Σαν μανούλα όλων των παιδιών μου….. Γράφει η διευθύντρια του Παιδικού Πανεπιστημίου ΤΑΤΙΑΝΑ ΤΣΑΡΑΜΙΑΔΟΥ Η Άνοιξη είναι εδώ και μας στέλνει ήδη τα σημάδια της με τις ανθισμένες μαργαρίτες, τις κόκκινες παπαρούνες αλλά και τις φωνές των παιδιών που δυνατότερες φωνάζουν και απαιτούν «πάμε έξω να παίξουμε;»! Βεβαίως και θα πάμε! Πολλές δραστηριότητες γίνονται πλέον έξω στον κήπο. Το παραμύθι μας, οι κατασκευές με τουβλάκια, ομαδικά παιχνίδια, ποδόσφαιρο και τένις, πρόβες και χορευτικά για την μεγάλη μας παράσταση! Τα παιδιά – αλλά κι εμείς- είμαστε όλοι ενθουσιασμένοι! Διότι στο Παιδικό Πανεπιστήμιο η δράση δεν σταματάει ΠΟΤΕ! •Τα νηπιαγωγεία ΠΕΛΑΓΟΣ και ΔΑΣΟΣ άρχισαν να προετοιμάζονται με το πρόγραμμα «προσομοίωσης δημοτικού σχολείου». Τα παιδιά γράφουν με τετράδια, μολύβια και γόμες, διαβάζουν, κάνουν μαθηματικά και γλώσσα, ενώ παράλληλα εξασκούνται με τους χάρτες της Ελλάδας στο μάθημα «εμείς και ο κόσμος». Οι τάξεις τους είναι γεμάτες με την γωνιά της γραφής, με σφραγίδες, αριθμούς, γράμματα, φράσεις και λέξεις. Γίνονται καθημερινά τεστ γραφής, λεπτής κινητικότητας και επίδοσης των παιδιών στην ανάγνωση, την πειθαρχία, την αντίληψη, την σχολική ετοιμότητα. Θέλουμε οι μαθητές μας να είναι στο δημοτικό ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ και ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ! •Τα προνήπια μεγάλωσαν και πλέον καθοδηγούμε τα παιδιά σε διαδικασίες και δραστηριότητες που έχουν στόχο να τα κάνουν ωριμότερα, πιο εξωστρεφή, να βελτιώσουν την λεκτική τους έκφραση και να ερευνήσουμε τα ιδιαίτερα τους ταλέντα και ικανότητες. Η γραφή, η ανάγνωση, τα μαθηματικά, η έρευνα, η παρατήρηση αλλά και όλες οι τέχνες είναι καθημερινές μας πλέον ενασχολήσεις! Εκπαιδευτικά projects άρχισαν να λειτουργούν ήδη με επίκαιρες θεματικές ενότητες. Ελπίζουμε και οι γονείς να συνειδητοποιήσουν αυτές τις αλλαγές και να στηρίξουν τα παιδιά στο νέο εκπαιδευτικό τους στάδιο! •Τα μεσαία μας προνήπια χαμόγελα αποδείχθηκαν σπουδαία παιδιά! Οι γονείς τους νόμιζαν ότι είναι ακόμα μικρά και μερικοί μας έλεγαν στην αρχή «εγώ θέλω μόνο να περνάει καλά», όμως σήμερα βλέπουν πόσο έχουν αλλάξει και πόσα πολλά έχουν μάθει, πόσο πειθαρχούν και πόσο συμμετέχουν σε όλες τις δραστηριότητες! Υπακούν, κάνουν νοικοκυριό, έχουν ευγενικούς τρόπους και ξεχωρίζουν πάντα σε κοινωνικές εκδηλώσεις! Μα φυσικά! Είναι μαθητές του Παιδικού Πανεπιστημίου! •Τα μικρότερά μας παιδιά ,τα φιλάκια και οι αγκαλίτσες, φέτος έχουν ξεπεράσει τις προσδοκίες μας! Όχι μόνο έρχονται με χαρά, συμμετέχουν σε όλα με ενθουσιασμό, αλλά και κατάφεραν να γίνουν ενεργά μέλη των ομάδων τους σε μια ηλικία που άλλα παιδιά παίζουν ακόμη μόνα τους! Επιπλέον κλαίνε μόνο όταν..φεύγουν από το σχολείο! Είναι δυνατόν να μην καμαρώνουμε; Είναι δυνατόν να μην συγκινούμαστε όταν μας τηλεφωνούν από τα ιδιωτικά και δημόσια σχολεία που στείλαμε τους γονείς για την εγγραφή στην α΄δημοτικού και μας δίνουν συγχαρητήρια για παιδιά μας;;; Σαν μια μανούλα κι εγώ με ΟΛΑ τα παιδιά σας παιδιά ΜΟΥ , καμαρώνω και χαμογελάω κρυφά διαβάζοντας επιστολές που στέλνετε… Σαν μανούλα νοιώθω άλλωστε, αφού εδώ τα..μεγαλώνω με αγάπη και νοιάξιμο τόσα χρόνια… Καλή συνέχεια!... Εφημερίδα των παιδιών, γονέων και εκπαιδευτικών ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2010 ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟΦΟΙΤΉΣΟΥΝ «ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ … από την νηπιαγωγό Σύριου Παναγιώτα Σαν σήμερα φαντάζει να ναι τόσο κοντά η πρώτη μέρα που τα παιδιά μας πέρασαν την πόρτα του νηπιαγωγείου και τα παιδικά γέλια τους και η χαρά τους παντρεύτηκαν με την βιωματική εκμάθηση τόσων ερεθισμάτων.. Σαν σήμερα τραγουδούσαν «πέφτουνε τα φύλλα απ’ τα δεντράκια» και οι ευχές όλων μας ήταν να έχουμε ένα δημιουργικό διδακτικό έτος για τα παιδιά που συμβολίζουν το μέλλον μας και την πρόοδο μας ως κοινωνία. Και να… που αυτά τα μικρά παιδιά μας «απογαλακτίστηκαν» και από τις αγκαλιές και τα φιλιά μας και τον γνωστό κύκλο της πρωινής μας συζήτησης , κάθονται στα θρανία τους τελειώνουν με επιτυχία τα βιβλία τους και ξέρουν όχι μόνο να γράφουν αλλά να συλλαβίζουν και να αναγνωρίζουν και να διαβάζουν την πληθώρα των λέξεων που χρησιμοποιούν στην καθημερινότητα τους να διακρίνουν τα ρήματα μέσα στις προτάσεις μέσω της ενέργειας που αυτά εκτελούν και να είναι έτοιμα όχι απλά να μεταβούν στην πρώτη δημοτικού αλλά να διασκεδάζουν