1 Yrd. Doç. Dr. Ömer USLUKAYA KARIN DUVARI FITIKLARI Genel

1
Yrd. Doç. Dr. Ömer USLUKAYA
KARIN DUVARI FITIKLARI
Genel cerrahi kliniklerinde en sık karşılaşılan hastalıklardan biri fıtıktır. Fıtık (herni), karın
duvarındaki bir defektten (veya zayıf bir noktadan) intraabdominal dokuların anormal olarak
dışarı doğru protrüzyonudur. Genel cerrahi pratiğinde daha çok fıtık terimi ile aynı anlama
gelen herni kelimesi kullanılır. İnguinal ve femoral bölge fıtıkları genelde birlikte
sınıflandırılır ve kasık fıtıkları adını alır. Fıtık vücudun herhangi bir bölgesinde olabilmesine
karşın sıklıkla inguinal bölgede ve karın duvarında oluşur. Hernilerin görüldüğü bölgeler
Tablo 1 de şematize edilmiştir.
Fıtık her cinsde, tüm ırklarda ve her yaşta görülebilen bir hastalıktır. Erkeklerde kadınlara
göre 3 kat daha fazla görülür. İnguinal fıtıklar tüm fıtıkların %80-85’ini oluşturur (%50’si
indirekt inguinal, %25’i direkt inguinal, %5’i femoral). Her iki cinste de en sık indirekt
inguinal herni görülür. Direkt inguinal herni çocuklarda nadir görülür ve kadınlarda olağan
değildir. Femoral herni ise kadınlarda erkeklerden daha çok görülmesine karşın yinede
kadınlarda en sık görülen herni tipi inguinal hernidir. İnsizyonel herniler kadınlarda
erkeklerden 2 kat daha sıktır.
Tablo 1. Karın Duvarı Fıtıkları
1- İnguinal fıtıklar
2- Anterior karın duvarı fıtıkları
a-Direkt inguinal fıtık
a-İnsizyonal fıtıklar (kesi fıtığı)
b-İndirek inguinal fıtık
b-Epigastrik fıtıklar
c-Femoral fıtık
c-Umblikal fıtıklar (Göbek fıtığı)
d-Spiegelian fıtığı
e-Parastomal fıtıklar
f-Lumbar fıtıklar
3- Pelvik fıtıklar
4- İnternal fıtıklar
a-Obturator fıtıklar
a-Paraduodenal fıtıklar
b-Siyatik fıtıklar
b-Transmezenterik fıtıklar
c-Perineal fıtıklar
c-Retroanastomotik fıtıklar
2
ETİYOLOJİ
Fıtıklar; Fıtığın veya fıtık oluşumuna izin veren zayıf noktanın meydana gelişine göre :
a)Doğmalık(konjenital)
b)Edinsel(akkiz)
Fıtık halkasından geçen organın yer aldığı bölgeye göre:
a) İç fıtık (internal)
b) Dış fıtıklar (eksternal) olarak sınıflandırılabilir.
İç fıtıklarda, organ kendisinin bulunmaması gereken bir boşluk veya çukura doğru
fıtıklaşmıştır. Bu boşluk veya çukurlara winslov, treitz arkası çukuru, sigmoid kolon ile
parietal periton arkasındaki çukur, çekal resessüs vb. örnek teşkil eder (Paraduedonal herni,
diyafragma hernileri, konjenital: bochdalek hernisi, morgagni hernisi, edinsel: hiatus hernileri,
travmatik diyafragma hernileri vb.) Dış fıtıklarda, organ cilt altına gelmiş ve göz veya elle
tanınır bir biçim almıştır.
Heredite, kollajen sentezinin azalması, yaşlılık veya ileri derecede zayıflama, şişmanlık, ağır
kaldırma, sürekli öksürük, kabızlık, idrar güçlüğü, asit, gebelik, travma ( özellikle operatif
travma ile normal doku kuvveti kaybolur = insizyonel herni ), karın içi tümörler gibi batın içi
basıncı arttıran koşullar herniler için
hazırlayıcı faktörler arasında yer alır. En önemli
etyolojik faktörler karın içi basıncını artıran nedenlerdir.
Karın içi basıncının artığı durumlar:

Ağır kaldırma

Öksürük, astım, KOAH

Mesane çıkımı obst.

