Μάθημα: Ερευνητική Εργασία Θέμα: Άνθρωπος, Περιβάλλον, Τεχνολογία 1ο ΕΠΑ.Λ. Μοιρών 2013-2014 Ομάδα 1η Χρύσα Σαββάκη Ειρήνη Φραγκιαδάκη Κατερίνα Σχοιναράκη Δήμητρα Στειακάκη Γεωργία Φανουράκη Ομάδα 2η Γιάννης Γουλγιεμάκης Χρήστος Κουτσάκης Ζαχαρίας Πετράκης Γιώργος Πλούσος Ομάδα 3η Φανούρης Ραπτάκης Σπύρος Καψάλης Μιχάλης Καπετανάκης Γιώργος Ξενάκης Περιεχόμενα 1. Πρόλογος 2. Εισαγωγή 3.Ερευνητικά ερωτήματα 1. Η ρύπανση της ατμόσφαιρας Η καταστροφή των οικοσυστημάτων Η αύξηση του όγκου των απορριμμάτων Ο ευτροφισμός των νερών Η μόλυνση των νερών και οι πετρελαιοκηλίδες Το φαινόμενο του θερμοκηπίου Η μείωση της βιοποικιλότητας Η υπερκατανάλωση του νερού Το ενεργειακό πρόβλημα Αισθητικη υποβάθμιση του τοπίου Μείωση του στρατοσφαιρικού όζοντος Συμπεράσματα Βιβλιογραφια Πρόλογος Το περιβάλλον σταδιακά υποφέρει . Όλο και περισσότερα προβλήματα γεννιούνται η γίνονται χειρότερα στο πέρασμα των χρόνων. Σε αυτό σημαντικό ρόλο παίζει η εξέλιξη της τεχνολογίας και των βιομηχανιών. Εισαγωγή Το φυσικό περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει ο άνθρωπος είναι πρωταρχικής σημασίας για την υγεία, την ανάπτυξη και την ευημερία του. Δυστυχώς, σήμερα, όλοι παραδέχονται ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα από την παράλογη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος από τον ίδιο τον άνθρωπο ο οποίος δεν αντιλαμβάνεται πως έτσι καταστρέφει το "μεγάλο σπίτι" μέσα στο οποίο ζει η ανθρωπότητα αλλά και ο ίδιος. Μπροστά μας, λοιπόν, προβάλλει η ανάγκη για προστασία και διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος για να μπορέσει η ανθρωπότητα να έχει μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Από την εποχή που ο άνθρωπος οργάνωσε τις πρώτες κοινωνίες, άρχισε να ενδιαφέρεται για τη βελτίωση του βιοτικού του επιπέδου, οργανώνοντας ανάλογα τη διαδικασία της παραγωγής. Στην προϊστορική εποχή οι παρεμβάσεις του ανθρώπου είχαν τέτοιο μέγεθος και ένταση ώστε η ισορροπία της φύσης δεν διαταρασσόταν. Με το πέρασμα των αιώνων, όμως, η φύση άρχισε να αποτελεί εμπόδιο στην πορεία του ανθρώπου προς την εξέλιξη και την ανάπτυξη. Έτσι, μετά τη βιομηχανική επανάσταση (στα χρόνια της οποίας βρίσκεται η ρίζα των σημερινών περιβαλλοντικών προβλημάτων), η ανθρώπινη επίδραση στο περιβάλλον γίνεται συνεχής και έντονη με αποτέλεσμα να αλλάξει η μορφή του πλανήτη μας και να απειλείται η οικολογική ισορροπία. Η ένταση της βιομηχανικής δραστηριότητας επηρέασε αρνητικά το περιβάλλον, περιόρισε τους φυσικούς πόρους και δημιούργησε νέα ήθη και συμπεριφορές. Τα τελευταία 30 χρόνια, όμως, η τεράστια ανάπτυξη των αστικών κέντρων, η βιομηχανική ανάπτυξη, οι πολεμικοί εξοπλισμοί, η γενικότερη κρίση των κοινωνικών αξιών ευαισθητοποίησαν την ανθρωπότητα σχετικά με τους κινδύνους που διατρέχει το περιβάλλον. ΡΥΠΑΝΣΗ ΤΗΣ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑΣ Το φαινόμενο του θερμοκηπίου συμβάλλει στη ρύθμιση τής θερμοκρασίας του πλανήτη, όμως οι ανθρώπινες ενέργειες επιφέρουν ρύπανση της ατμόσφαιρας και συνεπώς η θετική πλευρά τού φαινομένου αυτού υποχωρεί. Η υπερβολική συγκέντρωση των αερίων τού θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα επηρεάζει αρνητικά τόσο αυτή όσο και το έδαφος. Γι' αυτό πρέπει να υπάρξει μέριμνα, έτσι ώστε να αντισταθμιστεί η επίπτωση αυτή, κυρίως μέσω της αξιοποίησης ποικίλων μορφών ενέργειας. Ως αέριο του θερμοκηπίου δρα και το όζον που έχει έντονο γαλάζιο χρώμα και είναι τοξικό κατά την εισπνοή. Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ Η καταστροφή - αλλοίωση των οικοσυστημάτων αποτελεί έναν από τους κυριότερους παράγοντες που απειλούν τη βιοποικιλότητα. Κάθε χρόνο σημαντικές δασικές και καλλιεργήσιμες εκτάσεις χάνονται λόγω υπερεκμετάλλευσης των αγαθών που προσφέρουν ή/και επέκτασης των αστικών κέντρων. Ο άνθρωπος έχει μετατρέψει το ένα τέταρτο περίπου των χερσαίων εκτάσεων σε καλλιέργειες και το 1-2% σε αστικά κέντρα. Είναι προφανές ότι τα οικοσυστήματα που κυρίως εκμεταλλεύεται ο άνθρωπος, με αποτέλεσμα στις περισσότερες περιπτώσεις τη σταδιακή υποβάθμισή τους, είναι αυτά με τις από ευνοϊκότερες κλιματικές συνθήκες, το γονιμότερο έδαφος και τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα. Η δημιουργία αστικού περιβάλλοντος στις ακτές, η αποξήρανσή των υγρότοπων με σκοπό τη γεωργική τους εκμετάλλευση, η υπεραλιεία και η άντληση πετρελαίου τη θάλασσα (με τους κινδύνους που αυτή εγκυμονεί: "μαύρες παλίρροιες") καταστρέφουν τις υδάτινες διαπλάσεις, εξαφανίζουν διάφορα είδη αλιευμάτων ή ρυπαίνουν τα θαλάσσια οικοσυστήματα καθιστώντας τα μη βιώσιμα. Στην Ελλάδα κατά τις τελευταίες δύο γενιές, λόγω ανάγκης για επέκταση της διαθέσιμης καλλιεργήσιμης γης και για απαλλαγή από φορείς της ελονοσίας, έχουν αποξηρανθεί τα δύο τρίτα των υγροτοπικών εκτάσεων. Η αύξηση του όγκου των απορριμμάτων Είναι προφανές ότι σε πολλές σύγχρονες κοινωνίες, όπως και στην ελληνική, η ποιότητα ζωής συνδέεται με την ευμάρεια και την αφθονία υλικών αγαθών. Όμως το μοντέλο αυτό, εκτός από την ολοένα μεγαλύτερη άντληση φυσικών πόρων, οδηγεί και στην αύξηση των απορριμμάτων. Τα απορρίμματα συγκαταλέγονται στα σημαντικότερα παραπροϊόντα του σύγχρονου πολιτισμού και εγκυμονούν κινδύνους για τα οικοσυστήματα και την υγεία του ανθρώπου. Επιπλέον, η αναζήτηση χώρων για την υγειονομική ταφή των απορριμμάτων, προκαλεί συχνά σοβαρές κοινωνικές συγκρούσεις. Μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στη διαχείριση των απορριμμάτων, προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή του πολίτη σε μια προσπάθεια μείωσης των παραγόμενων ποσοτήτων, ανάκτησης και ανακύκλωσης υλικών και στην υιοθέτηση πρακτικών που συμβάλλουν στην αειφόρο διαχείριση των φυσικών πόρων. Τα οικιακά, τα αστικά αλλά και τα βιομηχανικά απορρίμματα αποτελούν άριστο υπόστρωμα ανάπτυξης μικροοργανισμών οι οποίοι απειλούν την υγεία του ανθρώπου καθώς μεταφέρονται με τις μύγες, τα κουνούπια, τα ποντίκια, κλπ. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού εφαρμόζεται συνήθως η ταφή των απορριμμάτων, η οποία τελικά δεν αποτελεί λύση. Ιδιαίτερα επικίνδυνα είναι τα απορρίμματα των νοσοκομείων που πρέπει να συλλέγονται χωριστά και να καίγονται σε ειδικούς κλιβάνους. Το πρόβλημα θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με τη γενικευμένη εφαρμογή της ανακύκλωσης[3] και της επαναχρησιμοποίησης. Ο ΕΥΤΡΟΦΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΝΕΡΩΝ Ο ευτροφισμός είναι περιβαλλοντικό πρόβλημα που παρουσιάζεται σε λίμνες ή κλειστούς αβαθείς κόλπους κάτω από ορισμένες συνθήκες. Στην ουσία δημιουργείται υπέρμετρη αύξηση της συγκέντρωσης θρεπτικών στοιχείων, που προκαλείται από τον εμπλουτισμό των υδάτων με απορροές θρεπτικών στοιχείων (νιτρικά και φωσφορικά ιόντα από λιπάσματα και απορρυπαντικά). Τα βακτήρια και οι άλγες (algae) αυξάνονται σε αριθμό τόσο, που σχηματίζουν επικάλυμμα στις υδάτινες επιφάνειες, προκαλώντας σκίαση στο νερό κάτω από την επιφάνεια. Χωρίς φως, οι φωτοσυνθετικοί οργανισμοί στον πυθμένα θανατώνονται, προσφέροντας ακόμη μεγαλύτερη ποσότητα τροφής σε άλλα βακτήρια, που συνεχίζουν να αναπτύσσονται. Καθώς ο αριθμός των βακτηρίων αυξάνεται, η κατανάλωση του διαλυμένου στο νερό οξυγόνου αυξάνεται δραματικά, ενώ η παραγωγή ελαττώνεται, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει οξυγόνο για τους μη φωτοσυνθετικούς οργανισμούς, όπως, π.χ. τα ψάρια. Τα ψάρια είναι οι πρώτοι οργανισμοί που πεθαίνουν ενώ ακολουθούν και τα βακτήρια δημιουργώντας ένα νεκρό οικοσύστημα. Αποτέλεσμα του ευτροφισμού είναι η πτώση της ποιότητας του νερού, η μεταβολή της χλωρίδας και πανίδας των νερών, η μείωση της αισθητικής αξίας του περιβάλλοντος καθώς και οι περιορισμένες δυνατότητες για αναψυχή. Η ΜΟΛΥΝΣΗ ΤΩΝ ΝΕΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΚΗΛΙΔΕΣ Ποσότητες πετρελαίου που λόγω ατυχήματος ή ανθρώπινης αμέλειας διαρρέουν και εξαπλώνονται στην επιφάνεια της θάλασσας, αποτελώντας μία από τις σοβαρότερες αιτίες ρύπανσης και καταστροφής της χλωρίδας και της πανίδας στην έκταση που καταλαμβάνουν. Πετρελαιοκηλίδες μπορούν να προκληθούν από ατυχήματα σε πετρελαιοφόρα δεξαμενόπλοια, από τον παράνομο καθαρισμό των δεξαμενών καυσίμου των πλοίων στην ανοιχτή θάλασσα και την απόρριψη χρησιμοποιημένων λιπαντικών και υπολειμμάτων καύσης, από ατυχήματα σε εξέδρες υποθαλάσσιων γεωτρήσεων πετρελαίου κ.