι' αυτό εκείνη τη νύχτα κανένας δεν
κοιμήθηκε, επειδή θρηνούσαν όχι μόνο αυτούς
που χάθηκαν, αλλά πολύ περισσότερο οι ίδιοι
τους εαυτούς τους, γιατί νόμιζαν ότι θα πάθουν
τα ίδια με όσα έκαναν και στους Μηλίους που
ήταν άποικοι των Λακεδαιμονίων, όταν τους
νίκησαν με πολιορκία, και στους κατοίκους της
Ιστιαίας και της Σκιώνης και της Τορώνης και
της Αίγινας και σε πολλούς άλλους από τους
Έλληνες.
Σκιωναίους καὶ Τορωναίους καὶ Αἰγινήτας καὶ
ἄλλους πολλοὺς τῶν Ἑλλήνων.
[4]Τῇ δ’ ὑστεραίᾳ ἐκκλησίαν ἐποίησαν, ἐν ᾗ
ἔδοξε τούς τε λιμένας ἀποχῶσαι πλὴν ἑνὸς καὶ
τὰ τείχη εὐτρεπίζειν καὶφυλακὰς ἐφιστάναι καὶ
τἆλλα πάντα ὡς εἰς πολιορκίαν παρασκευάζειν
τὴν πόλιν.
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
Και την επόμενη μέρα έκαναν συγκέντρωση του
λαού, στην οποία αποφάσισαν να κλείσουν με
επιχωμάτωση τα λιμάνια, εκτός από ένα και να
επισκευάζουν τα τείχη και να τοποθετούν
φρουρές και να ετοιμάζουν την πόλη σ' όλα τα
άλλα σαν για πολιορκία.
37
Κεφάλαιο II 1-4
Μετά την ήττα
1. Να κατατάξετε τα παρακάτω ουσιαστικά στον πίνακα που ακολουθεί και να συμπληρώσετε τις
ζητούμενες πτώσεις: φρουρούς, Ἀθήνας, ἄστυ, ναῦς νυκτός, οἰμωγή, ἀποίκους, πολιορκίαν,
Ἑλλήνων, λιμένας, τείχη, φύλακας.
Α' Κλίση
Β' Κλίση
Γ΄ Κλίση
Γενική Ενικού
Δοτική Ενικού
Γενική Πληθυντικού
Δοτική Πληθυντικού
Αιτιατική Πληθυντικού
2. Να γραφούν οι πλάγιες πτώσεις ενικού και πληθυντικού αριθμού και των τριών γενών.
ἑαυτούς
οἷα
ᾗ
Γενική Ενικού
Δοτική Ενικού
Αιτιατική Ενικού
Γενική Πληθυντικού
Δοτική Πληθυντικού
Αιτιατική Πληθυντικού.
3. Στον παρακάτω πίνακα να συμπληρώσετε τα παραθετικά των επιθέτων και επιρρημάτων :
Θετικός
Συγκριτικός
Υπερθετικός
πλείους
θᾶττον
μᾶλλον
4. Να γράψετε το β' ενικό πρόσωπο των εγκλίσεων των χρόνων που ζητούνται
Υποτακτική
Ενεστώτα
ἐγένοντο
ἀπέπεμπε
καταλιπών
ἀφικομένης
πείσεσθαι
νομίζοντες
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
Οριστική
Αορίστου
Προστακτική
Αορίστου
Οριστική
Ευκτική
Παρακειμένου Παρακειμένου
>
38
5. Να διορθώσετε τα λάθη :
κατεστήσατο: είναι γ' πληθυντικό Οριστικής μέσου Αορίστου του ρήματος καθίσταμαι
ἔφυγον: είναι γ' πληθυντικό Οριστικής Παρατατικού του ρήματος φεύγω.
ἴδοι: είναι β' ενικό Ευκτικής Αορίστου β του ρήματος ὁρῶ
συλλεγῶσι: είναι γ΄ ενικό Υποτακτικής μέσου Αορίστου β' του ρήματος συλλέγομαι
παραγγέλλων: είναι μετοχή Μέλλοντα, γένους αρσενικού του ρήματος παραγγέλλω.
ὄντας: είναι μετοχή Ενεστώτα, γένους αρσενικού, ονομαστική ενικού του ρήματος εἰμί.
6. Να καταγραφούν τα Υποκείμενα και τα Αντικείμενα όλων των μετοχών και απαρεμφάτων των
παραγράφων 3-4.
Υποκείμενο
Μετοχές
Αντικείμενο
Μετοχής
Υποκείμενο
Απαρέμφατο
απαρεμφάτου
Αντικείμενο
απαρεμφάτου
7. Να γράψετε δύο παράγωγα της νέας ελληνικής για κάθε τύπο:
ἀφέντες
: ____________________________________________
πείσεσθαι
: ____________________________________________
ναῡς
: _____________________________________________
πενθοῡντες
: ___ _ ________________________________________
8.(κατα)λιπών: Να βρείτε τα θέματα του ρήματος και να γράψετε δύο παράγωγα τους στα νέα
ελληνικά.
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
39
Μετά την πανωλεθρία του αθηναϊκού στόλου στους Αιγός Ποταμούς φάνηκε ότι ο
μακροχρόνιος και εξαντλητικός πόλεμος έληγε οριστικά. Οι πόλεις που ανήκαν στην
αθηναϊκή «συμμαχία-ηγεμονία» εγκατέλειπαν η μία μετά την άλλη τους Αθηναίους
εκτός από τη Σάμο, ενώ ο Λύσανδρος με έναν πανίσχυρο στόλο διακοσίων πλοίων
ετοιμαζόταν να κατευθυνθεί στον Πειραιά, για ν' αποκλείσει την Αθήνα και από τη
θάλασσα. Από την ξηρά πολιορκούσε ήδη τους Αθηναίους ο βασιλιάς της Σπάρτης, Άγης,
που είχε ως βάση του τη Δεκέλεια, ενώ ο άλλος βασιλιάς της, ο Παυσανίας, οδήγησε και
αυτός στράτευμα στην Αττική και το εγκατέστησε έξω από τα Μακρά Τείχη. Η θέση
της Αθήνας ήταν δραματική, κανείς όμως δεν διενοείτο να προτείνει συνθηκολόγηση με
τους όρους που επιδίωκαν οι Λακεδαιμόνιοι. Μόνο όταν το φάσμα της πείνας άρχισε
να θερίζει τους πολίτες, στάλθηκε στη Σπάρτη αντιπροσωπεία για συνθήκη ειρήνης,
χωρίς όμως να προβλέπει κατεδάφιση των τειχών. Οι έφοροι διέταξαν τους αθηναίους
απεσταλμένους να γυρίσουν στην πόλη τους και αν πράγματι επιθυμούν ειρήνη, να
φέρουν «λογικότερους» όρους (οι έφοροι εννοούσαν συγκατάθεση για το γκρέμισμα
των τειχών).
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
40
[16]Τοιούτων δὲ ὄντων Θηραμένης εἶπεν ἐν
ἐκκλησίᾳ ὅτι εἰ βούλονται αὐτὸν πέμψαι παρὰ
Λύσανδρον, εἰδὼς ἥξει Λακεδαιμονίους πότερον
ἐξανδραποδίσασθαι
τὴν
πόλιν
βουλόμενοι
ἀντέχουσι περὶ τῶν τειχῶν ἢ πίστεως ἕνεκα.
