ΤΕΥΧΟΣ 89 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012 ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ (ΕΝΤΥΠΗ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ) ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ (Ε.Ε.Ι.Ε.Π.)
ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΝΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΔΕΝ ΑΣΚΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Κατά το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου 2012, τα μείζονα θέματα που απασχολούσαν το Περιφερειακό
Εργαστήριο Δημόσιας Υγείας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης (Π.Ε.Δ.Υ. Α.Μ.Θ.), ήταν από τη μια η
διαδικασία διαπίστευσης που απαιτούσε την ενεργό συμμετοχή όλου του προσωπικού και από την άλλη
μείζον θέμα λειτουργίας του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης (Π.Γ.Ν.Α.) σε σχέση με
εργαστηριακά αποτελέσματα. Κατά τη διάρκεια της προανάκρισης ως εμπειρογνώμονα μετά από εισαγγελική
παραγγελία της Εισαγγελίας Αλεξανδρούπολης έγινε ενημέρωση μέσω courier και υπαλλήλων security ότι
«μέχρι αποφάσεως του Δ.Σ. του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ.) δεν
εξουσιοδοτείστε να λειτουργείτε σαν Επιστημονικά Υπεύθυνος του Π.Ε.Δ.Υ. Α.Μ.Θ.», δόθηκε εντολή για
αυθημερόν αποχώρηση και παραλαβή ιδιωτικών αντικειμένων, διαφορετικά από την επόμενη ημέρα
ανακοινώθηκε απαγόρευση εισόδου από τους υπαλλήλους ασφαλείας. Επειδή οι πρακτικές αυτές απάδουν
Κώδικα Ηθικής Δεοντολογίας και αντιστοιχούν σε αισθητική και πρακτική πολυεθνικών εταιρειών, δεδομένου
ότι δεν δόθηκε η ευχέρεια να γίνει συζήτηση ούτε με τον Γενικό Διευθυντή του ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. (που υπογράφει
σχετικό έγγραφο), αλλά ούτε και με κανένα μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. (που ορίζει
τους Επιστημονικά Υπεύθυνους των Π.Ε.Δ.Υ.), ας επιτραπεί η διατύπωση έγγραφης τοποθέτησης:
Η τοπική κοινωνία στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη γνωρίζει το ρόλο που έχει διαδραματίσει στα
ζητήματα Δημόσιας Υγείας της περιοχής το Εργαστήριο Υγιεινής και Προστασίας Περιβάλλοντος της Ιατρικής
του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (Δ.Π.Θ.) από την έναρξη της λειτουργίας του, επί Καθηγητή Γ.
Σταθόπουλου, σε όλα τα πεδία της Δημόσιας Υγείας - Δημόσιας Υγιεινής, ενδεικτικά από την Επιδημιολογία
του Καρκίνου, την Υγεία και Ασφάλεια της Εργασίας, μέχρι και τις Περιβαλλοντικές Μετρήσεις. Ειδικότερα, για
τη λειτουργία και ανάπτυξη του Π.Ε.Δ.Υ. Α.Μ.Θ. σχετικές προτάσεις είχαν τεθεί υπόψη της Διοίκησης του
ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. από το 2004, χωρίς να δοθεί καμία απάντηση στην περίοδο εκείνη, μέχρι που ξεκίνησε πρώτο τη
λειτουργία του στα πλαίσια της άτυπης τότε ανάπτυξης του Δικτύου Εργαστηρίων Δημόσιας Υγείας (Δ.Ε.Δ.Υ.)
Από τότε, συμβολή του Εργαστηρίου Υγιεινής και Προστασίας Περιβάλλοντος της Ιατρικής Δ.Π.Θ. ήταν η
άμισθη επιστημονική συνεργασία του Επιστημονικά Υπεύθυνου, η αρχική εκπαίδευση του εργαστηριακού και
επιστημονικού προσωπικού, που στη συνέχεια εργάσθηκε με συμβάσεις, η αρχική εκπαίδευση και
εργαστηριακού προσωπικού του ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. (αφού με περιβαλλοντικά δείγματα δεν είχε ασχοληθεί ποτέ),
αλλά και με προσωπικές πρωτοβουλίες τοποθέτηση ασύρματου δικτύου για πρόσβαση στο διαδίκτυο,
τηλεφωνική γραμμή για χρήση τηλεομοιοτυπικού, καθώς και χρήση εξοπλισμού του Εργαστηρίου Υγιεινής και
Προστασίας Περιβάλλοντος της Ιατρικής Δ.Π.Θ. κ.λ.π. Ταυτόχρονα, διαμορφώθηκε ένα όραμα για τη λειτουργία
και ανάπτυξη του Π.Ε.Δ.Υ. Α.Μ.Θ. με πολυεστιακή δράση στα ζητήματα Δημόσιας Υγείας της περιοχής, με
μικροβιολογικό και χημικό εργαστηριακό έλεγχο περιβαλλοντικών δειγμάτων, με έλεγχο θυλάκων υψηλού
επιπολασμού τύπων ηπατίτιδας στην περιοχή, έλεγχο HPV, νέας γρίπης Η1Ν1, quick tests ελονοσίας κ.λ.π.
(Ειδικά για τους εμβολιασμούς για τη νέα γρίπη Η1Ν1 συνέβαλλαν ουσιωδώς ιατροί, επιστημονικοί
συνεργάτες του Εργαστηρίου Υγιεινής και Προστασίας Περιβάλλοντος της Ιατρικής Δ.Π.Θ.). Επιπλέον,
προσωπική μέριμνα οδήγησε στο να παραληφθεί από το Π.Ε.Δ.Υ. Α.Μ.Θ. και το ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. ένα όχημα και
εργαστηριακός εξοπλισμός της τάξης των 280.000 ευρώ μέσω Προγράμματος της 4ης Δ.Υ.ΠΕ. (που είχε
παραδοθεί στην Ιατρική Δ.Π.Θ. και στο Π.Γ.Ν.Α.) και χρησιμοποιείται για έλεγχο HPV, ανάπτυξη
Προγράμματος σε συνεργασία με την αντίστοιχη βουλγαρική πλευρά διασυνοριακά, μέσω του οποίου το
Π.Ε.Δ.Υ. Α.Μ.Θ. και το ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. αποκτούν ειδικό όχημα και πρόσθετο εργαστηριακό εξοπλισμό της τάξης
των 100.000 ευρώ. Αυτά τα ευρωπαϊκά προγράμματα αξιοποιούνται για ανάπτυξη του Π.Ε.Δ.Υ. Α.Μ.Θ., ενώ θα
μπορούσαν να αποτελούν Προγράμματα του Πανεπιστημίου. Για τον Επιστημονικό Υπεύθυνο δεν ετίθετο
τέτοιο θέμα, αφού το Πανεπιστήμιο συμμετείχε στην επιστημονική λειτουργία του Π.Ε.Δ.Υ. Α.Μ.Θ. Σε αιτήματα
για έλεγχο χημικών, για θύλακες ηπατίτιδας, για HPV, για σύμβαση ενός Επόπτη Δημόσιας Υγείας για αύξηση
δειγμάτων στο Π.Ε.Δ.Υ. Α.Μ.Θ. (σε αντικατάσταση σύμβασης μετά από αποχώρηση εργαζόμενου) δεν δόθηκε
καμία απάντηση.
Το ίδιο, άλλωστε, συνέβη και με την πρόταση για παραχώρηση χρήσης προς το ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. δύο ειδικά
εξοπλισμένων κινητών μονάδων του Ελληνικού Ινστιτούτου Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας
(ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε.), που με την ιδιότητα του Προέδρου έγινε εισήγηση στο Διοικητικό Συμβούλιο για ανάπτυξη
Προγραμματικής Σύμβασης, ώστε να αξιοποιηθούν από το ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. σε πεδία που σχετίζονται με
εργαζόμενους, όπως και μετανάστες. Μάλιστα, μετά από πρόσφατες, προφανώς «διερευνητικές», τηλεφωνικές
επικοινωνίες υπαλλήλου του ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. για το «άν ισχύει ακόμα η πρόταση» και για τον προσδιορισμό
χρονικής διάρκειας ισχύος, έγινε αυθημερόν και πάλι προσωπική εισήγηση προς το Δ.Σ. του ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε. και
αποφασίσθηκε οποιοδήποτε χρονικό όριο επιθυμεί το ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ., ενδεικτικά 1-3 ετών ή περισσοτέρων.
Επιπροσθέτως, παραμένει σε εκκρεμότητα το σχέδιο Ανάλυσης Επικινδυνότητας Θέσεων Εργασίας (Risk
Assessment) για το Π.Ε.Δ.Υ. Α.Μ.Θ., τάξης μεγέθους 900 σελίδων, που προετοιμάσθηκε και πάλι με
προσωπική μέριμνα και με τη συμβολή του Εργαστηρίου Υγιεινής και Προστασίας Περιβάλλοντος της Ιατρικής
Δ.Π.Θ., πρότυπο που θα μπορούσε και χρησιμοποιηθεί για όλα τα Π.Ε.Δ.Υ. και το Κ.Ε.Δ.Υ. Αντί για
αποτίμηση (έστω λογιστική) όλων τα παραπάνω, γίνεται αναφορά σε Προγραμματική Σύμβαση του
Εργαστηρίου Υγιεινής και Προστασίας Περιβάλλοντος της Ιατρικής Δ.Π.Θ. με την Περιφέρεια Α.Μ.Θ. Το
Πρόγραμμα αυτό αφορά μικροβιολογικούς ελέγχους που συνδέονται ταυτόχρονα με χημικούς ελέγχους, οι
οποίοι δεν πραγματοποιούνται στο Π.Ε.Δ.Υ. Α.Μ.Θ. (λόγω του ότι διευκολύνεται έτσι η δειγματοληψία).
Βεβαίως, κανενός είδους παραβίαση Ηθικής Δεοντολογίας και Εμπιστευτικότητας δεν υφίσταται, αφού
άλλωστε, το Πανεπιστήμιο, ως κατεξοχήν δημόσιος φορέας (Ν.Π.Δ.Δ.), χωρίς κανενός είδους επιχειρηματική
δράση, μπορεί να έχει Προγραμματικές Συμβάσεις με τις Περιφέρειες (απόλυτα νόμιμες, που δημοσιεύονται
και στο διαδίκτυο), που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και από την Κοινοπραξία λειτουργίας του
Δ.Ε.Δ.Υ. – και αυτό ίσως είναι το ενδεδειγμένο πρότυπο για όλα τα Π.Ε.Δ.Υ. Να σημειωθεί ότι το Εργαστήριο
Υγιεινής και Προστασίας Περιβάλλοντος της Ιατρικής Δ.Π.Θ. κατά την τελευταία δεκαετία έχει αναπτύξει
συμβατικές μικροβιολογικές και μοριακές τεχνικές για περιβαλλοντικά δείγματα, καθώς και χημικές μεθόδους
σε ατομική απορρόφηση με χρήση και φούρνου γραφίτη και λειτουργεί μέσω απόλυτα νόμιμων προγραμμάτων
της τάξης των 2.000.000 ευρώ και πλέον, ενώ η όλη συζήτηση παραπέμπει σε κατασκευή «αποκαλύψεων»
(όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Βήμα στις 09.09.2012).
(Παρενθετικά, ας επιτραπεί να αναφερθεί ενδεικτικά η προσωπική αντίρρηση γιά προτάσεις, που κατά
καιρούς έχουν διατυπωθεί, για συνεργασία του Π.Ε.Δ.Υ. Α.Μ.Θ. με ιδιωτικές εταιρείες, όπως η πρόταση για
«Κέντρο Αναφοράς» της εταιρείας Χρυσωρυχεία Θράκης Α.Ε., δεδομένου ότι δημιουργούν εμπλοκές, υπάρχει
επιστημονικό κενό ακόμα και στην ορολογία και δεν προβλέπονται από τη σχετική υφιστάμενη νομοθεσία).
Ασφαλώς για θέματα Ηθικής Δεοντολογίας και Εμπιστευτικότητας (ιατρικού απορρήτου κ.λ.π.) μόνο για
ζητήματα περιβαλλοντικών μετρήσεων και νοσηρότητας είχε ενημερωθεί ο Επιστημονικά Υπεύθυνος του
Π.Ε.Δ.Υ. Α.Μ.Θ. και φυσικά αρμόδιοι για να κρίνουν είναι οι Ιατρικοί Σύλλογοι, στα πλαίσια των οποίων
μπορεί να γίνει σχετική συζήτηση, εφόσον τίθεται οποιοδήποτε θέμα. Η προχειρότητα της προειλημμένης
απόφασης, που πιθανόν και να επιδίωκε την προεξόφληση σχετικής απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου
του ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. δημιούργησε σοβαρότατα λειτουργικά προβλήματα, αφού ήταν ασαφές πώς υπογράφονται
τα διαβιβαστικά του Π.Ε.Δ.Υ. Α.Μ.Θ., τί γίνεται με το Ταμείο του κ.λ.π., ενώ από άποψη χρονικής συγκυρίας
μοιάζει να μηδενίζεται η όλη προσπάθεια του Επιστημονικά Υπεύθυνου για τη διαπίστευση.
Κλείνοντας, με θερμές ευχαριστίες για τη μέχρι τώρα συνεργασία και παραμένοντας στη διάθεση
του ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. στα πλαίσια της κοινής διακονίας για τη Δημόσια Υγεία, αλλά και επειδή η
άσκηση καθηκόντων δεν είναι εφικτό να γίνεται μέσω courier και υπαλλήλων security, για όλα τα
παραπάνω ζητήματα θα μπορούσε να έχει δοθεί η δυνατότητα να γίνει ουσιαστική συζήτηση.
Θ.Κ. Κωνσταντινίδης
ΔΙΑΤΥΠΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ Α.Π.Θ. ΚΑΙ Δ.Π.Θ.
ΣΑΦΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗ
ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΕ.Σ.Υ.
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Μετά από την πρόσφατη συνάντηση του
Καθηγητή κ. Αλέξη Μπένου (από την Ιατρική
Σχολή Α.Π.Θ.) και του Αναπληρωτή Καθηγητή
κ. Θ.Κ. Κωνσταντινίδη (Τμήμα Ιατρικής Δ.Π.Θ.)
με τον Καθηγητή της Ε.Σ.Δ.Υ. κ. Β. Μακρόπουλο (στην οποία μετείχε και ο κ. Γ. Ντουνιάς,
Επιμελητής Ε.Σ.Δ.Υ. και Διευθυντής Σπουδών)
σχετικά με τη λειτουργία Κύκλου Θεωρητικής
Εκπαίδευσης στην ειδικότητα της Ιατρικής της
Εργασίας και στη Βόρεια Ελλάδα, από τους
δύο πρώτους στάλθηκε το ακόλουθο Σχέδιο
Κοινής Πρότασης των τριών φορέων που θα
απευθύνεται προς το Κεντρικό Συμβούλιο
Υγείας (ΚΕ.Σ.Υ.): «Οι συνάδελφοι ειδικευόμενοι της Ιατρικής της Εργασίας στη Βόρεια
Ελλάδα έχουν θέσει το ζήτημα του Κύκλου
Θεωρητικής Κατάρτισης, τονίζοντας τις δυσκο-
λίες που προκαλούν οι αναγκαστικές μετακινήσεις τους εκτός της έδρας του ενιαίου
διορισμού τους για την παρακολούθηση του
σχετικού προγράμματος. Ο πληθυσμός των
ειδικευόμενων συναδέλφων στη Βόρεια Ελλάδα επιτρέπει την καθιέρωση του Κύκλου Θεωρητικής Κατάρτισης και στη Βόρειο Ελλάδα.
Θεωρούμε ότι η Θεωρητική Κατάρτιση των
ειδικευόμενων της Ιατρικής της Εργασίας
μπορεί να ξεκινήσει άμεσα και στη Βόρεια
Ελλάδα, με τη συνεργασία του Εργαστηρίου
Υγιεινής της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του Εργαστηρίου Υγιεινής και Προστασίας Περιβάλλοντος του Τμήματος Ιατρικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, της Εθνικής
Σχολής Δημόσιας Υγείας και ειδικότερα του
Τομέα Επαγγελματικής και Βιομηχανικής
Υγιεινής. Διαμορφώνοντας την παραπάνω
ευρύτατη επιστημονική συνεργασία και δεδομένου ότι οι συγκεκριμένοι φορείς διαθέτουν
πλειάδα συνεργατών στη Βόρεια Ελλάδα,
θεωρούμε ότι είναι εφικτό (χωρίς πρόσθετο
κόστος) να ολοκληρωθεί το σχετικό πρόγραμμα Θεωρητικής Κατάρτισης στην ειδικότητας
της Ιατρικής της Εργασίας, στους ακόλουθους
άξονες: 1. Ολες οι προβλεπόμενες από τη
σχετική απόφαση του ΚΕ.Σ.Υ. ώρες διδασκαλίας (καθώς και η επακριβής θεματολογία που
έχει οριοθετηθεί) να πραγματοποιούνται κατά
τις καθημερινές (και άν κριθεί απαραίτητο και
τα σαββατοκύριακα) με την επιστημονική
ευθύνη και εποπτεία του Καθηγητή κ. Α. Μπένου, του Αν. Καθηγητή κ. Θ.Κ. Κωνσταντινίδη
και του Καθηγητή κ. Β. Μακρόπουλου, 2.Οι
ειδικευόμενοι συνάδελφοι, ως εργαζόμενοι του
Εθνικού Συστήματος Υγείας (Ε.Σ.Υ.), είναι απαραίτητο να έχουν καθημερινό οκτάωρο ωράριο, στη διάρκεια του οποίου, πέραν της διδασκαλίας, θα συμμετέχουν ως εκπαιδευόμενοι
συνεργάτες σε ερευνητικές μελέτες Επαγγελματικής Επιδημιολογίας, ώστε να εκπονούνται
και οι Διπλωματικές Διατριβές τους, (όπως
ακριβώς προβλέπεται από τη σχετική νομοθεσία), 3. Οι προβλεπόμενες γραπτές εξετάσεις
ασφαλώς θα πρέπει να πραγματοποιούνται
στην Αθήνα, ενώπιον της Επιτροπής Εξετάσεων για την απόκτηση του τίτλου ειδικότητας
της Ιατρικής της Εργασίας, όπως και η δημόσια παρουσίαση των Διπλωματικών Διατριβών, καθώς και η τελική προφορική εξέταση».
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΑΓΩΓΗ
ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε.
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΩΩΩΩΩΩΩΩΩΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Από τη Γενική Συνέλευση του Σωματείου
Εργαζομένων του ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε., η οποία
πραγματοποιήθηκε στις 13.09.2012, εκδόθηκε
η ακόλουθη απόφαση:
Βρισκόμαστε σε οριακό σημείο όσον αφορά
στη λειτουργία του ΕΛΙΝΥΑΕ και την
κατάσταση των εργαζομένων. Περιθώρια για
αυταπάτες δεν υπάρχουν. Για πολλοστή φορά
βρισκόμαστε απλήρωτοι επί μήνες (σε λίγες
ημέρες συμπληρώνουμε 6μηνο) και τα χρέη
του Ινστιτούτου προς τα ασφαλιστικά ταμεία,
δημόσιες υπηρεσίες, τρίτους κ.λπ. έχουν
υπέρμετρα διογκωθεί. Η χρηματοδότηση από
το ΛΑΕΚ όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται στις
ανάγκες, αλλά έχει μειωθεί σε σημαντικό
βαθμό (σημαντική μείωση του ποσοστού της
επιχορήγησης του ΛΑΕΚ προ το Ινστιτούτο σε
σχέση με τις συνολικές επιχορηγήσεις για τις
εκπαιδευτικές δομές των ΓΣΕΕ, ΣΕΒ, ΕΣΕΕ,
ΓΣΕΒΕ). Ενάμισι χρόνο μετά την προβολή από
τους φορείς, ιδιαίτερα από τη ΓΣΕΕ, της
περιβόητης Προγραμματικής Συμφωνίας
ΕΛΙΝΥΑΕ - ΙΚΑ που θα έλυνε τάχα το
οικονομικό πρόβλημα του Ινστιτούτου, η
συμφωνία αυτή σήμερα αποτελεί μόνο θεσμική
δυνατότητα. Η δυσχερής αυτή οικονομική
κατάσταση έχει ταυτόχρονα οδηγήσει τόσο σε
αδυναμία λειτουργίας των υποδομών του
Ινστιτούτου όσο και υλοποίησης δράσεων. Σε
ότι αφορά τη διασφάλιση της χρηματοδότησης
του ΕΛΙΝΥΑΕ ώστε να λειτουργεί με βάση τους
καταστατικούς σκοπούς του, στην πράξη
δεν έχει γίνει καμία ουσιαστική ενέργεια από
τους ιδρυτικούς φορείς. Η «Προγραμματική
Συμφωνία» με το ΙΚΑ δεν εξασφαλίζει τη
βιωσιμότητα του ΕΛΙΝΥΑΕ, ανεξάρτητα από
την υπογραφή της ή όχι. Αυτό που στην
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
πραγματικότητα προσφέρει είναι το άλλοθι
για να μειωθούν ακόμη περισσότερο οι πόροι του Ινστιτούτου από το ΛΑΕΚ. Παράλληλα, οι προτάσεις φορέων για αναδιάρθρωση,
κλείσιμο παραρτημάτων, συγχώνευση του
ΕΛΙΝΥΑΕ με άλλους οργανισμούς κ.λπ.,
ανοίγουν το δρόμο για απολύσεις και αλλαγή
του ρόλου του Ινστιτούτου όσον αφορά την
ΥΑΕ. Αναδεικνύεται περίτρανα ότι από την
πλευρά των ιδρυτικών φορέων του Ινστιτούτου
και των κυβερνήσεων μεθοδεύεται η αλλοίωση
του καταστατικού του ρόλου και η πλήρης
απαξίωσή του με τελικό επακόλουθο το
κλείσιμό του. Η κατάσταση σχετίζεται με την
πολιτική που ακολουθείται γενικά στον τομέα
της ΥΑΕ και διαμορφώνεται μέσα στο
κυρίαρχο οικονομικό και πολιτικό πλαίσιο που
οδηγεί σε κατεδάφιση των δικαιωμάτων των
εργαζομένων και σε κλείσιμο ή υποβάθμιση
φορέων με απαραίτητο ρόλο για την κοινωνία.
