Ρώμη… η αιώνια πόλη Ο Πικάσο τη χαρακτήρισε «μητρόπολη με τις τρεις αιωνιότητες - της ηλιοφάνειας, της ουράνιας αύρας και της μουσικής των αιθέρων». Ο μύθος και η ιστορία είναι αλληλένδετα στη Ρώμη, μια πρωτεύουσα διχασμένη ανάμεσα στο παρόν, το πρόσφατο παρελθόν και τα τρεις χιλιάδες χρόνια ιστορίας που είναι πανταχού παρούσα. Αν θέλετε πραγματικά να ανακαλύψετε τη Ρώμη, πρέπει να περπατήσετε πολύ. Αν όμως δεν είναι στα πλάνα σας αυτό το ταξίδι, μπορείτε να το πραγματοποιήσετε νοερά. Πρόκειται για μια κλασική πρωτεύουσα: δεν θα τη βαρεθείτε ποτέ, δεν χάνει τη λάμψη και το μοναδικό στιλ της, ενώ πολύ δύσκολα θα την εξαντλήσετε. Στο ιστορικό της κέντρο «συνωστίζονται» μεγαλοπρεπή κτίρια: από αψίδα σε palazzo, από μουσείο σε σιντριβάνι και από forum σε basilica, θα νιώθετε ότι περπατάτε μέσα στην Ιστορία. Συγκλονιστικοί ναοί, γοητευτικές πλατείες, κλασάτες κατοικίες, μεσαιωνικά σοκάκια και ο Τίβερης συνθέτουν μια πόλη 100% ερωτεύσιμη. Όμως αυτή η grande dame με Ιστορία χιλιετιών δεν είναι απλώς ένα ζωντανό μουσείο, διαθέτει επίσης τσαχπινιά και χάρη. Οι Ρωμαίοι είναι άνθρωποι με μπρίο: ψηλοτάκουνα σε αρχαία πλακόστρωτα ( δυστυχώς, πολλά έχουν αντικατασταθεί με άσφαλτο ), άριστης ποιότητας gelato ( μέχρι και ντομάτα έχουν φτιάξει οι αθεόφοβοι! ), far niente σε πλατείες και μπαράκια – και να μην παραλείψουμε τη μανία τους με το shopping και τις βέσπες-σήμα κατατεθέν της πόλης. Αν και η Ρώμη δεν θεωρείται προορισμός για nightlife, υπάρχουν αρκετά bars και clubs στο Testaccio και στην Ostiense. Τέλος, το φαγητό μοιάζει με την πόλη: ακόμη και η pizza στο δρόμο έχει ποιότητα, νοστιμιά και φαντασία. Περιοχές της Ρώμης Η Ρώμη διαιρείται σε διάφορες περιοχές. Το λεγόμενο Ιστορικό Κέντρο (centro storico) είναι αρκετά μικρό, το 4% της έκτασης της πόλης και περιλαμβάνει την Παλιά Ρώμη και το Κολοσσαίο . Οι περιοχές της Ρώμης που πρεπει να γνωρίζετε ώστε να σχεδιάσετε τις δικές σας εξερευνήσεις, είναι: Modern Center. Πολλά ξενοδοχεία καθώς και καταστήματα και εστιατόρια κατά μήκος της Via Veneto. Εδώ βρίσκονται το Quirinale, η Fontana di Trevi, Barberini, Castro Pretorio, και Repubblica περιοχές. Οld Rome. Το κέντρο της ρωμαϊκής, μεσαιωνικής και αναγεννησιακής περίοδου, με όμορφες πλατείες, καθεδρικούς ναούς, το Πάνθεον, και άφθονες επιλογές χαλάρωσης. Περιλαμβάνει την Navona, Campo de 'Fiori, και τις εβραϊκές γειτονιές. Βατικανό. Το Παπικό κράτος με τους ατελείωτους θησαυρούς, αξιοθέατα, κειμήλια, και μουσεία. Colosseo. Η καρδιά της αρχαίας Ρώμης, το Κολοσσαίο, τη Ρωμαϊκή Αγορά, το Φόρουμ του Αυγούστου, το Φόρουμ και Αγορών του Τραϊανού, η Καπιτωλίου και τα μουσεία της. North Center. Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της Ρώμης, η Villa Borghese, τα Ισπανικά Σκαλιά, και οι κομψές γειτονιές του Parioli και Salario. Trastevere. Στα νότια του Βατικανού, στη δυτική όχθη του ποταμού Τίβερη, γεμάτη με στενά πλακόστρωτα δρομάκια και πλατείες, γνωστή ως πηγή έμπνευσης για καλλιτέχνες και αναμφισβήτητα το κέντρο της καλλιτεχνικής ζωής της Ρώμης. Aventino-Testaccio. Οι εκτός μαζικότητας-εμπορικότητας γειτονιές της Ρώμης, με πολλές εκπλήξεις και κάποια σηεμία για πραγματικά υπέροχο φαγητό. Esquilino-San Giovanni. Νότια από το Termini, με μια εσωτερική αγορά, την Piazza Vittorio Emanuele και τον καθεδρικό ναό της Ρώμης, του Αγίου Ιωάννη του Λατερανού. Nomentano. Municipio ΙΙΙ, οι γειτονιές "πίσω" από το σταθμό του τρένου. Η νυχτερινή ζωή στο San Lorenzo. Βόρεια-Προάστια, τα τεράστια προάστια στα βόρεια του κέντρου (Municipi 4, 15-20). Νότια-Προάστια, με τη χαρακτηριστική Appian Way, πολλές κατακόμβες και φασιστική μνημειακή αρχιτεκτονική (Municipi 5-13). Προάστια-Ostia. Το παραλιακό θέρετρο της Ρώμης και τα εντυπωσιακά ερείπια του λιμανιού της Αρχαίας Ρώμης. Γαστρονομία – Τοπικά προϊόντα Το φαγητό είναι παντού: trattorie, osterie, ristoranti, αλλά και νεόκοπα μαγαζιά, με πιο σύγχρονη ατμόσφαιρα τόσο στο χώρο όσο και στην κουζίνα, θα βρείτε σε κάθε σας βήμα. Πέρα από τα πιο τουριστικά του ιστορικού κέντρου, πιο ατμοσφαιρικά και προσιτά εστιατόρια υπάρχουν στο Trastevere και το Testaccio. Ένα τυπικό ρωμαϊκό μενού αρχίζει με μια μπρουσκέτα-ammazzavampiri ( τόσο σκορδάτη που θα σκότωνε και βαμπίρ! ), μια παναρισμένη mozzarella ή εβραϊκού στιλ αγκινάρες alla giudia ( γεμιστές με μέντα και μαϊντανό ). Και στη συνέχεια pasta: bucatini cacio e pepe ( σάλτσα με τυρί και πιπέρι ) ή gnocchi alla Romana ( στρογγυλά νιόκι από σιμιγδάλι, ψήνονται με γάλα και παρμεζάνα – κλασικό συνοδευτικό στην κουζίνα του Λάτσιο ), coda alla vaccinara ( βραστό με ουρά βοδινού ), saltimbocca alla romana ( φέτες μοσχαρίσιου κρέατος με προσούτο και φασκόμηλο ). Σημειωτέον, το aperitivo καλά κρατεί, αλλά οι Ρωμαίοι κατά κανόνα απολαμβάνουν τη merenda τους στις 4-5 το απόγευμα: γλυκά για τα παιδιά, μια φέτα πίτσα ή κάποιο σνακ για τους μεγάλους. Εξερευνώντας το Βατικανό Για να είναι ολοκληρωμένη η τουριστική σας περιήγηση πρέπει να πάτε στην έδρα της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, το Βατικανό. Κράτος εν κράτει έγινε με τη Συνθήκη του Λατερανού που υπέγραψε ο Μουσολίνι το 1929 με πάπα τον Πίο ΙΑ΄. Διαθέτει δικό του ταχυδρομείο, τράπεζα, νόμισμα, ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό σταθμό, σιδηρόδρομο, μία εφημερίδα, εκδοτικό οίκο και στρατό Ελβετών φρουρών που είναι υπεύθυνοι για την ασφάλεια του πάπα. Φορούν παραδοσιακή φανταχτερή κόκκινη, κίτρινη και μπλε στολή και κρατούν βαριά δόρατα του 15ου αι. Το μικρότερο ανεξάρτητο κρατίδιο έχει περίπου 1.000 κατοίκους που εργάζονται σε καταστήματα και διάφορες υπηρεσίες. Η εγκαθίδρυση της παπικής εκκλησίας έγινε τον 7ο αιώνα από τον πάπα Γρηγόριο τον Α΄. Μέσα από την παπική εξουσία πρόβαλε σταδιακά το νέο ύφος της πόλης, έντονα αναγεννησιακό και με στοιχεία του ρυθμού μπαρόκ. 11 παρεκκλήσια και 45 βωμοί μαζί με τα αναρίθμητα έργα τέχνης στο Βατικανό μαρτυρούν το χρόνο που χρειάζεται για να τα δείτε. Υπολογίστε από 1,5 έως 5 ώρες -αν όχι μέρες. Κατά το 2ο αι. χτίστηκε ένας βωμός στο σημείο που είχε ενταφιαστεί ο Άγιος Πέτρος Το 349 μ.