Αγαπητοί μου,
έφτασαν και φέτος τα Χριστούγεννα, μα κάθε χρονιά που περνά
αντιλαμβανόμαστε πως όλο και πιο αδιάφορα προσπερνάμε το χαρμόσυνο άγγελμα αυτής της ημέρας. Με μια φευγαλέα ματιά γύρω
μας, όλα φαντάζουν μουντά και μουδιασμένα και χίλιες δυο έγνοιες
μοιάζουν να μονοπωλούν τις σκέψεις και κάθε μας δραστηριότητα.
Μία ελπίδα μονάχα μένει στον καθένα κι ο καθένας μας ας την ονομάσει όπως νομίζει, ας
την ονειρευτεί όπως τον βολεύει, ας προσευχηθεί σ’ αυτήν όπως του λέει η καρδιά του. Μία ελπίδα όμως γεννιέται απόψε και σε μια γωνιά της Ιουδαίας, ένα μωρό παιδί εμφανίζεται ανάμεσά μας θέλοντας να μετατρέψει ξανά τη γη σε ουρανό. Ένας “μικρός βασιλιάς” ταπεινώνεται
για να μας μάθει την αρετή της αγάπης. Ένας “Μεσσίας” έρχεται σας ΞΕΝΟΣ για να μας αποκαλύψει πως δεν είμαστε μόνοι σ’ αυτήν την πορεία. Μα κι όλοι εμείς ξένοι δεν υπήρξαμε κάποτε σε τόπο ξένο; Ξένοι σαν όλους τους ξένους που κλείνουμε την πόρτα μας στο πρόσωπό
τους, που κυνηγάμε γιατί μας ενοχλεί το χνώτο τους που βρωμάει από την πείνα και το σώμα
τους που βρωμάει από τον ιδρώτα της αγωνίας να επιζήσουν;
Γύρω μας η αβεβαιότητα, η ανασφάλεια, οι εγωισμοί, η μισαλλοδοξία, η απληστία, τα παχιά τα λόγια και τα κηρύγματα τα πλούσια σε πομπές κι υποκρισία, μια αστείρευτη ψυχική κούραση και έλλειψη εμπιστοσύνης, οργή, πίκρα... πόσα δυσάρεστα στ’ αλήθεια συναισθήματα,
πόση απογοήτευση δεν μας έχει κυριεύσει το χρόνο που πέρασε. Όλοι να μας ζητούν να κάνουμε θυσίες, όλοι να μας ζητούν να τους πιστέψουμε για να σωθούμε, όλοι να ζητούν, όλοι να
απαιτούν, όλοι να φοβερίζουν και να δαιμονοποιούν, όλοι να θέτουν διλήμματα μα κανείς να μη
δίνει. Μα κανείς να μη δίνει έστω μία ελπίδα...
Βρήκα μια φάτνη γυμνή. Έψαξα μέσα στη φωτογραφία να βρω τον μικρό Χριστό. Το σκηνικό ήταν τέλειο κι όλοι αρμονικά βρίσκονταν στη θέση τους: οι γονείς που περίμεναν με λαχτάρα, ο χορός των αγγέλων, οι βοσκοί έτοιμοι να’ ρθούν να προσκυνήσουν, μόνον ο μικρός πρωταγωνιστής ήταν απών. Αυτός ο μικρός ΞΕΝΟΣ που δεν θέλουμε δίπλα μας χρειάζεται ένα καλύτερο περιβάλλον. Του αξίζει ένας καλύτερος κόσμο για να ζήσει. Ας μην του τον στερήσουμε
τη χρονιά που ανατέλλει. Ας κάνουμε την δική μας καρδιά φάτνη κι ας τον υποδεχθούμε. Ποιος
το ξέρει; ίσως έτσι να αισθανθούμε λίγο καλύτεροι άνθρωποι.
Με την ευχή και την ελπίδα για μια καλύτερη χρονιά
Σ.
3
Αγαπητοί μου,
Αυτή η επιστολή μου δίνει ακόμα μια φορά
την ευκαιρία να απευθυνθώ σε όλους εσάς με
την ελπίδα ότι θα διαβαστεί, έτσι όπως θα διαβάζατε ένα προσωπικό γράμμα ή ένα μήνυμα που θα σας έστελνε κάποιο φιλικό ή αγαπημένο σας πρόσωπο. Για πολλούς αυτό το
γράμμα αποτελεί την μοναδική ευκαιρία επικοινωνίας και διαλόγου μεταξύ του Ποιμένα
και των πιστών. Η αμεσότερη επικοινωνία θά’
πρεπε βέβαια να είναι η κυριακάτικη Θεία Λειτουργία, στην οποία όμως όλο και λιγότεροι
πιστοί, κυρίως στο αγαπημένο μας νησί την
Κέρκυρα, ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν.
Καθαγίαση παρεκκλησίου Αδ. Θ. Αγάπης
Η Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία
Έχουμε βέβαια πολύ παρήγορα και ενθαρρυντικά μηνύματα που μας έρχονται τόσο
από την Πρέβεζα όσο και από την μικρότερη κοινότητα της διασποράς των Ιωαννίνων,
όπου την τελευταία Κυριακή κάθε μήνα, την
επισκέπτεται ο Λειτουργός της Ηπείρου ο π.
Τζούλιο Γκραμένια και λειτουργεί ή κατηχεί τα
παιδιά μας εκεί. Γι’ αυτό ευχαριστώ συνέχεια
το Θεό και προσεύχομαι να φωτίσει τους πιστούς και στις υπόλοιπες περιοχές της ποιμαντορικής μου ευθύνης που δεν αισθάνονται,
ίσως, τόσο πολύ την ανάγκη να αγιάσουν την
Κυριακή. Και όμως, ξέρουμε καλά πως μία
κοινότητα χωρίς την κυριακάτικη Αγία Ευχαριστία παύει να είναι κοινότητα και κοινωνία και
γίνεται απλά μία ομάδα ατόμων που ζουν μία
ιδιωτική θρησκευτικότητα χωρίς τα χαρακτηριστικά της χριστιανικής μας πίστης: να απο4
τελούν δηλαδή Εκκλησία, Λαό συναγμένο και
ενωμένο από την αγάπη του Πατέρα και τη
δύναμη του Αγίου Πνεύματος, ενσωματωμένο
στον Αναστημένο Χριστό.
Η πίστη μας ξεθωριάζει και δεν επιδρά πια
στην καθημερινότητά μας. Είμαστε καθολικοί
μόνο επειδή κάποτε μας βάπτισαν έτσι, αλλά
αυτό το βάπτισμα έχει πάψει από καιρό να
ζωοποιεί την ύπαρξή μας και να κατευθύνει
τη δράση μας.
Παρήγορα γεγονότα
Όπως μπορείτε να αντιληφθείτε, αυτό το
Γράμμα άρχισε με κάποιον απαισιόδοξο τρόπο κι αυτό γιατί η εμπειρία που έχουμε στις
κυριακάτικες Λειτουργίες είναι αποκαρδιωτική κι αποθαρρυντική. Ωστόσο, στις εκκλησιαστικές μας επαρχίες υπήρξαν και παρήγορα
γεγονότα στα οποία αναγνωρίζουμε την παρουσία του Θεού και την ευεργετική του βοήθεια για την καθολική μας κοινότητα. Ένα
από αυτά τα παρήγορα γεγονότα υπήρξαν
τα εγκαίνια του νέου πρότυπου βρεφονηπιακού σταθμού, της Κοινότητας των Αδελφών της Θεϊκής Αγάπης και του νέου Κατηχητικού Κέντρου της Αρχιεπισκοπής μας, που
πραγματοποιήθηκαν στον Ποταμό της Κέρκυρας το Σάββατο 23 Οκτωβρίου. Το χρονικό
αυτού του σπουδαίου έργου θα το διαβάσετε στις σελίδες που ακολουθούν. Από πλευράς μου θα ήθελα άλλη μία φορά να ευχαριστήσω το Θεό που μετά από τόσες προσπάθειες και δυσκολίες κατορθώσαμε να ολοκληρώσουμε ακόμα ένα σημαντικό έργο για την
τοπική μας Εκκλησία στην Κέρκυρα. Τα έργα
αυτά μαζί με το νέο Γηροκομείο και το Ποιμαντικό Κέντρο της Μεσογγής αποτελούν πολύτιμα βοηθήματα για την τοπική μας κοινότητα.
Τα κοινωνικά και ποιμαντικά αυτά έργα ανήκουν στους πιστούς μας οι οποίοι οφείλουν να
τα αισθανθούν ως δικά τους έργα, να τα στηρίξουν και να εκτιμήσουν την κοινωνική τους
διάσταση.
Μια πικρή διαπίστωση
Επιτρέψτε μου πάντως να εκφράσω και
μία πικρία: τους τελευταίους μήνες διαπίστωσα πως για μία μερικούς πιστούς μας, αλλά
και για ανθρώπους που συνεργάζονται μαζί
μας στις διάφορες ενοριακές δραστηριότητες
εκλείπει το στοιχείο της κοινωνικής αντίληψης
για τα έργα που πραγματοποιούμε, τα οποία
και θεωρούν μία ευκαιρία για ανεύρεση προσωπικής εργασίας. Εκ των πραγμάτων κάτι
τέτοιο θα ήταν αδύνατο και βρισκόμαστε στην
άβολη θέση να δυσαρεστούμε, με την άρνησή
μας, ανθρώπους που καταλήγουν να δηλητηριάζουν με αρνητικές εκτιμήσεις την εορταστική ατμόσφαιρα αυτών των γεγονότων.
Με τους εκπροσώπους των καθολικών σχολείων
στα εγκαίνια στον Ποταμό
Μια εγκάρδια προτροπή
Θα ήθελα πάντως με την ευκαιρία αυτή να
σας προτρέψω όλους και όλες να διαφημίσετε τον παιδικό, ιδιαίτερα, σταθμό που διευθύνουν οι Αδελφές της Θεϊκής Αγάπης με ιδιαίτερο επαγγελματισμό, πρότυπα μέσα και μεγάλη αγάπη. Κι ακόμη θα ήθελα άλλη μία φορά
να προτρέψω τους γονείς των παιδιών του
Κατηχητικού να μην αδιαφορούν και να φροντίζουν κάθε Σάββατο να στέλνουν τα παιδιά
τους στην Κατήχηση.
Έχουμε επιτέλους ένα μοναδικό χώρο, ένα
κατηχητικό κέντρο στο οποίο τα παιδιά σας
όχι μόνο κατηχούνται, αλλά έχουν την ευκαιρία να κοινωνικοποιηθούν σ’ ένα υγιές περιβάλλον, να παίξουν και ν’ αναπνεύσουν καθαρό αέρα στον όμορφο περιβάλλοντα χώρο
που έχουμε διαμορφώσει. Έχουμε προβλέψει κι έναν χώρο όπου οι γονείς που επιθυμούν να περιμένουν τα παιδιά τους, θα μπορούν να περάσουν δύο ώρες πίνοντας έναν
καφέ ή ένα αναψυκτικό, συζητώντας με κάποιον υπεύθυνο ή γνωρίζοντας καλύτερα ο
ένας τον άλλον. Καλό θα ήταν επίσης, κάποια
Κυριακή, να πάρετε το αυτοκίνητό σας και κάποια αγαπημένα σας πρόσωπα και να κάνετε μία μικρή εκδρομή στους χώρους αυτούς
(παιδικός σταθμός – κατηχητικό κέντρο – Γηροκομείο – Κατασκηνώσεις) όπου οι υπεύθυ-
νοι που πάντα είναι παρόντες θα σας ξεναγήσουν στα νέα μας αυτά έργα. Έτσι θα αντιληφθείτε πως η Καθολική Εκκλησία στην Κέρκυρα έχει εμπλουτιστεί με αξιοζήλευτους χώρους που θα γίνουν το καύχημα των πιστών
της επαρχίας μας.
Περίοδος της Παρουσίας
Ωστόσο, ο πλούτος μίας Εκκλησίας δεν
αποτελείται πρώτιστα από τα κτίρια, αλλά
από μία ζωντανή κοινότητα που εκφράζει
έμπρακτα την πίστη της. Η Λειτουργική περίοδος ή το Λειτουργικό Έτος που ξεκινάει πάλι
αυτήν την περίοδο, μας βοηθάει να ξαναρχίσουμε πάλι την πορεία μας, να αντλούμε δυνάμεις και να εμβαθύνουμε στην πίστη μας κι
ενδεχομένως να την αναζωογονήσουμε. Μία
από αυτές τις περιόδους, ιδιαίτερα αγαπημένη από τους πιστούς μας, είναι η λεγόμενη
Περίοδος της Παρουσίας και των επερχόμενων Χριστουγέννων. Η περίοδος της Παρουσίας αρχίζει στις 28 Νοεμβρίου και τελειώνει
στις 12 Δεκεμβρίου με την τέταρτη Κυριακή
της Παρουσίας. Σ’ αυτό το τεύχος θα βρείτε
μία σύντομη εισαγωγή γι’ αυτήν την περίοδο,
όπως επίσης για εκείνη των Χριστουγέννων.
Από πλευράς μου θα ήθελα να ανοίξω την
καρδιά σας και με τη δύναμη της χάρης του
Θεού, θα ήθελα να σας ζητήσω να μην αφήσετε αυτήν την περίοδο να περάσει χωρίς να
επιδράσει μέσα σας. Αυτή η περίοδος άλλωστε μας βοηθά να αντιληφθούμε ακόμα περισσότερο την στοργική παρουσία του Θεού
ανάμεσά μας, να Τον περιμένουμε με νοσταλγία, να Του ανοίξουμε όλο χαρά τις καρδιές
μας όταν κτυπήσει, να προετοιμαστούμε να
γιορτάσουμε πραγματικά καλά τα Χριστούγεννα. Ν’ αντιληφθούμε τέλος πως ο Θεός είναι πράγματι ανάμεσά μας και να μη συμβεί
σ’ εμάς αυτό που συνέβη όταν πρωτοπαρουσιάστηκε στους ανθρώπους, που δεν βρέθηκε ένας χώρος ζεστός και κατάλληλος για να
δώσει στον κόσμο η Αειπάρθενος Μαρία τον
Υιό της. Ας προετοιμάσουμε την κοινωνία μας
ώστε να μη γεννηθεί μέσα σ’ έναν κόσμο που
μαστίζεται από τη διαφθορά, από οικονομικές
και πολιτικές κρίσεις, από ηθικά προβλήματα
και μισαλλοδοξία. Πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι έχουμε ανάγκη από τον Χριστό που έρχεται, γιατί χωρίς Εκείνον η ζωή όλων μας θα
μεταβληθεί σ’ ένα ατελείωτο αδιέξοδο και σ’
ένα ατελεύτητο δράμα. Όλοι μας ζούμε τον
παραλογισμό που βασιλεύει γύρω μας, αλλά
μέσα από τις Κυριακάτικες Θείες Λειτουργί5
ες, κυρίως αυτήν την Περίοδο της Παρουσίας
και των Χριστουγέννων, ας δείξουμε έμπρακτα ότι η παρουσία και η χαριστική δράση του
Θεού, μας έχει όντως αγγίξει και αλλάξει. Ας
γίνει η ζωή μας πιο δραστήρια θρησκευτικά
κι ας κάνουμε το δρόμο της μεταστροφής μία
από τις βασικότερες εκλογές για τη ζωή μας.
πολύ χρήσιμο στην προσπάθειά του να μελετήσει και να εμβαθύνει στο Ευαγγέλιο της Κυριακής, θα μπορέσει να προσευχηθεί με αυτό
και να πάρει σημαντικές αποφάσεις για τη
ζωή του. Όποιος το μεταχειρίστηκε το χρόνο
που πέρασε γνωρίζει καλά πόσο πολύτιμος
σύντροφος αποδείχθηκε για την κάθε εβδομάδα. Το Λειτουργικό Έτος αρχίζει με την Α’
Κυριακή της Παρουσίας, συνεπώς όσο γρηγορότερα το προμηθευτείτε τόσο καλύτερο
για εσάς.
Χριστουγεννιάτικες Ευχές
Πρεβεζιάνα - Σεπτέμβριος 2010
Θεία Ανάγνωση
Σ’ αυτήν μας την προσπάθεια έρχεται αρωγός, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, ένα πολύτιμο βιβλίο που εκδώσαμε σε συνεργασία
με τη Βιβλική Εταιρεία της χώρας μας, που
περιέχει τα Ευαγγελικά αναγνώσματα της
Κυριακής και μοιράζεται στους πιστούς μας
που ενδιαφέρονται να το μελετήσουν. Πρόκειται για τη λεγόμενη Θεία Ανάγνωση για την
οποία έχει αναφερθεί «πως είναι μία δυναμική προσέγγιση στη μελέτη της Βίβλου με
στόχο την ζωή του ανθρώπου την οποία ενθαρρύνει η Καθολική Εκκλησία. Προσφέρει
έναν προσιτό σε κάθε χριστιανό τρόπο για
να ανακαλύψει τις πλούσιες αλήθειες της Αγίας Γραφής μέσα από την ανάγνωση, την μελέτη, την προσευχή και την ενόραση. Η χρήση της Θείας Ανάγνωσης κατά τη διάρκεια
της εβδομάδας προετοιμάζει την καρδιά και
το πνεύμα των πιστών για το ανάγνωσμα,
την ομιλία και τις προσευχές της Λειτουργίας της Κυριακής. Ανοίγει τον δρόμο για να
εργαστεί το Άγιο Πνεύμα που μας βοηθά να
κατανοήσουμε τι σημαίνει ο Λόγος του Θεού
στην καθημερινή μας ζωή. Μας βοηθάει επίσης να εμβαθύνουμε και να εμπλουτίσουμε
τη σχέση μας με τον Ιησού Χριστό και τέλος
μας φέρνει σε κοινωνία με την εκκλησιαστική κοινότητα και τα εκατομμύρια των πιστών
σε ολόκληρο τον κόσμο, αφού τα λειτουργικά αυτά αναγνώσματα διαβάζονται σε πολλά
μέρη του κόσμου».
Όποιος πιστός ενδιαφέρεται μπορεί να το
ζητήσει από τον εφημέριό του. Θα του φανεί
6
Θα ήθελα από τώρα να ευχηθώ σε όλους
και όλες σας, πρώτα απ’ όλα να έχετε μία
πραγματικά γαλήνια και πνευματική εμπειρία
για την περίοδο της Παρουσίας, έτσι ώστε να
γιορτάσετε με αγαλλίαση τις Χριστουγεννιάτικες πανηγύρεις. Μόνον έτσι θα αισθανθείτε
επιτέλους την παρουσία του Θεού, ο οποίος
έδειξε το πρόσωπό Του στο ανθρώπινο πρόσωπο του Ιησού, για να μας πει με τον πιο
τρυφερό τρόπο ότι είναι με το μέρος μας, ότι
είναι μαζί μας εκεί που αναζητούμε κάποιο
στήριγμα, κάποιον να μας συμπονεί, κάποιον
που θα μας δώσει τη βεβαιότητα ότι για Εκείνον η ζωή μας είναι πολύτιμη.
Ευχές στις νέες τοπικές αρχές
Τελειώνοντας θα ήθελα από αυτό το βήμα
να ευχηθώ σε όλες τις καινούργιες τοπικές
αρχές που αναδείχθηκαν στις τελευταίες αυτοδιοικητικές και Περιφερειακές εκλογές να
σταθούν αρωγοί στα προβλήματα του λαού
μας που δοκιμάζεται απ’ αυτή την μεγάλη οικονομική κρίση και να υλοποιήσουν έστω κι
ένα μέρος από τα όσα προεκλογικά υποσχέθηκαν. Η Εκκλησία και οι πιστοί μας θα συμβάλλουν με τη νομιμότητα, με την προσευχή και με το σεβασμό τους σ’ αυτό. Ας μη ξεχνάμε ότι η Δημοκρατία μίας χώρας μπορεί
να μετρηθεί κι από το σεβασμό που οι Αρχές επιδεικνύουν προς τις θρησκευτικές μειονότητες.
Ο Θεός να σας ευλογεί όλους και όλες και
η ελπίδα να μη λείψει ποτέ από τις καρδιές
σας, τα σπίτια σας και την πόλη μας.
Με αγάπη Χριστού
Ο Επίσκοπός σας
† Ιωάννης
v
Από τις 27 Αυγούστου έως τις 3 Σεπτεμβρίου ο Αρχιεπίσκοπος, συνοδευόμενος
από συνεργάτες του, ταξίδεψε στην Μάλτα όπου έλαβε μέρος σε σειρά θρησκευτικών
κ.α. κοινωνικών εκδηλώσεων.
v Από τις 8 έως τις 10 Σεπτεμβρίου
βρέθηκε στο Αργοστόλι της Κεφαλληνίας
για τους πανηγυρικούς εορτασμούς της Παναγίας της Πρεβεζιάνας, που τιμάται στον
ενοριακό μας ναό του Αγίου Νικολάου στο Λιθόστρωτο Κεφαλληνίας. Η ιδιαιτερότητα αυτής της πανηγύρεως είναι η τιμή προς το ιστορικό θεομητορικό κειμήλιο που φυλάσσεται
στο ναό, αυτό της Παναγίας της Πρεβεζιάνας,
που αιώνες τώρα λατρεύουν και ευλαβούνται
οι δύο χριστιανικές κοινότητες του νησιού.
Ο Επίσκοπος έχοντας στο πλευρό του το
χαμογελαστό πάντοτε π. Κριστιάν Βέρες κήρυξε το Θείο Λόγο, αναφέρθηκε στη σημασία
της εορτής και προέτρεψε τον κόσμο να συμβάλλει ηθικά, με εργασία και οικονομικά, εάν
έχουν τη δυνατότητα, για τη συντήρηση και
τον ευπρεπισμό του καθολικού Κοιμητηρίου και τη στήριξη του ενοριακού μας ναού.
Ανάμεσα στους πιστούς στέκονταν με ευγένεια και ο Νομάρχης Κεφαλληνίας.
στούμε τον π. Μάρκο Βιδάλη για την πολυετή, γενναιόδωρη και αφιλόκερδη προσφορά του για την εξυπηρέτηση των καθολικών της Ζακύνθου και των χιλιάδων
τουριστών που την επισκέπτονταν τους θερινούς μήνες και του ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση.
Ο π. Κριστιάν από την άλλη, μία Κυριακή
του μήνα θα φεύγει από την Κεφαλληνία και
θα την αφιερώνει στη διαποίμανση της Ζακύνθου και στην κατήχηση των μικρών παιδιών που αυξάνονται καθημερινά στην περιοχή. Ας ελπίσουμε που μία νέα σελίδα θα ανατείλει ξανά στην πάλαι ποτέ λαμπερή Επισκοπή της Ζακύνθου. Ο Επίσκοπος στο περιθώριο του ταξιδιού του επισκέφθηκε σπίτια ηλικιωμένων και όχι μόνον ενοριτών και όλοι σύμφωνα με τη συνήθεια του ευχόμαστε «και του
χρόνου».
v Στις 13 Σεπτεμβρίου επισκέφθηκε για
λίγες ημέρες την Κέρκυρα, ο καπουκίνος π.
Πέτρος Ρούσσος Γενικός Βικάριος της Καθολικής Εκκλησίας στην Κρήτη και είχαμε ξανά
τη χαρά να απολαύσουμε τη λεπτότητα και το
χαμόγελό του.
Μία όμορφη ιδιαιτερότητα της φετινής χρονιάς ήταν, όχι μόνο η ευλογία και το μοίρασμα
των άρτων, αλλά και αυτή από τα πρόσφορα
που προσφέρθηκαν από ντόπιους για να ευλογηθούν από τον Επίσκοπο που έκανε την
αρτοκλασία.
Ο Αρχιεπίσκοπος ανήγγειλε πως κατά
τη διάρκεια του χειμώνα ο π. Κριστιάν
θα χρειαστεί να εξυπηρετήσει και την Εκκλησία της Ζακύνθου. Ο π. Μάρκος Βιδάλης, Εφημέριος των Πατρών που επί 16 χρόνια εξυπηρετούσε στον Καθολικό Ναό Αγίου
Μάρκου Ζακύνθου, αδυνατεί ύστερα από ένα
σοβαρό ατύχημα, να προσφέρει τη διακονία
του στο νησί της Ζακύνθου κι έτσι η Αρχιεπισκοπή μας, προσωρινά τουλάχιστον, όφειλε
να βρει μία εναλλακτική. Κατ’ αρχήν ευχαρι-
11-08-2010 με τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών
κ.κ. Ιερώνυμο
v Στις 14 Σεπτεμβρίου εορτή του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, μοιράστηκε
όπως ορίζει το έθιμο στους καθολικούς ναούς της εκκλησιαστικής μας επαρχίας ο βασιλικός, και τελέστηκε με επισημότητα η εορτή της ημέρας. Η ημέρα αυτή για την Κέρκυ7
ρα κρύβει έναν βαθύτερο συναισθηματισμό,
γιατί σαν εκείνη την ημέρα το 1943 η γερμανική αεροπορία βομβάρδισε και έκαψε το
ιστορικό κέντρο της πόλης μας. Δεκάδες οι
νεκροί, πολλά μνημεία και πλούσια αρχοντικά
παραδόθηκαν στην λαίλαπα της φωτιάς, ιστορικές εκκλησίες, οι Ισραηλιτικές Συναγωγές, η
Αγγλικανική Εκκλησία, το Δημοτικό Θέατρο,
η Ιόνιος Ακαδημία με το πλουσιότατο αρχείο
και η Δημοτική Βιβλιοθήκη και τόσα ακόμα.
Αλλά και η Καθολική Εκκλησία είδε την Αρχιεπισκοπή και την πολύτιμη βιβλιοθήκη της
να καίγεται ολοσχερώς, τον Μητροπολιτικό
Ναό «Ντόμο» να παραδίδεται στη φωτιά, τη
Γαλλική Σχολή και το Οικοτροφείο των Καλογραιών να καταρρέει, την ιστορική εκκλησία
της Αννουντσιάτα να φλέγεται και τις υπόλοιπες εκκλησίες να υφίστανται μεγάλες ζημιές.
Ίσως, η αδιαλλαξία, η υπεροψία και η ανευθυνότητα των ιταλικών δυνάμεων κατοχής
που αρνούνταν την ανακωχή και τον αφοπλισμό να μην είχε οδηγήσει σ’ αυτό το αποτέλεσμα και η ιστορία για την Καθολική Εκκλησία της Κέρκυρας να είχε γραφεί πολύ διαφορετικά.
v Το απόγευμα της ίδιας ημέρας επισκέφθηκε τον Αρχιεπίσκοπο στο γραφείο του
ο πρώτος σύμβουλος της Ιταλικής Πρεσβείας στην Αθήνα κ. Martin Brooke, συνοδευόμενος από τον Πρόξενο της Ιταλίας
στην Κέρκυρα κ. Giancarlo Brigiotti. Βασικό
θέμα στη συζήτησή τους ήταν η συντήρηση
του κωδωνοστασίου της Αννουντσιάτα και
η μη απορρόφηση από το Δήμο Κερκυραίων,
της δωρεάς 100.000 ευρώ από την Επαρχία
της Βενετίας γι’ αυτό το σκοπό.
v
Στα μέσα Σεπτεμβρίου 2010 πραγματοποιήθηκε στην Κέρκυρα το 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Κρίκετ το οποίο φιλοξένησε την ομάδα κρίκετ Ελλήνων ομογενών 2ης και 3ης
γενιάς από την Αυστραλία. Στο πλαίσιο αυτής της εκδήλωσης επισκέφθηκαν τον Επίσκοπό μας την Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου
και αντάλλαξαν μαζί του ευχές και δώρα.
v Τις ίδιες εκείνες ημέρες η Αδ. Αικατερίνη Περρή από το Βόλο συμπλήρωσε πενήντα χρόνια μοναχικής ζωής. Στην ευχετή8
ρια και ευχαριστήρια, συνάμα, επιστολή του ο
Επίσκοπός μας μεταξύ άλλων ανέφερε: «Σεβαστή κι αγαπητή Αδελφή Αικατερίνη, (…) σε
μία κοινωνία που συχνά χαρακτηρίζεται από
εκκοσμίκευση, αποχριστιανισμό και θρησκευτική αδιαφορία μία τέτοια επέτειος γίνεται από
μόνη της μία θαυμάσια μαρτυρία για τα τι σημαίνει ολοκληρωτική αφοσίωση στο Θεό και
στους ανθρώπους.
Γι’ αυτό αυτή η μοναχική επέτειος παύει να
αποτελεί μία προσωπική υπόθεση, αλλά αφορά ολόκληρη την εκκλησιαστική κοινότητα και
εν γένει την κοινωνία. Η μοναχική ζωή σας τη
οποία ζήσατε μ’ ενθουσιασμό, αφοσίωση και
ευλάβεια στα διάφορα μέρη που υπηρετήσατε
γίνεται στην κυριολεξία «εκκλησιαστικό γεγονός». Γίνεται μαρτυρία, γίνεται φανέρωση της
αγάπης του Θεού για εμάς, γίνεται μία πράξη
ελπίδας και πίστης για το Θεού που επεμβαίνει μέσα στην ιστορία, μέσα στην ιστορία και
κυρίως μέσα στους ανθρώπους.
Επιτρέψτε μου άλλη μία φορά να σας ευχαριστήσω για όλα όσα προσφέρατε και όσα
συνεχίζετε με ζήλο και αγάπη να προσφέρετε στην εκκλησία και στην κοινωνία του Βόλου
και μαζί με τους ιερείς, τους πιστούς, το προσωπικό του σχολείου σας, τους παλαιούς και
τους τωρινούς σας μαθητές και μαθήτριες να
σας πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ (…)»
v Τη Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου ο Σεβασμιώτατος αναχώρησε για τη Βιέννη της Αυστρίας, όπου έλαβε μέρος στις εργασίες της
Μικτής Επιτροπής για το Θεολογικό διάλογο μεταξύ της Καθολικής και της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
v Την Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου εορτάστηκε στο παρεκκλήσιο της Μεσογγής η μνήμη του Άγιου Πίου από την Πιετρελτσίνα.
Δεκάδες ενορίτες από την ενορία της πόλεως και από αυτήν της Ιεράς Καρδίας του Ιησού έλαβαν μέρος στην τελετή και στη συνέχεια παρακάθισαν σε γεύμα που ετοίμασαν οι
περισσότεροι και μοιράστηκαν με τους υπόλοιπους ευλαβείς του Πατέρα Πίου.
v Την ίδια ημέρα η Κίνηση Πολιτών
Κέρκυρας σε συνεργασία με τον ραδιοφωνικό σταθμό Star FM διοργάνωσαν κάτω από
το καμπαναριό της Αννουντσιάτας σιωπηλή
διαμαρτυρία με αναμμένα κεριά και σύνθημα
SAVE ANNUNZIATA.
δοσης κι ενώνουμε τις φωνές μας μαζί σας,
λέγοντας SAVE ANNUNZIATA! Δικός σας με
χριστιανική αγάπη».
v Όλο το διάστημα του Σεπτεμβρίου και
του Οκτωβρίου, ο Αρχιεπίσκοπός μας δέχθηκε δεκάδες επισκέψεις πολιτευτών και φορέων του νησιού που θέλησαν να τον ενημερώσουν για το πρόγραμμά τους σε σχέση με τις
προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές.
23-9-2010 Save Annunziata
Στο ομώνυμο blog που έχει δημιουργηθεί
στο facebook περισσότεροι από 1100 συμπολίτες μας έχουν συστρατευθεί με την Αρχιεπισκοπή μας, ζητώντας από την Πολιτεία και το
Δήμο να κάνουν το αυτονόητο για την σωτηρία και την ανάδειξη ενός ιστορικού μας μνημείου.
Ο Επίσκοπος μας από το εξωτερικό ανήρτησε το κάτωθι μήνυμα: «Αγαπητοί μου, Ευρισκόμενος στο εξωτερικό για μία σπουδαία
εκκλησιαστική υπόθεση, αυτή του θεολογικού
διαλόγου μεταξύ των αδελφών Εκκλησιών,
Ορθόδοξης και Καθολικής, ενημερώθηκα για
την σπουδαία σας πρωτοβουλία να οργανώσετε αυτό το σιωπηλό συλλαλητήριο, μία διακριτική διαμαρτυρία για την σωτηρία και την
προβολή του κωδωνοστασίου της πρώην Ιερού Καθολικού Ναού της Παναγίας Ευαγγελίστριας ή Αννουντσιάτας, όπως έχει ριζώσει
στη μνήμη μας.