Πεμφθεὶς δὲ διέτριβε παρὰ Λυσάνδρῳ τρεῖς μῆνας
καὶ πλείω, ἐπιτηρῶν ὁπότε Ἀθηναῖοι ἔμελλον διὰ
τὸ ἐπιλελοιπέναι τὸν σῖτον ἅπαντα ὅ τι τις
λέγοι ὁμολογήσειν.
[17] Ἐπεὶ δὲ ἧκε τετάρτῳ μηνί, ἀπήγγειλεν ἐν
ἐκκλησίᾳ ὅτι αὐτὸν Λύσανδρος τέως μὲν κατέχοι,
εἶτα κελεύοι εἰς Λακεδαίμονα ἰέναι∙ οὐ γὰρ
εἶναι κύριος ὧν ἐρωτῷτο ὑπ’ αὐτοῦ, ἀλλὰ τοὺς
ἐφόρους. Μετὰ ταῦτα ᾑρέθη πρεσβευτὴς εἰς
Λακεδαίμονα αὐτοκράτωρ δέκατος αὐτός.
[18]Λύσανδρος
δὲ
ἀγγελοῦντα
μετ’
Ἀριστοτέλην,
φυγάδα
τοῖς ἐφόροις ἔπεμψεν
ἄλλων
Λακεδαιμονίων
Ἀθηναῖον
ὄντα,
ὅτι
ἀποκρίναιτο Θηραμένει ἐκείνους κυρίους εἶναι
εἰρήνης καὶ πολέμου.
[19] Θηραμένης δὲ καὶ οἱ ἄλλοι πρέσβεις ἐπεὶ
ἦσαν
ἐν
Σελλασίᾳ,
ἐρωτώμενοι
δὲ ἐπὶ
τίνι
λόγῳ ἥκοιεν εἶπον ὅτι αὐτοκράτορες περὶ εἰρήνης,
μετὰ ταῦτα οἱ ἔφοροι καλεῖν ἐκέλευον αὐτούς.
Ἐπεὶ
δ’
ἧκον,
ἐκκλησίαν
ᾗ ἀντέλεγον Κορίνθιοι
καὶ
ἐποίησαν,
Θηβαῖοι
ἐν
μάλιστα,
πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι τῶν Ἑλλήνων, μὴ σπένδεσθαι
Ἀθηναίοις, ἀλλ’ ἐξαιρεῖν.
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
Ενώ η κατάσταση ήταν τέτοια, ο Θηραμένης
είπε στη συνέλευση του λαού ότι, αν θέλουν να
στείλουν αυτόν τον ίδιο στο Λύσανδρο, θα
επιστρέψει
γνωρίζοντας
από
τους
Λακεδαιμόνιους τι από τα δύο, οι Λακεδαιμόνιοι
επιμένουν για την κατεδάφιση των τειχών
επειδή θέλουν να υποδουλώσουν την πόλη, ή
ως εγγύηση (για να έχουν κάποια εγγύηση). Κι
αφού
στάλθηκε
(ή
τον
έστειλαν),
χρονοτριβούσε
κοντά
στον
Λύσανδρο
περισσότερο από τρεις μήνες περιμένοντας
πότε οι Αθηναίοι επρόκειτο να συμφωνήσουν
σε οτιδήποτε τους πρότεινε κάποιος εξαιτίας
της παντελούς έλλειψης τροφίμων.
Αφού λοιπόν επέστρεψε τον τέταρτο μήνα
[στην Αθήνα], ανακοίνωσε στη συνέλευση του
λαού ότι ο Λύσανδρος τον κρατούσε ως τότε,
έπειτα τον διέταξε να πάει στη Λακεδαίμονα∙
γιατί, (του έλεγε ο Λύσανδρος) ότι δεν ήταν
υπεύθυνος για αυτά που αυτός [ο Θηραμένης]
τον ρωτούσε, αλλά οι έφοροι. Μετά απ' αυτά (ο
Θηραμένης) εκλέχτηκε, μαζί με άλλους εννέα,
πρεσβευτής για τη Λακεδαίμονα με απόλυτη
πληρεξουσιότητα.
O Λύσανδρος παράλληλα έστειλε στους
εφόρους μαζί με άλλους Λακεδαιμονίους, τον
Αριστοτέλη, που ήταν εξόριστος Αθηναίος, για
να τους ανακοινώσει ότι απάντησε στο
Θηραμένη ότι εκείνοι ήταν υπεύθυνοι για
ειρήνη και πόλεμο.
Όταν λοιπόν ο Θηραμένης και οι άλλοι
πρέσβεις βρίσκονταν στη Σελλασία και τους
ρωτούσαν με ποιες προτάσεις είχαν έρθει,
αποκρίθηκαν ότι (είχαν έρθει) με απόλυτη
πληρεξουσιότητα για ειρήνη, μετά απ' αυτά οι
έφοροι έδωσαν εντολή να τους καλέσουν (στη
Λακεδαίμονα).Όταν
(οι
πρέσβεις
των
Αθηναίων) έφτασαν, (οι έφοροι) έκαναν
συνέλευση, στην οποία προπάντων οι Κορίνθιοι
και οι Θηβαίοι αλλά και πολλοί άλλοι από τους
Έλληνες,
αντιπρότειναν
να
μη
συνθηκολογήσουν με τους Αθηναίους, αλλά να
τους καταστρέψουν ολοκληρωτικά.
41
Μετά την εκτέλεση του Θηραμένη, το καθεστώς των Τριάκοντα έγινε ακόμη πιο
καταπιεστικό και καχύποπτο: οι αυθαιρεσίες και οι βιαιότητες πολλαπλασιάστηκαν, οι
θανατώσεις πολιτών ανξήθηκαν. Ο φόβος έσπρωχνε πολλούς Αθηναίους να εγκαταλείπουν
τον τόπο της κατοικίας και εργασίας τους και να καταφεύγουν άλλοι στον Πειραιά και
άλλοι στο εξωτερικό∙ οι τύραννοι μάλιστα βλέποντας ότι συναθροίζονται πολλοί στον
Πειραιά, διενεργούσαν έρευνες και συλλήψεις, που με τη σειρά τους προκαλούσαν νέα
κύματα εξόδου σε γειτονικές πόλεις. Πολλοί φυγάδες Αθηναίοι συγκεντρώνονταν στη Θήβα,
στα Μέγαρα, στην Κόρινθο και στο Άργος -πόλεις πον ενώ ήταν πριν πιστές σύμμαχοι στη
Σπάρτη, τώρα φαίνονται απογοητευμένες και μάλλον εξοργισμένες από την ηγεμονική
πολιτική των Λακεδαιμονίων. Στη Θήβα είχε καταφύγει και ο δημοκρατικός ηγέτης
Θρασύβουλος ο Στειριεύς, που αποκατέστησε μαζί με τον συστράτηγό του Θράσυλο το 411 π.Χ.