Χ. ολοκληρώθηκε η πρώτη μεγάλη βασιλική με διαταγή του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου. Τον 15ο αιώνα επειδή η εκκλησία κατέρρεε ο Πάπας Ιούλιος ο Β΄ εγκαινίασε το θεμέλιο λίθο μιας νέας εκκλησίας αυτής που θαυμάζουμε σήμερα . Στα δεξιά της Αγίας Τράπεζας βρίσκεται το περίφημο άγαλμα του Αγίου Πέτρου, πιθανότατα έργο του Αρνόλφο ντι Κάμπιο από το 13ο αι. Παρατηρείστε το δεξί πόδι. Είναι φθαρμένο από τους αμέτρητους ασπασμούς και τα αγγίγματα των πιστών. Το αποτέλεσμα δικαιολογεί τον ένα αιώνα που χρειάσθηκε μέχρι να τελειώσουν οι εργασίες κατασκευής. Ο θόλος σχεδιάστηκε από τον Μιχαήλ Άγγελο. Οι δύο μικρότεροι τρούλοι είναι του Βινιόλα. Ο ουρανός που σκεπάζει τον παπικό βωμό σχεδιάστηκε από το Μπερνίνι. Όμως τα βλέμματα όλων αποσπά η διάσημη Πιετά, μαρμάρινο γλυπτό του Μιχαήλ Άγγελου όταν ήταν 25 ετών. Δεν είναι αρκετό που είδατε τους θησαυρούς στο Βατικανό. Αν έχετε χρόνο, ανεβείτε στο Θόλο του Αγίου Πέτρου κι απολαύστε την απαράμιλλη θέα της Ρώμης. Κυρίως όμως θαυμάστε από ψηλά την απόλυτη συμμετρία της κιονοστοιχίας του Μπερνίνι. Πάντως η γοητεία της πόλης ξεκινάει από αυτή την πλατεία , που έχει μήκος 340μ., πλάτος 240μ. και 284 κίονες. Τα κυκλικά της τείχη συμβολίζουν την αγκαλιά του Θεού που χωράει τους πιστούς. Στη μέση υψώνεται ένας οβελίσκος, αιγυπτιακό γρανιτένιο μνημείο, που ήρθε από την Ηλιούπολη το 37 μ.Χ. Τοποθετήθηκε στη θέση αυτή το 1585 και χρησιμοποιήθηκαν γι αυτό 800 εργάτες και 75 άλογα. Στην κορυφή του υπάρχει ένας Σταυρός. Όσο κι αν τέτοιες λεπτομέρειες φαίνονται ασήμαντες μπροστά στη θέα του Άγ. Πέτρου, ο συμβολισμός είναι σημαντικός. Στα μουσεία του Βατικανού οι πάπες έχουν συγκεντρώσει εκθέματα και θησαυρούς ανεκτίμητης αξίας που ξεκινούν από την ετρουσκική εποχή και φθάνουν μέχρι τη μοντέρνα τέχνη. Σίγουρα θα μείνετε με ανοιχτό στόμα από την τελειότητα της Καπέλα Σιξτίνα του Μιχαήλ Άγγελου και τις τοιχογραφίες του Ραφαήλ. Από τα αγάλματα θαυμάστε στο Museo Pio Clementino την κλασική ομορφιά του Απόλλωνα του Μπελβεντέρε (4oς π.Χ. αι.), τον Δορυφόρο (αντίγραφο ελληνικού πρωτότυπου αγάλματος από ορείχαλκο) και το μαρμάρινο Σύμπλεγμα του Λαοκόοντα. Το τελευταίο βρέθηκε στις ανασκαφές της περιοχής Domus Aurea, πουθενά όμως δε θα διαβάσετε ότι κλάπηκε από τη Ρόδο. Στην Αίθουσα του Ελληνικού Σταυρού υπάρχουν οι σαρκοφάγοι από πορφυρίτη της κόρης του Κωνσταντίνου, Κωνσταντίνας και της μητέρας του Αγίας Ελένης. Στην περιοχή που υπήρχε το ιπποδρόμιο του Νέρωνα βρίσκεται η Αποστολική Βιβλιοθήκη (Apostolikca Biblioteca Vaticana) που θεωρείται από τις πλέον φημισμένες στον κόσμο. Περιλαμβάνει 60.000 χειρόγραφα, 7.000 αρχέτυπα από τα οποία τα 3.000 είναι ελληνικά, 800.000 έντυπα, 100.000 ξυλογραφίες και χάρτες. Εδώ φυλάσσεται η Αττική Κύλιξ και ένας από τους παλαιότερους κώδικες της ελληνικής βίβλου του 4ου αιώνα. Θα εντυπωσιαστείτε και από την οργάνωση των μουσείων που διαθέτουν παντού κλιματιστικά, ακουστικούς οδηγούς σε CD, αναπηρικά καροτσάκια, άφθονο ενημερωτικό υλικό, πολλές τουαλέτες κ.λ.π. Σημειώστε ότι τα μουσεία στη Ρώμη είναι ελεύθερα την τελευταία Κυριακή κάθε μήνα. Η Βία Βένετο τη δεκαετία του ’50 και του ‘60 ήταν ο πιο λαμπερός δρόμος της πόλης γιατί σ αυτή σύχναζαν καλλιτέχνες και πλούσιοι. Σήμερα είναι στέκι τουριστών, έχει υπέροχα καφέ με πολύχρωμες ομπρέλες, ωραία μαγαζιά και πολυτελή ξενοδοχεία των αρχών του αιώνα. Από εδώ , φθάνετε στην Πιάτσα Mπαρμπερίνι για να θαυμάσετε ένα ακόμα συντριβάνι του Μπερίνι, το συντριβάνι του Τρίτωνα, ενώ στη μια πλευρά της πλατείας βρίσκεται η αριστοκρατική κατοικία των Μπαρμπερίνι, μιας από τις πιο ισχυρές οικογένειες της Ρώμης κατά την Αναγέννηση. Δεξιά από τη Βία Βένετο ο δρόμος σας φέρνει στην κρύπτη των Καπουτσίνων, το πιο μακάβριο αξιοθέατο της πόλης με σκελετούς και κόκαλα πάνω από 4.000 μοναχών καπουτσίνων. Και από τον τρόμο βρεθείτε στην ομορφιά της Βίλας Μποργκέζε με τους καταπληκτικούς κήπους και την εκπληκτική πινακοθήκη με τους ωραιότερους πίνακες των Ραφαήλ, Κανόβα, Καραβάτζιο, Τιασιανού και Ρούμπενς. Πάντως αν θέλετε να γνωρίσετε σωστά τη μοναδική ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που περικλείεται από τείχη της αρχαίας πόλης να μη ξεχνάτε ότι η “città eterna” δεν αρχίζει από το Κολοσσαίο, ούτε τελειώνει στο Βατικανό. 20 θέατρα, 6 μεγάλες αίθουσες συναυλιών, 400 εκκλησίες, ακαδημίες τέχνης και εργαστήρια υψηλής εξειδίκευσης στη συντήρηση των μνημείων και την αναπαλαίωση επιβεβαιώνουν την διάχυτη παντού ατμόσφαιρα πολιτιστικού κορεσμού. Καταναλωτικό όργιο Από την Πιάτσα ντι Σπάνια αρχίζει ο πιο ακριβός δρόμος της Ρώμης . Μιλάμε για τη Βία ντι Κοντότι. Στενός, αλλά διάσημος δρόμος, παγκοσμίως, για τις κομψές μπουτίκ όλων των μεγάλων, Ιταλών και μη, μόδιστρων. Αν δεν είναι παραφουσκωμένο το πορτοφόλι σας ουδέν πρόβλημα. Δίπλα στην υπερβολή των πανάκριβων μπουτίκ μπορείτε να ανακαλύψετε μαγαζάκια με χειροποίητα είδη, εξαιρετικά δερμάτινα, ατμοσφαιρικά παλαιοπωλεία και συμπαθητικά μπακάλικα που πουλάνε εξαιρετικά κρασιά, χωριάτικο προσούτο, γκοργκοντζόλα και γκράπα (δυνατό απόσταγμα που θυμίζει τσικουδιά). Μη ξεχνάτε πως υπάρχουν και τα πολυκαταστήματα. Ovviese, Rivascente, Standa, Upim και Coin που έχουν προσφορές σε ρούχα και άλλα είδη τους περισσότερους μήνες του χρόνου. Οικονομικές αγορές μπορείτε να κάνετε εκεί που τις κάνουν οι ντόπιοι, στα «μερκάτι» όπως λέγονται στα ιταλικά τα παζάρια. Αν ψωνίσετε από πλανόδιο στο δρόμο, τις «παγκαρέλες», κάνετε όσο παζάρι μπορείτε. Οι τιμές κατεβαίνουν έως και 80%. Τα Κυριακάτικα πρωϊνά επισκεφθείτε μαζί με τους ντόπιους την Πόρτα Πορτέζε, το μεγάλο υπαίθριο παζάρι που γίνεται στη γειτονιά του Τραστέβερε. Το Κάμπο ντε Φιόρι (αγρός με λουλούδια) είναι η πιο γραφική αγορά της πόλης. Το όνομα της άσχετο με την πραγματικότητα, προέρχεται από το Κάμπους Φλόρε (τετράγωνο της Φλώρας) από την ερωμένη του στρατηγού Πομπήιου. Για γκραβούρες και γνήσιες αντίκες υπάρχει η Μερκάτο ντελε Στάμπε και για όσους αγαπούν να σκαλίζουν τα λουλούδια πρέπει να δουν την διόροφη αγορά Μερκάτο ντέι Φιόρι. Η αγορά που προτιμούν οι ντόπιοι είναι η Μερκάτο Αντρέα Ντόρια με φρούτα, λαχανικά, κρέας, ψάρια, ρούχα και παπούτσια. Η Βία ντι Μπαμπονίνι είναι ένας εμπορικός δρόμος με καλή φήμη ( με ενδιαφέρουσες αντικερί, καταστήματα μόδας, έπιπλα). Κτίρια εξαιρετικής αρχιτεκτονικής δημιουργούν μια αρχοντική ατμόσφαιρα. Η Βία ντι Κορονάνι και η γύρω περιοχή με πάνω από 40 μαγαζιά είναι ο παράδεισος για κάθε λάτρη των παλαιών αντικειμένων. Ένα πραγματικά εντυπωσιακό κατάστημα είναι το Λα Μπαρμπέρα στη Βία Μπαρμπερίνι 74. Από το 1837 ασχολείται με τα οπτικά και διαθέτει πάνω από 5.000 σκελετούς γυαλιών για όλα τα γούστα. Εκτός από τη Βία Κοντότι υπάρχει και η Μποργκοργκόνα για είδη μόδας και αξεσουάρ. Το Borsalino στη Via IV November έχει ό,τι καπέλο μπορείτε να φαντασθείτε και στο Salvatore Ferragamo διάσημες σταρ έχουν φορέσει στα πόδια τους τα αξεπέραστα παπούτσια του. Κοντά στα σιντριβάνια με το άγαλμα υπάρχει και ο Άγιος Αναστάσιος, η εκκλησία των Ελλήνων της Ρώμης. Η ελληνική πρεσβεία βρίσκεται στη Via S.Mercadante 36, τηλ. 3906 855 85 89. Τέλος, στην Πιάτσα Βενέτσια, ρωτείστε να σας δείξουν το μικρό μπαλκονάκι απ’ όπου ο Ντούτσε ανήγγειλε την κήρυξη του πολέμου κατά της Ελλάδος του 1940. Χρήσιμα tips 1. Όταν ταξιδεύουμε συνηθίζουμε να έχουμε πάνω μας ένα μεγάλο χρηματικό ποσό ή να κουβαλάμε μαζί μας (οι γυναίκες) τα κοσμήματα μας αυτό απαγορεύεται δια ροπάλου στην Ρώμη! Δυστυχώς υπάρχουν πολλά κρούσματα κλοπών, ειδικά στα μέσα μεταφοράς. Καλό θα ήταν να απορρίψετε και την ιδέα να τα αφήσετε στο ξενοδοχείο. Η ασφαλέστερη λύση είναι να έχετε πιστωτική κάρτα ή να αποσύρετε χρήματα από τον λογαριασμό σας στην τράπεζα. 