ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Ο Καθολικός Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης, ο Ιερός Κλήρος, το Δελτίο «Συνάντηση» και το
Χριστεπώνυμο Πλήρωμα της Καθολικής Αρχιεπισκοπής Κερκύρας, Ζακύνθου – Κεφαλληνίας και του Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης, με χαρά και βαθιά συγκίνηση, αναγγέλλουν στον ευσεβή ελληνικό λαό και σε κάθε άνθρωπο καλής θέλησης,
την εκλογή του νέου Ποιμένα της Καθολικής Εκκλησίας, της Α.Α. του Πάπα Φραγκίσκου.
Ο 266ος Ποντίφικας (κοσμικό όνομα Γεώργιος Μάριος Μπεργκόλιο) γεννήθηκε στις
17 Δεκεμβρίου 1936 στην Αργεντινή και τον Μάρτιο του 1958 εισήλθε στο Μοναχικό
Τάγμα του Ιησού. Σπούδασε θεολογία και φιλοσοφία και χειροτονήθηκε ιερέας στις 13
Δεκεμβρίου 1969. Τον Ιούνιο του 1992 χειροτονήθηκε Επίσκοπος και το 1998 διορίστηκε Αρχιεπίσκοπος – Καρδινάλιος του Buenos Aires. Φημίζεται για την απλότητα,
τη σεμνότητα και την μετριοπάθειά του, αρετές που έδειξε από την πρώτη εμφάνισή
του στον εξώστη της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου, καθώς και για τον αγώνα του για
τα δικαιώματα και την προστασία των φτωχών.
Στον πρώτο χαιρετισμό του προς τους πιστούς, ο νέος Πάπας Φραγκίσκος, είπε ότι στην
3
σκέψη του έχει τον προκάτοχό του, επίτιμο Πάπα Βενέδικτο XVI τον οποίο ευχαρίστησε για όλα όσα προσέφερε στην Καθολική Εκκλησία. Αναφερόμενος στην εκλογή του,
είπε, ότι οι Καρδινάλιοι αναζήτησαν το νέο Πάπα, φτάνοντας μέχρι την άκρη της γης,
εννοώντας την Αργεντινή, στην οποία μέχρι σήμερα διακονούσε ως Αρχιεπίσκοπος
Μπουένος Άιρες. Είναι ο πρώτος μη Ευρωπαίος Πάπας μετά από περίπου 1300 χρόνια.
Κάλεσε τους πιστούς σε σιωπηλή προσευχή προς την Υπεραγία Θεοτόκο και ακολούθως έδωσε την πρώτη ευλογία του στην πόλη της Ρώμης και τον κόσμο, με τους χιλιάδες πιστούς να φωνάζουν, πανηγυρικά, το όνομά του. Ο Πάπας Φραγκίσκος, ως Καρδινάλιος και Αρχιεπίσκοπος, χαρακτηριζόταν ως ο Επίσκοπος των Φτωχών. Αρνήθηκε να μείνει στο Αρχιεπισκοπικό μέγαρο, διαμένοντας σ’
ένα μικρό διαμέρισμα δίπλα από τον Καθεδρικό Ναό, μετακινούνταν μόνο με λεωφορείο, μαγείρευε μόνος και εξυπηρετούσε τον εαυτό του, ενώ καθοριστική ήταν η δυναμική του παρέμβαση, κατά τη διάρκεια της δεινής οικονομικής κρίσης στην Αργεντινή, τις προηγούμενες δεκαετίες, όταν διαδήλωνε με τον κόσμο, οργανώνοντας δίκτυα
υποστήριξης των φτωχών και των αδυνάτων. Λέγεται ότι όταν διορίστηκε καρδινάλιος, ο -τότε- Jorge Mario Bergoglio έπεισε εκατοντάδες Αργεντινούς να μην ταξιδεύουν
προς τη Ρώμη, συνοδεύοντάς τον, αλλά να δώσουν το αντίτιμο των εισιτηρίων τους
στους φτωχούς.
Θεωρείται υπέρμαχος του διαχριστιανικού και διαθρησκειακού διαλόγου και πιστεύεται ότι ο νέος Πάπας Φραγκίσκος θα δρομολογήσει ευρείες μεταρρυθμίσεις στη Ρωμαϊκή Κουρία.
Σύμφωνα με το Βατικανό η ενθρόνιση του νέου Πάπα θα γίνει την ερχόμενη Τρίτη 19
Μαρτίου. Το απόγευμα της Πέμπτης 14 Μαρτίου θα πραγματοποιηθούν Δοξολογίες και Ευχαριστιακές Προσευχές για το νέο Ποντίφικα, στους Καθολικούς Καθεδρικούς και Ενοριακούς μας Ναούς.
Η Παναγία να σκέπει και να ευλογεί τον νέο μας Προκαθήμενο.
Από την Αρχιεπισκοπή της Κέρκυρας
Τετάρτη 13 Μαρτίου 2013
4
Editorial
Αγαπητοί μου,
Ήταν πολλά τα γεγονότα που απασχόλησαν την Εκκλησία μας αυτούς τους τελευταίους μήνες,
τόσο σε τοπικό, εθνικό μα κυρίως διεθνές επίπεδο και πιστεύουμε πως η παραίτηση του Πάπα Βενέδικτου και η εκλογή του διαδόχου του, υπήρξαν τα πιο σημαντικά. Πόση εντύπωση προκαλεί πράγματι η δημοσιότητα που έλαβαν αυτά τα δύο γεγονότα, πόσες χιλιάδες δημοσιογράφοι, κατασκήνωσαν στην κυριολεξία, γύρω από τη Βασιλική του Αγίου Πέτρου, επί δύο και πλέον μήνες, αναμεταδίδοντας, κάθε στιγμή, ειδήσεις και ρεπορτάζ σε όλο τον κόσμο. Αναρωτιόμαστε συχνά, αλήθεια, ποιός
θρησκευτικός ηγέτης σήμερα, αλλά και σε βάθος χρόνου, έχει εκφράσει περισσότερο τη θρησκεία
και το χριστιανικό πολιτισμό, όσο ο διάδοχος του Αποστόλου Πέτρου; Ακόμα κι αν κρύβουν κάποιες
αλήθειες, η λάσπη και οι κατηγορίες που εκτοξεύονται κατά καιρούς κατά του Επισκόπου Ρώμης,
για λάθη, για παραλείψεις, για συγκαλύψεις, για αμαρτίες κάποιων συνεργατών του, το γεγονός
του ότι συγκεντρώνει γύρω του ένα δισεκατομμύριο τριακόσια εκατομμύρια ψυχές, αποτελεί την
απόδειξη, ότι σ’ αυτήν την Εκκλησία κανείς δεν βαδίζει μονάχος...
Αποφασίσαμε το τεύχος αυτό να κυκλοφορήσει διπλό. Οι οικονομικές συγκυρίες έχουν δυσχεράνει
τη δυνατότητά μας να κυκλοφορεί το Δελτίο μας σε διμηνιαία ή τριμηνιαία βάση και να διανέμεται
όπως παλιά, γι’ αυτό προσπαθούμε, να “μπαίνει” στα σπίτια, τουλάχιστον γύρω από τις μεγάλες
λειτουργικές περιόδους ή πριν από σημαντικές εκδηλώσεις των δύο εκκλησιαστικών μας επαρχιών.
Στο Δελτίο λοιπόν αυτό θα πληροφορηθείτε όλα όσα επιχειρήθηκαν από τα Χριστούγεννα και μετά
και θα ενημερωθείτε, έγκαιρα ελπίζουμε, για τις τελετές και τις εκδηλώσεις της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και του Πάσχα.
Αμέσως μετά το Πάσχα και συγκεκριμένα το Σάββατο 18 Μαΐου, οι τοπικές μας επαρχίες θά’ θελαν
να προσευχηθούν για τον Επίσκοπό μας, αλλά και μαζί με τον Επίσκοπό μας για τα δέκα χρόνια από
τη χειροτονία του και την ενθρόνισή του. Όσοι έζησαν εκείνες τις ημέρες μιλούσαν για μία αναγέννηση της τοπικής μας Εκκλησίας και πόσο πολύ θα θέλαμε, αν τους ρωτούσαμε σήμερα, να μας
έλεγαν πως ο στόχος επετεύχθη και πως το αποτέλεσμα είναι καλό. Αυτό όμως μέλλει να το πράξουν
κάποιοι άλλοι. Εμείς δεν θα αλλάζαμε τίποτα απ’ όσα μαρτυρήσαμε πριν από τέσσερα χρόνια, όταν
ο Επίσκοπός μας συμπλήρωνε 40 χρόνια στον αμπελώνα του Κυρίου (βλ. “Συνάντηση” τ. 166, 0709/2008).
Αυτά που δεν μπορούμε όμως να αγνοήσουμε και οφείλουμε να αναφέρουμε, έστω κι επιγραμματικά, είναι κάποια γεγονότα που ανέδειξαν την τοπική μας Εκκλησία και που είχαν σαν στόχο τον
άνθρωπο, τα παιδιά και την προβολή της ιδιαίτερης παράδοσής μας.
Σ’ αυτό συνέβαλε πολύ ο πρότερος ακαδημαϊκός βίος του Επισκόπου και οι γνωριμίες που είχε
αποκτήσει τα χρόνια της πορείας του στα Πανεπιστήμια της Αγίας Έδρας. Η συμμετοχή του, με
5
Editorial
ο Επίσκοπός μας μετά την ενθρόνισή του παραλαμβάνει από τα χέρια του Μακαρίου Πάπα Ιωάννη
Παύλου του Β’ το pallium, το ωμοφόριο σύμβολο της επισκοπικής του διακονίας.
την εκλογή του σε Επίσκοπο, σε ευρωπαϊκές Επιτροπές και Συμβούλια, έβαλε ξανά την Κέρκυρα
και τη Θεσσαλονίκη στο θρησκευτικό προσκήνιο της Καθολικής Εκκλησίας. Η παρουσία του στην
Σύνοδο των Ευρωπαίων Επισκόπων, στη Σύνοδο των Επισκόπων της Ν.Α. Ευρώπης, στην Ακαδημία των Θεολόγων της Αγίας Έδρας, στη Μικτή Θεολογική Επιτροπή για το θεολογικό διάλογο
Καθολικών - Ορθοδόξων, στο Ποντιφικό Συμβούλιο για την Ποιμαντική των μεταναστών, στο
αντίστοιχο για την ποιμαντική της νεολαίας και των κλήσεων σαν υπεύθυνος Ιεράρχης για την
Ελλάδα, δημιούργησε μία νέα δυναμική. Για πρώτη φορά τόσοι πολλοί καθολικοί νέοι τόσο από την
Κέρκυρα όσο και από τη Β. Ελλάδα συμμετείχαν, μαζί με τον Επίσκοπο, στις διάφορες Παγκόσμιες
Ημέρες Νεολαίας ανά τον κόσμο: Μαδρίτη, Κολωνία, Σύδνεϋ κ.ο.κ. Αυτή έδωσε τη δυνατότητα να
γυρίσει σε δεκάδες πόλεις του εξωτερικού και κυρίως της Ιταλίας, κηρύττοντας, αρθρογραφώντας,
δίνοντας συνεντεύξεις και διαλέξεις και κηρύττοντας πνευματικές ασκήσεις, μιλώντας συνέχεια
για τα προβλήματα, αλλά και για τις ιδιαιτερότητες του ελληνικού καθολικισμού. Οι επαφές με τις
πολιτειακές, πολιτικές και θρησκευτικές αρχές, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μας έδωσαν την
ευκαιρία να προωθήσουμε, πότε επιτυχώς και πότε όχι, θέματα που απασχολούσαν την Εκκλησία
και την Αρχιεπισκοπή μας. Οι σχέσεις που αναπτύχθηκαν με τη μεγαλύτερη μερίδα των Ορθοδόξων Ιεραρχών, με την Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό Πατριάρχη, με τον μακαριστό Χριστόδουλο, τον
6
Editorial
Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και κύρια με τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη της Κέρκυρας, αποτελούν
πάντοτε μία από τις πιο επιθυμητές μας επιδιώξεις. Η συνέχιση των διαχριστιανικών συμποσίων, σε
συνεργασία με το «Αντωνιανό» Πανεπιστήμιο της Ρώμης και τη θεολογική σχολή του Α.Π.Θ., η συνεργασία με τους Καθηγητές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και τα σεμινάρια θεολογίας στους
φοιτητές τους, συνέβαλαν σε αυτό. Ως Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρείας συνεχίζει
να εργάζεται για τη διάδοση και τη μελέτη του Ευαγγελίου και δε διστάζει, τουλάχιστον μία φορά το
μήνα, να επισκέπτεται τη δεύτερη έδρα του στη Θεσσαλονίκη, ασχολούμενος με μία κοινότητα που
δέκα χρόνια πριν διψούσε για κατήχηση και θρησκευτική επιμόρφωση.
Έχει ενδιαφέρον να παρατηρεί κανείς τον Επίσκοπο κάθε φορά που ετοιμάζεται για κάποιο ταξίδι
και απορεί κανείς με τη διάθεση και την αντοχή του να “τριγυρνά” τόσο συχνά από ενορία σε ενορία,
από την Κεφαλονιά στη Ξάνθη και από τη Λάρισα στη Πρέβεζα για να κηρύξει, για να ασχοληθεί
με τις ανάγκες των εφημερίων και των τοπικών καθολικών κοινοτήτων, για να εορτάσει μαζί τους
κάθε χρόνο, τις πανηγύρεις των Ιερών Ναών και να προσευχηθεί στις Συνάξεις της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Σε συνεργασία με τους εφημέριους και τους συνεργάτες τους συγκαλεί τα ενοριακά και
ποιμαντικά συμβούλια, μιλάει με τα μέλη των διαφόρων επιτροπών, ασχολείται με το κτηματολόγιο
των εκκλησιών μας και προσπαθεί να βρει λύσεις όταν όλα μοιάζουν αδιέξοδα.
Αυτά τα δέκα χρόνια πραγματοποιήθηκαν, χάρη στην παρακαταθήκη του προκατόχου του, μία
σειρά από έργα και θά’ χαν γίνει ακόμα πιο πολλά αν η δεινή οικονομική συγκυρία, αλλά και η
αδικαιολόγητη εμπιστοσύνη σε κάποια πρόσωπα, δεν είχαν “φρενάρει” τις επιδιώξεις του. Παρ’ όλ’
αυτά αναστηλώθηκε πλήρως ο Καθεδρικός Ναός της Κέρκυρας και ο ιστορικός Ναός της Πρέβεζας, ανακαινίστηκε ο ενοριακός ναός της Ιεράς Καρδίας του Ιησού και το παρεκκλήσιο του Αγίου Πίου από την Πιετρελτσίνα, ενώ επεμβάσεις έγιναν σε όλους τους ναούς των εκκλησιαστικών
του διοικήσεων. Ανακαινίστηκε ριζικά το κτίριο της Αρχιεπισκοπής της Κέρκυρας και η Αίθουσα
πολιτιστικών χρήσεων του Μητροπολιτικού μας Ναού, ανοικοδομήθηκε εκ βάθρων το πρότυπο
Γηροκομείο της Αρχιεπισκοπής μας, προσκαλέστηκε στην Κέρκυρα το Τάγμα των Αδελφών της
Θεϊκής Αγάπης και με τη συνεργασία του Αρχιεπισκόπου ιδρύθηκε ένας βρεφονηπιακός σταθμός
υψηλών προδιαγραφών. Στον ίδιο χώρο ιδρύθηκε και λειτουργεί, με μεγάλη συμμετοχή παιδιών, το
νέο κατηχητικό μας κέντρο. Ανακαινίστηκε το Κοιμητήριο τόσο στην Κέρκυρα, όσο και στην Κεφαλληνία, ενώ χτίστηκε από την αρχή το νέο κατασκηνωτικό και ποιμαντικό κέντρο στη Μεσογγή,
όπου τους θερινούς μήνες απολαμβάνουν το χώρο εκατοντάδες κατασκηνωτές. Έγινε μία πρώτη
απόπειρα καταγραφής και συγκέντρωσης του εναπομείναντος, μετά τον πόλεμο και τις καταστροφές, Αρχείου της Επισκοπής, ολοκληρώθηκε η κτηματογράφηση, ξεκίνησαν με τη συνεργασία του
Δημάρχου Παξών λειτουργίες για τους τουρίστες τον μήνα του Αυγούστου, ενώ αναγεννήθηκαν
οι κοινότητες της Ηπείρου και κυρίως εκείνη της Πρέβεζας. Με τους συναδέλφους του καπουκίνους δημιούργησε έναν δίαυλο επικοινωνίας με τις Μαρκελίνες Αδελφές και τα ιεραποστολικά τους
έργα στους Άγιους Σαράντα της Αλβανίας, τις οποίες η Αρχιεπισκοπή μας εξυπηρετεί πνευματικά.
Μεσολάβησε για την επιστροφή των λειψάνων των Αγίων Φανέντων και του Αγίου Βαρβάρου στις
Ιερές Μητροπόλεις Κεφαλληνίας και Κερκύρας αντίστοιχα, ενώ άνοιξαν οι Ναοί μας σε μία σειρά
εκδηλώσεων και υψηλού επιπέδου συναυλιών, σε συνεργασία με το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, το Δήμο
7
Editorial
της Κέρκυρας, τις Φιλαρμονικές και τα Ωδεία του νησιού, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. και συγκροτήματα από το
εξωτερικό. Ανανεώθηκε το Δελτίο “Συνάντηση” το οποίο μέχρι πρότινος ταχυδρομούνταν, δωρεάν,
σε 1200 συνδρομητές, ενώ αναπτύχθηκαν ξανά οι σχέσεις με το Σύλλογο κερκυραίων καθολικών
του Κάρντιφ.
Στη Θεσσαλονίκη ανακαινίστηκε πλήρως το Αποστολικό Βικαριάτο, το παρεκκλήσιο του Αγίου Βικεντίου, αλλά
και το παρεκκλήσιο της Ιεράς Καρδίας.
Δημιουργήθηκε ένα νέο κατηχητικό
κέντρο και αίθουσες πολλαπλών χρήσεων. Οικοδομήθηκε η κοινότητα των
Αδελφών Ιεραποστόλων της Αγάπης της
Μητέρας Θηρεσίας της Καλκούτα και το
Κέντρο κακοποιημένων γυναικών. Δημιουργήθηκαν κατηχητικά κέντρα στη
Χαλάστρα, στη Νάουσα και στην Ημαθία, ανακαινίστηκαν οι Εκκλησίες της
Ξάνθης και της Αλεξανδρούπολης, ενώ
αναστηλώθηκε πρόσφατα και η ιστορική
μονή των Φραγκισκανών της πόλης. Οικοδομήθηκε μία νέα εκκλησία στη Λάρισα με το πρεσβυτέριο και αίθουσα συγκεντρώσεων, ενώ τόσο στην Κέρκυρα όσο
και στη Θεσσαλονίκη, δόθηκε ιδιαίτερο
βάρος στην ανασυγκρότηση και στην
υποστήριξη του έργου της φιλανθρωπικής οργάνωσης “Κάριτας”. Στο Αποστολικό Βικαριάτο εγκαινιάστηκε μία παραγωγική σειρά ιστορικών και θεολογικών
μελετών και η έκδοση ενός περιοδικού με
θέματα από την ιστορία και τη θεολογία
της Καθολικής Εκκλησίας, ενώ οργανώθηκαν τα Αρχεία των εκκλησιών της Β.
Ελλάδος.
Μεγάλη βαρύτητα δόθηκε από την πρώτη στιγμή στις συγκεντρώσεις και στη συνεργασία του Αρχιεπισκόπου με τον κλήρο του και τους μοναχούς, με τις συχνές ποιμαντικές επισκέψεις σε όλες τις
ενορίες και την προσωπική του συμμετοχή στα Μυστήρια χριστιανικής μύησης, κατηχουμένων και
ενηλίκων. Οργανώθηκαν εκδρομές, χοροεσπερίδες και προσκυνήματα στα οποία συμμετείχε πλήθος
κόσμου: στο Βουθρωτό, στη Μάλτα, στο Κάρντιφ, στους Φιλίππους, στη Ρώμη, στην Ασίζη, στο San
8
Editorial
Giovanni Rotondo και σε τόσα ακόμα μέρη. Οργανώθηκαν σπουδαίες εκδηλώσεις με αφορμή των
εορτασμό του Έτους του Αγίου Παύλου, της Παναγίας της Λούρδης και πρόσφατα για το Έτος της
Πίστεως, ενώ είχε τη χαρά να χειροτονήσει στην Ελλάδα τον π. Onofrio Farinola και τον π. Λέοντα
Κισκίνη. Στο εξωτερικό, πολλούς περισσότερους, που ήθελαν τον Επίσκοπό μας σε εκείνη τη σημαντική στιγμή της ζωής τους. Ακόμα μεγαλύτερη χαρά έδωσε σε όλους η ένταξη στην Αρχιεπισκοπή
μας τεσσάρων νέων ιερέων από την Ελλάδα και τη Ρουμανία, των π.π. Ιωάννη, Cristian, Simonel
και Ioan Robert που προσφέρουν τα χαρίσματά τους ανάμεσά μας.
Έζησε όμως και το πόνο της απώλειας αγαπημένων του συνεργατών, του προκατόχου του Σεβασμιωτάτου Αντωνίου, του π. Μιχαήλ Δαλέζιου, του Αδ. Ιωάννη Πρίντεζη, του π. Άγγελου Αγιούς,
της Αδ. Αμεδέας Αγιούς και την αναχώρηση των κοινοτήτων των Αδ. του Αγίου Ιωσήφ από την
Κέρκυρα και των Αδ. του Ελέους από τη Θεσσαλονίκη.
Δέκα χρόνια αγώνα και αγωνίας για ένα έργο που έχει σαν βάση πάντοτε τον άνθρωπο. Πολλοί
στάθηκαν δίπλα του, οι περισσότεροι σιωπηρά, κάποιοι προτιμούν μέχρι σήμερα να φωνάζουν, σαν
πληγή χάσκει ακόμα και η υπόθεση με το ερειπωμένο καμπαναριό της Annunziata, που όλη η Κέρκυρα γνωρίζει τον αγώνα που δώσαμε για την ανάδειξη και σωτηρία του, κάποια έργα περιμένουν
κι αυτά στο δρόμο για την ολοκλήρωση.
Αυτό σημαίνει να είσαι Επίσκοπος. Να διακονείς αδιάκοπα και να κρατάς ισορροπίες. Να ακολουθείς το παράδειγμα Εκείνου που “δεν ήλθε για να τον υπηρετήσουν, αλλά για να υπηρετήσει” (Μτ.
20,28). Αν το πετύχεις έστω και λίγο, οι θυσίες δεν έχουν πάει χαμένες. Τα αξιώματα, άλλωστε και οι
τιμές, λίγο απασχολούν τον κόσμο σήμερα, που δε γεμίζει πια τις εκκλησίες. Δέκα χρόνια μετά και
για όσα χρόνια θέλει ο Θεός να δώσει, επιθυμούμε να κλείσουμε όπως κι εσείς, στην ομιλία σας την
ημέρα της επισκοπικής σας χειροτονίας και να επαναλάβουμε τα λόγια αυτά σαν μια ευχή και σαν
προσευχή που ξεπηδά δέκα χρόνια τώρα μέσα από την καρδιά μας: “Τελειώνοντας σας εμπιστεύομαι
πως ενώ στην αρχή ερχόμουν ανάμεσά σας “με φόβο Θεού και δέος (Φιλ. 2,12), τώρα με διακατέχει
μια βαθιά γαλήνη γιατί είμαι βέβαιος ότι “ο Θεός της ελπίδας μας γεμίζει με κάθε χαρά και ειρήνη
που χορηγεί η πίστη, για να έχουμε περίσσια ελπίδα με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος” (Ρωμ.
15,13). Ας συνεχίσουμε λοιπόν μαζί στο όνομα του “Θεού και Πατέρα που μας ελεεί και μας ενισχύει”(Β’ Κορ. 1,3), στο όνομα του Ιησού Χριστού που μας κάλεσε να τον ακολουθήσουμε και σας
απέστειλε ανάμεσά μας ως ποιμένα, στο όνομα του Παναγίου Πνεύματος που είναι η ίδια η Αγάπη
του Θεού και γεμίζει και ξεχειλίζει τις καρδιές μας” (Ρωμ. 5,5), Αμήν.
Η Σύνταξη
9
Το Γράμμα του Αρχιεπισκόπου
Αγαπητοί μου,
ελπίζω το Γράμμα μου να σας βρίσκει όλες και
όλους καλά και θα σας παρακαλούσα να αφιερώνατε λίγο χρόνο για να διαβάσετε με προσοχή κάποιες από τις κάτωθι σκέψεις:
Η παραίτηση του Πάπα Βενέδικτου
Είμαστε ακόμα συγκλονισμένοι από την είδηση
της παραίτησης του Πάπα Βενέδικτου και από το
μεγαλείο των στιγμών που ζήσαμε το διάστημα
μέχρι την αναχώρησή του από τα κλειστά τείχη
του Βατικανού. Είμαστε όμως συγκλονισμένοι
και από την απίστευτη αγριότητα και κακοήθεια
με την οποία, ελληνικά και ξένα Μ.Μ.Ε. έσπευσαν
να ερμηνεύσουν αυτό το γεγονός. Η φλυαρία τους
ήταν συχνά καρπός μιας αρρωστημένης συμπεριφοράς, με σκοπό να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία
να χτυπήσουν την Εκκλησία και τους Ποιμένες
της. Ακόμα και μερικοί «Αδελφοί» Ποιμένες, άλλης
χριστιανικής ομολογίας από τη δική μας, βρήκαν
την ευκαιρία να λασπολογήσουν με το χειρότερο
τρόπο τον Ποιμένα μίας Εκκλησίας, που με όλες
τις αδυναμίες και τις παραλείψεις της, αλλά και με
όλη την ιστορία αγιότητας αιώνων, σαν μαρτυρία
της πίστης, κηρύττει έως σήμερα. με θάρρος και
χωρίς συμβιβασμούς, την Ευαγγελική Αλήθεια.
Ο Βενέδικτος ο 16ος υπήρξε ένας μεγάλος Πάπας, αλλά η χειρονομία της 11ης Φεβρουαρίου
ανέδειξε ακόμα περισσότερο το ανάστημά του.
Είχε το κουράγιο και το θάρρος να αλλάξει τη
ροή της ιστορίας της Παποσύνης, με όλες τις συνέπειες, που μόνο οι ιστορικοί του μέλλοντος θα
μπορέσουν να εκτιμήσουν. Αυτός που αποτελεί
τον μεγαλύτερο, εν ζωή, θεολόγο της Καθολικής
Εκκλησίας κι έναν από τους πιο διακεκριμένους
διανοητικούς της σύγχρονης σκέψης, με χριστιανική ταπεινότητα, χωρίς ρητορείες και συναισθηματισμούς, απλώς παραδέχθηκε ότι λόγω ηλικίας
10
και της ψυχοσωματικής του καταπόνησης, δεν
μπορούσε πλέον να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις
του τεράστιου φορτίου που είναι η διαποίμανση
μίας Εκκλησίας ενός δισεκατομμυρίου τριακοσίων εκατομμυρίων πιστών, διασκορπισμένων σε
όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Επέλεξε με σεμνότητα και σοφία την αφάνεια, την προσευχή
και την προσφορά της καρδιάς και του νου του
στην Εκκλησία, για όσο ακόμα καιρό ο Κύριος θα
τον κρατά ανάμεσά μας, σ’ αυτήν – όπως είπε και
ο ίδιος - «τελευταία προσκυνηματική πορεία της
ζωής» του.
Η παρακαταθήκη του Πάπα, μία πλατεία γεμάτη συγκίνηση και ευγνωμοσύνη
Μας άφησε μία σπουδαία παρακαταθήκη που συμπυκνώνεται σε τέσσερις μόνο λέξεις: πίστη, ελπίδα, αγάπη, χαρά.
Πίστη
Κανένας δεν μπορεί να αμφιβάλλει για το πόσο ο
Πάπας Βενέδικτος ενδυνάμωσε την πίστη μας με
τη βαθιά και συνεχή διδασκαλία του. Είναι αυτός
που κηρύττοντας, πέρυσι, το Έτος της Πίστεως
θέλησε να βάλει την Καθολική Εκκλησία μέσα σε
μια διαδικασία εμβάθυνσης, αναζωογόνησης και
ομολογίας της πίστης. Προετοίμαζε μία Εγκύκλιο
για αυτό το θέμα, αλλά δεν πρόλαβε να την ολοκληρώσει. Όλη η ζωή του όμως και το κήρυγμά
του ήταν μια συνεχής υπενθύμιση της σημασίας
της πίστεως. Στην Αποστολική Επιστολή του «Η
Θύρα της Πίστεως» είχε γράψει χαρακτηριστικά:
«Από την αρχή του λειτουργήματός μου ως Διάδοχος του Αποστόλου Πέτρου υπενθύμισα την
ανάγκη να ανακαλυφθεί εκ νέου η πορεία της
πίστης για να φωτιστεί με όλο και μεγαλύτερη
σαφήνεια η χαρά και ο ενθουσιασμός της συνάντησης με το Χριστό. Στην ομιλία της Θείας Λειτουργίας για την έναρξη της ύπατης αρχιερατείας
μου, έλεγα: «Η Εκκλησία στο σύνολό της, και οι
Ποιμένες μέσα σ’ αυτήν, οφείλουν, όπως ο Χριστός, να τεθούν σε κίνηση για να οδηγήσουν τους
ανθρώπους έξω από την έρημο, προς τον τόπο της
ζωής, της πληρότητας της ζωής»».
Οι δύο Εκκλησιαστικές μας Επαρχίες θα εξακολουθήσουμε αυτό το Έτος της Πίστεως εμπνεόμενοι από το παράδειγμα και το κήρυγμά του.
Ας πάρουμε το κεντρικό μήνυμα που επαναλάμβανε τις ημέρες μετά την παραίτησή του: «Είναι
ο Χριστός που οδηγεί την Εκκλησία Του, είναι το
πρόσωπο του Χριστού το αντικείμενο της πίστης
μας, είναι η αποδοχή αυτού του προσώπου, η γεμάτη αγάπη». Όλη η διδασκαλία του Πάπα, αλλά
κυρίως το παράδειγμά του δεν αποτελούν απλά
μία αφηρημένη διανοητική διδασκαλία, αλλά είναι απόρροια μίας βαθειάς εμπειρίας επικοινωνίας με το Χριστό, που την εξέφραζε σε κάθε ομιλία
του. Με το δικό του στυλ, χωρίς κραυγές, με χαμηλούς τόνους, αλλά δυνατά, όπως δυνατός είναι
ο Λόγος του Θεού.
Ελπίδα
Ο Πάπας μας άφησε μία Εγκύκλιο για την ελπί-
δα, εμπνεόμενη από την προς Ρωμαίους 8,24 επιστολή «Spes salvi facti summus» (Με την ελπίδα
έχουμε σωθεί). Σε έναν κόσμο γεμάτο μοναξιά,
γεμάτο πόνο, μίσος, πόλεμο και ανταγωνισμούς,
σε έναν κόσμο φτώχειας, κρίσης και εκμετάλλευσης, ο Βενέδικτος κήρυξε την ελπίδα που
προέρχεται από τη βεβαιότητα ότι ο Θεός μας
αγαπάει. Σ’ ένα από τα τελευταία του κηρύγματα κάλεσε για άλλη μία φορά τους ανθρώπους
και τους είπε πως δεν είναι εγκαταλελειμμένοι
σε μία τυφλή ανώτερη δύναμη, αλλά είναι στα
χέρια ενός Θεού, ο οποίος από αγάπη για τον
άνθρωπο, θυσίασε τον Υιό Του. Όπως γράφει ο
Ευαγγελιστής Ιωάννης (3,16) «επειδή με τέτοιον
τρόπον αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε
τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει
αιώνια ζωή».
Αγάπη
Η άλλη λέξη που πρέπει να μείνει είναι η Αγάπη. Αυτός ο Πάπας μίλησε και έγραψε για την
αγάπη όχι μόνο με θεολογικό, αλλά σχεδόν με
ποιητικό ύφος, προπάντων στην Εγκύκλιό του
«Θεός αγάπη εστί». Το ίδιο σπουδαίο είναι και το
μήνυμά του για τη φετινή Τεσσαρακοστή που
θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε στις επόμενες σελίδες του Δελτίου μας που φέρει ως τίτλο:
«Κι εμείς γνωρίσαμε και πιστέψαμε την αγάπη
που έχει για μας ο Θεός» (Α’ Ιω. 4,16). Η πίστη,
η πράξη του χριστιανού, η σχέση με το Θεό και
τους ανθρώπους, η ιστορία ολόκληρη, η δημιουργία η ίδια, όλα μπορούν να εξηγηθούν μόνο
αν πιστέψουμε στην μοναδική αλήθεια πως ο
Θεός είναι Αγάπη. Δεν έχει απλά αγάπη, αλλά είναι η ίδια η αγάπη. Όπως θα διαβάσετε στο Μήνυμα για την Αγία Τεσσαρακοστή, η πίστη έχει
προτεραιότητα στη ζωή μας, αλλά το πρωτείο το
κατέχει η αγάπη.
11
Χαρά
Η άλλη χαρακτηριστική λέξη που χρησιμοποιούσε είναι «η χαρά». Αυτή τη λέξη που επαναλάμβανε, στα ιταλικά («gioia»), με τη χαρακτηριστική
γερμανική του προσφορά, την ανέδειξε κυρίως το
διάστημα μετά την ανακοίνωση της παραίτησής
του. Όταν όλοι οι άλλοι εμφανίζονταν συγκινημένοι, ο μόνος που κράτησε τη γαλήνη του και
μιλούσε για χαρά ήταν ο ίδιος. Αυτό συνέβαινε
γιατί, όπως κι ο ίδιος έλεγε, τον διακατείχε η βεβαιότητα ότι ο πραγματικός αρχηγός της Εκκλησίας μας είναι ο ίδιος ο Αναστημένος Χριστός,
που είναι παρών πάντοτε, έστω κι αν υπάρχουν
στιγμές που η βάρκα του Πέτρου περνά από φουρτούνες ή καταιγίδα. Ο αναστημένος Χριστός δεν
εγκαταλείπει ποτέ την Εκκλησία, παραμένει πάντα το τιμόνι της και η Εκκλησία παρά τις όποιες
δυσκολίες παραμένει ζωντανή, καθώς αντλεί τη
δύναμή της από το Ευαγγέλιο. Ποτέ η Εκκλησία
δεν είχε τόσους Αγίους και μάρτυρες όσο έχει σήμερα και όπως γράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος
(16,18) «Και εγώ μάλιστα σου λέω ότι εσύ είσαι ο
12
Πέτρος και επάνω σ’ αυτήν την πέτρα θα χτίσω
την Εκκλησία μου και πύλες του άδη δεν θα υπερισχύσουν εναντίον της».
Ευχαριστούμε Άγιε Πατέρα
Οι χιλιάδες πιστοί που συγκεντρώθηκαν τις τελευταίες ημέρες για να ακούσουν τα τελευταία κηρύγματα του Πάπα Βενέδικτου στην πλατεία του
Αγίου Πέτρου κρατούσαν πανό που έγραφαν «Ο
Ευλογημένος» και τεράστια ταμπλό με μηνύματα
όπως «Σ’ ευχαριστούμε Άγιε Πατέρα». Και οι δικές
μας εκκλησιαστικές επαρχίες, οι πιστοί των Επτανήσων, της Ηπείρου, της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας και της Θράκης, θα θέλαμε να ενωθούμε μαζί
με τα εκατομμύρια των καθολικών και όχι μόνο,
και να πούμε σ’ αυτόν τον μεγάλο Πάπα ένα μεγάλο
ευχαριστώ. Η ευγνωμοσύνη μας είναι μεγάλη, όπως
και η αγάπη μας για τη δύναμη που μας δίνει για να
πιστεύουμε, για να ελπίζουμε και για να αγαπάμε.
Άγιε Πατέρα, τώρα στην απομόνωσή σου στο
ησυχαστήριό σου, μη μας ξεχάσεις στις προσευχές
σου.
Ο ΝΕΟΣ ΠΑΠΑΣ Ο ΠΟΙΜΕΝΑΣ ΜΑΣ
Ο Θεός δεν εγκαταλείπει ποτέ την Εκκλησία του.
Μας έδωσε ήδη έναν άξιο διάδοχο του Βενέδικτου
16ου. Την Α.Α. τον Πάπα Φραγκίσκο τον Α’. Είμαστε βέβαιοι ότι και αυτός θα εξακολουθήσει να
οδηγεί με το ίδιο ζήλο, σοφία και αγάπη την Καθολική Εκκλησία. Οι δύο Εκκλησιαστικές Επαρχίες
εύχονται στο νέο ποιμένα μακροημέρευση, υγεία
πνευματική και σωματική, γαλήνη για να ποιμαίνει με σωφροσύνη την Εκκλησία μας. Θα προσευχόμαστε για την μεγάλη αυτή αποστολή του. Εκ-
φράζουμε επίσημα την αγάπη μας προς τον Πάπα
Φραγκίσκο, την εκκλησιαστική κοινωνία μαζί
του και περιμένουμε με αγωνία να ακούσουμε τη
διδασκαλία του. Ο κόσμος έχει ανάγκη αυτόν τον
πνευματικό οδηγό. Συχνά, ακόμη και αυτοί που
δεν πιστεύουν ή δεν ομολογούν την ίδια πίστη με
εμάς, εμπνέονται από την διδασκαλία του Επισκόπου της Ρώμης, ειδικά όταν αναφέρεται στην
κοινωνική δικαιοσύνη, στην ειρήνη και στην
αδελφική αλληλεγγύη.
18 ΜΑΪΟΥ 2003 – 18 ΜΑΪΟΥ 2013
10 ΧΡΟΝΙΑ ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗΣ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΑΣ
Έχουν περάσει ήδη δέκα χρόνια από την Κυριακή
18 Μαΐου 2003, όταν χειροτονήθηκα Επίσκοπος
στην Κέρκυρα και ανέλαβα να ποιμαίνω αυτές τις
δύο εκκλησιαστικές μου έδρες. Είχα αναλάβει αυτήν την νέα διακονία, εγκαταλείποντας τη διδασκαλία μου στη Ρώμη με φόβο και με τρόμο για τις
δυσκολίες που θα είχα να συναντήσω, αλλά και με
απέραντη εμπιστοσύνη στη βοήθεια του Θεού και
των συνεργατών μου. Τώρα, μετά από δέκα χρόνια
διακονίας σε αυτές τις δύο τοπικές μας εκκλησίες,
μπορώ να επιβεβαιώσω πως δεν απογοητεύτηκα.
Με όλη την έλλειψη εμπειρίας ποιμαντικής διοίκησης, με όλα τα ελαττώματά και ακόμη τις αμαρτίες
μου ο Θεός δεν με εγκατέλειψε. Αισθάνθηκα την
παρουσία του και την βοήθειά του να με στηρίζει
σε δύσκολες στιγμές. Αλλά και οι συνεργάτες μου
(ιερείς, αδελφές, λαϊκοί) στην Κέρκυρα και στη Θεσσαλονίκη με στήριξαν κατά τη διάρκεια αυτής της
περιόδου.
Συνήθως, σ’ αυτές τις περιπτώσεις, γίνεται ένας
απολογισμός δραστηριοτήτων. Δε θα ήθελα να μπω
σ’ αυτή τη διαδικασία, καθώς θα ήταν σαν να ήθελα
να προβάλω το πρόσωπό μου. Εντούτοις όλα όσα
έγιναν αυτά τα δέκα χρόνια δεν είναι μονάχα έργο
δικό μου, αλλά οφείλονται στη βοήθεια πολλών
συνεργατών, μα κυρίως στην έμπνευση και στη μεσιτεία του Θεού που βοήθησε να ξεπεραστούν, σε
κρίσιμες στιγμές, μεγάλες δυσκολίες και εμπόδια.
Σήμερα που αντιμετωπίζουμε όλοι τις επιπτώσεις
της ηθικής και της οικονομικής κρίσης, αν κοιτάξουμε με πίστη αυτά τα δέκα χρόνια, θα αναγνωρίσουμε, με βεβαιότητα, την παρουσία και τη βοήθεια
του Θεού στο έργο μας.
Αν θυμηθεί κανείς το έργο που επιτελέσαμε σε αυτά
τα δέκα χρόνια, θα μπορούσε να αντιληφθεί πως
πρόκειται κυρίως για έργα υλικά, τεχνικά, αλλά χωρίς αυτά το πνευματικό σκέλος δεν θα μπορούσε να
λειτουργήσει. Το υλικό χωρίς το έμψυχο θα ήταν
άχρηστο. Τι θα ήταν το Γηροκομείο μας χωρίς τις
Φραγκισκανές Αδελφές; Τι θα ήταν τα δυο κατηχητικά μας κέντρα στην Κέρκυρα και στη Θεσσαλονίκη χωρίς τα τόσα παιδιά και τους κατηχητές; Τι
θα ήταν οι Εκκλησίες μας, που είτε αναγείραμε, είτε
ανακαινίσαμε, χωρίς τους ιερείς και τους μοναχούς
13
που με τόσο ζήλο διακονούν σε αυτές; Με όλη την
καρδιά σας ευχαριστώ όλους: ιερείς, μονάχους και
μοναχές, τους λαϊκούς μας, κυρίως αυτούς που μου
είναι πιο κοντά και προσφέρουν με αφοσίωση την
υπηρεσία τους.
Αυτό που ακόμα, φοβάμαι πως δεν καταφέραμε να
δημιουργήσουμε στο βαθμό που θα θέλαμε, είναι
πιο θερμές χριστιανικές κοινότητες, οι οποίες θα
εμπνέονται από το Ευαγγέλιο. Κοινότητες που θα
έχουν σαν μαρτυρία, στο κέντρο της ζωής τους, τη
μαρτυρία μιας συνεπούς λειτουργικής και ευαγγελικής ζωής. Έχουμε την εντύπωση πως καμιά
φορά οι χριστιανικές μας κοινότητες επηρεάζονται
από το δυσάρεστο φαινόμενο της αδιαφορίας, της
αποχριστιανοποίησης, της εκκοσμίκευσης και δυστυχώς είναι πιο εύκολο για κάποιον να χτίζει τοίχους, παρά να δημιουργεί αυθεντικές χριστιανικές
κοινότητες.
Εντούτοις και σ’ αυτό το σημείο μπορούμε να θυμηθούμε τα λόγια του επιτίμου πλέον Πάπα Βενέδικτου: «Να έχετε εμπιστοσύνη γιατί είναι ο Χριστός
που οδηγεί την Εκκλησία του και εισέρχεται μέσα
στην καρδιά του κάθε ανθρώπου, εκεί που δουλεύει
η Θεία Χάρη».
Τελειώνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω το Θεό
για τους τρεις νέους ιερείς που μας έστειλε, για την
εκδοτική δραστηριότητα που συντελείται στη Θεσσαλονίκη, για τον τρόπο με τον οποίο ανανεώθηκε
η ποιμαντική της διασποράς στην Ήπειρο και στη
14
Θράκη, για τις νέες ενορίες και κοινότητες που
ιδρύθηκαν, για την ανακαίνιση και την επανίδρυση
των Οργανώσεων, της Κάριτας και πολλών άλλων
Σωματείων και τόσα ακόμα.
Ζούμε σε μία εποχή που τόσο η Αρχιεπισκοπή μας,
όσο και το Βικαριάτο, αλλά και όλος ο ελληνικός
λαός, δοκιμαζόμαστε από την οικονομική κρίση.
Δεν μπορούμε πλέον να δημιουργήσουμε τίποτα
καινούργιο και με κόπους και θυσίες προσπαθούμε
να διατηρήσουμε αυτά που δημιουργήσαμε, προσφέροντάς τα στις κοινωνίες που ζούμε. Δεν μπορούμε καν να είμαστε συνεπείς απέναντι στις οικονομικές μας υποχρεώσεις, τόσο προς τους ιερείς και
τους συνεργάτες μας, όσο και προς το Κράτος που
μας γονατίζει καθημερινά με την επιβολή νέων φόρων. Εμείς θα παλέψουμε και ως το τέλος, θέλω να
πιστεύω, πως θα αντέξουμε. Αυτό που θα ήθελα για
άλλη μία φορά να τονίσω, για να το γνωρίζουν όλοι
μας οι πιστοί είναι απλό: εμείς, στις δύο εκκλησιαστικές μας επαρχίες, δε λαβαίνουμε ούτε ένα ευρώ
μισθό ή ενίσχυση από κάποιο κρατικό ελληνικό,
ξένο ή… του Βατικανού (όπως συχνά ακούγεται)
ταμείο. Τα μόνα μας έσοδα, τα οποία καθημερινά
συρρικνώνονται είναι κάποια ενοίκια, παλαιών
κυρίως κτιριακών οικοδομών που συνεχώς χρειάζονται συντήρηση. Ενοίκια τα οποία πολλοί εκ των
ενοικιαστών δεν πληρώνουν από μήνες, ενοίκια
που φορολογούνται δυσανάλογα από το Κράτος και
κτίρια για τα οποία πληρώνουμε φόρους μεγαλύτερους από όσο μπορούμε να αντέξουμε. Δεν χάνουμε
όμως την ελπίδα μας και είμαστε βέβαιοι πως και
σε αυτή τη δοκιμασία η Θεία Πρόνοια δεν θα μας
εγκαταλείψει.
Με αγάπη Χριστού
† Ιωάννης Σπιτέρης
Αρχιεπίσκοπος
Ημερολόγιο
• Από τις 24 έως τις 31 Οκτωβρίου ο Αρχιεπίσκοπός μας βρέθηκε, όπως κάθε μήνα, στη
Θεσσαλονίκη, ασχολούμενος με υποθέσεις
του Αποστολικού Βικαριάτου, προεδρεύοντας
του Ενοριακού Συμβουλίου και άλλων ποιμαντικών επιτροπών. Εκεί συναντήθηκε με τον
Έπαρχο Παρισίων του Τάγματος της Αποστολής (των Π.Π. Λαζαριστών) π. Élie Delplace
ο οποίος του μετέφερε την επιθυμία του π.
Janusz Zwolinski να παραμείνει Ηγούμενος
και Οικονόμος της Κοινότητας και να αντικατασταθεί από Εφημέριος Θεσσαλονίκης από
τον π. Jerzy Owsiak. Ακολούθως να αναλάβει
τα καθήκοντα του τελευταίου ως Λειτουργός
των Εκκλησιών και Παρεκκλησίων στη Καβάλα και στη Θράκη.
• Στον Καθολικό Καθεδρικό Ναό της Κέρκυρας
πραγματοποιήθηκε στις 27 Οκτωβρίου μνημόσυνο υπέρ της ανάπαυσης της ψυχής του
Αρχιεπισκόπου πρώην Κερκύρας Αντωνίου Βαρθαλίτη.
• Την Παρασκευή 2 Νοεμβρίου τιμήθηκε η
μνήμη των νεκρών. Στο ιστορικό, από το
1836 Κοιμητήριο της Εκκλησίας μας στη Κέρκυρα, ο Αρχιεπίσκοπος πλαισιωμένος από τους
ιερείς του λειτούργησε και ευλόγησε τους τάφους και τους συγγενείς που είχαν φροντίσει
για τον καλλωπισμό τους.
• Την Κυριακή 4/11, το πρωτοκύριακο, όπως
είναι γνωστό στην Κέρκυρα, ο Αρχιεπίσκοπος
ακολούθησε όπως κάθε χρόνο την περιφορά
του σεπτού σκηνώματος του πολιούχου
Κέρκυρας Αγίου Σπυρίδωνα.
• Την επομένη, 5 Νοεμβρίου, δέχθηκε στο γραφείο του την επίσκεψη των Μητροπολιτών
Δωδώνης κ.κ. Χρυσόστομου και Ζακύνθου
κ.κ. Διονύσιου, τον οποίον συνεχάρη για την
πρόσφατη εκλογή και ενθρόνισή του.
θηκών που φυλάσσονται στην Αρχιεπισκοπή
μας.
• Την ίδια ημέρα, ο Don Pepe ιδρυτής της Οργάνωσης “Comnmunione Liberazione” και
ο υπεύθυνος των κοινοτήτων Claudio Bottini
επισκέφθηκαν την Καθολική Εκκλησία της
Λάρισας και μίλησαν στους πιστούς.
• Το Σάββατο 10 Νοεμβρίου ο Αρχιεπίσκοπος
ταξίδεψε στην Αθήνα συμπροεδρεύοντας στην
συνέλευση της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρείας.
• Στις 10 Νοεμβρίου 2012 ο Σύνδεσμος Κερκυραίων Καθολικών Κάρντιφ επισκέφθηκε τον
Αρχιεπίσκοπο της πόλης, όπου ο Πρόεδρος κ.
Θωμάς Κοσκέρης, του επέδωσε το βίο του Αγίου Σπυρίδωνα σε αγγλική μετάφραση και τον
ενημέρωσε για τις ενέργειες που γίνονται στην
Κέρκυρα για το κωδωνοστάσιο της Αννουντσιάτα.
• Την ίδια ημέρα τιμήθηκε στον Καθολικό Καθεδρικό Ναό Κέρκυρας η εορτή των Αγίων Λειψάνων με έκθεση και ευλάβεια της πλούσιας
παρακαταθήκης ιερών λειψάνων και λειψανο15
• Από τις 12 έως τις 15 Νοεμβρίου συνεδρίασε
στην Ιερά Μονή των Π.Π. Καπουκίνων
στην Αθήνα η Ιερά Σύνοδος της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδας.
• Από τις 16 έως τις 24 Νοεμβρίου ο Αρχιεπίσκοπος συμμετείχε στην συνεδρίαση της Μικτής
Θεολογικής Επιτροπής διαλόγου μεταξύ
Καθολικών και Ορθοδόξων που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι και που τελούσε υπό τη
φιλοξενία του Ορθόδοξου Μητροπολίτη Γαλλίας.
• Στις 19 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε στον
κατάμεστο ενοριακό Ναό της Λάρισας συναυλία με έργα από το κλασικό και εκκλησιαστικό ρεπερτόριο. Τη φροντίδα της πετυχημένης εκδήλωσης είχε ο π. Simonel Boanchis.
• Στις 25 Νοεμβρίου 2012 η Καθολική Εκκλησία
της Κέρκυρας έζησε ιδιαίτερες στιγμές με την
χειροτονία του Διακόνου Ιωάννη Ροβέρτου Ράικλι. Την ημέρα της πανήγυρης του
Χριστού Βασιλέα του σύμπαντος κόσμου
και εορτή για την καθολική νεολαία, ένας
νέος από τη Ρουμανία αφιέρωσε τη ζωή και τις
δυνάμεις του στον Κύριο και δέχθηκε την ευλογία του Επισκόπου και όλων των συλλειτουργούντων συναδέλφων του. Την ιερά ακολουθία
παρακολούθησαν εκτός του Κλήρου της Κέρκυρας, συνάδελφοι και φίλοι του ιερείς από τη
Θεσσαλονίκη, τη Λάρισα, την Κεφαλληνία, αλλά
και οι αδελφές του που ήρθαν από τη Ρουμανία
και παρακολούθησαν συγκινημένες την τελετή.
• Την Κυριακή 2 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε
με την φροντίδα του Λειτουργού της Ηπείρου
π. Τζούλιο Γκραμένια μία προσκυνηματική
εκδρομή στην Εκκλησία του Αγίου Ανδρέα
στην Πρέβεζα για την εορτή του Αγίου.
• Την Κυριακή 30/11 ο νεοχειροτονημένος ιερέας π. Ρόμπερτ πραγματοποίησε την πρώτη
επίσημη Λειτουργία του στο Ντόμο της Κέρκυρας.
16
• Από τις 07 έως τις 11/12 ο Αρχιεπίσκοπος βρέθηκε εκ νέου στη Θεσσαλονίκη. Στις 8 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε η πανήγυρη της
Παναγίας στον ομώνυμο Καθεδρικό Ναό της
Αμιάντου Συλλήψεως και η εγκατάσταση του
νέου Εφημερίου π. Γεωργίου. Την επομένη
ο Αρχιεπίσκοπος βρέθηκε στον Βόλο, όπου
και εκεί ο ενοριακός ναός είναι αφιερωμένος
στην Αμίαντη Σύλληψη της Θεοτόκου.
• Στις 11 Δεκεμβρίου παραμονή της πανήγυρης
του Πολιούχου Κερκύρας Αγίου Σπυρίδωνα τελέστηκε στην Καθολική Μητρόπολη ο
Εσπερινός της εορτής του Αγίου που τιμάται σε ιδιαίτερο αλτάριο, δεξιά της εισόδου του
ναού .
• Την επομένη, Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου τελέστηκε η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και η ευλογία των άρτων, που προετοίμαζε παλαιότερα ο υπό διάλυση σήμερα, Σύνδεσμος Ελλήνων
Καθολικών. Ο Αρχιεπίσκοπος, στο λόγο του,
εξήρε την σπουδαιότητα και την πνευματικότητα του Αγίου και προσέφερε στους πιστούς
να προσκυνήσουν τη Λειψανοθήκη με τεμάχιο
του Λειψάνου του Αγίου.
• Ο Αρχιεπίσκοπος, στο μέτρο των δυνατοτήτων
και του χρόνου του, συμμετέχει στις διάφορες
εκδηλώσεις, καλλιτεχνικές, πνευματικές, επιστημονικές κ.α. Στις οποίες καλείται και συνήθως απευθύνει μηνύματα ή χαιρετισμό.