Για παράδειγμα, στα πλαίσια της μείωσης του
λεγόμενου «μη-μισθολογικού κόστους», η
μείωση ή και η κατάργηση της καταβολής
εργοδοτικών εισφορών για την επαγγελματική
κατάρτιση (ΛΑΕΚ), θα έχει ως συνέπεια την
κατάργηση φορέων που εξαρτώνται άμεσα
από την είσπραξη του ποσού αυτού. Την ώρα
που η τεχνολογική εξέλιξη θα επέτρεπε την
εξασφάλιση ασφαλών συνθηκών εργασίας,
βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου οι όροι ΥΑΕ
επιδεινώνονται. Ιδιαίτερα στις σημερινές
συνθήκες, η εφαρμογή των κανονισμών
προστασίας από βλαπτικούς παράγοντες και
επικίνδυνες καταστάσεις του εργασιακού
περιβάλλοντος, η προστασία της ΥΑΕ, πρέπει
να αποτελέσουν προτεραιότητα, μαζί με τον
αγώνα ενάντια στη συρρίκνωση του συνόλου
των δικαιωμάτων και τη διεκδίκηση της ικανοποίησης του συνόλου των αναγκών των
εργαζομένων όλων των κλάδων. Τα τελευταία
είκοσι χρόνια η συνεισφορά του ΕΛΙΝΥΑΕ
στην κοινωνία με βάση τους καταστατικούς
σκοπούς του είναι η ολοκληρωμένη έρευνα, η
πληροφόρηση και η κατάρτιση για την ΥΑΕ,
τόσο στο κέντρο, όσο και στην περιφέρεια.
Δεν υπάρχει άλλος εθνικός οργανισμός
αντίστοιχος στη χώρα μας που να διαθέτει την
τεχνογνωσία, την εμπειρία, τον εξοπλισμό, τις
υποδομές και την πλούσια βιβλιοθήκη για τη
συγκεκριμένη θεματολογία. Είναι απαραίτητη
όχι μόνο η αξιοποίηση του έργου του, αλλά και
η περαιτέρω ανάπτυξή του, ιδιαίτερα στις
σημερινές συνθήκες και συνεπώς απαιτείται
η ουσιαστική οικονομική του ενίσχυση. Η
χρηματοδότηση του ΕΛΙΝΥΑΕ θα πρέπει
επιτέλους να επιλυθεί σε μακροπρόθεσμη
βάση, ώστε να ανταποκριθεί ουσιαστικά στους
καταστατικούς σκοπούς του. Το σημερινό
ανθρώπινο δυναμικό όχι μόνο είναι
απαραίτητο, αλλά χρειάζεται ενίσχυση, ώστε
να αναληφθούν με επιτυχία τα παραπάνω
καθήκοντα. Οι εργαζόμενοι δεν φέρουν καμία
ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση. Οι
ιδρυτικοί φορείς του ΕΛΙΝΥΑΕ οφείλουν να
αναλάβουν τις ευθύνες τους για την πορεία του
και όσον αφορά τη διαχείριση των πόρων που
έχει λάβει το Ινστιτούτο μέχρι σήμερα
(χρηματοδοτήσεις από το ΛΑΕΚ, Κοινοτικά
προγράμματα κ.ά.), αλλά και τον προσανατολισμό του έργου του. Ιδιαίτερα αναδεικνύονται
οι ευθύνες της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, που
αποδέχεται την υποβάθμιση της πρόληψης
στον τομέα της ΥΑΕ καθώς και την ομηρία
απλήρωτων υπαλλήλων με εργοδότη την ίδια.
Διεκδικούμε: 1. Την άμεση καταβολή των
δεδουλευμένων και των υπόλοιπων οφειλών
στους εργαζόμενους του ΕΛΙΝΥΑΕ και την
πληρωμή του συνόλου των ασφαλιστικών
εισφορών στα ταμεία, 2. Τη διασφάλιση της
σταθερής χρηματοδότησης του Ινστιτούτου
σύμφωνα με το καταστατικό του πλαίσιο και τη
διεκδίκηση από τους ιδρυτικούς φορείς της
αύξησης της χρηματοδότησης από το ΛΑΕΚ.,
3. Τον προσανατολισμό του έργου του
Ινστιτούτου σύμφωνα με τους καταστατικούς
σκοπούς του, με προτεραιότητα σε χώρους και
κλάδους όπου υπάρχει επιδείνωση της ΥΑΕ
λόγω οικονομικής κρίσης, 4. Την αναλυτική
ενημέρωση του σωματείου μας σχετικά με την
οικονομική κατάσταση του Ινστιτούτου, περιλαμβάνοντας και προηγούμενες διαχειριστικές περιόδους.
Το αμέσως επόμενο διάστημα προχωράμε σε:
1. Καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας,
ασφαλιστικά μέτρα και αγωγή κατά του
Ινστιτούτου, για το θέμα της μη καταβολής των
δεδουλευμένων μας. Θα προκηρυχθούν
24ωρες απεργίες του σωματείου τις ημέρες
συζήτησης των παραπάνω, 2. - Στάση
εργασίας και Συνέντευξη Τύπου του σωματείου
μας σχετικά με τα παραπάνω. Αξιοποίηση και
άλλων μορφών δημοσιοποίησης (π.χ.
ιστοσελίδα, ψηφίσματα από συνδικαλιστικές
οργανώσεις και άλλους φορείς κ.λπ.), 3.
Συμμετοχή στη Γενική Απεργία στις 26/9/2012
για να ενώσουμε τη φωνή μας με τους
υπόλοιπους εργαζόμενους.
Ανάλογα με τις εξελίξεις, θα αξιοποιηθούν και
άλλες μορφές διεκδίκησης, όπως Επίσχεση
Εργασίας,
απεργιακές
κινητοποιήσεις,
παραστάσεις διαμαρτυρίας κ.λπ.
ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΕΜΦΡΑΓΜΑΤΟΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ Ε.Ι.Ν.Α.Π. ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΟΙΒΕΣ
ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΘΟΡΥΒΟΥ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΩΝ ΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Όσο δυνατότερος είναι ο θόρυβος από την κίνηση των οχημάτων που περνούν κοντά από
του ναφορτηγού
πλοίου
Tην
τελευταία
του πνοήείναι
πάνω
στο Οτων πλοίαρχος
τα σπίτια,
τόσο μεγαλύτερη
η πιθανότητα
κατοίκων αυτών
πάθουν έμφραγμα,
αισθάνθηκε
αδιαθεσία
και έχασε
τις
καράβι
εργαζόταν,
άφησε ο έρευνα.
σύμφωναόπου
με μία νέα
δανική επιστημονική
Οι ερευνητές,
με επικεφαλής
την Μέτε
αισθήσεις
του. Του
παρασχέθηκαν
οι
Ελληνας
πουΕταιρίας
ήταν ηλικίας
51 που
Σόρενσονπλοίαρχος
της Δανικής
Καρκίνου,
δημοσίευσαν
τη σχετική
μελέτη στο
βοήθειες,άνωαλλά
όταν ατόμων
έφτασε
ετών
και ήταν
ναυτολογημένος
στο πρώτες
επιστημονικό
περιοδικό
PLoS ONE, μελέτησαν
τις περιπτώσεις
των 50.000
γιατρός ότι,
στοκατά
πλοίο
διαπιστώθηκε
φορτηγό
πλοίο
Argyroula
σημαίας
για μία σχεδόν
δεκαετία
και κατέληξαν
στο συμπέρασμα
μέσο όρο,
για κάθε δέκαο
θάνατός του.
Marshall
ντεσιμπέλIslands.
αυξημένου θορύβου από την οδική κυκλοφορία
αυξάνεται κατά 12% ο κίνδυνος
σωρός
μεταφέρθηκε
στην
Το
πλοίο βρισκόταν
στοότι λιμάνι
τηςαπόΗτην
εμφράγματος.
«Πιστεύουμε
ο θόρυβος
κίνησητου
τωνναυτικού
αυτοκινήτων
είναι ιδιαίτερα
επικίνδυνοςόταν
στη διάρκεια
επειδή διαταράσσει
τον ύπνο», δήλωσε
η Σόρενσον.
αρμόδια ιατροδικαστική
Υπηρεσία
της
Οδησσού
συνέβη της
το νύκτας,
περιστατικό,
Αλλά, πρόσθεσε,
γενικότερα,
σε οποιαδήποτε
του 24ώρου,
η έκθεση στον
θόρυβο της
Οδησσού
για νεκροψία
και νεκροτομή.
σύμφωνα
με τη σχετική
ανακοίνωση
που ώρα
κυκλοφορίας
αυξάνει
τις ορμόνες
στρες στον
οργανισμό, πράγμα
που, να
με τηδιενεργηθεί
σειρά του,
Προανάκριση
πρόκειται
εκδόθηκε
στην
Αθήνα
από το του
Γραφείο
αυξάνειτου
τονΛιμενικού
καρδιολογικό
κίνδυνο. Σύμφωνα από
με τους
ερευνητές,
η σχέση ανάμεσα
Τύπου
Σώματος.
το Κεντρικό
Λιμεναρχείο
Πειραιά.στο
θόρυβο και στα προβλήματα για την καρδιά αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου,
πέρα από την αυξημένη ατμοσφαιρική μόλυνση που προκαλεί η οδική κυκλοφορία.
Μάλιστα, οι ερευνητές εκτιμούν ότι το 4% των συνολικών θανάτων από έμφραγμα στην
πατρίδα τους, τη Δανία, προκαλείται από τον θόρυβο της κίνησης των αυτοκινήτων και
άλλων οχημάτων. Οι δανοί επιστήμονες συστήνουν σε όσους ζουν κοντά σε έντονη οδική
κυκλοφορία, να κοιμούνται στο πιο ήσυχο δωμάτιο του σπιτιού τους ή, ακόμα καλύτερα,
να μονώσουν το σπίτι τους από τους ήχους του περιβάλλοντος. Μια συμπληρωματική
λύση είναι η χρησιμοποίηση σε ορισμένους δρόμους με μεγάλη κίνηση της ασφάλτου
χαμηλού θορύβου. Ο πραγματικός κίνδυνος με το συγκεκριμένο είδος θορύβου, όπως είπε
η Μέτε Σόρενσον, είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι εξοικειώνονται μαζί του και παύουν
να τον συνειδητοποιούν, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει αρνητική επίπτωση
στην υγεία τους. Ο θόρυβος δεν αναγνωρίζεται γενικά από τις κοινωνίες ως κίνδυνος για
την υγεία στο βαθμό που πρέπει, όπως επεσήμαναν οι ερευνητές, αν και οι Ευρωπαίοι
είναι πιο ευαισθητοποιημένοι στο ζήτημα σε σχέση με άλλες περιοχές της Γης. Μολονότι το
πρόβλημα είναι πιο οξύ στις πόλεις, υπάρχουν παρόλα αυτά περιπτώσεις που είναι
δυνατό να ζει κανείς πολύ ήσυχα σε μία πόλη, αλλά πολύ θορυβωδώς στην επαρχία,
ειδικά αν μένει κοντά σε κάποιο κεντρικό δρόμο. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι ο
κίνδυνος για την υγεία αυξάνεται όταν ο θόρυβος ξεπερνά τα 60 ντεσιμπέλ, ενώ η νέα
έρευνα δείχνει ότι ο κίνδυνος αυξάνεται σταδιακά ανάμεσα στα 40 και τα 80 ντεσιμπέλ.
Δέκα ντεσιμπέλ θορύβου είναι αρκετά για να διακόψουν μία συνομιλία, ενώ 85 ντεσιμπέλ
είναι συνήθως το ελάχιστο επίπεδο θορύβου στο οποίο απαιτείται ακουστική προστασία
σε ένα εργασιακό περιβάλλον.
ΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚΚ
Τα προβλήματα που έχουν προκύψει με
τις πληρωμές των και εφημεριών, το
χρονοεπίδομα του καθώς τα προσλήψεις
συζητήθηκαν κατά τη συνάντηση
αντιπροσωπείας καθώς τα Διοικητικού
Συμβουλίου της ΕΙΝΑΠ και Επιτροπών
νοσοκομείων της Αθήνας με τον Γενικό
Γραμματέα του Υπουργείου Υγείας και
Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Νικόλαο
Πολύζο, στο πλαίσιο της στάσης των της
Κυβέρνησης από τη μέχρι τώρα
δέσμευσή της, για επάνοδο στο
καθεστώς που υπήρχε μέχρι το Νοέμβριο
του 2011. Καθιερώνεται μια πολύπλοκη
γραφειοκρατική διαδικασία που θα
σημάνει, καθώς τα πιθανότατα, μεγάλες
καθυστερήσεις στην πληρωμή των
εφημεριών κάθε μήνα. Παρ’ όλα αυτά
υπήρξε προφορική δέσμευση ότι θα, ο
Γενικός Γραμματέας αναγνώρισε το
δίκαιο του αιτήματος και δεσμεύτηκε για
άμεσες ενέργειες που θα λύσουν.
2
εργασiαυγεία 5
ΡΩΠΑΪΚΕΣΟΔΗΓΙΕΣΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣΤΗΣΥΓΕΙΑΣ
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΝΙΜΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε. ΜΕ ΤΟ Ι.Κ.Α.
ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ
ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ - ΠΡΟΛΗΨΗ
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Τα εργατικά ατυχήματα μαζί με τις
επαγγελματικές ασθένειες και την πρώιμη
φθορά της υγείας των εργαζόμενων
αποτελούν τους βασικούς εκφραστές της
επαγγελματικής νοσηρότητας.
Η ανάλυση των εργατικών ατυχημάτων
σκοπό έχει την πρόβλεψη και άρα την
αποφυγή
μελλοντικών
παρόμοιων
γεγονότων. Το στάδιο που προηγείται είναι η
συνεχής καταγραφή και εποπτεία ή
επιτήρηση (surveillance). Η καταγραφή δεν
είναι αυτοσκοπός και δε γίνεται μόνο για την
τήρηση στατιστικών στοιχείων, αλλά και για
την εφαρμογή πρόληψης.
Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ.
349/2011 της Επιτροπής, της 11ης Απριλίου
2011, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ)
αριθ.
1338/2008
του
Ευρωπαϊκού
Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με
τις κοινοτικές στατιστικές στους τομείς της
δημόσιας υγείας και της υγείας και της
ασφάλειας στην εργασία, όσον αφορά τις
στατιστικές για τα εργατικά ατυχήματα
διατυπώνονται οι εξής ορισμοί:
«Εργατικό ατύχημα» είναι ένα ασυνεχές
συμβάν κατά τη διάρκεια της εργασίας το
οποίο προκαλεί σωματική ή διανοητική
βλάβη. Η φράση «κατά τη διάρκεια της
εργασίας» σημαίνει ότι το ατύχημα συνέβη
ενώ ο εργαζόμενος εκτελούσε μια
επαγγελματική δραστηριότητα ή κατά τη
διάρκεια
του
χρόνου
εργασίας.
Συμπεριλαμβάνονται τα τροχαία ατυχήματα
που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της
εργασίας, αλλά δεν συμπεριλαμβάνονται τα
ατυχήματα καθ’ οδόν από και προς την
εργασία, δηλαδή τα τροχαία ατυχήματα κατά
τη διαδρομή μεταξύ της οικίας και του χώρου
εργασίας.
«Θανατηφόρο ατύχημα» είναι ένα ατύχημα
που οδηγεί στο θάνατο του θύματος μέσα σε
ένα έτος από το ατύχημα.
Γενικά, για την υγεία και την ασφάλεια στην
εργασία και την ευθύνη του εργοδότη η
εγκύκλιος 130297/15.07.96 του Υπουργείου
Εργασίας και Kοινωνικών Aσφαλίσεων για
την εφαρμογή του Π.Δ. 17/1996 (πλέον ο
Ν.3850/2010, ΦΕΚ 84/Α΄/2.6.2010, Κύρωση
του Κώδικα νόμων για την υγεία και
ασφάλεια των εργαζομένων), αναφέρει ότι:
«Ο εργοδότης είναι υπεύθυνος για την
ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων
στην επιχείρησή του και δεν απαλλάσσεται
από αυτή την ευθύνη του ούτε όταν οι
εργαζόμενοι δεν τηρούν τις υποχρεώσεις
τους ούτε όταν αναθέτει καθήκοντα
προστασίας
και
πρόληψης
του
επαγγελματικού κινδύνου στον τεχνικό
ασφάλεια ή/και στο γιατρό εργασίας ή/και σε
αρμόδιες εξωτερικές υπηρεσίες προστασίας
και πρόληψης».
Οι υποχρεώσεις της επιχείρησης στην οποία
συμβαίνει το εργατικό ατύχημα αναφέρονται
στο Ν.3850/2010 άρθρο 43, παρ.2, σύμφωνα
με το οποίο ο εργοδότης οφείλει:
α) Να αναγγέλλει όλα τα εργατικά
ατυχήματα:
• στις αρμόδιες επιθεωρήσεις εργασίας,
• στις πλησιέστερες αστυνομικές αρχές
• στις αρμόδιες υπηρεσίες του ασφαλιστικού
οργανισμού στον οποίο υπάγεται ο
εργαζόμενος
εντός 24 ωρών και εφόσον πρόκειται περί
σοβαρού τραυματισμού ή θανάτου, να τηρεί
αμετάβλητα όλα τα στοιχεία που δύνανται να
χρησιμεύσουν για εξακρίβωση των αιτιών
των ατυχημάτων.
β) Να τηρεί ειδικό βιβλίο ατυχημάτων στο
οποίο να αναγράφονται τα αίτια και η
περιγραφή του ατυχήματος και να το θέτει
στη διάθεση των αρμόδιων αρχών.
Τα μέτρα που λαμβάνονται για την
αποτροπή
επανάληψης
παρόμοιων
συμβάντων, καταχωρούνται στο ειδικό βιβλίο
του άρθρου 14 (παράγραφος 1) και του
άρθρου 17 (παράγραφος 1) του
Ν.3850/2010.
Το κόστος των εργατικών ατυχημάτων
(οικονομικό, κοινωνικό) είναι πολύ υψηλό
για τους εργαζόμενους, την κοινωνία το
Ασφαλιστικό Σύστημα και τις επιχειρήσεις.
Το κόστος αυτό έχει εκτιμηθεί σε διάφορες
χώρες μέσα στα πλαίσια του γενικότερου
κόστους της επαγγελματικής νοσηρότητας.
Το κόστος της επαγγελματικής νοσηρότητας
(επαγγελματικά
νοσήματα,
εργατικά
ατυχήματα) στις ΗΠΑ για το 2007
υπολογίσθηκε γύρω στα 250 δισ. δολάρια
(Leigh, JP. Economic Burden of Occupational
Injury and Illness in the United States. The
Millbank Quarterly: A Multidisciplinary Journal
of Population Health and Health Policy. 2011
Dec;89(4):728-772.). Το κόστος αυτό
αντιστοιχεί σε 0,8 δις δολάρια ανά
εκατομμύριο κατοίκων.
Το κόστος της επαγγελματικής νοσηρότητας
στην Αυστραλία "The cost of work-related
injury and illness for Australian employers,
workers, and the community, 2008–09» στην
έκδοση «Ασφαλής Εργασία στην Αυστραλία
Μάρτιος 2012» για το οικονομικό έτος 200809 υπολογίσθηκε γύρω στα 60,6 δις δολάρια
(6,55% του ΑΕΠ).
Το HSE (Health and Safety Executive) στη
Μεγάλη Βρετανία στην έκδοση «Costs to
Britain of workplace injuries and work-related
ill health: 2009/10 update» υπολογίζει το
συνολικό κόστος της επαγγελματικής
νοσηρότητας περίπου στα 14 δις λίρες για το
οικονομικό έτος 2009/10 (1% του ΑΕΠ).
Η διευθύντρια του Ευρωπαϊκού Οργανισμού
για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία
(European Agency for Safety and Health at
Work, 26 Απριλίου 2012) Dr Christa
Sedlatschek υποστηρίζει ότι το κόστος των
εργατικών
ατυχημάτων
και
των
επαγγελματικών ασθενειών κυμαίνεται από
2.6% - 3.8% του εθνικού ακαθάριστου
προϊόντος.
Υπάρχουν διάσπαρτες μελέτες οι οποίες
εξετάζουν διάφορες πλευρές και όχι το
συνολικό κόστος των εργατικών ατυχημάτων
στη χώρα μας.
Οι μελέτες έχουν μια σειρά μεθοδολογικά
προβλήματα, ωστόσο είναι χρήσιμο να
αναφερθούμε σε αυτές συνοπτικά διότι
αναδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος.
Σε μια παλαιότερη μελέτη του οικονομικού
κόστους των εργατικών ατυχημάτων στην
Ελλάδα, υπολογίσθηκε το ποσό των 10,6
δισεκατομμυρίων δραχμών μόνο για τους
ασφαλισμένους του ΙΚΑ για το 1984, όταν
για το ίδιο έτος ο γενικός προϋπολογισμός
για το υπουργείο εξωτερικών ήταν 8,2 δις
δραχμές (Παπαδόπουλος Στέλιος, Το
οικονομικό
κόστος
των
εργατικών
ατυχημάτων στην Ελλάδα, Ιατρική της
Εργασίας, Τόμος 1, Αρ. Τεύχους 1ο, 27-30,
1989).
Σύμφωνα με το «δελτίο εργατικών
ατυχημάτων» του ΙΚΑ του έτους 2007 το
κόστος του συνόλου των παροχών
επιδότησης και συνταξιοδότησης του
εργατικού ατυχήματος –αφήνοντας έξω το
κόστος
της
νοσηλείας,
της
ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και των
εμμέσων επιπτώσεων- υπολογίζεται στο
ποσό των 59.860.558 ευρώ.
Σε μελέτη στελεχών του ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε. και του
ΙΚΑ (Targoutzidis, Koukoulaki, Pinotsi,
Skiadas, Pappa, International Journal of
Contemporary Economics and Administration
Science, 2011) το ετήσιο κόστος των
εργατικών ατυχημάτων για το ΙΚΑ το 2007
υπολογίσθηκε σε 148.500.000 ευρώ. Και σε
αυτή τη μελέτη δεν υπολογίσθηκε το κόστος
της νοσηλείας, της ιατροφαρμακευτικής
περίθαλψης και των εμμέσων επιπτώσεων.
Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε το ίδιο έτος στο
δεύτερο τεύχος της επιστημονικής έκδοσης
της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής της
Εργασίας και Περιβάλλοντος (Μελέτη
υπολογισμού του οικονομικού κόστους των
εργατικών ατυχημάτων στην ελληνική
επικράτεια, Β. Μακρόπουλος, Μ. Ορφανίδης
και Ι. Μπόρα, 2011) υπολογίσθηκε, κατά
προσέγγιση, ότι το άμεσο και το μακροχρόνιο κόστος των εργατικών ατυχημάτων
(με στοιχεία του Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ. 2006, της
Έρευνας Διάρθρωσης και Κατανομής των
Αμοιβών στις Επιχειρήσεις για το έτος 2006
και της ειδικής έρευνας για τα εργατικά
ατυχήματα και τα προβλήματα υγείας που
συνδέονται με την εργασία της Γενικής
Γραμματείας της Εθνικής Στατιστικής
Υπηρεσίας της Ελλάδος) στην Ελλάδα
ανέρχεται περίπου στο ένα δισεκατομμύρια
ευρώ.