2. Προαγοράστε τα εισιτήρια σας για την αγορά, το Βατικανό (την τελευταία Κυριακή του μήνα η είσοδος στο μουσείο του Βατικανού είναι δωρεάν) και το Κολοσσαίο. Υπάρχει πληθώρα κόσμου στα συγκεκριμένα μέρη και φυσικά πολλές ώρες αναμονής στην ουρά. Για να αποφύγετε αυτήν την ταλαιπωρία προμηθευτείτε από πριν τα εισιτήρια σας. 3. Νιάου! Οι γάτες αποτελούν ιερά ζώα για τους Ιταλούς γιατί στο παρελθόν τους έσωσαν από τα ποντίκια και την μάστιγα της πανώλης οπότε αν αντιπαθείτε τις γάτες ή έχετε αλλεργία καλό θα ήταν να μην το φανερώσετε στους ντόπιους γιατί θα θεωρηθεί προσβολή. 4. Το νερό της βρύσης καλό είναι να το αποφεύγετε 5. Όταν θέλετε να τηλεφωνήσετε καλείτε τον κωδικό +30 για Ελλάδα και τον κωδικό της πόλης στην οποία βρίσκεται αυτός που καλείτε. Για επικοινωνία με κινητό +30 + ο αριθμός του κινητού. 6. Διαφορά ώρας : -1 ώρα από την Ελλάδα 7. Όταν θα πάτε στην εκκλησία του Αγίου Πέτρου θυμηθείτε ότι απαγορεύονται τα σορτς και οι κοντές φούστες. 8. Το ωράριο των καταστημάτων είναι: από τις 8-9π.μ. μέχρι τις 3-4μ.μ. όπου κλείνουν για το μεσημεριανό τους διάλλειμα, ξανανοίγουν και κλείνουν οριστικά στις 68μ.μ. Φοντάνα ντι Τρέβι (Fontana di Trevi) Η Φοντάνα ντι Τρέβι (Fontana di Trevi) είναι το πιο διάσημο και αναμφισβήτητα το πιο όμορφο συντριβάνι της Ρώμης. Αυτό το εντυπωσιακό μνημείο δεσπόζει στη μικρή πλατεία Trevi που βρίσκεται στην περιοχή του Quirinale. Η Φοντάνα ντι Τρέβι είναι το τέλος του Aqua Virgo, ενός υδραγωγείου που κατασκευάστηκε το 19 π.Χ. και φέρνει νερό από τις πηγές στο Salone (περίπου 20 χιλιόμετρα από τη Ρώμη) και παρέχει στα συντριβάνια της Ρώμης νερό. Το 1732, ο Πάπας Κλήμης ο 12ος ανέθεσε στον Νικολά Σάλβι (Nicola Salvi) να δημιουργήσει ένα μεγάλο συντριβάνι στην πλατεία Τρέβι. Ένα προηγούμενο εγχείρημα να οικοδομηθεί το συντριβάνι κατόπιν σχέδιου του Μπερνίνι σταμάτησε έναν αιώνα νωρίτερα, μετά το θάνατο του Πάπα Ουρβανού του 8ου. Η κατασκευή του μνημειακού μπαρόκ συντριβανιού ολοκληρώθηκε τελικά το 1762. Η κεντρική φιγούρα του συντριβανιού είναι ο Ποσειδώνας, θεός της θάλασσας. Η αναπαράσταση έχει τον Ποσειδώνα στα ηνία ενός άρματος σε σχήμα κελύφους, να έλκεται από δύο ιππόκαμπους. Κάθε ιππόκαμπος καθοδηγείται από ένα Τρίτωνα. Ένα από τα άλογα είναι ήρεμο και υπάκουο, και το άλλο ανήσυχο. Οι συμπεριφορές τους συμβολίζουν τις διακυμάνσεις στις διαθέσεις της θάλασσας. Από την αριστερή πλευρά του Ποσειδώνα είναι ένα άγαλμα που εκπροσωπεί την αφθονία, και στα δεξιά ένα άγαλμα που αντιπροσωπεύει την υγιεινή. Πάνω από τα γλυπτά βρίσκονται τα ανάγλυφα, με ένα εξ αυτών να απεικονίζει τον Αγρίππα, το στρατηγό που έχτισε το υδραγωγείο. Το νερό στο κάτω μέρος του σιντριβανιού αντιπροσωπεύει τη θάλασσα. Ο θρύλος λέει ότι θα επιστρέψετε στη Ρώμη εάν πετάξετε μέσα ένα κέρμα στο νερό. Θα πρέπει να το πετάξετε πάνω από τον ώμο σας με την πλάτη σας προς το νερό. Πρόσβαση: Για να μεταβείτε στην Piazza di Trevi μπορείτε να κατεβείτε στο σταθμό Barberini (γραμμή A). Πιάτσα ντε Πόπολο (Piazza del Popolo) Η Piazza del Popolo είναι μία μεγάλο οβάλ πλατεία κοντά στο πάρκο Μποργκέζε. Διαθέτει ένα αυθεντικό οβελίσκο από την Ηλιούπολη της Αιγύπτου. Στη βόρεια πλευρά της πλατείας δεσπόζει η Porta del Popolo, η οποία οδηγεί στην Via Flaminia. Η Via Flaminia χτίστηκε το 220 π.Χ. για να συνδέσει τη Ρώμη με την Αδριατική ακτή και ήταν ένας από τους σημαντικότερους δρόμους που οδηγούν στη Ρώμη. Το 1562 Πάπας Πίος ΣΤ΄ ανέθεσε στον αρχιτέκτονα Nanni di Baccio Bigio να κατασκευάσει μια μεγάλη πύλη, την Porta Flaminia, για να εντυπωσιάσουν τους πιστούς που κατάφθαναν στην πόλη μέσω της Via Flaminia. Το 1655, με την ευκαιρία της άφιξης στη Ρώμη της βασίλισσας Χριστίνας της Σουηδίας, το εσωτερικό της πύλης διακοσμήθηκε από τον Μπερνίνι (Bernini), κατόπιν αιτήματος του Πάπα Αλέξανδρου Ζ΄. Η πύλη μετονομάστηκε αργότερα Porta del Popolo. Το 1589, ο Πάπας Σίξτος Ε΄ έφερε έναν αιγυπτιακό οβελίσκο από το Circus Maximus στο κέντρο της πλατείας. Ο οβελίσκος των 23,2 μέτρων χτίστηκε στην Αίγυπτο το 1300 π.Χ. και μεταφέρθηκε στη Ρώμη από τον Ναό του Ήλιου στην Ηλιούπολη το 10 π.Χ. από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αύγουστο. Ο οβελίσκος στήθηκε στο Circus Maximus για να τιμήσουν την κατάκτηση της Αιγύπτου. Στο 1815 με 1816, ο Giuseppe Valadier ανασχεδίασε την πλατεία με την προσθήκη των τειχών γύρω από την πλατεία και δίνοντας την πλατεία το σημερινό οβάλ σχήμα της. Πρόσθεσε, επίσης, το κεντρικό σιντριβάνι και τα τέσσερα αιγυπτιακά λιοντάρια γύρω από τον οβελίσκο. Στο νότιο άκρο της πλατείας βρίσκονται δύο εκκλησίες συμμετρικά στις δύο πλευρές της Via del Corso, ενός δρόμου που οδηγεί στην καρδιά της Ρώμης και στην Piazza Venezia. Οι εκκλησίες, της Santa Maria dei Miracoli και της Santa Maria in Montesanto ανατέθηκαν από τον Πάπα Αλέξανδρο Ζ΄ το 1658 στον Carlo Rainaldi. Οι εκκλησίες δεν είναι πανομοιότυπες, εφόσον το εμβαδόν της Santa Maria in Montesanto (στα αριστερά) είναι μικρότερο. Προκειμένου να διατηρηθεί η συμμετρία, ο Rainaldi δημιούργησε ένα οβάλ θόλο για αυτή την εκκλησία και ένα κυκλικό θόλο για την Santa Maria dei Miracoli. Πρόσβαση: Ο σταθμός δίπλα στην πλατεία είναι ο Flaminio (γραμμή A). Κολοσσαίο (Colosseo) Το Κολοσσαίο είναι ίσως το πιο εντυπωσιακό κτίριο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Αρχικά γνωστό ως το Αμφιθέατρο του Φλαβιανού, το Κολοσσαίο ήταν το μεγαλύτερο κτίριο της εποχής. Μπορεί η θεόρατη δομή του να έχει περιέλθει σε ερείπια στις μέρες μας αλλά ακόμη παραμένει ένα επιβλητικό και όμορφο θέαμα. Ο Αυτοκράτορας Βεσπασιανός, ιδρυτής της δυναστείας Φλαβιανών, άρχισε την κατασκευή του Κολοσσαίου το 72 μ.Χ. και το οποίο ολοκληρώθηκε το 80 μ.