ÜNİTE

İÇİNDEKİLER
OYUN ETKİNLİKLERİ – II
• Erken Çocukluk Eğitiminde
Oyunun Yeri ve Önemi
• Erken Çocukluk Eğitiminde
Oyunun Çocuğun Gelişimine
Etkileri
ÇOCUK ve OYUN
HEDEFLER
Yrd. Doç. Dr. Oya
RAMAZAN
• Bu üniteyi çalıştıktan sonra;
• Erken çocukluk eğitiminde
oyunun önemini
kavrayabilecek,
• Oyunun farklı gelişim
alanlarını nasıl etkilediğini
kavrayabilecek,
• Farklı gelişim alanlarını
destekleyen oyunlar
oluşturabileceksiniz.
ÜNİTE
7
Oyun Etkinlikleri – II
GİRİŞ
İnsanlık tarihi kadar eski olan oyun her çağda ve her toplumda var
olmuştur ve var olmaya da devam edecektir. Çocuğun olduğu her yerde mutlaka
oyun vardır. Dünyanın her yerinde çocuklar her koşulda oyun oynar, bu açıdan
oyun evrensel bir dil ve çocuğun hayattaki en önemli işidir denilebilir. Oyun çocuk
için yaşamın anlamıdır, var oluşunu oyunla sürdürür. Çocukların her eylemi oyun
olmamakla birlikte zamanlarının önemli bölümünü oyun oynayarak geçirirler.
Küçük çocuklar her eylemlerini oyunlaştırma eğilimindedir. Yemek yemek,
giyinmek, tuvaletini yapmak, seyahat etmek vb. bir oyun değildir, ama çocuklar
için bu eylemler sırasında oyun oynamalarına engel yoktur. Oyun, çocuğun kendini
adadığı bir iş, bir uğraştır. Oyun, çocukların gereksinimi, ilgisi ve hakkıdır.
Oyun, çocuğun gelişimi ve eğitiminde çok önemli bir yere sahiptir. Oyun ve
oyuncaklar çocuklar için eğlenceli, keyif verici araçlardır, ancak onları yalnızca keyif
vericiler olarak düşünmek oyunun gelişimsel ve eğitimsel değeri açısından haksızlık
olur. Oyunla ilgili yapılan pek çok tanımın ortak noktası, oyunun çocuğun öğrenme
dili ve kişisel keşif alanı, çocukluğun gücü; çocuk için önemli ve gerekli olduğudur.
Doğal olan çocuğun oyun oynamasıdır.
Oyun geliştirir, öğretir ve sağlıklı olarak büyümeyi garantiler. Çocukların
keşfetmek ve öğrenmek için doğal bir eğilimleri vardır. Çocuklar dünyaya geldikleri
ilk andan itibaren öğrenmek ve keşfetmek için büyük bir heves duyarlar; aktif bir
şekilde çevrelerini keşfederler, çevrelerindeki insanlar ve nesneler ile duyuları
yoluyla etkileşime girerler, iletişim kurmayı öğrenirler ve çevrelerinde gördükleri
şeylere dair fikirler oluşturmaya başlarlar, bu yolla da öğrenirler. Oyun, bilgi
üretim merkezidir. Çocuk için oyunun anlamı ve amacı araştırmak, bulmak,
tanımak, yeni bilgiler edinmek, eski bilgilerini kullanmak, bilgilerini yeniden
düzenlemek ve yapılandırmaktır. Çocuk daha sonra bu bilgilerin gerçekten işe
yarayıp yaramadığını yaşantılarıyla keşfeder; bazılarını söndürür, bazılarını
kullanarak geliştirir. Elkind’e göre, çocukluk yıllarında tatmin edici koşullarda oyun
oynayan çocukların okul başarısı, disiplin ve davranış sorunları diğer çocuklara
oranla daha iyi durumdadır.
ERKEN ÇOCUKLUK EĞİTİMİNDE OYUNUN YERİ VE
ÖNEMİ
Oyun, en etkili ve en kolay öğrenme yoludur. Oyunun gücünü çocukların
gelişmesinde bir araç olarak kullanabilmek önemlidir. Okulların ‘çocuk dostu’
olabilmesi için ‘oyun temelli öğretim’ yollarının kullanılması ve çocukların
gelişimlerini destekleyecek oyun materyalleri ile zenginleştirilmiş ortamların
çocukların hizmetine sunulması gerekir.
Eğitim, oyun
aracılığıyla daha
kolay gerçekleşir.
Oyun, bütün gelişim alanlarına ait becerileri etkileyecek güçtedir, yani
çocuğun tüm alanlarda gelişmesini sağlar. Çocuklar oyun oynadığı için mi gelişir
yoksa geliştikçe mi oyun oynar? sorusunun yanıtı şudur: Oyun dinamik bir süreçtir.
Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi
2
Oyun Etkinlikleri – II
Çocuklar hem oyun oynayarak gelişimsel ilerleme gösterir hem de gelişim
sürecinde doğal olarak oyun oynarlar. Oyun, gelişimin kendisi, aynı zamanda da
gelişimin destekleyicisidir. Bu durum, oyunun pedagojik değerine dikkat çekmek
açısından çok önemlidir.