λπ. Η Ελλάδα διατρέχει μεγάλο κίνδυνο από τη διακίνηση και αποθήκευση των πετρελαιοειδών. To φαινόμενο του θερμοκηπίου Το φαινόμενο του θερμοκηπίου οφείλεται στο ότι η ατμόσφαιρα της Γης επιτρέπει μόνο ένα μέρος του φωτός που έρχεται από τον Ήλιο, το οποίο είναι όπως γνωρίζουμε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία και αποτελείται από τη σύνθεση πολλών διαφορετικών μηκών κύματος, να τη διαπεράσει και να φθάσει στο έδαφος. Το οπτικό φως, το οποίο βλέπουμε με τα μάτια μας, αλλά και τα ραδιοκύματα διαπερνούν εύκολα την ατμόσφαιρα. Τo υπεριώδες και το υπέρυθρο φως είναι πολύ δύσκολο να τη διασχίσουν μια που αλληλεπιδρούν έντονα με διάφορα μόριά της. Καθώς το οπτικό φως από τον Ήλιο φθάνει στο έδαφος της Γης απορροφάται. Το έδαφος θερμαίνεται και εκπέμπει ακτινοβολία προς το διάστημα αλλά κυρίως σε μεγαλύτερα, υπέρυθρα μήκη κύματος. Αυτή όμως η ακτινοβολία δυσκολεύεται να διαπεράσει την ατμόσφαιρα και ένα μέρος της «παγιδεύεται» ανεβάζοντας έτσι τη θερμοκρασία τόσο της ατμόσφαιρας όσο και του εδάφους. Σχηματική παράσταση του φαινομένου του θερμοκηπίου. Οι υπέρυθρες ακτίνες έχουν κόκκινο χρώμα. Προσοχή μια που τα διάφορα μεγέθη δεν είναι σε κλίμακα. Η διάμετρος της Γης είναι 100 φορές μεγαλύτερη από το πάχος της ατμόσφαιρας, ενώ η απόσταση της Γης από τον Ήλιο είναι σχεδόν 12000 φορές πιο μεγάλη από τη διάμετρο της Γης. Το ποσό της ακτινοβολίας/ενέργειας που φθάνει από τον Ήλιο στην επιφάνεια της Γης, και τελικά απορροφάται από αυτήν θερμαίνοντάς την, εξαρτάται από την απόσταση ανάμεσά τους, από το μέγεθος της επιφάνειας της Γης που «βλέπει» προς τον Ήλιο, αλλά και από το πόσο εύκολα η Γη απορροφά το φως και δεν το ανακλά αμέσως, μια ποσότητα που λέγεται albedo, και για τη Γη έχει τιμή 0.3. Το ποσό της ενέργειας που εκπέμπεται από τη θερμή Γη εξαρτάται μόνο από το πόσο μεγάλη είναι όλη η επιφάνειά της και φυσικά από τη θερμοκρασία της. Η Μείωση της Βιοποικιλότητας Η «πτώχευση της βιοποικιλότητας» αποτελεί ένα μεγάλο περιβαλλοντικό πρόβλημα με παγκόσμια εμβέλεια. Και αυτό γιατί, πολλά είδη ζώων και φυτών εξαφανίζονται καθημερινά εξ' αιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας. Οι απώλειες αυτές είναι μη αναστρέψιμες. Σήμερα, στο διάστημα μιας ανθρώπινης ζωής, κινδυνεύουν να εξαφανιστούν περισσότερα είδη από όσα χάθηκαν στη μεγάλη ομαδική εξαφάνιση στα τέλη της Κρητιδικής Περιόδου πριν 65 εκατομμύρια χρόνια, την εποχή δηλαδή που εξαφανίστηκαν και οι δεινόσαυροι.» Μ. Γκαίτλιχ. Οικοσυστήµατα ξεχωριστής οµορφιάς, αλλά και μεγάλης σηµασίας για την κλιµατολογική σταθερότητας της γης είναι τα δάση, από το πιο µικρό πευκοδάσος µέχρι τη ζούγκλα του Αµαζόνιου. Το δάσος ρυθµίζει την οικονοµία του νερού και προσφέρει την προστασία του κατά των κατολισθήσεων και των ζηµιών από χιονοστιβάδες και χείµαρρους, ενώ παράλληλα η υγιεινή κατάστασή του εµποδίζει τη διάβρωση του εδάφους. «Περισσότερη σηµασία αποκτά η δράση του δάσους σαν φίλτρο. Ένα µοναδικό δέντρο, µπορεί να φιλτράρει το χρόνο, αρκετά µεγάλες ποσότητες από σκόνη και διάφορα καυσαέρια. (…) Τα δέντρα είναι επίσης σηµαντικοί προµηθευτές οξυγόνου για τη φωτοσύνθεση. Ιδίως ένα νέο δάσος αναπτύσσει την αύξηση του οξυγόνου» .