Μία τέτοια εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την
Δευτέρα 26 Νοεμβρίου στο κατάμεστο Αμφιθέατρο του Ιδρύματος Χρονίως Πασχόντων «Η
Πλατυτέρα» της Ιεράς Μητροπόλεως Κέρκυρας, όπου ο Μητροπολίτης Κερκύρας Νεκτάριος παρουσίασε στο κοινό ένα πολυτελές λεύκωμα για τα Μοναστήρια της Κέρκυρας.
• Στις 17 και στις 21 Δεκεμβρίου, στον ιστορικό Ναό του Αγίου Φραγκίσκου, στην Κέρκυρα, πραγματοποιήθηκε από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.
Κέρκυρας σειρά θεατρικών εκδηλώσεων με
θέμα: “Χριστούγεννα στην παλιά πόλη και
Χριστουγεννιάτικες ιστορίες του Παπαδιαμάντη”. Τη συνδιοργάνωση είχε η Καθολική
Αρχιεπισκοπή.
• Στις 23 Δεκεμβρίου, πάλι στον κατάμεστο Άγιο
Φραγκίσκο, ο καλλιτεχνικός Διευθυντής του
ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κέρκυρας, ο δικός μας Πέτρος
Γάλλιας, παρουσίασε μία υπέροχη βραδιά με
ποιήματα με τίτλο: “υπό το φως των κεριών
- ύμνοι και ποιήματα”.
• Τα Χριστούγεννα ήταν μια ευκαιρία να βάλουμε στην άκρη για λίγο τις αγωνίες και τις
ανησυχίες για όλα όσα μας περιβάλλουν. Οι
Εκκλησίες, απ’ άκρη σ’ άκρη στις δυο εκκλησιαστικές μας επαρχίες γέμισαν κόσμο, γέμισαν
χαμόγελα κι ευχές. Δυστυχώς υπάρχουν στιγμές π’ αναγκαζόμαστε να πούμε: “Άντε και το
Πάσχα πάλι...”
• Την 1η Ιανουαρίου ο Αρχιεπίσκοπος συμμετείχε στην καθιερωμένη κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας της Περιφέρειας Κέρκυρας,
όπου όλες οι Αρχές και οι “εξουσίες” του τόπου δίνουν το παρόν και στέλνουν μέσω των τηλεοπτικών συνεργείων τις ευχές τους σε όλο το Νομό.
«Αντωνιανό» Πανεπιστήμιο της Ρώμης, στο
οποίο επί σειρά ετών δίδαξε ο Επίσκοπός μας,
παρουσίασε σε ελληνική και ιταλική μετάφραση, ένα σπουδαίο έργο με τίτλο: “Ο Άγιος Αυγουστίνος στη δυτική και ανατολική παράδοση”. Ο Αρχιεπίσκοπός μας υπήρξε βασικός
ομιλητής στην παρουσίαση.
• Ο Αρχιεπίσκοπος παρέμεινε στη Ρώμη έως την
23η Ιανουαρίου, επισκεπτόμενος τις Ρωμαϊκές Αρχές και ασχολούμενος με υπηρεσιακά ζητήματα της Αρχιεπισκοπής και του
Αποστολικού Βικαριάτου.
Από την αποκριάτικη εορτή του κατηχητικού Κέρκυρας
• Το απόγευμα του Σαββάτου 12 Ιανουαρίου,
μετά τον Αρχιερατικό εσπερινό, σε μία κατάμεστη από κόσμο Ενοριακή Αίθουσα της
Ενορίας της Ιεράς Καρδίας στην Κέρκυρα,
ο Εφημέριος π. Τζούλιο Γκραμένια παρουσίασε τον απολογισμό δραστηριοτήτων,
αλλά και τον οικονομικό της προηγούμενης χρονιάς, ευχαρίστησε το Ενοριακό Συμβούλιο και τις Φραγκισκανές Αδελφές για τη
βοήθεια που του προσφέρουν και μαζί με τον
Επίσκοπο, έκοψαν την πρωτοχρονιάτικη πίτα.
Ακολούθησε ένα κέρασμα από τα μέλη του Ενοριακού Συμβουλίου και λαχειοφόρος αγορά.
• Το απόγευμα της Δευτέρας 11 Φεβρουαρίου
εορτή της Παναγίας της Λούρδης δεκάδες
πιστοί της Αρχιεπισκοπής μας, πλαισίωσαν τον
Επίσκοπο στο σπήλαιο της Λούρδης που έχει
φτιαχτεί στη Μεσογγή. Ακολούθησε στο παρακείμενο παρεκκλήσιο του Αγίου Πίου από την
Πιετρελτσίνα η Θ. Λειτουργία και πλούσιο κέρασμα με γλυκά και ζεστό κρασί.
• Την Παρασκευή 18 Ιανουαρίου το Ποντιφικό
• Στις 16 Φεβρουαρίου το Ενοριακό Συμβούλιο
• Στις 15 Ιανουαρίου ο Αρχιεπίσκοπος επισκέφθηκε και μίλησε στους καπουκίνους συναδέλφους του που είχαν συγκεντρωθεί για
Συμβούλιο στην Κοινότητα των Αγίων Αναργύρων της Αθήνας.
17
της Ενορίας Ιεράς Καρδίας του Ιησού στην Κωτσέλα της Κέρκυρας, οργάνωσε την κοπή της
πρωτοχρονιάτικης πίτας του Γηροκομείου
μας, προσφέροντας στιγμές χαράς και συντροφικότητας στις 35 φιλοξενούμενες κυρίες της
Μονάδας. Ακολούθησε ένα πλούσιο κέρασμα,
τραγούδι από το μουσικό Γιώργο Λουμπράνο
και πολύς χορός, ακόμα και για τις υπερήλικες
γιαγιάδες που παρέσυραν σ’ αυτόν ακόμα και
τις Αδελφές. Τη φροντίδα της Μονάδας Ηλικιωμένων έχουν οι Φραγκισκανές Αδελφές που 100
χρόνια τώρα, τις ημέρες των εορτών, ανοίγουν
την περίφημη Φάτνη τους, το “πρεζέπιο”
που συγκεντρώνει απ’ όλη την Κέρκυρα πλήθος κόσμου και κυρίως μικρά παιδιά. Η ιδιαιτερότητα με την ενορία της Ιεράς Καρδίας, κύτταρο της καθολικής κοινότητας του νησιού, είναι
πως έχει τη φροντίδα των καθολικών όλου του
νησιού, με εξαίρεση την πόλη και τα κοντινά
της προάστια. Ιδιαίτερα τις ημέρες των εορτών
και των αγιασμών των Φώτων, πολύτιμη για
τον εφημέριο π. Τζούλιο, υπήρξε η βοήθεια
των συναδέλφων του, του π. Παολίνο Τζίλιο και του π. Τζιάκομο Μανφρίν.
• Από τις 16 έως τις 18 Φεβρουαρίου ο Επίσκοπος
βρέθηκε να κηρύττει στην Ιταλία, ενώ από
τις 22 έως τις 24 του μήνα επισκέφθηκε το
Αποστολικό Βικαριάτο και συνεργάστηκε με
τους εκεί θεσμούς.
18
• Στις 26 Φεβρουαρίου, ο Αρχιεπίσκοπος δέχθηκε στο γραφείο του την επίσκεψη της Ολυμπιονίκη Βούλας Πατουλίδου η οποία βρίσκονταν στην Κέρκυρα προσκεκλημένη του
Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Την συνόδευε ο
Πρόεδρος της Οργάνωσης κ. Χριστόφορος Λάσκαρις και μέλη της Οργάνωσης.
• Στις 4 Μαρτίου ο Επίσκοπος δέχθηκε την επίσκεψη του Ουκρανού Πρέσβη στην Ελλάδα Εξοχ. κ. Βλαδίμηρου Σκουρώφ και της
συζύγου του. Ο Πρέσβης καλός γνώστης της
ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού μας
συνομίλησε επί μακρόν με τον Επίσκοπο που
βρήκε την ευκαιρία να του παρουσιάσει τη
θέση της Εκκλησίας μας στην Ελλάδα.
Κρατήσου μακριά από το να κρίνεις τους άλλους.
Ανακάλυψε τον Ιησού που ζει μέσα τους.
Κρατήσου μακριά από το να λες λόγια που προσβάλουν.
Γέμισε το στόμα σου με λόγια που θεραπεύουν.
Κρατήσου μακριά από τη θλίψη.
Γέμισε την καρδιά σου με ευγνωμοσύνη.
Κρατήσου μακριά από τους εκνευρισμούς.
Γέμισε με υπομονή.
Κρατήσου μακριά από την απαισιοδοξία.
Γέμισε από την ελπίδα του Χριστού.
Κρατήσου μακριά από τις υπερβολικές ανησυχίες.
Γέμισε από εμπιστοσύνη στο Θεό.
Κρατήσου μακριά από το να παραπονιέσαι.
Γέμισε από εκτίμηση για τα θαυμάσια της ζωής.
Κρατήσου μακριά από το στρες.
Γέμισε τη ζωή σου με προσευχή.
Κρατήσου μακριά από την αγανάκτηση.
Γέμισε ζωή σου με συγχώρεση.
Κρατήσου μακριά από την αδιαφορία.
Γέμισε από συμπόνια για τους άλλους.
Κρατήσου μακριά από το άγχος για τις ασχολίες σου.
Εργάσου για τη διάδοση της βασιλείας του Θεού.
Κρατήσου μακριά από την απογοήτευση.
Γέμισε από τον ενθουσιασμό της πίστης.
Κρατήσου μακριά από κακές σκέψεις.
Γέμισε από τις αλήθειες που είναι θεμέλιο της αγιοσύνης.
Κρατήσου μακριά από ότι σε κρατά μακριά από τον Χριστό.
Γέμισε από όσα σε φέρνουν πιο κοντά στο Χριστό.
Με αυτό τον τρόπο η νηστεία σου θα είναι αρεστή στο Θεό.
Καλή Σαρακοστή
19
ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ
ΕΛΛΑΔΟΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
Από τις 13 μέχρι και τις 16 Νοεμβρίου του έτους
2012 πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, στην Ιερά
Μονή των Καπουκίνων Πατέρων στους Αγίους
Αναργύρους Αττικής η τακτική φθινοπωρινή
Σύνοδος της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος.
Η Ιερά Σύνοδος στη διάρκεια των εργασιών της
ασχολήθηκε με:
α.- Την επεξεργασία του «εγκολπίου του εφημερίου» και μέσα από μία συλλογική εργασία κατέληξε στο τελικό κείμενο. Σ’ αυτό θα εισαχθούν και οι
προτάσεις που έγιναν από τους Ιεράρχες, ώστε μετά
από έναν τελευταίο έλεγχο να δοθεί για εκτύπωση.
Πρόθεση της Ιεραρχίας είναι, το «εγκόλπιο του
εφημερίου» να παρουσιαστεί και να παραδοθεί κατά
την προσεχή συνάντηση Ιεραρχίας – εφημερίων.
β.- Το «έτος της πίστεως», το οποίο άρχισε για όλη
την Εκκλησία στις 11 Οκτωβρίου 2012 και θα ολοκληρωθεί στις 24 Νοεμβρίου 2013 με την εορτή
του Χριστού Βασιλέα του σύμπαντος κόσμου. Για
το έτος αυτό ήδη η κάθε εκκλησιαστική επαρχία
έχει καταρτίσει ειδικό πρόγραμμα εκδηλώσεων.
Αυτό θα βοηθήσει τα μέλη της Εκκλησίας να βιώσουν το έτος της πίστεως με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, μέσα στο πνεύμα και το σκοπό που
έχει οριστεί από την Εγκύκλιο του Αγίου Πατέρα που έχει τίτλο: «η θύρα της πίστεως» και τη
σχετική εγκύκλιο επιστολή της Ιεραρχίας. Ο κάθε
Ιεράρχης ενημέρωσε τους Αδελφούς του για τις
20
πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει η τοπική του
Εκκλησία.
γ.- Την προγραμματισθείσα συνάντηση Ιεραρχίας
– Εφημερίων, η οποία, όπως έχει αποφασιστεί, θα
γίνει στη Σύρο από τις 21-23 Μαΐου 2013 στα πλαίσια του έτους της πίστεως. Ορίστηκαν οι γενικές
γραμμές και το πνεύμα πάνω στο οποίο θα διεξαχθούν οι εργασίες της συνάντησης. Το κεντρικό
θέμα που θα μελετηθεί από τους Ιεράρχες και τους
εφημερίους θα είναι «η πίστη και ο ευαγγελισμός».
δ.- Το Πρωτοβάθμιο Εκκλησιαστικό Δικαστήριο,
για υποθέσεις Γάμων αποφασίστηκε να επανδρωθεί και με νέους δικαστές, ώστε να είναι ολιγότερο
χρονοβόρα η εκδίκαση των υποθέσεων και το έργο
του πιο αποτελεσματικό.
ε.- Την οικονομική κατάσταση της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα και διαπίστωσε για μια φορά
ακόμη την αδυναμία της να συνεχίσει στον ίδιο
βαθμό να συμπαραστέκεται στους δεινοπαθούντες
αδελφούς, αλλά και στην εξασφάλιση της ανθρώπινης διαβίωσης του Κλήρου της. Είναι γνωστό
ότι η Καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα συντηρεί μόνη της όλους τους Λειτουργούς της, χωρίς
καμία βοήθεια από το εσωτερικό ή το εξωτερικό.
Εξέφρασε τη λύπη της διότι τοπικές Εκκλησίες
αναγκάζονται να κλείσουν φιλανθρωπικά ιδρύματα, αδυνατώντας να πληρώσουν το προσωπικό
και να καλύψουν τα ελλείμματα που παρουσιάζονται στη λειτουργία τους.
στ.- Το θέμα της επιθετικότητας και προσβολής που
παρατηρείται από μεμονωμένα Πρόσωπα της Αδελφής Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος, τόσο κατά
του Προκαθημένου της Καθολικής Εκκλησίας όσο
και κατά της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα.
Πρέπει να γίνει αντιληπτό πως είναι μία συμπεριφορά που διασύρει την Πατρίδα μας διεθνώς.
Η Ιεραρχία στη διάρκεια της Συνόδου της:
α.- Υποδέχθηκε τον Αποστολικό Νούντσιο, Σεβασμιότατο κ. Edward Joseph ADAMS, ο οποίος
παρουσίασε στη Σύνοδο το νέο Γραμματέα της
Αποστολικής Νουντσιατούρας στην Ελλάδα Παν/
τατο π. Marek Kadima και συνεργάστηκε σε διάφορα θέματα που αφορούν την Καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα.
β.- Ενημερώθηκε από τους π. Αντώνιο Βουτσίνο
Πρόεδρο της Κάριτας Ελλάς και Ανδρέα Βουτσίνο, ότι τον τελευταίο καιρό, λόγω της σοβαρής
οικονομικής κρίσης, έχει εκδηλωθεί μεγαλύτερο
ενδιαφέρον από την Κάριτας Ευρώπης και τις Κάριτας συγκεκριμένων Κρατών της Ευρώπης για
συνεργασία με την Κάριτας Ελλάς. Αυτό το ενδιαφέρον αποσκοπεί στην άμεση και συγκεκριμένη
βοήθεια προς τους κάθε λογής πτωχούς αδελφούς
μας. Η συνεργασία με την Κάριτας Ευρώπης θα
εξασφαλιστεί μέσα από συγκεκριμένα προγράμματα βοηθείας. Ταυτόχρονα θα εξασφαλιστεί ειδική επιμόρφωση ατόμων, ώστε να μπορούν να
συντάσσουν και να προωθούν αυτά τα προγράμματα, σύμφωνα με τον κανονισμό της Κάριτας
Ευρώπης.
γ.- Ενημερώθηκε για τα πεπραγμένα της Συνοδικής Επιτροπής για την ποιμαντική της νεολαίας
και των κλήσεων και ασχολήθηκε με την προσεχή
παγκόσμια ημέρα νεολαίας που θα γίνει στο Ρίο
ντε Τζανέιρο τον Ιούλιο του 2013.
δ.- Εξέτασε όλα τα άλλα θέματα που προέβλεπε
η ημερήσια διάταξη των εργασιών της και αποφάσισε να πραγματοποιήσει την τακτική εαρινή
Σύνοδό της στη Σύρο την εβδομάδα από 20-24
Μαΐου στα πλαίσια της συνάντησης Ιεραρχίας –
Εφημερίων.
Αθήνα 16 Νοεμβρίου 2012
Από τη Γραμματεία της Ιεράς Συνόδου
ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ
ΕΛΛΑΔΟΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
Πρωτ. 4442/13
Άνω Σύρος, 8 Ιανουαρίου 2013
Το τελευταίο διάστημα συζητείται ευρέως η πιθανότητα να καταργηθεί ή τουλάχιστο να μειωθεί
αισθητά η αργία της Κυριακής.
Η Ιερά Σύνοδος της Καθολικής Ιεραρχίας Ελλάδος λέει όχι στην κατάργηση της αργίας της Κυριακής, διότι μια τέτοια απόφαση αγγίζει όχι μόνο
τη διάσταση της χριστιανικής ταυτότητας αλλά
και τον ίδιο τον άνθρωπο, υποβιβάζοντάς τον σε
άψυχη μηχανή που παράγει αδιαφορώντας για
όλες τις πανανθρώπινες πνευματικές αξίες και
προσβάλλοντας τον θεσμό της Οικογένειας.
Η Κυριακή, τουλάχιστον για το χριστιανό, δεν
μπορεί παρά να παραμείνει ημέρα αργίας. Σε μία
χώρα που θεωρείται χριστιανική και δεν ταυτίζεται με τις «εκκοσμικευμένες χώρες» το να αφαιρεθεί και αυτό το χαρακτηριστικό της χριστιανικής
ταυτότητας θα αποτελούσε τουλάχιστον κατάλυση των αρχών στις οποίες βασίζεται η αυτοσυνείδηση του Ελληνικού Λαού μας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πολλά ολοκληρωτικά καθεστώτα μία από τις πρώτες αντιλαϊκές
αποφάσεις που πάρθηκαν -άμεσα ή έμμεσα- ήταν
να καταργήσουν την αργία της Κυριακής. Δεν θα
θέλαμε και η δημοκρατική Ελλάδα μας να παρασυρθεί σε μία τέτοια αρνητική λογική.
Αυτή τη στιγμή πολλά ευρωπαϊκά κράτη, στα
οποία ισχύει από πολλά χρόνια ο χωρισμός Εκκλησίας – κοσμικού Κράτους, πέτυχαν ώστε η
ευρωπαϊκή Βουλή, μετά και από την αντίδραση
21
των Εκκλησιών, των χριστιανικών εργατικών
σωματείων και πολλών ευρωβουλευτών, να μην
ψηφιστεί Νόμος που να καταργεί την αργία της
Κυριακής.
Ο άνθρωπος δεν είναι ένα απλό μονοδιάστατο οικονομικό όν, αλλά είναι πρόσωπο που ανήκει σε
μία οικογένεια, σε μία κοινωνία και –οι περισσότεροι- σε μία θρησκεία, και πρέπει το Κράτος, που
κυβερνάται από πρόσωπα, να σεβαστεί τις ανάγκες του κάθε προσώπου, όπως το δικαίωμα της
ανάπαυσης της Κυριακής. Μην ξεχνάμε τον λόγο
του Κυρίου: «ο άνθρωπος δεν ζει μόνο με ψωμί».
Η Αργία της Κυριακής δεν αποτελεί μόνο ένα
απλό εργασιακό προνόμιο, αλλά είναι ένα ουσιαστικό και συνειδητό νομοθέτημα που αφορά στο
κοινωνικό πρόσωπο και στην ευθύνη της κάθε
δημοκρατικής χώρας προς τους πολίτες της.
Η Εκκλησία, οι θεσμοί της και οι οργανώσεις της
οφείλουν να συνεχίσουν τον ευγενή αγώνα για να
υπερασπιστούν τα θεμελιώδη αυτά δικαιώματα
των πολιτών και των μελών της.
Ελπίζουμε η Κυβέρνηση της Χώρας μας, να μην
εκμεταλλευτεί την οικονομική κρίση ως άλλοθι
για να καταπατήσει τα δικαιώματα των πολιτών
της, η πλειοψηφία των οποίων είναι τίμιοι εργάτες και Χριστιανοί. Σε αντίθετη περίπτωση θα
κάνει ακόμη ένα λάθος σε μια εποχή που πρέπει
να είναι πολύ προσεκτική ώστε να αποφεύγει τα
λάθη!
Δόθηκε στην Άνω Σύρο, στις 8 Ιανουαρίου 2013
Για την Ιερά Σύνοδο της Καθολικής Ιεραρχίας Ελλάδος
Ο Πρόεδρος
† Φραγκίσκος Παπαμανώλης
Επίσκοπος Σύρου, Θήρας και Κρήτης
Ο Γραμματέας
† Νικόλαος Πρίντεζης
Αρχιεπίσκοπος Νάξου-Τήνου, Άνδρου
και Μυκόνου
22
ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ
ΕΛΛΑΔΟΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
Πρωτ. 4455/2013
Άνω Σύρος, 20 Φεβρουαρίου 2013
Προς
τον Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών
και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμον
Πρόεδρον της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας
της Ελλάδος
ΑΘΗΝΑ
Μακαριώτατε,
Γνωρίζοντας την ευαισθησία Σας και την αντικειμενικότητά Σας σε ό,τι αφορά τις σχέσεις μεταξύ
των Χριστιανών, βασισμένη στην προσωπική σας
εμπειρία, επιθυμούμε να σας κάνουμε μέτοχο ενός
πραγματικού πόνου, που συχνά προκαλεί η μεμονωμένη συμπεριφορά Αρχιερέων της Ορθοδόξου
Αδελφής Εκκλησίας προς την Καθολική Εκκλησία και το Προκαθήμενό της.
Θέλουμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι εκτιμούμε
τους καλούς αγώνες και συμπαραστεκόμαστε
αδελφικά στις εμπνευσμένες πρωτοβουλίες Σας
που αποσκοπούν στην αύξηση του κοινωνικού
έργου της Εκκλησίας, ιδιαίτερα κατ’ αυτή τη
δύσκολη περίοδο που περνά η Πατρίδα μας. Και
εμείς πιστεύουμε ότι η οικονομική κρίση είναι μία
συνέπεια της ηθικής κρίσης που δυστυχώς επικρατεί σήμερα και στη Χώρα μας.
Μακαριώτατε, με την παρούσα επιθυμούμε να Σας
εκφράσουμε τη δυσαρέσκειά μας και τη θλίψη μας
για όσα κατά καιρούς ελάχιστοι, ευτυχώς, Μητροπολίτες με επί κεφαλής τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ λένε και γράφουν
εναντίον της Καθολικής Εκκλησίας γενικώς και
ειδικώς της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα.
Λυπούμαστε, διότι σε μια εποχή που οι εχθροί της
Εκκλησίας εν γένει και οι σκοτεινές ανά τον κόσμο δυνάμεις βάλλουν πανταχόθεν εναντίον της,
προσπαθώντας με κάθε μέσον να αγνοήσουν την
πνευματική αποστολή της ως «σημείο σωτηρίας»
και να την θεωρήσουν απλώς ως ένα ανθρώπινο
θεσμό κοινωνικής συμπαράστασης, υπάρχουν
Αρχιερείς οι οποίοι καταφέρονται με τρόπο ανάρμοστο και απαράδεκτο εναντίον της Αδελφής Καθολικής Εκκλησίας με τους ανά τον κόσμο πλέον
του ενός δισεκατομμυρίου πιστούς της
Το Ανακοινωθέν της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς της 13ης Φεβρουαρίου ε.έ. το ολιγότερο που
μπορεί να χαρακτηριστεί είναι εχθρικό προς την
Καθολική Εκκλησία. Εναρμονίζεται με ανακοινώσεις και δημοσιεύσεις εχθρών της Εκκλησίας
του Χριστού και προσβάλλει τον συντάκτη Ιεράρχη αλλά και όλη την Ορθόδοξη Εκκλησία της
Ελλάδος. Σιωπά για την ιερή αποστολή της για το
κύρος και την διδασκαλία της, για τους κοινωνικούς αγώνες της και την υπεράσπιση των πτωχών και των αδυνάτων, για το μαρτύριο, ακόμη
και στις μέρες μας, και τη θυσία της ζωής τόσων
Αρχιερέων, ιερέων, μοναχών και μοναζουσών
αλλά και λαϊκών μελών της, που εκτιμάται ακόμη
και από μη πιστεύοντες εις τον Θεό. Ο Σεβασμιώτατος προβάλλει αδυναμίες και αμαρτίες του χθες
ως σημερινά γεγονότα όχι με σκοπό να συμβάλλει
στην εξαφάνιση τους αλλά απλώς για εντυπώσεις.
Αυτό είναι τουλάχιστο άδικο για συμπεριφορά
λαϊκών μελών της Εκκλησίας αλλά απαράδεκτο
όταν προέρχεται από Επισκόπους της Εκκλησίας,
οι οποίοι με τον τρόπο αυτό δεν νουθετούν αλλά
απλώς κατηγορούν.
Η νέα εχθρική στάση του Σεβασμιωτάτου Μητρο-
πολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ μας λυπεί, διότι,
έστω κι αν αναφέρεται σε ορισμένα πραγματικά
γεγονότα, με το εν λόγω Ανακοινωθέν ακούγονται βαρύτατες ύβρεις εναντίον της Καθολικής
Εκκλησίας. Αυτές οι ύβρεις δυστυχώς γίνονται σε
μία στιγμή κατά την οποία ο Πρώτος Επίσκοπός
της Καθολικής Εκκλησίας, δίνει δείγματα πίστεως, και ταπεινοσύνης, αναγνωρίζει με ευαγγελική
απλότητα ότι οι δυνάμεις του σώματός του και η
ηλικία του δεν του επιτρέπουν να ασκεί επαρκώς
το διακόνημά του και αποσύρεται στην προσευχή.
Αποφασίζει να συνεχίσει την αποστολή του στην
Εκκλησία στηρίζοντας με την προσευχή τον άξιο,
όπως πιστεύουμε, διάδοχό του στην δύσκολη και
γεμάτη ευθύνες αποστολή του.
Η απαράδεκτη αυτή στάση του Σεβασμιωτάτου κ.
Σεραφείμ δεν στρέφεται μόνον εναντίον της Καθολικής Εκκλησίας και του άξιου Προκαθημένου
της αλλά αμαυρώνει και την εικόνα όλης της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος. Δίνει την εντύπωση ότι υπάρχει έλλειψη ομοφωνίας σε ουσιώδη
θέματα πίστεως εντός των σπλάχνων της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Δεν είναι δυνατό Ιεράρχες της
ίδιας Εκκλησίας να κηρύττουν και να διδάσκουν
το αντίθετο ο ένας από τον άλλο. Δεν είναι δυνατό
να βρισκόμαστε σε διάλογο αγάπης και θεολογικό
οι δύο Εκκλησίες, Καθολική και Ορθόδοξη, και
Ιεράρχες της μίας Εκκλησίας να συκοφαντούν
και να υβρίζουν την άλλη! Τι μαρτυρία δίνουμε
ενώπιον του λαού του Θεού για την ειλικρίνεια
των προθέσεών μας και για την πίστη μας στον
ίδιο Σωτήρα Χριστό;
Μακαριώτατε, χρησιμοποιώντας το μειλίχιο του
χαρακτήρα σας, την ευγένειά Σας και τα αδελφικά
Σας αισθήματα προς όλα τα μέλη της Ιεράς Συνόδου, Σας παρακαλούμε να ζητήσετε από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς να είναι περισσότερο προσεκτικός σε ότι λέει και γράφει. Η
μόρφωσή του και η θεολογική κατάρτισή του δεν
είναι δυνατόν να συνυπάρχουν με τόσο μίσος και
23
εχθρότητα εναντίον της Εκκλησίας την οποία η
Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης αλλά και άλλοι Προκαθήμενοι των κατά τόπους Ορθοδόξων
Εκκλησιών θεωρούν αδελφή Εκκλησία.
Μακαριώτατε πιστεύουμε ότι η δική σας αδελφική παρέμβαση μπορεί να αλλάξει την κακή εικόνα
που δημιουργείται για την Ορθόδοξη Εκκλησίας
της Ελλάδος, εξ αιτίας αυτών των ευτυχώς ελαχίστων περιπτώσεων απαράδεκτης συμπεριφοράς.
Βεβαιώστε, Σας παρακαλούμε, τον Σεβασμιώτατο
κ. Σεραφείμ ότι εμείς δεν αισθανόμαστε απέναντί
του ως εχθροί του αλλά απλώς ως υβριζόμενοι
αδελφοί του στην Αρχιερωσύνη.
Είθε ακόμη και οι σημερινές δύσκολες ιστορικές
στιγμές της Πατρίδας με την καταστρεπτική
ηθική και οικονομική κρίση να μας φέρουν πιο
κοντά, ώστε αδελφωμένοι να προσφέρουμε την
αγάπη χωρίς φραγμούς, σύνορα και περιορισμούς,
αποδεικνύοντας ότι εμείς οι Ποιμένες της Εκκλησίας κηρύττουμε την αγάπη του Χριστού, διότι
αυτή συνέχει ημάς.
Μακαριώτατε, σας εκφράζουμε τις πιο θερμές ευχές μας και Σας διαβεβαιώνουμε για την προσευχή
μας υπέρ υγείας, μακροημερεύσεως και επιτυχίας
στην δύσκολη αποστολή Σας.
Για την Ι. Σύνοδο της Καθολικής Εκκλησίας
της Ελλάδος
Ο Πρόεδρος
† Φραγκίσκος
Καθολικός Επίσκοπος Σύρου, Θήρας και Κρήτης
Γύρω από την παραίτηση του Πάπα Βενέδικτου
ή όσα δε φτάνει η αλεπού...
Για την παραίτηση του Πάπα γράφτηκαν και θα
γράφονται για καιρό πολλά και από πολλούς. Μία
και μόνο αναζήτηση στο internet δίνει τη δυνατότητα σε όποιον ενδιαφέρεται να “κατεβάσει” δεκάδες χιλιάδες αρχεία και δημοσιεύματα, απόδειξη
του μεγάλου ενδιαφέροντος που προκαλεί κάθε
κίνηση του Αρχηγού της Εκκλησίας της Ρώμης.
Τους λόγους της παραίτησής του τους ξέρει καλύτερα απ’ όλους εκείνος. Όταν όμως το πρωί της
11ης Φεβρουαρίου, απευθύνθηκε στους Καρδινάλιους, στα λατινικά, ίσως ούτε κι οι ίδιοι προς
στιγμής, να κατάλαβαν το σπουδαίο γεγονός που
μόλις είχε συντελεστεί.
Γνωρίζω πολύ καλά ότι τα καθήκοντα αυτά,
λόγω της ουσιώδους πνευματικής φύσης τους,
θα πρέπει να πραγματοποιούνται όχι μόνο με
λόγια και πράξεις, αλλά και με προσευχή και
σωματική καταπόνηση.
«Αγαπητοί Αδελφοί,
719 χρόνια από την απόφαση του Πάπα Σελεστίνου Ε’ να παραιτηθεί, η γενναία απόφαση του
Πάπα, που γνώριζε την παγκόσμια ζωηρή συζήτηση που θα προκαλούσε, για τα ενδεχόμενα βαθύτερα αίτια της, απέδειξε το ήθος, την ανιδιοτέλεια και την αξιοπρέπεια του μεγάλου Ποιμένα.
Αφού εξέτασα κατ’ επανάληψη τη συνείδησή
μου ενώπιον του Θεού, έχω πλέον τη βεβαιότητα ότι οι δυνάμεις μου λόγω προχωρημένης ηλικίας δεν είναι πλέον σε θέση για την
κατάλληλη άσκηση των καθηκόντων μου.
24
Ωστόσο, στο σημερινό κόσμο, που υπόκειται
σε τόσες πολλές γρήγορες αλλαγές και τις ερωτήσεις για τη ζωή της πίστης, η δύναμη του
μυαλού και του σώματος είναι απαραίτητα
πλεονεκτήματα, τα οποία κατά τους τελευταίους μήνες, έχουν επιδεινωθεί σε μένα στο
βαθμό που αναγνωρίζω την ανικανότητά μου
τελέσω επαρκώς τα καθήκοντά μου.»
Όπως πολύ σοφά εγράφη σε γνωστή εκκλησιαστική ιστοσελίδα “σε προσωπικό επίπεδο υπερέβη
το ανθρώπινο όριο, θέτοντας την Εκκλησία του
πάνω και από τον ίδιο του τον εαυτό, πάνω από
το ανθρώπινο «εγώ». Στα 85 χρόνια του ωριμότερος παρά ποτέ και έχοντας πλήρη και ρεαλιστική
αντίληψη της σύγχρονης πραγματικότητας, αλλά
και των δυνατοτήτων - κυρίως όμως των περιορισμών - που θέτουν το σώμα και το πνεύμα, αποφάσισε ο ίδιος να ανοίξει το δρόμο για το διάδοχό του,
προλαβαίνοντας την αέναη κίνηση του χρόνου…
Ο 265ος Πάπας της Ρώμης παρέλαβε από τον προκάτοχό του Ιωάννη Παύλο Β’ ένα οφίτσιο παγκόσμιου εκκλησιαστικού, αλλά και κοσμικού κύρους. Και θα το παραδώσει στον επόμενο με ακόμα
περισσότερη αίγλη. Διότι ο Βενέδικτος ο 16ος θέτει
ανεξίτηλη τη δική του σφραγίδα στο θεσμό του
Πάπα, όχι μόνο για τα ταξίδια του ανά την υφήλιο, ούτε μόνο για τη θεολογική του εμβρίθεια ή
τις διοικητικές του αρετές, αλλά πολύ περισσότερο γιατί διδάσκει, όχι μόνο στην θρησκευτική και
πνευματική ηγεσία, αλλά και στην πολιτική και
κοσμική εξουσία. Διδάσκει όχι κάποιο δόγμα της
Πίστης, αλλά κάτι προσωπικό, ηθικό και θεσμικό.
Ότι είναι «αυτός που προχώρησε… στη μεγάλη
άρνηση», όχι από ιδιοτέλεια, αλλά εντέλει για το
καλό της Εκκλησίας του, που υπηρέτησε και υπηρετεί με αφοσίωση και αυταπάρνηση!”
Δεν θα ξεχάσουμε αυτό που είχε πει ο Επίσκοπός
μας Ιωάννης μετά τη εκλογή του Βενέδικτου πως
“ο μακάριος Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β’
γέμιζε με τα χαρίσματά του γήπεδα και πλατείες, αλλά ο Πάπας Βενέδικτος, με τη σοφία
του, θα γεμίσει εκκλησίες”.
Ο π. Νικηφόρος Βιδάλης που ασχολείται χρόνια
με το θεσμό της παποσύνης, μας ενημέρωσε για
τις εξελίξεις αυτής της απόφασης: “Δόθηκε στη
δημοσιότητα στις 25/02/2013 η αποστολική επιστολή του Πάπα Βενεδίκτου σε μορφή ιδιόβουλου, «Normas nonnulas» (περί τινών διατάξεων),
σχετικό με κάποιες τροποποιήσεις στους κανόνες
εκλογής του Ρωμαίου Ποντίφικα, οι οποίες αποβλέπουν στην καλύτερη διεξαγωγή εκλογής του
Πάπα. «Ουδείς καρδινάλιος εκλέκτορας, ορίζει
ο Βενέδικτος ΙΣΤ΄, μπορεί να εξαιρεθεί από την
εκλογή, ενεργή ή παθητική, για καμιά αιτία ή
πρόσχημα, ενώ παραμένουν πάντα σε ισχύ ό,τι
καθορίζονται στους αρ. 40 και 75 στο Διάταγμα
«Universi Dominici Eregis» (Αποστολικό Διάταγμα του Ιωάννου Παύλου Β’, για τη χηρεύουσα
Αποστολική Έδρα και την εκλογή του Ρωμαίου
Ποντίφικα). «Από τη στιγμή κατά την οποία η
Αποστολική Έδρα νομίμως διατελεί εν χηρεία,
αναμένονται 15 ολόκληρες μέρες για να αρχίσει
το Κονκλάβιο». «Δίνεται όμως η δυνατότητα στο
Κολέγιο των Καρδιναλίων να συντομεύσουν το
χρόνο αναμονής, εφόσον όλοι οι εκλέκτορες καρδινάλιοι είναι παρόντες, αλλά και να καθυστερήσουν κάποιες μέρες, όταν υπάρχουν σοβαροί
λόγοι. Πάντως δεν μπορούν να καθυστερήσουν
πάνω από 20 ημέρες, οπότε οι παρόντες καρδινάλιοι υποχρεούνται να προβούν στην διαδικασία
εκλογής». Διασαφηνίζονται οι κανόνες για το
απόρρητο του κονκλαβίου, «μέσα σε όλο το χώρο
του Βατικανού. Οι εκλέκτορες καρδινάλιοι δεν
πρέπει να έρθουν σε επαφή με κανέναν, κατά τη
διάρκεια της εκλογής. Να διατηρήσουν το απόρρητο για ό,τι γνωρίζουν σχετικά με τη διαδικασία
και τις λεπτομέρειες, και να δώσουν όρκο σιωπής.
Η παράβαση του απορρήτου συνεπάγεται μέγαν
αφορισμόν»! Καταργούνται οι τρόποι εκλογής οι
λεγόμενοι δια βοής (δηλαδή δι’ εμπνεύσεως) καθώς και δια συμβιβασμού (per acclamationem seu
inspirationem et per compromissum). Στο εξής ο
μόνος τρόπος εκλογής του Ρωμαίου Ποντίφικα
είναι η μυστική ψηφοφορία. Εάν οι ψηφοφορίες,
σύμφωνα με τους αρ. 72, 73 ,74 του Διατάγματος,
δεν έχουν αποτέλεσμα, τότε καθορίζεται μια ημέρα προσευχής, περισυλλογής και διαλόγου.
Στις επόμενες ψηφοφορίες «θα λάβουν μέρος
25
μόνο τα δύο ονόματα που πλειοψήφησαν στις
προηγούμενες ψηφοφορίες, πάντως και σε αυτή
την περίπτωση, για τη νόμιμη εκλογή απαιτείται
η απόλυτη πλειοψηφία των 2/3 των ψήφων των
παρόντων καρδιναλίων». «Πραγματοποιηθείσα
κανονικά η εκλογή, ο Πρύτανης ή ο αρχαιότερος
του Κολεγίου των Καρδιναλίων, στο όνομα όλων
των εκλεκτόρων, ζητά την συναίνεση του εκλεγέντος Πάπα, καθώς και το όνομα που επιθυμεί να
ονομαστεί. Τότε συντάσσεται το σχετικό έγγραφο,
για την αποδοχή και το όνομα του νέου Πάπα».
Τότε ο νέος Πάπας εμφανίζεται στον εξώστη του
Αγίου Πέτρου και μία νέα σελίδα για την Καθολική Εκκλησία ξεκινάει ξανά.
Τη βαθύτατη λύπη του για την απόφαση του
Πάπα Βενέδικτου να υποβάλει την παραίτησή του
εξέφρασε με γραπτή δήλωσή του ο Οικουμενικός
Πατριάρχης Βαρθολομαίος, από την ιδιαίτερη πατρίδα του Ίμβρο: «Με λύπην επληροφορήθημεν
την απόφασιν της Αυτού Αγιότητος του Πάπα Βενεδίκτου να παραιτηθή του Θρόνου του, διότι με
την σοφίαν και την πείραν του θα ημπορούσε να
προσφέρη ακόμη πολλά εις την Εκκλησίαν και εις
τον κόσμον.
σύντομον παπωσύνην του αλλά και με την όλην
μακράν προσφοράν του ως θεολόγου και Ιεράρχου
της Εκκλησίας του, και με το πανθομολογούμενον κύρος του.
Ο Πάπας Βενέδικτος έβαλεν ανεξίτηλον την
σφραγίδα του εις την ζωήν και την ιστορίαν της
Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας όχι μόνον με την
Ημείς οι Ορθόδοξοι θα τον τιμώμεν πάντοτε ως φίλον της Εκκλησίας μας και πιστόν υπηρέτην της ιεράς υποθέσεως της των πάντων ενώσεως και θα χαί-
26
Τα συγγράμματά του θα ομιλούν επί μακρόν δια
την βαθείαν θεολογικήν του κατάρτισιν, δια την
γνώσιν των Πατέρων της αδιαιρέτου Εκκλησίας,
δια την επαφήν του με την σύγχρονον πραγματικότητα, δια το ζωηρόν ενδιαφέρον του δια τα προβλήματα του ανθρώπου.
ρωμεν πληροφορούμενοι δια την καλήν του υγείαν
και την παραγωγικήν θεολογικήν του εργασίαν.
Προσωπικώς θα ενθυμούμεθα με συγκίνησιν την
επίσκεψίν του εις την έδραν του Οικουμενικού
Πατριαρχείου προ εξαετίας και πλέον, καθώς και
τας πολλάς συναντήσεις και την καλήν συνεργασίαν που είχομεν κατά την διάρκειαν της πρωθιεραρχικής του διακονίας.
Ευχόμεθα από του Φαναρίου ο Κύριος να αναδείξη άξιον διάδοχόν του επί κεφαλής της αδελφής
Εκκλησίας της Ρώμης και να συνεχισθή και μετ’
αυτού η κοινή πορεία μας προς την των πάντων
ένωσιν εις δόξαν Θεού».
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ.κ.
Αναστάσιος με τη σοφία που τον διακρίνει ανέφερε: «Μια απουσία που προμηνύει νέα διακριτική
παρουσία στην εκκλησιαστική ζωή διαφαίνεται στην αναγγελία της παραιτήσεώς της Αυτού
Αγιότητος του Πάπα Βενέδικτου 16ου. Τη μεγάλη έκπληξη από την ανακοίνωση ακολούθησε η
έκφραση παγκοσμίου σεβασμού για ένα σπάνιο
άνθρωπο και θρησκευτικό ηγέτη. Η ακλόνητη
πίστη του στον Τριαδικό Θεό, η βαθυστόχαστη
θεολογική σκέψη, η πολύπλευρη προσφορά του
στην αναγγελία του Ευαγγελίου της δικαιοσύνης
και της ειρήνης στο σύγχρονο κόσμο, οι πρωτοβουλίες του για την διαχριστιανική προσέγγιση
και το διαθρησκειακό διάλογο τον έχουν αναδείξει σε μια επιβλητική παγκόσμια προσωπικότητα.
Με ειλικρινή ευχαριστία ενθυμούμεθα τις επανει-
λημμένες συναντήσεις, τις φιλάδελφες επιστολές,
την αγάπη του για την Ορθόδοξη Εκκλησία, το
ενδιαφέρον του για την Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη
Εκκλησία της Αλβανίας. Ο διαπρεπής θεολόγος
και γαλήνιος εκκλησιαστικός ηγέτης επιλέγοντας
σε αυτή τη φάση του βίου του την «ησυχία» «ως
συνεργόν και μητέρα της θειας αναβάσεως» (όπως
δήλωνε ο Άγιος Γρηγόριος ο θεολόγος) θα συνεχίσει να προσφέρει με την εύγλωττη σιωπή «μιας
ζωής αφιερωμένης στην προσευχή» ένα ηχηρό μήνυμα για την τεράστια δημιουργική ενέργεια της
προσευχής μέσα στον ταραγμένο κόσμο μας».
Ανάμεσα στα μηνύματα και στους χαιρετισμούς
δεν έλειψαν και οι κακοφωνίες. Ποιος το ξέρει,
μπορεί να έχει και δίκιο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ.κ. Ιερεμίας, όταν αναρρωτιέται “γιατί τόσος «ντόρος»
στον χώρο μας, αλλά και θλίψη μερικών, εκκλησιαστικών μάλιστα ανδρών, για την παραίτησή του;
Είμαστε στα «καλά» μας; Ακόμη δεν έχουμε καταλάβει ότι ο παπισμός είναι αίρεση και ο Πάπας
λοιπόν είναι αιρεσιάρχης; Για να παραλείψω τα
άλλα και πολλά, λέγω μόνο αυτά τα τρία βασικά
για μας: Οι παπικοί έχουν άλλη Αγία Τριάδα (με
το «φιλιόκβε» τους), πιστεύουν άλλη Παναγία και
κάνουν διαφορετικά τον σταυρό τους. Αυτοί είναι
κομμένοι από την Εκκλησία μας και γι᾽ αυτό δεν
μπορούμε να κάνουμε μαζί τους την Θεία Λειτουργία και να κοινωνήσουμε μαζί τους τα Άχραντα Μυστήρια...”.
Αλλά και ο Άγιος Πειραιώς που δεν μας αφήνει
στιγμή, ρε αδερφέ, “σε χλωρό κλαδί” διέθεσε ξανά
λίγο από τον πολύτιμο χρόνο του, για να ενημερώσει τους πιστούς για την κακοδαιμονία και την
κακοδοξία του παπισμού.
Εμείς τα διαβάζουμε πάντα με ενδιαφέρον, αλλά
και με απογοήτευση και πίκρα, το ξέρουμε όμως
πως την απάντηση θα τη δώσει η ιστορία.
Σ
27
Εκείνον δεί αυξάνειν, εμέ δε ελαττούται (Ιω. 3,30)
Είμαι Χριστιανή ορθόδοξη.
Έμαθα να κρατώ τις επιφυλάξεις μου κάθε φορά που
γινόταν αναφορά στο όνομα του εκάστοτε Πάπα. Σχεδόν είχε χαραχτεί στην συνείδησή μου μια αυτόματη
στάση άμυνας. Ακόμα και τις φορές που έφθαναν κάποιες πληροφορίες για τον Πάπα στον ελλαδικό χώρο
και μάλιστα στην εποχή πριν από το ιντερνέτ, ήταν
ελάχιστες και σίγουρα «φιλτραρισμένες» κατά την
προσωπική άποψη του δημοσιογράφου, μην αφήνοντας πολλά περιθώρια σε κάποιον που έψαχνε την
αλήθεια, να μπορέσει να την διακρίνει. Στα πράγματα και στους τρόπους των ανθρώπων εμπεριέχεται
πάντα το λειψό, το μισαλλόδοξο, το άδικο. Και όμως,
πόσο εύκολα παρασυρόμαστε από αυτή την στάση και
βολευόμαστε χωρίς καμία τύψη, πίσω από την άποψη
του κάθε, ίσως και καταξιωμένου, επαγγελματία δημοσιογράφου ή ακόμα χειρότερα πίσω από την άποψη
πνευματικών πατέρων που φτάνουν να στάζουν στις
καρδιές των πιστών το μίσος και το ψέμα, με μόνη
επιδίωξη την τυφλή υπακοή.
Η αλήθεια όπου και όταν εμφανίζεται φέρνει στην
ψυχή μας μία γαλήνη. Η αλήθεια ποτέ δεν ταράζει,
δεν φοβίζει, δεν χρειάζεται διευκρινήσεις. Στέκεται
πάντα γεμάτη φως έτοιμη να φωτίσει όποιον με καθαρή ματιά και ανοικτή καρδιά στραφεί προς αυτήν.
Αυτές τις ημέρες, παρακολουθώντας την πορεία του
Πάπα Βενέδικτου προς την παραίτησή του, αντί να
χαθώ μέσα στην τόση υπέρ – πληροφόρηση, που τις
περισσότερες φορές ήταν απλά η μόνη δυνατότητα
κάποιων να εκφράσουν ότι κρύβει η καρδιά τους,
μιας που από το περίσσευμα της καρδιάς μιλά το στόμα, εστίασα σε αυτόν τον άνθρωπο για τον οποίον όλοι
μιλούν και όλοι ασχολούνται χωρίς να τον «βλέπουν»,
χωρίς να τους ενδιαφέρει πραγματικά ο άνθρωπος
πίσω από το αξίωμα. Δεν γνωρίζω τίποτα για την ζωή
και την πορεία αυτού του ανθρώπου ώστε να μπορώ
να στηρίξω μια αντικειμενική άποψη. Όμως ακόμα
και αν γνώριζα τα πάντα για αυτόν και ήξερα τις συνήθειές του, τους κόπους και το ότι μπορεί να θυσίασε
τη ζωή του για να φτάσει σε αυτό το αξίωμα, δεν θα με
βοηθούσαν πραγματικά. Αυτό που με συγκλόνισε και
μπορώ σήμερα να καταθέσω, ήταν ο τρόπος που ο Πάπας Βενέδικτος πήρε μία απόφαση και πως πορεύτηκε
μέχρι να την υλοποιήσει.
28
Την απόφασή του να παραιτηθεί την ανακοίνωσε με
ηρεμία χωρίς τίποτα το μίζερο και χωρίς να διαφαίνεται κάποια πικρία ή συγκαλυμμένη κατηγορία ή
ακόμα και πίεση. Κανέναν δεν κατηγόρησε, σε κανέναν δεν έριξε ευθύνη με κανένα τρόπο. Στάθηκε σαν
πραγματικός Ποιμένας ήρεμος μα όχι αδύναμος, γλυκότροπος μα όχι γλυκερός, μιλώντας από καρδιάς χωρίς να γίνει συναισθηματικός. Η ταπεινότητά του και
η απόφαση να μην εμπλακεί σε μία χωρίς νόημα διαμάχη να υπερασπιστεί τον εαυτό του απέναντι σε όσα
κατά καιρούς τον κατηγορούν μου αποκάλυψε ότι ο
ίδιος δεν ήθελε τελικά να εστιάσουμε σε αυτόν. Δεν
τον ενδιέφερε να πει κάτι με τον τρόπο που άλλοι θα
επιθυμούσαν ή τον πίεζαν. Δεν αντέδρασε απέναντι
σε κάτι. Ενήργησε! Γιατί κάτι άλλο ήθελε να μας κάνει να δούμε. Κάπου αλλού θέλησε να εστιάσουμε, και
στο τέλος, την τελευταία μέρα της Παποσύνης του, με
πατρική φροντίδα μας το ζήτησε. Με την ίδια ήρεμη
στάση, ενός ανθρώπου που έχει βρει τον τρόπο να ζει
την αληθινή ζωή κοντά στο φως της αλήθειας.
«Βάλτε τον Χριστό στο κέντρο της ζωής σας» αυτό
μας ζήτησε, μα πριν μας παρακαλέσει να το προσπαθήσουμε, μας έδειξε τον τρόπο πως αυτό κατορθώνεται:
Στρέφοντας τα μάτια μας στο γλυκό πρόσωπο του Ιησού, του αρχηγού και τελειωτή της πίστης και αφήνοντας τα κύματα και τις δοκιμασίες να τραντάζουν το
βαρκάκι της ζωής μας. Έτσι νικιούνται οι πειρασμοί,
έτσι η ταραχή του κόσμου δεν μας εξουθενώνει, έτσι
η ζωή γεμίζει γαλήνη ακόμα και στο μέσον οποιασδήποτε θύελλας. Εστιάζοντας στην μόνη αλήθεια που
μπορεί και αξίζει να είναι κέντρο της ζωής μας.
Ο Πάπας Βενέδικτος, έστω και επίτιμος, με την ταπεινότητα ανέδειξε τη ζωή που το κέντρο της είναι
ο Χριστός. Σήμερα ξημέρωσε μια πρώτη ημέρα χωρίς
Πάπα, χωρίς Πρωτεία και χωρίς αντικείμενο διαμάχης
και όμως είναι μια μέρα πλούσια γεμάτη από καρπούς
και σπόρους αγάπης που ο απερχόμενος Πάπας μας
μοίρασε και που με την απομόνωση και τις προσευχές
του για την Εκκλησία θα συνεχίσει να μας μοιράζει.
Ευτυχώς αυτά τα δώρα είναι για τον καθένα, είτε καθολικό είτε ορθόδοξο, αν επιθυμήσει να τα δεχθεί. Σε
ευχαριστώ εγώ, με την σειρά μου, από καρδιάς αδελφέ
εν Κυρίω Βενέδικτε.
Τίνα Κοσκινά
Τα νέα του Κατηχητικού μας Κέντρου
Κάθε τελευταίο Σάββατο του μήνα, στο Κατηχητικό Κέντρο της Αρχιεπισκοπής Κέρκυρας, τελούμε τη Θεία Λειτουργία για τα
παιδιά. Έτσι και το Σάββατο 24 Νοεμβρίου, παραμονή της Εορτής του Χριστού Βασιλιά του Σύμπαντος, οι κατηχητές και τα παιδιά μας, κατά τη
Θεία Λειτουργία, προσευχηθήκαμε ιδιαίτερα για
τον π. Ρόμπερτ, ο οποίος την επομένη θα λάβαινε
το μυστήριο της Ιεροσύνης. Με αυτό τον τρόπο τα
παιδιά είχαν την ευκαιρία να μάθουν περισσότερα πράγματα για το μεγάλο αυτό μυστήριο, αλλά
και να συζητήσουν με τον ίδιο τον διάκονο Π.
Ρόμπερτ για την επιλογή του και την πορεία του