Το κόστος των εργατικών ατυχημάτων στη
χώρα μας δεν έχει και δεν μπορεί να
εκτιμηθεί σήμερα, λόγω και των σοβαρών
προβλημάτων στην καταγραφή τους.
Σύμφωνα με στοιχεία της EUROSTAT μόνο
το 39% των εργατικών ατυχημάτων
δηλώνεται και καταγράφεται. Εκτιμούμε πως
τα ποσοστά καταγραφής είναι πολύ
μικρότερα καθώς δεν υπάρχουν στοιχεία για
εργατικά
ατυχήματα
στα
υπόλοιπα
ασφαλιστικά ταμεία.
ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ
ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ (ESAW)
Στα 15 κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(πριν τη διεύρυνση) υπάρχουν δύο είδη
διαδικασιών αναγγελίας των εργατικών
ατυχημάτων.
A) Τα βασιζόμενα στην ασφάλιση
συστήματα,
διαθέτουν
διαδικασίες
αναγγελίας οι οποίες βασίζονται κυρίως στη
δήλωση των ατυχημάτων στον ασφαλιστικό
τομέα, δημόσιο ή ιδιωτικό, ανάλογα με την
περίπτωση.
B) Τα βασιζόμενα στην έννομη υποχρέωση
του εργοδότη να δηλώνει τα ατυχήματα στις
αρμόδιες εθνικές αρχές, οι οποίες συνήθως
είναι η Εθνική Υπηρεσία Επιθεώρησης
Εργασίας.
Στα βασιζόμενα στην ασφάλιση συστήματα,
η χορήγηση ή η επιστροφή των σχετικών
επιδομάτων και η καταβολή των παροχών
της μετρητοίς (ημερήσιες αποζημιώσεις,
μισθώματα
κ.λπ.)
λόγω
εργατικών
ατυχημάτων εξαρτώνται από την αναγγελία
τους στο δημόσιο ή ιδιωτικό ασφαλιστικό
φορέα. Επιπλέον σε ορισμένες από τις
χώρες
αυτές
τα
επιδόματα
που
καταβάλλονται με βάση την ασφαλιστική
νομοθεσία για τα εργατικά ατυχήματα είναι
υψηλότερα από ότι για τα μη εργατικά
ατυχήματα. Συνεπώς υπάρχει ένα οικονομικό
κίνητρο για τον εργοδότη και τον εργαζόμενο
να δηλώνει το εργατικό ατύχημα στα
βασιζόμενα στην ασφάλιση συστήματα.
Εξαιτίας αυτών των παραγόντων, τα επίπεδα
αναγγελίας για τα εργατικά ατυχήματα είναι
πολύ υψηλά στα βασιζόμενα στην ασφάλιση
συστήματα και θεωρούνται ότι σε μερικά
κράτη μέλη φτάνουν και το 100%.
Στη χώρα μας τα εργατικά ατυχήματα
καταγράφονται από διάφορες υπηρεσίες:
• Το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε.)
του
Υπουργείου
Απασχόλησης
και
Κοινωνικής Προστασίας καταγράφει τις
αναγγελίες εργατικών ατυχημάτων που
συλλέγει από τις περιφερειακές του
υπηρεσίες, όπως και από την κεντρική
υπηρεσία του.
• Το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων
καταγράφει όλα τα περιστατικά εργατικών
ατυχημάτων τα οποία επιδοτήθηκαν για
αποχή από την εργασία τους.
• Το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας
παρουσιάζει ξεχωριστούς πίνακες για τα
εργατικά ατυχήματα που συμβαίνουν στα
εμπορικά πλοία της χώρας.
• Το Υπουργείο Έρευνας και Τεχνολογίας
καταγράφει εργατικά ατυχήματα που
αφορούν δικές τους υπηρεσίες.
• Το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών, συγκεντρώνει τα εργατικά
ατυχήματα που σχετίζονται με μεταφορές και
επικοινωνίες.
Με την οδηγία-πλαίσιο για την υγεία και την
ασφάλεια κατά την εργασία η ευρωπαϊκή
επιτροπή πρέπει να προβεί στην εναρμόνιση
των στοιχείων σχετικά με τα εργατικά
ατυχήματα. Η οδηγία ορίζει ότι «ο εργοδότης
οφείλει να τηρεί κατάλογο των εργατικών
ατυχημάτων που είχαν ως συνέπεια για
τον εργαζόμενο ανικανότητα εργασίας
μεγαλύτερη των τριών εργάσιμων ημερών»
και «να συντάσσει και να θέτει στη διάθεση
των αρμόδιων αρχών εκθέσεις για τα
εργατικά ατυχήματα θύματα των οποίων
υπήρξαν οι υπ’ αυτόν εργαζόμενοι, σύμφωνα
με τις εθνικές νομοθεσίες ή/και πρακτικές».
Το 1990 δρομολογήθηκαν από την
Ευρωπαϊκή Ένωση διαδικασίες για το
σχέδιο εναρμόνισης των ευρωπαϊκών
στατιστικών σχετικά με τα εργατικά
ατυχήματα (ESAW). Το σχέδιο ESAW
αποτελεί
αναπόσπαστο
τμήμα
του
προγράμματος - πλαισίου για δράσεις
προτεραιότητας στον τομέα της στατιστική
πληροφόρησης. Σκοπός αυτού του έργου
είναι η εναρμόνιση των κριτηρίων και των
μεθοδολογιών που πρέπει να εφαρμόζονται
κατά την καταγραφή των στοιχείων και
αφορούν τα εργατικά ατυχήματα. Οι εν λόγω
μεθοδολογίες αναπτύχθηκαν σε τρεις φάσεις.
Η Φάση Ι, που είναι σε εξέλιξη από το 1993,
καλύπτει τις μεταβλητές του ατυχήματος που
προσδιορίζουν
την
οικονομική
δραστηριότητα του εργοδότη, το επάγγελμα,
την ηλικία και το φύλο του θύματος, τη φύσης
του τραυματισμού και του μέρους του
σώματος που υπέστη την κάκωση, καθώς
επίσης και τη γεωγραφικής θέση, την
ημερομηνία και την ώρα του ατυχήματος.
Η Φάση ΙΙ, που είναι σε εξέλιξη από το 1996,
συμπληρώνει τα πρώτα αυτά στοιχεία με
πληροφορίες σχετικά με το μέγεθος της
επιχείρησης, την εθνικότητα και το καθεστώς
απασχόλησης του θύματος, καθώς και τις
συνέπειες του ατυχήματος (ημέρες που
έλειψε ο εργαζόμενος από την εργασία του),
μόνιμη ανικανότητα ή θάνατος ως
αποτέλεσμα του ατυχήματος.
Το πρώτο έτος αναφοράς για τη φάση ΙΙΙ του
σχεδίου είναι το 2001. Η φάση ΙΙΙ καλύπτει
όλες τις μεταβλητές που έχουν σχέση με τις
αιτίες και τις συνθήκες υπό τις οποίες
συμβαίνουν τα εργατικά ατυχήματα.
Σύμφωνα με τη μεθοδολογία ESAW, οι 9
μεταβλητές που συνιστούν την Φάση ΙΙΙ είναι
οι παρακάτω:
«Θέση εργασίας», «Εργασιακό περιβάλλον»,
«Εργασιακή διαδικασία», «Ειδική σωματική
δραστηριότητα», «Απόκλιση», «Επαφή Τρόπος τραυματισμού», και οι σχετικοί
υλικοί παράγοντες, «Υλικός παράγοντας που
συνδέεται με την ειδική σωματική
δραστηριότητα», «Υλικός παράγοντας που
συνδέεται με την απόκλιση», «Υλικός
παράγοντας που συνδέεται με την επαφή –
τρόπο τραυματισμού».
Η καταγραφή των εργατικών ατυχημάτων
από το ΙΚΑ καλύπτει τις Φάσεις Ι και ΙΙ του
σχεδίου ESAW. Υποχρέωση της χώρας είναι
να εισαχθεί και η μεθοδολογία της Φάσης ΙΙΙ
του ESAW. Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή
νομοθεσία, υπάρχει απαίτηση εφαρμογής
της Φάσης ΙΙΙ στη χώρα μας για τα στοιχεία
εργατικών ατυχημάτων του 2011, το 2013.
Τα πλέον αξιόπιστα καταγεγραμμένα
στοιχεία για τα εργατικά ατυχήματα είναι
αυτά που καταγράφονται από το ΙΚΑ.
Η μεθοδολογία της καταγραφής των αιτιών
και των κινδύνων των ατυχημάτων διαφέρει
από χώρα σε χώρα. Έτσι για παράδειγμα
στο Ηνωμένο Βασίλειο αυτές προκύπτουν
από μια αδρή περιγραφή του ατυχήματος
στο ηλεκτρονικό έντυπο της δήλωσης των
εργατικών
ατυχημάτων.
Ανάλογη
μεθοδολογία ακολουθείται στην Αυστρία και
στη Γερμανία με επιπλέον παράμετρο το
άτομο το οποίο έκανε την αναγγελία. Στο
έντυπο αναγγελίας εργατικού ατυχήματος
του Βελγίου υπάρχουν αναλυτικότερα
διατυπωμένες οι μεταβλητές της Φάσης ΙΙΙ με
οδηγίες
συμπλήρωσης
για
την
κωδικοποίηση των μεταβλητών.
Οι
σχετικές
με
την
ταξινόμηση
κατευθυντήριες γραμμές που προτείνονται
στο σχέδιο ESAW παρέχουν παραδείγματα
κωδικοποίησης των αιτιών και των
συνθηκών του εργατικού ατυχήματος. Τα
παραδείγματα βέβαια που παρέχονται
περιέχουν μια σαφή και περιεκτική
περιγραφή του εργατικού ατυχήματος
διευκολύνοντας έτσι κάποιον να εντάξει την
περιγραφή σε κωδικοποιημένες μεταβλητές.
Κάτι τέτοιο ενδεχομένως δεν συμβαίνει στην
πραγματικότητα και θα μπορούσε να
αποτελέσει έναν ανασταλτικό παράγοντα της
καταχώρισης στη χώρα μας αλλά και σε
άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
ΠΡΟΤΑΣΗ
Α. Εφαρμογή της Φάσης ΙΙΙ για την
καταγραφή των εργατικών ατυχημάτων. Στον
άξονα αυτό το ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε. θα συνεργασθεί
με το ΙΚΑ και αν κριθεί απαραίτητο και με
άλλους
φορείς.
Αρχικά
θα
γίνει
κωδικοποίηση (μελέτη) στη Φάση ΙΙΙ των ήδη
καταγεγραμμένων στοιχείων των εργατικών
ατυχημάτων του 2011, από τη Βάση
Δεδομένων του ΙΚΑ (ΟΠΣ), σύμφωνα με τη
μεθοδολογία ESAW. Στη συνέχεια η
κωδικοποίηση θα αφορά το σύνολο των ήδη
καταγεγραμμένων εργατικών ατυχημάτων
(2012).
Εκπαιδευμένα
στελέχη
του
ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε., θα συμπληρώσουν τις
επιλεγμένες μεταβλητές -σύμφωνα με τη
μεθοδολογία ESAW- βάσει της υπάρχουσας
περιγραφής του ατυχήματος. Στο πλαίσιο
μόνιμης συνεργασίας του ΕΛΙΝΥΑΕ με το
ΙΚΑ θα ενταχθεί και η περεταίρω ανάπτυξη
της μεθοδολογίας και η εφαρμογή της Φάσης
ΙΙΙ και για τα επόμενα έτη.
Β. Όπως ήδη αναφέρθηκε και στα
προηγούμενα, σημαντικό πρόβλημα για τη
χώρα μας αποτελεί η υποκαταγραφή των
εργατικών ατυχημάτων. Στο πλαίσιο της
συνεργασίας ΕΛΙΝΥΑΕ – ΙΚΑ μπορεί να
ενταχθεί μελέτη διερεύνησης των αιτιών
υποκαταγραφής η οποία θα προτείνει
τρόπους βελτίωσης του ποσοστού της
δήλωσης των εργατικών ατυχημάτων. Στη
συνέχεια
θα
ακολουθήσει
σχετική
ενημέρωση – πληροφόρηση με διάφορους
τρόπους
όλων
των
εμπλεκομένων
(επιχειρήσεις, τεχνικοί ασφάλειας, ΣΕΠΕ,
ΙΚΑ κ.λπ.) και η σχετική εκπαίδευση σε αυτό
το πλαίσιο.
Επιπλέον, αν κριθεί αναγκαίο, ανάπτυξη
επιδημιολογικής μεθοδολογίας αναγνώρισης
(από τα κοινά ατυχήματα) και καταγραφής
των εργατικών ατυχημάτων.
Μελέτη διερεύνησης των αιτιών των
εργατικών ατυχημάτων και πρόταση μέτρων
για την αποτροπή ή ελαχιστοποίησή τους.
Γ. Εκτίμηση του κόστους των εργατικών
ατυχημάτων με μελέτες κατά επαγγελματική
κατηγορία και κατά χώρο εργασίας.
Δ. Η εφαρμογή των παραπάνω διαδικασιών
θα αναδείξει τις αναγκαίες κατευθύνσεις και
προτεραιότητες για την πρόληψη των
κινδύνων για την υγεία και ασφάλεια. Στο
βαθμό που εφαρμοστούν μέτρα πρόληψης
σε δραστηριότητες και κλάδους που έχουν
υψηλή επαγγελματική νοσηρότητα η μείωση
των εργατικών ατυχημάτων θα συνεπάγεται
σημαντική μείωση του κοινωνικού αλλά και
του οικονομικού κόστους για το ΙΚΑ.
Έτσι σε πρώτη φάση, θα πραγματοποιηθούν
μελέτες εκτίμησης των επαγγελματικών
κινδύνων σε κλάδους στους οποίους
παρουσιάζονται υψηλοί δείκτες εργατικών
ατυχημάτων.
Στη συνέχεια θα προτείνονται μέτρα
πρόληψης των κινδύνων ξεκινώντας από
τους
κλάδους
που
αναφέρθηκαν
προηγουμένως και με ιδιαίτερη έμφαση στα
είδη των κινδύνων και τις ομάδες
εργαζομένων
για
τους
οποίους
παρουσιάζονται υψηλοί δείκτες εργατικών
ατυχημάτων.
Ο
σχεδιασμός και η
υλοποίηση
δραστηριοτήτων πρόληψης για τη βελτίωση
των συνθηκών εργασίας, μεταξύ άλλων,
περιλαμβάνουν:
• δημιουργία και διάδοση ενημερωτικού και
εκπαιδευτικού υλικού για την αποτροπή των
εργατικών ατυχημάτων, με προτεραιότητα
τους κλάδους και εργασίες υψηλής
επικινδυνότητας (π.χ. κατασκευές, μέταλλο)
• ιδιαίτερη έμφαση σε εξειδικευμένο υλικό για
ομάδες
εργαζομένων
(ανειδίκευτοι,
μετανάστες κ.λπ.)
• εκπαίδευση των συντελεστών της
πρόληψης και προαγωγής της εργασιακής
υγείας (εργαζόμενους, εργοδότες, τεχνικούς
ασφαλείας,
γιατρούς
εργασίας)
συγκεκριμένων επαγγελματικών κατηγοριών
ή κλάδων δραστηριότητας, για τους οποίους
προκύπτει –από την παραπάνω διερεύνησηπως έχουν αυξημένη επίπτωση εργατικών
ατυχημάτων.
• δημιουργία και διάδοση ενημερωτικού
υλικού και σχετική εκπαίδευση για την
προαγωγή της εργασιακής υγείας και
ασφάλειας
στην
πρωτοβάθμια
και
δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
εργασiαυγεία 53
ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣΟΔΗΓΙΕΣΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣΤΗΣΥΓΕΙΑΣ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ ΘΡΑΚΗΣ ΤΟΥ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ
Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ
ΕΧΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
«Ο περιορισμός των εργατικών
ατυχημάτων έχει τεράστια οικονομική και κοινωνική σημασία»
σημαντικά συμπεράσματα και
επισημάνσεις στο σεμινάριο του
Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας
(Τ.Ε.Ε.) Θράκης για το «σχέδιο και
φάκελο ασφάλειας και υγείας».
Όπως σημειώθηκε μεταξύ άλλων,
ένα πολύ μεγάλο μέρος των
ατυχημάτων τα οποία προκύπτουν
κατά την κατασκευή του έργου,
οφείλονται σε θέματα τα οποία
ξεκινούν πολύ πριν αρχίσει η
κατασκευή.
της κ. Ματίνας Γιαννακίδου
Γραφείο Τύπου Τ.Ε.Ε. Θράκης
Την Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου 2012, το Περιφερειακό Τμήμα Θράκης του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (T.E.E.),
διοργάνωσε Σεμινάριο με θέμα
«Σχέδιο και Φάκελος Ασφάλειας
και Υγείας».
Το Σεμινάριο που διοργανώθηκε
στα πλαίσια της συνεχιζόμενης
κατάρτισης των μελών του
Τμήματος, πραγματοποιήθηκε με
μεγάλη επιτυχία. Η συμμετοχή
ανήλθε σε 50 άτομα τα οποία
έμειναν ιδιαίτερα ευχαριστημένα
από το επίπεδο της παρουσίασης
και τις γνώσεις των δυο ομιλητών,
της κ. Δόση και του κ. Σκαρβελάκη.
Ο Πρόεδρος του Τ.Ε.Ε. Θράκης κ.
Νίκος Παπαθανασίου σε δηλώσεις του τόνισε τα εξής: «Η
σημασία του Σεμιναρίου δεν
περιορίζεται μόνο στην κατάρτιση
των μηχανικών για ένα αντικείμενο της επαγγελματικής τους
απασχόλησης. Εχει ταυτόχρονα
και ιδιαίτερη οικονομική και
κοινωνική σημασία για τον λόγο
ότι ο περιορισμός των εργατικών
ατυχημάτων και επαγγελματικών
ασθενειών με την πρόληψη και τον
ορθό σχεδιασμό της κατασκευής
των έργων, εξοικονομεί τεράστιους
οικονομικούς
πόρους
στην
Πολιτεία και τα Ασφαλιστικά
Ταμεία και κυρίως διασφαλίζεται η
υγεία και η ζωή των εργαζομένων,
αγαθά που η αξία τους δεν
αποτιμάται με οικονομικά μεγέθη».
«Ο περιορισμός των εργατικών
ατυχημάτων έχει τεράστια οικονομική και κοινωνική σημασία»
Δηλώσεις του Προέδρου του
Τ.Ε.Ε. Θράκης κ. Νικόλαου Παπαθανασίου:
Το Σεμινάριο για την σύνταξη
Σχεδίου και Φάκελου Ασφάλειας
και Υγείας των έργων, εντάσσεται
στην θεσμική υποχρέωση του
T.E.E. για συνεχή επιμόρφωση η
αλλιώς στην δια βίου εκπαίδευση
των μελών του. Με την ανάθεση
από την Πολιτεία αυτής της
ευθύνης στο T.E.E. καλύπτεται το
κενό γνώσης και ενημέρωσης
των μηχανικών για όλες τις
αλλαγές που επέρχονται στο
επαγγελματικό πεδίο του μηχανικού, στις τεχνικές επιστήμες
και τις εφαρμογές τους, μετά την
αποφοίτησή τους από τις
πολυτεχνικές σχολές και την
απόκτηση της άδειας άσκησης
επαγγέλματος.
Στην προκειμένη περίπτωση η
σύνταξη Σ.Α.Υ. και Φ.Α.Υ. κατέστη
υποχρεωτική για κάθε τεχνικό
έργο, δημόσιο ή ιδιωτικό, με το
Προεδρικό Διάταγμα 305/1996 με
το οποίο εναρμονίσθηκε η εθνική
νομοθεσία με την Κοινοτική
Οδηγία 92/57/ΕΟΚ. Ειδικότερα
όσον αφορά το θέμα του
σημερινού σεμιναρίου, το Σ.Α.Υ.
αποτελεί
μία
μελέτη
που
συντάσσεται πριν από την
κατασκευή του έργου και
περιλαμβάνει όλα εκείνα τα μέτρα,
τις μεθοδολογίες, τις βοηθητικές
κατασκευές κα, που θα πρέπει να
εφαρμοσθούν στο εργοτάξιο
προκειμένου να βελτιωθούν οι
συνθήκες εργασίας και να
περιορισθούν οι πιθανότητες
πρόκλησης εργατικού ατυχήματος
ή επαγγελματικών ασθενειών.
Αντίστοιχα το Φ.Α.Υ. αποτελεί ένα
Φάκελο όπου λεπτομερώς γίνεται
η καταγραφή των στοιχείων
του έργου όπως τελικά θα
κατασκευασθεί, με αναφορά των
οδηγιών για οιαδήποτε μεταγενέστερη τεχνική παρέμβαση
(συντήρηση - μετατροπές κ.λ.π.)
στην μετέπειτα ζωή του έργου.
Και οι δύο μελέτες υποβάλλονται
στις αρμόδιες αρχές ταυτόχρονα
με την συνολική μελέτη του έργου,
είτε για την λήψη οικοδομικής
άδειας (στην περίπτωση των
ιδιωτικών έργων) είτε στην
επιβλέπουσα την μελέτη Υπηρεσία
προκειμένου για δημόσιο έργο.
Τόσο το Φ.Α.Υ. όσο και το Σ.Α.Υ.
(με τις όποιες αναθεωρήσεις και
προσαρμογές τους) διατηρούνται
στο εργοτάξιο με την ευθύνη του
εργολάβου ή του κυρίου του έργου
και είναι στην διάθεση των
ελεγκτικών μηχανισμών.
Επιγραμματικά αμφότερες οι
μελέτες αυτές αποσκοπούν στην
πρόληψη και περιορισμό των
κινδύνων, το μεν Σ.Α.Υ. κατά την
εκτέλεση του έργου, ενώ το
Φ.Α.Υ. κατά τις ενδεχόμενες
μεταγενέστερες εργασίες καθ' όλη
τη διάρκεια της ζωής του έργου.
Από τα παραπάνω καθίσταται
φανερό ότι η σημασία του
Σεμιναρίου δεν περιορίζεται μόνο στην κατάρτιση των μηχανικών για ένα αντικείμενο της
επαγγελματικής τους απασχόλησης.
'Εχει ταυτόχρονα και ιδιαίτερη
οικονομική και κοινωνική σημασία
για τον λόγο ότι ο περιορισμός των
εργατικών
ατυχημάτων
και
επαγγελματικών ασθενειών με την
πρόληψη και τον ορθό σχεδιασμό
της κατασκευής των έργων,
εξοικονομεί τεράστιους οικονομικούς πόρους στην Πολιτεία και
τα Ασφαλιστικά Ταμεία και κυρίως
διασφαλίζεται η υγεία και η ζωή
των εργαζομένων, αγαθά που η
αξία τους δεν αποτιμάται με
οικονομικά μεγέθη.