τη δημοκρατία στην Αθήνα, έπειτα από ένα βραχύτατο ολιγαρχικό διάλειμμα. Ύστερα από
σχετικές προετοιμασίες, ο Θρασύβουλος πέρασε με εβδομήντα συντρόφους του τα
σύνορα και κατέλαβε το φρούριο της Φυλής.
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
42
Κεφάλαιο ΙV
§§ 1 - 17
Α. Ερωτήσεις ανοικτού τύπου ή ελεύθερης ανάπτυξης
1. Ποια τακτική διακυβέρνησης ακολούθησαν οι Τριάκοντα μετά τη θανάτωση του
Θηραμένη και ποιες συνέπειες είχε για τους συμπολίτες τους;
2. Να χαρακτηρίσετε το ήθος της εξουσίας των Τριάκοντα και να γράψετε ποια είναι η πιο
σημαντική, κατά τη γνώμη σας, διαφορά από το ήθος των δημοκρατικά εκλεγμένων
ηγετών της πόλης. Να αιτιολογήσετε την απάντησή σας.
3. Το τυραννικό καθεστώς των Τριάκοντα σύντομα προκάλεσε με την πρακτική του την
οργανωμένη αντίσταση των δημοκρατικών με αρχηγό το Θρασύβουλο. Να γράψετε με
ποιο σχέδιο κινήθηκαν οι επαναστάτες και ποιος ήταν ο πρώτος αντικειμενικός τους
σκοπός (§§ 1-7)
4. Να αναπτύξετε τη σημασία που είχε για τους επαναστάτες η επιτυχία τους κατά της
φρουράς των ολιγαρχικών στα σύνορα της Αθήνας.
5. Με ποιες ενέργειες αντέδρασαν οι Τριάκοντα στην επιτυχία του Θρασύβουλου; Ποια
συναισθήματα τους οδήγησαν στις ενέργειες αυτές;
6. «Μια και θα ’χετε λοιπόν μερίδιο στις τιμές, πρέπει να ’χετε μερίδιο και στους
κινδύνους»: Σε ποιους απευθύνονται μ’ αυτά τους τα λόγια οι Τριάκοντα και ποιο σκοπό
επιδιώκουν; Με αφορμή αυτή τους την ενέργεια να αξιολογήσετε τα κίνητρά τους και να
διατυπώσετε τα συμπεράσματά σας για το ήθος και το χαρακτήρα τους.
7. Να κατατάξετε τις ενέργειες των Τριάκοντα (§§ 1-10) σύμφωνα με τη σειρά που
κλιμακώνονται ανάλογα με τη σκληρότητα και την κυνικότητά τους. Να επισημάνετε
εκείνα τα σημεία στην αφήγηση του Ξενοφώντα που προαναγγέλλουν το τέλος των
τυράννων.
8. Πιστεύετε ότι όλοι οι ολιγαρχικοί που ήταν γραμμένοι στο γνωστό κατάλογο
συμφωνούσαν με τις ενέργειες των Τριάκοντα; Να αιτιολογήστε την απάντησή σας και να
αναφέρετε στοιχεία του κειμένου που την τεκμηριώνουν.
9. Με ποια επιχειρήματα προσπαθεί να εμψυχώσει τους άνδρες του ο Θρασύβουλος και να
τους πείσει για τη νίκη;
10.Ποια συναισθήματα προκαλεί στους δημοκρατικούς η αναφορά του Θρασυβούλου στις
πράξεις των Τριάκοντα και ποια επίδραση έχει η αναφορά αυτή στην ετοιμότητά τους για
τη μάχη;
11.Ποια πλεονεκτήματα βλέπει ο Θρασύβουλος να έχει η παράταξή του έναντι των
ολιγαρχικών
α) ως προς τη συμπαράσταση των θεών και
β) ως προς τις θέσεις απ’ όπου θα εφορμήσουν στην επικείμενη μάχη;
12.
Αφού αναφέρετε για ποιο σκοπό πολεμούν οι δημοκρατικοί σύμφωνα με το
Θρασύβουλο (§17) και για ποιον οι ολιγαρχικοί, να γράψετε ποιον από τους δύο
αντιπάλους δικαιώνει ηθικά ο συγγραφέας με τον τρόπο που αφηγείται τα γεγονότα. Να
τεκμηριώσετε την απάντησή σας με στοιχεία από το κείμενο.
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
43
Β. Ερωτήσεις σύντομης απάντησης
1.
Να αναφέρετε ποιοι ήταν οι λόγοι της αποτυχίας των ολιγαρχικών να καταλάβουν
το φρούριο της Φυλής, όπου είχε καταφύγει ο Θρασύβουλος.
2.
Να γράψετε σύντομα ποιες θέσεις κατέλαβαν δημοκρατικοί και ολιγαρχικοί στον
Πειραιά για την τελική τους σύγκρουση και να αναφέρετε τη δύναμη του καθενός.
3.
Να γράψετε από ποια μέρη αποτελείται ο λόγος του Θρασυβούλου και να
αναφέρετε επιγραμματικά το περιεχόμενο καθενός.
ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
44
ΒΙΒΛΙΟ Β΄
Κεφ. Ι 16-24
Η ήττα των Αθηναίων
Οι Αθηναίοι λοιπόν, έχοντας ως ορμητήριο τη Σάμο, λεηλατούσαν τη χώρα του
βασιλιά και έπλεαν εναντίον της Χίου και της Εφέσου και προετοιμάζονταν για ναυμαχία∙
και εξέλεξαν επιπλέον ως στρατηγούς (οι Αθηναίοι στην Αθήνα), εκτός από αυτούς που
είχαν (υπήρχαν), το Μένανδρο, τον Τυδέα και τον Κηφισόδοτο.
Και ο Λύσανδρος απέπλευσε από τη Ρόδο, κοντά στις ακτές της Ιωνίας, προς τον
Ελλήσποντο για (να εμποδίσει) την έξοδο των εμπορικών πλοίων και (για να επιτεθεί) στις
πόλεις που είχαν αποστατήσει από αυτούς (δηλαδή τους Λακεδαιμονίους). Αλλά και οι
Αθηναίοι απέπλευσαν από τη Χίο και ανοίχτηκαν στο πέλαγος∙ γιατί η Ασία ήταν εχθρική
απέναντι τους.
Ο Λύσανδρος πάλι από την Αβυδο έπλεε κατά μήκος των ακτών προς τη Λάμψακο,
που ήταν σύμμαχος των Αθηναίων∙ και οι Αβυδηνοί
και οι άλλοι (σύμμαχοι)
προχωρούσαν από τη στεριά (δια ξηράς)∙ αρχηγός τους ήταν ο Θώρακας ο Λακεδαιμόνιος.
Αφού επιτέθηκαν εναντίον της πόλης, την κυρίευσαν με έφοδο και οι στρατιώτες τη
λεηλάτησαν γιατί ήταν πλούσια και γεμάτη από κρασί, σιτάρι και άλλα εφόδια∙ ο
Λύσανδρος πάντως όλους τους πολίτες τους άφησε ελεύθερους.