Τα οικοσυστήµατα που βρίσκονται µέσα στα δάση συντελούν τα µέγιστα στη βιοποικιλότητα και τη διατήρηση των ειδών. Αλλά οι συνέπειες από την καταστροφή τους είναι τεράστιες και μη ανατρέψιμες. Η υπερκατανάλωση του νέρου Η γη έχει χαρακτηρισθεί ως ο γαλάζιος πλανήτης λόγω του νερού που τον κάνει να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους. Το νερό αποτελεί το κύριο συστατικό για όλους τους ζωντανούς οργανισμούς του πλανήτη μας. Παράλληλα, το νερό βοηθά στη ρύθμιση του κλίματος στον πλανήτη, διαμορφώνει το ανάγλυφο του εδάφους, αποτελεί βασικό παράγοντα για τη γεωργία, κλπ. με λίγα λόγια χωρίς το νερό ζωή δε θα μπορούσε να υπάρξει. Το νερό, παρόλο που είναι ένα κοινό για όλους τους ανθρώπους αγαθό, όλο και περισσότερο σπανίζει. Αυτό οφείλεται στην ανθρώπινη δραστηριότητα, η οποία επιβάλλει τη χρήση τεραστίων ποσοτήτων νερού καθώς και στη λειψυδρία που μαστίζει τον πλανήτη μας τα τελευταία χρόνια. Το ενεργειακό πρόβλημα Τις τελευταίες δεκαετίες οι ενεργειακοί πόροι έχουν εξελιχθεί σε πόρους μεγάλης σημασίας για την οικονομία μιας χωρας. Παρ όλα αυτά η ενεργοβόρα δομή παραγωγής, η αυξανόμενη κατανάλωση και ταυτόχρονα η άλλογη χρήση της ενέργειας έχουν οδηγήσει σε μείωση των αποθεμάτων των ενεργειακων πόρων και επομένως σε αύξηση του κόστους εξόρυξης και παραγωγής τους, όπως ακριβως συμβαίνει με το πετρέλαιο, το οποίο είναι εξαντήσιμος πόρος και όχι μια ανανεωσιμη πηγή ενέργειας. Παρ όλα αυτά αναμένεται να εξακολοθήσουν οι πόροι αυτοί (πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άνθρακας) να καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των βασικων ενεργειακων αναγκων της παγκόσμιας κοινότητας. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ, εάν οι τρέχουσες νομοθεσίες και πολιτικές παραμείνουν αμετάβλητες στις επόμενες δεκαετίες, η παγκόσμια απαίτηση σε ενέργεια θα αυξηθεί μέχρι το 2030 κατά 50% από την αντίστοιχη τιμή του 2005. Επομένως, με βάση τις μεγάλες αυξήσεις των τελευταίων ετων, οι προβλέψεις για το μεσοπρόθεσμο μέλλον είναι δυσοίωνες. Ωστόσο οι βασικότερες αιτίες συνεχούς αύξησης της κατανάλωσης ενέργειας παραμένουν και συνοψίζονται ως εξής: α) Συνεχής αύξηση της κατά κεφαλήν κατανάλωσης ενέργειας, β) Ανομοιομορφία στην παγκόσμια κατανάλωση ενέργειας, γ) Αύξηση του πληθυσμού της γής, δ) Απώλειες συστημάτων παραγωγής και μεταφοράς ενέργειας, ε) Μη ορθολογική χρήση ενέργειας, στ) Αδιαφορία και σπατάλη ενέργειας. Αισθητική υποβάθμιση του τοπίου Οι ανθρώπινες επεμβάσεις στη φύση είναι πολλές και ποικίλες ( οδικά δίκτυα, φράγματα, γέφυρες, λιμάνια, ορυχεία και λατομεία, αστικά κέντρα, κεραίες τηλεπικοινωνιών, κλπ. ). Οι περισσότερες από αυτές γίνονται χωρίς να υπάρχει σεβασμός προς το περιβάλλον και τις ισορροπίες του διαταράσσοντας έτσι την φυσική αρμονία και την ομορφιά του. Σοβαρό πρόβλημα αποτελεί η ραγδαία και