Η αφορμή… Έκθεση στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας 18/11 – 24/11 2013 για να έχουμε μια πρώτη γνωριμία με… την ΟΠΕΡΑ* Η όπερα είναι ένα μουσικό θεατρικό είδος, δηλαδή μια μουσική σύνθεση που περιλαμβάνει συγχρόνως και σκηνική δράση. Οι διάλογοι των ηθοποιών της όπερας αποδίδονται με τη μορφή τραγουδιού, ενώ η θεατρική παράσταση συνοδεύεται από ένα μουσικό σύνολο. Ως είδος θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα μουσικά επιτεύγματα του Δυτικού πολιτισμού και παραμένει ένα από τα πιο δημοφιλή μουσικά είδη. Ο όρος όπερα είναι ο πληθυντικός του λατινικού opus που σημαίνει το έργο, δηλώνοντας έτσι την ενσωμάτωση στην όπερα πολλών καλλιτεχνικών ειδών όπως η μουσική, το θέατρο, ο χορός και ως μελόδραμα, αν και η ο σκηνογραφία. όρος αυτός Αποδίδεται είναι συχνά στα ελληνικά ευρύτερος. Όπερα ονομάζεται και επίσης το θέατρο που φιλοξενεί τις παραστάσεις. (http://el.wikipedia.org/wiki/) Σε αυτό το φυλλάδιο θα γνωρίσουμε για τη ζωή και την τέχνη της μεγάλης μονωδού Μαρίας Κάλλας μέσα από δημιουργικές δραστηριότητες ακρόασης και επαφής με τη μουσική τέχνη, αξιοποιώντας το διαδίκτυο! * Το φυλλάδιο δημιουργήθηκε στο Δημοτικό Σχολείο Λεΐκων ως προαιρετικό υλικό για την προετοιμασία των μαθητών που θα επισκεφθούν την Έκθεση «Η δική μας Μαρία Κάλλας» τον Νοέμβριο του 2013 και περιλαμβάνεται στο αποθετήριο του δικτύου «Πρεσβευτές καλών ιδεών» της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μεσσηνίας (messinia.mysch.gr). γνωρίζοντας την Όπερα… Η Μουσική δομή της Όπερας παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Η ποίησή της ή οι διάλογοι που αναδεικνύουν την πλοκή, ονομάζεται λιμπρέτο (libretto). Φωνές της όπερας Η παραδοσιακή όπερα αποτελείται από δύο είδη τραγουδιού για την αφήγηση της πλοκής του έργου: το ρετσιτατίβο, το μέρος του διαλόγου που κατά κύριο λόγο προάγει τη δράση και την άρια, όπου μέσω ενός μονολόγου αποκρυσταλλώνεται Υψίφωνος (♀) - Σοπράνο μια συναισθηματική κατάσταση. Αρκετές φορές έχουμε ντουέτα ή μεγαλύτερα ακόμα φωνητικά σύνολα, χωρίς να λείπουν και χορωδιακά μέρη. Η στερεότυπη δομή μιας πράξης υπαγορεύει πως πρέπει έχουν να οι βασικοί μια άρια της όπερας Μεσόφωνος (♀) - Άλτο ήρωες-χαρακτήρες σε κάθε πράξη. Επιπλέον, αποφεύγονται δύο διαδοχικές άριες ίδιου χαρακτήρα ή για τον ίδιο τύπο φωνής, ενώ το ρεπερτόριο των περισσότερες πρωταγωνιστών άριες από περιλαμβάνει το Κοντράλτο (♀) - Κοντρα-τενόρος (♂) ρεπερτόριο δευτερευόντων χαρακτήρων του έργου. Τενόρος (♂) Εργασίες για το σπίτι Αναζήτησε στο