Kabızlık veya defekasyon zorluğu

Gebelik

Karın içi tümör ve karın distansiyonu

Obezite
Herniler ile ilgili tanımlayıcı terimler:
Herniler fiziksel veya cerrahi bulgulara göre tanımlanabilir.
•
Komplet: Hem herni kesesi hem de içeriği defektten dışarı uzanır.
•
İnkomplet: Defekt vardır ama kese ve içeriği defektten dışarı çıkmamıştır.
•
İndirekt inguinal herni: Batın içi organların batın dışına internal inguinal halka
yoluyla çıkması
•
Direkt inguinal herni: Herni kesesinin Hasselbach üçgeninden çıkması
3
•
Pantolon herni: Direkt ve indirekt herninin bir arada bulunması
•
Femoral herni: Herni kesesinin femoral halka ve kanala girmesi
•
Umblikal herni: Herni kesesinin umblikal halkadan çıkması
•
Epigastrik herni: Orta hatta linea alba boyunca ksifoid ile umblikus arasında
•
Sliding (kayma) herni: Herni kesesinin bir duvarı karın içi organlardan biri
tarafından oluşturulur.
•
Redükte edilebilir (Redüktabl): Herni içeriği karın içine itilebilir.
•
İrredüktabl (İnkarsere): Herni içeriğinin karın içine itilemediği herniler.
•
Strangülasyon: Herni kesesi içindeki dokularda dolaşım bozukluğu durumu…nekroz
varlığı
•
Obtruksiyon: İntestinal obstruksiyon
•
Fıtık kesesi içinde bağırsak duvarının yalnızca antimezenterik kısmı vardır. İnkarsere
ise intestinal obstruksiyon olmaksızın bağırsak dolaşımının bozulması şeklinde oluşan
herniye “Richter fıtığı” ( = Pincement lateral ) denir. Daha çok femoral fıtıklarda
görülür.
•
Bağırsağın “W” biçiminde kese içine girerek boğulmasına “Maydl fıtığı” denir.
Bunda kese içindeki bağırsak bölümündeki patolojik olaylar minimal, batın içinde
kalan bağırsak bölümünde ise gangrene kadar gidebilen ciddi olaylar gelişebilir.
•
Diğer bir özel durum da Meckel divertikülünün kese içinde boğulmasıdır. Buna da
“Littre fıtığı” denmektedir.
İNGUİNAL HERNİLER
İnguinal herniler, inguinal ve femoral herniler olarak ikiye ayrılır. İnguinal herniler direkt
veya indirekt olabilir. Skrotal herni, indirekt herni kesesinin inguinal kanal boyunca
uzanıp skrotuma dahil olmasıyla oluşur.
ANATOMİSİ:
Batın ön duvarı katları:

Cilt

Ciltaltı yağ dokusu

Yüzeyel faysa (Camper = yüzeyel parça ve Scarpa = derin parça)

