8. Kompozisyon - İbrahim Aksoy

Konu Başlıkları
1.
Kompozisyon
1. Kompozisyonda Plan
2. Kompozisyonun Bölümleri
3. Paragraf Bilgisi
4. Paragrafın Bölümleri
5. Paragraf Çeşitleri
6. Üslup
7. Anlatım Çeşitleri
Temel Kavramlar
Bu bölümde; kompozisyon bilgisi konusuna değinilecektir.
Kompozisyon
Fransızca asıllı “Kompozisyon” kelimesi bir ders adı olarak, bir konu üzerinde
birikimlerimizden yararlanarak
planlı,
etkili bir
yazı yazmak
demektir. Kompozisyonun amacı, kişilerin bir konu hakkındaki duygu, düşünce ve
gözlemlerini yazılı veya sözlü olarak anlatabilme yeteneklerini geliştirmektir.
İyi bir kompozisyon yazabilmek için birçok kuralı bilmek ve uygulamak gerekir. Yazıyı
yazmadan önce gerekli bilgilerin toplanması (buluş), bunların bir sıraya konulması
(düzenleme) gerekir. Düzenlenen bilgilerin yazıya geçirilmesine de anlatış (ifade ediş)
denir. Bütün bunların, kelime hazinesi, cümle, paragraf, noktalama ve imla ile çok sıkı
bir ilişkisi vardır.
İyi Bir Kompozisyonda Bulunması Gerekli Özellikler
1. Yazılacak konuyu iyice anlamalı ve konu hakkında hazırlık yapılmalıdır.
2. Konu geniş ise sınırlandırılmalıdır.
3. Konu dışına çıkılmamalıdır.
4. Konu, paragraf paragraf işlenmelidir.
5. Cümleler, dil bilgisi kurallarına uygun olmalıdır.
6. Uzun cümlelerden kaçınılmalıdır.
7. Kelime hazinesi zengin olmalı, aynı veya aynı kökten gelen kelimeler sık
kullanılmamalıdır.
8. Konu; giriş, gelişme ve sonuç bölümlerine riayet edilerek işlenmelidir.
9.Bölümler arası bağlantı sıkı olmalı; sonuç bölümü sağlam kurulmalıdır.
10. Noktalama ve yazım kurallarına dikkat edilmelidir.
Kompozisyonda Plan
Plan yapmak, yazılacak konuyu önceden tasarlamak demektir. İyi yapılmış bir plan bizi
iyi yazılmış bir kompozisyona götürür. Plan yaparken şu konular üzerinde
düşünmeliyiz:
1. Konu, benden ne istiyor?
2. Konuyla ilgili neyi vurgulamam gerekiyor?
3. Konuyu ne kadar açıklamam gerekir?
4. Konuyla ilgili ne gibi örnekler verebilirim?
Bu sorulardan sonra plan yapımına geçilebilir.
A. Konuyla ilgili ne varsa maddeler halinde yazarız.
B. Maddeleri zaman ve mantık sırasına koyarız.
C. Maddeleri özelliklerine ayırırken “giriş, gelişme ve sonuç” bölümü olarak tasnif
ederiz.
Kompozisyonun Bölümleri
Başlık
Başlık, yazının adıdır. Elbette bu ad yazının konusundan hareketle verilir. Ancak başlığın
kısa, öz, ilgi çekici olması ve ana düşünceden de izler taşıması gerekir. Yazıya başlık
seçmek çok önemlidir. İşlenen konuya uygun bir başlık, yazının tamamını daha etkili ve
anlamlı hale getirir.
Giriş Bölümü
Kompozisyonun başlangıç bölümüdür, genellikle kısadır. Bu bölümde konunun esas
fikri ortaya konur, bir tez ileri sürülür. Giriş bölümü canlı, değişik olmalıdır, basmakalıp
olmamalıdır. Giriş bölümü diğer bölümlerle paralel olmalıdır. İyi bir giriş bölümü
yazmak için uygulanacak pek çok teknik vardır. Bunlar: a) Yazıya bir tanımla
başlanabilir.
b) Tarihi bir olayla başlangıç yapılabilir.
c) Daha önce geçmiş bir olaya dayanılarak başlanabilir.
d) Bir vecize ya da atasözüyle başlangıç yapılabilir.
e) Betimlemeyle başlanabilir.
f) Bir soru yöneltilerek başlangıç yapılabilir.
g) Bir fıkra ya da hatıra ile başlanabilir.
h) Canlı bir örnekle başlangıç yapılabilir.
ı) İşlenecek konun özetiyle başlanabilir.
i) Hitap ile başlangıç yapılabilir.
k) Yazıda savunulacak olan fikre zıt bir fikirle başlanabilir.