Χ., ένα χρόνο μετά το θάνατο Βεσπασιανού. Στην τοποθεσία που αποφασίστηκε να χτιστεί το Κολοσσαίο υπήρχε μια τεχνητή λίμνη και ένα μέρος του τεράστιου πάρκου του Νέρωνα στο οποίο περιλαμβάνεται επίσης η Χρυσή Πύλη (Domus Aurea) και το κολοσσιαίο άγαλμα του Νέρωνα (ο κολοσσός) που έδωσε στην γιγαντιαία αρένα το σημερινό της όνομα. Οι διαστάσεις του κτίσματος είναι εκπληκτικές και φτάνουν τα 188 μέτρα με 156 μέτρα και φθάνοντας σε ύψος άνω των 48 μέτρων. Το Κολοσσαίο θα μπορούσε να φιλοξενήσει περίπου 55.000 θεατές που θα εισέρχονταν στο κτίριο μέσω των 80 εισόδων. Είχε τέσσερις ορόφους με τον τελευταίο όροφο να διαθέτει καθίσματα για τις κατώτερες τάξεις και τις γυναίκες. Η χαμηλότερος όροφος ήταν η εξέδρα των επισήμων της εποχής και είχε θέσεις μόνο για τους επιφανείς πολίτες. Κάτω από το έδαφος υπήρχαν δωμάτια με μηχανικές συσκευές και τα κλουβιά που περιείχαν τα άγρια ζώα. Οι κλωβοί μπορούσαν να υψώνονται, ώστε τα ζώα να εμφανίζονται στη μέση της αρένας. Το Κολοσσαίο ήταν καλυμμένο με μια τεράστια τέντα γνωστή και ως velarium. Με αυτή προστατεύονταν οι θεατές από τον ήλιο. Ήταν δεμένη σε μεγάλους πόλους πάνω από το Κολοσσαίο και αγκυροβολημένη στο έδαφος με μεγάλα σχοινιά. Μια ομάδα περίπου 1.000 ανδρών χρησιμοποιήθηκε για την εγκατάσταση της τέντας. Οι αυτοκράτορες χρησιμοποιούσαν το Κολοσσαίο για να ψυχαγωγεί το κοινό με αγώνες με ελεύθερη είσοδο. Τα εν λόγω διαγωνίσματα ήταν ένα σύμβολο κύρους και ισχύος και ένας τρόπος για έναν αυτοκράτορα να αυξήσει τη δημοτικότητά του. Οι αγώνες διαρκούσαν για μια ολόκληρη μέρα ή ακόμα και για αρκετές ημέρες στη σειρά. Συνήθως ξεκινούσαν με κωμικές πράξεις και εμφανίσεις εξωτικών ζώων και τελείωναν με μονομαχίες μεταξύ των ζώων και μονομάχων ή μεταξύ μονομάχων. Οι διαγωνιζόμενοι ήταν συνήθως δούλοι, αιχμάλωτοι πολέμου ή κατάδικοι. Μερικές φορές Ρωμαίοι πολίτες, μέχρι και αυτοκράτορες έλαβαν μέρος στη δράση. Για τα εγκαίνια του κτιρίου στο 80 μΧ. οι εορτασμοί διήρκησαν εκατό ήμερες με αγωνίσματα και θεάματα και πραγματοποιήθηκαν από τον Τίτο, διάδοχο του Βεσπασιανού. Κατά τη διάρκεια των μονομαχιών, θανατώθηκαν περίπου 9.000 άγρια ζώα. Στη νότια πλευρά του το Κολοσσαίο είχε κοπεί από το σεισμό του 847. Τμήματα του κτιρίου - συμπεριλαμβανομένης της μαρμαρένιας πρόσοψης - χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή νεώτερων μνημείων, συμπεριλαμβανομένης και της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου. Πρόσβαση: Το Κολοσσαίο βρίσκεται στην Piazza del Colosseo και με το μετρό θα κατεβείτε στο σταθμό Colosseo (γραμμή B). Πάνθεον (Pantheon) Χτισμένο πάνω από 1800 χρόνια πριν, το υπέροχο Πάνθεον στέκεται ακόμα ως υπενθύμιση της μεγάλης ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Με τους χοντρούς τοίχους του και τις μεγάλες μαρμάρινες κολόνες, το Πάνθεον εντυπωσιάζει τους επισκέπτες. Αυτό που θα σας αφήσει άφωνους όμως είναι ο 43 μέτρα ψηλός τρούλος του. Ήταν ο μεγαλύτερος τρούλος στον κόσμο μέχρι το 1436, όταν στην Φλωρεντία τελείωσε η κατασκευή της Μητρόπολης. Στην κορυφή του θόλου υπάρχει ένα μεγάλο άνοιγμα, το Oculus, το οποίο ήταν η μόνη πηγή φωτός. Αρχικά ένας ναός για όλους τους ειδωλολατρικούς θεούς, ο ναός μετατράπηκε σε εκκλησία στο 609 μΧ. Το Πάνθεον περιέχει τώρα τους τάφους του διάσημου καλλιτέχνη Ραφαήλ και αρκετών Ιταλών Βασιλέων. Πριν από το Πάνθεον δύο άλλα κτίρια προϋπήρχαν στον ίδιο χώρο. Το πρώτο, μια παραδοσιακή ευθύγραμμη, σε σχήμα "Τ" χτίστηκε το 27 π.Χ. από τον αυτοκράτορα Μάρκο Αγρίππα. Ο ναός ήταν αφιερωμένος στους θεούς Άρη και Αφροδίτη. Το 80 μ.Χ. υποθέτουμε πως κάηκε, αλλά ξαναχτίστηκε από τον αυτοκράτορα Δομιτιανό. Το 110 μ.Χ. το κτίριο χτυπήθηκε από κεραυνό και κάηκε ξανά. Στο 118 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Αδριανός διέταξε το Πάνθεον να αποκατασταθεί αλλά με ένα δυνατό και επιβλητικό σχέδιο. Αυτή τη φορά το κτίριο του Πάνθεου θα διαρκούσε πολύ περισσότερο. Το πιο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι Ρωμαίοι κατά την κατασκευή του Πάνθεον ήταν το τεράστιο βάρος του μεγάλου θόλου. Για να το υποστηρίξει χρειάστηκε κατάλληλη ενίσχυση, όπως συμβαίνει σήμερα, το πάχος των τοιχωμάτων μειώθηκε σταδιακά, όπως το ύψος αυξήθηκε. Οι Ρωμαίοι που χρησιμοποιείται, επίσης, ένα διαφορετικό είδος του σκυροδέματος για το θόλο, όπως για τα τείχη. Οι τεράστιες στήλες που χρησιμοποιούνται για τη στοά ζυγίζουν 60 τόνους η καθεμιά και έχουν μεταφερθεί από την Αίγυπτο με φορτηγίδες πλοία. Οι στήλες υποστηρίζουν το αέτωμα όπου υπάρχει μια επιγραφή που αποδίδει το Πάνθεον στον Μάρκο Αγρίππα παρόλο που χτίστηκε από τον Αδριανό. Το Πάνθεον βρίσκεται δίπλα στην Πλατεία της Ροτόντας (Piazza della Rotonda), μιας ορθογώνιας πλατείας με κεντρικό συντριβάνι και έναν οβελίσκο. Η πολυσύχναστη πλατεία βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της Ρώμης και δεν απέχει πολύ από την πλατεία Ναβόνε (Piazza Navone), μία από τις πιο όμορφες πλατείες της Ρώμης. Πρόσβαση: To Πάνθεον βρίσκεται στην Piazza della Rotonda και δεν υπάρχει κοντά σταθμός μετρό επομένως θα χρησιμοποιήσετε το λεωφορείο για εκεί. Πιάτσα Ναβόνα (Piazza Navona) Η Piazza Navona είναι μία από τις πιο διάσημες και αναμφισβήτητα μία από τις ομορφότερες πλατείες της Ρώμης. Η πλατεία είναι χτισμένη στο πρώην στάδιο του Δομιτιανού, που χτίστηκε από τον αυτοκράτορα Δομιτιανό το 86 μ.Χ. Εξ ου και η μεγάλη, με ωοειδές σχήμα πλατεία. Το γήπεδο, το οποίο είχε ένα μεγαλύτερο χώρο για αγωνίσματα από το Κολοσσαίο χρησιμοποιήθηκε κυρίως για φεστιβάλ και αθλητικές εκδηλώσεις. Το στάδιο ήταν γνωστό ως «Circus Agonalis» (ο στίβος του ανταγωνισμού). Πιστεύεται ότι η επωνυμία άλλαξε με την πάροδο του χρόνου από «in agone» σε «navone» και τελικά σε Navona. Τον 15ο αιώνα, το γήπεδο ήταν στρωμένο για να δημιουργήσει την πλατεία Navona, αλλά απομεινάρια του σταδίου είναι ακόμα ορατά στη γύρω περιοχή. Οι ξεναγήσεις σε αυτό το υπόγειο μνημείο είναι διαθέσιμες, και ξεκινούν από την πλατεία του Tor Sanguigna 13. Η Piazza Navona διαθέτει τρία σιντριβάνια. Το κεντρικό και μεγαλύτερο είναι το Fontana dei Quattro Fiumi (σιντριβάνι των τεσσάρων ποταμών). Κατασκευάστηκε μεταξύ 1647 και 1651, κατόπιν αιτήματος του Πάπα Ιννοκέντιου του Κ΄. Ο σχεδιασμός της κρήνης ανατέθηκε πρώτα στον Μπορομίνι (Borromini), αλλά παραδόθηκε τελικά στον Μπερνίνι (Bernini). Το σιντριβάνι αποτελείται από τέσσερα αγάλματα ανθρώπων που το καθένα αντιπροσωπεύει ένα ποτάμι από διαφορετική ήπειρο - το Νείλο, το Γάγγη, το Δούναβη και το Ρίο ντέλλα Πλάτα. Τα αγάλματα είναι στη βάση ενός βράχου και υποστηρίζουν ένα οβελίσκο, που αρχικά βρισκόταν στο Massenzio Circus. Τα δύο άλλα σιντριβάνια στην πλατεία είναι το Fontana di Nettuno (η κρήνη του Ποσειδώνα) στο βόρειο άκρο και η Fontana del Moro (η κρήνη του Μαυριτανού) στο νότιο άκρο. Η Fontana del Nettuno, επίσης γνωστή