M. Oblikus eksternus

M. Oblikus internus

M. Transversus abdominis
4

Faysa Transversalis

Preperitoneal yağ dokusu

Periton
Anterolateral karın duvarı üç tabaka kas grubunda oluşmuştur ( Eksternal oblik kas ve
aponevrozu, internal oblik kas ve transversalis abdominus kası, aponevrozu ve transversalis
faysa ). Ön karın duvarında orta hatta, iki geniş rektus abdominus kası vertikal olarak
pubisden göğüs kafesine uzanır. Her iki taraftaki rektus kılıfı üç anterolateral kas tabakası
aponevrozlarının birleşimi ile oluşur. Her iki taraftaki rektus kılıfı orta hatta birleşir ve linea
albayı oluşturur.
M. obliqus Externus ve Aponevrozu
Kosta kenarlarından başlar. İnguinal bölgedeki uzantısı tamamen aponevrotiktir. Bu
aponevroz m.obliqus internus ve transversus abdominusun bilaminar aponevrozları ile ile
birlikte ön rektus kılıfını ve sonuçtada linea albayı oluşturur. Eksternal oblik aponevroz
İnguinal ligamanı ( poupart ligamanı) ve Lakuner ligamanı ( Gimbernat ) oluşturur.
Eksternal oblik aponevroz inguinal kanalın süperfisiyal sınırını oluşturur. İnguinal ligaman
eksternal oblik aponevrozun alt kenarıdır ve spina iliaka anterior ve superiordan pubik
tuberkula kadar uzanarak arkaya doğru döner ve bir sınır oluşturur. Lakuner ligaman inguinal
ligamanın pubise doğru uzanımından oluşur. Pubik tuberkulun üst ve hafif lateralinde
eksternal oblik aponevrozun lifleri bir açıklık meydana getirir, bu dış ( yüzeyel = eksternal)
inguinal halkadır. Bu açıklıktan erkekte spermatik kord ve kadında round ligaman geçer.
M. Obliqus İnternus
İnternal oblik kas lifleri karnın üst kısmında üst ve lateral seyrederken inguinal bölgede
transvers seyirlidir. İnguinal kanalın üst ( superior ) kenarını oluşturur. İnternal oblik
aponevrozun medial kısmı transversus abdominus kası lifleri ile birleşerek Tendon Conjoindi
oluştururlar. İnternal oblik kasın en alt kısımları da spermatik korda yapışarak kremaster
kasını oluşturur.
M. Transversus Abdominis, Aponevrozu ve Transversalis Fasya
Transvers abdominis kası lifleri medial olarak yol alır. Üst kısımdaki lifleri orta hatta rektus
kılıfının arkasında aponevroz halini alır. Göbek hizasında aponevratik lifler rektusun biraz
lateralinde başlar. Alt kısımdaki lifler ise yüzeyel inguinal halkanın lateral sınırına dek
muskuler halini korur. İliopubik alan oluşumuna katkıda bulunur. Transversus abdominis
kasının devamlılığı fıtık oluşumunu engelleyen en önemli mekanizmadır. Bu nedenle
abdominal duvarın en önemli katını oluşturmaktadır.
5
Cooper Ligamanı
Cooper ligamanı periost ve fasyadan oluşmuştur ve pubisin superior ramusundadır. Bu yapı
iliopubik traktusun arkasındadır ve femoral kanalın arka sınırını oluşturur.
İguinal bölgede bulunan yapılar ( Üçler kuralı );
•
•
•
•
3 kat fasya
–
Internal spermatic (transversalis f.)
–
Kremasterik (konjoint tendon)
–
External spermatik (ext. oblique)
–
İlioinguinal
–
İliohipogastrik
–
Genitofemoral
–
Testiküler (aortadan)
–