Gelişme Bölümü
Yazının en önemli bölümüdür. Kompozisyonda ortaya konan fikirler bu bölümde
geliştirilir, açıklanır ve ispatlanır. Bu bölümde, konun inandırıcı olabilmesi ve
ispatlanabilmesi için örneklerin sağlam, tutarlı, insanı şüpheye düşürmeyecek şekilde
olmasına ve konuyla kaynaşık bir tarzda ifade edilmesine dikkat edilmelidir.
Sonuç Bölümü
Hüküm ve karar bölümüdür. Bu bölümde ortaya konulan iddia sonuçlarıyla birlikte
kısa, öz ve etkili olarak bir kez daha okuyucuya sunulur. Amaç, okuyucuyu tam olarak
ikna ederek yazıyı bitirmektir.
Paragraf Bilgisi
Paragraf, Latince iki kelimenin birleşmesinden oluşan bir sözcüktür; “para” bölüm,
“graf” da yazı demektir. Paragraf ise yazı bölümü anlamına gelir. Terimsel olarak
paragraf, uzun bir kompozisyonda ele alınan konunun bir bölümünü belli bir plan
dâhilinde anlatan cümleler topluluğudur. Paragrafta cümlelerin birbiriyle bağlantılı
olması, doğru sıralanmadı ve bir ahenk içinde akışının sağlanması gerekmektedir.
Paragraflar, bir fikrin tam olarak ve çeşitli şekillerde anlatıldığı bölümlerdir.
Paragrafın Bölümleri
Bir paragrafın bölümleri şunlardır:
1.
Giriş Bölümü: Paragrafın giriş cümlesidir. Bu cümle, paragrafta işlenecek fikrin
özeti, geliştirilecek fikrin özüdür. Giriş cümlesindeki bu fikir sonraki cümlelerde açılır.
2.
Gelişme Bölümü: Paragrafta ele alacağımız düşünceyi giriş cümlesinde ortaya
koyduktan sonra izah, tasvir, örneklendirme, delil sunma, zıt fikirlerden faydalanma
gibi yöntemlerle bu fikrin işlendiği bölümdür.
3.
Sonuç Bölümü: Paragrafın en son cümlesi veya cümleleridir. Paragraftaki ana
fikrin özetlendiği kısımdır.
Paragraf Çeşitleri
Olay Paragrafı
Herhangi bir olayın anlatıldığı paragraflardır. Daha çok öykü, roman, gezi yazısı, anı gibi
türlerde bulunur.
Örnek Metin
“Büyük bir gururla on üç yaşında olduğunu söyledi. Yedi yaşında, ihtiyar bir nine, genç bir kız
kardeş, bir çift de öküzle anasız, babasız kalmıştı. Öküzlerle kocasız iki kadının tarlalarını yıllarca
sürmüş, ortakçılık etmiş, ninesini, kardeşini beslemiş, hatta kız kardeşini ere vermişti. Fakat bir
gün, o bölgeye bir hayvan hastalığı elmiş, iki öküzü birden ölmüştü…”
Fikir Paragrafı
Bir düşüncenin çeşitli yönleriyle işlendiği ve değerlendirildiği paragraflardır.
Örnek Metin
“Türkiye Türkleri merhum Şinasi ile başlanan ve Atatürk zamanında hızını alan millî edebî Türk
dili yaratma hareketinde şuurlu ve bu hususta pek titiz olduklarından millî dilin istiklâline
memleketin siyasî ve iktisadî istiklâline olduğu kadar itina gösterecekleri, Türk dilinin kuvvet ve
kudretine, millî ordunun kuvvet ve satvetine karşı gösterdikleri kadar uyanıklıkla ehemmiyet
verecekleri şüphesizdir…”
Tasvir Paragrafı
Konu içinde geçen şahıs, hayvan, mekân, manzara, eşya vb. unsurların zihinde
canlanacak şekilde dış özellikleriyle ortaya konduğu paragraflardır.
Örnek Metin
“Büyük bir bahçe… Ortasında, köşk biçiminde yapılmış bembeyaz bir ev… Sağ köşesinde her
zaman oturduğumuz beyaz perdeli oda… Sabahları annem, beni bir bebek gibi, pencerenin
kenarına oturtur, dersimi tekrar ettirir, sütümü içirirdi. Bu pencereden görünen avlunun öbür
tarafındaki büyük toprak rengindeki binanın camsız, kapaksız tek bir penceresi vardı. Bu siyah
delik beni çok korkuturdu…”
Tahlil Paragrafı
Özellikle öykü ve romanlarda kişilerin olaylarla ilgili duygu ve düşüncelerini anlatan,
onların iç dünyasını tahlil eden paragraflardır.
Örnek Metin
“Gözleri dalgın, dikişi dizlerine bırakmış, dimağını yırtarak geçen bu fikir üzerine ‘Ne yaparım
yarabbim, ne yaparım?’ diye düşündü. Ne olacağını kesin, muhakkak olarak görmemekle beraber
o his onu korkutuyordu. Bu korku, ona sade Süreyya’sız, onsuz kalmak suretinde, görünüyordu.