Οι Αθηναίοι με τα καράβια τους ακολουθώντας (το Λύσανδρο) από κοντά
αγκυροβόλησαν στον Ελαιούντα της Χερσονήσου με εκατόν ογδόντα πλοία. Εδώ, την ώρα
που (προ)γευμάτιζαν, έφτασε σ' αυτούς η είδηση για τα γεγονότα στη Λάμψακο και
ξεκίνησαν αμέσως για τη Σηστό.
Από εκεί, αφού ανεφοδιάστηκαν εσπευσμένα με τρόφιμα, κατευθύνθηκαν στους
Αιγός ποταμούς, απέναντι από τη Λάμψακο∙ εκεί ο Ελλήσποντος είχε πλάτος δεκαπέντε
περίπου στάδια. Εδώ δείπνησαν.
Την επόμενη νύχτα, την ώρα που ξημέρωνε, ο Λύσανδρος έδωσε σήμα (στα
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
45
πληρώματα), αφού προγευματίσουν, να επιβιβαστούν στα πλοία και αφού έκανε όλες τις
προετοιμασίες σαν (να επρόκειτο) για ναυμαχία και τοποθέτησε τα παραπετάσματα στα
πλάγια των πλοίων, προειδοποίησε να μην κινηθεί κανείς από τη παράταξη του ούτε να
ανοιχτεί στο πέλαγος.
Οι Αθηναίοι, συγχρόνως με την ανατολή του ήλιου, παρατάχθηκαν καταμέτωπο
έξω από το λιμάνι έτοιμοι σαν (να επρόκειτο) για ναυμαχία.
Επειδή όμως ο Λύσανδρος δεν έβγαλε από το λιμάνι τα πλοία εναντίον τους και
ήταν πλέον αργά (και η μέρα είχε πλέον περάσει), γύρισαν πίσω στους Αιγός ποταμούς.
Ο Λύσανδρος λοιπόν διέταξε τα γρηγορότερα από τα καράβια του να
ακολουθήσουν τους Αθηναίους και αφού προσέξουν τι θα κάνουν οι Αθηναίοι μετά την
αποβίβαση τους στη στεριά, να γυρίσουν πίσω και να (τα) ανακοινώσουν σ' αυτόν.
Στο μεταξύ δεν άφησε τους ναύτες να αποβιβαστούν από τα καράβια στη στεριά
παρά μόνον αφού ήρθαν πίσω αυτά.
Αυτά (ο Λύσανδρος) έκανε για τέσσερις μέρες και κάθε φορά οι Αθηναίοι
ανοίγονταν στο πέλαγος εναντίον του.
Β', Ι , § 25 - 27
Και ο Αλκιβιάδης, αφού είδε από τα τείχη ότι οι Αθηναίοι είχαν αγκυροβολήσει σε
ανοιχτή ακρογιαλιά και σε καμιά πόλη κοντά και ότι προμηθεύονταν τα τρόφιμα από τη
Σηστό. σε απόσταση δεκαπέντε στάδια από τα πλοία, ενώ, οι εχθροί ότι (είχαν
αγκυροβολήσει) μέσα σε λιμάνι και κοντά σε πόλη έχοντας τα πάντα, είπε (στους
Αθηναίους) ότι δεν είχαν αγκυροβολήσει σε κατάλληλο (μέρος) και τους συμβούλευε να
μετακινήσουν τα πλοία (και να ρίξουν άγκυρα) στη Σηστό, κοντά σε λιμάνι και σε πόλη∙
εκεί, αν είστε, τους είπε, θα ναυμαχήσετε, όταν (το) θελήσετε.
Οι στρατηγοί όμως, και προπάντων ο Τυδέας και ο Μένανδρος, τον διέταξαν να
φύγει∙ γιατί (του είπαν) ότι τώρα αυτοί ήταν στρατηγοί και όχι εκείνος. Και αυτός ο
Αλκιβιάδης έφυγε.
Ο Λύσανδρος όταν ήρθε την πέμπτη ημέρα από τότε που έπλεαν εναντίον του οι
Αθηναίοι έδωσε εντολή σ' εκείνους που παρακολουθούσαν (τους Αθηναίους) κατά
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
46
διαταγή του, όταν δουν οτι αυτοί έχουν αποβιβαστεί και είναι διασκορπισμένοι στη
Χερσόνησο, (πράγμα που έκαναν οι Αθηναίοι όλο και περισσότερο κάθε μέρα, και επειδή
αγόραζαν από μακριά τα τρόφιμα και επειδή περιφρονούσαν πλέον το Λύσανδρο, διότι
δεν ερχόταν εναντίον τους) επιστρέφοντας με τα πλοία προς αυτόν και να σηκώσουν ψηλά
μιαν ασπίδα στο μέσο της διαδρομής. Και αυτοί εκτέλεσαν τις εντολές του, όπως (ο
Λύσανδρος) διέταξε.
Β', Ι , § 28 – 29
Και ο Λύσανδρος αμέσως έδωσε το σύνθημα να πλεύσουν ολοταχώς∙συμπορευόταν
επίσης ο Θώρακας με (έχοντας) το πεζικό. Ο Κόνωνας, μόλις είδε την επιθετική κίνηση του
στόλου των αντιπάλων, έδωσε το σύνθημα (στα πληρώματα) να τρέξουν αμέσως στα
πλοία. Επειδή όμως τα πληρώματα (οι ναύτες) είχαν διασκορπιστεί (στην ξηρά), άλλα από
τα πλοία ήταν με δύο σειρές κωπηλάτες, άλλα με μια σειρά και άλλα εντελώς άδεια το
πλοίο του Κόνωνα και άλλα εφτά, γύρω του πλήρως επανδρωμένα, ανοίχτηκαν στο
πέλαγος όλα μαζί, καθώς και η Πάραλος, ενώ όλα τα άλλα ο Λύσανδρος τα κυρίεψε
κοντά στην ακτή. Στη στεριά επίσης αιχμαλώτισε τους πιο πολλούς άντρες(των
Αθηναίων)∙ μερικοί όμως κατέφυγαν στα μικρά οχυρά της Σηστού. Ο Κόνωνας, καθώς
έφευγε με τα εννιά πλοία, όταν διαπίστωσε ότι οι Αθηναίοι, είχαν καταστραφεί,
προσορμίστηκε στην Αβαρνίδα, το ακρωτήριο της Λαμψάκου, πήρε από εκεί τα μεγάλα
πανιά των πλοίων του Λύσανδρου και στη συνέχεια ο ίδιος έφυγε με οχτώ πλοία για την
Κύπρο προς τον Ευαγόρα, ενώ η Πάραλος (αναχώρησε) για την Αθήνα, για να αναγγείλει
τα γεγονότα.