μέσα στην Εκκλησία. Ο Π. Μάριος, ο οποίος τέλεσε τη Θεία Λειτουργία, μίλησε στα παιδιά για
το Χριστό Βασιλιά, εξηγώντας τους με απλό
τρόπο τη σημασία αυτής της γιορτής. Έπειτα
ζήτησε από τα παιδιά να θέσουν ερωτήσεις στον
Π. Ρόμπερτ σχετικά με την κλήση του και την
πορεία του προς την ιεροσύνη. Η ανταπόκριση
των παιδιών ήταν μεγάλη κι έδειξαν αρκετό
ενδιαφέρον θέτοντας πολλές ερωτήσεις στον
Π. Ρόμπερτ, ο οποίος απάντησε με απλότητα στα
παιδιά και προσπάθησε να τους δώσει να καταλάβουν πόσο σημαντικό είναι να μπορούμε να απαντάμε στο κάλεσμα του Θεού. Με αφορμή αυτή τη
συνέντευξη ο Π. Μάριος παρουσίασε στα παιδιά
και τον εφημέριο της Κεφαλονιάς Π. Κριστιάν, ο
οποίος συλλειτούργησε μαζί του, αφού βρισκόταν
στη Κέρκυρα για τη χειροτονία του συμπατριώτη του και προσωπικού του φίλου π. Ρόμπερτ.
Επίσης παρουσίασε στα παιδιά και τους μίλησε για τα μοναχικά τάγματα που υπηρετούν
στην Αρχιεπισκοπή μας, τους πατέρες Καπουκκίνους, τις αδελφές της θεϊκής Αγάπης και τις
αδελφές Φραγκισκανίδες της Ιεράς Καρδίας του
Ιησού. Με τον τρόπο αυτό θελήσαμε να κάνουμε
τα παιδιά να σκεφτούν πόσο σπουδαίο είναι να
απαντά κανείς θετικά στο κάλεσμα του Χριστού.
Μετά τη Θεία Λειτουργία, όλα τα παιδιά, μαζί με
τους Ιερείς και τους κατηχητές πήραμε ένα μικρό
κέρασμα και, στο προαύλιο του Κατηχητικού μας
Κέντρου, περιστοιχίζοντας τον διάκονο π. Ρόμπερτ, θελήσαμε να βγάλουμε μια αναμνηστική
φωτογραφία και να του ευχηθούμε κάθε καλό
στην ιερατική του ζωή και διακονία.
Από το κατηχητικό Κέντρο
της Καθολικής Αρχιεπισκοπής Κέρκυρας
Ντόρη Σπιτιέρη
Χριστούγεννα
στο βρεφονηπιακό σταθμό
των Αδελφών της Θεϊκής Αγάπης
Εδώ και μερικά χρόνια, στην περιοχή Ποταμός,
προάστιο της πόλης της Κέρκυρας, λειτουργεί
ο βρεφονηπιακός σταθμός “Άνοιξη” της Καθολικής Αρχιεπισκοπής της Κέρκυρας. Οι
Αδελφές της Θεϊκής Αγάπης, μέσα σε ένα περιβάλλον πραγματικά μοναδικό, τόσο από πλευράς
29
εγκαταστάσεων, όσο και από πλευράς ανθρώπινου δυναμικού, φροντίζουν με περισσή αγάπη
και αφοσίωση τα μικρά παιδιά που οι γονείς τους
τα εμπιστεύτηκαν στα χέρια τους. Με το ιδιαίτερο κάλεσμά τους από το Θεό, μέσα στο μοναχικό
τους τάγμα της “Θεϊκής Αγάπης”, καταρτισμένες
παιδαγωγικά σε ό,τι αφορά την αποστολή τους,
προσφέρουν μια σπουδαία κοινωνική υπηρεσία,
χωρίς να παραμελούν και την θρησκευτική και
χριστιανική μόρφωση των παιδιών. Μια απόδειξη
της σοβαρής και δύσκολης δουλειάς που επιτελείται στον παιδικό σταθμό ήταν και η χριστουγεννιάτικη γιορτή που με τόση χαρά αλλά και
τόσο κόπο ετοίμασαν οι αδελφές μαζί με τα
παιδιά. Στα πρόσωπα των παιδιών διαγραφόταν
η ευτυχία, και με επιτυχία μεγάλη μετέδωσαν
αυτή τη χαρά τους στους γονείς τους και όλους
όσοι είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την
όμορφη γιορτή τους. Τραγούδια και ύμνοι γέμισαν την αίθουσα εκδηλώσεων του βρεφονηπιακού σταθμού. Χριστουγεννιάτικες μελωδίες που
από τα αγγελικά χείλη των μικρών παιδιών ύμνησαν το Χριστό και έσπειραν ελπίδα και ευφροσύνη
στις καρδιές των μεγάλων. Με μαεστρία και πολύ
κέφι, οι μικροί μας φίλοι έκαναν μια ζωντανή αναπαράσταση της Γέννησης του Χριστού. Οι φανταχτερές φορεσιές τους και τα χαρούμενα πρόσωπά
τους έδωσαν λίγη από τη λάμψη του αστεριού της
Βηθλεέμ στις ψυχές μας. Οι ευχές τους για αγάπη,
ειρήνη και ευτυχία, ας γίνουν πραγματικότητα
για όλους τους ανθρώπους της γης.
Χριστούγεννα
στο κατηχητικό Κέντρο
της Ιεράς Καθολικής Αρχιεπισκοπής
Κερκύρας
Με αρκετά μεγάλη επιτυχία συνεχίζεται το κατηχητικό έργο των παιδιών μας στο Κατηχητικό
Κέντρο της Αρχιεπισκοπής μας. Κάθε Σάββατο
τα δύο πουλμανάκια της Αρχιεπισκοπής και ένα
30
πουλμανάκι των αδελφών φραγκισκανίδων, μαζεύουν τα παιδιά μας από όλες τις περιοχές της πόλης και τα προάστεια. Η φροντίδα των κατηχητών
μας είναι μεγάλη και οι κόποι τους σημαντικοί.
Με τη βοήθεια και την καθοδήγηση των εφημερίων γίνονται ολοένα και περισσότερες προσπάθειες
για να έρχονται όλα τα παιδιά στην κατήχηση, αν
και αυτό δεν είναι πάντοτε εφικτό για πολλούς και
διάφορους λόγους που όλοι μας τους γνωρίζουμε.
Στις παραμονές των Χριστουγέννων, αρχίζοντας
από την 1η Κυριακή της Παρουσίας, τα παιδιά,
μέσα στο κλίμα του Έτους της Πίστης, εμβάθυναν το Σύμβολο της Πίστης κατά τη διάρκεια της
εναρκτήριας προσευχής πριν από την κατήχηση.
Το Σάββατο 22 Δεκεμβρίου, ο Αρχιεπίσκοπός μας
π. Ιωάννης, επισκέφθηκε το Κατηχητικό μας Κέντρο και μαζί με τους Ιερείς προετοίμασαν τα παιδιά για τις μεγάλες γιορτές που πλησίαζαν με την
τελετή μετανοίας. Τα παιδιά εξομολογήθηκαν και
προσευχήθηκαν στο μικρό Χριστό για τις οικογένειές τους, τους φίλους τους αλλά και τα παιδιά
όλου του κόσμου. Την Κυριακή 23 Δεκεμβρίου
το απόγευμα, στην αίθουσα της Ενορίας Ιεράς
Καρδίας του Ιησού, παιδιά με γονείς και φίλους,
μαζί με τους κατηχητές τους, τους εφημερίους,
τις μοναχές και πολλούς ενορίτες, παρουσίασαν
τη χριστουγεννιάτικη γιορτή με ύμνους, μικρά
θεατρικά δρώμενα, άσματα, τραγούδια, ζωντανή
φάτνη και τον Άγιο Βασίλη που μοίρασε στα παιδιά δώρα και γλυκά.
Ο Αρχιεπίσκοπος χαιρέτησε όλους τους παρευρισκομένους, γονείς, παιδιά και ενορίτες με θερμές
ευχές και ευχαρίστησε από καρδίας όλους όσοι
ασχολούνται με το κατηχητικό έργο και χάρισε σε
όλους τους κατηχητές και τις κατηχήτριες μικρά
δώρα. Η χαρά όλων των παιδιών, των οποίων τα
πρόσωπα έλαμπαν από ικανοποίηση και ευφροσύνη, μας έδωσε κουράγιο και ελπίδα για να συνεχίσουμε το έργο μας και να μην αφήνουμε τα προβλήματα και τις δυσκολίες να μας απογοητεύουν.
νερό, να ενθυμούνται ότι είναι μέλη της εκκλησίας του Σώματος του Χριστού. Στη συνέχεια,
ο Αρχιεπίσκοπος ευλόγησε την πρωτοχρονιάτικη πίτα και την μοίρασε σε όλους ευχόμενος η νέα χρονιά να είναι ευλογημένη και
καρποφόρα. Το τυχερό φλουρί βρήκε μια μικρή
μας κατηχούμενη η οποία και κέρδισε ένα όμορφο
παιγνίδι. Για μια ακόμη φορά, η χαρά των μικρών
μας φίλων μας χάρισε ελπίδα και δύναμη να συνεχίσουμε το έργο μας.
π. Μάριος
Η κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας
στο Κατηχητικό μας Κέντρο
Αποκριάτικη εορτή
του Κατηχητικού
της Κέρκυρας
Το Σάββατο 12 Ιανουαρίου, ο Αρχιεπίσκοπος με
τους Εφημερίους, τους κατηχητές και κατηχήτριες, τις μοναχές και τα παιδιά, στο κατηχητικό κέντρο της Αρχιεπισκοπής καλωσόρισαν τη νέα χρονιά με την τελετή του αγιασμού των υδάτων
και την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας.
Ο Αρχιεπίσκοπος ευλόγησε το νερό και όλοι ανανεώσαμε τις υποσχέσεις του Βαπτίσματός μας.
Έπειτα ράντισε τα παιδιά και τους κατηχητές με
το αγιασμένο νερό σε ανάμνηση του Βαπτίσματος
και οι κατηχητές έδωσαν σε φιαλίδια αγιασμένο
νερό σε όλα τα παιδιά για να το πάρουν στα σπίτια
και τις οικογένειές τους και κάνοντας το σημείο
του σταυρού και ραντίζοντας με το αγιασμένο
Το Σάββατο 2 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε στην
Ενοριακή Αίθουσα της Ενορίας της Ιεράς Καρδίας του Ιησού ο ετήσιος αποκριάτικος χορός των
μικρών παιδιών του κατηχητικού της Κέρκυρας.
Χορός, σερπαντίνες και κονφετί, δυνατή μουσική και ξέφρενα γέλια ένωσαν σ’ ένα πολύχρωμο κουβάρι παιδιά, γονείς, ιερείς, Αδελφές
και κατηχητές που μασκαρεμένοι, μαζί με τα παιδιά απόλαυσαν ένα όμορφο απόγευμα.
Σ
31
Η σελίδα της νεολαίας
Συνάντηση στα πλαίσια του «Έτους της Πίστεως»
των ομάδων νέων Κέρκυρας και Θεσσαλονίκης.
Στα πλαίσια των εκδηλώσεων και πρωτοβουλιών
για το Έτος της Πίστεως, οι Ομάδες των Καθολικών Νέων Κέρκυρας και Θεσσαλονίκης προγραμματίσαμε και πραγματοποιήσαμε μια συνάντηση
κατά το τριήμερο 16-18 Νοεμβρίου στη Θεσσαλονίκη. Θέμα αυτής της συνάντησης ήταν «Οι
Νέοι και η Πίστη». Η Ομάδα Καθολικών Νέων
της Κέρκυρας, με την καθοδήγηση του Π. Μάριου
Ρήγου και των Εμψυχωτών, Παναγιώτη Ανάπαλη και Ντόρης Σπιτιέρη, και με τη βοήθεια της
εμψυχώτριας στη Θεσσαλονίκη Ειρήνης Φρέρη,
προετοιμάσαμε αυτή τη Συνάντηση.
Μια ομάδα 12 Νέων από την Κέρκυρα, αναχωρήσαμε την Παρασκευή 16 Οκτωβρίου με προορισμό
τη Θεσσαλονίκη. Η φιλοξενία των Νέων έγινε σε
οικογένειες Νέων από τη Θεσσαλονίκη, στα σπίτια Νέων φοιτητών από την Κέρκυρα που σπουδάζουν στη συμπρωτεύουσα και στο Αποστολικό
Βικαριάτο Θεσσαλονίκης, όπου ο Σεβ. Π. Ιωάννης
Σπιτέρης έθεσε στη διάθεσή μας ένα διαμέρισμα
για το σκοπό αυτό.
Το απόγευμα της Παρασκευής, συναντήσαμε
κάποιους νέους από τη Θεσσαλονίκη και κάναμε
ένα απογευματινό περίπατο στην πόλη. Το πρωί
του Σαββάτου ακολουθήσαμε το πρόγραμμα
ξενάγησης που είχε ετοιμάσει ο Παναγιώτης
Ανάπαλης και με το λεωφορείο που κάνει την
πολιτιστική διαδρομή της πόλης είχαμε την
ευκαιρία να θαυμάσουμε τα μνημεία και τα
αξιοθέατά της με την καθοδήγηση ενός έμπειρου ξεναγού.
Από το Λευκό πύργο, σύμβολο της πόλης, τον
οποίο και επισκεφτήκαμε ακολουθώντας την έκθεση που αυτό το διάστημα φιλοξενεί στους
χώρους του και που αφορά την ιστορία της
πόλης της Θεσσαλονίκης από την ίδρυσή της
32
μέχρι και τις μέρες μας, μέχρι τα κάστρα και την
Άνω Πόλη, θαυμάσαμε τις πάμπολλες βυζαντινές
Εκκλησίες, τα μνημεία και τη σύγχρονη πόλη με
τους μεγάλους δρόμους και τις αγορές της. Μετά
από το μεσημεριανό φαγητό και την ξεκούρασή
μας, στις 5,30 το απόγευμα, συναντηθήκαμε
όλοι οι νέοι από την Κέρκυρα και τη Θεσσαλονίκη στην Ενοριακή Αίθουσα της Ενορίας
Αμιάντου Συλλήψεως. Μαζί μας ήταν και οι
πατέρες Λαζαριστές Π. Γιάννους και Π. Γιάννης
Λούβαρης καθώς και ο Εμψυχωτής των Εφήβων
Θεσσαλονίκης Κος Σους Ισσάμ. Ξεκινήσαμε με
την προσευχή και αμέσως μετά από ένα διασκεδαστικό παιγνίδι γνωριμίας, το οποίο είχαν
ετοιμάσει οι θεσσαλονικείς φίλοι μας, με πολύχρω-
μα μπαλόνια πάνω στα οποία ο καθένας έπρεπε να
σχεδιάσει κάτι που κατά τη γνώμη του τον εκπροσωπεί και με αυτό τον τρόπο, μπερδεύοντας τα
μπαλόνια στο πάτωμα, ένας-ένας πήραμε από ένα
μπαλόνι προσπαθήσαμε, ανάλογα με το σχέδιο που
είχε πάνω του και τα χαρακτηριστικά των συμπαικτών μας, να βρούμε σε ποιόν ανήκει. Με το παιγνίδι αυτό και την ευφορία που ακολούθησε,
μπορέσαμε να γνωριστούμε καλύτερα μεταξύ
μας κι έτσι μπήκαμε στο κυρίως μέρος της
συνάντησης μας. Ο Π. Μάριος μας έκανε μια
σύντομη εισήγηση πάνω στο έτος της Πίστης
και στο τι ακριβώς σημαίνει «πιστεύω». Αναφέρθηκε στην επιστολή του Αγίου Πατέρα για το
Έτος της Πίστης αλλά και στην Επιστολή που οι
Επίσκοποί μας έστειλαν στους πιστούς μας για το
έτος αυτό. Ακολούθησε συζήτηση των νέων
πάνω στο θέμα της πίστης, όπου όλοι μίλησαν εκθέτοντας τις προσωπικές τους απόψεις
και εμπειρίες. Στο τρίτο μέρος της συνάντησης
οι νέοι χωρίστηκαν σε τέσσερεις ομάδες για να
μελετήσουν εν συντομία την επιστολή των
επισκόπων μας για το έτος της πίστης και
κάθε ομάδα κλήθηκε να ετοιμάσει ένα ερωτηματολόγιο αποτελούμενο από 4 ερωτήσεις.
Αφού οι ομάδες εργάστηκαν και ετοίμασαν τις
ερωτήσεις τους, συγκεντρώθηκαν και πάλι όλοι
μαζί και εκεί σαν παιγνίδι, επιλέχτηκαν κάποια
άτομα από κάθε ομάδα τα οποία θα έπρεπε να απαντήσουν στις ερωτήσεις υπό μορφή συνέντευξης,
άλλοι θετικά και άλλοι αρνητικά. Ακούστηκαν
πολλές ενδιαφέρουσες απαντήσεις, μέσα από
τις οποίες οι νέοι εξέφρασαν τις ανησυχίες
και τους προβληματισμούς τους γύρω από
το θέμα της πίστης μας. Στο τέλος ο π. Μάριος
έκανε μια ανακεφαλαίωση των όσων ειπώθηκαν
και πρότεινε στους νέους, πριν από την προσευχή
της λήξης να αναγνωστεί το γράμμα του Επισκόπου μας π. Ιωάννη προς τους νέους για το έτος της
πίστης. Ένα απλό αλλά χορταστικό και εγκάρ-
δια προετοιμασμένο δείπνο πρόσφεραν οι φιλοξενούντες νέοι της Θεσσαλονίκης σε όλους
εμάς και με τον τρόπο αυτό είχαμε ακόμη την
ευκαιρία να συνεχίσουμε τις συζητήσεις μεταξύ μας και να γνωριστούμε καλύτερα.
Την επομένη, Κυριακή πρωί, συναντηθήκαμε
όλοι στην ενοριακή Θεία Λειτουργία στις 10. Στην
Ευχαριστία προέδρευσε και έκανε την ομιλία ο Π.
Μάριος και συλλειτούργησαν ο Π. Γιάννους με
τον Π. Ιωάννη Λούβαρη και τον π. Σεβαστιανό
Ροσσολάτο από τη Σύρο, ο οποίος βρισκόταν στη
Θεσσαλονίκη για μια εβδομάδα ξεκούρασης. Μετά
από ένα σύντομο κέρασμα στην ενοριακή αίθουσα
όπου είχαμε τη χαρά να γνωρίσουμε τους ενορίτες
της Θεσσαλονίκης και να συζητήσουμε για λίγο
μαζί τους, το απόγευμα της Κυριακής πήραμε
το δρόμο της επιστροφής προς την Κέρκυρα
γεμάτοι από όμορφες εμπειρίες και προγραμματίζοντας τις επόμενες συναντήσεις μας και
δράσεις για το Έτος της Πίστης.
Ευχαριστούμε τους Π. Λαζαριστές και τους φίλους μας στη Θεσσαλονίκη για την αγάπη τους
και τη φιλοξενία τους και τον Π. Μάριο που με
φροντίδα ετοίμασε όλη αυτή τη συνάντηση και με
την ίδια φροντίδα μας ακολουθεί και μας οδηγεί
όλα αυτά τα χρόνια. Συνεχίζουμε να πορευόμαστε
μαζί στο δρόμο του Χριστού προσπαθώντας να αυξήσουμε την πίστη μας.
Για την Ομάδα Καθολικών Νέων Κέρκυρας
π. Μάριος
33
Είναι ο Ιησούς Χριστός το κέντρο της ζωής σου;
Η ομάδα Καθολικών νέων της Κέρκυρας γιόρτασε το Χριστό Βασιλιά
Με την αρχή κιόλας του Έτους της Πίστης, η
Ομάδα Νέων της Καθολικής Αρχιεπισκοπής Κερκύρας, ξεκίνησε μια πορεία εμβάθυνσης της
πίστης στο Χριστό, μέσα από συναντήσεις μελέτης του Λόγου του Θεού και συναντήσεις
προσευχής. Μια από τις δυνατές στιγμές της
πορείας μας αυτής ήταν το ταξίδι μας στη Θεσσαλονίκη όπου μαζί με τους εκεί Καθολικούς Νέους
είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε και να εμβαθύνουμε το θέμα αυτό.
Η γιορτή του Χριστού Βασιλιά, όπως κάθε χρόνο, αποτέλεσε και φέτος σημαντικό σταθμό στην
πορεία πίστης μας. Οι νέοι συναντηθήκαμε για να
προετοιμάσουμε τη γιορτή αυτή που είναι και η
«γιορτή μας», αφού ο Χριστός Βασιλιάς είναι από
παράδοση ο προστάτης της Νεολαίας μας. Με τη
συμπαράσταση και την καθοδήγηση του π. Μάριου, κάναμε μια αποτίμηση της συνάντησής μας
στη Θεσσαλονίκη και με βάση τα ερωτηματολόγια
πάνω στα οποία είχαμε εργαστεί εκεί, ετοιμάσαμε
τέσσερις πίνακες με μια ερώτηση γραμμένη στον
καθένα από αυτούς. Οι ερωτήσεις σχετίζονταν
με το θέμα της πίστης και σκοπό είχαμε να
παροτρύνουμε τους πιστούς να μας απαντήσουν, γράφοντας τις δικές τους σκέψεις πάνω στο
θέμα αυτό.
Οι ερωτήσεις ήταν:
1. Πιστεύεις στο Χριστό; Πώς κάνεις πράξη την
πίστη σου;
2. Για ποιο λόγο κατά τη γνώμη σας ο κόσμος δεν
πιστεύει στο Χριστό;
3. Με ποιο τρόπο δείχνω σε όσους δεν πιστεύουν
ότι ο Χριστός είναι το κέντρο της ζωής μου;
4. Πώς με βοηθά η Εκκλησία να ενδυναμώσω την
πίστη μου;
Οι πίνακες με τις ερωτήσεις τοποθετήθηκαν στο
34
παρεκκλήσιο του Χριστού Βασιλιά, στο Μητροπολιτικό μας Ναό, το οποίο το Σάββατο το βράδυ
οι νέοι στόλισαν και προετοίμασαν για το σκοπό
αυτό. Τοποθετήσαμε στο κέντρο το Λόγο του
Θεού, το Ευαγγέλιο, ανοικτό στο κεφάλαιο 14
του ευαγγελιστή Ιωάννη, στο οποίο ο Χριστός
λέει στους μαθητές του πως Εκείνος είναι «η
οδός, η αλήθεια και η ζωή». Το ίδιο βράδυ του
Σαββάτου, προηγήθηκε προσευχή που είχαμε
ετοιμάσει μαζί με τον π. Μάριο, με αφορμή τη
χειροτονία σε ιερέα του π. Ρόμπερτ. Η προσευχή αυτή, που κράτησε για αρκετή ώρα, έγινε με
προσκύνηση μπροστά στον Ευχαριστιακό Ιησού
με τη συμμετοχή πολλών νέων, μερικών παιδιών
του κατηχητικού, του Αρχιεπισκόπου μας π. Ιωάννη και του π. Ρόμπερτ.
Την ημέρα της εορτής, που είχαμε και το ευχάριστο γεγονός της χειροτονίας του π. Ρόμπερτ,
στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Εφημέριος π.
Μάριος μίλησε στους παρόντες για τις δράσεις
των νέων μας και τους ζήτησε να γράψουν
τις σκέψεις τους στους πίνακες που είχαμε
ετοιμάσει. Μετά από τη Θεία Λειτουργία, μερικοί
από την ομάδα μας είχαν παρασκευάσει κάποια κεράσματα για τους πιστούς και μαζί με το κέρασμα
που η εκκλησία είχε ετοιμάσει για τη χειροτονία,
τα προσφέραμε σε όλους και ευχηθήκαμε να προοδεύουμε όλοι στην πίστη και να προσπαθούμε όλο
και περισσότερο να κάνουμε αυτή την πίστη μας
πράξη «φέρνοντας με τα έργα μας και το παράδειγμά μας το Ζωντανό Χριστό στις καρδιές
των ανθρώπων», όπως μας είχε πει στην ομιλία
του κατά τη Θεία Λειτουργία στη Θεσσαλονίκη ο
Π. Μάριος.
Από την Ομάδα
των Καθολικών νέων στην Κέρκυρα
Παναγιώτης Ανάπαλης
Εορτασμός του Χριστού Βασιλέα του Σύμπαντος στη Θεσσαλονίκη
Ο εορτασμός του Χριστού Βασιλιά του Σύμπαντος, προστάτης των νέων αποτέλεσε την αφορμή
για μια ζωντανή μαρτυρία πίστης των νέων και
των εφήβων της Θεσσαλονίκης. Με την ευκαιρία
του Έτους της Πίστης που διανύουμε, οι νέοι θέλησαν να διαδηλώσουν την πίστη τους και να εμψυχώσουν, με την ευκαιρίας της εορτής τους, το
σύνολο της κοινότητας.
Πάνω από 40 νέοι και έφηβοι, βρέθηκαν στις πρώτες σειρές του κατάμεστου Ιερού Ναού, εμψυχώνοντας τη Θεία Λειτουργία με ύμνους και ψαλμούς,
για τους οποίους είχαν προετοιμαστεί κατάλληλα
τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Οι νέοι διάβασαν τα
αναγνώσματα, έψαλαν τον αντιφωνικό ψαλμό,
διάβασαν τις δεήσεις των πιστών και έδωσαν ιδιαίτερο χρώμα και ζωντάνια στην όλη τελετή.
Πριν από την απαγγελία του Πιστεύω, όλοι οι
νέοι και έφηβοι, με μια συμβολική κίνηση, σχημάτισαν με αναμμένα κεράκια τη λέξης «ΠΙΣΤΗ»
μπροστά από την εικόνα του Χριστού Βασιλιά και
Διδασκάλου, ενώ κατά την προσφορά μοίρασαν σε
όλους τους ενορίτες το βιβλιαράκι προετοιμασίας
της πορείας των νέων προς την Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας, που θα γίνει τον Ιούλιο 2013 στο Ρίο
της Βραζιλίας. Το βιβλιαράκι αποτέλεσε και θα
αποτελεί τον οδηγό προετοιμασίας των νέων και
των εφήβων, και όχι μόνο, καθώς και την πηγή
μελέτης για τις εμψυχώσεις γύρω από την πίστη.
Η συμβολική αυτή πράξη αποτελεί την έμπρακτη
εφαρμογή της παραίνεσης του Χριστού Βασιλιά:
«Πηγαίνετε, λοιπόν, και κάμετε μαθητές μου όλα
τα έθνη». (Μτ. 28, 19).
Η πανηγυρική ευχαριστιακή σύναξη, συνεχίστηκε και στην ενοριακή αίθουσα «Πολιτισμός της
Ειρήνης και Αγάπης», όπου οι νέοι δεξιώθηκαν
όλους τους ενορίτες, με καφέ, τσάι και βουτήματα.
Οι νέοι διοργανώνουν κάθε Κυριακή, μετά από τη
Θεία Λειτουργία, τον πρωινό καφέ για τους ενορίτες, προσφέροντας στιγμές ζεστής οικογενειακής
συνάθροισης, με τη συμμετοχή μικρών παιδιών,
νέων, ενήλικων, και ηλικιωμένων.
35
Η Ιερατική Χειροτονία του διακόνου π. Ιωάννη Ρόμπερτ Ράικλυ
Μια χαρούμενη μέρα ξημέρωσε για την τοπική
μας Εκκλησία, την Κυριακή 25 Νοεμβρίου, κατά
την οποία η Εκκλησία μας πανηγυρίζει τον Ιησού
Χριστό Βασιλέα του σύμπαντος κόσμου. Κατά τη
διάρκεια της αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας, ο Αρχιεπίσκοπός μας π. Ιωάννης Σπιτέρης, χειροτόνησε Ιερέα τον διάκονο π. Ιωάννη Ρόμπερτ Ράικλυ. ο Π. Ιωάννης Ρόμπερτ,
εδώ και δύο χρόνια εδρεύει στην τοπική μας Εκκλησία, για την οποία και χειροτονήθηκε διάκονος πριν από λίγους μήνες, τη Μεγάλη Τετάρτη
του 2012. Κατάγεται από τη Ρουμανία, όπου και
έζησε τα παιδικά του χρόνια, εισήλθε στη νεανική του ηλικία στο τάγμα των Πρεμοστρατένσι,
τους οποίους γνώριζε από την παιδική του ηλικία,
αφού μια κοινότητά τους στη Ρουμανία είχε την
ποιμαντική φροντίδα της ενορίας στην οποία μεγάλωσε. Ολοκλήρωσε τις θεολογικές του σπουδές
στη Ρώμη και, αφού παρέμεινε στο τάγμα για μερικά χρόνια, μέσω της γνωριμίας και φιλίας του
36
με τους ιερείς της αρχιεπισκοπής μας, αποφάσισε
να εγκατασταθεί την Κέρκυρα και να ζητήσει από
τον Αρχιεπίσκοπο να τον χειροτονήσει ιερέα. Μαθαίνει την ελληνική γλώσσα, προσπαθώντας να
μπει στο κλίμα της ελληνικής και ιδιαίτερα της
κερκυραϊκής πραγματικότητας της Εκκλησίας
μας. Ήδη από το προηγούμενο έτος, βοηθά στην
κατήχηση των παιδιών στο Κατηχητικό Κέντρο
της Αρχιεπισκοπής και συνάμα σε όλες τις ενοριακές πρωτοβουλίες προσπαθεί να προσφέρει τη βοήθειά του, η οποία για μας όλους είναι πολύτιμη.
Ο Αρχιεπίσκοπος και ο ιερός κλήρος της Αρχιεπισκοπής, αποφασίσαμε να τελέσουμε τη χειροτονία
του την ημέρα αυτή, κατά την οποία πανηγυρίζουμε το Χριστό Αρχιερέα και Βασιλέα του σύμπαντος, ο οποίος είναι και ο προστάτης της Νεολαίας
μας, ώστε να αποτελέσει και για τους νέους μας
μια ευκαιρία να σκεφτούν τη σπουδαιότητα του έργου του Ιερέα μέσα στην εκκλησία,
αλλά και το φλέγον θέμα των κλήσεων που
απασχολεί την τοπική μας εκκλησία. Για να
πλαισιώσουν τον π. Ρόμπερτ αυτή τη σημαντική
στιγμή της ζωής του, έφτασαν από την πατρίδα
του οι δύο αδελφές του και από την Κεφαλληνία
και τη Λάρισα αντίστοιχα οι πατέρες Κριστιάν και
Σιμονέλ, συμπατριώτες και προσωπικοί φίλοι του
νέου Ιερέα, οι οποίοι υπηρετούν εδώ και μερικά
χρόνια την τοπική μας Εκκλησία. Συνάμα συλλειτούργησαν μαζί μας ο π. Μάρεκ, Λαζαριστής από
τη Θεσσαλονίκη και οι πατέρες Καπουκκίνοι που
υπηρετούν στην ενορία Ιεράς Καρδίας στην Κέρκυρα. Παρουσία σημαντική κατά τη διάρκεια της
χειροτονίας και αυτή του Πανοσιολογιότατου π.
Ρωμανού, Ορθόδοξου Ιερομονάχου και προσωπικού φίλου του Αρχιεπισκόπου μας και όλων εμάς
των Ιερέων και μοναχών της Κέρκυρας. Αναφέρω
επίσης την παρουσία κάποιων πιστών από την
ενορία της Λάρισας, οι οποίοι κι αυτοί συμπατριώτες του π. Ρόμπερτ και γνωστοί του, ταξίδεψαν
στην Κέρκυρα για να ζήσουν μαζί μας αυτή τη μεγάλη στιγμή.
Έτσι με τη συμμετοχή πολλών πιστών και από
τις δύο ενορίες, με την ενεργή παρουσία των νέων
μας, με τη ζωντάνια και τη χαρά των πολλών μικρών λειτουργοϋπηρετών μας και τη σημαντική
συμβολή της Χορωδίας του Μητροπολιτικού μας
Ναού, τα μέλη της οποίας έψαλαν θαυμάσια καθ’
όλη τη διάρκεια της τελετής, πραγματοποιήθηκε
η χειροτονία του π. Ρόμπερτ από τον Αρχιεπίσκο-
πο και όλους τους συλλειτουργούντες ιερείς που
προανέφερα. Έπειτα από το κάλεσμα και την παρουσίαση του νεοχειροτονουμένου και αφού το
εκκλησίασμα, ως είθισται, αναφώνησε “Άξιος!”
εκφράζοντας την αποδοχή του στην εκλογή του
υποψηφίου για την τάξη των ιερέων, αναγνώσθηκε ο Λόγος του Θεού μέσα από τα ιερά κείμενα της
Γραφής και ο Αρχιεπίσκοπος απευθύνθηκε στον
π. Ρόμπερτ με λόγια γεμάτα πατρική αγάπη και
καλοσύνη, εξηγώντας του τη σπουδαιότητα του
υπουργήματος του Ιερέα. Τον κάλεσε να είναι
πάντοτε πρόθυμος να υπηρετεί τον Χριστό
και τους συνανθρώπους του, μιμούμενος
ακριβώς τον Κύριο, ο οποίος ήρθε για να
υπηρετήσει κι όχι για να υπηρετηθεί. “Ενωμένος με τον Χριστό, είπε ο Αρχιεπίσκοπος, καλείσαι
να τον καθιστάς παρόντα μέσα από τα μυστήρια της Εκκλησίας και να τον φέρεις στους
ανθρώπους που συναντάς στη ζωή σου και
ιδιαίτερα σε όλους εκείνους για τους οποίους θα
είσαι ο ποιμένας τους”. Ζήτησε από τον π. Ρόμπερτ να μην ξεχνά πως ο Ιησούς τον χρειάζεται και αυτόν για να εκπληρώσει τη σωτήρια αποστολή του στον κόσμο. Χρειάζεται, του
είπε, την καρδιά σου, τα χέρια σου, τη γλώσσα σου
για να συναντήσει τον σημερινό άνθρωπο και να
του αναγγείλει τη σωτηρία.
Αφού ολοκλήρωσε την ομιλία και τις νουθεσίες
του προς τον νεοχειροτονούμενο, ο Αρχιεπίσκοπος π. Ιωάννης, με την επίκληση του Παναγί37
ου Πνεύματος, την καθαγιαστική ευχή της
χειροτονίας και την επίθεση των χειρών του,
αλλά και αυτή των συλλειτουργούντων ιερέων, ο π. Ιωάννης Ρόμπερτ ενώθηκε με το ιερό
πρεσβυτέριο. Προεδρεύοντος του Αρχιεπισκόπου τέλεσε για πρώτη φορά τη Ιερά Θυσία του Κυρίου πάνω στην Αγία Τράπεζα. Ο νεοχειροτονηθείς τέλος, μετάλαβε των άχραντων μυστηρίων,
τις αδελφές του και το εκκλησίασμα. Μετά από τη
Θεία Κοινωνία, με σύντομα λόγια, ευχαρίστησε το
Θεό Πατέρα που τον κάλεσε στην υπηρεσία του,
τον Αρχιεπίσκοπο, τους συλλειτουργούς και συγχειροτονούντες πρεσβυτέρους, καθώς και όλο το
εκκλησίασμα. Εκ μέρους του ενοριακού Συμβουλίου της Ενορίας του Μητροπολιτικού μας Ναού,
των Νέων και των άλλων θεσμών εξέφρασα κι
εγώ ο ίδιος ευχαριστίες στον νεοχειροτονηθέντα
αδελφό μας και του ευχήθηκα εκ μέρους όλων
καλό και πλήρες καλών καρπών ποιμαντικό έργο.
Ακολούθησε ο χαιρετισμός των πιστών προς τον
νέο «Λευίτη» του Κυρίου και ένα αδελφικό γεύμα,
το οποίο πρόσφερε ο Αρχιεπίσκοπος προς τιμήν
του νεοχειροτονηθέντος, των συγγενών του και
όλων των ιερέων, μοναχών και μοναζουσών που
παρευρέθησαν στη Χειροτονία.
Χαρούμενοι για το δώρο αυτό που ο Κύριος χορήγησε στην τοπική μας Εκκλησία, ευχόμαστε στον
π. Ρόμπερτ να είναι στέρεος στην πίστη του και
ο Κύριος Ιησούς να του χαρίζει άφθονη τη χάρη
του για να εκπληρώνει πιστά το έργο στο οποίο
τον κάλεσε.
Στο τέλος της τελετής ο π. Ρόμπερτ πήρε το
λόγο και είπε:
“Με την σειρά μου θα ήθελα να σας πω λίγα λόγια να σας ευχαριστήσω για την συμμετοχή σας
σήμερα σε αυτήν την σπουδαία στιγμή της ζωής
μου και της ιερατικής μου διακονίας. Πέρασαν
πολλά χρόνια από την στιγμή που είπα το ναι και
μπήκα στους κόλπους της Εκκλησίας και σήμερα
αισθάνομαι μεγάλη χαρά που βρίσκομαι σ’ αυτήν
τη θέση.
Θα ήθελα κατ’ αρχήν να ευχαριστήσω τον Σεβα38
σμιώτατο Αρχιεπίσκοπό μας για την εμπιστοσύνη
και την αγάπη που με περιέβαλλε και για όλη την
ενθάρρυνση που μου έχει προσφέρει και ελπίζω
να φανώ άξιος των προσδοκιών του. Τους συναδέλφους μου ιερείς, μοναχούς και μοναχές αυτής
της εκκλησιαστικής επαρχίας, για τις φροντίδες
και την κατανόηση που μου έχουν δείξει τα τελευταία δύο χρόνια που βρίσκομαι κοντά τους.
Στάθηκαν για μένα σαν πραγματική οικογένεια,
αφού η πραγματική μου οικογένεια βρίσκεται
τόσο μακριά. Ευχαριστώ τους συναδέλφους μου
ιερείς που ήρθαν από μακριά για να βρίσκονται δίπλα μου την ημέρα της ιερατικής μου χειροτονίας, τα μέλη των συμβουλίων, για τις αδελφές μου,
της χορωδίας και της Κάριτας που πλαισιώνουν
τη σημερινή γιορτή και όλους όσοι με αγάπη συμμετείχατε στη σημερινή Ευχαριστία. Θα ήθελα να
ευχαριστήσω τον αγαπητό μας φίλος π. Ρωμανό
και του συναδέλφους του μοναχούς.
Ελπίζω να σας έχω όλους κοντά μου και ζητώ
την προσευχή σας σ’ αυτή την τόσο ωραία αλλά
δύσκολη ζωή που αρχίζει για μένα σήμερα. Εξακολουθήστε να βρίσκεστε δίπλα μου στα νέα καθήκοντα που αναλαμβάνω. Βοηθήστε με τις προτάσεις και παρατηρήσεις σας και εύχομαι μαζί να
προσφέρουμε σ’ αυτήν την Ενορία και σ’ αυτήν
την Εκκλησία την ανανέωση της πίστης της ελπίδας και της αγάπης.
Σας ευχαριστώ”.
Ειδήσεις από την Καθολική Αρχιεπισκοπή της Κερκύρας
Μνημόσυνο
στον τάφο
της οικογένειας
του εθνομάρτυρα
ποιητή Λ. Μαβίλη
Με αφορμή τα 100 χρόνια από τον ηρωικό θάνατο του ποιητή Λορέντζου Μαβίλη στον Δρίσκο της Ηπείρου, στις 28 Νοεμβρίου του 1912
κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο, όπου υπήρξε επικεφαλής λόχου γαριβαλδινών εθελοντών υπό τον
ζακυνθινό κόμητα Αλέξανδρο Ρώμα, διάφορα κερκυραϊκά επιστημονικά σωματεία όπως η Αναγνωστική Εταιρεία Κέρκυρας, η Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών, αλλά και καθηγητές του Ιονίου Πανεπιστημίου διοργάνωσαν διάφορες εκδηλώσεις
και συνέδρια και κυκλοφόρησαν σειρά εκδόσεων
αναφορικά με τη ζωή και το έργο του μεγάλου λυρικού ποιητή. Μεταξύ άλλων, το Μουσείο Σολωμού
και το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κέρκυρας παρουσίασαν την 28η
Απριλίου 2012 στον Καθολικό Ιερό Ναό του Αγίου Φραγκίσκου, με την επιμέλεια του κ. Πέτρου
Γάλλια, καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗ.ΠΕ.
ΘΕ.Κ. ένα πολύ ενδιαφέρον θέατρο αναλογίου με
αποσπάσματα από τα σονέτα του κερκυραίου ποιητή με τίτλο με τη λήθη και το μούχρωμα.
Ο Λορέντζος Μαβίλης υπήρξε λυρικός ποιητής,
εθνικός αγωνιστής, βουλευτής Κέρκυρας, μανιώδης παίκτης σκακιού και δημιουργός σκακιστικών προβλημάτων που δημοσιεύθηκαν σε διάφορα
γερμανικά περιοδικά. Γεννήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1860 στην Ιθάκη από καθολικό πατέρα
ισπανικής καταγωγής. Η οικογένειά του ήταν
αστική και οικονομικά εύπορη. Ο παππούς του
Don Lorenzo Mabili y Boulligny (Αλικάντε
Ισπανίας 1765 - Κέρκυρα 7/10/1853), ήταν Ισπανός και υπηρέτησε για πολλά χρόνια ως πρόξενος της Ισπανίας στην Κέρκυρα, παντρεύτηκε
την κερκυραία ευγενή Αικατερίνη Δούσμανη κι
εγκαταστάθηκε στο νησί. Σε πρώτο γάμο μάλιστα
είχε παντρευτεί μία άλλη αρχοντοπούλα της οικογένειας των κομήτων Πιέρη που ανήκε στο Μεγάλο
Συμβούλιο της πόλης, αλλά εκείνη πέθανε νέα. Ο
Don Lorenzo λοιπόν, που προερχόταν από μία γνωστή οικογένεια διπλωματών, έφθασε στην Κέρκυρα για να αναλάβει τα καθήκοντά του στις 11
Ιανουαρίου 1804. Η θητεία του στην Κέρκυρα σε
μία κρίσιμη κοινωνικοπολιτική περίοδο χαρακτηρίστηκε ιδιαιτέρως επιτυχής, ενώ οι σχέσεις του με
τους τοπικούς παράγοντες υπήρξε καθ’ όλα ισχυρή.
Ο Μαβίλης υπηρέτησε σε μία περίοδο που τερματιζόταν το καθεστώς της Επτανήσου Πολιτείας και
τα νησιά καταλαμβάνονταν σταδιακά μέσα από μία
σειρά γάλλο - ρωσικό - τουρκικών συμφωνιών και
συνθηκών από τους Αυτοκρατορικούς Γάλλους
του Μεγάλου Ναπολέοντα, οι οποίοι άλλωστε είχαν
καταλύσει τους περισσότερους ευρωπαϊκούς Θρόνους. Το 1804 μάλιστα, μαζί με τα καθήκοντα του
Γενικού Προξένου της Ισπανίας, θα αναλάβει και
Πρόξενος του Ιωσήφ Α’ του Βοναπάρτη. Όταν
όμως το 1814 οι Άγγλοι θα καταλάβουν τα Επτάνησα, θα παυθεί των καθηκόντων του και για ένα διάστημα θα καταφύγει στη Νάπολη. Επανερχόμενος,
και μέχρι το θάνατό του, δεν θα πάψει να στέλνει
στην Ισπανία εκθέσεις, υπομνήματα και παρατηρήσεις για τα ιονικά, αλλά και τα ελληνικά επαναστατικά ζητήματα.
Ο πατέρας του ποιητή Παύλος Μαβίλης (18141895) υπήρξε διακεκριμένος νομικός, και
υπηρέτησε ως πρόεδρος του δικαστηρίου της
Ιονίου Πολιτείας στην Ιθάκη. Ήταν παντρεμένος με την Ιωάννα Σούφη, με καταγωγή και αυτή
από την αρχοντική οικογένεια Δούσμανη, η οποία
ήταν και ανιψιά του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια και θεία του πρωθυπουργού Γεωργίου Θεοτόκη. Ο ποιητής Λορέντζος Μαβίλης, ο οποίος δεν
σχημάτισε ποτέ οικογένεια, αν και είχε σχέση με
την ποιήτρια Μυρτιώτισσα -κατά κόσμον Θεώνη
Δρακοπούλου (1885-1968)- είχε επίσης μία αδελφή, την Εσθήρ, που πέθανε λίγα χρόνια μετά το
δικό του θάνατο, στην Κέρκυρα. Όλοι οι πρόγονοι του ποιητή βρίσκονται θαμμένοι σ’ ένα
39
λιτό και απέριττο τάφο στο καθολικό κοιμητήριο της Κέρκυρας.
Ο Μαβίλης, σύγχρονος μίας σπουδαίας γενιάς λογοτεχνών, κριτικών, αλλά και εθνικών
αγωνιστών έχει μείνει γνωστός για την πλούσια
και εντατική εκπαίδευση που δέχθηκε, κυρίως
στη Γερμανία κατά την εκπόνηση της διδακτορικής του διατριβής, αλλά και για την σκακιστική
του μαεστρία. Επίσης για την λανθάνουσα (κατ’
ορισμένους) κοινωνική του δράση, για την συμμετοχή του στο επαναστατικό κίνημα για την
απελευθέρωση της Κρήτης, αλλά και στον ατυχή
πόλεμο του 1897 με ομάδα 70 κερκυραίων εθελοντών, αλλά και για την πολιτική του δράση με το
κόμμα των Φιλελευθέρων του Ελευθερίου Βενιζέλου. Στον Μαβίλη οφείλεται η σπουδαία φράση,
μιλώντας στη συνεδρίαση της 16ης Φεβρουαρίου
1911, για την υπεράσπιση της δημοτικής γλώσσας
όταν συζητιόταν το άρθρο 107 του Συντάγματος,
«…Χυδαία γλώσσα δεν υπάρχει. Υπάρχουσι
χυδαίοι άνθρωποι, και υπάρχουσι πολλοί χυδαίοι άνθρωποι ομιλούντες την καθαρεύουσαν». Πάνω απ’ όλα όμως έμεινε στην συνείδηση του κόσμου για τα λυρικά του σονέτα και τις
πολύτιμες μεταφράσεις του από γλώσσες όπως τα
ιταλικά, τα ισπανικά, τα λατινικά, τα αγγλικά και
τα σανσκριτικά!
Η θυσία του ποιητή για την απελευθέρωση
της Ηπείρου έχει συγκινήσει πολλούς συγγραφείς και ιστορικούς και έχουν γραφεί χιλιάδες σελίδες τόσο γι’ αυτήν όσο και για το πολύπλευρο
έργο του. Στον τάφο του ποιητή άλλωστε, εκεί
που έπεσε στον Δρίσκο, η Εταιρεία Κερκυραϊκών
40
Σπουδών εκπροσωπήθηκε στο επετειακό, της θυσίας του μνημόσυνο πριν από λίγες εβδομάδες.
Κλείνοντας όμως φέτος οι εκδηλώσεις για την
επέτειο από το θάνατο του Μαβίλη, η Εταιρεία
Κερκυραϊκών Σπουδών κι ο Πρόεδρός της
Περικλής Παγκράτης είχαν την πρωτοβουλία
να συνδιοργανώσουν με την Καθολική Αρχιεπισκοπή Κέρκυρας ένα μνημόσυνο στο καθολικό
κοιμητήριο για την οικογένεια Μαβίλη. Αυτό
συνέβη το πρωί του Σαββάτου 15 Δεκεμβρίου
2012. Αν και απών ο μεγάλος ποιητής από το μνήμα, δεν έλειψε από το νου όλων όσων συμμετείχαν
σ’ αυτή τη συμβολική πράξη μνήμης. Ήταν άλλωστε περί το 1960 που η Εταιρεία Κερκυραϊκών
Σπουδών εντόπισε και ανέδειξε το συγκεκριμένο
μνήμα, όταν πολλά ιστορικά μνημεία και τάφοι
του παλαιότερου - από το 1836 - κοιμητηρίου
στην Κέρκυρα, έχουν με τα χρόνια καταστραφεί,
μεταπωληθεί ή “εκσυγχρονισθεί” βάναυσα με
ακαλαίσθητα μάρμαρα και γρανίτες.
Το τρισάγιο τέλεσε ο Καθολικός Αρχιεπίσκοπος
π. Ιωάννης Σπιτέρης πλαισιωμένος από ιερείς
του, και παρόντες ήταν μέλη του Δ.Σ. της Εταιρείας Κερκυραϊκών Σπουδών. Με το πέρας του
μνημόσυνου τελέστηκε δέηση σε παρακείμενο μνήμα όπου έχουν εναποτεθεί τα λείψανα
των πεσόντων στη Ναυμαχία της Ναυπάκτου
(7 Οκτωβρίου 1571) μετά την μεταφορά τους από
τη βομβαρδισμένη το 1943 εκκλησία της Παναγίας της Ευαγγελίστριας “Annunziata”.
Αλλά αυτή είναι μία άλλη... πονεμένη ιστορία.
Σ
ΕΝΟΡΙΑ ΙΕΡΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΝΑΟΥ
ΑΑ. Ιακώβου Αποστόλου και Χριστοφόρου Μάρτυρα
Ποιμαντικός Ενοριακός Απολογισμός
του Έτους 2012
Την Κυριακή 13 Ιανουαρίου, Εορτή της Βάπτισης του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, μετά από
το τέλος της Αρχιερατικής Θεία Λειτουργίας, την
οποία τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος π. Ιωάννης Σπιτέρης μαζί με τον Εφημέριο του Ιερού Καθολικού Μητροπολιτικού Ναού π. Μάριο και
τον Υπεφημέριο π. Ρόμπερτ, ευλόγησαν και
μοίρασαν τη Βασιλόπιτα.
Ο εφημέριος π. Μάριος Ρήγος έκανε τον ετήσιο ποιμαντικό και οικονομικό απολογισμό της Ενορίας,
το κείμενο του οποίου παραθέτουμε αυτούσιο. Ακολούθησαν εγκάρδιες ευχές όλων για το νέο έτος.
«Η ενορία είναι ένας πολυδιάστατος οργανισμός, μέσα στον οποίο πραγματοποιούνται πολυποίκιλα έργα, πάντα με τη συμμετοχή πολλών
ατόμων. Οι χριστιανοί όλοι είμαστε το σώμα
του Χριστού, αυτό άλλωστε είναι η Εκκλησία. Η
ενορία είναι μια μικρή κοινωνία μέσα στη μεγαλύτερη αστική κοινωνία στην οποία ζούμε,
η οποία έχει όλα τα γνωρίσματα της κοινωνίας. Θα
έλεγα πως ενορία σημαίνει «ζούμε μαζί». Αλλά
θα έπρεπε να διευκρινίσουμε τι είναι αυτό που
ζούμε μαζί και πώς το ζούμε.
Χωρίς να επεκταθώ σε πολυλογίες που κουράζουν
και τον ομιλητή αλλά πολύ περισσότερο τους
ακροατές, θα ήθελα να δούμε με μια γρήγορη ματιά το χρόνο που πέρασε. Ένας χρόνος σημαδεμένος για την πατρίδα μας και τον ιδιαίτερο τόπο
μας από το μεγάλο πρόβλημα της κρίσης. Κρίση την οποία αποδίδουμε στην οικονομική δυσκολία της χώρας μας να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις της προς τους δανειστές της. Ξέρουμε όμως
όλοι κατά βάθος πως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Η
κρίση έχει ρίζες πιο βαθιές από αυτές, της έλλειψης
οικονομικής ευχέρειας. Η κρίση δεν είναι μόνο
θέμα χρημάτων. Αν και είδαμε τα οικονομικά μας
να στενεύουν πολύ, τα έσοδά μας να πέφτουν κάτω
από το μισό των προηγούμενων ετών, πράγμα που
μας φέρνει σε δύσκολη θέση σε ό,τι αφορά το ίδιο
μας το έργο, συνεχίσαμε με την ίδια όρεξη και με
ελπίδα για κάτι το καλύτερο, που δεν θα έρθει από
τους άλλους ή από την καλυτέρευση των οικονομικών της χώρας μας, αλλά από τη δική μας
προσπάθεια. Η κοινωνία μας περνά μια βαθιά
κρίση ταυτότητας. Κρίση που έχει αγγίξει και
εμάς τους χριστιανούς.
Διανύουμε το έτος της πίστης και βλέπουμε,
μέσα από τα κείμενα της Εκκλησίας που αφορούν
αυτό το αφιερωμένο έτος, πως για το χριστιανό
κρίση είναι να μην έχει εμπιστοσύνη στο Θεό.
Να αμφισβητεί την παρουσία του στη ζωή του και
τη συμμετοχή του στα προβλήματά του. Να τοποθετεί το Θεό στην άκρη της ζωής του και των ενδιαφερόντων του, ή ακόμη χειρότερα, να τον αγνοεί.
Θα ήθελα να θέσω αυτό το σκεπτικό το οποίο μου
φαίνεται σημαντικό και σπουδαίο. Η χριστιανική μας κοινότητα χρειάζεται ένα νέο ευαγγελισμό. Χρειάζεται να συναντήσει το Χριστό και
να ακούσει το Λόγο Του στη Θεία Ευχαριστία
41
και να τον συναντήσει στην έμπρακτη αγάπη
με τη φιλανθρωπία. Ελπίζω (πριν σας παρουσιάσω τα όσα έγιναν τη χρονιά που διανύσαμε) σε
μια ευρύτερη αποστολική ευαισθητοποίηση
και προσδοκώ με τη υποστήριξη όλο και περισσότερων μέλλων της κοινότητάς μας, σε μια πιο
ώριμη γενναιοδωρία σε όλους τους τομείς
της ενοριακής μας ζωής. Αν είμαστε σοβαροί
χριστιανοί δε μπορούμε να μη λάβουμε υπ’ όψη
μας το κάλεσμα που μας απευθύνει ο Κύριος μέσα
στις παρούσες δύσκολες καταστάσεις της ζωής
μας, στις οικογένειές μας, στον εργασιακό μας
χώρο, μέσα στην κοινωνία μας. Κάλεσμα για
να ζήσουμε περισσότερο την αλληλεγγύη και την
έμπρακτη αγάπη, αλλά και να έρθουμε πιο κοντά
