7 İMAN SEVİYESİ 1.Korintliler 3.9 ‘’Biz Tanrı'nın emektaşlarıyız. Sizler de Tanrı'nın tarlası, Tanrı'nın binasısınız.’’ Kutsal Kitap, bir benzetme kullanarak bizleri tarlaya benzetiyor. Tarlanın yararlı ürün vermesi için doğru tohumların ekilmesi gerekmektedir. Hayatımız için doğru tohum Tanrının sözünüdür. Luka 8.11… ‘’Tohum Tanrı'nın sözüdür.’’ Yaşamlarımızı tarlaya benzetirsek, ihtiyacımız olan doğru tohumlar Tanrının sözü olarak karşımıza çıkıyor. Ancak tohum ekmenin doğru bir yolu da vardır yanlış yolu da. Markos 4,8 ‘’Kimi ise iyi toprağa düştü, büyüyüp çoğaldı, ürün verdi. Bazısı otuz, bazısı altmış, bazısı da yüz kat ürün verdi." Verimli toprağa düşen tohumlar bile farklı farklı sonuçlar doğurabiliyor. Tanrı tohumdan sorumludur. Bizler ise tarladan yani yaşamlarımızdan sorumluyuz. Tarlamızda verim alamadığımız zaman bu asla tohumun yani Tanrının suçu değildir. Tanrının sözü yani tohumu asla boş çıkmaz. Sorun tohumu ekmeyi bilmeğimizden kaynaklıdır. Markos 4.24 İsa şöyle devam etti: "İşittiklerinize dikkat edin! Luka 8.18 ‘’Bunun için, nasıl dinlediğinize dikkat edin.’’ Bu iki ayet, doğru bir şekilde dinlememiz gerektiği konusunda bizim dikkatimizi çekmek ister. Ayetler, doğru duyanların doğru sonuçlar alacağını bize bildirir. Romalılar 10.17 Demek ki iman, haberi duymakla, duymak da Mesih'le ilgili sözün yayılmasıyla olur. Kutsal Kitap, imanın duymak ile başladığını bize bildirdiğinde, dinlemenin ne denli önemli olduğunu ve çok büyük sonuçlar yaratacağını bize hatırlatır. Doğru bir şekilde dinlemek yani duymak aynı zamanda doğru ekmek anlamına da gelir. Tanrının sözüne kendimizi neden hazırlamalıyız? Tanrı tohumu gelmeden önce, tarlalarımız dünyasallıktan arınmalı, kendi toprağımızı temizlemeliyiz. Tanrı sözü geldiğinde yaşam bulmalıdır. Luka 8.11 "Benzetmenin anlamı şudur: Tohum Tanrı'nın sözüdür.’’ 12.’’ Yol kenarındakiler sözü işiten kişilerdir. Ama sonra İblis gelir, inanıp kurtulmasınlar diye sözü yüreklerinden alır götürür. 13 Kayalık yere düşenler, işittikleri sözü sevinçle kabul eden, ama kök salamadıkları için ancak bir süre inanan kişilerdir. Böyleleri denendikleri zaman imandan dönerler. 14. Dikenler arasına düşenler, sözü işiten ama zamanla yaşamın kaygıları, zenginlikleri ve zevkleri içinde boğulan, dolayısıyla olgun ürün vermeyenlerdir’’ Tanrının sözü de, tohumların çeşitli nedenlerden dolayı ürün veremediğinden bahsediyor. Kendimizi nasıl hazırlamalıyız? Elç.İşl 20:32 "Şimdi sizi Tanrı'ya ve O'nun lütfunu bildiren söze emanet ediyorum. Bu söz, sizi ruhça geliştirecek ve kutsal kılınmış olan bütün insanlar arasında mirasa kavuşturacak güçtedir.’’ Yaşamımızı, Tanrının sözüne emanet etmeliyiz. Çünkü bizi geliştirecek ve mirasımıza kavuşturacak Tanrının sözüdür. 