Β , Ι , § 30 – 32
Ο Λύσανδρος μετέφερε στη Λάμψακο και τα πλοία, και τους αιχμαλώτους και όλα
τα άλλα (λάφυρα), αιχμαλώτισε ακόμη από τους στρατηγούς μεταξύ των άλλων και το
Φιλοκλή και τον Αδείμαντο. Την ίδια μέρα που είχε αυτές τις επιτυχίες έστειλε στη
Λακεδαίμονα το Θεόπομπο το Μιλήσιο πειρατή για να αναγγείλει τα γεγονότα, ο οποίος
έφτασε (στη Σπάρτη) μετά από τρεις μέρες και τα ανήγγειλε. Μετά από αυτά ο Λύσανδρος
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
47
συγκέντρωσε τους συμμάχους και τους προέτρεψε να ανταλλάξουν απόψεις και να
αποφασίσουν για τους αιχμαλώτους. Τότε λοιπόν διατυπώνονταν πολλές κατηγορίες σε
βάρος των Αθηναίων και για τα εγκλήματα πολέμου που ήδη είχαν διαπράξει και για όσα
είχαν αποφασίσει να κάνουν αν νικούσαν στη ναυμαχία, να κόβουν δηλαδή το δεξί χέρι
όλων εκείνων που θα συλλαμβάνονταν ζωντανοί, και ότι, όταν κυρίεψαν δυο τριήρεις, μια
Κορινθιακή και μια από την Ανδρο, πέταξαν στη θάλασσα όλους τους άντρες μέσα από
αυτές. Ο Φιλοκλής ήταν ο στρατηγός των Αθηναίων ο οποίος θανάτωσε αυτούς. Λέγονταν
επίσης και άλλα πολλά, και στο τέλος πήραν την απόφαση να σκοτώσουν εκείνους από
τους αιχμαλώτους που ήταν Αθηναίοι εκτός από τον Αδείμαντο, γιατί μόνο αυτός στη
συνέλευση του λαού ήταν αντίθετος στην απόφαση για την αποκοπή των χεριών,
κατηγορήθηκε όμως από μερικούς ότι πρόδωσε τα πλοία. Ο Λύσανδρος λοιπόν, αφού
ρώτησε πρώτα το Φιλοκλή, ο οποίος πέταξε στη θάλασσα τους Ανδρίους και τους
Κορινθίους., τι θεωρούσε άξιο να πάθει, επειδή πρώτος αυτός άρχισε τις παρανομίες σε
βάρος Ελλήνων, τον έσφαξε.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ II, § 1-4
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
48
Μετά την ήττα
Και όταν ρύθμισε την κατάσταση στη Λάμψακο, κατευθύνθηκε με τα καράβια του
εναντίον του Βυζαντίου και της Χαλκηδόνας. Και οι κάτοικοι τον υποδέχτηκαν, αφού
άφησαν ελεύθερους ύστερα από επίσημη συμφωνία τους φρουρούς των Αθηναίων. Εκείνοι
εξάλλου που παρέδωσαν με προδοσία το Βυζάντιο στον Αλκιβιάδη κατέφυγαν πρώτα στον
Πόντο κι αργότερα στην Αθήνα και έγιναν Αθηναίοι πολίτες.
Και ο Λύσανδρος έστειλε στην Αθήνα και τους φρουρούς των Αθηναίων και αν
κάπου έβλεπε κάποιον άλλο Αθηναίο, παρέχοντας ασφάλεια σ' εκείνους που έπλεαν μόνο
προς τα εκεί, σε άλλο μέρος όμως όχι, γιατί ήξερε πως όσο πιο πολλοί συγκεντρωθούν
στην πόλη της Αθήνας και στον Πειραιά, γρηγορότερα θα υπάρξει έλλειψη των
αναγκαίων. Και αφού άφησε ως αρμοστή του Βυζαντίου και της Χαλκηδόνας το Σθενέλαο
το Λάκωνα, ο ίδιος, αφού έπλευσε πίσω στη Λάμψακο, επισκεύασε τα πλοία του. Και στην
Αθήνα, όταν έφτασε η Πάραλος τη νύχτα, διαδόθηκε η συμφορά και απ' τον Πειραιά ο
θρήνος μέσα απ' τα Μακρά Τείχη έφτανε στην πόλη, καθώς ανακοίνωνε την είδηση ο ένας
στον άλλο∙ γι' αυτό εκείνη τη νύχτα κανένας δεν κοιμήθηκε, επειδή θρηνούσαν όχι μόνο
αυτούς που χάθηκαν, αλλά πολύ περισσότερο οι ίδιοι τους εαυτούς τους, γιατί νόμιζαν ότι
θα πάθουν τα ίδια με όσα έκαναν και στους Μηλίους που ήταν άποικοι των
Λακεδαιμονίων, όταν τους νίκησαν με πολιορκία, και στους κατοίκους της Ιστιαίας και της
Σκιώνης και της Τορώνης και της Αίγινας και σε πολλούς άλλους από τους Έλληνες. Και
την επόμενη μέρα έκαναν συγκέντρωση του λαού, στην οποία αποφάσισαν να κλείσουν
με επιχωμάτωση τα λιμάνια, εκτός από ένα και να επισκευάζουν τα τείχη και να
τοποθετούν φρουρές και να ετοιμάζουν την πόλη σ' όλα τα άλλα σαν για πολιορκία.
Β, II, § 16–23
Ενώ η κατάσταση ήταν τέτοια, ο Θηραμένης είπε στη συνέλευση του λαού ότι, αν
θέλουν να στείλουν αυτόν τον ίδιο στο Λύσανδρο, θα επιστρέψει γνωρίζοντας από τους
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
49
Λακεδαιμόνιους τι από τα δύο, οι Λακεδαιμόνιοι επιμένουν για την κατεδάφιση των
τειχών επειδή θέλουν να υποδουλώσουν την πόλη, ή ως εγγύηση (για να έχουν κάποια
εγγύηση). Κι αφού στάλθηκε (ή τον έστειλαν), χρονοτριβούσε κοντά στον Λύσανδρο
περισσότερο από τρεις μήνες περιμένοντας πότε οι Αθηναίοι επρόκειτο να συμφωνήσουν
σε οτιδήποτε τους πρότεινε κάποιος εξαιτίας της παντελούς έλλειψης τροφίμων. Αφού
λοιπόν επέστρεψε τον τέταρτο μήνα [στην Αθήνα], ανακοίνωσε στη συνέλευση του λαού
ότι ο Λύσανδρος τον κρατούσε ως τότε, έπειτα τον διέταξε να πάει στη Λακεδαίμονα∙
γιατί, (του έλεγε ο Λύσανδρος) ότι δεν ήταν υπεύθυνος για αυτά που αυτός [ο Θηραμένης]
τον ρωτούσε, αλλά οι έφοροι. Μετά απ' αυτά (ο Θηραμένης) εκλέχτηκε, μαζί με άλλους
εννέα, πρεσβευτής για τη Λακεδαίμονα με απόλυτη πληρεξουσιότηταO Λύσανδρος
παράλληλα έστειλε στους εφόρους μαζί με άλλους Λακεδαιμονίους, τον Αριστοτέλη, που
ήταν εξόριστος Αθηναίος, για να τους ανακοινώσει ότι απάντησε στο Θηραμένη ότι
εκείνοι ήταν υπεύθυνοι για ειρήνη και πόλεμο. Όταν λοιπόν ο Θηραμένης και οι άλλοι
πρέσβεις βρίσκονταν στη Σελλασία και τους ρωτούσαν με ποιες προτάσεις είχαν έρθει,
αποκρίθηκαν ότι (είχαν έρθει) με απόλυτη πληρεξουσιότητα για ειρήνη, μετά απ' αυτά οι
έφοροι έδωσαν εντολή να τους καλέσουν (στη Λακεδαίμονα).