Του μέσα από τα μυστήρια της Εκκλησίας, αλλά
και μέσα από την πιο τακτική συμμετοχή μας στην
οικογένειά μας αυτή που είναι η ενορία μας.
Μέσα στις δυσκολίες που ζούμε, η ενορία μας
πρέπει να γίνει η οικογένεια των οικογενειών
μας, όπου στη συνάντησή μας με το Χριστό θα
αντλούμε κουράγιο και ελπίδα. Η πίστη μας,
την οποία καλούμαστε να εμβαθύνουμε με ιδιαίτερο τρόπο αυτό το έτος, πρέπει να γίνει πιο δυνατή και να μας ωθήσει να τη μεταδώσουμε σε
όσους δεν πιστεύουν ή έχουν χάσει το δρόμο
της πίστης μέσα στους δαιδαλώδεις ιστούς της
καθημερινότητας. Ο καθένας και η καθεμία από
εσάς μπορεί και πρέπει να γίνει συνδετικός κρίκος
με τους πιο απομακρυσμένους από το σπίτι του
Πατέρα βοηθώντας εμάς τους Ιερείς και τον Επίσκοπό μας στην αποστολή μας.
Τη χρονιά λοιπόν που διανύσαμε η Ενορία μας
ξαναέζησε τις καθιερωμένες στιγμές συνάντησής
της στις θρησκευτικές γιορτές, οι οποίες είναι
πραγματικά αρκετές. Εν συντομία αναφέρω επιγραμματικά, και στον καθένα και την καθεμία από
εμάς συνειρμικά έρχονται στη μνήμη τα γεγονότα.
Το Πάσχα με τις τελετές και τη λιτανεία του
Επιταφίου,
Τη λιτανεία της Αγίας Δωρεάς, που αποτελεί
την κατ’ εξοχήν δημόσια θρησκευτική εκδήλωση των Καθολικών της Κέρκυρας,
42
τη γιορτή των πολιούχων της ενορίας Αγίων Ιακώβου αποστόλου και Χριστοφόρου Μάρτυρα στις 25 Ιουλίου με την ευλογία των οχημάτων
και των οδηγών.
Άλλα πανηγύρια όπως της Παναγίας του Καρμήλου στην Τένεδο και του Αγίου Πίου στη
Μεσογγή, του Αγίου Φραγκίσκου στον ομώνυμο
ιστορικό Ναό, όπου γίνεται επίσης και το πανηγύρι του Αγίου Αντωνίου, ναοί των οποίων η φροντίδα ανήκει στην Ενορία μας. Τις γιορτές των
Χριστουγέννων.
Προσκυνήματα στη Μεσογγή, στην Παναγία
της Λούρδης, τρεις φορές το χρόνο. Τον Φεβρουάριο, τον Μάιο και τον Οκτώβριο, τους τρεις μήνες
κατά τους οποίους η Εκκλησία μας εορτάζει την
Παναγία Μητέρα μας.
Συναυλίες θρησκευτικές, το Πάσχα, τα Χριστούγεννα, και άλλες εκδηλώσεις όπως η ημέρα
προσευχής για την ενότητα των Χριστιανών, η
μέρα προσευχής των χριστιανών γυναικών σε
συνεργασία με τις ορχήστρες και τις χορωδίες του
Νησιού μας, με το Πανεπιστήμιο και τη χορωδία
του μουσικού τμήματός του, όλες με πνευματικό
νόημα, και μερικές με πρόσφορες για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Σε όλες αυτές τις εκδηλώσεις και τελετές οργανώσαμε πλούσια κεράσματα και συνεστιάσεις.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους για τη συνεργασία μας και τη βοήθειά τους.
Δεν ξεχνάμε τη γιορτή του καρναβαλιού της
Ενορίας με την μεγάλη και φέτος συμμετοχή
όπου οι περισσότεροι ήταν ενορίτες μας Καθολικοί.
Η Κατασκήνωση για τα παιδιά του Δημοτικού
της Αρχιεπισκοπής προετοιμάστηκε και φέτος από
νέους και μέλη της Ενορία μας, οι οποίοι προσφέρουν αφιλόκερδα τον κόπο και το χρόνο
τους για τα παιδιά μας, με αγαστά αποτελέσματα.
Μια αύξηση ενθαρρυντική στη συμμετοχή της
Νεολαίας μας με άτομα που είναι αδιάκοπα
παρόντα στη ζωή της ενορίας μας. Προετοιμάζουμε κάθε Σάββατο τη Θεία Λειτουργία της
Κυριακής και όλες τις άλλες τελετές της ενορίας
μας. Κατηχούμαστε στις συγκεντρώσεις μας
πάνω στο θέμα της Πίστης και με τις εξορμήσεις
και συναντήσεις μας με άλλους νέους εμβαθύνουμε τις εμπειρίες μας ανθρώπινες και χριστιανικές. Μέσα στις δραστηριότητες των νέων μας
είναι και η μέριμνά τους για το μεγάλο έργο
της Παγκόσμιας Εκκλησίας, που είναι η Ιεραποστολή. Οργάνωσαν και φέτος μπαζάρ για να
συλλέξουν προσφορές για τα ιεραποστολικά έργα.
Εργάστηκαν φτιάχνοντας λαμπάδες, γλυκά
κ.α. για το Έργο της Ιεραποστολής των παιδιών. Υπενθυμίζω επίσης ότι εδώ προετοιμάζουμε
και όλο το υλικό για την Παγκόσμια Ημέρα των
Ιεραποστολών το οποίο στέλνουμε στις ενορίες σε
όλη την Ελλάδα.
Το κατηχητικό μας για τα μικρά παιδιά, που
είναι διενοριακός θεσμός της Αρχιεπισκοπής, είναι
η πιο σημαντική αποστολή όλων μας και σε αυτό
βοηθούν όσο μπορούν οι νέοι μας.
Συνεχή πρόοδο και προσφορά βλέπουμε από
τα μέλη της χορωδίας μας. Είναι δύσκολο να
τους έχουμε κάθε Κυριακή κοντά μας, αλλά πολύ
θα το επιθυμούσαμε και θα μας έκανε πραγματικά
χαρούμενους.
Μεγάλη χαρά για μας τους Ιερείς και όχι μόνο, είναι η παρουσία των μικρών μας βοηθών στη
Θεία Λειτουργία και τις τελετές. Το κάνουν με
πολλή αγάπη και μάλιστα μερικά από αυτά τα παιδιά με πολλή ειλικρίνεια και πίστη παρευρίσκονται καθημερινά στη Θεία λειτουργία.
Μέλη του Ενοριακού μας Συμβουλίου είναι
και μέλη της Κάριτας της Αρχιεπισκοπής.
Γνωρίζουμε όλοι τον κόπο και το δυναμισμό με
τον οποίο προσφέρουν την εργασία τους ανακουφίζοντας τον πόνο και τις ανάγκες των αδελφών
μας. Χρειαζόμαστε ακόμη μεγαλύτερη ευαισθησία
και υποστήριξη στο έργο αυτό.
Δυστυχώς ο Σύνδεσμος των Καθολικών Κέρκυρας που είναι σημαντικός θεσμός της τοπικής
μας Εκκλησίας, σχεδόν δεν υπάρχει πλέον ή έχει
αδρανήσει. Σε ένα ενοριακό Συμβούλιο συζητή-
σαμε για το θέμα αυτό και βρέθηκαν άτομα που
θέλουν να κάνουν ακόμη μια προσπάθεια για
τη διάσωση αυτού του θεσμού. Πρέπει όλοι να
τους υποστηρίξουμε.
Στην Ενοριακή μας οικογένεια το έτος που πέρασε:
έλαβαν το μυστήριο του Βαπτίσματος 12 παιδιά (5 ενορίτες, 3 από την ενορία Ι. καρδίας και 4
περαστικοί).
Έλαβαν το μυστήριο του Χρίσματος στον Ιερό
Μητροπολιτικό μας Ναό 8 παιδιά, από τα οποία τα
4 είναι ενορίτες μας, και ένας ενήλικας.
Τέλεσαν το μυστήριο του Γάμου 15 ζευγάρια στο
Ντόμο. 6 από την Ενορία μας, 2 από την Ενορία της
Ιεράς Καρδίας και 7 περαστικοί.
Με πίστη και προσδοκώντας την ανάσταση
των νεκρών, συνοδέψαμε στην τελευταία επίγεια κατοικία τους 7 ενορίτες μας και συνεχίζουμε να προσευχόμαστε γι’ αυτούς στις συνάξεις μας.
Άφησα τελευταίο, όχι από παράλειψη, αλλά με
σκοπό να εκφράσω και εκ μέρους όλων τη χαρά
μας και τις ευχαριστίες μας, το γεγονός του νέου
Ιερέα που εργάζεται επίσημα πλέον στην Ενοριακή μας Οικογένεια. Ο π. Ρόμπερτ ως Υπεφημέριος διορισμένος από τον Αρχιεπίσκοπο, ήδη έχει
αρχίσει και αναλαμβάνει ευθύνες και πρωτοβουλίες σε συνεργασία με τον Αρχιεπίσκοπό μας και
με εμένα. Φέτος έκανε τους αγιασμούς των οικογενειών, τελεί κάθε Κυριακή τη Θεία Λειτουργία
στο παρεκκλήσιο της Γαρίτσας και συμμετέχει σε
όλες τις ενοριακές πρωτοβουλίες. Είναι μια μεγάλη ανάσα για όλους μας και στηρίζουμε πολλές ελπίδες μας σε Εκείνον.
Ευχαριστώ και στο όνομα του Ενοριακού Συμβουλίου, τα μέλη του οποίου είναι όλα εδώ στη
σύναξή μας αυτή, αλλά και εκ μέρους όλων των
ενοριτών, στον Αρχιεπίσκοπό μας π. Ιωάννη
Σπιτέρη, ο οποίος μας στηρίζει πάντα και ενθαρρύνει όλες μας τις προσπάθειες».
Καλή και ευλογημένη χρονιά
Π. Μάριος Ρήγος
43
Αποστολικό Βικαριάτο Θεσσαλονίκης
Ειδήσεις
εκδρομή, έγινε συζήτηση και αναφορά στις δράσεις της νεολαίας, μέσα στο πλαίσιο του Έτους
της Πίστης.
Έναρξη του Έτους της Πίστεως
Κατά την τακτική ποιμαντική του επίσκεψη στη
Θεσσαλονίκη, την Παρασκευή 26 Οκτωβρίου
2012, ημέρα που γιόρτασε η πόλη τον Πολιούχο
Άγιο Δημήτριο, ο Επίσκοπός μας Σεβ. Ιωάννης
είχε μια συνάντηση με τους νέους, με τους οποίους τέλεσε την Θεία Ευχαριστία. Στη συνέχεια,
είχαν την ευκαιρία να εκδράμουν μαζί προς την
πανέμορφη πόλη της Καστοριά και τις λίμνες των
Πρεσπών, όπου και είχαν την ευκαιρία να επισκεφτούν τα εκεί ερείπια των βυζαντινών Ναών
στο νησάκι του Αγίου Αχιλλείου. Τόσο κατά τη
διάρκεια της Θείας Ευχαριστίας όσο και κατά την
44
Η επίσημη έναρξη του Έτους της Πίστεως για
το Αποστολικό Βικαριάτο της Θεσσαλονίκης
πραγματοποιήθηκε με μία μικρή καθυστέρηση,
λόγω των λοιπών ανειλημμένων υποχρεώσεων
του Σεβασμιοτάτου Αρχιεπισκόπου μας στις άλλες περιοχές της διακονίας του. Η τελετή έναρξης συνέπεσε με την εθνική επέτειο της 28ης
Οκτωβρίου, αλλά και με την επέτειο των 100
χρόνων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και παρά την πληθώρα των παράλληλων
εκδηλώσεων, οι πιστοί μας γέμισαν τον Καθεδρικό μας Ναό του Αποστολικού Βικαριάτου, όπου
είχαμε την ευκαιρία να προσευχηθούμε για την
πατρίδα μας και κυρίως να ευχαριστήσουμε το
Θεό για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση
της πόλης μας.
Μολονότι η Καθολική Εκκλησία της Θεσσαλονίκης, στην πάροδο αυτών των χρόνων, έχει
προσφέρει σημαντικά στην κοινωνική, εκπαιδευτική κ.α. ζωή του τόπου, με τα σχολεία των
Αδελφών του Ελέους και των Αδελφών των Χριστιανικών Σχολών, με το Νοσοκομείο του Αγίου
Παύλου, με την περίθαλψη των τραυματιών και
των προσφύγων κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών και των Παγκοσμίων Πολέμων και της Μικρασιατικής Καταστροφής, αγνοήθηκε ως συνήθως από τους περισσότερους φορείς της πόλης.
Παρ’ όλ’ αυτά, όπως ανέφερε και ο Επίσκοπος
στο κήρυγμά του, «παραμείναμε ταπεινά στην
υπηρεσία αυτής της πόλης τα 100 χρόνια που πέρασαν και το ίδιο ταπεινά θα παραμείνουμε και
για όλα όσα θα ακολουθήσουν, ανοίγοντας διάπλατα τις καρδιές μας στους χιλιάδες ημεδαπούς
και φιλοξενούμενους αδελφούς μας, που κάθε
Κυριακή πλημμυρίζουν τις Εκκλησίες μας. Μία
παρουσία που εξυπηρετεί για γενιές την πόλη
της Θεσσαλονίκης, διακονώντας ανεξαρτήτως
όλους τους κατοίκους της». Με τις πενιχρές μας
οικονομικές δυνατότητες, μη έχοντας από κανέναν δημόσιο φορέα την παραμικρή ενίσχυση,
θα εξακολουθήσουμε να υπηρετούμε την πόλη
μας με τις αδελφότητες και τη φιλανθρωπική
μας οργάνωση «Κάριτας», αλλά και με το κέντρο
κακοποιημένων γυναικών που διαχειρίζονται οι
Αδελφές Ιεραπόστολοι της Αγάπης.
Σ’ ότι αφορά την έναρξη της τελετής για το
Έτος της Πίστεως, λόγω της δυνατής βροχής,
κάποιες από τις εκδηλώσεις δεν μπόρεσαν να
πραγματοποιηθούν όπως τις είχαμε σχεδιάσει.
Το κεντρικό σημείο πάντως της τελετής ήταν ο
Λόγος του Θεού και η Ευχαριστία, καθώς και η
ενθρόνιση μίας μεγάλης βυζαντινής εικόνας του
Χριστού Διδάσκαλου που θα παραμείνει εκτεθειμένη για προσκύνημα καθ’ όλη τη διάρκεια αυτού του αφιερωμένου Έτους, αλλά και θα λιβανίζεται κατά τη διάρκεια των ιερών ακολουθιών
και Λειτουργιών. Η εικόνα αυτή άνοιξε την πομπή των ιερέων προς το Ναό και ο Επίσκοπος, με
απλά λόγια, εξήγησε στους πιστούς την σημασία
της πίστεως, βασιζόμενος κυρίως στα Αναγνώσματα της ημέρας (Πέτρος 1, 3-9) και κυρίως στο
εδάφιο όπου λέει:
Εσείς τον αγαπάτε αν και δεν τον έχετε δει
και τώρα χωρίς να τον βλέπετε, όμως τον
πιστεύετε και γι’ αυτό αισθάνεστε αγαλλίαση
και ανέκφραστη και ένδοξη χαρά, ενώ αποκτάτε τον τελικό σκοπό της πίστεώς σας,
που είναι η σωτηρία των ψυχών σας», αλλά
και στο κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο 8, 27-30.
Ο Επίσκοπος έδωσε ιδιαίτερο βάρος στην ερώτηση του Χριστού προς τους Αποστόλους «Εσείς
ποιος λέτε ότι είμαι;» και στην απάντησή του
Πέτρου «Εσύ είσαι ο Χριστός». Κάλεσε στη συνέχεια τους πιστούς όλον αυτόν τον χρόνο, αλλά
45
και σε όλη τους τη ζωή να είναι πάντοτε σε θέση
να απαντήσουν ποιος είναι για αυτούς και για
όλους εμάς ο Ιησούς Χριστός, ώστε να παίρνουν
τις καταλληλότερες αποφάσεις για τη ζωή τους.
Όλη η τελετή ολοκληρώθηκε με μία αδελφική
συνάντηση στην παρακείμενη ενοριακή αίθουσα και για άλλη μία φορά οι πιστοί γέμισαν την
σάλα, απολαμβάνοντας το κέρασμα που με πολλή αγάπη είχε προετοιμάσει η νεολαία και τα
μέλη του Ενοριακού Συμβουλίου.
Αλλαγές στην Ενορία
Η επίσκεψη του Επισκόπου στη Θεσσαλονίκη
συνέπεσε με μία αναγκαία αλλαγή στον ενοριακό τομέα. Ταυτόχρονα με την επίσκεψη του
Επισκόπου στη Θεσσαλονίκη, στην πόλη βρέθηκε τόσο ο π. KRYSPIN BANKO, Έπαρχος των
Λαζαριστών της Κρακοβίας στην Πολωνία, πόλη
από την οποία προέρχονται οι πολωνοί Λαζαριστές που διακονούν στη βόρειο Ελλάδα, όσο και
ο π. ELIE DELPLACE, Έπαρχος του Παρισιού,
που ιστορικά υπάγεται η Κοινότητα των Λαζαριστών της Βορείου Ελλάδας. Οι δύο Έπαρχοι
παρουσίασαν στον Επίσκοπο την αλλαγή που
πραγματοποιήθηκε μεταξύ του Εφημερίου π.
Γιάννους και του π. Γεωργίου Όσιακ που αναλαμβάνει εφημέριος στη θέση του και ο Επίσκοπός μας την δέχθηκε σύμφωνα με τους ιερούς
46
Κανόνες του Κανονικού Δικαίου της Εκκλησίας
μας. Παρουσίασε στη συνέχεια τον π. Γεώργιο
Όσιακ που αναλαμβάνει πλέον στη θέση του
π. Γιάννους ο οποίος παραμένει Ηγούμενος της
Κοινότητας. Συνάμα θα αναλάβει τα μέχρι πρότινος καθήκοντα του π. Γιώργου για τους καθολικούς της διασποράς και κύρια για την Εκκλησία της Καβάλας, της Αλεξανδρούπολης και της
Ξάνθης. Υπεφημέριος ορίστηκε ο π. Αγαπητός
ο οποίος και παραμένει λειτουργός της κοινότητος των αγγλοφώνων, ενώ ο π. Μάρεκ Όσιακ συνεχίζει να είναι ο λειτουργός της μεγάλης
αλβανόφωνης κοινότητας και υπεύθυνος της
Κάριτας Θεσσαλονίκης. Ο Αρχιεπίσκοπος προήδρευσε του ενοριακού συμβουλίου, ενημέρωσε
τα μέλη για τις αναγκαίες αυτές αλλαγές, αποδέσμευσε τον π. Γιάννους από τις υποχρεώσεις
του στην Ενορία για να ασχοληθεί απρόσκοπτα
με τις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η
Κοινότητα των Πατέρων Λαζαριστών και τον
ευχαρίστησε θερμά για την πλούσια παρακαταθήκη που αφήνει στο νέο εφημέριο και για την
πολυετή του προσφορά στην Ενορία.
Ο καινούργιος εφημέριος και υπεφημέριος
θα αναλάβουν επίσημα τα καθήκοντά τους το
Σάββατο 8 Δεκεμβρίου έ.τ. με την ευκαιρία της
εορτής της Ενορίας για την Πανήγυρη της Αμιάντου Συλλήψεως της Παναγίας.
Σ&Σ
Ημέρα των Κεκοιμημένων στη Θεσσαλονίκη
Στη Θεσσαλονίκη στις 4 Νοεμβρίου 2012, εορτάστηκε με λαμπρότητα η ημέρα των κεκοιμημένων αδελφών μας στο Κοιμητήριο «Άγιος
Βικέντιος». Η Θεία Ευχαριστία, που τέλεσε ο Π.
Λούβαρης Ιωάννης, ξεκίνησε στις 11:30 παρουσία πάρα πολλών πιστών διαφόρων εθνικοτήτων
αλλά κυρίως από τη Θεσσαλονίκη. Την Ευχαριστία εμψύχωσαν και μέλη της χορωδίας της ενορίας, που μαζί με τους συγκεντρωμένους ενορίτες
γύρω από το Παρεκκλήσιο του Κοιμητηρίου έψαλαν διάφορα άσματα. Στο τέλος της Θείας Ευχαριστίας, έγινε η ευλογία και ο αγιασμός των τάφων.
Υπολογίζεται ότι περίπου 300 άτομα τίμησαν με
την παρουσία τους τη συγκεκριμένη ημέρα των
Κεκοιμημένων στο Κοιμητήριο, αλλά και όσων
δεν παρευρέθηκαν, πιστεύουμε πως η σκέψη τους
ήταν εκεί.
Η επιτροπή του κοιμητηρίου μοίρασε έντυπα
στους ενορίτες στα οποία αναγράφονται ο κανονισμός του κοιμητηρίου και οι υποχρεώσεις των
ενοριτών προς το Κοιμητήριο.
Για την Επιτροπή του Κοιμητηρίου
Σιλάβος Λουδοβίκος
47
Το Βάπτισμα δεν είναι μια λεπτομέρεια
Μια διάσταση
της Β’ Βατικάνειας Συνόδου
Στο Κοιμητήριο Θεσσαλονίκης «Ο Άγιος Βικέντιος» με την ευκαιρία της Εορτής των Κεκοιμημένων Πιστών στις 4 Νοεμβρίου, ο Λειτουργός
ανέφερε:
Αδελφοί και Αδελφές μου, ήρθαμε στο Κοιμητήριο
σήμερα για να προσευχηθούμε για τα αδέλφια μας,
τους ζωντανούς όλου του κόσμου κάθε λαού και
έθνους που γενικά υποφέρουν όπως και για τις
ψυχές του καθαρτηρίου που δεν βλέπουν το Θεό
ακόμη διότι δεν μετανόησαν αρκετά επί της γης,
και πρώτα για την Εκκλησία όπου γης που ως επί
το πλείστον συμπάσχει μαζί με τους μαρτυρούντες το Χριστό για να είναι δυνατή στην πίστη,
την ελπίδα και την αγάπη.
Ο κόσμος δεν είναι πια χριστιανικός γύρω
μας, ούτε και μέσα στις ίδιες τις οικογένειές μας,
συγγενείς και αδέλφια δεν μιλιούνται, μάλιστα
κάποιοι μισούνται, άλλοι κακολογούν, φθονούν,
χτυπούν με όλες τις έννοιες της λέξεως, ασελγούν κτλ. Γιατί; Διότι δεν τηρούν τις εντολές
του Θεού, του Χριστού και της Εκκλησίας: μην
κλέψεις, μην πορνεύσεις, μην ψευδομαρτυρήσεις,
μην επιθυμήσεις την γυναίκα του πλησίον σου,
λέει ο Θεός στον Παλαιό Νόμο (Παλαιά Διαθήκη)
και στο Νέο Νόμο (Καινή Διαθήκη). Η γυναίκα
δεν είναι ένα αντικείμενο, είναι ένα Πρόσωπο ιερό
με αξιοπρέπεια που πρέπει να σεβόμαστε και να
τιμάμε αφού μάλιστα είναι και μέλος του Σώματος του Χριστού, της Εκκλησίας. Καθαγιάστηκε
με το Βάπτισμα. Και το Βάπτισμα δεν είναι μία
λεπτομέρεια. Είναι η ουσία της χριστιανικής
και εκκλησιολογικής μας υπόστασης. Πρέπει
να ζούμε αγίως και εναρέτως όλες τις μέρες της
48
ζωής μας. Είμαστε δι’ αυτού καλεσμένοι να γίνουμε άγιοι για να μπορούμε να εισέλθουμε στη Βασιλεία των Ουρανών. Και το σώμα μας και η ψυχή
μας είναι ιερά. Το Βάπτισμα μας άλλαξε εκ των βάθρων και εσωτερικά και οντολογικά όπως ο άρτος
και ο οίνος μετατρέπονται σε σώμα και αίμα του
Χριστού με τα λόγια που προφέρει ο Λειτουργός
επάνω τους με την επίκληση και την καθαγίαση.
Ως εκ τούτου έχουμε υποχρέωση να βιώνουμε το
Βάπτισμα μας με συνέπεια αν θέλουμε να είμαστε
τέκνα του φωτός και όχι του σκότους.
Φέτος, Έτος της Πίστεως, 50κοστή επέτειος από
την Β’ Βατικάνεια Σύνοδο (1962 – 2012) η Εκκλησία και ιδιαιτέρως ο Πάπας Βενέδικτος 16ος μας
προσκαλεί να γυρίσουμε στο Ευαγγέλιο δηλαδή
στο Χριστό. Και η τελευταία Σύνοδος των Επισκόπων, η 13η στη σειρά, που είχε σαν προβληματισμό
το Νέο Ευαγγελισμό στη Ρώμη, τρεις εβδομάδες,
τον περασμένο Οκτώβριο, όπου συμμετείχαν 400
προσωπικότητες από τις διάφορες κατά τόπους
Εκκλησίες της οικουμένης: πανεπιστημιακοί,
άνδρες και γυναίκες, ιερείς, 262 Επίσκοποι, 49
ετερόδοξοι «Αδελφικοί αντιπρόσωποι», τρεις από
τις Ανατολικές Καθολικές Εκκλησίες και 15 ακόμα εκπρόσωποι Εκκλησιών όπως ο Οικουμενικός
Πατριάρχης Βαρθολομαίος και ο Μητροπολίτης
Παρισίων Εμμανουήλ. Υπενθύμισαν και ιδιαιτέρως ο Πάπας Βενέδικτος 16ος αυτό που οι πιο
πολλοί από εσάς αγνοείτε: Να διαβάσουμε και
να ξαναδιαβάσουμε τα 16 λαμπρά διατάγματα της Β’ Βατικανής Συνόδου που όπως είπε
ο Πάπας επονομαζόμενος « ο Θεολόγος» είναι η
«πυξίδα» για το μέλλον της Εκκλησίας. Το θέμα
ήταν ακριβώς «ο Νέος Ευαγγελισμός για την
μετάδοση της χριστιανικής πίστεως».
Η πίστη που λάβαμε δεν είναι στατική, αναπτύσσεται, ωριμάζει όπως ο κόκκος του σιναπιού του
Ευαγγελίου και φέρνει καρπό, όπως λέει ο Ιησούς.
Αν δεν ακούμε το Λόγο του Θεού είμαστε οι
πιο δυστυχισμένοι και αξιοθρήνητοι στον
κόσμο, είμαστε αχυρένιοι χριστιανοί, δεν
έχουμε δώσει νόημα στη ζωή μας ούτε στον πόνο
μας ούτε στον μελλοντικό μας θάνατο. Ο θάνατος
μας φοβίζει, ενώ αντιθέτως μπαίνουμε στη ζωή,
στην ζωή την αιώνια και την αφθαρσία, αναμένοντας την Ανάσταση των Κεκοιμημένων με την
επιστροφή του Κυρίου που θα έλθει να μας πάρει
όλους μαζί του. Τότε θα σκιρτούμε και θα χορεύουμε από χαρά μαζί με όλους τους Αγίους και τους
Αγγέλους στη Βασιλεία. Τώρα υποφέρουμε όπως
ο Κύριος. «Ο μαθητής δεν είναι ανώτερος από τον
δάσκαλό του», λέει ο Ιησούς. Αλλού πάλι λέει:
«Μη φοβάσαι μικρό ποίμνιο, νίκησα τον κόσμο», το κακό που υπάρχει γύρω σου και που σε
τρομάζει, το θάνατο. Αξίζετε περισσότερο κι από
τα σπουργίτια. Αρκεί να ακολουθούμε τον Χριστό
που είναι το φως, η Αλήθεια, η ζωή. Ο Ιησούς, το
επαναλαμβάνω, κατήργησε το θάνατο, ο θάνατος
δεν υπάρχει πια. Με το θάνατό του μας αποκατέστησε στη ζωή και αυτή η ζωή είναι αληθινή και
αιώνια. Τι όμορφο μεγαλείο η πίστη μας!
Ο Ιησούς όμως είναι απαιτητικός, πολύ απαιτητικός και λέει: «αν έχεις να θάψεις τον πατέρα σου
ή ένα δικό σου πρόσωπο, πιο επείγον είναι να με
ακολουθήσεις εδώ και τώρα».
Είναι επείγον να ακολουθούμε τον Ιησού. Κατεπείγον. Πρώτη ανάγκη. Τα άλλα έρχονται μετά.
Αυτό απαιτεί πίστη ώριμη, καλλιεργημένη, ώστε
η ζωή μας να αντανακλά το ζωντανό Θείο πρόσωπο του Ιησού και όχι τον εαυτό μας. «Δεν ζω εγώ»,
λέει ο Παύλος, ο πρώην διώκτης των χριστιανών.
«ο Χριστός ζει σ’ εμένα». Ο νοών νοήτω!
Έτσι αν κατάλαβα καλά και ακολουθώ το Χριστό στ’ αλήθεια, δεν μπορώ να παραλείπω καμία
Κυριακάτικη Λειτουργία και Εορτή, που είναι το
ελάχιστον όπως είναι η Εορτή των Αγίων Πάντων
την 1η Νοεμβρίου ή εκείνη των Κεκοιμημένων
Πιστών στις 2 Νοεμβρίου, που είναι όσο σπουδαίες είναι το Πάσχα και τα Χριστούγεννα. Και όχι
μόνο αυτό, αλλά θα λογοδοτήσουμε για την Πίστη μας αν την μεταδώσαμε και στους άλλους, αν
την μοιραστήκαμε με τους άλλους και πρώτα με
τα παιδιά μας, με τον άνδρα μας και τη γυναίκα
μας κ.ο.κ. Περισσότερο από ποτέ ο άνθρωπος έχει
ανάγκη από το Θεό και την Εκκλησία, αλλά όχι
από όποιον Θεό νά’ ναι, αλλά από το Θεό του Ιησού Χριστού που είναι Πατέρας τόσο καλός και
πολυεύσπλαχνος που μας ξανάφερε στο θαυμαστό
του φως με το θάνατό του και την Ανάστασή του.
Έχει ανάγκη από εμάς που είμαστε η Εκκλησία
του καθ’ οδόν, προς τον νέο ουρανό και τη νέα γη
που, μας υποσχέθηκε βάζοντας ειρήνη, δικαιοσύνη, χαρά, ελπίδα, φως, μέσα σ’ ένα κόσμο που έχει
χάσει την πυξίδα του και κλείστηκε στον εαυτό
του. Ας γίνουμε το φως και το αλάτι του Χριστού γύρω μας και πρώτα μέσα στην οικογένειά μας.
Η σημερινή κρίση ας μας κάνει να αγαπάμε την
Εκκλησία στην οποία ενσωματωθήκαμε με το Βάπτισμα και σώθηκε ο κόσμος όλος. Περισσότερο
από ποτέ οι χριστιανοί και μάλιστα ενωμένοι και
μονιασμένοι, είμαστε η «Χαρά και η Ελπίδα» του
συγχρόνου κόσμου. Περισσότερο από ποτέ ο Θεός
είναι ενεργά παρών μέσα σε κάθε λαό της γης. Ας
μην είμαστε σκυθρωποί και κατσουφιασμένοι σαν
τους μη έχοντες ελπίδα. Η κρίση αυτή είναι, είμαι
σίγουρος, μία ακόμη Επίσκεψη του Θεού στον
Λαό του Θεού και στον κόσμο στο σύνολό του.
Π. Ιωάννης Λούβαρης
Λαζαριστής
49
Εορτασμός της Αμιάντου Συλλήψεως της Θεοτόκου στη Θεσσαλονίκη
Τελετή ορισμού Νέου Εφημερίου
Το Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012, εορτάστηκε
στη Θεσσαλονίκη με κάθε επισημότητα η Αμίαντος Σύλληψις της Παναγίας, στην οποία είναι
αφιερωμένος ο Καθεδρικός Καθολικός Ναός της
πόλης. Στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία χοροστάτησε ο Αρχιεπίσκοπος Κερκύρας, Ζακύνθου,
Κεφαλληνίας και Τοποτηρητής του Αποστολικού
Βικαριάτου Θεσσαλονίκης π. Ιωάννης Σπιτέρης.
Ο εορτασμός συνέπεσε με την τελετή ανάθεσης
καθηκόντων στο νέο εφημέριο της Θεσσαλονίκης,
τον π. Γεώργιο Όβσιακ (Jerzy Owsiak).
50
Σε κλίμα ιδιαίτερης συγκίνησης συμμετείχε στην
εντυπωσιακή αυτή εκδήλωση πλήθος πιστών, αν και ήταν βράδυ Σαββάτου -, τα μέλη του ενοριακού συμβουλίου, όλων των ενοριακών θεσμών
και ιδιαίτερα των νέων και των εφήβων, ενώ την
όλη τελετή χρωμάτισε η χορωδία της Ενορίας.
Καθώς η Εκκλησία μας διανύει το Έτος της
Πίστεως όλα τα αναγνώσματα στην τελετή ανάληψης καθηκόντων εφημερίου, αλλά και οι δεήσεις και οι αντιφωνικοί ψαλμοί είχαν επιλεγεί με
σκοπό η κοινότητα και ο συναγμένος στην τελετή πιστός λαός της Θεσσαλονίκης να ανανεώσει
και αυτός την πίστη του. Μετά την απαγγελία
του «Πιστεύω» ο νέος εφημέριος έδωσε και συνυπέγραψε με τον Επίσκοπο και το Γραμματέα
του Αποστολικού Βικαριάτου την καθιερωμένη
«Ομολογία Πίστεως», στην οποία ο λαός συναίνεσε αναφωνώντας «Αμήν». O νέος εφημέριος συνέχισε: «Πιστεύω επίσης σταθερά όλες τις αλήθειες
που περιέχονται στο γραπτό Λόγο του Θεού ή εκείνες
που μεταδίδονται από την Παράδοση και προτείνονται από την Εκκλησία, είτε διαμέσου μιας επίσημης
απόφασης, είτε δια της τακτικής και παγκόσμιας αυθεντικής διδασκαλίας για να τις πιστεύουμε ως θεϊκά
αποκαλυμμένες. Σταθερά επίσης ασπάζομαι και δέ-
χομαι όλες και κάθε μία χωριστά τις αλήθειες που η
Εκκλησία προτείνει με τρόπο οριστικό και αφορούν
τη διδασκαλία της πίστεως και των ηθών. Ακόμη, με
θρησκευτική υποταγή της θελήσεως και της διανοίας, αποδέχομαι τις διδασκαλίες που διακηρύττονται,
τόσο από τον Ρωμαίο Ποντίφικα, όσο και από το
Σώμα των Επισκόπων, όταν ασκούν το αυθεντικό διδακτικό έργο, ακόμη και όταν δεν έχουν την πρόθεση
να τις διακηρύξουν με μια οριστική απόφαση».
Στο Διοριστήριο έγγραφό του προς τον π. Γεώργιο, ο Επίσκοπος ανέφερε χαρακτηριστικά: «Επιδίωξή μας είναι η έμπρακτη μαρτυρία κοινωνίας
Επισκόπου και μοναχών στην επίτευξη ενότητας και
συναντίληψης στην ποιμαντική της τοπικής Εκκλη-
51
σίας. Γι’ αυτό, τηρώντας πάντοτε το ίδιον χάρισμά
τους, οι ιερομόναχοι καλούνται να γίνουν μάρτυρες
κοινωνίας και συγχρονισμού με τον Επίσκοπο στα
της ποιμαντικής και λατρείας, αναγνωρίζοντας την
ποιμαντική του εξουσία και την ανάγκη ενότητας
στην αποστολική δράση (βλ. LG 54, CD 35 και τη μετασυνοδική αποστολική παραίνεση Vita Consecrata
49). Η ύπαρξη μοναχικών Ταγμάτων στην Εκκλησιαστική Επαρχία είναι πλούτος για την τοπική
Εκκλησία εφόσον υπενθυμίζεται σε κλήρο και λαό
η ποικιλία των χαρισμάτων που αναδεικνύει ο Θεός
52
μέσα στην Εκκλησία Του, ώστε με τη δύναμη του
Πνεύματος, ο Ιησούς Χριστός να υμνείται, να κηρύττεται, να δοξάζεται, να διαχέεται μέσα στην κοινωνία
των ανθρώπων. Τα οφέλη όμως είναι ορατά και για
τα μοναχικά τάγματα, τα οποία συγκεκριμενοποιούν
με την επαφή τους με τους ενορίτες τις απαιτήσεις
μαρτυρικής βίωσης των ευαγγελικών αρετών και
επαληθεύουν το δυναμισμό και την αποτελεσματικότητα της αφιέρωσής τους οδηγώντας στην ώριμη χριστιανική ζωή μια χριστιανική κοινότητα. (βλ. καν.
673, 6754 §§1-2) αναλαμβάνοντας τη διαποίμανση
αυτής της Ενορίας, η οποία εξυπηρετεί πνευματικά
όλη τη Κεντρική και Δυτική Μακεδονία, αναγνωρίζοντας τη θέλησή σου να υπηρετήσεις το λαό του
Θεού που σου ανατίθεται και στηρίζοντας με την
εμπιστοσύνη μου τις ικανότητές σου, σε συνοδεύω με
την προσευχή μου».
Παράλληλα ανεγνώσθη το διοριστήριο προς τον
π. Αγαπητό (π. Agapit EBIAGENA) με το οποίο
αναλαμβάνει καθήκοντα Υπεφημερίου στην Καθολική Ενορία της Θεσσαλονίκης. Στο τέλος της
τελετής ο Σεβ.τος π. Ιωάννης δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τον απερχόμενο Π. Γιάννους Ζβολίνσκι (Janusz Zwoliński), που εξακολουθεί τη διακονία
του ως Ηγούμενος και Οικονόμος της Κοινότητας
των Πατέρων της Αποστολής (Λαζαριστών). Τον
ευχαρίστησε για την ιδιαίτερα πετυχημένη θητεία του ως Εφημέριος της ενορίας και τόνισε το
ζήλο και τη μεθοδικότητα που είχε επιδείξει όλα
τα χρόνια της διακονίας του ως εφημέριος. Του
ευχήθηκε καλή συνέχεια στο δύσκολο έργο του
στην Κοινότητα, αλλά και στα νέα επιπρόσθετα
καθήκοντα εξυπηρέτησης των εκκλησιών της
Καβάλας, Αλεξανδρούπολης και Ξάνθης, ενορίες
που εξυπηρετούσε μέχρι σήμερα ο νέος εφημέριος. Στο διοριστήριο που ανέγνωσε ο π. Ιωάννης
Ασημάκης, Γραμματέας του Αποστολικού Βικαριάτου, ο Αρχιεπίσκοπος είπε: «Διορίζω εσένα π.
Janusz Zwoliński cm, Λειτουργό των Ενοριών Αγ. Ιωσήφ Αλεξανδρουπόλεως, Αγ. Παύλου Καβάλας και
του Παρεκκλησίου του Αγ. Ιωσήφ στη Ξάνθη. Με το
παρόν έγγραφό μου σε τοποθετώ και σε καθιστώ Λειτουργό των ως άνω Ιερών Ναών, με όλες τις εξουσίες,
τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις στον πνευματικό
τομέα, σύμφωνα με όσα ορίζει το Κανονικό Δίκαιο,
οι αποφάσεις της οικίας Εκκλησιαστικής Αρχής και
το Καταστατικό των Ενοριακών Συμβουλίων αυτής
της Εκκλησιαστικής Επαρχίας».
H Ευχαριστιακή Σύναξη συνεχίστηκε στην Ενοριακή Αίθουσα, που είχε στολίσει και προετοιμάσει κατάλληλα η Νεολαία της Ενορίας. Κατά τη
δεξίωση που παρατέθηκε, τόσο ο νέος Εφημέριος
όσο και ο απερχόμενος δέχθηκαν τις θερμές ευχές
και εκδηλώσεις αγάπης από τους ενορίτες μέσα σε
εγκάρδια ατμόσφαιρα.
53
ΕΝΟΡΙΑ ΑΜΙΑΝΤΟΥ ΣΥΛΛΗΨΕΩΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Την Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013 γιορτάσαμε την
πανήγυρη των Θεοφανίων στην Ενορία μας, με
Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβ. Αρχιεπισκόπου μας π. Ιωάννη Σπιτέρη. Με την ευκαιρία
της γιορτής αυτής και της παρουσίας του Επισκόπου μας, μετά τη Θεία Λειτουργία έγινε η ευλογία
- αγιασμός του καινούριου κτιρίου της Κάριτας
από τον Σεβασμιότατο. Στην συνέχεια ακολούθησε η Κοπή της Βασιλόπιτας στην ενοριακή αίθουσα όπου αρχικά έγινε στους ενορίτες μια σύντομη
ενημέρωση των θεσμών για τη δράση τους κατά
το προηγούμενο έτος. Το λόγο έλαβε αρχικά ο Πατέρας Γιώργος Όβσιακ, Εφημέριος της Ενορίας
μας από τις 8 Δεκεμβρίου 2012, ο οποίος ευχαρί-
στησε θερμά τους Ιερείς, τους θεσμούς και τις
οργανώσεις για τη δράση τους αλλά και όλους
τους ενορίτες που με την συμμετοχή τους στηρίζουν και ζωντανεύουν την Ενορία. Επίσης ευχαρίστησε τον π. Γιάννους Ζβολίνσκι, αν και απών
από την γιορτή λόγω των νέων του καθηκόντων,
για την πολύτιμη προσφορά του και το έργο του
όλα αυτά τα χρόνια ως Εφημέριος. Στη συνέχεια
οι εκπρόσωποι των θεσμών και οργανώσεων της
Ενορίας παρουσίασαν τον απολογισμό τους, ώστε
να παρουσιαστεί όλη η δράση της Ενοριακής Κοινότητας. Την ενημέρωση έκλεισε ο Σεβ. Ιωάννης
Σπιτέρης, ο οποίος ευχήθηκε τα καλύτερα για
όλους και ευλόγησε την βασιλόπιτα.
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΝΟΡΙΑΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ 2012
ΕΝΟΡΙΑΚΟ – ποιμαντικο ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Το Ενοριακό – Ποιμαντικό Συμβούλιο αποτελεί
τον κινητήριο μοχλό όλης της δράσης της Ενορίας καθώς μετέχουν σ’ αυτό το σύνολο των Ιερέων,
εκπρόσωποι των μοναχών, εκπρόσωποι όλων των
θεσμών και αιρετά μέλη που εκλέγονται από το
σύνολο των ενοριτών.
Το Ενοριακό – Ποιμαντικό Συμβούλιο συνεδριάζει κάθε δεύτερη Δευτέρα το μήνα και κατά τη
διάρκεια των συζητήσεων, εκτός από τις καθιερωμένες ενημερώσεις των θεσμών μέσω των αντιπροσώπων τους, συζητούνται οργανωτικά θέματα της ενοριακής ζωής αλλά και αναζητούνται οι
καλύτεροι τρόποι αναθέρμανσης και αναζωογόνησης της Καθολικής Κοινωνίας – Κοινότητας της
Θεσσαλονίκης.
Στα πλαίσια του Ενοριακού Συμβουλίου λειτουργούν επίσης οι ακόλουθες επιτροπές:
χειριστές για την γενική κατάσταση εσόδων την
τελευταία διετία προέκυψαν οι εξής γενικές αρνητικές παρατηρήσεις και επισημάνσεις:
• Το νέο φορολογικό σύστημα και τα επιβαλλόμενα τέλη ακίνητης περιουσίας πλήττουν καίρια
τα έσοδα της Ενορίας.
• Η οικονομική κρίση προκαλεί αδυναμία σε πολλούς ενοικιαστές να καταβάλλουν τα μισθώματα που οφείλουν.
• Αυξάνονται και τα ξενοίκιαστα διαμερίσματα,
ενώ αναγκαζόμαστε σε μείωση των μισθίων.
• Η παλαιότητα και η πολυετή χρήση αυξάνουν
τα έξοδα συντήρησης.
• Πρόβλημα παρουσιάζεται στη συντήρηση του
Κοιμητηρίου καθώς υπάρχουν αρκετές οικονομικές εκκρεμότητες όσον αφορά την πληρωμή
της ετήσιας συνεισφοράς των τάφων που έχουν
οι ενορίτες.
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ:
Μπροστά στα νέα αυτά δεδομένα επιχειρήθηκε να
καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια με στόχο:
Κατά την τελευταία ενημέρωση από τους δια-
•Την μείωση των δαπανών, όπου αυτό είναι δυ-
54
νατό, χωρίς φυσικά να γίνουν εκπτώσεις στην
ποιότητα του παρεχόμενου φιλανθρωπικού έργου.
•Την ενθάρρυνση της εθελοντικής προσφοράς
των ενοριτών σε όλους τους τομείς δράσης της
Ενορίας.
•Τη συνέχιση των προσπαθειών συντήρησης
των ακινήτων με την βέλτιστη αξιοποίηση των
σχετικών κονδυλίων (τα λιγότερα χρήματα για
την καλύτερη δυνατή παρερχομένη εργασία).
Σε γενικές γραμμές τα έξοδα αντιμετωπίστηκαν
με προσοχή και με μοναδικό κριτήριο την διαφύλαξη των περιουσιακών στοιχείων της Ενορίας,
την εξυπηρέτηση των πιστών και την εύρυθμη
λειτουργία της Ενορίας και όλων των Θεσμών της.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ
Σκοπός της επιτροπής Θείας Λατρείας είναι η εμψύχωση της λειτουργικής ζωής της Ενορίας. Η
Επιτροπή φροντίζει για την επιμέλεια των φυλλαδίων προσευχής, την επιλογή των εμψυχωτών
και αναγνωστών (ενηλίκων και νέων) και την
επιλογή των ασμάτων, ώστε οι τελετές να εμφανίζονται όσο γίνεται περισσότερο οργανωμένες,
ζωντανές και κατανυκτικές για να βοηθήσουν καλύτερα τους πιστούς στην προσευχή τους.
Στο πλαίσιο της Επιτροπή λειτουργεί μια πολυφωνική Χορωδία η οποία λαμπρύνει τόσο τις εορταστικές Θείες Λειτουργίες, όσο και τις έκτακτές
τελετές στην Ενορία. Όλες αυτές οι δραστηριότητες δεν θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς την συνεχή φροντίδα του μαέστρου κ. Ηλία Σαλσά, τον κ.
Παντελή Πρίντεζη και της οργανοπαίκτριας Μιράντας Σιλάβου, που συμβάλλουν για την καλύτερη μουσική συμμετοχή τόσο της χορωδίας, στις
Εορταστικές Ακολουθίες, όσο και των πιστών στις
Θείες Λειτουργίες της Ενορίας.
Έκτος από όλους αυτούς τους ενορίτες, οι οποίοι
προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στις λειτουργικές
τελετές, υπάρχουν και οι λειτουργό-υπηρέτες.
ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟ - ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Το κεντρικό κατηχητικό έργο επιτελείται κάθε
Σαββάτου στις εγκαταστάσεις του Κατηχητικού
Κέντρου, (Κολοκοτρώνη 19, στην Σταυρούπολη). Το κέντρο φιλοξενεί κάθε φορά γύρω στα
45-50 παιδιά. Το πρόγραμμα των συναντήσεων
περιλαμβάνει συγκέντρωση στο παρεκκλήσιο για
εισηγητική κατήχηση και ύμνους (20 λεπτά) και
1η ώρα κατήχησης διαρκείας 40 λεπτών. Μετά από
διάλειμμα 20 λεπτών ακολουθεί η δεύτερη ώρα
κατήχησης διαρκείας 40 λεπτών. Στο Κατηχητικό
Εγκόλπιο, που εκδίδεται κάθε χρόνο, γίνεται αναφορά στο αναλυτικό ετήσιο πρόγραμμα της κατήχησης και στα σημαντικά γεγονότα της ενοριακής
ζωής, γεγονός που το καθιστά ένα ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο για τους κατηχητές, τα παιδιά και
τους γονείς. Στο κεντρικό κατηχητικό έργο, εκτός
από τον εφημέριο μέχρι το προηγούμενο Δεκέμβριο π. Γιάννους και το διάδοχό του, νέο εφημέριο
π. Γεώργιο, μετέχουν δύο Αδελφές της Αγάπης και
4 καταρτισμένοι λαϊκοί πιστοί.
Αξίζει να σημειωθεί και το παράλληλο κατηχητικό έργο που γίνεται κάθε Σάββατο βράδυ για
παιδιά και ενηλίκους της αλβανικής κοινότητας,
με τη συμμετοχή του Π. Μάρεκ και των αδελφών
της Αγάπης. Φέτος, ξεκίνησε και η προσπάθεια
σύνδεσης και καλύτερου συντονισμού όλων των
κατηχητικών προσπαθειών με τακτικές συγκεντρώσεις της κατηχητικής επιτροπής.
Κατά τη διάρκεια της φετινής κατηχητικής περιόδου αναμένεται να πραγματοποιηθούν 35 συγκεντρώσεις κατηχητικού, 4 συγκεντρώσεις γονέων,
Χριστουγεννιάτικη γιορτή και αποκριάτικος χορός. Πραγματοποιήθηκαν επίσης, ειδικές τελετές
προετοιμασίας των παιδιών για το Πάσχα και τα
Χριστούγεννα. Το καλοκαίρι 2 παιδιά των μεγάλων τάξεων του Κατηχητικού συμμετείχαν στην
κατασκήνωση, που διοργάνωσε η Αρχιεπισκοπή
Κέρκυρας στις εγκαταστάσεις της Μεσογγής.
Κάθε φορά που βρίσκεται μαζί μας ο επίσκοπός
μας, Σεβ. Ιωάννης, τελεί την Θεία Λειτουργία με
55
ειδική λειτουργική αναφορά σε παιδιά.
Η έργο της μεταφοράς των παιδιών πραγματοποιείται με τα δύο μίνι λεωφορεία του Κατηχητικού
και τη αναγκαία συνδρομή ακόμα και μελών της
Κατηχητικής Επιτροπής.
ΟΜΑΔΑ ΕΦΗΒΩΝ
- Συγκεντρώσεις κάθε Σάββατο στις 17:30, όπου
συγκεντρώνονται περίπου 15 άτομα κάθε φορά.
- Εξυπηρέτηση και προσφορά κυριακάτικου
καφέ μετά τη Θεία Λειτουργία, από τους νέους,
μαζί με κέρασμα.
- Προετοιμασία για τη Γιορτή του Χριστού Βασιλέα μαζί με τους εφήβους, στους ύμνους, στα
αναγνώσματα και στις δεήσεις.
- Δραστηριότητες, εμψυχώσεις, παιχνίδια και
προβολές ταινιών με διάφορα περιεχόμενα.
- Συμμετοχή στην Πανελλήνια Συνάντηση στη
Σύρο.
- Διοργανώνονται εκδρομές σε διάφορες περιοχές
της χώρας μας. (Καβάλα, Καστοριά, Κέρκυρα και
αλλού.)
- Προετοιμασία για την Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας που θα πραγματοποιηθεί στη Βραζιλία, και
συγκεκριμένα στο Ρίο ντε Τζανέιρο.
- Είπαμε τα Κάλαντα όπως κάθε χρόνο στους ενορίτες αλλά και στο γηροκομείο του Ράπτη, όπου
δόθηκε μήνυμα αγάπης και βοήθειας στους φιλοξενούμενους αδερφούς μας.
- Συμμετοχή ατόμων σε σεμινάρια εμψυχωτών
στην Αθήνα αλλά και στο εξωτερικό.
Τέλος, προσκαλούμε όσους νέους και όσες νέες
επιθυμούν να έρχονται στις συναντήσεις μας.
ΝΕΟΛΑΙΑ
-Προετοιμασία για τη Γιορτή του Χριστού Βασιλέα μαζί με τους εφήβους, στους ύμνους, στα
αναγνώσματα και στις δεήσεις.
-Δραστηριότητες, εμψυχώσεις, παιχνίδια και προβολές ταινιών με διάφορα περιεχόμενα.
-Συμμετοχή στην Πανελλήνια Συνάντηση στη
Σύρο.
-Διοργανώνονται εκδρομές σε διάφορες περιοχές
της χώρας μας. (Καβάλα, Καστοριά, Κέρκυρα
και αλλού.)
-Προετοιμασία για την Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας που θα πραγματοποιηθεί στη Βραζιλία, και
συγκεκριμένα στο Ρίο ντε Τζανέιρο.
-Είπαμε τα Κάλαντα όπως κάθε χρόνο στους ενορίτες αλλά και στο γηροκομείο του Ράπτη, όπου
δόθηκε μήνυμα αγάπης και βοήθειας στους φιλοξενούμενους αδερφούς μας.
-Συμμετοχή ατόμων σε σεμινάρια εμψυχωτών
στην Αθήνα αλλά και στο εξωτερικό.
Τέλος, προσκαλούμε όσους νέους και όσες νέες
επιθυμούν να έρχονται στις συναντήσεις μας.
ΜΕΡΙΜΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Η Επιτροπή Μέριμνα για την Οικογένεια έχει
σκοπό την χριστιανική υποστήριξη της οικογένειας και είναι στελεχωμένη από εθελοντές
ειδικούς επιστήμονες : δικηγόρο, εκπαιδευτικούς,
ιατρό και ψυχολόγο.
Η Επιτροπή Μέριμνα για την Οικογένεια
απευθύνεται:

Στους νέους που επιθυμούν να παντρευτούν
ή να επιλέξουν τον ιερατικό – μοναχικό βίο
στην υπηρεσία της Εκκλησίας και της οικογένειας
-Συγκεντρώσεις κάθε Σάββατο στις 17:30, όπου
συγκεντρώνονται περίπου 15 άτομα κάθε φορά.

Σε ζευγάρια και οικογένειες που βιώνουν μία
οικογενειακή, κοινωνική, ηθική κρίση ή οικονομική δυσκολία
-Εξυπηρέτηση και προσφορά κυριακάτικου καφέ
μετά τη Θεία Λειτουργία, από τους νέους, μαζί
με κέρασμα.

Σε όλες τις οικογένειες της Ενορίας μας που επιθυμούν να βελτιώσουν την ποιότητα της οικογενειακής ζωής
56
Η Επιτροπή Μέριμνα για την Οικογένεια
λειτουργεί αθόρυβα και με ιδιαίτερη εχεμύθεια
σεβόμενη την ιδιαιτερότητα της κάθε οικογένειας που απευθύνεται σε αυτήν. Οι ενδιαφερόμενοι
απευθύνονται σε αυτήν μέσω του εφημέριου μας.
Η Επιτροπή Μέριμνα για την Οικογένεια προσφέρει :