ανεξέλεγκτη εξάπλωση των πόλεων και των μεγάλων αστικών κέντρων εις βάρος του πρασίνου με ανυπολόγιστες συνέπειες τόσο για το φυσικό περιβάλλον όσο και για τη ψυχική υγεία των κατοίκων τους. [1] ο ατμοσφαιρικός αέρας αποτελείται από άζωτο ( 78% ),οξυγόνο ( 21% ), διοξείδιο του άνθρακα ( 0,003% ), ευγενή αέρια ( 0,9% ) και πολλά άλλα στοιχεία και ενώσεις. [2] ένας ρυπαντής μη χημικός που όμως αποτελεί σοβαρή περιβαλλοντική απειλή για τους κατοίκους των μεγάλων πόλεων και για τους εργαζόμενους σε βιομηχανίες, συνεργεία, αεροδρόμια, κ.α. είναι ο θόρυβος. Η ηχορύπανση προκαλεί ακουστικές βλάβες, ψυχολογικές εντάσεις και εργατικά ατυχήματα. [3] Η ανακύκλωση είναι η δυνατότητα να ξαναχρησιμοποιήσουμε υλικά που, ενώ μοιάζουν άχρηστα και θα κατέληγαν στα σκουπίδια, διατηρούν σημαντικό μέρος της αξίας τους και μπορούν να μετατραπούν σε πηγές ενέργειας ή πρώτες ύλες με τη βοήθεια επιστημονικών μεθόδων. Η ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΣΦΑΙΡΙΚΟΥ ΟΖΟΝΤΟΣ Είναι η λεγόμενη “τρύπα” του όζοντος. Το στρατοσφαιρικό όζον βρίσκεται σε απόσταση 15 – 35 χλμ. πάνω από την επιφάνεια της γης και την προστατεύει από την επικίνδυνη υπεριώδη ηλιακή ακτινοβολία. Οι πρόσφατες ανθρώπινες δραστηριότητες ( βιομηχανία αφρωδών πλαστικών, ψυκτική βιομηχανία, προωθητικά ορισμένων ουσιών, κλπ. ) προκάλεσαν σοβαρή διατάραξη της ισορροπίας με αποτέλεσμα την λέπτυνση του στρώματος αυτού. Η “τρύπα” του όζοντος είναι μεγαλύτερη πάνω από τις βιομηχανικές χώρες. Οι συνέπειες είναι σοβαρές για την ανθρώπινη υγεία ( καρκίνοι δέρματος, οφθαλμολογικέ παθήσεις, εξασθένηση ανοσοποιητικού συστήματος, κλπ ) καθώς και για τα οικοσυστήματα ( μείωση απόδοσης καλλιεργειών, αναστολή ρυθμού φωτοσύνθεσης, μείωση ανάπτυξης, κλπ ). Τελευταία, με τα μέτρα που είχαν ληφθεί, η κατάσταση είχε σταθεροποιηθεί, πρόσφατες μετρήσεις, όμως, δείχνουν αύξηση της έκτασης της “τρύπας” πάνω από το βόρειο ημισφαίριο. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Η ευθύνη για την προστασία του περιβάλλοντος αποδίδεται τελικά στον ίδιο τον άνθρωπο που οφείλει να χρησιμοποιεί τα τεχνολογικά μέσα με μεγαλύτερη προσοχή εφαρμόζοντας τους κανονισμούς της τεχνολογίας. Ωστόσο, η τεχνολογική πρόοδος στο σύνολό της δεν μπορεί να απορριφθεί. Η τεχνολογία δεν αποτελείται μόνο από γνώσεις, τεχνικές και μεθόδους που οι άνθρωποι χρησιμοποιούν, αλλά και από τη συμπεριφορά τους που σχετίζεται με τη χρήση και εφαρμογή τους. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CF%81%CF%8D%CF% 80%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CF%8C%CE%B 6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82 http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%84%CE%BC%CE% BF%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B9% CE%BA%CE%AE_%CF%81%CF%8D%CF%80%CE%B1%C E%BD%CF%83%CE%B7 http://schooltec.wordpress.com/technology-vs-environment/