Γνωρίζετε την αγωνία και τις προσπάθειες
που καταβάλλουμε όλα αυτά τα χρόνια για τη
σωτηρία του μνημείου - συμβόλου της χριστιανικής Ευρώπης, αφού εκεί ξεκουράζονταν μέχρι και τους βομβαρδισμούς του 1943, τα λείψανα των ηρώων εκείνων που αντιστάθηκαν
στο εξισλαμισμό της χώρας μας και της υπόλοιπης Ευρωπαϊκής Ηπείρου κατά τη Ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571. Χαιρετίζουμε και
ενθαρρύνουμε κάθε πρωτοβουλία που σκοπό
έχει τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης και τη
σωτηρία της κερκυραϊκής ιστορίας και παρά-
Χανιά 15-08-2010
v Την Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου ο Αρχιεπίσκοπός μας συμπλήρωσε αθόρυβα
50 χρόνια μοναχικής ζωής. Αφιερώνοντάς
τα στο Θεό και στην Εκκλησία θέλησε να περάσει την ημέρα εκείνη με τους συναδέλφους
του καπουκίνους και με τους υπόλοιπους φορείς της Αρχιεπισκοπής, σχεδιάζοντας τις τελευταίες λεπτομέρειες στο νέο κατηχητικό
πρόγραμμα της χρονιάς.
v Το Σάββατο 2 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε η έναρξη του κατηχητικού των
παιδιών της Αρχιεπισκοπής στις 11:00’ το
πρωί. Ο Επίσκοπος συνάντησε και ενημέρωσε τους γονείς για το πρόγραμμα της νέας κατηχητικής χρονιάς και για τις συναντήσεις που
θα πραγματοποιούνται πλέον στο νέο κατηχητικό κέντρο του ποταμού τα πρωινά
του Σαββάτου.
Όπως είχε σημειώσει και στην επιστολή πρόσκληση που τους είχε απευθύνει: «Το καλοκαίρι τελείωσε, η σχολική χρονιά έχει μόλις
αρχίσει και μαζί μ’ αυτήν αρχίζει και η κατηχητική περίοδος που είτε μας αρέσει είτε όχι,
αποτελεί την πιο σπουδαία εξωσχολική απασχόληση των παιδιών μας. Η κατήχηση δεν
9
είναι μία απλή καλλιέργεια του πνεύματος,
αλλά μία βασική σχέση που αναπτύσσει
το κάθε παιδί με το Θεό και τις αιώνιες αλήθειες που αποτελούν τον οριστικό προορισμό
του ανθρώπου».
Βιέννη Σεπτέμβριος 2010
v
Την Κυριακή 3 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε με μεγάλη συμμετοχή κόσμου στην
Ενορία της Ιεράς Καρδίας του Ιησού η εορτή του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης.
Ο Άγιος Φραγκίσκος είναι προστάτης του
Τάγματος των π.π. Καπουκίνων αλλά και των
Φραγκισκανών Αδελφών της Ιεράς Καρδίας
του Ιησού. Στην πρωινή Αρχιερατική Θεία Λειτουργία η Ενορία εόρτασε τα 70 χρόνια ζωής
του Επισκόπου και τη συμπλήρωση 50 αφιερωμένης στο Τάγμα των Καπουκίνων και στην
Εκκλησία και το Ενοριακό Συμβούλιο προσέφερε στον εορτάζοντα Ιεράρχη, γόνο αυτής της Ενορίας, ένα αναμνηστικό δώρο.
Ακολούθησε δεξίωση στην ενοριακή αίθουσα.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας πραγματοποιήθηκε μία προσευχή για τις μοναχικές και τις
ιερατικές κλήσεις και στη συνέχεια συναυλία
εκκλησιαστικής μουσικής με τον π. Τζούλιο Γκραμένια στο εκκλησιαστικό όργανο
και την κα. Μποζένα Σουέρεφ στο βιολί.
διάσει, σύντομα θα αναδειχθούν σ’ έναν από
τους καλύτερους και πλέον πρωτοποριακούς
παιδικούς σταθμούς της Κέρκυρας.
v Το απόγευμα της ίδιας ημέρας στον
ιστορικό ναό του Αγίου Φραγκίσκου της
Ασίζης, στην καρδιά της πόλης της Κέρκυρας, πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη πανήγυρη του Αγίου, η ευλογία των άρτων
και των μικρών ζώων από τον Αρχιεπίσκοπο π. Ιωάννη και τους παρευρισκόμενους ιερείς.
v Την Πέμπτη 7 Οκτωβρίου πανήγυρη της Παναγίας του Ροδαρίου και 439η
επέτειος της Ναυμαχίας της Ναυπάκτου,
ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος π. Ιωάννης
Σπιτέρης και ο Ιερός Κλήρος, πραγματοποίησαν μνημόσυνο στο Καθολικό Κοιμητήριο
Κέρκυρας, στο ιερό μνήμα όπου έχουν εναποτεθεί τα οστά των πεσόντων στη Ναυμαχία, μετά την καταστροφή του ιστορικού Καθολικού Ναού της Annunziata. Στο περιθώριο αυτής της εκδήλωσης μίλησε στα τοπικά Μ.Μ.Ε. για την σπουδαιότητα αποκατάστασης του ιστορικού μνημείου και για το
πώς θα μπορούσε να γίνει πόλος έλξης ιστορικού και θρησκευτικού τουρισμού, αλλά και
σύμβολο για την χριστιανική Ευρώπη.
v Από τις 8 έως τις 10 Οκτωβρίου ο Αρχιεπίσκοπος και η Αδελφή Αικατερίνη Μαϊδιώτου έλαβαν μέρος σε επιμορφωτικό σεμινάριο
για τους Εμψυχωτές των ομάδων Νέων της
Ε.Κ.Ν.Ε. στην Ιερά Μονή Παμμακαρίστου Κηφισιάς.
v
Το πρωί της Δευτέρας 4 Οκτωβρίου
ξεκίνησε η λειτουργία του πρότυπου κέντρου προσχολικής αγωγής των Αδελφών της Θεϊκής Αγάπης στον Ποταμό.
Λίγα προς το παρόν τα παιδιά, μεγάλος όμως
ο ενθουσιασμός των Αδελφών κι είμαστε σίγουροι πως με το πρόγραμμα που έχουν σχε10
Εγκαίνια νέου παιδικού σταθμού
v Ακολούθως, από τις 11 έως τις 15
Οκτωβρίου, ο Σεβασμιώτατος κήρυξε πνευματικές ασκήσεις στους συναδέλφους του
Καπουκίνους στην Ιερά Μονή Αγίων Αναργύρων Αττικής.
v Στις 16 Οκτωβρίου ο Αρχιεπίσκοπος
αναχώρησε για το Αποστολικό Βικαριάτο Θεσσαλονίκης, όπου είχε μία συνάντηση με τους ιερείς και ιερομονάχους για τον
προγραμματισμό της νέας ποιμαντικής και διαχειριστικής χρονιάς.
v
Το βράδυ της 15ης Οκτωβρίου, η
έντονη κακοκαιρία που έπληττε την Κέρκυρα
τις τελευταίες μέρες προκάλεσε νέα προβλήματα στο ήδη καταπονημένο κωδωνοστάσιο της Αννουντσιάτα και συνεργεία του Δήμου Κερκυραίων χρειάστηκαν για προληπτικούς λόγους να βάλουν κορδέλες ασφαλείας γύρω από το πυργωτό καμπαναριό.
v Την Κυριακή 17 Οκτωβρίου ο Αρχιεπίσκοπος πλαισιωμένος από τις Αδελφές Ιεραποστόλους της Αγάπης στη Θεσσαλονίκη, τίμησαν την επέτειο συμπλήρωσης εκατό χρόνων από τη γέννηση της ιδρύτριάς
τους Μακαρίας Τερέζας της Καλκούτα.
v Το Σάββατο 23 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια του πρότυπου
παιδικού σταθμού «Άνοιξη» των Αδελφών
της Θεϊκής Αγάπης και του παρακείμενου
νέου Κατηχητικού Κέντρου της Καθολικής
Αρχιεπισκοπής.
v Τη Δευτέρα 25 Οκτωβρίου βρέθηκε
στην Κέρκυρα ο π. Ιωάννης Ασημάκης με
σκοπό την συνέχιση έρευνάς του για τη συμπλήρωση του υπηρεσιακού αρχείου της Αρχιεπισκοπής μας.
v
Την Πέμπτη 28 Οκτωβρίου, ο Αρχιεπίσκοπος πλαισιωμένος από τους ιερείς και
τις μοναχές της Αρχιεπισκοπής μας πραγματοποίησε τα εγκαίνια του Μοναστηριού
– Κοινότητας των Αδελφών της Θεϊκής
Αγάπης και του ιδιαίτερου παρεκκλησίου τους, πίσω από τον παιδικό τους σταθμό
στον Ποταμό.
v Το Σάββατο 30 Οκτωβρίου ο Αρχιεπίσκοπος, ο κλήρος, οι μοναχές, όλα τα παιδιά του κατηχητικού και οι γονείς τους εγκαινίασαν το Παρεκκλήσιο του κατηχητικού
Κέντρου το οποίο αφιερώθηκε στον Ιησού
Διδάσκαλο και Καλό Ποιμένα. Στο Διάταγμα που υπέγραψε και ανέγνωσε ο Επίσκοπος ανέφερε ως ημέρα πανηγύρεως του ιερού αυτού Παρεκκλησίου το Σάββατο πριν
από την Κυριακή του Καλού Ποιμένα.
v Την Τρίτη 2 Νοεμβρίου με τη βοήθεια
του καιρού, που τις τελευταίες μέρες δεν είχε
σταθεί αρωγός, τιμήθηκε η μνήμη των προσφιλών μας νεκρών. Στο Καθολικό Κοιμητήριο της Κέρκυρας ο Αρχιεπίσκοπος προέτρεψε τους παρόντες πιστούς να προσεύχονται
στα κεκοιμημένα αγαπημένα τους πρόσωπα, γιατί εκεί που βρίσκονται με την ίδια δύναμη και αγιαστική αγάπη μπορούν να μεσιτεύσουν για εμάς και τα προβλήματά μας στο
Θεό Πατέρα. Με το πέρας της Θείας Λειτουργίας οι ιερείς ευλόγησαν τα μνήματα στον ιερό
και ιστορικό αυτόν χώρο.
v
Την Παρασκευή 5 Νοεμβρίου ο Αρχιεπίσκοπος με την ιδιότητα του Αντιπροέδρου
έλαβε μέρος στις εργασίες της Ελληνικής
Βιβλικής Εταιρείας στην Αθήνα
Με την ελληνο - αυστραλιανή Ομοσπονδία Κρίκετ
v
Από την Τρίτη 9 έως και την Παρασκευή 12 Νοεμβρίου, ο Αρχιεπίσκοπος συμμετείχε στις εργασίες της Ιεράς Συνόδου
της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδας,
που σύμφωνα με το πρόγραμμα πραγματοποιήθηκαν στην Ιερά Μονή των Π.Π. Καπουκίνων στους Αγίους Αναργύρους Αττικής.
Το Σάββατο επέστρεψε στην Έδρα του στην
Κέρκυρα.
11
Επιστολές - Εγκύκλιοι
† ΙΩΑΝΝΗΣ
Καθολικός Αρχιεπίσκοπος Κέρκυρας
Κέρκυρα 8 Σεπτεμβρίου 2010
67η ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΛΗΣΕΩΝ
Ο Πρόεδρος
Π ρ ο ς:
Τους Καθολικούς Νέους της Ελλάδας
Κοινοποίηση:
Ιερά Σύνοδο Καθολικής Ιεραρχίας Ελλάδος
Αγαπητοί μου Νέοι και Νέες,
Στην αρχή αυτής της νέας ποιμαντικής χρονιάς επιθυμώ να σας χαιρετίσω και να σας ευχηθώ καλή πρόοδο στους διάφορους τομείς που δραστηριοποιείστε: στο σχολείο, στη δουλειά,
στις σπουδές, στην εύρεση εργασίας… Ο Θεός της αγάπης και της ειρήνης που βρίσκεται πάντα δίπλα σας, να σας αξιώνει να αυξάνετε σε σοφία και σε γνώση για να ολοκληρώνεστε ως
άτομα και ως μέλη ενεργά της κοινωνίας και της Εκκλησίας. Τότε θα νιώσετε τη χριστιανική
χαρά, παρούσα μέσα στη ζωή σας.
Φέτος, με την ευκαιρία της 26ης Π.Η.Ν. στη Μαδρίτη, τον Αύγουστο του 2011, θα ήθελα να
σας προσκαλέσω όλους σε μια προσπάθεια στράτευσης της ζωής σας γύρω από το πρόσωπο του Ιησού Χριστού: να τον γνωρίσετε βαθύτερα, να συνταχθείτε γύρω από Αυτόν μέσα
στην Εκκλησία Του και να τον υπηρετήσετε καλύτερα στο πρόσωπο των αδελφών μας.
Προς αυτήν την κατεύθυνση μας βοηθάει το θέμα μελέτης για την Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας στη Μαδρίτη: «Ριζωμένοι και θεμελιωμένοι πάνω στο Χριστό, στερεωμένοι πάνω
στην πίστη». Καλούμαστε, λοιπόν, να δώσουμε τη δική μας προσωπική απάντηση στο κάλεσμα που μας κάνει ο Χριστός για ζωή, για ευτυχία, για πληρότητα χαράς με το να «ριζώσουμε» όλο και περισσότερο πάνω στο Χριστό στερεώνοντας και εμβαθύνοντας την πίστη μας.
Πέρα από την ατομική σας προσπάθεια, μαζί με τους συνεργάτες μου – τη Συνοδική Επιτροπή για τη Νεολαία και των κλήσεων - έχουμε να σας προτείνουμε μια πορεία βαθύτερης
ανακάλυψης του προσώπου του Ιησού Χριστού, που μπορεί να σας βοηθήσει να αναγνωρίσετε στη ζωή σας τη ζωτική παρουσία του Σωτήρα μας. Από την ημέρα που αρχίσατε να συνειδητοποιείτε τη σημασία του Βαπτίσματός σας, διαπιστώσατε πως δεν αρκεί μόνο να κάνουμε
ένα βήμα ένταξης προς Αυτόν, αλλά μια καθημερινή συνοδοιπορία με το Λόγο του, που μας ρι12
ζώνει και μας θεμελιώνει πάνω του, και μας στερεώνει στην πίστη.
Για το λόγο αυτό, αγαπητοί μου Νέοι και Νέες, σας ενθαρρύνω να πλησιάσετε τις ομάδες
Νέων των εκκλησιαστικών σας επαρχιών και να βαδίσετε μαζί τους μέσα από τον προγραμματισμό που έχουν καταστρώσει, προκειμένου να υλοποιηθεί ο στόχος μας ο οποίος, επαναλαμβάνω, επιδιώκει να φέρει πιο κοντά στη ζωή σας, το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, που
εγγυάται την ευτυχία σας και την προκοπή σας.
Είμαστε Εκκλησία, και γι’ αυτό οφείλουμε να καλλιεργούμε μια ζωντανή καθημερινή σχέση με το Χριστό. Ο καρπός αυτής της σχέσης θα φέρει τη μεταμόρφωση της ζωής μας και της
ζωής των άλλων. Τότε θα είμαστε πραγματικά χρήσιμοι.
Πληροφορηθείτε από τους υπευθύνους σας και από τους εκκλησιαστικούς σας παραστάτες για όλο τον ποιμαντικό σχεδιασμό της φετινής χρονιάς και γίνετε αναμεταδότες αυτής της
προσπάθειας και στους άλλους φίλους σας νέους. Επιθυμώ διακαώς να σας να σας ενθαρρύνω, κατά τη διάρκεια αυτής της χρονιάς, να μελετήσετε το βιβλιαράκι που έχουμε ετοιμάσει ως
εφόδιο για τη 26ης Π.Η.Ν. στη Μαδρίτη: «Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ, ένας άνθρωπος στο κέντρο της ιστορίας». Θα σας βοηθήσει να καταλάβετε και να αγαπήσετε καλύτερα το πρόσωπο
του Ιησού μέσα από τα τέσσερα Ευαγγέλια.
Είθε να νοιώσετε τώρα τη χαρά της καλής σποράς, για να γευθείτε αργότερα τους καλούς
καρπούς της συγκομιδής.
Με την ευκαιρία θα ήθελα να ευχαριστήσω με όλη μου την καρδιά τα μέλη της Συνοδικής
Επιτροπής για τη Νεολαία και τις κλήσεις, την Επιτροπή προετοιμασίας για τη συμμετοχή μας
στην 26η Π.Η.Ν. για τη σοβαρή και υπεύθυνη εργασία που επιτελεί, και επιτέλους οι ευχαριστίες μου και η ευγνωμοσύνη μου στον Αδελφό Φραγκίσκο χάρη στον οποίο κινείται κάθε προσπάθεια ποιμαντικής της νεολαίας.
Με την προσευχή μου στο Άγιο Πνεύμα για να σας κατευθύνει προς το Χριστό και έτσι να
δοξάζεται ο Θεός Πατέρας, σας χορηγώ την πατρική μου ευλογία, με την ελπίδα πως κατά τη
διάρκεια της χρονιάς θα έχουμε τη δυνατότητα να συναντηθούμε, και έτσι να προγευθούμε τη
χαρά του προσκυνήματός μας στη Μαδρίτη.
+ Ιωάννης Σπιτέρης
Καθολικός Αρχιεπίσκοπος Κερκύρας, Ζακύνθου - Κεφαλληνίας
Τοποτηρητής Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης
Πρόεδρος Συνοδικής Επιτροπής
για την Ποιμαντική της Νεολαίας και των Κλήσεων.
13
† ΙΩΑΝΝΗΣ
Αρχιεπίσκοπος Κέρκυρας
ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΔΕΛΦΩΝ ΘΕΪΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Αρ. Πρωτ. 193/2010
Φακ. 305
Ο πλούτος των χαρισμάτων μέσα στην τοπική μας Εκκλησία ανανεώνεται με την ένταξη
κάθε καινούργιας μοναχικής κοινότητας στην υπηρεσία του ανθρώπου στο όνομα του Κυρίου Ιησού.
Από τις 23 Οκτωβρίου οι Αδελφές της Θεϊκής Αγάπης έχουν τη δική τους Ιερά Μονή η
οποία αποτελεί μέρος του χώρου ανάπτυξης της αποστολικής τους δράσης μέσα στην Εκκλησία και την κοινωνία της Κέρκυρας. Πράγματι, σκοπός του Τάγματος τους είναι η διαπαιδαγώγηση των παιδιών, η χριστιανική τους μόρφωση και η παροχή βοήθειας στην ποιμαντική δράση της Εκκλησίας.
Αποκτά ξεχωριστή σημασία η εγκατάσταση των Αδελφών της Θεϊκής Αγάπης στην Καθολική Εκκλησία της Κέρκυρας εφόσον νοερά αλλά και έμπρακτα συνεχίζεται στο νησί μας η
ευεργετική δράση του Ιδρυτή τους, του Δούλου του Θεού Μάρκου Αντώνιου Barbarigo, ο οποίος υπήρξε Πατέρας και Ποιμένας της Εκκλησίας ως Αρχιεπίσκοπος Κέρκυρας από το 1678
έως το 1688, διακριθείς για την κοινωνική του ευαισθησία προς τους φτωχούς και τους αναξιοπαθούντες, αλλά και για τη σταθερή του μέριμνα στην προαγωγή των ιερατικών κλήσεων.
Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη,
-
Το συμφωνητικό μετά της Σεβαστής Γενικής Ηγουμένης του Τάγματος των Αδελφών
της Θεϊκής Αγάπης με ημερομηνία 02 Φεβρουαρίου 2008 και
Τους Καν. 609 § 1, 610 § 1 και 611 αρ. 1 και 2 του Κανονικού Δικαίου
Ιδρύω την Ιερά Μονή των Αδελφών της Θεϊκής Αγάπης
στη θέση Άγιος Νικόλαος, στην περιοχή Ποταμός
στα περίχωρα της πόλης της Κέρκυρας
Η λειτουργία της ως άνω Ιεράς Μονής διέπεται από το Καταστατικό του Τάγματος των
Αδελφών της Θεϊκής Αγάπης και το Κανονικό Δίκαιο της Καθολικής Εκκλησίας
Από την έδρα μας στη Κέρκυρα, δόθηκε σήμερα 26 Οκτωβρίου 2010,
Εορτή του Αγίου Δημητρίου, Μεγαλομάρτυρα, του Μυροβλύτη.
† Ιωάννης Σπιτέρης
Αρχιεπίσκοπος Κερκύρας, Ζακύνθου - Κεφαλληνίας
Αποστολικός Τοποτηρητής Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης
14
† ΙΩΑΝΝΗΣ
Αρχιεπίσκοπος Κέρκυρας
ΔΙΑΤΑΓΜΑ
Το νέο Κατηχητικό και Ποιμαντικό Κέντρο που αναγέρθηκε στην τοποθεσία Ποταμός Κέρκυρας για τη χριστιανική μόρφωση των παιδιών μας, αλλά και για να φιλοξενεί άλλες ποιμαντικές
δραστηριότητες της τοπικής μας Εκκλησίας, έχει ως σημείο αναφοράς το Παρεκκλήσιο του Ιησού Διδάσκαλου και Καλού Ποιμένα. Η απόφασή μας να αφιερωθεί ο ιερός αυτός χώρος στον
Ιησού Διδάσκαλο και Καλό Ποιμένα συνδέεται με τις δραστηριότητες του νεοσύστατου κατηχητικού μας κέντρου.
Ο Ιησούς Διδάσκαλος και Καλός Ποιμένας πρέπει να εμπνέει το έργο της χριστιανικής διδασκαλίας των κατηχητών. Αυτός πρέπει να αποτελεί το παράδειγμα για τις δραστηριότητές τους,
Αυτός να εμπνέει τη διδασκαλία τους και την αγάπη τους για τα παιδιά και τέλος Αυτός να αποτελεί το πρότυπο για όλες τις υπόλοιπες ποιμαντικές και κατηχητικές δραστηριότητες.
Μ’ αυτό λοιπόν το Επισκοπικό Διάταγμα ορίζουμε ως ημέρα πανηγυρικού εορτασμού του Ιερού αυτού Παρεκκλησίου το Σάββατο πριν από την Κυριακή του Καλού Ποιμένα (4η Κυριακή
μετά το Πάσχα και Παγκόσμια Ημέρα των Κλήσεων). Αυτή η ημέρα θα αποτελεί μία καλή ευκαιρία για να παρουσιάζουμε στα παιδιά του κατηχητικού το μεγάλο πρόβλημα που παρατηρείται
με τις ιερατικές και μοναχικές κλήσεις, αλλά και να τους μεταφέρουμε το Μήνυμα της Ημέρας.
Ο Λόγος του Κυρίου «Εγώ είμαι ο Καλός Ποιμένας. Ο Καλός Ποιμένας θυσιάζει τη ζωή του
για τα πρόβατά του» (Ιω. 10,11), ας μας εμπνεύσει όλους στη διακονία μας για το λαό του Θεού
και κυρίως για τη χριστιανική διαπαιδαγώγηση των παιδιών της τοπικής μας Εκκλησίας. Ο Καλός Ποιμένας κάτω από την προστασία του οποίου θέτουμε το Κατηχητικό Κέντρο ας προστατεύει τα παιδιά που μας εμπιστεύονται οι γονείς και η Εκκλησία για τη χριστιανική τους διαπαιδαγώγηση.
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Δόθηκε στην Έδρα μας στην Κέρκυρα
Το Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010
Εορτή Μαρκιανού Επισκόπου εκ Συρακουσών
† Ιωάννης Σπιτέρης
Αρχιεπίσκοπος Κερκύρας, Ζακύνθου – Κεφαλληνίας
Τοποτηρητής Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης
15
† Ιωάννης Σπιτέρης
Καθολικός Αρχιεπίσκοπος Κέρκυρας
Κέρκυρα 3 Νοεμβρίου 2010
Προς τους καθολικούς νέους και τις καθολικές νέες της Κέρκυρας
Αγαπημένοι μου νέες και νέοι,
Ελπίζω το γράμμα μου να σας βρίσκει όλους καλά.
Ως Επίσκοπός σας και πνευματικός σας πατέρας θα ήθελα να είχα μία συνάντησή μαζί σας
και γι’ αυτό το λόγο σας απευθύνω αυτήν την πρόσκληση. Καταλαβαίνω ότι έχετε υποχρεώσεις, μαθήματα, ανησυχίες και μερικές φορές γκρινιάζετε που δεν καταλαβαίνουμε τα όρια και
τις αντοχές σας. Αυτό που θα’ θελα όμως , είναι απλά να κλείσετε για λίγα λεπτά τα μάτια σας
και να ξαναθυμηθείτε τις όμορφες εκείνες στιγμές που πριν από χρόνια περνούσατε στις σαββατιάτικες συναντήσεις του κατηχητικού, στις καλοκαιρινές αποδράσεις στη Μεσογγή, στις διάφορες εκδηλώσεις και στα ταξίδια που λίγο πολύ οι περισσότεροι έλαβαν μέρος. Κλείστε τα μάτια και θυμηθείτε ξανά ότι δεν παύσατε ούτε στιγμή να είστε χριστιανοί και χριστιανές.
Πρόθεσή μου είναι να συναντηθούμε την ημέρα του Προστάτη της Καθολικής Νεολαίας,
στην εορτή του Χριστού Βασιλέα, την Κυριακή 21 Νοεμβρίου, κατά τη διάρκεια της Θ. Λειτουργίας των 10:30’ στην Καθολική μας Μητρόπολη «Ντόμος». Ας ξαναβρεθούμε όλοι μαζί για να
δοξάσουμε το Βασιλέα του Σύμπαντος, το Βασιλέα της Αγάπης, το Βασιλέα της Ειρήνης και
της Ζωής.
Με το πέρας της Θείας Λειτουργίας θα ήθελα να σας απασχολήσω για λίγη ώρα και να σας
ενημερώσω για ένα σπουδαίο γεγονός που συμβαίνει στην Εκκλησία μας κάθε τρία χρόνια.
Πρόκειται για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας της Νεολαίας όπου περισσότερο από ένα
εκατομμύριο νέοι απ’ όλον τον πλανήτη, σε κάποια πόλη του κόσμου, συναντιούνται με τον
Άγιο Πατέρα τον Πάπα. Η συγκλονιστική αυτή συνάντηση θα πραγματοποιηθεί φέτος τον Αύγουστο στη Μαδρίτη της Ισπανίας. Σ’ αυτές τις συναντήσεις λαμβάνουν μέρος κι αρκετοί νέοι
από την Ελλάδα που σχηματίζουν κάθε φορά όμορφες και κεφάτες ομάδες, ζώντας μία εμπειρία που παραμένει αξέχαστη σε όλη τους τη ζωή. Η συμμετοχή δυστυχώς από την Κέρκυρα είναι κάθε φορά, σχεδόν, ανύπαρκτη. Θέλω να ελπίζω πως φέτος δεν θα μ’ αφήσετε ξανά μονάχο, αλλά θα μου δώσετε τη χαρά να συνοδεύσω όλο και περισσότερους από εσάς στην Ισπανία.
Δεν είστε ούτε λιγότερο προνομιούχοι, ούτε λιγότερο ενδιαφερόμενοι, ούτε λιγότερο ικανοί
από τους υπόλοιπους νέους της χώρας μας που σχηματίζουν λίστες αναμονής για να εξασφαλίσουν μία θέση στην σπουδαία αυτή εκδήλωση και γνωριμία με τους νέους από όλες τις χώρες του κόσμου. Έχετε κι εσείς τις ευαισθησίες σας και τις αγωνίες σας, πάνω απ’ όλα όμως
έχετε μια βαθιά χριστιανική μόρφωση που σας δόθηκε κατά τη διάρκεια των μαθητικών σας
χρόνων.
Με την ευκαιρία θα σας παραδώσω και ένα γράμμα που σας στέλνει ο Πάπας και αφορά
ακριβώς αυτήν την παγκόσμια γιορτή της νεολαίας.
Σας περιμένω αγαπημένοι μου νέοι και νέες για ν’ ακούσω τις προτάσεις, τις παρατηρήσεις
κι ενδεχομένως και τα παράπονά σας και σας χαιρετώ με αγάπη Χριστού.
† Ιωάννης Σπιτέρης
Αρχιεπίσκοπος
16
ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ
ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΛΗΣΕΩΝ
Ο Εκκλησιαστικός Παραστάτης
Ερμούπολη 11 Οκτωβρίου 2010
ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
Στις 8, 9 και 10 Οκτωβρίου 2010, στην Ιερά Μονή Παμμακαρίστου Κηφισιάς, πραγματοποιήθηκε επιμορφωτικό σεμινάριο για τους Εμψυχωτές των ομάδων Νέων της Ε.Κ.Ν.Ε. Έλαβαν μέρος τριανταπέντε νέοι και νέες από τη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, την Τήνο και τη Σύρο.
Υπήρχε και μια εκπροσώπηση από την Κέρκυρα.
Το Πρόγραμμα του Σεμιναρίου προέβλεπε ομιλίες, παρουσιάσεις εμψυχώσεων, ομάδες
εργασίας… που είχαν αναλάβει οι οργανωτές του σεμιναρίου αλλά και οι ίδιοι οι νέοι που συμμετείχαν.
Άφθονο έγγραφο και ηλεκτρονικού τύπου υλικό κυκλοφόρησε μεταξύ των νέων, που
αποσκοπούσε στο να δώσει στους εμψυχωτές των ομάδων των νέων βοηθήματα για τη δουλειά τους μέσα στα τμήματα. Ιδιαίτερα προσεγμένες ήταν οι στιγμές της προσευχής σε όλη τη
διάρκεια του Σεμιναρίου. Το διαδραστικό πνεύμα εργασίας και η φιλική ατμόσφαιρα που κυριάρχησαν, βοήθησαν τους νέους να αποδώσουν τα μέγιστα στην παραγωγή έργου και να αναπτύξουν ακόμα καλύτερους δίαυλους επικοινωνίας μεταξύ τους. Και αυτό, προς όφελος των
ίδιων των νέων και της Εκκλησίας.
Φεύγοντας από τους χώρους του Σεμιναρίου, οι νέοι πήραν μαζί τους, εκτός από τις
καλύτερες εντυπώσεις, ένα βαλιτσάκι με το βιβλίο Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΑΖΑΡΕΤ, ένας
άνθρωπος στο κέντρο της ιστορίας, το μήνυμα του Πάπα για την 26η Π.Η.Ν. στη Μαδρίτη, ένα σπιράλ με τις 8 εμψυχώσεις, ένα φωτοτυπημένο εγχειρίδιο με τις τεχνικές της
καλής εμψύχωσης, τρία φωτοτυπημένα εγχειρίδια με τις Ακολουθίες προσευχής της
χρονιάς, ένα CD με τις προσευχές σε ηλεκτρονική μορφή.
Η παρουσία και η συμμετοχή του Σεβασμιωτάτου Προέδρου της Συνοδικής Επιτροπής για
την Ποιμαντική της Νεολαίας και των Κλήσεων, π. Ιωάννη Σπιτέρη, όλων των μελών του Πανελληνίου Συμβουλίου και της Επιτροπής Μαδρίτη 2011, ο ιδιοκτήτης του greekcatholics, η διακριτική αλλά τόσο αποτελεσματική παρουσία των Αδελφών της Παμμακαρίστου με το βοηθητικό τους προσωπικό, συνέβαλαν ώστε να θεωρηθεί αυτό το σεμινάριο για τους Εμψυχωτές, ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ.
Καλούνται τώρα οι νέοι που συμμετείχαν, να μεταλαμπαδεύσουν το πνεύμα και το περιεχόμενο αυτού του βιώματος, και στις ομάδες των νέων που εμψυχώνουν. Τους ευχόμαστε ΚΑΛΗ
ΕΠΙΤΥΧΙΑ.
Δελασούδα Μαρία, Θεολόγος
Αδελφός Φραγκίσκος, Εκκλησιαστικός Παραστάτης
Οργανωτές του Σεμιναρίου
17
ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ Ι.Σ.Κ.Ι.Ε.
ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
Από τις 9 έως και τις 12 Νοεμβρίου 2010 πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, στην Ιερά
Μονή των Σεβαστών Πατέρων Καπουκίνων, στους Αγίους Αναργύρους Αττικής, η τακτική φθινοπωρινή Σύνοδος της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος. Η έναρξη των εργασιών έγινε με την τέλεση Πολυαρχιερατικής Θείας Λειτουργίας στον Ενοριακό Ναό του Αγίου Φραγκίσκου.
Η ημερήσια διάταξη των εργασιών προέβλεπε ως κύριο θέμα την: «μελέτη των προτάσεων της Συνάντησης Ιεραρχίας - Εφημερίων που έγινε στη Σύρο στις 18 και 19
Μαΐου 2010».
Σ’ αυτή τη Συνάντηση, στην οποία πήραν μέρος τα μέλη της Ιεράς Συνόδου και 44 εφημέριοι, μελετήθηκε η νέα εικόνα της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα, όπως διαμορφώθηκε τον τελευταίο καιρό με την παρουσία ενός μεγάλου αριθμού μεταναστών Καθολικών που έφθασαν στην Πατρίδα μας και άλλαξαν ριζικά την εικόνα και τις ποιμαντικές
ευθύνες της Εκκλησίας μας.
Η Ιερά Σύνοδος μελέτησε τις προτάσεις με:
τη βοήθεια εισήγησης την οποία παρουσίασε ο Γραμματέας της και
την παρουσία του Δ.Σ. του Συνδέσμου Καθολικού Εφημεριακού Κλήρου της Ελλάδος.