διαδίκτυο την ιστοσελίδα της Εθνικής http://www.nationalopera.gr Λυρικής σκηνής. •Επίλεξε το παράθυρο «Η όπερα διαδραστικά». Εκεί θα διαβάσεις για ένα πρόγραμμα που πραγματοποιείται Βαρύτονος (♂) στα σχολεία. Βρες στη δεξιά στήλη και διάβασε για και Τη μικρή ιστορία της όπερας Το γλωσσάρι Τα επαγγέλματα της όπερας σημείωσε τις απορίες σου για Βαθύφωνος (♂) να τις συζητήσουμε • Επίλεξε το παράθυρο «Εθνική Λυρική Σκηνή» και διάβασε για Την ιστορία της στη Ελλάδα Από τους μονωδούς βρες τον Δημήτρη Πλατανιά που κατάγεται από την Καλαμάτα και άρχισε τις σπουδές του στο Ωδείο της πόλης μας. Δες τις φωτογραφίες. • Επίλεξε το παράθυρο «Δείτε/Ακούστε» και ενημερώσου για τις φετινές παραγωγές της Εθνικής Λυρικής σκηνής. με την Μαρία Κάλλας 1923 – 1977 Τα πρώτα χρόνια Η Μαρία Κάλλας γεννήθηκε ως Άννα Μαρία Καικιλία Σοφία Καλογεροπούλου στις 2 Δεκεμβρίου του 1923 στη Νέα Υόρκη. Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς οι γονείς της, Ευαγγελία Δημητριάδη (από την Κωνσταντινούπολη) και Γιώργος Καλογερόπουλος (από τo Nεωχόριο Ιθώμης στό Μελιγαλά Μεσσηνίας), είχαν μεταναστεύσει στις Η.Π.Α. από την Αθήνα. Εκεί ο πατέρας της ανοίγει φαρμακείο και το 1929 αλλάζει το οικογενειακό επώνυμο από Καλογερόπουλος σε Callas. Τρία χρόνια αργότερα η Μαρία ξεκινά τα πρώτα μαθήματα πιάνου μαζί με τη μεγαλύτερη αδελφή της Υακίνθη. Σε ηλικία 11 ετών έλαβε το πρώτο βραβείο ως "σολίστ" σε διαγωνισμό παιδικών φωνών που είχε διοργανώσει ο ραδιοφωνικός σταθμός της Νέας Υόρκης W.O.R. Στα 1937 έρχεται το διαζύγιο των γονιών της και η Μαρία ακολουθεί τη μητέρα της στην Αθήνα.. Αρχικά, αν και μικρότερη από το ηλικιακό όριο εισαγωγής, εγγράφηκε στο Εθνικό Ωδείο του Καλομοίρη με καθηγήτρια τη Μαρία Τριβέλλα, ενώ ένα χρόνο αργότερα βρέθηκε στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών όπου δίδασκε η Ελβίρα ντε Ιντάλγκο (Elvira de Hidalgo) και η οποία θεωρείται ως η κατ’ εξοχήν δασκάλα της Κάλλας. Στις 2 Απριλίου 1939 κάνει το σκηνικό της ντεμπούτο ως Σαντούζα σε μία μαθητική παράσταση της "Αγροτικής Ιπποσύνης" (Cavalleria Rusticana) του Πιέτρο Μασκάνι από το Ωδείο Αθηνών. Λίγο πριν το ξέσπασμα του ελληνοϊταλικού πολέμου έρχεται η πρώτη συνεργασία της με την εταιρεία της Λυρικής Σκηνής Αθηνών και στις 21 Οκτωβρίου του 1940, ερμηνεύει τραγούδια από τον Έμπορο της Βενετίας του Ουίλιαμ Σαίξπηρ στο Βασιλικό Θέατρο. Η συνεργασία της με τη Λυρική Σκηνή θα συνεχιστεί και στις 21 Ιανουαρίου 1941 στην πρώτη της μελοδραματική εμφάνιση θα υποδυθεί τη Βεατρίκη στο έργο "Βοκκάκιος" του Φραντς φον Σουπέ στο κινηματοθέατρο Παλλάς.