1.Selaniklilier 2.13 Tanrı’ya sürekli şükretmemiz için bir neden daha var: Tanrı sözünü bizden duyup kabul ettiğiniz zaman bunu insan sözü olarak değil, gerçekte olduğu gibi, Tanrı sözü olarak benimsediniz. Siz imanlılarda etkin olan da bu sözdür. Tanrının sözü iman ettiğimiz de çalışmaya başlar. Kararlılıkla, iman ederek ekmeliyiz. Mezmur 119,93 Koşullarını asla unutmayacağım, Çünkü onlarla bana yaşam verdin. Yaşamımızın temeli olmalı. Motivasyonumuzu Tanrı sözünden almalıyız. İbraniler 5.13 Sütle beslenen herkes bebektir ve doğruluk sözünde deneyimsizdir. 1.4 Katı yiyecek, yetişkinler içindir; onlar duyularını iyi ile kötüyü ayırt etmek üzere alıştırmayla eğitmiş kişilerdir. Tanrının sözü ile sürekli egzersiz yapmalıyız. Bu şekilde doğruyu ve yanlış olanı ayırt edebiliriz. 7 SEVİYE 1. SEVİYE: ZAYIF İMAN 2.Selanikliler 1:3 Kardeşler, sizin için her zaman Tanrı'ya şükran borçluyuz. Böyle yapmamız da yerindedir. Çünkü imanınız büyüdükçe büyüyor, her birinizin öbürüne olan sevgisi artıyor. İmanın büyüdüğünü söylüyor. Hepimiz zayıf bir iman ile başlarız. Sanki her an geri dönecekmişiz gibi çelişkiler yaşayabiliriz. 2. SEVİYE:GEÇİCİ İMAN Zayıf iman büyür ve geçici bir duruma geçer. Bir süreliğine iman eder gibi olur. İman aktifleşmezse buradan dönüşler olabilir. Luka 8.13 Kayalık yere düşenler, işittikleri sözü sevinçle kabul eden, ama kök salamadıkları için ancak bir süre inanan kişilerdir. Böyleleri denendikleri zaman imandan dönerler. 3. SEVİYE AKTİF İMAN İman aktifleştikçe gelişir. Yakup 2.26 Ruhsuz beden nasıl ölüyse, eylemsiz iman da ölüdür. Tanrının sözüne itaat ettikçe, imanımızı aktifleştirdikçe imanımız büyür ve gelişir. 4. SEVİYE: GÜÇLÜ İMAN Romalılar 4.20’’ İmansızlık edip Tanrı'nın vaadinden kuşkulanmadı; tersine, imanı güçlendi ve Tanrı'yı yüceltti.’’ İmanımız aktifleştikçe, büyür ve gelişir. Tanrının vaatlerini öğreniriz ve gerçekleşmesine inanmak zor dahi olsa itaat etmeyi ve Tanrının her şeye gücü yetebileceğine inanırız. İmanla beklemeyi seçeriz. 5. SEVİYE: DAHA BÜYÜK İMAN Matta 8:10 ‘’İsa, duyduğu bu sözlere hayran kaldı. Ardından gelenlere, "Size doğrusunu söyleyeyim" dedi, "Ben İsrail'de böyle imanı olan birini görmedim’’. Rabbin sözüne önem verir. Kendini Tanrının önünde alçaltır. Ben değil Tanrı konuşsun der. Hissetmese de yaparım der. Belirtiler beklemez. İşlerin iyi gidip gitmemesini önemsemez. 6. SEVİYE: SAF İMAN 1Timoteos 1:5 ‘’Bu buyruğun amacı, pak yürekten, temiz vicdandan, içten imandan doğan sevgiyi uyandırmaktır.’’ 2Timoteos 1.5 ‘’Sendeki içten imanı anımsıyorum.’’ Övünmez, Show peşinde değil, iki yüzlülük yapmaz. 7. SEVİYE: MÜKEMMEL İMAN Galatyalılar 2.20 Mesih’le birlikte çarmıha gerildim. Artık ben yaşamıyorum, Mesih bende yaşıyor. Şimdi bedende sürdürdüğüm yaşamı, beni seven ve benim için kendini feda eden Tanrı Oğlu'na imanla sürdürüyorum. Yakup 2.21 ‘’Atamız İbrahim, oğlu İshak'ı sunağın üzerinde Tanrı'ya adama eylemiyle aklanmadı mı?’’ Tanrının sözüne güveniyor, kendini hiçe sayıyor. İşte bu mükemmel bir imandır. Kendi yaşamı Tanrıya aittir. O’nun için en önemlisi Tanrıdır. Her şeyden vazgeçebilir. Hangi iman seviyesindeyiz? Kutsal Ruh’un yardımı ile günden güne imanımız büyüyebilir ve imanda güçlenebiliriz.
© Copyright 2024 Paperzz