Η Ιεραρχία, πριν από τα Χριστούγεννα, θα στείλει επιστολή προς τους εφημερίους με
την οποία θα υπενθυμίζει τη νέα πραγματικότητα και θα τους παρουσιάζει το πνεύμα με
το οποίο θα πρέπει να λαμβάνονται οι νέες πρωτοβουλίες ποιμαντικής για τους μετανάστες. Θα τους υποδεικνύει νέες πρωτοβουλίες και μέσα ώστε η ποιμαντική της Εκκλησίας να ανταποκρίνεται στις νέες ποιμαντικές απαιτήσεις των καιρών και των νέων καταστάσεων που έχουν διαμορφωθεί. Η ποιμαντική αυτή πρέπει να έχει ως δεδομένο το ότι
για την Εκκλησία δεν υπάρχει Έλληνας και Ιουδαίος, άνδρας και γυναίκα, ελεύθερος και
δούλος, αλλά αδέλφια, τα οποία αποτελούν ένα σώμα, το Σώμα του Χριστού που είναι η
Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία Του.
18
Τα μέλη της Ιεράς Συνόδου είχαν την ευκαιρία να συνεργαστούν με:
-
Τον Αποστολικό Νούντσιο για θέματα κοινού ενδιαφέροντος.
- Τον Καθολικό Αρχιεπίσκοπο Βουκουρεστίου, Σεβασμιότατο κ. Ιωάννη Rombu
για θέματα συνεργασίας στην ποιμαντική για τους μετανάστες.
- Τον Διευθυντή του Γραφείου Τύπου της Καθολικής Ιεραρχίας Ελλάδος, κ. Νικόλαο Γασπαράκη και τον Διευθυντή της εφημερίδας ΚΑΘΟΛΙΚΗ, κύριο Σεβαστιανό
Ρούσσο για θέματα του αφορούν το συντονισμό των υπηρεσιών του Γραφείου και
την καλύτερη διακίνηση της εφημερίδας.
- Τον Εκκλησιαστικό Παραστάτη της Καθολικής Νεολαίας Ελλάδος Αδ. Φραγκίσκο Βαρθαλίτη και τον Πρόεδρο του Πανελληνίου Συμβουλίου, κ. Μαρίνο Ρηγούτσο, για θέματα που αφορούν γενικά την Καθολική Νεολαία και ειδικά την παγκόσμια συνάντηση της Καθολικής Νεολαίας στη Μαδρίτη τον Αύγουστο του 2011.
- Το μέλος του Νομικού Συμβουλίου της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος, κ.
Γεώργιο Κωνστάντε για θέματα που αφορούν το χρόνιο πρόβλημα της μη ακόμη αναγνώρισης από την Πολιτεία της νομικής προσωπικότητας της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα, αλλά και άλλα θέματα που αφορούν το Υπουργείο Παιδείας.
Επειδή έληξε η θητεία του Προέδρου και του Γενικού Γραμματέα της Ιεράς Συνόδου, επανεξελέγησαν για μία νέα τριετία: ο Σεβασμιότατος Επίσκοπος Σύρου κλπ
π. Φραγκίσκος Παπαμανώλης, Πρόεδρος και ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Νάξου - Τήνου κλπ. π. Νικόλαος Πρίντεζης, Γενικός Γραμματέας.
Τέλος, η Ιερά Σύνοδος αποφάσισε να πραγματοποιήσει έκτακτη Σύνοδο από τις
8-10 Φεβρουαρίου 2011.
Αθήνα 12/11/2010
Από τη Γραμματεία της Ιεράς Συνόδου
19
ΕΠΙΣΤΟΛΗ Ι.Σ.Κ.Ι.Ε.
ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Προς το χριστεπώνυμο Πλήρωμα
της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα
Τον τελευταίο καιρό, καταφθάνουν από διάφορες Χώρες του κόσμου, και τις τελευταίες εβδομάδες από το μαρτυρικό Ιράκ, ειδήσεις, σύμφωνα με τις οποίες έχει εξαπολυθεί ένας συστηματικός διωγμός, εκ μέρους φανατικών θρησκευτικών κύκλων, εναντίον των χριστιανών.
Κατά δεκάδες οι ομόπιστοί μας σφαγιάζονται, ακόμη και μέσα στους ναούς και μέσα
στα σπίτια τους, μόνο και μόνο διότι θέλουν να μείνουν πιστοί στον Υιό του Θεού
του ζώντος, τον Κύριο και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό. Μπροστά στα αποτρόπαια αυτά
εγκλήματα δεν μπορούμε να μείνουμε αδιάφοροι. Αν πάσχει ένα μέλος της Εκκλησίας
συμπάσχουν όλα τα μέλη, όπως μας τονίζει ο Απόστολος των Εθνών.
Μην μπορώντας να βοηθήσουμε αυτή τη στιγμή με άλλο τρόπο, ας ενώσουμε τουλάχιστον τις ικεσίες μας προς τον Κύριο, για να φωτίσει με τη χάρη του Πνεύματός του,
αφενός τους διώκτες του Χριστιανισμού στις διάφορες Χώρες, ώστε ν΄ αλλάξουν νοοτροπία και να σεβασθούν τη θρησκευτική ελευθερία των συμπολιτών τους, και αφετέρου να ενισχύσει τους αδελφούς μας, ώστε όχι μόνο να μείνουν στερεοί στην πίστη
τους, αλλά και να είναι στην πράξη ισότιμοι πολίτες παραμένοντας στις πατρίδες τους.
Γι’ αυτό την Κυριακή, 21 Νοεμβρίου, Εορτή του Χριστού Βασιλέως, καλούμε όλους
τους πιστούς να ενώσουν τις προσευχές τους, ιδιαίτερα κατά τη Θεία Λειτουργία, υπέρ
των χριστιανών του Ιράκ, για να επικρατήσει στη χώρα αυτή η δικαιοσύνη, η αγάπη και
η ειρήνη. Ζητούμε επίσης από όλους τους πιστούς μας να υποδέχονται και να φέρονται στους πρόσφυγες και μετανάστες στη Χώρα μας με χριστιανική αγάπη, διότι αρκετοί από αυτούς είναι θύματα θρησκευτικών διωγμών.
Αθήνα 12 Νοεμβρίου 2010
Οι Επίσκοποί σας
20
KΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ
Άρθρο 9ο - Συνέχεια της παραγράφου 3
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ
ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ
ΙΙΙ.
Η Εκκλησία είναι Καθολική
Τι σημαίνει «ΚΑΘΟΛΙΚΗ»;
Η πργ. ΙΙΙ που αναφέρεται στην καθολικότητα της Εκκλησίας, αποτελεί το κομβικό σημείο που αγγίζει την κοινωνία της Καθολικής
Εκκλησίας με τις λοιπές χριστιανικές εκκλησίες. Η κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας
(καρπός της συλλογικής εργασίας όλων των
επισκόπων της Καθολικής Εκκλησίας κατά τη
Β’ Οικουμενική Σύνοδο του Βατικανού – 1962
/ 1965), προσδιορίζει δια της Δογματικής Διάταξης «Περί Εκκλησίας» (Lumen Gentium)
και οριοθετεί τις σχέσεις αυτές.
Καθολική Εκκλησία», διδάσκει ο Άγιος Ιγνάτιος της Αντιοχείας με επιστολή του «προς
Σμυρναίους».
Η Εκκλησία, Σώμα του Χριστού ενωμένο
με την κεφαλή Του, λαβαίνει από το Χριστό
το πλήρωμα του Σώματος του Χριστού, δηλ.
όλα τα μέσα της σωτηρίας, με τον τρόπο που
ο Ιησούς θέλει, σε πλήρη μυστηριακή ζωή,
διακονηματική ιεροσύνη μέσα στην αποστολική διαδοχή. Κατ’ αυτή την έννοια της σχέσης του Σώματος του Χριστού ενωμένου με
την κεφαλή Του διατηρώντας τα παραπάνω
χαρακτηριστικά μυστηριακής ζωής, και διακονηματικής ιεροσύνης, ήταν και θα είναι Καθολική από την ημέρα της Πεντηκοστής μέχρι τη Δεύτερη Παρουσία (όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο διάταγμα για την Ιεραποστολική δραστηριότητα της Εκκλησίας (Ad
Gentes Κεφ. 4)
Κατά τη δεύτερη έννοια, η Εκκλησία είναι
«Καθολική» διότι ο Ιησούς είπε στους αποστόλους Του «Πηγαίνετε λοιπόν και κάνετε
μαθητές μου όλα τα έθνη, βαπτίζοντάς τους
στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του
Αγίου Πνεύματος» (Μτ. 28,19).
Το παρεκκλήσιο του νέου κατηχητικού κέντρου
Τι σημαίνει λοιπόν «ΚΑΘΟΛΙΚΗ»; Η λέξη
Καθολική σημαίνει παγκόσμια με την έννοια
της «ολότητας». Είναι δε η Εκκλησία Καθολική, κατά δύο έννοιες. «Καθολική», διότι ο ίδιος
ο Χριστός είναι παρών μέσα της, και «Καθολική» διότι ο ίδιος ο Χριστός της ανέθεσε την
αποστολή να διαδοθεί σε όλη την ανθρωπότητα. «Εκεί όπου είναι ο Χριστός, εκεί είναι η
Παραθέτουμε απόσπασμα από το 13ο
Κεφ. της Δογματικής Διάταξης «περί Εκκλησίας» που αναφέρεται στα χαρακτηριστικά
της παγκοσμιότητας της Εκκλησίας: «Όλοι οι
άνθρωποι είναι καλεσμένοι στο νέο λαό του
Θεού. Για τούτο ο Λαός αυτός, αν και παραμένει μοναδικός, πρέπει να εξαπλωθεί σε όλο
τον κόσμο και σε όλους τους αιώνες, για να
ολοκληρωθούν τα σχέδια του Θεού, που στην
21
αρχή δημιούργησε μία μόνο ανθρώπινη φύση
και τελικά θέλησε πάλι να συγκεντρώσει σε
μια ενότητα τα σκορπισμένα παιδιά Του…».
ΠΟΙΟΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ
ΕΚΚΛΗΣΙΑ;
Όπως προαναφέραμε στο σύντομο πρόλο-
ΚΑΘΕ ΤΟΠΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ γο της παρούσας ανάλυσης, η πργ. ΙΙΙ «αγγί«ΚΑΘΟΛΙΚΗ»
ζει την κοινωνία της Καθολικής Εκκλησίας με
Η Κατήχηση της Καθ. Εκκλησίας διδάσκει
ότι κοινότητες πιστών ενωμένες με τους ποιμένες τους ονομάζονται στην Καινή Διαθήκη,
Εκκλησιές. Όπως γνωρίζουμε, τρεις «Ακολουθίες» απαρτίζουν τη Θεία Λειτουργία: η Ακολουθία του Θεού Λόγου, η Ακολουθία της Θείας Ευχαριστίας, και η Ακολουθία της Θείας
Κοινωνίας. Σε αυτές τις ακολουθίες συμμετέχουν οι κοινότητες των πιστών που ονομάζονται (όπως προαναφέραμε) Εκκλησίες, και τελείται έτσι το μυστήριο του Μυστικού Δείπνου.
«Σ’ αυτές τις κοινότητες, έστω και αν είναι μικρές, φτωχές, μέσα στη διασπορά, είναι παρών ο Χριστός με τη δύναμη του οποίου συναθροίζονται η μια, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία». Αυτά αναφέρονται στο
26ο κεφάλαιο της Δογματικής Διάταξης «Περί
Εκκλησίας» (LG. 26). Αναφέροντας τοπική
Εκκλησία, εννοούμε μια κοινότητα πιστών, οι
οποίοι βρίσκονται σε κοινωνία με τον Επίσκοπό τους που είναι χειροτονημένος στην «κανονική διαδοχή».
Για τη σπουδαιότητα των τοπικών εκκλησιών και της Εκκλησιαστικής τους κοινωνίας, με την Εκκλησία της Ρώμης αναφέρονται
Τρεις Άγιοι Πατέρες: ο Άγ. Ιγνάτιος Αντιοχείας,
ο Άγ. Ειρηναίος και ο Άγ. Μάξιμος ο Ομολογητής: Οι τοπικές Εκκλησίες είναι ολότελα καθολικές χάρη στην εκκλησιαστική τους κοινωνία
με μια από αυτές: την Εκκλησία της Ρώμης,
η οποία «προΐσταται της αγάπης» (Άγ. Ιγνάτιος Αντιοχείας). «Πραγματικά, μ’ αυτήν την Εκκλησία, λόγω της εξαιρετικής της προελεύσεως, πρέπει ουσιαστικά να ομοφωνεί κάθε εκκλησία, δηλαδή οι πιστοί όλου του κόσμου.»
(Άγ. Ειρηναίος). «Πραγματικά, από τον ερχομό του ενσαρκωμένου λόγου προς εμάς, όλες
οι χριστιανικές Εκκλησίες όλου του κόσμου,
θεώρησαν και θεωρούν τη μεγάλη εκκλησία
που βρίσκεται έτη Ρώμη ως μοναδική βάση
και θεμέλιο, επειδή σύμφωνα με τις υποσχέσεις του ιδίου του Σωτήρα, οι δυνάμεις του
Άδη ποτέ δεν τη νίκησαν» (Άγ. Μάξιμος Ομολογητής)
22
τις λοιπές χριστιανικές Εκκλησίες».
Πράγματι, με τρία συνεχόμενα κεφάλαια
της Δογματικής Διάταξης «Περί Εκκλησίας»,
τα LG. 13, LG. 14, LG. 15 η Κατήχηση της
Καθολικής Εκκλησίας ολοκληρώνει την αναφορά της στη σχέση αυτή. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στο σύνδεσμο της κοινωνίας της Καθολικής Εκκλησίας με το Χριστό, το ορατό της
σώμα της όποιας κατευθύνεται από του Ιησού
μέσω του Πάπα και των Επισκόπων. Επιλέγουμε ορισμένα χαρακτηριστικά σημεία των
κεφ. αυτών: «Στην καθολική ενότητα του Λαού
του Θεού… όλοι οι άνθρωποι είναι καλεσμένοι
σ’ αυτήν ανήκουν, με διαφορετικό τρόπο, ή γι’
αυτήν προορίζονται τόσο οι καθολικοί, όσο τελικά και όλοι οι άνθρωποι χωρίς καμία εξαίρεση, που από τη χάρη του Θεού είναι καλεσμένοι στη σωτηρία». (LG. 13)
«Είναι ολοκληρωτικά ενσωματωμένοι στην
κοινωνία της εκκλησίας εκείνοι που έχοντας
το Πνεύμα του Χριστού, δέχονται όλη την οργάνωση κι’ όλα τα θεσμοθετημένα σε αυτήν
μέσα σωτηρίας και στο ορατό της σώμα είναι
ενωμένοι με το Χριστό – που την κατευθύνει
μέσω του Πάπα και των Επισκόπων»… (LG.
14)
«Μ’ εκείνους που χάρη στο Βάπτισμά τους,
τιμούνται με το ωραίο χριστιανικό όνομα, αλλά
δεν ομολογούν ολόκληρη την πίστη, ή δεν διατηρούν την ενότητα της κοινωνίας, κάτω από
το διάδοχο του Απόστολου Πέτρου, η Εκκλησία αισθάνεται πολλούς και διάφορους δεσμούς»… (LG. 15).
Με τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, αυτή η κοινωνία είναι τόσο βαθιά, «ώστε να λείπει λίγο για
να φτάσουμε στην πλήρη εκκλησιαστική κοινωνία, που θα μας επιτρέπει την κοινή τέλεση της Θείας Ευχαριστίας του Κυρίου» (Λόγος
του Πάπα Παύλου ΣΤ’)
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ
ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ
Θα μπορούσαμε να τοποθετήσουμε τις
σχέσεις της Εκκλησίας με τις μη χριστιανικές,
σε τρεις βάσεις. Πρώτα έχουμε το δεσμό της
Εκκλησίας με τον Ιουδαϊκό λαό, Μετά διακρίνουμε τη σχέση της Εκκλησίας με τους Μουσουλμάνους και τέλος τη σχέση της Εκκλησίας με τις άλλες θρησκείες με τις οποίες όμως
η Εκκλησία διατηρεί ένα σύνδεσμο υπό την
έννοια ότι άλλες θρησκείες αναζητούν «ακόμη ανάμεσα σε σκιές και εικόνες» τον «άγνωστο», αλλά «κοντινό Θεό». (843)
Στον Ιουδαϊκό λαό, περιούσιο λαό της Παλαιάς Διαθήκης από τον οποίο κατάγεται η ανθρώπινη φύση του Χριστού, η Καινή Διαθήκη ανακαλύπτει το δεσμό της με το λαό αυτό.
«Στον ιουδαϊκό λαό ανήκουν η υιοθεσία, και
η δόξα και οι διαθήκες, ο νόμος, η λατρεία, οι
υποσχέσεις και οι πατριάρχες» (Ρωμ. 11,29)
«Όταν εξετάζουμε το μέλλον, ο λαός της Παλαιάς Διαθήκης και ο νέος λαός του Θεού τείνουν προς ανάλογους στόχους: την αναμονή
του ερχομού (ή της επιστροφής) του.
Αλλά η αναμονή αυτή από τη μια πλευρά είναι στραμμένη προς την επιστροφή του Μεσσία, που πέθανε και αναστήθηκε και αναγνωρίστηκε ως Κύριος και Υιός του Θεού. Από την
άλλη πλευρά είναι ο ερχομός του Μεσσία, του
οποίου τα χαρακτηριστικά παραμένουν καλυμμένα, στο τέλος του χρόνου, μια αναμονή
που συνοδεύεται από το δράμα της άγνοιας
και της παραγνωρίσεως του Ιησού Χριστού»
(840).
Καθ’ όσον αφορά στις σχέσεις της Εκκλησίας με τους Μουσουλμάνους, «το σχέδιο της
σωτηρίας, αγκαλιάζει όλους όσους αναγνωρίζουν το Δημιουργό, και μεταξύ αυτών ιδιαίτερα του Αβραάμ, προσεύχονται μαζί μας στον
ένα Θεό, τον πολυεύσπλαχνο, που θα κρίνει
τους ανθρώπους στην Δεύτερη Παρουσία»
(LG. 16)
Σχετικά με τις μη χριστιανικές θρησκείες υπάρχει ένας σύνδεσμος της κοινής προέλευσης και του κοινού σκοπού του ανθρωπίνου γένους: «Πραγματικά όλοι οι λαοί απο-
τελούν μία μοναδική κοινότητα έχουν την ίδια
καταγωγή, εφόσον ο Θεός έκανε όλο το ανθρώπινο γένος να κατοικεί σ’ όλο το πρόσωπο της γης έχουν επίσης τον ίδιο τελικό σκοπό, τον Θεό, του οποίου η πρόνοια, η μαρτυρία της καλοσύνης και το σχέδιο της σωτηρίας απλώνεται πάνω σε όλους, μέχρις ότου οι
εκλεκτοί συναχθούν στην αγία πόλη» (1ο Κεφ.
από την Δήλωση της Β΄ Συνόδου του Βατικανού “NOSTRA AETATE”: Για τις μη χριστιανικές Θρησκείες».
Τέλος, η Δογματική Διάταξη «Περί Εκκλησίας» στο Κεφ. 16, μεταξύ άλλων διδάσκει ότι
«πολύ συχνά οι άνθρωποι, απατημένοι από
τον πονηρό, έστρεψαν τη σκέψη τους στη ματαιότητα και αντάλλαξαν τη θεϊκή αλήθεια με
το ψέμα, λατρεύοντας περισσότερο τη δημιουργία παρά το Δημιουργό, ή παραδόθηκαν
στην έσχατη απελπισία, ζώντας και πεθαίνοντας στον κόσμο τούτο, χωρίς Θεό» (LG. 16).
«ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΩΤΗΡΙΑ»
Η πργ. αυτή της «Κατήχησης» πραγματεύεται δύο θέσεις σωτηρίας, όπως αυτές διατυπώνονται από την Ιερά Σύνοδο της Β’ Συνόδου του Βατικανού, μέσα από τη Δογματική Διάταξη «Περί Εκκλησίας». Η Σωτηρία έρχεται μόνο από τον «Χριστό – Κεφαλή διαμέσου της Εκκλησίας που είναι το Σώμα Του. Η
σωτηρία έρχεται επίσης σ’ αυτούς που αγνοώντας το Ευαγγέλιο προσπαθούν να κάνουν
το θέλημα του Χριστού. Δεν σώζονται όσοι,
γνωρίζοντας ότι η Καθολική Εκκλησία ορίσθηκε από τον Θεό, δεν θέλουν να προσέλθουν
ή να παραμείνουν σ’ αυτήν. Ας εξετάσουμε
όμως τι μας διδάσκει η «Κατήχηση» διαμέσου των Κεφ. 1 LG. 14 και LG.16 πάνω στη
θέση της σωτηρίας: «Βασισμένη στην Αγία
Γραφή και στην Ιερά παράδοση, η Ιερά Σύνοδος διδάσκει ότι η πορευόμενη μέσα στον κόσμο Εκκλησία είναι απαραίτητη για τη σωτηρία. Πραγματικά, ο Χριστός, ως μόνος Μεσίτης και οδός της σωτηρίας, γίνεται παρών για
μας στο Σώμα του, δηλαδή στην Αγία Εκκλησία … «Γι’ αυτό δεν θα μπορούσαν να σωθούν όσοι, γνωρίζοντας ότι η Καθολική Εκκλησία ορίσθηκε από τον Θεό, μέσω του Ιησού
Χριστού, ως απαραίτητη για τη σωτηρία, δεν
23
θα ήθελαν να προσέλθουν ή να παραμείνουν
σ’ αυτή» (LG. 14).
«Πραγματικά, εκείνοι, που χωρίς να φταίνε, αγνοούν το Ευαγγέλιο του Χριστού και την
Εκκλησία Του, κι’ ωστόσο αναζητούν ειλικρινά τον Θεό, και με τη βοήθεια της χάρης προσπαθούν να εκτελέσουν στα έργα τους το θέλημά του, που το γνωρίζουν από τη φωνή της
συνειδήσεώς τους, μπορούν να πετύχουν την
αιώνια σωτηρία» (LG. 16).
H IEΡΑΠΟΣΤΟΛΗ
ΜΙΑ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ
ΚΑΘΟΛΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Η πργ. αυτή περιλαμβάνει τέσσερις αξιόλογους υποπαραγράφους με τις οποίες η «Κατήχηση» προσδιορίζει την αναγκαιότητα της ιεραποστολής, το σκοπό της, τον τρόπο διάδοσής της. Για το σκοπό αυτό προστρέχει σε παραγράφους του Διατάγματος «Για την ιεραποστολική δραστηριότητα της Εκκλησίας» (AD
GENTES) αλλά αναφέρεται και σε αποσπάσματα της Εγκυκλίου του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β’ “Redemptoris Missio” την οποία εξέδωσε την 7η Δεκεμβρίου 1990, τέσσερα χρόνια
μετά την ανάθεση του καθήκοντος σε μια δωδεκαμελή επιτροπή επισκόπων υπό την προεδρία του Καρδιναλίου Ιωσήφ Ράτσινγκερ,
(νυν Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ’), για την προετοιμασία ενός σχεδίου Κατήχησης, και δύο χρόνια πριν την ολοκλήρωση της συγγραφής της
Κατήχησης της Καθολικής Εκκλησίας.
Οι υποπαράγραφοι στις οποίες αναφερόμαστε είναι: «Η ιεραποστολική εντολή»,
η «προέλευση και ο σκοπός της ιεραποστολής», το «κίνητρο της ιεραποστολής» και τέλος «οι δρόμοι της ιεραποστολής». «Σταλμένη
από τον Θεό προς τα έθνη, για να είναι «παγκόσμιο ιερό μυστήριο σωτηρίας», η Εκκλησία ανταποκρινόμενη στις πιο βαθιές απαιτήσεις της καθολικότητάς της και υπακούοντας
στην εντολή του Ιδρυτή της, προσπαθεί να
κηρύξει το Ευαγγέλιο σ’ όλους τους ανθρώπους» (AD GENTES 1).
“H οδοιπορούσα πάνω στη γη Εκκλησία,
από τη φύση της είναι ιεραποστολική, εφόσον η προέλευσή της ξεκινά από την αποστολή του Υιού και από την αποστολή του Αγίου
Πνεύματος, σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού
24
Πατέρα» (AD GENTES 2). «Ο τελικός σκοπός της ιεραποστολής δεν μπορεί να είναι άλλος από το να κάνει τους ανθρώπους να συμμετέχουν στη κοινωνία που υπάρχει μεταξύ του Πατέρα και του Υιού μέσα στο Πνεύμα
της αγάπης Τους» (Εγκύκλιος Redemptoris
Missio Ιωάννη Παύλου Β’).
Από την «αγάπη» του Θεού για όλους τους
ανθρώπους η Εκκλησία όλων των εποχών
συνειδητοποιεί την υποχρέωσή της και την
αντοχή της στον Ιεραποστολικό δυναμισμό
της : «Γιατί η αγάπη του Χριστού μας διακατέχει …» (Β’ Κορ. δ, 14)» (Ιωάννη Παύλου Β’).
«Το Άγιο Πνεύμα είναι ο πρωταγωνιστής κάθε
εκκλησιαστικής ιεραποστολής» (Ιωάννη Παύλου Β’).
«Επειδή η ιεραποστολή αυτή συνεχίζεται,
αναπτύσσοντας μέσα στην ιστορία την αποστολή του Χριστού, ο οποίος στάλθηκε ακριβώς για να ευαγγελίσει τους φτωχούς, είναι
ανάγκη για την Εκκλησία, υπό την επίδραση
πάντοτε του Πνεύματος του Χριστού, να ακολουθεί πάντοτε το δρόμο που ακολούθησε ο
Χριστός, δηλαδή το δρόμο της φτώχειας, της
υπακοής, της εξυπηρετήσεως και της αυτοθυσίας μέχρι θανάτου, από τον οποίο βγήκε με
την Ανάστασή Του νικητής» (AD GENTES 5).
«Η ιεραποστολική προσπάθεια απαιτεί την
υπομονή. Αρχίζει με το κήρυγμα του Ευαγγελίου στους λαούς και στις κοινότητες που δεν
πιστεύουν ακόμη στο Χριστό» (Redemptoris
Missio Ιωάννη Παύλου Β’). «Συνεχίζεται με
την εγκατάσταση των χριστιανικών κοινοτήτων, οι οποίες πρέπει να είναι σημεία της
παρουσίας του Θεού μέσα στον κόσμο» (AD
GENTES 15). «Περιλαμβάνει την προσπάθεια για την ενσωμάτωση του Ευαγγελίου
μέσα στους πολιτισμούς των λαών και δεν
απαλλάσσεται από ενδεχόμενες αποτυχίες»
(Ιωάννη Παύλου Β’).
«Όσο για τους ανθρώπους, τις κοινότητες και τους λαούς, μόνο βαθμιαία η Εκκλησία μπορεί να τους πλησιάσει, να διεισδύσει
μέσα τους και να τους δεχθεί στην Καθολική
της πληρότητα» (AD GENTES 6).
(τέλος της πργ. ΙΙΙ) - (συνεχίζεται)
Αιμίλιος Ζαρφτσιάν
Επίσκεψη του Σεβασμιώτατου π.
Ιωάννη Σπιτέρη στη Μάλτα
27 Αυγούστου – 3 Σεπτεμβρίου 2010
Μία όμορφη εμπειρία είχαμε τη δυνατότητα να ζήσουμε πρόσφατα χάρη στον Επίσκοπό μας, αποδεχόμενοι την πρόσκληση του π.
Άλμπερτ, Εφημέριου της Ενορίας του Αγίου
Βαρθολομαίου στη Μάλτα, για να συμμετάσχουμε στις πανηγυρικές εκδηλώσεις για τα
τετρακόσια χρόνια από τη ίδρυση του ενοριακού τους ναού.
μιο της Κέρκυρας για τη Βαλέτα. Μαζί τους ο
Γραμματέας της Αρχιεπισκοπής, ο Διευθυντής
της Δ.Ε.Η. Κέρκυρας κ. Κάρμενος Καλλούς κι
ένα ζευγάρι εργαζομένων στη Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων της Αρχιεπισκοπής μας.
Μετά από μία ώρα, η πτήση έφθασε στη
Μάλτα όπου είκοσι τουλάχιστον συγγενείς της
Μητέρας Μόνικας περίμεναν τον Επίσκοπο
στο αεροδρόμιο με λουλούδια, κάρτες κι ένα
μικρό πανό μ’ ευχές για τα εβδομηκοστά
του γενέθλια.
Αυτή η οικογένεια ήταν οι συνοδοί μας όλη
την εβδομάδα που διανύσαμε εκεί. Άνθρωποι ζεστοί και φιλόξενοι με μία ανεπιτήδευτη απλότητα και καλοσύνη, πρόθυμοι πάντα
να μας ξεναγήσουν, να μας φιλοξενήσουν, να
μας γνωρίσουν όλα εκείνα τα μικρά και τα μεγάλα που ένας τουρίστας δύσκολα μπορεί να
δει στο νησί των Ιπποτών.
Όπως είναι γνωστό η Καθολική Κοινότητα της Κέρκυρας απαρτίζεται, σε ποσοστό που ξεπερνά το 95%, από απογόνους
μαλτέζων μεταναστών που εγκαταστάθηκαν
στην Κεφαλληνία και στην Κέρκυρα τις πρώτες δεκαετίες του δεκάτου ενάτου αιώνα.
Έτσι, ένας ιδιόμορφος συναισθηματισμός
ήταν αναπόφευκτος, ενώ πολλές όψεις, ονόματα και καταστάσεις μας θύμιζαν την Κέρκυρα και τους δικούς μας ανθρώπους.
Ο Σεβασμιότατος, την ημέρα των γενεθλίων του, την Παρασκευή 27 Αυγούστου, συνοδευόμενος από τον π. Στέφανο Αρμακόλα,
Ηγούμενο της Ι. Μονής του Αγ. Ιωάννη των
Καπουκίνων Σύρου και την Αδ. Μόνικα Πουλιτσίνο Ηγουμένη της Ι.Μ. των Φραγκισκανών Αδελφών της Ιεράς Καρδίας του Ιησού
στην Κέρκυρα, αναχώρησαν από το αεροδρό-
Ο Επίσκοπος και οι συνοδοί του φιλοξενήθηκαν σ’ ένα παλιό ιστορικό μοναστήρι Καπουκίνων στη Φλοριάνα, λίγα μέτρα από τα
τείχη της πρωτεύουσας. Μία μαγική τοποθεσία με θέα στο λιμάνι και τα οχυρά του Αγίου
Αγγέλου και του Αγίου Έλμου, εκεί που οι Ιππότες της Μάλτας προστάτεψαν με το αίμα
τους τις τύχες της χριστιανοσύνης, γλιτώνο-
25
ντας την Ευρώπη από τον Οθωμανικό κίνδυνο και τον εξισλαμισμό.
Η εβδομάδα ήταν πλούσια σε θεάματα, επισκέψεις και εμπειρίες. Εκτός από τα εντυπωσιακά μνημεία, τα φρούρια, τα μουσεία, τους
κήπους και τις βαρύτιμες εκκλησίες είχαμε την
ευκαιρία να επισκεφτούμε τις Κοινότητες των
Φραγκισκανών Αδελφών της Μάλτας που
103 χρόνια εξυπηρετούν τους καθολικούς της
Κέρκυρας. Εκεί συναντήσαμε φιγούρες γνώριμες από τα παιδικά μας χρόνια, τις Αδελφές Μαίρη, Φλόριντα και Πιεραντώνια και
τόσες ακόμα. Είδαμε ξανά μετά από καιρό την
πάντα σιωπηλή Αδ. Μαρτινιάνα, την Μητέρα Μπερτίλα μα πάνω απ’ όλα την Μητέρα
Φραντζεσκίνα. Κι αυτή ήταν ένας από τους
σημαντικότερους λόγους της παρουσίας του
Επισκόπου μας στη Μάλτα.
Η Αδ. Φραντζεσκίνα υπηρέτησε στην
Κέρκυρα από το 1939 έως το 1957 και προσέφερε πολλά στο σχολείο που διατηρούσαν
οι μοναχές για τα καθολικά παιδιά της Κέρκυρας. Μεταξύ των μαθητών της κι από τους
πιο αγαπημένους ήταν και ο Αρχιεπίσκοπος
Ιωάννης, μικρός μαθητής του δημοτικού που
όπως έγραψε κάποτε: «μπορώ να ομολογήσω πως οφείλω τη μοναχική και ιερατική μου
κλήση, πρώτα βέβαια στο Θεό, αλλά στη συνέχεια στις Αδελφές… θυμάμαι τη Σίστερ Φραγκεσκίνα μ’ αυτήν την αγγελική φωνή να ψέλνει το “Regem venturum” κι εμείς να χτυπά26
με τις καμπάνες, περιμένοντας να τελειώσει η
Λειτουργία για να μας προσφέρουν το πλούσιό τους πρωινό».