Στις 27 Αυγούστου του 1942 στο θερινό θέατρο Παρκ στην Πλατεία Κλαυθμώνος, στην πρώτη της επαγγελματική εμφάνιση σε όπερα, ερμηνεύει "Τόσκα" του Τζιάκομο Πουτσίνι. Την ίδια χρονιά συμμετείχε σε συναυλία της Λυρικής στη Θεσσαλονίκη. Στις 19 Φεβρουαρίου ερμηνεύει τη Σμαράγδα στον "Πρωτομάστορα" του Μανώλη Καλομοίρη, και εννέα μέρες αργότερα συμμετέχει σε μεγάλη συναυλία για τα συσσίτια της Νέας Σμύρνης στον κινηματογράφο Σπόρτινγκ. Στις 12 Δεκεμβρίου ερμηνεύει άριες του Μπετόβεν και του Ροσίνι σε συναυλία υπέρ των φυματικών. Η αρχή της μεγάλης πορείας Λίγο μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα η Κάλλας, εξ αιτίας της υποβάθμισής της στη Λυρική Σκηνή και εν μέσω της πολεμικής των συναδέλφων της που την κατηγορούσαν για συνεργασία με τους κατακτητές, αποφασίζει να επιστρέψει στις Η.Π.Α. Προκειμένου να εξασφαλίσει τα εισιτήριά της δίνει μια αποχαιρετιστήρια παράσταση στην Αθήνα. Το Σεπτέμβριο του 1945 βρίσκεται στη Νέα Υόρκη και ξεκινά την προσπάθεια για ανεύρεση εργασίας αρχικά στη Μητροπολιτική Όπερα, δεν καταφέρνει όμως να υπογράψει συμβόλαιο. Εντούτοις η ακρόασή της από τον Έντουαρντ Τζόνσον, διευθυντή της Όπερας, φέρνει την προσφορά δύο ρόλων στα έργα "Φιντέλιο" του Μπετόβεν και "Μανταμ Μπατερφλάι" του Πουτσίνι. Η Κάλλας απορρίπτει τους ρόλους. Δε θέλει να τραγουδήσει το "Φιντέλιο" στα αγγλικά, ενώ αισθάνεται πολύ εύσωμη ώστε να ερμηνεύσει την αιθέρια "Μπάτερφλάι". Η γνωριμία της με τον καλλιτεχνικό διευθυντή της Αρένας της Βερόνα, Τζοβάννι Τζενατέλλο την οδηγεί στην Ιταλία. Εκεί στις 3 Αυγούστου 1947 κάνει την πρώτη της εμφάνιση στην Αρένα της Βερόνα με τη "Τζοκόντα" του Αμιλκάρε Πονκιέλι. Τον ίδιο χρόνο ερμηνεύει την Ιζόλδη από το "|Τριστάνος και Ιζόλδη" στη Βενετία υπό την καθοδήγηση του μαέστρου Τούλιο Σεραφίν. Συνάμα έρχεται και η γνωριμία της με τον μουσόφιλο Ιταλό βιομήχανο Τζοβάννι Μπατίστα Μενεγκίνι, με τον οποίο παντρεύονται στις 21 Απριλίου 1949. Ο Μενεγκίνι έχοντας και ρόλο μάνατζερ άσκησε καταλυτική επιρροή στην καριέρα της Κάλλας, υποβάλλοντάς την σε δίαιτα με σκοπό να αποκτήσει καλύτερη εμφάνιση και αποτρέποντάς την από κάθε βιοτική ενασχόληση με την οικονομική κάλυψη, που της παρείχε. Έτσι τον ίδιο χρόνο η Κάλλας κάνει καλλιτεχνικές εμφανίσεις στο Μπουένος Άιρες και το 1950 στο Μεξικό. Τα στάδια της αποθέωσης Στις 7 Δεκεμβρίου 1951 η Κάλλας ανοίγει τη σαιζόν στη Σκάλα του Μιλάνου με το "Σικελικό Εσπερινό", εμφάνιση που της προσφέρει μεγάλη αναγνώριση. Κατά τη διάρκεια των επόμενων