«Ένα πολύ μεγάλο μέρος των
ατυχημάτων προκύπτουν κατά
την κατασκευή του έργου
οφείλουν σε θέματα τα οποία
ξεκινούν πολύ πριν αρχίσει η
κατασκευή»
Δηλώσεις
του
κ.
Στέλιου
Σκαρβελάκη, Μηχανολόγου Μηχανικού, Τμηματάρχη Υγιεινής
και Ασφάλειας της Εργασίας
Ε.Ο.Α.Ε.:
Το θέμα της εισήγησης (Σύνταξη
Σχεδίου Ασφάλειας και Υγείας
και Εκτίμηση Επικινδυνότητας),
αφορά την εφαρμογή του Φακέλου
και Σχεδίου Ασφάλειας και Υγείας
στην κατασκευή των έργων.
Παρότι η σχετική νομοθεσία στην
Ελλάδα ξεκίνησε από το 1996, η
ολοκληρωτική εφαρμογή του
νόμου ξεκίνησε το 2002. Ενώ
δηλαδή αναφέρεται ότι θα πρέπει
να υπάρχει πρόβλεψη για τα
θέματα επαγγελματικής ασφάλειας
και υγείας στην κατασκευή των
έργων από το στάδιο της μελέτης,
στην πραγματικότητα μέχρι το
2002, δεν υπήρχε αυτή η πρόνοια.
Το 2002 λοιπόν, με πρωτοβουλία
της Εγνατίας Οδού Α.Ε. και των
άγγλων συμβούλων που υπήρχαν
τότε στην εταιρία, έγινε μία
προσπάθεια να εφαρμοστεί ο
νόμος σε ολόκληρο το εύρος του
το οποίο αφορούσε, εκτός από το
στάδιο της κατασκευής και το
στάδιο της μελέτης. Και αυτό γιατί
από έρευνες που έχει κάνει η
Ευρωπαϊκή Ένωση έχει απόδειχθεί ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος
των ατυχημάτων τα οποία
προκύπτουν κατά την κατασκευή
του έργου, οφείλονται σε θέματα
τα οποία ξεκινούν πολύ πριν
αρχίσει η κατασκευή. Αυτά
αφορούν κυρίως το στάδιο της
μελέτης, αλλά ακόμα και το στάδιο
της κατασκευής των συμβατικών
τευχών, του διαγωνισμού και του
τρόπου με τον οποίο διεξάγεται ο
διαγωνισμός στην κατασκευή των
έργων.
Αυτό είναι που προέβλεπε η
ευρωπαϊκή οδηγία, πάνω σ' αυτό
έγιναν έρευνες και αποδείχθηκε ότι
υπήρχε πολύ μεγάλη συμμετοχή
σε θέματα που αφορούν το στάδιο
πριν την κατασκευή. Αυτά τα
θέματα θέλησε της Εγνατία Οδός
Α.Ε. να τα δώσει υπόσταση και
αφού συζήτησε Οι ομιλητές του
σεμιναρίου του T.E.E. Θράκης με
όλους τους μελετητές της το 2002,
ζήτησε από αυτούς, πέραν από το
κομμάτι της μελέτης να κάνουν ένα
ξεχωριστό τεύχος, το Σχέδιο
Ασφάλειας και Υγείας, μέσα στο
οποίο θα περιλάβουν όλη την
πρόνοια που έχει ο ίδιος ο
μελετητής όταν σκέφτεται πως θα
κατασκευαστεί ένα έργο.
Έτσι, έβαλε τον μελετητή να
σκεφτεί πολύ αναλυτικότερα τις
μεθόδους με τις οποίες θα γίνουν
οι κατασκευές των έργων γιατί
πολλές φορές, στην πίεση που
υπάρχει για την παραγωγή των
μελετών,
διάφορα
θέματα
παραβλέπονται και έτσι η σύνταξη
του Σχεδίου Ασφάλειας και Υγείας
τους έκανε να αρχίσουν να
σκέπτονται όλα αυτά τα θέματα.
Αυτά όσον αφορά το πρώτο
κομμάτι της εισήγησης που αφορά
το Σχέδιο Ασφάλειας και Υγείας.
Το δεύτερο κομμάτι αφορά τον
Φάκελο Ασφάλειας και Υγείας.
Μέχρι τώρα όταν συζητούν για την
κατασκευή ενός έργου, συζητούν
ελάχιστα για τα θέματα τα οποία
προκύπτουν μετά την κατασκευή
του, που είναι η ζωή του έργου.
Προκύπτουν πολλά τα οποία
έχουν να κάνουν με τη συντήρηση
του έργου, με την ίδια τη
λειτουργία του και από την πλευρά
των χρηστών αλλά και από την
πλευρά των εργαζομένων στη
λειτουργία εκμετάλλευσης και
συντήρησης.
Γι’ αυτά τα θέματα, μέχρι την
υπογραφή του Προεδρικού Διατάγματος 305/1996, δεν υπήρχε
καμία πρόνοια από τη φάση της
μελέτης. Με την εφαρμογή της
νομοθεσίας αυτής, βάζουμε τον
μελετητή να τα σκεφτεί όλα αυτά,
να προβλέψει, να προνοήσει
μέτρα ασφάλειας, ώστε να
προστατεύσουμε όλους όσους
συμμετέχουν από την πλευρά των
εργαζομένων στη συντήρηση,
λειτουργία, ακόμα και στην
καταστροφή του έργου. Όλα τα
δημόσια έργα κατασκευάζονται με
ένα όριο ζωής.
Όταν αποπερατωθεί αυτή η
διάρκεια ζωής, θεωρητικά θα
πρέπει να καταστραφούν.
Υπάρχουν φυσικά πολλές λεπτομέρειες, όπως για παράδειγμα
στην κατασκευή των γεφυρών, θα
πρέπει να υπάρχει η πρόβλεψη
έτσι ώστε όταν έρθει η στιγμή να
καταστραφεί το έργο, να κατάστραφούν πρώτα οι τένοντες και
στη συνέχεια το υπόλοιπο έργο
ώστε, να μην υπάρχει έκρηξη την
ώρα της διάλυσης του.
Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ποια
είναι τα οφέλη του Φακέλου και
του Σχεδίου Ασφάλειας και Υγείας
(Φ.Α.Y., Σ.Α.Υ.) και κλείνοντας, και
στο κομμάτι της κομμάτι της
κατασκευής αλλά και στο κομμάτι
της λειτουργίας του έργου, έχουμε
δύο τεύχη: ένα που αφορά την
κατασκευή και ένα που αφορά τη
ζωή και τη λειτουργία του έργου
και μένει ως παρακαταθήκη σ'
αυτούς που θα λειτουργήσουν είτε
τους φορείς που το κατάσκεύασαν, είτε σε ξένους οι οποίοι
είτε το αγοράζουν είτε τους
παραχωρείται να το λειτουργήσουν, ώστε αυτό να γίνει με
ασφάλεια και διατηρώντας την
υγεία των εργαζομένων που
συμμετέχουν σ' αυτό.
Κάνουμε μία πολύ μεγάλη
προσπάθεια ώστε να υπάρχει η
ύψιστη ασφάλεια και υγεία μέσα
στο έργο και συμμετέχουμε γι’
αυτό όλοι οι εργαζόμενοι της
Εγνατίας Οδού Α.Ε.
«Η πρόληψη για να επιτευχθεί
απαιτείται γνώση και εμπειρία»
Δηλώσεις της κ. Μαρίας Σ. Δόση Σιββά, Αρχιτέκτονα Μηχανικού
(Διευθύντριας, Ειδικής Επιθεωρήτριας Ασφάλειας και Υγείας του
Σ.ΕΠ.Ε.) σχετικά με την εισήγησή
της («Υποχρεώσεις παραγόντων
κατασκευής τεχνικών έργων»
και Προεδρικό Διάταγμα Π.Δ.
305/1996 (Σ.Α.Υ., Φ.Α.Υ., συντονιστές):
Το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας,
το γνωστό Σ.ΕΠ.Ε., με τις
επιθεωρήσεις Ασφάλειας και
Υγείας που υπάρχουν στις
πρωτεύουσες των νομών, και
όπου δεν υπάρχουν εξυπηρετούνται από τους όμορους
νομούς, όλες αυτές οι υπηρεσίες,
στοχεύουν στην προστασία των
εργαζομένων και των τρίτων από
το ατύχημα και την επαγγελματική
ασθένεια.
Σημαντικό
διάταγμα
στην
πρόληψη αυτήν είναι το Π.Δ.
305/1996, το οποίο αποτελεί την
εναρμόνιση του εθνικού μας
δικαίου με Οδηγία της Ε.Ε. σχετική
με τα τεχνικά έργα, η πρόληψη
δηλαδή του ατυχήματος και της
επαγγελματικής ασθένειας στα
τεχνικά έργα, με την εισαγωγή του
θεσμού του συντονιστή στη φάση
της μελέτης του έργου αλλά και
στη φάση της εκτέλεσης του.
Επίσης, με το διάταγμα αυτό,
εισάγεται το Σχέδιο Ασφάλειας και
Υγείας για την προστασία κατά
τη διάρκεια της κατασκευής του
έργου, εισάγεται επίσης ο
Φάκελος Ασφάλειας και Υγείας
που προστατεύει εργαζόμενους
και τρίτους κατά τπ φάση της ζωής
του έργου, της συντήρησής του και
της επισκευής του. Εκτός από το
διάταγμα αυτό, παρουσίασα και
τις υποχρεώσεις των παραγόντων
των τεχνικών έργων, των
εργολάβων, των υπεργολάβων,
των επιβλεπόντων μηχανικών,
διότι η πρόληψη για να επιτευχθεί απαιτείται γνώση και
εμπειρία η οποία θα προκύψει και
από την επαγγελματική μας
δραστηριότητα αλλά και με τις
υποχρεώσεις τις ελάχιστες που
έχουμε προς την πολιτεία και την
κοινωνία.
4
εργασiαυγεία 5
ΡΩΠΑΪΚΕΣΟΔΗΓΙΕΣΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣΤΗΣΥΓΕΙΑΣ
ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΜΕ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΜΟΝΙΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΙΑΤΡΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ Κ.Κ.Ε.
ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑΚΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣ
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Επερώτηση προς τον υπουργό Υγείας «για τη
δραματική κατάσταση που διαμορφώνεται στις
ιατροφαρμακευτικές και προνοιακές παροχές στο
λαό» κατέθεσε πρόσφατα στη Βουλή η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κ.Κ.Ε., με επικεφαλής
υπογράφουσα την Γενική Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε. κ. Αλέκα Παπαρήγα. Το
πλήρες κείμενο της Επερώτησης έχει ως εξής:
Tο Κ.Κ.Ε. με αυτήν την Επερώτηση αποσκοπεί να
αναδείξει στη Βουλή τα οξυμένα προβλήματα του
λαού στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τα
οποία συνεχώς επιδεινώνονται και να
απαιτήσουμε την άμεση λήψη μέτρων για τη λύση
τους.
Οι εργαζόμενοι σήμερα αναγκάζονται να
πληρώνουν πολλά περισσότερα για εξετάσεις,
γιατρούς και φάρμακα από το λεηλατημένο
εισόδημά τους, χιλιάδες φτωχοί και ανασφάλιστοι
δεν έχουν δικαίωμα στις δημόσιες υπηρεσίες
Υγείας - Πρόνοιας - Φαρμάκου, παιδιά μένουν
χωρίς εμβόλια, καρκινοπαθείς και χρονίως
πάσχοντες στερούνται φάρμακα και υγειονομικό
υλικό ή καθυστερεί η θεραπεία τους. Στην
κυριολεξία δημιουργούνται οι όροι που μπορεί να
οδηγήσουν στο θάνατο ανθρώπους γιατί δεν έχουν
να πληρώσουν για φάρμακα και θεραπείες. Ενα
μεγάλο μέρος των σημερινών νέων από τις λαϊκές
οικογένειες οδηγείται στην πρόωρη φθορά της
υγείας τους ως αποτέλεσμα της επιδείνωσης όλων
των όρων ζωής τους, τη σχεδόν πλήρη έλλειψη
δημόσιων μονάδων με υπηρεσίες πρόληψης.
Πολλοί ειδικοί αναφέρουν ότι το επίπεδο
νοσηρότητας των φτωχών λαϊκών στρωμάτων έχει
ανέβει κατακόρυφα ενώ το προσδόκιμο ζωής έχει
πέσει.
Η κατάσταση αυτή είναι αποτέλεσμα της
αντιλαϊκής πολιτικής όλων των προηγούμενων
κυβερνήσεων και της σημερινής συγκυβέρνησης
Ν.Δ. - ΠΑ.ΣΟ.Κ. - ΔΗΜ.ΑΡ., που προωθεί
αταλάντευτα τις απαιτήσεις των επιχειρηματικών
ομίλων στην Ελλάδα και την E.E. Η σημερινή ή
οποιαδήποτε παραλλαγή της διαχείρισης της
καπιταλιστικής κρίσης θα χειροτερέψει ακόμα
περισσότερο το επίπεδο παροχών υπηρεσιών
Υγείας στους εργαζόμενους και στις οικογένειες
τους. Καμιά αυταπάτη δεν πρέπει να έχουν οι
εργατοϋπάλληλοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι
φτωχοί αγρότες, οι γυναίκες των λαϊκών
οικογενειών και τα παιδιά τους, οι μετανάστες, ότι
η κατάσταση στην παροχή δημόσιων υπηρεσιών
Υγείας, Πρόνοιας, Φαρμάκου μπορεί να διορθωθεί
υπέρ τους. Μόνο μέσα από την οργάνωση τους,
την κοινωνική συμμαχία, την ανάπτυξη της ταξικής
αλληλεγγύης και πάλης, μπορούν να βάλουν φρένο
στο πογκρόμ που έχουν κηρύξει οι υποστηρικτές
του «ευρωμονόδρομου» και στην ανάπτυξη που
έχει ως κριτήριο την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.
Τα μέτρα εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Δημόσιας Υγείας - Πρόνοιας, οι
άγριες περικοπές της κρατικής χρηματοδότησης
και των παροχών, η ενίσχυση των επιχειρηματιών
σε Υγεία - Φάρμακο δεν έχουν προσωρινό
χαρακτήρα. Είναι μόνιμα και ενταγμένα στη
στρατηγική της E.E. και όλων των κυβερνήσεων
για τη δημιουργία ακόμα πιο φτηνών εργαζομένων
προκειμένου να επιτευχθεί η ανταγωνιστικότητα
των επιχειρηματικών ομίλων. Ο όρος αυτός
υλοποιείται μεταξύ άλλων και μέσω του
διακηρυγμένου στόχου για «μείωση του μη
μισθολογικού κόστους εργασίας», στο οποίο
περιλαμβάνονται και οι παρεχόμενες υπηρεσίες
Υγείας - Πρόνοιας από το κράτος και τον
ασφαλιστικό φορέα Υγείας, τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ.
Ενώ οι ανάγκες του λαού σε δημόσιες και
πραγματικό δωρεάν υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας
χωρίς την είσπραξη ασφαλιστικών εισφορών
διευρύνονται, οι αντίστοιχες παροχές μειώνονται
και καλούνται εργαζόμενοι και συνταξιούχοι να
πληρώνουν όλο και μεγαλύτερα ποσά από την
τσέπη τους.
Καπιταλιστικό κέρδος και ικανοποίηση λαϊκών
αναγκών σε Υγεία - Πρόνοια - Φάρμακο είναι
ασύμβατα μεταξύ τους. Καθημερινά είναι τα
παραδείγματα που αναδεικνύουν τις δραματικές
συνέπειες που επιφέρει αυτή η πολιτική για την
υγεία των εργαζομένων, των ανέργων, των
συνταξιούχων, θέτοντας σε κίνδυνο ακόμα και την
ίδια τη ζωή τους.
Αποκαλύπτεται ότι η προπαγάνδα όλων των
κυβερνήσεων για «νοικοκύρεμα», «περιορισμό
της σπατάλης», «εξορθολογισμό των δαπανών»
στοχεύει στην ενοχοποίηση κάθε λαϊκού
δικαιώματος και ανάγκης στις ιατροφαρμακευτικές
και προνοιακές παροχές, θεωρείται «σπατάλη και
πολυτέλεια» να έχει ο συνταξιούχος, η μητέρα, το
παιδί γιατρούς, εργαστήρια κ.λπ. σε οργανωμένες
δημόσιες μονάδες δωρεάν Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας κοντά στον τόπο κατοικίας τους.
θεωρείται "νοικοκύρεμα" η έλλειψη βασικών
υλικών στα δημόσια νοσοκομεία, η έλλειψη ή και η
πλήρης απουσία βασικών ειδικοτήτων γιατρών,
νοσηλευτών, ακόμα και στις εφημερίες, θεωρείται
«εξορθολογισμός των δαπανών» η άγρια περικοπή
των κρατικών δαπανών στην Υγεία και η αύξηση
των πληρωμών από τους ασθενείς, προκειμένου να
λειτουργήσουν οι λεγόμενες δημόσιες υπηρεσίες
Υγείας (Νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας, Ε.Ο.Π.Υ.Υ.)
και να ενισχυθεί η επιχειρηματική δράση στο
χώρο.
Ολο το προηγούμενο διάστημα πάρθηκαν μέτρα
κόλαση για την υγεία του λαού όπως: Μείωση της
κρατικής
χρηματοδότησης
των
δημόσιων
νοσοκομείων, των Κέντρων Υγείας και του
Ε.Ο.Π.Υ.Υ., αύξηση των νοσηλίων που πληρώνουν
ασφαλιστικά ταμεία και ασθενείς, αύξηση της
συμμετοχής των ασφαλισμένων για εξετάσεις,
φάρμακα,
θεραπείες,
υγειονομικό
υλικό,
καθιέρωση συμμετοχής εκεί που δεν υπήρχε πριν,
με ταυτόχρονο περιορισμό των δωρεάν δημόσιων
παροχών Υγείας στο επίπεδο του «ελάχιστου
βασικού πακέτου», περιορισμό ή κατάργηση
επιδομάτων τοκετού κ.λπ. Πληρώνουν οι
ασφαλισμένοι τους γιατρούς λόγω του πλαφόν των
επισκέψεων καθώς και το χαράτσι στα τηλεφωνικά
ραντεβού.
Με το νέο πακέτο άγριων περικοπών, η ήδη άθλια
κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα λαϊκά
στρώματα θα επιδεινωθεί. Από τη μια μειώσεις
μισθών, συντάξεων, εφεδρεία, αύξηση της
ανεργίας και από την άλλη αύξηση πληρωμών για
Υγεία κ.λπ. Ο ισχυρισμός της συγκυβέρνησης ότι
με τα μέτρα δε θα θιγούν οι λαϊκές ανάγκες, αλλά
θα οδηγήσουν σε ορθολογική ανάπτυξη των
υπηρεσιών, ισοδυναμεί με πρόκληση και εμπαιγμό
προς τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους.
Με τα νέα μέτρα που επεξεργάζεται η
συγκυβέρνηση, οι περικοπές στις κρατικές
δαπάνες για την Υγεία θα ξεπεράσουν τα 1,1 δισ.
ευρώ για τα έτη 2013 - 2014. Οι νέες αυτές
περικοπές αφορούν τα φάρμακα, τα δημόσια
νοσοκομεία, τον Εθνικό Οργανισμό Παροχής
Υπηρεσιών Υγείας (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.), τα δημόσια
ιδρύματα Πρόνοιας για το παιδί, τους ηλικιωμένους, τα ΑμΕΑ, τα κοινωνικά επιδόματα
αναπήρων, πολυτέκνων, καθώς και τις υπηρεσίες
για τη Δημόσια Υγεία.
Οι δρομολογημένες συγχωνεύσεις και καταργήσεις
δημόσιων μονάδων Υγείας, κρεβατιών και
εργαστηρίων – η Κυβέρνηση ανακοίνωσε το κλείσιμο 661 τμημάτων και κλινικών στα δημόσια
νοσοκομεία – δεν υπηρετούν την προσαρμογή του
δημόσιου συστήματος Υγείας στις σημερινές
λαϊκές ανάγκες, αλλά τη μείωση των κρατικών
δαπανών και την προσαρμογή της λειτουργίας του
με επιχειρηματικά κριτήρια. Με τα ίδια κριτήρια
επεκτείνεται και το καθεστώς των επικουρικών
γιατρών και άλλων υγειονομικών, με "μπλοκάκι",
της «κοινωνικής» εργασίας, των προσλήψεων
μέσω Μ.Κ.Ο. - δουλεμπορικών γραφείων. Οι περικοπές των εφημεριών στα δημόσια νοσοκομεία και
στα Κέντρα Υγείας έχουν σοβαρές επιπτώσεις
στην έγκαιρη και ασφαλή αντιμετώπιση
επειγόντων περιστατικών, αλλά και στις συνθήκες
δουλειάς των γιατρών. Στόχος, η μείωση του
λειτουργικού κόστους με την ένταση της
εκμετάλλευσης, με φτηνό και ευέλικτο προσωπικό.
Στην ήδη υπάρχουσα μείωση της δημόσιας
(κράτος και ασφαλιστικά ταμεία) φαρμακευτικής
δαπάνης που υλοποιήθηκε το προηγούμενο
διάστημα με την εξαίρεση εκατοντάδων φαρμάκων
από την κάλυψη των ασφαλιστικών ταμείων και
την αύξηση της συμμετοχής των ασφαλισμένων,
προωθείται νέα επιβάρυνση των ασθενών με το
διακηρυγμένο στόχο της κυβέρνησης η κρατική και
ασφαλιστική αποζημίωση να είναι στο ύψος του
πιο φθηνού φαρμάκου (του γενόσημου) και οι
ασφαλισμένοι να πληρώνουν την επιπλέον
διαφορά. Αυτό ουσιαστικά υπηρετεί η πολιτική για
την προώθηση των γενόσημων φαρμάκων, η οποία
ιεραρχεί ως προτεραιότητα όχι ποιο φάρμακο είναι
κατάλληλο και αποτελεσματικό για τον ασθενή,
αλλά ποιο θα κοστίζει λιγότερο για το κράτος και
τα ασφαλιστικά ταμεία.
Οι περικοπές ακόμα και σ’ αυτήν την ισχνή κρατική
χρηματοδότηση που είχε προϋπολογιστεί για τον
Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και η αδυναμία των ασφαλιστικών
ταμείων να συγκεντρώσουν και να αποδώσουν τις
εισφορές λόγω αύξησης της ανεργίας και της
ανασφάλιστης
μαύρης
εργασίας
έχουν
δημιουργήσει
μία
πραγματικά
εκρηκτική
κατάσταση στις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τα
9,5 εκατομμύρια των άμεσα και έμμεσα
ασφαλισμένων, που καλούνται πάλι να
πληρώσουν το σύνολο της δαπάνης για φάρμακα,
ιατρικές και εργαστηριακές εξετάσεις. Χρονίως
πάσχοντες (καρκινοπαθείς, νεφροπαθείς κ.λπ.),
που κάνουν πανάκριβες θεραπείες, έχουν
περιέλθει κυριολεκτικά σε απόγνωση. Στους
νεφροπαθείς μάλιστα οφείλονται οι αποζημιώσεις
για τα έξοδα μεταφοράς από και προς τις Μονάδες
Τεχνητού Νεφρού από το Νοέμβρη του 2011.