Στην Msida λοιπόν, εκεί που φιλοξενούνται σήμερα περισσότερες από πενήντα υπερήλικες μοναχές, επισκεφθήκαμε την Αδελφή γα να εορτάσουμε μαζί της τα εκατοστά
της γενέθλια! Ντυμένη στα άσπρα, από χρόνια τυφλή και καθηλωμένη σ’ ένα αναπηρικό
καρότσι, περίμενε με τις υπόλοιπες αδελφές τον Επίσκοπο στην είσοδο, κρατώντας ένα μικρό μπουκέτο με αγριολούλουδα.
Το πρόσωπό της έλαμπε από ζωηράδα και
χαρά. «Όλη τη μέρα περιμένει και ρωτάει πότε
θα έρθει ο Επίσκοπος από την Κέρκυρα», μας
είπαν οι άλλες αδελφές. Οι στιγμές ήταν ιδιαί-
τερα φορτισμένες και η Λειτουργία που ακολούθησε, μέσα στην απλότητά της, ήταν ότι
πιο κατανυκτικό ζήσαμε εκείνες τις ημέρες. Ο Επίσκοπος στο κήρυγμά του θυμήθηκε στιγμές απ’ την κοινή αυτή πορεία κι αναφέρθηκε στο πολύπλευρο έργο των Αδελφών
στην Κέρκυρα, τα δύσκολα εκείνα χρόνια που
έχτιζαν συνειδήσεις και βρίσκονταν στο πλευρό κάθε αναγκεμένου ενορίτη.
Μετά τη Λειτουργία μάς συνόδευσαν στην
τραπεζαρία όπου είχαν στρώσει ένα πλούσιο
τραπέζι, ενώ στο τέλος κόψαμε την τούρτα
της Αδελφής Φραντζεσκίνας που συγκέντρωνε όλες της τις δυνάμεις για να χειροκροτήσει
μαζί μας, ζητώντας τρεμάμενα να τραγουδήσουμε γι’ αυτήν το Happy Birthday to you...
Εικόνες γλυκές κι ανθρώπινες που έκαναν το
ταξίδι αυτό μία τόσο όμορφη και συγκινητική
εμπειρία.
Το Σάββατο το βράδυ ο Αρχιεπίσκοπος έγινε πανηγυρικά δεκτός στην Ενορία του Γκαργκούρ, τόπο γενέθλιο της Αδελφής Μόνικας.
Ο Εφημέριος, οι ιερείς του Ναού, η Επιτροπή της ιεράς πανηγύρεως και μικρά παπαδάκια περίμεναν στην είσοδο του Ναού τον Επίσκοπο για να τον καλωσορίσουν. Ακολούθως,
μέσα στο Ναό, εψάλη ο εσπερινός με ρωμαϊκή επισημότητα, ενώ ο π. Τζέσμοντ κήρυξε
στο πολυπληθές ποίμνιο για τη ζωή και το παράδειγμα του πολιούχου τους Αγίου Βαρθολομαίου.
Λέξεις δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να
περιγράψουν το χρώμα, το ύφος, τους ήχους
της χορωδίας και τη μεγαλοπρέπεια αυτού του
ναού, αλλά και όλων των ιστορικών εκκλησιών
της Μάλτας. Περήφανα κτίρια, μπαρόκ και
ροκοκό, με βαρύτιμη διακόσμηση, πίνακες,
γλυπτά και ασημένιες κατασκευές έδιναν μία
λάμψη υπερκόσμια.
Τις ημέρες που ακολούθησαν εκατοντάδες
άνθρωποι, είχαν την ευκαιρία να δουν στην
ενορία του Γκαργκούρ, αλλά και μέσα από το
εθνικό τηλεοπτικό δίκτυο τον Επίσκοπό μας
να λειτουργεί και να κηρύττει, καθώς και να λιτανεύει στους δρόμους της μικρής αυτής πολιτείας τα λείψανα του Αγίου Βαρθολομαίου,
πίσω από το μεγαλοπρεπές ξύλινο άγαλμά
του, που τριάντα περίπου άτομα κουβαλούσαν ευλαβικά στους ώμους.
27
υποδέχθηκε στο γραφείο του την ημέρα που
είχαμε αφιερώσει για να επισκεφθούμε το μικρό νησί του Γκότζο στα βορειοδυτικά του
μαλτέζικου αρχιπελάγους.
Μία λαϊκή θρησκευτικότητα που ίσως στις
μέρες μας ξενίζει ή προκαλεί ακόμα με τις
υπερβολές της. Στιγμές, όμως, θρησκευτικής
ανάτασης για κάποιους που εργάζονται με
ζήλο όλο το χρόνο και προσφέρουν τους κόπους και το υστέρημά τους γι’ αυτό το αποτέλεσμα. Η Φιλαρμονική του χωριού σε συνεργασία με το Δημοτικό Συμβούλιο και τον Εφημέριο, μήνες προετοίμαζαν τις τελετές, το πανηγύρι και τη Λιτανεία, που πραγματοποιήθηκε τελικά κάτω από τους εκκωφαντικούς
ήχους πυροτεχνημάτων και βαρελότων που
ηχούσαν όλη μέρα.
Στο πλαίσιο αυτής της επίσκεψης ο Αρχιεπίσκοπος και οι συνοδοί του έγιναν δεκτοί
από την Α.Ε. τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Μάλτας George Abela, στη θερινή
προεδρική κατοικία.
Ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε στη παρουσία των μαλτέζων στην Κέρκυρα και στην ιδιαιτερότητα που παρατηρείται ώστε η κοινότητα αυτή να αποτελεί από μόνη της μία τοπική
Εκκλησία. Του προσέφερε το βιβλίο του Γραμματέα του Σ. Γαούτση για τους μαλτέζους στην
Κέρκυρα και το Χρονικό των Μαλτέζων Καλογραιών εκεί, και τον προσκάλεσε στην Κέρκυρα να ανταποδώσει με την οικογένειά του την
επίσκεψη.
Επίσκεψη πραγματοποιήσαμε και στην
Α.Ε. τον Αρχιεπίσκοπο της Μάλτας Msgr.
Paul Cremona, αλλά και στο σεμνό Επίσκοπο του Γκότζο Mario Greck που μας
28
Το ταξίδι στην Μάλτα μας προσέφερε την
ευκαιρία να επισκεφθούμε ιστορικούς και
αρχαιολογικούς χώρους μεγάλης σπουδαιότητας, τα νεολιθικά ιερά στο Wied izZurrieq, τον Καθεδρικό του Αγίου Ιωάννη με
τα έργα του Καραβάτζιο και τους τάφους από
χρωματιστό μάρμαρο, των Ιπποτών και των
Μεγάλων Μαγίστρων, τα ανάκτορα του Τάγματος των Οσπιταλιέρων της Μάλτας, τα μουσεία και τις πινακοθήκες, τις βασιλικές και τα
ιστορικά μοναστήρια των Καπουκίνων, τη σιωπηλή πολιτεία στην Mdina με τους περίφημους θησαυρούς του παλαιού Καθεδρικού της
Ναού. Τέλος την εκκλησία της Παναγίας του
Naxxar, όπουένας παλαιός μας γνώριμος από
την Κέρκυρα, ο p. Stefan Galea έλαβε το μυστήριο της ιεροσύνης λίγο καιρό πριν.
την αξία τους και συνεργάζεται με τις Αρχές για την προστασία, τη συντήρηση και
την ανάδειξή τους.
Αυτή είναι η Μάλτα. Ένας βράχος στην
καρδιά της Μεσογείου, ένα σταυροδρόμι
πολιτισμών κι ένα λιμάνι ή ένα λημέρι για πολλούς που την επισκέφθηκαν, την κατέκτησαν
ή την προστάτεψαν στο διάβα των αιώνων. Το
νησί της Καλυψώς ή το Βατικανό της Μεσογείου, όπως την έχουν χαρακτηρίσει, ή θα σε
κερδίσει ή όχι. Πάνω απ’ όλα όμως θα σε κερδίσουν οι γεύσεις και οι ήχοι μιας παράδοσης
που συνεχίζει να χτυπά εκεί για περισσότερα
από 6000 χρόνια. Και θα συνεχίσει να χτυπά.
Αυτό όμως που θα μας μείνει από την
Μάλτα είναι οι άνθρωποί της. Πρόσωπα
σκαμμένα από τη δουλειά και τον ήλιο,
πρόσωπα άγρια μερικές φορές, σαν εκείνα
που βλέπουμε στις παλιές φωτογραφίες
με τους μαλτέζους εργάτες στην Κέρκυρα.
Άνθρωποι, όμως, του μόχθου και της
δουλειάς, όπως οι δικοί μας πρόγονοι, και γι’
αυτό δεν μπορούμε παρά να αισθανόμαστε
περήφανοι.
Τα χωριά της Μάλτας χτισμένα από μαλτέζικη ελαφρόπετρα, τούφο όπως τον λέμε στην
Κέρκυρα, δίνουν ένα χρώμα μονότονο και
σκονισμένο. Ανάμεσά τους όμως ξεπροβάλλουν εντυπωσιακοί ναοί και αριστουργηματικά
δημόσια κτίρια που ο κόσμος αναγνωρίζει
Ευχαριστούμε τον Επίσκοπο για την ευκαιρία που μας έδωσε να τον συνοδεύσουμε, ευχαριστούμε την Αδ. Μόνικα, για τον
τρόπο με τον οποίον οργάνωσε όλο αυτό
το ταξίδι. Ευχαριστούμε την οικογένειά της,
τη γλυκιά της μητέρα, τις αδελφές της, τον
Πίο και τους υπόλοιπους γαμπρούς και
ανίψια της, που άφησαν τις δουλειές και τα
σπίτια τους για να είναι δίπλα μας σ’ αυτό
το μικρό προσκύνημα στο νησί που ο Απόστολος Παύλος ξεβράστηκε ναυαγός στο δρόμο για την αιχμαλωσία και τη Ρώμη.
Ας είναι όλοι καλά και ο Θεός να δώσει να
ξανασυναντηθούμε.
Σ.Γ.
29
12η Συνάντηση
Διεθνούς Επιτροπής για το θεολογικό διάλογο μεταξύ της
Καθολικής και Ορθόδοξης
Εκκλησίας
Βιέννη 20 – 27 Σεπτεμβρίου 2010
Η Μικτή Επιτροπή για το θεολογικό διάλογο ορθόδοξης και καθολικής Εκκλησίας στην
οποία μετέχουν από την Ελλάδα ως μόνιμα
μέλη ο Αρχιεπίσκοπος Κέρκυρας π. Ιωάννης
Σπιτέρης και ο Έξαρχος Ελληνορρύθμων Καθολικών π. Δημήτριος Σαλάχας, συνεδρίασε
για 12η φορά στη Βιέννη της Αυστρίας από τις
20 έως τις 27 Σεπτεμβρίου 2010. Σκοπός αυτής της συνάντησης ήταν να ολοκληρώσουν
το κείμενο που είχαν αρχίσει τον περασμένο
χρόνο στην Κύπρο με θέμα: «Το πρωτείο του
Επισκόπου Ρώμης στην πρώτη χιλιετία».
Με την Α.Ε. τον Αρχιεπίσκοπο - Καρδινάλιο της Βιέννης
30
Τη φιλοξενία των συνέδρων είχε αναλάβει
γενναιόδωρα ο Αρχιεπίσκοπος της Αυστριακής πρωτεύουσας Καρδινάλιος Christoph
Schönborn, ενώ την υποδειγματική διοργάνωση είχε η γνωστή Οργάνωση «Pro Oriente»
που ίδρυσε το 1964 κατά τη διάρκεια της Β’
Βατικανής Συνόδου ο μακαριστός Καρδινάλιος Κöning. Σκοπός του ήταν η ενθάρρυνση και η προαγωγή του διαλόγου μεταξύ των
δύο αδελφών Εκκλησιών, ορθόδοξης και καθολικής. Το έργο και η σπουδαιότητά της (ακόμα και στην Ελλάδα) έχει εκτιμηθεί τόσο πολύ
που η Έδρα της φιλοξενείται στο παλαιό αυτοκρατορικό ανάκτορο. Οι εργασίες έλαβαν μέρος στο Πνευματικό Κέντρο των Πατέρων Ιησουϊτών «Kardinal Κöning Haus».
Εικοσιτρία καθολικά μέλη ήταν παρόντα και
όλες οι ορθόδοξες αντιπροσωπείες πλην της
Βουλγαρίας υπό την συμπροεδρία του Αρχιεπισκόπου Basel Kurt Koch και του Μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννη. Όπως υπογραμμίστηκε συχνά κατά τη διάρκεια της Συνόδου η Βιέννη δεν ήταν μία τυχαία ή χωρίς συμβολισμό
επιλογή, αφού αδιαμφισβήτητα αποτελεί μία
από τις βασικές πύλες που ενώνουν τη δύση
με την ανατολή. Σ’ αυτήν την πόλη αντιπροσωπεύονται και συνεργάζονται όλες οι χριστιανικές ομολογίες, ενώ η ορθόδοξος Εκκλησία έχει ένα ποίμνιο 500.000 πιστών.
Την πρώτη ημέρα συναντήθηκαν ξεχωριστά οι δύο επιτροπές συζητώντας διαδικαστικά ζητήματα, ενώ από την πρώτη στιγμή φανερώθηκε πως η ορθόδοξη πλευρά δεν ήταν
θετικά διατεθειμένη να δεχθεί το κείμενο που
είχε ξεκινήσει να ετοιμάζεται τρία χρόνια νωρίτερα στην Κρήτη και συνεχίστηκε να μελετάται
στην Κύπρο τον Οκτώβριο του 2009, με σκοπό να ολοκληρωθεί φέτος στη Βιέννη. Ήδη
τους περασμένους μήνες μία ομάδα ρώσων
θεολόγων είχε υποβάλλει τριάντα ενστάσεις
στα κείμενα, μερικές από τις οποίες δεν θα
μπορούσαν με κανένα τρόπο να γίνουν αποδεκτές από την Καθολική πλευρά. Από την
πρώτη στιγμή η ορθόδοξη αντιπροσωπεία
έδωσε να γίνει αντιληπτό πως το κείμενο αυτό
για το οποίο είχαν γίνει ατέρμονες συζητήσεις
και επιχειρηματολογίες, για το οποίο δεκάδες
επιστήμονες εργάστηκαν επί τρία χρόνια, αφιερώνοντας πολύ κόπο, χρήματα και χρόνο
δεν επρόκειτο να δημοσιευθεί ως επίσημο κείμενο της Μικτής Θεολογικής Επιτροπής, μολονότι υπήρχαν προτάσεις να γίνει μια περαιτέρω επεξεργασία και βελτίωση.
Η επιτροπή πάντως, στο τέλος της συνάντησης ήταν υποχρεωμένη να αποφασίσει για
την τύχη που θα είχε πλέον αυτό το κείμενο
για το Πρωτείο του Επισκόπου Ρώμης κατά
την πρώτη χριστιανική χιλιετία.
Την ορθόδοξη πλευρά ενοχλούσε το γεγονός που γίνονταν αναφορά σε ορισμένα κείμενα και ιστορικά γεγονότα από τα οποία μπορούσε κανείς να συμπεράνει ότι ο Επίσκοπος
Ρώμης, σε έκτακτες περιστάσεις, εξασκούσε μία διακονία ακόμη και σ’ ότι αφορούσε τις
ανατολικές Εκκλησίες. Θεωρούνταν δηλαδή ο
Πάπας ένα είδος οριστικού εφετείου, σε αυτόν
μπορούσαν να προσφύγουν ως ένα είδους
ανωτάτου δικαστή.
Από την συμπροσευχή στη Βιέννη
Αρκετοί ορθόδοξοι αντιπρόσωποι υποστήριξαν πως ένα τέτοιο κείμενο θα είχε απορριφθεί από τις τοπικές τους Συνόδους, ενώ άλλοι πως θα’ πρεπε να ελεγχθεί πιο προσεκτικά και με επιστημονική ακρίβεια τα κείμενα
και τα ιστορικά γεγονότα από τα οποία αναδεικνύονταν ο ρόλος του Επισκόπου Ρώμης
σε παγκόσμιο επίπεδο στην πρώτη χριστιανική χιλιετία.
Οι καθολικοί αν και αναγνωρίζουν τόσο τις
αντικειμενικός όσο και τις υποκειμενικές δυσκολίες των ορθοδόξων υποστήριξαν πως
το κείμενο θα μπορούσε πράγματι να βελτιωθεί σε κάποια σημεία, ενώ θα μπορούσαν
επιπλέον να προστεθούν κάποια κείμενα που
αποδείκνυαν την δυσκολία ή την άρνηση των
ανατολικών στην πρώτη χιλιετία να δεχθούν
τις επεμβάσεις του Επισκόπου Ρώμης στον
ανατολικό τομέα της Χριστιανοσύνης.
Μολονότι που υπήρχαν πολλές εντάσεις
όσον αφορά το κείμενο γύρω από το οποίο
είχε αρχίσει η συζήτηση στην Πάφο της Κύπρου τον Οκτώβριο του 2009, η Μικτή Επιτροπή στη Βιέννη, ολοκλήρωσε την ανάλυση
όλου του κειμένου. Στο τέλος των συζητήσεων
ωστόσο, οι ορθόδοξοι αντιπρόσωποι με κανέναν τρόπο δεν δέχονταν το κείμενο αυτό να
θεωρηθεί επίσημο κείμενο της Μικτής Επιτροπής. Για εκείνους, όρος απαράβατος για την
εξακολούθηση του διαλόγου ήταν να παραμείνει το κείμενο, απλά ως κείμενο εργασίας, ένα
είδος υλικού μελέτης για τα μέλη της Επιτροπής, από το οποίο θα μπορούσαν να αντλήσουν στοιχεία για κάποια μελλοντική εργασία. Η ορθόδοξη επιπλέον μεριά πρότεινε να
αντικατασταθεί το κείμενο με ένα άλλο, καθαρά θεολογικού περιεχομένου με το γενικότερο
τίτλο «Πρωτείο και Συνοδικότητα» και να αλλάξει ο τρόπος και η μέθοδος προετοιμασίας
του. Πρότειναν μάλιστα να ετοιμαστεί ένα κείμενο μέχρι το 2011 από την ορθόδοξη πλευρά και ένα άλλο από την καθολική και στη συνέχεια να αναζητηθούν σε μία προσεχή συνάντηση της Επιτροπής, τα στοιχεία εκείνα
που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα κοινό ντοκουμέντο.
Η πρόταση αυτή άφησε πολλά αναπάντη-
31
τα ερωτηματικά στην καθολική πλευρά, το θετικό πάντως είναι πως ο διάλογος δεν διεκόπη. Άλλωστε ήταν αναμενόμενες αυτές οι δυσκολίες από τη στιγμή που ο διάλογος έφθασε σε ένα τόσο ευαίσθητο και φλέγον ζήτημα, όπως αυτό του Πρωτείου του Επισκόπου της Ρώμης. Η Καθολική πλευρά αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες των αδελφών ορθοδόξων που αντιπροσωπεύουν δεκαπέντε διαφορετικές Εκκλησίες με συχνά διαφορετικές νοοτροπίες, προσανατολισμό και ιστορία, που
πρέπει επιστρέφοντας να λογοδοτήσουν στις
κατά τόπους Συνόδους τους. Ελπίζουμε πάντως τόσα χρόνια προσευχών, ευχών, προσπαθειών και επίμονης εργασίας να μην πάνε
χαμένα κι ελπίζουμε οι αδελφοί μας ορθόδοξοι
κι εμείς μαζί τους να μαρτυρήσουμε μπροστά
στον κόσμο τη θέλησή μας να είμαστε αληθινοί οπαδοί του Χριστού, ο οποίος προσευχήθηκε «Ίνα πάντες εν ώσιν».
Βιέννη 20-27 Σεπτεμβρίου
Είναι χαρακτηριστικό και πρέπει να μας κάνει να προβληματιστούμε αυτό που είπε στην
έναρξη της συνάντησης ο Καρδινάλιος της Βιέννης: «Αν σκεφτούμε πως οι καθολικοί της
Βιέννης εκκλησιάζονται σε ποσοστό 4% και
στη Μόσχα, σύμφωνα με τις στατιστικές, οι πιστοί την Μεγάλη Εβδομάδα σε ποσοστό μόλις
1%, το να συζητάμε χωρίς να βρίσκουμε λύση
τα προβλήματα που έτυχαν στην πρώτη χριστιανική χιλιετία, κάνει να ξεφεύγουν τα φλέγοντα προβλήματα που απασχολούν το σύγχρονο άνθρωπο». Κι αυτό είναι ένα θέμα που
θα’ πρεπε να μας απασχολήσει και να μας βο32
ηθήσει να ξεπεράσουμε τις ατέρμονες συζητήσεις με τις λεπτές θεολογικές διαφορές και
ερμηνείες που αντί να ενώνουν, χωρίζουν μέχρι και σήμερα.
Δεν πρέπει πάντως να υποτιμηθεί το κλίμα που αναπτύχθηκε σε προσωπικό επίπεδο με τις διάφορες αντιπροσωπείες, γνώριμοι
άλλωστε όλοι από παλαιά, αλλά και οι γόνιμες συζητήσεις που αναπτύχθηκαν στο περιθώριο της Συνάντησης. Ένα ενδιαφέρον σημείο ήταν η πρωινή προσευχή που εναλλάξ
τελούσαν η καθολική και η ορθόδοξη αντιπροσωπεία. Επίσης το Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου
πραγματοποιήθηκε στον Καθεδρικό Ναό του
Αγίου Στεφάνου της Βιέννης πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία την οποία παρακολούθησαν οι ορθόδοξοι, ενώ την επομένη Κυριακή η
καθολική αντιπροσωπεία δεν τέλεσε την Θεία
Λειτουργία για να μπορεί να συμμετάσχει σ’
αυτήν στον Ορθόδοξο Μητροπολιτικό Ναό της
Αγίας Τριάδας. Δεν λειτούργησαν, ούτε κοινώνησαν φυσικά, ζώντας έτσι το δράμα του χωρισμού των χριστιανών που εμποδίζει να συμμετέχουμε όλοι στο «κοινό Ποτήρι».
Στο περιθώριο της συνέλευσης οι συμμετέχοντες έλαβαν μέρος σε δεξίωση που παραχώρησε ο Δήμαρχος της Βιέννης Michael
Haupl στο ιστορικό Δημαρχείο. Μηνύματα
αναγνώστηκαν τόσο της Α.Α. του Πάπα Βενέδικτου όσο και του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Τα μέλη επισκέφθηκαν το
Κιστερκιανό Αβαείο του Heiligenkreuz, καθώς
και τον Ορθόδοξο Καθεδρικό Ναό του Αγίου
Νικολάου.
Μία ιδιαίτερα θλιβερή στιγμή τέλος υπήρξε
η ανακοίνωση του θανάτου ύστερα από βαριά ασθένεια του μέλους της Επιτροπής Mgr.
Eleuterio Fortino, πρωτεργάτη της ενωτικής
ιδέας με πλούσια εμπειρία και ιδιαίτερα επικοινωνιακά χαρίσματα. Ας είναι η μνήμη του
παντοτινή και στη μνήμη αυτή να συνεχιστεί ο
διάλογος και η προσέγγιση όπως όλος ο χριστιανικός λαός το απαιτεί.
Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ
ΤΗΣ ΑΣΙΖΗΣ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ
ΚΑΙ Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ 50 ΧΡΟΝΩΝ ΜΟΝΑΧΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΩΑΝΝΗ
Την Κυριακή 3 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε με μεγάλη συμμετοχή κόσμου στην
Ενορία της Ιεράς Καρδίας του Ιησού η εορτή του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης. Ο
Άγιος Φραγκίσκος είναι προστάτης του Τάγματος των π.π. Καπουκίνων αλλά και των
Φραγκισκανών Αδελφών της Ιεράς Καρδίας
του Ιησού που επί έναν σχεδόν αιώνα εξυπηρετούν τους καθολικούς της Κέρκυρας. Στην
πρωινή Αρχιερατική Θεία Λειτουργία η Ενορία
εόρτασε τη συμπλήρωση 50 χρόνων αφιερωμένης ζωής του Αρχιεπισκόπου μας π. Ιωάννη
στο Τάγμα των Π.Π. Καπουκίνων και στην Εκκλησία. Ο Αρχιεπίσκοπος πλαισιωμένος από
το Γενικό του Βικάριο π. Νικόλαο Ρούσσο, τον
Εφημέριο π. Τζούλιο Γκραμένια και τους συναδέλφους του καπουκίνους π.π. Τζιάκομο
Μαρφίν και Παολίνο Τζίλιο λειτούργησε και
κήρυξε το Θείο Λόγο.
Με το πέρας της Θείας Λειτουργίας τα μέρη
της οποίας έψαλε η αναδιοργανωμένη χορωδία του Ιερού Ναού υπό τη διεύθυνση του
κ. Σωτήρη Σουέρεφ, ο κ. Σπύρος Δαρμανής
εκ μέρους του Ενοριακού Συμβουλίου προσέφερε στον εορτάζοντα Ιεράρχη, γόνο αυτής της Ενορίας, ένα αναμνηστικό δώρο.
Στους πιστούς προσφέρθηκαν οι παραδοσιακοί ευλογημένοι άρτοι και αναμνηστικές εικόνες του Αγίου Φραγκίσκου. Ακολούθησε δεξίωση στην ενοριακή αίθουσα με γλυκίσματα
που προσέφεραν οι πάντοτε δραστήριες Κυρίες της Ενορίας.
Κωτσέλα - εορτή Αγίου Φραγκίσκου
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας πραγματοποιήθηκε μία προσευχή για τις μοναχικές
και τις ιερατικές κλήσεις και η Τελετή της
Αγίας Ώρας και στη συνέχεια συναυλία εκκλησιαστικής μουσικής με τον π. Τζούλιο
Γκραμένια στο εκκλησιαστικό όργανο και
την κα. Μποζένα Σουέρεφ από τη Θεσσαλονίκη στο βιολί.
Με τον κλήρο και τους μοναχούς της Κέρκυρας
Αναφέρθηκε στην πεντηκονταετή αυτή
πορεία, στις δυσκολίες, στις αδυναμίες και
στις απογοητεύσεις που του αποκάλυψε, αλλά
συγχρόνως στην ομορφιά να προσφέρεις αφιλόκερδα τα χαρίσματα που έλαβες μέσα στην
Εκκλησία και μέσα σε μία μοναστική κοινότητα. Παρακάλεσε δε το Θεό να στείλει έστω
μία μοναχική κλήση στην εκκλησιαστική
του Επαρχία, που έχει αποδειχθεί τόσο στέρφα τα τελευταία σαράντα χρόνια.
Ο κόσμος απόλαυσε τις εκκλησιαστικές μελωδίες κι είχε γι’ άλλη μία φορά την ευκαιρία
να ευχηθεί στον Αρχιεπίσκοπο για την μοναχική του επέτειο και στους π.π. Καπουκίνους
για τον Προστάτη Άγιό τους.
Την επομένη Δευτέρα 4 Οκτωβρίου, ημέρα
μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου, στον ομώνυμο ιστορικό ναό του 13ου αιώνα, στην καρδιά της πόλης της Κέρκυρας, πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη πανήγυρη του Αγίου, η ευλογία των άρτων και των μικρών
ζώων από τον Αρχιεπίσκοπο και τον εφημέριο π. Μάριο Ρήγο. Στο τέλος της όμορφης τελετής, οι πάντα πρόθυμες κυρίες της Ενορίας
33
της Μητροπόλεως προσέφεραν ένα όμορφο
κέρασμα σε όλους τους πιστούς.
Από τα ευχετήρια μηνύματα του έλαβε ο
Σεβασμιώτατος για την επέτειό του παραθέτουμε αυτό του Γενικού Επάρχου του Τάγματος των Καπουκίνων Βενετίας – Ελλάδας π.
Ροβέρτου Γκενίν:
Μοναστική Επαρχία Π.Π. Καπουκίνων Βενετίας
Πλατεία Αγίου Καρόλου 2
Μέστρε – Βενετία
Προς τον Σεβασμιώτατον
Πατέρα Ιωάννη Σπιτέρη
Καθολικό Αρχιεπίσκοπο Κερκύρας, Ζακύνθου, Κεφαλληνίας
Αποστολικό Διαχειριστή Θεσσαλονίκης
Σεβασμιώτατε και αγαπητέ αδελφέ,
Ο Κύριος να σου χαρίζει υγεία και ειρήνη!
Ήταν Σεπτέμβριος πριν από 50 χρόνια όταν άρχιζες την «περιπέτειά» σου σαν Φραγκισκανός
-Καπουκίνος με την ορκωμοσία σου στο Τάγμα μας. Μαζί με όλους τους αδελφούς της Επαρχίας, της Ιεραποστολής της Ελλάδος και όλων των άλλων χωρών, ενώνουμε τις ευχαριστίες μας
και τη δοξολογία μας στο Θεό γι’ αυτό το μεγάλο σταθμό στη ζωή σου.
Ενθυμούμενος και εορτάζοντας μαζί σου ένα τόσο σπουδαίο γεγονός της αφιερωμένης σου
ζωής, είναι χαρά και τιμή να σε συγχαρώ και να σου ευχηθώ, καθώς σε αισθάνομαι σαν αδελφό
μέσα στο ίδιο κάλεσμα του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης.
Συμμετέχω μαζί με όλους τους συναδέλφους, στις ευχαριστίες σου προς τον Κύριο γι’ αυτά
τα 50 χρόνια που έζησες στην υπηρεσία και στην πορεία προς την αγιοσύνη, τα 50 αυτά χρόνια που διάβηκες με την βοήθεια του Θεού, για όλο το καλό που έσπειρες στους τόπους που εργάστηκες και σε κάθε πρόσωπο με το οποίο συναναστράφηκες. Πρώτα για την υπεύθυνη αποστολή σου ως Πανεπιστημιακός Δάσκαλος για πολλά χρόνια, αλλά και τώρα για εκείνη που διάγεις ως Αρχιεπίσκοπος Κερκύρας, Ζακύνθου, Κεφαλληνίας και ως Διαχειριστής του Αποστολικού Βικαριάτου της Θεσσαλονίκης. Η πρόσφατη άλλωστε δημοσίευση του βιβλίου, αυτής της κατάθεσης για τη συμπλήρωση 70 χρόνων ζωής σου, είναι μια σημαντική και επαινετή μαρτυρία!
Σ’ εσένα Επίσκοπο και Αδελφό πολύ αγαπητό, η ευχαριστία μας για την ωραία και καρποφόρα μαρτυρία ως Μοναχό Καπουκίνο, αλλά και σαν Ιερέα και Επίσκοπο, θα είναι ατελεύτητη, διότι από τη μία, με γενναιοδωρία έκανες να καρποφορήσουν τα δώρα που έλαβες κι από την άλλη
έγινες το παν για όλους με τον ευαγγελισμό και την οικουμενική σου δραστηριότητα.
Η ευχή η δική μου και όλων μας, είναι να μπορέσεις να συνεχίσεις για πολλά χρόνια ακόμη
την αποστολική σου δράση με απλότητα και φραγκισκανική χαρά και να αισθάνεσαι πάντοτε σαν
αδελφός μας αγαπητός κι ευλογημένος. Γι’ αυτό επικαλούμαι τη μεσιτεία της Παναγίας Παρθένας, του Αγίου Φραγκίσκου και της Αγίας Κλάρας της Ασίζης που είναι οι Προστάτες μας.
Με αδελφικά πάντα αισθήματα
Αδελφός Ροβέρτος Genuin
Έπαρχος των Πατέρων Καπουκίνων της Βενετίας και της Ελλάδος
34
Εγκαίνια πρότυπου βρεφονηπιακού
σταθμού στην Κέρκυρα
Το Σάββατο 23 Οκτωβρίου κι ύστερα από
τρία χρόνια έντονης και συντονισμένης εργασίας, παραδόθηκε στην κοινωνία της Κέρκυρας ένα πρότυπο βρεφονηπιακό κέντρο
στο οποίο δόθηκε η ονομασία «Άνοιξη».
Πρότυπα και καλοσχεδιασμένα κτίρια που
πληρούν τις τελευταίες προδιαγραφές για μία
σύγχρονη εκπαίδευση και επιμόρφωση των
ευαίσθητων ηλικιών των παιδιών, που οι οικογένειές τους θα εμπιστευθούν στους θεσμούς
της Αρχιεπισκοπής μας.
Αίθουσα στον παιδικό σταθμό
Εγκαίνια παιδικού σταθμού
Σε οικόπεδο που διέθεσε η Καθολική Αρχιεπισκοπή στη θέση Άγιος Νικόλαος στον Ποταμό Κέρκυρας, οι Μοναχές του Τάγματος των
Αδελφών της Θεϊκής Αγάπης, το Τάγμα που
ίδρυσε στα τέλη του 18ου αιώνα στην Ιταλία
ο Επίσκοπος Κέρκυρας και μετέπειτα Καρδινάλιος Μάρκος Αντώνιος Μπαρμπαρίγο, έκτισαν ένα πρότυπο κέντρο για παιδιά προσχολικής ηλικίας. Στο ίδιο οικόπεδο ανεγέρθη
το νέο κατηχητικό κέντρο της Αρχιεπισκοπής μας, το Παρεκκλήσιο «ο Ιησούς Διδάσκαλος και Καλός Ποιμένας» και η Κοινότητα των Αδελφών της Θεϊκής Αγάπης.