Ductus deferens arteri (external iliak)
–
kremasterik (inferior epigastrik)
–
Duktus deferens
–
Venöz pampiniform plexus
–
Lemphatik ( aortik lenf nodüllerine)
3 Sinir
3 arter
3 yapı
İnguinal Kanal
İnternal inguinal ring, inferior epigastrik damarların lateralinde, transversalis fasiyasında
bulunan bir açıklıktır.
Eksternal inguinal ring, eksternal oblik apenorozunda bulunan bir açıklıktır.
İnguinal kanal internal ve eksternal ring arasında bulunan bir açıklıktır. Yaklaşık 4-5 cm
uzunluğundadır. Bu kanaldan erkekte spermatik kord ve kadında round ligaman geçer.
Spermatik kord; kremastarik kas, testiküler arter ve venler, genitofemoral sinirin genital dalı,
vas deferens, kremastarik damarlar, lenfatikler ve prosessus vajinalisten oluşur.
Prosesus vajinalis: Testis ve gubernekulumun skrotuma inişini takip eden bir periton
katlantısıdır. Normalde oblitere olur ancak indirekt hernilerde açıktır ve herni kesesini
oluşturur.
İnguinal kanalın sınırları;;
•
Ön duvarını ( Anterior ): Eksternal oblik kasın aponevrozu
•
Arka duvarı ( Posterior ) : Transversalis fasyas
6
•
Tavanı ( Üst duvar ): İnternal oblik kas ve transversus abdominus kasları ile
aponevrozları tarafından oluşturulur.
•
Taban ( Alt duvar ): İnguinal (poupart) ligaman ve onun katlantısı tarafından (
lakuner ligaman ) oluşturulur.
•
Kanalın arka tarafında Hasselbach Üçgeni vardır.
HASSELBACH üçgeninin üst dış kenarını inferior epigastrik damar, alt kenarını
inguinal ligament ve iç kenarını ( medial ) rektus kılıfı tarafından oluşturulur.
Direkt inguinal herniler hasselbach üçgeninden çıkarlar. İndirekt herniler ise üçgenin
lateralinden çıkarlar.
Femoral Kanal ve Femoral Kılıf
Vaskuler kompartmanın daha medialinde femoral kanal bulunur. Femoral kılıf, önde ve
medialde transversal fasya ve transversusun aponevrotik liflerinden, arkada pektineus ve
psoas fasyasından, lateralde iliac fasyadan oluşur. Femoral kılıf, transversalis fasyasının
femoral arter ve veni ve femoral kanalı saran bir uzantısıdır. Burası femoral fıtıkların
oluştuğu, 1.5-2 cm uzunluğunda konik şeklinde bir kanaldır. Femoral kanalda lenf nodları ve
lenfatik kanallar bulunur.
Sınırları şunlardır:
Lateralde: Femoral ven ve konnektif doku septumu
Arkada: Pektineal ligaman (Cooper)
Önde: İliopubik tract veya inguinal ligaman ya da her ikisi
Medialde: Transversus abdominis kasının aponevrotik uzantıları ve transversal
fasya, veya nadiren lakuner ligaman bulunur.
Femoral damarlar: A. ve V. İlica externa, ligamentum inguinalenin alt tarafına gelince a. ve
v. Femoralis adını alarak lacuna vasoruma girerler. Bu damarların lacuna vasorum içinde iken
örtüldükleri yapıya femoral kılıf denir.
DİREKT İNGUİNAL HERNİ
İNDİREKT İNGUİNAL HERNİ
 Edinseldir (Akkiz).
 Doğuştandır (Konjenital).
 Orta ve ileri yaşta
 Her yaşta, özellikle genç yaşlar
 %40’ı iki taraflıdır.
 Genelde tek taraflıdır.
 Kasların zayıflaması nedeniyle ileri
 Konjenital defektlerden ileri gelir;
7
yaşlarda
zorlama ile ilişkilidir.