επτά ετών η Σκάλα θα είναι η σκηνή των μέγιστων θριάμβων της σε ένα ευρύ φάσμα ρόλων. Το 1955 ανεβάζει την ιστορική παράσταση της "Τραβιάτας" του Βέρντι σε σκηνοθεσία Λουκίνο Βισκόντι. Στις 27 Οκτωβρίου 1956 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης ως "Νόρμα" στο ομώνυμο έργο του Μπελλίνι. Στις 5 Αυγούστου 1957 επιστρέφει στην Αθήνα και εμφανίζεται στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών. Δύο μήνες πριν είχε γνωρίσει τον εφοπλιστή Αριστοτέλη Ωνάση σε δεξίωση της κοσμικογράφου Έλσα Μαξγουελ. Η γνωριμία τους θα εξελιχθεί σε μία από τις πλέον συζητημένες σχέσεις στην ιστορία. Το 1960 τραγουδά στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου "Νόρμα" και το επόμενο έτος "Μήδεια" σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή. Το 1962 επανέρχεται στη Σκάλα του Μιλάνου και αποθεώνεται σαν Μήδεια σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή και κοστούμια Γιάννη Τσαρούχη. Τον Ιανουάριο του 1964 πείθεται από το Φράνκο Τζεφιρέλι να συμμετάσχει σε μία νέα παραγωγή της "Τόσκα" στη σκηνή του Covent Garden. Η παράσταση εκθειάζεται από τους κριτικούς ενώ ακολουθεί την ίδια χρονιά νέος καλλιτεχνικός θρίαμβος στην Όπερα των Παρισίων με τη "Νόρμα". Παρά τα φωνητικά προβλήματα που έχει αρχίσει να αντιμετωπίζει το παρισινό κοινό την αποδέχεται θερμά. Στις 5 Ιουλίου 1965 εμφανίζεται για τελευταία φορά σε παράσταση όπερας στο Covent Garden με την "Τόσκα" σε σκηνοθεσία Φράνκο Τζεφιρέλι. Στα 1966 απεκδύεται την αμερικανική υπηκοότητα και λαμβάνει την ελληνική. Με αυτή της την ενέργεια λύεται και τυπικά ο γάμος της με το Μενεγκίνι. Πλέον ελπίζει ότι ο Αριστοτέλης Ωνάσης θα της ζητήσει να παντρευτούν κάτι που τελικά δε γίνεται μια και στις 8 Ιουλίου 1968 ο Έλληνας μεγιστάνας παντρεύεται τη χήρα του Αμερικανού Προέδρου Κέννεντυ, Τζάκυ. Αυτή του η πράξη βυθίζει σε κατάθλιψη την κορυφαία υψίφωνο. Τελευταίες σκηνές πριν το τέλος Το 1969 γυρίζει σε ταινία τη "Μήδεια" του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Πιερ Πάολο Παζολίνι. Η ταινία δεν έχει τύχη στις κινηματογραφικές αίθουσες. Στις 25 Μαΐου 1970 μεταφέρεται στο νοσοκομείο και γίνεται γνωστό ότι επεχείρησε να αυτοκτονήσει λαμβάνοντας μεγάλη δόση βαρβιτουρικών.