με παιχνίδια λέξεων και γνώσεων έτσι απλά …βιώνοντας την φυσική εξέλιξη των πραγμάτων! Η πρόοδος τους σαφέστατα είναι διακριτή όχι μόνο στην γλώσσα αλλά και στα μαθηματικά καθώς τα παιδιά μας ξέρουν να μετρούν ορθά και αντίστροφα να ζυγίζουν ποσότητες να συγκρίνουν να σειραθετούν και φυσικά να προσθέτουν αντικείμενα και αριθμούς! Ο λόγος όμως που όλα αυτά είναι άξια αναφοράς είναι διότι σε λίγες μέρες τα νήπια μας θα βιώσουν το πρόγραμμα προσομοίωσης της ομαλής μετάβασης στο δημοτικό σχολείο ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΣΤΗΝ 3 Η ΕΚΦΡΑΣΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΘΥΜΟΥ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ του κου Παπαδόπουλου Δημήτρη –παιδοψυχίατρου- συνεργάτη του κέντρου «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ» Ο θυμός είναι ένα από τα πιο παρεξηγημένα ανθρώπινα συναισθήματα. Συνήθως όταν σκεφτόμαστε το θυμό αισθανόμαστε αποστροφή και απέχθεια, σαν κάτι που δεν θέλουμε να βιώσουμε. Στην πραγματικότητα ο θυμός δεν είναι τίποτε άλλο από μια έκφραση του εαυτού μας. Είναι η προστασία των προσωπικών μας ορίων. Μιλώντας για παιδικό θυμό, υποδηλώνει μια κατάσταση ψυχικού πόνου και σύγκρουσης. Όταν ο γονέας βρίσκεται μπροστά σε ανάλογες καταστάσεις, νοιώθει εγκλωβισμένος και αποπροσανατολισμένος. Συνήθως δεν κατανοεί ότι το παιδί υποφέρει και θυμώνει, με αποτέλεσμα ο ίδιος να μην καταφέρει να προσδιορίσει τις πραγματικές αιτίες του θυμού. Ένα όμως γίνει κατανοητό ότι ένα παιδί θυμώνει, επειδή προηγείται κάποιο γεγονός – ερέθισμα που καθορίζει τον τρόπο σκέψης του και την συναισθηματική του αντίδραση, τότε είναι πιο εύκολο για εκείνον να κατηγοριοποιήσει αυτές τις καταστάσεις και βρει διάφορους τρόπους να βοηθήσει να ξεπεράσει την δυσκολία του. Οι εκφράσεις του θυμού διαφοροποιούνται αναλόγως την ηλικία, την νοητική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού, αλλά και από το κατά πόσο η οικογένεια ευνοεί την έκφραση ανάλογων συναισθημάτων. Κατά την παιδική ηλικία όπου και οι γονείς συνήθως έρχονται αντιμέτωποι με αυτήν την πρωτόγνωρη συναισθηματική αντίδραση, ο θυμός μπορεί να παρουσιαστεί με τα εξής χαρακτηριστικά και συμπεριφορές : α) πολλά παιδιά οδηγούνται στα λεγόμενα ξεσπάσματα οργής, όπου κυριαρχεί το έντονο κλάμα, αλλά και υπάρχουν περιπτώσεις όπου το παιδί μπορεί να κλωτσήσει, να σπάσει κάποιο αντικείμενο (παιχνίδια) ή και να χτυπήσει κάποιο άλλο συνομήλικό παιδί. Οι παραπάνω συμπεριφορές ονομάζονται και ως «ανοιχτές – ακάλυπτες συμπεριφορές εκδήλωσης θυμού». β) υπάρχουν περιπτώσεις όπου το παιδί εκφράζει τον θυμό του όχι σε εξωγενείς παράγοντες όπως στην παραπάνω κατηγορία, αλλά στον ίδιο του τον εαυτό. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η αναστροφή της ενέργειας του θυμού με την αυτοτιμωρία, π.χ. να υποφέρει από πονοκεφάλους, στομαχόπονους, να αποσύρεται και να μην μιλά. Σε αυτή την κατηγορία τα παιδιά «αναισθητοποιούν» τον εαυτό τους και ζουν στον δικό τους κόσμο. Οι εν λόγω συμπεριφορές εκδήλωσης θυμού ονομάζονται ως «καλυμμένες συμπεριφορές» και συνήθως είναι πιο δύσκολο στους γονείς ή στους εκπαιδευτικούς να αξιολογήσουν τους παράγοντες που ενισχύουν ή συντηρούν τα συναισθήματα του θυμού καθώς το παιδί δεν εκφράζει άμεσα τα συναισθήματα του. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ 3 Τα Αστεράκια παρουσιάζουν το «ΒΛΑΧΙΚΟ ΓΑΜΟ» Από την Νηπιαγωγό κα Ταξιαρχούλα Στη παράσταση της 25 Μαρτίου στο αμφιθέατρο Καλυβίων τα Αστεράκια επέλεξαν να παρουσιάσουν το Βλάχικο γάμο. Βδομάδες πριν άρχισε η προετοιμασία με διδασκαλία στα παιδιά για τα ήθη και τα έθιμα με σκοπό να μυηθούν τα παιδιά στη λαϊκή παράδοση με έναν τρόπο που θα ήταν ευχάριστος, βιωματικός και επιμορφωτικός. Έτσι ξεκίνησαν οι πρόβες, οι ετοιμασίες, οι χοροί και τα τραγούδια. Μάθαμε τόσα ήθη και έθιμα για τον Βλάχικο γάμο. Πώς στόλιζαν τη νύφη (Ευδοκία) οι φιλενάδες (Ναταλία, Ραφαέλα, Νικολέτα, Φωτεινή, Πηνελόπη και Ευρυδίκη). Μιλήσαμε για τα κουφέτα, τα γλυκίσματα, τη νυφιάτικη κουλούρα, τα χρυσά στολίδια και τα προικιά. Πώς έντυναν και στόλιζαν το γαμπρό (Μίδας) οι φίλοι του (Θανάσης, Σάμης, Γιώργος, Π. Χαιρετάκης, Π. Κράνης). Για το έθιμο του ασημώματος από τον κουμπάρο (Άρης). Το έθιμο λέει ότι ο κουμπάρος συναντά τη «δύσκολη νύφη» η οποία δεν φοράει το γοβάκι της αν ο κουμπάρος δεν «ασημώσει» το γοβάκι με πολλά χρήματα. Μάθαμε για την τελετή του γάμου με τον ιερέα (Π. Χουλιαράς). Μας έκανε εντύπωση και το «μέλωμα» που κάνει η πεθερά (Κωνσταντίνα) στο ζευγάρι. Μετά το γάμο ακολούθησε γλέντι με χορούς και αρνί στη σούβλα! Στο γάμο μας, είχαμε καλεσμένους τα «φεγγαράκια» που ήταν οι συγγενείς από την Κρήτη και τις «ηλιαχτίδες» που ήταν Ηπειρώτες συγγενείς! ΟΙ κρητικοί χόρεψαν, είπαν μαντινάδες και ήπιαν τσικουδιά τσουγκρίζοντας τα ποτήρια! Τραγούδησαν και χόρεψαν μαζί μας. Όλα τα παιδιά ήταν εξαιρετικά. Έδειξαν μεγάλη πειθαρχία, υπευθυνότητα, χαρά και μας κατέπληξαν με το αποτέλεσμα που παρουσίασαν, συνενώνοντας στοιχεία της ελληνικής μας παράδοσης και της μεγάλης γιορτής του έθνους μας. ΤΑ ΦΕΓΓΑΡΑΚΙΑ ΓΙΟΡΤΑΣΑΝ «ΤΟ ΠΑΣΧΑ» Από την νηπιαγωγό κα Ειρήνη Ριχάρδου Σαράντα μέρες πέρασαν από τότε που τα φεγγαράκια έφτιαξαν την κυρά σαρακοστή με τα όσπρια , με την οποία μετρούσαν τον καιρό να περνάει ως που να έρθει η μεγάλη εβδομάδα και το Πάσχα!!! Και αφού φτάσαμε να κόψουμε και το τελευταίο ποδαράκι με τα όσπρια τα φεγγαράκια μα και ολόκληρο το σχολείο μας υποδεχτήκαμε με κατάνυξη και συγκίνηση την εβδομάδα των παθών του Χριστού μας. Την Μεγάλη Δευτέρα λοιπόν βάλαμε τα γιορτινά μας κάνοντας μια μεγάλη έκθεση χειροτεχνίας στην οποία τα παιδιά όλου του σχολείου παρουσίασαν τα δημιουργήματα που έφτιαξαν με κόπο μεράκι και χαρά για να υποδεχτούν το Πάσχα και την Ανάσταση του Θεανθρώπου. Κοκοράκια ,πουλάκια αυγουλάκια ,λαγουδάκια καρτούλες ανοιξιάτικες μα και πληθώρα ζωγραφιών έκαναν το προαύλιο χώρο του σχολείου μας και την αίθουσα της έκθεσης να πλημμυρίσουν από ζωντάνια και ταλέντο της νέας γενιάς!!! Μα η συγκεκριμένη μέρα δεν ήταν μόνο μια γιορτή κατά την οποία τα παιδιά θα εισέπρατταν μαζί με τον έλεγχο προόδου τους τις κατασκευές και τις χειροτεχνίες τους από την κοπιαστική τους δουλειά στο σχολείο! Επιπρόσθετα τα παιδιά μας όχι μόνο γνώριζαν το τι συνέβαινε κάθε μέρα της Μεγάλης Εβδομάδας κατά την θρησκεία μας αλλά περίμεναν με αδυμονία να κρατήσουν όχι μόνο την χαρούμενη λαμπάδα το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ αλλά και κυρίως το κίτρινο πένθιμο κεράκι την Μεγάλη Παρασκευή όπου όλος ο κόσμος υποκλίνεται στο θείο δράμα. Τα παιδιά μας κινητοποιήθηκαν και καλώντας τη νονά και το νονό στο σχολείο να επισκεφθούν τους χώρους διδασκαλίας χαλάρωσης και παιχνιδιού ,βιώνοντας πραγματικά την έννοια και τη σημασία και τον ρόλο τους ως βαφτιστήρι!!! Πως νονός δεν είναι ένας τυχαίος κύριος που μου φέρνει ένα δωράκι και μία λαμπάδα αλλά πως για την θρησκεία μας μετά τους γονείς μας είναι ο ανάδοχος «γονέας» μας που με την ευλογία του θεού οφείλει να μας προστατεύει και να μας αγαπά σαν βιολογικός μας γονιός! Η ανταπόκριση και η συμμετοχή των γονέων και των νονών ήταν θεματική και οι νονοί φέτος έκαναν την παράδοση της λαμπάδας μια ευχάριστη συνεύρεση στο χώρο που το παιδί τους αναπτύσσεται και κοινωνικοποιείται!!! Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ 25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ ΜΙΑ ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ!!! Από την νηπιαγωγό Χαρίτα Στυλιανίδου Η γιορτή της 25ης Μαρτίου φέτος ήταν αλλιώτικη από άλλες χρονιές!!! Τόσο το ενθουσιώδες κοινό μας όσο και οι συντελεστές και οι δημιουργοί της παράστασης έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό για να τιμήσουν τους ήρωες που απελευθέρωσαν την χώρα μας από τα δεινά της τούρκικης σκλαβιάς. Τα μεγαλύτερα παιδιά του σχολείου μας ήταν οι επίσημοι προσκεκλημένοι ενός παραδοσιακού γάμου όπου τηρήθηκαν κατά γράμμα όλα τα ελληνικά ήθη και έθιμα τόσο από το νεόνυμφο ζεύγος όσο και από τους τρομερούς καλεσμένους τους από όλη την Ελλάδα!!! Πρώτοι κατέφτασαν οι Κρητικοί οι οποίοι με μπαλοθιές τραγούδια και χορούς ευχήθηκαν στο ζεύγος να ζήσει να ευτυχίσει και να ριζώσει σαν τον Ψηλορείτη!!! Αφού δώρισαν τα καλούδια τους είπαν τις μαντινάδες τους και διασκέδαζαν στο γλέντι που στήθηκε για τον ελληνικό γάμο της χρονιάς!!! Κατέφθασαν όμως και οι Ηλιαχτίδες που έφεραν με το νησιώτικο χορό τους όλο το άρωμα της θάλασσας τη νιότη και τον αιγαιοπελαγίτικο αέρα στο γλέντι που είχε στηθεί από τα υπόλοιπα προνήπια του σχολείου μας!!! Γενναίες παρουσίες από τον ηρωικό αγώνα αναβίωσαν στο γλέντι μας καθώς ανάμεσα στους καλεσμένους έλαμψαν προσωπικότητες όπως η Μπουμπουλίνα που με το ήθος το πνεύμα και την τόλμη τους έκαναν τον λαό μας ελεύθερο!!! Οι ηλιαχτίδες όμως με την δραματοποίηση τους έδωσαν και το ηχηρό μήνυμα της διπλής ελληνικής μας γιορτής, αυτό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου όπου η Παναγία μαθαίνει το χαρμόσυνο νέο της σύλληψης του Ιησού! Παιδαγωγοί και παιδιά με χορούς από όλη την οικουμένη παραδοσιακές φορεσιές ποιήματα και θεατρικά στα οποία διαδραματίστηκαν στις κύριες στιγμές της επανάστασης προσπαθήσαμε να ενισχύσουμε τον παλμό της ελληνικής καρδιάς η οποία δεν πτοείται και ανακάμπτει σε όλα τα προβλήματα καθώς παραδειγματίζεται από το ένδοξο παρελθόν της!!!! ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ 1 κατά το οποίο τα παιδιά θα ανανεώσουν τις ήδη υπάρχουσες γνώσεις τους στην γλώσσα και τα μαθηματικά και στην γεωγραφία (εμείς και ο κόσμος) αλλά παράλληλα θα έρθουν σε επαφή με κείμενα λογοτεχνικά μέσα από τα οποία θα μάθουν τις έννοιες από τα ομώνυμα και τα συνώνυμα θα γνωρίσουν πώς να ταιριάζουν και να φτιάχνουν οικογένειες λέξεων που η μια λέξη συνειρμικά να οδηγεί στην άλλη , θα καταφέρουν να εκφράζουν τις σκέψεις τους κατ αρχάς μονολεκτικά και στη συνέχεια περιφραστικά , έτσι ώστε να καταλάβουν για ποιον λόγο η ελληνική γλώσσα θεωρείται ευλογημένη που έχει τόσες μα τόσες λέξεις! Όσον αφορά τα μαθηματικά τα παιδιά μας θα εξελίξουν τις γνώσεις τους στην πρόσθεση , θα μάθουν να αφαιρούν ποσότητες αλλά και αριθμούς , θα εξελίξουν τις γνώσεις που ήδη έχουν για την διαίρεση των ποσοτήτων και την έννοια των κλασμάτων μέσα από πλούσια ομαδικά παιχνίδια! Αναμφίβολα οι γνώσεις της γεωγραφίας μέσα από το μάθημα του «εμείς και ο κόσμος» θα ανανεωθούν και θα εστιάσουν στην Ελλάδα που γεωγραφικά είναι χαρισματική καθώς διαθέτει ακτές βουνά πεδιάδες κάμπους που όλο τον κόσμο και αν έχεις γυρίσει σπάνια θα βρεις την ομορφιά τους! Το κουδούνι του διαλείμματος πλέον θα χτυπάει ανά 45 λεπτά όπου τα παιδιά μας θα ξεκουράζονται για την επόμενη διδακτική ώρα και τα παιχνίδια της τάξης μας θα τα αποχωριστούμε προς το παρόν για μία βδομάδα προσομοίωσης για να γευτούμε λίγη από την καθημερινότητα του επερχόμενου Σεπτέμβρη μας… Να είστε σίγουροι οι χτύπος της καρδιάς των παιδιών μας είναι δυνατός γεμάτος ενέργεια έτοιμος να υποδεχτεί το μέλλον με τις πιο γερές γνωστικές και νοητικές και συναισθηματικές βάσεις!!! Καλή πρόοδο στα παιδιά μας! ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ 1.. Οι παραπάνω εκφράσεις θυμού είναι μερικές μόνο από μια πλειάδα συμπεριφορών που εμφανίζονται στα παιδιά και φανερώνουν τις προσπάθειες των παιδιών να επιζήσουν σε ένα περιβάλλον στρεσογόνο. Αυτές οι ακατάλληλες και ανικανοποίητες συμπεριφορές είναι τα πολλά και διαφορετικά πρόσωπα του θυμού. Δεν είναι τόσο οι απαγορεύσεις ή οι απαιτήσεις των ενηλίκων που προκαλούν θυμό (αυτές ως ένα βαθμό θεωρούνται δεδομένες στην σχέση Ενηλίκου – Παιδιού), όσο η ποιότητα και οι τρόποι της σχέσης και συνδιαλλαγής τους στην καθημερινή ζωή. Η σύγκρουση – ως άμεσο αποτέλεσμα πολλές φορές του θυμού- μπορεί να είναι μια ευκαιρία για την ενδυνάμωση και σύσφιξη των σχέσεων όταν τα μέλη της οικογένειας μπορούν και «επιτρέπεται» να αναγνωρίσουν και να επεξεργαστούν τα συναισθηματία τους, στα παιδιά σχολικής ηλικίας και εφηβείας. Σύμφωνα με την Satir & Shostrom, η επικοινωνία που αναπτύσσεται ανάμεσα στο παιδί και στον γονιό κρύβει στοιχεία «ελέγχου» υπεροχής και από τις δύο πλευρές. Οι συχνές αντιδράσεις δεν προάγουν την επικοινωνία και οι δύο πλευρές μένουν δυσαρεστημένες. Οι πιο συχνές αντιδράσεις διαχείρισης του θυμού στις οικογένειες είναι οι εξής : Α) Λειτουργεί αποκλειστικά υποστηρικτικά, ηρεμεί, παρηγορεί και κυρίως καθησυχάζει. Αποτέλεσμα είναι πως δεν δίνεται εύκολα η δυνατότητα έκφρασης του συναισθήματος. Β) Αποφεύγει, αλλάζει τη συζήτηση και κάνει χιούμορ. Αποτέλεσμα είναι η απόσπαση της προσοχής από το πρόβλημα, αποπροσανατολισμός. Γ) Ασκεί κριτική, κατηγορεί με άμεση συνέπεια την υποτίμηση και την έλλειψη αυτοεκτίμησης. Δ) Δίνει μαθήματα ηθικής & αξιών. Αποτέλεσμα είναι η υπερπροστασία, με άμεση συνέπεια την λιγότερη αυτονομία και δημιουργικότητα του παιδιού ή του εφήβου. Τέτοιου είδους στάσεις δηλώνουν μια μονόπλευρη, κάθετη σχέση Ενήλικα – Παιδιά ή Εφήβου. Καμιά από τις παραπάνω στάσεις δεν δίνει την ευκαιρία στο μέλος της οικογένειας να νοιώσει την ικανοποίηση ότι ακούγεται και να μοιραστεί πιθανές εναλλακτικές σκέψεις ως προς την επίλυση – διαχείριση καταστάσεων θυμού και έντασης. Όταν κάποιος νοιώθει ότι ακούγεται, αισθάνεται ασφάλεια στην σχέση και έτσι έχει