Πολλοί ασθενείς αναγκάζονται να μην πάνε στο
γιατρό γιατί δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν την
επίσκεψη και να αγοράσουν και τα φάρμακα.
Αλλοι ασθενείς υποχρεώνονται να διακόψουν τη
θεραπεία τους ή να παίρνουν λιγότερα φάρμακα ή
να ζητάνε από τους φαρμακοποιούς φθηνότερα
φάρμακα γιατί δεν έχουν χρήματα. Το ιατρείο της
Αλληλεγγύης του Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας που
παρείχε ορισμένες υπηρεσίες σε 3.800 άτομα που
έχουν χάσει κάθε δικαίωμα στην παροχή
δημόσιων υπηρεσιών Υγείας αποδεικνύει ότι
διευρύνεται ο αριθμός των ανθρώπων που το
κράτος αφήνει την προστασία της υγείας και της
θεραπείας τους στους φιλάνθρωπους, στις Μ.Κ.Ο.
και στον εθελοντισμό εκτός των άλλων και από
τους επιστημονικούς φορείς. Αυτό σημαίνει
ελάχιστες υπηρεσίες για πολύ επείγουσες
περιπτώσεις σε εξαθλιωμένα τμήματα των εργαζομένων και συνολικά οδηγεί στην υποβάθμιση της
παρεχόμενης υγειονομικής περίθαλψης του λαού.
Αντίστοιχα, εμβολιασμοί και μέτρα για τη Δημόσια
Υγεία (π.χ. έλεγχος για λοιμώδη νοσήματα)
ανατίθενται σε ληξιπρόθεσμα προγράμματα των
Περιφερειών και στις Μ.Κ.Ο., με αποσπασματικές
και υποτυπώδεις υπηρεσίες σε ένα μικρό μέρος
των πιο εξαθλιωμένων στρωμάτων (άποροι, άστεγοι, μετανάστες).
Ουσιαστικά πρόκειται για στάση πληρωμών του
κράτους, συσσώρευση χρεών προς τους αυτό-
απασχολούμενους φαρμακοποιούς, γιατρούς και
άλλους υγειονομικούς, αλλά και προς τους
ασθενείς, οι οποίοι πλήρωσαν το σύνολο της
φαρμακευτικής δαπάνης χο προηγούμενο
διάστημα. Στο ζήτημα αυτό εκφράζεται με τον πιο
ωμό τρόπο η ταξική κρατική και κυβερνητική
πολιτική, η οποία οδηγεί σε χρεοκοπία τα λαϊκά
στρώματα και ένα μεγάλο μέρος των
αυτοαπασχολούμενων υγειονομικών, προκειμένου
να διασωθούν τα κέρδη της βιομηχανίας και
εμπορίας φαρμάκων, υγειονομικού υλικού και
μηχανημάτων, καθώς και των μεγάλων
επιχειρηματιών της ιδιωτικής Υγείας.
Η εφαρμογή του νέου κανονισμού εκτίμησης του
βαθμού αναπηρίας αποτελεί το εργαλείο
υλοποίησης της στρατηγικής της E.E., του
κεφαλαίου και των κυβερνήσεων για δραστική
μείωση των ποσοστών αναπηρίας και κατ'
επέκταση των υγειονομικών και προνοιακών
παροχών που αντιστοιχούσαν στο προηγούμενο
ποσοστό αναπηρίας.
Στα θύματα της πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου
προστίθενται και οι μοναχικοί ηλικιωμένοι με
αυξημένες ανάγκες Υγείας και φροντίδας, τα ΑμΕΑ
κ.λπ., που ελάχιστοι είχαν τα κριτήρια για να
ενταχθούν στο πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι. Με
την κρατική υποχρηματοδότηση είναι ορατός ο
κίνδυνος να περιοριστεί ή και να καταργηθεί το
συγκεκριμένο πρόγραμμα, με τεράστιες επιπτώσεις
στα άτομα αυτά και ιδιαίτερα στις σημερινές
συνθήκες που απαιτείται να ενισχυθεί η στήριξή
τους. Ουσιαστικά αυτό το πρόγραμμα και οι
εργαζόμενοι σ’ αυτό είναι στον "αέρα", ενώ ήδη
έχει νομοθετηθεί η παρακράτηση μέρους των
εισφορών των εργαζομένων για να πληρώνεται η
παροχή τέτοιων υπηρεσιών σε ακόμα λιγότερους
συνταξιούχους αφού ένα από τα κριτήρια των
δικαιούχων είναι να έχουν κλείσει τα 77 χρόνια
ζωής.
Το Κ.Κ.Ε. τονίζει την ανάγκη οι εργαζόμενοι να
αντιστοιχίσουν τις διεκδικήσεις τους με τις
σύγχρονες ανάγκες τους. Δεν έχουν να περιμένουν
παρά μόνιμη εξαθλίωση, υπονόμευση της υγείας
τους και της ζωής τους, με την όποια μορφή
διαχείρισης της καπιταλιστικής οικονομικής
κρίσης. Ο λαός δεν έχει τίποτα να κερδίσει ούτε
από τον επιχειρηματικό δημόσιο τομέα που
αναπτύσσεται, ούτε από τα διάφορα δίκτυα δήθεν
φιλανθρωπίας και αλληλεγγύης, τα οποία
στήνονται σχεδιασμένα για να διαχειριστούν τη
φτώχεια με παροχή υπηρεσιών για εξαθλιωμένους,
να απαλλάξουν το κράτος από την ευθύνη του και
να ενσωματώσουν τις κοινωνικές αντιδράσεις.
Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια αναμονής. Για το
λαό διέξοδος από την κρίση σημαίνει να
δυναμώνει η λαϊκή συσπείρωση και πάλη που θα
διαμορφώνει τους κοινωνικούς και πολιτικούς
όρους για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης της
παραγωγής και της οικονομίας, με εργατική - λαϊκή
εξουσία, που στο επίκεντρο θα είναι η ικανοποίηση
των διευρυμένων λαϊκών αναγκών, ανάμεσα σε
αυτές και των λαϊκών αναγκών σε Υγεία, Πρόνοια
και Φάρμακο. Τα σύγχρονα μέσα και οι υπηρεσίες
Υγείας - Πρόνοιας να αξιοποιηθούν για καθολική
και δωρεάν παροχή υπηρεσιών πρόληψης,
θεραπείας, αποκατάστασης σε όλους χωρίς όρους
και προϋποθέσεις και χωρίς πληρωμές από τους
ασθενείς είτε άμεσα είτε μέσω ασφαλιστικών
εισφορών.
Γι’ αυτό απαιτείται ενιαίο, σύγχρονο, αποκλειστικά
δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, πανελλαδικά
αναπτυγμένο με κεντρικό σχεδιασμό, πλήρως και
επαρκώς χρηματοδοτούμενο από τον κρατικό προϋπολογισμό, και κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα της Υγείας - Πρόνοιας.
Απαιτείται ανάπτυξη κρατικού φορέα έρευνας,
παραγωγής, εισαγωγής και δωρεάν διάθεσης των
φαρμάκων από τις δημόσιες μονάδες Υγείας, τα
νοσοκομεία, τα Κέντρα Υγείας, το δίκτυο κρατικών
φαρμακείων και κατάργηση κάθε επιχειρηματικής
δράσης στο χώρο του φαρμάκου.
Σε αυτήν την κατεύθυνση το Κ.Κ.Ε. στηρίζει τους
αγώνες του ταξικού κινήματος, της συμμαχίας των
εργατοϋπαλλήλων, αυτοαπασχολούμενων και
φτωχών αγροτών και παλεύει για εξασφάλιση από
το κράτος της δωρεάν, πλήρους και απρόσκοπτης
ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και προνοιακών
παροχών σε όλους με προτεραιότητα τους
άνεργους και ανασφάλιστους Ελληνες και
μετανάστες, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους, στους φτωχούς αγρότες και στους
αυτοαπασχολούμενους που έχουν κλείσει τις
επιχειρήσεις τους και τις οικογένειες τους. Παλεύει
για:
2. ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ
α) Καμία συγχώνευση ή κατάργηση κρεβατιών,
κλινικών, εργαστηρίων, δημόσιων νοσοκομείων,
Κέντρων Υγείας, μονάδων του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. ή
προνοιακών ιδρυμάτων. Απορρίπτουμε την
τροποποίηση των οργανισμών των νοσοκομείων
που επιχειρείται τώρα γιατί οδηγεί στη
συρρίκνωση των δημόσιων υποδομών και στη
μείωση του προσωπικού, ενώ ο λαός έχει ανάγκη
το αντίθετο, την ανάπτυξη και αναβάθμιση τους.
Πανελλαδική ανάπτυξη και στελέχωση των
δημόσιων μονάδων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας
Υγείας για να καλύπτονται πλήρως όλες οι
αντίστοιχες ανάγκες αποκλειστικά από το
οργανωμένο δημόσιο σύστημα.
β) Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, όλων των
ειδικοτήτων στα δημόσια νοσοκομεία, Κέντρα
Υγείας και στα ιδρύματα Πρόνοιας. Μονιμοποίηση
όλων των επικουρικών γιατρών και νοσηλευτών,
των
εργαζομένων
με
μπλοκάκια,
των
συμβασιούχων και των εργαζομένων των
ιδιωτικών συνεργείων. Στελέχωση με μόνιμο
προσωπικό και εξοπλισμός των δημοτικών
ιατρείων για τη δωρεάν παροχή υπηρεσιών σε
όλους, ιδιαίτερα των άπορων κατοίκων και των
μεταναστών.
γ) Κατάργηση των πληρωμών για εισιτήρια,
συμμετοχή σε ιατρικές, εργαστηριακές εξετάσεις
και θεραπείες. Κατάργηση της παρακράτησης των
συντάξεων των χρονίως πασχόντων για πληρωμή
των ιδρυμάτων που νοσηλεύονται.
δ) Εξασφάλιση από το κράτος της πλήρους και
επαρκούς τροφοδοσίας των δημόσιων μονάδων
Υγείας - Πρόνοιας σε φάρμακα, υγειονομικό και
αναλώσιμο υλικό, αντιδραστήρια, υλικά χειρουργείου και τρόφιμα.
ε) Δωρεάν σίτιση σε όλο το προσωπικό.
Αξιοποίηση των υποδομών (μαγειρεία - τραπεζαρία) για δωρεάν σίτιση σε κάθε δημόσιο
νοσοκομείο και των ιδρυμάτων Πρόνοιας ενός
αριθμού απόρων και ανέργων.
στ) Κατάργηση της πληρωμής του 15% από τους
ασθενείς για τις εργαστηριακές και διαγνωστικές
εξετάσεις στο συμβεβλημένο με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ.
πρωτοβάθμιο ιδιωτικό τομέα και το ίδιο να γίνει
(κατάργηση του 15%) και για τα ασφαλιστικά
ταμεία προς τα ιδιωτικό νοσοκομεία και
μαιευτήρια. Να καταργηθεί το πλαφόν των 200
επισκέψεων το μήνα στους αυτοαπασχολούμενους
γιατρούς ώστε σε κάθε περίπτωση να μην
πληρώνουν οι ασθενείς την επίσκεψη.
ζ) Κρατική χρηματοδότηση για τη λειτουργία όλων
των ειδικών σχολείων, με πλήρη και ποιοτική
παροχή τροφής.
η) Αμεση λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση των
οξυμένων προβλημάτων της υγείας και ασφάλειας
των εργαζομένων που επιδεινώνονται την περίοδο
της οικονομικής κρίσης. Ανάπτυξη και στελέχωση
των κρατικών υπηρεσιών με προσλήψεις μόνιμου
προσωπικού (Ιατρών Εργασίας, Τεχνικών
Ασφάλειας, Νοσηλευτών, Επισκεπτών Υγείας κ.ά.).
Προσανατολισμός στην πρόληψη και αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου.
θ) Κατάργηση του «τηλεφωνικού χαρατσιού» για
κλείσιμο ιατρικού ραντεβού.
ι) Να δοθούν τα χρήματα που απαιτούνται από τον
κρατικό προϋπολογισμό για την ανάπτυξη, τον
εξοπλισμό και τη στελέχωση υπηρεσιών και δομών
δημόσιας Υγείας στα δημόσια Κέντρα Υγείας.
ια) Αμεση καταβολή όλων των χρωστούμενων σε
μισθούς, υπερωρίες και εφημερίες που οφείλονται
στους εργαζόμενους στην Υγεία, στην Πρόνοια και
την Ειδική Αγωγή.
3. ΦΑΡΜΑΚΑ
α) Εξασφάλιση με ευθύνη του κράτους της
έγκαιρης και επαρκούς τροφοδοσίας σε όλα τα
φάρμακα.
1. ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ
β) Κρατική χρηματοδότηση για δωρεάν διάθεση
των ειδικών φαρμάκων και των φαρμάκων για τις
ασθένειες που τις συνοδεύουν, τα συμπληρώματα
διατροφής, το υγειονομικό και αναλώσιμο υλικό
από τα δημόσια νοσοκομεία, τα Κέντρα Υγείας και
τις μονάδες του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., στους χρονίως
πάσχοντες και στα ΑμΕΑ.
α) Πλήρη και επαρκή χρηματοδότηση του
Ε.Ο.Π.Υ.Υ., των ασφαλιστικών ταμείων, των
δημόσιων νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας,
των ιδρυμάτων Πρόνοιας από τον κρατικό
προϋπολογισμό. Φορολόγηση του κεφαλαίου με
45%.
γ) Αμεση αποπληρωμή από τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. των
δαπανών που πλήρωσαν οι ασφαλισμένοι, τα
ΑμΕΑ σε φάρμακα και άλλο υγειονομικό και
αναλώσιμο υλικό την περίοδο της άρσης της
πίστωσης των φαρμακοποιών προς τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ.
και τα άλλα ασφαλιστικά ταμεία.
β) Επιστροφή από το κράτος των αποθεματικών
που χάθηκαν από το πρόσφατο "κούρεμα".
δ) Συμψηφισμός των χρεών ανάμεσα στο Δημόσιο
και στους αυτοαπασχολούμενους φαρμακοποιούς
και γιατρούς.
γ) Αποπληρωμή όλων των χρωστούμενων από
το κράτος για φάρμακα, ιατρικές και εργαστηριακές εξετάσεις, θεραπείες, υγειονομικά
υλικά, τεχνικά βοηθήματα, στους ασφαλισμένους και στους αυτοαπασχολούμενους φαρμακοποιούς και γιατρούς, για τρόφιμα στα νοσοκομεία και άλλα ιδρύματα.
4. ΠΡΟΝΟΙΑΚΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣ
• Επιδόματα
α) Αμεση καταβολή όλων των επιδομάτων σε ΑμΕΑ
και χρονίως πάσχοντες χωρίς περικοπές και
καθυστερήσεις. Εκτακτη ενίσχυση 1.000 ευρώ για
όλες αυτές τις κατηγορίες με ατομικό εισόδημα έως
25.000 ευρώ.
β) Καμία περικοπή αλλά αύξηση των επιδομάτων
στις πολύτεκνες, στις μονογονεϊκές και ανάδοχες
οικογένειες που φροντίζουν εγκαταλελειμμένα
παιδιά και της κοινωνικής σύνταξης της
πολύτεκνης μητέρας.
γ) Καταβολή εφάπαξ επιδόματος τοκετού 1.000
ευρώ και στις γυναίκες που γεννούν στα δημόσια
και στα συμβεβλημένα με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. ιδιωτικά
μαιευτήρια.
• Για τα παιδιά
α) Κρατική χρηματοδότηση για εγγραφή όλων των
παιδιών στους παιδικούς σταθμούς χω-ρίς
περιορισμούς, κατάργηση των τροφείων και
παροχή ποιοτικής προσχολικής αγωγής, όχι
μείωση των λειτουργικών δαπανών. Επαρκής και
ποιοτική σίτιση.
β) Να μην κλείσει κανένας παιδικός σταθμός, να
αξιοποιηθούν κατάλληλα δημόσια και δημοτικά
κτίρια, να προσληφθεί μόνιμο προσωπικό για την
κάλυψη όλων των αναγκών.
γ) Κρατική χρηματοδότηση για δωρεάν προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης νηπίων,
παιδιών και ΑμΕΑ.
δ) Δωρεάν παροχή πακέτου απαραίτητων σχολικών ειδών για τα παιδιά των ανέργων.
ε) Να εξασφαλιστούν δωρεάν όλα τα εμβόλια
για όλα τα παιδιά από τις δημόσιες μονάδες
Υγείας.
• Για τους άστεγους
α) Να εξασφαλιστούν με ευθύνη και χρηματοδότηση από το κράτος κατάλληλα δημόσια και
δημοτικά κτίρια, ξενοδοχεία για τη στέγαση των
άστεγων και παροχή επαρκούς και ποιοτικής
σίτισης από ήδη λειτουργούσες αντίστοιχες
υπηρεσίες σε κρατικές δομές (π.χ. νοσοκομεία,
παιδικοί σταθμοί), δομές και υπηρεσίες άλλες
(των δήμων), όπως Βοήθεια στο Σπίτι, Κ.Α.Π.Η.,
Λέσχες Φιλίας του Δήμου Αθηναίων, Κέντρα
Φροντίδας Ηλικιωμένων, ξενώνες κ.λπ., χωρίς τη
συμμετοχή Μ.Κ.Ο., «φιλανθρωπικών» οργανώσεων κ.λπ.
5. ΚΑΤ’ ΟΙΚΟΝ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΚΑΙ ΝΟΣΗΛΕΙΑ ΤΩΝ
ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΧΡΟΝΙΩΣ ΠΑΣΧΟΝΤΩΝ
α) Κρατική χρηματοδότηση για την εξασφάλιση
της συνέχισης και αναβάθμισης των υπηρεσιών Βοήθεια στο Σπίτι, με δωρεάν παροχή σε
όσους ηλικιωμένους χρειάζονται βοήθεια και κατ’
οίκον νοσηλεία χωρίς περιορισμούς. Κατάργηση
της ασφαλιστικής εισφοράς γι’ αυτό το πρόγραμμα.
β) Κρατική χρηματοδότηση για την εξασφάλιση της
δωρεάν φιλοξενίας στους οίκους ευγηρίας και της
νοσηλείας σε νοσηλευτικές, ψυχιατρικές και
προνοιακές δημόσιες μονάδες με κατάργηση της
εισφοράς από την παρακράτηση μέρους της
σύνταξης των ηλικιωμένων.
6. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
α) Να δημιουργηθούν αξιοπρεπείς, υγιεινοί
κρατικοί χώροι φιλοξενίας και όχι στρατόπεδα
συγκέντρωσης. Υγιεινή, ποιοτική και δωρεάν
σίτιση. Συγκρότηση και στελέχωση δημόσιων και
δωρεάν μονάδων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (Π.Φ.Υ.) στις πύλες εισόδου της χώρας και
μέσα στους χώρους φιλοξενίας μεταναστών, οι
οποίες θα αναλαμβάνουν να κάνουν προληπτικές
εξετάσεις, εμβολιασμούς, την άμεση περίθαλψη
τους, όπου απαιτείται, κατά την εισαγωγή τους στη
χώρα και τη χορήγηση πιστοποιητικού Υγείας.
Στους χώρους αυτούς να παρέχεται και ψυχολογική υποστήριξη. Συγκρότηση κινητών μονάδων
που θα επισκέπτονται συστηματικά τους
μετανάστες στους τόπους συνάθροισης τους
(πλατείες, εγκαταλελειμμένες οικίες, παραπήγματα)
με παροχή Π.Φ.Υ., ενημέρωσης, έλεγχο των
συνθηκών διαβίωσης.
β) Στελέχωση όλων των υπηρεσιών Υγείας και των
νοσοκομείων με μεταφραστές - διερμηνείς και
κοινωνικές υπηρεσίες για την εξυπηρέτηση
αλλοδαπών. Απόσυρση των κατάπτυστων
εγκυκλίων που ουσιαστικά απαγορεύουν τη
νοσηλεία μεταναστών.
γ) Στήριξη από το κράτος των αλλοδαπών
γυναικών, θυμάτων κυκλωμάτων δουλεμπορίας και πορνείας (περίθαλψη, οικονομική
βοήθεια και ψυχολογική υποστήριξη). Αυστηρά
μέτρα για την καταπολέμηση των κυκλωμάτων
αυτών.
δ) Δωρεάν παιδικοί σταθμοί, στους οποίους
θα έχουν πρόσβαση όλα τα παιδιά των μεταναστών.
Επερωτάται η Κυβέρνηση για την επιδείνωση της
κατάστασης στις παρεχόμενες υπηρεσίες Υγείας
Πρόνοιας από το δημόσιο σύστημα και την
πολιτική της.
εργασiαυγεία 55
ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣΟΔΗΓΙΕΣΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣΤΗΣΥΓΕΙΑΣ
«ΕΠΑΝΑ-ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ» ΤΟΜΕΑ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΓΙΑ ΝΕΟ ΡΟΛΟ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΥΦΕΣΗΣ
ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΕΙΔΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΚΑΙ
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗ ΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Η
σοβούσα
κρίση,
η
αβεβαιότητα και η ύφεση είναι
κατά κύριο λόγο οι τρεις
παράγοντες που συρρικνώνουν
την επιχειρηματική δράση, με
συνέπειες ορατές όχι μόνο στον
επιχειρηματικό κόσμο αλλά και
στην κοινωνία γενικότερα.
Επιβάλλεται, ως εκ τούτων, από
τους οργανισμούς/επιχειρήσεις
μια «ενδοεπιχειρησιακή επίθεση», που θα αλλάξει δομές,
διαδικασίες, ρόλους και νοοτροπίες στον τομέα πρώτης
γραμμής Γραμματεία Διοίκησης/Γραμματείς Βοηθοί Διοίκησης, με συνέπεια την έγκαιρη
υλοποίηση των αποφάσεων της
διοίκησης.
του κ. Ηλία Δ. Τζαννή*
Προκειμένου
η
«ενδοεπιχειρησιακή επίθεση» αυτή
να συμβάλει επιτυχώς στην
«επαναοριοθέτηση» του ως
άνω τομέα, θα πρέπει οι
ιθύνοντες
των
οργανισμών/επιχειρήσεων να γνωρίζουν τι έχει επιτευχθεί στον
τομέα αυτό και να το
αξιοποιήσουν κατάλληλα.