Την κακοκαιρία, τις απεργίες και τις ισχυρές
βροχές των τελευταίων εβδομάδων, διαδέχθηκε την ημερομηνία των εγκαινίων μία ηλιόλουστη μέρα που έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς ενορίτες, πολιτευτές και φίλους να λάβουν μέρος στην τελετή των εγκαινίων.
Εγκαίνια παρεκκλησίου στην Κοινότητα των Αδ. της Θ. Αγάπης
Ο Αρχιεπίσκοπος μετά από τον αγιασμό,
αναφέρθηκε στην πορεία, που δεν ήταν ανέφελη και χωρίς δυσκολίες τα τελευταία αυτά
35
χρόνια για να παραδοθεί το σημαντικό αυτό
έργο. Ευχαρίστησε τις Αδελφές για την πιστότητα και την εργατικότητα που επέδειξαν, για
το χρόνο που αφιέρωσαν τις τελευταίες εβδομάδες για την παράδοση του έργου, αλλά
προπάντων για όλα όσα από εδώ και πέρα
πρόκειται να πράξουν. Μαζί με την Αδελφή
Ελέττα, την Αδ. Λούρδη και την Αδ. Ρισέλ
που απαρτίζουν την Κοινότητα της Κέρκυρας, η Γενική τους Ηγουμένη, η πρώην Προϊσταμένη τους και είκοσι περίπου Μοναχές
από την Ιταλία ήλθαν κι έδωσαν το παρόν.
ΆΝΟΙΞΗ’
Η Μητέρα Μαρτίνα, Πρωθηγουμένη των
Αδελφών της Θεϊκής Αγάπης έλαβε με τη
σειρά της το λόγο κι ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκοπο για την συνεργασία και κάθε ενθάρρυνση και αρωγή που έδειξε προς τις Αδελφές
της. Μαζί ευχαρίστησαν τους μηχανικούς και
τους τεχνικούς από την Κέρκυρα και την Ιταλία
για το σημαντικό έργο που έκαναν μέσα σ’ ένα
τόσο μικρό χρονικό διάστημα, αλλά και όλους
εκείνους που με την εργασία και την υπο36
στήριξή τους βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των Αδελφών. Ιδιαίτερη αναφορά επεφύλαξαν προς τον κ. Francois
Geinoz, διευθυντή του φιλανθρωπικού οργανισμού «Limmat Foundation», ο οποίος μετά
από τη γενναιόδωρη προσφορά του προς το
Καθολικό Γηροκομείο, δέχθηκε την παράκληση του Αρχιεπισκόπου μας για μία νέα προς
τον παιδικό σταθμό των Αδελφών.
Τον λόγο πήραν στη συνέχεια ο Πρόεδρος
της Ένωσης Καθολικών Μοναχών Ελλάδος
Αδ. Ιγνάτιος Καπετάνιος, ο Ιεροκήρυκας
της Ιεράς Μητρόπολης Κέρκυρας Π. Ρωμανός Κανιτάκης, ο Πάστορας της Ελληνικής
Ευαγγελικής Εκκλησίας Αιδ. Μιλτιάδης Παντελιός και ο Δήμαρχος Κερκυραίων κ. Σωτήριος Μικάλεφ. Όλοι τους αναφέρθηκαν μ’
ενθουσιασμό και χριστιανική ειλικρίνεια στα
έργα που έχει δρομολογήσει ο Σεβασμιώτατος π. Ιωάννης στην Κέρκυρα και όχι μόνο. Ο
π. Ρωμανός με την ευγένεια και τη γενναιότητα που πάντοτε τον διακρίνει έδωσε ένα μάθημα χριστιανικής αλληλεγγύης και προσέφερε ένα συμβολικό δώρο στις Αδελφές, ευχόμενος κάθε επιτυχία στο έργο που αναλαμβάνουν. Το παρόν έδωσαν κι εκπρόσωποι των
τοπικών αρχών, ο καθολικός κλήρος και οι
μοναχές της Κέρκυρας, καθώς κι εκπρόσωποι των Μοναχικών – Εκπαιδευτικών Ταγμάτων των Μαριανών Αδελφών και των
Αδελφών των Χριστιανικών Σχολών.
Όλοι μαζί έκοψαν συμβολικά την κορδέλα και ξεναγήθηκαν στους χώρους τόσο του
παιδικού σταθμού, όσο και του κατηχητικού
κέντρου, αλλά και στον μεγάλο περίβολο του
κατηχητικού κέντρου και στη συνέχεια στην
αίθουσα όπου ένας συμπολίτης προσέφερε
μία πλούσια δεξίωση.
Σ, Γ.
Δον Κιχότης...
Ζωή Περιπέτεια!
ΠΑΝΤΑ ΠΙΟ ΨΗΛΑ
... μια από τις πιο όμορφες αναμνήσεις από
το καλοκαίρι που πέρασε
Με το τραγούδι - σύνθημα «Πάμε, πάμε η
ζωή κυλά...Πάμε, πάμε πάντα πιο ψηλά...ούτε
μια μέρα της ζωή χαμένη να μην πάει πια...!»
ξεκινήσαμε για την περιπέτεια στη φετινή κατασκήνωση των παιδιών του Δημοτικού. Στη
Μεσογγή φύσηξε αέρας μια άλλης εποχής και
μας ταξίδεψε σε εποχές με ιδανικά και αξίες
που φαντάζουν μακρινά και ξένα για την καθημερινότητά μας...Είχαμε σύμβουλό μας τον
Δον Κιχότη και βάλαμε όλοι τα δυνατά μας για
μια θέση στο Χρυσό Βιβλίο των Ιπποτών και
των Νταμών...Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα
με τη σειρά...
Ο Δον Κιχότης, γνωστός ήρωας του ομώνυμου έργου του Μιγκέλ ντε Θερβάντες, και
η ζωή που διάλεξε να κάνει, ήταν η αφορμή
και ο οδηγός μας για τις 2 εβδομάδες που περάσαμε με τα παιδιά από Κέρκυρα και Θεσσαλονίκη. Οι περιπέτειές του, με συνοδούς
του τον πιστό του ιπποκόμο Σάντσο Πάντσα
και το άλογό του Ροσινάντε, έγιναν και δικές μας περιπέτειες. Η ιδέες του για ολοκληρωτική αφοσίωση σε όποιον είχε την ανάγκη του έγιναν και δικές μας ιδέες. Η δύναμή
του να αντιμετωπίζει κάθε δύσκολη κατάσταση έγινε και δική μας δύναμη. Έτσι, προσπαθώντας να τον μιμηθούμε για να μπορέσουμε να χριστούμε Ιππότες (τα αγόρια) και Ντάμες (τα κορίτσια) έπρεπε να εκτελέσουμε με
επιτυχία όλες τις αποστολές που μας ανέθε-
τε κάθε μέρα. Μέσα από τις αποστολές καταφέραμε να βοηθήσουμε πολλούς ανθρώπους
και μέσα από την προσπάθεια μάθαμε να συνεργαζόμαστε, να κάνουμε καινούργια πράγματα και να νιώθουμε τη χαρά της προσφοράς. Τόσο ο Δον Κιχότης όσο και εμείς έχουμε
βαθιά πίστη στο Χριστό και κάθε στιγμή γίνεται απλά η αφορμή για να κάνουμε πράξη το
λόγο που μας δίδαξε.
Σύμφωνα με τις οδηγίες του, λοιπόν, τα
παιδιά χωρίστηκαν σε 4 πύργους και όλοι μαζί
αποτελούσαν την ξακουστή επαρχία της Μεσόγγας. Ο κάθε πύργος είχε ένα διοικητή (εμψυχωτή) και για σύμβολό του ένα από τα σύμβολα των 4 ευαγγελιστών. Ο πρώτος πύργος είχε σύμβολό του τον αετό που συμβολίζει τον ευαγγελιστή Ιωάννη, ο δεύτερος το
βόδι που συμβολίζει τον Λουκά, ο τρίτος τον
Άγγελο που συμβολίζει τον Ματθαίο και ο τέταρτος το Λιοντάρι που συμβολίζει τον Μάρκο. Οι πύργοι ήταν το σημείο αφετηρίας όπου
όλοι έπρεπε να λειτουργούν σαν ομάδα. Κύριο μέλημα των παιδιών ήταν κάποτε να χριστούν Ιππότες και Ντάμες από τον Μέγα Διοικητή δον Μάριο ντε λας Μεγόγγας στην ειδική
τελετή και το όνομά τους να γραφεί στο Χρυσό
Βιβλίο των Ιπποτών και των Νταμών.
Για να τα καταφέρουν έπρεπε να τηρούν
τους κανόνες που προέβλεπε η «Χάρτα της
ικανής Ντάμας και του ικανού Ιππότη» και φυσικά να προσπαθούν πάντα για το καλύτερο του πύργου τους. Οι περιπέτειες που μας
ανέθεσε απαιτούσαν προσπάθεια και ομαδικό
πνεύμα. Πολλές φορές τρέξαμε, βραχήκαμε
από την κορυφή μέχρι τα νύχια για να βρούμε ανεξιχνίαστα μυστικά και δεν είπαμε όχι σε
κάθε τρελή αποστολή. Βέβαια, κάποιες φορές,
οι αποστολές απαιτούσαν να ταξιδέψουμε μακριά από την Μεσόγγα. Έτσι τη μία φορά ο
δρόμος μας έβγαλε στο Μοναστήρι της Αγίας
Τριάδας στη Κληματιά όπου μας περίμεναν με
ανυπομονησία οι αδελφοί μας π. Ρωμανός, ο
π. Αθανάσιος και ο π. Νεκτάριος και έκαναν το
καλύτερο που μπορούσαν για να μας ευχαριστήσουν και τους είμαστε ευγνώμονες για την
αγάπη τους. Ενώ την άλλη φορά στην ερημική παραλία του Ίσσου όπου μετά από την
37
αποστολή είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε, να
διασκεδάσουμε αλλά και να ευχαριστήσουμε
όλοι μαζί τον Θεό Πατέρα με την προσευχή
μας. Σίγουρα οι περιπέτειές μας δεν ήταν όλες
τόσο κουραστικές...Οι Ιππότες και οι Ντάμες
πρέπει να ανταμείβονται για την προσπάθειά
τους. Έτσι οι διοικητές της Μεσόγγας ετοίμασαν πολλά πάρτι με δυνατή μουσική και σουβλάκια, το γνωστό σε όλους μας σουβλάκιπάρτι, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που είδαμε ταινίες με αγαπημένους ήρωες. Οι 2 εβδομάδες ήταν γεμάτες από δραστηριότητες και
είναι αδύνατον να τις αποτυπώσουμε όλες
μέσα σε λίγες γραμμές. Αξίζει όμως να σημειωθεί πως
μάθαμε πολλά από τις αποστολές αλλά και τις παραβολές του Χριστού που πάντα
μας έγραφε ο Δον Κιχότης
με τα μηνύματά του.
Συγκεκριμένα, μέσα από
τις αποστολές μάθαμε για
την κλήση των πρώτων μαθητών, τη θεραπεία των
δέκα λεπρών, την αναζήτηση της χαμένης λύρας, πως
θα κριθεί ο κόσμος και ο
κάθε χριστιανός, ποιος μπορεί να είναι αληθινός μαθητής του Χριστού και πολλά
ακόμη. Φυσικά ευχαριστήσαμε το Θεό μέσα από τη τέλεση της Θείας Ευχαριστίας και ζητήσαμε τη
συμφιλίωσή μας μαζί του με μια όμορφη τελετή Μετανοίας. Στην τελετή κάψαμε σε μια μεγάλη φωτιά κρίκους από την αλυσίδα που μας
κρατούν μακριά από τον Κύριο και την αγάπη
του για μας, όπως κρατούσε μακριά και τους
βαρυποινίτες που βοήθησε και ο Δον Κιχότης
στην δική του περιπέτεια. Η αγάπη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού έγινε φάρος που οδηγούσε πάντοτε τον Δον Κιχότη αλλά και εμάς
σε όλη τη διάρκεια των δύο αυτών εβδομάδων.
Μάθαμε να μοιραζόμαστε τη χαρά και να
νιώθουμε ευγνωμοσύνη για την προσφορά.
Σεβαστήκαμε το διαφορετικό και βοηθήσαμε
χωρίς να κρίνουμε τον αδελφό μας. Δώσαμε
τον καλύτερό μας εαυτό και φτάσαμε λίγο πιο
ψηλά...ελπίζουμε πως οι γνώσεις και οι εμπειρίες που αποκτήσαμε να βοηθήσουν το κάθε
παιδί και εμψυχωτή μέσα στην καθημερινότη38
τα του σχολείου ή της όποιας εργασίας του.
Μπορεί ο καθένας από μας να γίνει και εκείνος Δον Κιχότης εμπνέοντας τους ανθρώπους που συναναστρέφεται ώστε να βοηθούν
και να προσφέρουν, όπως μας δίδαξε ο Κύριος μας με το παράδειγμά του. Μόνο έτσι μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο με
χαρά και αισιοδοξία.
Κλείνοντας πρέπει πρώτα και κύρια να ευχαριστήσουμε τον π. Μάριο Ρήγο που είναι
η ψυχή των θεματικών μας κατασκηνώσεών
εδώ και 5 χρόνια και εργάζεται ακούραστα,
κάθε χρονιά, προσπαθώντας να μη λείψει τίποτα.
Φυσικά είναι αξιέπαινοι
για την πολύτιμη προσφορά οι λαϊκοί εμψυχωτές
(αλφαβητικά):Ανάπαλης
Παναγιώτης,
Βακονδίου Έλλη, Δαρμανής Παύλος, Μάζης Αλέξανδρος,
Μοσκάτ Μαρία, Σπιτιέρη
Ντόρη και φυσικά οι μοναχές εμψυχώτριες: Αδ.
Κατερίνα, Αδ. Ρίσελ και
αδ. Λούρντες. Σημαντική
ήταν και η εργασία του έμμισθου προσωπικού της
κατασκήνωσης: κου Ατσοπάρδη Ανδρέα, κας Ατσοπάρδη Μαρίας και της κας
Κάπουγιαν Ρόζυ. Ακόμη
ευχαριστούμε τους γονείς που βοήθησαν και
ελπίζουμε στο μέλλον να είναι περισσότεροι
αυτοί που θα εκτιμούν και θα συνεισφέρουν
έμπρακτα στην όμορφη προσπάθεια που κάνουμε όλοι για τα παιδιά. Από δω και πέρα θα
έχουμε την ευκαιρία να συναντιόμαστε κάθε
Κυριακή πρωί στη Θεία Λειτουργία των ενοριών μας, στην κατήχηση κάθε Σάββατο στο
Νέο Κατηχητικό μας Κέντρο στον Ποταμό και
να προετοιμαζόμαστε για το μεγάλο ραντεβού
του καλοκαιριού!
Υστερόγραφο για τα παιδιά:
Μη ξεχνάτε να τιμάτε όλο το χρόνο τη λευκή κορδέλα και τον ιπποτικό σταυρό που σας
έδωσε ο Δον Κιχότης. Τώρα ήρθε η σειρά σας
να εκπαιδεύσετε τους άλλους για να γίνουν
και εκείνοι ικανοί Ιππότες και Ντάμες!
Ο Σάντσο Πάντσο
Ειδήσεις από το
Αποστολικό Βικαριάτο Θεσσαλονίκης
Εκδρομή νέων της Θεσσαλονίκης
στην Ιταλία
(22-30 Αυγούστου 2010)
Με μεγάλο ενθουσιασµό, αγωνία και χαρά
14 νέοι της Θεσσαλονίκης, συνοδευόµενοι
από τους πατέρες Simonel και Jurek, τον λαϊκό εµψυχωτή και έναν εθελοντή οδηγό, ξεκίνησαν µε προορισµό την Ιταλία την πρώτη πρωινή της Κυριακής 22 Αυγούστου. Αφού
προσευχηθήκαµε στο παρεκκλήσιο του Αγ.
Βικεντίου στο Αποστολικό Βικαριάτο Θεσσαλονίκης, ξεκινήσαµε για την Ηγουµενίτσα απ’
όπου θα παίρναµε το πλοίο για το Βrindesi
της Ιταλίας. Όλα πήγαν οµαλά και είχαµε
την ευκαιρία κάποιας ξεκούρασης στο πλοίο
και στη διαδροµή των 500 χιλιοµέτρων που
ακολούθησε από το Brindesi μέχρι το Porto
d’Ascoli, περνώντας από το Bari, Pescara για
να καταλήξουµε το βράδυ στην ενορία του Ευαγγελισµού της Θεοτόκου στην παραλιακή
πόλη της Αδριατικής Porto d’Ascoli της επαρχίας Marche.
Με την άφιξή µας στην ενορία µας υποδέχθηκε ο Εφηµέριος της ενορίας Don Gianni,
µε καταπληκτικό χαµόγελο και χαρά που µας
συγκίνησαν. Αµέσως µετά µπήκαµε στο Ναό
για την τέλεση της Κυριακάτικης Θείας Ευχαριστίας στα Ελληνικά και στη συνέχεια ο αγαπητός Don Gianni µας παρέθεσε γεύµα σε
κοντινή pizzeria µε πίτσες και διάφορα άλλα
εδέσµατα. Στη συνέχεια µας παρέλαβαν, µε
αφοπλιστικά χαµόγελα και χαρά διάφορες οικογένειες της ενορίας που θα µας παρείχαν
την φιλοξενία και την αγάπη τους για όλες τις
ηµέρες της παραµονής µας. Όλη η αγωνία
µας για το πού θα µείνουµε και πως θα περάσουµε αντικαταστάθηκε µε αισθήµατα απέραντης χαράς, έκπληξης και ευγνωµοσύνης για
το πόσο ζεστά µας έχουν δεχθεί. Η εµπειρία
αυτής της φιλοξενίας, που ήταν άγνωστη για
µας, άφησε σε όλους τις καλύτερες εντυπώσεις καθώς αποτελεί µια πράξη αληθινής χριστιανικής αγάπης.
Τα πάντα ήταν προγραµµατισµένα και οργανωµένα από τον ακούραστο, αγαπητό και
απίστευτο εφηµέριο Don Gianni. Έτσι την
Δευτέρα 23 Αυγούστου µας περίµεναν οι νέοι
της ενορίας που µας συνόδεψαν μέχρι την
παραλία όπου γνωριστήκαµε, κολυµπήσαµε
και παίξαµε μέχρι το µεσηµέρι. Στη συνέχεια
µεταβήκαµε σε πανέµορφο σπίτι φιλοξενίας
διπλανής ενορίας, που λειτουργεί µε την αυτοθυσία και την προσφορά των ενοριτών, παρέ39
χοντας στέγη και τροφή σε όσους έχουν ανάγκη. Εκεί µας περίµεναν οι ιερείς και η αδελφή που υπηρετεί το σπίτι και µας προσέφεραν ένα υπέροχο γεύµα. Αξίζει να σηµειωθεί
ότι στα σπίτια που φιλοξενούµασταν µας προσέφεραν κάθε πρωί πλούσιο πρωινό µε ζεστό
χαµόγελο και γλυκιά κουβεντούλα που εξελισσόταν τέλεια αν και υπήρχε πρόβληµα επικοινωνίας καθώς μιλούσαν μόνον Ιταλικά.
Το απόγευµα ξεκινήσαµε για την κοντινή
μεσαιωνική πόλη Ascoli όπου ξεναγηθήκαµε
στα αξιοθέατα της πόλης: στο Καθεδρικό Ναό
του Αγίου Αιµιδίου, τις κεντρικές καταπληκτικές πλατείες, τα πανέµορφα παραδοσιακά,
ανακαινισµένα, πέτρινα, σκαλιστά σπίτια και
στα ρωµαϊκά ερείπια που βρίσκονται εκεί.
Ακολούθησε µεγάλη έκπληξη καθώς στο
προαύλιο του Ναού μαζεύτηκαν δεκάδες ενορίτες µε τα παιδιά τους µε ποδήλατα, έχοντας
κουβαλήσει και ποδήλατα για όλους εµάς.
Έτσι, σε απίστευτο κλίµα χαράς και ενθουσιασµού ξεκίνησε µια ποδηλατοδροµία διασχίζοντας τους δρόµους της πόλης προς τον παραλιακό ποδηλατοδρόµο μέχρι το λιµάνι του
San Benedetto διανύοντας συνολικά 15 χιλιόµετρα. Επιστρέφοντας σταµατήσαµε στο
Βeach Bar που πηγαίναµε για µπάνιο το πρωί
και ακολούθησε ωραιότατο πάρτι µε τη συµµετοχή όλων, µε παιχνίδια, χορούς και τραγούδια, ενώ µοιράστηκαν εδέσµατα και αναψυκτικά που προσέφεραν οι ενορίτες. Αισθανόµασταν υπέροχα γιατί νιώθαµε την χαρά τους και
την απίστευτη αγάπη και φιλοξενία όλων των
ενοριτών, που προσέτρεχαν για βοήθεια αν τη
χρειαζόµασταν.
Την Τρίτη 24 Αυγούστου ξεκινήσαµε το
πρωί για τη αιώνια πόλη τη Ρώµη. Παρά του
πλουσίου πρωινού που µας προσέφεραν οι
ενορίτες που µας φιλοξενούσαν, µας φόρτωσαν και µε πολλά σάντουιτς και εφόδια για το
διήµερο ταξίδι µας στην Ρώµη.
Επιστρέφοντας στην ενορία λάβαµε µέρος
σε Θεία Ευχαριστία στην Ιταλική γλώσσα µε
τη συµµετοχή των ιταλών νέων. Μας προκάλεσε ενδιαφέρον η ενεργός συµµετοχή των
νέων στα αναγνώσµατα και στους ύµνους
εµψυχώνοντας µε τον καλύτερο τρόπο την
Ευχαριστία.
40
Με την άφιξή µας στη Ρώµη επισκεφθήκαµε το Βατικανό και περιηγηθήκαµε στον
Άγιο Πέτρο µε τα καταπληκτικά έργα τέχνης
που το διακοσµούν. Αφού ολοκληρώσαµε την
επίσκεψη, είχαµε ελεύθερο χρόνο για τα καθιερωµένα αναµνηστικά δώρα, για να συνεχίσουµε το απόγευµα τη ξενάγησή µας σε όλα
τα γύρω αξιοθέατα κτίρια και πλατείες.
Την ξενάγησή µας ανέλαβε ο ακούραστος
π. Simonel, που γνωρίζει πολύ καλά την πόλη,
ώστε να έχουµε την ευκαιρία να µάθουµε λεπτοµέρειες, τόσο για τα αξιοθέατα όσο και για
την εξέλιξη και την ιστορία της τέχνης στην αιώνια πόλη. Επιστρέφοντας στο σταθµό όπου
είχαµε αφήσει τα minibus διανύσαµε συνολικά
20 χιλιόµετρα µε τα πόδια.
Παρά την κούραση όλα τα παιδιά ήταν ενθουσιασµένα γιατί είδαν τόσα πολλά από την
Ρώµη που επισκέφθηκαν για πρώτη φορά.
Αργά το βράδυ φθάσαµε στο πανέµορφο ξενώνα των αδελφών της Θείας Αγάπης “Mater
Mundi”, που µας περίµεναν για το δείπνο και
για την τακτοποίηση στα δωµάτια.
Την Τετάρτη 25 Αυγούστου, ξεκούραστοι
και µε νέες δυνάµεις ξεκινήσαµε για να ολοκληρώσουµε την ξενάγησή µας έτσι επισκεφθήκαµε τον Ναό του Απ. Παύλου εκτός των
τειχών, το Ναό του Μαρτυρίου του Αποστόλου
Παύλου µε την υπέροχη Μονή των Π. Βενεδεκτίνων, το Ναό του Αγ. Ιωάννη του Λατερανού, και της Παναγίας της Μεγίστης.
ρωµαϊκά αξιοθέατα: το Κολοσσαίο, το Ρωµαϊκό Φόρουµ και όλα τα γύρω αξιοθέατα. Το
απόγευµα είχαµε ελεύθερη ώρα για τα τελευταία αναµνηστικά πριν αναχωρήσουµε για το
Porto D’Ascoli και έχοντας διανύσει άλλα 20
χιλιόµετρα µε τα πόδια!
Την Πέµπτη 26 Αυγούστου, παρέα µε τους
νέους της ενορίας περάσαµε ωραίες στιγµές
παιχνιδιού και χαλάρωσης στην παραλία. Ακολούθησε το γεύµα στο σπίτι φιλοξενίας µε ξενάγηση στις εγκαταστάσεις και στον εκεί Ιερό
Ναό. Εντύπωση µας έκαναν τα έργα τέχνης
και οι ευαγγελικές φράσεις που είναι γραµµένες στα Ελληνικά.
Νωρίς το απόγευµα, παρέα µε νέους και
ενορίτες ξεκινήσαµε µε τουριστικό λεωφορείο
για το κοντινό ορεινό Loretto. Εκεί επισκεφθήκαµε τον Ιερό Ναό της Αγίας Οικογένειας όπου φυλάσσεται το «Σπίτι της Αγίας Οικογένειας». Στις 7 το απόγευµα είχαµε την τύχη
να συµµετάσχουµε στον Αρχιερατικό Συλλείτουργο, µε το κλείσιµο το τριήµερο προσκύνηµα των ασθενών που μεταφέρθηκαν εκεί µε
τη συνδροµή εθελοντών νέων της οργάνωσης
U.N.I.T.A.L.S.I. που εξυπηρετεί τους ασθενείς
και τους συνανθρώπους µας ειδικές ανάγκες.
Ευχάριστη έκπληξη είχαµε ακούγοντας,
στην έναρξη του Συλλείτουργο, να καλωσορίζεται, από τα μεγάφωνα, η συµµετοχή στην τελετή της οµάδας νέων από το Βικαριάτο Θεσσαλονίκης. Το βράδυ, είχαµε έξοδο µε τους νέους της ενορίας όπου διασκεδάσαµε παρέα.
Στη συνέχεια ακολούθησε ξενάγηση στα
41
δια ενώ προσφέρθηκε πλούσιο γεύµα που
ετοίµασαν οι ενορίτες, µέσα σε κλίµα πραγµατικής χριστιανικής αδελφικής αγάπης, που
µας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.
Το Σάββατο 28 Αυγούστου επισκεφθήκαµε
την ενοριακή κατασκήνωση σε κοντινή ορεινή περιοχή. Εκεί µας περίµεναν οι πρόσκοποι
της ενορίας µε τους οποίους περάσαµε αξέχαστες ώρες γνωριµίας, παιχνιδιού, και δραστηριοτήτων. Οι νέοι µας είχαν ενεργό συµµετοχή στη διαδικασία προετοιµασίας του γεύµατος και στα παιχνίδια που ακολούθησαν.
Την Παρασκευή 27 Αυγούστου µεταβήκαµε στην αγορά της διπλανής πόλης San
Benedetto, όπου επισκεφθήκαµε την µεγάλη
λαϊκή αγορά και τα µαγαζιά της πόλης µέχρι
τις 12 το µεσηµέρι. Μετά το γεύµα στο σπίτι
φιλοξενίας είχαµε την ευκαιρία για λίγη ξεκούραση. Στις 7 το απόγευµα είχαµε στο προαύλιο του ενοριακού ναού Θεία Ευχαριστία στα
Ελληνικά, που εµψυχώσαµε µε ύµνους, µε τη
συµµετοχή Ιταλών νέων αλλά και ενοριτών.
Ακολούθησε µια οικογενειακή ζεστή ενοριακή συγκέντρωση στην αυλή κατά τη διάρκεια
της οποίας παρουσιάσαµε στιγµιότυπα από
τη δραστηριότητα του κατηχητικού, των εφήβων και της νεολαίας της Θεσσαλονίκης µε ιδιαίτερη αναφορά στη συµµετοχή 8 νέων µας
στο Summer Week, που έλαβε χώρα στο ClujNapoca της Ρουµανίας από τις 18 έως 25 Ιουλίου 2010. Από την πλευρά τους οι νέοι της
ενορίας παρουσίασαν προβολή για την κατασκήνωση της νεολαίας που έγινε πρόσφατα. Ακολούθησαν χοροί, παιχνίδια και τραγού42
Αργά το απόγευµα ανεβήκαµε µε τα αυτοκίνητα στην ορεινή µεσαιωνική κωµόπολη
της Aquavilla, µε το καταπληκτικό κάστρο και
τα διατηρητέα πέτρινα σπίτια. Ο Don Gianni
µας προσέφερε δείπνο σε γνωστή pizzeria
της πόλης ενώ είχαµε την ευκαιρία να ξεναγηθούµε στο κάστρο και στον Ιερό Ναό της πόλης µε τις καταπληκτικές τοιχογραφίες και το
ξυλόγλυπτο επιτάφιο.
Η Κυριακή 29 Αυγούστου ήταν µια δύσκολη µέρα για µας καθώς έπρεπε να αποχαιρετήσουµε τους καταπληκτικούς φίλους που µας
φρόντιζαν και φιλοξενούσαν όλες αυτές τις µέρες. Στις 11 είχαµε την τύχη να παρακολουθήσουµε τη Θεία Λειτουργία κατά τη διάρκεια της
οποίας βαπτίστηκε ένα παιδί που το δέχθηκαν
οι ενορίτες µε χειροκροτήµατα.
Την µεγάλη έκπληξη µας την επιφύλαξε στο
τέλος ο Don Gianni που αφού µας αποχαιρέτησε από άµβωνα, πρόβαλαν στο τέλος της λει-
τουργίας µια παρουσίαση µε διάφορα στιγµιότυπα από τις επισκέψεις µας. Μας φώναξε
στο Ιερό µε τα ονόµατά µας έναν - έναν και
µας προσέφεραν οι νέοι αναµνηστικά δώρα.
Αισθανθήκαµε τόσο χαρούµενοι που κάποια
από µας είπε ότι αισθάνεται σαν να βρίσκεται σε κάποια απονοµή! Στην αυλή µε περισσή συγκίνηση αποχαιρετίσαµε τους φίλες και
φίλους που έγιναν αδέλφια µας. Δεν έλειψαν
και τα δάκρυα συγκίνησης, ενώ οι αγαπητοί
ενορίτες δεν παρέλειψαν να µας φορτώσουν
µε δώρα, σάντουιτς, αναψυκτικά και νερά για
το µακρύ δρόµο της επιστροφής µας.
Το πρωί της δευτέρας 30 Αυγούστου 2010
µε θέα τα βουνά των Γρεβενών είχαµε την ευκαιρία για µια συνάντηση αξιολόγησης του ταξιδιού µας και τα παιδιά αφού αναφέρθηκαν
σε κάποια αρνητικά, που αφορούσαν κυρί-
ως στο φορτωµένο πρόγραµµα που κούρασε αρκετά, συνεργάστηκαν για την καταγραφή και των θετικών εντυπώσεων πού έχουµε
ενσωµατώσει ήδη στην παρούσα ανταπόκρισή µας.
Ευχαριστίες αξίζουν, τέλος, στον επίσκοπό
µας Ιωάννη, για την διαµεσολάβηση και την
υποστήριξή του, στον εφηµέριό µας π. Γιάννους για την αµέριστη συµπαράστασή του,
στον Π. Σιµονέλ, χωρίς τη βοήθεια του οποίου
ήταν αδύνατη η πραγµατοποίηση του ταξιδιού
και φυσικά στον καταπληκτικό Don Gianni, ο
οποίος φρόντισε για τα πάντα και κέρδισε τις
καρδιές όλων µας.
Σους Ισσάμ
ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
3η Ανακοίνωση - Έργο απογραφής των τάφων του Καθολικού Κοιμητηρίου
Εκ της Διαχειριστικής Επιτροπής του Καθολικού Κοιμητηρίου Κέρκυρας ανακοινώνεται
πως στα πλαίσια των προσπαθειών μας για την τακτοποίηση των υπαρχόντων δικαιωμάτων χρήσης στα Μνήματα του Κοιμητηρίου, ξεκινάμε την απογραφή τους.
Για το λόγο αυτό, παρακαλείσθε όπως προσκομίστε στο Γραφείο της παρακείμενης
Ενορίας της Ιεράς Καρδίας του Ιησού (Μονή π.π. Καπουκίνων, τηλ. 2661030773) τις σχετικές βεβαιώσεις που κατέχετε ή σε περίπτωση που δεν έχετε κάποιο παρόμοιο πιστοποιητικό, να δηλώσετε το τάφο που χρησιμοποιείτε ως οικογενειακό ή ακόμα και δανεικό.
Το Γραφείο στην Ιερά Μονή Καπουκίνων θα είναι ανοιχτό κάθε Πέμπτη από τις 17:00’
έως τις 20:00’
Σας παρακαλούμε να ανταποκριθείτε άμεσα στο κάλεσμα αυτό μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2011, δεδομένου ότι πέραν της προθεσμίας αυτής, η Καθολική Αρχιεπισκοπή θα έχει
το δικαίωμα να διαθέσει τους αδήλωτους τάφους σε νέους δικαιούχους.