ως Calderari, χτίστηκε το 1576 από τον Giacomo della Porta. Τα αγάλματα του Ποσειδώνα που περιβάλλεται από θαλάσσιες νύμφες προστέθηκαν στον 19ο αιώνα. Ο Giacomo della Porta έχτισε και το Fontana del Moro. Το κεντρικό άγαλμα του Μαυριτανού σχεδιάστηκε από τον Μπερνίνι και προστέθηκε αργότερα τον 17ο αιώνα. Η τρίτωνες είναι προσθήκες 19ου αιώνα. Ένα ακόμα εντυπωσιακό αξιοθέατο στην πλατεία Ναβόνα είναι η εκκλησία του Sant’ Agnese in Agone. Η εμπρόσθια όψη της μπαρόκ αυτής εκκλησίας σχεδιάστηκε από τον Μπορομίνι, τον κύριο αντίπαλο του Μπερνίνι. Η κατασκευή άρχισε μόλις δύο χρόνια μετά την ολοκλήρωση της Fontana dei Quattro Fiumi του Μπερνίνι, ακριβώς μπροστά από το κτίριο. Η εκκλησία ολοκληρώθηκε το 1670. Η Piazza Navona, βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της Ρώμης, δυτικά από το Πάνθεον. Είναι μία από τις πιο ζωντανές πλατείες της Ρώμης, με πολλές υπαίθριες καφετέριες, εστιατόρια και νυχτερινά κέντρα στη γειτονιά. Βατικανό (Città del Vaticano) Η Πόλη του Βατικανού είναι ένα εκπληκτικό μέρος που θα σας κάνει να θέλετε να το εξερευνήσετε όλο. Το Βατικανό έχει το δικό του τουριστικό γραφείο του στην αριστερή πλευρά της η πλατείας του Αγίου Πέτρου που είναι ένα καλό μέρος για να ξεκινήσετε την επίσκεψή σας. Εδώ μπορείτε να κάνετε μίνι εκδρομές στους κήπους του Βατικανού και ξεκινήσετε τις ξεναγήσεις στην πλατεία, την βασιλική του Αγίου Πέτρου και τα περίφημα μουσεία του Βατικανού. Υπάρχει επίσης έντονη φήμη ότι το ταχυδρομικό σύστημα του Βατικανού είναι καλύτερο από εκείνο της πόλης της Ρώμης, επομένως να προτιμήσετε να ταχυδρομήσετε τις καρτ-ποστάλ σας από εκεί. Πληροφορίες για τον Άγιο Πέτρο και τα Μουσεία του Βατικανού θα βρείτε στη σελίδα του Βατικανού πατώντας το "περισσότερα" στην κάτω δεξιά γωνία αυτού του πλαισίου. Πρόσβαση: Ο κοντινότερος σταθμός είναι ο Ottaviano San Pietro (γραμμή A) που βρίσκεται περίπου 500 μέτρα από την είσοδο του Βατικανό. Κάστρο του Αγίου Αγγέλου (Castel Sant'Angelo) Το κάστρο του Αγίου Αγγέλου είναι ένα επιβλητικό κτίριο στη δεξιά όχθη του ποταμού Τίβερη με μια πολυτάραχη ιστορία ακόμη και για τα πρότυπα της Ρώμης. Το κτίριο λειτούργησε αρχικά ως μαυσωλείο, στη συνέχεια, έγινε μέρος του τείχους της πόλης και αργότερα μετατράπηκε σε φρούριο πριν λειτουργήσει ως παπική κατοικία και τέλος ως στρατώνας και στρατιωτική φυλακή. Σήμερα λειτουργεί ως εθνικό μουσείο. Το Μαυσωλείο του Αδριανού ξεκίνησε να κατασκευάζεται από τον αυτοκράτορα Αδριανό με την κατασκευή να ολοκληρώνεται το 139 μ.Χ., 16 χρόνια αφού ξεκίνησε και κατά τη διάρκεια της βασιλείας του διαδόχου του Αδριανού, Αντωνίνου Πίου (Antoninus Pius). Το μαυσωλείο ήταν συνδεδεμένο με την πόλη στην άλλη πλευρά του ποταμού από μία πρόσφατα κατασκευασμένη γέφυρα, την Πονς Αέλιους (Pons Aelius). Η γέφυρα είναι τώρα γνωστή ως Pont Sant'Angelo. Τα αγάλματα στη γέφυρα προστέθηκαν πολύ αργότερα. Στο μαυσωλείο στεγαζόταν τα λείψανα του Αδριανού και των διαδόχων του μέχρι και τον Καρακάλλα (Caracalla). Μεταξύ του 270 και 275 μ.Χ., κατά τη διάρκεια της κατασκευής των τειχών του Αυρηλίου, το μαυσωλείο του Αδριανού ήταν οχυρωμένο και ενσωματωμένο στο Αυρηλιανό τείχος που περικύκλωνε τη Ρώμη. Από το σημείο αυτό για το κτίριο το οποίο είχε γίνει γνωστό ως το κάστρο του Αγίου Αγγέλου μετατράπηκε σε φρούριο και το 1277 πέρασε στην δικαιοδοσία του Παπικού θρόνου που το χρησιμοποίησε ως καταφύγιο σε περίπτωση κινδύνου. Ένας μυστικός διάδρομος, γνωστός ως Passetto di Borgo, συνδέει το κάστρο με το Βατικανό. Ο διάδρομος χρησιμοποιήθηκε από τον Πάπα Κλήμη Ζ΄ και τους Ελβετούς φρουρούς του για να βρουν καταφύγιο από το στρατό του Καρόλου των Βουρβώνων (Charles de Bourbon) κατά τη λεηλασία της Ρώμης το 1527. Αλλά ακόμη και σε αυτό το φρούριο, οι ποντίφικες φρόντιζαν να έχουν τις ανέσεις τους. Τα παπικά διαμερίσματα του κάστρου είναι εξαιρετικά διακοσμημένα με πολλές τοιχογραφίες. Ακολουθούν πολλά διαμερίσματα σε αρκετούς ορόφους πιο κάτω που περιλαμβάνουν φυλακές και ακόμα και ένα θάλαμο βασανιστηρίων. Ένας ελικοειδής διάδρομος του αρχικού μαυσωλείου οδηγεί στα κατώτερα επίπεδα του κτιρίου. Στην κορυφή του φρουρίου, πάνω από την πανοραμική βεράντα, υπάρχει ένα άγαλμα ενός αγγέλου που χτίστηκε από τον Φλαμανδό γλύπτη Pieter Verschaffelt. Το χάλκινο άγαλμα αντικατέστησε μία παλαιότερη έκδοση από μάρμαρο. Το άγαλμα απεικονίζει τον άγγελο που, σύμφωνα με το μύθο, εμφανίστηκε στην κορυφή του φρουρίου το έτος 590 και ως εκ θαύματος έληξε η σοβαρή επιδημία που είχε μολύνει την πόλη της Ρώμης. Μετά από τη μαρτυρία αυτή το κτίριο μετονομάστηκε Κάστρο του Αγίου Αγγέλου. Στο κάστρο του Αγγέλου γυρίστηκαν σκηνές της δημοφιλούς ταινίας «Άγγελοι και Δαίμονες». Πρόσβαση: Βρίσκεται στην καρδιά της Ρώμης δίπλα στον Τίβερη στην οδό Lungotevere Castello 50. Μετρό δεν υπάρχει κοντά επομένως θα μεταβείτε με λεωφορείο. Πλατεία της Ισπανίας (Piazza di Spagna) Η Πλατεία της Ισπανίας (Piazza di Spagna) είναι ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία συνάντησης στη Ρώμη. Είναι επίσης ένα από τα πιο όμορφα σημεία της πόλης. Ο συνδυασμός της μνημειώδους σκάλας – η διάσημη Ισπανική Σκάλα, ενός οβελίσκου και μιας όμορφης εκκλησίας θα σας κάνει να αναζητήσετε άμεσα την φωτογραφική σας κάμερα. Η Πιάτσα ντι Σπάνια όπως προφέρεται στα Ιταλικά είναι συνδεδεμένη με μία μεγάλη σκάλα με τη γαλλική εκκλησία της Τρινιτά ντε Μόντι (Trinità dei Monti) που βρίσκεται στην κορυφή του λόφου. Η σκάλα, γνωστή ως Scalinata della Trinità dei Monti, ή Ισπανικά Σκαλοπάτια. Η ιδέα της σύνδεσης της εκκλησίας με την πλατεία από κάτω προέρχεται από τον 17ο αιώνα, όταν οι Γάλλοι εκτός της σκάλας ήθελαν να στήσουν και το άγαλμα του Λουδοβίκου του 14ου της Γαλλίας στην κορυφή της. Η αντίθεση του Πάπα στα σχέδια τα πάγωσαν μέχρι το 1723, όταν και η μνημειώδης σκάλα τελικά χτίστηκε χωρίς το άγαλμα. Ο Πάπας Ιννοκέντιος Η΄ όρισε σχεδιαστή τον Ιταλό αρχιτέκτονα Φραντσέσκο ντε Σανκτίς (Francisco de Sanctis) ο οποίος παρουσίασε ένα σχέδιο το οποίο ικανοποιούσε τόσο τους Γάλλους όσο και τον Πάπα. Η κομψή σκάλα υψώνεται 37 μέτρα πάνω από την πλατεία και αποτελείται από δώδεκα διαφορετικές σκάλες. Έχει παράτυπη αν και συμμετρική δομή. Είναι ιδιαίτερα όμορφη το Μάιο, όταν και είναι διακοσμημένη με τις ανθισμένες αζαλέες. Τα σκαλοπάτια είναι συνήθως γεμάτα καθώς προσελκύει πολλούς τουρίστες και οι ντόπιοι τη χρησιμοποιούν ως χώρο συνάντησης. Όσο για την ίδια την πλατεία πήρε το όνομά της από την Πρεσβεία της Ισπανίας στην Αγία Έδρα. Τον 17ο αιώνα, η περιοχή γύρω από την πρεσβεία θεωρήθηκε ακόμη και ισπανικό έδαφος. Στην