Το 1973 σκηνοθετεί στο Τορίνο μαζί με τον Τζουζέπε ντι Στέφανο τον "Σικελικό Εσπερινό" και την ίδια χρονιά ξεκινά μαζί του μια παγκόσμια καλλιτεχνική περιοδεία. Στις 8 Δεκεμβρίου η Κάλλας τραγούδησε στην Όπερα των Παρισίων, όπου το κοινό την κάλεσε στη σκηνή 10 φορές καταχειροκροτώντας την. Η τελευταία της εμφάνιση έγινε στην πόλη Σάπορο της Ιαπωνίας στις 11 Δεκεμβρίου του 1974. Η Μαρία Κάλλας πέρασε στην αιωνιότητα στις 16 Σεπτεμβρίου 1977 στο Παρίσι. Η κηδεία της έγινε στις 20 Σεπτεμβρίου και, αφού το σώμα της αποτεφρώθηκε όπως επιθυμούσε, την άνοιξη του 1979 η τέφρα της σκορπίστηκε στο Αιγαίο. Το μεγάλο μυστικό Στο κινηματογραφικό ντοκυμαντέρ "Απόλυτη Κάλλας" του Γάλου σκηνοθέτη Φιλίπ Κολί, βασισμένο σε ιστορικά αρχεία, αποκαλύπτεται μια μυστική πτυχή της ζωής της μεγάλης "ντίβας". Συγκεκριμένα αποκαλύπτεται ότι η Μαρία Κάλλας στις 30 Μαρτίου του 1960 γέννησε ένα άρρεν βρέφος πλην όμως νεκρό που φέρεται ως καρπός του έρωτά της με τον Αριστοτέλη Ωνάση. Ο Φιλίπ ισχυρίζεται ότι επαλήθευσε το ατυχές αυτό γεγονος με πιστοποιητικό γέννησης, στο οποίο αναφέρεται μεν το όνομα Όμηρος, αλλά με επίθετο "μη αναγνώσιμο". Επίσης ισχυρίζεται ότι κατέχει φωτογραφίες από το νεκροταφείο Μπρέσο του Μιλάνου όπου κατά τους ισχυρισμούς του θάφτηκε το νεογέννητο υπό "άκρα μυστικότητα". Πηγή: Μουσικό σχολείο Καλαμάτας «Μαρία Κάλλας» http://lyk-mous-kalam.mes.sch.gr Ταινίες με τη ζωή της Κάλλας E la nave va, 1983 (ελλ.: Και το πλοίο φεύγει), σε σκηνοθεσία του Φεντερίκο Φελίνι Callas Forever, 2002 (ελλ.: Κάλλας για πάντα), σε σκηνοθεσία του Φράνκο Τζεφιρέλι και στο ρόλο της Κάλλας η Φανί Αρντάν Οι άριες της εβδομάδας (σύνθεση διαδικτυακών πηγών) Δευτέρα Η Μαντάμα Μπατερφλάι (Madama του Ιταλού συνθέτη Τζιάκομο Butterfly) Πουτσίνι, είναι όπερα σε θεωρούμενη ως ένα τρεις πράξεις τα κορυφαία από αριστουργήματα του οπερατικού ρεπερτορίου. Η όπερα αφηγείται την τραγική πορεία προς την αυτοκτονία μιας Ιαπωνέζας έφηβης γκέισας που αποκαλείται χαϊδευτικά Μπατερφλάι (πεταλούδα). Αυτή έχει παντρευτεί έναν Αμερικανό αξιωματικό, πιστεύοντας στις εφήμερες ερωτικές υποσχέσεις του. Σύντομα ο Αμερικανός την εγκαταλείπει, αλλά θα επιστρέψει μετά από τρία χρόνια και θα ζητήσει να πάρει το παιδί που απέκτησαν. Τότε στην Μπατερφλάι απομένει μόλις μία αξιοπρεπής επιλογή: η αυτοκτονία. ΆΡΙΑ: Un bel dì vedremo - μια όμορφη μέρα «Μια Όμορφη Μέρα.. θα δούμε να υψώνεται μια στήλη καπνού στον ορίζοντα και τότε... θα εμφανιστεί το πλοίο..