Çocuklar için yaşamı öğrenme aracı olan oyun, eğitimin her alanında
kullanılmakla birlikte erken çocukluk eğitiminin temelini oluşturur. Bu nedenle
çocuklara oyun olanakları verilmeli, verilecek eğitim oyunla zenginleştirilmelidir.
Oyun aracılığıyla eğitim daha kolay gerçekleşir. Oyunla eğitime ‘etkin öğrenme,
yaşayarak öğrenme’ de denir.
ERKEN ÇOCUKLUK EĞİTİMİNDE OYUNUN ÇOCUĞUN
GELİŞİMİNE OLAN ETKİLERİ
Oyun; çocuğun fiziksel ve psikomotor, bilişsel, dil, yaratıcılık, sosyal ve
duygusal alanlarda gelişimini sağlayan bir araçtır. Bu gelişim alanları birbirini
etkiler. Çocuk oynayarak gelişir, geliştikçe oynadığı oyunlar, oyunlarda sergilediği
beceriler, tercih ettiği oyun malzemeleri değişir.
Oyun, bilgi üretim
merkezidir.
Oynanan her oyun tüm gelişim alanlarını az ya da çok etkiler. Örneğin, daha
çok bedensel gelişimi destekleyen hareketli bir oyun hız, mesafe algısı, engellerle
baş edebilme, problem çözme gibi becerileri gerektiriyorsa aynı zamanda bilişsel
gelişime de katkı sağlar. Öğretmen hangi oyunların hangi gelişim alanlarını daha
çok etkilediğini iyi bilmeli, farklı alanları destekleyici oyunları, bunlara uygun
ortamları ve materyalleri oluşturmalı, hazırlamalıdır.
Oyun oynamayan çocuğun bedensel, zihinsel ve ruhsal yönden sağlıklı
olduğunu söylemek mümkün değildir. Çocuğun gelişimine çok büyük katkıları olan
oyunun gelişim alanlarına etkilerinin ayrı ayrı incelenmesi oyunun önemini
anlamak açısından önemlidir.
Oyunun Çocuğun Fiziksel ve Psikomotor Gelişimine Olan
Etkileri
Büyüme ve gelişim, yaşamın başından sonuna kadar devam eden dinamik
bir süreçtir. İnsan gelişiminin temel alanlarından biri, birbirleriyle ilişkili olan
‘fiziksel (bedensel)’ ve ‘psikomotor (devinsel)’ gelişimdir.
Fiziksel gelişim genel olarak boy, ağırlık, hacim gibi beden oranlarında ve
fiziksel görünümde meydana gelen değişimle birlikte bedeni oluşturan alt
sistemlerin büyüme ve gelişimini ifade eder. Fiziksel gelişim, bütün bir gelişimin
temelini oluşturduğu için gelişimin öteki alanları üzerinde de önemi vardır. Sağlıklı
bir gelişim sağlıklı bir beden gerektirir. Birey, her gelişim döneminin kendine özgü
gelişim görevlerini yaparken bedenini kullanmak zorundadır.
Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi
3
Oyun Etkinlikleri – II
Oyun çocukların aynı zamanda hareket dilidir. Çocuğun hareket etmesi,
hareketli oyunlar oynaması kas-iskelet sistemini kuvvetlendirir, kalp-dolaşımsolunum sistemini güçlendirir. Hareketli oyunlarda kalp atışı, kan dolaşım hızı ve
solunum normalin üzerine çıkar; bu sayede kana bol oksijen geçer ve kan akışı
yoluyla dokulara daha çok oksijen ve besin taşınır. Açık havada oynanan oyunlar
çocuğun güneşten ve temiz havadan yararlanmasını sağlayarak bedensel gelişimini
hızlandırır.
Çocuğun yürüme davranışını ya da kalem tutup yazma davranışını
zamanında ve uygun bir biçimde yerine getirebilmesi için kas, iskelet, sinir
sistemlerinin olgunlaşmış olması gerekir. Çocuk hareket ederek kendi bedeninin
dünya üzerindeki etkisini ve kontrolünü öğrenir, kendini çevresinden ayırır,
nesnelerin arasında hareket ederek mesafe ve mekanda konum kavramlarını
geliştirir. Çocuk hareket ettikçe fiziksel olarak gelişir, geliştikçe yapabildiği
hareketler daha karmaşıklaşır.
Psikomotor gelişim, fiziksel büyüme ve gelişme ile birlikte merkezi sinir
sisteminin (beyin-omurilik) gelişimine paralel olarak organizmanın isteme bağlı
hareketlilik kazanmasıdır. Çocuğun kol ve bacakları ile tüm organlarını kullanmak
için güç ve hız kazanmasında, beden organları arasında eşgüdüm (koordinasyon)
sağlamasında ve onları denetim altına almasında becerikli duruma gelmesine
psiko-motor gelişim denir. Psikomotor gelişim sürecinde kazanılan hareket
modelleri ‘büyük kas hareketleri (kaba motor beceriler)’ ve ‘küçük kas hareketleri
(ince motor beceriler)’ olmak üzere iki kategoride toplanır. Küçük kas
hareketlerinin gelişimi büyük kas hareketlerinin gelişimini izler.
Oyun geliştirir, öğretir
ve sağlıklı olarak
büyümeyi garantiler.
Büyük kas hareketleri; emekleme, yürüme, koşma, atlama, yuvarlanma,
kayma, tırmanma, zıplama, sıçrama ve sekme gibi hareketlerdir. Bu hareketlerin
her biri çeşitli şekillerde birleştirilerek yeni hareketlerin üretilmesinde kullanılır.