Πνευματική συμπαράσταση και υποστήριξη δηλαδή η εμβάθυνση της πνευματικότητας τη οικογένειας, την καλύτερη κατανόηση του μυστηρίου του γάμου, την υποστήριξη της χριστιανικής μόρφωσης των
παιδιών

Νομική στήριξη που αφορά την ύπαρξη της
ίδιας της οικογένειας ή ειδικών προβλημάτων
στο πρόσωπο του κάθε μέλους

Ιατρική υποστήριξη των μελών της οικογένειας δηλαδή ενημέρωση και συμβουλευτική
σχετικά με θέματα υγείας

Ψυχολογική συμβουλευτική δηλαδή συζήτηση και από κοινού διερεύνηση των δυσκολιών με σκοπό την κατανόηση και αντιμετώπιση
των αντικειμενικών ή υποκειμενικών παραγόντων που συνδέονται με τις δυσκολίες που βιώνει η οικογένεια ή κάποιο μέλος της
Τα μέλη της Επιτροπής Μέριμνα για την Οικογένεια το έτος 2012 πρόσφεραν στην ενοριακή
μας κοινότητα μια δέσμη δράσεων, δηλαδή :

Προετοίμασαν 3 ζευγάρια νέων για το χριστιανικό γάμο

Υποστήριξαν με βιωματικά εργαστήρια, εμψυχώσεις και εισηγήσεις την Ομάδα Εφήβων της
Ενορίας μας

Συμμετείχαν στους εορταστικούς επετείους
στα πλαίσια γιορτασμού της Αγίας Οικογενείας
όπου έγιναν και υποσχέσεις

Συμμετείχαν στην συνάντηση του αδελφού
υπεύθυνου της οικουμενικής κοινότητας του
TAIZE της Γαλλίας στα πλαίσια της γνωριμίας και ανταλλαγής απόψεων των νέων και των
οικογενειών μέσα στην καθολική εκκλησία .