την ευκαιρία όταν αντιμετωπίζει κάποια δυσκολία να εκφράζει το πρόβλημα του, τις σκέψεις και τα συναισθήματα του. Ένα προτεινόμενο μοντέλο ορθής διαχείρισης θυμού και συγκρούσεων στις οικογένειες είναι το ακόλουθο : Ο διαμεσολαβητής (συνήθως οι γονείς) θα πρέπει: να βρεθεί ο κατάλληλος για όλους ψυχικός χώρος και χρόνος ώστε να μιλήσουν: αυτό σημαίνει να επιλέξει μια χρονική στιγμή όταν όλες οι μεριές θα είναι ήρεμες και έτοιμες να μιλήσουν και να βρεθούν σε ένα ήσυχο μέρος. να αναγνωρίσει το πρόβλημα ή ζήτημα και να αφήσει κάθε άτομο να πει τι έγινε, να εστιάσει στο πρόβλημα, όχι στους χαρακτηρισμούς να χρησιμοποιήσει ικανότητες ενεργητικής ακρόασης, να αποφύγει επικοινωνιακά εμπόδια και να αφήσει κάθε άτομο να προτείνει τρόπους να λυθεί το πρόβλημα να ακούσει τον καθένα χωρίς να εκφράζει (αρνητική ή θετική) κρίση, παραθέτοντας μόνο γεγονότα να τους ενθαρρύνει να αναζητήσουν λύση. να βάλει τις δυο μεριές να αναζητήσουν την κατάλληλη λύση και να συμφωνήσουν σ’ αυτήν: να λάβει υπόψη όλες τις επιλογές, να εκτιμήσει τα θετικά και τα αρνητικά σημεία, να καταλήξει μαζί τους σε επιλογή με την οποία όλοι μπορούν να συμφωνήσουν, ακόμα κι αν τους δυσαρεστεί. Να ζητήσει να δεσμευτούν ορίζοντας χρονικό όριο για να αξιολογηθεί το αποτέλεσμα και για τους δύο. Κλείνοντας θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι ορισμένες φορές ο θυμός είναι ο τελευταίος δρόμος που μας απομένει να περπατήσουμε και να πορευτούμε, διότι όλοι οι άλλοι μας φαίνονται πως είναι φραγμένοι ή άχρηστοι. Είναι ένα δικό μας και μόνο συναίσθημα, φτιαγμένο από την ιστορία μας, από τις σκέψεις μας, τις συγκινήσεις μας που κανένας δεν έχει το δικαίωμα να μας τις πάρει και για αυτό όταν οι άλλοι αρνούνται το θυμό μας, μην αναγνωρίζοντας του το δικαίωμα ύπαρξης ή εξευτελίζοντας τον, αισθανόμαστε πάντα έναν τεράστιο ακρωτηριασμό. Τα παραπάνω νομίζω ότι συνοψίζονται εύκολα σε ένα παράδειγμα που δανείζομαι και αφηγείται η Pat McCarthy : .Δυο παιδιά τσακώνονταν για ένα πορτοκάλι. Η μητέρα ήθελε να βάλει ένα τέλος στον τσακωμό και έκοψε το πορτοκάλι στα δυο. Κανένα παιδί δεν ήταν ευχαριστημένο: το ένα ήθελε τη φλούδα και το άλλο το χυμό, αλλά δεν τους έδωσε χρόνο για να το εκφράσουν. Η ομάδα θεατρικού παιχνιδιού για γονείς. Από τον νηπιαγωγό κο Γιάννη Πετράκη Η ομάδα του θεατρικού παιχνιδιού των γονέων άρχισε ένα όμορφο απόγευμα. Αν και αισθανόμουν ακριβώς σαν να υποδεχόμουν το πρώτο παιδάκι…, όχι! είναι η μαμά του! Μετά την πρώτη μας γνωριμία οι γονείς κατάλαβαν ότι αυτό που περίμεναν ήταν ένα σεμινάριο διαφορετικό. Δεν θα ακούγαμε οδηγίες και συστάσεις, δεν θα γινόταν ομιλία ή παρατηρήσεις, αλλά παίξαμε, χαλαρώσαμε και με βιωματικό τρόπο κάναμε ασκήσεις και δραστηριότητες αντίστοιχες με αυτές τον παιδιών. Εξηγήσαμε τι προσφέρει η κάθε μία στα παιδιά, μα και σε εμάς τους ‘μεγάλους’, φτιάξαμε συνθήκες για δραματοποίηση και πολλά άλλα. Ευχάριστη έκπληξη, αλλά ευχάριστη! Ήταν κάτι που το είχαμε όλοι ανάγκη. Εκτονωθήκαμε παίξαμε και γνωριστήκαμε Η πιο ευχάριστη έκπληξη όμως ήταν τα συμπεράσματα και οι απόψεις που ανταλλάξαμε στο τέλος, γελάσαμε με τα αστεία παιχνίδια και σχολιάσαμε τους ρόλους που υποδυθήκαμε! Ήταν πραγματικά μια ξεχωριστή αλλά και επιμορφωτική εμπειρία για όλους μας και με μεγάλη χαρά ακούσαμε το αίτημα όσων συμμετείχαν να δημιουργηθεί τακτική θεατρική ομάδα γονέων ! έτσι λοιπόν την Πέμπτη 15/4 και την Πέμπτη 22/4 ορίσαμε 2 ακόμη συναντήσεις για γονείς και θα χαρούμε να δούμε και καινούργιες συμμετοχές! Γνώμη γονέα: Ήταν μια πραγματικά υπέροχη βραδιά που είχα να ζήσω πολλά χρόνια και είχα τελείως ξεχάσει πως είναι να είσαι "ανέμελος" κάτι που δεν πίστευα ότι θα ξανανιώσω μετά τη γέννηση του παιδιού μου, ήταν πραγματικά 2 ώρες ουσιαστικές με τον εαυτό μας και την ομάδα και μέσα από το παιχνίδι καταλαβαίνεις πόσο μπορείς να βρεις χαμένα κομμάτια του εαυτού σου, ήταν ένα πέταγμα μακριά από την καθημερινότητα, και ελπίζω να εισακουστεί η ομόφωνη επιθυμία όλων των μελών της χθεσινής ομάδας και να βάλετε στο πρόγραμμα μία βραδιά παιχνιδιού για τους γονείς. Και πάλι συγχαρητήρια στον Κ. Γιάννη Πετράκη για την εξαίρετη δουλειά του. Χριστίνα Μπούκη (μητέρα Σοφίας Χαμόγελα 3) VIDEO ΕΙΚΟΝΕΣ στα ΧΑΜΟΓΕΛΑ 3 ! από τον κο Γιάννη Πετράκη Ένας καινούργιος τρόπος για να εμψυχώσουμε και να παροτρύνουμε τα πιο δειλά παιδάκια να συμμετέχουν στο θεατρικό παιχνίδι στη τάξη είναι να μιμηθούν ένα προτύπου ή