Bunların yanısıra ayakta dik durumda dönme, eğilme, itme, çekme gibi yer
değiştirmeden yapılan hareketler ile denge hareketleri de büyük kasların
kullanımını içerir. Denge aslında tüm hareketlerde önemli bir faktördür. Örneğin,
topa ayakla vurma ya da bisiklete binme çocuğun dengesini kaybetmeksizin bir
nesneyi hareket ettirme sürecidir.
Küçük kas hareketleri ise manipülatif beceri olarak tanımlanan eli ve ayağı
kullanma ve nesne kontrol becerilerini kapsar. Tutma, bırakma, sıkma, yoğurma,
koparma, delme, düğme ilikleme, çözme, bağlama, açma-kapama, katlama,
makasla kesme, yapıştırma, buruşturma, boyama, çizme, yazı yazma, örme, ipe
geçirme, piyano çalma, topu havada ya da yerde, elle, raketle, sopayla ya da
ayakla kontrol altına alma gibi hareketleri yapabilmek için küçük kasların gelişmiş
olması gerekir. Küçük kasların gelişmesi için su, kum, kil, çamur, tuz seramiği,
plastirin, oyun hamuru gibi materyallerle yapılan çalışmalar; karalama, çizme,
boyama gibi kalem, boya, fırça kullanımını gerektiren etkinlikler, ipe boncuk
dizmek, makasla kesmek, katlamak gibi etkinlikler önemlidir.
Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi
4
Oyun Etkinlikleri – II
Oyunun Çocuğun Bilişsel Gelişimine Olan Etkileri
Biliş; insanların dünyayı öğrenmelerini ve anlamalarını içeren zihinsel
faaliyetler olarak tanımlanır ve dikkat, algı, bellek, bilme, tanıma, anlama kavrama,
düşünme, akıl yürütme, problem çözme, öğrenme, yaratıcılık, dil gelişimi, okumayazma gibi zihinsel süreçleri içerir. Bilişsel gelişim ise bu zihinsel süreçlerde yaşla
birlikte meydana gelen değişim ve ilerlemeleri ifade eder.
Bilişsel gelişim
bebeklikten itibaren
oyunla desteklenir.
Önemli bilim adamları bilişsel gelişimin bebeklik döneminden itibaren oyun
ile başladığı konusunda hemfikirdir. Çocuk akıl yürütme, seçim yapma, sebepsonuç ilişkileri kurma, dikkatini toplama gibi bilişsel gelişimle ilgili pek çok kavramı
oyun içinde öğrenir. Oyun; nesnelerin tanınmasına, isimlendirilmesine, işlevlerinin
ve nasıl kullanıldıklarının öğrenilmesine, farklı özelliklerinin keşfedilmesine
yardımcı olur. Matematiksel düşünme becerisini geliştirir. Büyük-küçük, ince-kalın,
uzun-kısa, hafif-ağır, sıcak-soğuk, tatlı-ekşi, hızlı-yavaş gibi duyularımızla algılanan
pek çok kavramla birlikte eşleştirme, sınıflama, sıralama, analiz ve sentez yapma,
problem çözme gibi zihinsel işlemler oyunla kendiliğinden ve kolayca öğrenilir.
Şekil, renk, boyut, ağırlık, hacim, ölçme, sayma, tartma, zaman, mekân, uzaklık ile
ilgili kavramların kazanımı; erime, kuruma, buharlaşma, soğuma gibi doğa
olaylarını öğrenme oyunla gerçekleşir.
Oyun, bilişsel süreçlerden biri olan problem çözme becerilerini geliştirmede
de etkilidir. Sorunların çözümünde çocuğun kendi bulduğu yöntemleri
uygulamasına fırsat tanır. Çocuk ayrıca oyun yoluyla kazandığı bu deneyim ve
bilgiler arasında ilişkiler kurarak bu bilgileri, daha sonra gerçek yaşamda
karşılaştığı problemleri çözmede kullanabilme becerisi kazanır.
Oyunun Çocuğun Dil Gelişimine Olan Etkileri
Dil gelişimi, bilişsel gelişimin bir parçasıdır. İnsan sosyal bir varlıktır ve dil
sayesinde başka insanlarla iletişim ve etkileşime girer. Dil; düşünce, duygu ve
isteklerin bir toplumda ses ve anlam yönünden ortak olan ögeler ve kurallardan
yararlanılarak başkalarına aktarılmasını sağlayan, çok yönlü ve gelişmiş simgesel
bir dizgedir. Dil, biliş demektir ve insanların öğrenme, düşünme ve hatırlamasının
en önemli yoludur. Çocuk gerçek yaşamda olduğu gibi oyun içinde de diğer
insanlarla iletişim kurabilmek için dili kullanmak zorundadır.
Oyunun dil gelişiminde de önemi büyüktür. Yapılan araştırmalar; oyun
oynayarak büyüyen çocukların düzgün konuşma ve ifade becerilerinin yeterince ve
nitelikli oyun oynamamış çocuklara göre daha düzgün, kelime dağarcıklarının daha
zengin olduğunu göstermektedir. Oyun yoluyla çocuk yeni bilgiler edinir, bilgilerini
başkalarına aktarır, bilgi dağarcığını geliştirir. Nesneleri, araç-gereçleri tanır,
isimlendirir; durumları, kişilerle ilgili sözcükleri kavramsallaştırır, böylece sözcük
dağarcığı gelişir, zenginleşir.
Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi
5
Oyun Etkinlikleri – II
Oyun, çocuğun sözlü olarak anlatılanları kavrama yeteneğini geliştirir, çocuk
anlatılanı daha iyi ve çabuk anlar. Dinleme becerisi gelişir. Soru sormayı ve cevap
vermeyi; doğru ve düzgün cümle kurmayı öğrenir, dolayısıyla kendini, duygu ve
düşüncelerini daha iyi ve rahat ifade eder, kendini ifade etmenin farklı yolları
olduğunu görür. Çocuk oyun aracılığıyla dilin tüm yapılarını öğrenir. Bruner,
çocukların zarflar, sıfatlar, iyelik ve soru ekleri gibi dilin en karmaşık dilbilgisi
yapılarını oyunda öğrendiklerini belirtir.
Oyun çocuğun
yaratma ortamıdır.
Çocuk oyunda nesneler ve olaylar arasındaki fark ve benzerlikleri ifade
etmeyi, çeşitli sesleri ve bunlara verilen isimleri öğrenir; sadece sözel değil, sözel
olmayan dil becerilerini de geliştirir. Oyun çocuğun sesleri ve tonlamaları doğru
kullanma becerisi kazanmasına yardım eder. Çocuğu okuma ve yazmaya hazırlar.
Oyunun Çocuğun Yaratıcılığına Olan Etkileri
Yaratıcılık, bilişsel gelişimin içinde ele alınan zihinsel süreçlerden biridir;
bilinen nesneleri, yapıları, olayları, duyguları yeni bir biçimde kullanmak veya farklı
bir biçimde birleştirmektir. Bireysel farklılıklar gösteren yaratıcılık yeteneği,
çocukların anlatım ve yorumlarında kendine özgü ses, sözcük, düşünce, davranış,
tasarım, çizgi, renk vb. kullanarak algılamalarını yansıtmalarıdır. Her çocukta
yaratıcı olma yeteneği bulunur. Bu yeteneğin kaybolmaması, gelişmesi için
çocuğun yeteneklerini sonuna kadar kullanabileceği ortamın ve özgürlüğün
sağlanmış olması gerekir.
Oyun yaratıcılığın kaynağı, çocuğun yaratma ortamıdır, çünkü çocuklar
oyunlar sırasında sürekli olarak farklı şeyler yapar, farklı malzemelerle oynar,
onları gerçek kullanımlarının dışında da kullanabileceklerini keşfeder, farklı
kimliklerin rol ve sorumluluklarını alma fırsatı bulurlar. Çocuk yalnız büyüklerden
gördüğünü oyuna aktarmakla kalmaz, kendi yeteneğini de bunlara katarak yeni
şeyler yaratır.
Yaratıcılık klasik anlamda sanat etkinlikleriyle bağdaştırılır, oysa her alanda
ortaya çıkar. Çocuk gerekli ortam ve malzemeyi bulduğunda bedeniyle,
hareketleriyle, duyularıyla, duygularıyla ve anlatımıyla her zaman yaratmaya,
yoktan var etmeye yönelir. Yaratıcılık, yaşam sürecinde karar verirken, problem
çözerken, yorum yaparken kullanılan stratejilerin kaynağını oluşturur. Çocuklar
kendi gerçeklerini yapılandırırken, kendilerini tanıma yolunda yaşanmış
deneyimlerini temsil ederken bir çok imge ve senaryolar kullanırlar. Yeniden
yaratma eğilimlerine konuşmalarında, çizgi ve boya çalışmalarında, elişi
etkinliklerinde, müzik, dans ve dramada tanık oluruz.
Öğretmen, çocukların yaracılıklarını ortaya koyabilmeleri ve
geliştirebilmeleri için yaratıcı potansiyeli yüksek oyunları teşvik etmeli, çocuğu
motive eden, merak ve ilgisini uyanık tutan materyalleri seçmeli, çocuğun kendi
oyun malzemesini kendisinin yapmasına da fırsat tanımalıdır. Ayrıca etkinliğe
yeterli zamanı vermeli; çocuk ile arasındaki iletişimi her zaman açık tutmalı,
Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi
6
Oyun Etkinlikleri – II
çocuğu soru sormak, yardım istemek, fikir üretmek, verdiği kararı açıklamak için
cesaretlendirmelidir.
Örnek
Öğretmen, etkinliklerde esnek olmalı, çocukların etkinliğe kendilerinden bir
şeyler katmasına izin vermelidir. Çocukların oynadıkları oyunlarda hayal güçlerini
ve yaratıcılıklarını kullanarak sergiledikleri davranışlar, konuşmalar, sanat
etkinliklerinde ortaya koydukları ürünler yetişkinlere anlamsız ve saçma gelebilir.
Bu nedenle çocuklara müdahale edilmemeli, çocuklar engellenmemelidir.
• Yaptığı resimdeki adamı yeşile boyayan bir çocuğa “niye
bunu yeşile boyadın, yeşil insan olur mu?” diyerek müdahale
etmemeli ya da oyunda iskemleyi ters çevirerek üstüne
oturan çocuğa doğru oturması söylenmemelidir.