Όταν (οι πρέσβεις των Αθηναίων) έφτασαν, (οι έφοροι) έκαναν συνέλευση, στην
οποία προπάντων οι Κορίνθιοι και οι Θηβαίοι αλλά και πολλοί άλλοι από τους Έλληνες,
αντιπρότειναν να μη συνθηκολογήσουν με τους Αθηναίους, αλλά να τους καταστρέψουν
ολοκληρωτικά.
Οι Λακεδαιμόνιοι όμως είπαν ότι δε θα εξανδραποδίσουν (καταστρέψουν) ελληνική
πόλη η οποία είχε προσφέρει μεγάλες υπηρεσίες στους πολύ μεγάλους κινδύνους που
παρουσιάστηκαν (συνέβησαν) στην Ελλάδα, αλλά δέχονταν να κάνουν ειρήνη με τον όρο
(οι Αθηναίοι), αφού γκρεμίσουν τα Μακρά Τείχη και τα τείχη του Πειραιά και παραδώσουν
τα πλοία εκτός από δώδεκα και φέρουν πίσω τους εξόριστους θεωρώντας τους ίδιους
εχθρούς και φίλους, να ακολουθούν τους Λακεδαιμόνιους και στη στεριά και στη
θάλασσα, όπου τυχόν τους οδηγούν (οι Λακεδαιμόνιοι).Ο Θηραμένης και οι πρέσβεις που
ήταν μαζί του επέστρεψαν στην Αθήνα φέρνοντας αυτούς τους όρους.
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
50
Καθώς έμπαιναν (στην πόλη), λαός πολΰς τους περικύκλωνε, επειδή όλοι
φοβούνταν μήπως είχαν γυρίσει άπρακτοι γιατί δεν χωρούσε πια άλλη αναβολή∙ γιατί
(δεν επιτρεπόταν πια να καθυστερούν) λόγω του πλήθους αυτών που χάνονταν από την
πείνα.Την επόμενη μέρα οι πρέσβεις ανακοίνωσαν με ποιους όρους οι Λακεδαιμόνιοι
δέχονταν να κάνουν ειρήνη∙ εξ ονόματος αυτών (των πρέσβεων) μίλησε ο Θηραμένης
λέγοντας ότι πρέπει να υπακούουν στους Λακεδαιμόνιους και να γκρεμίζουν τα τείχη.Και
αφού μερικοί του έφεραν αντιρρήσεις πολύ περισσότεροι όμως συμφώνησαν και
αποφάσισαν (φάνηκε καλό) να δεχτούν την ειρήνη. Μετά από αυτά και ο Λύσανδρος
κατέπλεε στον Πειραιά, και οι εξόριστοι επέστρεφαν
στην πατρίδα και άρχισαν να
γκρεμίζουν τα τείχη με μεγάλη προθυμία ενώ οι αυλητρίδες έπαιζαν τον αυλό, επειδή
νόμιζαν ότι η ημέρα εκείνη ήταν η αρχή της ελευθερίας για την Ελλάδα.
Βιβλίο Β, κεφ. III
Η καταδίκη τον Θηραμένη
Μόλις ο Θηραμένης είπε (αφού είπε) αυτά και σταμάτησε (να ομιλεί) και η βουλή
έγινε φανερή (φάνηκε) ότι τον επιδοκίμασε, ο Κριτίας, επειδή κατάλαβε ότι (ο Θηραμένης)
θα ξέφευγε, εάν επέτρεπε στη βουλή να αποφασίσει με ψηφοφορία γι' αυτόν, και επειδή
θεώρησε ότι αυτό δε θα μπορούσε να το ανεχθεί, αφού πλησίασε και συζήτησε κάτι με
τους Τριάκοντα, βγήκε έξω και διέταξε αυτούς που είχαν τα μαχαίρια να σταθούν φανερά
μπροστά στη βουλή κοντά στο ξύλινο κιγκλίδωμα.
Και, αφού μπήκε πάλι στη βουλή, είπε: "Εγώ, κύριοι βουλευτές, νομίζω ότι είναι
έργο ενός ηγέτη άξιου (τέτοιου όπως πρέπει να είναι), αν βλέπει ότι οι φίλοι του
εξαπατώνται, να μην το επιτρέπει. Κι εγώ λοιπόν αυτό θα κάνω. Γιατί κι αυτοί που έχουν
σταθεί μπροστά στο ξύλινο κιγκλίδωμα λένε ότι δε θα μας επιτρέψουν, αν αφήσουμε
ελεύθερο έναν άντρα που βλάπτει φανερά την ολιγαρχία.
Αναγράφεται
βέβαια
στους
νέους
νόμους
κανένας
από
αυτούς
που
συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο των τριών χιλιάδων (στους τρισχιλίους) να μη
θανατώνεται χωρίς τη δική σας ψήφο, οι Τριάκοντα όμως να έχουν το δικαίωμα να
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
51
καταδικάζουν σε θάνατο αυτούς (που είναι έξω από τον κατάλογο). Εγώ λοιπόν, είπε,
διαγράφω αυτόν εδώ τον Θηραμένη από τον κατάλογο με τη σύμφωνη γνώμη όλων μας
(των τριάκοντα). Και εμείς, είπε, τον καταδικάζουμε σε θάνατο".
Ο Θηραμένης όταν άκουσε αυτά , πήδησε από φόβο πάνω στο βωμό και είπε: "Εγώ,
είπε, άντρες, ικετεύω, σε ό,τι πιο δίκαιο υπάρχει (στ' όνομα της ίδιας της δικαιοσύνης) να
μην έχει ο Κριτίας δικαίωμα να διαγράφει (από τον κατάλογο) ούτε εμένα ούτε όποιον
(άλλον) από εσάς θέλει, αλλά και εσείς και εγώ να κρινόμαστε, σύμφωνα με τούτο το νόμο
τον οποίο αυτοί θέσπισαν για αυτούς που περιλαμβάνονται στον κατάλογο. Μα τους
θεούς, είπε, δεν αγνοώ βέβαια και αυτό, ότι δηλαδή καθόλου δεν θα με σώσει αυτός εδώ ο
βωμός, αλλά θέλω να αποδείξω και τούτο, ότι δηλαδή αυτοί εδώ είναι όχι μόνο πολύ
άδικοι απέναντι στους ανθρώπους, αλλά και πολύ ασεβείς απέναντι στους θεούς.
Εκπλήσσομαι όμως, με σας, είπε, άντρες καλοί και ενάρετοι, που δε θα βοηθήσετε τους
εαυτούς σας και μάλιστα ενώ γνωρίζετε καλά ότι το δικό μου όνομα δε σβήνεται καθόλου
πιο εύκολα από (το όνομα) του καθενός από σας". Ύστερα απ' αυτό ο κήρυκας των
Τριάκοντα πρόσταξε τους Έντεκα να συλλάβουν το Θηραμένη.
Και, όταν εκείνοι μπήκαν μέσα μαζί με τους βοηθούς τους, με επικεφαλής τους το
Σάτυρο, το θρασύτατο και αναιδέστατο, είπε ο Κριτίας:
"Σας παραδίνουμε, είπε, αυτόν εδώ το Θηραμένη που έχει καταδικαστεί σύμφωνα
με το νόμο. Και σεις (οι Έντεκα), αφού τον συλλάβετε και τον οδηγήσετε (εκεί), όπου
πρέπει, να κάνετε τις παραπέρα ενέργειες.