ΤΟ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Έτσι στη χώρα μας, σε ό,τι
αφορά
τη
Γραμματεία
Διοίκησης, το Επαγγελματικό
Περίγραμμα
Γραμματέων
Βοηθών
Διοίκησης,
τις
προϋποθέσεις - απαιτήσεις για
την πιστοποιησή τους καθώς
και την παρουσία τους στον
επαγγελματικό
χώρο
με
κοινωνικό
εταίρο,
έχουν
«θεσμοθετηθεί» και υφίστανται
τα κάτωθι:
1. Το Ελληνικό Πρότυπο ΕΛΟΤ
1437/12.09.2011 «Γραμματεία
Διοίκησης
Καθήκοντα,
Επαγγελματική
Επάρκεια,
Οργάνωση
Γραφείου
και
Υποστηρικτικά Εργαλεία», που
αποτελεί και μια πανευρωπαϊκή
πρωτοτυπία, δεδομένου ότι δεν
υφίσταται στις χώρες της
Ευρώπης και το οποίο
διατίθεται από τον ΕΛΟΤ
(www.elot.gr)
σε
οργανισμούς/επιχειρήσεις.
2.
Το
Επαγγελματικό
Περίγραμμα αρ. 50 του
Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π. – Ε.Κ.Ε.Π.Ι.Σ.,
Υπάλληλος
Γραμματειακής
Διοικητικής Υποστήριξης (π.
Υπάλληλος Γραφείου), του Α'
Επιπέδου Επαγγελματικής Ιεραρχίας.
3. To Syllabus Πιστοποίησης
των Γραμματέων Βοηθών
Διοίκησης, του Β' Επιπέδου
Επαγγελματικής Ιεραρχίας, της
Εταιρίας Έντασης Γνώσης Τεχνοβλαστού ACTA (Aristotle
Certification
Training
and
Assessment, www.acta.edu.gr)
του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.)
με βάση το οποίο οι
ενδιαφερόμενες
γραμματείς
μπορούν να συμμετάσχουν -με
εξετάσεις- για να αποκτήσουν
το Πιστοποιητικό Certified
Secretaries
Management
Assistants. To Πιστοποιητικό
αυτό είναι διαπιστευμένο με το
ISO/IEC 17024, από το Εθνικό
Σύστημα Διαπίστευσης (αριθμός ΕΣΥΔ 594/ 2009), που το
καθιστά αναγνωρισμένο και
αποδεκτό από τη European
Cooperation for Accreditation
και μέχρι σήμερα το έχουν
αποκτήσει άνω των 600 γραμματέων οργανισμών/επιχειρήσεων.
4. Ο Κοινωνικός Εταίρος
«Σωματείο Ελλήνων Γραμματέων, Πρακτικογράφων και
Στενογράφων», που αναγνωρίστηκε με την απόφαση
459/18.01.2012, του Πρωτοδικείου Αθηνών, καταχωρήθηκε
με αριθμό μητρώου 28861 και
διαθέτει ήδη ένα σεβαστό
αριθμό μελών.
ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΡΑΣΕΩΝ
Με
γνώμονα
τα
προαναφερόμενα,
και
αφού
προηγηθεί
ανάλυση
της
υπάρχουσας κατάστασης και
αξιολογηθούν προβληματικές
διαδικασίες, απουσία δεικτών
μέτρησης
απόδοσης
και
ελλιπής
υποστήριξη
πληροφοριακών συστημάτων, το
πλαίσιο δράσεων που θα
απαιτηθούν από τη Διοίκηση,
τις καθ’ ύλην εμπλεκόμενες
γραμματείς
των
οργανισμών/επιχειρήσεων Α ή/και
εξειδικευμένους τρίτους, για την
«ενδοεπιχειρησιακή επίθεση»
αυτή, θα πρέπει να οικοδομηθεί
πάνω στη δομή δύο επάλληλων
πλεγμάτων ενός αραχνοειδούς
ιστού, όπως παρουσιάζονται
και αναλύονται συστημικά
παρακάτω:
1ο ΠΛΕΓΜΑ: ΤΜΗΜΑΤΑ
Είναι αυτό που θα υφανθεί από
τους προαναφερόμενους εμπλεκόμενους, κατά κύριο λόγο,
στον κεντρικό αραχνοειδή ιστό
και το οποίο θα εμπλέκει
«συναατκά στοιχεία» του
Ελληνικού Προτύπου ΕΛΟΤ
1437/12.09.2011 «Γραμματεία
Διοίκησης», αυτά των λοιπών
«θεσμοθετήσεων» και ενός
συνόλου ειδικών τμημάτων
επιστημών, όπως αυτών:
■ Της Χωροταξίας
■ Της Εργονομίας
■ Της Υγείας και Ασφάλειας
στην Εργασία και της σχετικής
Νομοθεσίας της
■ Του Ανοιχτού Management
και των εργαλείων που το
επικουρούν, ήτοι:
• Risk Management
• Change Management
• Crisis Management
• Project Management
• Techno Management
• Total Quality Management
• Time και Stress Management.
■ Της Πληροφορικής και των
Επικοινωνιών
και
των
Συστημάτων συνδρομής, όπως:
• Πληροφοριακά Συστήματα
Διοίκησης - Management
Information Systems (MIS)
• Συστήματα Υποστήριξης
Αποφάσεων - Decision - Support Systems (DSS)
• Συστήματα Επιχειρηματικής
Ευφυΐας - Business Intelligence
Systems (BIS), τα οποία θα
οριοθετήσουν τους θύλακες των
προαπαιτούμενων
υποχρεώσεων πρωτίστως της
Διοίκησης καθώς και των
λοιπών εμπλεκομένων των
οργανισμών/ επιχειρήσεων, σε
ό,τι αφορά:
■ Τις διαδικασίες:
• Σχεδιασμού: με εργαλεία
SWOT, Benchmarldng, Outsourcing, Teleworking
• Οργάνωσης: με κανονιστικό
πλαίσιο, περιγραφή θέσης,
διάκριση εργασιών
• Διεύθυνσης: με πλαίσιο
υποχρεώσεων Διοίκησης, ανάθεση αρμοδιοτήτων
• Ελέγχου: με απαιτούμενες
προϋποθέσεις ευθύνης/λογοδοσίας της Γραμματείας Διοίκησης.
■ Τη μεθοδολογία διάχυσης
στο
περιβάλλον
οργανισμών/επιχειρήσεων, των διαχρονικά σταθερών εταιρικών
αξιών, για ενστερνισμό και
δέσμευση σε αυτές, ήτοι:
• Του Οράματος
• Της Κουλτούρας
• Της Κοινωνικής Ευθύνης
• Της Καινοτομίας
• Της Δημιουργικότητας
• Της Οπτικής Διηνεκούς Επιτυχίας
• Της Ηθικής και Δεοντολογίας
του Επαγγέλματος Γραμματέων.
2ο ΠΛΕΓΜΑ: ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ
Είναι αυτό που θα υφανθεί,
επίσης από τους προαναφερόμενους εμπλεκόμενους, σε μεγάλο μέρος του, στον περιφερειακό ιστό και με τη συμβολή
του κύριου ιστού, εφαρμοσμένων πρακτικών ανάλυσης προσωπικών χαρακτηριστικών, σε
σχέση με το Επάγγελμα Γραμματέων Βοηθών Διοίκησης,
χρήσης ψυχομετρικών εργαλείων για πρόσληψη, αξιολόγηση, εξέλιξη γραμματέων, συμβολής της προσωπικής παιδείας,
ουσιαστικών προσόντων και
εμπειρίας τους και των πεδίων
ενός συνόλου επιστημών, όπως
αυτών:
■ Της Γνωσιακής Νευροεπιστήμης
■ Της Συναισθηματικής Νοημοσύνης
■ Του Νευρογλωσσικού Προγραμματισμού
■ Της Ηγεσίας
■ Των Βασικών Αρχών Δικαίου, Οικονομίας, Marketing, θα
καθορίσει αναλυτικά και λειτουργικά τους θύλακες του
Επαγγελματικού Περιγράμματος Γραμματέων Βοηθών Διοίκησης σε:
■ Κύριες και βοηθητικές εργασίες της θέσης, με απαιτήσεις υψηλού βαθμού:
• Σχεδιαστικής, οργανωτικής
και επιτελικής ευθύνης
• Χρήσης εξειδικευμένων προτύπων
και
εργαλείων
Management, που επικουρούν
το όλο φάσμα διαδικασιών
υποστήριξης
• Ανάπτυξης πρωτοβουλιών,
κάτω από δύσκολες συνθήκες
• Διαχείρισης και διάχυσης
γνώσης της πληροφορίας
• Λήψης αποφάσεων
■ Τυπικά Προσόντα: Μεταπτυχιακά Διπλώματα, Πτυχία
Α.Ε.Ι./Τ.Ε.Ι./Ι.Ε.Κ., Ξένες Γλώσσες
■ Πιστοποιήσεις: Επαγγέλματος Γραμματέων και Πεδίων
Τομέων Η/Υ
■ Ουσιαστικά Προσόντα: Γνώσεις, Δεξιότητες, Ικανότητες,
Συμπεριφορές, Νοοτροπίες
■ Συναισθηματικά και Ηγετικά
Πρότυπα
■ Μεθοδολογία Πρόσληψης,
Ανάπτυξης, Αξιολόγησης, Εξέλιξης Γραμματέων Βοηθών Διοίκησης, με ψυχομετρικά εργαλεία, για την ορθολογική
άσκηση του ρόλου τους.
Η όλη αυτή προσπάθεια θα
απαιτήσει, παράλληλα με τα
ανωτέρω, και μια εξειδικευμένη
εκπαίδευση και κατάρτιση, που
θα εδράζεται συλλήβδην στα
συνεκτικά στοιχεία των ως
άνω «θεσμοθετήσεων» και
θα εστιάζεται, σε απόλυτη
συνεργασία ειδικού εκπαιδευτή με τους εμπλεκόμενους εκπαιδευόμενους, «στην
ύφανση των δύο επάλληλων
πλεγμάτων του αραχνοειδούς
ιστού», προκειμένου να υλοποιηθεί η «επαναοριοθέτηση».
Η επιτυχής «επαναοριοθέτηση»
της Γραμματείας Διοίκησης, θα
φέρει σε πέρας το ρόλο της
στην
περίοδο
κρίσης,
αβεβαιότητας και ύφεσης, που
διανύουμε, θα προσφέρει
λύσεις και τεχνογνωσία, θα
αμβλύνει ή/και θα εξαλείψει
προβλήματα, ενώ παράλληλα η
«επαναοριοθέτηση» του ρόλου
των Γραμματέων Βοηθών
Διοίκησης, σε όλο το εύρος του
πλέγματος δεξιοτήτων, ικανοτήτων, συμπεριφορών, νοοτροπιών που απαιτούνται, θα
συμβάλει καθοριστικά στην
ορθολογική άσκηση του ρόλου τους, πέραν τυπικών
προσόντων, εμπειρίας και
προϋπηρεσίας που διαθέτουν.
* Ο κ. Ηλίας Α. Τζαννής είναι
εμπειρογνώμονας - εισηγητής
και συντονιστής στον ΕΛΟΤ της
Ομάδας Εργου, που εκπόνησε
το Ελληνικό Πρότυπο ΕΛΟΤ
1437 «Γραμματεία Διοίκησης»,
ακαδημαϊκός υπεύθυνος του
Προγράμματος Εκπαιδευτών
Γραμματέων του Τεχνολογικού
ACTA του Α.Π.Θ., διοικητικός
και Πολιτικός Επιστήμονας, Οικονομολόγος, Περιφερειολόνος
(MSc). Για επικοινωνία e-mail:
[email protected].
6
εργασiαυγεία 5
ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣΟΔΗΓΙΕΣΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣΤΗΣΥΓΕΙΑΣ
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΝΙΜΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε. ΜΕ ΤΟ Ι.Κ.Α.
ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ - ΠΡΟΛΗΨΗ
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Η κατάσταση υγείας προσδιορίζεται
από πολλές παραμέτρους, μεταξύ
αυτών οι εργασιακές συνθήκες
καθορίζουν πρωτίστως την εργασιακή
υγεία και ασφάλεια. Οι επαγγελματικές ασθένειες και τα εργατικά
ατυχήματα αποτελούν τους εκφραστές
των επαγγελματικών κινδύνων. Ως
μετρήσιμα μεγέθη αντικατοπτρίζουν το
σύνολο των συνθηκών που χαρακτηρίζουν κάθε εργασιακό περιβάλλον, συγκεκριμενοποιώντας έτσι το
μέγεθος και το είδος των προληπτικών
παρεμβάσεων για τη διασφάλιση και
προαγωγή της επαγγελματικής υγείας
και ασφάλειας.
Ως εκ τούτου, η διαδικασία διάγνωσης, αναγνώρισης και καταγραφής
της επαγγελματικής νοσηρότητας στοιχειοθετεί τον πληρέστερο δείκτη ελέγχου και παρακολούθησης, όχι μόνο
των εργασιακών συνθηκών, αλλά του
συνόλου των διαδικασιών πρόληψης
του επαγγελματικού κινδύνου.
Η πρόληψη, ως αποτελεσματική
διαδικασία προστασίας της υγείας και
της ασφάλειας στην εργασία, συμβάλλει καθοριστικά στην ελαχιστοποίηση των επαγγελματικών κινδύνων
και κατά συνέπεια στη μείωση τόσο
του άμεσου (ασφάλεια, αποζημιώσεις,
ιατρικές και διοικητικές δαπάνες κλπ),
όσο και του έμμεσου (χαμένη
παραγωγικότητα, ζημίες κλπ) κόστους
που παράγεται από την εκδήλωση
των επαγγελματικών ασθενειών και
των εργατικών ατυχημάτων.
Σχετικά με το κόστος της επαγγελματικής νοσηρότητας, η Διευθύντρια του Ευρωπαϊκού Οργανισμού
για την Υγεία και Ασφάλεια στην
Εργασία, Dr Christa Sedlatschek
αναφέρει, ότι αυτό κυμαίνεται για την
ΕΕ στο 2.6% - 3.8% του Εθνικού
Ακαθάριστου Προϊόντος (ΑΕΠ).
Επίσης σύμφωνα με έκθεση της
Ιταλικής Γερουσίας, η ετήσια δαπάνη
στην Ε.Ε. για την ιατροφαρμακευτική
περίθαλψη και την επιδότηση μόνο
των εργατικών ατυχημάτων ξεπερνάει
τα 26 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ το
αντίστοιχο κόστος για τον Ασφαλιστικό Φορέα (INAIL) ανέρχεται στο
3,5% του ΑΕΠ.
Στις ΗΠΑ για το 2007 το συνολικό
κόστος του επαγγελματικού κινδύνου,
υπολογίσθηκε περίπου στα 250 δις.
δολάρια, ενώ στην Αυστραλία, για το
οικονομικό έτος 2008-2009 υπολογίσθηκε περίπου στα 60,6 δισ.
δολάρια, που αντιστοιχεί με το 6,55%
του ΑΕΠ.
Αντίστοιχες προσεγγίσεις σχετικά με
την επιβάρυνση του ΑΕΠ από το
κόστος του επαγγελματικού κινδύνου,
δεν υπάρχουν για την Ελλάδα. Μπορούμε όμως να αναφέρουμε τα στοιχεία που έδωσε στην δημοσιότητα
στις 14 Νοεμβρίου 1996, ο τότε Διοικητής του Ι.Κ.Α. κ Γ. Σολωμός, ο οποίος προσδιόρισε το ετήσιο κόστος των
εργατικών ατυχημάτων για το Ι.Κ.Α.
περίπου στα 123 εκατομμύρια ευρώ
(40 δισ. δρχ). Στις 20.04.2005 ο τότε
Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, κ. Γεράσιμος
Γιακουμάτος, σε ομιλία του στη Βουλή, ανέφερε ότι το κόστος των εργατικών ατυχημάτων ανέρχεται περίπου
στα 73 εκατομμύρια ευρώ ανά έτος.
Επίσης, δημοσιογραφικές πληροφορίες, σε μια προσπάθεια προσέγγισης
του θέματος σχετικά με την
επιβάρυνση
των
ασφαλιστικών
ταμείων από το κόστος του επαγγελματικού κινδύνου, αναφέρουν ότι
για το 2000 το συνολικό κόστος
των εργατικών ατυχημάτων (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, άδειες
ασθενείας, συντάξεις αναπηρίας και
δαπάνες αποκατάστασης), προσεγγίζει τα 2,5 δις ευρώ, δηλαδή περίπου
2% του ΑΕΠ, χωρίς να συνυπολογίζεται το κόστος που προκύπτει από
τις επαγγελματικές ασθένειες.
Πρέπει να προσθέσουμε, ότι ερευνητές προσδιορίζουν τη σχέση ανάμεσα στο κόστος των εργατικών ατυχημάτων και σε αυτό των επαγγελματικών ασθενειών τουλάχιστον στο 1
προς 7. Αν σκεφθεί κανείς ότι στην
Ελλάδα τα εργατικά ατυχήματα
κοστίζουν περίπου 123 εκατομμύρια
ευρώ ετησίως (Γ. Σολωμός - 1996),
τότε το κόστος της επαγγελματικής
νοσηρότητας (είτε από πρόωρη
συνταξιοδότηση είτε από επιβάρυνση
του νοσηλευτικού συστήματος) είναι
τουλάχιστον επτά φορές μεγαλύτερο.
Από τα προαναφερόμενα προκύπτει
ότι η επιβάρυνση των Ασφαλιστικών
Ταμείων και ιδιαίτερα του ΙΚΑ από το
κόστος του επαγγελματικού κινδύνου
ή το λεγόμενο κόστος της μη
πρόληψης, σε μια περίοδο που το
ασφαλιστικό σύστημα παλεύει για την
επιβίωσή του, είναι πολύ υψηλό, αν
και δεν έχει προσδιοριστεί με ακρίβεια
ακόμα.
Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Η ανάγκη εναρμόνισης των σχετικών
με την επαγγελματική νοσηρότητα
στατιστικών στοιχείων σε ευρωπαϊκό
επίπεδο είχε γίνει ορατή από τις
προσπάθειες
κατάρτισης
ενός
«Ευρωπαϊκού Καταλόγου Επαγγελματικών Ασθενειών», σύμφωνα με τις
συστάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προς τα κράτη μέλη, ήδη από
το 1962.
Ουσιαστικά η προσπάθεια εναρμόνισης των στατιστικών στοιχείων
που συλλέγονται από τα κράτη μέλη
της Ε.Ε. σχετικά με τις επαγγελματικές
ασθένειες άρχισε από το 1987. Η
έναρξη σηματοδοτήθηκε με το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου,
στο οποίο αναφέρεται ότι η
Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να
προχωρήσει στη διαδικασία εναρμόνισης των ευρωπαϊκών στατιστικών
πληροφοριών σχετικά με τις επαγγελματικές ασθένειες.
Το 1990 δημοσιεύτηκαν στην Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, συστάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
που προέτρεπαν τα Κράτη Μέλη να:
ενεργήσουν ανάλογα, ώστε να
καταρτισθεί ένας «ευρωπαϊκός κατάλογος επαγγελματικών ασθενειών»
ενθαρρύνουν όσο το δυνατό τη
αγγελία παθήσεων και ασθενειών
επαγγελματικού χαρακτήρα
καταστήσουν σταδιακά συμβατές τις
στατιστικές των επαγγελματικών
ασθενειών
βοηθήσουν στην ανταλλαγή
πληροφοριών μεταξύ των Κρατών
Μελών, σχετικά με τις επαγγελματικές
ασθένειες και τους παράγοντες κινδύνου
υποβάλλουν στην Επιτροπή στατιστικά και επιδημιολογικά στοιχεία
για τη συχνότητα των επαγγελματικών
ασθενειών
Με το ψήφισμα του Συμβουλίου της
3ης Ιουνίου 2002 για τη νέα κοινοτική
στρατηγική υγείας και ασφάλειας
στην εργασία (2002-2006), καλείται η
Επιτροπή και τα Κράτη Μέλη να
ενισχύσουν τις διεξαγόμενες εργασίες
εναρμόνισης των στατιστικών για τις
επαγγελματικές ασθένειες, προκειμένου να υπάρξουν συγκρίσιμα στοιχεία
για την αντικειμενική αξιολόγηση της
επίπτωσης και της αποτελεσματικότητας των προτεινόμενων μέτρων.
Επιπλέον, η Επιτροπή με τη σύσταση
της, της 19/9/2003, σχετικά με τον
«ευρωπαϊκό κατάλογο επαγγελματικών ασθενειών», συνιστά στα Κράτη
μέλη να καταστήσουν προοδευτικά
συμβατές τις στατιστικές των
επαγγελματικών ασθενειών με τον
ευρωπαϊκό κατάλογο και σύμφωνες με
το με το σύστημα εναρμόνισης των
ευρωπαϊκών στατιστικών για τις
επαγγελματικές ασθένειες.
Η έννοια της «Επαγγελματικής Ασθένειας» εμφανίζεται στην ελληνική νομοθεσία με τον Νόμο 2114 του 1920,
όπου η «μολυβδίαση» αποτελεί και
την πρώτη επαγγελματική ασθένεια
για τους εκτεθειμένους σε σκόνη ή και
ατμούς μολύβδου, μεταλλωρύχους.
Ο Νόμος 6298 του 1934 περί
«Κοινωνικών Ασφαλίσεων», ο οποίος
τέθηκε σε εφαρμογή το 1937,
περιλαμβάνει και τον πρώτο κατάλογο
επαγγελματικών ασθενειών, ο οποίος
αποτελείται από τρις ασθένειες, την
μολυβδίαση, τη χρόνια δηλητηρίαση
από υδράργυρο και τη μόλυνση από
άνθρακα. Επίσης, στον κατάλογο
αναφέρονται τα επαγγέλματα και οι
χώροι εργασίας, όπου υφίσταται το
αίτιο που ως αποτέλεσμα έχει την
πιθανή εκδήλωση του αντίστοιχου
νοσήματος. Με την Υ.Α. 24690 του
1952 ορίζεται το άρθρο 40 του
Κανονισμού Ασθένειας του ΙΚΑ ως
Κατάλογος Επαγγελματικών Ασθενειών για τους εργαζόμενους ασφαλισμένους στο Ίδρυμα.
Ο Κατάλογος Επαγγελματικών Ασθενειών του 1952 περιλαμβάνει 16
νοσήματα και είναι δομημένος σε
τρεις στήλες. Στην πρώτη στήλη
περιγράφονται οι ασθένειες, στη
δεύτερη στήλη αναφέρεται ο μέγιστος
χρόνος από τη διακοπή της έκθεσης
εντός του οποίου ο εργαζόμενος,
δικαιούται να απαιτήσει αποζημίωση
από τον ασφαλιστικό φορέα και στην
τρίτη
στήλη
αναφέρονται
τα
επαγγέλματα και οι χώροι εργασίας
όπου υφίσταται το αίτιο, η
επαγγελματική έκθεση στο οποίο έχει
ως αποτέλεσμα την πιθανή εκδήλωση
του αντίστοιχου νοσήματος.