πλατεία στην αρχή της σκάλας θα δείτε την Fontana della Barcaccia, ένα ήρεμο σιντριβάνι που ο Πάπας Ουρβανός ο Η΄ παρήγγειλε και σχεδιάστηκε από τον Ιωάννη Λορέντζο Μπερνίνι (Gian Lorenzo Bernini). Το σχέδιο είναι ένα μικρό σκάφος το όποιο εμπνεύστηκε από τις πλημμύρες του Τίβερη το 1598, όταν ένα μικρό καράβι προσάραξε σε εκείνο το σημείο όταν τα νερά υποχώρησαν. Η Τρινιτά ντέι Μόντι, είναι μια όμορφη γαλλική εκκλησία που βρίσκεται στην κορυφή του λόφου και δίπλα στο ναό υπάρχει και η μικρή ομώνυμη πλατεία που σας προσφέρει μία καταπληκτική θέα της Ρώμης. Η γοτθική εκκλησία με πρόσοψη αναγεννησιακού στιλ έχει δύο καμπαναριά. Στο εσωτερικό, πολλά έργα ζωγραφικής στολίζουν τα διάφορα παρεκκλήσια. Ανάμεσά τους είναι και δύο έργα του Ντανιέλ ντα Βολτέρα (Daniele da Volterra), μαθητή του Μιχαήλ Αγγέλου. Η οβελίσκος ακριβώς μπροστά από την εκκλησία, πασίγνωστο ορόσημο της Ρώμης, βρισκόταν αρχικά στον Κήπο του Σαλλούστιου. Το 1788 μεταφέρθηκε στην σημερινή του θέση, κατόπιν αιτήματος του Πάπα Πίου ΣΤ΄. Τα ιερογλυφικά του οβελίσκου είναι αντιγραφή από τον οβελίσκο της Πλατεία του Λαού (Piazza del Popolo). Στο νοτιοανατολικό τμήμα της πλατείας είναι η Colonna dell'Immacolata (Στήλη της Σύλληψης της Θεοτόκου). Κτίστηκε το 1857 για τον εορτασμό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Η στήλη βρέθηκε το 1777 σε ένα μοναστήρι. Στην κορυφή του, έχει πλέον το άγαλμα της Παναγίας. Πρόσβαση: Σταθμός μετρο Spagna (γραμμή A). Καπιτωλίνος Λόφος (Campidoglio) Ο λόφος του Καπιτωλίνου είναι ο μικρότερος των επτά λόφων της Ρώμης, αλλά ήταν το θρησκευτικό και πολιτικό κέντρο της πόλης από την ίδρυση της, πριν από περισσότερα από 2500 χρόνια. Σήμερα ο λόφος είναι επίσης γνωστός ως Campidoglio, το ιταλικό όνομα για το λόφο. Πολλοί σημαντικοί ναοί κτίστηκαν στο λόφο του Καπιτωλίνου από τους Ρωμαίους όπως ο ναός της Ήρας (Juno Moneta), της Αρετής (Virtus) και του Δία (Optimus Maximus Capitolinus) με τον τελευταίο ίσως να είναι ο πιο σημαντικός ναός στην αρχαία Ρώμη. Ο ναός του Δία χτίστηκε το 509 π.Χ. και ήταν σχεδόν όσο μεγάλος όσο ο Παρθενώνας στην Αθήνα. Στο λόφο ήταν επίσης το Tabularium, που χτίστηκε το 79 π.Χ. και χρησιμοποιήθηκε ως το κύριο αρχείο της αυτοκρατορίας. Ο λόφος και ο ναός του Δία ήταν τα σύμβολα της Ρώμης ως «Caput Mundi» δηλαδή της «πρωτεύουσας του κόσμου». Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, η περιοχή έγινε το κέντρο των πολιτικών της κυβέρνησης και πολλά παλάτια χτίστηκαν στο λόφο. Το 1536, όταν ο Κάρολος ο Ε΄ ήθελε να κάνει μία προγραμματισμένη επίσκεψη στη Ρώμη, ο λασπωμένος Καπιτωλίνος λόφος ήταν σε τόσο άσχημη κατάσταση που ο Πάπας Παύλος ο Γ΄ ζήτησε από τον Μιχαήλ Άγγελο να σχεδιάσει μια νέα πλατεία, την Piazza del Campidoglio, συμπεριλαμβανομένου ενός ανασχεδιασμού των υφιστάμενων κτιρίων που περιβάλλουν την πλατεία. Ο Μιχαήλ Άγγελος πρότεινε ένα πρωτότυπο σχέδιο για την πλατεία και επανασχεδίασε την παρακείμενη Palazzo Senatorio, την έδρα της Ρωμαϊκής Συγκλήτου. Ο Μιχαήλ Άγγελος επίσης σχεδίασε μια νέα πρόσοψη για το Palazzo dei Conservatori και ένα νέο κτίριο, το Palazzo Nuovo, που θα κατασκευαζόταν ακριβώς απέναντι από το Palazzo dei Conservatori. Επίσης, στα σχέδια ήταν μια μνημειώδης σκάλα, η Κορντονάτα που οδηγεί από το κάτω μέρος του λόφου προς τη νέα πλατεία. Η κατασκευή της Piazza di Campidoglio ξεκίνησε το 1546, αλλά μόνο η σκάλα στην είσοδο του Palazzo Senatorio ολοκληρώθηκε όταν ο Μιχαήλ Άγγελος πέθανε το 1564. Το έργο ολοκληρώθηκε μόλις τον 17ο αιώνα, αλλά τα περισσότερα από τα σχέδια του Μιχαήλ Αγγέλου εφαρμόστηκαν. Η μακρά, όμορφη σκάλα προς την Piazza del Campidoglio είναι σήμερα γνωστή ως η Κορντονάτα. Είναι διακοσμημένη με αγάλματα από γρανίτη, στην βάση της βρίσκονται δύο αιγυπτιακά λιοντάρια και δύο μεγάλα κλασικά αγάλματα των Κάστορα και του Πολυδεύκη στην κορυφή. Στο κέντρο της πλατείας είναι ένα αντίγραφο ενός έφιππου ανδριάντα του Μάρκου Αυρήλιου. Το πρωτότυπο άγαλμα μπορεί να βρεθεί στο Palazzo Nuovo. Μόνο τρία κτίρια συνορεύουν με την πλατείας. Το ένα στην αριστερή πλευρά που προέρχεται από την Κορντονάτα είναι το Palazzo Nuovo. Το κτίριο αυτό σχεδιάστηκε από τον Μιχαήλ Άγγελο, αλλά τελικά τελείωσε από τους αδελφούς Carlo και Girolamo Rainaldi το 1654. Το 1734, Πάπας Κλήμης ΧΙΙ στέγασε τη συλλογή έργων τέχνης στο Palazzo που ήταν ανοικτή για το κοινό, δημιουργώντας το πρώτο δημόσιο μουσείο του κόσμου. Σήμερα είναι ένα από τα Μουσεία του Καπιτωλίνου, που περιέχει κυρίως κλασική γλυπτική, συμπεριλαμβανομένων και διάσημων έργων όπως ο «Θνήσκων Γαλάτης» και μεγάλα αγάλματα της Αθηνάς και του Άρη. Το κεντρικό κτίριο για την Piazza del Campidoglio είναι το Palazzo Senatorio. Το όνομα προέρχεται από τη λειτουργία του ως έδρα της Γερουσίας μέχρι το 1870, όταν έγινε έδρα του Δήμου της Ρώμης. Χτίστηκε αρχικά ως φρούριο του 11ου αιώνα πάνω από το αρχαίο Tabularium και ανοικοδομήθηκε εκ νέου στο 13ο και 14ο αιώνα. Το υπάρχον σχέδιο είναι μια ελαφρώς προσαρμοσμένη εκδοχή του σχεδίου του 16ου αιώνα από τον Μιχαήλ Άγγελο. Το κτίριο απέναντι από το Palazzo Nuovo είναι το Palazzo dei Conservatori. Ήταν η έδρα της κυβέρνησης της πόλης κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα. Το Palazzo είναι τώρα μέρος του Μουσείων του Καπιτωλίνου, με μια συλλογή που αποτελείται κυρίως από έργα ζωγραφικής και γλυπτικής. Ορισμένα αξιοσημείωτα έργα είναι η λύκαινα που θηλάζει τα δίδυμα Ρέμο και Ρωμύλο και τα κομμάτια από ένα γιγαντιαίο άγαλμα του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου II. Τα μουσεία του Καπιτωλίνου είναι πολύ αξιόλογα και άξια μιας επίσκεψης. Κοντά στην πλατεία του Καπιτωλίνου, στο χώρο του αρχαίου ναού της Ήρας είναι η Σάντα Μαρία στο Αρακοέλι, μια εκκλησία που χτίστηκε πριν τον 6ο αιώνα. Μια μεγάλη σκάλα με 124 σκαλοπάτια οδηγεί στην εκκλησία, στην κορυφή του λόφου του Καπιτωλίνου. Υπάρχει ακόμη μία σκάλα από την πλατεία του Καπιτωλίνου προς το μνημείο του Βιττόριο Εμμανουέλε του Β΄. Το μνημείο, το οποίο είναι επίσης γνωστό ως Il Vittoriano, χτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα και τιμά τον πρώτο βασιλιά της Ιταλίας. Κατά τη διάρκεια της κατασκευής του μνημείου δυστυχώς κατεδαφίστηκαν πολλά ιστορικά κτίρια στο λόφο. Έκει βρίσκεται και το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη της Ιταλίας. Πρόσβαση: Η Piazza del Campidoglio είναι κοντά στο σταθμό Colosseo στη γραμμή B του μετρό. Ρωμαϊκή Αγορά (Forum Romanum) Η Ρωμαϊκή Αγορά (Forum Romanum) ήταν το κέντρο της καθημερινής ζωής στην αυτοκρατορική Ρώμη όπως αποδεικνύεται από τα πολλά ερείπια, τις αψίδες θριάμβου, τους ναούς και τις βασιλικές. Μέχρι το 509 π.