Μόλις (ο Κριτίας) είπε αυτά, ο Σάτυρος από τη μια τραβούσε (το Θηραμένη) από το
βωμό, από την άλλη τραβούσαν και οι βοηθοί του. Κι ο Θηραμένης, όπως ήταν φυσικό,
επικαλούνταν θεούς και ανθρώπους, να βλέπουν αυτά που γίνονταν. Οι βουλευτές όμως,
δεν αντιδρούσαν επειδή έβλεπαν ότι και αυτοί που βρίσκονταν κοντά στο κιγκλίδωμα
(ήταν) όμοιοι με το Σάτυρο και ότι ο χώρος μπροστά στο βουλευτήριο (ήταν) γεμάτος από
φρουρούς, και επειδή δεν αγνοούσαν ότι παρευρίσκονταν οπλισμένοι με μαχαίρια.
Και αυτοί (οι Έντεκα) μετέφεραν τον άνδρα (Θηραμένη) μέσω της αγοράς ενώ αυτός
δήλωνε με έντονη φωνή τα παθήματα του (τι πάθαινε). Λέγεται μάλιστα ότι είπε και
τούτο: Όταν, δηλαδή, του είπε ο Σάτυρος ότι, θα κλάψει πικρά, αν δε σωπάσει, αυτός του
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
52
απάντησε ρωτώντας τον: «Αν σωπάσω, είπε, τότε λοιπόν δε θα θρηνήσω;» Και, όταν έπινε
το κώνειο έλεγαν γιατί εξαναγκαζόταν να πεθάνει με τη βία ότι αυτός, αφού έριξε κάτω
αυτό που απέμεινε στο ποτήρι, είπε: «Αυτό στην υγειά του όμορφου Κριτία.» Και δεν
αγνοώ, βέβαια, τούτο, ότι δηλαδή αυτά δεν είναι αξιόλογα λόγια, θαυμάζω όμως τον
άντρα για εκείνο(θεωρώ όμως αξιοθαύμαστο εκείνο το στοιχείο του άντρα): για το ότι
δηλαδή δεν έλειπαν από την ψυχή του ούτε η αυτοκυριαρχία ούτε η χαριτόλογη διάθεση,
παρ' όλο που ο θάνατος ήταν κοντά.
Βιβλίο Β, Κεφ. IV
Η μάχη στον Πειραιά- Νίκη της κοινωνίας των πολιτών
Αυτά αφού είπε (ο Θρασύβουλος) και στράφηκε προς το μέρος των εχθρών, έμενε
ήσυχος γιατί και ο μάντης τους συμβούλευε να μην επιτεθούν νωρίτερα, παρά αφού
κάποιος από τους δικούς τους ή σκοτωθεί ή τραυματιστεί∙«όταν λοιπόν γίνει αυτό, θα
προχωρήσω μπροστά εγώ», είπε «και η νίκη θα είναι για σας που ακολουθείτε, ενώ για
μένα θα είναι ο θάνατος, όπως το προαισθάνομαι» Και (ο μάντης) δε διαψεύστηκε, αλλά
μόλις πήραν στα χέρια τους τα όπλα, αυτός, σαν να οδηγούνταν από κάποια μοίρα, αφού
όρμησε πρώτος και έπεσε πάνω στους εχθρούς, σκοτώθηκε και έχει ταφεί στο πέρασμα
του Κηφισού∙οι άλλοι όμως νικούσαν και καταδίωξαν (τους εχθρούς) μέχρι την πεδιάδα.
Εδώ σκοτώθηκαν από τους Τριάκοντα ο Κριτίας και ο Ιππόμαχος, ενώ από τους δέκα
άρχοντες του Πειραιά ο Χαρμίδης, ο γιος του Γλαύκωνα, και από τους άλλους περίπου
εβδομήντα. Και πήραν βέβαια τα όπλα (των αντιπάλων), αλλά δεν αφαίρεσαν από κανένα
νεκρό πολίτη τους χιτώνες. Αφού έγινε αυτό και παρέδωσαν τους νεκρούς κατόπιν
συμφωνίας, πολλοί (από τους αντιπάλους) πλησιάζοντας μεταξύ τους συζητούσαν.
Τότε ο Κλεόκριτος. ο κήρυκας των μυημένων στα Ελευσίνια μυστήρια, που ήταν
πολύ
βροντόφωνος,αφού
επέβαλε σιωπή,
είπε:
«Άνδρες συμπολίτες, γιατί
μας
εξορίζετε;Γιατί θέλετε να μας σκοτώσετε; Εμείς αναμφίβολα ποτέ μέχρι τώρα δε σας
κάναμε κανένακακό∙ αντίθετα, έχουμε πάρει μέρος μαζί σας και στις πιο σεβαστές
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
53
ιεροτελεστίες και στις θυσίες και στις πιο λαμπρές γιορτές∙και υπήρξαμε συγχορευτες και
συμφοιτητές και συστρατιώτες και έχουμε διατρέξει πολλούς κινδύνους μαζί μ' εσάς και
στη στεριά και στη θάλασσα για την κοινή σωτηρία και ελευθερία και των δύο μας.
Στο όνομα των θεών των πατέρων και των μητέρων μας και (στο όνομα) της
συγγένειας εξ αίματος και εξ αγχιστείας και (στο όνομα) της πολιτικής φιλίας -γιατί
πολλοί συμμετέχουμε σ' αυτά μεταξύ μας-δείχνοντας σεβασμό και στους θεούς και στους
ανθρώπους σταματήστε να διαπράττετε αδικήματα σε βάρος της πατρίδας και μην
υπακούτε στους ανοσιότατους Τριάκοντα, γιατί αυτοί, για το προσωπικό τους κέρδος, σε
διάστημα οκτώ μηνών έχουν σκοτώσει σχεδόν περισσότερους Αθηναίους από όσους όλοι
οι Πελοποννήσιοι πολεμώντας δέκα χρόνια.
Κι ενώ ήταν δυνατό σ' εμάς να ζούμε ειρηνικά ως πολίτες, αυτοί προκάλεσαν
ανάμεσα μας τον πιο αισχρό από όλους και τον πιο φοβερό και τον πιο ανόσιο και τον πιο
μισητό σε θεούς και ανθρώπους πόλεμο. Αλλά όμως να γνωρίζετε χαλά ότι αυτούς που
τώρα σκοτώθηκαν από εμάς όχι μόνο εσείς αλλά και εμείς χύσαμε πολλά δάκρυα.
Αυτός (ο Κλεόκριτος) τέτοια έλεγε-τότε οι υπόλοιποι αρχηγοί (των ολιγαρχικών)
οδήγησαν, ξανά στο άστυ αυτούς που ήταν μαζί τους, και λόγω του ότι άκουγαν επίσης
τέτοια λόγια.