Κέρκυρα Οκτώβριος 2010
Εκ της Καθολικής Αρχιεπισκοπής
43
ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΒΙΚΕΝΤΙΟΥ ΣΤΗΝ
ΕΝΟΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
τήτων των Κυριών του Ελέους και τον βοηθά να ξαναστήσει τις ενορίες, οργανώνοντας
τον κόσμο μέσα σ’ αυτές με το σύνθημα: «οι
φτωχοί είναι ο Ιησούς Χριστός».
Στις 27 Σεπτεμβρίου η Καθολική Εκκλησία
της Θεσσαλονίκης και κυρίως το Τάγμα των
π.π. Λαζαριστών τίμησαν τη μνήμη των προστατών τους Αγίων Βικεντίου και Λουΐζας. Ο
Αρχιεπίσκοπος από τη Βιέννη αναφέρθηκε
στο σπουδαίο αυτό εκκλησιαστικό γεγονός
και τόνισε:
Προσωπική και από βάθους καρδιάς εργασία και προσφορά χαρακτηρίζουν αυτό το θεάρεστο έργο, ενώ οι Κυρίες του Ελέους που
προέρχονται κυρίως από τις κοινωνικά εύπορες και ευγενείς τάξεις, αφιερώνουν χρήματα και εργασία προς αυτόν τον σκοπό. Ο Βικέντιος συνεργάζεται με τη Λουΐζα βάζοντας ο
πρώτος το αυθεντικό όραμα για την υπηρεσία
προς τους φτωχούς και η δεύτερη τα μέσα για
να το επιτύχει.
«Αγαπητοί μου Πατέρες, Αδελφοί και Αδελφές,
Μία επέτειος τόσο σπουδαία όσο αυτή που
πανηγυρίζουμε σήμερα είναι μια μέρα χαράς,
αλλά συνάμα μία ευκαιρία περισυλλογής και
ενδοσκόπησης. Οι Άγιοι προστάτες σας,
τόσο ο Άγιος Βικέντιος, όσο και η Αγία
Λουΐζα ντε Μαριγιάκ έχουν δίκαια κερδίσει
την αγάπη και την ευλάβεια του κόσμου, αφού
όλη τους η δράση και η αφοσίωση, αφορούσε αυτόν τον κόσμο και τη λύτρωσή του από
τους πόνους και τις δυσκολίες της καθημερινότητας.
Λυπάμαι που υπηρεσιακοί και ποιμαντικοί
λόγοι καθιστούν αδύνατη την παρουσία μου
ανάμεσά σας. Θα’ θελα τόσο να χαρώ και να
γιορτάσω μαζί σας, κάτι που θα πράξω με την
προσευχή, την εκτίμηση, την αφοσίωση και
την αναγνώριση των πολύπλευρων προσπαθειών σας.
Ο Άγιος Βικέντιος Δε Πώλ που δικαιολογημένα τον αποκαλούν «πατέρα των φτωχών και φως του ιερατείου» εκφράζει μέχρι
σήμερα μία αγάπη χωρίς όρια για κάθε άνθρωπο της εποχής του. Κουβαλάει την αγάπη του Θεού για τους ανθρώπους και διακρίνεται για τη φιλανθρωπία και την παρηγοριά
που προσφέρει σε όποιον χτυπά την πόρτα
του. Κηρύττει το Θείο Λόγο που δίνει αλήθεια
και ζωή και μεταφέρει την Αγία Ευχαριστία σε
κάθε άνθρωπο που επιζητά τη θαλπωρή που
προσφέρει.
Η Αγία Λουΐζα από την άλλη, από την
ημέρα που συνδέθηκε με τον Βικέντιο αφιερώνεται στο πολύτιμο έργο των Αδελφο44
Και καθώς ο Θεός ευλογούσε και οδηγούσε τα βήματά τους κι έκαιγε στις καρδιές τους,
ανακαλύπτουν τον Χριστό μέσα στα πρόσωπα και στα βάσανα των ανθρώπων που υπηρετούσαν.
Όπως στα χρόνια του Βικέντιου και της Λουΐζας, έτσι και σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι
μ’ ένα κόσμο με προβλήματα, με αδιέξοδα, με
αντιπαραθέσεις, συγχύσεις, απογοήτευση και
απαισιοδοξία, αδικία, εγωκεντρισμούς, ατομικότητα και μοναξιά.
Ας είναι λοιπόν το παράδειγμα και ο αγώνας των δύο αυτών Αγίων το μονοπάτι που θα
μεταστρέψει τις δικές μας καρδιές, το δικό μας
μυαλό και τις δικές μας προτεραιότητες, προσφέροντας μας τη δύναμη και τα εχέγγυα να
φανερώσουμε το μήνυμα του Χριστού στους
ανθρώπους, συμπάσχοντας μαζί τους και
προσφέροντας τους την ελπίδα και τη γιατρειά
της ψυχής που έχουν τόσο πολύ ανάγκη.
Πέρυσι αγαπητοί μου εορτάσαμε τα 350
χρόνια από την ίδρυση του Τάγματος των Πατέρων της Αποστολής, των Λαζαριστών δηλαδή, φέτος στο έτος αυτό που ονομάστηκε βικεντιανό έτος, τιμούμε τους προστάτες Άγιούς σας. Όπως είναι γνωστό σε όλους μας ο
Βολταίρος είχε πει: «αυτός είναι ο Άγιος
μου γιατί αυτός είναι ο Άγιος της ευσπλαχνίας». Πράγματι ο Άγιος Βικέντιος με πράξεις και το παράδειγμα της ζωής του στάθηκε δίπλα στους απόκληρους και στους ενδεείς
της εποχής του, καταλείποντας μία μαρτυρία
μοναδική στον εκκλησιαστικό χώρο. Κι εμείς
καλούμαστε να συνεχίσουμε το παράδειγμά
του.
Σας ευχαριστώ Πατέρες για ότι
και όσα προσφέρατε στην τοπική εκκλησία της
Μακεδονίας για πολλές δεκαετίες, ακολουθώντας το παράδειγμα του ιδρυτή σας. Σας καλώ
να εξακολουθήσετε με ανανεωμένο ζήλο αυτή
τη δραστηριότητα και μάλλον να την ενισχύσετε, τώρα, που έχουν δημιουργηθεί «καινούργιες φτώχιες», τώρα που η οικονομική κρίση
μαστίζει την Ελλάδα, τώρα που οι οικονομικοί
μετανάστες χτυπούν την πόρτα μας. Λυπάμαι
που οι Αδελφές του Ελέους δεν προσφέρουν
πλέον την πολύτιμη αγάπη τους στους φτω-
χούς της πόλης, όπως έκαναν τόσες δεκαετίες
και όπως με νοσταλγία τις θυμούνται οι παλαιοί κάτοικοι της Θεσσαλονίκης.
Ελπίζω και εύχομαι να ξανάρθουν εις τρόπον ώστε το Βικεντιανό χάρισμα της αγάπης
να ενσαρκώνεται από τους και τις οπαδούς
του Αγίου Βικεντίου και της Αγίας Λουΐζας Ντε
Μαριγιάκ.
Χρόνια πολλά αγαπητοί μου Πατέρες, Αδελφοί και Αδελφές, ενωμένοι στη προσευχή και
κάτω από την προστασία των ιδρυτών σας».
100 χρόνια από τη γέννηση της
Μητέρας Τερέζας της Καλκούτα
Με εκκλησιαστική επισημότητα και μεγάλη συμμετοχή κόσμου εορτάστηκε, την Κυριακή 17 Οκτωβρίου, στο Αποστολικό Βικαριάτο
Θεσσαλονίκης η επέτειος των 100 χρόνων από
τη γέννηση της Μακαρίας Μητέρας Καλκούτας
της Καλκούτα. Η Μητέρα Τερέζα κατά κόσμον
Agnes Gonxha Bojaxhiu γεννήθηκε στις 26
Αυγούστου 1910 και το 1950 ίδρυσε στην Ινδία
το Τάγμα των Αδελφών Ιεραποστόλων της Αγάπης, μία μοναχική κοινότητα που με υπέρμετρο
ζήλο
Ασχολήθηκε με τα παιδιά και κάθε λογής δυστυχισμένο της αχανούς και πολύπαθης αυτής
χώρας. Για περισσότερο από 45 χρόνια υπηρέτησε τους φτωχούς, αρρώστους, ορφανά κι
ετοιμοθάνατους, γενόμενη μητέρα όλων των περιθωριακών και ασθενών της ασιατικής αυτής
χώρας που την απεκάλεσε Μητέρα των Φτωχών και Μητέρα της Ινδίας.
Το έργο της και ο αγώνας της ενάντια στη
θρησκευτική και κοινωνική προκατάληψη, ενάντια στην αντισύλληψη, στον ιό του AIDS, στη
λέπρα και στη φυματίωση την έκανε ευρύτερα γνωστή σε διεθνές επίπεδο και μεταξύ των
πολλών βραβείων που απέσπασε, τιμήθηκε το
1979 με το Νόμπελ Ειρήνης. Πέθανε στις 5 Σεπτεμβρίου καταλείποντας ένα σπουδαίο ανθρωπιστικό έργο και 610 μοναχικές κοινότητες σε 123 χώρες του κόσμου.
17-10-2010 από τις εκδηλώσεις για την Μάντρε Τερέζα της Καλκούτα
Στη Θεσσαλονίκη, οι Αδελφές Ιεραπόστολοι
της Αγάπης λειτουργούν με περισσή αγάπη, διαθεσιμότητα και θαλπωρή ένα Κέντρο για κακοποιημένες κι εγκαταλελειμμένες γυναίκες
και τα παιδιά τους. Οι Αδελφές και οι συνεργάτιδες τους από καιρό προετοίμαζαν μία εορτή
για να τιμήσουν την επέτειο των εκατό χρόνων
από τη γέννηση της Μάντρε Τερέζας και στη Θ.
Λειτουργία που έψαλε η Πολυφωνική Χορωδία
του Ενοριακού Ναού Θεσσαλονίκης, προέστη ο
Τοποτηρητής του Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης και βορείου Ελλάδος Αρχιεπίσκοπος
Ιωάννης Σπιτέρης.
Στην ομιλία του ενώπιον ενός πολυάριθμου
εκκλησιάσματος, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε
στο έργο και στις αρετές της Μακάριας Τερέζας,
ενώ κάνοντας χρήση του χαιρετισμού που απέστειλε για την εκδήλωση η Γενική Πρωθηγου45
μένη Μητέρα Μary Prema ανέφερε: «Η ζωή
και το έργο της Μητέρας Τερέζας συνεχίζει να
αποτελεί πηγή έμπνευσης για μικρούς και μεγάλους, πλούσιους και φτωχούς, όλων των
κοινωνικών τάξεων, των θρησκειών και των
εθνών.
Το μήνυμά της: «Ο Θεός μας δημιούργησε για μεγαλύτερα πράγματα, να αγαπάμε
και να μας αγαπάνε», μας επιτρέπει να δούμε πέρα από τους αγώνες, τη μοναξιά και τις
αδικίες της καθημερινής μας ζωής. Καλούμαστε να δούμε τον Θεό, ως στοργικό μας Πατέρα και να γνωρίσουμε ότι μας αγαπά με απεριόριστη αγάπη, τρυφερή και παντοτινή και καλούμαστε να μοιραστούμε αυτήν την αγάπη με
τα αδέλφια μας.
Σύμφωνα με τα λόγια της Μητέρας, «Μπορούμε να δώσουμε αμοιβαία ένα χαμόγελο, να
βρούμε χρόνο ο ένας για τον άλλο και να μάθουμε πόσο καλό μπορεί να προσφέρει ένα
απλό χαμόγελο». Εμείς γιορτάζουμε τα εκατό
χρόνια από τη γέννηση της Μητέρας Τερέζας
που συμμερίζονταν τη χαρά να αγαπάμε και
να μας αγαπάνε. Ας προσευχηθούμε για να
γνωρίσουμε καλύτερα την αγάπη του Θεού
για εμάς.
Γεμάτοι από την αγάπη του Θεού, ας γίνουμε αγγελιοφόροι της αγάπης Του για αυτούς που βρίσκονται γύρω μας, κάνοντας μικρά πράγματα με μεγάλη αγάπη, προσφέροντας ένα χαμόγελο, μια καλή κουβέντα και ένα
χέρι βοήθειας».
της Καλκούτα και τα οποία παραθέτουμε
κάτωθι επειδή αποκαλύπτουν τη βαθιά της
πνευματικότητα. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας μία ορθόδοξη Κυρία έδωσε μία σημαντική μαρτυρία για το πώς είχε γνωρίσει και
εκτιμήσει το έργο των Αδελφών στη Θεσσαλονίκη και την πνευματικότητά τους. Στη συνέχεια ένας μετανάστης από την Αφρική έδωσε τη δική του μαρτυρία για τις Αδελφές, αναφερόμενος στο χρόνο που εθελοντικά περνάει
μαζί τους για να τις βοηθάει στις εργασίες τους
στο κέντρο των κακοποιημένων γυναικών.
Με το πέρας της τελετής προσφέρθηκε
μία όμορφη δεξίωση στο προαύλιο του Ιερού
Ναού, ενώ οι Αδελφές είχαν προετοιμάσει τα
παιδιά του κατηχητικού να παρουσιάσουν
ένα όμορφο πρόγραμμα ντυμένες με παραδοσιακές ινδικές ενδυμασίες. Τα μικρά
κορίτσια με περισσή χάρη ερμήνευσαν διάφορους θρησκευτικούς χορούς με συμβολικό χαρακτήρα.
Ο Αρχιεπίσκοπος ευχαρίστησε τις Αδελφές
για το πολύπλευρο έργο τους, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «οι Αδελφές της Μητέρας
Τερέζας έχουν δανείσει τις καρδιές τους στον
Χριστό… για να εξακολουθεί να αγαπάει τους
φτωχούς και τους ταλαίπωρους της ζωής. Τα
χέρια τους για να εξακολουθεί να κλείνει τις
πληγές στους αρρώστους, το στόμα τους για
να παρηγορεί και για να εκφράζει πάντοτε
όλη Του την τρυφερότητα στους ανθρώπους»
κι έκλεισε λέγοντας πως «ο Ιησούς Χριστός
χάρη σε σας και στο έργο σας γίνεται παρών
στο Αποστολικό Βικαριάτο της συμπρωτεύουσας».
Σ.
Ποιήματα Μακαρίας Τερέζας
ΑΚΟΥΣΑ
Τα παιδιά για την μητέρα των φτωχών Τερέζα της Καλκούτα
Κατά τη διάρκεια του κηρύγματός του ο Σεβασμιώτατος απήγγειλε και δύο ποιήματα
τα οποία είχε γράψει η Μακάρια Τερέζα
46
Σ’ έχω βρει σε πολλά μέρη, Κύριε.
Άκουσα τον κτύπο της καρδιάς Σου
στην τέλεια γαλήνη των αγρών,
στο σκοτεινό αρτοφόριο ενός κενού καθεδρικού ναού,
στην ενότητα της καρδιάς και του μυαλού
μιας σύναξης ανθρώπων που σ’ αγαπάνε.
Σε βρήκα στη χαρά.
Όπου σε ψάχνω, εκεί συχνά σε βρίσκω.Αλλά
πάντα σε βρίσκω στον πόνο.
Ο πόνος είναι σαν το χτύπημα της καμπάνας
που καλεί τη νύφη του Θεού στην προσευχή.
Κύριε, σ’ έχω βρει στο τρομερό μεγαλείο
του πόνου των άλλων.
Σε είδα στη θαυμάσια αποδοχή,στην ανεξήγητη χαρά
αυτών των οποίων η ζωή βασανίζεται από
τον πόνο.
Αλλά δεν μπόρεσα να σε βρω
στα μικρά δεινά και στις ασήμαντες λύπες
μου.
Στην κούρασή μου
άφησα να περάσει μάταια
το δράμα της λυτρωτικής σου αγάπης,
και η χαρούμενη ζωτικότητα του Πασχαλινού
σου Μυστήριου καταπνίγεται
από τη γκριζάδα της μεμψιμοιρίας μου.
Κύριε πιστεύω.
Αλλά εσύ βοήθα την πίστη μου.
ΥΜΝΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ
Η ζωή είναι μια ευκαιρία, άρπαξέ την
Η ζωή είναι ομορφιά, θαύμασέ την.
Η ζωή είναι ευτυχία, απόλαυσέ την.
Η ζωή είναι ένα όνειρο, κάνε τo πραγματικότητα.
Η ζωή είναι μια πρόκληση, αντιμετώπισέ την.
Η ζωή είναι ένα καθήκον, εκπλήρωσέ τo.
Η ζωή είναι πολύτιμη, διατήρησέ την.
Η ζωή είναι ένας θησαυρός, κράτησέ τo.
Η ζωή είναι αγάπη, απόλαυσέ την.
Η ζωή είναι ένα μυστήριο, ανακάλυψέ το.
Η ζωή είναι μια υπόσχεση, εκπλήρωσέ την.
Η ζωή είναι θλίψη, ξεπέρασέ την.
Η ζωή είναι ένα τραγούδι, τραγούδησέ το.
Η ζωή είναι ένας αγώνας, ζήσε το.
Η ζωή είναι χαρά, απόλαυσέ την.
Η ζωή είναι ένας σταυρός, αγκάλιασέ τον.
Η ζωή είναι μια περιπέτεια, τόλμησέ την.
Η ζωή είναι η ειρήνη, οικοδόμησέ την.
Η ζωή είναι ευτυχία, κέρδισέ την.
Η ζωή είναι ζωή, υπεράσπισέ την.
7 Νοεμβρίου 2010: Εορτή των Κεκοιμημένων Πιστών στο Κοιμητήριο Άγιος Βικέντιος Θεσσαλονίκης
Βρισκόμαστε συναγμένοι στο Κοιμητήριο
Άγιος Βικέντιος ντε Πωλ για να αναπέμψουμε δεήσεις και προσευχές υπέρ αναπαύσεως
όλων των Κεκοιμημένων Πιστών που έχουν
ανάγκη να εξιλεώσουν τις αμαρτίες τους και
ευρίσκονται στην προσωρινή κατάσταση του
καθαρτηρίου ή του καθαρισμού και υποφέρουν διότι δεν μετανόησαν αρκετά επί της γης.
Δεν προσευχόμαστε για εκείνους που ήδη
βρίσκονται μέσα στη δόξα του παραδείσου
βλέποντας τη θέα του προσώπου του Πατρός,
Υιού και Αγίου Πνεύματος ούτε και για εκείνους που τιμωρήθηκαν από το Θεό στην κόλαση. Η κόλαση υπάρχει και είναι αιώνια. Το
Κοιμητήριο είναι ένας ιερός χώρος όπως και η
εκκλησία όπου κείνται οι Βαπτισμένοι Πιστοί
αναμένοντας την εκ νεκρών Ανάσταση τους.
Ο θάνατος δεν υπάρχει ή μάλλον είναι το
Πέρασμα για τη ζωή, είναι η ζωή εις τους αιώνες των αιώνων, μια ζωή χωρίς πόνο, πένθος και αναστεναγμούς. Δεν πεθαίνω, ζω, ζω
με το Θεό για την αιωνιότητα. Είναι κάτι που
μόνο εκείνος που πιστεύει στο Θεό και στο
Χριστό το καταλαβαίνει και χαίρεται. Ο θάνατος μετατρέπεται σε χαρά και σε ζωή αιώνια.
Το πιστεύουμε αυτό;
Όταν πεθαίνω μπαίνω στη ζωή με το σώμα
μου και τη ψυχή μου. Ο θάνατος είναι η τελευταία πράξη του ανθρώπου διότι με οδηγεί
στον Πατέρα μου τον ουράνιο που δεν έβλεπα
αλλά πίστευα ολόκληρη τη ζωή μου. «Η ζωή
μεταβάλλεται δεν αφαιρείται», ας το προσέξουμε αυτό. Η ζωή συνεχίζεται αλλά αλλιώς
μέσα στη δόξα και όχι μέσα στην ύλη που μας
περιβάλλει. Πιστεύω σημαίνει δέχομαι το θάνατο και υποτάσσομαι στο θέλημα του Πατέρα
μου ως το τέλος σαν μια οσμή ευωδίας, σαν
μια πράξη λατρείας.
Στο Χριστό «έλαμψε για μας η ελπίδα της
μακάριας Αναστάσεως, ώστε, όσοι θλίβονται
για τη βεβαιότητα του θανάτου, να ανακουφίζονται με την υπόσχεση της μελλοντικής αθανασίας», λέμε στο 1ο Προοίμιο υπέρ των Κε47
κοιμημένων. Και συνεχίζουμε: «Πράγματι, Κύριε, για τους πιστούς σου η ζωή μεταβάλλεται,
δεν αφαιρείται, και όταν διαλυθεί αυτό το επίγειο σκήνωμα, τους παρέχεις στους ουρανούς
αιώνια κατοικία».
Αδέλφια μου, αν ο Χριστός που αναστήθηκε και κατέστρεψε στο Σταυρό επάνω το θάνατο, θα μας αναστήσει και εμάς όλους στην αιώνια κατοικία του, τον Ουρανό. Μόνο να διώξουμε από τη ζωή μας την κακία, τα μίση, την
έχθρα και να βασιλεύει μέσα στην καρδιά μας
η παρουσία του Θεού και η αγάπη. Ο Θεός
θέλει πάση θυσία να αγαπιόμαστε και να μην
έχουμε εχθρούς, αλλά μόνο φίλους.
Όλοι εμείς είμαστε Αδέλφια είτε είμαστε Χριστιανοί, Εβραίοι ή Μουσουλμάνοι πάνω στον
πλανήτη γη. Παιδιά του ίδιου Θεού Πατέρα. Η
αγάπη θα υπερνικήσει, έστω και αν προσωρινά υπάρχουν αντιστάσεις στο θέλημα του
Θεού. Όλοι είμαστε καλεσμένοι να σπείρουμε
αγάπη και καλά έργα.
Ας θυμηθούμε σήμερα ότι ο Θεός είναι
Θεός όχι νεκρών αλλά ζώντων. Είναι ο Θεός
του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ, είναι ο
Θεός και του Ιησού Χριστού, άρα θα μας αναστήσει την τελευταία ημέρα όλους εμάς αρκεί να έχουμε εμπιστοσύνη στο Θεό που μας
έπλασε και μας λύτρωσε εν Ιησού Χριστώ.
Ας έχουμε πίστη σαν τους Μακκαβαίους, τα
επτά αδέλφια που πίστευαν πως αν τους θανατώσει ο βασιλιάς, ήξεραν ότι θα ζήσουν με
την μητέρα τους.
Ένας από αυτούς μιλώντας στο όνομα
όλων είπε: «Τι θέλεις να μάθεις από μας; Είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε μάλλον, παρά να
παραβούμε τους νόμους των πατέρων μας,
δηλαδή την πίστη μας στο ζωντανό Θεό». Κι
ο δεύτερος, ενώ ξεψυχούσε, είπε: «Εσύ, ανίερε, μας αφαιρείς την παρούσα ζωή, αλλά ο
Βασιλιάς του κόσμου θα αναστήσει για την αιώνια ζωή εμάς που πεθαίνουμε για χάρη των
νόμων του». Κι ο τρίτος αδελφός «θεωρούσε
τους πόνους του σαν κάτι το τιποτένιο» μπροστά στην Ανάσταση που τον περίμενε.
Υπέβαλαν και τον τέταρτο στα βασανιστήρια. Και τη στιγμή του θανάτου είπε τα εξής:
48
«Είναι προτιμότερο να πεθάνει κανείς από
τους ανθρώπους και να διατηρεί από το Θεό
την ελπίδα ότι θα αναστηθεί αλλά για σένα δεν
θα υπάρξει ανάσταση στη ζωή». Από το 2ο
Βιβλίο των Μακκαβαίων (7,1-2.9.14) Αδελφοί
μου, αν ο Θεός ανέστησε τον Γιο του και τον
έβγαλε από τα βάσανα και τον τάφο, θα κάνει
το ίδιο και για μας, όσα κι αν είναι τα παρόντα
βάσανά μας μέσα στη σάρκα, θα μας αναστήσει κι εμάς όπως και τον μονάκριβο Γιο του.
Ας προσευχηθούμε για τους Χριστιανούς
της Μέσης Ανατολής και ιδίως του Ιράκ. Πριν
μια βδομάδα στο κέντρο της Βαγδάτης τρομοκράτες εισέβαλλαν στον Καθεδρικό Ναό των
Συρίων καθολικών και σκότωσαν 58 πιστούς
και 2 ιερείς, ενώ ένας τρίτος είναι βαριά τραυματισμένος στα νεφρά, ο Θεός ξέρει αν θα ζήσει.
Είναι ένα γερό χτύπημα, ένα ακόμη, για
τους χριστιανούς καθολικούς του Ιράκ. Το
1980 οι χριστιανικοί καθολικοί στην πλειονότητα ήταν 1.200.000. Τώρα είναι ζήτημα να είναι 600.000. Έφυγαν, ενώ η θέση τους είναι
εκεί για να μαρτυρούν το Χριστό αιματωμένο
και αναστημένο. Ας προσευχηθούμε για όλα
τα θύματα και τους επιζώντες για να μείνουν
εκεί παρά τις απειλές της Αλ Κάϊντα.Π. Ιωάννης Λούβαρης
Μικρές ειδήσεις
από την Θεσσαλονίκη
v Τον Οκτώβριο έλαβε μέρος στη Μονή
Βλατάδων Θεσσαλονίκης πνευματικό συμπόσιο με γενικό θέμα «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ» υπό την αιγίδα του Δήμου και προεδρεύοντα τον Μητροπολίτη Σερεντίου και Τυρολόης κ. Παντελεήμονα με ειδικό θέμα «Το
κίνημα των ζηλωτών τον 14ο αιώνα». Την τρίτη ημέρα έκλεισε με εσπερινό στο καθολικό
της Μονής. Ήταν το 24ο συμπόσιο που λάβαινε μέρος στη Μονή. ·
v Αρχές Νοεμβρίου ξεναγήθηκαν οι νέοι
της Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης μαζί με τους καθηγητές
τους και συζητήσαμε γύρω από λειτουργικής
φύσεως ζητήματα μέσα στον Καθεδρικό Ναό
της Αμιάντου Συλλήψεως επί αρκετή ώρα. Οι
νέοι έμειναν κατενθουσιασμένοι. Την πρωτοβουλία είχε η Σχολή και ο αξιοθαύμαστος π.
Γεώργιος Χρυσοστόμου Καθηγητής Λειτουργικής και Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητρόπολης Βεροίας. Η αμοιβαία γνωριμία οδηγεί στην
Ενότητα της Εκκλησίας διότι όπως ειπώθηκε
«Μεταξύ καθολικών και ορθοδόξων όλα είναι τα ίδια και όλα διαφορετικά» (Καρδινάλιος Κονγκάρ)·
v Την Τρίτη 9 Νοεμβρίου η Θεολογική
Σχολή και συγκεκριμένα το Τμήμα Θεολογίας
διοργάνωσε προς τιμή και μνήμη του Σάββα Αγουρίδη ένα χρόνο μετά το θάνατό του
Ημερίδα για τον λαϊκό αυτόν θεολόγο που διακόνησε πρεπόντως την θεολογία σαν Καθηγητής στη Θεσσαλονίκη πρώτα (1954 – 1966)
και στην Αθήνα στη συνέχεια με προφητικό
τρόπο και αξέχαστο, χάρη στα γραπτά του
που άφησε. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1926
όπου και πέρυσι πέθανε εκεί. Παρούσα ήταν
η γυναίκα του Κλεοπάτρα και ο υιός του.
Μίλησαν όλοι όμορφα για τον εκλιπόντα
επιστήμονα, τον γεμάτο ανθρωπιά και αγάπη.
Και μάλιστα παλιοί μαθητές του αναφέρθηκαν
στον σπουδαίο ρόλο που διαδραμάτισε στον
διαχριστιανικό διάλογο. Αν και δεν τονίστηκε
αρκετά, ο Αγουρίδης παρακολούθησε διεθνή
συνέδρια με τους καθολικούς και δίδαξε πριν
λίγα χρόνια στο Βιβλικό Ινστιτούτο της Ρώμης, καθώς και στον διαθρησκειακό διάλογο,
με το Ισλάμ ιδιαιτέρως.·
v Επισκέφτηκε την Καθολική Ενορία Θεσσαλονίκης και εφέτος για μια Θεία Λειτουργία το Τμήμα Λειτουργικής της Θεολογικής
Σχολής του Α.Π.Θ. και στη συνέχεια ακολούθησε διάλογος με τους φοιτητές λειτουργικής
φύσεως χάρη στον ακάματο συνεχιστή Καθηγητή κ. Παναγιώτη Σκαλτσή και τους βοηθούς του που συνεχίζουν αυτό που άρχισε ο
αείμνηστος καθηγητής Ιωάννης Φουντούλης
πριν από σαράντα χρόνια τώρα.·
v Τέλος, στην αρχή του σχολικού έτους ξεναγήθηκε η 6η τάξη ενός Δημοτικού Σχολείου στον Καθεδρικό μας Ναό με τη δασκάλα
του, από την Κάτω Τούμπα Θεσσαλονίκης.
Πατέρας Ιωάννης Λούβαρης,
Λαζαριστής
ΕΝΑ ΠΑΡΑΠΟΝΟ...Χωρίς κακία!
Πολλές οικογένειες της ενορίας μας, όλα τα χρόνια δέχονται «με χαρά» την επίσκεψη του
Εφημερίου και των άλλων ιερέων για τον παραδοσιακό αγιασμό των Θεοφανίων. Αρκετές
οικογένειες «ανταποδίδουν» αυτή την επίσκεψη με τη συχνή ή όχι και τόσο συχνή συμμετοχή τους στην ενοριακή ζωή. Κι ως ενοριακή ζωή εννοώ τις τελετές μας, τα μυστήρια, τη
Θεία Λειτουργία της Κυριακής, τις γιορτές κλπ. Κάποιοι άλλοι όμως, με λύπη μας διαπιστώνουμε, πως ουδέποτε «ανταπέδωσαν» έστω και τυπικά αυτή την «επίσκεψη». Μάλλον είναι σα να μας λένε έμμεσα πως δε χρειάζεται να χτυπάμε άλλο την πόρτα τους... ή μάλλον
την πόρτα της ψυχής τους. Ίσως και να έχουν δώσει τα κλειδιά σε άλλους επιτήδειους, οπότε εμείς περιττεύουμε; Ελπίζω πως όχι. Πε- ριμένουμε απόδειξη και διάψευση αυτής της
εντύπωσης.
Από το Γραφείο της Ενορίας του Ιερού Καθολικού Μητροπολιτικού Ναού Κέρκυρας
ο Εφημέριος
π. Μάριος Ρήγος
49
Λειτουργικά Προγράμματα
Ενορία Καθολικού Μητροπολιτικού
Ναού «Ντόμος»
«Αγίων Ιακώβου Αποστόλου
& Χριστοφόρου Μάρτυρα»
Μετά από τη θεία Λειτουργία οι νέοι μας θα
παραθέσουν κέρασμα για όλο το εκκλησίασμα.
Λειτουργικό Πρόγραμμα και πρόγραμμα
Ενοριακών Εκδηλώσεων και Τελετών
v Κυριακή 28 Νοεμβρίου. Α’ Κυριακή
της Παρουσίας. Η Λειτουργία στις 10:30’.
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2010
v Τρίτη 30 Νοεμβρίου. Αγίου Ανδρέα
Αποστόλου του Πρωτοκλήτου. Η απογευματινή Θεία Λειτουργία στις 19:00’ θα πραγματοποιηθεί στον Ιερό ναό της Παναγίας της Τενέδου, όπου βρίσκεται και το παρεκκλήσιο το
αφιερωμένο στον εορτάζοντα Άγιο.
Τις Κυριακές η Θεία Λειτουργία τελείταιστις
8.30 στο Παρεκκλήσιο της Παναγίας στη Γαρίτσα και στις 10.30 στον Ιερό Καθολ. Μητροπολιτικό Ναό
v Δεύτερα1η .Πανήγυρη των Αγίων Πάντων. Η Λειτουργία το απόγευμα στις 19,00.
v
Τρίτη 2 Νοεμβρίου. Μνήμη όλων των
Κεκοιμημένων πιστών. Η Αρχιερατική Θεία
Λειτουργία στο Καθολικό Κοιμητήριο στις
15:30’.
Προσοχή! Σήμερα δεν θα έχει απογευματινή Λειτουργία στο Ντόμο.
v Παρασκευή 5. Απόδοση τιμής στα Ιερά
Λείψανα που φυλάσσονται στο Μητροπολιτικό μας Ναό (Ντόμο). Η θεία Λειτουργία το
απόγευμα στις 7.
Ολόκληρο το μήνα Νοέμβριο, καλό είναι να
μνημονεύουμε τους Κοιμηθέντες εν Χριστώ
αδελφούς μας στη Θεία Λειτουργία που θα τελείται κάθε απόγευμα στο Ντόμο στις 19:00’.
v Τρίτη 9. Εορτή των Εγκαινίων του Ιερού
Ναού του Αγίου Ιωάννη στο Λατερανό
Η Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις 19.00
v Κυριακή 21 Νοεμβρίου, 34η της κοινής περιόδου του έτους.
Εορτή του Χριστού Βασιλέα του Σύμπαντος, προστάτη της ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ.