Oyunun Çocuğun Sosyal ve Duygusal Gelişimine Olan Etkileri
Çocuk oyun yoluyla
kendini tanır.
Duygular, bireyin içinde bulunduğu durum ya da mevcut faaliyetlerin
hoşnutluğunu ya da hoşnutsuzluğunu yansıtan davranışlarla kendini gösterir.
Çocuklar oyundan zevk alır, eğlenir, çoğunlukla olumlu duygusal yaşantılar
edinirler. Oyun, çocuğa duygu zenginliği sunar; oyunlar sırasında kızgınlık,
kıskançlık, rekabet, mutluluk, acı, öfke, merak, hayret, korku, sevinç, üzüntü,
güven duyma gibi çok değişik ve karmaşık duyguları ardı ardına yaşayabilir ve her
birinin deneyimi ile öğrenir ve olgunlaşır.
Oyun, çocukların gerginliklerini çözümledikleri rahatlama alanıdır; iç
dünyalarındaki duygusal gereksinimlerini oyunlarında nesnelere, durumlara ya da
arkadaşlarına aktararak gerginlikten, çatışmalardan arınırlar. Olumsuz yaşantılarla
baş etmek için oyun çocuğa prova yapma olanağı sunar. Çocuğun ilkel, henüz
olgunlaşmamış duygularını kontrol altına alabilmeyi öğrenmesi için de etkili
yoldur, yani oyun çocuğun duygularını denetlemesini sağlar. Duygusal tepkilerin
dramatize edilmesi, oyunlaştırılması çocuğun kendini tanımasına yardımcı olur.
Çocuk, oyun yoluyla benmerkezcilikten ayrılır. Başkalarının duygularını,
gereksinimlerini anlar, Kendine olan güveni gelişir. Çocuğun olumlu ya da olumsuz
duygularını öğrenip onu doğru yönlendirebilmek oyunla mümkün olur.
Sosyal gelişim, çocuğun toplumda geçerli olan kültürel değerleri öğrenerek
yetişkinlerin dünyasına hazırlanması ve yetişkinlerin davranış biçimlerini
yaşantısına uygulayabilir duruma gelmesidir. Bir başka deyişle toplumsallaşma,
çocuğun kendisiyle ve başkalarıyla iyi geçinme ve olumlu etkileşim kurma yeteneği
kazanmasıdır. Çocuk, toplumun kural ve gereklerini ve bunlara uymayı en kolay ve
zararsız biçimde oyun sırasında öğrenir.
Çocuk oyunda arkadaş olma, akranları ile iyi ilişkiler kurma, paylaşma, iş
birliği yapma, yardımlaşma gibi olumlu sosyal beceriler geliştirmek için doğal bir
Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi
7
Oyun Etkinlikleri – II
ortam bulur; arkadaşlarıyla beraber hareket etmenin kurallarını öğrenir, böylece
benmerkezcilikten kurtulmaya başlar. Başkalarının bakış açısını öğrenmek, farklı
fikirlerin farkına varmak, farklı fikirlere karşı kabul ve duyarlık geliştirmek için oyun
gelişimsel bir fırsattır. İstediğini ifade etme ya da erteleme, sıraya girme, sırasını
bekleme, başkalarının haklarına saygı duyma, hoşgörülü olma, kurallara ve
sınırlamalara saygı gösterme, haklarına ve eşyalarına sahip çıkma gibi özellikler
kazanır.
Başkalarının bakış
açısını öğrenmek için
oyun gelişimsel bir
fırsattır.
Örnek
Kendi güçlü yönleri ile başkalarının güçlü yönlerini fark eder, güçsüz
yönlerini geliştirme ve kabul etme olgunluğuna erişir. Kazanmayı - kaybetmeyi
öğrenir. Doğru-yanlış, haklı-haksız, iyi-kötü gibi ahlaki kavramları görür, dener,
öğrenir, benimser ve benliğinin bir parçası yapar. Bir gruba ait olma ihtiyacını
karşıladığı oyun sayesinde çocuk saldırganlığını kontrol etme ve iletişim kurma
becerilerini geliştirir.
•Çocuk grup oyunlarında sosyal ilişkileri sürdürmenin ve
grupla beraber hareket etmenin özelliklerini öğrenir.
Çocuklar, oyun, oyuncak ve oyun arkadaşı tercihi yaparak inisiyatif
kullanmayı öğrenirler, karar verme becerileri gelişir. Oyunda çocuğun kendine
güvenleri artar; çevresindeki nesne ve canlıları korumayı ve onlara zarar
vermemeyi, doğa ve insan sevgisi, yurt sevgisi, ülkeye bağlılık gibi kavramları
öğrenir; görgü kurallarını öğrenir ve uygular. Bunların yanı sıra çocuk cinsel rolünü
kavrar, cinsel kimliğinin farkına varır, toplumdaki çeşitli sosyal rolleri ve statüleri
keşfeder.
Oyunun Çocuğun Öz Bakım Becerilerinin Gelişimine Olan
Etkileri
Oyun, çocukların gerçek yaşamda çok önemli olan öz bakım becerilerini
kazanmalarına da yardımcı olur. Öz bakım becerilerini kazanmak için en uygun
oyun evciliktir.
Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi
8
Tartışma
Örnek
Oyun Etkinlikleri – II
•Çocuk oyun esnasında tarak, diş macunu, diş fırçası, sabun,
havlu, tabak, kaşık, çatal, bıçak, ütü gibi araçların kullanılışını
öğrenir ve gerçek hayatta da kullanmak için çaba harcar. Oyun
yoluyla çocuk yemek yeme kurallarını, yemeklerin nelerden ve
nasıl yapıldığını; yemeklerden önce ve sonra ellerini yıkaması
gerektiğini, yemekten sonra dişlerini fırçalaması gerektiğini
öğrenir. Temizlik ile ilgili kavramları, temizlikte kullanılacak
araçları tanır, düzen ve temizlik alışkanlığı edinir. Giyinmeyi,
soyunmayı, eşyalarını toplamayı oyun yoluyla öğrenir.
•Çocuklar oyun oynamasaydı ne yapardı ve sonuçları ne olurdu?
tartışınız.
•Düşüncelerinizi sistemde ilgili ünite başlığı altında yer alan
“tartışma forumu” bölümünde paylaşabilirsiniz.
Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi
9
Oyun Etkinlikleri – II
Özet
•Oyun geliştirir, öğretir ve sağlıklı olarak büyümeyi garantiler. Çocukların
keşfetmek ve öğrenmek için doğal bir eğilimleri vardır. Çocuklar dünyaya
geldikleri ilk andan itibaren öğrenmek ve keşfetmek için büyük bir heves
duyarlar; aktif bir şekilde çevrelerini keşfederler, iletişim kurmayı
öğrenirler ve çevrelerinde gördükleri şeylere dair fikirler oluşturmaya
başlarlar.
•Oyun; çocuğun fiziksel ve psikomotor, bilişsel, dil, yaratıcılık, sosyal ve
duygusal alanlarda gelişimini sağlayan bir araçtır. Bu gelişim alanları
birbirini etkiler. Çocuk oynayarak gelişir, geliştikçe oynadığı oyunlar,
oyunlarda sergilediği beceriler, tercih ettiği oyun malzemeleri değişir.
•Psikomotor gelişim sürecinde kazanılan hareket modelleri ‘büyük kas
hareketleri’ ve ‘küçük kas hareketleri’ olmak üzere 2 kategoride toplanır.
Büyük kas hareketleri; emekleme, yürüme, koşma, atlama, yuvarlanma,
kayma, tırmanma, zıplama, sıçrama ve sekme; küçük kas hareketleri ise
tutma, bırakma, sıkma, yoğurma, koparma, açma-kapama, katlama,
makasla kesme, boyama, çizme, yazı yazma gibi hareketlerdir.
•Çocuk akıl yürütme, seçim yapma, sebep-sonuç ilişkileri kurma, dikkatini
toplama gibi bilişsel gelişimle ilgili pek çok kavramı oyun içinde öğrenir.
Oyun; nesnelerin isimlendirilmesine, nasıl kullanıldıklarının öğrenilmesine
yardımcı olur. Matematiksel düşünme becerisini geliştirir. Büyük-küçük,
ince-kalın, uzun-kısa, hafif-ağır, sıcak-soğuk, tatlı-ekşi, hızlı-yavaş gibi
duyularımızla algılanan pek çok kavramla birlikte eşleştirme, sınıflama,
sıralama, analiz ve sentez yapma, problem çözme gibi zihinsel işlemler
oyunla kendiliğinden ve kolayca öğrenilir.
•Oyun, çocuğun sözlü olarak anlatılanları kavrama yeteneğini geliştirir,
çocuk anlatılanı daha iyi ve çabuk anlar. Soru sormayı ve cevap vermeyi;
doğru ve düzgün cümle kurmayı öğrenir, dolayısıyla kendini, duygu ve
düşüncelerini daha iyi ve rahat ifade eder. Nesneleri, araç-gereçleri tanır,
isimlendirir; durumları, kişilerle ilgili sözcükleri kavramsallaştırır, böylece
sözcük dağarcığı gelişir, zenginleşir.
•Oyun yaratıcılığın kaynağı, çocuğun yaratma ortamıdır, çünkü çocuklar
oyunlar sırasında sürekli olarak farklı şeyler yapar, farklı malzemelerle
oynar, onları gerçek kullanımlarının dışında da kullanabileceklerini
keşfeder, farklı kimliklerin rol ve sorumluluklarını alma fırsatı bulurlar.
•Çocuklar iç dünyalarındaki duygusal gereksinimlerini oyunlarında
nesnelere, durumlara ya da arkadaşlarına aktararak gerginlikten,
çatışmalardan arınırlar. Oyun, çocuğun ilkel, henüz olgunlaşmamış
duygularını kontrol altına alabilmeyi öğrenmesi için de etkili yoldur.
•Çocuk oyunda arkadaş olma, akranları ile iyi ilişkiler kurma, paylaşma, iş
birliği yapma, yardımlaşma gibi olumlu sosyal beceriler geliştirir, böylece
benmerkezcilikten kurtulmaya başlar. Başkalarının bakış açısını
öğrenmek, farklı fikirlere karşı kabul ve duyarlık geliştirmek, istediğini
ifade etmek ya da ertelemek, başkalarının haklarına saygı duymak,
kurallara ve sınırlamalara saygı göstermek, haklarına ve eşyalarına sahip
çıkma gibi özellikler kazanır.
Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi
10
Ödev
Oyun Etkinlikleri – II
•Bu bölümde anlatılan gelişim alanlarının her birini desteleyecek en az
iki oyun örneği bulunuz ya da kendiniz oluşturunuz.
•Hazırladığınız ödevi sistemde ilgili ünite başlığı altında yer alan
“ödev” bölümüne yükleyebilirsiniz.
Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi
11
Oyun Etkinlikleri – II
DEĞERLENDİRME SORULARI
Değerlendirme
sorularını sistemde ilgili
ünite başlığı altında yer
alan “bölüm sonu testi”
bölümünde etkileşimli
olarak
cevaplayabilirsiniz.
1. Oyun evrensel bir dildir ifadesi ne anlama gelmektedir?
a) Dünyadaki tüm çocuklar aynı oyunları oynar.
b) Dünyadaki tüm çocuklar her koşulda oyun oynar.
c) Oyun, tüm çocukları aynı şekilde etkiler.
d) Tüm çocuklar oyunda aynı dili kullanır.
e) Farklı yaşlardaki çocuklar aynı oyunları oynar.
2. Aşağıdakilerden hangisi çocuk oyunlarıyla geliştirilmez?
a) Hayal kurmak ve yaratıcılık
b) Öz düzenleme
c) Öz güven ve olumlu benlik algısı
d) Rekabete yönelik davranışlar
e) Problem çözme
3. Aşağıdaki ifadelerden hangisi oyunun çocuğun gelişimiyle olan ilişkisini öne
çıkarmaz?
a) Oyun, çocuğun tüm gelişim alanlarını aynı düzeyde destekler.
b) Oyunun kendisi gelişimdir.
c)Oyun çocuğun sağlıklı gelişmesinde uyku, beslenme kadar önemlidir.
d) Oyun, gelişimsel tanı için en uygun araçtır.
e) Zihinsel gelişimdeki ilerlemeler oyun oynamaktan daha önemlidir.
4. Oyun gelişimini etkileyen en temel koşul aşağıdakilerden hangisinde
verilmiştir?
a) Çocukların oyunlarına dahil olmak
b) Model olmak
c) Çocuk dostu bir ortam
d) Çocuğun cinsiyeti
e) Açık havada oyun
I. Oyun çocukluğa özgü bir davranış biçimidir.
II. Çocuklar okula başlamadan oyuna doymalıdır.
III. Oyun insan türünün en tipik özelliğidir.
IV. Oyun çocukluktan gençliğe geçişi kolaylaştıran uyum sürecidir.
V. Oyun, yaşam boyu devam eden bir süreçtir.
5. Yukarıdaki ifadelerden hangileri oyunun kapsadığı evreyi açıklamak için
uygundur?
a) II-III
b) I-IV
c) I-V
Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi
d) III-V
e) Yalnız II
12
Oyun Etkinlikleri – II
6. Aşağıdaki ifadelerden hangisi çocukların oyun oynama nedenini açıklamaz?
a) Çocuklar başka işleri olmadığı için oyun oynarlar.
b) Organizmanın ürettiği fazla enerjiyi harcamak için oyun oynarlar.
c) Çocuklar öğrenmek için oyun oynarlar.
d) Çocuklar eğlenmek için oyun oynarlar.
e) Azalan enerjilerini toplamak için oyun oynarlar.
7. Aşağıdakilerden hangisi oyunun özelliğini vurgulayan bir görüş değildir?
a) Oyun informel bir öğrenme ortamıdır, ama çocuk çok şey öğrenir.
b) Oyun sırasında çocuk yeni öğrenmeler için hazır hale gelir.
c) Çocuk için oyun oynamak bir gereksinimdir.
d) Oyun, doğal bir eylemdir.
e) Çocuklar nasıl oynayacaklarını öğrenmeleri için yönlendirilmelidir.
8. Aşağıdakilerden hangisi okul öncesi dönem çocuklarının oyun aracılığıyla elde
ettiği kazanımlardan biri değildir?
a) İlgi ve gereksinimlerinin farkına varmaları
b) Grup içinde nasıl davranması ve davranmaması gerektiğini ayırt etmeleri
c) Vücutlarını dengeli ve koordineli bir şekilde hareket ettirmeleri
d) Kendilerine sorulan sorulara doğru ve zamanında yanıt vermeleri
e) Meraklarını gidermek için araştırmaya yönelik girişimlerde bulunmaları
9. Aşağıdaki ifadelerden hangisi oyunun çocuklar için önemini vurgular?
a) Üstünzekâlı çocuklar daha iyi oyunlar oynar.
b) Oyun, çocukların gerginliklerini çözümledikleri rahatlama alanıdır.
c) Oyun oynamak için çocuğun hazır bulunuşluğu önemlidir.
d) Bazı çocuklar için oyun oynamaktan daha ciddi işler vardır.
e) Kardeşi olmayan çocuklar oyundan yeterince yararlanamaz.
10. Aşağıdaki hareketlerden hangisini yapabilmek büyük kasların gelişimine bağlı
değildir?
a) Yazma
b) Sıçrama
c) Eğilme
d) Denge
e) Kayma
Cevap Anahtarı
1.B, 2.D, 3.E, 4.C, 5.C, 6.A, 7.E, 8.D, 9.B, 10.A
Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi
13
Oyun Etkinlikleri – II
YARARLANILAN VE BAŞVURULABİLECEK DİĞER
KAYNAKLAR
Aksoy, A. ve Dere Çiftçi, H. (2008). Erken Çocukluk Döneminde Gelişimi
Destekleyen Oyunlar. Oynuyorum, Eğleniyorum, Öğreniyorum. Ankara:
Pegem Akademi.