ενός ήρωα που θαυμάζουν. Και αυτό γίνεται με τη μέθοδο της «αντιγραφής μιας video εικόνας». Παράδειγμα: Στη κλασική ταινία της Χιονάτης κάνουμε pause στη αρχική σκηνή όπου είναι η κακιά βασίλισσα-μάγισσα βάζει την χιονάτη να καθαρίσει τη σκάλα. Τότε ζητάμε τα συναισθήματα των παιδιών, συζητάμε την υπόθεση, πώς πιστεύουν ότι θα εξελιχθεί και γιατί, τι θα ήθελαν να αλλάξουν και ποιός θα ήθελε να «παίξει» τους ρόλους; Τα παιδάκια που επιθυμούν δραματοποιούν την σκηνή με παντομίμα. Έτσι μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα για την διαφορετική θέση ισχύος που έχουν οι άνθρωποι ανάλογα με την κοινωνική τους θέση. Η παρατήρηση της δραματοποίησης του παραμυθιού είναι πολύ σημαντική δραστηριότητα για τα παιδιά. Καθρεφτίζει συναισθήματα, απενοχοποιεί, δραστηριοποιεί με την μίμηση και πολλά άλλα που μόνο με την συμμετοχή θα κατανοήσει κανείς πλήρως! Στο τμήμα Χαμόγελα 3 χρησιμοποιούμε το θεατρικό παιχνίδι , την παντομίμα και άλλες θεατρικές τεχνικές έκφρασης για την βελτίωση της ψυχοσυναισθηματικής ισορροπίας των παιδιών. Τα χαμόγελα 1 κα 4 περιγράφουν.... Από την νηπιαγωγό κα Τριάδη Ολυμπία Χριστός Ανέστη σε όλους! Επιστρέψαμε δυναμικά και με νέα όρεξη για νέες εμπειρίες! Εύχομαι να περάσατε όμορφα, ξένοιαστα και να ξεκουραστήκατε τις άγιες τούτες μέρες! Εμείς νιώσαμε έντονα τις πασχαλινές προετοιμασίες, με παιχνίδια και τις κατασκευές μας που είδατε στην έκθεση μας. Πριν από το πασχαλινό κλίμα είχαμε τις ετοιμασίες για τη γιορτή της 25ης Μαρτίου. Μιλήσαμε για την επανά‐ σταση, τους ήρωες της και τον τρόπο ζωής των κλεφτόπουλων. Η κα Βασιλική μας έδειξε slides με τις παρα‐ δοσιακές στολές. Η κα Φανή μας έπαιξε στο αρμόνιο γνωστά και παραδοσιακά τραγούδια και φυσικά τον Εθνικό μας ύμνο όπου μας πήρε λίγο χρόνο για να καταφέρουμε να καθόμαστε σα στρατιωτάκια. Οι πρόβες ξεκίνησαν.... Όλα τα χαμόγελα είχαμε ραντεβού στις 10.00 ακριβώς στη τάξη της κας Γιώτας (ευχαριστούμε για τη φιλοξενία). Πρώτα τα χαμόγελα 2 της κας Λίνας με τη δραματοποίηση της καταστρο‐ φής των ψαρών. Ακολούθησαν τα χαμόγελα 1 κ 4 της κας Ολυμπίας κ κας Αλεξάνδρας με την επανάσταση της Μπουμπουλίνας και τέλος τα χαμόγελα 3 του κύριου Γιάννη με τα κλεφτόπουλα του. Ήταν η πρώτη μας γιορτή, τα παιδιά είχαν πολύ όρεξη να μάθουν τα χορευτικά, τα ποιήματα και τα τραγού‐ δια. Κάθε μέρα συμμετείχαν όλο και περισσότερο. Το είχαν πάρει «πατριωτικά». Η ημέρα της γιορτής έφτασε και τα παιδάκια είχαν άγχος αλλά διασκεδάσαμε πολύ, το χαρήκαμε. Βγάλαμε φωτογραφίες στο εκκλησάκι μας. Ενθουσιαστήκαμε, ντραπήκαμε λιγάκι που σας είδαμε να μας φωτογρα‐ φίζετε και να μας χειροκροτείτε. Ευχαριστούμε πολύ που ήρθατε να μας καμαρώσετε! Σας περιμένουμε στο ανοικτό μας μάθημα! ΓΝΩΜΗ ΓΟΝΕΩΝ: Από την κα Ανανιάδη Τίνα μαμά της Χριστίνας‐χαμόγελα 2 «Μια ακόμα παράσταση μα ακόμα μοναδική εμπειρία! Μετά από 4 χρόνια γεμάτα από χαρούμενες και συγκινητικές στιγμές στο ΠΑΙΔΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ και παρακολουθώντας ξανά το δεύτερο παιδί μου να αναπτύσσεται και να ωριμάζει μαζί με την κα Λίνα, θα νόμιζε κανείς ότι όλα θα ήταν παρόμοια. Κι όμως !!! Όλα είναι διαφορετικά, όλα είναι μοναδικά...όπως ακριβώς και τα παιδιά μας! Στην παράσταση για την 25η Μαρτίου έζησα τα διαφορετικά ταλέντα και τις ιδιαιτερότητες της κόρης μου, τα οποία για μια ακόμα φορά κατάφερε να αναδείξει με αγάπη και σεβασμό στο παιδί μου η κα Λίνα και το ΠΑΙΔΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ. Σας ευχαριστώ και σας εύχομαι καλή συνέχεια!!!!» ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ από την νηπιαγωγό Λίνα Σταύρου ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΙΒΛΟ¨ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΨΑΡΙΑ¨ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΙΒΛΟ ¨Ο ΚΑΛΟΣ ΣΑΜΡΕΙΤΗΣ¨ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΒΙΒΛΟΣ ¨ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ¨ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΑΣΧΑ ¨ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ¨ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΚΡΙΤΑΣ ΠΑΙΔΙΚΑ ΟΙ ΑΓΚΑΛΙΤΣΕΣ ΤΟ ΠΑΣΧΑ Από την βρεφονηπιαγωγό Δέσποινα Φωτοπούλου Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά σας ευχόμαστε ολόψυχα από όλο το τμήμα «αγκαλίτσες»!!! Ελπίζω πως περάσατε καλά και φάγατε πολύ !!! εξάλλου ο ερχομός των παιδιών μου το επιβεβαίωσε αυτό!!! Ήρθαν όλα χαρωπά και