Την επομένη μέρα οι Τριάκοντα, κάθονταν στην αίθουσα των συνεδριάσεων πολύ
ταπεινωμένοι και απομονωμένοι∙ Αλλά και οι τρισχίλιοι σε όλα τα μέρη όπου είχαν
τοποθετηθεί διαφωνούσαν μεταξύ τους. Γιατί όσοι βέβαια είχαν διαπράξει κάποιο σοβαρό
αδίκημα και φοβούνταν, υποστήριζαν έντονα ότι δεν έπρεπε να υποχωρούν στους
δημοκρατικούς.∙Αντίθετα, όσοι πίστευαν ότι δεν είχαν διαπράξει κανένα αδίκημα, και οι
ίδιοι σκέφτονταν και τους άλλους προσπαθούσαν να πείσουν ότι δεν υπήρχε κανένας
λόγος να υπομένουν αυτά τα κακά, και έλεγαν πως δεν πρέπει να υπακούν στους
Τριάκοντα ούτε να τους αφήνουν να καταστρέφουν την πόλη.
Τέλος, αποφάσισαν με ψηφοφορία να αφαιρέσουν το αξίωμα από εκείνους και να
εκλέξουν άλλους (άρχοντες). Και πράγματι, εξέλεξαν δέκα, έναν από κάθε φυλή.
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
54
Βιβλίο Β, Κεφ. IV
Η αποκατάσταση της δημοκρατίας
Όταν
λοιπόν
αυτοί
αναχώρησαν
για
τη
Λακεδαίμονα,
έστελναν
αντιπροσώπους από την πόλη της Αθήνας και οι αρμόδιοι του επίσημου κράτους
για να πουν ότι αυτοί παραδίνουν στους Λακεδαιμονίους και τα τείχη που
κατέχουν και τους εαυτούς τους, για να τους μεταχειριστούν όπως θέλουν έλεγαν
ακόμη ότι είχαν την αξίωση και οι δημοκρατικοί (εκείνοι που ήταν στον Πειραιά),
αν ισχυρίζονται ότι είναι φίλοι με τους Λακεδαιμονίους να παραδώσουν και την
πόλη του Πειραιά και την οχυρή θέση της Μουνιχίας. Αφού λοιπόν οι έφοροι και η
μικρή συνέλευση άκουσαν όλους αυτούς, έστειλαν στην Αθήνα δεκαπέντε άντρες
και τους έδωσαν εντολή με τη συνεργασία του Παυσανία να συμφιλιώσουν (τους
αντιπάλους) όπως μπορούσαν καλύτερα. Αυτοί πράγματι τους συμφιλίωσαν με τη
συμφωνία να έχουν ειρήνη μεταξύ τους και ο καθένας να επιστρέψει σπίτι του
εκτός από τους Τριάκοντα, και τους Έντεκα και τους δέκα άρχοντες του Πειραιά. Αν
όμως κάποιοι από τους ολιγαρχικούς φοβούνταν, αποφασίστηκε να κατοικούν στην
Ελευσίνα.
Όταν αυτά τελείωσαν, ο Παυσανίας διέλυσε το στράτευμα, ενώ οι
δημοκρατικοί, αφού ανέβηκαν ένοπλοι στην Ακρόπολη, πρόσφεραν θυσία στην
Αθηνά.Και όταν κατέβηκαν (από την ακρόπολη), οι στρατηγοί "«συγκάλεσαν
συνέλευση»", στην οποία ο Θρασύβουλος είπε: «εγώ, είπε, συμβουλεύω εσάς,
άνδρες ολιγαρχικοί, να γνωρίσετε (τον εαυτό σας). Και θα γνωρίσετε (τον εαυτό
σας) καλύτερα, αν αναλογιστείτε για ποιο λόγο εσείς πρέπει να σκέφτεστε τόσο
αλαζονικά, ώστε να επιχειρείτε να μας κυβερνάτε. Ποιο από τα δύο είστε (εσείς)
τάχα πιο δίκαιοι από εμάς: Αλλά ο λαός, παρ' όλο που είναι πιο φτωχός από σας,
ποτέ μέχρι τώρα δε διέπραξε καμιά αδικία σε βάρος σας με σκοπό τα χρήματα∙εσείς
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
55
όμως, αν και είστε πιο πλούσιοι απ' όλους, έχετε διαπράξει πολλές και αισχρές
πράξεις με σκοπό τα κέρδη.Αφού λοιπόν εσείς δεν έχετε καμιά σχέση με τη δικαιοσύνη, εξετάστε αν ίσως πρέπει να περηφανεύεστε για την ανδρεία σας.
Και ποια κρίση γι' αυτό (δηλ. για την ανδρεία σας), μπορεί να είναι καλύτερη
από το πώς πολεμήσαμε μεταξύ μας; Αλλά μπορείτε να ισχυριστείτε ότι (μας)
ξεπερνάτε ως προς τη φρόνηση (εσείς) που αν και είχατε και τείχος και όπλα και
χρήματα και συμμάχους τους Πελοποννησίους, έχετε περικυκλωθεί και συλληφθεί
από εκείνους που δεν είχαν τίποτε απ' αυτά; Αλλά μήπως νομίζετε τάχα ότι πρέπει
να καυχιέστε εξαιτίας των Λακεδαιμονίων; Πώς (μπορείτε να καυχιέστε για τους
Λακεδαιμονίους),αφού αυτοί, όπως ακριβώς (μερικοί) παραδίνουν τασκυλιά που
δαγκώνουν, αφού τα δέσουν με περιλαίμιο, με τον ίδιο τρόπο κι εκείνοι παρέδωσαν
εσάς σ' αυτό τον αδικημένο λαό και έφυγαν βιαστικά;
Εγώ όμως, άντρες, δεν έχω βέβαια την αξίωση εσείς να παραβείτε τίποτε από
όσα έχετε ορκιστεί, αλλά αντίθετα (έχω την αξίωση), εκτός από τις άλλες αρετές
σας να αποδείξετε και τούτο, ότι δηλαδή και τους όρκους τηρείτε και σέβεστε τους
θεούς ».
Αφού (ο Θρασύβουλος) είπε αυτά και άλλα τέτοια, και ότι δεν πρέπει να
προκαλούν καμιά αναταραχή, αλλά να ακολουθούν τους παλιούς νόμους, διέλυσε
τη συνεδρίαση της εκκλησίας τους.
Και τότε, αφού διόρισαν νέους άρχοντες, ζούσαν ως ελεύθεροι πολίτες∙
αργότερα όμως, όταν έμαθαν ότι αυτοί που ήταν στην Ελευσίνα συγκέντρωναν
ξένους μισθοφόρους, αφού εκστράτευσαν εναντίον τους με όλες τους τις δυνάμεις,
τους στρατηγούς τους τους σκότωσαν, όταν ήρθαν για διαπραγματεύσεις, ενώ
στους άλλους,αφού έστειλαν τους φίλους και τους συγγενείς τους, τους έπεισαν να
συμφιλιωθούν. Και αφού ορκίστηκαν ότι πραγματικά δεν θα θυμούνται τα παλιά
αδικήματα, ακόμη και σήμερα ζουν όλοι μαζί ως πολίτες και ο λαός μένει πιστός
στους όρκους του.
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης
56
Επιμέλεια: Γιώργος Θώδης

Download Report