Aksoy, A. ve Dere Çiftçi, H. (2009). Duygusal Gelişim. Eğitim Psikolojisi (Ed. N. Aral
ve T. Duman). İstanbul: Kriter Yayınları, 155-181.
Bütün Ayhan, A. (2009). Bilişsel gelişim. Eğitim Psikolojisi (Ed. N. Aral ve T.
Duman). İstanbul: Kriter Yayınları, 93-113.
Ceylan, R. (2009). Fiziksel Gelişim. Eğitim Psikolojisi (Ed. N. Aral ve T. Duman).
İstanbul: Kriter Yayınları, 51-66.
Çakmak, A. ve Elibol, F. (2011). Çocuk ve Oyun. Ankara: Vize Basın Yayın.
Deniz Yöndem, Z. ve Taylı, A. (2007). Bilişsel Gelişim ve Dil Gelişimi. Eğitim
Psikolojisi (Ed. A.Kaya), Ankara: Pegem A Yayıncılık, 81-131.
Durualp, E. ve Aral, N (2011). Oyun Temelli Sosyal Beceri Eğitimi. Ankara: Vize
Basın Yayın.
Fazlıoğlu, Y. (2009). Sosyal Gelişim. Eğitim Psikolojisi (Ed. N. Aral ve T. Duman).
İstanbul: Kriter Yayınları, 133-153.
Güven, G. (2011). Okul Öncesi Eğitim Programında Kullanılan Yöntem ve Teknikler.
Okul Öncesi Eğitimde Özel Öğretim Yöntemleri (Ed. F. Alisinanoğlu), Ankara:
Pegem Akademi, 67-110.
Güven, N. (2003). Erken çocukluk döneminde bağımsız oyun gelişimi. Erken
Çocuklukta Gelişim ve Eğitimde Yeni Yaklaşımlar (Ed. M.Sevinç), İstanbul:
Morpa Kültür Yayınları, 502-508.
Jones, M. (2007). Çocuk ve Oyun. 0-5 Yaş Arası Çocuklar İçin Oyun, Oyuncak ve
Etkinlikler (2. basım). İstanbul: Kaknüs Yayınları.
Meslekî Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi-MEGEP. (2009).
Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Çocuk Ekinikleri, Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
Meslekî Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi-MEGEP. (2009).
Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Oyun Etkinliği-I, Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
Meslekî Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi-MEGEP. (2011).
Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Oyun Etkinliği-II, Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
MEB. (2012). Okul Öncesi Eğitim Programı. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Temel
Eğitim Genel Müdürlüğü.
Özer, D. (2009). Motor gelişim. Eğitim Psikolojisi (Ed. N. Aral ve T. Duman).
İstanbul: Kriter Yayınları, 67-92.
Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi
14
Oyun Etkinlikleri – II
Öztürk Aynal, Ş. (2010). Çocukta Oyun Gelişimi ve Yaratıcılık. Erken Çocukluk
Döneminde Gelişim (Ed. M. Engin Deniz), Ankara: Maya Akademi Yayın, 281316.
Pehlivan, H. (2005). Oyun ve Öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
Poyraz, H. (2003). Okul Öncesi Dönemde Oyun ve Oyuncak (2. basım). Ankara: Anı
Yayıncılık.
San Bayhan, P. ve Artan, İ. (2004). Çocuk Gelişimi ve Eğitimi. İstanbul: Morpa
Kültür Yayınları.
Sevinç, M. (2004). Erken Çocukluk Gelişimi ve Eğitiminde Oyun. İstanbul: Morpa
Kültür Yayınları.
Seyrek, H. ve Sun, M. (1997). Okul Öncesi Eğitiminde Oyun. İzmir: MEY Müzik
Eserleri Yayınları.
Siyez, D. M. (2007). Fiziksel gelişim. Eğitim Psikolojisi (Ed. A.Kaya), Ankara: Pegem
A Yayıncılık, 47-80.
Tuğrul, B. (2010). Oyun Temelli Öğrenme. Okul Öncesinde Özel Öğretim
Yöntemleri (Ed. R. Zembat), Ankara: Anı Yayıncılık, 187-220.
Tuğrul, B. (2013). Çocukta Oyun Gelişimi. Öğretmenlik Alan Bilgisi. Okul öncesi
Öğretmenliği (Eds. N. Aral, Ü. Deniz ve A. Kan). Ankara: Alan Bilgisi Yayınları,
245-264.
Tüfekçioğlu, Ü. (2010). Okul Öncesi Eğitimde Oyun ve Önemi. Çocukta Oyun
Gelişimi, Beden Eğitimi ve Oyun Öğretimi (Ed. U. Tüfekçioğlu), Eskişehir:
Anadolu Üniversitesi Yayını No 1860, Açıköğretim Fakültesi Yayını No: 975,
1-35.
Yazgan İnanç, B.; Bilgin, M. ve Kılıç Atıcı, M. (2011). Gelişim Psikolojisi. Çocuk ve
Ergen Gelişimi (7. basım), Ankara: Pegem Akademi.
Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi
15