γεμάτα όρεξη για μάθηση!!! Θέλω να σας πω πόσο πολύ χαρήκαμε όλοι εδώ στο Παιδικό Πανεπιστήμιο την μεγάλη ανταπόκριση που είχαμε στο κάλεσμα μας στις νονές και τους νονούς! Η χαρά ήταν δική μας που τα παιδάκια με μεγάλο καμάρι μας παρουσίασαν τις νονές και τους νονούς τους!!! Μάθαμε πολλά εκείνες τις ημέρες για το Πάσχα και τα έθιμα και ελπίζω όσα τους μάθαμε για όλες τις γιορτινές μέρες να τα μετέφεραν και σε εσάς!!! Μετά τις διακοπές που ξανά ξεκινήσαμε συνεχίζουμε πάλι με τους γνωστούς ρυθμούς μας! Σύντομα θα μας απολαύσετε στο ανοιχτό μας μάθημα που θα ακολουθήσει στο επόμενο διάστημα. Σας περιμένουμε!!!! Τα ΦΙΛΑΚΙΑ 2 ύψωσαν τις σημαίες τους! από την νηπιαγωγό κα Μαίρη Καποτά Χριστός Ανέστη !! Εδώ είμαστε και πάλι μετά τις ΄Αγιες μέρες του Πάσχα! Εύχομαι όλοι να τις περάσατε όμορφα, οικογενειακά και να χαρήκατε τις λίγες αυτές ημέρες των διακοπών τα μικρά σας βλαστάρια ! Εμείς ζήσαμε έντονα τις πασχαλινές προετοιμασίες μέσα από τις χειροτεχνίες που ετοιμάσαμε και που όλοι πήρατε στην πασχαλινή μας έκθεση. Τα μικρά μου , βοήθησαν όσο μπόρεσαν, αλλά μεγαλύτερη σημασία είχε ότι το χάρηκαν και το απόλαυσαν ! Όμως πριν της πασχαλινές προετοιμασίες είχε προηγηθεί μία άλλη γιορτή αυτή της 25ης Μαρτίου ! Εμείς βέβαια δεν μπορέσαμε να συμμετέχουμε, στην πολύ ωραία γιορτή των «μεγάλων « στο Δημαρχείο , όμως κάναμε τη δική μας γιορτή στο σχολείο παρέα με τα ΦΙΛΑΚΙΑ της κας Βαγγελίτσας καθώς και με τις ΑΓΚΑΛΙΤΣΕΣ της κας Δέσποινας! Η γιορτή μας έγινε κάτω από πατριωτική μουσική υπόκρουση ! Τι τσάμικα, τι καλαματιανά ήταν αυτά! Χορέψαμε με τη ψυχή μας και τραγουδήσαμε καθώς η κα Φανή μας έπαιζε στο αρμόνιο γνωστά παραδοσιακά τραγούδια ! Έπρεπε να βλέπατε τα παιδιά πως καμαρώνανε σαν να καταλάβαιναν τη σημασία αυτής της μεγάλης γιορτής ! Οι σημαίες κυμάτιζαν περήφανες στα μικρά αυτά χεράκια !! Είχαμε και μία Μπουμπουλίνα , τη Σοφία από το τμήμα της κας Βαγγελίτσας που φώναζε Ζήτω η Ελλάδα και ζήτω το Έθνος!!! Ομολογώ ότι περάσαμε καταπληκτικά και εύχομαι και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά! Κάτω: νονοί και νονές φωτογραφίζονται με τα βαφτιστήρια τους και μαθητές μας την μεγάλη Δευτέρα στο σχολείο ! ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ 2 από την νηπιαγωγό κα Λίνα Σταύρου Με την ευκαιρία των ημερών της Μεγάλης Εβδομάδας και χρησιμοποιώντας παιδικά βιβλία που ανα‐ φέρουν την ζωή του Χριστού με ωραίες εικόνες μιλήσαμε για τον Χριστό. Κοιτάζοντας τις εικόνες θύ‐ μισα στα παιδιά τη γέννηση του Χριστού. Τους εξιστόρησα πως μεγάλωσε σαν όλα τα παιδιά και όταν έγινε 12 χρονών οι γονείς του τον πήγαν στο Ναό της Ιερουσαλήμ για τον εορτασμό του Ιουδαϊκού Πάσχα! Αναφερθήκαμε στα θαύματα που έκανε ο Ιησούς για να συρρεύσει ο κόσμος στις ομιλίες του και να πιστέψουν σε αυτόν οι άνθρωποι. Και εν συνεχεία θέλοντας να βιώσουμε όπως τότε τις ημέρες της Μεγάλης εβδομάδας μιλήσαμε για την Κυριακή των Βαΐων όπου ο κόσμος υποδέχτηκε με κλαδιά από βάγια και δάφνες στα χέρια τον Χριστό αλλά και για την κάθε μέρα όπου εξελίχθηκε το θείο δρά‐ μα. Τα παιδιά κατά την εξιστόρηση εστίασαν στον Μυστικό Δείπνο κατά τον οποίο ο Ιησούς έπλυνε τα πόδια των μαθητών του ως ένδειξη αγάπης προς το πρόσωπο του αλλά κυρίως στην προδοσία του Ιούδα προς τον Ιησού μετά την οποία ήρθε η καταδίκη σε σταύρωση η ταφή και η ανάσταση του θεαν‐ θρώπου. Τα παιδιά –αν και βρίσκονται σε μικρή ακόμα ηλικία‐ έχουν αναπτύξει αρκετά το κριτικό τους πνεύμα και συμμετέχουν ενεργά στους συλλογισμούς, τις διηγήσεις των γεγονότων και σχολιά‐ ζουν κρίνοντας όσα τους εξιστορώ. Συχνά διαφωνούν ή συμφωνούν και έτσι καλλιεργούμε την αντι‐ ληπτική τους ικανότητα και το κριτικό τους πνεύμα. Το Πάσχα το γιορτάσαμε –όχι μόνο από θρησκευ‐ τικής πλευράς αλλά και από κοινωνικής, αφού είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε αρκετές νονές και νονούς που ήλθαν στο σχολείο μας, χάρηκαν την έκθεση και το γιορτινό πνεύμα και έδωσαν στα παι‐ διά τα δώρα και την λαμπάδα τους. Χωρίς καμία αμφιβολία τα χαμόγελα 2 φέτος το Πάσχα πέρασαν και διδακτικά και διασκεδαστικά τις ημέρες τους στο σχολείο!!! Καλή επάνοδο τώρα από τις διακοπές μας και καλή συνέχεια στο Ανοιξιάτικο μας εκπαιδευτικό πρόγραμμα! Τα ΦΙΛΑΚΙΑ 1 μεγαλώνουν και μαθαίνουν! Αγαπητοί γονείς, στο Παιδικό Πανεπιστήμιο η μία εποχή διαδέχεται την άλλη και γεμάτοι ενέργεια χαιρόμαστε την κάθε γιορτή, την κάθε προετοιμασία !! Έτσι και την 25η