Πρόσφεραν την εξειδικευμένη συμβουλευτική
ενοριτών και συγκεκριμένα το έτος 2012 πραγματοποιήθηκαν :
- 19 συνεδρίες νομικής υποστηρικτικής και συμβουλευτικής
- 34 συνεδρίες ατομικής και οικογενειακής ψυχολογικής συμβουλευτικής
- 8 συνεδρίες ιατρικής υποστηρικτικής
ΛΕΓΕΩΝΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ
Η Λεγεώνα της Μαρίας έχει αυτή τη στιγμή 9
μέλη. Τη χρονιά που πέρασε είχε πολλές δυσκολίες ειδικά στις αρχές, ύστερα όμως βρήκε και πάλι
το δρόμο της. Έτσι πραγματοποίησε 38 επισκέψεις σε σπίτια ως επί το πλείστον υπερήλικων και
4 επισκέψεις σε γηροκομεία. Παρευρεθήκαμε
στην προσευχή χριστιανών γυναικών και κάναμε πνευματικές ασκήσεις τον Απρίλιο μαζί με το
αγγλόφωνο τμήμα και μερικά από τα βοηθητικά
μέλη. Είμαστε διατεθειμένοι να βοηθήσουμε την
Ενορία και τους Ιερείς σε ό, τι μας ζητηθεί και
ήδη 2 από τα μέλη μας κάνουν κατηχητικό στα
παιδιά της Ενορίας. Τελευταία συμπεριλάβαμε
στις προσευχές μας και τις προσευχές για το Έτος
της Πίστης.
Κινημα των ΦοκολΑρε
στη Θεσσαλονικη
Κάθε δεύτερο Σάββατο του μήνα τα μέλη του
κινήματος των Φοκολάρε συγκεντρωνόμαστε
στην Καθολική Εκκλησία στη Θεσσαλονίκη και
μελετούμε το Λόγο του Θεού. Τελευταία οι συναντήσεις μας γίνονται και στα σπίτια των μελών
του κινήματος. Στις συναντήσεις αυτές προσκαλούμε, βεβαίως, όλους τους πιστούς της ενορίας
μας. Το κίνημα των Φοκολάρε, λόγω της διεθνικότητας του, διοργανώνει συναντήσεις σε όλο
τον κόσμο, όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη η στην
Ελλάδα. Την περασμένη 2012 χρονιά μια από τις
διεθνείς συναντήσεις μας έγινε στην Κωνσταντι57
νούπολη. Σ΄ αυτήν παρευρέθηκαν άνθρωποι από
πολλές χώρες του κόσμου και την Ελλάδα επίσης,
καθώς και από την ενορία μας. Ήταν μέρες γεμάτες προσευχή και χαρές. Ξεχωριστή σημασία είχε
η συνάντησή μας με τον Οικουμενικό Πατριάρχη
Βαρθολομαίο, ο οποίος μας δέχτηκε με ιδιαίτερη
αγάπη.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
Η επιτροπή δημοσίων σχέσεων φρόντισε φέτος
για το σύνολο των εκδηλώσεων που πραγματοποιήθηκαν στην ενορία με την κατάλληλη προβολή
και την επιμέλεια δεξιώσεων ή κερασμάτων. Με
νέα σύνθεση μελών, που αναδείχθηκε από μέλη
του νέου Ενοριακού Συμβουλίου, συνεχίζεται το
έργο προβολής. Συγκεκριμένα:
•Διοργάνωσε με επιτυχία την ετήσια χοροεσπερίδα των ενοριτών με την ευκαιρία της αποκριάς.
•Διοργάνωσε συναυλίες και εκδηλώσεις και επιμελήθηκε αρκετές δεξιώσεις προς τους ενορίτες
στο προαύλιο του Ναού ή στην Ενοριακή Αίθουσα σε ειδικές εορτές.
•Φροντίζει και επιμελείται την ιστοσελίδα της
ενορίας, που αποτελεί την πύλη της ενορίας και
της κοινότητας στο διαδίκτυο.
Επιμελείται τη σύνταξη και αποστολή διαφόρων
τακτικών ανταποκρίσεων, τόσο προς την κεντρική σελίδα νέων του Γραφείου Τύπου της Καθολικής Ιεραρχίας όσο και στην ιστοσελίδα της Ενορίας.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟΥ
Σ’ αυτήν την χρονιά η Επιτροπή προσπάθησε να
κάνει το καλύτερο δυνατό για τις ανάγκες του
Κοιμητηρίου οι οποίες είναι πολλές και απαραίτητες. Εδώ και λίγα χρόνια και σε συνδυασμό
με την οικονομική κρίση που πλήττει την χώρα
μας, η Επιτροπή έκρινε ότι δεν πρέπει να ζητά
κονδύλια από το Ενοριακό Ταμείο. Άλλωστε τα
πολύ μεγάλα έργα αποπερατώθηκαν. Κει είμαστε
58
ευτυχείς γι’ αυτές τις αποπερατώσεις. Φέτος έγινε
πραγματικότητα ένα έργο που ήθελε διακαώς ο π.
Γιάννους. Το σκέπαστρο στην Εκκλησία του Κοιμητηρίου. Ένα σκέπαστρο στην είσοδο του Ναού
που θα διευκολύνει την τέλεση διαφόρων τελετών. Ευχαριστούμε την Μονή για την προσφορά
της σ’ αυτό το έργο.
Το 2012 ήμασταν πιο ικανοποιημένοι από το θέμα
της καθαριότητας των κοινόχρηστων χώρων.
Προσπαθούμε συνέχεια..
Δεν είμαστε ακόμη ικανοποιημένοι από την προέλευση των ενοριτών για την τακτοποίηση των
οφειλών τους. Αντιλαμβανόμαστε τις δυσκολίες
που περνά καθημερινά κάθε οικογένεια και το σεβόμαστε γιατί και εμείς περνάμε τις ίδιες δυσκολίες. Όμως άφησαν πολλά χρόνια να περάσουν
και δεν φρόντισαν για τους οικείους τους που
αναπαύονται στο Κοιμητήριό μας. Μερικοί τους
οποίους γνωρίζουμε, θα πρέπει να ντρέπονται γι’
αυτές τις καταστάσεις. Να είστε σίγουροι πως θα
τοποθετήσουμε λίστες μες τα ονόματα των οφειλετών στους πίνακες ανακοινώσεων του Καθεδρικού Ναού, του Αγίου Βικεντίου στην Σταυρούπολη, στο Καλαμαρί και στο Κοιμητήριο. Τα
έσοδα είναι σαφώς λιγότερα από τα έξοδα και η
κατάσταση έγινε πολύ δύσκολη. Παρακαλούμε
πολύ με την έλευση του 2013 να φροντίσουν όλοι
τις οφειλές τους. Τους παρακαλούμε θερμά. Μέσα
στο 2012, έλαβαν μέρος οι εξής τελετές στο Κοιμητήριο:
1)Δύο φορές ο δρόμος του Σταυρού για τους ενορίτες.
2)Μία φορά ο δρόμος του Σταυρού για το κατηχητικό
3)Θεία Λειτουργία και Αγιασμός των τάφων στις
04/11/2012 παρουσία περίπου 300 ενοριτών και
της Χορωδίας της Ενορίας.
Τέλος, φέτος οδηγήσαμε ενορίτες στην τελευταία
τους κατοικία και μεταξύ αυτών και τον Αδελφό
Πρίντεζη Ιωάννη ο οποίος πρόσφερε πολλά στο
Κοιμητήριο αλλά άγνωστα για πολλούς.
“πείνασα και μου δώσατε να φάω, δίψασα και μου δώσατε να πιω, ήμουν ξένος
και με περιμαζέψατε, γυμνός και με ντύσατε, άρρωστος και με επισκεφθήκατε,
φυλακισμένος και ήρθατε να με δείτε.
Σας βεβαιώνω, πως αφού τα κάνατε αυτά για έναν από τους άσημους αδερφούς μου,
τα κάνατε για μένα.” (Ματθ.25)
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΡΙΤΑΣ 2012
ΕΣΟΔΑ
ΕΞΟΔΑ
Υπόλοιπο χρήσης 2011
1025,34 Τρόφιμα
4596,06
Μηνιαίος δίσκος
2765,17 Φυλακισμένοι
1250,00
Προσφορά
4773,94 Αδερφές της Ιεραποστολής της Αγάπης
550,00
0,85 Αδερφές του Ελέους στη Μπίτολα
150,00
Τόκοι
Ημέρα Κάριτας
Παζάρι
Πώληση κεριών, ημερολόγιων και
ροδαριών
660,00 Ημέρα Κάριτας
1067,30 Παζάρι
831,60
Αγορά υλικών/ ετοιμασία κεριών,
ημερολόγιων και ροδαριών
222,82
86,00
570,00
Εκπαιδευτικά σεμινάρια:
ΣΥΝΟΛΟ ΕΣΟΔΩΝ
ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΤΑΜΕΙΟΥ
• Αθήνα
1168,30
• Ιταλία
50,00
Έξοδα γραφείου
518,19
Εξοπλισμός θαλάμου διανομής τροφίμων
και ρούχων
519,01
11124,20 ΣΥΝΟΛΟ ΕΞΟΔΩΝ
9680,38
1443,82
59
Συνεχίζοντας και φέτος το
φιλανθρωπικό της έργο η
οργάνωση πραγματοποίησε τις εξής
δραστηριότητες:
• Προσφορά βοήθειας σε 80 έως 100 οικογένειες
μηνιαίως με παροχή τροφίμων, ειδών ρουχισμού και παιχνιδιών,
• Τακτικές επισκέψεις στο σπίτι των Αδερφών
του Ελέους στη Μπίτολα (Σκόπια) με παράδοση ειδών ένδυσης και υπόδησης και προσφορά
οικονομικής βοήθειας,
• Επισκέψεις στα σπίτια των ευεργετούμενων
του φιλανθρωπικού έργου της Κάριτας, για
καλύτερη αναγνώριση των πραγματικών αναγκών, όπως και αναζήτηση και άλλων οικογενειών και ατόμων που βρίσκονται σε ανάγκη,
• Επισκέψεις στους έγκλειστους στις δικαστικές
φυλακές των Διαβατών Θεσσαλονίκης από τον
πνευματικό ποιημένα της Κάριτας Θεσσαλονίκης,
• Παροχή ενός χρηματικού ποσού στα πλαίσια
της προσφοράς αγάπης στις Αδερφές της Ιεραποστολής της Αγάπης στις γιορτινές περιόδους,
• Προσφορά ενός χρηματικού ποσού στους φυλακισμένους των Διαβατών Θεσσαλονίκης στις
γιορτινούς περιόδους,
• Ετοιμασία δεξίωσης για την Ημέρα Κάριτας
στις 18/3/2012- ενθάρρυνση των ενοριτών για
την συμμετοχή στο φιλανθρωπικό έργο της
οργάνωσης συνοδευόμενη από μικρές δεξιώσεις
στις δύο πρωινές και στην απογευματινή Θεία
Λειτουργία,
• Διοργάνωση τριών φιλανθρωπικών παζαριών
με προσφερόμενα είδη ένδυσης, υπόδησης και
παιχνίδια,
• Ετοιμασία και πώληση γιορτινών κεριών και
ημερολογίων με θέμα την καταπολέμηση της
παιδικής φτώχειας, προώθηση των ροδαριών
60
παρασκευασμένων από φυλακισμένους,
• Συμμετοχή στα εκπαιδευτικά σεμινάρια της
Κάριτας Ελλάς (Αθήνα), της Κάριτας Ευρώπης
(Ιταλία) και της Διεθνούς Κάριτας (Βέλγιο) με
σκοπό την καλλιέργεια της συνεργασίας και
την στήριξη των έργων των συναφών φορέων,
• Συντονισμός των φιλανθρωπικών δραστηριοτήτων με συναφείς οργανώσεις της ενορίας - συνεργασία με τον Όμιλο Αγ. Βικέντιος,
την Λεγεώνα της Μαρίας και της Αδερφές της
Ιεραποστολής της Αγάπης, για την καλύτερη
εξυπηρέτηση των αδελφών που βρίσκονται σε
ανάγκη,
• Συνεργασία με την Μ.Κ.Ο. PRAXIS - προώθηση
των αδερφών που χρειάζονται ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όπως και φαρμάκων για στήριξη του έργου της PRAXIS,
• Μηνιαίες συναντήσεις εμψύχωσης των μελών
της Κάριτας Θεσσαλονίκης από τον πνευματικό
ποιμένα της οργάνωσης για τη σωστή καλλιέργεια του πνεύματος της Αγάπης και της
Αλληλεγγύης - πνευματική άσκηση στα Μετέωρα, συμμετοχή στις προσευχές και τελετές στα
πλαίσια του Έτους της Πίστεως.
ΟΜΙΛΟΣ «ΑΓΙΟΣ ΒΙΚΕΝΤΙΟΣ»
Ο Όμιλος «Άγιος Βικέντιος» έχει ως σκοπό έχει
την συμπαράσταση προς τους αρρώστους, τις οικογένειες και αδελφούς μας που βρίσκονται στην
ανάγκη. Τα μέλη του αγαπάνε το Θεό χωρίς να
λογαριάσουν το μόχθο των χεριών και ιδρώτα του
προσώπου τους στην υπηρεσία των φτωχών.
Οι ενορίτες παίρνουν μέρος σ’ αυτό το έργο, γιατί
χωρίς τις δωρεές των ενοριτών και την οικονομική στήριξη στο ετήσιο Παζάρι, τα μέλη του Ομίλου δεν θα μπορούσαν να κάνουν τίποτα.
Οικονομικός απολογισμός ομίλου
«Άγιος Βικέντιος» 2012
Έσοδα
Από δωρεές
Από φακέλους Παζάρι
Λαζαριστές
Διαχ. Επιτροπή
Έξοδα
525,00
290,00
695,00
500,00
200,00
3.002,80 Σύν. εξόδων
Υπόλοιπο ταμείου
3.957,72
Λαϊκοί φιλόθρησκοι του Αγίου Αντωνίου της
Πάντοβα: Πριν από την εορτή του Αγίου Αντωνίου της Πάντοβα, 13 Ιουνίου, πραγματοποιείται μια
προετοιμασία 13 συνεχόμενων Τρίτων (προσευχή
προς τον Άγιο Αντώνιο για διάφορους σκοπούς).
Επισκέψεις και ευλογία οικογενειών: Κάθε
εβδομάδα πραγματοποιούνται επισκέψεις σε οικογένειες ενοριτών για προσευχή, ευλογία και συζήτηση.
ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ
(Τρόφιμα,
Τσουρέκια,
Δώρα,
Παιχνίδια,
Αδελφές,
Αφίσες)
Σύν. Εσόδων
Τα Μυστήρια για τους ενηλίκους: Κάθε χρόνο
στη Κατήχηση των ενηλίκων πολλοί κατηχούμενοι περιμένουν με ενθουσιασμό την ημέρα στην
οποία ο Επίσκοπος θα χορηγήσει τα Θεία Μυστήρια Χριστιανικής Μύησης.
Υπεύθυνος του Ποιμαντικού έργου των αγγλόφωνων της Ενορίας μας, προερχόμενοι από την
Αφρική, Φιλιππίνες, διάφορες χώρες της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής, είναι
1.923,64
ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΣΤΑ ΑΛΒΑΝΙΚΑ
Με τη φροντίδα και στήριξη της Ενορίας και τις
πραγματικά αξιέπαινες προσπάθειες του Πατέρα
Marek Owsiak και της Αδελφής Τessa και λαϊκών
επιτελείται ένα μεγάλο έργο εξυπηρέτησης των
αδελφών μας αλβανών, τόσο στην πόλη της Θεσσαλονίκης όσο και στην ευρύτερη περιοχή:
Κέντρα για την τέλεση της Θείας Λειτουργίας
και την Κατήχηση: Τα Ποιμαντικά Κέντρα δίνουν δυνατότητες στην πνευματική ζωή και αναζωογονούν την πίστη στους θρήσκους. Στα Κέντρα
Θεσσαλονίκης, Γιαννιτσών, Νάουσας και Σήμαντρων (Χαλκιδική) τελούνται Θείες Λειτουργίες
και γίνεται Κατήχηση για παιδιά και ενηλίκους.
ο π. Αγαπητός, Υπεφημέριος της Ενορίας μας από
τις 8 Δεκεμβρίου 2012, ο οποίος με ιδιαίτερη φροντίδα και ζήλο βρίσκεται δίπλα στους ενορίτες.
Πριν από τη Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία στα
αγγλικά, αρκετοί πιστοί συγκεντρώνονται νωρίτερα και απαγγέλουν το Άγιο Ροδάριο. Κάθε Δευτέρα το απόγευμα γίνεται μαζί με τη Θεία Λειτουργία η Προσκύνηση του Πανάχραντου Μυστηρίου
και ακολουθεί η συγκέντρωση των αγγλόφωνων
μελών της Λεγεώνας της Μαρίας.
Διατήρησε την οικογένειά σου, Κύριε
και χορήγησε σ’ αυτή την αφθονία
της ευσπλαχνίας σου
για να προοδεύει με τις ουράνιες διδασκαλίες
και τα δώρα σου.
Δια του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας,
ο οποίος ζει και βασιλεύει
στους αιώνες των αιώνων.
61
Ειδήσεις από την Εκκλησία της Πρέβεζας
Όπως μας ενημερώνει από την Πρέβεζα ο κ.
Ματθαίος Φιλιππούσης, «μεγάλη επιτυχία σημείωσε το ρεσιτάλ βιολιού που πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα το βράδυ με τον εξαίρετο σολίστα
Κλεόδωρο Αγόρα στην Καθολική εκκλησία του
Αγίου Ανδρέα που είχε στολιστεί με αλεξανδρινά
λουλούδια».
Το ρεσιτάλ διοργάνωσε ο Δήμος της Πρέβεζας σε
συνεργασία με το Δημοτικό Ωδείο «Σπύρος Δήμας». Ο Αντιδήμαρχος πολιτισμού κ. Κοσμάς Κορωναίος στο σύντομο χαιρετισμό του είπε μεταξύ
άλλων ότι η συγκεκριμένη εκδήλωση κλείνει τον
πρώτο κύκλο των εκδηλώσεων για την απελευθέρωση της Πρέβεζας που διοργάνωσε ο Δήμος με
την πολύτιμη συμβολή του δημοτικού Ωδείου
Πρέβεζας “Σπύρος Δήμας”, προαναγγέλλοντας
ότι ο δεύτερος κύκλος θα ξεκινήσει τον Ιανουάριο. Ο δεξιοτέχνης του βιολιού Κλεόδωρος Αγόρας
ενθουσίασε κυριολεκτικά το ακροατήριο, μ’ ένα
πρόγραμμα κλασικής μουσικής προσαρμοσμένο
στο πνεύμα των ημερών. Ο ναός γέμισε από κόσμο που θέλησε να απολαύσει αγαπημένες συνθέσεις. Έργα Μπάχ, Γιώργου Χλίτσιου και Ysaye,
ερμηνεύτηκαν με ιδιαίτερη ευαισθησία, ικανοποιώντας απόλυτα τους ακροατές. Στο τέλος το χειροκρότημα υπήρξε θερμό και παρατεταμένο.
Η Καθολική Εκκλησία της Πρέβεζας και τα 100 χρόνια
από την απελευθέρωση της πόλης - 21 Οκτωβρίου 2012
Η παρουσία της καθολικής Εκκλησίας στην
Ήπειρο χάνεται στα μέσα της βενετοκρατίας στον
Ιόνιο χώρο, όταν κοινότητες μοναχών ίδρυαν διάφορες αποστολές σε περιοχές όπως η Πρέβεζα,
η Πάργα, η Άρτα, τα Ιωάννινα κ.ο.κ. Ως προς τη
σύνθεσή τους οι κοινότητες αυτές ήταν πολυεθνικές με τους ιταλούς υπηκόους, αλλά και λειτουργούς να υπερτερούν. Στην Πρέβεζα, σημαντικό
εμπορικό κέντρο εκείνη την εποχή και γεωστρατιωτικής σημασίας λιμάνι ανεγείρεται το 1902 με
τη συμβολή του Αυτοκράτορα της Αυστρίας Φραγκίσκου Ιωσήφ (συζύγου της γνωστής μας από
το «Αχίλλειο» στην Κέρκυρα Ελισάβετ) ένας νέος
Ναός που αφιερώνεται στον Άγιο Ανδρέα και ανατίθεται στο Τάγμα των Φραγκισκανών Διατηρητών. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό
στοιχείο μέσα στην καρδιά της πόλης της Πρέβε62
ζας το οποίο πλαισιώνεται σήμερα από γειτονικά
κτίσματα που καλύπτουν τις πλάγιες όψεις του.
Παρ’ όλ’ αυτά και παρ’ όλες τις μετατροπές που
υπέστη με κύρια αυτή μετά την ολοκληρωτική
του πυρκαγιά το 2003, παραμένει ένα από τα παλαιότερα οικοδομήματα πριν την απελευθέρωση
της Πρέβεζας από τους Τούρκους και το κυριότερο η καρδιά της καθολικής κοινότητας της πόλης
που ολοένα αναπτύσσεται.
Με τη λήξη του Β’ παγκοσμίου πολέμου και την
εκτόπιση των ιταλών (λόγω υπηκοότητας) μοναχών ηγέρθησαν διάφορα ζητήματα σχετικά με το
ιδιοκτησιακό και ο Ναός μπήκε σε μεγάλες περιπέτειες. Σε μία περίοδο που η Αρχιεπισκοπή της
Κέρκυρας, υπεύθυνη από το 1919 για τις Εκκλησίες
της Ηπείρου ήταν ακέφαλη πολλοί αμφισβήτησαν
την κυριότητα, διάφοροι κατέλαβαν το χώρο για
διαστήματα και αν ακόμη το 1963 το Συμβούλιο
Επικρατείας τελεσιδίκησε υπέρ της Καθολικής Εκκλησίας και των νομίμων διαχειριστών της, μόλις
τη δεκαετία του 1980 το κτιριακό αυτό συγκρότημα
αποδόθηκε στην Αρχιεπισκοπή της Κέρκυρας.
Τα τελευταία χρόνια η Αρχιεπισκοπή της Κέρκυρας έχει επιδείξει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για
τους καθολικούς της διασποράς και κυρίως για
εκείνους της Ηπείρου. Με συχνές επισκέψεις
και τακτικό μηνιαίο εκκλησιασμό, με οργάνωση
κατηχητικών ομάδων και επισκέψεις στις πανηγύρεις των διαφόρων ναών η Αρχιεπισκοπή εκδηλώνει μία μεγάλη ευαισθησία για την οργάνωση
και ανάπτυξη των μικρών αυτών καθολικών κοινοτήτων. Την Κυριακή μάλιστα 21 Οκτωβρίου
με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων
από την απελευθέρωση της Πρέβεζας από τους
Τούρκους, ο Αρχιεπίσκοπος π. Ιωάννης Σπιτέρης
ταξίδεψε εκεί και πραγματοποίησε δοξολογία στον
Καθολικό Ναό του Αγίου Ανδρέα υπέρ αυτού του
σκοπού και υπέρ ειρήνης στον κόσμο.
Οι καλές σχέσεις που είχαν αναπτυχθεί τόσο με
τον μακαριστό Μητροπολίτη Νικοπόλεως και
Πρεβέζης Μελέτιο όσο και με τους εκπροσώπους
της τοπικής αυτοδιοίκησης συνετέλεσαν στο να
προσκληθεί η Αρχιεπισκοπή μας σε όλες τις πανηγυρικές εκδηλώσεις, με προσωπική μάλιστα και
επίμονη μέριμνα του Δημάρχου Χρίστου Μπαϊλή.
Ο Αρχιεπίσκοπος μας είχε την ευκαιρία να παραστεί στις εκδηλώσεις μνήμης για την απελευθέρωση της πόλης, στην επιμνημόσυνη δέηση στο
Μνημείο πεσόντων, στα αποκαλυπτήρια ιστορικού μνημείου στο Δημαρχείο της πόλης, αλλά και
στη δοξολογία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό. Στο
γεγονός αναφέρθηκαν με ιδιαίτερα δημοσιεύματα
όλες οι τοπικές εφημερίδες ηλεκτρονικές και έντυπες. Η εφημερίδα «Η Πρέβεζα» στο φύλλο της 24ης
Οκτωβρίου είχε ιδιαίτερο δημοσίευμα με τίτλο «Ο
Σεβασμιώτατος Καθολικός Αρχιεπίσκοπος Κέρκυρας τίμησε τις εκδηλώσεις της απελευθέρωσης».
Είναι σημαντικό να υπάρχει παρουσία της Εκκλησίας μας όπου υπάρχει κάποια κοινότητά μας. Δημιουργεί το αίσθημα ότι κάποιος τους σκέφτεται
και τους υπολογίζει. Ένας μάλιστα από τους ενορίτες στην Πρέβεζα ο εκπαιδευτικός κ. Ματθαίος
Φιλιππούσης απέστειλε μήνυμα στον Επίσκοπο,
εκφράζοντας όλους τους καθολικούς πρεβεζιάνους
και όχι μόνο γράφοντας: «Σεβασμιότατε σας ευχαριστούμε που ήρθατε στην πόλη μας, δώσατε μία ζωντανή μαρτυρία της παρουσίας καθολικών στον τόπο
αυτό, αλλά με την παρουσία σας εμψυχώσατε και
εμάς να συνεχίσουμε με τη βοήθεια του Θεού να προσπαθούμε γι’ αυτή τη μικρή κοινότητα και να δίνουμε
μαρτυρία πίστης τόσο για εμάς όσο και για τη δόξα
του Κυρίου…
Σ.
63
Πανήγυρη του Αγίου Ανδρέα στην Πρέβεζα
2 Δεκεμβρίου 2012
Ανατρέχοντας πίσω, στα περσινά και προπέρσινα
δελτία για την εορτή της Καθολικής Εκκλησίας
στην Πρέβεζα, λίγο πολύ μοιάζουν να επαναλαμβάνονται οι ίδιες ειδήσεις. Εντούτοις καμία
γιορτή της Εκκλησίας δεν αποτελεί επανάληψη,
αλλά πάντοτε ένα καινούργιο γεγονός μέσα στην
ιστορία της σωτηρίας μας. Πολύ περισσότερο δεν
μπορεί να θεωρηθούν επανάληψη οι γιορτές και
οι ειδήσεις που προέρχονται από τις μικρές μα όλο
αυξανόμενες κοινότητες της διασποράς, αλλά και
οι επισκέψεις του Επισκόπου μας ενίοτε σε αυτές.
Έτσι και για την εορτή του Αγίου Ανδρέα, την
Κυριακή 2 Δεκεμβρίου μεταχρονολογημένα για
να μπορούν να συμμετάσχουν ολοένα και περισσότερο πιστοί, πανηγύρισε η Καθολική Εκκλησία στην Πρέβεζα που είναι αφιερωμένη στη
μνήμη του. Όπως κάθε χρόνο, ο Επίσκοπος και
ο λειτουργός της Ηπείρου π. Τζούλιο Γκραμένια,
συνοδευόμενοι από 35 περίπου προσκυνητές, οι
περισσότεροι μέλη της χορωδίας της Ενορίας της
Ιεράς Καρδίας του Ιησού στην Κέρκυρα, υπό τη
διεύθυνση του κ. Σωτήρη Σουέρεφ, ταξίδεψαν
στην Πρέβεζα για να εμπλουτίσουν με την παρουσία τους την όμορφη καθολική κοινότητα της
64
Πρέβεζας. Αναχωρώντας στις 06:30’ από την Κέρκυρα και αψηφώντας την κακοκαιρία, την καταρρακτώδη βροχή και το χαλάζι που έγιναν θέμα στα
αθηναϊκά ΜΜΕ, έδωσαν με τους ύμνους και την
παρουσία τους μία ιδιαίτερη επισημότητα στην
εορτή του Αγίου Ανδρέα.
Παρά τις κακές συνθήκες πολλοί πρεβεζιάνοι και
πολλά παιδιά ζωντάνεψαν τη Θεία Λειτουργία την
οποία παρακολούθησε ευλαβικά και ο Δήμαρχος
της πόλης κ. Χρήστος Μπαΐλης. Ο Αρχιεπίσκοπος
τον ευχαρίστησε όχι μονάχα για την τακτική του
παρουσία κάθε φορά που εορτάζει ο Ιερός Ναός,
αλλά και για την φιλοξενία του όταν ο Επίσκοπος
βρέθηκε προ μηνός στην Πρέβεζα για τις εκδηλώσεις των εκατό χρόνων από την απελευθέρωση
της πόλης. Στο τέλος της τελετής ευλογήθηκαν
και μοιράστηκαν οι άρτοι της εορτής του Αγίου
Ανδρέα, ενώ η τοπική κοινότητα προσέφερε ένα
μικρό κέρασμα.
Ο Επίσκοπος ευχαρίστησε και τον π. Τζούλιο
που με συνέπεια επισκέπτεται και λειτουργεί στις
Εκκλησίες της Ηπείρου την τελευταία Κυριακή
κάθε μήνα, ενώ φροντίζει και για την προετοιμασία και την κατήχηση των μικρών παιδιών της
Πρεβέζης. Μαζί, επισκέφθηκαν το απόγευμα της
ίδιας ημέρας τα Ιωάννινα, όπου λειτούργησαν στο
παρεκκλήσιο της Αγίας Οικογενείας. Η κοινότητα
εκεί αποτελείται στη μεγάλη της πλειοψηφία από
γερμανίδες και ιταλίδες, παντρεμένες με έλληνες
που γνώρισαν την εποχή που σπούδαζαν ή εργάζονταν στις χώρες τους.
Αυτό που εντυπωσιάζει πάντως είναι το γεγονός
που τόσο η εκκλησία στην Πρέβεζα, όσο και στα
Ιωάννινα, αν και κρυμμένες ανάμεσα σε σοκάκια
και πολυκατοικίες «ανακαλύπτονται» εύκολα
από τους ντόπιους πιστούς, ενώ οι δικές μας που
βρίσκονται σε κεντρικές πλατείες «κάνουν μαύρα
μάτια» για να δουν τους πιστούς μας.
Και στα Ιωάννινα πάντως ο Επίσκοπος έγινε με
ιδιαίτερη χαρά δεκτός από το εκκλησίασμα, ενώ η
ερχόμενη επίσκεψη του Λειτουργού έχει ήδη προγραμματιστεί για τις 30 Δεκεμβρίου, την ημέρα
που εορτάζει το Παρεκκλήσιο της Αγίας Οικογένειας.
Η ΙΕΡΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ
σε συνεργασία με
ΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΒΙΚΑΡΙΑΤΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
οργανώνει στα πλαίσια του Έτους της Πίστεως
ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ
στη Ρώμη και την Ασίζη
(Θα επισκεφτούμε και θα προσκυνήσουμε τους Τάφους των αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου
στις Βασιλικές της Ρώμης, τις άλλες μεγάλες Βασιλικές της Αιώνιας Πόλης, τις κατακόμβες του
Αγίου Κάλλιστου Πάπα, καθώς και άλλα αξιοθέατα και μνημεία της πίστης. Θα συμμετάσχουμε
στη γενική ακρόαση του Αγίου Πατέρα την Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου. Θα επισκεφτούμε και θα
προσκυνήσουμε στα μέρη όπου έζησε και έδρασε ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης.)
Από Παρασκευή 20 έως και Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013.
Περισσότερες και πιο συγκεκριμένες πληροφορίες στα Τηλέφωνα της Αρχιεπισκοπής, του
Αποστολικού Βικαριάτου και των Ενοριών.
65
Η σελίδα της «ΚΑΡΙΤΑΣ»
Η Οργάνωση «ΚΑΡΙΤΑΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ»
στα Γηροκομεία του νησιού
Τα Χριστούγεννα και οι μέρες που ακολουθούν δίνουν σε όλους την ευκαιρία να θυμηθούμε κάποια
αγαπημένα μας πρόσωπα, αλλά και κάποια ακόμα
– άγνωστα ίσως – που εκείνες τις ημέρες ζουν
μακριά από τα σπίτια τους ή μένουν μόνοι χωρίς
να έχουν κάποια οικογένεια. Για οργανώσεις όμως
όπως είναι η Κάριτας, η σκέψη και η φροντίδα
αυτή δεν έχει χρόνο, δεν έχει μέρες, δεν έχει διάρκεια αλλά αποτελεί ένα συνεχές, καθημερινό
ενδιαφέρον να ασχολείται με τον πόνο, το φόβο,
την ένδεια και τη μοναξιά των πιο μικρών και των
πιο φτωχών μας αδελφών. Τις ημέρες μάλιστα που
διανύουμε η φτώχεια και ο πόνος έχουν αποκτήσει πολλές έννοιες και αντικατοπτρίζονται στο
πρόσωπο ολοένα και περισσοτέρων συνανθρώπων
μας που από τη μία στιγμή στην άλλη βρέθηκαν
να έχουν χάσει τη ζωή και τις ελπίδες που έχτιζαν
για χρόνια.
Όλη τη διάρκεια της χρονιάς με συλλογή ρούχων, παιχνιδιών και υποδημάτων, την οργάνωση
κοπιαστικών μπαζάρ ή συνεστιάσεων, τα μέλη
της Κάριτας Κέρκυρας με το νέο υπεύθυνο της
Αρχιεπισκοπής μας για το κοινωνικό της έργο π.
Ρόμπερτ Ρέικλι, αλλά και πλήθος ανθρώπων που
συντρέχουν κάθε φορά που προκύπτει μία ανάγκη, εργάζονται για την συγκέντρωση υλικών
αγαθών που θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμα σε
συμπολίτες μας και όχι μόνο, που τα έχουν ανάγκη. Οι συχνές επισκέψεις σε σπίτια και ιδρύματα
όπου εντοπίζεται κάποια ανάγκη, η δωρεάν διάθε66
ση τροφίμων στις εορτές, δεκάδων δεμάτων ρούχων σε άλλες οργανώσεις, Μ.Κ.Ο., ειδικά σχολεία,
ιδρύματα, ενορίες καθολικές και ορθόδοξες, αλλά
και οι αποστολές στη Βόρειο Ελλάδα, στην Αθήνα,
στην Αλβανία και στη Βουλγαρία την έχουν καταστήσει σε μία από τις πιο γνωστές και συνάμα πιο
διακριτικές οργανώσεις στην πόλη της Κέρκυρας.
Τα Χριστούγεννα όμως δεν παύουν να είναι μέρες χαράς και τα μέλη της Κάριτας, χρόνια τώρα,
συνηθίζουν να συνοδεύουν τον Επίσκοπο στα
Γηροκομεία του νησιού, προσφέροντας μία νότα
συμπαράστασης και αγάπης στους ηλικιωμένους
συμπολίτες μας που φιλοξενούνται σε αυτά. Ξεκινώντας με τη Μονάδα Φροντίδας της Αρχιεπισκοπής μας έκοψαν την πρωτοχρονιάτικη πίτα του
Ιδρύματος, ενώ επανέλαβαν μία επίσκεψη αγάπης
και ένα κέρασμα το απόγευμα της 16ης Ιανουαρίου.
Μαζί με τα παιδιά του Ιονίου Ωδείου έψαλλαν τα
κάλαντα, μοιράστηκαν την πίτα, χόρεψαν με τα
μέλη του Λυκείου Ελληνίδων και του Ερυθρού
Σταυρού, αλλά και με νέους άλλων συγκροτημάτων που είχαν συγκεντρωθεί σ’ αυτή τη μικρή
γιορτή και αντάλλαξαν δώρα και γλυκίσματα.
Το βράδυ της 16ης Ιανουαρίου οι κερκυραίοι τραγουδιστές Αδελφοί Λουμπράνου, παλιά μέλη της
Καθολικής Νεολαίας, τραγούδησαν και προσέφεραν μία όμορφη βραδιά στις κυρίες και στους κύριους που φιλοξενούνται στο Γηροκομείο της Αρχιεπισκοπής μας. Ένα Γηροκομείο που ογδόντα
χρόνια επιμελούνται οι Φραγκισκανές Μοναχές
της Ιεράς Καρδίας του Ιησού της Μάλτας έχοντας
το αναδείξει σε ένα από τα πιο πρότυπα και φιλόξενα ιδρύματα της πόλης της Κέρκυρας.
Το Καθολικό Γηροκομείο επισκέφθηκε όπως κάθε
χρόνο και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και διαποντίων νήσων κ. κ. Νεκτάριος ο οποίος μοίρασε δώρα στους τροφίμους και
παρακάθισε με τους συνεργάτες του, τις Φραγκισκανές Αδελφές και τους Πατέρες Καπουκίνους
για ένα μικρό κέρασμα.
Το πρωί της 11ης Ιανουαρίου 2013 ο Αρχιεπίσκοπος π. Ιωάννης, ο π. Νικόλαος Ρούσσος, ο π. Ρόμπερτ Ρέικλι και μέλη της Κάριτας Κέρκυρας
επισκέφθηκαν το Ίδρυμα χρονίως πασχόντων
– Γηροκομείο της Ιεράς Μητροπόλεως Κέρκυρας
και έκοψαν την πρωτοχρονιάτικη πίτα με τους
τροφίμους του ιδρύματος. Έγιναν δεκτοί με ευγένεια από τη διευθύντρια και τους υπευθύνους της
Μονάδας και είχαν την ευκαιρία να ανταλλάξουν
ευχές με τις γιαγιάδες και τους γέροντες που φιλοξενούνται εκεί.
Τέλος, το πρωί της 16ης Ιανουαρίου επισκέφθηκαν
το Γηροκομείο – Πτωχοκομείο του Δήμου Κέρκυρας στο οποίο έκοψαν και μοιράστηκαν με τους
φιλοξενούμενους την πρωτοχρονιάτικη πίτα,
μοίρασαν όμως σε όλους και μικρά πακέτα με είδη
υγιεινής και ατομικής καθαριότητος και σακούλες με καινούργια ρούχα που είχαν συγκεντρωθεί γι’ αυτό το σκοπό στην αποθήκη της Κάριτας
Κέρκυρας.
Δράσεις όπως οι επισκέψεις (όπως συνέβαινε παλαιότερα με τις Αδελφές του Αγίου Ιωσήφ της
Λυών) στις φυλακές, αλλά και σε οικογένειες αναγκεμένων ενοριτών αποτελούν ευχή όλων των μελών αλλά και των υπευθύνων της Κάριτας, αλλά
για αυτό χρειάζονται νέα μέλη, νέοι άνθρωποι και
καλύτερη συνεργασία, γι’ αυτό η πρόσκληση παραμένει ανοιχτή, για όποιον άνθρωπο καλής θέλησης επιθυμεί να προσφέρει λίγο από το χρόνο και
την αγάπη του. Πιστέψτε μας πως αξίζει!
Σ
67
Το έργο της “ΚΑΡΙΤΑΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ”
Στελεχωμένη από 13 εθελοντές η Κάριτας Θεσσαλονίκης προσφέρει ηθική, υλική, ιατρική ή άλλη
υποστήριξη καθώς και συμπαράσταση στις ανάγκες ατόμων και ομάδων, χωρίς καμιά διάκριση.
Βασισμένη κυρίως σε προσφορές, δωρητών και
της ενορίας, η οργάνωση προσφέρει βοήθεια σε
100 έως 130 οικογένειες, μηνιαίως, με την παροχή τροφίμων, ειδών ρουχισμού και παιχνιδιών.
Οι ανάγκες όμως, όπως και ο αριθμός των ευεργετούμενων αυξάνονται. Η οικονομική κρίση στην
Ελλάδα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του αριθμού των οικογενειών που βρίσκονται κάτω από τα
όρια της φτώχειας.
Από τον Φεβρουάριο του 2013, υπό την αιγίδα της
Εθνικής Κάριτας και με χρηματοδότηση από μερικά κράτη μέλη της Κάριτας Ευρώπης, η Κάριτας
Θεσσαλονίκης υλοποιεί ακόμη ένα πρόγραμμα, με
το όνομα «ΕΛΠΙΣ». Ο κύριος σκοπός του έργου
είναι να συμβάλλει στη μείωση των επιπτώσεων
της κρίσης, στους φτωχούς και κοινωνικά αποκλεισμένους στην Ελλάδα. Μέσω της διάθεσης
πακέτων τροφίμων, σκοπεύουμε να βοηθήσουμε
τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες – φτωχές οικογένειες και ευάλωτους ανθρώπους – στην περιοχή
της Θεσσαλονίκης, συμβάλλοντας έτσι έμπρακτα
στην κάλυψη μέρους των βασικών αναγκών διατροφής των ομάδων αυτών.
Στην προσπάθεια συμπλήρωσης του κενού που
δημιουργήθηκε, λόγω της δύσκολης κατάστασης
της χώρας, στον τομέα φροντίδας της υγείας, η
Κάριτας σε συνεργασία με άλλους φορείς και ιατρούς εθελοντές προσφέρει αφιλοκερδώς βασικές
ιατρικές συμβουλές και προληπτικές εξετάσεις σε
ευάλωτες και κοινωνικά αποκλεισμένες ομάδες.
Από τον Δεκέμβριο του 2012 η οργάνωση εγκαταστάθηκε στην καινούργια της έδρα, σε ένα πλήρες
ανακαινισμένο και ευρύχωρο κτίριο, που παραχωρήθηκε με καλοσύνη από την ενορία της Αμιάντου Συλλήψεως της Παναγίας στην Θεσσαλονίκη. Οι καινούριες εγκαταστάσεις βοήθησαν στο
να γίνεται γρήγορη και αξιοπρεπής η εξυπηρέτηση των ευεργετούμενων και λύθηκε οριστικά και
το πρόβλημα του αποθηκευτικού χώρου.
Π. Marek Owsiak, cm
Την Παρασκευή 31 Μαΐου 2013,
στο Ποιμαντικό Κέντρο της Μεσογγής,
όπου βρίσκεται η αναπαράσταση της σπηλιάς της Παναγίας της Λούρδης,
που αποτελεί αγαπημένο προσκύνημα των Κερκυραίων τα τελευταία χρόνια,
θα πραγματοποιηθεί η
ΕΠΙΣΗΜΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΛΟΥ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ,
όπως προβλέπεται για το Έτος της Πίστεως που διανύουμε.
Η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία θα αρχίσει στις 19:00’
Θα αναχωρήσει πούλμαν από την Πόλη στις 17:30’ και εκεί θα τελέσουμε τη Θεία
Λειτουργία
και θα ακολουθήσει κέρασμα. Όσοι επιθυμούν μπορούν να μεταβούν
με τα δικά τους μεταφορικά μέσα.
68
Η σελίδα του Γηροκομείου
Εμπειρία ζωής
Είμαι μια Μικρή Αδελφή του Ιησού. Έδωσα τη
ζωή μου στο Χριστό μέσα στην Αδελφότητα των
Μικρών Αδελφών του Ιησού, για να είμαι μια παρουσία του Ιησού στο σημερινό κόσμο «θέλοντας
να βρίσκομαι ανάμεσα σε όλους όπως το ζυμάρι
που αναμιγνύεται για να ζυμωθεί όλο το φύραμα» (Από τη Μικρή Αδ. Μαγδαληνή) με τη φιλία,
τη φιλοξενία, τις συναντήσεις της καθημερινής
ζωής. Και αυτός ο τρόπος ζωής μοιράζεται μέσα
στην Κοινότητα των Αδελφών που ζουν και προσεύχονται μαζί.
Από τότε που ήλθα στην Ελλάδα, με άλλες Μ.
Αδελφές πριν από πολλά χρόνια, προσπαθήσαμε
μέσα στην εργασία, μέσα στη γειτονιά, μέσα στην
ενορία, να ζούμε την αφιερωμένη ζωή μας, με
όλους τους γύρω μας, όπου και να ήμασταν.
Και όταν ήλθε για μένα η ηλικία, επιθύμησα να
συνεχίσω αυτήν την αποστολή, με την προσευχή
και τη συμπαράσταση στο Γηροκομείο της Κέρκυρας. Δεν γνώριζα τις Φραγκισκανές Αδελφές
που διευθύνουν το Γηροκομείο, ούτε το περιβάλλον τους. Άφησα τις Αδελφές της Κοινότητάς μου
και μπήκα αμέσως στην οδυνηρή εμπειρία που
κάνουν όλοι οι τρόφιμοι, όταν αποχωρίζονται από
τους δικούς τους (και πολλοί μένουν πληγωμένοι
από αυτό).
Αλλά θέλω να εκφράσω μια μεγάλη ευγνωμοσύνη
πρώτα στον Σεβασμιώτατο Ιωάννη, τους Πατέρες
και προπάντων τις Αδελφές με τις οποίες μοιράζω
την καθημερινή προσευχή. Μ’ αγκάλιασαν από
την πρώτη μέρα και μου έδωσαν θάρρος για να
βρω τον Χριστό στο καινούργιο μου περιβάλλον.
Ευχαριστώ και το προσωπικό του ιδρύματος, πάντα πρόθυμο, και τους τροφίμους που και αυτοί
με αγκάλιασαν με αγάπη. Μοιράζομαι μ’ αυτούς
όλη την καθημερινότητα: τις αγωνίες και τους
πόνους, αλλά και τις εορτές και την μονοτονία.
Με δίδαξαν πολλά: την υπομονή, την αλληλεγγύη, την εμπιστοσύνη προς το μέλλον και το να
μην έχω το φόβο του θανάτου. Θαυμάζω την πίστη τους στο Θεό και την εμπιστοσύνη τους στην
προστασία της Παναγίας: βαδίζουμε άλλωστε
προς τη μεγάλη μέρα! Προσεύχομαι για όλους και
προπάντων για αυτούς που μας άφησαν αυτά τα
δύο χρόνια.
Τέλος, βρήκα μια ζωντανή ενορία με την οποία
έζησα τις Κυριακές και τις εορτές. Σας ευχαριστώ
όλους για τη συμπροσευχή και τη φιλία. Η ζωή
και η αποστολή συνεχίζονται για τον Κύριο και
Σωτήρα μας Ιησού που πρώτος τόσο μας αγάπησε.
Μ. Αδ. Μάρθα Ρίτα του Ιησού
69
Προσευχή για την ενότητα των Χριστιανών στην Κέρκυρα
Το βράδυ του Σάββατου
27 Ιανουαρίου, στον Ιερό
Καθολικό Μητροπολιτικό
Ναό της Κέρκυρας, όπως
κάθε χρόνο, ο Αρχιεπίσκοπός μας π. Ιωάννης, στα
πλαίσια της εβδομάδας
προσευχής για την Ενότητα των Χριστιανών, προήδρευσε στη συνάντηση των
εκπροσώπων όλων των
χριστιανικών δογμάτων
που βρίσκονται στην Κέρκυρα. Ο Αρχιεπίσκοπος
είχε προσκαλέσει σ’ αυτή τη συνάντηση-προσευχή,
με θέμα «Τι μας ζητάει ο Κύριος;»( Μιχαίας. 6, 6- 8),
τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κκ. Νεκτάριο, ο οποίος
απέστειλε εκπρόσωπό του τον Πανοσιολογιότατο π.
Σεβαστιανό Λάτσα, τον Πάστορα της Αγγλικανικής
Εκκλησίας στην Κέρκυρα Αιδεσιμότατο π. Clifford,
και τον Ποιμένα της Ελληνικής Ευαγγελικής Εκκλησίας Αιδεσιμότατο κ. Μιλτιάδη Παντελιό.
Ο Αρχιεπίσκοπος καλωσόρισε τους εκπροσώπους και
τους παρευρισκομένους πιστούς από όλες τις προαναφερθείσες κοινότητες, κάνοντας μια σύντομη εισαγωγή στο θέμα της φετινής εβδομάδας προσευχής
για την ενότητα των Χριστιανών και συνάμα έκανε
μια αναφορά στο ιστορικό της παράδοσης αυτής, η
οποία θέλει τους χριστιανούς όλων των δογμάτων
και ομολογιών να συναντώνται τουλάχιστον μια
φορά το χρόνο ως αδελφοί, μελετώντας το θέμα της
ενότητας και δεόμενοι για την επίτευξή της. Τη συνάντηση αυτή πλαισίωσαν με τις γλύκες φωνές
τους, ψάλλοντας ύμνους, τα μέλη της χορωδίας
“Camerata Vocalis”, υπό τη διεύθυνση της μαέστρου κας Ρόζας Πουλημένου, με τη συνοδεία της
κας Έλλης Γλαρού στο Εκκλησιαστικό Όργανο και
της σολίστ Αναστασίας Τζιλιάνου. Με κατάνυξη, οι
παρευρισκόμενοι, αφού ικέτευσαν την ευσπλαχνία
του Κυρίου για τις «πληγές» του διχασμού των χριστιανών, ψάλλοντας το «Κύριε Ελέησον», άκουσαν
70
με προσοχή και σεβασμό
το Λόγο του Κυρίου. Το
πρώτο ανάγνωσμα, από το
οποίο προερχόταν και το
φετινό θέμα, ήταν ένα απόσπασμα από τον προφήτη
Μιχαία ( Μιχ. 6, 6- 8), και
ακολούθησε η ανάγνωση
ενός αποσπάσματος από το
κατά Λουκά ευαγγέλιο (Λκ.
24, 13-35), η γνωστή αφήγηση της συνάντησης του
Αναστημένου Χριστού με τους δύο μαθητές στην
πορεία προς τους Εμμαούς.
Ακολούθησαν οι ομιλίες και τοποθετήσεις πάνω στο
θέμα, όλων των εκπροσώπων, με πρώτη αυτή του
Αρχιεπισκόπου, ο οποίος, ως μέλος και της Επιτροπής για τον οικουμενικό διάλογο, διευκρίνισε το
κείμενο του θέματος της ημέρας και ανέλυσε το ανάγνωσμα από τον προφήτη Μιχαία και το κατά Λουκά Ευαγγέλιο. Αναφέρθηκε στις δυσκολίες και
τις απογοητεύσεις που έχει συχνά η πορεία του
διαλόγου ανάμεσα στις χριστιανικές εκκλησίες,
αλλά επιβεβαίωσε πως δεν πρέπει ποτέ να απελπιστούμε και να εγκαταλείψουμε το σκοπό αυτό,
που αποτελεί επιτακτική εντολή του Κυρίου.
«Ας αισθανθούμε, είπε ο Αρχιεπίσκοπος, πως είμαστε
σαν τους μαθητές της Εμμαούς, που πορευόμαστε
στους δρόμους της ζωής, με το Χριστό να περπατά
δίπλα μας, αλλά συχνά δεν τον αναγνωρίζουμε. Τι
ζητά ο Χριστός από μας; Ζητά να είμαστε ενωμένοι. Εδώ στην Κέρκυρα, οι χριστιανοί, αν και
είμαστε χωρισμένοι πάνω σε κάποιες αλήθειες ή δόγματα της πίστης, είμαστε ενωμένοι στην προσφορά. Αυτούς τους δύσκολους καιρούς, αποδείξαμε πως
μπορούμε όλοι μαζί, συνέχισε, να φέρουμε στον κόσμο το ευσπλαχνικό πρόσωπο του Χριστού. Ας μην
εξετάζουμε πάντα ό,τι μας χωρίζει, αλλά ας βλέπουμε
ό,τι μας ενώνει. Μας ενώνουν οι ίδιες δυσκολίες
και τα ίδια προβλήματα, πλέουμε στην ίδια βάρκα, και τα κύματα είναι συχνά αγριεμένα και επι-
κίνδυνα. Ας δώσουμε το χέρι ο ένας στον άλλο
για να κερδίσουμε την ελπίδα, την αλληλεγγύη.
Δε μπορούμε να καυχόμαστε για το χριστιανικό μας
όνομα αν αφήσουμε μόνο του το συνάνθρωπό μας.
Ενωμένοι στην προσφορά, καθιστούμε παρόντα
τον Κύριό μας, τον Ιησού Χριστό, στον κόσμο. Ο
Άγιος Εφραίμ ο Σύρος έγραφε: «Αν αγαπήσεις την ειρήνη θα διασχίσεις τη μεγάλη θάλασσα της ζωής με γαλήνη, κι αν αγαπήσεις τη δικαιοσύνη κι αγωνιστείς για
τη δικαιοσύνη θα εισέλθεις στην αιώνια Ιερουσαλή»».
Ακολούθησε η ανάγνωση της επιστολής του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτη Κερκύρας κκ. Νεκταρίου,
στην οποία ο Σεβασμιότατος, απευθυνόμενος τόσο
προς τον Αρχιεπίσκοπο Σεβ.τατο Ιωάννη όσο και
στους συμμετέχοντες στην εκδήλωση, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Η Ορθόδοξη Εκκλησία προσεύχεται
και θα συνεχίσει να προσεύχεται υπέρ της των
πάντων ενώσεως, «εν πνεύματι και αλήθεια»
(Ιωάν. 4,24). Παρακολουθούμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το διαχριστιανικό διάλογο σε επίπεδο Εκκλησιών και θεωρούμε ότι η εποχή μας επιβάλλει συνεργασία, αγάπη και δικαιοσύνη... Ο καθένας μας
καλείται να εργάζεται την δικαιοσύνη, την αγάπη
και τη συνεργασία, ιδιαίτερα σε μια εποχή αδικίας, σε
μια εποχή κλονισμού του ανθρωπιστικού ιδεώδους,
όπου ανακύπτουν φαινόμενα ρατσισμού και αφιλαδελφείας, αλλά και σε μια εποχή που οι άνθρωποι εξακολουθούν να εμπιστεύονται μόνο τη δική τους δύναμη και να αγνοούν την παρουσία του Θεού... Δεν
είναι η χριστιανική παράδοση απλά μια ανθρωπιστική ή ανθρωποκεντρική φιλοσοφία, ούτε η
διδασκαλία των Ευαγγελίων και της Βίβλου μια
ηθικολογική καθηκοντολογία για τον άνθρωπο... Κάτω από αυτό το πρίσμα θέλουμε να βλέπουμε
όλο τον κόσμο καθώς και τους ετερόδοξους αδελφούς
μας και μέσα σε αυτή την προοπτική απευθύνουμε τις προσευχές μας στο Θεό να συνδράμει και
να ευλογήσει όλες εκείνες τις προσπάθειες που
αποβλέπουν στο να ανοιχθεί ο δρόμος για κοινή πορεία, πάντοτε «εν πνεύματι και αλήθεια», των
χριστιανικών ομολογιών ανά τον κόσμο».
Ο Πάστορας της Αγγλικανικής Εκκλησίας Αιδεσιμότατος Clifford, μίλησε επίσης για την ενότητα και
την ανάγκη συνεργασίας ανάμεσα στους χριστιανούς. Ανέφερε πως τον εξέπληξε και τον χαροποίησε
η προσευχή του Έλληνο-Ορθοδόξου Αρχιεπισκόπου
Αμερικής, στο επίσημο γεύμα που παρέθεσε ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος των ΗΠΑ, όπου όλοι ταπεινά και
με πολλή εν Χριστώ αγάπη, αν και προέρχονταν από
όλα τα χριστιανικά δόγματα, συμπροσευχήθηκαν για
την ειρήνη στον κόσμο και το καλό όλων των ανθρώπων. Η αγάπη, είπε ο πάστορας, δεν διακρίνει,
απλά αγκαλιάζει όλους και είναι αυτή η αγάπη του
Θεού, με την οποία αγαπά χωρίς καμιά διάκριση όλα
τα δημιουργήματά του. Αυτή την αγάπη του Θεού
πρέπει να την κάνουμε ορατή ανάμεσά μας. Ας
προσευχηθούμε, ολοκλήρωσε ο Αιδεσιμότατος,
ώστε η ενότητα ανάμεσά μας να γίνει πραγματικότητα για να γίνουμε πιστευτοί στον κόσμο ως
μαθητές του Κυρίου.
Κλείνοντας με τις ομιλίες, ο Πάστορας της Ελληνικής Ευαγγελικής Εκκλησίας, Αιδεσιμότατος Μιλτιάδης Παντελιός, ζήτησε από τους παρόντες να προσπαθήσουν να ακούσουν τη φωνή του Κυρίου
που συχνά μας καλεί αλλά πολλές φορές δεν
τον ακούμε. Δημιουργείται ένα τρίγωνο, όπως είπε,
στην κορυφή του οποίου είναι ο Χριστός που μας
καλεί στον εαυτό του και στις δύο κάτω γωνίες όλοι
εμείς. Όσο περισσότερο ανεβαίνουμε προς το
Χριστό, τόσο περισσότερο πλησιάζουμε εν αγάπη ο ένας τον άλλο... Έχουμε ανάγκη από ενότητα,
είπε, κι αυτή την ενότητα μπορεί να την πραγματοποιήσει μόνο ο Θεός, αλλά χρειάζεται και η δική μας
συμβολή. Τον ευχαριστούμε γιατί χάρη στο Χριστό,
όλοι οι άνθρωποι, από όπου κι αν προέρχονται από
κάθε φυλή και γλώσσα, μπορούν να είναι μέλη του
σώματος της Εκκλησίας του.
Όλοι οι πιστοί, απήγγειλαν το Σύμβολο της Νικαίας-Κωνσταντινουπόλεως, το «Πιστεύω» και αντιπρόσωποι από όλες τις ομολογίες, ανέγνωσαν δεήσεις
υπέρ της ενώσεως των χριστιανών, ολοκληρώνοντας
με την απαγγελία της «Κυριακής Προσευχή», δηλαδή του Πάτερ Ημών και με μια δέηση ευλογίας προς
τους παρόντες από τον Αρχιεπίσκοπο και όλους τους
εκπροσώπους των Εκκλησιών.
π. Μάριος Ρήγος
71
Η 35η Οικουμενική βραδιά Συμπροσευχή στον Καθεδρικό Ναό της Θεσσαλονίκης
“Τι μας ζητάει ο Κύριος;”
(Μιχαίας 6, 6-8)
Όλοι Ένα, όλοι με μια καρδιά, AD UNUM OMNES
για να μπορεί να πιστέψει ο κόσμος. (Ιω. 17)
Η πολυδιάσπαση των Χριστιανών είναι η πιο μεγάλη
αιτία του πόνου και της δυστυχίας του σύγχρονου
κόσμου και της φοβερής κρίσης που διάγει: Όλοι
ένα για να αποκατασταθεί η κοινωνική δικαιοσύνη
και γαλήνη, η Ειρήνη, μέσα μας πρώτα, και μέσα στις
οικογένειές μας τις φυσικές και τις πνευματικές.
Και φέτος, 19 Ιανουαρίου 2013 κατορθώσαμε να συναχθούμε και να συμπροσευχηθούμε μαζί με όλες τις
αποχρώσεις του ακόμη διχασμένου μοναδικού Λαού
του Θεού που εγκαταβιώνει στη Θεσσαλονίκη για να
γίνουμε « Ένα Σώμα και ένα Πνεύμα». Καθολικοί,
Ορθόδοξοι, Αποστολικοί Αρμένιοι, Αγγλικανοί και
Ευαγγελικοί, Έλληνες και Γερμανόφωνοι». Και ήταν
για 35η φορά. Είναι έργο του Παναγίου Πνεύματος
και δικό μας. Εκείνο, μόνο, μπορεί δια της μεσιτείας
της Παναγίας και όλων των Αγίων να μας οδηγήσει
στην πραγματική, ορατή και έμπρακτη Ενότητα που
αναζητούμε όπου γης και να μας δείξει τον δρόμο που
οδηγεί στην Ενότητα «με την υπακοή στην Αγάπη
και στην Αλήθεια» που μας άφησε ο Χριστός ο οποίος
είναι «η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή» του Πατέρα, που
τον έστειλε στον κόσμο για να μπορούμε να βγούμε
από τα σκοτάδια μας, την άγνοια, τα μίση, την ημιμάθεια και τους εγωκεντρισμούς κάθε είδους.
72
Ομιλητής ήταν ο Αρμένης Αρχιμανδρίτης Θεσσαλονίκης Π. Sahaq Yemiskiam. Συμμετείχαν όλοι οι
αντιπρόσωποι των Εκκλησιών σε πολλές γλώσσες. Ο
Ναός ήταν υπερπλήρης για μια ακόμη φορά. Ας δοξάζεται ο Θεός. Ακολούθησε κέρασμα στην Αίθουσα
«Πολιτισμός της Αγάπης και της Ειρήνης».
Πρόκειται για μια προσπάθεια που δεν είναι τωρινή
και τοπική, αλλά παγκόσμια, γι’ αυτό αποκαλείται
«Παγκόσμια Εβδομάδα Προσευχής για την Χριστιανική Ενότητα» (18 – 25 Ιανουαρίου) και που χρονολογείται από το 1908 που ο μεταστραμμένος αγγλικανός Ιερέας Π. Παύλος Wattson, από την βόρεια
Αμερική, την άρχισε, σίγουρα φωτισμένος από το
Άγιο Πνεύμα.
Η φετινή Οικουμενική συμπροσευχή προετοιμάστηκε από χριστιανούς φοιτητές της Ινδίας με την ευκαιρία της εκατοστής επετείου Κίνησης Καθολικών
Φοιτητών της Ινδίας (1903-2013) και του Εθνικού
Συμβουλίου των Εκκλησιών Ινδίας που έχει σχέση
με τους παρακατιανούς (DALITS) και τις απαράδεκτες διακρίσεις εναντίον τους. Για παράδειγμα τον
Ιούλιο 2011 προσκάλεσαν για τρεις μέρες απεργία
πείνας για να αναγνωριστούν τα δικαιώματα των παρακατιανών χριστιανών και μουσουλμάνων, αγωνιζόμενοι ώστε να καταργηθούν από το Κοινοβούλιο οι
διακρίσεις κάστας και θρησκείας. Η απεργία πείνας
των τριών ημερών τους οδήγησε στο Νέο Δελχί με
την απαίτηση την τροποποίηση του Συντάγματος.
Η επιτακτική ανάγκη του Οικουμενισμού
και Συνεργασία των Εκκλησιών
στην Ελλάδα
Η επιτακτική ανάγκη του Οικουμενισμού και η
συνεργασία των Εκκλησιών στην Ελλάδα επείγει περισσότερο από ποτέ. Είναι σχεδόν αργά. Ο
Πάπας Παύλος ο 6ος που συναντήθηκε με τον
Μεγάλο Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα
στους Αγίους Τόπους τα Θεοφάνεια του 1964
έγραψε ιστορία. Τότε η ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία αγνόησε το γεγονός. Ο ίδιος ο Πατριάρχης μαζί με τον Πάπα Παύλο στις 7 Δεκεμβρίου
1965 ήραν τα αναθέματα που δηλητηρίαζαν τις
σχέσεις Ρώμης και Φαναρίου με «Κοινή δήλωση,
εκφράζοντας την απόφασή τους να άρουν από
την μνήμη της Εκκλησίας τα αναθέματα του
1054». Και έτσι επίσημα και οι δύο Εκκλησίες σφράγισαν αμετάκλητα και ανεπιστρεπτί
τον οικουμενικό διάλογο που δεν σταμάτησε έκτοτε ποτέ.
Τον διάλογο Αγάπης και Αλήθειας συνεχίζουν
οι διάδοχοί τους, κληρονομιά της Β’ Βατικάνης
Συνόδου. Έτσι ο Πάπας Βενέδικτος XVI ανανέωσε στις 15/11/2013 την επιτακτική ανάγκη του
οικουμενικού διαλόγου μπροστά στην ολομέλεια
του Ποντιφικού Συμβουλίου για την προώθηση
της Ενότητας των χριστιανών, λέγοντας με σαφήνεια: «Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ό, τι μας ενώνει είναι η Πίστη στο Θεό Πατέρα και Πλάστη που αποκαλύφθηκε μέσω του Γιού Του
από το Άγιο Πνεύμα το οποίο ζωοποιεί και
εξαγιάζει». Νιώθοντας τις δυσκολίες του διαλόγου, ο Πάπας καλεί «να δεχθούμε τα πλούτη
μας και τις εμπειρίες μας της πνευματικής ζωής
και πνευματικού μας στοχασμού».
Αυτό εξαρτάται από όλους μας για να μείνουμε
73
σταθεροί στον αγώνα για χριστιανική αγάπη
και διακονία μαρτυρίας ενός Θεού, που ενεργεί
με όλες τις δυνάμεις του για να σωθεί ο κόσμος
στο σύνολό του. Αλλά η Εκκλησία έχει ανάγκη
από όλους εμάς μηδενός εξαιρουμένου. Τον αφήνουμε ελεύθερο να ενεργήσει ή κωφεύουμε στα
προστάγματά του, στην εντολή του «ίνα πάντες
εν ώσιν»;
«Η Ελπίδα δεν απογοητεύει»
(Ρωμ. 5, 5)
«Το Χριστιανικό λεξιλόγιο μας» «προέρχεται
από ελληνικές ρίζες» έλεγε ο βαθυστόχαστος
γάλλος Επίσκοπος μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας CLAUDE DAGENS και μεγάλος ελληνιστής
(Πρβλ. φύλλο της «Κ» της 19 Νοεμβρίου 2012).
Ερωτώ δεν είναι ελληνικές και οι λέξεις με ιστορική σημασία και αξία «διάλογος» και μάλιστα
«οικουμενικός»; Μήπως δεν είναι η πεμπτουσία
του νοήματος του σημερινού μηνύματος του ανθρώπινου στοχασμού αλλά του ιδίου του χριστιανισμού στην σύγχρονη εποχή ακόμη και
στην πολιτική ζωή του τόπου; Δεν υπάρχει ειρήνη και γαλήνη χωρίς το άκουσμα του Λόγου του Θεού και της Εκκλησίας, η Εκκλησία δεν είναι άλλο από τον «Ιησού του Σήμερα»,
έλεγε η MADELEINE DELBREL(1904-1964).
Εκείνη που αγωνίστηκε για την επικράτηση της
δικαιοσύνης, της ειρήνης και της αλήθειας όσο
κανείς άλλος μετά την μεταστροφή της επί τριάντα χρόνια στα μαρξιστικά προάστια του Παρισιού. Ήταν «φυσιολογικά Οικουμενική». Δεν
ήταν Μοναχή, όχι, αλλά πέρα για πέρα «Λαϊκή»
με ακλόνητη Πίστη.
Εκείνο που λείπει στην Ελλάδα του σήμερα είναι η Συνεργασία Ορθοδόξων και Καθολικών
σε επίπεδο Ιεραρχίας και ένα Εθνικό Συμβού74
λιο Εκκλησιών. Προϋποθέτει τροποποίηση και
μεταρρύθμιση του Συντάγματος, τήρηση των
Νόμων και πλήρη διαχωρισμό Εκκλησίας και
Κράτους, ώστε να επικρατεί η θρησκευτική
ελευθερία την οποία σθεναρά υποστήριξε ο Πάπας Βενέδικτος XVI καθ’ όλη την Αρχιερατεία
του με επιμονή και υπομονή. Να πάψει το
Κράτος να κηδεμονεύει την «επικρατούσα
θρησκεία» και να την εκμεταλλεύεται. Χρειάζεται μια απόσταση της Εκκλησίας από το
Κράτος και του Κράτους από την Εκκλησία.
Επικρατεί φοβερή σύγχυση και αυτό βαίνει
εις βάρος της κοινωνίας και της Εκκλησίας.
Ενώ είναι δύο ξεχωριστοί χώροι αυτό δεν είναι διόλου αυτονόητο. Είναι εις βάρος της
πίστης, των φτωχών και των ανέργων. Να
είναι εντελώς διαφορετικοί οι ρόλοι και όχι
μόνο διακριτοί.
Επιστρέφοντας στην συμπροσευχή για την ενότητα να αναφέρουμε πως συμμετείχαν και Αθηναίοι Αδελφοί μας, όπως κάθε χρόνο, χάρη στο
συνεπή και συνεχή αγώνα της Βυζαντινής Εξαρχίας Ελλάδας. Την επομένη οι παρόντες συμμετείχαν και στη Βυζαντινή Θεία Λειτουργία που
τέλεσε ο νεοχειροτονηθείς π. Βησσαρίων από
την Κρυτοφέρη της Ρώμης, ο οποίος μας μίλησε για το Μοναστήρι του που χρονολογείται από
την 1η χιλιετία επί Αγίου Νείλου.
Την Κυριακή, τέλος 27/1/2013, ο Πάστορας των
Γερμανόφωνων Ευαγγελικών Θεσσαλονίκης κ.
Hans Walter Hiller, μας προσκάλεσε για τον ίδιο
σκοπό στο Ινστιτούτο Γκαίτε. Εκεί με τη γνωστή επιστημονικότητά του μίλησε ο καθηγητής του Α.Π.Θ. κ. Μιλτιάδης Κωνσταντίνου με
θέμα: “Η Ενότητα του Λαού του Θεού”.
Π. Ιωάννης Λούβαρης
Λαζαριστής
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Κέρκυρα 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013
Οι χριστιανοί της Κέρκυρας
καταδικάζουν την ξενοφοβία, το ρατσισμό
και τη βία
Την Παρασκευή 3 Μαρτίου 2013, πραγματοποιήθηκε στην Κέρκυρα, η ετήσια παγκόσμια συνάντηση προσευχής των χριστιανών γυναικών, η
οποία κάθε χρόνο οργανώνεται από τις γυναίκες
μίας συγκεκριμένης χώρας που καλούν τους πιστούς σε μια, από κοινού, ημέρα προσευχής. Φέτος ήταν η σειρά της Γαλλίας να προετοιμάσει
τα κείμενα, τα οποία σε όλο τον κόσμο, γυναίκες όλων των χριστιανικών ομολογιών τα διάβασαν, τα συζήτησαν και προσευχήθηκαν πάνω
σε αυτά. Η προσευχή και η υπηρεσία γνωριμίας,
συναδέλφωσης και αγάπης είναι γνωρίσματα
που χαρακτηρίζουν όλα τα μέλη αυτής της κίνησης. Το σύμβολο αυτής της κίνησης προσευχής, ένας κέλτικος σταυρός παρουσιάζει τέσσερις φιγούρες γυναικών που γονατίζουν σε στάση
προσευχής και ο κύκλος που διαγράφεται μέσα
στον κέλτικο σταυρό συμβολίζει την ενότητα
του συνόλου εν Χριστώ, όσο και αυτό μπορεί να
διαφέρει μεταξύ του.
Τη φιλοξενία της φετινής συνάντησης την είχε
αναλάβει η Ευαγγελική Εκκλησία της Κέρκυρας και ο πάστορας Μιλτιάδης Παντελιός με τη
σύζυγό του Βέτα. Ο Αρχιεπίσκοπός μας Ιωάννης
και μέλη της κοινότητάς μας, αλλά και πολλές
κυρίες από την Αγγλικανική Εκκλησία, διάβασαν τα κείμενα τα οποία είχαν σαν θέμα ένα
απόσπασμα από το κατά Ματθαίο (25:31-40)
Άγιο Ευαγγέλιο. «Ήμουν ξένος και με καλωσο-
ρίσατε» είπε ο Κύριος, και ο ξένος στο σύγχρονο
κόσμο ήταν και το βασικό θέμα του φετινού προβληματισμού.
Η, πολύ όμορφα προετοιμασμένη, τελετή έδωσε την ευκαιρία σε πολλές γυναίκες, αλλά και
στους Λειτουργούς, να διαβάσουν κείμενα του
Λόγου του Θεού, ψαλμούς και ύμνους, αλλά και
προσευχές σε διάφορες γλώσσες, δημιουργώντας
ένα αδελφικό, πολυεθνικό σύνολο. Όσοι παρευρέθησαν μελέτησαν εν συντομία την ιστορία της
Γαλλίας, που οι συνθήκες την υποχρέωσαν να
ανοίξει τα σύνορά της σε εκατομμύρια ξένους
συνανθρώπους. Ακούστηκαν μαρτυρίες για τα
προβλήματα, τις πολιτικές, τις απογοητεύσεις,
το γκρέμισμα των ονείρων για μία καινούργια
αρχή: «Το όνομά μου είναι Ιρένα και είμαι από
την Ουκρανία» έγραψε μία νέα κοπέλα. «Δέχτηκα μια πρόσκληση για δουλειά στην Γαλλία με
την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή. Η πραγματικότητα ήταν τελείως διαφορετική όταν έφθασα
εδώ. Μου πήραν την ταυτότητα και όλα τα χαρτιά μου. Κατάλαβα ότι οι ίδιοι οι συμπατριώτες
μου με εξαπάτησαν και βρέθηκα σε ένα δίκτυο
πορνείας». Μία άλλη μαρτυρία που διαβάστηκε
ήταν από μία γαλλίδα εκπαιδευτικό. «Το όνομά
μου είναι Σελίν και είμαι διευθύντρια σε ένα δημοτικό σχολείο. Μια μέρα το Νοέμβριο, όλα τα
παιδιά έπαιζαν στην αυλή και ήρθε η αστυνομία
να συλλάβει τέσσερα παιδιά μια οικογένειας από
το Κόσσοβο. Τα πήραν μαζί με τους γονείς τους
σε ένα κέντρο συγκέντρωσης. Τότε λίγο πριν
από τα Χριστούγεννα η οικογένεια απελάθηκε.
Οι μαθητές μου είναι ακόμα σοκαρισμένοι από
αυτό που είδαν με τα μάτια τους».
Οι μαρτυρίες και οι προσευχές, συγκινητικές
και βγαλμένες μέσα από τα γεγονότα της σύγχρονης ζωής, απηχούσαν και μία έκκληση προς
τον Θεό της αγάπης για να συμπαρασταθεί, να
ελεήσει, να παρηγορήσει, να δικαιώσει όλους
75
εκείνους που υποφέρουν, που πεινούν, που
διψούν, που δεν έχουν στέγη και καταφύγιο.
Όλους εκείνους που καταδιώκονται για τη διαφορετικότητά τους, για το χρώμα τους, την ξένη
τους καταγωγή, τη διαφορετική τους γλώσσα…
Ο Αρχιεπίσκοπός μας βρήκε την ευκαιρία να
καταδικάσει τα φαινόμενα βίας και ξενοφοβίας που χαρακτηρίζουν όλο και περισσότερο τα
τελευταία χρόνια την ελληνική κοινωνία. Φαινόμενα που βρίσκουν, δυστυχώς, την έκφρασή τους μέσα στον ελληνικό κοινοβουλευτικό
χώρο, που με τη σιωπηρή ανοχή και ατολμία
των δημοκρατικών δυνάμεων, γιγαντώνουν τα
μεγέθη και τις επιβολές τους. Καταδίκασε μαζί
με όλο το εκκλησίασμα κάθε πράξη ανομίας και
παραβατικότητας απέναντι στον ξένο, που είναι
συνάμα αδελφός. Ολοκληρώνοντας, προσκάλεσε
όλους την επόμενη χρονιά στην Καθολική μας
Μητρόπολη «Ντόμο», όπου είναι η σειρά της να
φιλοξενήσει την όμορφη αυτή κίνηση.
Και λίγο πριν την ευλογία διαβάστηκε ένα ποίημα, σαν προσευχή, και δόθηκε η υπόσχεση, του
χρόνου, ακόμα περισσότεροι να βρίσκονται συναγμένοι για να προσευχηθούν για την ειρήνη,
τη δικαιοσύνη και την συναδέλφωση:
Όταν χρειάστηκα ένα γείτονα ήσουν εκεί;
Δεν έχει σημασία το χρώμα και η ράτσα
Εσύ ήσουν εκεί;
Ήμουν πεινασμένος και διψασμένος
Εσύ ήσουν εκεί;
Δεν έχει σημασία το χρώμα, η ράτσα και το όνομα
Εσύ ήσουν εκεί;
Ήμουν γυμνός και κρύωνα, ήσουν εκεί;
Δεν έχει σημασία το χρώμα, η ράτσα και το όνομα
Εσύ ήσουν εκεί;
Όταν χρειάστηκα καταφύγιο, ήσουν εκεί;
Δεν έχει σημασία το χρώμα, η ράτσα και το όνομα
Εσύ ήσουν εκεί;
Όταν χρειάστηκα θεραπεία, ήσουν εκεί;
Δεν έχει σημασία το χρώμα, η ράτσα και το όνομα
Εσύ ήσουν εκεί;
Όπου και να πας, όπου και να ταξιδέψεις θα είμαι εκεί
Δεν έχει σημασία το χρώμα, η ράτσα και το όνομα
Θα είμαι εκεί!
Αδελφές και αδελφοί, ήμουν ξένη, ήμουν ξένος
και με καλωσορίσατε. Μακάρι το χαμόγελό μας
να φέρει ζεστασιά. Μακάρι τα λόγια μας και οι
πράξεις μας να μας βοηθήσουν να διατηρηθούμε
στη ζωή. Μακάρι η παρουσία μας να είναι υποστήριξη. Όπως μας είπε ο Ιησούς «ότι κάνατε για
τον ελάχιστο αδελφό μου, το κάνατε για μένα».
Το θέμα της αφίσας της φετινής χρονιάς, έργο της
Anne Lise Hammann Jeannot
76
Σ
ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ Α.Α. ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΥ 16ου
Για την Τεσσαρακοστή 2013
Η πίστη εν τη αγάπη δημιουργεί αγάπη.
« Αναγνωρίσαμε και πιστέψαμε ότι η αγάπη του Θεού
είναι ανάμεσά μας» (1η Ιω.4,16)
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές,
Η τέλεση της Αγίας Τεσσαρακοστής στα πλαίσια του έτους της πίστεως, μας προσφέρει μια πολύτιμη ευκαιρία να μελετήσουμε τη σχέση μεταξύ πίστης και αγάπης: τη σχέση μεταξύ πίστης
στο Θεό, στο Θεό του Ιησού Χριστού και αγάπης, καρπός της ενέργειας του Αγίου Πνεύματος, το
οποίο μας οδηγεί σε πορεία αφοσίωσης στο Θεό και στους άλλους.
Η πίστη ως απάντηση στην αγάπη του Θεού.
Στην πρώτη μου εγκύκλιο, παρουσίασα ήδη ορισμένα στοιχεία για να καταλάβουμε τη στενή
σχέση ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο θεολογικές αρετές, την πίστη και την αγάπη. Ξεκινώντας από
τη βαθειά διαπίστωση του αποστόλου Ιωάννη: «Αναγνωρίσαμε και πιστέψαμε ότι η αγάπη
του Θεού είναι ανάμεσά μας» (Ιωά.4,16), υπενθύμιζα ότι πρωταρχικό γεγονός στη ζωή του
Χριστιανού δεν είναι μια ηθική απόφαση ή μια μεγάλη ιδέα αλλά το γεγονός της συνάντησης με
ένα Πρόσωπο που ανοίγει τη ζωή σε νέους ορίζοντες και της δίνει οριστική κατεύθυνση… Ο Θεός
μάς αγάπησε πρώτος (Ιωά.4,10) και έτσι η αγάπη μας δεν είναι μόνο μια εντολή αλλά απάντηση
στο δώρο της αγάπης του Θεού που έρχεται σε συνάντησή μας (Deus Caritas est n.1). H πίστη
είναι προσωπική προσκόλληση, η οποία περικλείει όλες τις ικανότητές μας στην αποκάλυψη της
ανιδιοτελούς και ζηλότυπης αγάπης που έχει ο Θεός για μας και εκδηλώνεται στο πρόσωπο του
Ιησού Χριστού. Η πίστη είναι η συνάντηση με το Θεό Αγάπη που δεσμεύει όχι μόνο την καρδιά,
αλλά συγχρόνως και το πνεύμα. « Η αναγνώριση του ζωντανού Θεού είναι οδός προς την
αγάπη και το ναι της θέλησής μας στο δικό του θέλημα ενώνει διάνοια, θέληση και συναίσθημα στην ολοκληρωμένη πράξη αγάπης. Αυτή η διαδικασία βρίσκεται συνεχώς εν
κινήσει, η αγάπη δεν είναι ποτέ ολοκληρωμένη και τελειοποιημένη.» (Deus Caritas est n.
17). Επομένως για όλους τους χριστιανούς και ιδιαίτερα γι’ αυτούς που δεσμεύονται στην υπηρεσία της αγαθοεργίας, η πίστη είναι απαραίτητη, « η συνάντηση με το Θεό εν Χριστώ, παράγει
σ’ αυτούς την αγάπη και ανοίγει το πνεύμα τους προς τον συνάνθρωπο, με τέτοιο τρόπο
ώστε η αγάπη προς τον πλησίον να μην τους επιβάλλεται απ’ έξω, αλλά να είναι αποτέλεσμα της πίστης τους. Αυτή η πίστη εκφράζεται με την αγάπη» (Deus Caritas est n. 31a).
77
Ο χριστιανός είναι ένα άτομο που διακατέχεται από την αγάπη του Χριστού και ως εκ τούτου
κινούμενος από αυτή την αγάπη, «caritas Christi urget nos» (2 Κορ. 5, 14) είναι συνειδητά και
με συγκεκριμένο τρόπο ανοιχτός προς τον πλησίον. Αυτή η στάση προέρχεται πριν απ’ όλα από
την συνείδηση ότι αγαπιέται, συγχωρείται και ακόμα υπηρετείται από τον Κύριο, ο οποίος σκύβει