Ο
Κατάλογος
Επαγγελματικών
Ασθενειών του 1952 ίσχυσε μέχρι το
1979 όποτε και τροποποιήθηκε (ΦΕΚ
132/Β/ 12.2.1979) στο ισχύοντα μέχρι
και σήμερα, άρθρο 40 του Κανονισμού Ασθένειας του Ι.Κ.Α.
Ο κατάλογος αυτός δομημένος στη
λογική του «κλειστού καταλόγου
επαγγελματικών νοσημάτων» αναπτύσσεται σε τρις στήλες, όπως
ακριβώς ο κατάλογος του 1952 και
περιλαμβάνει περιορισμένο αριθμό
ασθενειών, 52 ασθένειες.
Με την Υπουργική Απόφαση Υ.Α. Φ
11321/27240/1941/2006 (ΦΕΚ 1818
/12.12.2006) συμπληρώθηκε ο κατάλογος των επαγγελματικών ασθενειών
που περιέχεται στο άρθρο 40 του
Κανονισμού Ασθένειας του ΙΚΑ με την
νόσο «μεσοθηλίωμα του υπεζοκώτα».
Με βάση τον κατάλογο αυτό, για να
χαρακτηριστεί μια ασθένεια ως
επαγγελματική,
απαιτείται
η
προσβολή του εργαζομένου από οξεία
ή χρόνια δηλητηρίαση ή νόσο που
περιλαμβάνεται στους πίνακες και
επιπλέον:
να απασχολείται στην εργασία που
ενοχοποιείται για την επαγγελματική
ασθένεια κατά το ελάχιστο οριζόμενο
από το νόμο χρονικό διάστημα
να διαπιστωθεί η νόσηση μέσα στο
ελάχιστο αυτό οριζόμενο διάστημα
απασχόλησης ή εάν διακοπεί η
εργασία, εντός του οριζόμενου από το
νόμο για κάθε επαγγελματική
ασθένεια μέγιστο χρονικό διάστημα
μετά τη διακοπή
Πρέπει να αναφερθεί ότι στο ελληνικό
δίκαιο δεν υφίστανται κοινοί και ενιαίοι κανόνες που να περιλαμβάνουν στο
πεδίο εφαρμογής τους το σύνολο των
ασφαλισμένων όλων των ασφαλιστικών οργανισμών. Έτσι, μέχρι και
το 1992 ο κατάλογος «Επαγγελματικών Ασθενειών» το άρθρο 40 του
Κανονισμού Ασθενειών του ΙΚΑ είχε
ισχύ μόνο για τους ασφαλισμένους
εργαζόμενους στον συγκεκριμένο
ασφαλιστικό φορέα.
Με τον Ν. 2084 του 1992 ο εν λόγω
κατάλογος επαγγελματικών ασθενειών
θεωρείται «Εθνικός Κατάλογος Επαγγελματικών Ασθενειών» για τους
νέους ασφαλισμένους σε όλους τους
ασφαλιστικούς φορείς από την
01.01.1993.
Από τους «Ετήσιους Απολογισμούς
του Ι.Κ.Α.», διαπιστώνουμε ότι η
πρώτη επίσημη καταγραφή της
επαγγελματικής νοσηρότητας στην
Ελλάδα πραγματοποιείται το 1967,
όποτε και χορηγήθηκαν 103 συντάξεις
με την αιτιολογία της «επαγγελματικής
ασθένειας».
Το Ι.Κ.Α. δεν επιδοτεί την ανικανότητα
προς εργασία συνέπεια επαγγελματικής ασθένειας, χορηγεί «σύνταξη αναπηρίας» λόγω επαγγελματικής νόσου, εφόσον το ποσοστό ανικανότητας προς εργασία υπερβαίνει το
απαιτούμενο ελάχιστο ποσοστό.
Πρόσφατα δημοσιεύτηκε το Π.Δ.
41/2012 σχετικά με τον «Εθνικό
Κατάλογο Επαγγελματικών Ασθενειών», σε συμμόρφωση με τη
σύσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
2003/670/ΕΚ. Η δημοσιοποίηση του
«Εθνικού Καταλόγου Επαγγελματικών
Ασθενειών» σίγουρα δεν μπορεί να
καλύψει το σημαντικό έλλειμμα που
χαρακτηρίζει το σύστημα «διάγνωσης, αναγνώρισης και καταγραφής
της επαγγελματικής νοσηρότητας»
στην Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό
ότι σύμφωνα με την τελευταία
στατιστική
ανάλυση
για
τις
επαγγελματικές παθήσεις (EODS)
που δημοσίευσε η Ευρωπαϊκή Ένωση
για
το
2001
στην
ΕΕ-12,
καταγράφηκαν 37 νέα περιστατικά
ανά
100.000
ασφαλισμένους
εργαζόμενους. Στην Ελλάδα ο μέσος
ετήσιος όρος νέων περιπτώσεων
επαγγελματικών ασθενειών είναι 0,3
ανά 100.000 ασφαλισμένους εργαζόμενους για την τελευταία πενταετία
2004 - 2008, δηλαδή 120 φορές κάτω
από το μέσο ευρωπαϊκό όρο.
Για παράδειγμα, σύμφωνα με στοιχεία
του Ι.Κ.Α. «για το έτος 2009 κατάγράφηκαν 19 περιπτώσεις επαγγελματικών νόσων».
Από αυτές οι 14 αφορούσαν
επανεξέταση παλιότερου αιτήματος
και μόλις 5 ήταν τα νέα περιστατικά.
Από το 2003 που έχει ξεκινήσει η
καταγραφή και η στατιστική επεξεργασία των επαγγελματικών νόσων
έως και το 2009 έχουν καταγραφεί
μόλις 112 διαφορετικές περιπτώσεις
νοσούντων, οι οποίοι έχουν συνταξιοδοτηθεί από το Ι.Κ.Α.
Το ΙΚΑ στην ετήσια αναφορά του, για
την καταγραφή και επεξεργασία των
σχετικών με τις επαγγελματικές
ασθένειες στοιχείων στην Ελλάδα,
αναγνωρίζει ότι υλοποιεί μια αρχική
προσπάθεια προσέγγισης της κατάγραφής και στατιστικής επεξεργασίας
των επαγγελματικών νόσων και όχι
την πλήρη καταγραφή τους. Επίσης,
πρέπει να προσθέσουμε ότι το ΙΚΑΕΤΑΜ δεν είναι ο αρμόδιος φορέας
στην ομάδα εργασίας της EUROSTAT
για τις Επαγγελματικές Νόσους, όποτε
και δεν αποστέλλει τα στοιχεία που
συγκεντρώνει, τα οποία -επιπλέονδεν πληρούν τις προϋποθέσεις της
προτεινόμενης από την EUROSTAT
μεθοδολογίας. Αρμόδιοι φορείς για
την κάλυψη αυτής της υποχρέωσης
καθώς και για τη σύνταξη των
Εθνικών Εκθέσεων και του Ερωτηματολογίου για τις Εθνικές Εκθέσεις
είναι το Υπουργείο Απασχόλησης και
Κοινωνικής Προστασίας καθώς επίσης και η Ελληνική Στατιστική Αρχή
(ΕΛΣTAT).
Επί της ουσίας, καταγραφή των
επαγγελματικών ασθενειών στην
Ελλάδα δεν υπάρχει. Τα υπάρχοντα,
ελάχιστα στοιχεία αφορούν μόνο τις
περιπτώσεις των ασφαλισμένων που
εξετάζονται από τις επιτροπές
Επαγγελματικών Νόσων του ΙΚΑ για
χορήγηση σύνταξης αναπηρίας λόγω
επαγγελματικής ασθένειας.
Η καταγραφή αυτή αφορά τους
ασφαλισμένους που εξετάζονται από
τις
Επιτροπές
Επαγγελματικών
Νόσων για χορήγηση σύνταξης, είτε
είναι πρωτοείσακτα περιστατικά είτε
είναι επανεξεταζόμενα και ανεξάρτητα
εάν το συνολικό ποσοστό αναπηρίας
που θα αποδοθεί θα είναι συντάξιμο.
Η εν λόγω καταγραφή δεν περιλαμβάνει επίσης, όσους έχουν
ζητήσει Σύνταξη Αναπηρίας με τις
Κοινές Διατάξεις (κοινή νόσος), όπως
επίσης και τους εργαζόμενους που
προσφεύγουν στην πρωτοβάθμια ή
δευτεροβάθμια περίθαλψη, όπου δεν
υπάρχει σύστημα αναγγελίας Επαγγελματικών Νόσων από τους υγειονομικούς σχηματισμούς και τους ιατρούς, καθώς και από τα νοσοκομεία.
Επιπλέον, η καταγραφή άρχισε μόλις
το 2003. Αν συνυπολογιστεί η
«μαύρη», ανασφάλιστη εργασία, αλλά
και το γεγονός ότι ο αριθμός των
πρόωρων συνταξιοδοτήσεων με την
αιτιολογία της «κοινής νόσου», είναι
υψηλός τα τελευταία χρόνια, τότε η
καταγραφή της επαγγελματικής νοσηρότητας είναι πέρα από κάθε πραγματικότητα.
εργασiαυγεία 57
ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣΟΔΗΓΙΕΣΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣΤΗΣΥΓΕΙΑΣ
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΝΙΜΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε. ΜΕ ΤΟ Ι.Κ.Α.
ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ - ΠΡΟΛΗΨΗ
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Όπως υποδηλώνουν τα στοιχεία
σχετικού πίνακα και τα οποία
αφορούν τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις του Ι.Κ.Α., το 95% αυτών
αποδίδεται σε «κοινή νόσο», ενώ
είναι πιθανότερο ότι πρόκειται για
επαγγελματικές ασθένειες, εφόσον
γνωρίζουμε ότι το σύνολο των
εργασιακών συνθηκών αποτελούν την
πλέον ισχυρή επίδραση στη ζωή του
κάθε πολίτη.
Επιπλέον, όπως προκύπτει και από
τη διεθνή εμπειρία, όταν απουσιάζει
από τη χώρα ένα ολοκληρωμένο
σύστημα πρόληψης και προαγωγής
της εργασιακής υγείας και ασφάλειας,
που διαθέτει τα κατάλληλα εργαλεία
για τη διάγνωση, αναγνώριση και
καταγραφή της επαγγελματικής νοσηρότητας, πληθώρα επαγγελματικών
ασθενειών δεν εντοπίζονται και κατά
συνέπεια δεν καταγράφονται.
Έτσι, η χώρα μας είναι η μόνη χώρα
της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία
δεν υπάρχει επί της ουσίας διάγνωση,
αναγνώριση και καταγραφή των
επαγγελματικών ασθενειών, τη δεδομένη στιγμή που ο νοσολογικός
χάρτης αυτών των ασθενειών μεταβάλλεται και οι πολυπαραγοντικές
ασθένειες κυριαρχούν πλέον στις
στατιστικές των επαγγελματικών νοσημάτων των χωρών της Ευρωπαϊκής
Ένωσης.
Η μη διάγνωση, αναγνώριση και
καταγραφή των επαγγελματικών νοσημάτων δυσχεραίνει την ουσιαστική
και εις βάθος αντιμετώπιση του
επαγγελματικού κινδύνου, εφόσον η
έλλειψη επιδημιολογικών δεδομένων
δε βοηθάει το σχεδιασμό και την
υλοποίηση συγκεκριμένων προγραμμάτων πρόληψης και προαγωγής της
εργασιακής υγείας.
Η βελτίωση των εργασιακών συνθηκών και των δεικτών επαγγελματικής
νοσηρότητας θα αποτελέσουν μοχλό
συμπίεσης του κόστους του επαγγελματικού κινδύνου, με σημαντικό οικονομικό όφελος για το Ασφαλιστικό
Σύστημα της χώρας μας.
Το κόστος αυτό, αν και δεν είναι
εύκολα αντιληπτό, είναι ιδιαίτερα
υψηλό αφού η απώλεια εισφορών
από τον ανίκανο προς εργασία
εργαζόμενο
και
η
καταβολή
αποζημιώσεων
ή/και
πρόωρων
συντάξεων μπορεί να εκτείνονται σε
πολλά έτη και να ανέρχονται έτσι σε
εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ανά περίπτωση.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ
Η καταγραφή και η στατιστική
επεξεργασία των επαγγελματικών
ασθενειών δεν αποτελεί νομική
υποχρέωση του Ιδρύματος, το οποίο
όμως έχει επιφορτιστεί τη ευθύνη
καταβολής του υψηλού άμεσου
κόστους της επαγγελματικής νοσηρότητας (συντάξεις αναπηρίας,
αποζημιώσεις, ιατρικές και διοικητικές
δαπάνες κλπ).
Επίσης, οι απαιτούμενες διενέργειες,
από την αγγελία μέχρι και την
αποδοχή ή απόρριψη της αίτησης για
σύνταξη αναπηρίας λόγω επαγγελματικής ασθένειας, υλοποιούνται στις
υποδομές του Ιδρύματος, αξιοποιώντας επί το πλείστον το ανθρώπινο
δυναμικό και την τεχνογνωσία του.
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι το
ΙΚΑ, ως άμεσα ενδιαφερόμενος, είναι
ο πλέον κατάλληλος φορέας να
επωμιστεί
την
κύρια
ευθύνη
συγκρότησης και λειτουργίας ενός
ολοκληρωμένου συστήματος "διάγνωσης, αναγνώρισης και καταγραφής"
της επαγγελματικής νοσηρότητας.
Σε αυτήν την κατεύθυνση βοηθάει
επίσης και η δυνατότητα αυτόνομης
παρεμβολής και παρέμβασης, χωρίς
δηλαδή την άμεση συμμετοχή του Υπουργείου Εργασίας και του Σ.ΕΠ.Ε.,
που έχει ο Ασφαλιστικός Φορέας
βάσει της κείμενης νομοθεσίας (Ν.Δ.
4104/1960, Β.Δ. 473/61) και του ΚΑΑ,
σε ό,τι αφορά:
τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνουν
οι εργοδότες
τον τρόπο άσκησης ελέγχου
τον τρόπο αναγγελίας των επαγγελματικών ασθενειών
το διακανονισμό εισφοράς επαγγελματικού κινδύνου
τον έλεγχο εφαρμογής των διατάξεων
του Ιδρύματος που αφορούν την
επαγγελματική νοσηρότητα.
Η μελέτη για τη συγκρότηση του
συστήματος πρέπει να εστιάσει στην
ενδυνάμωση των ήδη υπαρχόντων
μηχανισμών, με τον καθορισμό
συγκεκριμένων μεθόδων και διαδικασιών που θα αποτελέσουν και τα
κυρίαρχα στοιχεία στη συγκρότηση
και λειτουργία του προτεινόμενου
συστήματος "διάγνωσης, αναγνώρισης και καταγραφής" της επαγγελματικής νοσηρότητας στα πλαίσια των
δομών του Ι.Κ.Α.
Για τη συγκρότηση και λειτουργία του
εν λόγω συστήματος, πρέπει να
εξεταστεί η δυνατότητα αναβάθμισης
του Κέντρου Διάγνωσης και Ιατρικής
της Εργασίας του Ιδρύματος, που σε
συνεργασία με τη Διεύθυνση
Αναλογιστικών Μελετών και Στατιστικής θα αναλάβουν την ευθύνη του
συστήματος
Πρέπει επίσης να μελετηθεί και να
συγκεκριμενοποιηθεί η συνεργασία
του Ιδρύματος με συγκεκριμένα Νοσοκομειακά Τμήματα του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και
του Ε.Σ.Υ., έτσι ώστε να εξασφαλιστεί
το απαιτούμενο διαγνωστικό υλικό,
που θα χρησιμοποιηθεί στις Επιτροπές Κρίσης για την τεκμηρίωση
του επαγγελματικού νοσήματος.
Μια
πρώτη προσέγγιση
των
αδυναμιών του υπάρχοντος ήδη
συστήματος, στις οποίες πρέπει να
δοθεί ιδιαίτερη προσοχή, προκύπτει
από την ανάγνωση των στοιχείων
που αναγράφονται σε σχετικό πίνακα
και επιβεβαιώνουν την υποκαταγραφή
των επαγγελματικών ασθενειών,
εφόσον τα ποσοστά των πρωτοείσακτων περιστατικών δεν μπορούν
να θεωρηθούν πραγματικά σε σχέση
με το σύνολο των άμεσα ασφαλισμένων (στοιχεία της Eurostat αναφέρουν
ότι για κάθε εκατομμύριο άμεσα
ασφαλισμένων, αντιστοιχούν περίπου
1000 νέες αιτήσεις αναγνώρισης
Επαγγελματικής Αναπηρίας).
Επίσης, το ποσοστό των θετικών
αποφάσεων αναγνώρισης επαγγελματικών ασθενειών σε σχέση με το
σύνολο των αιτήσεων για αναπηρική
σύνταξη
λόγω
επαγγελματικού
νοσήματος, είναι πολύ χαμηλό: κυμαίνεται για τα έτη 1994, 1995 και
1996 μεταξύ 5,40% και 12,22%.
Αναδεικνύονται, έτσι, δυο βασικά
προβλήματα στο σύστημα διάγνωσης,
αναγνώρισης και καταγραφής της
επαγγελματικής νοσηρότητας.
Το πρώτο σχετίζεται με τη ροή των
πρωτοείσακτων περιστατικών, η
οποία εκ των πραγμάτων θεωρείται
χαμηλή, αναδεικνύοντας έτσι:
τη διαφυγή των επαγγελματικών
ασθενειών προς τα κοινά νοσήματα
την έλλειψη παιδείας Ιατρικής της
Εργασίας σε ένα μεγάλο μέρος του
Ιατρικού
Προσωπικού
(π.χ.
προσδιορισμός
της
πιθανής
επαγγελματικής αιτιότητας της νόσου)
την άγνοια, από τη μεριά των
εργαζομένων, σχετικά με την
εργασιακή υγεία και ασφάλεια αλλά
και τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα
τις πιθανές γραφειοκρατικές
διαδικασίες
του
υπάρχοντος
συστήματος διάγνωσης, αναγνώρισης
και καταγραφής της επαγγελματικής
νοσηρότητας
Το δεύτερο σχετίζεται άμεσα με
"διαγνωστικά προβλήματα", τα οποία
πιθανώς να οφείλονται:
στον
περιορισμένο
αριθμό
επαγγελματικών νοσημάτων που
περιλάμβανε ο μέχρι τώρα κατάλογος
επαγγελματικών ασθενειών (52 ασθένειες)
σε αμιγώς διαγνωστικά προβλήματα
τεκμηρίωσης της νόσου, λόγω έλλειψης κατάλληλων υποδομών ιατρικής
της εργασίας
στην απουσία τεκμηρίωσης και
πληροφόρησης, σχετικά με την
εργασιακή υγεία και ασφάλεια και τις
ασφαλιστικές διαδικασίες, σε ένα
μεγάλο μέρος των εμπλεκόμενων
προσώπων και φορέων
Στα πλαίσια της μελέτης για τη
συγκρότηση και λειτουργία του
συστήματος «διάγνωσης, αναγνώρισης και καταγραφής», πρέπει να
διερευνηθεί η δυνατότητα εξασφάλισης ενιαίας υγειονομικής κρίσης
όσον αφορά στον καθορισμό του
βαθμού αναπηρίας των ασφαλισμένων όλων των ασφαλιστικών
φορέων, συμπεριλαμβανομένου του
Δημοσίου, καθώς και των ανασφάλιστων, για τους οποίους απαιτείται η
πιστοποίηση της αναπηρίας.
Επίσης, πρέπει να μελετηθεί ο
απαιτούμενος διαχωρισμός των
περιστατικών
αναπηρίας
που
προέρχονται από επαγγελματικό
νόσημα ή εργατικό ατύχημα και η
ένταξή τους σε μια ξεχωριστή ομάδα
«Επαγγελματικής Αναπηρίας».
Ο διαχωρισμός των περιστατικών
αναπηρίας σε περιστατικά που
οφείλονται σε απώλεια ικανότητας
προς εργασία από κοινά νοσήματα
και σε αυτά που οφείλονται σε
επαγγελματικά αίτια (επαγγελματική
ασθένεια, εργατικό ατύχημα), θα
συμβάλλει καθοριστικά:
στο διαχωρισμό των πόρων που
απαιτούνται για την επιδότηση της
αναπηρίας (στην περίπτωση της
«Επαγγελματικής Αναπηρίας», θα
προέρχονται από την εργοδοτική
εισφορά ασφάλισης του Επαγγελματικού Κινδύνου που ήδη εισπράττει το
Ίδρυμα)
στην πληρέστερη καταγραφή των
επαγγελματικών ασθενειών και των
εργατικών ατυχημάτων
στην ενδυνάμωση των διαδικασιών
πρόληψης τόσο των επαγγελματικών
ασθενειών και εργατικών ατυχημάτων
όσο και των κοινών νοσημάτων
στην ορθολογική διαχείριση των
αναγκαίων οικονομικών πόρων
Με βάση τα ανωτέρω, προκύπτει η
ανάγκη για την εκπόνηση μελετών οι
οποίες θα συντελέσουν ουσιαστικά
στη συγκρότηση και λειτουργία του
συστήματος, εφόσον συγκροτούν ένα
ενιαίο σύνολο που καλύπτει όλες τις
φάσεις διάγνωσης, αναγνώρισης και
καταγραφής της επαγγελματικής
νοσηρότητας, δίνοντας επιπλέον
έμφαση στις διαδικασίες πρόληψης.
Οι προτεινόμενες μελέτες που
επιβάλλεται να υλοποιηθούν είναι οι
εξής:
1. Μελέτη των απαιτήσεων για τη
συγκρότηση και λειτουργία του
συστήματος στα πλαίσια των
υπαρχόντων δομών του Ιδρύματος.
2. Μελέτη της κείμενης Νομοθεσία για
τον προσδιορισμό των νομικών
προϋποθέσεων του συστήματος.
3. Μελέτη των επιστημονικών
προϋποθέσεων που απαιτούνται για
τη λειτουργία του συστήματος, με την
εισαγωγή του Εθνικού Καταλόγου
Επαγγελματικών Ασθενειών σε σχέση
με τα κριτήρια τεκμηρίωσης τόσο της
επαγγελματικής έκθεσης στο βλαπτικό
παράγοντα, όσο και της επαγγελματικής νόσου.
διαδικασιών πρόληψης, με στόχο τη
βελτίωση των συνθηκών εργασίας και
την ουσιαστική μείωση των επαγγελματικών ασθενειών.
10. Μελέτη για την ανάπτυξη παιδείας
Υγείας και Ασφάλειας στους άμεσα
εμπλεκόμενους φορείς και πρόσωπα,
καθώς και ανάπτυξη των κατάλληλων
πληροφοριακών και ενημερωτικών
εργαλείων.