 Erkek>Kadın
 Erkek/ Kadın ~ 10/1
 Kubbe şeklinde
 Eldiven parmağı gibi
 Fıtık çok büyük değildir, nadiren
 Fıtık çok büyük olabilir; Skrotuma
skrotuma iner, hasta ayağa kalkınca
inebililir;
veya öksürünce ortaya çıkar.
öksürünce yavaş yavaş gelişir.
 Eksternal
inguinal
ring
normal
ve
ki bu karakteristiktir.
 Komplet bir indirekt fıtık daima iç
çıkmazlar .
delikten
 Kese boynu yoktur.
 Daima redüktabldır; strangüle olmaz.
kalkınca
 Eksternal inguinal ring genişlemiştir
büyüklükte.
 Canalis inguinalisin iç deliğinden
ayağa
çıkar.
Kanalda
A.
Epigastirica inferiorun önünden ilerler
 Kese boynu vardır.
 Strangüle riskleri çok yüksektir.
TANI
Fıtıkların çoğu akut semptom oluşturmaz, genellikle hasta inguinal bölgede şişlik ve
kabarıklık hisseder. Komplikasyon gelişirse akut semptomlar ortaya çıkar. Fıtık muayenesi
hasta ayaktayken yapılmalıdır Dış halka işaret parmağı ile skrotuma (labia major'a) invagine
edilerek parmak inguinal kanala sokulur ve hasta öksürtülür. Parmak ucuna bir kitlenin
çarptığının hissedilmesi indirekt fıtık, parmak pulpasına bir kitlenin çarptığının hissedilmesi
ise direkt fıtık lehine bir bulgudur.
AYIRICI TANI
1.Kordon lipomları
2.Kordon kisti
3.Hidrosel
4. Epididimitis ve epididim kistleri
5.Testis torsiyonu;
6. Üriner sistem enfeksiyonları
7. Prostatitis
8. Lenfadenopatiler
9. Soğuk abse
10. A. Femoralis anevrizma ve pseudoanevrizmaları
11. Bulböz varisler
8
12. Apse ve hematomlar
13. Kasık selülitleri
14. Tromboflebitis
İNGUİNAL HERNİLERİN TEDAVİSİ
Fıtıkların tedavisi, komplikasyon oluşmadığı sürece elektif şartlarda cerrahi tedavi
yöntemleridir.
GENEL PRENSİPLER
Fıtığın cerrahi tedavisinde amaçlar;
•
1. Fıtık kapsamının karın içine yerleştirilmesi
•
2. Fıtık kesesinin ortadan kaldırılması
•
3. Fıtık çıkış deliğinin kapatılmasıdır.
•
4. Rekürrensi önlemek için abdominal duvar defektinin tamiri
Fıtık onarımında defekte yaklaşım
 Geleneksel anterior yaklaşım: İnguinal kanal yolu ile direkt ve indirekt inguinal fıtık
onarımı
 Posterior yaklaşım: Preperitoneal bölgeden yapılan femoral fıtık ve her tip rekürren (
nüks ) inguinal fıtık onarımı
İnguinal herni onarımında amaç myopectineal açıklıktan yeni bir periton fıtıklaşmasını
önlemektir. Bu tabakanın bütünlüğünü sağlamak üzere iki temel
yöntem vardır.
1- Myopectineal açıklığın aponörotik oluşumlarla kapatılması
2- Defektli fasya transversalisin bir sentetik protez ile onarılmasıdır.
Bu amaçla öncelikle çeşitli sütür materyalleri kullanılmış daha sonra nüks ve büyük fıtıkların
tedavisinde çeşitli yapıda prostetik materyaller kullanılmaya başlanmıştır. Günümüzde fıtık
onarımında en sık kullanılan yöntem prostetik materyaller ile yapılan girişimlerdir. Bu
protezler ( mesh);
•
1. Gore-Tex
•
2. Teflon
•
3. Surgipro
•
4. Marlex
•
5. Prolene
•
6. Mersilene
9
Açık Anterior onarım teknikleri
İnguinal kanal yamasız (mesh protezsiz) kapatılır. Anatomik ve non anatomik onarım