Μαρτίου τα παιδιά έμαθαν τόσα καινούργια πράγματα! Σαν μικρά στρατιωτάκια σταθήκαμε προσοχή και να μάθαμε να λέμε τον Εθνικό Ύμνο, αλλά και πολλά άλλα πατριωτικά και δημοτικά τραγούδια! Μιλήσαμε και είδαμε εικόνες από την επανάσταση του 1821, είδαμε πώς είναι ντυμένοι οι τσολιάδες, την φορεσιά και τα τσαρούχια τους, που τα φτιάξαμε και χειροτεχνία! Μάλιστα χορέψαμε παραδοσιακούς χορούς με την κα Βασιλική! Αυτοί οι χοροί είναι για μας καινούργιοι αλλά διασκεδάσαμε πολύ και μας άρεσαν τόσο! Μετά ήρθε και το Πάσχα!!! Για μέρες πολλές μιλούσαμε για τα ήθη και τα έθιμα της χώρας μας, για τις νονές και τους νονούς. Μάλιστα μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουμε κάποιους από αυτούς από κοντά στην Πασχαλινή εκδήλωση του σχολείου μας! Συγκινηθήκαμε με τους μικρούς μας μαθητές όταν είδαμε να παίρνουν την λαμπάδα από τη νονά και εκείνα να δίνουν την ευχητήρια κάρτα που είχαν ετοιμάσει μαζί με μια σφιχτή και τρυφερή αγκαλιά! Γυρίζοντας από τις Πασχαλινές διακοπές μπήκαμε ήδη στο τελευταίο μέρος της σχολικής μας χρονιάς. Πολλά και σπουδαία είναι όσα έχουμε να μάθουμε και να σας δείξουμε. Αποκτήσαμε και 2 καινούργιους φίλους στην παρέα μας την Αγγελική και τον Φίλιππο! Αρχίσαμε ανοιξιάτικα θέματα, κατασκευές και διακοσμήσεις, ενώ παράλληλα νέες λεξούλες και τραγουδάκια στα αγγλικά και προετοιμασία για την τελική καλοκαιρινή μας παράσταση ! Καλή συνέχεια λοιπόν! Μήπως η υπερπροσφορά δημιουργεί δυσκολία συγκέντρωσης στα παιδιά ; Γράφει η διευθύντρια του Παιδικού Πανεπιστημίου Τατιάνα Τσαραμιάδου Οκτώ στα δέκα παιδιά παρουσιάζουν "έλλειψη συγκέντρωσης". Το πρόβλημα αυτό αρχίζει να εμφανίζεται σε μικρές ηλικίες των 4-5 χρονών και δυστυχώς κορυφώνεται στις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου. Από την προσχολική ηλικία οι γονείς μας παραπονιούνται ότι το παιδί δεν "κάθεται" να παίξει μόνο του ή δεν ασχολείται πολύ ώρα με τα παιχνίδια του, ενώ του διαθέτουν ποικιλία παιχνιδιών και συχνά ειδικά δωμάτια , εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους για δραστηριότητες. Ακόμη ξοδεύουν πάρα πολλά χρήματα για να αγοράσουν όλα αυτά που ζητούν τα παιδιά τους ή που πιστεύουν ότι θα ήθελαν και συνεχώς απογοητεύονται όταν ανακαλύπτουν ότι "δεν τους προσέφεραν και τίποτα το σπουδαίο, τελικά"! Τα παιδιά αισθάνονται να ασφυκτιούν από υπερπροσφορά υλικών αγαθών. Έχουν παιχνίδια, παιδαγωγικά, κατασκευαστικά, ακριβά ή φτηνά, ηλεκτρονικά, κήπου, πισίνας ή θάλασσας, στολές δραστηριοτήτων και αθλητικά αξεσουάρ και ακόμη ειδικούς χώρους για αποθήκευση όλων αυτών, ράφια ,βιβλιοθήκες, συχνά τηλεόραση, βίντεο και ηλεκτρονικά παιχνίδια στο δωμάτιό τους. Όμως δυσκολεύονται να "κάτσουν" παρέα με ένα από αυτά. Να ασχοληθούν με ευχαρίστηση. Η προσοχή τους διασπάται με χιλιάδες εξωτερικά ερεθίσματα, όπως οι διαφημίσεις στην τηλεόραση, οι γιγαντοαφίσες στους δρόμους, η συνεχής δραστηριότητα και απασχόληση των γονιών τους. Μοιάζει σαν να μην είναι ποτέ ευχαριστημένα"! Αργότερα, στο δημοτικό σχολείο, τα παιδιά αυτά δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν να διαβάσουν ή να γράψουν μόνα τους, αρχίζουν να διαβάζουν τα θεωρητικά τους μαθήματα και το μυαλό τους -συνηθισμένο να τρέχει- φεύγει γι΄αλλού και δεν αφομοιώνουν τίποτε! Συχνά ζητούν να αρχίσουν δραστηριότητες όπως χορό, μουσικά όργανα, αθλητικά και σύντομα εγκαταλείπουν με την "σύμφωνη γνώμη των γονιών" τους που δεν θέλουν να τα δυσαρεστήσουν και τελικά τα εκπαιδεύουν στο ότι "δεν δεσμευόμαστε με τίποτα και με κανέναν"! Είναι ότι χειρότερο μπορούμε να κάνουμε στα παιδιά μας για την ζωή τους! Είναι ανάγκη να καταλάβουμε οι γονείς τι κάνει τα παιδιά πραγματικά ευτυχισμένα. Προσωπικά , μετά από τόσα χρόνια εμπειρία με τα παιδιά, ευτυχισμένα βλέπω μόνο εκείνα που έχουν ζεστή και στενή σχέση με τους γονείς τους. Ποτέ μα ποτέ δεν είδα ευτυχισμένο παιδί για τα πολλά του παιχνίδια ή τον τεράστιο κήπο του και ποτέ δεν είδα ήρεμα ,υγιή ματάκια χωρίς κάπου κοντά τους γονείς του. Και τους δύο! Αλλά πρέπει πρώτα να "δεσμευτούν" και οι 2 γονείς ότι θα εργαστούν για την οικογενειακή σχέση τους! Είναι σημαντικό για το μέλλον μας και των παιδιών μας, να καταλάβουμε ότι οι αξίες της ζωής μας –αν το επιτρέψουμε— πρόκειται να αλλάξουν πολύ αρνητικά τα επόμενα χρόνια. Πρέπει να πατήσουμε ένα γενναίο φρένο στην ταχύτητα της ζωής μας και να δώσουμε γκάζι -όχι στην ποσότητά- αλλά στην ποιότητα ! Να είστε όλοι καλά!