50
Η Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις 10,30 .
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2010
Από την 1η έως τις 8 Δεκεμβρίου, Εννεαήμερο προς τιμήν της Αμιάντου Συλλήψεως της
Παναγίας. Κάθε απόγευμα στις 19:00’ μαζί με
τη Θεία Λειτουργία.
v Κυριακή 5. 2η της Παρουσίας Η Θεία
Λειτουργία στις 10:30’ το πρωί στο Ντόμο.
v Δεύτερα 6. Η απογευματινή Θεία Λειτουργία θα πραγματοποιηθεί στις 19:00’ στον
Ιερό ναό της Παναγίας της Τενέδου, όπου και
το παρεκκλήσιο του Αγίου Νικολάου Επισκόπου Μύρων του Θαυματουργού που σήμερα
εορτάζει.
v Τετάρτη 8. Πανήγυρη της Αμιάντου
Συλλήψεως της Θεοτόκου.
Η Λειτουργία στις 19:00 στο Παρεκκλήσιο
της Αμιάντου Συλλήψεως στον Ιερό Καθολικό
Μητροπολιτικό Ναό (Ντόμο)
v Κυριακή 12. Εορτή του πολιούχου Αγίου Σπυρίδωνα.
Μαζί με την τοπική μας Εκκλησία, εορτάζει και ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ του οποίου προστάτης είναι
ο Άγιος Σπυρίδων.
Η Θ. Λειτουργία και η ευλογία των άρτων
στον Ντόμο στις 10:30’.
v Από τη Πέμπτη 16 έως τη Πέμπτη 23
Δεκεμβρίου θα τελείται το Εννεαήμερο προετοιμασίας για τα Χριστούγεννα μαζί με τη Θ.
Λειτουργία των 19:00’.
v Κυριακή 19. 4η της Παρουσίας Η Θεία
Λειτουργία στις 10:30’ το πρωί στο Ντόμο.
Η ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ
ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΚΕΝΤΡΟΥ
Στο Κατηχητικό Κέντρο στην Αίθουσα της
Ενορίας του Κωτσέλα στις 17.00
v Παρασκευή 24. Παραμονή Χριστουγέν-
νων. Η Ακολουθία του Όρθρου και η Θ. Λειτουργία του Μεσονυκτίου (Παστορέλα) στον
Ντόμο στις 23:30’.
v Σάββατο 25. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.
Η Αρχιερατική και Ενοριακή Θ. Λειτουργία
στις 10:30’
v Κυριακή 26. Αγίας Οικογένειας. Η Θεία
Λειτ. στο Ντόμο στις 10.30
(Η ειδική τελετή για την ευλογία των οικογενειών θα πραγματοποιηθεί όπως κάθε χρόνο
το μήνα Φεβρουάριο.)
Το Απόγευμα δεν θα έχει Λειτουργία.
v Πέμπτη 6. Πανήγυρη των Θεοφανείων.
Η Επίσημη Θεία Λειτουργία και ο Αγιασμός
των Υδάτων στις 10.30.
Το Απόγευμα δεν θα έχει Λειτουργία.
v Κυριακή 9. Εορτή της Βαπτίσεως του
Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Η Λειτουργία στις 10:30’ .Το Απόγευμα δεν
θα έχει Λειτουργία.
Τη Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011
Μετά από την Θεία Λειτουργία στις
10.30
Όλα τα μέλη του Ενοριακού Ποιμαντικού
Συμβουλίου, των επιτροπών και των οργανισμών της ενορίας μαζί με όλους τους ενορίτες και φίλους, καλούνται να παρευρεθούν
για τον ετήσιο απολογισμό και τη κοπή της
πίτας.
v Σάββατο 22. ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ
ΔΟΓΜΑΤΩΝ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ
ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ στις 19.00
v
Θα ψάλλει η Χορωδία του Δήμου Κερκυραίων Θρησκευτικούς Ύμνους.
Θεία Λειτουργία στο Ντόμο στις 19:00’.
v Κυριακή 23. 3η της Κοινής Περιόδου
του έτους
Παρασκευή 31. Τελευταία ημέρα του
ημερολογιακού έτους.
Καλή Χρονιά γεμάτη από την
Ευλογία του Κυρίου.
ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΓΙΑ
ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2011
Στον Ιερό Καθολικό Μητροπολιτικό Ναό
(Ντόμο) στις 10.30 το πρωί.
v Σάββατο 1. Πρώτη ημέρα του χρόνου, Πανήγυρη της Υπεραγίας Θεοτόκου Μαρίας. Παγκόσμια Ημέρα για την Ειρήνη.
Θα ψάλλει η Χορωδία του Ιερού Καθολικού
Μητροπολιτικού Ναού.
Η Θεία Λειτουργία στην Καθολική Μητρόπολη στις 10:30’
v Τρίτη 25. Εορτή της Μεταστροφής του
Αγίου Παύλου. Η Θεία Λειτουργία στις 19.00
στο Ντόμο.
51
v Την Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου
2010, Μνήμη των Εμφανίσεων της Παναγίας
στη Λούρδη
Θα πραγματοποιήσουμε προσκυνηματική
εκδρομή στη Μεσογγή όπου και θα τελέσουμε τη Θεία Λειτουργία στις 18.00 μμ
Το Πούλμαν θα αναχωρήσει από την πόλη
στις 17.00
Ζητήστε Πληροφορίες στους Εφημέριους
σας. 26610 30277 και 2661030773
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Η ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΗ ΧΟΡΟΕΣΠΕΡΙΔΑ της Ενορίας του Ντόμου
ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18 ή ΤΟ
ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2010
Σύντομα θα σας ενημερώσουμε με περισσότερες λεπτομέρειες.
Από το Ενοριακό Συμβούλιο
ΕΥΛΟΓΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ
Από τη Τετάρτη 8 και για όσο διάστημα χρειαστεί ο Εφημέριος και οι άλλοι ιερείς θα επισκέπτονται τις οικογένειες για την ευλογία. Παρακαλούμε να έρθετε σε συνεννόηση με τον
εφημέριο στο τηλέφωνο 26610 30277 ή 6944592989. Ευχαριστούμε θερμά.
Χρόνια Πολλά
Το ιστορικό γεγονός της Γέννησης του Ιησού, το οποίο έγινε στοιχείο σωτηρίας, παραμένει στην ιστορία και διαιωνίζεται μέσα από την μεσολάβηση της Αγίας Εκκλησίας. Το σχέδιο της σωτηρίας που έχει ο Θεός για τον άνθρωπο, δεν είναι ένα θεολογικό δόγμα, αλλά
ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος έγινε για μας πηγή ζωής και σωτηρίας, αλλά και παράδειγμα συμπεριφοράς. «Χριστούγεννα» λοιπόν, είναι ο ίδιος ο Χριστός που εισέρχεται στη
ζωή του ανθρώπου για να χαρίσει ελπίδα και σωτηρία.
Ας γίνει για όλους εμάς, τρόπος ζωής. Ας μοιραστούμε τη χαρά, για να ζήσουμε τη χαρά.
Ας μοιραστούμε την ελπίδα της σωτηρίας με όλους, αρχίζοντας από τους πιο κοντινούς σε
μας.
Η Παναγία Μητέρα μας, ας οδηγεί τα βήματά μας στη συνάντησή μας με τον Εμμανουήλ, τον Ιησού που λαβαίνει σάρκα στη σπηλιά της Βηθλεέμ, ώστε να πραγματοποιηθεί και
για μας το θαύμα που εκείνη βίωσε, να Τον υποδεχτούμε με την πίστη μας και να εκφράσουμε με θέρμη μεγαλύτερη την αγάπη μας με έργα δικαιοσύνης και ειρήνης. (Πρβλ Μετακοινωνικό Χριστουγέννων)
Οι ευχές μου, για Χριστούγεννα γέματα από την Παρουσία του Χριστού, όχι μόνον στις
καρδιές μας, αλλά και στην ιστορία της καθημερινότητάς μας, ως μια πραγματικότητα νέας
ζωής, γίνονται προσευχή για όλη την ενοριακή μας κοινότητα. Αυτά τα Χριστούγεννα, ο
Χριστός να γίνει Σωτηρία για τον καθένα από εμάς, κι εμείς ως «σώμα» Εκείνου, Σωτηρία για τους αδελφούς μας. Αυτά τα Χριστούγεννα ο Χριστός να φέρει χαρά και ειρήνη σε
όλους εμάς κι εμείς να τη μεταδώσουμε σε όλους τους ανθρώπους...σε όλη την οικούμενη.
Με πολλή εν Χριστώ αγάπη
Ο Εφημέριος του Ιερού Καθολικού Μητροπολιτικού Ναού Κέρκυρας
Π. Μάριος Ρήγος
52
Ενορία Ιεράς Καρδίας του Ιησού
«Κωτσέλα»
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ
ΝΕΟΥ ΕΤΟΥΣ 2010 - 2011
v Δευτέρα 1η Νοεμβρίου, εορτή των
Αγίων Πάντων. Η Λειτουργία όπως τις Κυριακές.
v Τρίτη 2 Νοεμβρίου, ανάμνηση των
Κεκοιμημένων αδελφών. Η Θεία Λειτουργία
στο Καθολικό Κοιμητήριο και η ευλογία των
τάφων στις 15:30’.
v Κυριακή 21 Νοεμβρίου, εορτή του
Χριστού Βασιλέα, προστάτη της ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ. Η Λειτουργία των νέων στις
10:30’ στο «Ντόμο». Θα ακολουθήσει εκδήλωση για τα παιδιά και τους νέους. 2009
v Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου, Πανήγυρη
της Αμιάντου Συλλήψεως της Θεοτόκου. Η
Θεία Λειτουργία στις 18:30’.
v Κυριακή 12 Δεκεμβρίου, Εορτή του
πολιούχου της Κέρκυρας Άγιου Σπυρίδωνος.
Οι Λειτουργίες όπως τις Κυριακές.
v Το παραδοσιακό εννεαήμερο προσευχής για τα Χριστούγεννα από τις 16 έως
τις 24 Δεκεμβρίου θα τελείται μετά τη Θεία
Λειτουργία των 18:30’.
v Κυριακή 19 Δεκεμβρίου, Η Γιορτή των παιδιών του Κατηχητικού στις 17:00’
στην Ενοριακή Αίθουσα της Ενορίας μας.
v Στις 22 - 23 και 24 Δεκεμβρίου 2010
Θα δοθεί το Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας
στους ασθενείς και ηλικιωμένους της Ενορίας
μας. Θα σας παρακαλούσαμε να μας ενημερώνατε για τα προσφιλή σας πρόσωπα που
θα επιθυμούσαν να κοινωνήσουν.
v Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου, Παραμονή της Θείας Γέννησης: Η Θεία Λειτουργία
όπως κάθε χρόνο στις 24:00’.
v Σάββατο 25 Δεκεμβρίου, ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ. Η πανηγυρική Θεία Λειτουργία στις
10:00’ και στο Κοιμητήριο στις 08:45’.
v Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου, τελευταία ημέρα του έτους. Δοξολογία και ευχαριστία προς το Θεό Πατέρα για τη χρονιά που
πέρασε. Η Θεία Λειτουργία με τον Εσπερινό και τον Δοξαστικό στην Ενορία μας στις
18:30’.
v Σάββατο 1/1/2010 Πρώτη ημέρα του
χρόνου, Πανήγυρη της Υπεραγίας Θεοτόκου
Μαρίας. Παγκόσμια Ημέρα για την Ειρήνη.
Η Θεία Λειτουργία στην Ενορία της Ιεράς
Καρδιάς του Ιησού όπως τις Κυριακές.
vΠέμπτη 6/1, Πανήγυρη των Θεοφανίων.
Η Θεία Λειτουργία και η ευλογία των υδάτων στις 10:00’ και θα ακολουθήσει. Η Θεία
Λειτουργία στο Κοιμητήριο στις 08:45’.
v Από τις 6 έως τις 9 Ιανουαρίου 2011,
θα πραγματοποιηθεί από τους Ιερείς η ευλογία των οικογενειών, των σπιτιών και των καταστημάτων. Στην περίπτωση που ο Ιερέας
περάσει και δεν σας βρει ή δεν περάσει για
να ευλογήσει την οικογένειά σας, μπορείτε
να του τηλεφωνείτε μετά την 10η Ιανουαρίου
στην Ιερά Μονή Καπουκίνων και συγκεκριμένα στο τηλ. 2661 0 30773.
v Ο ποιμαντικός και διαχειριστικός
απολογισμός της Ενορίας και ευλογία και η
κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2011
μετά τη Θεία Λειτουργία στις 18:30’.
v Το Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011,
Εορτή του Αγίου Βικεντίου μάρτυρα και των
Αγίων Λειψάνων της Καθολικής Αρχιεπισκοπής. Κοινή Εορτή των δύο Ενοριών και προσκύνημα των ενοριτών της Ενορίας της Ιεράς
Καρδίας του Ιησού στο Ντόμο. Στη Θεία Λειτουργία στις 19:00’ θα ψάλλει η χορωδία της
Ενορίας Κωτσέλα.
Ο Εφημέριος Π. Τζούλιο, σας εύχεται κάθε καλό για τις Άγιες Ημέρες και ειρήνη και ευημερία για το
νέο έτος 2011
53
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ
ΒΙΚΑΡΙΑΤΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΕΝΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΜΙΑΝΤΟΥ ΣΥΛΛΗΨΕΩΣ
ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
ας - Χειροτονία του Βενεδικτίνου διακόνου Λέοντος Κισκίνη.
Δεκέμβριος
Νοέμβριος
Το Δεκέμβριο προετοιμαζόμαστε για τη Πανήγυρη των Χριστουγέννων.
Ο μήνας Νοέμβριος είναι αφιερωμένος στη
μνήμη των νεκρών.
Στις 8 Δεκεμβρίου, γιορτάζουμε με χαρά την
Εορτή της Ενορίας.
Προσευχόμαστε, με ιδιαίτερο τρόπο, για τους
κεκοιμημένους αδελφούς μας.
Προσευχόμαστε για τις οικογένειες της Ενορίας.
v
v Πέμπτη 02/12, 1η Πέμπτη του μήνα –
Προσευχή για τις μοναχικές και ιερατικές κλήσεις
Δευτέρα 01/11, Πανήγυρη των Αγίων
Πάντων
v Τρίτη 02/11, Μνήμη όλων των Κεκοιμημένων Πιστών
v Πέμπτη 04/11, 1η Πέμπτη του μήνα
(Αγίου Καρόλου, Επισκόπου)
v Παρασκευή 05/11, 1η Παρασκευή του
μήνα (Αγίων Πρωτομαρτύρων Μακεδονίας,
Θεσσαλίας και Θράκης)
v Κυριακή 07/11, Θεία Λειτουργία στο Καθολικό Νεκροταφείο
v Σάββατο 27/11, Εορτή της Παναγίας της
Θαυματουργικής Μεντάλιας
vΚυριακή 28/11, 1η Κυριακή της ΠαρουσίΕιδήσεις από τις Καθολικές Κοινότητες της Ηπείρου
Συνεχίζονται τακτικά και αδιάκοπα οι μηνιαίες συναντήσεις, η κατήχηση και η Θεία Λειτουργία στην Καθολική Εκκλησία του Αγίου
Ανδρέα Πρεβέζης και στο Παρεκκλήσιο της
Αγίας Οικογενείας στα Ιωάννινα. Από τα Κοινωνικά της διασποράς να σημειώσουμε πως
στις 19 Ιουνίου τελέστηκε στην Πρέβεζα η εξώδιος ακολουθία της 75άχρονης Joelle Casnier
Duparc, στις 26 Ιουνίου ο Davide Brescia ένωσε
τη ζωή του με την Melania Santomartino, όπως
έκανε στις 4 Σεπτεμβρίου η Άντζελα Ντ’ Άντζελο με τον Ευθύμιο Βατσκάλη. Τέλος 11 Ιουλίου
2010, ένα νέο μέλος προστέθηκε στην Κοινότητά μας, ο Αντώνιος Νιόσι του Μάρκου και της
Ευαγγελίας, λαμβάνοντας στην Πρέβεζα το Μυστήριο του Βαπτίσματος.
54
v Παρασκευή 03/12, 1η Παρασκευή του
μήνα (Αγίου Φραγκίσκου Ξαβέριου)
v Κυριακή 05 /12, 2η Κυριακή της Παρουσίας (Αγίου Νικολάου)
v Τετάρτη 08/12, Πανήγυρη της Αμιάντου Συλλήψεως της Μακάριας Αειπάρθενου
Μαρίας – Εορτή της Ενορίας
v Σάββατο 25/12, Πανήγυρη των Χριστουγέννων
v Κυριακή 26/12, Εορτή της Αγ. Οικογένειας και Οικογενειακός εκκλησιασμός
Πρόγραμμα Θ. Λειτουργίας
Ο π. Τζούλιο Γκραμένια θα επισκεφθεί την
Ήπειρο την:
v Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010
Προπαραμονή της εορτής του πολιούχου του
Ιερού μας Ναού Αγίου Ανδρέα
Η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στις 11:00’
Θα ακολουθήσει κέρασμα για όλους τους πιστούς
v
v
v
Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010
Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011
Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011
Η Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Πρεβέζης
στις 11:00’
και στο Παρεκκλήσιο των Ιωαννίνων στις
17:00’
Ο Ιησούς Θεραπεύει τους Δέκα Λεπρούς
(Λκ. 17, 11-19)
1.
σματικός. Θα λέγαμε στη σύγχρονη γλώσσα
ήταν ορθόδοξος, προτεστάντης ή άθεος και
Ο Ιησούς Χριστός καθ’ όλη τη διάρκεια της όχι καθολικός. Τι συνέβηκε; Οι λεπροί αποκαζωής του περιοδεύει για να φέρει την Βασι- ταστάθηκαν στην υγειά τους, εκείνοι που δεν
λεία του Πατέρα του σ’ όλη την Παλαιστίνη, είχαν δικαίωμα να ζουν μέσα στην κοινωνία
από χωριό σε χωριό και από πόλη σε πόλη όπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι, τώρα ζουν μαζί
μαζί με τους δώμε τους άλλους, διόδεκα μαθητές Του,
τι πριν ήταν στο πεο ν ο μ α ζό μ ε ν ο υ ς
ριθώριο της κοινωνίΈνας μόνο ευχαριστεί το Θεό.
Αποστόλους. Αυτή
ας. Η λέπρα αποματη φορά ο Ιησούς
κρύνθηκε για πάντα
Γιατί;
πηγαίνει στα Ιεκαι από την κοινωροσόλυμα μαζί με
νία. Η σημερινή λέΜήπως είναι η εικόνα
τους δώδεκα. Πληπρα λέγεται αμαρτία.
σιάζει φαίνεται το
των σημερινών Βαπτισμένων;
Η αμαρτία μας
Πάσχα. Κάθε χρόαπομακρύνει
από
νο από μικρό παιτον
Θεό
και
την
Εκδί κάνει αυτή τη δικλησία
όταν
είναι
βαριά
και
θανάσιμη.
Μας
αδρομή. Περνά μέσα από τη Σαμάρεια και τη
αποκόπτει επίσης και από την αιώνια ζωή και
Γαλιλαία.
την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Η Συμφιλίωση
Σε ένα χωριό της Σαμάρειας τον σταμα- και η Μετάνοια μας επαναφέρει στην αγιάζουτούν δέκα λεπροί άνδρες και από μακριά του σα χάρη, στο δρόμο του Θεού και της Εκκληφωνάζουν δυνατά: Κύριε Ιησού, ελέησέ μας. σίας. Ποτέ δεν είναι αργά για να μετανοήσουΜε αυτόν τον τρόπο τον προσεύχονται για να με. Οι λεπροί προσευχήθηκαν στο Χριστό και
τους κάνει καλά.
τους θεράπευσε. Θα μας γιατρέψει και εμάς ο
Ιησούς Χριστός; Από μας εξαρτάται να του ζηΕίναι μία σύντομη προσευχή που μπορούτήσουμε τη χάρη της θεραπείας, της γιατριάς.
με να κάνουμε κι εμείς προς τον Ιησού. Δεν
έχουμε μόνο το «Πάτερ Ημών» μέσα στο Ευ2.
αγγέλιο ως προσευχή. Το Ευαγγέλιο είναι γεμάτο προσευχές που κάνουν οι ταλαίπωροι
Στο λόγο του Θεού συναντάμε κι ένα άλλο
άνθρωποι προς τον Ιησού. Κύριε Ιησού, ελέη- θαύμα από την Παλαιά Διαθήκη από τον Νεσέ μας! Οι Αγιορείτες Μοναχοί λένε από αιώ- εμάν το Σύρο (Τέταρτο Βιβλίο των Βασιλειών
νες «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησέ με τον αμαρ- 5, 14-17) που είναι ειδωλολάτρης και λεπρός
τωλό».
και θεραπεύεται επίσης από το Θεό του Ισραήλ, τον Θεό μας. Δέχεται να βυθιστεί σωμαΟ Ιησούς Χριστός είναι προσεκτικός στη τικά επτά φορές στον Ιορδάνη Ποταμό. Είναι
δέησή τους και τους εισακούει. Και τους θερα- το βάπτισμα σύμφωνα με το λόγο του ανθρώπεύει όλους μα όλους και τους δέκα με μιας. που του Θεού του Προφήτη και η σάρκα του
Τους λέει: «Πηγαίνετε και δείξτε τους εαυτούς αποκαταστάθηκε σαν μια σάρκα μικρού παισας στους Ιερείς». Και ο Άγιος Λουκάς που διού και «καθαρίστηκε» από την λέπρα του.
αναφέρει το γεγονός - θαύμα μας λέει επί- Είναι ειδωλολάτρης αλλά πιστεύει στο Θεό και
σης: «Κι ενώ πήγαιναν θεραπεύτηκαν». Αλλά στην παντοδυναμία Του.
μόνο ένας γύρισε πίσω για να ευχαριστήσει
τον Ιησού και να δοξάσει το Θεό, και αυτός
Ομολογεί ο ίδιος: «Τώρα γνώρισα ότι δεν
ήταν Σαμαρείτης, αλλόθρησκος δηλαδή σχι- υπάρχει Θεός σε ολόκληρη την γη παρά μο55
νάχα μέσα στον Ισραήλ». Για αυτό δεν θα
προσφέρει ολοκαυτώματα και θυσίες παρά
μόνο σ’ Αυτόν.
3.
Και οι Απόστολοι προσεύχονται στο Χριστό
λέγοντας: «Δώσε μας και άλλη πίστη». Μικρή και σύντομη προσευχή που μπορούμε να
λέμε κι εμείς προσωπικά «Κύριε, δώσε μας
και άλλη πίστη». Πίστη σε ποιον; Στον Σταυρωμένο και Αναστημένο Κύριο. Απλώς σ’ Αυτόν.
Ο Απόστολος Παύλος ο μικρότερος και ο
τελευταίος των Αποστόλων, 13ος Απόστολος μετά τους δώδεκα, υπενθυμίζει στον φίλο
του και Επίσκοπο Τιμόθεο δύο πράγματα: «α)
πρώτον να αναζωογονηθεί το χάρισμα της ιεροσύνης του που έλαβε με την επίθεση των
χεριών του και β) δεύτερον να μην ντρέπεται
να δίνει μαρτυρία για τον Κύριο μας και για
μένα που είμαι φυλακισμένος για χάρη του».
Και του λέει: «Ενθυμίσου τον Ιησού Χριστό,
τον απόγονο του Δαβίδ, αναστήθηκε από
τους νεκρούς, είναι σίγουρος αυτός ο λόγος,
ώστε αν πεθάναμε μαζί Του μαζί Του και να
ζήσουμε. Αν υποστούμε την δοκιμασία, μαζί
Του θα συμβασιλέψουμε. Αν τον απορρίψουμε θα μας απορρίψει επίσης. Αν είμαστε άπιστοι εκείνος θα μένει πιστός». (2 Τιμ. 2,8,1113)
Ο Ιησούς μας λέει: «Αν έχετε πίστη σαν το
σπόρο του σιναπιού, θα μπορούσατε να πείτε
σ’ αυτήν την μουριά: ξεριζώσου και φυτέψου
στη θάλασσα και θα σας υπάκουε». Από πίστη ριζωμένη στο Χριστό της Εκκλησίας έχουμε όλοι ανάγκη, όποιοι και αν είμαστε, κληρικοί, μοναχοί ή πιστοί. Ο Κύριος είναι μαζί μας
αμετάκλητα κάθε μέρα αμέσως μετά την Ανάληψή Του. Μας είπε: «Μη φοβάσαι μικρό ποίμνιο». Έστω και αν έρθουν διωγμοί ή κακουχίες.
Χάρισέ μας Κύριε το δώρο της πίστεως για
να μην αποσκιρτήσουμε από την χριστιανική
μας πίστη σε χρόνια δύσκολα και απαιτητικά
όπως τα δικά μας. Να ξέρουμε να είμαστε ευγνώμονες και να ευχαριστούμε το Θεό όπως
ο καλός Σαμαρείτης που πήγε να πει ευχαριστώ και γονάτισε στα πόδια του Ιησού και όχι
όπως οι εννέα άλλοι, αν και θεραπεύτηκαν.
Ας μην λησμονούμε το Βάπτισμά μας που
μας ενέταξε μέσα στην Αγία Εκκλησία για να
ευχαριστούμε και να δοξάσουμε το Θεό κάθε
μέρα και προπάντων στην καθημερινή Θεία
Λειτουργία ή τουλάχιστον την Κυριακή, κατεξοχήν ημέρα του Κυρίου.
Πρέβεζα 31-10-2010
56
Π. Ιωάννης Λούβαρης, Λαζαριστής
Περίοδος Ερχομού και Χριστουγέννων
Η Περίοδος του Ερχομού δεν αποτελεί για
την χριστιανική κοινότητα μία περίοδο θλίψεως αλλά μία περίοδο προσμονής και χαράς. Η
περίοδος αυτή μας προσκαλεί να εορτάσουμε από την μία την αναμονή του νεογέννητου
Χριστού κι από την άλλη τρέφει την ελπίδα
μας για Εκείνον που ο Θεός στέλνει να σώσει
την ανθρωπότητα. Είναι ο Χριστός, ο Μεσσίας
που έρχεται σ’ εμάς μέσα στο μυστήριο. Έρχεται σ’ εμάς στο μυστήριο της ενσάρκωσης,
δηλαδή στο μυστήριο της σωτηρίας. Έρχεται
επίσης σ’ εμάς στο μυστήριο της Ευχαριστίας
εκεί όπου οι χριστιανοί μπορούν να τον αναγνωρίσουν τόσο ατομικά, όσο και σαν κοινότητα. Ο Κύριος έρχεται στη ζωή μας, στήνει τη
σκηνή του ανάμεσά μας και από Κυριακή σε
Κυριακή μας διαπαιδαγωγεί πώς να τον δεχόμαστε.
v Η ελπίδα δίνει χαρά.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας μιλάνε για μια
«sobria ebrietas», δηλαδή για μία γαλήνια και
ήσυχη αγαλλίαση που δημιουργείται από τη
βεβαιότητα ότι έρχεται Εκείνος τον οποίον και
εμείς μπορούμε να τον υποδεχθούμε μέσα
στα σπίτια μας. Χωρίς αυτή την επίγνωση ότι
υποδεχόμαστε Εκείνον που έρχεται, δεν είναι δυνατό να εορτάσουμε χριστιανικά τα Χριστούγεννα. Αυτός είναι και ο λόγος που πραγματοποιεί την ελπίδα μας και διατηρεί προσηλωμένη και άγρυπνη την προσμονή μας.
Είμαστε επίσης πεπεισμένοι ότι η συνάντηση μαζί μ’ Εκείνον που έρχεται στον κόσμο μας, μια συνάντηση που φέρνει τη σωτηρία, αποτελεί ωστόσο και μια «κρίση» για
την ιστορία και την προσωπική μας ζωή. Μία
κρίση που δεν μπορεί να αναβληθεί μέχρι τη
Δεύτερη Έλευση Του. Η κρίση αυτή που αφορά τη ζωή μας, υπό το φως της Παρουσίας
Του και του Λόγου Του, πραγματοποιείται εδώ
και τώρα και απαιτεί τη μεταστροφή μας.
Η Λειτουργική προσμονή του Ερχομού συνοδεύεται πάντοτε από τρία πρόσωπα της Βιβλικής – Χριστιανικής ιστορίας: τον Προφήτη
Ησαΐα, τη Αειπάρθενο Μαρία και τον Ιωάννη τον Βαπτιστή. Ο Ησαΐας μας υπενθυμίζει
την προφητική διάσταση που πρέπει να’ χουμε υπ’ όψη μας για τη ζωή και την πίστη μας.
Η Θεοτόκος αποτελεί το υπόδειγμα της διαθεσιμότητας για την εκτέλεση του Θεϊκού σχεδίου. Δεν είναι οι δικοί μας υπολογισμοί και οι
επιδόσεις μας που δίνουν ένα οριστικό νόημα στην ιστορία, αλλά η συνεργασία μας για
να υλοποιηθεί το σχέδιο του Θεού για την ανθρωπότητα. Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής εκπροσωπεί το κάλεσμα για μεταστροφή και μετάνοια, ώστε να δώσουμε στη ζωή μας μία κατεύθυνση και έναν προσανατολισμό που να
ανταποκρίνονται στο θέλημα του Θεού, όπως
μας το αποκάλυψε ο Ιησούς.
v Α’ Κυριακή του Ερχομού: Εσένα εμπιστεύομαι Θεέ μου.
Η ελπίδα που συμβαδίζει με την προσμονή
τρέφεται από την εμπιστοσύνη. Η εμπιστοσύνη στο Θεό καθιστά σταθερή την πορεία μας
και μας βοηθά να αντιμετωπίζουμε τα εμπόδια
και τους αγώνες, ενώ διατηρεί υψηλή τη στάθμη της επαγρύπνησης.
v Β’ Κυριακή του Ερχομού: Ο Κύριος
θα έλθει να μας σώσει.
Η Βασιλεία του Θεού γίνεται πλησίον μας
και αυτό το σωτήριο πλησίασμα δεν μας αφή57
νει στην αδράνεια και στην παθητική στάση,
αλλά επιζητά από εμάς μία συνεχή αποδοχή
και μεταστροφή.
v Πανήγυρη της Αμιάντου Συλλήψεως
της Παναγίας: Ιδού η δούλη του Κυρίου.
Στο πρόσωπο της Μαρίας που αυτοαποκαλείται «Δούλη του Κυρίου», η ανθρωπότητα
υποδέχεται τον Υιό και το Λόγο του Θεού κατά
σάρκα. Η Θεοτόκος είναι η πρώτη που ζει την
εμπειρία της σωτηρίας που δωρίζει ο Ιησούς.
v Γ’ Κυριακή του Ερχομού: Να χαίρεστε, ο Κύριος είναι πλησίον.
Η ελπίδα γεννά χαρά, αλλά όχι μία πρόσκαιρη χαρά που αναφέρεται στις απολαύσεις της στιγμής, αλλά τη χαρά που άπτεται
το πλήρωμα της ζωής. Ο Θεός τηρεί την υπόσχεση να μένει πλησίον μας.
v Δ’ Κυριακή του Ερχομού: Ας έλθει
σ’ εμάς ο Δίκαιος.
Το σημείο του Εμμανουήλ που ανήγγειλε ο Ησαΐας στον Άχαζ, είναι μία υπόσχεση
που βρίσκει την εκπλήρωσή της στον Ιησού
Χριστό που είναι ο Εμμανουήλ, ο «Θεός μαζί
μας».
v Χριστούγεννα: Φανερώθηκε η καλοσύνη του Θεού.
Ο ουρανός και η γη δεν είναι πλέον χωρισμένοι, χάρη στο Βρέφος, τον Υιό του Υψίστου που γεννήθηκε από την Αειπάρθενο Μαρία. Γι’ αυτό σε όλη τη γη διαχέεται η καλοσύνη και η ειρήνη του Θεού.
v Εορτή Αγίας Οικογένειας: Βρήκαν τη
Μαρία, τον Ιωσήφ και το Βρέφος.
Η οικογένεια του Ιησού είναι μία οικογένεια
ταλαιπωρημένη που παραμένει όμως πιστή
στην αποστολή της. Αυτή προτείνεται προς
την χριστιανική κοινότητα ως υπόδειγμα μιας
58
οικογένειας που ζει με πιστότητα και πίστη,
ώστε και η ίδια η χριστιανική κοινότητα να γίνει υπόδειγμα πιστότητας για όλον τον κόσμο.
v
Η Μητρότητα της Θεοτόκου: Γεννημένος από μία γυναίκα.
Ο Θεός εισήλθε στο χρόνο της ανθρωπότητας διαμέσου αυτής της Γυναίκας, την οποία
η Εκκλησία αποκαλεί ΘΕΟΤΟΚΟ. Κι αυτή μεσιτεύει για εμάς τους αμαρτωλούς.
v
Β’ Κυριακή των Χριστουγέννων:
Θαυμάσαμε τη δόξα Του.