teknikleri kullanılır. Fasya transversalisteki defektin onarıldığı ameliyatlara "anatomik
onarım", transversus abdominus tabakası veya karın duvarı katlarını birbirlerine yaklaştırarak
veya üst üste getirerek yapılan onarımlar "Non-anatomik onarım" denir.
Prosedür lokal, spinal, veya genel aneztezi altında yapılır.
Bassini Tekniği
McVay Tekniği
Shouldice Tekniği
Tension-Free, gerginsiz yama onarımı
Nonabsorbable sentetik yama kullanılır. Çevre fasyalarda gerilmeyi önler.
Nüks oranı oldukça düşük. Prosedür
lokal, spinal, veya genel aneztezi altında yapılır.
Günümüzde kullanılan yöntem Lichenstein Tekniğidir.
Laparoskopik onarım
Hasta işe erken döner, Bilateral hernilerin aynı anda onarılmasını sağlar
Diğer metodlardan daha pahalı. Prosedür genel anestezi altında yapılır.
Preperitoneal yaklaşım (TAPP) ve Total Extraperitoneal Yaklaşım
kullanılır.
CERRAHİ KOMPLİKASYONLAR
 Kanama
 Testiküler kan akımının engellenmesi
 Vas deferens kesisi
 Barsak yaralanması
 Mesane yaralanması
 Strangüle barsak
 Femoral venin sıkışması
 Üriner retansiyon
 Skrotal ekimoz
 Testis ödemi
 Testiküler atrofi
 Hidrosel
 Yara infeksiyonu
 Nöroma
 Rekürrens ( Nüks )
Transabdominal
(TEP) yöntemleri
10
GÖBEK FITIĞI (UMBLİKAL FITIK)
Çocuklarda umblikal kordonun girdiği göbek deliğinde fasyanın kapanmamasından
oluşurken, yetişkinlerde çeşitli nedenlerle ortaya çıkabilir.
Nedenleri;
•
1. Çok sayıda gebelikler
•
2. Assit
•
3. şişmanlık
•
4. Karın içindeki büyük tümörler
Çocuklarda göbek fıtıkları genllikle ilk 2 yaşta kendiliğinden kapanır. Kadınlarda erkeklere
göre 10 kat fazla görülür. Umblikal herni tamiri fasiyal defektin basit transverse tamiri ile
yapılır
EPİGASTRİK FITIK
Göbek ile ksifoid arasında orta hatta Linea Albada oluşan fıtıklardır.
•
Erkek/Kadın: 3/1
•
Fasya çapı birkaç mm-cm kadar değişebilir
•
Genelde akkiz ve aşırı gerginliğe bağlı olduğu düşünülür
•
Çoğu semptomatiktir karında cilt altında kitle, öksürme gerilme ve aktivite ile artan
ağrı
•
Kitle öksürmekle veya hareketle yer değiştirir bundan dolayı tümörden ayrılır
•
Çocukluktaki fıtıklar gelişme ile kendini kapatabilir
•
Çapı 2.5 cm den küçük olanlar dikişle basitçe redükte edilebilir
•
Büyük fıtıklar vertikal orta hat cilt insizyonu ile linea albanın geniş kontrolü gerektirir
•
Tamiri rölatif olarak kolaydır, minimal risk vardır sonuçlar iyi rekürrens riski azdır.
SPİEGEL FITIĞI
Semilunar hatta akkiz olarak oluşan bir fıtıktır. En çok semisirküler hattın semilunar hattı
kestiği yerde oluşur.
Spieghel (linea semilunaris) çizgisi: M.rektus abdominislerin leteral kenarları ile ön duvar
kaslarının aponevrozlarının birleştiği hat.
Nadirdir ve ufaktır. Çok sık boğulur. Eksternal oblik kasın altında sessiz kalabilir bu yüzden
tanısı zor. Tanıda CT ve US yardımcı olur.
LOMBER FITIKLAR
Lomber bölgeden çıkan fıtıklardır. En sık görüldüğü yerler superior (GRYNFELT, % 95) ve
inferior (PETİT) lomber üçgenleridir. İnkarserasyon ve boğulma oranları düşüktür.
11
1) Grynfeltt’s in süperior üçgeni:

İçe dönük bir üçgen olup 12. kosta, internal oblik kas ve sakrospinal kaslardan
oluşur.

Üstünü latisimus dorsi örter.
2) Petit’in inferior üçgeni:

Dikey bir üçgen olup eksternal oblik, latisimus dorsi, iliak kemikler sınırlarını
oluşturur.

Üzerinde lumbodorsal fasia vardır.
Çok nadir görülür. Lipom, hematom, apse, renal tm vs. karışır. Tedavide muskuloaponevrotik
fasia veya greft kullanılır
OBTURATOR FITIK
Yaşlı ve çok doğum yapmış kadınlarda daha sık görülen, obturator kanaldan çıkan fıtıklardır.
Teşhisi oldukça güçtür. Eksternal görülmez ve nadir palpe edilir. Bu nedenle mortalitesi
yüksektir. İnguinal medialden başlayıp dize yayılan ağrı hissi vardır. Kramp tarzında karın
ağrıları, mekanik ileus bulguları ile ortaya çıkar. Rektal muayenede fıtık hissedilebilir. BT ile
tanı konulabilir. Strangülasyon olabilir ve eksplorasyondan önce akla gelmez. Tedavi genelde
defektin bir protez yaması ile kapatılmasıdır.
KESİ FITIKLARI (İNSİZYONEL, POSTOPERATİF FITIKLAR)
Karın ön duvarı hernileri arasında yer alan insizyonel herniler, karında uygulanan cerrahi
girişimlerden sonra sık karşılaşılan sorunlardan biridir. İatrojenik bir fıtık; abdominal ameliyat
yapılan hastalarda %0.5-13.9 oranında görülür.
Etyolojide şişmanlık, insizyon şekli, sütür materyali ve yara infeksiyonu kontrol edilebilirken
yaş, genel vücut zayıflığı, sepsis halinde bulunması, postoperatif dönemde öksürük kontrol
edilemeyen nedenlerdir.
Nedenleri:
•
1. Kötü cerrahi teknik;
•
2. Postoperatif yara enfeksiyonları
•
3. yaşlılık
•
4. Protein ve vitamin açıkları
•
5. şişmanlık
•
6. Genel durum bozukluğu; Malignite, siroz, diabet
•
7. Kesi şekli
•
8. Postoperatif akciğer enfeksiyonları
•
9. Yaradan dren veya stoma çıkarmak
12
•
10. Sepsis ve katabolizma artışı
•
11. Steroid, antikanseröz ilaç kullanımı
Ameliyat sonrası karın tabakalarının hepsinin açılmasına "EVİSSERASYON", deri veya
peritondan birinin kapalı kalarak fasyanın açılmasına "EVANTRASYON" denir.
PARASTOMAL HERNİLER

İleostomi ve kolostomi sonrası ostomi yanından oluşan fıtıklardır.

Kolostomide daha sıktır.

Kolostomisi rektus kılıfı yerine linea semilunarise denk gelenlerde sıktır; bu
nedenle herni daima deliğin lateralindedir.

Tedavi ostominin revizyonudur.

Gerekirse greft ( mesh ) kullanılır.
FITIK KOMPLİKASYONLARI
Karın duvarı fıtıklarının üç önemli komplikasyonu vardır.
1. İnkarserasyon (İrredüktabilite): İnkarserasyon indirekt inguinal veya femoral fıtıklarda
rölatif olarak sık görülür. İnkarserasyon fıtık kitlesinin karın içine geri itilmemesi, redükte
edilmemesi halidir.
2. Obstruksiyon: İntestinal obstruksiyon oluşması durumudur. Herni içeriği ile kese arasındaki
yapışıklıklar ve inkarsere herni, herni içeriğinin yakalanarak intestinal obstruksiyon ve
strangulasyon oluşmasına zemin hazırlar.
3. Strangulasyon: Strangulasyonda fıtık kesesi içindeki dokunun kan akımı bası altındadır.
İndirekt veya femoral fıtıklarda sıkça görülür. Direkt fıtıklarda strangulasyon çok nadirdir.
Fıtığı redükte edilemeyen ve fıtık bölgesinde ağrısı ve duyarlılığı olan hastada
strangulasyondan şüphelenilmelidir, hastaya acil cerrahi girişim gerekir.