Ġli : Gaziantep Tarih : 30.05.2014 ‫الرِحي ِم‬ َّ ‫الر ْْح ِن‬ َّ ِ‫بِ ْس ِم هللا‬ ِ ‫واَ ْن لَيس لِ ِْْلنْس‬ ‫ان اََِّّل َما َس ٰعى‬ َ َ ْ َ ‫قال رسول هللا ملسو هيلع هللا ىلص‬ ِ َّ ‫َجَرهُ قَ ْب َل أَ ْن ََِي‬ ْ ‫أ َْعطُوا األَج َي أ‬ ُ‫ف َعَرقُه‬ ĠġÇĠ VE ĠġVEREN SORUMLULUĞU Aziz Müslümanlar! Peygamber Efendimiz (s.a.v.) bir sefer dönüşünde kendisini karşılayan Medine’li Müslümanların liderlerinden Sa`d b. Muâz ile tokalaşırken, ellerinin nasırlaşmış olduğunu görünce bunun sebebini sormuş, o da "Ya Resûlallah! Çoluk çocuğumun geçimini temin için (bahçemde) kazma-kürekle çalışıyorum." cevabını vermiştir. Bu cevap üzerine Hz. Peygamber, çok sevdiği bu sahabesinin nasırlı elinin içini öpmüş ve “ĠĢte bu eller Allah'ın sevdiği ellerdir."1 buyurmuştur. Peygamberimizin bu tavrı ailemizin geçimini temin etmek için sarf edilen el emeğinin ve dökülen alın terinin önemini, bize ne güzel anlatıyor. Çalışan eller öpülesi ellerdir. Bu eller Peygamberin öptüğü ellerdir. Sevgili KardeĢlerim! Dinimize göre en aslî kazanç yolu emektir, alın teridir. Yüce Allah Kur’an-ı Kerim’de: “Ġnsan için ancak çalıĢtığı vardır.”2 buyurmuş; Peygamberimiz (s.a.v.) de kendisine;“En temiz kazanç hangisidir?” diye sorulduğunda “KiĢinin kendi elinin emeği, bir de dürüst ticaretinden (Elde ettiği) kazancıdır.”3cevabını vermiş ve “Hiç kimse elinin emeğinden daha hayırlı bir Ģey yemiĢ değildir. KuĢkusuz Allah’ın Peygamberi Dâvud (a.s.) bile, elinin emeğini yerdi.”4 buyurmuştur. Aziz Cemaat! İslâm'da kişinin rızkını meşru ve helal yoldan çalışıp kazanması farz kılınmış, ibadet ölçüsünde nitelendirilmiştir. İslam bu ilkelere göre; hırsızlık, gasp, faiz, kumar, rüşvet, karaborsa, ölçü ve tartıda hile yapmayı, alkollü içecekler ve uyuşturucu maddeler satarak gelir elde etmek gibi, kazanç yollarını yasaklamış, haram kılmıştır. Günümüz toplumlarında ahlâkî ve dinî hassasiyetin zayıflaması ve yozlaşması en çok ticaret alanında ve çalışma sahasında gerçekleşmektedir. Bir yanda aldatılan müşteriler, işçinin hakkını vermeyen işverenler, diğer tarafta ise aldığı ücreti hak etmeyen ve işini suistimal eden iş görenler var. İnsanlar arasındaki ilişkilerin samimiyet, dürüstlük ve güven ilkeleri çerçevesinden çık ması, acı bir gerçektir. Toplumsal hayatta insandan beklenen en önemli vazife onun başkalarının hakkını gözetmesi ve sorumluluklarını yerine getirmesidir. Müslüman bir bireyde kul hakkı duyarlılığı ve helal kazanç bilinci ne kadar önemlidir. Bu iki önemli kavram, iş hayatında kalite ve verimliliğin ve gönül huzurunun da sebebidir. Kur’an ve sünnette işçi ve işveren ilişkileri ile ilgili düzenleyici birçok hüküm bulunmaktadır. Çünkü İslâm el emeğine ve alın terine büyük önem vermiştir. Değerli KardeĢlerim! Çalışma hayatında haklar tek taraflı değildir. İşverenin işçi üzerinde hakkı olduğu gibi işçinin de işveren üzerinde hakları vardır. Bu hakları kısaca şöyle özetleyebiliriz: İşçi, öncelikle helal ve meşru işlerde çalışmalı, işini doğru, iyi, sağlam ve eksiksiz yapmalı, mesai saatlerine uymalı, iş saatleri içinde işiyle meşgul olmalı, verilen talimatlara uymalı, baştan savma iş yapmamalı, aldığı ücreti hak etmeye çalışmalı, kendisine teslim edilen iş, araç ve gereçlerini korumalı, çalıştığı yerdeki imkânları, özel işlerinde kullanmamalıdır. İşverenin üzerindeki en temel yükümlülük ise, çalıştırdığı işçisine kararlaştırılmış ücretini tam ve zamanında ödenmesi gelmektedir. Ayrıca çalıştırdığı işçisine yaşam standartlarını göz önüne alarak uygun bir ücret belirlemesi, çalışanların izin, dinlenme gibi temel sosyal hakları ile mal, can, din, akıl ve ırz güvenliği gibi temel özgürlüklerin tanınması ve bu hususta gerekli tedbirlerin alınması işverenin temel görevidir. Çalıştırdığı kişiye gücü üzerinde iş yüklememeli, ona değer vermeli ve onu üretime alın teri koyan bir kardeşi olarak görmelidir. İş yerinde sağlık, iş güvenliği ve sosyal haklarının yanı sıra ibadet için de zaman ve mekan ayırmalıdır. Hutbemizi Peygamberimizin sözleriyle bitirelim: “Biriniz bir iĢ yapınca, onu en sağlam ve en iyi Ģekilde yapması Allah’ın sevdiği bir davranıĢtır.”5 “ĠĢçiye ücretini alın teri kurumadan veriniz.” 6 1-Şevkani, el-fevaid’ül-mecmua, 1/151 2-Necm, 53/39. 3-İbn Mâce,Ticârât, 1. 4-Buhârî, Buyû, 15. 5-Suyûtî, el-Câmiu’s-Sağîr, II, 286. 6-İbn Mâce, Ruhûn, 4. -----------------------------------------------------------------Hazırlayanın Adı-Soyadı: Adem DEMĠR Ünvanı: Ġmam Hatip / ġahinbey(19900680) Redaksiyon Ġl ĠrĢat Kurulu