για να πλύνει τα πόδια των Αποστόλων, προσφέρεται ο ίδιος επάνω στο σταυρό για να ελκύσει
την ανθρωπότητα μέσα στην αγάπη του Θεού.
«Η πίστη μάς δείχνει τον Θεό που έδωσε τον Υιό του για μας και γεννά σε μας την θριαμβευτική βεβαιότητα ότι είναι πράγματι αληθινή η επιβεβαίωση ότι ο Θεός είναι Αγάπη…
Η πίστη που συνειδητοποιεί ότι η αγάπη του Θεού αποκαλύφθηκε στην λογχισμένη
καρδιά του Ιησού επάνω στο σταυρό, δημιουργεί με τη σειρά της αγάπη. Είναι το φως
-στη πραγματικότητα το μοναδικό- που φωτίζει διαρκώς, εκ νέου, έναν κόσμο μέσα στο
σκοτάδι και μας δίνει το κουράγιο να ζούμε και να δρούμε» (Deus caritas est n.39). Όλα
αυτά μας βοηθούν να αντιληφθούμε ότι το πρωταρχικό κίνητρο που διακρίνει τους χριστιανούς
είναι ακριβώς «η αγάπη η οποία βασίζεται στη πίστη και διαμορφώνεται από αυτήν» (n.7).
H αγάπη ως ζωή εν τη πίστη.
Όλη η χριστιανική ζωή είναι μια απάντηση στην αγάπη του Θεού. Η πρώτη απάντηση είναι η
πίστη ως υποδοχή, γεμάτη θαυμασμό και ευγνωμοσύνη, προς την θεϊκή και ανήκουστη πρωτοβουλία του Θεού, αυτή μας προηγείται και μας προκαλεί. Το «ναι» της απάντησης δηλώνει
την αρχή μιας φωτεινής ιστορίας φιλίας με τον Κύριο, αυτή γεμίζει και δίνει πλήρες νόημα σε
όλη μας την ύπαρξη. Αλλά ο Θεός δεν αρκείται στο να αποδεχόμαστε την δωρεά της αγάπης του.
Δεν περιορίζεται στο να μας αγαπά, θέλει συνάμα να μας ελκύσει σ’ αυτόν, να μας μεταμορφώσει
ριζικά σε τέτοιο σημείο που να μπορούμε να πούμε με τον Άγιο Παύλο: «δεν ζω πια εγώ αλλά
είναι ο Χριστός που ζει σε μένα». (Γαλ. 2, 20) Όταν αφήνουμε θέση στην αγάπη του Θεού,
γινόμαστε όμοιοι με αυτόν, συμμετέχουμε στην ίδια την αγάπη του. Ανοιγόμαστε στην αγάπη
του Θεού σημαίνει ότι τον αφήνουμε να ζήσει σε μας, να μας οδηγήσει να αγαπάμε μαζί του και σ’
αυτόν και όπως αυτός, τότε μόνο η πίστη μας ενεργεί αληθινά από αγάπη (Γαλ. 5,6) και Εκείνος
κατοικεί σε μας (1 Ιω. 4, 12).
Η πίστη συνίσταται στο να γνωρίζεις την αλήθεια και να προσκολλάσαι σ’ αυτήν (Εφ, 4,15). Η πίστη μάς εισάγει σε φιλία με τον Κύριο. Με την αγάπη ζούμε και καλλιεργούμε αυτή τη φιλία (Ιω.
15, 14…). Η πίστη μάς καθιστά ικανούς να αποδεχθούμε την εντολή του Κυρίου και Διδασκάλου.
Η αγάπη μάς δίνει τη χαρά να την βιώσουμε (Ιω. 13, 13-17). Μέσο της πίστης γινόμαστε παιδιά
της υιοθεσίας του Θεού (Ιω. 1, 12). Η αγάπη μάς κάνει να παραμένουμε με συγκεκριμένο τρόπο
υιοθετημένα παιδιά του Θεού και να φέρουμε τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος (Γαλ. 5, 22). Η
πίστη μάς κάνει ικανούς να αναγνωρίζουμε τα δώρα που ο πανάγαθος και γενναιόδωρος Θεός μας
εμπιστεύεται. Η αγάπη συντελεί στην καρποφορία τους (Μτ. 25, 14-30).
Ο αδιάσπαστος σύνδεσμος αγάπης και πίστης.
Με όσα αναφέραμε, φαίνεται ξεκάθαρα, ότι ποτέ δεν μπορούμε να χωρίσουμε ή να αντιπαραθέσουμε την πίστη και την αγάπη. Αυτές οι δύο θεολογικές αρετές είναι στενά συνδεδεμένες και
είναι λάθος να βλέπουμε σ’ αυτές αντίθεση ή να προτιμούμε την μία από την άλλη. Πράγματι,
είναι πολύ περιοριστική η στάση εκείνου που υπερτιμά ως απόλυτο τον χαρακτήρα της πίστης,
78
σε τέτοιο σημείο που να θεωρεί υποδεέστερα τα συγκεκριμένα έργα αγάπης και να τα υποβιβάζει
σε μια απλή ανθρώπινη πράξη. Καθώς επίσης περιοριστική είναι και η στάση όποιου υποστηρίζει
την υπεροχή της αγαθοεργίας σκεπτόμενος ότι τα έργα αντικαθιστούν την πίστη. Για μια υγιή
πνευματική ζωή, είναι απαραίτητο να αποφεύγεται η απόλυτη θρησκευτικότητα καθώς και ο
ξέφρενος ακτιβισμός.
Η χριστιανική ύπαρξη συνίσταται σε μια συνεχή ανάβαση του όρους προς συνάντηση του Θεού
και στη συνέχεια φέρνοντας την αγάπη και τη δύναμη που αντλήσαμε, να κατεβούμε για να βοηθήσουμε τους αδελφούς και αδελφές μας με την ίδια αγάπη του Θεού. Στην Αγία Γραφή βλέπουμε
ότι ο ζήλος που πηγάζει από τη πίστη για την αγγελία του Ευαγγελίου είναι στενά συνδεδεμένος
με την διακονία αγάπης προς τους φτωχούς (Πραξ. Απ. 6, 1-4).
Μέσα στην Εκκλησία, ενόραση και πράξη, που συμβολίζονται κατά κάποιον τρόπο με τις δύο
αδελφές Μαρία και Μάρθα τις οποίες συναντάμε στο Ευαγγέλιο, πρέπει να συνυπάρχουν για να
είναι ολοκληρωμένες (Λκ. 10, 38-42). Η προτεραιότητα πηγαίνει πάντα στη σχέση με το Θεό και
η αληθινή ευαγγελική μοιρασιά οφείλει να έχει τις ρίζες της στην πίστη (Κατήχηση στη γενική
ακρόαση στις 25/4/2012). Μερικές φορές, τείνουμε να περιορίσουμε τον όρο «αγάπη» στην αλληλεγγύη ή στην απλή ανθρωπιστική βοήθεια. Είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε ότι το μεγαλύτερο έργο αγάπης είναι σίγουρα ο ευαγγελισμός, δηλαδή η «υπηρεσία του Λόγου». Δεν υπάρχει
πιο ωφέλιμη πράξη αγάπης προς τον πλησίον από το να μοιράζεσαι μαζί του τον Λόγο του Θεού,
να συμμετάσχει στη Καλή Αγγελία του Ευαγγελίου, να τον εισάγεις σε μια σχέση με τον Θεό. Ο
ευαγγελισμός είναι η ύψιστη και πιο ολοκληρωμένη προαγωγή του ανθρώπου, όπως το αναφέρει
και ο Δούλος του Θεού, ο Πάπας Παύλος 6ος στην Εγκύκλιο Populorum Progressio: «η πρώτη
και σημαντικότερη προϋπόθεση ανάπτυξης είναι η αγγελία του Χριστού» (n.16). «Είναι
η πρωταρχική αλήθεια της αγάπης του Θεού για μας, την οποία βιώνουμε και αναγγέλλουμε, που μας ανοίγει την ύπαρξη στην αγάπη και καθιστά δυνατή την ολοκληρωμένη
ανάπτυξη της ανθρωπότητας και του κάθε ανθρώπου» (Εγκ.Caritas in veritate, n, 8).
Τελικά, όλα προέρχονται από την Αγάπη και τείνουν προς την Αγάπη. Η αγάπη του Θεού μάς
μεταφέρεται δωρεά μέσο της Αγγελίας του Ευαγγελίου. Εάν την δεχθούμε με πίστη, λαβαίνουμε
την πρώτη και απαραίτητη επαφή με το Θείο, η οποία μας κάνει ικανούς να «αγαπήσουμε την
Αγάπη» ώστε να μένουμε και να αναπτυχθούμε σ’ αυτή την Αγάπη και με χαρά να την μεταφέρουμε στους άλλους.
Σχέση πίστης και έργα αγαθοεργίας.
Μια έκφραση του αποστόλου Παύλου προς τους Εφεσίους συνοψίζει ίσως με τον καλύτερο
τρόπο την αμοιβαιότητά τους. «Διότι κατά χάρη σωθήκατε δια της πίστεως και τούτο δεν
είναι από σας, αλλά δωρεά του Θεού, όχι από τα έργα, για να μη καυχηθεί κανείς. Ο
Θεός μάς έπλασε μέσο του Ιησού Χριστού, για να εκτελούμε έργα αγαθά, τα οποία προετοίμασε ο Θεός για μας» (2΄8-10). Εδώ γίνεται αντιληπτό, ότι κάθε πρωτοβουλία σωτηρίας
προέρχεται από το Θεό, από τη Χάρη του, από τη συγχώρεση που δεχόμαστε μέσο της πίστεως.
Ωστόσο η πρωτοβουλία δεν περιορίζει καθόλου την ελευθερία και υπευθυνότητά μας, αλλά τις
καθιστά αυθεντικές και τις κατευθύνει προς την άσκηση της αγαθοεργίας. Η φιλανθρωπία δεν
είναι καρπός της ανθρώπινης προσπάθειας από την οποία αντλούμε δόξα, αλλά πηγάζει από
την ίδια την πίστη μας, ξεπηδά από τη Χάρη που ο Θεός προσφέρει άφθονα. Μια πίστη χωρίς
έργα είναι σαν ένα δένδρο χωρίς καρπούς. Οι δύο αρετές Πίστη και Αγάπη αλληλοεξαρτώνται.
79
Η Αγία Τεσσαρακοστή μας καλεί μέσα από τις παραδοσιακές προτροπές να ενισχύσουμε την πίστη μας με ένα πιο προσεκτικό και μεθοδικό άκουσμα του Λόγου του Θεού και με τη συμμετοχή
μας στα μυστήρια. Συγχρόνως να επιδοθούμε σε έργα αγάπης, να αγαπήσουμε το Θεό και τον
πλησίον με συγκεκριμένους τρόπους νηστείας, μετάνοιας και ελεημοσύνης.
Προτεραιότητα της πίστης, πρωτείο της αγάπης.
Όπως κάθε δώρο του Θεού, η πίστη και η αγάπη μάς παραπέμπουν στην αποστολή του μοναδικού και ίδιου Αγίου Πνεύματος (Κορ. 13) σ’ αυτό το Πνεύμα που φωνάζει σε μας «Αββά! Πατέρα!» (Γαλ.4,6) και μας καλεί να πούμε «ο Ιησούς είναι Κύριος» (1 Κορ. 12,3) και «Μαραναθά!» (1Κορ.16,20-22) Έλα Κύριε Ιησού. Η πίστη δώρο και απάντηση, μας δίνει τη δυνατότητα
να γνωρίσουμε την αλήθεια του Χριστού, ως ενσαρκωμένη και σταυρωμένη Αγάπη, πλήρη και
τέλεια προσκόλληση στο θέλημα του Πατέρα, απέραντη θεία ευσπλαχνία προς τον πλησίον.
Η πίστη ριζώνει στην καρδιά και στο πνεύμα την σταθερή πεποίθηση ότι αυτή η Αγάπη είναι
ακριβώς η μοναδική πραγματικότητα νικήτρια του κακού και του θανάτου. Η πίστη μάς καλεί
να κοιτάξουμε το μέλλον με την αρετή της ελπίδας, προσμένοντας με εμπιστοσύνη ότι η νίκη
της αγάπης του Χριστού θα φθάσει στην πληρότητά της. Η αγάπη μάς εισάγει στην αγάπη του
Θεού που αποκαλύφθηκε εν Χριστώ, μας ενώνει με πιο προσωπικό και υπαρξιακό τρόπο στην
ολοκληρωτική και χωρίς όρια προσφορά του Ιησού στον Πατέρα και στα αδέλφια μας. Το
Άγιο Πνεύμα με την εμφύσηση της αγάπης μάς καθιστά κοινωνούς στην υική προσφορά του
Ιησού προς τον Πατέρα και αδελφική προσφορά προς κάθε άνθρωπο (Ρωμ.5,5). Η υπάρχουσα
σχέση ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο αρετές είναι όμοια μ’ εκείνη τη σχέση ανάμεσα στα δύο βασικά
μυστήρια της Εκκλησίας: το Βάπτισμα και την Ευχαριστία. To Βάπτισμα (μυστήριο πίστεως)
προηγείται της Ευχαριστίας (μυστήριο αγάπης), αλλά τείνει προς αυτή που είναι η πληρότητα
της χριστιανικής πορείας. Κατ’ αναλογία η πίστη προηγείται της αγάπης και είναι αυθεντική
μόνο όταν στεφανώνεται απ’ αυτή. Όλα ξεκινούν από την ταπεινή υποδοχή της πίστης, να
ξέρεις ότι ο Θεός σε αγαπά, ωστόσο πρέπει να φθάσεις στην αλήθεια της αγάπης, «να ξέρεις
να αγαπάς το Θεό και τον πλησίον». Η αγάπη παραμένει για πάντα η εκπλήρωση όλων των
αρετών (1 Κορ. 13,13).
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, στην περίοδο της Αγίας Τεσσαρακοστής, περίοδο όπου προετοιμαζόμαστε για να τελέσουμε το γεγονός της Σταυρώσεως και της Αναστάσεως του Κυρίου
μας Ιησού Χριστού, με το οποίο η Αγάπη του Θεού λύτρωσε τον κόσμο και φώτισε την ιστορία,
εύχομαι σε όλους σας να ζήσετε αυτόν τον πολύτιμο καιρό, ανανεώνοντας την πίστη στον Ιησού Χριστό, ώστε μαζί του να πορευθείτε με αγάπη προς τον Πατέρα και προς κάθε αδελφό και
αδελφή που συναντάμε στη ζωή μας.
Προς το σκοπό αυτό υψώνω την προσευχή μου στο Θεό, επικαλούμενος επάνω στον καθένα
σας και σε κάθε κοινότητα την Ευλογία του Κυρίου.
Βατικανό 15 Οκτωβρίου 2012
Βενέδικτος 16ος
80
Λειτουργικά Προγράμματα
Καθολικής Αρχιεπισκοπής
Κερκύρας, Ζακύνθου – Κεφαλληνίας
ΕΝΟΡΙΑ
Καθολικού Καθεδρικού Ναού Κερκύρας
ΜΑΡΤΙΟΣ
19/3. Τρίτη, Πανήγυρη του Αγίου Ιωσήφ
Μνήστορος της Θεοτόκου. Η Θεία Λειτουργία στις 19:00’. στο παρεκκλήσιο του Αγίου
Ιωσήφ στην πρώην μονή των Αδελφών του
Αγ. Ιωσήφ της Λυών.
ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ
ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ
ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ
Αγαπητοί μου αδελφοί,
ακόμη μια μεγάλη ευκαιρία
μας δίνεται κατά τη διάρκεια
αυτού του Έτους της Πίστεως. Είναι οι Άγιες αυτές μέρες της προετοιμασίας μας για την τέλεση
των σωτήριων εορτών του Αγίου Πάσχα. Το Πάσχα, κέντρο της χριστιανικής αλλά και λειτουργικής μας ζωής, πρέπει να γίνει και το κέντρο όλης
αυτής της χρονιάς της αφιερωμένης στην πίστη.
Ο Κύριος Ιησούς, το Άλφα και το Ωμέγα, όπως θα
τον κηρύξουμε τη νύχτα της Αναστάσεως, είναι
το Κέντρο της πίστης μας. Είναι, όπως τον βλέπουμε στην εικόνα που τοποθετήσαμε στο κέντρο
του Μητροπολιτικού μας Ναού, με την έναρξη
του Έτους της Πίστεως, η «θύρα της Πίστεως».
Ας Τον αφήσουμε να μας οδηγήσει, μέσα από τη
λειτουργική περίοδο της Τεσσαρακοστής, με τη
μετάνοια, την προσευχή και τα έργα αγάπης, στη
Χαρά του Πάσχα. Ας τον έχουμε ως κέντρο της
ζωής μας και της πορείας μας. Μόνο Εκείνος μπορεί και έχει τη δύναμη να μας κρατήσει σταθερούς
στην πίστη. Αυτές τις μέρες λοιπόν, ας είμαστε
πιο τακτικοί στη θεία Λειτουργία της Κυριακής,
στις άλλες τελετές, στις συναντήσεις που η Αρχιεπισκοπή και η Ενορία μας διοργανώνουν για να
τονώσουν την πίστη μας και να μας δώσου ευκαιρίες να την εμβαθύνουμε.
Με εκτίμηση και πολλή εν Χριστώ αγάπη προς
όλους
Π. Μάριος Ρήγος
Εφημέριος Καθ. Μητροπολιτικού Ναού
20/3. Τετάρτη των Τεφρών. Αρχή της Αγίας
και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Η Θεία Λειτουργία στις 19:00’ στον Ιερό Καθολικό Μητροπολιτικό Ναό με την επίθεση της τέφρας.
ΟΛΗ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ
ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ ΘΑ
ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΟΒΟΛΟ ΜΑΣ
ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΦΑΚΕΛΛΩΝ ΠΟΥ ΘΑ
ΜΟΙΡΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ
«ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗΣ».
23-24-25 Μαρτίου, οι νέοι μας συνοδευόμενοι
από τον Εκκλησιαστικό Παραστάτη π. Μάριο
Ρήγο, θα συμμετέχουν στην Πανελλήνια
Συνάντηση Καθολικών νέων στην Αθήνα.
Δηλώσεις συμμετοχής στον κο Παναγιώτη
Ανάπαλη, τηλ. +30 6945 195068
ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤΙΣ 20:00’
Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΕ ΤΗΝ
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ .ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΤΟΥ
ΣΤΑΥΡΟΥ.
24/3. Κυριακή Α’ της Τεσσαρακοστής.
81
Η Θεία Λειτουργία στις 10:30’.
25/3. Παρασκευή, Πανήγυρη του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και Εθνική Εορτή. Θεία
Λειτουργία στις 10:30’.
31/3. Κυριακή Β’ της Τεσσαρακοστής. ΣΥΝΑΞΗ της Τεσσαρακοστής για τους πιστούς
της Ενορίας του Ιερού Μητροπολιτικού
μας Ναού.
ΤΙΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ
ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ, Ο ΔΡΟΜΟΣ
ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΕΛΕΙΤΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗ
ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 8 μμ.
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
7/4. Κυριακή Γ’ της Τεσσαρακοστής.
Η Θεία Λειτουργία στις 10:30’.
21/4. Κυριακή Ε’ της Τεσσαρακοστής.
Η Θεία Λειτουργία στις 10:30’.
+ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΙΣ 5μμ ο
ΠΑΝΚΕΡΚΥΡΑΪΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ
ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ
Ι.ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ
ΚΕΡΚΥΡΑΣ
25/4. Εορτή Αγίου Μάρκου Ευαγγελιστή.
Θεία Λειτουργία στις 19.00
ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ
ΕΒΔΟΜΑΔΑ
+ 28/4. Κυριακή, Κυριακή των Βαΐων. Η Θεία
Λειτουργία στις 10:00’ (Μόνο για Σήμερα
στις 10:00’)
Με το πέρας της Θ. Λειτουργίας και της ευλογίας
των θα παρακολουθήσουμε με ευλάβεια την πομπή
της Λιτανείας του Ιερού Λειψάνου του Πολιούχου μας Αγίου Σπυρίδωνα που κατά παράδοση
διασχίζει και τον δρόμο μπροστά από τον Ιερό Μητροπολιτικό μας Ναό.
Από σήμερα παραδίδουμε στην ενορία μας
όλες τις προσφορές μας κατά τη διάρκεια
της Τεσσαρακοστής για την «Τεσσαρακοστή
82
της Αδελφοσύνης»
+ 29/4. Μεγάλη Δευτέρα. Θ. Λειτουργία στις
19:00’. Θα Ακολουθήσει η Συναυλία της Φιλαρμονικής «Μάντζαρος» για το άνοιγμα της
Μεγάλης Εβδομάδος με θρησκευτική μουσική
+ 30/4. Μεγάλη Τρίτη. Θ. Λειτουργία στις 7μμ.
με την τελετή Μετανοίας και την Εξομολόγηση των πιστών για το Άγιο Πάσχα.
ΜΑΪΟΣ
+ 1/5. Μεγάλη Τετάρτη. Στις 20:30’ κατά τη διάρκεια του Ιερού Συλλείτουργου προεδρεύοντας του Σεβασμιότατου Αρχιεπισκόπου μας
π. Ιωάννη, θα ευλογηθούν τα Άγια Έλαια
και οι ιερείς θα ανανεώσουν τις υποσχέσεις που έδωσαν την ημέρα της χειροτονίας
τους.
ΙΕΡΟ ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ
+ 2/5. Μεγάλη Πέμπτη. Στις 20:30’ στον Μητροπολιτικό μας Ναό η Θεία Λειτουργία του
Μυστικού Δείπνου και στις 23:00’ η Αγία Ώρα
και η Προσκύνηση του Πανάχραντου Μυστηρίου.
*ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΝΤΥΘΟΥΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΓΙΑ
ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΝΙΠΤΗΡΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ
ΣΤΟ ΝΤΟΜΟ ΤΟ ΑΡΓΟΤΕΡΟ ΣΤΙΣ 8μμ.
+ 3/5. Μεγάλη Παρασκευή. Στις 15:00’ η Τελετή του Δρόμου του Σταυρού. Στις 19:30’
θα αρχίσει η Ακολουθία των Αγίων Παθών
του Κ.Η.Ι.Χ. με τη Τελετή της Σταυροπροσκύνησης και στις 21:00’ θα ακολουθήσει η
περιφορά του Επιταφίου του Ι. Καθολικού
Μητροπολιτικού μας Ναού.
+ 4/5. Μεγάλο Σάββατο. Στις 21:00’ θα αρχίσει η Πασχαλινή Αγρυπνία
κατά την οποία θα ευλογηθεί το
Νέο Φως, η Πασχαλινή Λαμπάδα,
το νερό του Βαπτίσματος και θα
γίνει η ανανέωση των υποσχέσεων
του Βαπτίσματός μας. Η Τελετή
θα κλείσει με την Αναστάσιμη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και με την παραλαβή
του Αγίου Φωτός από τον Πανάγιο Τάφο, το
οποίο με πολλή αγάπη μας δωρίζει κάθε
χρόνο ο Σεβ.τος Μητροπολίτης Κερκύρας
κκ. Νεκτάριος.
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
+ 5/5. ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ. ΠΑΝΗΓΥΡΗ
ΤΩΝ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΝ. Η Θεία Λειτουργία
στο Ντόμο στις 10:30’
* 12/5. Κυριακή 2η του Πάσχα. Θείας Ευσπλαχνίας. Η Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις
10:30’
* 14/5. Εορτή Αγίου Ματθία Αποστόλου Η
Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις 19:00’
* 18/5. Σάββατο. Επέτειος 10 ετών Αρχιερατικής Χειροτονίαςτου Σεβ.του Αρχιεπισκόπου μας π. Ιωάννη Σπιτέρη. Η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις 19:00’
* 19/5. Κυριακή 3η του Πάσχα. Η Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις 10:30’
* 26/5. Κυριακή 4η του Πάσχα. ΗΜΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΕΡΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΙΚΕΣ ΚΛΗΣΕΙΣ. Η Θεία Λειτουργία
στο Ντόμο στις 10:30’.
ΤΟ ΠΡΩΪ ΣΤΙΣ 10:30’ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ
ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΟ
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΘΑ ΧΟΡΗΓΗΣΕΙ
ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΜΑΤΟΣ ΣΤΑ
ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ Γ’ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ
ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΤΟ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
ΤΗΣ Ι.ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ
ΚΕΡΚΥΡΑΣ
31/5. Παρασκευή, ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΣ ΤΗΣ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ ΣΤΗΝ
ΑΓΙΑ ΕΛΙΣΑΒΕΤ.
ΗΜΕΡΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ κατά
το Έτος της Πίστης
Κλείνουμε το Μήνα της Παναγίας με μια εκδρο-
μή προσκύνημα στη Μεσογγή, όπου θα τελέσουμε τη Θεία Λειτουργία με την παράδοση
του Σύμβολου της Πίστης από τον Αρχιεπίσκοπο.
Αναχώρηση με πούλμαν στις 17:30’ από την πόλη
της Κέρκυρας.
ΙΟΥΝΙΟΣ
Από την 1η μέχρι και τις 11 Ιουνίου, θα τελείται κάθε απόγευμα στον Ιερό Ναό του Αγίου
Φραγκίσκου, το ΔΕκατριήμερο Παρακλήσεων προς τον Άγιο Αντώνιο της Πάδοβας,
μαζί με τη Θεία Λειτουργία στις 19:00’. Δεν θα
τελεστεί η ακολουθία την Κυριακή 2 και την
Κυριακή 9.
* 2/6. Κυριακή 5η του Πάσχα. Η Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις 10:30’ το απόγευμα στις
19:00’ Η ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΔΩΡΕΑΣ
ΤΟ ΠΡΩΙ ΩΡΑ 10:00’, ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ
ΙΕΡΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΘΑ ΛΑΒΟΥΝ
ΤΗΝ Α’ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ Β’
ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙ
ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ
ΤΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ.
* 9/6. Κυριακή 6η του Πάσχα. Η Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις 10:30’.
* 13/6 . Πέμπτη ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ του Κυρίου μας Ιησού Χριστού
Και Αγίου Αντωνίου της Παδούης. Η Θεία
Λειτουργία και η ευλογία των άρτων, στο
Ναό του Αγίου Φραγκίσκου το απόγευμα
στις 20:00’ θα ακολουθήσει η Λιτανεία με το
τεμάχιο του Λειψάνου του Αγίου, της εικόνας
και του αγάλματος του.
* 16/6. Κυριακή 7η του Πάσχα. Η Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις 10:30’
* 23/6. Κυριακή ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ. Η
Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις 10:30’
Τέλος της Πασχαλινής Περιόδου
* 24/6. Παρασκευή, Πανήγυρη της Γεννήσεως του Αγίου Ιωάννου του Βαπτιστή και
83
Προδρόμου.
Ονομαστική Εορτή του
Αρχιεπισκόπου μας π. Ιωάννη. Η Θεία Λειτουργία στις 19:00’
* 29/6. ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ. Η Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις 19:00’
* 30/6. Κυριακή, Πανήγυρη Της Αγίας Τριάδος. Η Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις 10:30’
ΙΟΥΛΙΟΣ
* 7/7 Κυριακή. ΠΑΝΗΓΥΡΗ της Αγίας Δωρεάς του Τιμίου Σώματος και Πολύτιμου Αίματος του Χριστού. Η Θεία Λειτουργία στο
Ντόμο στις 10:30’
(Σήμερα δεν τελείται η Λιτανεία της Αγίας Δωρεάς
η οποία έχει πραγματοποιηθεί την πρώτη Κυριακή
του μήνα Ιουνίου)
* 12/7. Παρασκευή. ΠΑΝΗΓΥΡΗ της Ιερότατης Καρδίας του Ιησού. Η Θεία Λειτουργία
στο Ντόμο στις 19:00’
* 16/7. Τρίτη. Εορτή της Αειπάρθενου Μαρίας του Όρους Καρμήλου. Πανηγυρίζει ο
Ιερός Ναός της Παναγίας του Καρμήλου
(Τένεδος). Η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία
και η ευλογία των άρτων στις 20.:’
* 25/7. Πέμπτη. ΠΑΝΗΓΥΡΗ των ΑΓΙΩΝ ΙΑΚΩΒΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΜΑΡΤΥΡΑ. Η Θεία Λειτουργία στο
Ντόμο στις 20:00’
Θα ακολουθήσει η ευλογία των οχημάτων
και των οδηγών στην πλατεία Αγίου Ιακώβου
(Δημαρχείου) και η περιφορά της εικόνας των
αγίων.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
Οι Νέοι της Αρχιεπισκοπής μας συναντώνται
Κάθε 2ο Σάββατο στις 18:30’
Στην αίθουσα που βρίσκεται στα γραφεία της Αρχιεπισκοπής
και σύντομα στην ανακαινισμένη Αίθουσα της Ενορίας στην οδό Δελβινιώτη 1
Θα είναι χαρά μας να σας έχουμε μαζί μας
***
Τα θέματα των φετινών συναντήσεων αφορούν το έτος της Πίστης και
την Παγκόσμια Ημέρα της Νεολαίας στο Ρίο
Επικοινωνήστε για πληροφορίες
Στα τηλέφωνα π. Μάριος Ρήγος: 6944592989
κα Ντόρη Σπιτιέρη: 6932526987, κο Παναγιώτη Ανάπαλη 6945195068
Η Κατασκήνωση της Αρχιεπισκοπής μας
για τα παιδιά του Δημοτικού θα πραγματοποιηθεί
στο Ποιμαντικό Κατασκηνωτικό Κέντρο της Μεσογγής
από την Κυριακή 30 Ιουνίου έως και το Σάββατο 13 Ιουλίου 2013.
Υπεύθυνος π. Μάριος Ρήγος
Πληροφορίες και έγγραφες των παιδιών στα Τηλέφωνα:
Π. Μάριος. +30 6944592989 και +30 26610 30277
ΑΔ. Ολύμπια Σαλίμπα. +30 6931 701233 και +30 26610 39016
κος Παναγιώτης Ανάπαλης. +30 6945 195068
κα Ντόρη Σπιτιέρη. +30 6932526987
84
Ενορία Ιεράς Καρδίας
του Ιησού, Κέρκυρα
ΜΑΡΤΙΟΣ
1η Πρώτη Παρασκευή του Μήνα: Στις 18:00’
συγκέντρωση της Ομάδας των Αστέρων της
Ιεράς Καρδίας στην Ιερά Μονή των Φραγκισκανών Αδελφών και στις 18:30’ η Θεία Λειτουργία.
19/3, Τρίτη : Εορτή του Αγίου Ιωσήφ μνήστορος της Θεοτόκου. Προστάτη της
Μονάδας Φιλοξενίας Ηλικιωμένων της Αρχιεπισκοπής μας. Η Επίσημή Θεία Λειτουργία στις
18:30’ στον Ιερό Ναό της Ιεράς Καρδίας του
Ιησού.
20/3 ,Τετάρτη των ΤΕΦΡΩΝ και αρχή της Αγίας
Σαρακοστής. Η Θεία Λειτουργία και η επίθεση της στάχτης στις 18:30’.
ΗΜΕΡΑ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑΣ.
Ο Δρόμος του Σταυρού την περίοδο της Τεσσαρακοστής θα πραγματοποιηθεί:
στο Κοιμητήριο κάθε Τετάρτη στις 16:00’ και
στην Ενορία κάθε Παρασκευή στις 18:30’.
25/3, Δευτέρα: Εορτή του Ευαγγελισμού και
Εθνική Εορτή. Η Θεία Λειτουργία όπως τις
Κυριακές.
ΑΠΡΙΛΙΟΣ
5/4, Πρώτη Παρασκευή του μήνα.
Στις 18:00’ συγκέντρωση της ομάδας των Αστέρων της Ιεράς Καρδίας. Ακολουθεί η Θ. Λειτουργία στις 18:30’.
7 /4, Κυριακή: στις 10:00’ η Σύναξη της Τεσσαρακοστής στον Ενοριακό μας Ναό με τον Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο π. Ιωάννη Σπιτέρη.
12/4 Παρασκευή: Δρόμος του Σταυρού στο Γηροκομείο
14/4 Κυριακή: Επίσκεψη στους Ηλικιωμένους
και ασθενείς της Ενορίας από τα μέλη του
Ενοριακού Συμβουλίου.
ΜΑΪΟΣ
Τον μήνα Μάιο που είναι από την Εκκλησία αφιερωμένος στην Παναγία θα τελείται κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή το Άγιο Ροδάριο
στις 18:30’ στα σπίτια εκείνων των οικογενειών
που και φέτος θα φιλοξενήσουν την όμορφη αυτή
παράδοση.
ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ 2013
28/4, Κυριακή των Βαΐων.
08:00’ Η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία με την
περιφορά των Βαΐων, προεξάρχοντος του
Σεβασμιότατου Αρχιεπισκόπου στην Ενορία στις 08:00’.
Στο Κοιμητήριο η Θ. Λειτουργία στις 09:00’ και
στον Ενοριακό Ναό στις 10:00’.
29/4, Μεγάλη Δευτέρα
18:30’ Το πρωί θα χορηγηθεί η Θεία Μεταλαβή
στους ασθενείς.
Το Μυστήριο της Εξομολόγησης, ο Δρόμος του Σταυρού και η Θ. Λειτουργία στις
18:30’ στον Ενοριακό μας Ναό.
30/4, Μεγάλη Τρίτη
18:30’ Το πρωί θα χορηγηθεί η Θεία Μεταλαβή
στους ασθενείς.
Το Μυστήριο της Εξομολόγησης, ο Δρόμος
του Σταυρού και η Θ. Λειτουργία στις 18:30’
στον Ενοριακό μας Ναό.
1/5, Μεγάλη Τετάρτη (Καθεδρικός Ναός «Ντόμο»)
20:00’ Η Επίσημη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία
με την ευλογία των Αγίων Ελαίων και την
ανανέωση των ιερατικών υποσχέσεων από
τους ιερείς.
85
2/5, Μεγάλη Πέμπτη
20:00’ Η Θεία Λειτουργία του Μυστικού Δείπνου στον Ενοριακό μας Ναό στις 20:00’.
Η παραδοσιακή Τελετή της Αγίας Ώρας στο
παρεκκλήσιο των Φραγκισκανών Αδελφών
στις 23:00’.
ΠΑΝΗΓΥΡΗ
ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΜΑΣ ΤΗΝ
ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΙΟΥΛΙΟΥ 2013
και ώρα 20:00’
3/5, Μεγάλη Παρασκευή
19:30’ Ημέρα εγκράτειας και Νηστείας.
Η Τελετή του Δρόμου του Σταυρού στον
Ενοριακό μας Ναό στις 15:00’. Η Ακολουθία
των Αγίων Παθών του Κυρίου μας Ιησού
Χρίστου με την Τελετή της Σταυροπροσκύνησης και τη μετάδοση της Θείας Κοινωνίας
στις 19:30’. Θα ακολουθήσει η περιφορά του
Επιταφίου στις 20:30’ που θα διέλθει, όπως
κάθε χρόνο, τους γειτονικούς δρόμους της
Ενορίας μας .
4/5, Μεγάλο Σάββατο
21:00’ Η Πασχαλινή Αγρυπνία, η ευλογία του
Φωτός, του ύδατος του Βαπτίσματος και ανανέωση των υποσχέσεων του Βαπτίσματος μας
στον Ενοριακό Ναό της Ιεράς Καρδίας του Ιησού στις 21:00’.
5/5, Κυριακή του ΠΑΣΧΑ
10:00’ Η Πασχαλινή Θεία Λειτουργία στον
Ενοριακό μας Ναό στις 10:00’.
Θα ακολουθήσει κέρασμα με ανταλλαγή ευχών
στην Ενοριακή Αίθουσα.
Στο Κοιμητήριο η Θ. Λειτουργία στις 08:45’
Χριστός Ανέστη!
Υγεία, ευημερία και κάθε, εν Χριστώ,
καλό στα σπίτια και
στις οικογένειές σας
Ο Εφημέριος π. Τζούλιο Γκραμένια
οι Φραγκισκανές Αδελφές και το Ενοριακό Ποιμαντικό Συμβούλιο
86
Πανηγυρική Θεία Λειτουργία
και αρτοκλασία και γιορτή
στην Ενοριακή μας Αίθουσα
18/5 Σάββατο: επέτειος 10 ετών από την Αρχιερατική χειροτονία του Σεβασμιότατου
Αρχιεπισκόπου Ιωάννη Σπιτέρη. Η Θεία
Λειτουργία στην Καθολική Μητρόπολη
Κέρκυρας στις 19:00’. Καλούμε όποιον
ενορίτη επιθυμεί να έρθει να προσευχηθεί
με τον Επίσκοπό μας.
19/5 Γ’ Κυριακή του Πάσχα: 25η επέτειος χειροτονίας του Π. Τζούλιο, εφημέριου της
Ιερού Ναού της Ιεράς Καρδίας του Ιησού. Η Αρχιερατική Θεία. Λειτουργία στις
10:00’. Θα ακολουθήσει κέρασμα στην ενοριακή αίθουσα.
26/5 Κυριακή, τελετή του Χρίσματος στην Καθολική Μητρόπολη Κέρκυρας στις 10:30’
29/5 Τετάρτη: θα πραγματοποιηθεί το «κλείσιμο»
της ομάδας προσευχής Ροδαρίου στη Μονή
των Π.Π. Καπουκίνων στις 18:30’. Θα ακολουθήσει κέρασμα.
31/5 Παρασκευή, ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΣ
ΤΗΣ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ
ΕΛΙΣΑΒΕΤ Κλείνουμε το μήνα της Παναγίας
με μια εκδρομή προσκύνημα στη Μεσογγή,
όπου και θα πραγματοποιηθεί η ανανέωση της
ομολογίας της χριστιανικής μας πίστης στα
πλαίσια του Έτους της Πίστεως.
Αναχώρηση με πούλμαν στις 17:30’ από την
πόλη της Κέρκυρας. Η Θεία Λειτουργία και η Λιτανεία του ομοιώματος της Παναγίας στις 18:30’.
ΙΟΥΝΙΟΣ
02/06 Κυριακή: Το πρωί στις 10:00’, στην
Ενορία Ιεράς Καρδιάς του Ιησού ΘΑ ΛΑΒΟΥΝ ΤΗΝ Α’ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
ΤΗΣ Β’ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗ
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ.
Το απόγευμα στις 19:00’ Η ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΤΗΣ
ΑΓΙΑΣ ΔΩΡΕΑΣ
Να είμαστε όλοι εκεί
Ενορία
Αγίου Νικολάου
Αργοστολίου –
Κεφαλληνία
Πρόγραμμα Μεγάλης
Τεσσαρακοστής και Πάσχα
9 Μαρτίου, Επέτειος δέκα χρόνων από την
Ιερατική Χειροτονία του π. Κρίστιαν. Η
ευχαριστιακή Θεία Λειτουργία θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 10 Μαρτίου στις 10:00’,
στην οποία οι πιστοί της Κεφαλληνίας θα ευχαριστήσουμε το Θεό για ότι προσέφερε αυτά
τα χρόνια στον Εφημέριο του Αργοστολίου.
19 Μαρτίου, Εορτή Αγίου Ιωσήφ του Μνήστορος, Η Θεία Λειτουργία στις 10:00’
20 Μαρτίου, Τετάρτη των Τεφρών, η Θεία
Λειτουργία με την επίθεση της τέφρας
στις 19:00’.
Όλες τις Παρασκευές της Τεσσαρακοστής
ο Δρόμος του Σταυρού μαζί με τη Θεία
Λειτουργία στις 19:00’.
Οι καθημερινές Λειτουργίες από Δευτέρα
έως Πέμπτη στις 08:30’. Το Σάββατο η Θεία
Λειτουργία στις 09:00’.
Μεγάλη Εβδομάδα και Πάσχα
28 Απριλίου Κυριακή των Βαΐων. Η Ιερή Λιτάνευση και η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία, στις 10:00’.
29/04 Μεγάλη Δευτέρα, Η Θεία Λειτουργία
στις 19:00’
30/04 Μεγάλη Τρίτη, Η Θεία Λειτουργία στις
19:00’
01/05 Μεγάλη Τετάρτη, Η Θεία Λειτουργία
στις 19:00’
02/05 ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ, στις 19:00’ η Θεία
Λειτουργία του Μυστικού Δείπνου, η Τελετή της Αγίας Ώρας και η Προσκύνηση
του Πανάχραντου Μυστηρίου.
03/05 ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, στις17:30’ ο
Δρόμος του Σταυρού, και στη συνέχεια
η Ιερά Ακολουθία των Αγίων Παθών του
Κυρίου, η Σταυροπροσκύνηση και Ιερά
Λιτανεία.
04/05 ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ, στις 22:00’ η Πασχαλινή Αγρυπνία, η Ακολουθία της Αναστάσεως και η Θεία Λειτουργία.
05/05 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ, στις 11:00’ η
Πανηγυρική Θεία Λειτουργία.
Σε όλους τους ενορίτες και σε κάθε συνάδελφό μου, εύχομαι από βάθος καρδιάς
Καλή και Αγία Τεσσαρακοστή. Το Φως του
Αναστημένου Χριστού να μας δώσει χαρά,
αγάπη, δύναμη, και πιο πολλή εμπιστοσύνη στην χάρη του Αναστημένου Σωτήρα
μας. Χριστός Ανέστη αγαπητοί μου και να
είστε όλοι καλά πάντοτε!
π. Κρίστιαν Βέρες
εφημέριος
87
Καθεδρικός – Ενοριακός Ναός
Αμιάντου Συλλήψεως της Θεοτόκου
Θεσσαλονίκη
ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΑΓΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ
2013
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ
28/04, ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
08:30’
Η Θεία Λειτουργία στην Εκκλησία “Άγιος
Βικέντιος”
10:30’
Η Θεία Λειτουργία και η ευλογία των Βαΐων
19:00’
Η Θεία Λειτουργία στα αγγλικά
03/05, ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
15:00’
ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
17:30’
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ
19:00’
ΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ
04/05, ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ
23:00’
ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΑΓΡΥΠΝΙΑ
24:00’
Η Θεία Λειτουργία ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
29/04, ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ
19:00’
ΤΕΛΕΤΗ ΑΓΙΩΝ ΕΛΑΙΩΝ
01/05, ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
19:00’
ΤΕΛΕΤΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΚΑΙ η Θεία
Λειτουργία
05/05, ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
08:30’
Η Θεία Λειτουργία στην Εκκλησία ‘Άγιος
Βικέντιος”
10:30’
ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
19:00’
Η Θεία Λειτουργία στα αγγλικά
02/05, ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ
08:30’
Η Θεία Λειτουργία ΤΟΥ ΜΥΣΤΙΚΟΥ
ΔΕΙΠΝΟΥ
06/05, ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
10:00’
ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ
11:00’
Η Θεία Λειτουργία στα πολωνικά
88
09:00’
Η Θεία Λειτουργία
Παράδοση των Λειψάνων του Αγίου Βαρβάρου
στην Μητρόπολη Κέρκυρας
Στις 3 Φεβρουαρίου του σωτηρίου έτους 2013,
στην πόλη Vodnjan, τη γνωστή και ως Dignano,
στην Ίστρια της Κροατίας, η οποία ανήκει
στην Επισκοπή του Παρέντσο-Πόλα (Dioecesis
Parentina et Polensis), στον Ενοριακό Ιερό Ναό
τον αφιερωμένο στον Άγιο Βλάσιο (στις 3 Φεβρουαρίου η Καθολική Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη
του Αγίου Βλασίου, Επισκόπου Σεβαστείας), δύο
αντιπροσωπείες από την Κέρκυρα παρευρεθήκαμε σε μια μεγαλόπρεπη τελετή, στην οποία προΐστατο ο Επίσκοπος Σεβ.τος Dražen Kutleša. Η τελετή αυτή σκοπό είχε την παράδοση τεμαχίου του
Ιερού Λειψάνου του Αγίου Βαρβάρου στην Ιερά
Μητρόπολη Κερκύρας Παξών και Διαποντίων
Νήσων, με τη μεσολάβηση της Ιεράς Καθολικής
Αρχιεπισκοπής Κερκύρας.
Στον προαναφερθέντα Ιερό Ενοριακό Ναό, με
το επιβλητικό κωδωνοστάσιο που φτάνει τα 70
μέτρα ύψος, βασιλική χτισμένη το έτος 1781, ως
επέκταση προϋπάρχοντος ναού, φυλάσσονται
πλήθος ιερών λειψάνων. Τέσσερα ολόκληρα ιερά
σκηνώματα αγίων, μεταξύ των οποίων και αυτό
του Αγίου Παύλου του Ομολογητού Επισκόπου
Κωνσταντινουπόλεως. Ανάμεσα σε αυτά τα ιερά
λείψανα βρίσκεται σε λειψανοθήκη η τιμία Κάρα
καθώς και μεγάλο τεμάχιο του ιερού λειψάνου
του Αγίου Βαρβάρου του Μυροβλύτη. Τα Ιερά
αυτά Λείψανα βρέθηκαν στον τόπο αυτό, όταν το
έτος 1797, με την πτώση της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας και την κατάκτησή της από
τα στρατεύματα του Ναπολέοντα, δόθηκε εντολή
να καταστραφούν και να καούν όλα τα ιερά λείψανα και να κατασχεθούν οι πολύτιμες λειψανοθήκες που φυλάσσονταν στις εκκλησίες της Γα-
ληνοτάτης. Κάποιοι μοναχοί, με κίνδυνο της ίδιας
τους της ζωής, μπόρεσαν να μεταφέρουν, όσα σκηνώματα κατάφεραν να σώσουν από τη μανία των
Ναπολεόντειων στρατιωτών, στην Ίστρια.
Στο προάστιο Ποταμός της Κέρκυρας, έχει οικοδομηθεί εδώ και αιώνες ναός αφιερωμένος στον
ΆγιοΒάρβαρο, το Ιερό Λείψανο του οποίου πέρασε
από την Κέρκυρα μεταφερόμενο στη Βενετία από
Βενετό άρχοντα, ο οποίος είχε δεχθεί θαυματουργική θεραπεία από ασθένεια, έπειτα από την επαφή του με το ιερό Λείψανο του Αγίου. Στο προάστιο Ποταμός ο Άγιος και πάλι θαυματούργησε
θεραπεύοντας έναν ποταμίτη ο οποίος ήταν παράλυτος. Έμεινε ανεξίτηλη η αγάπη των ποταμιτών
και των Κερκυραίων για τον Άγιο Βάρβαρο, παρά
τα χρόνια που πέρασαν. Το δώρο λοιπόν του τεμαχίου ιερού Λειψάνου του αγαπητού Αγίου από
την Καθολική Εκκλησία της Κροατίας φάνηκε
και είναι πράγματι «Ευλογία Κυρίου». Έτσι, το
γεγονός τούτο αποτελεί μεγάλη πηγή χαράς και
ευφροσύνης για τον πιστό λαό του Ποταμού και
της Κέρκυρας.
Στη Θεία Λειτουργία που τέλεσε ο επίσκοπος Σεβ.
τος Dražen μαζί με τον Εφημέριο της Ενορίας π.
Marijan Jalenič και άλλους Ιερείς, συλλειτούργησε
και ο εκπρόσωπος του Αρχιεπισκόπου των καθολικών Κερκύρας Σεβ.του Ιωάννη Σπιτέρη, π. Μάριος Ρήγος. Κατά τη διάρκεια της τελετής, ο Σεβ.
τος Dražen Kutleša καλωσόρισε ονομαστικά τις δύο
αντιπροσωπείες υπό τον π. Γεώργιο Πετράκη και
π. Μάριο Ρήγο και εξήγησε το σκοπό αυτής της
δωρεάς. Τόνισε πως:«είναι σημαντικό οι δύο Εκκλησίες, Καθολική και Ορθόδοξη, πορευόμενες αδελφικά και ειρηνικά, να δίνουν μαρτυρία της εν Χριστώ
89
αγάπης στον κόσμο, αισθανόμενες την ιστορική τους
ευθύνη απέναντι στην προσευχή του ίδιου του Ιησού,
λίγο πριν από το σωτήριο Πάθος Του, για την ενότητα των μαθητών του, προωθώντας με κάθε τρόπο
και κάθε μέσο την ενότητα. Η δωρεά αυτού του Ιερού
λειψάνου του Αγίου Βαρβάρου, πρέπει να αποτελέσει μια ακόμη αφορμή για περισσότερο διάλογο και
περισσότερη συνεργασία. Σκοπός αυτής της δωρεάς
είναι να καταλάβει ο χριστιανικός λαός πως οι χριστιανοί είμαστε αδέλφια και μόνο συμπεριφερόμενοι
ως αδέλφια μπορούμε να δώσουμε αληθινή μαρτυρία πίστεως στο σημερινό κόσμο. Ο Άγιος Βάρβαρος
μας ένωσε σήμερα και θα συνεχίσει να μας ενώνει
στο μέλλον».
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Π. Μάριος
Ρήγος, ευχαρίστησε τον Επίσκοπο του ΠάρεντσοΠόλα εκ μέρους του Αρχιεπισκόπου Κερκύρας
Σεβ.του Ιωάννη Σπιτέρη, ο οποίος και είχε μεσολαβήσει για τη δωρεά αυτή. Ευχαρίστησε το Δήμαρχο της πόλης κ. Klaudio Vitasovič, τον Αντιδήμαρχο κ. Sergio Delton, τον ευγενικό λαό της εκεί
Εκκλησίας και όλους τους παρευρισκομένους,
και μετέφερε κάλεσμα του Αρχιεπισκόπου των
καθολικών Κερκύρας προς τον Επίσκοπο Dražen
Kutleša να παρευρεθεί στην Κέρκυρα, μαζί με τους
άρχοντες της πόλης και με άλλους εκπροσώπους
των τοπικών άρχων του Vodnjan και τον εφημέριο π. Marijan Jalenič, κατά την επίσημη παράδοση
του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Βαρβάρου που θα
γίνει στις 15 Μαΐου του τρέχοντος Έτους. Το ίδιο
και ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Πετράκης,
αφού πήρε το λόγο, συγκινημένος, ευχαρίστησε
θερμά τον Επίσκοπο και τον Ιερό κλήρο της Επισκοπής, καθώς και τον ευγενικό και γενναιόδωρο
λαό του Vodnjan. Εξήγησε με γλαφυρό και θερμό
λόγο, στους παρευρισκόμενους πιστούς, την ιστορία του Αγίου Βαρβάρου του Μυροβλύτη, επανάλαβε την πρόσκληση προς τον Επίσκοπο, να παρευρεθεί στην επίσημη παράδοση στις 15 Μαΐου
90
και μετέφερε τις ευχές, τις ευχαριστίες και την
αγάπη του Σεβ.του Μητροπολίτη Κερκύρας και
Παξών κ. Νεκταρίου.
Έπειτα ο Εφημέριος π. Marijan, αφού έκανε μια
σύντομη ανασκόπηση όλης της ιστορίας, από την
αίτηση του ιερού λειψάνου εκ μέρους του Αρχιεπισκόπου Σεβ.του Ιωάννη Σπιτέρη μέχρι και την
απόφαση της Εκκλησιαστικής Αρχής, αλλά και
των Αρχών του Κράτους (τα ιερά Λείψανα στην
Κροατία αποτελούν κρατικό θησαυρό) για την παραχώρησή του, δώρισε στον Π. Γεώργιο το λινό ύφασμα πάνω στο οποίο οι Ιερείς και οι επιστήμονες
και ειδικοί του Πανεπιστημίου του Ζάγκρεμπ και
της Πόλα τοποθέτησαν την Τιμία Κάρα του Αγίου
Βαρβάρου για να αποτμήσουν το τεμάχιο που δωρίστηκε στην Εκκλησία της Κέρκυρας, λέγοντάς
του πως με αυτό μπορούσε να κατασκευάσει φυλαχτά για όλους τους πιστούς του Ποταμού και
τους προσκυνητές που θα έφταναν για να τιμήσουν το ιερό λείψανο του Αγίου Βαρβάρου στην
Εκκλησία της Κέρκυρας. Ακολούθως ανέγνωσε
την χειρόγραφη περγαμηνή του δωρητηρίου στη
λατινική γλώσσα και την πρόσφερε στον Π. Γεώργιο Πετράκη. Τέλος ο Επίσκοπος Κάλεσε τον
Π. Μάριο Ρήγο και του παρέδωσε το τεμάχιο του
Ιερού Λειψάνου, μαζί με τα απαραίτητα έγγραφα
και δικαιολογητικά, τόσο της Αρχιεπισκοπής όσο
και του Υπουργείου Πολιτισμού της Κροατίας, τα
οποία και έπρεπε να επιδείξει και να παραδώσει
αντίγραφά τους εξερχόμενος των συνόρων της
χώρας. Ακολούθησε η προσκύνηση των ιερών λειψάνων εκ μέρους των πιστών και αφού ολοκληρώθηκε η τελετή, ο Εφημέριος παρέθεσε επίσημο
γεύμα προς τιμήν των δύο αντιπροσωπειών, στο
οποίο παρακάθησαν ο επίσκοπος του ΠαρέντσοΠόλα και οι Αρχές τις πόλης.
π. Μάριος Ρήγος
Ένας έλληνας Αβάς σε αβαείο της Β. Ιταλίας
Στην καρδιά της βιομηχανικής Ιταλίας, στην
πόλη Seregno της περιφέρειας του Milano, βρίσκεται το μοναστήρι των Ελαιωνιτών Βενεδικτίνων
Μοναχών, που αποτελεί την πνευματική καρδιά
της πόλης κι ένα σημείο αναφοράς για τους καθολικούς, και όχι μόνο, της περιοχής.
Οι Βενεδικτίνοι μοναχοί αποτελούν ένα από τα
σημαντικότερα και αρχαιότερα μοναχικά Τάγματα της Καθολικής Εκκλησίας και ο ιδρυτής τους
ο Άγιος Βενέδικτος θεωρείται ο πατέρας του δυτικού μοναχισμού. Η παρουσία των Βενεδικτίνων μοναχών στην περιοχή του Seregno, ξεκινά
πολύ αργότερα, την 1η Αυγούστου 1884, με τον
Βενεδικτίνο Dom Mauro Parodi να ιδρύει την
πρώτη κοινότητα, που εγκαταστάθηκε προσωρινά στο ορατόριο «San Rocco». Πρόκειται για μία
τεταμένη ιστορική περίοδο, όταν η βόρειος Ιταλία
τελούσε υπό αυστριακή κατοχή και ο Πατριάρχης Paolo Angelo Ballerini, Αρχιεπίσκοπος του
Μιλάνο βρίσκονταν εξόριστος από χρόνια. Στις 22
Φεβρουαρίου 1886 αγοράζεται το οικόπεδο πάνω
στο οποίο θα κτιστεί η νέα μονή και το 1890 φιλοξενείται η πρώτη κοινότητα. Στις 12 Μαΐου 1892 ο
Αρχιεπίσκοπος Ballerini θα θέσει το θεμέλιο λίθο
της Εκκλησίας και δύο χρόνια μετά θα ευλογήσει
την μοναστηριακή εκκλησία. Στις 23 Οκτωβρίου
1895 ο Μακάριος Andrea Ferrari, Αρχιεπίσκοπος
του Μιλάνο, θα καθαγιάσει τον ιερό ναό που λειτουργούν σήμερα οι Βενεδικτίνοι μοναχοί.
Έκτοτε, με συνεχείς ανακαινίσεις και επεκτάσεις,
91
το μοναστηριακό αυτό συγκρότημα εξυπηρετεί
ποικίλες πνευματικές, πολιτιστικές και κοινωνικές ανάγκες της ευρύτερης περιοχής. Φημίζεται
για το εργαστήριο παραγωγής πολλών ποικιλιών
μελιού, γλυκών, ιαματικών αλοιφών, λικέρ κ.ο.κ.
92
που αποτελούν και το βασικό εισόδημά του. Συγχρόνως φημίζεται για την πλούσια βιβλιοθήκη
του, ανοιχτή για το κοινό, που φιλοξενεί περισσότερους από 40 χιλιάδες τόμους βιβλίων, ιστορικών εκδόσεων και περιοδικών. Το πνευματικό
του κέντρο, στο οποίο δίνονται διαλέξεις και σεμινάρια με βιβλικές μελέτες κ.α. αποτελεί ένα σημαντικό πολιτιστικό κύτταρο για την πόλη, ενώ
λειτουργεί επίσης εργαστήριο εικονογραφίας και
εκδοτικός οίκος. Από τις 29 Δεκεμβρίου 2011 προϊστάμενος της Κοινότητας είναι ένας έλληνας, ο
dom Leo M. Kiskinis. Μία ομόφωνη εκλογή, από
όλους τους συναδέλφους του μοναχούς, έναν μόνο
χρόνο μετά την μετάθεσή του στο Seregno, δείγμα
της εκτίμησης και του σεβασμού με τον οποίον
τον πλαισιώνουν.
Ο π. Λέων, κατά κόσμο Σταύρος Κισκίνης κατάγεται από την πόλη της Λάρισας, όπου γεννήθηκε και έζησε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια.
Σπούδασε στο Α.Π.Θ. και εργάστηκε στη μέση
εκπαίδευση. Από μικρός ένιωσε μια ιδιαίτερη
κλήση προς τον καθολικό μοναχισμό, εισήλθε στο
Τάγμα των Ελαιωνιτών Βενεδικτίνων μοναχών,
και αφού ολοκλήρωσε τις θεολογικές του σπουδές, έδωσε τους μοναχικούς τους όρκους, στις 14
Φεβρουαρίου 2010, στη Μπολόνια της Ιταλίας.
Χειροτονήθηκε διάκονος στις 28 Νοεμβρίου 2010,
στον Καθολικό Καθεδρικό Ναό της Θεσσαλονίκης, από τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Κερκύρας, Ζακύνθου - Κεφαλληνίας και Τοποτηρητή
του Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης π.
Ιωάννη Σπιτέρη. Ο π. Λέων θέλησε να λάβει την
ιερατική χειροτονία στην Ελλάδα, ως μαρτυρία
για τους νέους και όλους εκείνους που αναζητούν
το θέλημα του Θεού στη ζωή τους. Την Κυριακή
2 Οκτωβρίου 2011, σε μία λαμπρή τελετή, έλαβε
στον Καθεδρικό Ναό της Κέρκυρας, από τα χέρια
του Σεβασμιωτάτου Ιωάννη, την ιερατική του
χειροτονία.
Η κοινότητα στο Seregno, στην οποία προΐσταται
ο π. Λέων, αποτελείται από 15 περίπου μοναχούς,
οι περισσότεροι των οποίων είναι αρκετά νέοι. Η
ζωή τους υπακούει στους αυστηρούς κανόνες του
μοναχικού κανονισμού του Αγίου Βενέδικτου
«ora, lege et labora». Η μέρα των μοναχών ξεκινάει νωρίς, στις 05:30’ με την ψαλτή γρηγοριανή
ακολουθία, συνήθως στα λατινικά. Όλη την ημέ93
ρα τελούνται τρεις τακτικές Θ. Λειτουργίες και ο
εσπερινός, ανοιχτές για τον κόσμο που έρχεται
κατά δεκάδες για να απολαύσει τις παλαιές κατανυκτικές ψαλμωδίες του γρηγοριανού μέλους.
Επίσης, όλη σχεδόν την ημέρα, τρεις ιερομόναχοι
ακούν τις εξομολογήσεις των πιστών που έρχονται από όλη την περιφέρεια ζητώντας μία πνευματική καθοδήγηση.
Κάθε Δευτέρα, από τις 21:00’ έως τις 23:00’, οργανώνεται μία σειρά διαλέξεων με στόχο τη θεολογική και θρησκευτική επιμόρφωση των πιστών,
την οποία παρακολουθούν, κάθε φορά, κατά μέσο
όρο 100 περίπου άτομα. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο,
ο π. Λέων, προσκάλεσε τον Επίσκοπό μας στις 16
Φεβρουαρίου να μιλήσει σε ένα μεγάλο ακροατήριο για την σχέση ορθόδοξων και καθολικών στην
Ελλάδα και τις προσπάθειες προσέγγισης μέσα
από τον επίσημο θεολογικό διάλογο, αλλά και με
αφορμή την επέτειο 50 χρόνων από την έναρξη
94
της Β’ Βατικανής Συνόδου, για το πώς αντιμετώπισε και έκρινε η ορθόδοξη Εκκλησία αυτό το
σπουδαίο ιστορικό γεγονός. Το ακροατήριο έδειξε
μεγάλο ενδιαφέρον κι εκτός από τις ερωτήσεις για
το θέμα αυτό θέλησαν να μάθουν για τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας, για το
πώς τις αντιμετωπίζει η καθολική εκκλησία και οι
πιστοί της, αλλά και για τις αντιδράσεις της ορθόδοξης ιεραρχίας σχετικά με την πρόσφατη παραίτηση της Α.Α. του Πάπα Βενέδικτου.
Ο π. Λέων, αν και μακριά από τη χώρα του δεν
την ξεχνά ποτέ και είναι πολύτιμη η βοήθεια και
οι συμβουλές που άφθονα και αφιλόκερδα προσφέρει, τόσο στην Ιερά μας Σύνοδο, όσο κυρίως
στη Λειτουργική της Επιτροπή. Εμείς να του ευχηθούμε να’ ναι πάντα γερός και δυνατός για να
συνεχίζει την όμορφη αυτή μαρτυρία και αποστολή του.
ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΕΥΧΕΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
Μετά την εντυπωσιακή ανακοίνωση της παραίτησής του, ο Πάπας Βενέδικτος επαναλάμβανε
συχνά: «Ο Αναστημένος Χριστός είναι αυτός
που οδηγεί την Εκκλησία», «Η Εκκλησία είναι
του Χριστού», «Ο Χριστός πρέπει να αποτελεί το
σημείο αναφοράς για τον Χριστιανό». Αυτές οι
χριστοκεντρικές ομολογίες πίστης μας εισάγουν
στην καρδιά του Πασχαλινού Μυστηρίου.
Ζούμε σε ένα κόσμο στον οποίο δίνεται η εντύπωση πως ο Θεός έχει εξαφανιστεί από την ζωή
των ανθρώπων (έκλειψη Θεού!) και καμιά φορά
– όπως έλεγε ο Πάπας Βενέδικτος - νομίζει κανείς
«ότι ο Χριστός κοιμάται στην βάρκα του Πέτρου».
Το Πασχαλινό Μυστήριο διακηρύττει σε όλους
εκείνους που πιστεύουν: «Όχι, ο Θεός είναι παρών, ο Θεός μας αγαπάει, Αυτός ανέστησε το
Χριστό από τους νεκρούς και αυτή η Ανάσταση
αφορά όλους εμάς, τον κόσμο ολόκληρο, καθώς
αυτή η αναστημένη Ζωή έχει εισχωρήσει σε κάθε
κύτταρο της δικής μας ζωής και σε κάθε πτυχή
του σύμπαντος». Ναι, είναι αληθινά τα τελευταία
λόγια του Κυρίου, η υπόσχεσή του: «Και ιδού, εγώ
είμαι μαζί σας όλες τις ημέρες, μέχρι τη συντέλεια
του κόσμου» (Μτ. 28,20). Αυτή η Παρουσία άλλαξε τη ροή της ιστορίας, διαποτίζοντας τη ζωή του
ανθρώπου με ένα ανεξίτηλο νόημα και με μια νέα
ανήκουστη αξία.
Με τη γεμάτη αγάπη θυσία του Χριστού έχουμε
γίνει πραγματικά παιδιά του Θεού και έτσι μπορούμε να εισαχθούμε και εμείς στο διάλογο αγάπης της τριαδικής Ζωής του Θεού. Χάρη στο θάνατο και την ανάσταση του Χριστού κι εμείς σήμερα μπορούμε να αναστηθούμε σε μία νέα ζωή,
και όπως ο Χριστός είναι ζωντανός ανάμεσα μας,
έτσι κι εμείς, με την πίστη μας, διακηρύττουμε ότι
θέλουμε να είμαστε πάντοτε μαζί με το Θεό της
ζωής.
Εισερχόμαστε έτσι στην άβυσσο του Πασχαλινού
Μυστηρίου. Το εκπληκτικό και απίστευτο γεγονός της Ανάστασης του Ιησού δεν είναι άλλο από
την απόλυτη αποκάλυψη του Θεού: «Ο Θεός εί-
ναι Αγάπη» (Α’ Ιω. 4,16). Πράγματι η Ανάσταση
αποτελεί ουσιαστικά ένα συμβάν άπειρης αγάπης:
αγάπη του Θεού Πατέρα που θυσιάζει τον Υιό
του για τη σωτηρία του κόσμου: «Τόσο αγάπησε
ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε στο θάνατο το μονογενή του Υιό, για να μη χαθεί κανείς που να πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει την αιώνια ζωή» (Ιω.
3,16). Αγάπη του Υιού που εγκαταλείπεται, στο
θέλημα του Πατέρα, για χάρη μας και «επιστρέφει» στον Πατέρα με το ένδοξο σώμα της ανθρώπινης φύση μας. Αγάπη του Αγίου Πνεύματος που
ανέστησε τον Ιησού από τους νεκρούς και απαρχή
της ανάστασης για τον καθένα από εμάς.
Το Πασχαλινό Μυστήριο (θάνατος και ανάσταση
του Κυρίου) αποτελεί μια μοναδική ώθηση στη
ουσιαστική μας σχέση με το Θεό και αυτή η σχέση
δεν μπορεί παρά να εμπνέεται από την αγάπη και
να υπακούει στην αγάπη.
Ένας βυζαντινός θρησκευτικός συγγραφέας του
14ου αιώνα, ο θεσσαλονικιός Νικόλαος Καβάσιλας,
υπουργός του αυτοκράτορα Ιωάννου ΣΤ’ Κατακουζηνού, στο αριστούργημά του «Η εν Χριστώ
ζωή», αναφερόμενος στο γεγονός που μας περιγράφουν τα Ευαγγέλια, ότι δηλαδή ο Χριστός και
μετά την ανάσταση του φέρει ακόμα τις πληγές
του Σταυρού, γράφει τα ακόλουθα: «Το πιο θαυμαστό και πρωτάκουστο απ’ όλα είναι ότι ο Σωτήρας δεν υπέμεινε μόνο τα οδυνηρότατα πάθη, ούτε
πέθανε μόνο με τις πληγές, αλλά πως και όταν ζωοποίησε και ανέστησε το σώμα Του από τον τάφο,
διατήρησε ακόμη αυτές τις πληγές και κράτησε
πάνω στο σώμα Του τις ουλές τους. Με αυτές
παρουσιάζεται στα μάτια των αγγέλων. Τούτο το
θεωρεί αληθινό στολίδι και δοκιμάζει χαρά να δείχνει τα πάθη Του… Θεώρησε καλό να τις διατηρήσει [τις πληγές] από την πολλή Του αγάπη για
τον άνθρωπο, διότι με αυτές βρήκε τον χαμένο και
με το να πληγωθεί αιχμαλώτισε τον αγαπημένο
του… Τι μπορεί να συγκριθεί με την Αγάπη αυτή;
Ποιος άνθρωπος έδειξε τόση αγάπη; Ποιά μητέρα
είναι τόσο φιλόστοργη ή ποιος πατέρας είναι τόσο
95
φιλότεκνος; Ποιος μανιασμένος εραστής πληγώθηκε με τέτοιον έρωτα, ώστε όχι μόνον ν’ ανέχεται να πληγώνεται από τον αγαπημένο, για την
αγάπη του, όχι μόνο να διατηρεί την αγάπη του
προς τον αχάριστο, αλλά και να θεώρει πολύτιμα
αυτά τα τραύματα; Αν και αυτά δεν είναι δείγματα
αγάπης μόνο, αλλά και υψίστης τιμής».
Αυτός ο «μανιακός έρωτας» του Θεού για τον άνθρωπο που αποκαλύπτεται στο πασχαλινό μυστήριο, δεν μπορεί παρά να προκαλέσει την αγάπη
μας για Αυτόν. Κανένας από εμάς, λοιπόν, ας μην
κλείσει την καρδιά του σε αυτήν την απίστευτη
αγάπη που μας λυτρώνει. Αυτή η Αγάπη είναι η
μοναδική ελπίδα του κόσμου μας. Σήμερα, όπως
έκανε με τους μαθητές Του, πριν να επιστρέψει
προς τον Πατέρα, ο Αναστημένος Χριστός αποστέλλει κι εμάς, στους ανθρώπους της εποχής μας,
για δώσουμε μαρτυρία για την ελπίδα που απορρέει από την Ανάσταση.
Ατενίζοντας τις πληγές του Εσταυρωμένου –
Αναστημένου Χριστού μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε τη σημασία και την αξία του πόνου,
μπορούμε να απαλύνουμε τις τόσες πληγές που
εξακολουθούν να ματώνουν και σήμερα την ανθρωπότητα. Στις ένδοξες πληγές του Χριστού
αναγνωρίζουμε την άπειρη ευσπλαχνία του Θεού
για τον καθένα από εμάς, πρόκειται γι’ αυτήν την
ευσπλαχνία για την οποία μας μιλά ο Προφήτης
Ησαΐας: Αυτός (ο Χριστός) είναι εκείνος που γιατρεύει τους συντετριμμένους στην καρδιά, που
κηρύττει την ελευθερία στους αιχμαλώτους,
στους φυλακισμένους την αποφυλάκιση, που παρηγορεί τους τεθλιμμένους, απονέμει το φόρεμα
της ευφροσύνης και αφαιρεί από τους τεθλιμμένους τα πένθιμα (βλ. Ησαΐα 61, 1.2.3.).
Αν με ταπεινή εμπιστοσύνη πλησιάσουμε σ’ Αυτόν, θα συναντήσουμε στο βλέμμα Του την απάντηση στις πιο βαθιές λαχτάρες των ανθρώπων:
την ευτυχία, τη βεβαιότητα της ζωής. Μόνο όταν
συναντήσουμε με αγάπη τον Αναστημένο Χριστό
και πιστέψουμε στην αγάπη του για εμάς, θα αισθανθούμε βαθιά μέσα μας ότι η δίψα για αγάπη
και ζωή μπορούν να πληρωθούν μόνο από Αυτόν.
96
Για την ανθρώπινη ύπαρξη, ο Αναστημένος Κύριος είναι τα «πάντα εν πάσιν», είναι ό,τι το Ωραίο,
το Καλό, το Αληθινό, το Προσφιλές, το Χαρμόσυνο, το Θείο, το Σοφό, το Αιώνιο. Αυτός είναι όλη η
Αγάπη μας, όλη η Αλήθειά μας, όλη η Χαρά μας,
όλο το Αγαθό μας, όλη η Ζωή μας, η Αιωνία Ζωή
σε όλες τις αιωνιότητες και απεραντοσύνες (Άγιος
Φραγκίσκος)
Και όμως, αν κοιτάξουμε τον κόσμο μας, αναρωτιόμαστε αν ακόμη επιτρέπουμε να φανερωθεί
η ζωή του Αναστημένου Χριστού. Πόσες φορές
οι σχέσεις μεταξύ των ατόμων, μεταξύ διαφόρων
ομάδων ή εθνών, αντί από την αγάπη είναι σημαδεμένες από τον εγωισμό, από την αδικία, από
τη βία. Οι πληγές της ανθρωπότητας είναι πάντα
ανοικτές και οδυνηρές, πληγές που σπαράζουν τα
κορμιά και τις ψυχές των αδελφών μας. Αυτές οι
πληγές προσμένουν να παρηγορηθούν από τις ένδοξες πληγές του Αναστημένου Χριστού. «Θεραπευθήκαμε από τα τραύματά του» (βλ. Α’ Πέτρου
2,24). Αλλά, αυτές οι πληγές προσμένουν να θεραπευτούν και από την αλληλεγγύη των ανθρώπων
όταν αυτοί ακολουθούν τα αχνάρια και το παράδειγμά Του, προσφέρουν αγάπη, στρατεύονται για
την υπεράσπιση της δικαιοσύνης και παρά την
κάθε λογής κρίση εξακολουθούν να είναι τίμιοι.
Εκπέμπουν γύρω τους φωτεινά σημάδια ελπίδας
και παρηγοριάς.
Η ευχή μου είναι η λάμψη του Αναστημένου Χριστού να φωτίσει το σκοτάδι μας, η θαλπωρή της
πληγωμένης αγάπης Του να ανακουφίσει τα βάσανά μας, η βεβαιότητα της Ζωής που μας δωρίζει
η Ανάσταση, να αναπτερώσει την ελπίδα μας.
Καλή Ανάσταση
† Ιωάννης Σπιτέρης
Καθολικός Αρχιεπίσκοπος
Κερκύρας, Ζακύνθου – Κεφαλληνίας
Τοποτηρητής Αποστολικού Βικαριάτου
Θεσσαλονίκης
ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ
ΕΛΛΑΔΟΣ
Προς την Αυτού Αγιότητα
Τον Πάπα Φραγκίσκο Α’
Πόλις του Βατικανού
Σύρος 15 Μαρτίου 2013
Παναγιώτατε Πάτερ,
Στο όνομα των Αδελφών Επισκόπων της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας μας στην Ελλάδα, των
Πρεσβυτέρων, των Μοναχών και των Μοναζουσών και των πιστών των τοπικών μας Εκκλησιών,
σας εκφράζω τα υιικά αισθήματα συμμετοχής στη χαρά της Παγκόσμιας Εκκλησίας, για την ανάδειξή
σας σε Επίσκοπο Ρώμης και, κατά συνέπεια, σε Πάπα και Ποιμένα όλης της Εκκλησίας.
Εκφράζοντας τη χαρά μας, θέλουμε ταυτόχρονα να σας εξωτερικεύουμε την επιθυμία μας οι
χριστιανοί «εν ώσιν». Για εμάς που ζούμε στην Ελλάδα, ανάμεσα στους Ορθοδόξους Αδελφούς μας,
αυτή η επιθυμία μας κυριαρχεί και εμπνέει όλη την ποιμαντική μας δράση.
Προσευχόμαστε ώστε η αγάπη του Χριστού να ενώσει όλους εμάς που υπερηφανευόμαστε για
το χριστιανικό μας όνομα. Ως ποιμένες των τοπικών Εκκλησιών μας κάνουμε ότι είναι δυνατό ώστε η
διακονία μας να ενδυναμώνει έναν οικουμενισμό αγνό, αληθινό και ειλικρινή ο οποίος να καρποφορεί
για το Σώμα του Χριστού σε όλο τον κόσμο.
Άγιε Πατέρα, οι τοπικές μας Εκκλησίες στην Ελλάδα, βρίσκονται κοντά σας με την αγάπη και
την προσευχή προς τον Κύριο.
† Φραγκίσκος
Επίσκοπος Σύρου, Θήρας και Κρήτης
Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Καθολικής Ιεραρχίας Ελλάδος
Τα Μέλη
† Νικόλαος
Αρχιεπίσκοπος Νάξου – Τήνου
Μητροπολίτης παντός Αιγαίου
† Ιωάννης
Αρχιεπίσκοπος Κερκύρας, Ζακύνθου – Κεφαλληνίας
Τοποτηρητής Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης
† Νικόλαος
Αρχιεπίσκοπος Καθολικών Αθηνών
Τοποτηρητής Αρχιεπισκοπής Ρόδου
† Δημήτριος
Έξαρχος Ελληνορρύθμων Καθολικών Ελλάδος
† Ηλίας
Έξαρχος Αρμενορρύθμων Καθολικών Ελλάδας
97
Παρουσία εκατοντάδων χιλιάδων πιστών, δεκάδων ξένων
ηγετών αλλά και με την ιστορική παρουσία της Α.Θ.Π.
του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, για πρώτη
φορά μετά το Σχίσμα των δύο Εκκλησιών τον 11ο αιώνα,
πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 19 Μαρτίου, στην Πλατεία
του Αγίου Πέτρου, η τελετή ενθρόνισης του Πάπα Φραγκίσκου. Ο νέος Πάπας απηύθυνε έκκληση προς τους πιστούς
«να μη φοβηθούν την καλοσύνη και την τρυφερότητα».
«Ποιος είναι ο ρόλος μου; Να προσφέρω την αγκαλιά μου
στους φτωχούς, στους γυμνούς, σε όσους βρίσκονται στη
φυλακή. Σε όλους τους ανίσχυρους», τόνισε ο Φραγκίσκος.
Ο νέος Ποντίφικας δήλωσε ότι «ο άνθρωπος πρέπει να προστατέψει την πλάση και τους αδελφούς του και να απορρίψει το μίσος, τον φθόνο και την αλαζονεία». Με τον Οικουμενικό Πατριάρχη συναντήθηκε τρεις φορές, ενώ είχαν
την ευκαιρία να δειπνήσουν μαζί και να συζητήσουν το
ενδεχόμενο μίας επίσκεψης στο Φανάρι και μίας πιο στενής
και αγαστής συνεργασίας «ίνα πάντες εν ώσι».
98

Ασφαλής χρήση του διαδικτύου (κείμενο)

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΤΙΚΕΙ

Τεύχος 178 - Καθολική Αρχιεπισκοπή Κερκύρας

Τεύχος 187 (Ιούλιος - Καθολική Αρχιεπισκοπή Κερκύρας

Τεύχος 175 - Καθολική Αρχιεπισκοπή Κερκύρας

Διαβάστε εδώ!

Τεύχος 774

Στρατηγικό Σχέδιο 2013-2014

Τεύχος 183-184 - Καθολική Αρχιεπισκοπή Κερκύρας

Τεύχος 185-186