Tekrar başını kaldırıp denize baktı, gözleriyle uzun uzun sandalı aradı. Ve onu nihayet orada,
dalgaların arasında, köpüklere bulanarak, bir tarafa doğru eğilmiş yatmış, kırmızı bayrağı
rüzgârla çırpınarak, o tarafa doğru geliyor görünce tekrar kalbi hopladı. Süreyya’ya şikâyet
edemiyor, onu menetmek istemiyordu; kendisi anlasaydı, ah Suad’ın kalbinde ne acılar, ne
hasretler olduğunu anlasa da öyle hareket etseydi…”
Üslup
Düşünce ve duyguların maksada uygun olarak dil ve yazım kuralları içerisinde ifade
edilmesine üslup adı verilir. Her yazarın bir anlatım tarzı vardır. Yazarın damgası olan
bu üslup uzun zaman içerisinde kazanılır. Üslup; yazarın cümle kuruşuna, kelime
zenginliğine, kelime seçimine bağlı olarak ortaya çıkar; dünya görüşü, duygusu,
hayalleri, bilgi ve kültürü ile orantılı olarak gelişir. Bir yazarı diğerlerinden ayıran ve
onu ölümsüz kılan anlatım stilindeki farklılığıdır. Buffon’a göre, “Üslup, yazarın ta
kendisidir.” Bu sözü atalarımız “üslub-ı beyan, ayniyle insan” sözüyle
vecizeleştirmişlerdir.
Söyleyişleri farklı birçok sanatçı, yüzyılları aşarak ancak üslupları ile bugüne
ulaşmışlardır: Fuzuli, Mehmet Akif, Aşık Veysel, Yakup Kadri, Tarık Buğra, Peyami
Safa, Yahya Kemal… Üslupta kişilik kazanmış altlarında isimleri olmasa bile tek cümle
veya mısraları ile kendilerini tanıtmaktadırlar. O halde üslup, anlatımın kişiye özel ve
orijinal olan şekline denir.
İyi bir üslup konu, fikir, duyuş ve söz dizimi ahenginin dengeli bir tarzda var olmasıdır.
Üslup tek tek bu unsurlarda değil; yazının bütününde aranır. Üslubu inceleme bilimine,
stylistique adı verilmektedir.
Anlatım Özellikleri
İyi bir kompozisyonda düşünce ve duygunun yansıtılmasında en önde gelen araç
anlatımdır. Bunun için dikkat edilecek hususlar bir anlatımın olmazsa olmaz
özellikleridir. Bunlar:
Açıklık
Söz ve yazının kolay anlaşılır olmasıdır. Açık cümle, düşünceyi, duyguyu herkesçe
anlaşılır bir şekilde ifade eden cümledir. Cümleler, yanlış yorumlara yol açmamalı, bilgi
ve düşüncelerin doğru, inandırıcı olması sözcük türlerinin yerinde ve doğru
kullanılması ile açıklık sağlanır. Karşılaştırmaların doğru yapılması da anlatımda
açıklığı sağlar.
Duruluk
Anlatımın gereksiz sözlerden, tamlamalardan arındırılmasıdır. Duruluğu sağlamak için
duygu ve düşüncelerin özlü cümlelerle ifade edilmesi gerekir.
Cümledeki kelime veya tamlamalardan birini çıkardığımızda anlamda daralma ya da
bozulma olmuyorsa çıkarılan kelimeler cümle içerisinde fazlalık demektir. Eş anlamlı
kelimelerin yan yana kullanılması duruluğu zedeler. Fiilimsi ve mastar ekleri alan
kelimelerin art arda bir cümlede kullanılması da duruluğu bozar. Ayrıca cümlede aynı
tarz bağlaçların art arda kullanılması da durulu olumsuz etkiler.
Akıcılık
Yazıda duraklamaya yol açacak hiçbir pürüze yer vermemektir. Aynı kipteki fiillerle
kurulan ve aynı öğe sayısına sahip cümleler okuyanı rahatsız eder. Uzun ya da kısa
cümlelerin bir yazı içerisinde peş peşe gelmesi de tekdüzeliğe sebep olur. Bunu önlemek
için düşüncelerin somut bir şekilde ifade edilmesi, akılda kolay kalabilecek deyişlerle,
ata sözü ve deyimlerle verilmesi sıcak, canlı, duygu dolu ifadelerle zenginleştirilmesi
akıcı bir anlatım sağlar.
Yalınlık
Başkalarının ifade tarzına özenmeden, kimseyi taklit etmeden, içten geldiği gibi
kelimeleri kullanarak yazmaktır. Anlatımda süse edebi sanatlara başvurmak yalınlığı
bozar. Halkın sevdiği, bildiği, anlaşılır dilden uzaklaşmamak, sade bir dil kullanmak
gerekir. Yalınlık aynı zamanda anlatımın yapmacıksız ve doğal olmasıdır.