Χ., όταν η Ρώμη έγινε δημοκρατία, η πόλη βασιλευόταν από την ετρουσκική δυναστεία των Ταρκίν (Tarquin). Οι βασιλείς κατασκεύασαν αγωγό λυμάτων, το αποχωρητήριο του «Maxima», για την αποστράγγιση των υδάτων από τις βαλτώδεις περιοχές της κοιλάδας μεταξύ των λόφων του Παλατίν, του Καπιτωλίνου και του Εσκουλίν του ποταμού Τίβερη. Από τότε, η περιοχή αυτή ήταν το κέντρο των δραστηριοτήτων στη Ρώμη. Σήμερα η αγορά είναι γνωστή ως το Forum Romanum, αν και μπορεί να μοιάζει με μια άτακτη συλλογή ερειπίων για τους αμύητους, αλλά με κάποια φαντασία μπορείτε να δείτε τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία να ζωντανεύει μπροστά σας. Τα απομεινάρια πολλών κτιρίων από διαφορετικές περιόδους είναι ορατά με το φόρουμ να είναι γεμάτο με κτίρια επίκεντρα της ζωής των τότε κοινωνιών και κυρίως ναών. Οι τρεις αψίδες θριάμβου που χτίστηκαν στο φόρουμ έγιναν από αυτοκράτορες σε ανάμνηση των νικών τους. Στο φόρουμ ήταν και η σύγκλητος της γερουσίας καθώς και το βήμα της Ρόστρα απ'όπου απεύθυναν λόγο προς το λαό. Μία ψηλή στήλη, η Milliarum Aureum, ήταν τοποθετημένη μπροστά από το ναό του αυτοκράτορα Αύγουστου. Όλες οι αποστάσεις προς τη Ρώμη μετρήθηκαν από αυτή τη στήλη και θεωρούνταν κάτι σαν το σημείο μηδέν της αυτοκρατορίας. Πρόσβαση: Η Ρωμαϊκή Αγορά βρίσκεται μεταξύ του Καπιτωλίου του Κολοσσαίου. Η κοντινότερος σταθμός είναι ο Colosseo (γραμμή B). Βίλλα Μποργκέζε (Villa Borghese) Η Βίλλα Μποργκέζε (Villa Borghese) είναι το μεγαλύτερο δημόσιο πάρκο της Ρώμης. Διαθέτει λίμνη, ναούς, σιντριβάνια, αγάλματα και διάφορα μουσεία. Το πάρκο βρίσκεται βόρεια από την Πιάτσα ντι Σπάνια (Piazza di Spagna). Οι κύριες είσοδοι βρίσκονται στην Piazza del Popolo και την Porta Pinciana στο τέλος της Via Veneto. Το πάρκο Borghese είναι ένα ευχάριστο καταφύγιο από το θόρυβο της ζωής της Ρώμης. Η περιοχή ξεκίνησε ως αμπελώνες τον 16ο αιώνα. Το 1605 ο καρδινάλιος Σκιπίoν Μποργκέζε (Scipione Borghese), ανιψιός του Πάπα Παύλου Ε΄, μετέτρεψε τα αμπέλια σε πάρκο. Η αρχιτέκτονας Domenico Savino da Montepulciano σχεδίασε ένα πολύ προσεγμένο πάρκο με γεωμετρικά σχήματα, το πρώτο πάρκο της Ρώμης. Μια βίλα χτίστηκε από τον αρχιτέκτονα Flaminio Ponzio κατόπιν ενός σκίτσου που ζωγράφισε ο καρδινάλιος ο ίδιος. Στο τέλος του 18ου αιώνα, μια τεχνητή λίμνη δημιουργήθηκε στο κέντρο του πάρκου και στο νησάκι της λίμνης χτίστηκε ένας μικρός ιωνικός ναός, ο οποίος είναι αφιερωμένος στον Ασκληπιό, τον θεό της ίασης. Το 1903 η πόλη της Ρώμης παρέλαβε τη Βίλλα Μποργκέζε από την οικογένεια Μποργκέζε και το μεγάλο πάρκο των 80 στρεμμάτων άνοιξε για το κοινό. Το 1911 πραγματοποιήθηκε στο πάρκο η Παγκόσμια Έκθεση. Αρκετά από τα εκθεσιακά περίπτερα που χτίστηκαν από ορισμένες από τις συμμετέχουσες χώρες εξακολουθούν να υπάρχουν μέχρι και σήμερα. Το πιο εντυπωσιακό από αυτά είναι το Βρετανικό, που χτίστηκε σε σχέδιο του Edwin Lutyens. Άλλα κτίρια που υπάρχουν αντιπροσώπευαν την Αυστρία, τη Δανία, την Αίγυπτο και τη Σουηδία. Η Βίλλα Μποργκέζε στεγάζει επίσης διάφορα μουσεία. Το πιο γνωστό είναι το Museo e Galleria Borghese, το οποίο διαθέτει συλλογή γλυπτών με ορισμένα σημαντικά έργα από τους Κανόβα (Canova) και Μπερνίνι (Bernini), συμπεριλαμβανομένου και του αριστουργήματος του τελευταίου «η Απαγωγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα». Η Galleria Borghese στεγάζει επίσης και μια συλλογή από πίνακες ζωγραφικής από διάφορους βιρτουόζους συμπεριλαμβανομένων των Τιτσιάνο, Ρούμπενς και Ραφαήλ. Η Galleria Nazionale d 'Arte Moderna διαθέτει μια συλλογή του 19ου και του 20ου αιώνα, πίνακες ζωγραφικής με έργα κυρίως Ιταλών καλλιτεχνών. Το Museo Nazionale Etrusco. Εμφανίζει μια συλλογή των προ-ρωμαϊκών αντικείμενων, ως επί το πλείστον ετρουσκικής προέλευσης, που βρέθηκαν σε ανασκαφές γύρω από τη Ρώμη. Το μουσείο στεγάζεται στο Βίλα Τζούλια (Villa Giulia), μια βίλα που χτίστηκε το 1553 ως θερινή κατοικία του Πάπα Ιουλίου Β΄. Το πάρκο περιλαμβάνει επίσης ένα αμφιθέατρο (την Piazza di Siena), μία αψίδα του 18ου αιώνα (το Arco di Settimio Severo) και ένα βοτανικό κήπο. Μπορείτε να παρατηρήσετε επίσης τα αγάλματα του Τρίτωνα που στρέφονται ακριβώς όπως εκείνα της Fontana del Moro στην Piazza Navona. Τα πρωτότυπα μεταφέρθηκαν από την πλατεία στο πάρκο και οι Τρίτωνες στην Piazza Navona είναι ακριβή αντίγραφα του 19ου αιώνα! Πρόσβαση: Σταθμός μετρό Flaminio (γραμμή A). Παλατινός Λόφος (Palatino) Με ένα παρελθόν που χρονολογείται πριν από την ίδια την πόλη, ο λόφος του Παλατινού κατέχει σημαντική θέση στην ιστορία της Αιώνιας Πόλης. Προέλευση της Ρώμης Ο Παλατινός είναι ο κεντρικός των επτά λόφων της Ρώμης. Βρίσκεται ανάμεσα σε αξιοθέατα όπως το Κολοσσαίο και η Ρωμαϊκή Αγορά και στοιχεία από αρχαιολογικές ανασκαφές αποδεικνύουν ότι ο λόφος κατοικήθηκε ήδη από τον 10ο αιώνα π.Χ. Ο λόφος είναι ένας ισχυρός κρίκος στην Ρωμαϊκή μυθολογία. Πιστεύεται ότι σε αυτό το λόφο οι δίδυμοι Ρωμύλος και Ρέμος βρέθηκαν στο Σπήλαιο Lupercal από την λύκαινα μητέρα που τους ανέθρεψε. Όπως και να έχει αυτός ο λόφος είναι το σημείο που αποφασίστηκε να χτίσουν την πόλη. Κατά την εποχή της Δημοκρατικής Ρώμης, ο λόφος Παλατινός έγινε το μοντέρνο μέρος για να ζει κάποιος και αυτό οφείλεται εν μέρει στην υπέροχη θέα από την κορυφή του λόφου, η οποία εκτείνεται σε ύψος περίπου 70 μέτρα πάνω από την πόλη. Πίστευαν επίσης - σύμφωνα με τους ιστορικούς - ότι ο αέρας ήταν καθαρότερος στην κορυφή του λόφου και ότι εκείνοι που έζησαν πάνω του ήταν λιγότερο πιθανό να έχουν τις ασθένειες της εργατικής τάξης που ανέπνεε στον μολυσμένο αέρα κάτω. Ο Αύγουστος, ο Κικέρων, και ο Μάρκος Αντώνιος είχαν όλοι σπίτια στο λόφο. Αργότερα, χτίστηκαν τα ιδιαίτερα διαμερίσματα των αυτοκρατόρων και έτσι σταδιακά το σύνολο του λόφου καλύφθηκε με αυτοκρατορικά ανάκτορα. Κατά το μεσαίωνα, στο λόφο χτίστηκαν εκκλησίες και μοναστήρια. Μία εποχή, σχεδόν το σύνολο του λόφου ανήκε στον Καρδινάλιο Αλέξανδρο Φαρνέζε (Cardinal Alessandro Farnese), ο οποίος δημιούργησε έναν περίτεχνο βοτανικό κήπο πάνω από τα ερείπια. Στις αρχές του 2007, ένας ιταλός αρχαιολόγος ανέφερε ότι βρέθηκε το σπήλαιο Lupercal, το οποίο νωρίτερα οι Ρωμαίοι είχαν ίσως μετατρέψει σε βωμό, όπως προκύπτει από τους πλουσιοπάροχα διακοσμημένους τοίχους του. Ο Παλατίνος είναι γεμάτος με αρχαία ερείπια από ανάκτορα και άλλα κτίρια. Στη νότια πλευρά του λόφου, που συνορεύει με το Circus Maximus, βρίσκονται τα ερείπια του παλατιού του Σεπτίμιου Σεβήρου (Septimius Severus), Ρωμαίου αυτοκράτορα μεταξύ 193 και 211 μ.