PLAZMA HÜCRE HASTALIKLARI DR. HALUK KESKİN Plazma hücre hastalıkları antikor üreten plazma hücrelerinin klonalite ve otonomi kazanmasıdır. Bu hücreler tarafından üretilen bir paraprotein(MProtein) söz konusudur. Plazma hücre hastalıklarının en önemlileri; Multipl myelom Waldenström Makroglobülinemisi MULTİPL MYELOM Tüm hematolojik malignitelerin %10’unu oluşturur. Genellikle 60 yaş üstü hastalığıdır.40 yaş altında görülmesi nadirdir. Etyolojisi tam olarak bilinememektedir. Çevresel etkenler ve kimyasal ajanların rol oynadığı düşünülmektedir. Hastalığın patogenezinde klonaliye ve otonomi kazanması,plazma hücreleri ile kemiğin stromal hücreleri arasında sürekli bir etkileşim gelişmesi ve sonuç olarak çeşitli sitokinlerin salgılanması,osteoklastik aktivite artışı ve osteoblastik aktivitenin azalması söz konusudur. Klonal plazma hücreleri Ig ağır ve ya hafif zincirlerini sentezleyebilmektedir. Sentezlenen Ig tipine bağlı olarak Ig g Tipi(%52),Ig A(%20,5),Kappa hafif zincir tipi(%9),Lambda hafif zincir tipi(%7),biklonal(%2),nonsekretuar(%3),Ig D tipi(%2),Ig M tipi(%0,5) olarak çeşitli alt tiplere ayrılır. Hastalığın kliniğinde kemik iliği yetersizliği,hiperkalsemi,viseral organlarda anormal proteinlerin birikmesi,humoral immünite bozukluğu,böbrek yetmezliğine bağlı bulgular yer alır. Hareketle artan ve istirahatle geçen kemik ağrısı,kemik farktürü,ileri dönemde anemi,infeksiyonlar,polinöropati,hiperkalsemiye bağlı halsizlik,bulantı kusma,kabızlık,ağız kuruluğu görülür. Hastalığın laboratuar bulguları hematolojik,biyokimyasal,immünolojik ve radyolojik olarak ayrılır. Periferik yaymada eritrositlerde rulo formasyonu,ileri evrede normokrom normositer anemi görülür.Eritrosit sedimentasyon hızı artmıştır. Kemik iliği aspiratının incelenmesinde %10-100 arasında plazma hücre infiltrasyonu tespit edilir. Biyokimyasal parametreler protein elektroforezi,idrar tetkiki,immünglobulin düzeyleri,beta-2 mikroglobulindir. Hastalığın radyolojik bulguları diffüz osteoporoz,osteopeni ve litik lezyonlardır. Kafatası kemikleri,klavikula ve kostalarda sık görülür. Tanıda kemik iliğinde histopatolojik olarak diffüz plazma hücre tutulumunu tespit edilmesi veya kemik iliğinde % 30’un üstünde plazma hücresi görülmesi yeterlidir. Bu ölçütleri karşılanamadığı durumlarda Durie-Salmon evrelemesindeki kriterler araştırılır. Durie-Salmon Evrelemesi Evre 1:Hb 10’un üstü,serum Ca 12’in altında,iskelet grafisi normal ve ya tek soliter plazmositom,düşük Mkomponenti üretim hızı,Ig G 5’in altında,Ig A 3’ün altında,idrarda hafif zincir 4 gr’ın üstünde Evre 2: Evre 1 ve 3’e uymayan hastalık Evre 3:Hemoglobin 8,5’un altında,seum Ca 12’in üstünde,yüksek M komponenti üretim hızı,yaygın litik kemik lezyonları,Ig G 7’in üstü,Ig A 5’in üstü,idrarda hafif zincir 12 gr’ın üstünde A:Creatin 2 mg/dl’in altında B:Creatin 2 mg/dl’in üstünde Bu kriterler Hb 10’un altı,serum kalsiyumu 12’in üstü,idrarda hafif zincir miktarı 4 gr’ın üstü,M komponenti üretim hızı,İg A ve G düzeyleri,direkt grafide plazmositom olmasıdır. Ayırıcı tanıda MGUS,hiperparatiroidi,meme ve ac ca yer alır. Evrelemede Durie-Salmon evrelemesine göre 3 evreye,her evrede kreatinin düzeyine göre A ve B olarak 2’e ayrılır. ISS evrelemesinde beta-2 mikroglobulin ve albumin düzeylerine göre 3 evreye ayrılır. ISS Evrelemesi Evre 1:Beta 2 M 3,5’un altında ve Albumin 3,5’un üstünde Evre 2:Beta 2 M 3,5’un altında ve Albumin 3,5’un altında ve ya Beta 2 M 3,5-5,5 Evre 3:Beta 2 M 5,5’un üstünde Yapılan çalışmalarda prognostik olarak en önemli olan faktörler beta-2 mikroglobülin ve albumin düzeyleri daha az etkili olarak da yaş,hemoglobin,kalsiyum,ldh,kemik iliğinde plazma hücre düzeyi olarak bulunmuştur. Tedavi Destek tedavisinde ağrı kesiciler ve hiperkalseminin tedavisi yer alır. Hiperkalsemi tedavisi hidrasyon ve iv furosemid ve kemik rezorbsiyonunun önlemek için bifosfonatlardır. Spesifik tedavide melfalan+prednisolon,vincristin+doksorubisin+dekzame tazon,talidomid,bortezomib ve lenalidomid kullanılır. Asemptomatik ve evre 1 olgulara tedavi önerilmez.Kök hücre nakline uygun olan hastalarda kök hücre toplanmasına olumsuz etkisi için başlangıç tedavisinde alkilleyici ajan kullanılmaz. Tedaviye cevab kemik iliğinde plazma hücre düzeyi,kan ve idrarda hafif zincir ve M-protein oranı,yumuşak dokuda plazmositomunun kaybolmasıyla değerlendirilir. Waldenström Makroglobulinemisi Kemik iliğinin lenfoplazmositer hücre infiltrasyonu ve monoklonal Ig M yapımı ile karakterize B hücre kökenli lenfoproliferatif bir hastalıktır. Hücreler Cd 19 ve Cd 20 +,Cd 5 Cd 10 Cd 23 ve Ig D – özellik gösterir. Hastalığın kliniğinde başlangıçta nonspesifik semptomlar,ileri evrede anemi,lenfadenomegali,HSM,periferik nöropati, hiperviskosite(halsizlik,göreme bozukluğu,baş ağrısı,kognitif yetersizlik ve fokal nörolojik bulgular),polinöropati yer alır. Ayırıcı tanıda B hücreli lenfoproliferatif hastalıklar yer alır. Tedavi Asemptomatik hastalıkta tedavi önerilmez. Semptomatik anemi ve B semptomları,bariz HSM ve lenfadenomegali,kriyoglobulinemi,polinöropati ve amiloidoz söz konusu olduğunda spesifik tedavi yapılır. Sadece nörolojik semptom ve hiperviskosite sendromunda ardışık plazmaferezle monoklonal protein yükü süratle azaltılır.Takiben yapılan spesifik tedaviyle uzun süreli kontrol sağlanabilir. Spesifik tedavide alkilleyici ajanlarla(klorambusil) kortikosteroidlerin birlikte kullanımı yer alır. Purin nükleozid analogları,ritüksimab,talidomid,alemtuzumab ve otolog kök hücre nakli önerilen diğer tedavilerdir.
© Copyright 2024 Paperzz