και το πλοίο λευκό θε να μπει στο λιμάνι... σαλπίζοντας τον χαιρετισμό του! Βλέπεις? Βλέπεις που φτάνει? Δεν θα κατέβω.. να τον προϋπαντήσω.. Όχι εγώ.. θα μείνω εδώ ψηλά στο λόφο και θα περιμένω.. Θα περιμένω καιρό πολύ. Η μακρά α ν α μ ο ν ή δεν με στενοχωρεί....» Μπορώ να το ακούσω στο http://www.youtube.com/watch?v=mN9Dipgqdtw Τρίτη Η όπερα Gianni Schicchi (1918) είναι επίσης του Τζιάκομο Πουτσίνι. Τα μέλη της οικογένειας του Gianni Schicchi βρίσκονται γύρω από το κρεβάτι του ετοιμοθάνατου θείου και περιμένουν να γράψει τη διαθήκη. Όταν πεθαίνει όμως ανακαλύπτουν ότι έχει αφήσει όλη του την περιουσία στο μοναστήρι και αποφασίζουν να δράσσουν… ΆΡΙΑ: "O mio babbino caro" Lauretta «Ο πατερούλη μου, μου αρέσει είναι πολύ όμορφος. Θέλω να πάω στο Porta Rossa να αγοράσω το δαχτυλίδι. Ναι, θέλω να πάω εκεί! Και αν η αγάπη μου είναι μάταιη θα πάω στο Ponte Vecchio και θα πνιγώ στον ποταμό Arno. Είμαι αποφασισμένη. Ο Θεέ μου, θα θέλω να πεθάνω. Πατερούλη δείξε έλεος». Μπορώ να το ακούσω στο http://www.youtube.com/watch?v=69pxWVjlbNo Τετάρτη Η Κάρμεν (Carmen) είναι μία όπερα σε 4 πράξεις του Γάλλου συνθέτη Ζωρζ Μπιζέ. Στην πρώτη της περίοδο πραγματοποίησε 36 παραστάσεις, αλλά πριν τελειώσουν ακόμα και αυτές ο Μπιζέ πέθανε ξαφνικά και έτσι δεν γνώρισε τη μεταγενέστερη μεγάλη επιτυχία της όπερας. Η Κάρμεν, που ανήκει στο είδος της όπερα κομίκ, με μουσικά νούμερα που χωρίζονται με διαλόγους, διηγείται την ιστορία της καταστροφής του Δον Χοσέ, ενός απλοϊκού στρατιώτη που σαγηνεύεται από τα παραπλανητικά νάζια της φλογερής τσιγγάνας Κάρμεν. Ο Χοσέ εγκαταλείπει τον παιδικό του έρωτα και τα στρατιωτικά του καθήκοντα, αλλά παρόλα αυτά χάνει τον έρωτα της Κάρμεν από τον φημισμένο ταυρομάχο Εσκαμίγιο, οπότε ο Χοσέ τη σκοτώνει σε μια κρίση ζηλοτυπίας. ΆΡΙΑ: Habanera - Η αγάπη είναι ένα ελεύθερο πουλί «Η αγάπη είναι ένα ελεύθερο πουλί που κανένας δεν μπορεί να το εξημερώσει και είναι μάταιο να το φωνάζουμε. Είναι αυτό που αρνούμαστε. Τίποτα να κάνουμε, ούτε απειλές ούτε προσευχές. Ο ένας μιλάει καλά και ο άλλος όχι. Είναι ο άλλος αυτός που προτιμώ. Δεν είχε πει τίποτα μα μου άρεσε. Η αγάπη! Η αγάπη! Η αγάπη είναι παιδί των Μποέμ. Δεν γνώρισε ποτέ, ποτέ νόμους Αν δεν μ' αγαπάς, εγώ σ' αγαπώ. Αν σ' αγαπώ, πρόσεχε! Αν δεν μ' αγαπάς, αν δεν μ' αγαπάς, εγώ σ' αγαπώ. Μα αν σ' αγαπώ, αν σ' αγαπώ, πρόσεχε! To πουλί θα σκέφτηκε ότι έμεινες έκπληκτος. Άνοιξε τα φτερά του και πέταξε. Η αγάπη είναι μακριά, πρέπει να περιμένεις. Μην περιμένεις άλλο, είναι εδώ Όλα (είναι) γύρω σου, γρήγορα, γρήγορα! Έρχεται, φεύγει και επιστρέφει. Νομίζεις ότι το κρατάς, σε αποφεύγει Νομίζεις ότι το αποφεύγεις, σε κρατάει» Μπορώ να το ακούσω στο http://www.youtube.com/watch?v=6fZRssq7UlM Πέμπτη Η Νόρμα είναι μελόδραμα σε δύο πράξεις του Βιντσέντζο Μπελίνι. Η όπερα έκανε πρεμιέρα στις 25 Δεκεμβρίου 1831. Στη Γαλατία, κατά την περίοδο της ρωμαϊκής κατοχής η ιέρεια