Γινόμαστε αληθινά παιδιά του Θεού αναγνωρίζοντας την παρουσία του στο Πρόσωπο
στις πράξεις και στα Λόγια του Ιησού. Τα Χριστούγεννα αποβλέπουν ήδη στη δόξα του Πάσχα.
v Θεοφάνια: Στα χέρια Του είναι η Βασιλεία.
Η ιστορία της ανθρωπότητας πολλές φορές φαίνεται να περιβάλλεται από σκοτάδι.
Αλλά σ’ εκείνες ακριβώς τις θλιβερές στιγμές, ένα φως μπορεί να κατευθύνει την πορεία των ανθρώπων και να δώσει νόημα στον
αγώνα της επανόρθωσης: είναι η επίγνωση
ότι η ιστορία βρίσκεται «στα χέρια του Θεού».
«Per preparare la Mesa, Tempo di Avvento
e tempo di Natale»
Servizio della Parola, 11-12/2010, no. 423,
σ. 63-64
Μτφρ.
Π. Νικόλαος Ρούσσος
Γενικός Βικάριος
Αρχιεπισκοπής Κέρκυρας
Νέες εκδόσεις για τον Άγιο Φραγκίσκο
Ο μικρός Φραγκίσκος μεγάλωσε σ’ ένα πε- γοητεύτηκε από τα όσα συνέβαιναν εκεί την
ριβάλλον ευημερίας κι όπως όλα τα παιδιά εποχή εκείνη κι επιστρέφοντας σπίτι του πούτης ηλικίας του μελετούσε διάφορες γλώσ- λησε ό, τι του ανήκε από την πατρική του πεσες, εξασκούνταν στα όπλα και ονειρεύονταν ριουσία, ακόμα και το άλογό του και χρησιμοτη ζωή ενός ιππότη ή ενός τροβαδούρου. Στις ποίησε τα χρήματα για να αναστηλώσει στην
αρχές του 13ου αιώνα όταν η πόλη της Περού- πόλη Πορτσιούνκολα ένα ερειπωμένο εκκλητζια κήρυξε τον πόλεμο στην Ασίζη, ο Φραγκί- σάκι το οποίο ήταν αφιερωμένο στον Άγιο Δαμιανό. Σ’ αυτόν τον
σκος έλαβε μέρος
όπου και αιχμα- Ένας από τους σημαντικότερους Αγίους της Κα- ιερό χώρο άκουσε
λωτίστηκε, μένο- θολικής Εκκλησίας με μεγάλη απήχηση και στον τη φωνή του Θεού
ντας μέχρι το τέ- ανατολικό κόσμο, είναι ο Άγιος Φραγκίσκος από κι αντίκρισε καθαλος του 1203 φυ- την Ασίζη. Γιος ενός πλούσιου υφασματέμπο- ρότερα τον σκοπό
της ζωής του. Από
λακισμένος στην
ρου από την Ούμπρια, του Πιέτρο Μπερναρντότότε ξεκίνησε να κηΠερούτζια. Στην
διάρκεια της πολύ- νε και της Ντόμινα Πίκα, γεννήθηκε στην Ασίζη ρύττει το Θείο Λόγο
μηνης αυτής κρά- το 1182. Η παράδοση αναφέρει πως την ημέρα με παραβολές και
τησης διασκέδαζε της γέννησής του, ένας άγνωστος γέρος επισκέ- με λόγια απλά και
και παρηγορούσε φθηκε το σπίτι τους, πήρε το παιδί στα χέρια του γεμάτα αγάπη.
τους υπόλοιπους και προφήτεψε πως θα’ χει ένα ιδιαίτερο πεπρωΈκτοτε κι αφού
αιχμαλώτους, ενώ μένο.
εξασφάλισε
και την
με την απελευθέέγκριση
του
Κανορωσή του επιδόνισμού
του
από
τον
θηκε σε κάθε λογής διασκέδαση, ασυδοσία,
Πάπα
Ιννοκέντιο,
ξεκίνησε
αυτή
την
πορεία
υπεροψία και σπατάλη.
που δεκάδες συγγραφείς και ζωγράφοι έχουν
Λίγο καιρό αργότερα ο Φραγκίσκος θα αποτυπώσει με μαεστρία στα έργα τους. Πλαιασθενήσει βαριά κι ενώ θα καταφέρει να σιωμένος από τους πνευματικούς του αδελαναρρώσει, πάλι θα ξανακυλήσει στην ασωτία φούς ανακαλύπτει την ομορφιά της γης και
και στις κοσμικές απολαύσεις, αποζητώντας όλων των πλασμάτων, των φυτών και των φυτα μεγαλεία και τις τιμές που πίστευε πως άρ- σικών φαινομένων της δημιουργίας. Τα αντιμοζαν σ’ έναν ευγενή νέο της εποχής του. Σύ- μετωπίζει όλα με σεβασμό σα να’ ταν σύντροντομα όμως θα καταλάβει πως ο δρόμος στον φοι δικοί του και τους αφιερώνει κείμενα και
οποίον κινούνταν ήταν αδιέξοδος κι ανούσιος ποιήματα που συγκαταλέγονται, σήμερα, ανάκαι θα ζητήσει τη λύτρωση να έρθει από τον μεσα στα σπουδαιότερα δείγματα της παγκόουρανό. Πέταξε από πάνω του τα πλούσια εν- σμιας λογοτεχνίας.
δύματα, πίστεψε πως ο άνθρωπος δεν είναι
Το καλοκαίρι του 1224 οι δυνάμεις του τον
παρά ένας περαστικός επισκέπτης σ’ αυτή τη
έχουν
εγκαταλείψει. Άρρωστος αλλά πλαισιωγη και τίποτα το υλικό δεν θα μπορέσει να πάμένος
πάντοτε από τους Αδελφούς του Τάγρει μαζί του και, όπως ανέφερε κι ο ίδιος αρματος
που
έχει συστήσει, γεμάτος φροντίδες
γότερα, αποφάσισε να παντρευτεί τη φτώχεια
αλλά
και
προαισθανόμενος
ίσως το θάνατό
και να έχει οδηγό του το Θεό.
του, στάθηκε μπροστά στον Εσταυρωμένο
Από τότε ο νεαρός Φραγκίσκος άφησε την που θα του χαρίσει τα ιερά στίγματα, τα σηάσωτη ζωή και την καλοπέραση κι ανακάτεψε μάδια δηλαδή από τις πληγές στα χέρια, στα
τα βήματά του μ’ εκείνα των περιθωριακών, πόδια και στα πλευρά του Χριστού πάνω στο
των ταπεινωμένων και των πιο περιφρονημέ- σταυρό. Παρά τους πόνους θα συνεχίσει να
νων της εποχής του. Ταξίδεψε στη Ρώμη, απο- συνθέτει και να νουθετεί τους αδελφούς του,
59
ενώ θα υπαγορεύσει και το υπέροχο ποίημα που θα ονομάσει «Ύμνο προς τον Αδελφό Ήλιο».
Με τα λόγια «Σε καλωσορίζω Αδελφέ Θάνατε» παρέδωσε στην Πορτσιούνκολα το βράδυ της 3ης Οκτωβρίου του 1226 τη ψυχή του
στον Κύριο που τόσο είχε δοξάσει στην σύντομη ζωή του. Τη στιγμή που ξεψυχούσε,
γράφουν οι βιογράφοι του, ένα μπουλούκι
από πουλιά ήλθε και κάθισε στη στέγη του παρεκκλησίου και τραγουδούσε με την πιο γλυκιά και όμορφη μελωδία.
βιβλίο: «Ο Φραγκίσκος της Ασσίζης και η χριστιανική Ανατολή - Μία σύγκριση».
Αναλύοντας την επίδραση του Φραγκίσκου,
της πνευματικότητας και του έργου του στους
ανατολικούς χριστιανούς (διανοούμενους –
μοναχούς – συγγραφείς – ζωγράφους), ερμηνεύει όψεις της φραγκισκανικής μαρτυρίας
και κατά πόσο αυτές συγκλίνουν με τη δογματική και τη θεολογία στην ορθόδοξη πίστη.
Όπως διαβάζουμε στο έργο αυτό «μπορούμε
να πούμε ότι ο Φραγκίσκος είναι ο άνθρωπος
που αποτέλεσε το αποφασιστικό σημείο συνάντησης και διαχωρισμού μεταξύ της λατινικής και ελληνικής πνευματικότητας.
Είναι αρκετά Λατίνος για να αντιπροσωπεύει το πιο υψηλό πνευματικό σημείο του
δυτικού Μεσαίωνα, αλλά έφθασε να αντιλαμβάνεται και να ζει πολλές αξίες του χριστιανισμού των πρώτων αιώνων, όταν οι δύο Εκκλησίες ήταν ενωμένες και όταν ο τρόπος να
σκέφτεται και να ζει κανείς τον χριστιανισμό
δεν ήταν ακόμη πολύ διαφοροποιημένος.
Ο Φραγκίσκος ήταν ικανός να διαισθάνεται εκείνα τα σημεία που ένωναν και ενώνουν
μέχρι τώρα τις δύο παραδόσεις και χωρίς να
σταματήσει να είναι άνθρωπος της εποχής
του, ήξερε να βυθίζεται στις πηγές και να αποτελεί μία από τις εκφάνσεις της αιώνιας ψυχής
του χριστιανισμού. Πολλές όψεις της πνευματικότητάς του κατανοούνται καλύτερα εντεταγμένες στο πλαίσιο της ανατολικής πνευματικότητας.
Τη χρονιά που διανύουμε κυκλοφόρησαν
δύο πολύ ενδιαφέρουσες εκδόσεις για τον
Άγιο Φραγκίσκο, την πνευματικότητα και τα
κείμενά του, από δύο Πανεπιστημιακούς που
χρόνια έχουν ασχοληθεί με τη ζωή και το έργο
του:
Κατ’ αρχήν από τη σειρά βιβλίων Καθολικής Θεολογίας των εκδόσων του Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης, ο Σεβασμιώτατος Ιωάννης κυκλοφόρησε το τελευταίο του
60
Ο Άγιος Φραγκίσκος ξεπερνά τον μεσαίωνα όχι μόνο επειδή προεκτείνεται στο μέλλον,
αλλά επειδή μας συνδέει με το κοινό παρελθόν των δύο Εκκλησιών και μ’ αυτό τον τρόπο γίνεται ένας άξιος μάρτυρας της Μίας, της
Αγίας και Καθολικής αδιαίρετης Εκκλησίας».
Το ίδιο διάστημα από τη σειρά «Πηγές Χριστιανικής Γραμματείας» των εκδόσεων Μαΐστρος ο αγαπητός φίλος κ. Παναγιώτης Υφαντής εξέδωσε σε εισαγωγή, μετάφραση και
σχόλια τα Άπαντα του Αγίου Φραγκίσκου με
τον υπότιτλο «Αποτυπώσεις Πνευματικής
ζωής». Όπως αναφέρει ο συγγραφέας, Λέκτορας στον τομέα Εκκλησιαστικής Ιστορίας, Χριστιανικής Γραμματείας, Αρχαιολογίας και Τέ-
χνης στο Τμήμα Θεολογίας του Α.Π.Θ.: «Η θεολογία για τον Φραγκίσκο δεν είναι ένα επιμέρους πεδίο των δραστηριοτήτων του, ούτε μία
περίκλειστη περιοχή για την καλλιέργεια των
γνωστικών του ικανοτήτων. Η ίδια του η ζωή
ισοδυναμεί με ένα άθλημα πνευματικό, δηλαδή σωτηριολογικό. Θα έλεγε κανείς ότι ο Φραγκίσκος δεν ενδιαφέρεται για τον χριστιανισμό
γιατί ακριβώς είναι αταλάντευτα αφοσιωμένος
στον Χριστό.
σολάβητη αναφορά στο Θεό. Γι’ αυτό εκδηλώνεται ως μία υπομονετική, αδιάκοπη, ισόβια
ικεσία, η οποία προϋποθέτει την αδιάλειπτη
προσευχή της αποστολικής επιταγής (Α’ Θεσ.
5,17) και παραπέμπει – ανεπίγνωστα ίσως –
στις ησυχαστικές κορυφώσεις της ανατολικής
πνευματικότητας».
Σ’ ένα παλαιότερο κείμενο του με τίτλο «Ο
Φραγκίσκος της Ασίζης, ο Άγιος όλων των
χριστιανών» ο Σεβασμιώτατος π. Ιωάννης
Σπιτέρης γράφει γλαφυρά για τον Άγιο Φραγκίσκο:
«Ο Φραγκίσκος είναι οικουμενικός άνθρωπος γιατί ανήκει σε όλους τους χριστιανούς
και γιατί με τη ζωή του και τα παραδείγματά
του μας δίδαξε πως μπορούμε να ζήσουμε
την παγκόσμια αδελφοσύνη που ενώνει και
συμφιλιώνει τους ανθρώπους, όχι μόνο μεταξύ τους, αλλά και με τη φύση.
Ο Φραγκίσκος είναι ένας από τους σπάνιους εκείνους ανθρώπους, που κάθε εποχή
τον διεκδικεί αισθανόμενη ότι της ανήκει. Έτσι,
αυτοί που διψούν για ειρήνη βρίσκουν στον
άνθρωπο από την Ασίζη ένα μοναδικό παράδειγμα ειρηνοποιού.
Δεν ερμηνεύει το Ευαγγέλιο, ούτε αντιδικεί για την ορθή ερμηνεία του, γιατί πασχίζει
μόνο να εφαρμόσει με συνέπεια όλες τις εντολές του. Και τη διδασκαλία του δεν τη στηρίζει σε περίτεχνες ιδέες ή διανοητικούς ελιγμούς αλλά στο έμπρακτο παράδειγμα. Σ’ αυτό
το παράδειγμα, εξάλλου, οφείλει τη διαχρονική γοητεία και την αφοπλιστική πειστικότητά
της η πνευματική του φυσιογνωμία.
Συνεκδοχικά, η γνωριμία με τον Φτωχούλη του Θεού είναι μία πρόταση ζωής συνολική
και αράγιστη, που ριζώνει στην βαθύριζη ανάγκη του για μιαν αδιάκοπη και συχνά αδιαμε-
Ο Φραγκίσκος ήταν ο μόνος άνθρωπος του
Μεσαίωνα που κατάλαβε πόσο παράλογες,
από χριστιανική άποψη, ήταν οι σταυροφορίες. Δεν μπορούσαν οι χριστιανοί μ’ ένα σταυρό στο χέρι να σκοτώσουν, στ’ όνομα του Χριστού, άλλους ανθρώπους για ν’ απελευθερώσουν ένα κομμάτι γης, έστω κι αν σ’ αυτή τη
γη είχε ζήσει ο Χριστός. Ο Φραγκίσκος με τη
συμπεριφορά και τα λόγια του καταδίκασε τις
σταυροφορίες. Κι ενώθηκε με τους σταυροφόρους μόνο και μόνο για να κηρύξει το χαρμόσυνο άγγελμα της απελευθερωτικής αγάπης
του Χριστού στους Σαρακηνούς.
«Ο μικρός άνθρωπος από την Ασίζη, γράφει ο Ντάνιελς Ροπς, μέσα στην καρδιά του,
τη φωτισμένη από την παρουσία του Θεού,
κατάλαβε και ανήγγειλε με τη ζωή του, ότι η
ένοπλη πάλη για την πίστη ήταν μολυσμένη
στις ίδιες τις αρχές της. Έπρεπε να ξαναγυρίσουν στην πραγματική διδασκαλία του Χριστού, στους ιεραποστόλους με τα γυμνά χέρια
και με μόνο όπλο την αγάπη. Και εάν έπρε61
πε να χυθεί αίμα, αυτό θα ήταν το δικό τους».
Ο Φραγκίσκος κατόρθωσε να κάνει πολύ
δύσκολο τον πόλεμο μεταξύ των Ιταλικών πόλεων, επειδή απαγόρευσε σ’ όλους τους οπαδούς του Τρίτου Τάγματος να οπλοφορούν.
Ήταν τόσοι οι Αδελφοί του Τρίτου Τάγματος, ώστε οι άρχοντες των πόλεων με δυσκολία έβρισκαν μισθοφόρους για να τους κατατάξουν στα στρατεύματά τους. Κι όταν ο πόλεμος συντάρασσε μια πόλη, σαστισμένοι οι
στρατιώτες έβλεπαν έναν άνθρωπο ντυμένο
με το γεμάτες τρύπες ράσο του, να τους φωνάζει με μια απόκοσμη φωνή: «Η Ειρήνη και
το Αγαθό». Ο Φραγκίσκος είναι ο άνθρωπος
που προσπάθησε να ενώσει ένα διχασμένο
κόσμο!
Ο Φραγκίσκος όμως είναι εκείνος που προσπάθησε να ενώσει τους ανθρώπους ακόμα
και με τη Φύση. Είχε συντονιστεί τόσο πολύ
μ’ ολόκληρο το σύμπαν, ώστε να το θεωρεί
αδελφό και να τραγουδάει στον αδελφό ήλιο,
στην αδελφή σελήνη, στ’ άστρα, στη φωτιά,
στον άνεμο, στο νερό. Μπορούσε να μιλάει
στα πουλιά και στο λύκο. Είχε συμφιλιωθεί μ’
ολόκληρο το σύμπαν. Η πνευματικότητα του
είχε αποκτήσει τέτοια διάσταση που αγκάλιαζε ολόκληρο το σύμπαν.
Τι θα’ λεγε σήμερα σ’ αυτούς που κυβερνάνε τα έθνη, όταν στην εποχή του επαναλάμβανε συνέχεια: «Αν γνώριζα τον αυτοκράτορα, θα του ζητούσα να διαταχθούν όλοι να ρίχνουν σιτάρι στ’ αδέρφια μας τα πουλιά».
«Η καρδιά του Φραγκίσκου» γράφει ο Νίκος Καζαντζάκης «ήταν απλή, χαρούμενη,
παρθένα. Τα μάτια του, σαν τα μάτια του μεγάλου ποιητή και του παιδιού, έβλεπαν για πρώτη φορά τον κόσμο. Πολλές φορές θα κοίταζε
ο Φραγκίσκος ένα απλό λουλούδι, μια πηγή
νερού, ένα έντομο και θα πλημμύριζαν τα μάτια του δάκρυα.
Τι είναι αυτό το θαύμα, θα συλλογιζόταν,
τι είναι αυτή η ευτυχία, τι θεϊκό μυστήριο, το
λουλούδι, το νερό, το έντομο. Ο Φραγκίσκος
είδε για πρώτη φορά, ύστερα από τόσους αιώνες, με μάτια παρθένα τον κόσμο. Όλη η βαριά, σχολαστική, δυσκίνητη πανοπλία του Μεσαίωνα έπεφτε, το σώμα έμενε γυμνό, γυμνή
62
η ψυχή, παραδομένη σ’ όλες τις ανατριχίλες
της άνοιξης».
Ο Φραγκίσκος απευθύνεται σ’ όλους τους
ανθρώπους, γιατί γνωρίζει να μεταχειρίζεται την παγκόσμια γλώσσα της ποίησης και
της αγάπης. Γι’ αυτό ο Φραγκίσκος μιλάει
στην καρδιά κάθε ανθρώπου. Σ’ έναν ορθολογιστή σαν τον Ρενάν, σ’ έναν άθεο σαν τον
Καρλ Μαρξ, σ’ έναν ελεύθερο διαμαρτυρόμενο σαν τον Πωλ Σαμπατιέρ, σ’ έναν μεγάλο
ποιητή όπως τον Δάντη, σ’ ένα μεγάλο ζωγράφο όπως το Τζιόττο ή τον Ελ Γκρέκο, σ’ έναν
Έλληνα διανοούμενο όπως τον Καζαντζάκη ή
τον Παναγιώτη τον Κανελλόπουλο...
Ο Φραγκίσκος μπορεί ν’ απευθυνθεί σ’
όλους τους χριστιανούς γιατί βασίζεται στο
Ευαγγέλιο. Οι σύγχρονοί του τον ονόμασαν
«ο ευαγγελικός άνθρωπος». «Κανένας δε μου
δίδαξε», γράφει στην πνευματική του διαθήκη,
«τι πρέπει να κάνω, μονάχα ο ίδιος ο Ύψιστος
μου αποκάλυψε πως πρέπει να ζω σύμφωνα με τους κανόνες του Ιερού Ευαγγελίου». Ο
Φραγκίσκος ακολούθησε κατά γράμμα το Ευαγγέλιο χωρίς δισταγμούς, ολοκληρωτικά, ριζοσπαστικά. Ένας από τους καλύτερους μελετητές του Φτωχούλη του Θεού, ο Γάλλος Ε.
Λονγκπρέ γράφει: «Η βασική αρχή της πνευματικότητας του Αγίου Φραγκίσκου είναι η αυστηρή προσκόλλησή του στο Χριστό και στο
Ευαγγέλιο, σ’ ολόκληρο το Ευαγγέλιο. Μετά
από τον Ευαγγελιστή Ιωάννη και τον Άγιο
Παύλο, ποια άλλη περισσότερο προσωπική
συνάντηση, ποιο άλλο περισσότερο υπαρξιακό και συγκεκριμένο σύνδεσμο με τον Ιησού
Χριστό θα μπορούσαμε να βρούμε, εκτός από
αυτόν του Φραγκίσκου της Ασίζης;».
Εάν όλοι οι χριστιανοί προσπαθούσαν να
ζήσουν λίγο το Ευαγγέλιο, όπως το έζησε ο
Φραγκίσκος, σήμερα δεν θα ήταν ανάγκη να
προσευχηθούμε για την ενότητα. Πάντως οι
χριστιανοί των Ευαγγελικών Εκκλησιών βλέπουν στην αγάπη του Φραγκίσκου για το Ευαγγέλιο, το μυστικό της οικουμενικότητάς του.
Τα ωραιότερα βιβλία που έχουν γραφεί για
τον Άγιο Φραγκίσκο ανήκουν σε διαμαρτυρόμενους συγγραφείς, όπως το βιβλίο του Γερμανού Βάλτερ Νιγκ. Πολλές άλλωστε μοναχικές Ευαγγελικές κοινότητες στην Αγγλία και
στην Αμερική, τρέφονται από τη φραγκισκανική πνευματικότητα. Μερικές μάλιστα από αυτές έχουν σαν σκοπό την ένωση των Εκκλησιών.
στη στην ενέργεια του Παναγίου Πνεύματος
στην καρδιά των πιστών. Στα γραπτά του Αγίου Φραγκίσκου είναι αμέτρητες οι αναφορές
στο Άγιο Πνεύμα.
Ο Φραγκίσκος γνώρισε «τη μεγαλύτερη
τραγωδία του Μεσαίωνα» έγραψε ο Σ. Ράνσιμαν: την τέταρτη σταυροφορία το 1204,
όταν οι σταυροφόροι ξέφυγαν από τον προορισμό τους και κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη σκοτώνοντας, βιάζοντας, βεβηλώνοντας
κι εξαναγκάζοντας τον πληθυσμό να γίνουν
Λατίνοι. Ο δε Πάπας Ιννοκέντιος ο Γ’ έστελνε
τότε μία εγκύκλιο στους σταυροφόρους στην
οποία, μεταξύ άλλων, ευχαριστούσε τον Κύριο, διότι επιτέλους πραγματοποιήθηκε η ένωση των Εκκλησιών!!!
Στις μέρες μας τώρα έχει αρχίσει να μελετείται επιστημονικά πόσο κοντά είναι ο Φραγκίσκος στην Ανατολική παράδοση. Εδώ όμως
πρέπει να υπογραμμίσουμε πόσο ο Άγιος Φραγκίσκος αγάπησε την Εκκλησία. Ενώ
πολλοί σύγχρονοί του, θέλοντας να ανακαινίσουν την Εκκλησία, είχαν δημιουργήσει διάφορες φανατικές αιρέσεις, αυτός αγάπησε με
πάθος την Εκκλησία, τον Πάπα, τους Επισκόπους, τους ιερείς. «Στην ιστορία, γράφει ο διαμαρτυρόμενος π. Ροζέ Σουλτς, υπάρχει μια
αυθεντική προσπάθεια αναμόρφωσης: ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης. Αυτός υπέφερε για
την Εκκλησία και την αγάπησε κατά το παράδειγμα του Χριστού. Θα μπορούσε να κατακρίνει το κατεστημένο, τα έθιμα, τους φανατισμούς μερικών χριστιανών της εποχής του.
Αυτός όμως δε θέλησε να το πραγματοποιήσει αμέσως, προτίμησε να θυσιάσει τον εαυτό
του, περίμενε με φλογερή υπομονή και η αναμονή του, γεμάτη αγάπη, προκάλεσε κάποια
μέρα πρωτοφανή ανανέωση.
Την απάντηση σ’ αυτά τα γεγονότα ο Φραγκίσκος θα τη δώσει, όπως αναφέραμε, με
την ευκαιρία της 5ης σταυροφορίας. Αλλά πιο
άμεσα, μπορούμε να πούμε, ότι η πνευματικότητά του έχει αρκετά σημεία που πλησιάζουν
στην ανατολική πατερική θεολογία. Θα αναφέρουμε ένα μόνο παράδειγμα. Η πνευματολογία είναι διάχυτη στα γραπτά του και στον τρόπο ζωής του. Ο «γενικός προεστός του Τάγματος» γράφει πως «πρέπει να είναι το Άγιο
Πνεύμα». Αυτός, έχει προορισμό, όπως γράφει στην επιστολή σ’ όλους τους πιστούς, «να
μεταδώσει σ’ όλους τα λόγια του Αγίου Πνεύματος, που είναι πνεύμα και ζωή».
Αντιλαμβάνεται τα Μυστήρια, κυρίως την
Αγία Ευχαριστία από πνευματολογική πλευρά.
Ενώ όλη η θεολογία του Μεσαίωνα θεωρούσε
την αγιάζουσα χάρη σαν μια «qualitas», δηλαδή σαν «ένα κάτι», ο Φραγκίσκος την ταυτίζει
με το Άγιο Πνεύμα, όπως οι Πατέρες της Ανατολικής Εκκλησίας. Αργότερα, αυτή η αντίληψη του Φραγκίσκου θα γίνει ένα από τα θεμέλια των μεγάλων φραγκισκανών θεολόγων:
Βοναβεντούρα και Ντουνς Σκώτο.
Για τον Φραγκίσκο όλη η ζωή του χριστιανού είναι υπό την καθοδήγηση του Αγίου
Πνεύματος και κυρίως του μοναχού που πρέπει ν’ αφήσει τον εαυτό του ελεύθερο, ώστε
να τον «οδηγήσει το πνεύμα του Κυρίου και
η άγια ενέργειά του». Εάν ο Φραγκίσκος δεν
είχε και τόση εμπιστοσύνη στην ανθρώπινη
μόρφωση, ήταν επειδή είχε απεριόριστη πί-
Ο Άγιος Φραγκίσκος υπηρέτησε κυρίως την
Εκκλησία με τη φτώχεια του, με την ταπεινότητά του. Δε θέλησε να διεκδικήσει τίποτα, αλλά
προτίμησε να παραμένει πάντοτε ο «μικρός
αδελφός» όλων των ανθρώπων, όλων των
πλασμάτων. Το μόνο προνόμιο που επιζητούσε ήταν ν’ αγαπήσει, ν’ αγαπήσει όσο κανένας
άλλος. «Κύριε Ιησού Χριστέ» έλεγε «δύο χάρες θα σου ζητήσω να μου κάνεις πριν πεθάνω. Η πρώτη χάρη είναι αυτή: στην ψυχή μου
και στο κορμί μου να νοιώσω, όσο είναι μπορετό, τους πόνους που Συ, ω γλυκέ μου Ιησού, ένοιωσες στο φοβερό σου πάθος! Και η
δεύτερη χάρη που θα ήθελα να μου κάνεις είναι αυτή: να μπορούσα, όσο τούτο είναι μπορετό, να νοιώσω στο σώμα μου την απέραντη αγάπη που σε φλόγιζε, Εσένα τον Υιό του
Θεού, που Σ’ έκανε να υποφέρεις τόσο για
μας, τους άθλιους αμαρτωλούς!»
Μόνον αγαπώντας και υποφέροντας, όπως
ο Φτωχούλης του Θεού, μπορούμε να ελπίζουμε ότι οι χριστιανοί θα ξαναβρεθούν σαν
αδέλφια. Τελειώνουμε το σύντομο τούτο στο63
χασμό μας με τα λόγια του Νίκου Καζαντζάκη: «Κάθισα στα πόδια του Αγίου Φραγκίσκου, μπήκα στον Παράδεισο. Αυτός, ο Φραγκίσκος, είναι ο αδελφός θυρωρός που μου
άνοιξε την πόρτα».
Είθε και σε μας ν’ ανοίξει την πόρτα της
συμφιλίωσης και της αγάπης».
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ
ΒΙΚΑΡΙΑΤΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΣΕΙΡΑ ANALECTA HISTORICA – 4
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΣΗΜΑΚΗΣ
Πάθος ενότητας. ΠροσκυνημαΤα δύο αυτά βιβλία που μόλις παρουσιά- τική επίσκεψη του Πάπα Ιωάννη
σαμε δέχθηκαν μία ζωηρή μα ιδιαίτερα αισιό- Παύλου Β’ στην Αθήνα (4 - 5 Μαΐδοξη κριτική από την ημέρα της παρουσίασής ου 2001)
τους. Από τα μηνύματα που έλαβε ο Αρχιεπίσκοπος, συγχαρητήρια και άλλα, ξεχώρισε και
εκτίμησε αυτό του Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Ιεράς μας Μητρόπολης στην Κέρκυρα πρωτ. Θεμιστοκλή Μουρτζανού, ο οποίος πολύ σωστά επισημαίνει μεταξύ άλλων:
«… θα είχε ίσως ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον να παραθέτατε σε επόμενη έκδοση του
βιβλίου σας την απήχηση της θεολογίας του
Φραγκίσκου στην ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
(όχι μόνο στο επίπεδο των μοναχών, μέσω
του τάγματος και της δράσεώς του) και κατά
πόσον ο Φραγκίσκος και άλλες τέτοιες πνευματικές μορφές (π.χ. ο Αρχιμ. Σωφρόνιος Σαχάρωφ από πλευράς ορθοδόξου) θα μπορούσαν να αποτελέσουν τις βάσεις για έναν πιο
ουσιαστικό διάλογο μεταξύ των Εκκλησιών, ο
οποίος κάποια στιγμή, αν θέλουν οι Εκκλησίες
να προχωρήσει, θα πρέπει να εντοπισθεί και
στο επίπεδο της συναντήσεως της πνευματικότητας και όχι μόνο της διοικήσεως.
Θα ενδιέφερε ίσως και μία αναφορά στις
απόψεις του Φραγκίσκου (αν υπάρχουν καταγεγραμμένες) σχετικά με ζητήματα που έχουν
να κάνουν με τις σχέσεις Δύσης – Ανατολής σε
εκκλησιαστικό επίπεδο, δεδομένων των ιστορικών συνθηκών στις οποίες έζησε αλλά και
του ήθους της ιεραποστολής που τον διέκρινε.
Θα συμφωνήσω, τέλος, με την εξομολόγηση του ορθόδοξου μοναχού ότι οι ορθόδοξοι
νιώθουμε οικείο τον Φραγκίσκο. Μακάρι να
υπάρξει οικειότητα και σε άλλα επίπεδα. Αυτή
είναι άλλωστε η προσευχή μας».
Αυτή είναι η προσευχή όλων μας και ο Φραγκίσκος μας δείχνει σίγουρα το δρόμο για να
το τολμήσουμε, για να το επιχειρήσουμε και
για να το καταφέρουμε.
64
Θεσσαλονίκη 2011
350 σελίδες, 20 €
ISBN 978-960-99555-0-8
Το βιβλίο μελετά τα τεκταινόμενα γύρω από
την επίσκεψη του μακαριστού Επισκόπου
Ρώμης Ιωάννη Παύλου Β’ το 2001, στα πλαίσια του ιωβηλαϊκού του προσκυνήματος στα
βήματα του Αποστόλου Παύλου. Εκθέτονται
τα όσα διαμείφθησαν, γράφτηκαν και καταγράφηκαν από τον Ιούνιο του 1999 έως το Δεκέμβριο του 2001, μέσα από τις προσβάσιμες
αρχειακές πηγές, τα δημοσιεύματα του ελληνικού και του ξένου Τύπου (600 περίπου άρ-

Τεύχος 178 - Καθολική Αρχιεπισκοπή Κερκύρας

Τεύχος 181-182 - Καθολική Αρχιεπισκοπή Κερκύρας

Δείτε την ερευνητική έκθεση

εκδηλωσεις μαρτιου – απριλιου 2012

Εµψύχωση σε ένα περιβάλλον ιδρυµατικής φροντίδας για παιδιά

Αρ.φύλλου 172 - Σεπτέμβριος 2011. - Αγώνας

Τεύχος 187 (Ιούλιος - Καθολική Αρχιεπισκοπή Κερκύρας

κατεβάστε το σχέδιο Νόμου

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ

Τεύχος 183-184 - Καθολική Αρχιεπισκοπή Κερκύρας

Τεύχος 185-186

Το Κουκλοθέατρο στην Ελλάδα - Mime Festival of Kilkis

ECO NEWS - GreenWeek.gr

Διαβάστε την εφημερίδα