Απαιτείται όμως, επιπλέον, η
υλοποίηση
μελετών
για
τον
προσδιορισμό δύο βασικών μεγεθών,
τα οποία θα αποτελέσουν τα
συγκρίσιμα
στοιχεία,
στην
αξιολόγηση των επιδόσεων του συστήματος:
Ο προσδιορισμός του συνόλου της
επαγγελματικής νοσηρότητας με βάση
το υπάρχον σύστημα καταγραφής
ο προσδιορισμός του συνολικού
κόστους
των
επαγγελματικών
ασθενειών στο Ίδρυμα
Το ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε. μπορεί να αναλάβει
την υλοποίηση αυτών των μελετών,
συντελώντας
καθοριστικά
στη
βελτίωση του συστήματος διάγνωσης,
αναγνώρισης και καταγραφής των
Επαγγελματικών Ασθενειών του ΙΚΑ.
Η εύρυθμη λειτουργία του συστήματος
απαιτεί επίσης την ενίσχυση των
διαδικασιών πρόληψης.
Η επιτυχής εφαρμογή αυτών, θα
συμβάλλει
αποφασιστικά
στην
ελαχιστοποίηση της επαγγελματικής
νοσηρότητας και κατά συνέπεια στη
μειώσει του κόστους με το οποίο
επιβαρύνεται το Ι.Κ.Α.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. European Agency for Safety and
Health at Work, 26/4/ 2012.
2. Senato
Della
Repubblica,
Documento approvato dalla 11a
Commissione
permanente,
22/7/1997.
4.
Μελέτη
αποτύπωσης
της
πραγματικότητας σε σχέση με το
υπάρχον
σύστημα
διάγνωσης,
αναγνώρισης και καταγραφής της
επαγγελματικής νοσηρότητας και
εντοπισμός των αδυναμιών, στις
διάφορε φάσεις ανάπτυξής του
(αγγελία, έκθεση ελέγχου, διάγνωση,
αναγνώριση, καταγραφή).
3. Leigh, JP. Economic Burden of
Occupational Injury and Illness in
the United States. The Millbank
Quarterly: A Multidisciplinary Journal
of Population Health and Health
Policy. 2011 Dec; 89(4):728-772.
5.
Μελέτη προτάσεων για τη
βελτίωση των προβλημάτων ροής και
την ενδυνάμωση εισόδου στοιχείων
στο σύστημα.
5. ΓΣΕΕ, Πρακτικά Διημερίδας για την
Υ&Α στην εργασία, Αθήνα
Νοέμβριος 1996.
6. Μελέτη για τη βελτίωση του
συνόλου των πιθανών «διαγνωστικών» και γραφειοκρατικών προβλημάτων του συστήματος.
7. Μελέτη για τον προσδιορισμό των
επαγγελματικών
κλάδων
που
προσφεύγουν με μεγαλύτερη συχνότητα στη διαδικασία συνταξιοδότησης, λόγω επαγγελματικών νόσων
(με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία του
Ιδρύματος).
8. Επιδημιολογική μελέτη των πλέων
επιβαρυμένων κλάδων.
9. Μελέτη σχετικά με το σχεδιασμό και
υλοποίηση
των
απαιτούμενων
4. The cost of work-related injury and
illness for Australian employers,
workers, and the community, 2008–
09.
6. Βουλή των Ελλήνων, Πρακτικά,
Νομοσχέδια, 20.4.2005.
7. Π. Μπίτσικα, Το κόστος των
εργατικών ατυχημάτων, Το Βήμα
της Κυριακής, 28.10.2001.
8. Επαγγελματικοί
Νόσοι
2009,
Διεύθυνση Αναλογιστών Μελετών
και Στατιστικής – ΙΚΑ, Αθήνα 2010
9. Χ. Ιωάννου, Συνέργεια υποσυστημάτων κοινωνικής πολιτικής, το
παράδειγμα
των
συνθηκών
εργασίας, ΕΛΙΝΥΑΕ, Αθήνα 2001
10. Χ.Γ. Αλεξόπουλος, Η συμβολή των
ασφαλιστικών
ταμείων
στη
διάγνωση
και
ασφαλιστική
αντιμετώπιση των επαγγελματικών
νοσημάτων χθες σήμερα και αύριο,
Επιθεώρηση
Κοινωνικής
Ασφάλισης, Αθήνα 1999
εργασiαυγεία
ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ (Ε.Ε.Ι.Ε.Π.)
jjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjj
ΗΞxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxΗ
Τα κείμενα και τα άρθρα που δημοσιεύονται δεν εκφράζουν αναγκαστικά τις απόψεις του
Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος
(Ε.Ε.Ι.Ε.Π.), καθώς και της Επιστημονικής Επιτροπής της περιοδικής έκδοσης είναι οι ιατροί:
Πρόεδρος Θ.K. Κωνσταντινίδης <[email protected]>, Γενική Γραμματέας Πανταζή Ευγενία
<[email protected]>, Αντιπρόεδρος Δρακόπουλος Βασίλης <[email protected]>,
Αντιπρόεδρος Πανταζοπούλου Αναστασία <[email protected]>, Ταμίας Ορφανίδης Μωυσής
<[email protected]>, <[email protected]>, Μέλος Κουρούκλης Γεώργιος <[email protected]>,
και Μέλος Πατούχας Δημήτριος <[email protected]>
<[email protected]>
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Εκδότης (Υπεύθυνος σύμφωνα με το Νόμο): Θ.Κ. Κωνσταντινίδης <[email protected]>
Ειδικός Ιατρός Εργασίας, Αν. Καθηγητής Τμ. Ιατρικής Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης
Ι
ό Ε
ί
ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΕΣ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΙΔΟΜΑ
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧχχχχχχχχχΧΧΧΧΧΧΧ
Φωτογραφικό στιγμιότυπο από τη συνάντηση του Προεδρείου του Σωματείου Σπάρτακος
με τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της Δ.Ε.Η. Α.Ε. στις 10 Σεπτεμβρίου 2012.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Μόνο 26 ημέρες απομένουν για να ολοκληρώσει η Επιτροπή Εφαρμογής και Υλοποίησης της Συλλογικής
Σύμβασης Εργασίας στη Δ.Ε.Η. Α.Ε., έργο της οποίας αποτελεί και ο καθορισμός και εξορθολογισμός των
ειδικών επιδομάτων σε επικίνδυνα και ανθυγιεινά για όλους τους εργαζομένους της Δ.Ε.Η. Α.Ε. στα ορυχεία,
στους σταθμούς παραγωγής και στην εμπορία. Σημειώνεται ότι αποτέλεσε κοινή διαπίστωση το ότι υπήρξε
καθυστέρηση, η οποία οφείλεται σε οργανωτικά και διοικητικά προβλήματα που κλήθηκε να αντιμετωπίσει ο
όμιλος Δ.Ε.Η. Αυτό αναφέρεται σε ανακοίνωση του Σωματείου Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας Σπάρτακος
μετά τη συνάντηση που είχε το Προεδρείο του με τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της Δ.Ε.Η. Α.Ε. κ.
Αρθ. Ζερβό. Σε σχετικό Δελτίο Τύπου που εκδόθηκε από το Γραφείο Τύπου του Σωματείου Σπάρτακος
αναφέρεται:
«Όλα τα θέματα που απασχολούν τους εργαζόμενους και τη Δ.Ε.Η. Α.Ε. συζητήθηκαν κατά τη συνάντηση
που είχε το προεδρείο του Σωματείου Σπάρτακος με τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα σύμβουλο της
επιχείρησης, το μεσημέρι της Δευτέρας 10 Σεπτεμβρίου.
Για περισσότερες από δύο ώρες, όλα τα μείζονος αλλά και ελάσσονος σημασίας ζητήματα, μπήκαν στο
τραπέζι του διαλόγου με την πρόθεση να συζητηθούν διεξοδικά και να δρομολογηθούν θετικές και αναγκαίες
εξελίξεις.
Συγκεκριμένα, τέθηκαν όλα τα θέματα που αφορούν στην εφαρμογή και υλοποίηση της Συλλογικής
Σύμβασης Εργασίας, με το Σωματείο να επισημαίνει προς τον Πρόεδρο κ. Ζερβό, το γεγονός ότι έχουν μείνει
μονό 26 μέρες για να ολοκληρώσει η Επιτροπή το έργο της. Ένα έργο που αφορά στον
καθορισμό/εξορθολογισμό των ειδικών επιδομάτων σε επικίνδυνα και ανθυγιεινά για όλους τους
εργαζόμενους της Δ.Ε.Η. Α.Ε. στα Ορυχεία, στους Σταθμούς Παραγωγής και στην Εμπορία. Είναι
αξιοσημείωτο το γεγονός ότι αποτέλεσε κοινή διαπίστωση το ότι υπήρξε καθυστέρηση, η οποία οφείλεται στα
τεράστια προβλήματα που κλήθηκε να αντιμετωπίσει ο όμιλος Δ.Ε.Η. μετά τον διαχωρισμό - που επέβαλε η
οδηγία 72 – σε Α.Δ.Μ.Η.Ε. και Δ.Ε.Δ.Δ.Η.Ε. Είναι χαρακτηριστικό δε, το ότι στο πλαίσιο της συνάντησης, ο
κ. Ζερβός έδωσε εντολή στον Διευθυντή Ανθρώπινων Πόρων κ. Δαμάσκο για άμεση συνεδρίαση της
συγκεκριμένης επιτροπής (στην οποία ως γνωστόν συμμετέχει το προεδρείο του Σπάρτακου), έτσι ώστε να
ολοκληρώσει εμπρόθεσμα το έργο της. Εξάλλου, το ίδιο θα πρέπει να γίνει και με τις άλλες δύο επιτροπές
που αφορούν στην διαδικασία μεταθέσεων και αποσπάσεων, καθώς και στην αναμόρφωση των κεφαλαίων
του Κ.Κ.Π. της Δ.Ε.Η. περί πειθαρχικού ελέγχου.
Απόλυτη συμφωνία υπήρξε και στο θέμα που έχει να κάνει με την αναγκαιότητα συνέχισης της καταβολής
των προσαυξήσεων βάρδιας στους μισθωτούς με χρόνιες ασθένειες.
Πιεστικά κινήθηκε το σωματείο σε ό,τι έχει να κάνει με το θέμα της καταβολής των μισθών στους
εργαζόμενους των εργολάβων, καθώς παρά τα μέτρα που έχουν ληφθεί το πρόβλημα παραμένει. Το
Σωματείο επεσήμανε την ανάγκη να εξευρεθεί πιο αποτελεσματικός και άμεσος τρόπος επίλυσης του
ζητήματος, ενημερώνοντας τον Πρόεδρο για την πρόθεση του Σπάρτακου να προστατέψει τους εργολαβικά
εργαζόμενους, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να εγγραφούν στο σωματείο.
Εκτενής ήταν η αναφορά που έγινε για την πορεία της μεγαλύτερης επένδυσης που πρόκειται να
πραγματοποιηθεί στη χώρα μας και δεν είναι άλλη από την κατασκευή της Μονάδας Πτολεμαΐδα V. Δια
στόματος του Προέδρου και Διευθύνοντα Σύμβουλου της Δ.Ε.Η. Α.Ε., για μια ακόμα φορά επιβεβαιώθηκε ότι
το έργο Πτολεμαΐδα V είναι πρώτης προτεραιότητας επένδυση για την Δ.Ε.Η. Α.Ε. Ωστόσο, επισημάνθηκαν
τα γνωστά προβλήματα χρηματοδότησης που αντιμετωπίζει η συγκεκριμένη επένδυση, με δεδομένη την
οικονομική κατάσταση που περνά η χώρα, αλλά και τα προβλήματα που προσπαθούν να δημιουργήσουν
διάφορες περιβαλλοντικές οργανώσεις παράλληλα με τα οικονομικά και ανταγωνιστικά συμφέροντα.
Συμπερασματικά για το εν λόγω θέμα, επισημάνθηκε η αναγκαιότητα για κίνηση/στράτευση όλων των
φορέων και πρωτίστως της πολιτείας, έτσι ώστε να υλοποιηθεί η αναπτυξιακή αυτή επένδυση που μπορεί να
εγγυηθεί την αναπτυξιακή προοπτική τόσο της επιχείρησης όσο και της οικονομίας της χώρας. Σύμφωνα
πάντως με τις πλέον έγκυρες εκτιμήσεις, εντός του επόμενου διμήνου θα υπογράφει η σύμβαση με την
ανάδοχο εταιρεία.
Ο Σπάρτακος κατανοώντας απόλυτα την ανησυχία των εργαζομένων σε ολόκληρη την επικράτεια, επιδιώκει
πάντα άμεση και διεξοδική ενημέρωση επί των θεμάτων που άπτονται των εργαζόμενων και της Δ.Ε.Η. Α.Ε.,
καταφέρνοντας παράλληλα και τεκμηριωμένα πάντα, να ασκεί πιέσεις και να επιτυγχάνει τα καλύτερα
δυνατά αποτελέσματα και λύσεις».
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Αυγή καθεστώς παρανομίας και πλήρους ασυδοσίας από τις
ιδιωτικές εταιρείες των εργολάβων στα ορυχεία και στις μονάδες της Δ.Ε.Η. στη Μεγαλόπολη που
παραπέμπει σε χάος και εργασιακό μεσαίωνα, καταγγέλλει το Σωματείο Ορυχείων - Σταθμών Δ.Ε.Η.
Μεγαλόπολης. Σε υπόμνημά τους προς τους συναρμόδιους Υπουργούς και τη Διοίκηση της Δ.Ε.Η.
επισημαίνει ότι η απόφαση του επικεφαλής της επιχείρησης κ. Α. Ζερβού προς τους Διευθυντές μονάδων και
ορυχείων για διασφάλιση και τήρηση της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας δεν εφαρμόζεται, με
απόλυτη ευθύνη και ανοχή των επιβλεπόντων των έργων και της τοπικής ιεραρχίας κι ενώ έχει καταγγελθεί
επανειλημμένα, συνεχίζεται η παραβίαση των όρων των συμβάσεων των εταιρειών στις οποίες έχει
εκχωρηθεί μέρος των δραστηριοτήτων της Δ.Ε.Η. στο Ενεργειακό Κέντρο Μεγαλόπολης. Αποτέλεσμα όλων
αυτών, όπως καταγγέλλεται, είναι: μη εφαρμογή συλλογικών συμβάσεων, εργαζόμενοι παραμένουν
απλήρωτοι για μήνες, μη πληρωμή επιδομάτων, ανασφάλιστη εργασία, εντατικοποίηση εργασίας με 10ωρη
και 12ωρη απασχόληση, μη τήρηση του πενθημέρου, απασχόληση Σάββατο - Κυριακή χωρίς αντίστοιχες
αποδοχές, ανύπαρκτα μέτρα προστασίας της υγείας και ασφάλειας, εργατικά ατυχήματα που ούτε καν
δηλώνονται, μη τήρηση κανόνων ΚΟΚ για φορτηγά - μηχανήματα κ.ά. Το Σωματείο επιρρίπτει ευθύνες σε
διοίκηση και ιεραρχία της Δ.Ε.Η., γιατί δεν έχουν λάβει ουσιαστικά μέτρα, σημειώνει ότι το Σ.ΕΠ.Ε. Αρκαδίας
αποσπασματικά πραγματοποιεί ελέγχους, ενώ η Επιθεώρηση Μεταλλείων Νοτίου Ελλάδας εκτός του ελέγχου
του 2011 (ο προηγούμενος ήταν το 2006) εμφανίζεται μόνο μετά από σοβαρά ατυχήματα, και ζητάει
ουσιαστική παρέμβαση κυβέρνησης και διοίκησης Δ.Ε.Η.
«ΥΓΕΙΑ ΕΝ ΠΛΩ» ΑΠΟ ΤΗΝ κ. ΕΙΡΗΝΗ ΣΑΡΟΓΛΟΥ - ΤΣΑΚΟΥ
ΠΡΟΣ
ΤΟΥΣ
Tο νέο της βιβλίο, με τίτλο «Υγεία Εν Πλω», που
εξέδωσε η Ιατρός Καρδιολόγος - Παθολόγος κ.
Ειρήνη Σαρόγλου - Τσάκου. Το βιβλίο αποτελεί
ένα ακόμη εξαιρετικό πόνημα της ιατρού, το
όγδοο κατά σειρά, στο οποίο συμπυκνώνεται η
πλουσιότατη εμπειρία της, που αποκτήθηκε
μέσα από την αδιάλειπτη και μακρόχρονη
ενασχόληση της με την υγεία των Ελλήνων
ναυτικών. «Υγεία εν πλω»: τρεις λέξεις, πέντε
μόνο συλλαβές, που περιλαμβάνουν πολλούς
αιώνες ιατρικής στην ναυτιλία. Μοναδικές
πληροφορίες, γνωστές και άγνωστες ιατρικές
ιστορίες ,ξεχασμένες ασθένειες, για πρώτη φορά
όλα συγκεντρωμένα και δοσμένα με τον τρόπο
που ο τίτλος καθορίζει. Με λιτότητα ,σαφήνεια
και ακρίβεια. Η κ. Ειρήνη Σαρόγλου - Τσάκου,
στα πέντε κεφάλαια του βιβλίου της, καταγράφει
την άρρηκτη σχέση της εξέλιξης της εμπορικής
ναυτιλίας με αυτό που αποκαλούμε
«καθημερινότητα επί του πλοίου και υγεία».
Ξεδιπλώνει με επιστημονικό, διεισδυτικό και
απόλυτα
εύληπτο
τρόπο,
για
κάθε
ενδιαφερόμενο αναγνώστη, ένα πανόραμα,
στοιχείων, απτών παραδειγμάτων και ιατρικών
περιστατικών από την πρώιμη εποχή των
αδάμαστων ναυτικών του Κυκλαδικού και
Μινωικού Πολιτισμού έως την σύγχρονη εποχή
των υπερδεξαμενοπλοίων. Εμπλουτίζει την
σύγχρονη ιατρική και ναυτική βιβλιογραφία, με
νέα πολύτιμα και λησμονημένα στοιχεία,
εστιάζοντας σε μια παραμελημένη και ξεχασμένη
διάσταση της ναυτικής ιστορίας. Αυτής, που στο
επίκεντρο της έχει τον άνθρωπο, τον ναυτικό,
αντιμέτωπο με την μοναξιά, την κακή διατροφή,
τις προκλήσεις των λιμανιών, τις ασθένειες, την
αγωνία, τον ίδιο τον θάνατο. Μας θυμίζει, πως
εκατοντάδες χιλιάδες ναυτικοί, κατέβαλαν βαρύ
ΠΡΟΕΔΡΟΥΣ
ΤΩΝ
φόρο αίματος, στιγματίστηκαν και άφησαν την
ζωή τους στα ξύλινα ή σιδερένια πλοία στο
μακραίωνο, γεμάτο από αντιξοότητες αγώνα των
ηρωικών εξερευνήσεων, της επικοινωνίας με
άγνωστους λαούς, της άνθησης του εμπορίου,
της ενοποίησης των αγορών, της διακίνησης
εμπορικών και πολιτιστικών αγαθών.
Καταδεικνύει ότι τα ιδιαίτερα προβλήματα υγείας
των ναυτικών, είτε αυτά ήταν το σκορβούτο, το
μπέρ - μπέρι, η πανούκλα, η ελονοσία, η
φυματίωση, τα λοιμώδη ή τα αφροδίσια
νοσήματα, είτε οι σύγχρονες ασθένειες όπως
άγχος και οι καρδιοπάθειες, αποτελούσαν και
αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής στα
πλοία, ενώ η εξέλιξή και μετάλλαξή τους
ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ
ΕΤΑΙΡΩΝ
ακολούθησε την πρόοδο της ναυπηγικής, των
μεθόδων και των χαρακτηριστικών των
θαλασσίων μεταφορών, των κοινωνικών
αλλαγών, των επιστημονικών και ιδιαίτερα των
ιατρικών ανακαλύψεων. Ειδικότερα για την
χώρα μας, που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή
της παγκόσμιας Ναυτιλίας, το βιβλίο αυτό πέρα
από την επιστημονική του αξία, στέλνει και ένα
μήνυμα για μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση όλων
των εμπλεκομένων, ιδιαίτερα της πολιτείας και
της πλοιοκτησίας, για την διαρκή φροντίδα της
υγείας των ναυτικών μας με την σοβαρότητα και
την υπευθυνότητα που επιβάλλεται. Το βιβλίο
«Υγεία εν πλώ» είναι στην πραγματικότητα ένα
βιβλίο - άγγιγμα προστασίας, μια εκδήλωση
τιμής και ενδιαφέροντος για όλους τους
ναυτικούς, από μια ευαίσθητη επιστήμονα,
σύζυγο ναυτικού. «Υγεία εν πλω»: τρεις λέξεις,
πέντε συλλαβές, που δεν καθορίζουν μόνο το
περιεχόμενο του νέου βιβλίου, αλλά
σκιαγραφούν και τον χαρακτήρα της
συγγραφέως ιατρού, συζύγου μητέρας κ.
Ειρήνης Σαρόγλου - Τσάκου. Απλότητα,
αμεσότητα, σεμνότητα, υπευθυνότητα, φροντίδα
για τον ναυτικό, κοινωνική προσφορά.
Το βιβλίο εκδίδεται από το Ιδρυμα Μαρία
Τσάκος «Διεθνές Κέντρο Ναυτικής Έρευνας και
Παράδοσης», ίδρυμα που συνεστήθη από την
Οικογένεια Τσάκου στη μνήμη της πρόωρα
χαμένης Μαρίας Π. Τσάκου, με σκοπό την
προώθηση της επιστημονικής έρευνας στο χώρο
της ελληνικής και διεθνούς ναυτιλίας, την
αναθέρμανση της σχέσης του Ελληνα με την
θάλασσα, την μελέτη της Ελληνικής και Διεθνούς
Εμπορικής Ναυτιλίας, την προστασία του
φυσικού περιβάλλοντος και την ανάληψη
κοινωφελούς και ανθρωπιστικού έργου.

Εγγεγραμμένοι μαθήματος - Κοινωνία και Υγεία - 2014

εργασiαΚΑΙ υγεία

Ενδιάμεση Έκθεση της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ίσων

των εργαζομενων του ελ.ιν.υ.α.ε.

χωρις θεσεις ιατρικης εργασιας οι οργανισμοι των νοσοκομειων

εργασiαΚΑΙ υγεία

«Ήμασταν γείτονες, γίναμε συνδημότες, είμαστε μία πόλη…»

THΣ EΛAΣΣONAΣ

Μάιος - Ιούνιος - Ιούλιος 2014

Τροχαία ατυχήματα στην Κρήτη και συσχέτιση τους με το κοινωνικό

Νέος Κανονισμός

Τα εργαλεία που συνεπικουρούν το ανοικτό

AMADEUS AIG PW GR-EN Sep14 trackchanges

Κατάλογος - Rofilters