Νόρμα, ερωτεύεται τον Ρωμαίο ανθύπατο Πολλιόνε . Όταν όμως αυτός την προδίδει και ταυτόχρονα αιχμαλωτίζει και τον λαό της, οφείλει να θανατώσει τα παιδιά διερωτάται μήπως που έκανε μαζί του για να τον εκδικηθεί, αντί να επιτρέψει να συρθούν ως σκλάβοι στη Ρώμη. Τελικά η Νόρμα πεθαίνει μαζί με τον Πολλιόνε στην πυρά. ΆΡΙΑ: Casta Diva – Ύμνος στη θεά «Αγνή θεά, που με ασήμι καλύπτεις αυτά τα αρχαία, ιερά φυτά, στρέφομαι προς το υπέροχο πρόσωπό σου ήρεμη, χωρίς βέλο. Μαλάκωσε, Ο Θεά,τα το δυνάμωμα του φλογερού σου πνεύματος, μαλάκωσε τον τολμηρό σου ζήλο, Άπλωσε ειρήνη σε όλη τη γη. Είθε εσύ να βασιλεύεις στον ουρανό» Μπορώ να το ακούσω στο http://www.youtube.com/watch?v=gGTxz_jIBy0 Παρασκευή Αve Maria του Franz Schubert Ave Maria! Jungfrau mild, Erhöre einer Jungfrau Flehen, Aus diesem Felsen starr und wild Soll mein Gebet zu dir hin wehen. Wir schlafen sicher bis zum Morgen, Ob Menschen noch so grausam sind. O Jungfrau, sieh der Jungfrau Sorgen, O Mutter, hör ein bittend Kind! Ave Maria! Ave Maria! Παρθενική ήπια! Άκουσε την προσευχή μιας δούλου σου! Μπορείς να με σώσεις από την αγριότητα και την απελπισία; Μπορείς να κοιμόμαστε κάτω από τη φροντίδα σου, Είμαι απόβλητη και στιγματισμένη Εισάκουσε την προσευχή μου Παρθένε Ω μητέρα, άκουσε ένα παιδί που ικετεύει! Ave Maria Ave Maria! Αμόλυντη! Ave Maria! Unbefleckt! Wenn wir auf diesen Fels hinsinken Zum Schlaf, und uns dein Schutz bedeckt Wird weich der harte Fels uns dünken. Du lächelst, Rosendüfte wehen In dieser dumpfen Felsenkluft, O Mutter, höre Kindes Flehen, O Jungfrau, eine Jungfrau ruft! Ave Maria! Τον πέτρινος κάθισμα πρέπει τώρα να μοιραστούμε Πρέπει να φαίνεται ότι συσσωρεύεται από κάτω. Είθε η προστασία σου να αιωρείται εκεί. Στον βαρύ αέρα του σκοτεινού σπηλαίου αναπνέουμε βάλσαμο, αν εσύ χαμογελάς Εισάκουσε την προσευχή μου Παρθένε, Ω μητέρα, άκουσε ένα παιδί που ικετεύει! Ave Maria Ave Maria! Ατσάλινη θεά! Ave Maria! Reine Magd! Der Erde und der Luft Dämonen, Von deines Auges Huld verjagt, Sie können hier nicht bei uns wohnen, Wir woll'n uns still dem Schicksal beugen, Διώξε τους δαίμονες της γης και του αέρα, Εξόρισέ τους από το συνηθισμένο μέρος τους, Να φύγουν εξαιτίας της δίκαιης παρουσίας σου. Φρόντισέ μας και κάτω από την καθοδήγηση σου θα συμφιλιωθούν. Da uns dein heil'ger Trost anweht; Ακούστε ένα κορίτσι που προσεύχεται, όπως ένας πατέρας το παιδί Der Jungfrau wolle hold dich neigen, του Μπορώ να το ακούσω στο http://www.youtube.com/watch?v=l5cF5GGqVWo
© Copyright 2024 Paperzz