Χ.. Δίπλα στο παλάτι είναι τα ερείπια των Λουτρών του αυτοκράτορα που φέρουν το όνομα του. Βόρεια του ανακτόρου του Σεπτίμιου Σεβήρου είναι το λεγόμενο Στάδιο, χτισμένο σε συνδυασμό με το παρακείμενο παλάτι του Δομιτιανού. Δεν είναι σαφές εάν αυτή η περιοχή ήταν πράγματι ένα δημόσιο ή ιδιωτικό γήπεδο ή είχε χρησιμοποιηθεί ως ιδιωτικός αυτοκρατορικός κήπος. Η καρδιά του Παλατινού λόφου σχηματίστηκε από το παλάτι του Δομιτιανού, το μεγαλύτερο από τα ανάκτορα της Ρώμης, για τρεις αιώνες. Το παλάτι, που χτίστηκε το 81μΧ, κατασκευάστηκε μεταξύ δύο κορυφών. Το παλάτι αποτελείτο από δύο πτέρυγες, μία ιδιωτική, τη Domus Augustana, και μία κοινή, τη Domus Flavia. Στα ερείπια οι δομές αυτές είναι ακόμα εμφανείς. Βορειοδυτικά της Domus Flavia είναι η οικία Livia, ένα από τα καλύτερα διατηρημένα σπίτια του λόφου. Το σπίτι χρονολογείται από τον 1ο αιώνα π.Χ. και ήταν η οικία του αυτοκράτορα Αύγουστου και της γυναίκας του, Λίβιας. Άλλα ερείπια που βρέθηκαν στον Παλατινό περιλαμβάνουν το Ναό του Απόλλωνα και το ναό της Κυβέλης. Στο βόρειο-δυτικό άκρο του Παλατινού Λόφου βρίσκονται τα ερείπια του παλατιού του Τιβερίου (γνωστό και ως παλάτι του Καλιγούλα). Χτισμένο τον 1ο μ.Χ. αιώνα δεν είναι διατηρημένο αρκετά επειδή ο καρδινάλιος Αλέξανδρος Φαρνέζε απέκτησε την έκταση το 1550 και αποφάσισε να συμπληρώσει τα ερείπια και να οικοδομήσει ένα κήπο πάνω τους. Ήταν ο πρώτος βοτανικός κήπος της Ευρώπης, ο οποίος διαθέτει πολλά σπάνια φυτά. Πρόσβαση: Ο Παλατίνος βρίσκεται μεταξύ του Κολοσσαίου και του Circus Maximus. Ο σταθμός του μετρό Colosseo βρίσκεται περίπου 500 μέτρα από το λόφο. Άγιος Ιωάννης του Λατεράνο (San Giovanni in Laterano) Ο καθεδρικός ναός, όπου ο Πάπας εδρεύει ως Επίσκοπος της Ρώμης, είναι η βασιλική του Αγίου Ιωάννη στο Λατεράνο. Είναι η παλαιότερη από τις τέσσερις μεγάλες βασιλικές της πόλης. Η γη όπου χτίστηκε ο ναός ανήκε πριν στην οικογένεια Λατεράνι. Ο ναός που βλέπουμε σήμερα χρονολογείται πίσω στο 1646 όταν ο Πάπας Ιννοκέντιος ο Κ΄ ανέθεσε στον αρχιτέκτονα Φραντσέσκο Μπορομίνι (Francesco Borromini) να αποκατασταθεί η βασιλική που ήταν έτοιμη να καταρρεύσει. Η σημερινή νότια πρόσοψη του προστέθηκε αργότερα και σχεδιάστηκε κατά τον 18ο αιώνα από τον Αλεσάντρο Γκαλιλέι (Alessandro Galilei). Στο διπλανό παλάτι του Λατερανού ήταν η επίσημη κατοικία του Πάπα μέχρι να μετακινηθεί στην Αβινιόν το 1309. Όταν μεταφέρθηκε πίσω στη Ρώμη εγκαταστάθηκε στο Βατικανό, αντί στο παλάτι του Λατερανού. Η εκκλησία ωστόσο παρέμεινε ο κύριος καθεδρικός ναός της Ρώμης. Όταν ο Μπορομίνι ανέλαβε να αποκαταστήσει την εκκλησία, ο σχεδιασμός που έδωσε στη βασιλική ήταν περισσότερο μπαρόκ, ο οποίος ήταν σε πλήρη αντίθεση με αυτόν της παλιάς βασιλικής. Η ανατολική πρόσοψη του Αγίου Ιωάννη είναι ίσως το πιο αναγνωρίσιμο μέρος του. Χρησιμοποιείται σε αρκετές ταινίες, όπως στο «Διακοπές στη Ρώμη». Αυτή η πρόσοψη συμπληρώνεται με τα μεγάλα αγάλματα του Ιησού και των αποστόλων του από λευκή πέτρα. Οι αρχαίες χάλκινες πόρτες πάρθηκαν από τη Curia στο Forum Romanum. Παρά τις δραστικές ανακαινίσεις, συνεχίζουν να υπάρχουν ορισμένες ιστορικές τοιχογραφίες όπως είναι ένα κομμάτι μιας τοιχογραφίας του 14ου αιώνα που απεικονίζει τον Πάπα Βονιφάτιο τον Η΄. Υπάρχει επίσης ένα ξύλινο τραπέζι στο παπικό βωμό που λέγεται ότι είχε χρησιμοποιηθεί από τον Άγιο Πέτρο για να γιορτάσει την Ευχαριστία. Το γοτθικό αρτοφόριο, που χρονολογείται από το 1367, έχει μια μακάβρια χρήση καθώς περιέχει υποτίθεται τις κεφαλές των Αγίων Πέτρου και Παύλου. Στις δώδεκα κόγχες που σχεδίασε ο Μπορομίνι βρίσκονται τα τεράστια αγάλματα των δώδεκα αποστόλων που δημιουργήθηκαν από επιφανείς καλλιτέχνες σε στυλ ροκοκό συμπεριλαμβανομένων του Φραντζεσκο Μοράτι (Francesco Moratti), Αντζελο ντε Ροσι (Angelo de’ Rossi) και του Πιερ Λε Γκρος του νεότερου (Pierre Le Gros the Younger). Υπάρχουν επίσης έξι παπικοί τάφοι μέσα στον Άγιο Ιωάννη. Περιέχουν τα λείψανα του Αλεξάνδρου Γ΄, του Σέργιου Δ΄, του Κλήμη Η΄, του Μαρτίνου Ε΄, του Ιννοκέντιου Γ΄ και του Λεόντιου του Η΄. Μετά τον Λεόντιο Η΄, οι πάπες θάφτηκαν στον ναό του Αγίου Πέτρου. Μια επίσκεψη στην ξεχωριστή λαύρα του ναού είναι επίσης απαραίτητη για να θαυμάσετε τις μοναδικές στήλες και ψηφιδωτά που βρέθηκαν εκεί. Σημειώστε όμως ότι υπάρχει μια μικρή χρέωση για την είσοδο. Επίσης, είναι ξεχωριστό το βαπτιστήριο της βασιλικής, που ιδρύθηκε από τον Κωνσταντίνο Α ' το 315 μ.Χ. και ήταν το πρώτο βαπτιστήριο στη Ρώμη. Πρόσβαση: Ο ναός βρίσκεται στη Piazza di San Giovanni in Laterano και ο κοντινότερος σταθμός του μετρό είναι ο ομώνυμος San Giovanni (γραμμή A). Πλατεία Δημοκρατίας (Piazza della Repubblica) Η πλατεία Δημοκρατίας είναι μια ημικύκλια πλατεία στη Ρώμη δίπλα στον σταθμό Termini. Χτίστηκε το 1887-1898 από τον Gaetano Koch. Το προηγούμενο όνομα της πλατείας, Piazza dell’ Esedra, προήλθε από τη μεγάλη εξέδρα των λουτρών του Διοκλητιανού, η οποία και έδωσε ουσιαστικά στην πλατεία το σχήμα που έχει. Το όνομα Piazza della Repubblica δώθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αν και το επίσημο όνομα της είναι ακόμα Piazza dell’ Esedra. Το συντριβάνι που δεσπόζει στο κέντρο της, ήταν αρχικά το συντριβάνι Aqua Pia, το οποίο ήταν συνδεδεμένο με το υδραγωγείο Aqua Marcia. Δημιουργήθηκε το 1888 από τον Alessandro Guerrieri και απεικονίζει τέσσερα χάλκινα λιοντάρια. Τα λιοντάρια αυτά αντικαταστάθηκαν με αγάλματα Ναϊάδων του Mario Rutelli από το Παλέρμο το 1901, προπάππο του πολιτικού και πρώην δημάρχου της πόλης Francesco Rutelli. Κατακόμβες Αγίου Καλλίστου (Catacombe di San Callisto) Οι κατακόμβες της Ρώμης αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ιστορίας της πόλης, αλλά και του χριστιανισμού. Σε ολόκληρη την πόλη υπάρχουν περίπου 40, χρονολογούμενες από τον 2ο αιώνα και είχαν τη χρήση νεκροταφείων αλλά και χώρων λατρείας. Οι κατακόμβες του Αγίου Καλλίστου θεωρούνται από τις σημαντικότερες της Ρώμης και βρίσκονται στη νότια πλευρά της πόλης, στη Via Appia Antica, κοντά στο παρεκκλήσι του Χριστού Quo Vadis. Πήραν το όνομά τους από το διάκονο Callistus και εδώ θάφτηκαν στις αρχές του 3ου αι δεκάδες μάρτυρες, 16 πάπες και πολλοί Χριστιανοί. Ανάμεσα τους λέγεται ότι είναι θαμμένος και ο πάπας Ζεφύριος, ο Άγιος Τάρσιος και ο νεαρός μάρτυρας Ευχάριστος. Οι κατακόμβες έχουν τέσσερα επίπεδα και συνολικό μήκος 20 χμ. Οι ξεναγοί μιλούν αγγλικά και καθοδηγούν τους επισκέπτες μέσα από τις κρύπτες και τις διαμορφωμένες αίθουσες που λειτουργούν ως γκαλερί. Περισσότερες πληροφορίες για την επίσκεψή σας εκεί μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του. Buon Viaggio!!!!